CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

Seronil, 10 mg, tabletki powlekane

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

Każda tabletka powlekana zawiera 11,2 mg chlorowodorku fluoksetyny, co odpowiada 10 mgfluoksetyny (Fluoxetinum).

Substancje pomocnicze o znanym działaniu, w tym sacharoza i glicerol 85%.Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Tabletka powlekana.

Białe lub prawie białe podłużne tabletki, powlekane, z linią podziału, o rozmiarach 5 x 10 mm.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1 Wskazania do stosowania

Dorośli:

- Epizody dużej depresji.

- Zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne.

- Bulimia nervosa: Seronil jest wskazany jako uzupełnienie psychoterapii w celu zmniejszenia chęci objadania się i zwracania spożytych pokarmów.

Dzieci w wieku 8 lat i starsze oraz młodzież:

- Epizod dużej depresji o nasileniu umiarkowanym do ciężkiego, jeśli po 4-6 sesjach pacjent nie odpowiada na psychoterapię. Leki przeciwdepresyjne można zalecać dzieciom i młodzieży z depresją umiarkowaną lub ciężką jedynie łącznie z psychoterapią.

4.2 Dawkowanie i sposób podawania

Do stosowania doustnego.

Dorośli:

Epizody dużej depresji

Dorośli i osoby w podeszłym wieku: zalecana dawka wynosi 20 mg na dobę. Dawkowanie należyponownie ocenić i dostosować w razie konieczności w okresie 3 do 4 tygodni po rozpoczęciuleczenia, a także później, jeśli uzna się to za właściwe ze względów klinicznych.

Chociaż w wypadku stosowania leku w większych dawkach możliwość wystąpienia działańniepożądanych jest większa – w przypadku pacjentów, u których nie uzyskano wystarczającejodpowiedzi na leczenie dawką 20 mg, dawkę można stopniowo zwiększać, maksymalnie do 60 mg na

1(17)

dobę (patrz punkt 5.1). Dawkę należy zmieniać ostrożnie, w sposób indywidualny dla każdego pacjenta, tak aby utrzymać najmniejszą skuteczną dawkę leku.

Pacjenci z depresją powinni być leczeni przez okres przynajmniej 6 miesięcy, aby zagwarantowaćcałkowite ustąpienie objawów choroby.

Zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne

Dorośli i osoby w podeszłym wieku: zalecana dawka wynosi 20 mg na dobę. Chociaż w wypadkustosowania leku w większych dawkach możliwość wystąpienia działań niepożądanych jest większa –w przypadku pacjentów, u których po dwóch tygodniach terapii nie uzyskano wystarczającejodpowiedzi na leczenie dawką 20 mg, dawkę można stopniowo zwiększać, maksymalnie do 60 mg nadobę.

Jeśli w ciągu 10 tygodni nie nastąpi poprawa stanu chorego, należy ponownie rozważyć zasadnośćleczenia fluoksetyną. Jeśli uzyskano dobrą odpowiedź na zastosowanie leku, można kontynuowaćleczenie, dostosowując dawkę indywidualnie dla każdego pacjenta. Chociaż brak systematycznychbadań, których wyniki dałyby odpowiedź na pytanie, jak długo należy prowadzić leczeniefluoksetyną, to ze względu na przewlekły charakter zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych uzasadnionejest rozważenie stosowania leku przez okres dłuższy niż 10 tygodni w przypadku pacjentówodpowiadających na leczenie. Dawkowanie należy zmieniać ostrożnie, indywidualnie u każdegopacjenta, aby utrzymać najmniejszą skuteczną dawkę leku. Okresowo należy oceniać potrzebędalszego leczenia. Niektórzy specjaliści zalecają jednoczesną psychoterapię behawioralną upacjentów dobrze odpowiadających na leczenie farmakologiczne.

W zaburzeniach obsesyjno-kompulsyjnych nie wykazano długotrwałej skuteczności leczenia (powyżej 24 tygodni).

Bulimia nervosa

Dorośli i osoby w podeszłym wieku: Zalecana dawka wynosi 60 mg na dobę. W bulimii nie wykazanodługoterminowej skuteczności leczenia (powyżej 3 miesięcy).

Dorośli - wszystkie wskazania:

Zalecana dawka może być zwiększana lub zmniejszana. Nie zbadano wpływu dawek większych niż80 mg na dobę.

Dzieci w wieku 8 lat i starsze oraz młodzież (epizod dużej depresji o nasileniu umiarkowanym do

ciężkiego):

Leczenie powinno być rozpoczęte i prowadzone pod nadzorem specjalisty. Dawka początkowawynosi 10 mg/dobę. Dawkę należy zmieniać ostrożnie, indywidualnie u każdego pacjenta, abyutrzymać najmniejszą skuteczną dawkę leku.

Po upływie tygodnia lub dwóch dawkę można zwiększyć do 20 mg na dobę. Doświadczenia klinicznez użyciem dawki większej niż 20 mg są minimalne. Dane dotyczące leczenia dłuższego niż 9 tygodnisą ograniczone.

Dzieci o małej masie ciała:

Ponieważ u dzieci o małej masie ciała stężenia leku w osoczu są większe, efekt terapeutyczny można u nich osiągnąć stosując mniejsze dawki (patrz punkt 5.2).

W przypadku dzieci, które odpowiedziały na leczenie, po 6 miesiącach należy ponownie rozważyćkonieczność dalszego leczenia. Jeśli nie uzyskano korzyści klinicznych w ciągu 9 tygodni, należyrozważyć zasadność leczenia.

2(17)

Osoby w podeszłym wieku:

Zalecana jest szczególna ostrożność podczas zwiększania dawki, na ogół dawka dobowa nie powinnabyć większa niż 40 mg. Maksymalna zalecana dawka wynosi 60 mg/dobę.

Mniejszą dawkę lub większe odstępy w przyjmowaniu kolejnych dawek (np. 20 mg co drugi dzień)należy rozważyć u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby (patrz punkt 5.2), lub u pacjentów,którzy przyjmują jednocześnie inne leki mogące wykazywać interakcje z produktem Seronil (patrzpunkt

4.5).

Objawy odstawienia występujące po zaprzestaniu stosowania produktu Seronil:

Należy unikać nagłego odstawienia leku. Kończąc leczenie produktem Seronil dawkę należystopniowo zmniejszać w okresie co najmniej jednego do dwóch tygodni, aby ograniczyć ryzykowystąpienia reakcji odstawienia (patrz punkt 4.4 i 4.8). Jeśli po zmniejszeniu dawki leku lubprzerwaniu leczenia pojawią się nietolerowane przez pacjenta objawy, można rozważyć wznowienieleczenia z użyciem wcześniej stosowanej dawki. Następnie lekarz może zalecić dalsze, stopniowezmniejszanie dawki, ale w wolniejszym tempie.

Sposób podawania

Fluoksetyna może być podawana w dawce pojedynczej lub w dawkach podzielonych przyjmowanychpodczas posiłku lub pomiędzy posiłkami.

Po zaprzestaniu podawania, substancje czynne produktu pozostają w organizmie przez okres kilku tygodni. Należy o tym pamiętać rozpoczynając leczenie lub je kończąc.

4.3 Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na fluoksetynę lub którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1..

Inhibitory monoaminooksydazy:

Ciężkie, czasami nawet prowadzące do zgonu działania niepożądane odnotowano u pacjentówotrzymujących jednocześnie leki z grupy SSRI (selektywne inhibitory wychwytu zwrotnegoserotoniny) oraz inhibitory MAO (inhibitory monoaminooksydazy), a także u pacjentów, którzyniedawno odstawili leki z grupy SSRI i rozpoczęli leczenie inhibitorami MAO.Leczenie fluoksetyną można rozpocząć dopiero 2 tygodnie po zakończeniu stosowanianieodwracalnych inhibitorów MAO oraz następnego dnia po zakończeniu stosowania odwracalnychinhibitorów MAO typu A.

Odnotowano również przypadki zespołu serotoninowego (które mogą przypominać i być rozpoznanejako złośliwy zespół neuroleptyczny). W takich przypadkach korzystne może być podaniecyproheptadyny lub dantrolenu. W wyniku interakcji z inhibitorami MAO mogą wystąpić:hipertermia, sztywność, mioklonie, niestabilność układu autonomicznego z możliwymi gwałtownymiwahaniami czynności życiowych, zmiany świadomości ze splątaniem włącznie, drażliwość i skrajnepobudzenie prowadzące do delirium i śpiączki.

Z tego powodu jednoczesne stosowanie fluoksetyny i nieselektywnych inhibitorów MAO jestprzeciwwskazane. Należy zachować przynajmniej 5-tygodniową przerwę po odstawieniu fluoksetyny,przed rozpoczęciem leczenia inhibitorami MAO. Gdy fluoksetyna była stosowana przez długi czas i(lub) w dużych dawkach, należy rozważyć zachowanie dłuższej przerwy.

Nie zaleca się jednoczesnego stosowania fluoksetyny i odwracalnych inhibitorów MAO (np.moklobemidu, linezolidu, chlorku metylotioniny (błękit metylowy: środek stosowany do wizualizacjiprzedoperacyjnej, który jest odwracalnym nieselektywnym inhibitorem MAO)). Leczenie fluoksetynąmożna rozpocząć następnego dnia po zakończeniu stosowania odwracalnych inhibitorów MAO.

3(17)

W wyjątkowych okolicznościach linezolid (antybiotyk, który jest odwracalnym nieselektywnyminhibitorem MAO) można podać w skojarzeniu z fluoksetyną pod warunkiem, że możliwe jestprowadzenie ścisłej kontroli objawów zespołu serotoninowego i monitorowanie ciśnienia tętniczego.

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Samobójstwo, myśli samobójcze lub kliniczne nasilenie choroby:

Depresja związana jest ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia myśli samobójczych, samookaleczeniaoraz samobójstwa. Ryzyko to utrzymuje się do czasu uzyskania pełnej remisji. Ponieważ poprawamoże nie nastąpić w ciągu kilku pierwszych tygodni leczenia lub dłużej, pacjentów należy poddaćścisłej obserwacji do czasu jej wystąpienia. Z doświadczeń klinicznych wynika, że ryzykosamobójstwa może zwiększyć się we wczesnym etapie powrotu do zdrowia.

Inne zaburzenia psychiczne, w których przepisywana jest fluoksetyna, mogą być również związane zezwiększonym ryzykiem wystąpienia zachowań samobójczych. Ponadto zaburzenia te mogąwspółistnieć z ciężkimi zaburzeniami depresyjnymi. W związku z tym u pacjentów leczonych zpowodu innych zaburzeń psychicznych należy podjąć takie same środki ostrożności, jak u pacjentów zciężkimi zaburzeniami depresyjnymi.

Pacjenci z zachowaniami samobójczymi w wywiadzie lub pacjenci przejawiający przed rozpoczęciemleczenia znacznego stopnia skłonności samobójcze, należą do grupy zwiększonego ryzykawystąpienia myśli samobójczych lub prób samobójczych i należy ich poddać ścisłej obserwacji wtrakcie leczenia. Metaanaliza kontrolowanych placebo badań klinicznych nad lekamiprzeciwdepresyjnymi stosowanymi u dorosłych pacjentów z zaburzeniami psychicznymi, wykazałazwiększone (w porównaniu z placebo) ryzyko zachowań samobójczych u pacjentów wieku poniżej 25lat, stosujących leki przeciwdepresyjne.

W trakcie leczenia, zwłaszcza na początku terapii i w przypadku zmiany dawki, należy uważnieobserwować pacjentów, szczególnie z grupy podwyższonego ryzyka.

Pacjentów (oraz ich opiekunów) należy uprzedzić o konieczności zwrócenia uwagi na każdy objawklinicznego nasilenia choroby, wystąpienie zachowań lub myśli samobójczych oraz nietypowychzmian w zachowaniu, a w razie ich wystąpienia, o konieczności niezwłocznego zwrócenia się dolekarza.

Stosowanie u dzieci i młodzieży poniżej 18. lat

W badaniach klinicznych częściej obserwowano występowanie zachowań samobójczych (próbyi myśli samobójcze) oraz wrogość (głównie agresję, zachowania buntownicze i przejawy gniewu)u dzieci i młodzieży przyjmujących leki przeciwdepresyjne, w porównaniu z grupą placebo. Seronilmożna stosować u dzieci i młodzieży w wieku od 8 do 18 lat wyłącznie do leczenia umiarkowanychlub ciężkich epizodów depresyjnych. W tej grupie wiekowej nie należy stosować leku z innychwskazań. Jeśli mimo to, w oparciu o potrzebę kliniczną, zostanie jednak podjęta decyzja o leczeniu,pacjent powinien być uważnie obserwowany pod kątem wystąpienia zachowań samobójczych.Ponadto dostępne dane dotyczące długotrwałego wpływu na bezpieczeństwo stosowania leku u dziecii młodzieży, w tym na wzrost, dojrzewanie oraz rozwój poznawczy, emocjonalny i rozwój zachowaniasą ograniczone (patrz punkt 5.3).

W trwającym 19 tygodni badaniu klinicznym zaobserwowano zmniejszenie przyrostu masy ciałai wzrostu u dzieci i młodzieży leczonych fluoksetyną (patrz punkt 4.8). Nie ustalono, czy lek wpływana osiągnięcie prawidłowego wzrostu w wieku dorosłym. Nie można wykluczyć prawdopodobieństwaopóźnienia dojrzewania płciowego (patrz punkt 5.3 i 4.8). Należy zatem monitorować rozwój dzieckaw zakresie wzrostu i dojrzewania płciowego (wysokość, masa ciała i stadium rozwoju płciowego wgTannera) w trakcie leczenia fluoksetyną i po jego zakończeniu. W razie stwierdzenia opóźnieniarozwoju należy rozważyć skierowanie pacjenta do pediatry.

4(17)

W badaniach klinicznych z udziałem dzieci często zgłaszano występowanie stanów maniakalnychi hipomaniakalnych (patrz punkt 4.8 oraz podpunkt „Mania” poniżej). Z tego powodu zaleca sięregularne monitorowanie pacjentów w kierunku występowania manii lub hipomanii. Jeśli wystąpi upacjenta faza maniakalna, należy przerwać stosowanie fluoksetyny.

Ważne jest dokładne omówienie ryzyka oraz możliwości korzyści wynikających z leczenia z dzieckiem albo nastolatkiem i (lub) jego rodzicami.

Wysypka i reakcje alergiczne:

Zgłaszano występowanie wysypki, reakcji anafilaktoidalnych oraz innych postępujących zaburzeńogólnoustrojowych (w obrębie skóry, nerek, wątroby lub płuc), czasami o ciężkim przebiegu. W raziewystąpienia wysypki lub innych objawów alergicznych, których nie można powiązać z innąprzyczyną, należy przerwać podawanie fluoksetyny.

Drgawki:

Stosowanie leków przeciwdepresyjnych wiąże się z ryzykiem wystąpienia drgawek. Podobnie jakinne leki przeciwdepresyjne, fluoksetynę należy stosować ostrożnie u pacjentów z drgawkami wwywiadzie. Leczenie należy przerwać, jeśli wystąpią drgawki lub zwiększy się ich częstość. Należyunikać stosowania fluoksetyny u pacjentów z niestabilnymi napadami padaczkowymi lub padaczką.Pacjenci z dobrze kontrolowaną padaczką powinni pozostawać pod ścisłą obserwacją.

Mania:

Leki przeciwdepresyjne należy stosować z ostrożnością u pacjentów z manią lub hipomanią wwywiadzie. Podobnie jak w przypadku innych leków przeciwdepresyjnych, należy przerwaćstosowanie fluoksetyny, gdy u pacjenta wystąpi faza maniakalna.

Czynność wątroby lub nerek:

Fluoksetyna jest w znacznym stopniu metabolizowana w wątrobie i wydalana przez nerki. Upacjentów z istotnymi zaburzeniami czynności wątroby zaleca się stosowanie mniejszych dawek, np.podając lek co drugi dzień. W przypadku stosowania fluoksetyny w dawce wynoszącej 20 mg na dobęprzez 2 miesiące u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek wymagających dializy (wskaźnik filtracjikłębuszkowej <10 ml/min.) nie wykazano żadnych różnic w zakresie stężenia fluoksetyny czynorfluoksetyny w osoczu w porównaniu z grupą kontrolną pacjentów z prawidłową czynnością nerek.

Tamoksyfen:

Fluoksetyna, silny inhibitor CYP2D6, może powodować zmniejszenia stężenia endoksyfenu, jednegoz najważniejszych czynnych metabolitów tamoksyfenu. Z tego względu, jeżeli to możliwe, należyunikać stosowania fluoksetyny podczas leczenia tamoksyfenem (patrz punkt 4.5).

Choroby serca:

W badaniu EKG 312 pacjentów otrzymujących fluoksetynę, którzy uczestniczyli w badaniu zpodwójnie ślepą próbą, nie stwierdzono zaburzeń przewodzenia prowadzących do bloku serca. Jednakze względu na ograniczone dane dotyczące stosowania fluoksetyny w ostrych chorobach serca,zalecana jest ostrożność w przypadku stosowania leku w tej grupie pacjentów.

Zmniejszenie masy ciała:

U pacjentów przyjmujących fluoksetynę może dojść do zmniejszenia masy ciała, jednak jest tozwykle proporcjonalne do początkowej masy ciała.

Cukrzyca:

U pacjentów chorych na cukrzycę leki z grupy SSRI mogą zmieniać stężenie glukozy we krwi.Podczas leczenia fluoksetyną występowała hipoglikemia, a po odstawieniu fluoksetyny dochodziło dohiperglikemii. Z tego powodu może być konieczne dostosowanie dawki insuliny i (lub) doustnychleków przeciwcukrzycowych.

Akatyzja lub niepokój psychoruchowy:

5(17)

Stosowanie fluoksetyny wiązało się z rozwojem akatyzji, charakteryzującej się niepokojemsubiektywnie odczuwanym jako nieprzyjemny lub przykry oraz koniecznością poruszania się, częstopołączoną z niemożliwością spokojnego usiedzenia lub ustania w miejscu. Największeprawdopodobieństwo wystąpienia tych objawów zachodzi w okresie pierwszych kilku tygodnileczenia. W przypadku pacjentów, u których takie objawy wystąpią, zwiększenie dawki może byćszkodliwe.

Objawy odstawienia obserwowane po przerwaniu leczenia lekami z grupy SSRI:

Objawy odstawienia występują często po przerwaniu leczenia, zwłaszcza gdy leczenie przerwanonagle (patrz punkt 4.8). W badaniach klinicznych zdarzenia niepożądane występowały po przerwaniuleczenia u około 60% pacjentów w grupie stosującej fluoksetynę oraz w grupie placebo; 17 % zdarzeńniepożądanych w grupie otrzymującej fluoksetynę i 12% w grupie placebo miało charakter ciężki.

Ryzyko wystąpienia objawów odstawienia może zależeć od kilku czynników, do których należą czastrwania leczenia oraz wielkość dawki, a także tempo jej zmniejszania. Najczęściej zgłaszane reakcjeto: zawroty głowy, zaburzenia czucia (w tym parestezje), zaburzenia snu (w tym bezsennośći intensywne marzenia senne), osłabienie (astenia), pobudzenie lub lęk, nudności i (lub) wymioty,drżenie i bóle głowy. Na ogół objawy te mają nasilenie łagodne do umiarkowanego, jednaku niektórych pacjentów mogą być ciężkie. Występują zwykle w ciągu pierwszych kilku dni poodstawieniu leku. Zwykle objawy te ustępują samoistnie w okresie 2 tygodni, chociaż u niektórychosób mogą utrzymywać się dłużej (2-3 lub więcej miesięcy). Dlatego w przypadku zakończenialeczenia zaleca się stopniowe zmniejszanie dawki produktu Seronil (patrz podpunkt ”Objawyodstawienia występujące po zaprzestaniu stosowania produktu Seronil”, punkt 4.2)

Krwawienie:

Odnotowano występowanie związanych z podawaniem leków z grupy SSRI krwawień w obrębieskóry - wybroczyn i plamicy. Wybroczyny występowały niezbyt często w czasie leczenia fluoksetyną.Inne krwawienia (np. krwawienia z narządów rodnych, przewodu pokarmowego oraz inne krwawieniaw obrębie skóry i błon śluzowych) występowały rzadko. Zalecana jest ostrożność u pacjentówprzyjmujących leki z grupy SSRI, zwłaszcza w razie jednoczesnego stosowania doustnych lekówprzeciwzakrzepowych, leków zaburzających czynność płytek krwi (np. atypowych lekówneuroleptycznych, takich jak klozapina, pochodnych fenotiazyny, większości trójpierścieniowychleków przeciwdepresyjnych, kwasu acetylosalicylowego, niesteroidowych leków przeciwzapalnych)lub innych leków mogących zwiększyć ryzyko wystąpienia krwawień, a także u pacjentów zzaburzeniami krzepnięcia krwi w wywiadzie.

Rozszerzenie źrenic:

Zgłaszano przypadki rozszerzenia źrenic podczas stosowania fluoksetyny, dlatego należy zachowaćostrożność stosując fluoksetynę u pacjentów z podwyższonym ciśnieniem wewnątrzgałkowym lub,u których istnieje ryzyko wystąpienia jaskry z wąskim katem przesączania.

Terapia elektrowstrząsami:

Zgłaszano rzadkie przypadki przedłużających się napadów drgawkowych u pacjentów leczonychfluoksetyną, u których zastosowano elektrowstrząsy. Z tego powodu zaleca się ostrożność w tej grupiepacjentów.

Dziurawiec zwyczajny:

Podczas jednoczesnego stosowania selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny ipreparatów ziołowych zawierających dziurawiec zwyczajny (Hypericum perforatum) może wystąpićnasilenie działań serotoninergicznych, do zespołu serotoninowego włącznie.

Zespół serotoninowy lub incydenty podobne do złośliwego zespółu neuroleptycznego

W rzadkich przypadkach zgłaszano rozwój zespołu serotoninowego lub incydentów podobnych dozłośliwego zespołu neuroleptycznego w związku z leczeniem fluoksetyną, zwłaszcza gdy lek byłstosowany jednocześnie z innymi preparatami o działaniu serotoninergicznym (między innymi L-tryptofanem) i (lub) neuroleptykami. Ze względu na to, że zespoły te mogą wywołać objawy

6(17)

potencjalnie zagrażające życiu, należy przerwać leczenie fluoksetyną, kiedy się pojawi grupaobjawów, takich jak: hipertermia, sztywność, mioklonie, niestabilność układu autonomicznego zmożliwymi gwałtownymi wahaniami czynności życiowych, zmiany świadomości ze splątaniemwłącznie, drażliwość, skrajne pobudzenie prowadzące do delirium i śpiączki, i zastosowaćwspomagające leczenie objawowe.

Jedna tabletka produktu Seronil 10 mg zawiera 0,55 mg sacharozy. Pacjenci z rzadkimi dziedzicznymizaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy, zaburzeniami wchłaniania glukozy-galaktozy lubniedoborem sacharazy-izomaltazy nie powinni stosować tego leku.

Tabletki zawierają również glicerol 85%. Ponieważ duże dawki glicerolu mogą powodować bóległowy, zaburzenia żołądkowe i biegunkę, powinno się unikać przedawkowania. Mannitol(53,8 mg/tabl) zawarty w tabletkach w przypadku dużych dawek może powodować łagodny efektprzeczyszczający.

4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Badania interakcji przeprowadzane były jedynie z udziałem osób dorosłych.

Okres półtrwania:

Ze względu na interakcje farmakodynamiczne i farmakokinetyczne z innymi lekami (np. w przypadkuprzestawienia pacjentów z fluoksetyny na inne leki przeciwdepresyjne) należy pamiętać o długichokresach półtrwania w fazie eliminacji fluoksetyny i norfluoksetyny (patrz punkt 5.2).

Inhibitory monoaminooksydazy: (patrz punkt 4.3)

Niezalecane skojarzenia leków: Inhibitory MAO-A (patrz punkt 4.3)

Skojarzenia leków wymagające zachowania ostrożności podczas stosowania:

Inhibitory MAO-B (selegilina): ryzyko rozwoju zespołu serotoninowego. Zaleca się obserwacjękliniczną.

Fenytoina:

Podczas leczenia skojarzonego z fluoksetyną zaobserwowano zmiany stężeń leku we krwi. Niekiedywystępowały kliniczne objawy działań toksycznych. Należy zachować ostrożność, stosującstandardowe schematy wysycania jednocześnie stosowanym lekiem, i monitorować stan klinicznychorego.

Leki o działaniu serotoninergicznym:

Jednoczesne podanie leków serotoninergicznych (np. tramadolu, tryptanów) może zwiększać ryzykowystąpienia zespołu serotoninowego. Jednoczesne stosowanie z tryptanami wiąże się z dodatkowymryzykiem wystąpienia skurczu naczyń wieńcowych serca oraz nadciśnienia.

Lit i tryptofan:

Istnieją doniesienia o rozwoju zespołu serotoninowego, podczas stosowania leków z grupy SSRIjednocześnie z litem lub tryptofanem, dlatego w razie skojarzonego leczenia fluoksetyną i tymi lekaminależy zachować ostrożność.

Podczas jednoczesnego stosowania fluoksetyny i litu wymagane jest ścisłe i częste monitorowanie pacjentów.

Izoenzym CYP2D6:

Ponieważ w przemianach metabolicznych fluoksetyny (podobnie, jak trójpierścieniowych lekówprzeciwdepresyjnych i innych leków SSRI) uczestniczy wątrobowy izoenzym CYP2D6, jednoczesnestosowanie leków także metabolizowanych przez ten układ może prowadzić do powstania interakcji.

7(17)

W razie równoczesnego stosowania leków o wąskim indeksie terapeutycznym w głównej mierzemetabolizowanych przez ten izoenzym (takich jak flekainid, enkainid, karbamazepina itrójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne) ich podawanie można rozpocząć od najmniejszej dawki lubzmniejszyć dawkę do najmniejszej zalecanej. Odnosi się to także do sytuacji, gdy fluoksetyna byłaprzyjmowana w ciągu ostatnich 5 tygodni.

W literaturze opisano interakcje farmakokinetyczną pomiędzy inhibitorami CYP2D6 a tamoksyfenem,skutkującą zmniejszeniem o 65-75% stężenia w osoczu jednej z czynnych form tamoksyfenu, tj.endoksyfenu. W niektórych badaniach zaobserwowano zmniejszenie skuteczności tamoksyfenupodczas jednoczesnego stosowania z niektórymi lekami przeciwdepresyjnymi z grupy SSRI. Z uwagina to, ze nie można wykluczyć zmniejszenia skuteczności tamoksyfenu, należy, jeśli to możliwe,unikać jego jednoczesnego stosowania z silnymi inhibitorami CYP2D6 (w tym fluoksetyną) (patrzpunkt 4.4).

Doustne środki przeciwzakrzepowe:

Podczas jednoczesnego stosowania fluoksetyny i doustnych leków przeciwzakrzepowych niezbytczęsto zgłaszano przypadki zmiany działania przeciwzakrzepowego tych leków (zmiana wynikówbadań laboratoryjnych i (lub) objawy podmiotowe i przedmiotowe), wśród nich zwiększonekrwawienie. U pacjentów przyjmujących warfarynę wraz z fluoksetyną należy kontrolować wskaźnikikrzepnięcia krwi, zwłaszcza na początku i końcu terapii (patrz punkt 4.4, Krwawienie).

Terapia elektrowstrząsami:

Rzadko obserwowano przedłużające się napady drgawek u pacjentów przyjmujących jednocześniefluoksetynę i poddanych terapii elektrowstrząsami. Dlatego w razie jednoczesnego stosowania tychmetod leczenia wskazana jest ostrożność.

Alkohol:

Badania nie wykazały, aby fluoksetyna zwiększała stężenie alkoholu we krwi lub nasilała jegodziałanie. Nie zaleca się jednak spożywania alkoholu podczas stosowania leków z grupy SSRI.

Dziurawiec zwyczajny:

Podobnie jak inne leki z grupy SSRI, fluoksetyna wykazuje farmakodynamiczne interakcje zpreparatami ziołowymi zawierającymi ziele dziurawca zwyczajnego (Hypericum perforatum), któremogą nasilać działania niepożądane.

4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Ciąża:

Wyniki niektórych badań epidemiologicznych sugerują, iż stosowanie fluoksetyny w pierwszymtrymestrze ciąży zwiększa ryzyko wystąpienia wad układu sercowo-naczyniowego. Mechanizm tegodziałania jest nieznany. Ogólne dane sugerują, iż ryzyko wystąpienia wad sercowo-naczyniowych udzieci, jeśli matki stosowały fluoksetynę w czasie ciąży, wnosi 2/100 w porównaniu do oczekiwanegoprawdopodobieństwa wystąpienia takich wad w populacji ogólnej wynoszącego 1/100.

Z danych epidemiologicznych wynika, że stosowanie leków z grupy SSRI w czasie ciąży, szczególniepóźnym jej okresie, może zwiększać ryzyko wystąpienia przetrwałego nadciśnienia płucnego unoworodka (PPHN – Persistent Pulmonary Hypertension of the Newborn). Obserwowane ryzyko tow przybliżeniu 5 przypadków na 1000 ciąż. W populacji ogólnej występuje 1 do 2 przypadków PPHNna 1000 ciąż.

Fluoksetyna może być stosowana u kobiet w ciąży, jednak należy zachować ostrożność, zwłaszcza wostatnim trymestrze lub tuż przed porodem, gdyż u noworodków zaobserwowano występowanienastępujących objawów: drażliwości, drżenia, hipotonii, nieustannego płaczu, problemów ze ssaniemlub ze snem. Objawy te mogą wskazywać na działania serotoninergiczne lub wystąpienie zespołuodstawienia u noworodka. Czas, jaki upływa do momentu pojawienia się tych objawów, oraz czas ich

8(17)

trwania, może mieć związek z długim okresem półtrwania fluoksetyny (4-6 dni) i jej aktywnego metabolitu - norfluoksetyny (4-16 dni).

Karmienie piersią:

Fluoksetyna i jej metabolit norfluoksetyna wydzielane są do mleka kobiecego. U niemowlątkarmionych piersią występowały działania niepożądane. Jeśli leczenie fluoksetyną jest konieczne,należy rozważyć przerwanie karmienia piersią. W przypadku kontynuowania karmienia piersią, należyzastosować najmniejszą skuteczną dawkę fluoksetyny.

Płodność:

Badania przeprowadzone na zwierzętach wykazały, że fluoksetyna może wpływać na jakość nasienia(patrz punkt 5.3). Z opisów przypadków stosowania u ludzi niektórych leków z grupy SSRI wynika,że wpływ na jakość nasienia jest przemijający.

Dotychczas nie zaobserwowano wpływu na płodność u ludzi.

4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Choć wykazano, że fluoksetyna nie zaburza funkcji psychomotorycznych u zdrowych ochotników,każdy lek psychoaktywny może jednak zaburzać zdolność oceny oraz umiejętności. Pacjentom należyzalecić unikanie prowadzenia pojazdów i obsługiwania niebezpiecznych maszyn, aż do chwili, gdybędą pewni, że lek nie pogarsza ich sprawności psychoruchowej.

4.8 Działania niepożądane

Najczęściej zgłaszanymi działaniami niepożądanymi u pacjentów stosujących fluoksetynę były:bóle głowy, nudności, bezsenność, uczucie zmęczenia i biegunka. W czasie leczenia nasilenie iczęstość działań niepożądanych mogą się zmniejszyć i zwykle nie ma konieczności zaprzestaniaterapii.

Poniżej w tabeli przedstawiono działania niepożądane obserwowane w badaniach klinicznych (n =9297) i zgłaszane spontanicznie. Część z działań niepożądanych jest taka sama, jak działanianiepożądane innych leków z grupy SSRI.

Działania niepożądane opisano według następującej częstości występowania:bardzo często (≥1/10), często (≥1/100 do <1/10), niezbyt często (≥1/1 000 do <1/100), rzadko(≥1/10 000 do <1/1 000), bardzo rzadko (<1/10 000), nieznana (częstość nie może być określona napodstawie dostępnych danych).

W obrębie każdej grupy częstości, działania niepożądane są wpisane w kolejności zmniejszania sięich ciężkości.

Bardzo często Często Niezbyt często Rzadko Częstość nieznana Zaburzenia krwi i układu chłonnego

trombocytopenia Zaburzenia układu immunologicznego

reakcje anafilaktyczne, choroba posurowicza

Zaburzenia endokrynologiczne

nieprawidłowe wydzielanie hormonu antydiuretycznego

Zaburzenia metabolizmu i odżywiania

9(17)

zmniejszony hiponatremia apetyt1

Zaburzenia psychiczne

bezsenność2 lęk, nerwowość,

depersonalizacja, hipomania, mania, myśli i zachowania niepokój podwyższony omamy,

samobójcze14, ruchowy, napięcie nastrój, euforia, pobudzenie, napady splątanie wewnętrzne, zaburzenia paniki

obniżenie libido4,

myślenia, zaburzenia snu, zaburzenia nietypowe sny3 orgazmu5,

mimowolne zaciskanie szczęk

i zgrzytanie zębami

Zaburzenia układu nerwowego

ból głowy zaburzenia uwagi, nadpobudliwość drgawki, akatyzja, zespół

zawroty głowy, psychoruchowa, późne dyskinezy serotoninowy, zaburzenia dyskinezy, jąkanie się smaku, letarg, ataksje,

senność6, drżenie

zaburzenia równowagi, mioklonie

Zaburzenia oka

niewyraźne rozszerzenie widzenie źrenic

Zaburzenia ucha i błędnika

szumy uszne Zaburzenia serca

kołatanie serca Zaburzenia naczyniowe

zaczerwienienie niedociśnienie zapalenie naczyń, skóry twarzy7 rozszerzenie

naczyń krwionośnych

Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia

ziewanie duszność zapalenie gardła zaburzenia w

obrębie płuc (w tym stany zapalne o różnym obrazie histopatologiicznym i (lub) włóknienie płuc), krwawienie z nosa

Zaburzenia żołądka i jelit

biegunka, wymioty, zaburzenia ból przełyku krwawienia z nudności niestrawność, połykania przewodu

suchość błony pokarmowego śluzowej jamy

ustnej

Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych

idiosynkratyczne zapalenie wątroby.

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej

wysypka8,

łysienie, obrzęk rumień

pokrzywka, zwiększona naczynioruchowy, wielopostaciowy13

10(17)

świąd, nadmierne skłonność do wybroczyny, pocenie się siniaków, zimne nadwrażliwość na

poty światło, plamica Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej

bóle stawów skurcze mięśni bóle mięśni Zaburzenia nerek i dróg moczowych

częste oddawanie dysuria zatrzymanie moczu zaburzenia

moczu9 oddawania moczu Zaburzenia układu rozrodczego i piersi

krwawienia z zaburzenia mlekotok priapizm dróg rodnych11,

seksualne zaburzenia erekcji, zaburzenia ejakulacji10

Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania zmęczenie12 drażliwość,

złe samopoczucie, krwotoki z błon dreszcze nietypowe śluzowych

samopoczucie, uczucie zimna, uczucie gorąca

Badania diagnostyczne

zmniejszenie nieprawidłowe masy ciała wyniki testów

czynnościowychwątroby

1 - w tym anoreksja

2 - w tym wczesne budzenie się rano, trudności z zasypianiem, trudność z kontynuowaniem snu po

przebudzeniu

3 - w tym koszmary senne 4 - w tym obniżenie libido 5 - w tym brak orgazmu

6 - w tym ospałość, uspokojenie 7 – w tym uderzenia gorąca

8 - w tym rumień, wysypka złuszczająca, potówki, wysypka, wysypka rumieniowa, wysypka grudkowa, wysypka uogólniona, wysypka plamkowa, wysypka plamkowo-grudkowa, wysypka grudkowa, wysypka odropodobna, swędząca wysypka, wysypka pęcherzykowa, wysypka rumieniowa pępka

9 - w tym częstomocz

10 - w tym zanik ejakulacji, zaburzenia ejakulacji, przedwczesna ejakulacja, opóźniona ejakulacja,

wsteczna ejakulacja

11- w tym krwotok z szyjki macicy, dysfunkcje macicy, krwawienia z macicy, krwotok z genitaliów, nieregularne krwawienia miesięczne, obfite krwawienia miesięczne, krwawienia poza cyklem, zbyt częste krwawienia miesięczne, krwotoki po menopauzie, krwotoki maciczne, krwotoki z pochwy

12 - w tym astenia

13 - może rozwinąć się do zespołu Stevensa-Johnsona lub toksycznego martwiczego oddzielania się naskórka (zespół Lyella)

14 - objawy te mogą być spowodowane przez chorobę podstawową

Zgłaszano przypadki myśli i zachowań samobójczych podczas leczenia fluoksetyną, a także w krótkim czasie po odstawieniu leku (patrz punkt 4.4).

Złamania kości:

11(17)

Badania epidemiologiczne, głównie przeprowadzone wśród pacjentów powyżej 50 roku życiawykazują na zwiększone ryzyko złamań kości u pacjentów otrzymujących leki z grupy SSRI i TCA(trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych).

Mechanizm prowadzący do powstania tego ryzyka jest nieznany.

Objawy odstawienia obserwowane po zakończeniu leczenia fluoksetyną:

Zaprzestanie stosowania fluoksetyny często prowadzi do wystąpienia objawów odstawienia. Donajczęściej zgłaszanych objawów należą: zawroty głowy, zaburzenia czucia (w tym parestezje),zaburzenia snu (w tym bezsenność i intensywne marzenia senne), osłabienie (astenia), pobudzenie lublęk, nudności i (lub) wymioty, drżenie i bóle głowy. Na ogół objawy te mają nasilenie łagodne doumiarkowanego, jednak u niektórych pacjentów mogą być ciężkie i (lub) trwać dłużej (patrz punkt

4.4). Gdy leczenie produktem Seronil nie jest dłużej wymagane, zaleca się stopniowe zmniejszaniedawki leku (patrz punkt 4.2 oraz punkt 4.4.).

Dzieci i młodzież (patrz punkt 4.4):

Poniżej przedstawiono dodatkowe działania niepożądane obserwowane szczególnie u dzieci i młodzieży.

W badaniach klinicznych populacji pediatrycznej zachowania samobójcze (próby i myśli samobójcze)oraz wrogość częściej obserwowano u dzieci i młodzieży stosujących leki przeciwdepresyjne niżprzyjmujących placebo.

W badaniach klinicznych z udziałem dzieci zgłaszano występowanie stanów maniakalnych ihipomaniakalnych (2,6% pacjentów leczonych fluoksetyną w porównaniu z 0% w grupie kontrolnejprzyjmującej placebo), co prowadziło w większości przypadków do przerwania leczenia. U tychpacjentów nie stwierdzono wcześniej epizodów manii lub hipomanii.

W badaniu klinicznym po 19 tygodniach terapii stwierdzono mniejszy przyrost wzrostu, średnio o 1,1cm ( p=0,004), i mniejszy przyrost masy ciała, średnio o 1,1 kg (p=0,008), u dzieci leczonychfluoksetyna w porównaniu z pacjentami otrzymującymi placebo. W praktyce klinicznej zgłaszanotakże pojedyncze przypadki opóźnienia wzrostu.

W badaniach klinicznych z udziałem dzieci często zgłaszano występowanie krwawień z nosa, aleczenie fluoksetyną wiązało się ze zmniejszeniem aktywności fosfatazy zasadowej.

W praktyce klinicznej dotyczącej populacji pediatrycznej, zgłaszano pojedyncze zdarzenianiepożądane potencjalnie wskazujące na opóźnienie dojrzewania płciowego lub zaburzenia funkcjiseksualnych (patrz także punkt 5.3).

Nie oceniano bezpieczeństwa długotrwałego stosowania fluoksetyny w okresie dłuższym niż 19 tygodni.

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działańniepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowaniaproduktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszaćwszelkie podejrzewane działania niepożądane do podmiotu odpowiedzialnego lub za pośrednictwemDepartamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu RejestracjiProduktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, al. Jerozolimskie 181C,02-222 Warszawa

Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 e-mail: [email protected].

Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

12(17)

4.9 Przedawkowanie

Przypadki przedawkowania samej fluoksetyny mają zwykle łagodny przebieg. Objawyprzedawkowania to: nudności, wymioty, napady drgawek, zaburzenia sercowo-naczyniowe odbezobjawowej niemiarowości do zatrzymania pracy serca, zaburzenia czynności płuc oraz zaburzeniaczynności ośrodkowego układu nerwowego - od stanu podniecenia do śpiączki. Zgony spowodowaneprzedawkowaniem samej fluoksetyny były szczególnie rzadkie. Zalecane jest monitorowanie pracyserca i oznak życiowych oraz ogólne leczenie objawowe i podtrzymujące.

Brak swoistego antidotum.

Wymuszona diureza, dializa, hemoperfuzja oraz transfuzja wymienna nie odnoszą zwyklepozytywnych skutków. Węgiel aktywny, który można podać z sorbitolem, może być podobnie lubbardziej skuteczny od wymiotów lub płukania żołądka. Lecząc przedawkowanie, należy wziąć poduwagę możliwość zatrucia wieloma lekami. Konieczny może być dłuższy czas obserwacji medycznejw przypadku pacjentów, którzy zażyli nadmierne ilości trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych, jeśli przyjmują oni także, lub ostatnio przyjmowali fluoksetynę.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1 Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna: Selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny,Kod ATC: N 06 AB 03.

Mechanizm działania

Fluoksetyna jest selektywnym inhibitorem wychwytu zwrotnego serotoniny, co prawdopodobnieodpowiada za mechanizm jej działania. Praktycznie nie wykazuje powinowactwa do innychreceptorów, w tym: a1-, a2- i -adrenergicznych, serotoninowych, dopaminergicznych, histaminowychH1, muskarynowych i receptorów GABA-ergicznych.

Skuteczność kliniczna i bezpieczeństwo

Epizody dużej depresji: Przeprowadzono badania kliniczne z użyciem fluoksetyny w porównaniu zplacebo i aktywną kontrolą u pacjentów z epizodami dużej depresji. Wykazano, że fluoksetyna działaistotnie skuteczniej niż placebo w ocenie według skali depresji Hamiltona (Hamilton DepressionRating Scale, HAM-D). W badaniach tych wskaźnik odpowiedzi na leczenie fluoksetyną (określonyjako zmniejszenie liczby punktów w skali HAM-D o 50%) oraz wskaźnik remisji były istotniewiększe w porównaniu z placebo.

Odpowiedź na dawkę: W badaniach z użyciem ustalonej dawki leku u pacjentów z dużą depresjązaobserwowano spłaszczoną krzywą odpowiedzi, co sugeruje, iż zastosowanie dawek większych niżzalecane nie wiąże się z większą skutecznością działania. Jednak z doświadczeń klinicznych wynika,że u niektórych pacjentów zwiększanie dawki może być korzystne.

Zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne: W badaniach krótkotrwałych (poniżej 24 tygodni) wykazanoistotnie większą skuteczność fluoksetyny w porównaniu z placebo. Efekt terapeutyczny stwierdzonodla dawki 20 mg na dobę, ale zastosowanie większych dawek (40 lub 60 mg/dobę) wiązało się zwiększym wskaźnikiem odpowiedzi na leczenie. W badaniach długotrwałych (trzy badaniakrótkotrwałych z fazą przedłużenia oraz badanie dotyczące zapobiegania nawrotom choroby) niewykazano skuteczności leczenia.

Bulimia nervosa (żarłoczność psychiczna): W badaniach krótkotrwałych (poniżej 16 tygodni) zudziałem pacjentów leczonych ambulatoryjnie spełniających kryteria DSM-III-R dla bulimii,wykazano istotnie większą w porównaniu z placebo skuteczność fluoksetyny w dawce 60 mg na dobę

w zakresie zmniejszenia chęci objadania się i zwracania spożytych pokarmów. Jednak na tejpodstawie nie można wnioskować o długotrwałej skuteczności działania.

Przeprowadzono dwa badania kontrolowane placebo z udziałem pacjentek spełniających kryteriaDSM-IV dla przedmiesiączkowych zaburzeń dysforycznych (Pre-Menstrual Dysphroric Disorder,PMDD). Do badań włączono pacjentki z objawami zaburzającymi funkcjonowanie społecznei zawodowe oraz związki z innymi osobami. Wykluczono kobiety stosujące doustne środkiantykoncepcyjne. W pierwszym badaniu, polegającym na nieprzerwanym przyjmowaniu fluoksetynyw dawce 20 mg na dobę przez 6 kolejnych cykli, zaobserwowano poprawę w zakresiepierwszorzędowego parametru skuteczności (drażliwość, lęk i dysforia). W drugim badaniu, w którympacjentki przyjmowały lek z przerwą w fazie lutealnej (20 mg na dobę przez 14 dni) przez 3 kolejnecykle, także zaobserwowano poprawę w zakresie pierwszorzędowego parametru skuteczności (wg.skali nasilenia objawów codziennych, Daily Record of Severity of Problems). Jednak na podstawiewyników tych badań nie można sformułować ostatecznych wniosków w kwestii skutecznościdziałania i czasu trwania leczenia.

Dzieci i młodzież Epizody dużej depresji

Przeprowadzono badania porównawcze względem placebo z udziałem dzieci w wieku powyżej 8 lat imłodzieży. W dwóch krótkotrwałych badaniach podstawowych stwierdzono istotnie większąskuteczność działania fluoksetyny w dawce 20 mg w porównaniu z placebo, co wykazała zmniejszonacałkowita punktacja w poprawionej skali oceny depresji wieku dziecięcego (Childhood DepressionRating Scale-Revised, CSRS-R) oraz w skali ogólnego wrażenia poprawy klinicznej (Clinical GlobalImpression of Improvement, CGI-I). Uczestniczący w obydwu badaniach pacjenci spełniali kryteriaDSM-III lub DSM-IV dla dużej depresji o nasileniu umiarkowanym do ciężkiego wg trzech różnychocen przeprowadzanych przez doświadczonych psychiatrów dziecięcych. Skuteczność działaniafluoksetyny w badaniach może zależeć od wyboru odpowiedniej populacji pacjentów (osoby, uktórych objawy nie ustąpiły samoistnie w ciągu 3-5 tygodni, a depresja utrzymywała się mimostarannej opieki). Dane dotyczące bezpieczeństwa stosowania i skuteczności działania fluoksetynyw okresie dłuższym niż 9 tygodni są ograniczone. Zwykle skuteczność działania fluoksetyny byłaniewielka. Wskaźnik odpowiedzi (pierwszorzędowy punkt końcowy określony jako zmniejszeniepunktacji w skali CSRS-R o 30%) w jednym z dwóch podstawowych badań wykazał statystycznieistotną różnicę (58% dla fluoksetyny względem 32% dla placebo, P=0,013 oraz 65% dla fluoksetynywzględem 54% dla placebo, P=0,093). W obydwu tych badaniach średnia bezwzględna zmianapunktacji w skali CSRS-R od punktu wyjścia do punktu końcowego wynosiła 20 dla fluoksetynywzględem 11 dla placebo, P=0,002 oraz 22 dla fluoksetyny względem 15 dla placebo, P<0,001.

5.2 Właściwości farmakokinetyczne

Wchłanianie

Fluoksetyna dobrze się wchłania z przewodu pokarmowego po podaniu doustnym. Pokarm nie wpływa na biodostępność leku.

Dystrybucja

Fluoksetyna wiąże się w znacznym stopniu z białkami osocza (w około 95%) i ulega znacznejdystrybucji (objętość dystrybucji: 20 - 40 l/kg). Stężenia w osoczu w stanie stacjonarnym osiągane sąpo kilku tygodniach stosowania leku. Stężenia leku w stanie stacjonarnym po długotrwałymstosowaniu są podobne do stężeń obserwowanych w 4.-5. tygodniu leczenia.

Metabolizm

Profil farmakokinetyczny fluoksetyny jest nieliniowy. Fluoksetyna ulega efektowi pierwszegoprzejścia. Maksymalne stężenie w osoczu na ogół osiągane jest w ciągu 6-8 godzin po podaniu.Fluoksetyna jest w znacznym stopniu metabolizowana przez polimorficzny enzym CYP2D6. Lek jestmetabolizowany w wątrobie w wyniku demetylacji głównie do aktywnego metabolitu norfluoksetyny(demetylofluoksetyna).

14(17)

Eliminacja

Okres półtrwania w fazie eliminacji fluoksetyny wynosi 4 do 6 dni, a norfluoksetyny 4 do16 dni. Takdługie okresy półtrwania w fazie eliminacji odpowiadają za utrzymywanie się leku w organizmieprzez 5-6 tygodni po zaprzestaniu stosowania. Fluoksetyna wydalana jest głównie (w około 60%)przez nerki. Fluoksetyna wydziela się do mleka kobiecego.

Populacje zwiększonego ryzyka

 Osoby w podeszłym wieku:

Nie stwierdzono zmian parametrów kinetycznych u zdrowych osób w podeszłym wieku wporównaniu z pacjentami młodszymi.

 Dzieci i młodzież:

Średnie stężenie fluoksetyny u dzieci jest około 2 razy większe niż u młodzieży, natomiast średniestężenie norfluoksetyny jest 1,5 razy większe. Stężenia leku w osoczu w stanie stacjonarnymzależą od masy ciała – większe stężenia stwierdza się u dzieci o mniejszej masie ciała (patrz punkt

4.2). Podobnie jak u osób dorosłych, po podaniu wielu dawek doustnych fluoksetyna inorfluoksetyna gromadzą się w organizmie; stężenia w stanie stacjonarnym uzyskiwano po 3-4tygodniach stosowania leku.

 Niewydolność wątroby:

U osób z niewydolnością wątroby (marskość poalkoholowa) okresy półtrwania fluoksetyny inorfluoksetyny wydłużają się – odpowiednio do 7 i 12 dni. Należy rozważyć podanie leku wmniejszych dawkach lub zmniejszenie częstości dawkowania.

 Niewydolność nerek:

Po podaniu pojedynczej dawki fluoksetyny nie stwierdzono zmiany parametrów kinetycznych upacjentów z łagodną, umiarkowaną lub ciężką (bezmocz) niewydolnością nerek w porównaniu zezdrowymi ochotnikami. Jednak po kilkukrotnym podaniu leku można obserwować w pierwszejgrupie zwiększenie w osoczu stężeń leku stanie stacjonarnym w fazie plateau.

5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

W badaniach in vitro lub na zwierzętach nie stwierdzono działania rakotwórczego ani mutagennego fluoksetyny.

W badaniu toksykologicznym przeprowadzonym na młodych osobnikach szczurów podawaniechlorowodorku fluoksetyny w dawce 30 mg/kg/dobę w okresie od 21 do 90 dni po narodzeniuspowodowało nieodwracalne zmiany zwyrodnieniowe i martwicę jąder, wakuolizację komóreknabłonka najądrzy, niedojrzałość i brak aktywności żeńskich narządów rozrodczych oraz zmniejszeniepłodności zwierząt. U osobników męskich (10 i 30 mg/kg/dobę) oraz u osobników żeńskich (30mg/kg/dobę) obserwowano opóźnienie dojrzewania płciowego. Nieznane jest znaczenie wynikówtych badań dla ludzi.

U szczurów otrzymujących lek w dawce 30 mg/kg stwierdzono także zmniejszenie długość kościudowej w porównaniu z grupą kontrolną oraz zwyrodnienie, martwicę i regenerację mięśniszkieletowych. Po dawce wynoszącej 10 mg/kg/dobę uzyskano stężenia osoczowe leku u zwierzątokoło 0,8 do 8,8 razy (fluoksetyna) i 3,6 do 23,2 razy (norfluoksetyna) większe niż stężeniaobserwowane zwykle u dzieci. Po dawce wynoszącej 3 mg/ kg/dobę uzyskano stężenia osoczowe lekuu zwierząt stanowiące około 0,04 do 0,5-krotność (fluoksetyna) i 0,3 do 2,1-krotność (norfluoksetyna)stężeń obserwowanych zwykle u dzieci.

Wyniki badania przeprowadzone na młodych osobnikach myszy wskazują na to, że zahamowanieaktywności transportera serotoniny zapobiega przyrostowi masy kostnej w procesie rozwoju kości.Wydaje się, że badania kliniczne potwierdzają te wyniki. Nie ustalono, czy działanie to jestprzemijające.

W innym badaniu przeprowadzonym na młodych osobnikach myszy (przyjmujących fluoksetynę w okresie od 4 do 21 dni po narodzeniu) wykazano, że zahamowanie aktywności transportera

15(17)

serotoniny ma długotrwały wpływ na zachowanie zwierząt. Brak informacji, czy efekt ten jestprzemijający. Nie ustalono znaczenia klinicznego tego faktu.

Badania przeprowadzone na dorosłych zwierzętach

W badaniach nad rozrodem szczurów dotyczących drugiego pokolenia, fluoksetyna nie wykazywałaniekorzystnego wpływu na kojarzenie ani na płodność szczurów, nie działała teratogennie ani niewpływała na wzrost, rozwój i parametry reprodukcyjne potomstwa. Stężenia podawanego zpokarmem leku odpowiadały w przybliżeniu 1,5, 3,9 i 9,7 mg fluoksetyny /kg masy ciała.U samców myszy, którym codziennie przez 3 miesiące podawano z pokarmem fluoksetynę w dawceodpowiadającej w przybliżeniu 31 mg/kg m.c., wykazano spadek masy jąder i zaburzeniaspermatogenezy (hipospermatogeneza). Jednakże ten poziom dawki przekraczał maksymalną dawkętolerowaną (MTD), gdyż wystąpiły znaczące oznaki toksyczności.

6. DANE FARMACEUTYCZNE

6.1 Wykaz substancji pomocniczych

Rdzeń tabletki:

mannitol (E 421)skrobia kukurydzianapowidon

celuloza mikrokrystalicznamagnezu stearynian

Otoczka: hypromeloza 6

cPs,sacharoza, polisorbat 80, glicerol 85%, magnezu stearynian, tytanu dwutlenek (E 171)

6.2 Niezgodności farmaceutyczne

Nie dotyczy.

6.3 Okres ważności

3 lata

6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywaniaPrzechowywać w temperaturze poniżej 25°C w oryginalnym opakowaniu.

6.5 Rodzaj i zawartość opakowania

Opakowanie zawierające blistry z folii PVC/PVDC/Aluminium:30 szt. tabletek powlekanych (w 3 blistrach po 10 szt.)100 szt. tabletek powlekanych (w 10 blistrach po 10 szt.).

6.6 Szczególne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania leku do stosowania

Brak szczególnych wymagań.

16(17)