CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

Setaloft 50 mg, 50 mg, tabletki powlekaneSetaloft 100 mg, 100 mg, tabletki powlekane

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

50 mg, tabletki powlekane

Każda tabletka powlekana zawiera sertraliny chlorowodorek w ilości odpowiadającej 50 mg sertraliny. Substancja pomocnicza o znanym działaniu: każda tabletka powlekana zawiera 19,8 mg laktozyjednowodnej.

100 mg, tabletki powlekane

Każda tabletka powlekana zawiera sertraliny chlorowodorek w ilości odpowiadającej 100 mg sertraliny.

Substancja o znanym działaniu: każda tabletka powlekana zawiera 39,6 mg laktozy jednowodnej.

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Tabletka powlekana

50 mg, tabletki powlekane:

Białe do prawie białych, tabletki powlekane w kształcie kapsułki, z nacięciem na jednej stroniei nadrukiem „50” na drugiej. Rozmiar 4,2 x 10,3 mm. Tabletkę można podzielić na równe dawki.

100 mg, tabletki powlekane:

Białe do prawie białych, tabletki powlekane w kształcie kapsułki, z nacięciem po jednej stronie i nadrukiem „100” na drugiej stronie. Rozmiar 5,2 x 13,1 mm. Tabletkę można podzielić na równedawki.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1 Wskazania do stosowania

Sertralina jest wskazana w leczeniu następujących chorób:

Duże epizody depresyjne. Zapobieganie nawrotom dużych epizodów depresyjnych.Zaburzenie lękowe z napadami lęku z agorafobią lub bez agorafobii. Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne (ZO-K) u pacjentów dorosłych i pacjentów pediatrycznych w wieku od 6 do 17 lat.

Fobia społeczna.

Zaburzenie stresowe pourazowe (PTSD, ang. post traumatic stress disorder).

4.2 Dawkowanie i sposób podawania

Dawkowanie

Leczenie początkowe

Zaburzenia depresyjne i zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne (ZO-K) Leczenie sertraliną należy rozpoczynać od dawki 50 mg na dobę.

Zaburzenie lękowe, zaburzenie stresowe pourazowe i fobia społeczna

Leczenie należy rozpoczynać od dawki 25 mg na dobę. Po upływie jednego tygodnia dawkę można zwiększyć do 50 mg jeden raz na dobę. W takim schemacie dawkowania wykazano zmniejszenie częstości występowania działań niepożądanych w początkowej fazie leczenia lęku napadowego.

Dostosowanie dawki

Zaburzenia depresyjne, zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne (ZO-K), zaburzenie lękowe, fobia społeczna i zaburzenie stresowe pourazowe

Pacjenci, którzy nie zareagowali na dawkę 50 mg mogą uzyskać korzyści ze zwiększenia dawki.Dawka może być zwiększana stopniowo o 50 mg, w odstępach co najmniej jednotygodniowych, aż do maksymalnie 200 mg na dobę. Zmiany dawki nie należy wykonywać częściej niż jeden raz na tydzień, ze względu na okres półtrwania sertraliny w fazie eliminacji wynoszący ponad 24 godziny.

Produkt zaczyna działać w ciągu 7 dni. Jednak zauważalne efekty działania widoczne są zazwyczaj podłuższym okresie leczenia, zwłaszcza w przypadku zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych.

Leczenie podtrzymujące

W terapii długoterminowej należy stosować możliwie jak najmniejsze dawki, z dalszymdostosowaniem, w zależności od odpowiedzi terapeutycznej.

Zaburzenia depresyjne

W zapobieganiu nawrotom dużych epizodów depresyjnych może być wskazane leczenie długoterminowe. W większości przypadków zalecana dawka w zapobieganiu nawrotom dużych epizodów depresyjnych jest taka sama, jak ta stosowana podczas trwającego epizodu depresji. Pacjenci z depresją powinni być leczeni wystarczająco długo, co najmniej 6 miesięcy, do uzyskaniapewności, że są wolni od objawów choroby.

Zaburzenia lękowe i zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne (ZO-K)

Należy regularnie oceniać potrzebę kontynuowania leczenia w zaburzeniach lękowych i ZO-K,ponieważ nie wykazano skuteczności w zapobieganiu nawrotom tych chorób.

Stosowanie u pacjentów w podeszłym wieku

U pacjentów w podeszłym wieku należy ostrożnie dobierać dawkę leku, ponieważ może być u nichwiększe ryzyko hiponatremii (patrz punkt 4.4).

Stosowanie u pacjentów z niewydolnością wątroby

U pacjentów z chorobą wątroby należy zachować szczególną ostrożność podczas stosowaniasertraliny. Należy stosować mniejsze dawki lub podawać je rzadziej (patrz punkt 4.4). Sertraliny nie należy stosować w razie ciężkich zaburzeń czynności wątroby, ponieważ brak dostępnych danych z badań klinicznych (patrz punkt 4.4).

Stosowanie u pacjentów z niewydolnością nerek

Nie ma potrzeby dostosowania dawkowania u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek (patrz punkt 4.4).

Dzieci i młodzież

Dzieci i młodzież z zaburzeniami obsesyjno-kompulsyjnymi

Pacjenci w wieku 13-17 lat: dawka początkowa 50 mg jeden raz na dobę Pacjenci w wieku 6-12 lat: dawka początkowa 25 mg jeden raz na dobę. Dawka może być zwiększonado 50 mg jeden raz na dobę po jednym tygodniu.

Jeśli to konieczne, gdy brak oczekiwanej odpowiedzi na leczenie, następne dawki mogą być zwiększane o 50 mg przez okres kilku tygodni. Maksymalne dawkowanie wynosi 200 mg na dobę.Podczas zwiększania dawki powyżej 50 mg należy wziąć pod uwagę ogólnie mniejszą masę ciała u dzieci w porównaniu z masą ciała u pacjentów dorosłych. Nie należy zmieniać dawkowania częściej niż raz na tydzień.

Nie wykazano skuteczności stosowania leku w przypadkach dużej depresji u dzieci.

Brak dostępnych danych dotyczących dzieci w wieku poniżej 6 roku życia (patrz także punkt 4.4).

Sposób podawania

Sertralina powinna być podawana raz na dobę, rano albo wieczorem. Tabletki można podawać z posiłkiem lub niezależnie od posiłku.

Objawy odstawienia po zakończeniu leczenia

Należy unikać nagłego przerywania leczenia. Kończąc leczenie sertraliną, należy stopniowo zmniejszać dawkę przez okres co najmniej jednego do dwóch tygodni w celu zmniejszenia ryzyka wystąpienia reakcji odstawienia (patrz punkt 4.4 i 4.8). Jeżeli w następstwie zmniejszenia dawki lub na skutek zakończenia leczenia wystąpią objawy, których pacjent nie toleruje, można rozważyć powrót do poprzednio zaleconej dawki. Następnie lekarz może zalecić zmniejszanie dawki, alew wolniejszym tempie.

4.3 Przeciwwskazania

− Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną

w punkcie 6.1.

− Jednoczesne stosowanie z nieodwracalnymi inhibitorami monoaminooksydazy (IMAO), z powodu ryzyka wystąpienia zespołu serotoninowego z objawami, takimi jak: pobudzenie, drżenie i hipertermia. Nie wolno rozpoczynać leczenia sertraliną przez co najmniej 14 dni po przerwaniu leczenia nieodwracalnymi inhibitorami monoaminooksydazy (IMAO). Leczenie sertraliną musi zostać przerwane co najmniej 7 dni przed rozpoczęciem leczenia IMAO (patrz punkt 4.5).

−

− Jednoczesne stosowanie sertraliny z pimozydem (patrz punkt 4.5).

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Zespół Serotoninowy (ZS) lub Złośliwy Zespół Neuroleptyczny (ZZN)

Podczas stosowania leków z grupy SSRI, w tym sertraliny, obserwowano rozwój potencjalnie zagrażających życiu zespołów, takich jak zespół serotoninowy (ZS) lub złośliwy zespółneuroleptyczny (ZZN). Ryzyko to wzrasta, gdy wraz z lekami z grupy SSRI pacjent stosuje inne lekiserotoninergiczne (w tym inne serotoninergiczne leki przeciwdepresyjne, tryptany), leki, które zaburzają metabolizm serotoniny (w tym z inhibitorami MAO np. błękitem metylenowym), leki przeciwpsychotyczne i inne produkty będące antagonistami dopaminy oraz z opioidami. Należy obserwować pacjentów pod kątem pojawienia się objawów ZS lub ZZN (patrz punkt 4.3)

Zmiana leczenia z selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), leków

przeciwdepresyjnych lub przeciwobsesyjnych

Istnieją ograniczone doświadczenia z kontrolowanych badań na temat optymalnego czasu zmianyterapii z SSRI, leków przeciwdepresyjnych lub leków przeciwobsesyjnych na sertralinę. Podczastakiej zmiany należy zachować ostrożność i rozwagę, szczególnie w przypadku zmiany z leków długodziałających, takich jak fluoksetyna.

Inne leki serotoninergiczne, np. tryptofan, fenfluramina i agoniści 5-HT

Należy zachować ostrożność, podając sertralinę jednocześnie z innymi lekami, które nasilają działanieneuroprzekaźnictwa serotoninergicznego, takimi jak tryptofan lub fenfluramina czy agoniści 5-HT,bądź produktami ziołowymi zawierającymi dziurawiec (Hypericum perforatum), a w miaręmożliwości należy tego unikać ze względu na możliwość interakcji farmakodynamicznych.

Wydłużenie odstępu QTc/częstoskurcz komorowy typu torsade de pointes (TdP)

Po wprowadzeniu produktu do obrotu zgłaszano przypadki wydłużenia odstępu QTc i TdP.Większość zgłoszeń dotyczyła pacjentów z 3 innymi czynnikami ryzyka wydłużenia odstępuQTc/częstoskurczu typu TdP. Wpływ na wydłużenie odstępu QTc potwierdzono w obszernymbadaniu QTc u zdrowych ochotników, ze statystycznie istotną pozytywną zależnością międzyekspozycją a odpowiedzią. Dlatego sertralinę należy stosować ostrożnie u pacjentów z czynnikamiryzyka sprzyjającymi wydłużeniu odstępu QTc , takimi jak choroba serca, hipokaliemia lubhipomagnezemia, wydłużenie odstępu QTc w wywiadzie rodzinnym,, bradykardia i jednoczesnestosowanie leków wydłużających odstęp QTc (patrz punkty 4.5 i 5.1).

Aktywacja hipomanii lub manii

U niewielkiego odsetka pacjentów leczonych dopuszczonymi do obrotu lekami przeciwdepresyjnymii lekami przeciwobsesyjnymi, w tym sertraliną, obserwowano objawy manii lub hipomanii. Dlategoteż sertralinę należy stosować ostrożnie u pacjentów z epizodami manii lub hipomanii w wywiadzie.Potrzebny jest ścisły nadzór lekarski. Sertralinę należy odstawić u każdego pacjenta wchodzącego wfazę maniakalną.

Schizofrenia

U pacjentów ze schizofrenią może dojść do nasilenia objawów psychotycznych.

Napady padaczkowe

U pacjentów leczonych sertraliną mogą wystąpić napady padaczkowe: należy unikać stosowaniasertraliny u pacjentów z niestabilną padaczką, a pacjentów z kontrolowaną padaczką należy uważniemonitorować. Sertralinę należy odstawić u każdego pacjenta, u którego pojawią się napadypadaczkowe.

Samobójstwo, myśli samobójcze, próby samobójcze lub kliniczne nasilenie choroby

Depresja związana jest ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia myśli samobójczych, samookaleczeniaoraz samobójstwa (zachowania samobójcze). Ryzyko to utrzymuje się do czasu uzyskania pełnejremisji. Ponieważ poprawa może nie nastąpić w ciągu kilku pierwszych tygodni leczenia lub dłużej,pacjentów należy poddać ścisłej obserwacji do czasu wystąpienia poprawy. Z doświadczeńklinicznych wynika, że ryzyko samobójstwa może zwiększyć się we wczesnym etapie powrotu dozdrowia.

Inne zaburzenia psychiczne, w których przepisywana jest sertralina, mogą być również związane zezwiększonym ryzykiem wystąpienia zachowań samobójczych. Ponadto zaburzenia te mogąwspółistnieć z ciężkimi zaburzeniami depresyjnymi. W związku z tym u pacjentów leczonychz powodu innych zaburzeń psychicznych należy podjąć takie same środki ostrożności, jak u pacjentówz ciężkimi zaburzeniami depresyjnymi.

Pacjenci z zachowaniami samobójczymi w wywiadzie lub pacjenci przejawiający przed rozpoczęciemleczenia znacznego stopnia skłonności samobójcze, należą do grupy zwiększonego ryzyka wystąpieniamyśli samobójczych lub prób samobójczych i należy ich poddać ścisłej obserwacji w trakcie leczenia.Metaanaliza kontrolowanych placebo badań klinicznych nad lekami przeciwdepresyjnymistosowanymi u dorosłych pacjentów z zaburzeniami psychicznymi, wykazała zwiększone ryzykozachowań samobójczych u pacjentów w wieku poniżej 25 lat stosujących leki przeciwdepresyjne.

W trakcie leczenia, zwłaszcza na początku terapii i po zmianie dawki, należy ściśle obserwowaćpacjentów, szczególnie z grupy podwyższonego ryzyka. Pacjentów (oraz ich opiekunów) należyuprzedzić o konieczności zwrócenia uwagi na każdy objaw klinicznego nasilenia choroby, wystąpieniezachowań lub myśli samobójczych oraz nietypowych zmian w zachowaniu, a w razie ich pojawieniasię, o konieczności niezwłocznego zwrócenia się do lekarza.

Dzieci i młodzież

Sertralina nie powinna być stosowana w leczeniu dzieci i młodzieży poniżej 18. roku życiaz wyjątkiem pacjentów z zaburzeniami obsesyjno-kompulsyjnymi w wieku 6-17 lat. W toku próbklinicznych zachowania samobójcze (myśli i próby samobójcze) oraz wrogość (szczególnie agresję,zachowania buntownicze i przejawy gniewu) obserwowano częściej u dzieci i młodzieży leczonychlekami przeciwdepresyjnymi niż w grupie, której podawano placebo. Jeśli na skutek istniejącejpotrzeby klinicznej podjęta jednak zostanie decyzja o leczeniu, pacjent powinien być uważnieobserwowany pod kątem wystąpienia objawów samobójczych. Ponadto, dostępne są tylkoograniczone dane kliniczne związane z bezpieczeństwem długotrwałego stosowania produktuleczniczego u dzieci i młodzieży, dotyczące wzrostu, dojrzewania płciowego oraz rozwojupoznawczego i rozwoju zachowania. W okresie po wprowadzeniu produktu do obrotu odnotowanokilka przypadków opóźnionego wzrostu i dojrzewania. Znaczenie kliniczne i związek przyczynowo-skutkowy nie zostały jak dotąd w pełni wyjaśnione (informacje dotyczące przedklinicznych danych natemat bezpieczeństwa znajdują się w punkcie 5.3). Lekarz musi kontrolować stan zdrowia dzieci imłodzieży leczonych długotrwale, w celu wykrycia nieprawidłowości wzrostu i rozwoju.

Nietypowe krwawienie/krwotok

Istnieją doniesienia na temat nieprawidłowych krwawień podczas stosowania SSRI, w tym krwawieńskórnych (wybroczyny i plamica) oraz innych incydentów krwotocznych, takich jak krwawienie zprzewodu pokarmowego lub krwawienie ginekologiczne, także takich, które prowadziły do zgonu.Zaleca się zachowanie ostrożności u pacjentów przyjmujących SSRI, szczególnie w razierównoczesnego stosowania leków, o których wiadomo, że wykazują niekorzystny wpływ na czynnośćpłytek (np. przeciwzakrzepowe, nietypowe leki przeciwpsychotyczne i fenotiazyny, większośćtrójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych, kwas acetylosalicylowy i niesteroidowe lekiprzeciwzapalne (NLPZ)), jak również u pacjentów z zaburzeniami związanymi z krwawieniem wwywiadzie (patrz punkt 4.5).

Hiponatremia

Podczas leczenia lekami z grup SSRI lub SNRI, w tym sertraliną, może wystąpić hiponatremia.W wielu przypadkach wydaje się, że hiponatremia jest wynikiem zespołu niewłaściwego wydzielaniahormonu antydiuretycznego (SIADH). Opisywano przypadki spadku stężenia sodu w surowicyponiżej 110 mmol/l. Pacjenci w podeszłym wieku mogą być narażeni na większe ryzyko hiponatremiipodczas stosowania leków z grup SSRI lub SNRI. Także u pacjentów przyjmujący diuretyki lub zinnego powodu narażonych na spadek objętości osocza, ryzyko może być większe (patrz: Stosowanieu osób w podeszłym wieku). U pacjentów z objawową hiponatremią należy rozważyć odstawieniesertraliny i wdrożenie odpowiedniego postępowania medycznego. Do objawów przedmiotowych ipodmiotowych hiponatremii należy: ból głowy, trudności z koncentracją, zaburzenia pamięci,splątanie, osłabienie i zaburzenia równowagi, które mogą prowadzić do upadków. Objawyprzedmiotowe i podmiotowe związane z cięższymi i (lub) bardziej nagłymi przypadkami obejmują:omamy, omdlenia, drgawki, śpiączkę, zatrzymanie oddechu oraz zgon.

Objawy odstawienia obserwowane po przerwaniu leczenia sertraliną

Objawy odstawienia po przerwaniu leczenia występują często, szczególnie po nagłym odstawieniu(patrz punkt 4.8). W badaniach klinicznych wśród pacjentów leczonych sertraliną częstośćzgłaszanych reakcji związanych z odstawieniem leku wynosiła 23% u osób odstawiających sertralinęw porównaniu z 12% u osób, które nadal leczono sertraliną.

Ryzyko objawów z odstawienia może zależeć od wielu czynników, w tym czasu stosowania i dawkileku, a także szybkości redukowania dawek. Najczęściej zgłaszanymi reakcjami są: zawroty głowy,zaburzenia czuciowe (w tym parestezje), zaburzenia snu (w tym bezsenność i intensywne sny),pobudzenie lub lęk, nudności i (lub) wymioty, drżenia i bóle głowy. Zazwyczaj objawy te mająłagodne lub umiarkowane nasilenie; jednak u niektórych pacjentów mogą one być ciężkie. Zwyklewystępują w ciągu pierwszych kilku dni po przerwaniu leczenia, choć bardzo rzadko donoszono też owystąpieniu takich objawów u pacjentów, którzy przez niedopatrzenie pominęli dawkę leku. Na ogółobjawy te mają charakter samoograniczający i ustępują w ciągu 2 tygodni, choć u niektórych osóbmogą utrzymywać się dłużej (2-3 miesiące lub dłużej). Dlatego przy przerywaniu leczenia zaleca się

stopniowe zmniejszanie dawek sertraliny w okresie kilku tygodniu lub miesięcy, w zależności od potrzeb pacjenta (patrz punkt 4.2).

Akatyzja/pobudzenie psychoruchowe

Stosowanie sertraliny może być związane z wystąpieniem akatyzji, która charakteryzuje sięsubiektywnie nieprzyjemnym lub uciążliwym pobudzeniem psychoruchowym i koniecznościąporuszania się, czemu często towarzyszy niezdolność do siedzenia lub stania bez ruchu. Zaburzenieto występuje najczęściej w okresie pierwszych kilku tygodni leczenia. U pacjentów, u którychwystąpią te objawy, zwiększanie dawek leku może być szkodliwe.

Zaburzenia czynności wątroby

Sertralina jest w znacznym stopniu metabolizowana przez wątrobę. Badanie farmakokinetycznez zastosowaniem dawek wielokrotnych u pacjentów z niewielką stabilną marskością wątrobywykazało wydłużenie okresu połowicznej eliminacji oraz około trzykrotnie większe wartości AUCi Cmax w porównaniu z osobami zdrowymi. Nie zaobserwowano istotnych różnic w stopniu wiązaniasię leku z białkami osocza między obiema grupami. Należy zachować ostrożność, stosując sertralinęu pacjentów z chorobami wątroby. W przypadku podawania sertraliny pacjentom z niewydolnościąwątroby należy rozważyć zmniejszenie dawek leku lub jego rzadsze podawanie. Sertralina niepowinna być stosowana u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby (patrz punkt 4.2).

Zaburzenia czynności nerek

Sertralina jest w znacznym stopniu metabolizowana, a wydalanie niezmienionego leku z moczemstanowi mniej istotną drogę eliminacji. W badaniach z udziałem pacjentów z łagodną lubumiarkowaną niewydolnością nerek (klirens kreatyniny 30-60 ml/min) bądź z umiarkowaną lub ciężkąniewydolnością nerek (klirens kreatyniny 10-29 ml/min), po zastosowaniu wielokrotnych dawekparametry farmakokinetyczne (AUC 0-24 lub Cmax) nie różniły się w sposób istotny od wartości u osóbz grupy kontrolnej. Sertralina nie wymaga korygowania dawek odpowiednio do stopnia zaburzeniaczynności nerek.

Stosowanie u osób w podeszłym wieku

Ponad 700 pacjentów w podeszłym wieku (>65 lat) uczestniczyło w badaniach klinicznych. Rodzaj

i częstość reakcji niepożądanych u osób starszych były podobne, jak u pacjentów w młodszym wieku.

Stosowanie produktów z grup SSRI lub SNRI, w tym sertraliny, wiązało się jednak z przypadkamiklinicznie istotnej hiponatremii u pacjentów w podeszłym wieku, którzy mogą być bardziej narażenina to zdarzenie niepożądane (patrz podpunkt Hiponatremia w punkcie 4.4).

Cukrzyca

U pacjentów z cukrzycą leczenie lekami z grupy SSRI może zmieniać kontrolę glikemii. Koniecznemoże być dostosowanie dawki insuliny i (lub) używanych doustnych leków przeciwcukrzycowych.

Terapia elektrowstrząsowa (EW)

Nie przeprowadzono badań klinicznych określających ryzyko lub korzyści związane z jednoczesnymstosowaniem elektrowstrząsów i sertraliny.

Sok grejpfrutowy

Nie zaleca się podawania soku grejpfrutowego podczas stosowania sertraliny (patrz punkt 4.5).

Zaburzenia wyników badań przesiewowych moczu

U pacjentów stosujących sertralinę obserwowano fałszywie dodatnie wyniki przesiewowych testów immunologicznych moczu na obecność benzodiazepin. Spowodowane jest to brakiem swoistości testów przesiewowych. Fałszywie dodatnich wyników testu można się spodziewać jeszcze przez kilka dni po zakończeniu leczenia sertraliną. Należy potwierdzić wynik, stosując metody chromatografii gazowej lub spektrometrii masowa, co umożliwi odróżnienie sertraliny od benzodiazepin.

Jaskra z zamkniętym kątem przesączania

Leki z grupy SSRI, w tym sertralina, mogą wpływać na wielkość źrenicy, powodując jej rozszerzenie. Na skutek rozszerzenia źrenicy zmniejsza się kąt przesączania, co prowadzi do zwiększenia ciśnienia wewnątrzgałkowego oraz wystąpienia jaskry z zamkniętym kątem przesączania, zwłaszcza u pacjentów z predyspozycjami do tych zmian. Dlatego należy zachować ostrożność podczas stosowaniasertraliny u pacjentów z jaskrą z zamkniętym kątem lub z jaskrą w wywiadzie.

Substancja pomocnicza

Tabletki powlekane produktu leczniczego Setaloft zawierają laktozę jednowodną (patrz punkt 6.1), dlatego pacjenci z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy typuLapp lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy nie powinni przyjmować tego leku.

4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Przeciwwskazane

Inhibitory monoaminooksydazy (IMAO)

Nieodwracalne inhibitory MAO (np. selegilina)

Sertraliny nie wolno stosować w połączeniu z nieodwracalnymi inhibitorami MAO, takimi jak selegilina.

Nie wolno rozpoczynać stosowania sertraliny wcześniej niż po co najmniej 14 dniach od zakończenialeczenia nieodwracalnym inhibitorem MAO. Sertralina musi być odstawiona co najmniej 7 dni przedrozpoczęciem leczenia nieodwracalnym inhibitorem MAO (patrz punkt 4.3).

Odwracalny, selektywny inhibitor MAO-A (moklobemid)

Z uwagi na ryzyko wystąpienia zespołu serotoninowego nie wolno podawać sertraliny w połączeniu zodwracalnym, selektywnym inhibitorem MAO, takim jak moklobemid. Po zakończeniu leczeniaodwracalnym inhibitorem MAO, a przed rozpoczęciem stosowania sertraliny, okres przerwy może byćkrótszy niż 14 dni. Zaleca się odstawienie sertraliny co najmniej 7 dni przed rozpoczęciem leczeniaodwracalnym inhibitorem MAO (patrz punkt 4.3).

Odwracalny, nieselektywny inhibitor MAO (linezolid)

Antybiotyk linezolid jest słabym, odwracalnym i nieselektywnym inhibitorem MAO. Nie należy gopodawać pacjentom leczonym sertraliną (patrz punkt 4.3).

Donoszono o ciężkich reakcjach niepożądanych u pacjentów, u których zakończono leczenieinhibitorem MAO (np. błękitem metylenowym) niedługo przed rozpoczęciem stosowania sertralinylub u których odstawiono sertralinę tuż przed zastosowaniem inhibitora MAO. Reakcje te obejmowałydrżenie mięśniowe, mioklonie, obfite poty, nudności, wymioty, nagłe zaczerwienienie skóry,nieukładowe zawroty głowy i hipertermię z cechami przypominającymi złośliwy zespółneuroleptyczny, drgawki i zgon.

Pimozyd

W badaniu z małą pojedynczą dawką pimozydu (2 mg) i jednocześnie podawaną sertraliną,obserwowano zwiększone stężenie pimozydu o około 35%. Nie wiązało się to z jakimikolwiekzmianami EKG. Ponieważ mechanizm tej reakcji jest nieznany oraz ze względu na wąski indeksterapeutyczny pimozydu przeciwwskazane jest jednoczesne stosowanie sertraliny i pimozydu (patrzpunkt 4.3).

Jednoczesne stosowanie z sertraliną nie jest zalecane

Produkty działające hamująco na OUN, alkohol

Podawanie sertraliny w dawce 200 mg na dobę nie nasilało wpływu alkoholu, karbamazepiny,haloperydolu ani fenytoiny na funkcje poznawcze i sprawność psychomotoryczną u osób zdrowych;jednak odradza się picia alkoholu podczas stosowania sertraliny.

Inne leki serotoninergiczne

Patrz punkt 4.4.

Należy zachować ostrożność podczas stosowania fentanylu (używany w znieczuleniu ogólnym lubleczeniu przewlekłego bólu), innych leków serotoninergicznych (w tym innych serotoninergicznych leków przeciwdepresyjnych, tryptanów) oraz innych opioidów.

Specjalne ostrzeżenia

Leki wydłużające odstęp QT

Ryzyko wydłużenia odstępu QTc i(lub) wystąpienia arytmii komorowej (np. torsade de pointes) możesię zwiększać w razie jednoczesnego stosowania innych produktów leczniczych wydłużających odstępQTc (np. niektórych leków przeciwpsychotycznych i antybiotyków) (patrz punkty 4.4 i 5.1).

Lit

W kontrolowanym placebo badaniu u zdrowych ochotników jednoczesne podawanie sertraliny i litunie zmieniało znacząco farmakokinetyki litu, stwierdzono jednak nasilenie drżenia (w porównaniu doplacebo), co wskazuje na możliwość interakcji farmakodynamicznej. Podczas jednoczesnegopodawania sertraliny i litu, wskazane jest właściwe monitorowanie pacjentów.

Fenytoina

Kontrolowane placebo badanie u zdrowych ochotników wskazuje, że długotrwałe stosowaniesertraliny w dawce 200 mg na dobę nie powoduje klinicznie istotnego hamowania metabolizmufenytoiny. Niemniej jednak, ponieważ pojawiły się doniesienia o dużej ekspozycji na fenytoinę upacjentów stosujących sertralinę, zaleca się na początku stosowania sertraliny monitorowanie stężeniafenytoiny w celu właściwego dostosowania jej dawek. Ponadto jednoczesne stosowanie fenytoinymoże powodować zmniejszenie stężenia sertraliny w osoczu.

Nie można wykluczyć, że inne induktory CYP3A4, np. fenobarbital, karbamazepina, dziurawieczwyczajny, ryfampicyna mogą powodować zmniejszenie stężenia sertraliny.

Tryptany

W okresie porejestracyjnym opisywano rzadkie przypadki osłabienia, nadmiernej odpowiedziruchowej, braku koordynacji, dezorientacji, lęku i pobudzenia podczas jednoczesnego stosowaniasertraliny i sumatryptanu. Objawy zespołu serotoninowego mogą również występowaćpo zastosowaniu innych produktów leczniczych tej samej klasy (tryptany).

Jeżeli zatem jednoczesne stosowanie sertraliny i tryptanów jest klinicznie uzasadnione, wskazana jest obserwacja pacjenta (patrz punkt 4.4).

Warfaryna

Jednoczesne stosowanie sertraliny w dawce 200 mg na dobę oraz warfaryny powodowało niewielkie,ale istotne statystycznie, wydłużenie czasu protrombinowego, co w rzadkich przypadkach możezmieniać wartość INR. W związku z tym czas protrombinowy powinien być badany przedrozpoczęciem i po zakończeniu leczenia sertraliną.

Interakcje z innymi produktami, digoksyną, atenololem, cymetydyną

Jednoczesne podawanie cymetydyny powodowało znaczny spadek klirensu sertraliny. Znaczeniekliniczne tych zmian jest nieznane. Sertralina nie wykazuje wpływu na zdolność atenololu doblokowania receptorów beta-adrenergicznych. Nie zaobserwowano interakcji między sertralinąpodawaną w dawce 200 mg na dobę a digoksyną.

Produkty mające wpływ na czynność płytek

Podczas podawania produktów mających wpływ na czynność płytek (np. NLPZ, kwasacetylosalicylowy i tyklopidyna) lub innych produktów leczniczych, które mogą zwiększać ryzykokrwawień, równocześnie z lekami z grupy SSRI, w tym z sertraliną, ryzyko krwawień może sięzwiększać (patrz punkt 4.4).

Substancje blokujące przewodnictwo nerwowo-mięśniowe

Produkty lecznicze z grupy SSRI mogą zmniejszać aktywność cholinoesterazy w osoczu, co wydłużadziałanie blokujące przewodnictwo nerwowo-mięśniowego wywierane przez miwakurium lub innesubstancje blokujące przewodnictwo nerwowo-mięśniowe.

Produkty metabolizowane przez cytochrom P450

Sertralina może działać jak łagodny lub umiarkowany inhibitor cytochromu CYP2D6. Badaniainterakcji prowadzone podczas długotrwałego podawania sertraliny w dawce 50 mg na dobę wykazałyumiarkowany wzrost (średnio o 23-37%) stałego poziomu dezypraminy w osoczu (markeraaktywności izoenzymu CYP2D6). Mogą wystąpić istotne klinicznie interakcje z innymi substratamicytochromu CYP 2D6 o wąskim indeksie terapeutycznym, takimi jak leki antyarytmiczne klasy 1C, wtym propafenon i flekainid, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne i typowe leki przeciwpsychotyczne, zwłaszcza w przypadku stosowania większych dawek sertraliny.

Sertralina nie hamuje aktywności izoenzymów CYP 3A4, CYP 2C9, CYP 2C19 i CYP 1A2 w stopniuklinicznie istotnym. Potwierdzono to w badaniach interakcji in vivo z zastosowaniem substratówCYP 3A4 (endogennego kortyzolu, karbamazepiny, terfenadyny, alprazolamu), substratu CYP 2C19(diazepamu) i substratów CYP 2C9 (tolbutamidu, glibenklamidu i fenytoiny).Badania in vitro wykazały, że sertralina nie wywiera wpływu lub tylko nieznacznie hamuje aktywnośćizoenzymu CYP 1A2.

W badaniu krzyżowym przeprowadzonym u ośmiu zdrowych japońskich ochotników, wypicie3 szklanek soku grejpfrutowego na dzień powodowało wzrost poziomu sertraliny w osoczu o ok. 100%. Dlatego należy unikać przyjmowania soku grejpfrutowego podczas leczenia sertraliną (patrz punkt 4.4).

Opierając się na badaniach interakcji z sokiem grejpfrutowym, nie można wykluczyć, że jednoczesnepodawanie sertraliny i silnych inhibitorów CYP3A4, np. inhibitorów proteazy, ketokonazolu,itrakonazolu, posakonazolu, worykonazolu, klarytromycyny, telitromycyny i nefazodonu, niezwiększy jeszcze bardziej narażenia na sertralinę. Dotyczy to także umiarkowanych inhibitorów CYP3A4, np. aprepitantu, erytromycyny, flukonazolu, werapamilu i diltiazemu. Podczas leczenia sertraliną należy unikać przyjmowanie inhibitorów CYP3A4.

Stężenia sertraliny w osoczu są większe o około 50% u pacjentów ze spowolnionym metabolizmem przy udziale CYP2C19 w porównaniu do pacjentów z szybkim metabolizmem (patrz punkt 5.2). Nie można wykluczyć interakcji z silnymi inhibitorami CYP2C19, np. omeprazolem, lanzoprazolem, pantoprazolem, rabeprazolem, fluoksetyną, fluwoksaminą.

4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Ciąża

Nie są dostępne odpowiednio kontrolowane badania dotyczące stosowania leku u kobiet w ciąży.Jednak w licznych badaniach nie ujawniono dowodów na wywoływanie wad wrodzonych przezsertralinę. Badania na zwierzętach wykazały wpływ leku na płodność, prawdopodobnie spowodowanytoksycznym działaniem farmakodynamicznym substancji na matkę, a także bezpośrednim działaniemfarmakodynamicznym substancji na płód (patrz 5.3).

Zaobserwowano, że stosowanie sertraliny w trakcie ciąży powoduje objawy odpowiadające objawomz odstawienia u niektórych noworodków, których matkom podawano sertralinę. To zjawiskostwierdzano również w przypadku innych leków przeciwdepresyjnych z grupy SSRI. Nie zaleca sięstosowania sertraliny w czasie ciąży, chyba że stan kliniczny kobiety uzasadnia taką potrzebę,a potencjalne korzyści z leczenia przeważają nad ewentualnymi zagrożeniami.

Jeśli matka kontynuuje stosowanie sertraliny w późnych okresach ciąży, zwłaszcza w trzecimtrymestrze, noworodka należy poddać obserwacji. Po stosowaniu sertraliny przez matkę w późnychokresach ciąży u noworodka mogą wystąpić następujące objawy: ostra niewydolność oddechowa,

sinica, bezdech, napady drgawkowe, wahania temperatury ciała, trudności z przyjmowaniem pokarmu,wymioty, hipoglikemia, wzmożone napięcie mięśniowe, obniżone napięcie mięśniowe, wygórowanieodruchów, drżenia mięśniowe, skurcze mięśni, drażliwość, podsypianie, ciągły płacz, sennośći zaburzenia snu. Objawy te mogą wynikać albo z działań serotonergicznych, albo z wystąpieniaobjawów odstawienia. W większości przypadków powikłania występują natychmiast lub wkrótcepo porodzie (w ciągu mniej niż 24 godzin).

Wyniki badań epidemiologicznych wskazują, że stosowanie inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny u kobiet w ciąży, zwłaszcza w trzecim trymestrze, może zwiększać ryzyko występowania zespołu przetrwałego nadciśnienia płucnego noworodka (ang. persistent pulmonary hypertension of the newborn PPHN). Szacowane ryzyko wynosi 5 takich przypadków na 1000 ciąż. W populacjiogólnej stwierdza się 1 do 2 przypadków zespołu przetrwałego nadciśnienia płucnego noworodka na 1000 ciąż.

Karmienie piersią

Opublikowane dane dotyczące stężeń sertraliny w mleku matki wskazują, że do mleka przenikająniewielkie ilości sertraliny i jej metabolitu N-desmetylosertraliny. U niemowląt karmionych piersiąstężenie leku w surowicy było na ogół bardzo niskie lub niewykrywalne, z pojedynczym wyjątkiemniemowlęcia ze stężeniem sertraliny odpowiadającym około 50% wartości stwierdzanej u matki(jednak bez zauważalnego wpływu na stan zdrowia tego niemowlęcia). Dotychczas nie donoszono owystępowaniu jakichkolwiek działań niepożądanych u niemowląt karmionych piersią przez matkistosujące sertralinę, jednak nie można wykluczyć ryzyka takich działań.

Nie zaleca się stosowania leku u matek karmiących piersią, chyba że w ocenie lekarza związane z tymkorzyści przewyższają ryzyko.

Wpływ na płodność

Wyniki badań na zwierzętach nie wykazały wpływu sertraliny na płodność (patrz punkt 5.3). Z opisów przypadków stosowania niektórych leków z grupy SSRI u ludzi wynika, że wpływ na jakość nasienia jest przemijający.

Jak do tej pory nie zaobserwowano wpływu na płodność u ludzi.

4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Farmakologiczne badania kliniczne wykazały, że sertralina nie wpływa na sprawnośćpsychomotoryczną. Leki przeciwdepresyjne mogą jednak zaburzać psychiczne lub fizyczne zdolnościkonieczne do sprawnego wykonywania potencjalnie niebezpiecznych zadań, takich jak prowadzeniesamochodu lub obsługiwanie maszyn, przed czym należy przestrzec pacjenta.

4.8 Działania niepożądane

Najczęstszym działaniem niepożądanym są nudności. W leczeniu zespołu lęku społecznego u 14%mężczyzn występowały zaburzenia seksualne (niezdolność do ejakulacji) w porównaniu z 0% wgrupie placebo. Te działania niepożądane są zależne od dawki i często mają charakter przemijającypodczas dalszego leczenia.

Profil działań niepożądanych często obserwowanych w podwójnie zaślepionych, kontrolowanychplacebo badań z udziałem pacjentów z ZO-K, napadami paniki, PTSD i zespołem lęku społecznegobył podobny do zaobserwowanego w badaniach klinicznych pacjentów z depresją.

Tabela 1 przedstawia reakcje niepożądane zaobserwowane po dopuszczeniu leku do obrotu (częstośćnieznana) oraz w badaniach klinicznych kontrolowanych za pomocą placebo (z udziałem łącznie 2542pacjentów leczonych sertraliną i 2145 osób otrzymujących placebo), dotyczących depresji, ZO-K,napadów paniki, PTSD i zespołu lęku społecznego.

Niektóre niepożądane reakcje na lek wymienione w Tabeli 1 mogą zmniejszać swoje nasilenie iczęstość występowania w trakcie dalszego leczenia i zazwyczaj nie prowadzą do odstawienia leku.

Tabela 1: Reakcje niepożądane

Częstość reakcji niepożądanych zaobserwowanych w kontrolowanych za pomocą placebo badaniach dotyczącychdepresji, ZO-K, napadów paniki, PTSD i zespołu lęku społecznego. Połączona analiza i doniesienia po dopuszczeniuleku do obrotu (częstość nieznana).

Bardzo

często

(≥1/10)

Klasyfikacja

systemów i

narządów

MedDRA

Zakażenia i

zarażenia

pasożytnicze

Bardzo Często

(≥l/10)

Często

(≥l/100 do

<1/10)

zapalenie gardła

zapalenie górnych

dróg oddechowych,

nieżyt nosa

Niezbyt często Rzadko

(≥1000 do <1/1 00)

zapalenie żołądka i jelit,

zapalenie ucha

środkowego

Rzadko

(≥1/10 000 do

<1/1000)

Zapalenie

uchyłków§

Częstość nieznana

(częstość nie może

być określona na

podstawie

dostępnych danych)

Nowotwory

łagodne,

złośliwe i

nieokreślone

(w tym

torbiele i

polipy)

Zaburzenia

krwi i układu

chłonnego

nowotwory

powiększeniewęzłów chłonnych, małopłytkowoś ć * §, leukopenia

* §

Zaburzenia

układu

immunologic

znego

Zaburzenia

endokrynolog

iczne

nadwrażliwość*,

sezonowa alergia*

niedoczynność tarczycy

reakcje

anafilaktyczne*

hiperprolaktynemia*§,nieprawidłowe wydzielanie hormonuantydiuretycznego*§

Zaburzenia

metabolizmu

i odżywiania

zmniejszenie

apetytu,

zwiększenie

apetytu*

hipercholesterol

emia, cukrzyca,

hipoglikemia*,

hiperglikemia*§

hiponatremia*§,

Zaburzenia

psychiczne

bezsenność lęk *, depresja *,

pobudzenie *,

obniżenie libido *,

nerwowość,

depersonalizacja,

koszmar, bruksizm

myśli / zachowania

samobójcze, zaburzenia

psychotyczne *,

nieprawidłowe myślenie,

apatia, halucynacja *,

agresja *, nastroje

euforyczne *, paranoja

zaburzenie

konwersji * §,

paroniria * §,

uzależnienie od

leków, spacery

podczas snu,

przedwczesny

wytrysk

Zaburzenia

układu

nerwowego

zawroty głowy, ból

głowy *, senność

drżenie, zaburzenia

ruchowe (w tym

objawy

pozapiramidowe,

takie jak

hiperkinezja,

wzmożone napięcie

mięśniowe,

dystonia,

zgrzytanie zębami

lub zaburzenia

amnezja, niedoczulica *,

skurcze mięśni

mimowolne *, omdlenia

*, hiperkinezy *,

migrena *, drgawki *,

zawroty głowy,

zaburzenia koordynacji,

zaburzenia mowy

śpiączka *,

akatyzja (patrz

punkt 4.4),

dyskineza,

hiperestestia,

skurcz

mózgowo-

naczyniowy (w

tym

odwracalny

mózgowy

Zaburzenia

oka

chodu), parestezje

*, wzmożone

napięcie *,

zaburzenia uwagi,

zaburzenia smaku

zaburzenia

widzenia*

zespół

zwężania

naczyń i zespół

Call-Fleminga)

*, niepokój

psychoruchowy

* (patrz punkt

4.4),

choreoathetoza

zaburzeń

czuciowych§,

również

zgłaszano jako

objawy

przedmiotowe i

podmiotowe

związane z

zespołem

serotoninowym

* lub złośliwym

zespołem

neuroleptyczny

m: w

niektórych

przypadkach

związane z

jednoczesnym

stosowaniem

leków

serotoninergicz

nych, które

obejmowały

pobudzenie,

dezorientację,

obfite pocenie

się, biegunkę,

gorączkę,

nadciśnienie,

sztywność i

tachykardię§

rozszerzenie źrenicy* mroczki, jaskra,

podwójne

widzenie,

światłowstręt,

stłuczenie * §,

źrenice

nierówne * §,

zaburzenia

widzenia,

łzawienie

Zaburzenia

ucha i

błędnika

szum uszny* ból ucha

Zaburzenia

serca

Zaburzenia

naczyniowe

kołatanie serca* tachykardia, zaburzenia

serca

Uderzenia gorąca* nieprawidłowe

krwawienie (takie jak

krwawienie z przewodu

zawał mięśnia

sercowego * §,

Torsade de

Pointes * §

(patrz punkty

4.4, 4.5 i 5.1),

bradykardię,

wydłużenie

odstępu QTc *

(patrz punkty

4.4, 4.5 i 5.1)

niedokrwienie

obwodowe

pokarmowego) *,

nadciśnienie *, uderzeniagorąca, krwiomocz *

Zaburzenia

układu

oddechowego

, klatki

piersiowej i

śródpiersia

ziewanie* duszność, uczucie

duszności *, skurcz

oskrzeli *

hiperwentylacja

śródmiąższowa

choroba płuc *

§, skurcz

krtani,

dysfonia,

stridor * §,

hipowentylacja,

czkawka

Zaburzenia

żołądka i jelit

nudności, biegunka,

suchość w ustach

dyspepsja, zaparcia

*, bóle brzucha *,

wymioty *,

wzdęcia

smoliste stolce,

zaburzenie zębów,

zapalenie przełyku,

zapalenie języka,

hemoroidy, nadmierne

wydzielanie śliny,

dysfagia, pobudzenie,

zaburzenia języka

owrzodzenie ust,

zapalenie trzustki * §,

obecność świeżej krwi w

kale, owrzodzenie

języka, zapalenie jamy

ustnej.

Zaburzenia

wątroby i

dróg

żółciowych

nieprawidłowa

czynność

wątroby,

ciężkie

zaburzenia

czynności

wątroby (w tym

zapalenie

wątroby,

żółtaczka i

niewydolność

wątroby)

Zaburzenia nadmierne pocenie obrzęk okołooczodołowy rzadkie

skóry i tkanki się, wysypka* *, pokrzywka *, łysienie przypadki

podskórnej *, świąd *, plamica *, ciężkich

zapalenie skóry, suchość skórnych skóry, obrzęk twarzy, działań zimny pot niepożądanych

(SCAR): np. Zespół Stevensa- Johnsona * i martwica naskórka * §, reakcja skórna

* §,

nadwrażliwość na światło§, obrzęk naczyniorucho wy, zaburzenia struktury włosa, nieprzyjemny zapach skóry, zapalenie pęcherza, wysypka

pęcherzykowa

Zaburzenia bóle pleców, bóle choroba zwyrodnieniowa rabdomioliza * szczękościsk

mięśniowo- stawów *, bóle stawów, drganie mięśni, §, zaburzenie

szkieletowe i mięśni kurcze mięśni *, kości

tkanki osłabienie mięśni

łącznej

Zaburzenia częstomocz, zaburzenie nietrzymanie

nerek i dróg mikcji, zatrzymanie moczu *,

moczowych moczu, nietrzymanie skąpomocz

moczu *, poliuria, nokturia

Zaburzenia niepowodzenie nieregularna zaburzenia seksualne, mlekotok *,

układu wytrysku menstruacja *, krwawienie zanikowe

rozrodczego i zaburzenia erekcji, miesiączkowe, krwotok z zapalenie

piersi pochwy, zaburzenia sromu i

seksualne u kobiet pochwy,

wydzieliny narządów płciowych, zapalenie nerwu wzrokowego * §, ginekomastia

*, priapizm * Zaburzenia zmeczenie* złe samopoczucie obrzęk obwodowy *, przepuklina,

ogólne i stany *, ból w klatce dreszcze, zaburzenia zmniejszenie

w miejscu piersiowej *, chodu *, pragnienie tolerancji na lek

podania astenia *, gorączka

Badania zwiększenie masy zwiększenie aktywności podwyższony

diagnostyczn ciała * aminotransferazy poziom

e alaninowej *, cholesterolu we

zwiększenie aktywności krwi *, aminotransferazy nieprawidłowe asparaginianowej *, wyniki badań zmniejszenie masy ciała* klinicznych w

laboratorium, nieprawidłowe nasienie, zmieniona funkcja płytek *

Urazy i urazy

zatrucia

Procedury zabieg

medyczne i rozszerzania

chirurgiczne naczyń

* ADR zidentyfikowane po wprowadzeniu produktu na rynek

§ ADR częstotliwość reprezentowana przez szacowany górny limit 95% przedziału ufności za pomocą "Reguły 3”

Objawy odstawienia obserwowane po przerwaniu leczenia sertraliną

Odstawienie sertraliny (szczególnie nagłe) często powoduje objawy odstawienia. Najczęściejzgłaszanymi reakcjami są: zawroty głowy, zaburzenia czuciowe (w tym parestezje), zaburzenia snu (wtym bezsenność i intensywne sny), pobudzenie lub niepokój, nudności i (lub) wymioty, drżenia i bóległowy. Zazwyczaj objawy te mają łagodne lub umiarkowane nasilenie i charakter samoograniczający;jednak u niektórych pacjentów mogą one być ciężkie i (lub) utrzymywać się przez długi czas. Dlatego,gdy leczenie sertraliną nie jest już konieczne, zaleca się stopniowe zmniejszanie dawek (patrz punkty

4.2 i 4.4).

Populacja osób w podeszłym wieku

Leki z grup SSRI lub SNRI, w tym sertralina, mogą być związane z przypadkami klinicznie istotnejhiponatremii u osób w podeszłym wieku, którzy mogą być bardziej narażeni na to zdarzenieniepożądane (patrz punkt 4.4).

Dzieci i młodzież

U ponad 600 pacjentów pediatrycznych leczonych sertraliną ogólny profil reakcji niepożądanych byłzazwyczaj podobny do zaobserwowanego w badaniach z udziałem osób dorosłych. W kontrolowanychbadaniach (n=281 pacjentów leczonych sertralina) zaobserwowano następujące działania niepożądane:Bardzo często (≥1/10): Bóle głowy (22%), bezsenność (21%), biegunka (11%), i nudności (15%).Często (≥1/100 do <1/10): Bóle w klatce piersiowej, mania, gorączka, wymioty, anoreksja, labilnośćemocjonalna, agresja, pobudzenie, nerwowość, zaburzenia uwagi, zawroty głowy, hiperkinezja,migrena, senność, drżenia, zaburzenia widzenia, suchość w jamie ustnej, niestrawność, koszmarynocne, zmęczenie, nietrzymanie moczu, wysypka, trądzik, krwawienie z nosa, wzdęcia.Niezbyt często (≥ 1/1000 do <1/100): Wydłużenie odcinka QT w EKG (patrz punkty 4.4., 4.5 i 5.1),próby samobójcze, drgawki, zaburzenia pozapiramidalne, parestezje, depresja, omamy, plamica,hiperwentylacja, niedokrwistość, zaburzenia czynności wątroby, podwyższony poziomaminotransferazy alaninowej, zapalenie pęcherza, opryszczka, zapalenie ucha zewnętrznego, bóleuszu, bóle oczu, rozszerzenie źrenicy, złe samopoczucie, krwiomocz, wysypka krostkowa, katar,urazy, zmniejszenie masy ciała, skurcze mięśni, nieprawidłowe sny, apatia, albuminuria, częstomocz,wielomocz, bóle piersi, zaburzenia miesiączkowania, łysienie, zapalenie skóry, nieprawidłowy zapachskóry, pokrzywka, bruksizm, uderzenia gorąca. Częstość nieznana: mimowolne oddawanie moczu

Wpływ klasy leku

W badaniach epidemiologicznych przeprowadzonych głównie wśród osób po 50. roku życia wykazanowzrost ryzyka złamań kości u pacjentów przyjmujących leki z grup SSRI i TCA. Mechanizm prowadzący do takiego ryzyka nie jest znany.

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszaćwszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, tel.: +48 22 49 21 301, faks: +48 22 49 21 309, e-mail: [email protected]. Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

4.9 Przedawkowanie

Toksyczność

Margines bezpieczeństwa stosowania sertraliny zależy od populacji pacjentów i (lub) przyjmowaniainnych produktów leczniczych. Stwierdzano zgony po przedawkowaniu sertraliny, samej lub wskojarzeniu z innymi lekami i (lub) alkoholem. Dlatego w każdym przypadku przedawkowania należypodjąć intensywne postępowanie medyczne.

Objawy

Do objawów przedawkowania należą działania niepożądane sertraliny, takie jak: senność, zaburzeniadotyczące przewodu pokarmowego (nudności i wymioty), tachykardia, drżenia, pobudzenie i zawrotygłowy. Rzadziej opisywanym objawem była śpiączka.

Po przedawkowaniu sertraliny, zgłaszano również wydłużenie odstępu QTc lub wystąpienieczęstoskurczu komorowego typu torsade de pointes, dlatego należy monitorować zapis EKG (patrzpunkty 4.4, 4.5 i 5.1).

Postępowanie

Nie istnieje swoista odtrutka dla sertraliny. Należy zapewnić i utrzymać drożność dróg oddechowychoraz zapewnić odpowiednie dostarczanie tlenu i wentylację, gdy jest to konieczne. Węgiel aktywny,który można zastosować w połączeniu ze środkiem przeczyszczającym, może być równie lub bardziejskuteczny niż płukanie żołądka i należy brać go pod uwagę w leczeniu przedawkowania. Nie zalecasię indukowania wymiotów. Zaleca się monitorowanie pracy serca (np. EKG) i podstawowychparametrów fizjologicznych, jak też ogólne leczenie objawowe i podtrzymujące. Ze względu na dużą

objętość dystrybucji sertraliny, małe jest prawdopodobieństwo skuteczności wymuszonej diurezy, dializy, hemoperfuzji i transfuzji wymiennej.

Przedawkowanie sertraliny może powodować wydłużenie odstępu QT, dlatego zaleca się monitorowanie EKG we wszystkich przypadkach przedawkowania sertraliny.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1 Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna: selektywny inhibitor wychwytu zwrotnego serotoniny.kod ATC: N 06 AB 06

Mechanizm działania

Sertralina jest silnym i swoistym inhibitorem wychwytu serotoniny (5HT), który w komórkachnerwowych zwierząt w badaniach in vitro nasila działanie 5HT. Ma jedynie bardzo słaby wpływ nawychwyt zwrotny noradrenaliny i dopaminy.

W dawkach leczniczych sertralina blokuje wychwyt serotoniny w płytkach krwi ludzi. W badaniachna zwierzętach nie wykazano, aby lek działał stymulująco, sedatywnie, cholinolitycznie lubkardiotoksycznie. W kontrolowanych badaniach u zdrowych ochotników sertralina nie powodowałasedacji ani nie wpływała na sprawność psychomotoryczną. Jako selektywny inhibitor wychwytu 5HT,sertralina nie wpływa na przekaźnictwo katecholaminergiczne. Sertralina nie wykazuje powinowactwado receptorów muskarynowych (cholinergicznych), serotoninowych, dopaminergicznych,adrenergicznych, histaminergicznych, GABA ani do receptorów benzodiazepinowych. Długotrwałepodawanie sertraliny zwierzętom, podobnie jak innych leków przeciwdepresyjnych iprzeciwobsesyjnych, prowadzi do zmniejszenia liczby i wrażliwości receptorów noradrenergicznychw mózgu.

Nie wykazano, aby sertralina powodowała skłonność do nadużywania. W kontrolowanym placebo,podwójnie zaślepionym badaniu porównawczym skłonności do nadużywania sertraliny, alprazolamu id-amfetaminy u ludzi sertralina nie powodowała dodatnich działań subiektywnych wskazujących namożliwość uzależniania. Z drugiej strony uczestnicy badania oceniali zarówno alprazolam, jak i d-amfetaminę znacznie wyżej niż placebo pod względem satysfakcji związanej ze stosowania leku,euforii i możliwości nadużywania. Sertralina nie powoduje ani stymulacji, ani niepokoju, jakie sązwiązane z d-amfetaminą, jak też nie wykazuje działania uspokajającego ani nie wywołuje zaburzeńpsychoruchowych związanych ze stosowaniem alprazolamu. Sertralina nie działa jako dodatniwzmacniach u małp rezus szkolonych w zakresie samodzielnego pobierania kokainy, jak też niezastępuje ani d-amfetaminy, ani pentobarbitalu jako bodźca dyskryminującego u małp rezus.

Skuteczność kliniczna i bezpieczeństwo stosowania

Duże zaburzenie depresyjne

Przeprowadzono badanie z udziałem pacjentów ambulatoryjnych z depresją, u których wystąpiłaodpowiedź pod koniec wstępnej, 8-tygodniowej, otwartej fazy leczenia sertraliną w dawce 50-200mg/dobę. Pacjentów tych (n=295) przydzielono do grupy kontynuującej przez 44 tygodnie leczenieprowadzone metodą podwójnie ślepej próby sertraliną w dawce 50-200 mg/dobę lub placebo.U pacjentów otrzymujących sertralinę stwierdzono statystycznie istotną mniejszą częstość nawrotów,niż wśród pacjentów otrzymujących placebo. Średnia dawka u osób, które ukończyły badanie,wynosiła 70 mg/dobę. Odsetek osób reagujących na leczenie (określony jako odsetek pacjentów, uktórych nie doszło do nawrotu choroby) w grupach otrzymujących sertralinę i placebo wyniósłodpowiednio 83,4% i 60,8%.

Zespół lęku pourazowego, tzw. post-traumatic stress disorder (PTSD).

Dane połączone z 3 badań dotyczących PTSD w populacji ogólnej wskazują na mniejszy odsetekodpowiedzi u mężczyzn niż u kobiet. W dwóch badaniach populacji ogólnej, w których uzyskanowyniki dodatnie, odsetek kobiet i mężczyzn reagujących na leczenie sertraliną w porównaniu z

placebo był zbliżony (odpowiednio kobiety: 57,2% vs. 34,5%, mężczyźni: 53,9% vs. 38,2%) Liczbapacjentów, mężczyzn i kobiet, w połączonych badaniach populacji ogólnej wynosiła odpowiednio 184i 430, dlatego wyniki dotyczące kobiet są lepiej ugruntowane, natomiast u mężczyzn wyraźny jestwpływ innych zmiennych początkowych (większa częstość nadużywania substancji, dłuższy czastrwania, źródło urazu, itp.), które korelują ze zmniejszeniem efektu działania leku.

Elektrofizjologia serca

W dedykowanym, dogłębnym badaniu odstępu QTc, przeprowadzonym w stanie stacjonarnym popodaniu leku w stężeniach przekraczających stężenia terapeutyczne u zdrowych ochotników (którympodawano dawkę 400 mg/dobę - dwukrotnie wyższą od zalecanej maksymalnej dawki), górna granicadwustronnego 90% przedziału ufności dla średniej różnicy QTcF między sertraliną i placebo (11,666msek) obliczonej metodą najmniejszych kwadratów z dopasowaniem w czasie była wyższa niżwstępnie określona wartość progowa 10 msec w okresie 4 godzin po podaniu dawki. Analizazależności dawka-odpowiedź wskazała na nieznacznie dodatnią relację między QTcF i stężeniemsertraliny w osoczu [0,036 msek/(ng/ml); p<0,0001]. Na podstawie modelu- dawka- odpowiedź,wartość progowa dla klinicznie istotnego wydłużenia odstępu QTcF (tzn., przekraczającego 10 msekdla zakładanego 90% CI) jest co najmniej 2,6-razy większa od średniej wartości Cmax (86 ng/ml) poprzyjęciu największej zalecanej dawki sertraliny (200 mg/dobę) (patrz punkty 4.4, 4.5, 4.8 i 4.9).

Pacjenci pediatryczni z ZO-K

Oceniano bezpieczeństwo i skuteczność stosowania sertraliny (50-200 mg/dobę) w ambulatoryjnymleczeniu dzieci (6-12 lat) i młodzieży (13-17 lat) bez depresji, chorujących na zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne (ZO-K). Po tygodniu prowadzonej metodą pojedynczo ślepej próby fazy wstępnej,pacjentów przydzielono losowo do grupy leczonej przez dwanaście tygodni zmienną dawką sertralinylub do grupy placebo. Początkowa dawka u dzieci (6-12 lat) wynosiła 25 mg. U pacjentów z grupyotrzymującej sertralinę stwierdzono istotnie większą poprawę według skali Children's Yale-BrownObsessive Compulsive Scale CY-BOCS (p = 0,005), skali NIMH Global Obsessive Compulsive Scale(p = 0,019) i skali CGI Improvement (p = 0,002) niż u tych z grupy placebo. Ponadto zaobserwowanorównież tendencję do większej poprawy w grupie leczonej sertraliną, w porównaniu do grupyotrzymującej placebo według skali CGI Severity (p = 0,089).

W skali CY-BOCs średni wynik początkowy i zmiana w stosunku do wartości początkowej w grupieplacebo wynosiły odpowiednio 22,25 ± 6,15 i -3,4 ± 0,82, natomiast w grupie otrzymującej sertralinęśredni wynik początkowy i zmiana w stosunku do wartości początkowej w grupie placebo wynosiłyodpowiednio 23,36 ± 4,56 i -6,8 ± 0,87. W analizie post hoc osoby odpowiadające na leczenie,definiowane jako pacjenci z 25-procentowym lub większym obniżeniem CY-BOCs (podstawowejmiary skuteczności) w okresie od rozpoczęcia leczenia do osiągnięcia zaplanowanego punktukońcowego, należeli w 53% do grupy pacjentów leczonych sertraliną, w porównaniu do 37%pacjentów leczonych placebo (p = 0,03).

Brak danych dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności długotrwałego stosowania leku w grupie pacjentów pediatrycznych.

Dzieci i młodzież

Brak danych dotyczących dzieci poniżej 6 lat.

5.2 Właściwości farmakokinetyczne

Wchłanianie

U ludzi po podaniu doustnym dawki od 50 do 200 mg raz na dobę przez 14 dni maksymalne stężeniesertraliny w osoczu występowało po 4,5 do 8,4 godzinach po codziennym podaniu leku. Pokarm niema istotnego wpływu na biodostępność tabletek sertraliny.

Dystrybucja

Około 98% krążącego leku jest związane z białkami osocza.

Metabolizm

Sertralina podlega intensywnemu metabolizmowi podczas pierwszego przejścia przez wątrobę.

Na podstawie danych klinicznych i danych uzyskanych w warunkach in vitro możnastwierdzić, że sertralina jest metabolizowana na drodze licznych szlaków, w tym przezCYP3A4, CYP2C19 (patrz punkt 4.5) i CYP2B6. Sertralina i jej główny metabolit,desmetylosertralina, są także substratami P-glikoproteiny w warunkach in vitro.

Eliminacja

Średni okres półtrwania sertraliny wynosi około 26 godzin (zakres 22-36 godzin). Zgodnie zkońcowym okresem połowicznej eliminacji, następuje około dwukrotna kumulacja do stężeń stanustacjonarnego, które są osiągane po jednym tygodniu podawania leku raz na dobę. Okres półtrwaniaN-desmetylosertraliny pozostaje w zakresie od 62 do 104 godzin. Zarówno sertralina, jak i N-desmetylosertralina są u ludzi w znacznym stopniu metabolizowane, a powstające metabolity sąwydalane z kałem i z moczem w równych ilościach. Jedynie niewielka ilość (<0,2%) niezmienionejsertraliny jest wydalana z moczem.

Liniowość lub nieliniowość

Sertralina w zakresie dawek od 50 do 200 mg wykazuje farmakokinetykę proporcjonalną do dawki.

Farmakokinetyka w szczególnych grupach pacjentów

Dzieci i młodzież z ZO-K

Farmakokinetykę sertraliny badano w grupie 29 dzieci w wieku od 6 do 12 lat i 32 nastolatków wwieku od 13 do 17 lat. U pacjentów stopniowo zwiększano dawkę do dawki dobowej 200 mg w ciągu32 dni, albo przez podanie dawki początkowej 25 mg i jej stopniowe zwiększanie, albo przez podaniedawki początkowej 50 mg i jej stopniowe zwiększanie. Schematy podawania leku w dawce 25 i 50 mgbyły równie dobrze tolerowane. W przypadku dawki 200 mg stężenia sertraliny w osoczu w staniestacjonarnym w grupie dzieci w wieku od 6 do 12 lat były o około 35% większe niż u dzieci w wiekuod 13 do 17 lat i o 21% większe niż w grupie referencyjnej osób dorosłych. Nie stwierdzono istotnychróżnic klirensu kreatyniny między chłopcami a dziewczętami. Dlatego u dzieci, zwłaszcza z małąmasą ciała, zaleca się stosowanie małej dawki początkowej i stopniowe zwiększanie dawki za każdymrazem o 25 mg. U młodzieży lek należy dawkować podobnie jak u dorosłych.

Młodzież i pacjenci w podeszłym wieku

Profil farmakokinetyczny leku u młodzieży i u osób w podeszłym wieku nie różni się w sposób istotny od profilu farmakokinetycznego u osób dorosłych w wieku od 18 do 65 lat.

Zaburzenia czynności wątroby

U pacjentów z uszkodzeniem wątroby okres półtrwania sertraliny jest wydłużony, a wartość AUC wzrasta trzykrotnie (patrz punkty 4.2 i 4.4).

Niewydolność nerek

U pacjentów z niewydolnością nerek w stopniu od umiarkowanego do ciężkiego nie stwierdzano istotnej kumulacji sertraliny.

Farmakogenomika

Stężenie sertraliny w osoczu było większe o około 50% u osób wolno metabolizujących produkty lecznicze z udziałem CYP2C19 w porównaniu z osobami szybko metabolizującymi. Kliniczne znaczenie tej obserwacji jest niejasne; dawkę produktu leczniczego należy dobierać w oparciu o odpowiedź kliniczną.

5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

Dane niekliniczne, uzyskane na podstawie konwencjonalnych badań farmakologicznych dotyczącychbezpieczeństwa stosowania, toksyczności po podaniu wielokrotnym, genotoksyczności irakotwórczości nie ujawniają występowania szczególnego ryzyka u ludzi.

W badaniach oceniających toksyczny wpływ na reprodukcję zwierząt nie stwierdzono oznakteratogenności ani niekorzystnego wpływu leku na płodność samców. Zaobserwowana fetotoksyczność była prawdopodobnie związana z toksycznym działaniem leku na matkę. Doskrócenia przeżycia młodych osobników po urodzeniu i zmniejszenia ich masy ciała doszło jedynie wtrakcie pierwszych kilku dni po urodzeniu. Uzyskane dane wskazują na to, że wczesna umieralnośćokołoporodowa wynikała z działania leku in utero po 15. dniu ciąży. Opóźnienia rozwoju stwierdzaneu młodych osobników urodzonych przez otrzymujące lek samice wynikały prawdopodobnie z wpływuleku na samice, w związku z czym nie wiążą się z istotnie wyższym ryzykiem u ludzi.

Wyniki badań na gryzoniach i zwierzętach niebędących gryzoniami nie wykazały wpływu napłodność.

Badania na młodych zwierzętach

W badaniu toksykologicznym przeprowadzonym na młodych samcach i samicach szczura sertralinę podawano doustnie w dawkach wynoszących 10, 40 lub 80 mg/kg mc./dobę w okresie od 21 do 56 dnia po narodzeniu, po którym następowała faza odstawienia leku trwająca do 196 dnia po narodzeniu. U zwierząt przyjmujących różne dawki leku (samce – 80 mg/kg, samice ≥10 mg/kg) wystąpiło opóźnienie dojrzewania płciowego, lecz nie zaobserwowano innych oznak wpływu sertraliny na oceniane punkty końcowe dotyczące rozmnażania u samców i samic szczura. W okresie od 21 do 56 dnia po narodzeniu zaobserwowano także odwodnienie, zabarwioną wydzielinę z nosa oraz zmniejszony średni przyrost masy ciała. Każde z tych zjawisk związanych z podawaniem sertraliny ustąpiło w którymś momencie fazy odstawienia leku. Kliniczne znaczenie tych obserwacjinie zostało ustalone.

6. DANE FARMACEUTYCZNE

6.1 Wykaz substancji pomocniczych

Rdzeń tabletki

Krzemionka koloidalna bezwodnaCeluloza mikrokrystalicznaKroskarmeloza sodowaKopowidon

Laktoza jednowodnaMagnezu stearynian

Otoczka (Opadry White Y-5-7068)

Hypromeloza 3cP HydroksypropylocelulozaMakrogol 400

Tytanu dwutlenek (E171)Hypromeloza 50cPTalk

6.2 Niezgodności farmaceutyczne

Nie dotyczy.

6.3 Okres ważności

3 lata.

6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

Nie przechowywać w temperaturze powyżej 25˚C.