CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

SOLIAN, 400 mg, tabletki powlekane

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

1 tabletka powlekana zawiera 400 mg amisulprydu (Amisulpridum).

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Tabletka powlekana

Solian, 400 mg: białe, tabletki powlekane, podzielne, podłużne, z wytłoczonym „AMI 400” na jednej stronie.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1 Wskazania do stosowania

Amisulpryd stosowany jest w leczeniu ostrej i przewlekłej schizofrenii z objawami pozytywnymi(takimi jak: urojenia, omamy, zaburzenia myślenia) i (lub) objawami negatywnymi (takimi jak:stępienie uczuć, wycofanie emocjonalne i społeczne), w tym także u chorych z przewagą objawów negatywnych.

4.2 Dawkowanie i sposób podawania

- W ostrych zaburzeniach psychotycznych, zaleca się dawki doustne wynoszące od 400 do 800

mg na dobę. W indywidualnych przypadkach dawkę można zwiększyć do 1200 mg na dobę. Nie zbadano w wystarczającym stopniu bezpieczeństwa stosowania dawek ponad 1200 mg na dobę, zaleca się zatem, aby nie podawać dawki leku większej niż 1200 mg na dobę. Dawkę należy dobierać w zależności od indywidualnej reakcji pacjenta na lek.

- U pacjentów, u których występują jednocześnie objawy pozytywne i negatywne, dawki leku

należy ustalić tak, żeby uzyskać optymalną kontrolę objawów pozytywnych (400 do 800 mg na dobę).

- Leczenie podtrzymujące należy prowadzić najmniejszą skuteczną dawką produktu.

- U pacjentów charakteryzujących się przewagą objawów negatywnych, zaleca się podawanie

leku doustnie w dawkach od 50 do 300 mg na dobę. W każdym przypadku dawkę leku należy ustalać indywidualnie.

- Amisulpryd należy podawać dwa razy na dobę w przypadku dawek powyżej 400 mg.

(Dostępne są też produkty Solian 100 mg i 200 mg, tabletki).

Stosować najmniejszą skuteczną dawkę.

1

- Stosowanie u osób w podeszłym wieku: bezpieczeństwo stosowania w tej grupie pacjentów

było badane na niewielkiej grupie osób w podeszłym wieku. Amisulpryd należy stosować z zachowaniem szczególnej ostrożności, z uwagi na możliwość wystąpienia spadków ciśnienia tętniczego krwi lub nadmiernej sedacji. Może być wymagane zmniejszenie dawki ze względu na niewydolność nerek.

- Stosowanie u dzieci i młodzieży: skuteczność i bezpieczeństwo stosowania amisulprydu u ludzi

od okresu pokwitania do 18 lat nie zostały ustalone. Dane na temat stosowania amisulprydu u młodzieży ze schizofrenią są ograniczone. W związku z tym, stosowanie amisulprydu u ludzi od okresu pokwitania do 18 lat nie jest zalecane; podawanie amisulprydu dzieciom przed okresem pokwitania jest przeciwwskazane, gdyż nie ustalono dotychczas bezpieczeństwa stosowania leku w tej grupie wiekowej (patrz punkt 4.3).

- Stosowanie w niewydolności nerek: amisulpryd jest eliminowany z organizmu przez nerki. W

przypadku niewydolności nerek dawkę leku należy zmniejszyć do połowy u pacjentów, u których klirens kreatyniny (CRCL) mieści się w zakresie 30-60 ml/min oraz do jednej trzeciej dawki u pacjentów, u których klirens kreatyniny (CRCL) mieści się w zakresie 10-30 ml/min.

- Brak danych o chorych z ciężkim uszkodzeniem nerek (CRCL<10 ml/min), dlatego też nie

należy stosować leku u tych pacjentów (patrz punkt 4.4).

- Stosowanie w niewydolności wątroby: ponieważ lek nie podlega w istotnym stopniu

przemianom metabolicznym, nie ma konieczności modyfikowania dawki w przypadku zaburzenia czynności wątroby.

4.3 Przeciwwskazania

- Nadwrażliwość na amisulpryd lub którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie

6.1.

- Stosowanie u pacjentów z nowotworami, których wzrost jest zależny od stężenia prolaktyny, np. gruczolak przysadki typu prolactinoma, rak piersi.

- Guz chromochłonny nadnerczy.

- Dzieci przed okresem pokwitania. - Okres karmienia piersią.

- Jednoczesne stosowanie z następującymi lekami, które mogą wywołać torsade de pointes

takimi jak np.:

- leki przeciwarytmiczne klasy IA (np. chinidyna, dizopyramid)- leki przeciwarytmiczne klasy III (np. amiodaron, sotalol),- inne leki takie jak bepridyl, cyzapryd, sultopryd, tiorydazyna, metadon, erytromycyna podawana dożylnie, winkamina podawana dożylnie, halofantryna, pentamidyna, sparfloksacyna (patrz punkt 4.5)

- Jednoczesne stosowanie z lewodopą (patrz punkt 4.5).

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Podobnie jak w przypadku stosowania innych neuroleptyków, możliwe jest wystąpienie złośliwegozespołu neuroleptycznego, z takimi objawami jak hipertermia, sztywność mięśni, zaburzeniaczynności autonomicznego układu nerwowego oraz zwiększenie aktywności kinazy kreatynowej wsurowicy. W razie wystąpienia hipertermii, szczególnie jeśli stosowano duże dawki dobowe leku,należy przerwać podawanie leków przeciwpsychotycznych, w tym amisulprydu.

Podobnie jak w przypadku innych produktów o działaniu antydopaminergicznym należy zachowaćszczególną ostrożność w razie stosowania amisulprydu u pacjentów z chorobą Parkinsona, gdyż lekten może nasilać objawy choroby.

2

Amisulpryd może być stosowany tylko wówczas, gdy leczenie neuroleptykiem jest niezbędne.

Wydłużenie odstępu QT

Należy zachować ostrożność w czasie stosowania amisulprydu u pacjentów z rozpoznaną chorobąukładu krążenia lub rodzinnie występującym wydłużeniem odstępu QT.

Amisulpryd wywołuje zależne od dawki wydłużenie odstępu QT. Działanie to zwiększa ryzyko wystąpienia ciężkich komorowych zaburzeń rytmu serca, takich jak torsade de pointes (patrz punkt 4.8). Przed zastosowaniem leku, jeśli stan kliniczny pacjenta na to pozwala, wskazane jest upewnić się, że nie występuje żaden z czynników sprzyjających tego typu zaburzeniom rytmu serca,jak np:

- bradykardia (poniżej 55 uderzeń serca na minutę),

- zaburzenia elektrolitowe, w szczególności hipokaliemia, - wrodzone wydłużenie odstępu QT,

- stosowane obecnie leki, które mogą powodować znaczną bradykardię (poniżej 55 uderzeń serca na minutę), zaburzenia elektrolitowe, zwolnienie przewodzenia w mięśniu sercowym lub wydłużenie odstępu QT (patrz punkt 4.5).Należy unikać jednoczesnego stosowania z neuroleptykami.

Udar mózgu

W badaniach klinicznych z randomizacją i grupą kontrolną otrzymującą placebo przeprowadzonych w populacji pacjentów w podeszłym wieku z demencją, leczonych wybranymi, atypowymi lekami przeciwpsychotycznymi stwierdzono 3-krotny wzrost ryzyka wystąpienia epizodów naczyniowo- mózgowych. Mechanizm, w jakim dochodzi do wzrostu tego ryzyka, jest nieznany. Nie można wykluczyć podobnego ryzyka w przypadku stosowania innych leków przeciwpsychotycznych lub w innych grupach pacjentów. Należy zachować ostrożność, stosując amisulpryd u pacjentów z czynnikami ryzyka udaru mózgu.

Pacjenci w podeszłym wieku z otępieniem

Osoby w podeszłym wieku z otępieniem, leczone lekami przeciwpsychotycznymi są w grupie zwiększonego ryzyka zgonu. Analiza siedemnastu badań prowadzonych z kontrolą placebo (zwykle przez 10 tygodni), głównie z udziałem pacjentów przyjmujących atypowe leki przeciwpsychotyczne,wykazała, że ryzyko zgonu pacjentów przyjmujących lek było 1,6 do 1,7 razy większe od ryzykazgonu pacjentów przyjmujących placebo. W przebiegu typowego, 10-tygodniowego kontrolowanegobadania, wskaźnik zgonów wśród pacjentów przyjmujących lek wynosił około 4,5% wobec 2,6% wgrupie placebo.

Amisulpryd nie jest przeznaczony do leczenia otępienia związanego z zaburzeniami zachowania.

Chociaż przyczyny zgonów w badaniach klinicznych dotyczących atypowych leków przeciwpsychotycznych były różne, wydaje się, że powodem większości zgonów były zaburzenia krążenia (np. niewydolność serca, nagły zgon) lub choroby zakaźne (np. zapalenie płuc). Badania obserwacyjne sugerują, że podobnie jak w przypadku stosowania atypowych leków przeciwpsychotycznych leczenie konwencjonalnymi lekami przeciwpsychotycznymi może wiązać się ze zwiększoną śmiertelnością. Nie jest jasne, w jakim stopniu zwiększona śmiertelność stwierdzona w badaniach obserwacyjnych może być przypisana atypowym lekom przeciwpsychotycznym, a w jakim pewnym cechom pacjentów.

Żylna choroba zakrzepowo-zatorowa

Zgłaszano przypadki żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej (w tym zakończone zgonem) u pacjentów leczonych lekami przeciwpsychotycznymi. W związku z częstym występowaniem u pacjentów przyjmujących leki przeciwpsychotyczne nabytych czynników ryzyka żylnej choroby zakrzepowo- zatorowej, przed włączeniem do leczenia oraz w trakcie stosowania produktu Solian należy zidentyfikować wszystkie możliwe czynniki ryzyka tej choroby, a także podjąć należne środkibezpieczeństwa.

3

Obserwowano występowanie hiperglikemii u pacjentów leczonych niektórymi atypowymi lekamiprzeciwpsychotycznymi, w tym amisulprydem. Z tego względu u pacjentów z rozpoznaną cukrzycąlub z czynnikami ryzyka rozwoju cukrzycy należy zapewnić właściwe monitorowanie glikemii wtrakcie leczenia amisulprydem.

Amisulpryd może obniżać próg drgawkowy, zatem pacjenci z padaczką w wywiadzie powinni byćuważnie obserwowani w czasie leczenia tym lekiem.

Amisulpryd jest wydalany z organizmu przez nerki. W razie niewydolności nerek należy rozważyć zmniejszenie dawki lub stosowanie leczenia przerywanego (patrz punkt 4.2).

U pacjentów w podeszłym wieku amisulpryd, podobnie jak inne neuroleptyki, należy stosować zeszczególną ostrożnością z uwagi na możliwość wystąpienia spadków ciśnienia tętniczego oraznadmiernego uspokojenia. Może być wymagane zmniejszenie dawki ze względu na niewydolnośćnerek.

Opisywano ostre objawy odstawienia, takie jak nudności, wymioty i bezsenność po nagłymprzerwaniu stosowania dużych dawek leków przeciwpsychotycznych. Odnotowano również nawrótobjawów psychotycznych oraz pojawienie się ruchów mimowolnych (takich jak akatyzja, dystonia,dyskineza) po odstawieniu amisulprydu. W związku z tym, zalecane jest stopniowe odstawianieamisulprydu.

Odnotowano przypadki leukopenii, neutropenii i agranulocytozy u pacjentów leczonych lekamiprzeciwpsychotycznymi, w tym amisulprydem. Niewyjaśnione przypadki infekcji lub gorączki mogąbyć objawem dyskrazji krwi i wymagać natychmiastowego zbadania wskaźników hematologicznych.

Rak piersi

Amisulpryd może podwyższać poziom prolaktyny. Należy zachować ostrożność u pacjentów z rakiempiersi w wywiadzie lub w wywiadzie rodzinnym oraz prowadzić ścisłą obserwację tych pacjentów wtrakcie leczenia amisulprydem.

Łagodny nowotwór przysadki

Amisulpryd może podwyższać stężenie prolaktyny. Podczas leczenia amisulprydem zaobserwowanoprzypadki łagodnych guzów przysadki, typu prolactinoma (patrz punkt 4.8.) W przypadku bardzowysokiego stężenia prolaktyny lub klinicznych objawów guza przysadki (takich jak ubytki polawidzenia i bóle głowy), należy wykonać badania obrazowe przysadki. Jeśli diagnoza guza przysadkizostanie potwierdzona, należy przerwać leczenie amisulprydem.

Z powodu zawartości laktozy lek jest przeciwwskazany u pacjentów z wrodzoną galaktozemią,zespołem złego wchłaniania glukozy lub galaktozy albo z niedoborem laktazy.

4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Skojarzenia leków przeciwwskazane

- Jednoczesne stosowanie z następującymi lekami, które mogą wywołać torsade de pointes

takimi jak np.:

- leki przeciwarytmiczne klasy IA (np. chinidyna, dizopiramid); - leki przeciwarytmiczne klasy III (np. amiodaron, sotalol);- inne leki takie jak bepridyl, cyzapryd, sultopryd, tiorydazyna, metadon, erytromycyna podawana dożylnie, winkamina podawana dożylnie, halofantryna, pentamidyna, sparfloksacyna;

- Lewodopa: wzajemny antagonizm lewodopy i neuroleptyków. Amisulpryd może działać

przeciwnie do agonistów dopaminy takich jak bromokryptyna, ropinirol.

4

Skojarzenia leków niewskazane

- Alkohol: amisulpryd zwiększa działanie ośrodkowe alkoholu.- Leki, które zwiększają ryzyko torsade de pointes lub mogą wydłużyć odstęp QT, takimi jak niektóre leki przeciwpsychotyczne i niektóre leki przeciwmalaryczne (np. meflochina) (patrz punkt 4.4).

- Leki powodujące bradykardię, takie jak leki hamujące receptory β-adrenergiczne, indukujące bradykardię leki blokujące kanał wapniowy takie jak: diltiazem i werapamil, klonidyna, guanfacyna, glikozydy naparstnicy.

- Leki powodujące hipokaliemię: leki moczopędne, leki przeczyszczające, amfoterycyna B podawana dożylnie, glikokortykosteroidy, tetrakozaktydy. Hipokaliemia powinna być wyrównana.

- Leki neuroleptyczne takie jak pimozyd, haloperidol; leki przeciwdepresyjne z grupy pochodnych imipraminy; lit

Skojarzenia leków, które należy rozważyć

- Leki działające na ośrodkowy układ nerwowy (OUN), w tym narkotyki, leki znieczulające, przeciwbólowe, przeciwhistaminowe H1 o działaniu uspokajającym, barbiturany, benzodiazepiny i inne leki przeciwlękowe, klonidyna i jej pochodne.

- Leki przeciwnadciśnieniowe i inne leki hipotensyjne.

- Klozapina: jednoczesne stosowanie z amisulprydem może prowadzić do zwiększenia stężenia

amisulprydu w osoczu.

4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Ciąża

W badaniach na zwierzętach nie wykazano teratogennego działania amisulprydu. Obserwowanozmniejszenie płodności związane z farmakologicznym działaniem leku (za pośrednictwemprolaktyny). Nie odnotowano działania teratogennego Solianu.

Dane kliniczne dotyczące ekspozycji w czasie ciąży są bardzo ograniczone. Z tego względubezpieczeństwo stosowania amisulprydu w czasie ciąży nie jest ustalone. Nie zaleca się przyjmowanialeku w ciąży, chyba że korzyści przekraczają ryzyko. W przypadku stosowania amisulprydu w ciąży unoworodków mogą wystąpić działania niepożądane, dlatego niezbędne jest odpowiedniemonitorowanie.

U kobiet w wieku rozrodczym, należy omówić zastosowanie skutecznej antykoncepcji przed rozpoczęciem leczenia amisulprydem.

U noworodków, których matki stosowały leki przeciwpsychotyczne (w tym amisulryd) w trzecimtrymestrze ciąży, mogą wystąpić działania niepożądane, w tym objawy pozapiramidowe i (lub) objawy odstawienia o różnym nasileniu i czasie trwania. Obserwowano pobudzenie, wzmożone napięcie, obniżone napięcie, drżenie, senność, zespół zaburzeń oddechowych lub zaburzenia związane z pobieraniem pokarmu. Dlatego należy starannie kontrolować stan noworodków.

Karmienie piersią

Nie wiadomo, czy amisulpryd przenika do mleka matki. Z tego względu karmienie piersią w trakcie stosowania leku jest przeciwwskazane.

4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Należy poinformować kierowców i operatorów maszyn o ryzyku wystąpienia senności orazniewyraźnego widzenia podczas stosowania leku.

5

4.8 Działania niepożądane

Działania niepożądane przedstawiono w kolejności zgodnej z malejącą częstością występowania:

Klasyfikacja

układów

i narządów

Bardzo często

(≥1/10)

Często (≥1/100

do <1/10)

Niezbyt często

(≥1/1 000 do

<1/100)

Rzadko (≥1/10 000

do <1/1000)

Częstość

nieznana (nie

może zostać

określona na

podstawie

dostępnych

danych)

Zaburzenia krwi

i układu

chłonnego

Zaburzenia

układu

immunologi-

cznego

Zaburzenia

endokrynologic

zne

Wzrost stężenia

prolaktyny w

surowicy,

ustępujący po

odstawieniu

leku.

Hiperprolakty-

nemia może

powodować

mlekotok,

zatrzymanie

miesiączki,

ginekomastię,

ból piersi i

zaburzenia

erekcji

Leukopenia,

neutropenia

(patrz punkt

4.4)

Reakcje

alergiczne

Agranulocytoza

(patrz punkt 4.4)

Łagodny guz

przysadki typu

prolactinoma

(patrz punkty 4.3

i 4.4)

Zaburzenia

metabolizmu i

odżywiania

Zaburzenia

psychiczne

Bezsenność,

lęk, pobudzenie,

zaburzenia

orgazmu

Hiperglikemia

(patrz punkt

4.4),

hipertriglicery-

demia i

hipercholeste-

rolemia

Splątanie

Hiponatremia,

zespół

nieadekwatnego

wydzielania

wazopresyny

(SIADH)

6

Klasyfikacja

układów

i narządów

Bardzo często

(≥1/10)

Często (≥1/100

do <1/10)

Niezbyt często

(≥1/1 000 do

<1/100)

Rzadko (≥1/10 000

do <1/1000)

Częstość

nieznana (nie

może zostać

określona na

podstawie

dostępnych

danych)

Zaburzenia Objawy Ostra dystonia Późna Złośliwy zespół układu pozapiramido- (kurczowy kręcz dyskineza z neuroleptyczny nerwowego we: drżenia, szyi, napady objawami: (potencjalnie

wzmożone wejrzeniowe, rytmiczne zagrażający napięcie szczękościsk).** ruchy życiu) mięśniowe, Senność mimowolne, (patrz punkt 4.4) hipokinezja, przede nadmierne wszystkim ślinienie się, języka i/lub akatyzja, twarzy

dyskineza*

szczególnie po długotrwałym podawaniu leku.*** Napady padaczkowe

Zaburzenia oka Niewyraźne

widzenie (patrz punkt 4.7)

Zaburzenia Wydłużenie Bradykardia Komorowe

serca odstępu QT zaburzenia rytmu,

(patrz punkt takie jak torsade 4.4) de pointes,

częstoskurcz komorowy, migotanie komór, zatrzymanie krążenia, nagły zgon (patrz punkt

4.4)

Zaburzenia Niedociśnienie Podwyższenie Zakrzepica żylna naczyniowe ciśnienia krwi w tym przypadki

zatorowościpłucnej, czasemkończące sięzgonem, orazzakrzepica żyłgłębokich

7

Klasyfikacja Częstość

Bardzo często Często (≥1/100 Niezbyt często Rzadko (≥1/10 000 układów (≥1/10) do <1/10) (≥1/1 000 do do <1/1000)

nieznana (nie i narządów <1/100)

może zostać określona na podstawie dostępnych danych)

Zaburzenia Przekrwienie układu błony śluzowej oddechowego, nosa,

klatki zachłystowe piersiowej i zapalenie płuc śródpiersia (głównie po

skojarzeniu z innymi lekami przeciwpsycho

-tycznymi i lekami o hamującym działaniu na ośrodkowy układ nerwowy)

Zaburzenia Zaparcia, żołądka i jelit nudności,

wymioty, suchość w jamie

ustnej

Zaburzenia Obrzęk

skóry i tkanki naczynioruchowy, podskórnej pokrzywka Zaburzenia Osteopenia, mięśniowo- osteoporoza

szkieletowe i tkanki łącznej

Zaburzenia Zatrzymanie nerek i dróg moczu moczowych

Ciąża, połóg i Zespół

okres odstawienia u okołoporodowy noworodka

(patrz punkt 4.6)

Badania Zwiększenie Wzrost diagnostyczne masy ciała aktywności

enzymów wątrobowych,głównie aminotransfe-raz

* Objawy te po stosowaniu podtrzymujących dawek leku mają zazwyczaj umiarkowane nasilenie i częściowo ustępują po podaniu leku przeciw parkinsonizmowi, bez konieczności przerywania podawania amisulprydu. Częstość występowania objawów pozapiramidowych jest zależna od dawki i jest bardzo mała u pacjentów z przeważającymi negatywnymi objawami leczonych dawkami 50 do 300 mg na dobę.

8

**Objawy ustępują bez przerwania leczenia amisulprydem po podaniu leku

przeciwparkinsonowskiego.

*** Leki przeciwparkinsonowskie są nieskuteczne i mogą nasilać objawy.

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, Tel: + 48 22 49 21 301,Fax: + 48 22 49 21 309e-mail: [email protected]

Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu lub przedstawicielowi podmiotu odpowiedzialnego w Polsce.

4.9 Przedawkowanie

Istnieje niewiele danych dotyczących przedawkowania amisulprydu. Opisywano nasilenie znanych działań farmakologicznych leku, tzn. zawroty głowy, nadmierne uspokojenie, spadek ciśnienia krwi oraz objawy pozapiramidowe, w cięższych zatruciach - śpiączkę. Donoszono o przypadkach zgonów,głównie po stosowaniu łącznie z innymi lekami psychotropowymi.

W razie ostrego przedawkowania należy zawsze brać pod uwagę zażycie wielu leków. Amisulpryd nie jest eliminowany z organizmu drogą hemodializy. Dlatego ta metoda leczenia nie powinna być stosowana.

Nie istnieje swoista odtrutka na amisulpryd. Leczenie polega zatem na postępowaniu podtrzymującympodstawowe czynności życiowe i ścisłym monitorowaniu najważniejszych ich parametrów, w tymczynności serca (ryzyko wydłużenia odstępu QT w zapisie EKG) przez odpowiednio długi czas.W razie, gdy dołączą się ciężkie objawy pozapiramidowe, należy zastosować leki antycholinergiczne.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1 Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna: leki przeciwpsychotyczne, neuroleptyczne.

Kod ATC: N 05 AL 05

Amisulpryd jest lekiem przeciwpsychotycznym należącym do klasy podstawionych benzamidów. Amisulpryd wiąże się wybiórczo z receptorami dopaminergicznymi podtypu D2 i D3, do którychwykazuje duże powinowactwo. Nie wykazuje natomiast powinowactwa do receptorów podtypów D1, D4 i D5.

W przeciwieństwie do klasycznych, jak i atypowych neuroleptyków, amisulpryd nie wykazuje powinowactwa do receptorów serotoninowych, α-adrenergicznych, histaminergicznych H1 ani

cholinergicznych.

Jak wykazano u zwierząt, amisulpryd w dużych dawkach silniej blokuje postsynaptyczne receptory D2 w strukturach układu limbicznego niż w prążkowiu. W przeciwieństwie do klasycznych neuroleptyków amisulpryd nie powoduje katalepsji. W czasie dłuższego leczenia amisulprydem nie występuje także nadwrażliwość receptorów dopaminergicznych D2. Lek stosowany w małych dawkach preferencyjnie blokuje presynaptyczne receptory D2 i D3, czego skutkiem jest uwalnianiedopaminy i zjawisko „odhamowania”.

Wymienione powyżej nietypowe własności farmakologiczne mogą tłumaczyć przeciwpsychotyczne działanie amisulprydu w większych dawkach poprzez blokowanie postsynaptycznych receptorów

9

dopaminergicznych i jego skuteczność w mniejszych dawkach, w przypadku negatywnych objawów, poprzez blokowanie presynaptycznych receptorów dopaminergicznych.

Lek wywołuje niepożądane objawy pozapiramidowe, co może być związane z jego preferencyjnąaktywnością w układzie limbicznym.

W badaniach klinicznych prowadzonych u chorych na schizofrenię z ciężkimi zaostrzeniami choroby,produkt Solian znacząco łagodził wtórne objawy negatywne, jak również objawy afektywne, takie jakobniżenie nastroju i spowolnienie.

5.2 Właściwości farmakokinetyczne

Amisulpryd podany ludziom wykazuje dwa maksymalne poziomy wchłaniania: jeden następuje szybko (około 1 godzinę po podaniu leku), drugi 3-4 godziny po podaniu. Stężenia leku w surowicywynoszą wtedy odpowiednio 39±3 i 54±4 ng/ml po podaniu 50 mg leku.

Objętość dystrybucji wynosi 5,8 l/kg, lek w niewielkim stopniu wiąże się z białkami osocza (16%),brak danych o interakcjach z innymi lekami (przypuszcza się, że są mało prawdopodobne).Całkowita dostępność biologiczna wynosi 48%. Amisulpryd tylko w niewielkim stopniu podlegaprzemianom metabolicznym; zidentyfikowano dwa nieaktywne metabolity, stanowiące w przybliżeniu4% podanej dawki leku. Lek nie ulega kumulacji w organizmie, a jego farmakokinetyka pozostajeniezmieniona po powtarzanym dawkowaniu. Okres półtrwania w fazie eliminacji amisulprydu wynosi około 12 godzin po doustnym podaniu leku.

Amisulpryd jest wydalany przez nerki w postaci niezmienionej. 50% dawki podanej dożylnie jestwydalane z moczem, przy czym 90% tej ilości wydalane jest w ciągu pierwszych 24 godzin. Klirensnerkowy wynosi 20 l/h lub 330 ml/min.

Posiłki bogate w węglowodany (zawierające 68% płynów) znacząco zmniejszają wartość AUCS, Tmaxi Cmax amisulprydu, nie stwierdzono natomiast zmian po posiłkach bogatych w tłuszcze. Znaczenie tych obserwacji w rutynowym stosowaniu klinicznym nie jest znane.

Niewydolność wątroby

Ze względu na fakt, że amisulpryd podlega przemianom metabolicznym w niewielkim stopniu, nie jest konieczne zmniejszanie dawki leku u pacjentów z niewydolnością wątroby.

Niewydolność nerek

Okres półtrwania w fazie eliminacji nie zmienia się u pacjentów z niewydolnością nerek, natomiastklirens nerkowy zmniejsza się 2,5 do 3 razy. Wartość AUC dla amisulprydu w łagodnejniewydolności nerek zwiększa się dwukrotnie i prawie dziesięciokrotnie w umiarkowanejniewydolności nerek (patrz punkt 4.2.). Jednakże doświadczenie w tym zakresie jest ograniczone ibrak danych dla dawek większych od 50 mg.

Amisulpryd tylko w niewielkim stopniu można usunąć z organizmu drogą hemodializy.

Pacjenci w podeszłym wieku

Nieliczne dane farmakokinetyczne u osób powyżej 65 lat wykazują, że po zażyciu pojedynczej dawki50 mg występuje zwiększenie o 10-30% wartości Cmax, T1/2 i AUC. Brak danych dla dawek wielokrotnych.

5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

Toksyczne działanie amisulprydu wynika głównie z jego farmakologicznego działania. Badania toksyczności po podaniu wielokrotnym leku nie wykazały zaburzeń czynności narządów.Substancja nie wywiera działania teratogennego ani genotoksycznego.

10

W badaniach dotyczących powstawania nowotworów stwierdzono występowanie guzówhormonozależnych u gryzoni. Wyniki tych badań nie znajdują klinicznego odniesienia dla ludzi.

U zwierząt obserwowano zmniejszenie płodności związane z farmakologicznymi właściwościamiproduktu (działanie związane z wydzielaniem prolaktyny).

6. DANE FARMACEUTYCZNE

6.1 Wykaz substancji pomocniczych

Tabletki powlekane 400 mg: karboksymetyloskrobia sodowa (typ A), laktoza jednowodna, celulozamikrokrystaliczna, hypromeloza, magnezu stearynian;

Skład otoczki: hypromeloza, celuloza mikrokrystaliczna, makrogolu 40 stearynian, tytanu dwutlenek (E171).

6.2 Niezgodności farmaceutyczne

Nieznane.

6.3 Okres ważności

3 lata

6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

Bez specjalnych wymagań.

6.5 Rodzaj i zawartość opakowania

Blistry Aluminium/PVC pakowane w tekturowe pudełko. Tabletki powlekane 400 mg po 30 tabletek.

6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego

do stosowania

Brak specjalnych zaleceń.

7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA

DOPUSZCZENIE DO OBROTU

Sanofi-Aventis France 82, Avenue Raspail94250 GentillyFrancja

8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

Pozwolenie nr 8410

9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO

OBROTU I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA

11

Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 10 listopada 2000 Data ostatniego przedłużenia pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 9 września 2013

10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU

CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO

12