CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

Symbicort Turbuhaler, (320 mikrogramów + 9 mikrogramów)/dawkę inhalacyjną, proszek do inhalacji.

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

Każda dawka dostarczona (dawka leku opuszczająca ustnik inhalatora) zawiera: 320 mikrogramówbudezonidu i 9 mikrogramów formoterolu fumaranu dwuwodnego.

Każda dawka odmierzona zawiera 400 mikrogramów budezonidu i 12 mikrogramów formoterolu fumaranu dwuwodnego.

Substancja pomocnicza o znanym działaniu:

Jedna dostarczona dawka zawiera 491 mikrogramów laktozy jednowodnej. Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Proszek do inhalacji. Biały proszek.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1 Wskazania do stosowania

Astma oskrzelowa

Symbicort Turbuhaler (320 mikrogramów + 9 mikrogramów)/dawkę inhalacyjną jest przeznaczony dosystematycznego leczenia osób dorosłych i młodzieży w wieku od 12 do 17 lat z astmą oskrzelową,u których wskazane jest jednoczesne stosowanie wziewnych glikokortykosteroidów i długodziałających agonistów receptorów 2-adrenergicznych, gdy:

- leczenie wziewnymi glikokortykosteroidami i krótko działającymi wziewnymi agonistami receptorów 2-adrenergicznych stosowanymi doraźnie nie zapewnia odpowiedniej kontroli objawów choroby

lub

- objawy choroby są odpowiednio kontrolowane za pomocą wziewnych glikokortykosteroidów i długo działających agonistów receptorów 2-adrenergicznych stosowanych osobno.

Przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP)

Symbicort Turbuhaler (320 mikrogramów + 9 mikrogramów)/dawkę inhalacyjną jest wskazany doobjawowego leczenia pacjentów dorosłych, w wieku 18 lat i powyżej, z POChP z natężoną objętościąwydechową pierwszosekundową (FEV1) < 70% wartości należnej (po podaniu leku rozszerzającegooskrzela) i zaostrzeniem choroby w wywiadzie mimo systematycznej terapii lekami rozszerzającymioskrzela (patrz także punkt 4.4).

4.2 Dawkowanie i sposób podawania

1

Droga podania: podanie wziewne.

Dawkowanie

Astma

Symbicort Turbuhaler nie jest przeznaczony do rozpoczynania leczenia astmy. Dawkowanie lekówwchodzących w skład produktu leczniczego Symbicort należy ustalać indywidualnie, zależnieod stopnia ciężkości choroby. Należy zwrócić na to szczególną uwagę zarówno w momencierozpoczynania leczenia produktem złożonym, jak i podczas ustalania dawki podtrzymującej. Jeśliu pacjenta jest konieczne zastosowanie budezonidu i (lub) formoterolu w dawkach innych niżdostępne w inhalatorze ze złożonym produktem leczniczym Symbicort, leczenie należy uzupełnićprzepisując odpowiednie dawki wziewnych agonistów receptorów 2-adrenergicznych i (lub)glikokortykosteroidów.

Zalecane dawkowanie:

Dorośli (w wieku od 18 lat): 1 inhalacja dwa razy na dobę. U niektórych pacjentów może być konieczne zwiększenie dawki maksymalnie do 2 inhalacji dwa razy na dobę.

Młodzież (w wieku 12-17 lat): 1 inhalacja dwa razy na dobę.

Stan pacjenta powinien być regularnie oceniany przez lekarza, tak by stosowana dawka produktuleczniczego Symbicort pozostawała optymalna. Dawkę należy dobierać do ustalenia najmniejszejdawki, która zapewnia skuteczne opanowanie objawów choroby. Jeżeli uzyskano długotrwałeopanowanie objawów choroby podczas stosowania najmniejszej zalecanej dawki, następnym krokiemmoże być próba zmiany leczenia na leczenie samym tylko glikokortykosteroidem wziewnym.

W praktyce, jeżeli podczas leczenia opanowano objawy choroby stosując schemat dawkowania dwarazy na dobę, dobieranie najmniejszej skutecznej dawki może polegać na stosowaniu produktuSymbicort raz na dobę, jeżeli w opinii lekarza dla utrzymania opanowania objawów konieczne jestpodawanie długo działających leków rozszerzających oskrzela.

Zwiększenie częstości przyjmowania szybko działających leków rozszerzających oskrzela wskazuje na pogorszenie kontroli astmy. W takim przypadku należy rozważyć zmianę sposobu leczenia astmy.

Dzieci (w wieku 6 lat oraz starsze): Dla dzieci w wieku od 6 do 11 lat dostępny jest produkto mniejszej mocy, (80 mikrogramów + 4,5 mikrograma)/dawkę inhalacyjną.

Dzieci w wieku poniżej 6 lat: Ze względu na ograniczone dane produkt leczniczy Symbicort nie jestzalecany do stosowania u dzieci w wieku poniżej 6 lat.

Produkt leczniczy Symbicort Turbuhaler może być stosowany jedynie w leczeniu podtrzymującym.Dostępne są postacie leku o mniejszej mocy, umożliwiające stosowanie leku w leczeniupodtrzymującym i doraźnym, (160 mikrogramów + 4,5 mikrograma)/dawkę inhalacyjnąi (80 mikrogramów + 4,5 mikrograma)/dawkę inhalacyjną.

POChP

Zalecane dawkowanie:

Dorośli: 1 inhalacja dwa razy na dobę.

Informacje ogólne Szczególne grupy pacjentów:

Nie ma specjalnych zaleceń dotyczących dawkowania u pacjentów w podeszłym wieku. Nie madanych dotyczących stosowania produktu leczniczego Symbicort u pacjentów z zaburzeniamiczynności wątroby lub nerek. U pacjentów z ciężką marskością wątroby może dojść do zwiększeniaekspozycji na formoterol i budezonid, ponieważ obie substancje są metabolizowane główniew wątrobie.

2

Sposób podawania

Instrukcja prawidłowego stosowania produktu leczniczego Symbicort Turbuhaler:Lek zawarty w inhalatorze Symbicort Turbuhaler jest z niego uwalniany podczas wdechuwykonywanego przez pacjenta. Oznacza to, że podczas wdechu przez ustnik substancja lecznicza jestprzenoszona z powietrzem wdychanym przez pacjenta do dróg oddechowych.

Uwaga: Ważne jest, aby pouczyć pacjenta

• aby uważnie przeczytał instrukcję użycia inhalatora w ulotce dla pacjenta, załączonej do każdego

inhalatora Symbicort Turbuhaler.

• o konieczności wykonywania natężonego i głębokiego wdechu przez ustnik w celu zapewnienia dostarczenia do płuc optymalnej dawki leku.

• aby nigdy nie wykonywał wydechu przez ustnik inhalatora.

• o konieczności zamknięcia inhalatora Symbicort Turbuhaler po użyciu.• o konieczności wypłukania jamy ustnej wodą po każdej inhalacji dawki podtrzymującej, w celu zmniejszenia ryzyka grzybicy jamy ustnej i gardła.

Ze względu na bardzo małą ilość proszku pacjent może nie wyczuć smaku ani zapachu leku po inhalacji produktu leczniczego Symbicort Turbuhaler.

4.3 Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na substancje czynne lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienionąw punkcie 6.1 (laktozę, która zawiera niewielkie ilości białek mleka).

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

W przypadku przerywania leczenia zaleca się stopniowe zmniejszanie dawki. Nie należy nagleprzerywać stosowania produktu leczniczego.

Jeżeli pacjent nie zauważa poprawy lub przyjmuje dawkę produktu leczniczego Symbicort większąniż zalecana dawka maksymalna, powinien skontaktować się z lekarzem (patrz punkt 4.2).Zwiększenie częstości przyjmowania doraźnych leków rozszerzających oskrzela świadczyo pogorszeniu stanu klinicznego i wymaga zweryfikowania stosowanego leczenia. Nagłe i postępującepogorszenie kontroli astmy lub POChP jest stanem potencjalnie zagrażającym życiu i u pacjentaw trybie pilnym należy przeprowadzić badanie lekarskie. W takim przypadku należy rozważyćkonieczność zwiększenia dawki kortykosteroidów, np. podanie doustnych kortykosteroidów, lubzastosowanie antybiotykoterapii, jeśli wystąpiła infekcja.

Pacjentom należy zalecić, aby przez cały czas mieli przy sobie inhalator z doraźnym lekiemrozszerzającym oskrzela.

Należy poinformować pacjenta, że dawkę podtrzymującą produktu leczniczego Symbicort Turbuhalernależy stosować zgodnie z zaleceniami, nawet w okresie bez objawów choroby.

Kiedy objawy astmy pozostają pod kontrolą, można rozważyć stopniowe zmniejszanie dawkiproduktu leczniczego Symbicort Turbuhaler. Ważne jest regularne kontrolowanie stanu pacjentóww okresie stopniowego zmniejszania dawki. Należy stosować najmniejszą skuteczną dawkę produktuleczniczego Symbicort (patrz punkt 4.2).

Nie należy rozpoczynać leczenia produktem Symbicort podczas zaostrzenia, znacznego lub ostrego pogorszenia przebiegu astmy.

Podczas leczenia produktem Symbicort mogą wystąpić ciężkie działania niepożądane związanez przebiegiem astmy oraz zaostrzenia. Należy poinstruować pacjentów rozpoczynających leczenie,aby w przypadku braku opanowania objawów astmy lub wystąpienia pogorszenia po rozpoczęciuleczenia produktem Symbicort kontynuowali leczenie i skontaktowali się z lekarzem.

3

Nie ma danych z badań klinicznych dotyczących stosowania produktu Symbicort Turbuhaler(320 mikrogramów + 9 mikrogramów)/dawkę inhalacyjną u pacjentów z POChP, u których przedpodaniem leku rozszerzającego oskrzela wartość FEV1 wynosiła >50% wartości należnej, a popodaniu leku rozszerzającego oskrzela <70% wartości należnej (patrz punkt 5.1).

Tak jak w przypadku innych leków podawanych wziewnie, może wystąpić paradoksalny skurczoskrzeli, co objawia się nasileniem świstów oskrzelowych i duszności bezpośrednio po przyjęciudawki produktu leczniczego. Jeśli u pacjenta wystąpi paradoksalny skurcz oskrzeli, należynatychmiast przerwać stosowanie produktu leczniczego Symbicort, ocenić stan pacjenta i wdrożyćleczenie alternatywne, jeśli jest to konieczne. Paradoksalny skurcz oskrzeli reaguje na szybkodziałające wziewne leki rozszerzające oskrzela i należy go leczyć natychmiast (patrz punkt 4.8).

Objawy ogólnoustrojowe mogą wystąpić podczas stosowania jakichkolwiek wziewnychglikokortykosteroidów, szczególnie, gdy są one stosowane długotrwale w dużych dawkach.Prawdopodobieństwo wystąpienia tych objawów po zastosowaniu wziewnych glikokortykosteroidówjest znacznie mniejsze niż po zastosowaniu glikokortykosteroidów doustnych. Do możliwychobjawów ogólnoustrojowych zalicza się: zespół Cushinga, objawy zbliżone do zespołu Cushinga,zahamowanie czynności nadnerczy, spowolnienie wzrostu u dzieci i młodzieży, zmniejszenie gęstościmineralnej kości, zaćmę i jaskrę oraz rzadziej szereg zaburzeń psychicznych lub zmian zachowania,w tym nadpobudliwość psychoruchową, zaburzenia snu, niepokój, depresję lub agresję (szczególnieu dzieci) (patrz punkt 4.8).

Potencjalne oddziaływanie na gęstość mineralną kości należy brać pod uwagę szczególnieu pacjentów przyjmujących długotrwale duże dawki leku, u których współistnieją czynniki ryzykarozwoju osteoporozy. Długotrwałe badania z udziałem dzieci stosujących wziewnie budezonidw średniej dawce dobowej 400 mikrogramów (dawka odmierzona) oraz pacjentów dorosłychstosujących wziewnie budezonid w dawce dobowej 800 mikrogramów (dawka odmierzona) niewykazały istotnego wpływu na gęstość mineralną kości. Nie ma danych dotyczących wpływustosowania produktu leczniczego Symbicort w większych dawkach.

Należy zachować szczególną ostrożność podczas zmiany leczenia glikokortykosteroidamipodawanymi ogólnie na leczenie produktem leczniczym Symbicort w przypadku jakichkolwiekpodstaw do podejrzeń, że wskutek wcześniejszego leczenia glikokortykosteroidami o działaniuogólnym mogło dojść do zaburzenia czynności nadnerczy.

Zastosowanie leczenia budezonidem stosowanym wziewnie zwykle zmniejsza zapotrzebowaniepacjenta na glikokortykosteroidy podawane doustnie, jednak u pacjentów, u których dokonywana jestzmiana leczenia z glikokortykosteroidów stosowanych doustnie na stosowane wziewnie istniejeryzyko utrzymywania się przez dość długi czas zmniejszonej rezerwy nadnerczowej. Powrót dowłaściwego stanu może nastąpić po znacznym upływie czasu po przerwaniu terapii doustnymisteroidami i dlatego zmiana terapii z doustnych steroidów na wziewny budezonid może być związanaz ryzykiem wynikającym z zaburzeń czynności nadnerczy przez dłuższy okres czasu. W związkuz tym należy regularnie kontrolować czynność osi HPA.

Długotrwałe leczenie dużymi dawkami wziewnych glikokortykosteroidów, szczególnie dawkamiwiększymi niż zalecane, może również powodować klinicznie znaczące zahamowanie czynnościnadnerczy. Dlatego, należy rozważyć dodatkowe zastosowanie glikokortykosteroidów podawanychogólnie w okresach stresu, takich jak ostre infekcje lub zabiegi chirurgiczne. Nagłe zmniejszeniedawki steroidów może spowodować ostry przełom nadnerczowy. Objawy przedmiotowei podmiotowe świadczące o wystąpieniu ostrego przełomu nadnerczowego mogą być w pewnymstopniu maskowane, ale mogą to być: anoreksja, ból brzucha, utrata masy ciała, zmęczenie, ból głowy,nudności, wymioty, zaburzenia świadomości, drgawki, niedociśnienie tętnicze i hipoglikemia.

Leczenia uzupełniającego steroidami ogólnoustrojowymi lub wziewnym budezonidem nie należynagle przerywać.

4

Podczas zmiany terapii z doustnej na Symbicort zazwyczaj występuje zmniejszenie działaniaogólnoustrojowego steroidów, co może skutkować wystąpieniem objawów alergii i zapalenia stawów,takich jak zapalenie błony śluzowej nosa, egzema, ból mięśni i stawów. Należy rozpocząć leczenieobjawowe. Należy podejrzewać możliwość niewystarczającego działania glikokortykosteroidów, jeśliw rzadkich przypadkach wystąpią objawy, takie jak: zmęczenie, ból głowy, nudności i wymioty.W takich przypadkach niekiedy konieczne jest tymczasowe zwiększenie dawki doustnychglikokortykosteroidów.

W celu zminimalizowania ryzyka zakażeń grzybiczych jamy ustnej i gardła (patrz punkt 4.8) należypoinformować pacjenta o konieczności wypłukania jamy ustnej wodą po każdej inhalacji dawkipodtrzymującej.

Należy unikać jednoczesnego stosowania produktu leczniczego Symbicort z itrakonazolem,rytonawirem, jak również z innymi silnymi inhibitorami izoenzymu CYP 3A4 (patrz punkt 4.5). Jeżelinie można uniknąć jednoczesnego stosowania tych leków, przerwa między ich zastosowaniem,a przyjęciem produktu leczniczego Symbicort powinna być jak najdłuższa.

Symbicort należy stosować ostrożnie u pacjentów z nadczynnością tarczycy, guzem chromochłonnymnadnerczy, cukrzycą, niewyrównaną hipokaliemią, kardiomiopatią przerostową ze zwężeniem drogiodpływu z lewej komory, podzastawkowym zwężeniem aorty nieznanego pochodzenia, ciężkimnadciśnieniem tętniczym, tętniakiem i innymi ciężkimi chorobami układu sercowo-naczyniowego,takimi jak choroba niedokrwienna serca, tachyarytmie czy ciężka niewydolność serca.

Należy zachować ostrożność podczas leczenia pacjentów z wydłużeniem odstępu QTc, ponieważ sam formoterol może powodować wydłużenie odstępu QTc.

U pacjentów z czynną lub przebytą gruźlicą płuc, grzybiczym lub wirusowym zakażeniem drógoddechowych należy rozważyć potrzebę stosowania glikokortykosteroidów wziewnych orazewentualnie zmianę ich dawki.

Podczas stosowania dużych dawek agonistów receptorów 2-adrenergicznych może wystąpić ciężkahipokaliemia. Jednoczesne stosowanie agonistów receptorów 2-adrenergicznych i innych lekówzmniejszających stężenie potasu w surowicy lub zwiększających ich działanie hipokaliemiczne,tj. pochodnych ksantynowych, glikokortykosteroidów lub leków moczopędnych, może powodowaćsumowanie się tych działań. Szczególną ostrożność zaleca się u pacjentów z niestabilną astmą, którzystosują zmienne dawki leków rozszerzających oskrzela, u pacjentów z ostrą, ciężką astmą, u którychryzyko wystąpienia objawów związanych z hipokaliemią może być zwiększone przez niedotlenienieoraz w innych sytuacjach, w których występuje zwiększone prawdopodobieństwo hipokaliemii.W tych przypadkach zaleca się kontrolę stężenia potasu w surowicy.

U pacjentów z cukrzycą należy kontrolować stężenie glukozy w surowicy, podobnie jak w przypadkuleczenia innymi agonistami receptorów 2-adrenergicznych.

Zaburzenie widzenia może wystąpić w wyniku ogólnoustrojowego i miejscowego stosowaniakortykosteroidów. Jeżeli u pacjenta wystąpią takie objawy, jak nieostre widzenie lub inne zaburzeniawidzenia, należy rozważyć skierowanie go do okulisty w celu ustalenia możliwych przyczyn, doktórych może należeć zaćma, jaskra lub rzadkie choroby, takie jak centralna chorioretinopatiasurowicza (CSCR), którą notowano po ogólnoustrojowym i miejscowym stosowaniukortykosteroidów.

Symbicort Turbuhaler zawiera laktozę jednowodną (< 1 mg/dawkę inhalacyjną). Taka ilość laktozyzazwyczaj nie powinna mieć znaczenia klinicznego u pacjentów z nietolerancją laktozy. Laktozawchodząca w skład produktu leczniczego zawiera małe ilości białek mleka, które mogą powodowaćwystąpienie reakcji alergicznych.

5

Dzieci i młodzież

Zaleca się regularną kontrolę wzrostu dzieci, które przyjmują długotrwale wziewne glikokortykosteroidy. W razie wystąpienia spowolnienia wzrostu należy rozważyć zmianę sposobuleczenia w celu zmniejszenia dawki glikokortykosteroidu wziewnego, jeśli to możliwe, donajmniejszej dawki, przy której astma jest właściwie kontrolowana. Należy dokładnie rozważyćkorzyści wynikające ze stosowania glikokortykosteroidu i możliwe ryzyko spowolnienia wzrostu.Dodatkowo należy rozważyć skonsultowanie sposobu leczenia z pediatrą pulmonologiem.

Ograniczone dane z długotrwałych badań wskazują, że większość dzieci i młodzieży leczonychbudezonidem wziewnym osiąga spodziewany wzrost w okresie dojrzałości. Jednak na początkuleczenia obserwowano niewielkie, przemijające spowolnienie wzrostu (około 1 cm), występującezazwyczaj w pierwszym roku leczenia.

Zapalenie płuc u pacjentów z POChP

U pacjentów z POChP otrzymujących wziewne kortykosteroidy zaobserwowano zwiększenieczęstości występowania zapalenia płuc, w tym zapalenia płuc wymagającego hospitalizacji. Istniejąpewne dowody na zwiększone ryzyko wystąpienia zapalenia płuc wraz ze zwiększeniem dawkisteroidów, ale nie zostało to jednoznacznie wykazane we wszystkich badaniach.

Nie ma jednoznacznych dowodów klinicznych na różnice między produktami zawierającymi wziewnekortykosteroidy, dotyczące stopnia ryzyka występowania zapalenia płuc.

Lekarze powinni szczególnie wnikliwie obserwować pacjentów z POChP, czy nie rozwija się u nichzapalenie płuc, ponieważ kliniczne objawy takich zakażeń oraz zaostrzenia POChP często sięnakładają.

Do czynników ryzyka zapalenia płuc u pacjentów z POChP należą aktualne palenie tytoniu, starszywiek, niski wskaźnik masy ciała (BMI) i ciężka postać POChP.

4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Interakcje farmakokinetyczne

Silne inhibitory izoenzymu CYP3A4 (np. ketokonazol, itrakonazol, worykonazol, pozakonazol,klarytromycyna, telitromycyna, nefazodon i inhibitory proteazy HIV) mogą w znacznym stopniuzwiększać stężenie budezonidu w osoczu. Należy unikać jednoczesnego stosowania tych leków. Jeślinie jest to możliwe, przerwa między podaniem inhibitora i budezonidu powinna być jak najdłuższa(patrz punkt 4.4).

Ketokonazol, silny inhibitor izoenzymu CYP3A4, w dawce 200 mg raz na dobę spowodowałw przybliżeniu 6-krotne zwiększenie stężenia w osoczu przyjętego jednocześnie, doustnie,budezonidu (pojedyncza dawka 3 mg). Kiedy ketokonazol podano po 12 godzinach od zastosowaniabudezonidu, stężenie w osoczu zwiększyło się tylko przeciętnie 3-krotnie, co wskazuje, że przerwamiędzy zastosowaniem leków może zmniejszyć wzrost stężenia w osoczu. Ograniczone dane na temattej interakcji dla dużych dawek budezonidu podawanego wziewnie wskazują, że znaczącezwiększenie stężenia w osoczu (przeciętnie 4-krotne) może wystąpić, jeśli itrakonazol w dawce200 mg raz na dobę zostanie przyjęty jednocześnie z wziewnym budezonidem (pojedyncza dawka1000 μg).

Interakcje farmakodynamiczne

Działanie formoterolu może być osłabione lub zahamowane przez -adrenolityki. Dlatego produktuleczniczego Symbicort nie należy stosować jednocześnie z -adrenolitykami (również w postacikropli do oczu), chyba że istnieją bezwzględne wskazania.

Jednoczesne leczenie chinidyną, dyzopiramidem, prokainamidem, pochodnymi fenotiazyny, lekamiprzeciwhistaminowymi (terfenadyną) oraz trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi możespowodować wydłużenie odstępu QTc oraz zwiększać ryzyko komorowych zaburzeń rytmu.

6

Dodatkowo, lewodopa, lewotyroksyna, oksytocyna i alkohol mogą zmniejszyć tolerancję mięśniasercowego na 2-sympatykomimetyki.

Jednoczesne leczenie inhibitorami oksydazy monoaminowej lub lekami wykazującymi podobne właściwości, np. furazolidonem i prokarbazyną, może powodować wzrost ciśnienia tętniczego.

Zwiększone ryzyko arytmii występuje u pacjentów otrzymujących jednocześnie znieczulenie ogólneśrodkami halogenowymi.

Jednoczesne stosowanie innych leków -adrenergicznych lub leków przeciwcholinergicznych możemieć potencjalnie addytywne działanie rozszerzające oskrzela.

Hipokaliemia może zwiększać skłonność do występowania zaburzeń rytmu serca u pacjentów leczonych glikozydami naparstnicy.

Nie obserwowano interakcji budezonidu i formoterolu z innymi lekami stosowanymi w leczeniuastmy oskrzelowej.

Dzieci i młodzież

Badania dotyczące interakcji przeprowadzono wyłącznie u dorosłych.

4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Ciąża

Nie ma danych klinicznych dotyczących stosowania u kobiet w ciąży produktu leczniczego Symbicortlub jednocześnie formoterolu i budezonidu. Dane pochodzące z badania nad rozwojem zarodkai płodu przeprowadzonego na szczurach nie wykazały dodatkowego wpływu skojarzenia tych leków.

Nie ma odpowiednich danych dotyczących stosowania formoterolu u kobiet w ciąży. Badania nazwierzętach wykazały, że formoterol powodował działania niepożądane w badaniach nadrozrodczością przy bardzo dużej ekspozycji ogólnoustrojowej (patrz punkt 5.3).

Dane dotyczące przebiegu ciąży u 2000 kobiet stosujących wziewnie budezonid nie wskazują nazwiększone ryzyko teratogennego działania. W badaniach na zwierzętach wykazano, żeglikokortykosteroidy powodują wady rozwojowe (patrz punkt 5.3). Wydaje się, że dane te nie mająznaczenia u ludzi, jeżeli budezonid podaje się w zalecanych dawkach.

Badania na zwierzętach wykazały również związek pomiędzy ekspozycją na zbyt wysokie, choćjeszcze nie teratogenne dawki glikokortykosteroidów w okresie prenatalnym a zwiększonym ryzykiemopóźnienia rozwoju wewnątrzmacicznego, chorób układu krążenia w wieku dorosłym, trwałych zmianwysycenia receptora glikokortykosteroidowego oraz zmian w metabolizmie i działaniuneuroprzekaźników.

Symbicort można stosować w ciąży tylko wtedy, gdy korzyści przewyższają potencjalne ryzyko.Należy zastosować najmniejszą skuteczną dawkę budezonidu, która zapewnia odpowiednią kontrolęastmy.

Karmienie piersią

Budezonid przenika do mleka kobiecego, jednak stosowany w dawkach terapeutycznych nie powinienmieć wpływu na dziecko karmione piersią. Nie wiadomo, czy formoterol przenika do mlekakobiecego. U szczurów wykazano małe stężenie formoterolu w mleku karmiących samic.Zastosowanie produktu leczniczego Symbicort u kobiet karmiących piersią można rozważyć tylkowtedy, gdy spodziewane korzyści dla matki przewyższają potencjalne ryzyko dla dziecka.

Płodność

7

Nie ma dostępnych danych dotyczących potencjalnego wpływu budezonidu na płodność.Badania na zwierzętach dotyczące wpływu na reprodukcję wykazały zmniejszenie płodnościu samców szczurów podczas ekspozycji ogólnoustrojowej na duże dawki formoterolu (patrzpunkt 5.3).

4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Symbicort nie wpływa lub wywiera nieistotny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdówi obsługiwania maszyn.

4.8 Działania niepożądane

Ze względu na to, że produkt Symbicort zawiera zarówno budezonid i formoterol, po jegozastosowaniu możliwe jest wystąpienie tego samego rodzaju działań niepożądanych, jakie byłyobserwowane po zastosowaniu budezonidu i formoterolu. Jednoczesne podanie tych dwóch substancjinie powoduje zwiększenia częstości występowania działań niepożądanych. Najczęściejwystępującymi działaniami niepożądanymi leku są farmakologicznie przewidywalne działanianiepożądane typowe dla agonistów receptorów 2-adrenergicznych, takie jak drżenie i kołatanie serca.Są one łagodne i zwykle ustępują po kilku dniach od rozpoczęcia leczenia.

Wymienione poniżej działania niepożądane związane ze stosowaniem budezonidu i formoterolu,pogrupowano zgodnie z klasyfikacją układów i narządów oraz częstością występowania. Częstośćwystępowania określono następująco: bardzo często (1/10), często (1/100 do <1/10), niezbyt często(1/1 000 do <1/100), rzadko (1/10 000 do <1/1 000), bardzo rzadko (1/10 000).

Tabela 1

Klasyfikacja układów

i narządów

Zakażenia i zarażenia

pasożytnicze

Zaburzenia układu

immunologicznego

Zaburzenia

endokrynologiczne

Częstość Działania niepożądane

występowania

Często Zakażenia grzybicze (kandydoza) jamy ustnej

i gardła

Zapalenie płuc (u pacjentów z POChP)

Rzadko Natychmiastowe i opóźnione reakcje

nadwrażliwości, np. wyprysk, pokrzywka, świąd,

zapalenie skóry, obrzęk naczynioruchowy

i reakcja anafilaktyczna

Bardzo rzadko Zespół Cushinga, zahamowanie czynności

nadnerczy, spowolnienie wzrostu, zmniejszenie

gęstości mineralnej kości

Zaburzenia metabolizmu Rzadko Hipokaliemiai odżywiania Bardzo rzadko HiperglikemiaZaburzenia psychiczne Niezbyt często Agresja, nadpobudliwość psychoruchowa, niepokój, zaburzenia snu

Bardzo rzadko Depresja, zmiany zachowania (głównie u dzieci)Zaburzenia układu Często Bóle głowy, drżenia mięśninerwowego Niezbyt często Zawroty głowy Bardzo rzadko Zaburzenia smaku

Zaburzenia oka Niezbyt często Nieostre widzenie (patrz także punkt 4.4) Bardzo rzadko Zaćma i jaskra

Zaburzenia serca Często Kołatanie serca Niezbyt często Tachykardia

Rzadko Zaburzenia rytmu serca, np. migotanie

przedsionków, tachykardia nadkomorowa, skurcze dodatkowe

Bardzo rzadko Dławica piersiowa. Wydłużenie odstępu QTc

8

Zaburzenia naczyniowe Bardzo rzadko Zmiany ciśnienia tętniczegoZaburzenia układu Często Łagodne podrażnienie gardła, kaszel, chrypkaoddechowego, klatki Rzadko Skurcz oskrzelipiersiowej i śródpiersia

Zaburzenia żołądka i jelit Niezbyt często NudnościZaburzenia skóry i tkanki Niezbyt często Łatwe siniaczeniepodskórnej

Zaburzenia mięśniowo- Niezbyt często Kurcze mięśni szkieletowe i tkanki

łącznej

Zakażenia grzybicze jamy ustnej i gardła spowodowane są osadzaniem się leku. W celuzminimalizowania ryzyka takich zakażeń należy poradzić pacjentom przepłukanie jamy ustnej wodąpo każdym zastosowaniu leku w dawce podtrzymującej. Zakażenia grzybicze jamy ustnej i gardłareagują zwykle na miejscowe leczenie przeciwgrzybicze bez potrzeby przerywania stosowaniawziewnego glikokortykosteroidu. Jeżeli w jamie ustnej i gardle wystąpią pleśniawki, pacjentpowinien płukać jamę ustną wodą także po inhalacjach doraźnych.

Podobnie jak w przypadku innych terapii wziewnych, bardzo rzadko, u mniej niż 1 na10 000 pacjentów, wystąpić może paradoksalny skurcz oskrzeli, co objawia się nasileniem świstówoskrzelowych i duszności bezpośrednio po przyjęciu dawki leku. Paradoksalny skurcz oskrzeli reagujena krótko działające wziewne leki rozszerzające oskrzela i należy leczyć go od razu po wystąpieniu.Należy wówczas natychmiast przerwać stosowanie produktu leczniczego Symbicort, ocenić stanpacjenta i wprowadzić leczenie alternatywne, jeśli konieczne (patrz punkt 4.4).

Mogą wystąpić objawy związane z ogólnoustrojowym działaniem wziewnych glikokortykosteroidów,szczególnie, gdy leki te są stosowane długotrwale i w dużych dawkach. Prawdopodobieństwowystąpienia tych objawów po zastosowaniu wziewnych glikokortykosteroidów jest znacznie mniejszeniż po zastosowaniu glikokortykosteroidów doustnych. Do możliwych objawów ogólnoustrojowychzalicza się: zespół Cushinga, objawy zbliżone do zespołu Cushinga, zahamowanie czynnościnadnerczy, spowolnienie wzrostu u dzieci i młodzieży, zmniejszenie gęstości mineralnej kości, zaćmęi jaskrę. Może wystąpić także zwiększona wrażliwość na infekcje oraz zaburzenie zdolnościprzystosowania się do sytuacji stresowych. Działania takie prawdopodobnie zależne są od dawki,czasu ekspozycji, jednoczesnej i wcześniejszej ekspozycji na działanie steroidów oraz odindywidualnej wrażliwości.

Leczenie agonistami receptorów 2-adrenergicznych może powodować zwiększenie stężenia insuliny, wolnych kwasów tłuszczowych, glicerolu i związków ketonowych.

Dzieci i młodzież

Zaleca się regularną kontrolę wzrostu dzieci otrzymujących długotrwale leczenie wziewnymi glikokortykosteroidami (patrz punkt 4.4).

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działańniepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowaniaproduktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszaćwszelkie podejrzewane działania niepożądane do Departamentu Monitorowania NiepożądanychDziałań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznychi Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C

02-222 Warszawa

tel.: +48 22 49 21 301 fax.: +48 22 49 21 309 e-mail:

[email protected]

9

Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

4.9 Przedawkowanie

Przedawkowanie formoterolu może prowadzić do objawów typowych dla agonistów receptorów2-adrenergicznych, takich jak: drżenia mięśni, bóle głowy, uczucie kołatania serca. Zgłaszanopojedyncze przypadki tachykardii, hiperglikemii, hipokaliemii, wydłużenia odstępu QTc, arytmii,nudności oraz wymiotów. Może być wskazane leczenie objawowe i podtrzymujące. Po podaniu dawki90 mikrogramów formoterolu w ciągu 3 godzin u pacjentów z ostrym skurczem oskrzeli nieobserwowano problemów świadczących o zagrożeniu bezpieczeństwa.

Ostre przedawkowanie budezonidu, nawet przy zastosowaniu nadmiernych dawek, nie powinnostanowić problemu klinicznego. Budezonid stosowany długotrwale w zbyt dużych dawkach możepowodować występowanie ogólnoustrojowych działań glikokortykosteroidów, takich jakpodwyższone stężenie tych hormonów we krwi i zahamowanie czynności nadnerczy.

W razie konieczności przerwania leczenia produktem leczniczym Symbicort z powodu objawówwywołanych przedawkowaniem jego składnika, formoterolu, należy rozważyć zapewnienieodpowiedniego leczenia samym tylko glikokortykosteroidem wziewnym.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1 Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna: leki stosowane w chorobach obturacyjnych dróg oddechowych: adrenomimetyki, środki wziewne.

Kod ATC: R03AK07

Mechanizm działania i działanie farmakodynamiczne

Produkt leczniczy Symbicort zawiera budezonid i formoterol. Budezonid i formoterol wykazują różnymechanizm działania. Podane razem wykazują działanie synergistyczne, co prowadzi do zmniejszenialiczby zaostrzeń astmy. Mechanizmy działania obu tych substancji zostały omówione poniżej.

Budezonid

Budezonid jest glikokortykosteroidem, który po podaniu wziewnym wykazuje zależne od dawkidziałanie przeciwzapalne w drogach oddechowych, co skutkuje zmniejszeniem nasilenia objawówi zmniejszeniem liczby zaostrzeń astmy. Po podaniu budezonidu wziewnie obserwuje się mniejszenasilenie działań niepożądanych w porównaniu z ogólnoustrojowym podawaniem kortykosteroidów.Dokładny mechanizm działania przeciwzapalnego glikokortykosteroidów nie został poznany.

Formoterol

Formoterol jest selektywnym agonistą receptora 2-adrenergicznego, który po podaniu wziewnympowoduje szybki i długo utrzymujący się rozkurcz mięśni gładkich oskrzeli u pacjentów z odwracalnąobturacją dróg oddechowych. Działanie rozszerzające oskrzela jest zależne od dawki, występujew ciągu 1 minuty do 3 minut po inhalacji i utrzymuje się co najmniej 12 godzin po inhalacjipojedynczej dawki.

Skuteczność kliniczna i bezpieczeństwo stosowania

Astma

Przeprowadzone badania kliniczne u dorosłych wykazały, że dodanie formoterolu do budezoniduskutkuje złagodzeniem objawów astmy, poprawą czynności płuc i zmniejszeniem liczby zaostrzeńchoroby. Dwa badania kliniczne (trwające 12 tygodni) wykazały, że poprawa parametrów czynnościpłuc po zastosowaniu budezonidu z formoterolem była taka sama, jak po skojarzonym zastosowaniu

10

formoterolu i budezonidu jako odrębnych leków oraz większa niż po zastosowaniu samegobudezonidu. We wszystkich badanych grupach pacjenci stosowali w razie konieczności krótkodziałające leki z grupy agonistów receptorów 2-adrenergicznych. Nie zaobserwowano zmniejszeniaskuteczności produktu leczniczego Symbicort z upływem czasu.

Przeprowadzono dwa 12-tygodniowe badania kliniczne, w których 265 dzieci w wieku od 6 do 11 latotrzymywało dawki podtrzymujące budezonidu z formoterolem [2 inhalacje po(80 µg + 4,5 µg)/dawkę inhalacyjną dwa razy na dobę] i w razie konieczności krótko działające lekiz grupy agonistów receptorów 2-adrenergicznych. W obu badaniach wykazano poprawę czynnościpłuc i dobrą tolerancję w porównaniu ze stosowaniem równoważnej dawki budezoniduw monoterapii.

POChP

W dwóch trwających 12 miesięcy badaniach, oceniano wpływ na czynność płuc i częstośćwystępowania zaostrzeń choroby (definiowanych jako okresy stosowania steroidów doustnych i (lub)konieczność stosowania antybiotyków i (lub) leczenie szpitalne) u pacjentów z umiarkowaną dociężkiej postacią POChP. Kryterium włączenia do obu badań była wartość FEV1 przed podaniem lekurozszerzającego oskrzela wynosząca <50% wartości należnej.

Mediana wartości FEV1 przy włączeniu do badania wynosiła 42% wartości należnej (po podaniu lekurozszerzającego oskrzela).

Średnia liczba zaostrzeń na rok (zgodnie z definicją podaną powyżej) była istotnie mniejsza w grupieprzyjmującej budezonid i formoterol w porównaniu z grupą przyjmującą jedynie formoterol lubplacebo (średnia liczba zaostrzeń wynosiła 1,4 w porównaniu z 1,8-1,9 w grupie przyjmującej placebolub formoterol). Średnia liczba dni przyjmowania doustnych kortykosteroidów w przeliczeniu na 1pacjenta podczas 12 miesięcy badania była nieznacznie zmniejszona w grupie przyjmującej budezonidi formoterol (7-8 dni/pacjenta/rok w porównaniu z 11-12 dni w grupie przyjmującej placebo i 9-12 dniw grupie przyjmującej formoterol). Nie wykazano wyższości produktu zawierającego budezonid iformoterol w porównaniu do leczenia samym tylko formoterolem w zakresie zmiany parametrówczynności płuc, takich jak wartość FEV1.

5.2 Właściwości farmakokinetyczne

Wchłanianie

Połączenie stałych dawek budezonidu i formoterolu i odpowiadające mu produkty zawierającepojedyncze substancje lecznicze są biorównoważne w zakresie ogólnoustrojowej ekspozycji nabudezonid i formoterol. Pomimo to, po zastosowaniu złożonego produktu leczniczegozaobserwowano nieco większe zahamowanie wytwarzania kortyzolu niż po jednoczesnym podaniuproduktów leczniczych zawierających pojedyncze substancje lecznicze. Uważa się, że różnica ta niema wpływu na bezpieczeństwo kliniczne pacjenta.

Nie obserwowano interakcji farmakokinetycznych między budezonidem a formoterolem.

Parametry farmakokinetyczne dla odnośnych substancji, były porównywalne po podaniu budezoniduoraz formoterolu w postaci produktów pojedynczych oraz po podaniu w postaci produktu złożonego.W odniesieniu do budezonidu po zastosowaniu produktu złożonego następujące parametryfarmakokinetyczne miały wartości nieznacznie większe: AUC (powierzchnia pola pod krzywą),szybkość wchłaniania oraz maksymalne stężenie w osoczu. W przypadku formoterolu maksymalnestężenie w osoczu było podobne po podaniu pojedynczego leku oraz po podaniu produktu złożonego.Po podaniu wziewnym budezonid jest szybko wchłaniany i osiąga maksymalne stężenie w osoczuw ciągu 30 minut. W badaniach klinicznych po inhalacji z użyciem inhalatora proszkowego średniadepozycja budezonidu w płucach wynosiła od 32 do 44% dostarczonej dawki. Biodostępnośćogólnoustrojowa wynosi około 49% dostarczonej dawki. U dzieci w wieku 6-16 lat depozycjaw płucach zmniejsza się w tym samym stopniu, co u pacjentów dorosłych po podaniu takiej samejdawki. Nie określono uzyskanego stężenia w osoczu.

11

Formoterol po podaniu wziewnym jest szybko wchłaniany i osiąga maksymalne stężenie w osoczuw ciągu 10 minut po inhalacji. W badaniach klinicznych średnia depozycja formoterolu w płucach poinhalacji za pomocą inhalatora proszkowego wynosiła od 28% do 49% dostarczonej dawki, a jegobiodostępność ogólnoustrojowa wynosi około 61% dostarczonej dawki.

Dystrybucja i metabolizm

Formoterol wiąże się z białkami osocza w około 50%, a budezonid w około 90%. Objętośćdystrybucji wynosi około 4 l/kg dla formoterolu i 3 l/kg dla budezonidu. Formoterol jestunieczynniany w procesie sprzęgania (powstają czynne O-demetylowane i deformylowane metabolity,które są obserwowane głównie w nieczynnej postaci sprzężonej). Budezonid w znacznym stopniu(około 90%) podlega biotransformacji podczas pierwszego przejścia przez wątrobę, do metabolitówo małej aktywności glikokortykosteroidowej. Aktywność glikokortykosteroidowa głównychmetabolitów (6-hydroksybudezonidu i 16-hydroksyprednizolonu) wynosi mniej niż 1% aktywnościbudezonidu. Nie obserwowano jakichkolwiek reakcji metabolicznych czy też jakichkolwiek reakcjiwypierania pomiędzy formoterolem a budezonidem.

Eliminacja

Większa część dawki formoterolu jest metabolizowana w wątrobie, a następnie wydalana przez nerki.Po inhalacji, od 8 do 13% dostarczonej dawki formoterolu jest wydalane w postaci niezmienionejz moczem. Formoterol ma duży klirens ogólnoustrojowy wynoszący około 1,4 l/min, a okrespółtrwania wynosi średnio 17 godzin.

Głównym izoenzymem biorącym udział w metabolizmie budezonidu jest CYP3A4. Metabolitybudezonidu są wydalane z moczem w postaci niezmienionej lub sprzężonej. Tylko nieistotna ilośćbudezonidu wykrywana jest w postaci niezmienionej w moczu. Budezonid charakteryzuje się dużymklirensem ogólnoustrojowym, wynoszącym około 1,2 l/min, a okres półtrwania w osoczu po podaniudożylnym wynosi średnio 4 godziny.

Farmakokinetyka budezonidu i formoterolu u dzieci i pacjentów z niewydolnością nerek jestnieznana. Ekspozycja na budezonid i formoterol może być zwiększona u pacjentów z chorobamiwątroby.

Liniowość lub nieliniowość

Ekspozycja ogólnoustrojowa na budezonid i formoterol wykazuje liniową zależność z zastosowanądawką.

5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

Obserwowane w badaniach na zwierzętach objawy toksyczności budezonidu i formoterolu,podawanych w skojarzeniu lub oddzielnie, były związane ze zwiększeniem aktywnościfarmakologicznej.

Badania wpływu na rozrodczość zwierząt wykazały, że kortykosteroidy, takie jak budezonid, mogąpowodować wady rozwojowe (rozszczep podniebienia, zniekształcenia układu kostnego). Wynikówbadań na zwierzętach nie można jednak odnieść do ludzi, gdy lek jest stosowany w zalecanychdawkach. Badania wpływu formoterolu na rozrodczość zwierząt wykazują nieznaczne zmniejszeniepłodności u samców szczurów przy większej ekspozycji ogólnoustrojowej oraz mniejszą liczbęimplantacji zarodków, jak również zmniejszenie przeżywalności okołoporodowej płodówi zmniejszenie masy urodzeniowej przy znacznie większych ekspozycjach ogólnoustrojowych niż teosiągane podczas stosowania klinicznego. Jednakże, nie wydaje się, aby wyniki tych doświadczeń nazwierzętach miały znaczenie dla ludzi.

6. DANE FARMACEUTYCZNE

12

6.1 Wykaz substancji pomocniczych

Laktoza jednowodna (zawiera białka mleka).

6.2 Niezgodności farmaceutyczne

Nie dotyczy.

6.3 Okres ważności

2 lata.

6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania produktu leczniczego.

6.5 Rodzaj i zawartość opakowania

Symbicort Turbuhaler jest wielodawkowym inhalatorem proszkowym napędzanym powietrzemwdychanym. Inhalator jest biały i ma czerwone pokrętło. Inhalator jest wykonany z różnych tworzywsztucznych (różnych rodzajów plastiku) (PP, PC, HDPE, LDPE, LLDPE, PBT). W opakowaniachzewnętrznych znajduje się 1, 2, 3, 10 lub 18 inhalatorów zawierających po 60 dawek.

Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania

Bez szczególnych wymagań.

7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA

DOPUSZCZENIE DO OBROTU

AstraZeneca AB151 85 SödertäljeSzwecja

8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

18981

9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA

Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 18.11.2011 r., Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 09.10.2014 r.

10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU

CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO

27 października 2017

13