CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

Symbicort Turbuhaler, (80 mikrogramów + 4,5 mikrograma)/dawkę inhalacyjną, proszek do inhalacji.

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

Każda dawka dostarczona (dawka leku opuszczająca ustnik inhalatora) zawiera: 80 mikrogramów budezonidu i 4,5 mikrograma formoterolu fumaranu dwuwodnego.

Każda dawka odmierzona zawiera 100 mikrogramów budezonidu i 6 mikrogramów formoterolu fumaranu dwuwodnego.

Substancja pomocnicza o znanym działaniu

Jedna dostarczona dawka zawiera 810 mikrogramów laktozy jednowodnej.

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Proszek do inhalacji. Biały proszek.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1 Wskazania do stosowania

Symbicort (80 mikrogramów + 4,5 mikrograma)/dawkę inhalacyjną jest przeznaczony do leczeniaosób dorosłych, młodzieży i dzieci w wieku 6 lat i powyżej.

Symbicort jest przeznaczony do systematycznego leczenia pacjentów z astmą oskrzelową, u którychwskazane jest jednoczesne stosowanie wziewnych glikokortykosteroidów i długo działającychagonistów receptorów 2-adrenergicznych, gdy:

- leczenie wziewnymi glikokortykosteroidami i krótko działającymi wziewnymi agonistami receptorów 2-adrenergicznych stosowanymi doraźnie nie zapewnia odpowiedniej kontroli objawów choroby

lub

- objawy choroby są odpowiednio kontrolowane za pomocą wziewnych glikokortykosteroidów i długo działających agonistów receptorów 2-adrenergicznych stosowanych osobno.

Uwaga: Symbicort (80 µg + 4,5 µg/dawkę inhalacyjną) nie jest zalecany do leczenia pacjentówz ciężką postacią astmy.

4.2 Dawkowanie i sposób podawania

Droga podania: podanie wziewne.

1

Dawkowanie

Symbicort Turbuhaler nie jest przeznaczony do rozpoczynania leczenia astmy. Dawkowanie leków wchodzących w skład produktu leczniczego Symbicort należy ustalaćindywidualnie, zależnie od stopnia ciężkości choroby. Należy zwrócić na to szczególną uwagęzarówno w momencie rozpoczynania leczenia produktem złożonym, jak i podczas ustalania dawkipodtrzymującej. Jeśli u pacjenta jest konieczne zastosowanie budezonidu i (lub) formoteroluw dawkach innych niż dostępne w inhalatorze ze złożonym produktem leczniczym Symbicort,leczenie należy uzupełnić przepisując odpowiednie dawki wziewnych agonistów receptorów2-adrenergicznych i (lub) glikokortykosteroidów.

Dawkę należy dobierać do ustalenia najmniejszej dawki, która zapewnia skuteczne opanowanieobjawów choroby. Stan pacjenta powinien być regularnie oceniany przez lekarza, tak by stosowanadawka produktu leczniczego Symbicort pozostawała optymalna. Jeżeli uzyskano długotrwałeopanowanie objawów choroby podczas stosowania najmniejszej zalecanej dawki, następnym krokiemmoże być próba zmiany leczenia na leczenie samym tylko glikokortykosteroidem wziewnym.

Symbicort może być stosowany w leczeniu na dwa różne sposoby:

A. Leczenie podtrzymujące: Symbicort jest stosowany systematycznie jako leczeniepodtrzymujące, a dodatkowy szybko działający lek rozszerzający oskrzela jest stosowanydoraźnie.

B. Leczenie podtrzymujące oraz doraźne: Symbicort jest stosowany systematycznie jako leczenie podtrzymujące oraz doraźnie w odpowiedzi na występujące objawy.

A. Leczenie podtrzymujące produktem leczniczym Symbicort

Należy zalecić pacjentowi, aby przez cały czas miał przy sobie szybko działający lek rozszerzającyoskrzela do zastosowania w razie konieczności.

Zalecane dawkowanie:

Dorośli (w wieku od 18 lat): 1-2 inhalacje dwa razy na dobę. U niektórych pacjentów może byćkonieczne zwiększenie dawki maksymalnie do 4 inhalacji dwa razy na dobę.Młodzież (w wieku 12-17 lat): 1-2 inhalacje dwa razy na dobę. Dzieci (w wieku 6 lat i starsze): 2 inhalacje dwa razy na dobę.

W praktyce, jeżeli podczas leczenia opanowano objawy choroby stosując schemat dawkowania dwarazy na dobę, dobieranie najmniejszej skutecznej dawki może polegać na stosowaniu produktuSymbicort raz na dobę, jeżeli w opinii lekarza dla utrzymania opanowania objawów konieczne jestpodawanie długo działających leków rozszerzających oskrzela w połączeniu z kortykosteroidemwziewnym.

Zwiększenie częstości przyjmowania szybko działających leków rozszerzających oskrzela wskazuje na pogorszenie kontroli astmy. W takim przypadku należy rozważyć zmianę sposobu leczenia astmy.

Dzieci w wieku poniżej 6 lat: Ze względu na ograniczone dane produkt leczniczy Symbicort nie jestzalecany do stosowania u dzieci w wieku poniżej 6 lat.

B. Leczenie podtrzymujące i doraźne produktem leczniczym Symbicort

Pacjent przyjmuje produkt leczniczy Symbicort codziennie w leczeniu podtrzymującym orazdodatkowo w razie potrzeby w odpowiedzi na występujące objawy. Należy zalecić pacjentowi, abyprzez cały czas miał przy sobie produkt leczniczy Symbicort do zastosowania w razie konieczności.

Podtrzymujące i doraźne leczenie produktem leczniczym Symbicort należy rozważyć przedewszystkim u pacjentów, u których:

• kontrola objawów astmy jest niewystarczająca i często konieczne jest stosowanie leków rozszerzających oskrzela,

2

• zaostrzenia astmy występujące w przeszłości wymagały interwencji medycznej.

U pacjentów, którzy często przyjmują duże dawki produktu leczniczego Symbicort doraźnie, należy ściśle monitorować występowanie działań niepożądanych zależnych od dawki.

Zalecane dawkowanie:

Dorośli i młodzież (12 lat i starsi): Zalecana dawka podtrzymująca to 2 inhalacje na dobę,przyjmowane jako 1 inhalacja rano i 1 inhalacja wieczorem lub jako 2 inhalacje przyjmowanejednocześnie, rano lub wieczorem. W przypadku wystąpienia objawów pacjent powinien przyjąćdoraźnie 1 dodatkową inhalację. Jeśli po kilku minutach objawy nie ustąpią, pacjent powinien przyjąćkolejną dawkę dodatkową. Nie wolno przyjmować jednorazowo więcej niż 6 inhalacji.

Zazwyczaj nie jest konieczne przyjmowanie więcej niż 8 inhalacji na dobę, jednak przez ograniczonyokres można przyjmować do 12 inhalacji na dobę. Pacjentom, którzy przyjmują więcej niż 8 inhalacjiproduktu leczniczego na dobę, należy kategorycznie zalecić skontaktowanie się z lekarzemprowadzącym. Należy ponownie ocenić stan pacjenta i rozważyć zmianę leczenia podtrzymującego.

Dzieci w wieku poniżej 12 lat: Produkt leczniczy Symbicort nie jest zalecany w leczeniupodtrzymującym i doraźnym u dzieci.

Informacje ogólne Szczególne grupy pacjentów:

Nie ma specjalnych zaleceń dotyczących dawkowania u pacjentów w podeszłym wieku. Nie madanych dotyczących stosowania produktu leczniczego Symbicort u pacjentów z zaburzeniamiczynności wątroby lub nerek. U pacjentów z ciężką marskością wątroby może dojść do zwiększeniaekspozycji na formoterol i budezonid, ponieważ obie substancje są metabolizowane główniew wątrobie.

Sposób podawania

Instrukcja prawidłowego stosowania produktu leczniczego Symbicort Turbuhaler:Lek zawarty w inhalatorze Symbicort Turbuhaler jest z niego uwalniany podczas wdechuwykonywanego przez pacjenta. Oznacza to, że podczas wdechu przez ustnik substancja lecznicza jestprzenoszona z powietrzem wdychanym przez pacjenta do dróg oddechowych.

Uwaga: Ważne jest, aby pouczyć pacjenta

• aby uważnie przeczytał instrukcję użycia inhalatora w ulotce dla pacjenta, załączonej do każdego

inhalatora Symbicort Turbuhaler.

• o konieczności wykonywania natężonego i głębokiego wdechu przez ustnik w celu zapewnienia dostarczenia do płuc optymalnej dawki leku.

• aby nigdy nie wykonywał wydechu przez ustnik inhalatora.

• o konieczności zamknięcia inhalatora Symbicort Turbuhaler po użyciu.• o konieczności wypłukania jamy ustnej wodą po każdej inhalacji dawki podtrzymującej, w celu zmniejszenia ryzyka grzybicy jamy ustnej i gardła. W przypadku wystąpienia grzybicy jamy ustnej i gardła pacjent powinien wypłukać jamę ustną wodą także po przyjęciu dawki produktu leczniczego stosowanej doraźnie.

Ze względu na bardzo małą ilość proszku pacjent może nie wyczuć smaku ani zapachu leku po inhalacji produktu leczniczego Symbicort Turbuhaler.

4.3 Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na substancje czynne lub na substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1(laktozę, która zawiera niewielkie ilości białek mleka).

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

3

W przypadku przerywania leczenia zaleca się stopniowe zmniejszanie dawki. Nie należy nagleprzerywać stosowania produktu leczniczego.

Jeżeli pacjent nie zauważa poprawy lub przyjmuje dawkę produktu leczniczego Symbicort większąniż zalecana dawka maksymalna, powinien skontaktować się z lekarzem (patrz punkt 4.2). Nagłei postępujące pogorszenie kontroli astmy jest stanem potencjalnie zagrażającym życiu i u pacjentaw trybie pilnym należy przeprowadzić badanie lekarskie. W takim przypadku należy rozważyćkonieczność zwiększenia dawki kortykosteroidów, np. podanie doustnych kortykosteroidów, lubzastosowanie antybiotykoterapii, jeśli wystąpiła infekcja.

Pacjentom należy zalecić, aby przez cały czas mieli przy sobie wziewny lek rozszerzający oskrzela dostosowania doraźnego, tj. produkt leczniczy Symbicort (pacjenci stosujący produkt leczniczySymbicort w leczeniu podtrzymującym i doraźnym) lub osobny szybko działający lek rozszerzającyoskrzela (pacjenci stosujący produkt leczniczy Symbicort wyłącznie w leczeniu podtrzymującym).

Należy poinformować pacjenta, że dawkę podtrzymującą produktu leczniczego Symbicort należystosować zgodnie z zaleceniami, nawet w okresie bez objawów astmy. Nie badano stosowaniaproduktu leczniczego Symbicort w leczeniu zapobiegającym wystąpieniu objawów, np. przedwysiłkiem. Dodatkowe inhalacje produktu leczniczego Symbicort należy stosować w raziewystąpienia objawów astmy, lecz nie są one przeznaczone do regularnego stosowania zapobiegawczo,np. przed wysiłkiem. W takim przypadku należy rozważyć zastosowanie szybko działającego lekurozszerzającego oskrzela.

Kiedy objawy astmy pozostają pod kontrolą, można rozważyć stopniowe zmniejszanie dawkiproduktu leczniczego Symbicort. Ważne jest regularne kontrolowanie stanu pacjentów w okresiestopniowego zmniejszania dawki. Należy stosować najmniejszą skuteczną dawkę produktuleczniczego Symbicort (patrz punkt 4.2).

Nie należy rozpoczynać leczenia produktem Symbicort podczas zaostrzenia, znacznego lub ostrego pogorszenia przebiegu astmy.

Podczas leczenia produktem Symbicort mogą wystąpić ciężkie działania niepożądane związanez przebiegiem astmy oraz zaostrzenia. Należy poinstruować pacjentów rozpoczynających leczenie,aby w przypadku braku opanowania objawów astmy lub wystąpienia pogorszenia po rozpoczęciuleczenia produktem Symbicort kontynuowali leczenie i skontaktowali się z lekarzem.

Tak jak w przypadku innych leków podawanych wziewnie, może wystąpić paradoksalny skurczoskrzeli, co objawia się nasileniem świstów oskrzelowych i duszności bezpośrednio po przyjęciudawki produktu leczniczego. Jeśli u pacjenta wystąpi paradoksalny skurcz oskrzeli, należynatychmiast przerwać stosowanie produktu leczniczego Symbicort, ocenić stan pacjenta i wdrożyćleczenie alternatywne, jeśli jest to konieczne. Paradoksalny skurcz oskrzeli reaguje na szybkodziałające wziewne leki rozszerzające oskrzela i należy go leczyć natychmiast (patrz punkt 4.8).

Objawy ogólnoustrojowe mogą wystąpić podczas stosowania jakichkolwiek wziewnychglikokortykosteroidów, szczególnie, gdy są one stosowane długotrwale w dużych dawkach.Prawdopodobieństwo wystąpienia tych objawów po zastosowaniu wziewnych glikokortykosteroidówjest znacznie mniejsze niż po zastosowaniu glikokortykosteroidów doustnych. Do możliwychobjawów ogólnoustrojowych zalicza się: zespół Cushinga, objawy zbliżone do zespołu Cushinga,zahamowanie czynności nadnerczy, spowolnienie wzrostu u dzieci i młodzieży, zmniejszenie gęstościmineralnej kości, zaćmę i jaskrę oraz rzadziej szereg zaburzeń psychicznych lub zmian zachowania,w tym nadpobudliwość psychoruchową, zaburzenia snu, niepokój, depresję lub agresję (szczególnieu dzieci) (patrz punkt 4.8).

Długotrwałe badania z udziałem dzieci stosujących wziewnie budezonid w średniej dawce dobowej400 mikrogramów (dawka odmierzona) oraz pacjentów dorosłych stosujących wziewnie budezonidw dawce dobowej 800 mikrogramów (dawka odmierzona) nie wykazały istotnego wpływu na gęstośćmineralną kości. Nie ma danych dotyczących wpływu stosowania produktu leczniczego Symbicortw większych dawkach.

4

Należy zachować szczególną ostrożność podczas zmiany leczenia glikokortykosteroidamipodawanymi ogólnie na leczenie produktem leczniczym Symbicort w przypadku jakichkolwiekpodstaw do podejrzeń, że wskutek wcześniejszego leczenia glikokortykosteroidami o działaniuogólnym mogło dojść do zaburzenia czynności nadnerczy.

Zastosowanie leczenia budezonidem stosowanym wziewnie zwykle zmniejsza zapotrzebowaniepacjenta na glikokortykosteroidy podawane doustnie, jednak u pacjentów, u których dokonywana jestzmiana leczenia z glikokortykosteroidów stosowanych doustnie na stosowane wziewnie istniejeryzyko utrzymywania się przez dość długi czas zmniejszonej rezerwy nadnerczowej. Powrót dowłaściwego stanu może nastąpić po znacznym upływie czasu po przerwaniu terapii doustnymisteroidami i dlatego zmiana terapii z doustnych steroidów na wziewny budezonid może być związanaz ryzykiem wynikającym z zaburzeń czynności nadnerczy przez dłuższy okres czasu. W związkuz tym należy regularnie kontrolować czynność osi HPA.

Długotrwałe leczenie dużymi dawkami wziewnych glikokortykosteroidów, szczególnie dawkamiwiększymi niż zalecane, może również powodować klinicznie znaczące zahamowanie czynnościnadnerczy. Dlatego należy rozważyć dodatkowe zastosowanie glikokortykosteroidów podawanychogólnie w okresach stresu, takich jak ostre infekcje lub zabiegi chirurgiczne. Nagłe zmniejszeniedawki steroidów może spowodować ostry przełom nadnerczowy. Objawy przedmiotowei podmiotowe świadczące o wystąpieniu ostrego przełomu nadnerczowego mogą być w pewnymstopniu maskowane, ale mogą to być: anoreksja, ból brzucha, utrata masy ciała, zmęczenie, ból głowy,nudności, wymioty, zaburzenia świadomości, drgawki, niedociśnienie tętnicze i hipoglikemia.

Leczenia uzupełniającego steroidami ogólnoustrojowymi lub wziewnym budezonidem nie należynagle przerywać.

Podczas zmiany terapii z doustnej na Symbicort Turbuhaler zazwyczaj występuje zmniejszeniedziałania ogólnoustrojowego steroidów, co może skutkować wystąpieniem objawów alergiii zapalenia stawów, takich jak zapalenie błony śluzowej nosa, egzema, ból mięśni i stawów. Należyrozpocząć leczenie objawowe. Należy podejrzewać możliwość niewystarczającego działaniaglikokortykosteroidów, jeśli w rzadkich przypadkach wystąpią objawy, takie jak: zmęczenie, bólgłowy, nudności i wymioty. W takich przypadkach niekiedy konieczne jest tymczasowe zwiększeniedawki doustnych glikokortykosteroidów.

W celu zminimalizowania ryzyka zakażeń grzybiczych jamy ustnej i gardła (patrz punkt 4.8) należypoinformować pacjenta o konieczności wypłukania jamy ustnej wodą po każdej inhalacji dawkipodtrzymującej. W przypadku wystąpienia pleśniawek w obrębie jamy ustnej i gardła pacjentpowinien wypłukać jamę ustną wodą także po przyjęciu dawki produktu leczniczego stosowanejdoraźnie.

Należy unikać jednoczesnego stosowania produktu leczniczego Symbicort

z itrakonazolem, rytonawirem, jak również z innymi silnymi inhibitorami izoenzymu CYP 3A4 (patrzpunkt 4.5). Jeżeli nie można uniknąć jednoczesnego stosowania tych leków, przerwa między ichzastosowaniem, a przyjęciem produktu leczniczego Symbicort powinna być jak najdłuższa. Nie zalecasię stosowania produktu leczniczego Symbicort w leczeniu podtrzymującym i doraźnym u pacjentówstosujących leki, które są silnymi inhibitorami izoenzymu CYP 3A4.

Symbicort należy stosować ostrożnie u pacjentów z nadczynnością tarczycy, guzem chromochłonnymnadnerczy, cukrzycą, niewyrównaną hipokaliemią, kardiomiopatią przerostową ze zwężeniem drogiodpływu z lewej komory, podzastawkowym zwężeniem aorty nieznanego pochodzenia, ciężkimnadciśnieniem tętniczym, tętniakiem i innymi ciężkimi chorobami układu sercowo-naczyniowego,takimi jak choroba niedokrwienna serca, tachyarytmie czy ciężka niewydolność serca.

Należy zachować ostrożność podczas leczenia pacjentów z wydłużeniem odstępu QTc, ponieważ sam formoterol może powodować wydłużenie odstępu QTc.

5

U pacjentów z czynną lub przebytą gruźlicą płuc, grzybiczym lub wirusowym zakażeniem drógoddechowych należy rozważyć potrzebę stosowania glikokortykosteroidów wziewnych orazewentualnie zmianę ich dawki.

Podczas stosowania dużych dawek agonistów receptorów 2-adrenergicznych może wystąpić ciężkahipokaliemia. Jednoczesne stosowanie agonistów receptorów 2-adrenergicznych i innych lekówzmniejszających stężenie potasu w surowicy lub zwiększających ich działanie hipokaliemiczne,tj. pochodnych ksantynowych, glikokortykosteroidów lub leków moczopędnych, może powodowaćsumowanie się tych działań. Szczególną ostrożność zaleca się u pacjentów z niestabilną astmą, którzystosują zmienne dawki leków rozszerzających oskrzela, u pacjentów z ostrą, ciężką astmą, u którychryzyko wystąpienia objawów związanych z hipokaliemią może być zwiększone przez niedotlenienieoraz w innych sytuacjach, w których występuje zwiększone prawdopodobieństwo hipokaliemii.W tych przypadkach zaleca się kontrolę stężenia potasu w surowicy.

U pacjentów z cukrzycą należy kontrolować stężenie glukozy w surowicy, podobnie jak w przypadkuleczenia innymi agonistami receptorów 2-adrenergicznych.

Zaburzenie widzenia może wystąpić w wyniku ogólnoustrojowego i miejscowego stosowaniakortykosteroidów. Jeżeli u pacjenta wystąpią takie objawy, jak nieostre widzenie lub inne zaburzeniawidzenia, należy rozważyć skierowanie go do okulisty w celu ustalenia możliwych przyczyn, doktórych może należeć zaćma, jaskra lub rzadkie choroby, takie jak centralna chorioretinopatiasurowicza (CSCR), którą notowano po ogólnoustrojowym i miejscowym stosowaniukortykosteroidów.

Symbicort Turbuhaler zawiera laktozę jednowodną (< 1 mg/dawkę inhalacyjną). Taka ilość laktozyzazwyczaj nie powinna mieć znaczenia klinicznego u pacjentów z nietolerancją laktozy. Laktozawchodząca w skład produktu leczniczego zawiera małe ilości białek mleka, które mogą powodowaćwystąpienie reakcji alergicznych.

Dzieci

Zaleca się regularną kontrolę wzrostu dzieci, które przyjmują długotrwale wziewne glikokortykosteroidy. W razie wystąpienia spowolnienia wzrostu należy rozważyć zmianę sposobuleczenia w celu zmniejszenia dawki glikokortykosteroidu wziewnego, jeśli to możliwe, donajmniejszej dawki, przy której astma jest właściwie kontrolowana. Należy dokładnie rozważyćkorzyści wynikające ze stosowania glikokortykosteroidu i możliwe ryzyko spowolnienia wzrostu.Dodatkowo należy rozważyć skonsultowanie sposobu leczenia z pediatrą pulmonologiem.

Ograniczone dane z długotrwałych badań wskazują, że większość dzieci i młodzieży leczonychbudezonidem wziewnym osiąga spodziewany wzrost w okresie dojrzałości. Jednak na początkuleczenia obserwowano niewielkie, przemijające spowolnienie wzrostu (około 1 cm), występującezazwyczaj w pierwszym roku leczenia.

4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Interakcje farmakokinetyczne

Silne inhibitory izoenzymu CYP3A4 (np. ketokonazol, itrakonazol, worykonazol, pozakonazol,klarytromycyna, telitromycyna, nefazodon i inhibitory proteazy HIV) mogą w znacznym stopniuzwiększać stężenie budezonidu w osoczu. Należy unikać jednoczesnego stosowania tych leków. Jeślinie jest to możliwe, przerwa między podaniem inhibitora i budezonidu powinna być jak najdłuższa(patrz punkt 4.4). Nie zaleca się stosowania produktu leczniczego Symbicort w leczeniupodtrzymującym i doraźnym u pacjentów przyjmujących silne inhibitory izoenzymu CYP3A4.

Ketokonazol, silny inhibitor izoenzymu CYP3A4, w dawce 200 mg raz na dobę spowodowałw przybliżeniu 6-krotne zwiększenie stężenia w osoczu przyjętego jednocześnie, doustnie,budezonidu (pojedyncza dawka 3 mg). Kiedy ketokonazol podano po 12 godzinach od zastosowania

6

budezonidu, stężenie w osoczu zwiększyło się tylko przeciętnie 3-krotnie, co wskazuje, że przerwamiędzy zastosowaniem leków może zmniejszyć wzrost stężenia w osoczu. Ograniczone dane na temattej interakcji dla dużych dawek budezonidu podawanego wziewnie wskazują, że znaczącezwiększenie stężenia w osoczu (przeciętnie 4-krotne) może wystąpić, jeśli itrakonazol w dawce200 mg raz na dobę zostanie przyjęty jednocześnie z wziewnym budezonidem (pojedyncza dawka1000 μg).

Interakcje farmakodynamiczne

Działanie formoterolu może być osłabione lub zahamowane przez -adrenolityki. Dlatego produktuleczniczego Symbicort nie należy stosować jednocześnie z -adrenolitykami (również w postacikropli do oczu), chyba że istnieją bezwzględne wskazania.

Jednoczesne leczenie chinidyną, dyzopiramidem, prokainamidem, pochodnymi fenotiazyny, lekamiprzeciwhistaminowymi (terfenadyną) oraz trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi możespowodować wydłużenie odstępu QTc oraz zwiększać ryzyko komorowych zaburzeń rytmu.

Dodatkowo, lewodopa, lewotyroksyna, oksytocyna i alkohol mogą zmniejszyć tolerancję mięśniasercowego na 2-sympatykomimetyki.

Jednoczesne leczenie inhibitorami oksydazy monoaminowej lub lekami wykazującymi podobne właściwości, np. furazolidonem i prokarbazyną, może powodować wzrost ciśnienia tętniczego.

Zwiększone ryzyko arytmii występuje u pacjentów otrzymujących jednocześnie znieczulenie ogólneśrodkami halogenowymi.

Jednoczesne stosowanie innych leków -adrenergicznych lub leków przeciwcholinergicznych możemieć potencjalnie addytywne działanie rozszerzające oskrzela.

Hipokaliemia może zwiększać skłonność do występowania zaburzeń rytmu serca u pacjentów leczonych glikozydami naparstnicy.

Hipokaliemia może być następstwem leczenia agonistami receptorów beta2-adrenergicznych i możesię nasilać przy równoczesnym leczeniu pochodnymi ksantyn, kortykosteroidami oraz lekamimoczopędnymi (patrz punkt 4.4).

Nie obserwowano interakcji budezonidu i formoterolu z innymi lekami stosowanymi w leczeniuastmy oskrzelowej.

Dzieci i młodzież

Badania dotyczące interakcji przeprowadzono wyłącznie u dorosłych.

4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Ciąża

Nie ma danych klinicznych dotyczących stosowania u kobiet w ciąży produktu leczniczego Symbicortlub jednocześnie formoterolu i budezonidu. Dane pochodzące z badania nad rozwojem zarodkai płodu przeprowadzonego na szczurach nie wykazały dodatkowego wpływu skojarzenia tych leków.

Nie ma odpowiednich danych dotyczących stosowania formoterolu u kobiet w ciąży. Badania nazwierzętach wykazały, że formoterol powodował działania niepożądane w badaniach nadrozrodczością przy bardzo dużej ekspozycji ogólnoustrojowej (patrz punkt 5.3).

Dane dotyczące przebiegu ciąży u 2000 kobiet stosujących wziewnie budezonid nie wskazują na zwiększone ryzyko teratogennego działania. W badaniach na zwierzętach wykazano, że

7

glikokortykosteroidy powodują wady rozwojowe (patrz punkt 5.3). Wydaje się, że dane te nie mająznaczenia u ludzi, jeżeli budezonid podaje się w zalecanych dawkach.

Badania na zwierzętach wykazały również związek pomiędzy ekspozycją na zbyt wysokie, choćjeszcze nie teratogenne dawki glikokortykosteroidów w okresie prenatalnym a zwiększonym ryzykiemopóźnienia rozwoju wewnątrzmacicznego, chorób układu krążenia w wieku dorosłym, trwałych zmianwysycenia receptora glikokortykosteroidowego oraz zmian w metabolizmie i działaniuneuroprzekaźników.

Symbicort można stosować w ciąży tylko wtedy, gdy korzyści przewyższają potencjalne ryzyko.Należy zastosować najmniejszą skuteczną dawkę budezonidu, która zapewnia odpowiednią kontrolęastmy.

Karmienie piersią

Budezonid przenika do mleka kobiecego, jednak stosowany w dawkach terapeutycznych nie powinienmieć wpływu na dziecko karmione piersią. Nie wiadomo, czy formoterol przenika do mlekakobiecego. U szczurów wykazano małe stężenie formoterolu w mleku karmiących samic.Zastosowanie produktu leczniczego Symbicort u kobiet karmiących piersią można rozważyć tylkowtedy, gdy spodziewane korzyści dla matki przewyższają potencjalne ryzyko dla dziecka.

Płodność

Nie ma dostępnych danych dotyczących potencjalnego wpływu budezonidu na płodność.Badania na zwierzętach dotyczące wpływu na reprodukcję wykazały zmniejszenie płodnościu samców szczurów podczas ekspozycji ogólnoustrojowej na duże dawki formoterolu (patrz punkt

5.3).

4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Symbicort nie wpływa lub wywiera nieistotny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdówi obsługiwania maszyn.

4.8 Działania niepożądane

Ze względu na to, że produkt Symbicort zawiera zarówno budezonid i formoterol, po jegozastosowaniu możliwe jest wystąpienie tego samego rodzaju działań niepożądanych, jakie byłyobserwowane po zastosowaniu budezonidu i formoterolu. Jednoczesne podanie tych dwóch substancjinie powoduje zwiększenia częstości występowania działań niepożądanych. Najczęściejwystępującymi działaniami niepożądanymi leku są farmakologicznie przewidywalne działanianiepożądane typowe dla agonistów receptorów 2-adrenergicznych, takie jak drżenie i kołatanie serca.Są one łagodne i zwykle ustępują po kilku dniach od rozpoczęcia leczenia.

Wymienione poniżej działania niepożądane związane ze stosowaniem budezonidu i formoterolu,pogrupowano zgodnie z klasyfikacją układów i narządów oraz częstością występowania. Częstośćwystępowania określono następująco: bardzo często (1/10), często (1/100 do <1/10), niezbyt często(1/1 000 do <1/100), rzadko (1/10 000 do <1/1 000), bardzo rzadko (1/10 000).

Tabela 1

Klasyfikacja układów i

narządów

Zakażenia i zarażenia

pasożytnicze

Zaburzenia układu

immunologicznego

Częstość Działania niepożądane

występowania

Często Zakażenia grzybicze (kandydoza) jamy ustnej

i gardła

Rzadko Natychmiastowe i opóźnione reakcje

nadwrażliwości, np. wyprysk, pokrzywka, świąd,

zapalenie skóry, obrzęk naczynioruchowy

i reakcja anafilaktyczna

8

Zaburzenia Bardzo rzadko Zespół Cushinga, zahamowanie czynnościendokrynologiczne nadnerczy, spowolnienie wzrostu, zmniejszenie gęstości mineralnej kości

Zaburzenia metabolizmu i Rzadko Hipokaliemiaodżywiania Bardzo rzadko HiperglikemiaZaburzenia psychiczne Niezbyt często Agresja, nadpobudliwość psychoruchowa, niepokój, zaburzenia snu

Bardzo rzadko Depresja, zmiany zachowania (głównie u dzieci)Zaburzenia układu Często Bóle głowy, drżenia mięśninerwowego Niezbyt często Zawroty głowy Bardzo rzadko Zaburzenia smaku

Zaburzenia oka Niezbyt często Nieostre widzenie (patrz także punkt 4.4) Bardzo rzadko Zaćma i jaskra

Zaburzenia serca Często Kołatanie serca Niezbyt często Tachykardia

Rzadko Zaburzenia rytmu serca, np. migotanie

przedsionków, tachykardia nadkomorowa, skurcze dodatkowe

Bardzo rzadko Dławica piersiowa. Wydłużenie odstępu QTcZaburzenia naczyniowe Bardzo rzadko Zmiany ciśnienia tętniczegoZaburzenia układu Często Łagodne podrażnienie gardła, kaszel, chrypkaoddechowego, klatki Rzadko Skurcz oskrzelipiersiowej i śródpiersia

Zaburzenia żołądka i jelit Niezbyt często NudnościZaburzenia skóry i tkanki Niezbyt często Łatwe siniaczeniepodskórnej

Zaburzenia mięśniowo- Niezbyt często Kurcze mięśni szkieletowe i tkanki

łącznej

Zakażenia grzybicze jamy ustnej i gardła spowodowane są osadzaniem się leku. W celuzminimalizowania ryzyka takich zakażeń należy poradzić pacjentom przepłukanie jamy ustnej wodąpo każdym zastosowaniu leku w dawce podtrzymującej. Zakażenia grzybicze jamy ustnej i gardłareagują zwykle na miejscowe leczenie przeciwgrzybicze bez potrzeby przerywania stosowaniawziewnego glikokortykosteroidu. Jeżeli w jamie ustnej i gardle wystąpią pleśniawki, pacjentpowinien płukać jamę ustną wodą także po inhalacjach doraźnych.

Podobnie jak w przypadku innych terapii wziewnych, bardzo rzadko, u mniej niż 1 na 10 000pacjentów, wystąpić może paradoksalny skurcz oskrzeli, co objawia się nasileniem świstówoskrzelowych i duszności bezpośrednio po przyjęciu dawki leku. Paradoksalny skurcz oskrzeli reagujena krótko działające wziewne leki rozszerzające oskrzela i należy leczyć go od razu po wystąpieniu.Należy wówczas natychmiast przerwać stosowanie produktu leczniczego Symbicort, ocenić stanpacjenta i wprowadzić leczenie alternatywne, jeśli konieczne (patrz punkt 4.4).

Mogą wystąpić objawy związane z ogólnoustrojowym działaniem wziewnych glikokortykosteroidów,szczególnie, gdy leki te są stosowane długotrwale i w dużych dawkach. Prawdopodobieństwowystąpienia tych objawów po zastosowaniu wziewnych glikokortykosteroidów jest znacznie mniejszeniż po zastosowaniu glikokortykosteroidów doustnych. Do możliwych objawów ogólnoustrojowychzalicza się: zespół Cushinga, objawy zbliżone do zespołu Cushinga, zahamowanie czynnościnadnerczy, spowolnienie wzrostu u dzieci i młodzieży, zmniejszenie gęstości mineralnej kości, zaćmęi jaskrę. Może wystąpić także zwiększona wrażliwość na infekcje oraz zaburzenie zdolnościprzystosowania się do sytuacji stresowych. Działania takie prawdopodobnie zależne są od dawki,czasu ekspozycji, jednoczesnej i wcześniejszej ekspozycji na działanie steroidów oraz odindywidualnej wrażliwości.

9

Leczenie agonistami receptorów 2-adrenergicznych może powodować zwiększenie stężenia insuliny, wolnych kwasów tłuszczowych, glicerolu i związków ketonowych.

Dzieci

Zaleca się regularną kontrolę wzrostu dzieci otrzymujących długotrwale leczenie wziewnymi glikokortykosteroidami (patrz punkt 4.4).

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działańniepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowaniaproduktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszaćwszelkie podejrzewane działania niepożądane do Departamentu Monitorowania NiepożądanychDziałań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznychi Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C

02-222 Warszawa

tel.: +48 22 49 21 301 fax.: +48 22 49 21 309 e-mail:

[email protected]

Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

4.9 Przedawkowanie

Przedawkowanie formoterolu może prowadzić do objawów typowych dla agonistów receptorów2-adrenergicznych, takich jak: drżenia mięśni, bóle głowy, uczucie kołatania serca. Zgłaszanopojedyncze przypadki tachykardii, hiperglikemii, hipokaliemii, wydłużenia odstępu QTc, arytmii,nudności oraz wymiotów. Może być wskazane leczenie objawowe i podtrzymujące. Po podaniu dawki90 mikrogramów formoterolu w ciągu 3 godzin u pacjentów z ostrym skurczem oskrzeli nieobserwowano problemów świadczących o zagrożeniu bezpieczeństwa.

Ostre przedawkowanie budezonidu, nawet przy zastosowaniu nadmiernych dawek, nie powinnostanowić problemu klinicznego. Budezonid stosowany długotrwale w zbyt dużych dawkach możepowodować występowanie ogólnoustrojowych działań glikokortykosteroidów, takich jakpodwyższone stężenie tych hormonów we krwi i zahamowanie czynności nadnerczy.

W razie konieczności przerwania leczenia produktem leczniczym Symbicort z powodu objawówwywołanych przedawkowaniem jego składnika, formoterolu, należy rozważyć zapewnienieodpowiedniego leczenia samym tylko glikokortykosteroidem wziewnym.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1 Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna: Leki stosowane w chorobach obturacyjnych dróg oddechowych: adrenomimetyki, wziewne.

Kod ATC: R03AK07

Mechanizm działania i działanie farmakodynamiczne

Produkt leczniczy Symbicort zawiera budezonid i formoterol. Budezonid i formoterol wykazują różnymechanizm działania. Podane razem wykazują działanie synergistyczne, co prowadzi do zmniejszenialiczby zaostrzeń astmy. Specyficzne właściwości budezonidu i formoterolu pozwalają nazastosowanie ich połączenia zarówno w leczeniu podtrzymującym i doraźnym, jak też wyłączniew leczeniu podtrzymującym astmy.

10

Budezonid

Budezonid jest glikokortykosteroidem, który po podaniu wziewnym wykazuje zależne od dawkidziałanie przeciwzapalne w drogach oddechowych, co skutkuje zmniejszeniem nasilenia objawówi zmniejszeniem liczby zaostrzeń astmy. Po podaniu budezonidu wziewnie obserwuje się mniejszenasilenie działań niepożądanych w porównaniu z ogólnoustrojowym podawaniem kortykosteroidów.Dokładny mechanizm działania przeciwzapalnego glikokortykosteroidów nie został poznany.

Formoterol

Formoterol jest selektywnym agonistą receptora 2-adrenergicznego, który po podaniu wziewnympowoduje szybki i długo utrzymujący się rozkurcz mięśni gładkich oskrzeli u pacjentów z odwracalnąobturacją dróg oddechowych. Działanie rozszerzające oskrzela jest zależne od dawki, występujew ciągu 1 minuty do 3 minut po inhalacji i utrzymuje się co najmniej 12 godzin po inhalacjipojedynczej dawki.

Skuteczność kliniczna i bezpieczeństwo stosowania

Skuteczność kliniczna produktu leczniczego zawierającego budezonid i formoterol, stosowanegow leczeniu podtrzymującym

Przeprowadzone badania kliniczne u dorosłych wykazały, że dodanie formoterolu do budezoniduskutkuje złagodzeniem objawów astmy, poprawą czynności płuc i zmniejszeniem liczby zaostrzeńchoroby. Dwa badania kliniczne (trwające 12 tygodni) wykazały, że poprawa parametrów czynnościpłuc po zastosowaniu budezonidu z formoterolem była taka sama, jak po skojarzonym zastosowaniuformoterolu i budezonidu jako odrębnych leków oraz większa niż po zastosowaniu samegobudezonidu. We wszystkich badanych grupach pacjenci stosowali w razie konieczności krótkodziałające leki z grupy agonistów receptorów 2-adrenergicznych. Nie zaobserwowano zmniejszeniaskuteczności produktu leczniczego Symbicort z upływem czasu.

Przeprowadzono dwa 12-tygodniowe badania kliniczne, w których 265 dzieci w wieku od 6 do 11 latotrzymywało dawki podtrzymujące budezonidu z formoterolem [2 inhalacje po(80 µg + 4,5 µg)/dawkę inhalacyjną dwa razy na dobę] i w razie konieczności krótko działające lekiz grupy agonistów receptorów beta2-adrenergicznych. W obu badaniach wykazano poprawę czynnościpłuc i dobrą tolerancję w porównaniu ze stosowaniem równoważnej dawki budezoniduw monoterapii.

Skuteczność kliniczna produktu leczniczego zawierającego budezonid i formoterol, stosowanegow leczeniu podtrzymującym i doraźnym

W 5 badaniach klinicznych z zastosowaniem podwójnie ślepej próby, oceniających skutecznośći bezpieczeństwo stosowania, trwających 6 lub 12 miesięcy, wzięło łącznie udział 12 076 pacjentów(4447 z nich zostało przydzielonych losowo do grupy otrzymującej budezonid z formoterolemw leczeniu podtrzymującym i doraźnym). Warunkiem udziału w badaniu było występowanieu pacjenta objawów klinicznych, pomimo stosowania wziewnych glikokortykosteroidów.Leczenie podtrzymujące i doraźne budezonidem z formoterolem powodowało statystycznie istotnei klinicznie znaczące zmniejszenie liczby ciężkich zaostrzeń we wszystkich porównaniachprzeprowadzonych we wszystkich 5 badaniach. Dotyczyło to porównania produktu zawierającegobudezonid i formoterol, stosowanego w większej dawce podtrzymującej i terbutaliny stosowanejdoraźnie (badanie 735) oraz produktu zawierającego budezonid i formoterol w tej samej dawcepodtrzymującej i formoterolu lub terbutaliny stosowanych doraźnie (badanie 734) (Tabela 2).W badaniu 735 czynność płuc, kontrola objawów i zużycie leków stosowanych doraźnie byłypodobne we wszystkich badanych grupach. W badaniu 734 objawy i zużycie leków stosowanychdoraźnie były mniejsze, a czynność płuc poprawiła się w porównaniu do obu grup z zastosowaniemleczenia porównawczego. Z łącznych wyników 5 badań wynika, że pacjenci otrzymujący budezonidz formoterolem w leczeniu podtrzymującym i doraźnym, nie stosowali dawek doraźnych średnioprzez 57% dni leczenia. Nie stwierdzono oznak rozwoju tolerancji wraz z upływem czasu.

Tabela 2 Podsumowanie danych o ciężkich zaostrzeniach przedstawionych w badaniach klinicznych

11

Numer

badania

Czas

trwania

Grupy badane n Ciężkie zaostrzeniaa

Zdarzenia Zdarzenia/

pacjento-lata

Badanie

735

6 miesięcy

Budezonid + formoterol 160 + 4,5 µg 2 x na

dobę + doraźnie

Budezonid + formoterol 320 + 9 µg 2 x na dobę

+ terbutalina 0,4 mg doraźnie

1103 125 0,23b

1099 173 0,32

Salmeterol + flutykazon 2 x 25 + 125 µg 2 x na

dobę + terbutalina 0,4 mg doraźnie

1119 208 0,38

Badanie

734

12

miesięcy

Budezonid + formoterol 160 + 4,5 µg 2 x na

dobę + doraźnie

Budezonid + formoterol 160 + 4,5 µg 2 x na dobę

+ formoterol 4,5 µg doraźnie

1107 194 0,19b

1137 296 0,29

Budezonid + formoterol 160 + 4,5 µg 2 x na dobę

+ terbutalina 0,4 mg doraźnie

1138 377 0,37

a Hospitalizacja/leczenie na oddziale ratunkowym lub leczenie doustnymi glikokortykosteroidamib Zmniejszenie częstości występowania zaostrzeń jest znamienne statystycznie (wartość p <0,01) dla obu porównań

Porównywalna skuteczność i bezpieczeństwo leczenia u młodzieży i dorosłych zostały wykazane w 6badaniach z zastosowaniem podwójnie ślepej próby, obejmujących 5 badań wymienionych powyżejoraz dodatkowe badanie z wykorzystaniem większej dawki podtrzymującej wynoszącej dwa wziewy160/4,5 mikrograma dwa razy dziennie. Te oceny i porównania zostały oparte na łącznej populacjiobejmującej 14385 pacjentów z astmą, z których 1847 było w wieku młodzieńczym. Liczbapacjentów z grupy młodzieży przyjmujących więcej niż 8 inhalacji w co najmniej jednym dniu wramach terapii podtrzymującej i doraźnej budezonidem/formoterolem była niewielka, a takiestosowanie leku było rzadkie.

W kolejnych 2 badaniach z udziałem pacjentów zgłaszających się do lekarza z objawami ostregonapadu astmy, produkt leczniczy zawierający budezonid i formoterol wykazał szybkie i skutecznedziałanie zmniejszające skurcz oskrzeli, zbliżone do działania salbutamolu i formoterolu.

5.2 Właściwości farmakokinetyczne

Wchłanianie

Połączenie stałych dawek budezonidu i formoterolu i odpowiadające mu produkty zawierającepojedyncze substancje lecznicze są biorównoważne w zakresie ogólnoustrojowej ekspozycji nabudezonid i formoterol. Pomimo to, po zastosowaniu złożonego produktu leczniczegozaobserwowano nieco większe zahamowanie wytwarzania kortyzolu niż po jednoczesnym podaniuproduktów leczniczych zawierających pojedyncze substancje lecznicze. Uważa się, że różnica ta niema wpływu na bezpieczeństwo kliniczne pacjenta.

Nie obserwowano interakcji farmakokinetycznych między budezonidem a formoterolem.

Parametry farmakokinetyczne dla odnośnych substancji, były porównywalne po podaniu budezoniduoraz formoterolu w postaci produktów pojedynczych oraz po podaniu w postaci produktu złożonego.W odniesieniu do budezonidu po zastosowaniu produktu złożonego następujące parametryfarmakokinetyczne miały wartości nieznacznie większe: AUC (powierzchnia pola pod krzywą),szybkość wchłaniania oraz maksymalne stężenie w osoczu. W przypadku formoterolu maksymalnestężenie w osoczu było podobne po podaniu pojedynczego leku oraz po podaniu produktu złożonego.Po podaniu wziewnym budezonid jest szybko wchłaniany i osiąga maksymalne stężenie w osoczu

12

w ciągu 30 minut. W badaniach klinicznych po inhalacji z użyciem inhalatora proszkowego średniadepozycja budezonidu w płucach wynosiła od 32 do 44% dostarczonej dawki. Biodostępnośćogólnoustrojowa wynosi około 49% dostarczonej dawki. U dzieci w wieku 6-16 lat depozycjaw płucach zmniejsza się w tym samym stopniu, co u pacjentów dorosłych po podaniu takiej samejdawki. Nie określono uzyskanego stężenia w osoczu.

Formoterol po podaniu wziewnym jest szybko wchłaniany i osiąga maksymalne stężenie w osoczuw ciągu 10 minut po inhalacji. W badaniach klinicznych średnia depozycja formoterolu w płucach poinhalacji za pomocą inhalatora proszkowego wynosiła od 28% do 49% dostarczonej dawki, a jegobiodostępność ogólnoustrojowa wynosi około 61% dostarczonej dawki.

Dystrybucja i metabolizm

Formoterol wiąże się z białkami osocza w około 50%, a budezonid w około 90%. Objętośćdystrybucji wynosi około 4 l/kg dla formoterolu i 3 l/kg dla budezonidu. Formoterol jestunieczynniany w procesie sprzęgania (powstają czynne O-demetylowane i deformylowane metabolity,które są obserwowane głównie w nieczynnej postaci sprzężonej). Budezonid w znacznym stopniu(około 90%) podlega biotransformacji podczas pierwszego przejścia przez wątrobę, do metabolitówo małej aktywności glikokortykosteroidowej. Aktywność glikokortykosteroidowa głównychmetabolitów (6-hydroksybudezonidu i 16-hydroksyprednizolonu) wynosi mniej niż 1% aktywnościbudezonidu.

Nie obserwowano jakichkolwiek reakcji metabolicznych czy też jakichkolwiek reakcji wypieraniapomiędzy formoterolem a budezonidem.

Eliminacja

Większa część dawki formoterolu jest metabolizowana w wątrobie, a następnie wydalana przez nerki.Po inhalacji, od 8 do 13% dostarczonej dawki formoterolu jest wydalane w postaci niezmienionejz moczem. Formoterol ma duży klirens ogólnoustrojowy wynoszący około 1,4 l/min, a okrespółtrwania wynosi średnio 17 godzin.

Głównym izoenzymem biorącym udział w metabolizmie budezonidu jest CYP3A4. Metabolitybudezonidu są wydalane z moczem w postaci niezmienionej lub sprzężonej. Tylko nieistotna ilośćbudezonidu wykrywana jest w postaci niezmienionej w moczu. Budezonid charakteryzuje się dużymklirensem ogólnoustrojowym, wynoszącym około 1,2 l/min, a okres półtrwania w osoczu po podaniudożylnym wynosi średnio 4 godziny.

Farmakokinetyka formoterolu u dzieci nie była badana. Farmakokinetyka budezonidu i formoteroluu pacjentów z niewydolnością nerek jest nieznana. Ekspozycja na budezonid i formoterol może byćzwiększona u pacjentów z chorobami wątroby.

Liniowość lub nieliniowość

Ekspozycja ogólnoustrojowa na budezonid i formoterol wykazuje liniową zależność z zastosowanądawką.

5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

Obserwowane w badaniach na zwierzętach objawy toksyczności budezonidu i formoterolu,podawanych w skojarzeniu lub oddzielnie, były związane ze zwiększeniem aktywnościfarmakologicznej.

Badania wpływu na rozrodczość zwierząt wykazały, że kortykosteroidy, takie jak budezonid, mogąpowodować wady rozwojowe (rozszczep podniebienia, zniekształcenia układu kostnego). Wynikówbadań na zwierzętach nie można jednak odnieść do ludzi, gdy lek jest stosowany w zalecanychdawkach. Badania wpływu formoterolu na rozrodczość zwierząt wykazują nieznaczne zmniejszeniepłodności u samców szczurów przy większej ekspozycji ogólnoustrojowej oraz mniejszą liczbęimplantacji zarodków, jak również zmniejszenie przeżywalności okołoporodowej płodówi zmniejszenie masy urodzeniowej przy znacznie większych ekspozycjach ogólnoustrojowych niż te

13

osiągane podczas stosowania klinicznego. Jednakże, nie wydaje się, aby wyniki tych doświadczeń nazwierzętach miały znaczenie dla ludzi.

6. DANE FARMACEUTYCZNE

6.1 Wykaz substancji pomocniczych

Laktoza jednowodna (zawiera białka mleka).

6.2 Niezgodności farmaceutyczne

Nie dotyczy.

6.3 Okres ważności

2 lata.

6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania produktu leczniczego.

6.5 Rodzaj i zawartość opakowania

Symbicort Turbuhaler jest wielodawkowym inhalatorem proszkowym napędzanym powietrzemwdychanym. Inhalator jest biały i ma czerwone pokrętło. Inhalator jest wykonany z różnych tworzywsztucznych (różnych rodzajów plastiku) (PP, PC, HDPE, LDPE, LLDPE, PBT). W opakowaniachzewnętrznych znajduje się 1, 2, 3, 10 lub 18 inhalatorów zawierających po 60 (lub 120) dawek.

Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania

Bez szczególnych wymagań.

7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA

DOPUSZCZENIE DO OBROTU

AstraZeneca AB151 85 SödertäljeSzwecja

8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

18333

9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA

Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 10.06.2011 r., Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 09.10.2014 r.

14

10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU

CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO

27 października 2017

15