Częstości występowania allelu odpowiadają odsetkowi chromosomów z danym allelem w konkretnejpopulacji. Ponieważ u każdej osoby występują dwie kopie każdego chromosomu, a nawet jedna kopiaallelu HLA-B*1502 wystarczy, by zwiększyć ryzyko SJS, odsetek pacjentów mogących podlegać temuryzyku jest blisko dwa razy większy niż częstość występowania allelu.
Allel HLA-A*3101 u osób pochodzących z Europy i z Japonii Istnieją dane sugerujące związek między obecnością allelu HLA-A*3101 a zwiększonym ryzykiemwywołania przez karbamazepinę niepożądanych reakcji skórnych, m.in. z zespołu Stevensa-Johnsona(SJS, ang. Steven-Johnson Syndrome), toksycznej nekrolizy naskórka (TEN, ang. toxic epidermalnecrolysis), osutki polekowej z eozynofilią (DRESS, ang. drug rash with eosinophilia) oraz mniejciężkiej ostrej uogólnionej osutki krostkowej (AGEP, ang. acute generalized exanthematous pustulosis)i wysypki grudkowo-plamistej u osób pochodzenia europejskiego i japońskiego.
Częstość występowania allelu HLA-A*3101 znacząco się różni pomiędzy różnymi grupami etnicznymi.Allel HLA-A*3101 występuje u 2 do 5% osób pochodzenia europejskiego i u około 10% osóbpochodzenia japońskiego.
U osób pochodzenia europejskiego leczonych karbamazepiną obecność allelu HLA-A*3101 możezwiększać ryzyko tych reakcji skórnych (głównie lżejszych) z 5% w ogólnej populacji do 26%, podczasgdy brak tego allelu może zmniejszyć powyższe ryzyko z 5 do 3,8%.
Allel HLA-A*3101 u osób o innym pochodzeniu Szacuje się, że częstość występowania tego allelu wynosi mniej niż 5% u większości Australijczyków,Azjatów, mieszkańców Afryki i Ameryki Północnej, z pewnymi wyjątkami, gdzie wynosi ona 5 do 12%.Szacuje się, że częstość powyżej 15% występuje w pewnych grupach etnicznych z Ameryki Południowej(w Argentynie i Brazylii), Ameryki Północnej (amerykańskie plemiona Nawahów i Siuksów oraz SonoraSeri w Meksyku) i Południowych Indii (Tamil Nadu), natomiast częstość występowania od 10% do 15%notuje się w innych rdzennych grupach etnicznych z tych regionów.
Częstości występowania allelu odpowiadają odsetkowi chromosomów z danym allelem w konkretnejpopulacji. Ponieważ u każdej osoby występują dwie kopie każdego chromosomu, a nawet jedna kopiaallelu HLA-A*3101 wystarczy, by zwiększyć ryzyko SJS, odsetek pacjentów mogących podlegać temuryzyku jest blisko dwa razy większy niż częstość występowania allelu.
Brak wystarczających danych, które pozwoliłyby zalecić przeprowadzanie rutynowych badańprzesiewowych na obecność allelu HLA-A*3101 przed rozpoczęciem leczenia karbamazepiną lubsubstancją czynną o podobnej budowie chemicznej.
Jeżeli wiadomo, że u pacjenta pochodzenia europejskiego lub japońskiego występuje allel HLA-A*3101,leczenie karbamazepiną lub substancją o podobnej budowie chemicznej można rozważyć, gdy korzyściz leczenia przeważają nad ryzykiem.
Ograniczenia przesiewowych badań genetycznych Wyniki przesiewowych badań genetycznych nie powinny nigdy zastępować czujności kliniczneji właściwego prowadzenia pacjenta. U wielu pacjentów rasy żółtej z dodatnim wynikiem na obecnośćHLA-B*1502 leczonych produktem leczniczym Trileptal nie dojdzie do rozwoju SJS/TEN, podczas gdyzespoły te mogą rozwinąć się u pacjentów z ujemnym wynikiem na obecność HLA-B*1502 należącychdo dowolnej grupy etnicznej. To samo dotyczy obecności allelu HLA-A*3101 w odniesieniu do ryzykawystąpienia SJS, TEN, DRESS, AGEP ani wysypki grudkowo-plamistej. Nie badano roli innychczynników takich jak dawka leku przeciwpadaczkowego, stosowanie się do zaleceń terapeutycznych,jednoczesne przyjmowanie innych leków, choroby współistniejące oraz stopień dokładności kontrolidermatologicznej, które mogą mieć udział w rozwoju tych ciężkich reakcji skórnych i ich powikłań.
Informacja dla fachowego personelu medycznego W wypadku wykonywania badań na obecność allelu HLA-B*1502, zaleca się stosowanie„genotypowania HLA-B*1502” na poziomie wysokiej rozdzielczości. Badanie daje wynik dodatni, jeślidojdzie do wykrycia jednego lub dwóch alleli HLA-B*1502, a wynik ujemny – jeśli nie dojdzie do
6