CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

TRITTICO CR, 75 mg, tabletki o przedłużonym uwalnianiuTRITTICO CR, 150 mg, tabletki o przedłużonym uwalnianiu

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

Każda tabletka o przedłużonym uwalnianiu zawiera 75 mg chlorowodorku trazodonu (Trazodonihydrochloridum), co odpowiada 68,3 mg trazodonu.

Każda tabletka o przedłużonym uwalnianiu zawiera 150 mg chlorowodorku trazodonu (Trazodonihydrochloridum), co odpowiada 136,6 mg trazodonu.

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Tabletka o przedłużonym uwalnianiu.

Białe do żółtawobiałych, dwustronnie wypukłe tabletki z nacięciami na obu stronach,ułatwiającymi podział na 3 równe dawki.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1. Wskazania do stosowania

Zaburzenia depresyjne o różnej etiologii, w tym depresja przebiegająca z lękiem.

4.2. Dawkowanie i sposób podawania

Dawkowanie

Dzieci i młodzież

Nie należy stosować trazodonu u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat ze względu na brakdanych dotyczących bezpieczeństwa stosowania.

Dorośli

75–150 mg na dobę w dawce pojedynczej wieczorem przed snem.

Dawkę można zwiększyć do 300 mg na dobę w dwóch dawkach podzielonych. U pacjentówhospitalizowanych dawkę można zwiększyć do 600 mg na dobę w dawkach podzielonych.

Pacjenci w podeszłym wieku

Zalecana dawka początkowa u pacjentów w bardzo podeszłym wieku lub u pacjentów wyniszczonychwynosi 100 mg na dobę w kilku dawkach podzielonych lub w dawce pojedynczej, podanej wieczoremprzed snem (patrz punkt 4.4). Dawkę można stopniowo zwiększać pod kontrolą lekarza w zależnościod tolerancji i skuteczności, tak jak opisano w dawkowaniu dla dorosłych, jednak zasadniczo nienależy u tych pacjentów stosować dawek pojedynczych większych niż 100 mg. Mało prawdopodobnejest, aby zaszła konieczność zwiększenia dawki dobowej powyżej 300 mg.

1

Niewydolność wątroby

Trazodon podlega intensywnemu metabolizmowi wątrobowemu (patrz punkt 5.2), jego stosowaniemoże się także wiązać z działaniem hepatotoksycznym (patrz punkty 4.4 i 4.8). Z tych powodównależy zachować ostrożność, przepisując go pacjentom z niewydolnością wątroby, zwłaszcza wprzypadkach ciężkiej niewydolności. Należy rozważyć okresowe kontrolowanie czynności wątroby.

Niewydolność nerek

Zazwyczaj nie ma konieczności dostosowania dawki, jednak należy zachować ostrożność, przepisując lek pacjentom z ciężką niewydolnością nerek (patrz też punkty 4.4 i 5.2).

Sposób podawania

Produkt leczniczy TRITTICO CR należy stosować wyłącznie u pacjentów dorosłych.Leczenie należy rozpocząć od podawania dawki wieczornej, zwiększając stopniowo dawkę dobową.Produkt leczniczy Trittico CR może być przyjmowany z posiłkiem lub bez posiłku. Leczenie powinnotrwać co najmniej miesiąc.

Tabletki z zaznaczoną linią podziału można dzielić na trzy części, co umożliwia stopniowezwiększanie dawki w zależności od nasilenia choroby, masy ciała, wieku i ogólnego stanu zdrowiapacjenta.

4.3. Przeciwwskazania

 Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.

 Stosowanie u pacjentów będących pod wpływem alkoholu lub leków nasennych. Ostry zawał mięśnia sercowego.

4.4. Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Stosowanie u dzieci i młodzieży do lat 18

Nie należy stosować trazodonu u dzieci i młodzieży poniżej 18. lat. Badanie kliniczne z udziałempacjentów w tej grupie wiekowej wykazało, że stosowanie leków przeciwdepresyjnych częściej niżplacebo prowadziło do myśli i zachowań samobójczych oraz wrogości (agresywność, negacja, złość).Ponadto nie prowadzono długoterminowych badań, dotyczących bezpieczeństwa stosowania lekówprzeciwdepresyjnych pod kątem ich wpływu na wzrost, dojrzewanie oraz rozwój procesówpoznawczych i behawioralnych.

Pacjenci w podeszłym wieku

U pacjentów w podeszłym wieku może częściej wystąpić hipotonia ortostatyczna, senność lub inneskutki działania cholinolitycznego trazodonu. Podczas jednoczesnego stosowania trazodonu z innymilekami psychotropowymi lub obniżającymi ciśnienie tętnicze należy uważnie rozważyć możliwośćaddytywnego efektu działania tych leków, a także uwzględnić obecność czynników ryzyka, takich jaknp. choroba współistniejąca, które mogą zaostrzać wymienione powyżej działania trazodonu. Wzwiązku z tym należy informować pacjentów (oraz ich opiekunów) o możliwości wystąpienia takichreakcji i zalecić ich śledzenie po rozpoczęciu leczenia, zarówno przed jak i po zwiększeniu dawki.

Samobójstwo, myśli samobójcze lub kliniczne nasilenie choroby

Depresja związana jest ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia myśli samobójczych, samookaleczeniaoraz samobójstwa. Ryzyko to utrzymuje się do czasu uzyskania pełnej remisji. Ponieważ można nieuzyskać poprawy w ciągu kilku pierwszych tygodni leczenia lub dłużej, pacjentów należy poddać

2

ścisłej obserwacji do czasu wystąpienia poprawy. Z doświadczeń klinicznych wynika, że ryzykosamobójstwa może zwiększyć się we wczesnym etapie powrotu do zdrowia.

Pacjenci z zachowaniami samobójczymi w wywiadzie lub pacjenci przejawiający przed rozpoczęciemleczenia znacznego stopnia skłonności samobójcze, należą do grupy zwiększonego ryzykawystąpienia myśli samobójczych lub prób samobójczych i należy ich poddać ścisłej obserwacji wtrakcie leczenia. Metaanaliza kontrolowanych placebo badań klinicznych nad lekamiprzeciwdepresyjnymi, stosowanymi u dorosłych pacjentów z zaburzeniami psychicznymi, wykazałazwiększone (w porównaniu z placebo) ryzyko zachowań samobójczych u pacjentów w wieku poniżej25 lat, stosujących leki przeciwdepresyjne.

W trakcie leczenia, zwłaszcza na początku terapii i po zmianie dawki, należy ściśle obserwowaćpacjentów, szczególnie z grupy podwyższonego ryzyka. Pacjentów (oraz ich opiekunów) należyuprzedzić o konieczności zwrócenia uwagi na każdy objaw klinicznego nasilenia choroby, zachowańlub myśli samobójczych oraz nietypowych zmian w zachowaniu, a w razie ich wystąpienia, okonieczności niezwłocznego zwrócenia się do lekarza.

Aby ograniczyć ryzyko wystąpienia zachowań samobójczych, szczególnie na początku leczenia,należy przepisywać pacjentowi podczas wizyty jedynie ograniczone ilości trazodonu.

Zaleca się ostrożne dawkowanie i regularną kontrolę u pacjentów z:  padaczką, zwłaszcza należy unikać gwałtownego zwiększania lub zmniejszania dawki;  niewydolnością wątroby lub nerek, zwłaszcza ciężką;

 chorobami serca, takimi jak dusznica bolesna, zaburzenia przewodnictwa lub blok przedsionkowo-komorowy różnego stopnia, niedawno przebyty zawał mięśnia sercowego; nadczynnością gruczołu tarczowego;

 zaburzeniami oddawania moczu, takimi jak rozrost gruczołu krokowego, pomimo

że trazodon wywiera jedynie nieznaczne działanie cholinolityczne;

 ostrą jaskrą z wąskim kątem, zwiększonym ciśnieniem wewnątrzgałkowym, pomimo że trazodon wywiera tylko nieznaczne działanie cholinolityczne.

Leczenie trazodonem należy przerwać, jeśli u pacjenta wystąpi żółtaczka.

Stosowanie leków przeciwdepresyjnych u pacjentów ze schizofrenią lub innymi chorobamipsychotycznymi może prowadzić do nasilenia objawów psychotycznych. Mogą nasilać się myśliparanoidalne. Podczas leczenia trazodonem pacjentów z psychozą maniakalno-depresyjną epizoddepresyjny może przejść w epizod manii. W takim przypadku trazodon należy odstawić.

Odnotowano interakcje w postaci wystąpienia zespołu serotoninowego lub złośliwego zespołuneuroleptycznego podczas jednoczesnego stosowania innych substancji o działaniuserotoninergicznym, w tym innych leków przeciwdepresyjnych (m.in. trójpierścieniowych lekówprzeciwdepresyjnych, selektywnych i nieselektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny,inhibitorów monoaminooksydazy) oraz leków neuroleptycznych. Donoszono też o przypadkachzłośliwego zespołu neuroleptycznego zakończonych zgonem w następstwie jednoczesnego stosowanianeuroleptyków, dla których zespół ten jest znanym możliwym działaniem niepożądanym. Dalszeinformacje – patrz punkty 4.5 i 4.8.

Ponieważ agranulocytoza może klinicznie przejawiać się objawami grypopodobnymi, bólem gardła igorączką, zaleca się w razie wystąpienia takich objawów wykonać badanie krwi.

U pacjentów stosujących trazodon odnotowano występowanie hipotonii, włącznie z hipotoniąortostatyczną i omdleniami. Podczas jednoczesnego stosowania leków obniżających ciśnienie tętniczei trazodonu może zachodzić konieczność zmniejszenia dawki leku hipotensyjnego.

3

Kończąc leczenie trazodonem, zwłaszcza stosowanym długotrwale, zaleca się stopniowe zmniejszaniedawki aż do całkowitego odstawienia leku, aby zminimalizować wystąpienie objawów odstawienia wpostaci nudności, bólu głowy i złego samopoczucia.

Brak dowodów na uzależniające działanie chlorowodorku trazodonu.

Tak jak w przypadku innych leków przeciwdepresyjnych, bardzo rzadko odnotowano wydłużenieodstępu QT po stosowaniu trazodonu. Zaleca się zachowanie ostrożności, gdy trazodon jeststosowany jednocześnie z produktami leczniczymi o znanym działaniu wydłużającym odstęp QT.Należy zachować ostrożność, stosując trazodon u pacjentów ze zdiagnozowanymi chorobamikrążenia, w tym z chorobami związanymi z wydłużeniem odstępu QT.

Silne inhibitory CYP3A4 mogą zwiększać stężenie trazodonu w surowicy. Dalsze informacje – patrz punkt 4.5.

Tak jak w przypadku innych leków alfa-adrenolitycznych, trazodon bardzo rzadko wiązano zwystępowaniem priapizmu. Priapizm można leczyć, wstrzykując do ciał jamistych penisa lekalfa-adrenomimetyczny, np. adrenalinę lub metaraminol. Znane są doniesienia o priapizmiespowodowanym stosowaniem trazodonu, wymagającym interwencji chirurgicznej lub prowadzącymdo trwałej dysfunkcji seksualnej. W przypadku podejrzenia takiego działania niepożądanego należyniezwłocznie odstawić lek.

Stopniowe zwiększanie dobowej dawki leku, aż do maksymalnej zalecanej, zmniejsza ryzykowystąpienia działań niepożądanych.

Tabletki TRITTICO CR zawierają sacharozę, co należy wziąć pod uwagę u pacjentów z cukrzycą oraz stosujących dietę niskokaloryczną.

Pacjenci z rzadkimi dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy, zespołem złegowchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharazy - izomaltazy, nie powinni przyjmowaćproduktu leczniczego Trittico CR.

Wpływ na wyniki badania moczu.

W immunologicznych badaniach przesiewowych wykonywanych w celu wykrycia obecnościnarkotyków w moczu, reakcja metabolitu trazodonu meta-chlorofenylpiperazyny (m-CPP)o strukturze podobnej do metylenodioksymetamfenaminy (MDMA, ekstazy), może powodowaćfałszywie dodatnie wyniki dla amfetaminy. W takich przypadkach wyniku „dodatniego” nie należyuznawać za rozstrzygający. Wynik badania przesiewowego należy potwierdzić, wykonując dodatkowebadanie metodą spektrometrii mas lub metodą chromatografii cieczowej – tandemowej spektrometriimas (LC MS/MS).

4.5. Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Ogólne:

Trazodon może nasilać działanie uspokajające leków przeciwpsychotycznych, nasennych,uspokajających, przeciwlękowych i przeciwhistaminowych; w takich przypadkach zaleca sięzmniejszenie dawek stosowanych leków lub ich odstawienie, w zależności od indywidualnego obrazuklinicznego pacjenta

Metabolizm leków przeciwdepresyjnych zostaje przyspieszony w wyniku oddziaływania na wątrobędoustnych środków antykoncepcyjnych, fenytoiny, karbamazepiny i barbituranów. Cymetydyna iniektóre leki przeciwpsychotyczne hamują metabolizm leków przeciwdepresyjnych.

Inhibitory CYP3A4:

Badania in vitro dotyczące metabolizmu leków wykazały prawdopodobieństwo interakcji międzytrazodonem a inhibitorami CYP3A4, takimi jak erytromycyna, ketokonazol, itrakonazol, rytonawir,indynawir i nefazodon. Jest prawdopodobne, że inhibitory CYP3A4 mogą znacznie zwiększać

4

stężenie trazodonu w osoczu. W badaniach in vivo przeprowadzonych z udziałem zdrowychochotników potwierdzono, że stosowanie rytonawiru w dawce 200 mg dwa razy na dobę zwiększaponad dwukrotnie stężenie trazodonu w osoczu, wywołując nudności, omdlenia i hipotonię.Jeśli trazodon jest stosowany jednocześnie z silnym inhibitorem CYP3A4, należy rozważyćzmniejszenie dawki trazodonu.

Jeśli to jednak możliwe, należy unikać jednoczesnego stosowania trazodonu z silnymi inhibitorami CYP3A4.

Karbamazepina:

Jednoczesne stosowanie karbamazepiny zmniejsza stężenie trazodonu w osoczu. Stosowaniekarbamazepiny w dawce dobowej 400 mg prowadziło do zmniejszenia stężenia trazodonu i jegoczynnego metabolitu m-chlorofenylopiperazyny w osoczu, odpowiednio o 76% i 60%. Należyprowadzić ścisłą obserwację pacjentów w celu ustalenia, czy nie jest konieczne zwiększenie dawkitrazodonu.

Trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne:

Należy unikać jednoczesnego stosowania ze względu na ryzyko interakcji. Możliwe jest wystąpieniezespołu serotoninowego i działań niepożądanych ze strony układu krążenia.

Fluoksetyna:

Rzadko informowano o zwiększeniu stężenia trazodonu w osoczu i działaniach niepożądanychpodczas jednoczesnego stosowania z fluoksetyną, inhibitorem CYP1A2 i CYP2D6. Mechanizm tejinterakcji farmakokinetycznej nie został w pełni poznany. Nie można wykluczyć interakcjifarmakodynamicznej (zespołu serotoninowego).

Inhibitory monoaminooksydazy:

Znane są sporadyczne doniesienia o możliwych interakcjach trazodonu z inhibitoramimonoaminooksydazy. Wprawdzie niektórzy lekarze stosują oba te leki w leczeniu skojarzonym,jednak nie zaleca się stosowania trazodonu podczas leczenia inhibitorami monoaminooksydazy(IMAO) ani w ciągu dwóch tygodni po jego zakończeniu. Nie zaleca się także stosowania IMAOprzez okres tygodnia po odstawieniu trazodonu.

Pochodne fenotiazyny:

Obserwowano ciężką hipotonię ortostatyczną podczas jednoczesnego stosowania z pochodnymifenotiazyny, np. chlorpromazyną, flufenazyną, lewomepromazyną lub perfenazyną.

Środki znieczulające i zwiotczające mięśnie szkieletowe:

Chlorowodorek trazodonu może nasilać działanie środków zwiotczających mięśnie szkieletowe orazwziewnych środków znieczulających, należy więc zachować ostrożność przy ich jednoczesnymstosowaniu z trazodonem.

Alkohol:

Trazodon nasila działanie uspokajające alkoholu. Nie należy spożywać alkoholu podczas leczenia trazodonem.

Lewodopa:

Leki przeciwdepresyjne mogą przyspieszać metabolizm lewodopy.

Inne

Jednoczesne stosowanie trazodonu z lekami o znanym działaniu wydłużającym odstęp QT możezwiększać ryzyko niemiarowości komorowych, w tym torsade de pointes. Należy zachowaćostrożność podczas jednoczesnego stosowania tych leków z trazodonem.

5

Ponieważ trazodon jest jedynie bardzo słabym inhibitorem wychwytu zwrotnego noradrenaliny i niewpływa na zmianę ciśnienia tętniczego w odpowiedzi na tyraminę, nie jest prawdopodobnezaburzenie działania hipotensyjnego wywieranego przez związki podobne do guanetydyny. Jednakwyniki badań przeprowadzonych na zwierzętach laboratoryjnych sugerują, że trazodon może znacznieosłabiać działanie klonidyny.

Chociaż nie są znane doniesienia dotyczące interakcji klinicznych trazodonu z innymi lekamihipotensyjnymi, należy wziąć pod uwagę taką możliwość.

Działania niepożądane mogą wystąpić częściej, jeśli trazodon jest stosowany jednocześnie zpreparatami dziurawca (Hypericum perforatum).

Istnieją doniesienia o zmianach wartości czasu protrombinowego u pacjentów leczonych jednocześnie trazodonem i warfaryną.

Jednoczesne stosowanie trazodonu może zwiększać stężenie digoksyny lub fenytoiny w surowicy.Należy rozważyć monitorowanie stężenia tych leków w surowicy pacjentów.

4.6. Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Ciąża:

Dane z badań na ograniczonej liczbie kobiet w ciąży (mniej niż 200) nie wskazują na niepożądaneoddziaływanie trazodonu na przebieg ciąży lub zdrowie płodu i noworodka. W chwili obecnej nie sądostępne inne dane epidemiologiczne. Badania na zwierzętach nie wykazały pośredniego anibezpośredniego szkodliwego wpływu dawek leczniczych trazodonu na ciążę, rozwój zarodka lubpłodu ani na poród lub rozwój noworodka (patrz punkt 5.3).

Należy zachować ostrożność, przepisując lek kobietom w ciąży. Jeśli trazodon stosowano aż doporodu, należy obserwować noworodka pod kątem wystąpienia objawów odstawienia.

Karmienie piersią:

Ograniczone dane wskazują, że tradozon jest wydzielany w niewielkich ilościach do mleka kobiecego,jednak nie są znane ilości czynnego metabolitu wydzielanego do mleka. Ze względu na niedostatecznedane należy podjąć decyzję dotyczącą dalszego karmienia piersią lub dalszego przyjmowaniatrazodonu, uwzględniając korzyści z karmienia piersią dla dziecka oraz korzyści z leczeniatrazodonem dla matki.

4.7. Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Trazodon wywiera niewielki lub umiarkowany wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługimaszyn. Pacjenci powinni zachować ostrożność i nie prowadzić samochodu ani nie obsługiwaćmaszyn dopóki nie upewnią się, że nie występuje u nich senność, uspokojenie, zawroty głowy, stanysplątania lub nieostre widzenie.

4.8. Działania niepożądane

Informowano o przypadkach występowania myśli i działań samobójczych podczas leczeniatrazodonem lub w krótkim czasie po jego odstawieniu (patrz punkt 4.4).

U pacjentów leczonych trazodonem odnotowano występowanie poniższych działań niepożądanych,przy czym niektóre z nich występują często u pacjentów z nieleczoną depresją:

6

Klasyfikacja układów i

narządów MedDRA

Częstość występowania nieznana (częstość nie może być

określona na podstawie dostępnych danych)

Zaburzenia krwi i układu Nieprawidłowe wyniki badań krwi (w tym agranulocytoza,chłonnego trombocytopenia, eozynofilia, leukopenia i niedokrwistość

Zaburzenia układu Reakcje alergiczneimmunologicznego

Zaburzenia Zespół nieprawidłowego wydzielania hormonu endokrynologiczne antydiuretycznego (SIADH)

Zaburzenia metabolizmu i Hiponatremia1, utrata masy ciała, jadłowstręt, zwiększoneodżywiania łaknienie

Myśli lub zachowania samobójcze2, stan splątania, bezsenność,dezorientacja, mania, lęk, nerwowość, pobudzenie (bardzo

Zaburzenia psychiczne sporadycznie przechodzące w delirium), urojenia, zachowanie

agresywne, omamy, koszmary senne, zmniejszenie libido, zespół odstawienia

Zespół serotoninowy, drgawki, złośliwy zespół neuroleptyczny, zawroty głowy, zaburzenia równowagi, ból głowy, senność3,

Zaburzenia układu

niepokój (głównie ruchowy), osłabienie czujności, drżenie,

nerwowego

nieostre widzenie, zaburzenia pamięci, drgawki kloniczne, afazja ekspresywna, parestezje, dystonia, zmiana smaku Niemiarowości serca4 (w tym torsade de pointes, palpitacje, przedwczesne skurcze komorowe, pary pobudzeń komorowych,

Zaburzenia serca

tachykardia komorowa), bradykardia, tachykardia,

nieprawidłowe EKG (wydłużenie odstępu QT)2Zaburzenia naczyniowe Hipotonia ortostatyczna, nadciśnienie tętnicze, omdleniaZaburzenia układu

oddechowego, klatki Uczucie zapchanego nosa, duszność piersiowej i śródpiersia

Nudności, wymioty, suchość błony śluzowej jamy ustnej,Zaburzenia żołądka i jelit zaparcie, biegunka, niestrawność, ból brzucha, zapalenie żołądka i jelit, ślinotok, porażenna niedrożność jelita Nieprawidłowa czynność wątroby (w tym żółtaczka i

Zaburzenia wątroby i dróg

uszkodzenia komórek wątroby)5, wewnątrzwątrobowy zastój

żółciowych

żółci

Zaburzenia skóry i tkanki Wysypka skórna, świąd, nadmierna potliwośćpodskórnej

Zaburzenia mięśniowo-

Ból kończyn, pleców, mięśni, stawów

szkieletowe i tkanki łącznej

Zaburzenia nerek i dróg Zaburzenia oddawania moczumoczowych

Zaburzenia układu

Priapizm6

rozrodczego i piersi

Zaburzenia ogólne i stany Osłabienie, obrzęki, objawy grypopodobne, zmęczenie, ból ww miejscu podania klatce piersiowej, gorączka

Badania diagnostyczne Zwiększenie stężenia enzymów wątrobowych

1 U pacjentów z takimi objawami należy regularnie kontrolować poziom płynów i elektrolitów.2 Patrz także punkt 4.4.

3 Trazodon jest lekiem przeciwdepresyjnym o działaniu uspokajającym, a senność - pojawiająca się wpierwszych dniach leczenia - zwykle ustępuje podczas dalszego stosowania.

7

4 Badania na zwierzętach wykazały słabsze działanie kardiotoksyczne trazodonu niżtrójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych, a badania kliniczne sugerują, że mniejsze jestprawdopodobieństwo wywołania niemiarowości serca u ludzi. Badania kliniczne z udziałempacjentów z istniejącymi wcześniej chorobami serca wskazują, że trazodon może wywołaćniemiarowości serca u niektórych pacjentów z tej populacji.

5 Rzadko donoszono o zaburzeniach czynności wątroby, niekiedy ciężkich. W przypadku ich wystąpienia należy niezwłocznie odstawić trazodon.

6 Patrz też punkt 4.4

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działańniepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowaniaproduktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszaćwszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem:

Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu RejestracjiProduktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów BiobójczychAl. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, tel.: + 48 22 49 21 301, faks: + 48 22 49 21 309e-mail:

[email protected]

Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

4.9. Przedawkowanie

Objawy toksyczności:

Najczęściej objawy przedawkowania obejmują senność, zawroty głowy, nudności i wymioty. Wcięższych przypadkach odnotowano śpiączkę, tachykardię, hipotonię, hiponatremię, drgawki idepresję oddechową. Objawy dotyczące serca mogą obejmować bradykardię, wydłużenie odstępu QTi torsade de pointes. Objawy mogą pojawić się w ciągu 24 godzin po przedawkowaniu lub później.

Przedawkowanie trazodonu w połączeniu z innymi lekami przeciwdepresyjnymi może spowodować zespół serotoninowy.

Postępowanie:

Nie jest znane antidotum swoiste dla trazodonu. Należy rozważyć podanie w ciągu godziny odprzedawkowania węgla aktywowanego dorosłym, którzy przyjęli więcej niż 1 g trazodonu, orazdzieciom, które przyjęły więcej niż 150 mg trazodonu. U dorosłych można zamiennie rozważyćpłukanie żołądka w ciągu godziny od przyjęcia dawki potencjalnie zagrażającej życiu.

Należy obserwować pacjenta przez co najmniej 6 godzin po przedawkowaniu (lub 12 godzin, jeśliprzyjęto produkt o przedłużonym uwalnianiu). Należy kontrolować ciśnienie tętnicze, częstość akcjiserca i ocenić poziom świadomości pacjenta przy użyciu skali Glasgow (GCS). Jeśli liczba punktówGCS jest zmniejszona, należy kontrolować nasycenie tlenem. Zaleca się monitorowanie czynnościserca u pacjentów z objawami ze strony serca.

Pojedynczy, krótki napad drgawek nie wymaga leczenia. W przypadku częstych lub utrzymującychsię drgawek należy podać dożylnie diazepam (0,1-0,3 mg/kg mc.) lub lorazepam (dorośli: 4 mg;dzieci: 0,5 mg/kg mc.). Jeśli te środki okażą się niewystarczające do powstrzymania drgawek, możnapodać dożylnie fenytoinę. Jeśli zajdzie taka potrzeba, należy podać tlen i wyrównać równowagękwasowo-zasadową oraz zaburzenia metaboliczne.

W razie wystąpienia hipotonii i nadmiernej sedacji leczenie powinno być objawowe i wspomagające.Jeśli nadal utrzymuje się ciężka hipotonia, należy rozważyć podanie leku o działaniu inotropowym,np. dopaminy lub dobutaminy.

8

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1. Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna: leki psychoanaleptyczne, przeciwdepresyjne. Kod ATC: N06AX05.

Trazodon jest pochodną triazolopirydyny skuteczną w leczeniu zaburzeń depresyjnych, w tymdepresji przebiegającej z lękiem i zaburzeniami snu. Jego działanie terapeutyczne ujawnia się już pookoło tygodniu leczenia.

Trazodon jest inhibitorem wychwytu zwrotnego serotoniny oraz antagonistą receptorów5-HT2, których aktywacja prowadzi zazwyczaj do bezsenności, lęku, pobudzenia psychoruchowego izaburzeń sfery seksualnej.

W przeciwieństwie do innych psychotropowych leków trazodon może być stosowany u pacjentów zjaskrą i zaburzeniami układu moczowego. Ponadto trazodon nie wywiera działaniapozapiramidowego, nie nasila przekaźnictwa adrenergicznego, a także jest pozbawiony działaniacholinolitycznego, dzięki czemu nie działa na mięsień sercowy w sposób typowy dlatrójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych.

5.2. Właściwości farmakokinetyczne

Po doustnym podaniu pojedynczej dawki 75 mg trazodonu w postaci o przedłużonym uwalnianiu maksymalne stężenie leku w osoczu (Cmax) wynosi około 0,7 g/ml; jest ono osiągane po 4 godzinach,przy czym wartość pola pod krzywą stężenia leku w zależności od czasu (AUC) wynosi około8 g/ml/h. Po doustnym podaniu pojedynczej dawki 150 mg trazodonu w postaci o przedłużonym uwalnianiu Cmax, wynoszące około 1,2 g/ml, jest osiągane po 4 godzinach od podania. Okrespółtrwania leku wynosi około 12 godzin, a wartość AUC około 18 g/ml/h.Badania in vitro na mikrosomach wątroby ludzkiej wykazały, że trazodon jest metabolizowanygłównie przez izoenzym CYP3A4 cytochromu P450.

Trazodon wydala się głównie z moczem w postaci metabolitów.

5.3. Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

Toksyczność po podaniu jednorazowym. LD50 trazodonu po podaniu doustnym wynosiła u myszy610 mg/kg mc., u szczura - 486 mg/kg mc., a u królika - 560 mg/kg mc. Po podaniu dużych dawekleku obserwowano działanie sedatywne, ślinotok, opadanie powiek i drgawki kloniczne.

Toksyczność po podaniu wielokrotnym. Badania toksyczności podostrej trazodonu przeprowadzonona szczurach, królikach i psach, a badania toksyczności przewlekłej - na szczurach, psach i małpach.Lek podawano doustnie w następujących dawkach dobowych: szczurom - od 15 do 450 mg/kg mc.,królikom - od 15 do 100 mg/kg mc., psom - od 3 do 100 mg/kg mc. oraz małpom - od 20 do 80 mg/kgmc. W badaniach na szczurach stwierdzono przerost komórek wątrobowych oraz gładkiej siateczkiendoplazmatycznej, czego następstwem było powiększenie wątroby. Działanie to było efektemnasilenia procesów metabolicznych i nie może być interpretowane jako zdarzenie patologiczne.Dawki śmiertelne powodowały ponadto działania obserwowane także w badaniach toksycznościostrej. Maksymalna dawka, po której nie obserwowano żadnych działań niepożądanych (No ObservedAdverse Effect Level = NOAEL), wynosiła 30 mg/kg mc./dobę. W badaniach na królikachobserwowano jedynie działanie hamujące na ośrodkowy układ nerwowy, a względna wartość NOAELwynosiła 50 mg/kg mc./dobę. W badaniach na psach objawy obserwowane po zatruciu ostrymnasilały się po wielokrotnym przyjmowaniu trazodonu, a wartość NOAEL wynosiła 10 mg/kgmc./dobę. U małp działanie toksyczne leku było słabiej zaznaczone niż u psów, stwierdzono jedyniezaburzenia wynikające z profilu farmakodynamicznego leku. Wartość NOAEL wynosiła 20 mg/kgmc./dobę.

9

Toksyczny wpływ na rozród i rozwój potomstwa. Nie obserwowano wpływu trazodonu w dawkachdo 300 mg/kg mc./dobę na płodność szczurów. Badania działania teratogennego przeprowadzone naszczurach wykazały zwiększony odsetek przypadków obumarcia zarodka po stosowaniu dawektoksycznych dla matki (300–450 mg/kg mc./dobę). W badaniach na królikach obserwowanozwiększenie liczby przypadków obumarcia zarodka i rzadkie przypadki wad rozwojowych jedynie popodaniu dawek toksycznych dla matki (150–450 mg/kg mc./dobę). W badaniach transportułożyskowego trazodonu u szczurów wykazano brak bezpośredniego działania toksycznego na zarodki,gdyż trazodon przenikał przez barierę łożyskową jedynie w minimalnym stopniu, osiągając nieistotnestężenia w tkankach zarodka i w płynie owodniowym. Badania przeprowadzone na szczurach wokresie okołoporodowym i po porodzie wykazały jedynie zmniejszenie masy ciała noworodków popodaniu dawek powyżej 30 mg/kg mc./dobę.

Mutagenność. Przeprowadzone badania in vitro (testy na komórkach bakteryjnych, komórkach V77chomika chińskiego, mysich komórkach chłoniaka, testy aberracji chromosomowych na komórkachCHO, CHL/IU i ludzkich limfocytach) oraz badania in vivo (test mikrojądrowy u myszy oraz analizametafaz chromosomowych u szczura) nie wykazały działania mutagennego trazodonu.

Potencjalne działanie rakotwórcze. Badania przeprowadzone na myszach i szczurach nie wykazały ryzyka powstawania guzów nowotworowych.

Właściwości antygenowe. Trazodon nie ma właściwości antygenowych.

Działanie kardiotoksyczne. Wpływ trazodonu na układ krążenia badano na szczurach, świnkachmorskich, kotach i psach. Lek wykazywał niemal całkowity brak działania kardiotoksycznego – niestwierdzono żadnych zaburzeń zapisu elektrokardiograficznego po podawaniu dawek niewywołujących hipotonii.

Wpływ na czynność układu hormonalnego. Dootrzewnowe podanie trazodonu samicom szczuróww dawkach pojedynczych większych niż 20 mg/kg mc. zwiększało nieznacznie stężenie prolaktyny.Działanie to ustępowało podczas długotrwałego podawania leku z paszą.

Uzależnienie od leku. W dwóch badaniach przeprowadzonych na szczurach wykluczonojakiekolwiek ryzyko powstania uzależnienia.

6. DANE FARMACEUTYCZNE

6.1. Wykaz substancji pomocniczych

Sacharoza, powidon, wosk Carnauba, magnezu stearynian.

6.2. Niezgodności farmaceutyczne

Nie dotyczy

6.3. Okres ważności

3 lata

6.4. Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

Nie przechowywać w temperaturze powyżej 25oC.

10

6.5. Rodzaj i zawartość opakowania

TRITTICO CR, 75 mg, tabletki o przedłużonym uwalnianiuOpakowaniem leku jest blister Aluminium/PVC w tekturowym pudełku.Opakowanie zawiera 30 tabletek o przedłużonym uwalnianiu.

TRITTICO CR, 150 mg, tabletki o przedłużonym uwalnianiu Opakowaniem leku jest blister Aluminium/PVC w tekturowym pudełku.Opakowanie zawiera 20 lub 60 tabletek o przedłużonym uwalnianiu.

Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

6.6. Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego do stosowania

Bez specjalnych wymagań.

Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.

7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE

DO OBROTU

Aziende Chimiche Riunite Angelini Francesco A.C.R.A.F. S.p.A.Viale Amelia 70 00181 Rzym, Włochy

8. NUMERYPOZWOLEŃ NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

TRITTICO CR, 75 mg, tabletki o przedłużonym uwalnianiu: 9186TRITTICO CR 150 mg, tabletki o przedłużonym uwalnianiu: 9187

9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA

Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 21.01.2002 Data przedłużenia pozwolenia: 07.02.2012

10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZ/NICZEGO

11