CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

Xyzal, 5 mg, tabletki powlekane

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

Każda tabletka powlekana zawiera 5 mg lewocetyryzyny dichlorowodorku (Levocetirizinidihydrochloridum).

Substancja pomocnicza o znanym działaniu:

każda tabletka zawiera 63,50 mg laktozy jednowodnej.

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Tabletka powlekana.

Białe lub prawie białe, owalne tabletki powlekane z logo Y na jednej stronie.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1 Wskazania do stosowania

Xyzal, 5 mg, tabletki powlekane jest wskazany w objawowym leczeniu alergicznego zapalenia błonyśluzowej nosa (w tym przewlekłego alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa) i pokrzywkiu dorosłych i dzieci w wieku od 6 lat.

4.2 Dawkowanie i sposób podawania

Dawkowanie

Dorośli i młodzież w wieku 12 lat i powyżej:

Zalecana dawka dobowa wynosi 5 mg (1 tabletka powlekana).

Osoby w podeszłym wieku

U pacjentów w podeszłym wieku z umiarkowanymi do ciężkich zaburzeniami czynności nerek zaleca się dostosowanie dawki (patrz punkt poniżej „Zaburzenia czynności nerek”).

Zaburzenia czynności nerek

Odstępy pomiędzy kolejnymi dawkami muszą być ustalone indywidualnie w zależności od stopniawydolności nerek. Dawkowanie należy zmodyfikować zgodnie z poniższą tabelą. W celu skorzystaniaz tabeli dawkowania należy obliczyć klirens kreatyniny (Clkr) w ml/min. Klirens kreatyniny (ml/min)można obliczyć znając stężenia kreatyniny w surowicy krwi (mg/dl) i stosując następujący wzór:

[140 - wiek (lata)] × masa ciała (kg)

Clkr = ———————————————————— (× 0,85 dla kobiet)

72 × stężenie kreatyniny w surowicy (mg/dl)

Dostosowanie dawki u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek:

Grupa Klirens kreatyniny (ml/min) Dawka i częstość podawania

Prawidłowa czynność nerek  80 1 tabletka raz na dobę Lekkie zaburzenia czynności

nerek 50 – 79 1 tabletka raz na dobę Umiarkowane zaburzenia

czynności nerek 30 – 49 1 tabletka co drugi dzień Ciężkie zaburzenia czynności

nerek < 30 1 tabletka co trzeci dzień Schyłkowa niewydolność

nerek - pacjenci dializowani < 10 Lek przeciwwskazany

U dzieci i młodzieży z zaburzeniami czynności nerek dawkę należy dostosować indywidualnie pouwzględnieniu klirensu nerkowego i masy ciała pacjenta. Brak szczegółowych danych dotyczącychstosowania leku u dzieci z zaburzeniami czynności nerek.

Zaburzenia czynności wątroby

Nie jest konieczne dostosowanie dawki u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby.U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby oraz nerek zaleca się dostosowanie dawki (patrzpowyżej „Zaburzenia czynności nerek”).

Dzieci i młodzież

Dzieci w wieku od 6 do 12 lat:

Zalecana dawka dobowa wynosi 5 mg (1 tabletka powlekana).

U dzieci w wieku od 2 do 6 lat nie jest możliwe dostosowanie dawki produktu w postaci tabletekpowlekanych. Zaleca się stosowanie produktów lewocetyryzyny w postaciach farmaceutycznychprzeznaczonych dla dzieci.

Sposób podawania

Tabletkę powlekaną należy przyjmować doustnie, połykając w całości i popijając płynem. Tabletkęmożna przyjmować z posiłkiem lub niezależnie od posiłku. Zaleca się przyjmowanie dawki raz nadobę.

Czas trwania leczenia:

Okresowe alergiczne zapalenie błony śluzowej nosa (objawy występujące rzadziej niż cztery dni wtygodniu lub utrzymujące się krócej niż cztery tygodnie w ciągu roku) należy leczyć zgodnie zprzebiegiem choroby; leczenie można przerwać od razu po ustąpieniu objawów i wznowić poponownym ich wystąpieniu. W przypadku przewlekłego alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa(objawy występujące częściej niż cztery dni w tygodniu lub utrzymujące się dłużej niż cztery tygodniew roku) można zalecić pacjentowi kontynuowanie leczenia w okresie ekspozycji na alergeny.

Doświadczenie kliniczne dotyczące stosowania lewocetyryzyny obejmuje co najmniej 6-miesięcznyokres leczenia. Doświadczenie kliniczne z zastosowaniem cetyryzyny (racemat) w leczeniuprzewlekłej pokrzywki i przewlekłego alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa obejmuje okres do1 roku.

4.3 Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na substancję czynną, cetyryzynę, hydroksyzynę, jakiekolwiek inne pochodnepiperazyny lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.Ciężkie zaburzenia czynności nerek z klirensem kreatyniny mniejszym niż 10 ml/min.

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Należy zachować ostrożność podczas przyjmowania leku jednocześnie z alkoholem (patrz punkt 4.5).

Należy zachować ostrożność u pacjentów z ryzykiem zatrzymania moczu (np.: uszkodzenie rdzeniakręgowego, rozrost gruczołu krokowego), ponieważ lewocetyryzyna może zwiększać ryzykozatrzymania moczu.

Lewocetyryzyna może powodować nasilenie napadów padaczkowych, z tego względu należyzachować ostrożność u pacjentów z padaczką oraz u pacjentów z ryzykiem wystąpienia drgawek.

Leki przeciwhistaminowe hamują reakcję alergiczną w testach skórnych, dlatego zaleca sięodstawienie leków przeciwhistaminowych na 3 dni przed wykonaniem testów.

Produktu nie należy stosować u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.

W przypadku przerwania stosowania lewocetyryzyny możliwe jest wystąpienie świądu, nawet jeśliobjawy te nie występowały przed rozpoczęciem leczenia. Te objawy mogą ustąpić samoistnie.W niektórych przypadkach objawy mogą być intensywne i może być konieczne wznowienie leczenia.Objawy powinny ustąpić po wznowieniu leczenia.

Dzieci i młodzież

Nie zaleca się podawania produktu w postaci tabletek powlekanych dzieciom w wieku poniżej 6 lat,ponieważ nie jest możliwe odpowiednie dostosowanie dawki w przypadku tej postaci produktu.Zaleca się stosowanie produktów lewocetyryzyny w postaciach farmaceutycznych przeznaczonych dladzieci.

4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Nie przeprowadzono badań dotyczących interakcji lewocetyryzyny (w tym badań z induktoramiCYP3A4); badania z zastosowaniem cetyryzyny (racematu) nie wykazały istotnych klinicznieniepożądanych interakcji (z antypiryną, azytromycyną, cymetydyną, diazepamem, erytromycyną,glipizydem, ketokonazolem i pseudoefedryną). W badaniu, w którym cetyryzynę podawanowielokrotnie z teofiliną (400 mg raz na dobę), zaobserwowano niewielkie zmniejszenie klirensucetyryzyny (16%); natomiast jednoczesne podawanie cetyryzyny nie wpływało na ekspozycję nateofilinę.

W badaniu po podaniu wielokrotnym rytonawiru (600 mg dwa razy na dobę) i cetyryzyny (10 mg nadobę), ekspozycja na cetyryzynę zwiększyła się o około 40%, podczas gdy ekspozycja na rytonawirpodczas jednoczesnego podawania cetyryzyny zmieniła się nieznacznie (-11%).

Podawanie z pokarmem nie zmniejsza stopnia wchłaniania lewocetyryzyny, natomiast zmniejsza szybkość jej wchłaniania.

U wrażliwych pacjentów jednoczesne podawanie cetyryzyny lub lewocetyryzyny z alkoholem lubinnymi substancjami hamującymi czynność OUN może spowodować dodatkowe obniżenie czujnościi zdolności reagowania.

4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Ciąża

Brak danych lub istnieją ograniczone dane (mniej niż 300 ciąż) dotyczące stosowania lewocetyryzynyu kobiet w ciąży. Jednak dane otrzymane z dużej liczby zastosowań cetyryzyny (racemat) u kobiet wciąży (ponad 1000 ciąż) nie wskazują, aby wywoływała ona wady rozwojowe lub działała toksyczniena płód i noworodka. Badania na zwierzętach nie wykazują bezpośredniego ani pośredniegoszkodliwego wpływu na przebieg ciąży, rozwój zarodka i (lub) płodu, przebieg porodu lub rozwójpourodzeniowy (patrz punkt 5.3).

Można rozważyć zastosowanie lewocetyryzyny w okresie ciąży, jeżeli jest to konieczne.

Karmienie piersią

Wykazano, że cetyryzyna (racemat) przenika do mleka u ludzi. Dlatego też jest prawdopodobne, żelewocetyryzyna przenika do mleka u ludzi. U niemowląt karmionych piersią mogą wystąpić działanianiepożądane związane z lewocetyryzyną. Dlatego należy zachować ostrożność, przepisująclewocetyryzynę kobietom karmiącym piersią.

Płodność

Brak danych klinicznych dotyczących lewocetyryzyny.

4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

W porównawczych badaniach klinicznych nie wykazano, aby lewocetyryzyna w zalecanej dawceosłabiała koncentrację uwagi, zdolność reagowania lub zdolność prowadzenia pojazdów.Jednakże niektórzy pacjenci mogą odczuwać senność, zmęczenie i osłabienie podczas leczenialewocetyryzyną. Dlatego pacjenci zamierzający prowadzić pojazdy, wykonywać potencjalnieniebezpieczne czynności lub obsługiwać maszyny, powinni wziąć pod uwagę swoją reakcję naprodukt leczniczy.

4.8 Działania niepożądane

Badania kliniczne

Dorośli i młodzież w wieku powyżej 12 lat:

W badaniach klinicznych z udziałem kobiet i mężczyzn w wieku od 12 do 71 lat wystąpiło conajmniej jedno działanie niepożądane u 15,1% pacjentów w grupie otrzymującej lewocetyryzynę wdawce 5 mg, w porównaniu z 11,3% pacjentów z grupy otrzymującej placebo. 91,6% tych działańniepożądanych miało nasilenie łagodne lub umiarkowane.

W badaniach klinicznych odsetek pacjentów, którzy nie ukończyli badania z powodu zdarzeńniepożądanych, wynosił 1% (9/935) w grupie otrzymującej lewocetyryzynę w dawce 5 mg i 1,8%(14/771) w grupie otrzymującej placebo.

W badaniach klinicznych z zastosowaniem lewocetyryzyny uczestniczyło 935 osób, którym podawanoprodukt leczniczy w zalecanej dawce 5 mg na dobę. W tej grupie zgłaszano następujące działanianiepożądane występujące z częstością 1% lub większą (często: 1/100 do <1/10) po zastosowaniulewocetyryzyny w dawce 5 mg lub placebo:

Działania niepożądane

(zgodnie z terminologią Placebo Lewocetyryzyna 5 mgdziałań niepożądanych (n=771) (n=935)WHO – ang. WHOART)

Ból głowy 25 (3,2%) 24 (2,6%)Senność 11 (1,4%) 49 (5,2%)Suchość w jamie ustnej 12 (1,6%) 24 (2,6%)Zmęczenie 9 (1,2%) 23 (2,5%)

Obserwowano także działania niepożądane występujące niezbyt często (niezbyt często ≥1/1000 do<1/100), takie jak osłabienie lub bóle brzucha.

Przypadki sedatywnych działań niepożądanych, takich jak: senność, zmęczenie i osłabienie,występowały częściej po podaniu lewocetyryzyny w dawce 5 mg (8,1%) niż po podaniu placebo(3,1%).

Dzieci i młodzież

W dwóch badaniach kontrolowanych placebo z udziałem dzieci w wieku od 6 do 11 miesięcy orazdzieci w wieku od 1 do poniżej 6 lat, 159 pacjentom podawano lewocetyryzynę w dawce odpowiednio1,25 mg na dobę przez 2 tygodnie oraz 1,25 mg dwa razy na dobę. Poniżej przedstawiono działania

niepożądane zgłaszane po podaniu lewocetyryzyny lub placebo, występujące z częstością 1% lub większą.

Klasyfikacja układów i narządów

z uwzględnieniem terminów Placebo (n=83) Lewocetyryzyna (n=159) zalecanych przez MedDRA

Zaburzenia żołądka i jelit

Biegunka 0 3 (1,9%) Wymioty 1 (1,2%) 1 (0,6%) Zaparcia 0 2 (1,3%)Zaburzenia układu nerwowego

Senność 2 (2,4%) 3 (1,9%) Zaburzenia psychiczne

Zaburzenia snu 0 2 (1,3%)

W badaniach klinicznych z grupą kontrolną placebo, prowadzonych metodą podwójnie ślepej próby zudziałem dzieci w wieku od 6 do 12 lat, 243 dzieciom podawano lewocetyryzynę w dawce 5 mg nadobę przez różny okres – od krótszego niż 1 tydzień do 13 tygodni. Poniżej przedstawiono działanianiepożądane zgłaszane po podaniu lewocetyryzyny lub placebo, występujące z częstością 1% lubwiększą.

Działania niepożądane Placebo Lewocetyryzyna 5 mg

(n=240) (n=243) Ból głowy 5 (2,1%) 2 (0,8%)Senność 1 (0,4%) 7 (2,9%)

Okres po wprowadzeniu produktu do obrotu

Działania niepożądane obserwowane po wprowadzeniu do obrotu przedstawiono według klasyfikacjiukładów i narządów oraz częstości występowania. Częstość występowania zdefiniowano wnastępujący sposób: bardzo często (≥1/10), często (≥1/100 do <1/10), niezbyt często (≥1/1000 do<1/100), rzadko (≥1/10 000 do <1/1000), bardzo rzadko (<1/10 000), częstość nieznana (nie może byćokreślona na podstawie dostępnych danych).

 Zaburzenia układu immunologicznego: Częstość nieznana: nadwrażliwość, w tym anafilaksja. Zaburzenia metabolizmu i odżywiania: Częstość nieznana: zwiększone łaknienie

 Zaburzenia psychiczne:

Częstość nieznana: agresja, pobudzenie, omamy, depresja, bezsenność, myśli samobójcze, koszmary senne

 Zaburzenia układu nerwowego:

Częstość nieznana: drgawki, parestezja, zawroty głowy (pochodzenia ośrodkowego), omdlenia, drżenie, zaburzenia smaku

 Zaburzenia ucha i błędnika:

Częstość nieznana: zawroty głowy (pochodzenia błędnikowego) Zaburzenia oka:

Częstość nieznana: zaburzenia widzenia, niewyraźne widzenie, rotacyjne ruchy gałek ocznych Zaburzenia serca:

Częstość nieznana: kołatanie serca, tachykardia Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia: Częstość nieznana: duszność

 Zaburzenia żołądka i jelit:

Częstość nieznana: nudności, wymioty, biegunka Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: Częstość nieznana: zapalenie wątroby

 Zaburzenia nerek i dróg moczowych:

Częstość nieznana: bolesne lub utrudnione oddawanie moczu, zatrzymanie moczu Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej:

Częstość nieznana: obrzęk naczynioruchowy, trwały wyprysk polekowy, świąd, wysypka, pokrzywka

 Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej: Częstość nieznana: bóle mięśni, ból stawów

 Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania:

Częstość nieznana: obrzęk  Badania diagnostyczne:

Częstość nieznana: zwiększenie masy ciała, nieprawidłowe wyniki testów czynności wątroby

Opis wybranych działań niepożądanych

Zgłaszano przypadki świądu po przerwaniu stosowania lewocetyryzyny.

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działańniepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowaniaproduktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszaćwszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu MonitorowaniaNiepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych,Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa,tel: + 48 22 49 21 301, fax: + 48 22 49 21 309, e-mail:

[email protected].

Działania niepożądane

można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

4.9 Przedawkowanie

Objawy

Objawy przedawkowania mogą obejmować senność u osób dorosłych. U dzieci może wystąpić początkowo pobudzenie i niepokój, zwłaszcza ruchowy, a następnie senność.

Postępowanie w przypadku przedawkowania

Nie jest znane specyficzne antidotum dla lewocetyryzyny.

W przypadku przedawkowania zaleca się leczenie objawowe lub podtrzymujące. Jeśli od przyjęciaproduktu leczniczego upłynęło niewiele czasu, można rozważyć płukanie żołądka. Lewocetyryzynanie jest skutecznie usuwana za pomocą hemodializy.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1 Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna: leki przeciwhistaminowe do stosowania ogólnego, pochodne piperazyny; kod ATC: R06A E09.

Mechanizm działania

Lewocetyryzyna, (R)-enancjomer cetyryzyny jest silnym i wybiórczym antagonistą obwodowychreceptorów histaminowych H1.

Badania dotyczące wiązania z receptorami wykazały, że lewocetyryzyna ma duże powinowactwo doreceptorów H1 u ludzi (Ki = 3,2 nmol/l). Lewocetyryzyna ma dwukrotnie większe powinowactwo niżcetyryzyna (Ki = 6,3 nmol/l). Okres półtrwania procesu odłączania lewocetyryzyny od receptorów H1wynosi 115  38 min.

Po 4 godzinach od jednorazowego podania stwierdzono zablokowanie receptorów przez lewocetyryzynę w 90%, a po 24 godzinach w 57%.

Badania farmakodynamiczne z udziałem zdrowych ochotników wykazały, że działanie dawkilewocetyryzyny równej połowie dawki cetyryzyny jest porównywalne do działania cetyryzyny,zarówno na skórę, jak i na błonę śluzową nosa.

Działanie farmakodynamiczne

Działanie farmakodynamiczne lewocetyryzyny oceniano w randomizowanych badaniachprzeprowadzonych z grupą kontrolną.

W badaniu porównującym wpływ stosowania lewocetyryzyny w dawce 5 mg, desloratadyny w dawce5 mg i placebo na pohistaminowy bąbel i rumień, leczenie lewocetyryzyną powodowało istotnehamowanie powstawania bąbla i rumienia – działanie to było najsilniejsze w ciągu pierwszych 12godzin i utrzymywało się przez 24 godziny, (p<0,001) w porównaniu z placebo i desloratadyną.

W badaniach klinicznych z grupą kontrolną placebo, w modelu z użyciem komory prowokacyjnejpoczątek działania lewocetyryzyny w dawce 5 mg w łagodzeniu objawów wywołanych ekspozycją napyłki obserwowano po 1 godzinie od przyjęcia leku.

Badania in vitro (komory Boydena i linie komórkowe) wykazały, że lewocetyryzyna hamujeindukowaną przez eotaksynę przezśródbłonkową migrację eozynofilów przez komórki skóry i płuc. Weksperymentalnym badaniu farmakodynamicznym in vivo (technika okienek skórnych) u 14 dorosłychpacjentów, w porównaniu z placebo, wykazano trzy główne działania hamujące lewocetyryzyny wdawce 5 mg w ciągu pierwszych 6 godzin reakcji wywołanej pyłkami: hamowanie uwalnianiaVCAM-1, zmianę przepuszczalności naczyń i zmniejszenie napływu eozynofilów.

Skuteczność kliniczna i bezpieczeństwo stosowania

Skuteczność i bezpieczeństwo stosowania lewocetyryzyny wykazano w kilku badaniach klinicznychprzeprowadzonych z grupą kontrolną placebo, metodą podwójnie ślepej próby, z udziałem dorosłychpacjentów z sezonowym alergicznym zapaleniem błony śluzowej nosa, całorocznym alergicznymzapaleniem błony śluzowej nosa lub przewlekłym alergicznym zapaleniem błony śluzowej nosa.W niektórych badaniach wykazano, że lewocetyryzyna w istotnym stopniu łagodzi objawyalergicznego zapalenia błony śluzowej nosa, w tym uczucie zatkania nosa.

W trwającym 6 miesięcy badaniu klinicznym z udziałem 551 dorosłych pacjentów (w tym276 pacjentów leczonych lewocetyryzyną) z przewlekłym alergicznym zapaleniem błony śluzowejnosa (objawy występowały przez 4 dni w tygodniu, przez co najmniej 4 kolejne tygodnie)i uczulonych na roztocza kurzu domowego i pyłki traw wykazano, że lewocetyryzyna w dawce 5 mgbyła klinicznie i statystycznie istotnie bardziej skuteczna niż placebo w łagodzeniu objawówalergicznego zapalenia błony śluzowej nosa ocenianych w skali TSS (punktowy wskaźnik nasileniaobjawów klinicznych, ang. total symptom score - TSS) przez cały czas trwania badania; niewystępowało zjawisko tachyfilaksji. Przez cały czas trwania badania lewocetyryzyna istotniepoprawiała jakość życia pacjentów.

W badaniu klinicznym z grupą kontrolną placebo, w którym uczestniczyło 166 pacjentówz przewlekłą pokrzywką idiopatyczną, 85 pacjentów przyjmowało placebo, a 81 lewocetyryzynęw dawce 5 mg raz na dobę przez 6 tygodni. Leczenie lewocetyryzyną w porównaniu z placebopowodowało istotne zmniejszenie nasilenia świądu w pierwszym tygodniu oraz w całym okresieleczenia. Stosowanie lewocetyryzyny w porównaniu z placebo powodowało także większą poprawęzależnej od stanu zdrowia jakości życia pacjentów, ocenianej na podstawie wskaźnika wpływudolegliwości skórnych na jakość życia (ang. Dermatology Life Quality Index).

Przewlekła idiopatyczna pokrzywka była badana jako model zaburzeń pokrzywkowych.Ponieważ uwalnianie histaminy jest czynnikiem związanym z występowaniem pokrzywki możnaoczekiwać, że lewocetyryzyna będzie skuteczna w łagodzeniu objawów innych rodzajów pokrzywek,nie tylko przewlekłej idiopatycznej pokrzywki.

W zapisach EKG nie wykazano znaczącego wpływu lewocetyryzyny na odstęp QT.

Dzieci i młodzież

Bezpieczeństwo stosowania i skuteczność lewocetyryzyny w postaci tabletek u dzieci ocenianow dwóch badaniach klinicznych z grupą kontrolną placebo, w których uczestniczyli pacjenci w wiekuod 6 do 12 lat z sezonowym i całorocznym alergicznym zapaleniem błony śluzowej nosa. W obydwubadaniach lewocetyryzyna znacząco łagodziła objawy i poprawiała zależną od stanu zdrowia jakośćżycia pacjentów.

Bezpieczeństwo kliniczne u dzieci w wieku poniżej 6 lat ustalono na podstawie kilku krótko-i długoterminowych badań klinicznych:

- badanie kliniczne, w którym 29 dzieci w wieku od 2 do 6 lat z alergicznym zapaleniem błonyśluzowej nosa leczono lewocetyryzyną w dawce 1,25 mg podawaną dwa razy na dobę przez4 tygodnie

- badanie kliniczne, w którym 114 dzieci w wieku od 1 roku do 5 lat z alergicznym zapaleniem błonyśluzowej nosa lub przewlekłą pokrzywką idiopatyczną leczono lewocetyryzyną w dawce 1,25 mgpodawaną dwa razy na dobę przez 2 tygodnie

- badanie kliniczne, w którym 45 dzieci w wieku od 6 do 11 miesięcy z alergicznym zapaleniem błonyśluzowej nosa lub przewlekłą pokrzywką idiopatyczną leczono lewocetyryzyną w dawce 1,25 mgpodawaną raz na dobę przez 2 tygodnie

- długoterminowe (18-miesięczne) badanie kliniczne z udziałem 255 pacjentów z chorobą atopowąleczonych lewocetyryzyną, będących w wieku od 12 do 24 miesięcy w momencie włączania dobadania.

Profil bezpieczeństwa był podobny do profilu obserwowanego w badaniach krótkoterminowychprowadzonych z udziałem dzieci w wieku od 1 do 5 lat.

5.2 Właściwości farmakokinetyczne

Farmakokinetyka lewocetyryzyny ma przebieg liniowy i jest niezależna od dawki i czasu, orazwykazuje małą zmienność osobniczą. Profil farmakokinetyczny w przypadku podania samegoenancjomeru jest taki sam, jak w przypadku podania cetyryzyny. Podczas procesu wchłanianiai eliminacji nie dochodzi do odwrócenia chiralności.

Wchłanianie

Po podaniu doustnym lewocetyryzyna wchłania się szybko i w znacznym stopniu. Maksymalnestężenie w osoczu występuje 0,9 h po podaniu. Stan stacjonarny jest osiągany po dwóch dniach.Stężenie maksymalne wynosi zwykle 270 ng/ml i 308 ng/ml, odpowiednio po jednorazowymi wielokrotnym doustnym podaniu dawki 5 mg. Stopień wchłaniania nie zależy od dawki ani odprzyjmowania pokarmu, natomiast maksymalne stężenie jest zmniejszone i występuje później.

Dystrybucja

Nie ma dostępnych danych dotyczących tkankowej dystrybucji lewocetyryzyny u ludzi i przenikanialewocetyryzyny przez barierę krew-mózg. U szczurów i psów największe stężenia leku stwierdzono wwątrobie i nerkach, najmniejsze w kompartmencie ośrodkowego układu nerwowego.U ludzi lewocetyryzyna w 90% wiąże się z białkami osocza. Dystrybucja lewocetyryzyny jestograniczona, ponieważ jej objętość dystrybucji wynosi 0,4 l/kg.

Biotransformacja

U ludzi metabolizowane jest mniej niż 14% dawki lewocetyryzyny, dlatego różnice wynikające zpolimorfizmu genetycznego lub równoczesnego przyjmowania inhibitorów enzymatycznych uważasię za mało istotne. Szlaki metaboliczne obejmują: utlenianie pierścienia aromatycznego, N- i O-dealkilację oraz sprzęganie z tauryną. Reakcje dealkilacji przebiegają głównie z udziałem CYP 3A4,natomiast utlenianie pierścienia aromatycznego przebiega z udziałem licznych i (lub)niezidentyfikowanych izoform CYP. Lewocetyryzyna w stężeniach znacznie większych niż stężeniamaksymalne występujące po podaniu dawki doustnej 5 mg, nie miała wpływu na aktywnośćizoenzymów CYP 1A2, 2C9, 2C19, 2D6, 2E1 i 3A4.

Ze względu na słaby metabolizm i brak możliwości hamowania metabolizmu, wzajemne interakcjelewocetyryzyny z innymi substancjami są mało prawdopodobne.

Eliminacja

Okres półtrwania w osoczu u osób dorosłych wynosi 7,9  1,9 godziny. Okres półtrwania u małychdzieci jest krótszy. Średni pozorny całkowity klirens u dorosłych wynosi 0,63 ml/min/kg mc.Lewocetyryzyna i jej metabolity wydalane są głównie z moczem, średnio 85,4% dawki. Z kałemwydalane jest tylko 12,9% dawki. Lewocetyryzyna jest wydalana zarówno w wyniku przesączaniakłębuszkowego, jak i aktywnego wydzielania kanalikowego.

Specjalne grupy pacjentów

Zaburzenia czynności nerek

Pozorny klirens lewocetyryzyny zależy od klirensu kreatyniny. Dlatego u pacjentów zumiarkowanymi i ciężkimi zaburzeniami czynności nerek zaleca się dostosowanie odstępów pomiędzykolejnymi dawkami lewocetyryzyny w zależności od klirensu kreatyniny. U osób ze schyłkowąniewydolnością nerek z bezmoczem całkowity klirens leku z organizmu jest zmniejszony o około 80%w porównaniu z osobami zdrowymi. Ilość lewocetyryzyny usunięta w czasie standardowegoczterogodzinnego zabiegu hemodializy wynosiła < 10%.

Dzieci i młodzież

Dane z badania oceniającego farmakokinetykę u dzieci, w którym 14 dzieciom w wieku od 6 do11 lat, o masie ciała od 20 do 40 kg podawano doustnie lewocetyryzynę w pojedynczej dawce 5 mg,wykazały w porównaniu krzyżowym, że wartości Cmax i AUC były około 2-krotnie większe niż uzdrowych dorosłych ochotników. Średnie stężenie maksymalne (Cmax) wynosiło 450 ng/ml i byłoosiągane średnio po 1,2 godziny; znormalizowany względem masy ciała klirens całkowity był o 30%większy, a okres półtrwania eliminacji był o 24% krótszy u dzieci niż u osób dorosłych.Nie przeprowadzono badań farmakokinetycznych u dzieci w wieku poniżej 6 lat. Przeprowadzonoretrospektywną analizę farmakokinetyczną w populacji 323 pacjentów (181 dzieci w wieku od 1 do5 lat, 18 dzieci w wieku od 6 do 11 lat i 124 dorosłych w wieku od 18 do 55 lat), którzy otrzymywalilewocetyryzynę w dawce pojedynczej lub w dawkach wielokrotnych od 1,25 mg do 30 mg. Uzyskanez tej analizy dane wskazują, że przewidywane stężenie w osoczu po podaniu dawki 1,25 mg raz nadobę dzieciom w wieku od 6 miesięcy do 5 lat jest podobne do stężenia w osoczu osób dorosłychotrzymujących dawkę 5 mg raz na dobę.

Pacjenci w podeszłym wieku

Dane dotyczące farmakokinetyki u osób w podeszłym wieku są ograniczone. Po wielokrotnympodaniu doustnym lewocetyryzyny w dawce 30 mg raz na dobę dziewięciu pacjentom w podeszłymwieku (65–74 lat) przez okres 6 dni, klirens całkowity był o około 33% mniejszy niż u młodszychdorosłych. Wykazano, że rozkład cetyryzyny (racematu) jest zależny raczej od czynności nerek niż odwieku. Zależność ta dotyczy również lewocetyryzyny, ponieważ zarówno lewocetyryzyna, jaki cetyryzyna są wydalane głównie z moczem. Dlatego u pacjentów w podeszłym wieku dawkęlewocetyryzyny należy dostosować do czynności nerek.

Płeć

Poddano ocenie potencjalną zależność farmakokinetyki leku od płci (badanie z udziałem 77pacjentów: 40 mężczyzn i 37 kobiet). Okres półtrwania był nieznacznie krótszy u kobiet (7,08 ± 1,72godziny) niż u mężczyzn (8,62 ± 1,84 godziny); jednak wydaje się, że klirens po podaniu doustnymdawki dostosowanej do masy ciała u kobiet (0,67 ± 0,16 ml/min/kg mc.) jest porównywalny zklirensem u mężczyzn (0,59 ± 0,12 ml/min/kg mc.). U mężczyzn i kobiet z prawidłową czynnościąnerek stosuje się takie same dawki dobowe, z zachowaniem takich samych odstępów pomiędzydawkami.

Rasa

Nie zbadano wpływu rasy na działanie lewocetyryzyny. Ze względu na fakt, że lewocetyryzyna jestwydalana głównie przez nerki, a nie istnieją ważne, zależne od rasy różnice w klirensie kreatyniny, nienależy się spodziewać istnienia zależnych od rasy różnic we właściwościach farmakokinetycznychlewocetyryzyny. Nie obserwowano związanych z rasą różnic w kinetyce cetyryzyny (racematu).

Zaburzenia czynności wątroby

Nie badano farmakokinetyki lewocetyryzyny u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby.U pacjentów z przewlekłymi chorobami wątroby (wątrobowokomórkowymi, cholestatycznymi lub zżółciową marskością wątroby), którym podawano 10 lub 20 mg cetyryzyny (racematu) w dawcepojedynczej, obserwowano wydłużenie okresu półtrwania o 50% przy jednoczesnym zmniejszeniuklirensu o 40% w porównaniu ze zdrowymi osobami.

Zależności farmakokinetyczno-farmakodynamiczne

Wpływ na reakcje skórne wywołane przez histaminę nie jest związany ze stężeniem leku w osoczu.

5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

Dane niekliniczne wynikające z konwencjonalnych badań farmakologicznych dotyczącychbezpieczeństwa, badań toksyczności po podaniu wielokrotnym, genotoksyczności, potencjalnegodziałania rakotwórczego i toksycznego wpływu na rozród, nie ujawniają szczególnego zagrożenia dlaczłowieka.

6. DANE FARMACEUTYCZNE

6.1 Wykaz substancji pomocniczych

Rdzeń:

Celuloza mikrokrystalicznaLaktoza jednowodna

Krzemionka koloidalna bezwodnaMagnezu stearynian

Otoczka:

Opadry Y-1-7000 w skład, której wchodzą: Hypromeloza (E 464) Tytanu dwutlenek (E 171)Makrogol 400

6.2 Niezgodności farmaceutyczne

Nie dotyczy.

6.3 Okres ważności

4 lata.

6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania.

6.5 Rodzaj i zawartość opakowania

Blister Aluminium/OPA/Aluminium/PVC w tekturowym pudełku.

Wielkości opakowań: 1, 2, 4, 5, 7, 10, 2 ×10, 10 × 10, 14, 15, 20, 21, 28, 30, 40, 50, 60, 70, 90, 100.Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania

Brak szczególnych wymagań.