CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

Zinnat, 125 mg/5 ml, granulat do sporządzania zawiesiny doustnej

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

5 ml gotowej zawiesiny zawiera 125 mg cefuroksymu (Cefuroximum) w postaci cefuroksymu aksetylu.

Substancje pomocnicze o znanym działaniu: sacharoza, aspartam.5 ml gotowej zawiesiny zawiera 3,062 g sacharozy i 21 mg aspartamu.Pełny wykaz substancji pomocniczych - patrz punkt 6.1

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Granulat do sporządzania zawiesiny doustnej

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1 Wskazania do stosowania

Zinnat jest wskazany w leczeniu wymienionych poniżej zakażeń u dorosłych i dzieci w wieku od3 miesięcy (patrz punkt 4.4 oraz 5.1).

 Ostre paciorkowcowe zapalenie gardła i migdałków. Bakteryjne zapalenie zatok przynosowych. Ostre zapalenie ucha środkowego.

 Zaostrzenie przewlekłego zapalenia oskrzeli. Zapalenie pęcherza moczowego.

 Odmiedniczkowe zapalenie nerek.

 Niepowikłane zakażenia skóry i tkanek miękkich.

 Leczenie wczesnej postaci choroby z Lyme (boreliozy).

Należy wziąć pod uwagę oficjalne zalecenia dotyczące właściwego stosowania leków przeciwbakteryjnych.

4.2 Dawkowanie i sposób podawania

Dawkowanie

Zwykle leczenie trwa 7 dni (może trwać od 5 do 10 dni).

Tabela 1. Dorośli i dzieci (40 kg)

Wskazanie DawkowanieOstre zapalenie migdałków, ostre zapalenie zatok 250 mg dwa razy na dobęprzynosowych

Ostre zapalenie ucha środkowego 500 mg dwa razy na dobęZaostrzenie przewlekłego zapalenia oskrzeli 500 mg dwa razy na dobęZapalenie pęcherza moczowego 250 mg dwa razy na dobęOdmiedniczkowe zapalenie nerek 250 mg dwa razy na dobęNiepowikłane zakażenia skóry i tkanek miękkich 250 mg dwa razy na dobę

1

Choroba z Lyme 500 mg dwa razy na dobę przez 14 dni

(w przedziale od 10 do 21 dni)

Tabela 2. Dzieci (<40 kg)

Wskazanie DawkowanieOstre zapalenie migdałków, ostre zapalenie 10 mg/kg mc. dwa razy na dobę, maksymalniezatok przynosowych 125 mg dwa razy na dobęZapalenie ucha środkowego lub, jeśli właściwe, 15 mg/kg mc. dwa razy na dobę, maksymalniecięższe zakażenia u dzieci w wieku od 2 lat 250 mg dwa razy na dobęZapalenie pęcherza moczowego 15 mg/kg mc. dwa razy na dobę, maksymalnie 250 mg dwa razy na dobę

Odmiedniczkowe zapalenie nerek 15 mg/kg mc. dwa razy na dobę, maksymalnie 250 mg dwa razy na dobę przez 10 do 14 dni

Niepowikłane zakażenia skóry i tkanek 15 mg/kg mc. dwa razy na dobę, maksymalniemiękkich 250 mg dwa razy na dobęChoroba z Lyme 15 mg/kg mc. dwa razy na dobę, maksymalnie 250 mg dwa razy na dobę przez 14 dni (od 10 do 21

dni)

Nie ma doświadczeń z podawaniem leku dzieciom w wieku poniżej 3 miesięcy.

Tabletki i granulat do sporządzania zawiesiny doustnej, zawierające cefuroksym aksetylu, nie sąbiorównoważne i nie można ich wzajemnie zastępować na podstawie przeliczenia miligramów namiligramy (patrz punkt 5.2).

U niemowląt (w wieku od 3 miesięcy) i u dzieci o masie poniżej 40 kg dostosowanie dawkowania domasy ciała lub do wieku może być bardziej korzystne. Dawka dla niemowląt i dzieci w wieku od3 miesięcy do 18 lat wynosi 10 mg/kg mc. dwa razy na dobę w leczeniu większości zakażeń,maksymalnie 250 mg na dobę. W zapaleniu ucha środkowego i w cięższych zakażeniach zalecanadawka wynosi 15 mg/kg mc. dwa razy na dobę, maksymalnie 500 mg na dobę.

Poniższe dwie tabele, z podziałem na grupy wiekowe, zawierają wskazówki, mające na celuuproszczenie podawania, np. za pomocą łyżki miarowej (5 ml), leku w postaci zawiesinywielodawkowej 125 mg/5 ml lub 250 mg/5 ml (jeżeli dostarczono).

Tabela 3. Dawka 10 mg/kg mc. - większość zakażeń

Dawka [mg] Objętość na dawkę [ml]

Wiek

2 razy na dobę 125 mg 250 mg

3 do 6 miesięcy 40 do 60 2,5 -6 miesięcy do 2 lat 60 do 120 2,5 do 5 - 2 do 18 lat 125 5 2,5

Tabela 4. Dawka 15 mg/kg mc. - zapalenie ucha środkowego i cięższe zakażenia

Dawka [mg] Objętość na dawkę [ml]

Wiek

2 razy na dobę 125 mg 250 mg

3 do 6 miesięcy 60 do 90 2,5 -6 miesięcy do 2 lat 90 do 180 5 do 7,5 2,5 2 do 18 lat 180 do 250 7,5 do 10 2,5 do 5

Zaburzenia czynności nerek

Nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności cefuroksymu aksetylu u pacjentówz zaburzeniami czynności nerek.

2

Cefuroksym jest wydalany głównie przez nerki. U pacjentów ze znacznymi zaburzeniami czynnościnerek zalecane jest zmniejszenie dawki cefuroksymu, aby zrównoważyć jego wolniejsze wydalanie.Cefuroksym jest skutecznie usuwany podczas dializy.

Tabela 5. Zalecane dawki produktu Zinnat u pacjentów zaburzeniami czynności nerek

Klirens kreatyniny T1/2 [godziny] Zalecane dawkowanie

≥30 ml/min/1,73 m2 1,4–2,4 zmiana dawkowania nie jest konieczna - typowa dawka 125 mg do 500 mg podawana dwa razy na dobę

10-29 ml/min/1,73 m2 4,6 typowa dawka podawana co 24 godziny<10 ml/min/1,73 m2 16,8 typowa dawka podawana co 48 godzin

Podczas hemodializy 2–4 dodatkową, pojedynczą, typową dawkę należy podawać na zakończenie każdej dializy

Zaburzenia czynności wątroby

Brak danych dotyczących pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby. Cefuroksym jest wydalanygłównie przez nerki, dlatego uważa się, że występowanie zaburzeń czynności wątroby nie ma wpływuna farmakokinetykę cefuroksymu.

Sposób podawania

Podanie doustne.

W celu zapewnienia optymalnego wchłaniania cefuroksymu aksetylu, zawiesinę należy przyjmować razem z posiłkiem.

Instrukcja sporządzania leku przed podaniem – patrz punkt 6.6.

Dostępne są inne moce i postacie farmaceutyczne tego produktu leczniczego do zastosowania w zależności od zalecanego dawkowania.

4.3 Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na cefuroksym lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.

Stwierdzona wcześniej nadwrażliwość na antybiotyki cefalosporynowe.

Ciężka nadwrażliwość (np. reakcja anafilaktyczna) na jakikolwiek inny antybiotyk beta-laktamowy (penicyliny, monobaktamy i karbapenemy) w wywiadzie.

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Reakcje nadwrażliwości

Antybiotyk należy stosować szczególnie ostrożnie u pacjentów, u których występowała reakcjaalergiczna na penicyliny lub inne antybiotyki beta-laktamowe, ponieważ występuje ryzykowrażliwości krzyżowej. Podobnie jak w przypadku wszystkich antybiotyków beta-laktamowych,notowano występowanie ciężkich reakcji uczuleniowych, sporadycznie kończących się zgonem.W razie wystąpienia ciężkiej reakcji nadwrażliwości, należy bezzwłocznie przerwać leczeniecefuroksymem i podjąć odpowiednie działania ratunkowe.

Przed rozpoczęciem leczenia należy ustalić, czy u pacjenta nie występowały w przeszłości ciężkiereakcje alergiczne na cefuroksym, inne cefalosporyny lub jakikolwiek inny antybiotyk beta-laktamowy. Należy zachować ostrożność, jeśli cefuroksym podaje się pacjentowi, u którego wcześniejwystępowała lekka lub umiarkowana nadwrażliwość na inne antybiotyki beta-laktamowe.

3

Reakcja Jarischa-Herxheimera

Podczas stosowania cefuroksymu aksetylu w leczeniu choroby z Lyme (boreliozy) może wystąpićreakcja Jarischa-Herxheimera. Wynika ona z działania cefuroksymu na komórki bakterii Borreliaburgdorferi, wywołującej chorobę z Lyme. Należy uświadomić pacjentowi, że jest to częsta izazwyczaj ustępująca samoistnie konsekwencja stosowania antybiotyku w chorobie z Lyme (patrzpunkt 4.8).

Nadmierny wzrost drobnoustrojów niewrażliwych

Podobnie jak w przypadku leczenia innymi antybiotykami, stosowanie cefuroksymu aksetylu możepowodować nadmierny wzrost Candida. Przedłużone stosowanie może również powodowaćnadmierny wzrost drobnoustrojów niewrażliwych (np. Enterococcus i Clostridium difficile), na skutekczego może być konieczne przerwanie leczenia (patrz punkt 4.8).

W związku ze stosowaniem niemal każdego z leków przeciwbakteryjnych notowano występowanierzekomobłoniastego zapalenia jelita grubego, związanego ze stosowaniem lekówprzeciwbakteryjnych. Może ono mieć przebieg od postaci lekkiej do zagrażającej życiu. Torozpoznanie należy wziąć pod uwagę u pacjentów z biegunką, która wystąpiła podczas lub pozakończeniu stosowania cefuroksymu (patrz punkt. 4.8). Należy rozważyć przerwanie leczeniacefuroksymem oraz zastosowanie leczenia właściwego przeciwko Clostridium difficile. Nie należypodawać leków hamujących perystaltykę (patrz punkt 4.8).

Wpływ na testy diagnostyczne

Wystąpienie dodatniego wyniku testu Coombs’a, związanego ze stosowaniem cefuroksymu, możezaburzać wyniki prób krzyżowych (patrz punkt 4.8).

Mogą występować fałszywie ujemne wyniki testu z cyjanożelazianami, dlatego do oznaczania stężeniaglukozy w krwi lub surowicy u pacjentów leczonych cefuroksymem aksetylu zaleca się stosowaniemetod z użyciem oksydazy glukozowej lub heksokinazy.

Ważne informacje o substancjach pomocniczych

Podczas leczenia pacjentów z cukrzycą należy wziąć pod uwagę zawartość sacharozy w zawiesiniedoustnej i granulacie cefuroksymu aksetylu oraz należy zapewnić pacjentowi właściwą poradę.

5 ml zawiesiny doustnej zawiera 3 g sacharozy.

Zinnat w postaci zawiesiny zawiera aspartam, który jest źródłem fenyloalaniny, dlatego należy go stosować ostrożnie u pacjentów z fenyloketonurią.

4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Leki zmniejszające kwaśność soku żołądkowego mogą zmniejszać biodostępność cefuroksymuaksetylu w porównaniu z biodostępnością na czczo i mogą prowadzić do zniesienia efektuzwiększonego wchłaniania leku podanego po posiłku.

Cefuroksym aksetylu może wpływać na florę jelitową, prowadząc do zmniejszenia wchłanianiaestrogenów i do zmniejszenia skuteczności złożonych doustnych środków antykoncepcyjnych.

Cefuroksym jest wydalany w procesie przesączania kłębuszkowego i wydzielania cewkowego.Jednoczesne zastosowanie probenecydu w znacznym stopniu zwiększa stężenie maksymalne, pole podkrzywą stężenia w surowicy w czasie oraz okres półtrwania cefuroksymu w fazie eliminacji.

Jednoczesne stosowanie z doustnymi lekami przeciwzakrzepowymi może powodować zwiększeniemiędzynarodowego współczynnika znormalizowanego (ang. international normalized ratio – INR).

4

4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Ciąża

Dane o stosowaniu cefuroksymu u kobiet ciężarnych są ograniczone. Badania na zwierzętach niewykazały szkodliwego wpływu na ciążę, rozwój zarodka lub płodu, poród czy rozwój noworodka.Zinnat można przepisać kobiecie ciężarnej jedynie wtedy, gdy spodziewane korzyści przeważająryzyko.

Karmienie piersią

Cefuroksym jest wydzielany w niewielkich ilościach w pokarmie kobiecym. Nie jest spodziewanewystąpienie działań niepożądanych podczas stosowania dawek terapeutycznych, jednak nie możnawykluczyć ryzyka biegunki i zakażenia grzybiczego błon śluzowych. W związku z tym może byćkonieczne przerwanie karmienia piersią. Należy wziąć pod uwagę możliwość uwrażliwienia. Należystosować cefuroksym podczas karmienia piersią jedynie po dokonaniu oceny stosunku korzyści doryzyka przez lekarza prowadzącego.

Płodność

Brak danych na temat wpływu cefuroksymu aksetylu na płodność u ludzi. Badania nad rozrodczością u zwierząt wykazały brak wpływu na płodność.

4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Nie przeprowadzono badań nad wpływem na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.Ponieważ jednak produkt może powodować zawroty głowy, należy poinformować pacjentao konieczności zachowania ostrożności podczas prowadzenia pojazdów mechanicznychi obsługiwania maszyn.

4.8 Działania niepożądane

Najczęstszymi działaniami niepożądanymi są: nadmierny wzrost Candida, eozynofilia, ból głowy,zawroty głowy, zaburzenia żołądkowo-jelitowe, przemijające zwiększenie aktywności enzymówwątrobowych.

Kategorie częstości przypisane do poniższych działań niepożądanych są przybliżone, ponieważ dlawiększości tych działań nie były dostępne odpowiednie dane (np. z badań kontrolowanych placebo) dowyliczenia częstości występowania. Ponadto częstość działań niepożądanych związanych zestosowaniem cefuroksymu aksetylu może zmieniać się w zależności od wskazania do stosowania.

Dane z dużych badań klinicznych były użyte do określenia częstości - od bardzo częstych do rzadkichdziałań niepożądanych. Częstości występowania wszystkich innych działań niepożądanych (tj. tych,które występują rzadziej niż 1/10 000) zostały w większości określone na podstawie danychuzyskanych po wprowadzeniu produktu do obrotu i odzwierciedlają raczej częstość ich zgłaszania niżrzeczywistą częstość występowania. Dane z badań kontrolowanych placebo nie były dostępne. Tam,gdzie częstości były wyliczone na podstawie danych z badań klinicznych, były one oparte na danychzwiązanych z lekiem (wg oceny badacza). W każdym przedziale częstości działania niepożądane sąwymienione według zmniejszającej się ciężkości.

Działania niepożądane związane z lekiem, wszystkich stopni, są wymienione poniżej wedługklasyfikacji układów i narządów MedDRA, częstości oraz stopnia ciężkości. Zastosowano następującezasady przedstawiania częstości występowania: bardzo często 1/10; często 1/100 do <1/10; niezbytczęsto 1/1 000 do <1/100; rzadko 1/10 000 do <1/1 000; bardzo rzadko <1/10 000 i częstośćnieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych).

5

Klasyfikacja

układów

i narządów

Zakażenia

i zarażenia

pasożytnicze

Często Niezbyt często Częstość nieznana

nadmierny

wzrost Candida

nadmierny wzrost Clostridium

difficile

Zaburzenia krwi

i układu chłonnego

Zaburzenia układu

immunologicznego

Zaburzenia układu

nerwowego

Zaburzenia żołądka i

jelit

Zaburzenia wątroby

i dróg żółciowych

Zaburzenia skóry

i tkanki podskórnej

eozynofilia dodatni odczyn niedokrwistość hemolityczna

Coombs’a,

małopłytkowość,

leukopenia (czasami

nasilona)

gorączka polekowa, zespół

choroby posurowiczej, anafilaksja,

reakcja Jarischa-Herxheimera

bóle głowy,

zawroty głowy

biegunka, wymioty rzekomobłoniaste zapalenie jelita

nudności, ból grubego (patrz punkt 4.4)

brzucha

przemijające żółtaczka (głównie zastoinowa),

zwiększenie zapalenie wątroby

aktywności

enzymów

wątrobowych

wysypki skórne pokrzywka, świąd, rumień

wielopostaciowy, zespół

Stevensa-Johnsona, toksyczne

martwicze oddzielanie się

naskórka (patrz Zaburzenia

układu immunologicznego),

obrzęk naczynioruchowy

Opis wybranych działań niepożądanych

Cefalosporyny, jako grupa leków, wykazują skłonność do przylegania do powierzchni błonkomórkowych krwinek czerwonych i reagowania z przeciwciałami skierowanymi przeciwko lekowi,powodując wystąpienie dodatniego odczynu Coombs’a (który może zaburzać próbę krzyżową krwi)i powodować bardzo rzadko niedokrwistość hemolityczną.

Zaobserwowano zazwyczaj odwracalne, przemijające zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych w osoczu.

Dzieci i młodzież

Profil bezpieczeństwa dla cefuroksymu aksetylu u dzieci jest zgodny z profilem u dorosłych.

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działańniepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowaniaproduktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszaćwszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu MonitorowaniaNiepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych,Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa,tel.: + 48 22 49 21 301, faks: + 48 22 49 21 309, e-mail:

[email protected]

Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

6

4.9 Przedawkowanie

Przedawkowanie może prowadzić do następstw neurologicznych, w tym do encefalopatii, drgaweki śpiączki. Objawy przedawkowania mogą wystąpić, jeśli dawki nie są odpowiednio zmniejszoneu pacjentów z niewydolnością nerek (patrz punkt 4.2 i 4.4).

Stężenie cefuroksymu w surowicy można zmniejszyć stosując hemodializę i dializę otrzewnową.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1 Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna: leki przeciwbakteryjne do stosowania ogólnego, cefalosporyny drugiej generacji. Kod ATC: J01DC02

Mechanizm działania

Cefuroksym aksetylu jest hydrolizowany przez enzymy – esterazy, do aktywnego antybiotyku,cefuroksymu. Cefuroksym hamuje syntezę bakteryjnych ścian komórkowych w następstwiepołączenia się z białkami wiążącymi penicyliny (ang. penicillin binding proteins - PBP). Następujeprzerwanie procesu biosyntezy ściany komórkowej (peptydoglikanu), co prowadzi do lizy komórkibakteryjnej i do jej obumarcia.

Mechanizm oporności

Oporność bakterii na cefuroksym może wynikać z jednego lub kilku następujących mechanizmów:

 hydroliza przez beta-laktamazy, w tym beta-laktamazy o rozszerzonym spektrum substratowym (ESBL), oraz przez enzymy Amp-C, które mogą być indukowane lub podlegać trwałej derepresji u niektórych gatunków tlenowych bakterii Gram-ujemnych;

 zmniejszone powinowactwo białek wiążących penicyliny (PBP) do cefuroksymu; nieprzepuszczalność błony zewnętrznej, która ogranicza dostęp cefuroksymu do białek wiążących penicyliny u bakterii Gram-ujemnych;

 bakteryjne pompy aktywnie usuwające lek z komórki.

Oczekuje się, że bakterie, które uzyskały oporność na inne cefalosporyny do wstrzykiwań, będą oporne na cefuroksym.

W zależności od mechanizmu oporności bakterie, które uzyskały oporność na penicyliny mogąwykazywać obniżoną wrażliwość lub oporność na cefuroksym.

Stężenia graniczne cefuroksymu aksetylu

Przedstawione niżej wartości graniczne minimalnych stężeń hamujących (ang. minimum inhibitoryconcentration - MIC) zostały określone przez Europejską Komisję Testowania WrażliwościDrobnoustrojów (ang. European Committee on Antimicrobial Susceptibility Testing - EUCAST).

Drobnoustrój

Stężenia graniczne [mg/l]

W O

Enterobacteriaceae 1, 2 8 >8Staphylococcus spp. -3 -3Streptococcus A, B, C i G -4 -4Streptococcus pneumoniae 0,25 >0,5Moraxella catarrhalis 0,125 >4

7

Haemophilus influenzae 0,125 >1Stężenia graniczne IE5 IE5niezwiązane z gatunkiem1

1 Stężenia graniczne cefalosporyn dla Enterobacteriacae uwzględnią wszystkie klinicznie istotne mechanizmy oporności (w tym za pośrednictwem ESBL i plazmidowej AmpC). Stosując powyższe kryteria, niektóre szczepy wytwarzające beta-laktamazy można uznać za wrażliwe lub średnio wrażliwe na cefalosporyny 3. i 4. generacji i tak należy je określać, niezależnie od tego, czy zawierają ESBL, czy nie. W wielu regionach, wykrycie i określenie ESBL jest zalecane lub obowiązkowe w celu skutecznego leczenia zakażeń.2 Tylko niepowikłane zakażenia dróg moczowych (zapalenie pęcherza moczowego); patrz punkt 4.1.

3 O wrażliwości gronkowców na cefalosporyny wnioskuje się na podstawie wrażliwości na metycylinę; wyjątkami są ceftazydym, cefiksym i ceftibuten, dla których nie ustalono wartości granicznych i których nie należy stosować w zakażeniach wywołanych przez gronkowce.

4 O wrażliwości paciorkowców beta-hemolizujących z grup A, B, C i G na antybiotyki beta- laktamowe wnioskuje się na podstawie wrażliwości na penicylinę.5 Niewystarczające dowody, że gatunek bakterii jest właściwym celem leczenia opisanym lekiem. Może być zgłaszane MIC z komentarzem, ale bez jednoczesnego przyporządkowania do grupy W lub O.

W=wrażliwe, O=oporne

Wrażliwość mikrobiologiczna

Częstość nabytej oporności wybranych gatunków może zmieniać się w zależności od miejscageograficznego i czasu. Wskazane jest uzyskiwanie miejscowej informacji dotyczącej oporności,szczególnie podczas leczenia ciężkich zakażeń. W razie konieczności należy zasięgnąć radyspecjalistów, szczególnie wtedy, kiedy lokalna częstość występowania oporności jest taka, żeużyteczność ceforuksymu aksetylu jest wątpliwa co najmniej w niektórych rodzajach zakażeń.

Cefuroksym in vitro działa zwykle na następujące drobnoustroje.

Gatunki zwykle wrażliwe Bakterie tlenowe Gram-dodatnie

Staphylococcus aureus (wrażliwy na metycylinę)*Gronkowce koagulazo-ujemne (wrażliwe na metycylinę)Streptococcus pyogenes Streptococcus agalactiae Bakterie tlenowe Gram-ujemne Haemophilus

influenzae Haemophilus parainfluenzaeMoraxella catarrhalis

Krętki

Borrelia burgdorferi

Drobnoustroje, wśród których może wystąpić problem oporności nabytej Bakterie tlenowe Gram-dodatnie Streptococcus pneumoniae Bakterie tlenowe

Gram-ujemne Citrobacter freundii Enterobacter aerogenes Enterobacter

cloacae Escherichia coli Klebsiella pneumoniae Proteus mirabilis

Proteus spp. (inne niż P. vulgaris)Providencia spp.

8

Bakterie beztlenowe Gram-dodatnie

Peptostreptococcus spp. Propionibacterium spp.

Bakterie beztlenowe Gram-ujemne

Fusobacterium spp. Bacteroides spp.

Drobnoustroje o oporności naturalnejBakterie tlenowe Gram-dodatnie

Enterococcus faecalis Enterococcus faecium

Bakterie tlenowe Gram-ujemne

Acinetobacter spp. Campylobacter spp. Morganella morganii Proteus vulgaris Pseudomonas aeruginosaSerratia marcescens

Bakterie beztlenowe Gram-ujemne

Bacteroides fragilis

Inne Chlamydia

spp. Mycoplasma spp. Legionella spp.

* Wszystkie S. aureus oporne na metycylinę są oporne na cefuroksym.

5.2 Właściwości farmakokinetyczne

Wchłanianie

Po podaniu doustnym cefuroksym aksetylu wchłania się z przewodu pokarmowego i jest szybkohydrolizowany w błonie śluzowej jelita i we krwi, uwalniając do krążenia wolny cefuroksym.Optymalne wchłanianie zachodzi po podaniu leku wkrótce po posiłku.

Po podaniu cefuroksymu aksetylu w postaci tabletek maksymalne stężenia w surowicy (2,1 µg/ml podawce 125 mg, 4,1 µg/ml po dawce 250 mg, 7,0 µg/ml po dawce 50 mg i 13,6 µg/ml po dawce1000 mg) występują w przybliżeniu 2 do 3 godzin po podaniu, jeśli lek jest podawany razemz pokarmem. Szybkość wchłaniania cefuroksymu z zawiesiny jest zmniejszona w porównaniuz tabletkami, co prowadzi do występującego później mniejszego stężenia maksymalnego w surowicyi do zmniejszonej biodostępności (o 4 do 17%). Cefuroksym aksetylu w postaci zawiesiny doustnejpodczas badania u zdrowych dorosłych nie był biorównoważny z cefuroksymem aksetylu w postacitabletek i dlatego nie można go zastępować przeliczając wprost miligramy na miligramy (patrz punkt

4.2). Farmakokinetyka cefuroksymu jest liniowa w całym zakresie dawkowania doustnego od 125 mgdo 1000 mg. Nie dochodziło do kumulacji dawek po powtarzanych dawkach doustnych od 250 do500 mg.

Dystrybucja

Wiązanie z białkami określono na 33 do 50% w zależności od zastosowanej metodologii. Pozastosowaniu pojedynczej dawki cefuroksymu aksetylu 500 mg w postaci tabletek u 12 zdrowychochotników, pozorna objętość dystrybucji wyniosła 50 l (CV%=28%). Stężenia cefuroksymu większeniż minimalne stężenia hamujące dla powszechnie występujących bakterii mogą zostać osiągniętew migdałkach, tkance zatok przynosowych, błonie śluzowej oskrzeli, kości, płynie opłucnowym,płynie stawowym, mazi stawowej, płynie otrzewnowym, żółci, plwocinie, ciele szklistym.Cefuroksym przenika przez barierę krew-mózg, jeśli występuje stan zapalny opon.

9

Metabolizm

Cefuroksym nie jest metabolizowany.

Eliminacja

Okres półtrwania w surowicy wynosi między 1 a 1,5 godziny. Cefuroksym jest wydalany w procesieprzesączania kłębuszkowego i wydzielania cewkowego. Klirens nerkowy zawiera się w przedziale 125do 148 ml/min/1,73 m2.

Szczególne grupy pacjentów

Płeć

Nie obserwowano różnic w farmakokinetyce cefuroksymu u mężczyzn i u kobiet.

Osoby w podeszłym wieku

Nie jest konieczne zachowanie szczególnej ostrożności u pacjentów w podeszłym wieku z prawidłowączynnością nerek, podczas stosowania dawek do 1 g na dobę. Pacjenci w podeszłym wieku mogą miećzmniejszoną wydolność nerek i dlatego dawkę leku u pacjentów w podeszłym wieku należydostosować do stopnia wydolności nerek (patrz punkt 4.2).

Dzieci

U starszych niemowląt (w wieku >3 miesięcy) oraz u dzieci, farmakokinetyka cefuroksymu jest podobna do obserwowanej u dorosłych.

Nie ma dostępnych danych z badań klinicznych, dotyczących stosowania cefuroksymu aksetyluu dzieci w wieku poniżej 3 miesięcy.

Zaburzenia czynności nerek

Nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności cefuroksymu aksetylu u pacjentówz zaburzeniami czynności nerek. Cefuroksym jest wydalany głównie przez nerki. Dlatego, tak samojak w przypadku podobnych antybiotyków, u pacjentów ze znacznymi zaburzeniami czynności nerek(tj. CrCl <30 ml/ min) zalecane jest zmniejszenie dawki cefuroksymu, aby zrównoważyć jegowolniejsze wydalanie (patrz punkt 4.2). Cefuroksym jest skutecznie usuwany podczas dializy.

Zaburzenia czynności wątroby

Brak dostępnych danych dotyczących pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby. Cefuroksym jesteliminowany głównie przez nerki i dlatego uważa się, że występowanie zaburzeń czynności wątrobynie ma wpływu na farmakokinetykę cefuroksymu.

Zależności farmakokinetyczno-farmakodynamiczne

Dla cefalosporyn wykazano, że najważniejszym wskaźnikiem farmakokinetyczno-farmakodynamicznym, powiązanym ze skutecznością in vivo, jest wyrażona procentowo częśćodstępu między dawkami (%T), w której stężenie niezwiązanego leku pozostaje powyżej minimalnegostężenia hamującego (ang. minimum inhibitory concentration - MIC) cefuroksymu dla docelowegogatunku bakterii (tj. %T>MIC).

5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

Na podstawie danych nieklinicznych, uzyskanych podczas konwencjonalnych badań nad farmakologiąbezpieczeństwa stosowania, toksyczności powtarzanych dawek, genotoksyczności oraz toksyczności

10

reprodukcyjnej i rozwojowej, wykazano brak szczególnego ryzyka dla ludzi. Nie wykonywano badańkarcinogenności, jednak nie ma dowodów świadczących o potencjale rakotwórczym.

Różne cefalosporyny hamują działanie gamma-glutamylotranspeptydazy w moczu szczurów, jednakw przypadku cefuroksymu to hamowanie jest słabsze. Może to mieć znaczenie w zakłócaniuklinicznych testów laboratoryjnych u ludzi.

6. DANE FARMACEUTYCZNE

6.1 Wykaz substancji pomocniczych

Kwas stearynowySacharoza Acesulfam potasowyAspartam

Guma ksantanowa

Owocowe substancje smakowe Tutti FruttiPowidon K30

6.2 Niezgodności farmaceutyczne

Nie ma.

6.3 Okres ważności

2 lata.

6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

Przechowywać w temperaturze do 30C.

Przygotowaną do użycia zawiesinę w butelce (lek po dodaniu wody) należy przez cały czas przechowywać w lodówce (w temperaturze od 2C do 8C), nie dłużej niż 10 dni.

6.5 Rodzaj i zawartość opakowania

Butelka z oranżowego szkła w tekturowym pudełku, zawierająca 42,20* g lub 84,40* g granulatudo przygotowania odpowiednio 50** ml lub 100** ml zawiesiny doustnej, zawierającej w 5 ml 125 mgcefuroksymu w postaci aksetylu. Do każdego opakowania tekturowego dołączona jest łyżeczka opojemności 5 ml oraz miarka.

* Masa granulatu z nadwyżką wynosi odpowiednio 50,64 g i 92,84 g, nadwyżka jest niezbędna do pobrania z butelki wymaganej liczby dawek leku.

** Objętość końcowa uwzględniająca nadwyżkę wynosi odpowiednio 60 ml i 110 ml.

6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego do

stosowania

Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.

Instrukcja sporządzania i podawania zawiesiny

Należy energicznie wstrząsnąć butelką przed każdym podaniem zawiesiny.

Sporządzoną zawiesinę można przechowywać do 10 dni, jeśli jest przechowywana w lodówce wtemperaturze między 2ºC a 8ºC.

11

W razie potrzeby Zinnat w postaci zawiesiny w butelce wielodawkowej można bezpośrednio przedprzyjęciem rozcieńczać zimnymi sokami owocowymi lub napojami mlecznymi.

Zalecenia dotyczące sporządzania zawiesiny w butelkach wielodawkowych

1. Wstrząsnąć butelką z lekiem w celu rozluźnienia zawartości. Cały granulat znajdujący się w butelce powinien być sypki. Zdjąć nakrętkę i folię zabezpieczającą. Jeśli folia jest uszkodzona lub jej nie ma, produkt należy zwrócić farmaceucie.

2. Miarkę dołączoną do opakowania napełnić do kreski chłodną wodą i dodać całą odmierzoną objętość wody z miarki do butelki z granulatem. Uprzednio przegotowana woda musi zostać schłodzona do temperatury pokojowej przed dodaniem do granulatu. Nie mieszać produktu leczniczego Zinnat granulat do sporządzania zawiesiny doustnej z gorącymi lub ciepłymi płynami. Należy użyć chłodnej wody by zapobiec zbytniemu zgęstnieniu zawiesiny.

3. Zakręcić nakrętkę. Pozostawić butelkę w pozycji pionowej pozwalając by cały granulat wchłonął wodę; powinno to zająć około 1 minuty.

4. Odwrócić butelkę dnem do góry i mocno wstrząsać (co najmniej przez 15 sekund) dopóki wszystkie granulki nie zmieszają się z wodą.

5. Odwrócić butelkę do pozycji pionowej, nakrętką do góry i ponownie mocno wstrząsać co najmniej przez 1 minutę dopóki wszystkie granulki nie zmieszają się z wodą.

Natychmiast umieścić w lodówce w temperaturze 2ºC do 8ºC (nie zamrażać) i pozostawić tam na conajmniej 1 godzinę przed podaniem pierwszej dawki. Sporządzoną zawiesinę należy przechowywaćprzez cały czas w lodówce (w temperaturze od 2ºC do 8ºC), nie dłużej niż 10 dni.

Należy dobrze wstrząsnąć butelką przed każdym podaniem zawiesiny. Załączona łyżeczka plastikowajest przeznaczona do podawania każdej dawki.

Sporządzonej zawiesiny ani granulatu nie należy mieszać z gorącymi płynami.

7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA

DOPUSZCZENIE DO OBROTU

GlaxoSmithKline Export Ltd980 Great West Road

Brentford, Middlesex TW8 9GSWielka Brytania

8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

R/0513

9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA

Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 04-06-1991 r. Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 21-05-2009 r.

10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU

CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO

2017-12-18

12