CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

ZOTRAL, 50 mg tabletki powlekane

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

Każda tabletka powlekana zawiera chlorowodorek sertraliny w ilości odpowiadającej 50 mg sertraliny.

Substancja pomocnicza: laktoza jednowodna.

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Tabletka powlekana.

Białe, powlekane, owalne, obustronnie wypukłe, 10 x 5 mm, tabletki z rowkiem po jednej stronie iwytłoczoną literą L po drugiej. Tabletkę można podzielić na połowy.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1 Wskazania do stosowania

Sertralina jest wskazana w leczeniu:

• Epizodów dużej depresji. Zapobieganiu nawrotowi epizodów dużej depresji.• Lęku napadowego z towarzyszącą (lub nie) agorafobią.• Zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych (ZO-K) u dorosłych i pacjentów pediatrycznych w wieku 6-17 lat.

• Zespołu lęku społecznego.

• Zespołu lęku pourazowego, tzw. post-traumatic stress disorder (PTSD).

4.2 Dawkowanie i sposób podawania

Sertralina powinna być podawana jeden raz na dobę, rano lub wieczorem.

Sertralinę w postaci tabletek można przyjmować z posiłkami lub niezależnie od nich.

Początek leczenia

Depresja i ZO-K

Leczenie sertraliną należy rozpocząć od dawki 50 mg na dobę.

Lęk napadowy, PTSD i zespół lęku społecznego

Leczenie należy rozpocząć od dawki 25 mg na dobę. Po tygodniu dawka powinna być zwiększona do50 mg na dobę. Ten schemat dawkowania powoduje zmniejszenie częstości działań niepożądanychcharakterystycznych dla początkowej fazy leczenia zaburzenia lękowego z napadami lęku.

Zwiększanie dawki

Depresja, ZO-K, lęk napadowy, zespół lęku społecznego, i PTSD

Pacjenci niereagujący na dawkę 50 mg, mogą wymagać jej zwiększenia. Zmian dawkowania należydokonywać w odstępach co najmniej jednego tygodnia, każdorazowo o 50 mg, aż do maksymalnejdawki 200 mg na dobę. Biorąc pod uwagę okres półtrwania eliminacji sertraliny (wynoszący 24 h), nienależy zmieniać dawkowania częściej niż raz na tydzień.

Początek działania terapeutycznego może nastąpić w ciągu 7 dni, jednakże dla osiągnięcia pełnegoefektu potrzeba zwykle więcej czasu (szczególnie w przypadku ZO-K).

Leczenie podtrzymujące

W okresie długotrwałego leczenia podtrzymującego dawkowanie powinno być utrzymane nanajniższym poziomie zapewniającym efekt terapeutyczny, a następnie dostosowywane zależnie odpotrzeby.

Depresja

Długotrwałe leczenie może być również konieczne w celu zapobiegania nawrotom epizodów dużejdepresji. W większości przypadków zalecana dawka jest taka sama, jaką stosuje się w trakciebieżącego epizodu. Chorzy na depresję powinni być leczeni wystarczająco długo, co najmniej 6miesięcy, aby upewnić się, że objawy choroby ustąpiły.

Lęk napadowy i ZO-K

W przypadku lęku napadowego i ZO-K należy regularnie oceniać potrzebę kontynuowania leczenia,ponieważ w tych zaburzeniach zdolność zapobiegania nawrotom nie została udowodniona.

Pacjenci pediatryczni

Stosowanie u dzieci i młodzieży z ZO-K Wiek 13-17 lat: początkowo 50 mg na dobę.

Wiek 6-12 lat: początkowo 25 mg na dobę. Po tygodniu dawka może być zwiększona do 50 mg nadobę.

Gdy brak spodziewanego efektu po dawce 50 mg na dobę, można zwiększać kolejne dawki przezokres kilku tygodni, w zależności od potrzeb. Dawka maksymalna wynosi 200 mg na dobę.Zwiększając dawkę dobową powyżej 50 mg należy wziąć jednak pod uwagę mniejszą masę ciała udzieci w porównaniu z dorosłymi. Nie należy zmieniać dawkowania częściej niż raz na tydzień.Nie wykazano skuteczności stosowania leku w przypadkach dużej depresji u dzieci.Brak dostępnych danych dotyczących stosowania leku dla dzieci poniżej 6 roku życia (patrz punkt

4.4).

Stosowanie u pacjentów w podeszłym wieku

U pacjentów w podeszłym wieku lek należy stosować ostrożnie, ponieważ może u nich występowaćzwiększone ryzyko hiponatremii (patrz punkt 4.4).

Stosowanie u pacjentów z niewydolnością wątroby

U pacjentów z niewydolnością wątroby sertralinę należy stosować ostrożnie. Należy stosowaćmniejsze dawki leku lub zmniejszyć częstość jego podawania (patrz punkt 4.4). Ponieważ brakodpowiednich danych klinicznych, sertraliny nie należy stosować u pacjentów z ciężkąniewydolnością wątroby (patrz punkt 4.4).

Stosowanie u pacjentów z niewydolnością nerek

U pacjentów z niewydolnością nerek dostosowanie dawki nie jest wymagane (patrz punkt 4.4).

Objawy odstawienia po przerwaniu leczenia sertraliną

Należy unikać nagłego odstawienia. Zaprzestając leczenia sertraliną, należy stopniowo zmniejszaćdawkę przez okres co najmniej jednego lub dwóch tygodni, aby ograniczyć ryzyko wystąpienia reakcjiz odstawienia (patrz punkty 4.4 i 4.8). Jeżeli po zmniejszeniu dawki lub po zakończeniu leczeniawystąpią objawy odstawienia leku, należy rozważyć ponowne podanie zaleconej dawki. Następnielekarz może kontynuować zmniejszanie dawki, ale w sposób stopniowy.

4.3 Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na substancję czynną lub którąkolwiek substancję pomocniczą produktu.Jednoczesne stosowanie nieodwracalnych inhibitorów monoaminooksydazy (MAO) jestprzeciwwskazane z uwagi na ryzyko zespołu serotoninowego, który przebiega z objawami takimi jakpobudzenie psychoruchowe, drżenie mięśniowe i hipertermia.

Nie należy rozpoczynać stosowania sertraliny w ciągu co najmniej 14 dni od zakończenia leczenianieodwracalnym inhibitorem MAO.

Sertralinę należy odstawić na co najmniej 7 dni przed rozpoczęciem leczenia nieodwracalnyminhibitorem MAO (patrz punkt 4.5).

Jednoczesne stosowanie pimozydu jest przeciwwskazane (patrz punkt 4.5).

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Zmiana z selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), lekówprzeciwdepresyjnych lub leków przeciwobsesyjnych

Istnieją ograniczone doświadczenia z kontrolowanych badań na temat optymalnego czasu zmiany zSSRI, leków przeciwdepresyjnych lub leków przeciwobsesyjnych na sertralinę. Podczas takiej zmianynależy zachować ostrożność i rozsądną ocenę medyczną, szczególnie w przypadku zmiany z lekówdługo działających, takich jak fluoksetyna.

Inne leki serotoninergiczne, np. tryptofan, fenfluramina i agoniści 5-HT

Sertralinę z innymi lekami, które nasilają działanie neuroprzekaźnictwa serotoninergicznego, takimijak tryptofan lub fenfluramina czy agoniści 5-HT, bądź produktami ziołowymi zawierającymidziurawiec (Hypericum perforatum), należy przyjmować ostrożnie, a w miarę możliwości należyunikać tych połączeń ze względu na możliwość interakcji farmakodynamicznych.

Aktywacja hipomanii lub manii

U niewielkiego odsetka pacjentów leczonych dopuszczonymi do obrotu lekami przeciwdepresyjnymi ilekami przeciwobsesyjnymi, w tym sertraliną, obserwowano objawy manii i (lub) hipomanii.Dlatego sertralinę należy stosować ostrożnie u pacjentów z epizodami manii i (lub) hipomanii wwywiadzie. Konieczna jest ścisła obserwacja przez lekarza. Sertralinę należy odstawić u każdegopacjenta wchodzącego w fazę maniakalną.

Schizofrenia

U pacjentów ze schizofrenią może dojść do nasilenia objawów psychotycznych.

Napady padaczkowe

U pacjentów leczonych sertraliną mogą wystąpić napady padaczkowe. Należy unikać stosowaniasertraliny u pacjentów z niestabilną padaczką, a pacjentów z kontrolowaną padaczką należy uważniemonitorować. Sertralinę należy odstawić u każdego pacjenta, u którego wystąpią napady padaczkowe.

Samobójstwo, myśli samobójcze lub kliniczne nasilenie choroby

Depresja związana jest ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia myśli samobójczych, samookaleczeniaoraz samobójstwa. Ryzyko to utrzymuje się do czasu uzyskania pełnej remisji. Ponieważ poprawamoże nie nastąpić w ciągu kilku pierwszych tygodni leczenia lub dłużej, pacjentów należy poddaćścisłej obserwacji do czasu wystąpienia poprawy. Z doświadczeń klinicznych wynika, że ryzykosamobójstwa może zwiększyć się we wczesnym etapie powrotu do zdrowia.

Inne zaburzenia psychiczne, w których przepisywana jest sertralina, mogą być również związane zezwiększonym ryzykiem wystąpienia zachowań samobójczych. Ponadto zaburzenia te mogąwspółistnieć z ciężkimi zaburzeniami depresyjnymi. W związku z tym u pacjentów leczonych zpowodu innych zaburzeń psychicznych należy podjąć takie same środki ostrożności, jak u pacjentów zciężkimi zaburzeniami depresyjnymi.

Pacjenci z zachowaniami samobójczymi w wywiadzie lub pacjenci przejawiający przed rozpoczęciemleczenia znacznego stopnia skłonności samobójcze, należą do grupy zwiększonego ryzyka wystąpieniamyśli samobójczych lub prób samobójczych i należy ich poddać ścisłej obserwacji w trakcie leczenia.Metaanaliza kontrolowanych placebo badań klinicznych nad lekami przeciwdepresyjnymi,stosowanymi u dorosłych pacjentów z zaburzeniami psychicznymi, wykazała zwiększone (wporównaniu z placebo) ryzyko zachowań samobójczych u pacjentów w wieku poniżej 25 lat,stosujących leki przeciwdepresyjne.

W trakcie leczenia, zwłaszcza na początku terapii i w przypadku zmiany dawki, należy ściśleobserwować pacjentów, szczególnie z grupy podwyższonego ryzyka. Pacjentów (oraz ich opiekunów)należy uprzedzić o konieczności zwrócenia uwagi na każdy objaw klinicznego nasilenia choroby,zachowania lub myśli samobójcze oraz nietypowe zmiany w zachowaniu, a w razie ich wystąpienia, okonieczności niezwłocznego zwrócenia się do lekarza.

Stosowanie u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat

Sertralina nie powinna być stosowana w leczeniu dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat zwyjątkiem pacjentów z zaburzeniami obsesyjno-kompulsyjnymi w wieku 6-17 lat. W toku próbklinicznych zachowania samobójcze (myśli i próby samobójcze) oraz wrogość (szczególnie agresję,zachowania buntownicze i przejawy gniewu) obserwowano częściej u dzieci i młodzieży leczonychlekami przeciwdepresyjnymi niż w grupie, której podawano placebo. Jeśli na skutek istniejącejpotrzeby klinicznej podjęta jednak zostanie decyzja o leczeniu, pacjent powinien być uważnieobserwowany pod kątem wystąpienia objawów samobójczych. Ponadto brak długoterminowychdanych dotyczących bezpieczeństwa stosowania u dzieci i młodzieży dotyczących wzrostu,dojrzewania oraz rozwoju poznawczego i rozwoju zachowania. Stan zdrowia dzieci leczonychdługotrwale powinien być kontrolowany przez lekarza w celu wykrycia nieprawidłowości w tychukładach narządów.

Nieprawidłowe krwawienie/krwotok

Istnieją doniesienia o nieprawidłowych krwawieniach skórnych, takich jak wybroczyny i plamica,oraz innych incydentach krwotocznych, takich jak krwawienie z przewodu pokarmowego lubkrwawienie ginekologiczne, podczas stosowania SSRI. Zaleca się zachowanie ostrożności u pacjentówprzyjmujących SSRI, szczególnie w przypadku równoczesnego stosowania leków, o którychwiadomo, że wykazują niekorzystny wpływ na czynność płytek (np. antykoagulanty, nietypowe lekiprzeciwpsychotyczne i pochodne fenotiazyny, większość trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych, kwas acetylosalicylowy i niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ)), jakrównież u pacjentów z zaburzeniami związanymi z krwawieniem w wywiadzie (patrz punkt 4.5).

Hiponatremia

Podczas leczenia lekami z grup SSRI lub SNRI, w tym sertraliną, może wystąpić hiponatremia. Wwielu przypadkach wydaje się, że hiponatremia jest wynikiem zespołu niewłaściwego wydzielaniahormonu antydiuretycznego (SIADH). Opisywano przypadki spadku stężenia sodu w surowicyponiżej 110 mmol/l. U pacjentów w podeszłym wieku ryzyko wystąpienia hiponatremii podczasstosowania leków z grup SSRI lub SNRI może być większe. Także pacjenci przyjmujący lekimoczopędne lub z innego powodu narażeni na spadek objętości osocza mogą być narażeni na większeryzyko (patrz podpunkt: Stosowanie u osób w podeszłym wieku). U pacjentów z objawowąhiponatremią należy rozważyć odstawienie sertraliny i wdrożenie odpowiedniego postępowaniamedycznego. Do objawów przedmiotowych i podmiotowych hiponatremii należy ból głowy, trudnościz koncentracją, zaburzenia pamięci, splątanie, osłabienie i zaburzenia równowagi, które mogąprowadzić do upadków. Objawy przedmiotowe i podmiotowe związane z cięższymi i (lub) bardziej

nagłymi przypadkami obejmują omamy, omdlenia, drgawki, śpiączkę, zatrzymanie oddechu orazzgon.

Objawy odstawienia obserwowane po przerwaniu leczenia sertraliną

Objawy odstawienia po przerwaniu leczenia występują często, szczególnie w przypadku nagłegoodstawienia (patrz punkt 4.8). W badaniach klinicznych wśród pacjentów leczonych sertralinączęstość zgłaszanych reakcji związanych z odstawieniem leku wynosiła 23% u osób odstawiającychsertralinę w porównaniu z 12% u osób, które nadal otrzymywały leczenie sertraliną.

Ryzyko objawów odstawienia może zależeć od wielu czynników, w tym czasu stosowania i dawkileku, a także szybkości redukowania dawek. Najczęściej zgłaszanymi reakcjami są zawroty głowy,zaburzenia czuciowe (w tym parestezje), zaburzenia snu (w tym bezsenność i intensywne sny),pobudzenie lub niepokój, nudności i (lub) wymioty, drżenia i bóle głowy. Zazwyczaj objawy te mająłagodne lub umiarkowane nasilenie; jednak u niektórych pacjentów mogą być ciężkie. Zazwyczajwystępują w ciągu pierwszych kilku dni po przerwaniu leczenia, lecz istnieją bardzo rzadkiedoniesienia na temat wystąpienia takich objawów u pacjentów, którzy przez niedopatrzenie pominęlidawkę leku. Zazwyczaj objawy te mają charakter samoograniczający i zwykle ustępują w ciągu 2tygodni, choć u niektórych osób utrzymują się dłużej (2–3 miesiące lub więcej). Dlatego przyprzerywaniu leczenia zaleca się stopniowe zmniejszanie dawek sertraliny w okresie kilku tygodniu lubmiesięcy, w zależności od potrzeb pacjenta (patrz punkt 4.2).

Akatyzja/pobudzenie psychoruchowe

Stosowanie sertraliny może być związane z wystąpieniem akatyzji, która charakteryzuje sięsubiektywnie nieprzyjemnym lub uciążliwym pobudzeniem psychoruchowym i koniecznościąporuszania się, czemu często towarzyszy niezdolność do siedzenia lub stania bez ruchu. Zaburzenie towystępuje najczęściej w okresie pierwszych kilku tygodni leczenia. U pacjentów, u których wystąpiąte objawy, zwiększanie dawek leku może być szkodliwe.

Niewydolność wątroby

Sertralina jest w znacznym stopniu metabolizowana przez wątrobę. Badanie farmakokinetyczne zzastosowaniem wielu dawek u pacjentów z niewielką, stabilną marskością wątroby wykazałowydłużenie okresu połowicznej eliminacji oraz około trzykrotnie większe wartości AUC i Cmax wporównaniu z osobami zdrowymi. Nie zaobserwowano istotnych różnic w stopniu wiązania się leku zbiałkami osocza między obiema grupami. Podczas stosowania sertraliny u pacjentów z chorobamiwątroby należy zachować ostrożność. W przypadku podawania sertraliny pacjentom z niewydolnościąwątroby należy rozważyć zmniejszenie dawek leku lub jego rzadsze podawanie. Sertralina niepowinna być stosowana u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby (patrz punkt 4.2).

Niewydolność nerek

Sertralina jest w znacznym stopniu metabolizowana, a wydalanie niezmienionego leku z moczemstanowi mniej istotną drogę eliminacji. W badaniach z udziałem pacjentów z łagodną lubumiarkowaną niewydolnością nerek (klirens kreatyniny 30–60 ml/min) bądź z umiarkowaną lubciężką niewydolnością nerek (klirens kreatyniny 10–29 ml/min), po zastosowaniu wielokrotnychdawek parametry farmakokinetyczne (AUC0-24 lub Cmax) nie różniły się w sposób istotny od wartości uosób z grupy kontrolnej. Sertralina nie wymaga korygowania dawek odpowiednio do stopnianiewydolności nerek.

Stosowanie u osób w podeszłym wieku

Ponad 700 pacjentów w podeszłym wieku (>65 lat) uczestniczyło w badaniach klinicznych. Schemat iczęstość reakcji niepożądanych u osób starszych były podobne, jak wśród pacjentów młodszych.

Leki z grup SSRI lub SNRI, w tym sertralina, mogą jednak być związane z przypadkami klinicznieistotnej hiponatremii u osób w podeszłym wieku, którzy mogą być bardziej narażeni na to zdarzenieniepożądane (patrz podpunkt: Hiponatremia w punkcie 4.4).

Cukrzyca

U pacjentów z cukrzycą leczenie lekami z grupy SSRI może zmieniać poziom glikemii, być może naskutek zmniejszenia nasilenia objawów depresji. Należy starannie monitorować stopień kontroliglikemii u pacjentów otrzymujących sertralinę oraz może zachodzić konieczność dostosowania dawkiinsuliny i (lub) stosowanych jednocześnie doustnych leków przeciwcukrzycowych.

Terapia elektrowstrząsowa (EW)

Nie przeprowadzono badań klinicznych określających ryzyko lub korzyści związane z jednoczesnymstosowaniem EW i sertraliny.

Nietolerancja laktozy

Pacjenci z takimi rzadkimi dziedzicznymi chorobami, jak nietolerancja galaktozy, niedobór laktazy(typu Lapp) czy zespół złego wchłaniania glukozy i galaktozy nie powinni stosować tego produktu.

4.5 Interakcje z innymi lekami i inne rodzaje interakcji

Przeciwwskazane

Inhibitory monoaminooksydazy (MAO)

Nieodwracalne (nieselektywne) inhibitory MAO (selegilina)

Sertraliny nie wolno stosować w połączeniu z nieodwracalnymi (nieselektywnymi) inhibitoramiMAO, takimi jak selegilina. Nie należy rozpoczynać stosowania sertraliny w ciągu co najmniej 14 dniod zakończenia leczenia nieodwracalnym (nieselektywnym) inhibitorem MAO. Sertralinę należyodstawić na co najmniej 7 dni przed rozpoczęciem leczenia nieodwracalnym (nieselektywnym)inhibitorem MAO (patrz punkt 4.3).

Odwracalny, selektywny inhibitor MAO-A (moklobemid)

Z uwagi na ryzyko wystąpienia zespołu serotoninowego nie zaleca się stosowania sertraliny wpołączeniu z odwracalnym, selektywnym inhibitorem MAO, takim jak moklobemid. Po zakończeniuleczenia odwracalnym inhibitorem MAO, a przed rozpoczęciem stosowania sertraliny, możnazastosować okres odstawiania krótszy niż 14 dni. Zaleca się odstawienie sertraliny na co najmniej 7dni przed rozpoczęciem leczenia odwracalnym inhibitorem MAO (patrz punkt 4.3).

Odwracalny, nieselektywny inhibitor MAO (linezolid)

Antybiotyk linezolid jest słabym, odwracalnym i nieselektywnym inhibitorem MAO. Nie należy gopodawać pacjentom leczonym sertraliną (patrz punkt 4.3).

Donoszono o ciężkich reakcjach niepożądanych u pacjentów, u których zakończono leczenieinhibitorem MAO wkrótce przed rozpoczęciem stosowania sertraliny lub u których odstawionosertralinę tuż przed zastosowaniem inhibitora MAO. Reakcje te obejmowały drżenie mięśniowe,mioklonie, obfite poty, nudności, wymioty, nagłe zaczerwienienie skóry, nieukładowe zawroty głowyi hipertermię z cechami przypominającymi złośliwy zespół neuroleptyczny, drgawki i zgon.

Pimozyd

W badaniu z małą pojedynczą dawką pimozydu (2 mg) i jednocześnie podawaną sertraliną,obserwowano zwiększone stężenie pimozydu o około 35%. Nie wiązało się to z jakimikolwiekzmianami EKG. Ponieważ mechanizm tej reakcji jest nieznany oraz ze względu na wąski indeksterapeutyczny pimozydu przeciwwskazane jest jednoczesne stosowanie sertraliny i pimozydu (patrzpunkt 4.3).

Jednoczesne stosowanie z sertraliną nie jest zalecane

Leki działające hamująco na OUN, alkohol

Podawanie sertraliny w dawce 200 mg na dobę osobom zdrowym nie nasilało działania alkoholu,karbamazepiny, haloperydolu ani fenytoiny na funkcje poznawcze i sprawność psychomotoryczną uosób zdrowych. Odradza się jednak picia alkoholu podczas stosowania sertraliny.

Inne leki serotoninergiczne Patrz punkt 4.4.

Specjalne ostrzeżenia

Lit

Wyniki badania z udziałem grupy kontrolnej otrzymującej placebo przeprowadzonych u osóbzdrowych wskazują, że jednoczesne podawanie sertraliny i litu nie zmieniało farmakokinetyki litu, alenasilało drżenia (w porównaniu do placebo), co wskazuje na możliwość interakcjifarmakodynamicznej. Podczas jednoczesnego podawania sertraliny i litu, wskazane jest właściwemonitorowanie pacjentów.

Fenytoina

Kontrolowane placebo badanie u zdrowych ochotników wskazuje, że długotrwałe stosowaniesertraliny w dawce 200 mg na dobę nie powoduje klinicznie istotnego hamowania metabolizmufenytoiny. Ponieważ jednak pojawiły się doniesienia o silnym wpływie fenytoiny na organizmpacjentów stosujących sertralinę, zaleca się na początku stosowania sertraliny monitorowanie stężeniafenytoiny w celu właściwego dostosowania jej dawek. Dodatkowo jednoczesne stosowanie fenytoinymoże powodować zmniejszenie stężenia sertraliny w osoczu.

Tryptany

W okresie porejestracyjnym opisywano rzadkie przypadki osłabienia, nadmiernej odpowiedziruchowej, braku koordynacji, dezorientacji, lęku i pobudzenia podczas jednoczesnego stosowaniasertraliny i sumatryptanu. Objawy zespołu serotoninowego mogą również występować pozastosowaniu innych produktów leczniczych tej samej klasy (tryptany).

Jeżeli zatem jednoczesne stosowanie sertraliny i tryptanów jest klinicznie uzasadnione, wskazana jestobserwacja pacjenta (patrz punkt 4.4).

Warfaryna

Jednoczesne stosowanie sertraliny w dawce 200 mg na dobę oraz warfaryny powodowało niewielkie,istotne statystycznie wydłużenie czasu protrombinowego, co w rzadkich przypadkach może zmieniaćwartość INR. W związku z tym należy monitorować czas protrombinowy przed rozpoczęciem i pozakończeniu leczenia sertraliną.

Interakcje z innymi lekami, digoksyną, atenololem,cymetydyną

Równoczesne podawanie cymetydyny powodowało znaczny spadek klirensu sertraliny. Znaczeniekliniczne tych zmian jest nieznane. Sertralina nie wykazuje wpływu na zdolność atenololu doblokowania receptorów beta-adrenergicznych. Nie zaobserwowano interakcji między sertralinąpodawaną w dawce 200 mg na dobę a digoksyną.

Leki mające wpływ na czynność płytek

Podczas podawania leków mających wpływ na czynność płytek (np. NLPZ, kwas acetylosalicylowy ityklopidyna) lub innych leków, które mogą zwiększać ryzyko krwawień, równocześnie z lekami zgrupy SSRI, w tym sertraliny, ryzyko krwawień może się zwiększać (patrz punkt 4.4).

Leki metabolizowane przez cytochrom P450

Sertralina może działać jak łagodny lub umiarkowany inhibitor cytochromu CYP 2D6.

Badania interakcji, prowadzone podczas długotrwałego podawania sertraliny w dawce 50 mg na dobę,wykazały umiarkowany wzrost (średnio o 23-37%) stałego poziomu dezypraminy w osoczu (markeraaktywności izoenzymu CYP 2D6). Mogą wystąpić istotne klinicznie interakcje z innymi substratamicytochromu CYP 2D6 o wąskim indeksie terapeutycznym, takimi jak leki antyarytmiczne klasy 1C, wtym propafenon i flekainid, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne i typowe leki przeciwpsychotyczne, zwłaszcza w przypadku stosowania większych dawek sertraliny.

Sertralina nie hamuje aktywności izoenzymów CYP 3A4, CYP 2C9, CYP 2C19 i CYP 1A2 w stopniuklinicznie istotnym. Potwierdzono to w badaniach interakcji in vivo z zastosowaniem substratów CYP3A4 (endogennego kortyzolu, karbamazepiny, terfenadyny, alprazolamu), substratu CYP 2C19(diazepamu) i substratów CYP 2C9 (tolbutamidu, glibenklamidu i fenytoiny).Badania in vitro wykazały, że sertralina nie wywiera lub tylko nieznacznie hamuje aktywnośćizoenzymu CYP 1A2.

4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Ciąża

Nie są dostępne odpowiednio kontrolowane badania dotyczące stosowania leku u kobiet w ciąży.Jednak w przeprowadzonych badaniach doświadczalnych nie obserwowano wad wrodzonychwywołanych przez sertralinę. Badania na zwierzętach wykazały wpływ leku na płodność,prawdopodobnie spowodowany toksycznym działaniem farmakodynamicznym substancji na matkę, atakże bezpośrednim działaniem farmakodynamicznym substancji na płód (patrz punkt 5.3).

Zaobserwowano, że stosowanie sertraliny w trakcie ciąży powoduje objawy odpowiadające objawomodstawienia u niektórych noworodków, których matkom podawano sertralinę. To zjawiskoobserwowano również po innych lekach przeciwdepresyjnych z grupy SSRI. Nie zaleca sięstosowania sertraliny w czasie ciąży, chyba że stan kliniczny kobiety uzasadnia taką potrzebę, apotencjalne korzyści z leczenia przeważają nad ewentualnymi zagrożeniami.

Wyniki badań epidemiologicznych wskazują, że stosowanie inhibitorów wychwytu zwrotnegoserotoniny u kobiet w ciąży, zwłaszcza w trzecim trymestrze, może zwiększać ryzyko występowaniazespołu przetrwałego nadciśnienia płucnego noworodka (PPHN). Zaobserwowano 5 takichprzypadków na 1000 kobiet w ciąży. W populacji ogólnej stwierdza się 1 do 2 przypadków zespołuprzetrwałego nadciśnienia płucnego noworodka na 1000 kobiet w ciąży.

Jeśli matka kontynuuje stosowanie sertraliny w późnych okresach ciąży, zwłaszcza w trzecimtrymestrze, noworodka należy poddać obserwacji. Po stosowaniu sertraliny przez matkę w późnychokresach ciąży, u noworodka mogą wystąpić następujące objawy: niewydolność oddechowa, sinica,bezdech, napady drgawkowe, wahania temperatury ciała, trudności z przyjmowaniem pokarmu,wymioty, hipoglikemia, wzmożone napięcie mięśniowe, obniżone napięcie mięśniowe, wygórowanieodruchów, drżenia mięśniowe, skurcze mięśni, drażliwość, podsypianie, ciągły płacz, senność izaburzenia snu. Objawy te mogą wynikać albo z działań serotonergicznych, albo z wystąpieniaobjawów odstawienia. W większości przypadków powikłania występują natychmiast lub wkrótce poporodzie (w ciągu mniej niż 24 godzin).

Laktacja

Opublikowane dane dotyczące stężeń sertraliny w mleku matki wskazują, że do mleka przenikająniewielkie ilości sertraliny i jej metabolitu N-desmetylosertraliny. U niemowląt karmionych piersiąstwierdzano na ogół bardzo niskie lub niewykrywalne wartości stężenia leku w surowicy, zpojedynczym wyjątkiem niemowlęcia ze stężeniem sertraliny odpowiadającym około 50% wartościstwierdzanej u matki (jednak bez zauważalnego wpływu na stan zdrowia tego niemowlęcia).Dotychczas nie donoszono o jakichkolwiek działaniach niepożądanych u niemowląt karmionychpiersią przez matki stosujące sertralinę, jednak nie można wykluczyć ryzyka takich działań.Nie zaleca się stosowania leku u matek karmiących piersią, chyba że w ocenie lekarza związane z tymkorzyści przewyższają ryzyko.

Wpływ na płodność

Badania przeprowadzone na zwierzętach nie wykazały działania sertraliny w parametrach płodności(patrz punkt 5.3).

Z opisów przypadków stosowania niektórych leków z grupy SSRI u ludzi wynika, że wpływ na jakośćnasienia jest przemijający.

Dotychczas nie zaobserwowano wpływu na płodność u ludzi.

4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania urządzeńmechanicznych w ruchu

Farmakologiczne badania kliniczne wykazały, że sertralina nie wpływa na sprawnośćpsychomotoryczną. Leki przeciwdepresyjne mogą jednak upośledzać psychiczne lub fizyczne funkcjekonieczne do sprawnego wykonywania potencjalnie niebezpiecznych zadań, takich jak prowadzeniesamochodu lub obsługiwanie maszyn, przed czym należy przestrzec pacjenta.

4.8 Działania niepożądane

Najczęstszym działaniem niepożądanym są nudności. W leczeniu zespołu lęku społecznego u 14%mężczyzn występowały zaburzenia seksualne (niezdolność do ejakulacji) w porównaniu z 0% wgrupie placebo. Te działania niepożądane są zależne od dawki i często mają charakter przemijającypodczas dalszego leczenia.

Profil działań niepożądanych często obserwowanych w kontrolowanych placebo badaniach zpodwójnie ślepą próbą, z udziałem pacjentów z ZO-K, napadami paniki, PTSD i zespołem lękuspołecznego był podobny do zaobserwowanego w badaniach klinicznych pacjentów z depresją.

Tabela 1 przedstawia działania niepożądane zaobserwowane po dopuszczeniu leku do obrotu (częstośćnieznana) oraz w badaniach klinicznych kontrolowanych placebo (z udziałem łącznie 2542 pacjentówleczonych sertraliną i 2145 osób otrzymujących placebo), dotyczących depresji, ZO-K, napadówpaniki, PTSD i zespołu lęku społecznego.

Niektóre niepożądane reakcje na lek wymienione w Tabeli 1 mogą zmniejszać swoje nasilenie iczęstość w trakcie dalszego leczenia i zazwyczaj nie wymagają odstawienia leku.

Tabela 1: Działania niepożądane

Częstość działań niepożądanych zaobserwowanych w kontrolowanych placebo badaniach dotyczącychdepresji, ZO-K, napadów paniki, PTSD i zespołu lęku społecznego. Połączona analiza i doniesienia podopuszczeniu leku do obrotu (częstość nieznana).

Bardzo często

(≥1/10)

Często

(≥1/100 do

<1/10)

Niezbyt

często

(≥1/1000 do

<1/100)

Rzadko

(≥10 000 do

<1/1000)

Bardzo

rzadko

(<1/10000)

Częstość

nieznana

(częstość nie

mo-że być

określona na

podstawie dos-

tępnych

danych)

Zakażenia i zarażenia pasożytnicze

Zapalenie

gardła

Zapalenie

górnych dróg

oddechowych,

Nieżyt nosa

Zapalenie

uchyłków

jelita,

Zapalenie

żołądka i jelit,

Zapalenie

ucha

środkowego

Nowotwory łagodne, złośliwe i nieokreślone (w tym torbiele i polipy)

Nowotwory† Zaburzenia krwi i układu chłonnego

Powiększenie

węzłów

chłonnych

Leukopenia,

Małopłytko-

wość

Zaburzenia układu immunologicznego

Reakcje anafilaktyczne,Reakcje alergiczne,Alergia

Zaburzenia endokrynologiczne

Hiperprolak-tynemia, Niedoczyn-ność tarczycy, Zespół nadmiernegowydzielaniawazopresyny

Zaburzenia metabolizmu i odżywiania

Jadłowstręt,

Zwiększenie

apetytu*

Zaburzenia psychiczne

Bezsenność Depresja*, Omamy*,

(19%) Depersonali- Euforia*,

zacja, Apatia,

Koszmary Nieprawidło-

senne, we myślenie

Lęk*,

Pobudzenie*,

Nerwowość,

Zmniejszenie

libido*,

Bruksizm

Hipercholeste-

rolemia,

Hipoglikemia

Zaburzenia

konwersyjne,

Uzależnienie

od leków,

Zaburzenia

psychiczne*,

Agresja*,

Paranoja,

Myśli i(lub)

zachowania

samobójcze**

Lunatyzm,

Przedwczesny

wytrysk

Hiponatremia

Paroniria

Zaburzenia układu nerwowego

Zawroty Parestezje*,

głowy (11%), Drżenie,

Senność Wzmożone

(13%), Bóle napięcie,

głowy (21%)* Zaburzenia

smaku,

Zaburzenia

koncentracji

Drgawki*,

Mimowolne

ruchy mięśni*,

Zaburzenia

koordynacji,

Hiperkinezy,

Zaburzenia

pamięci,

Niedoczulica*,

Zaburzenia

mowy,

Zawroty

głowy

związane ze

zmianą

pozycji ciała,

Migrena*

Śpiączka*,

Choreoatetoza,

Dyskineza,

Przeczulica,

Zaburzenia

czucia

Zaburzenia

ruchowe (w

tym zaburzenia

pozapiramido-

we takie jak:

hiperkinezja,

hipertonia,

zgrzytanie

zębami i

zaburzenia

chodu),

Omdlenia,

Objawy

związane ze

złośliwym

zespołem

neuroleptyczny

m lub

zespołem

serotonino-wym, takie jak:pobudzenie,splątanie, obfite poceniesię, biegunka,gorączka, nadciśnienietętnicze, sztywność,tachykardia.W niektórychprzypadkachmiało to związek z jednoczesnymstosowaniemleków serotoninergi-cznych. Akatyzja iniepokój psychorucho-wy (patrz punkt 4.4)

Zaburzenia oka

Zaburzenia Jaskra,

widzenia Zaburzenia

wydzielania

łez,

Ubytki pola

widzenia,

Podwójne

widzenie,

Światłowstręt,

Krwotok do

komory

przedniej oka,

Rozszerzenie

źrenic*

Zaburzenia ucha i błędnika

Szum uszny* Ból ucha

Zaburzenia serca

Kołatanie Tachykardia Zawał serca,

serca* Bradykardia,

Choroba serca

Zaburzenia naczyniowe

Uderzenia Nadciśnienie Niedokrwienie

gorąca* tętnicze*, obwodowe

Uderzenia

gorąca

Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia

Nieprawidło-

we widzenie

Nieprawidłowe

krwawienia

(krwawienia z

nosa, z

przewodu

pokarmowego,

krew w moczu)

Ziewanie* Skurcz

oskrzeli*,

Duszność,

Krwawienie z

nosa

Skurcz krtani,

Hiperwentyla-

cja, Niedotle-

nienie, Świst

krtaniowy,

Dysfonia,

Czkawka

Zaburzenia żołądka i jelit

Biegunka Ból brzucha*,

(18%), Wymioty*,

Nudności Zaparcia*,

(24%), Niestrawność,

Suchość Wzdęcia

w ustach

(14%)

Zapalenie

przełyku,

Dysfagia,

Hemoroidy,

Nadmierne

wydzielanie

śliny,

Choroba

języka,

Odbijanie się

ze zwraca-

niem treści

żołądkowej

Smołowate

stolce,

Obecność

świeżej krwi

w kale,

Owrzodzenie

języka,

Zaburzenia

zębów,

Zapalenie

języka,

Zapalenie

przełyku,

Owrzodzenie

ust

Zapalenie

trzustki

Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych

Nieprawidło-

wa czynność

wątroby

Poważne

dolegliwości

wątrobowe (w

tym zapalenie

wątroby,

żółtaczka oraz

niewydolność

wątroby)

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej

Wysypka*, Obrzęk

Nadmierne okołooczodo-

pocenie się łowy*,

Plamica*,

Łysienie*,

Zimny pot,

Sucha skóra,

Pokrzywka*

Zapalenie

skóry,

Pęcherzowe

zapalenie

skóry,

Wysypka

grudkowa,

Nieprawidło-

wa struktura

włosów,

Nieprawidło-

wy zapach

skóry

Rzadkie

zgłoszenia

ciężkich działań

niepożądanych

ze strony skóry

(CDNS): np.

zespół Stevensa

–Johnsona oraz

martwica

naskórka,

Obrzęk

naczyniorucho-

wy, Obrzęk

twarzy,

Wrażliwość na

światło, Reakcja

skórna, Świąd

Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej

Ból Choroba Choroby kości Ból stawów, mięśniowy zwyrodnie- Skurcze mięśni

niowa stawów,

Osłabieniemięśniowe,Bóle pleców,Tiki mięśniowe

Zaburzenia nerek i dróg moczowych

Konieczność

oddawania

moczu w

nocy,

Zatrzymanie

moczu*,

Wielomocz,

Częstomocz,

Zaburzenia w

oddawaniu

moczu

Zaburzenia układu rozrodczego i piersi**

Zaburzenia Zaburzenia Krwawienia z

wytrysku czynności pochwy,

(14%) seksualnych, Zaburzenia

Zaburzenia czynności

wzwodu seksualnych u

kobiet

Skąpomocz,

Nietrzymanie

moczu*,

Opóźnienie w

oddawaniu

moczu

Krwotok

miesiączko-

wy, Zanikowe

zapalenie

sromu i

pochwy,

Zapalenie

żołędzi i

napletka,

Upławy,

Bolesny

wzwód

prącia*,

Mlekotok*

Ginekomastia,

Nieregularne

miesiączki

Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania

Zmęczenie Ból w klatce Złe samo-

(10%)* piersiowej* poczucie*,

Dreszcze,

Gorączka*,

Astenia*,

Pragnienie

Badania diagnostyczne

Przepuklina,

Zmniejszenie

tolerancji

lekowej,

Zaburzony

chód,

Zdarzenie

niemożliwe do

oceny

Obrzęk

obwodowy

Zmniejszenie

masy ciała*,

Zwiększenie

masy ciała*

Zwiększenie

aktywności

aminotransfe-

razy alani-

nowej*,

Zwiększenie

aktywności

aminotransfe-

razy aspara-

ginowej*,

Nieprawidło-

we nasienie

Nieprawidłowe

wyniki badań

laboratoryj-

nych,

Zaburzenia

czynności

płytek

krwi,

Zwiększone

stężenie

cholesterolu

Urazy i zatrucia

Urazy Procedury medyczne i chirurgiczne

Zabieg rozszerzanianaczyń

W przypadku wystąpienia działań niepożądanych w przebiegu depresji, ZO-K, zespołu lękupanicznego, PTSD i zespołu lęku społecznego, pojęcie dotyczące układów organizmu należyprzeklasyfikować według pojęć dotyczących układów organizmu obowiązujących w badaniach naddepresją.

† Zgłoszono przypadek nowotworu złośliwego u jednego pacjenta otrzymującego sertralinę, w porównaniu z brakiem takich przypadków w grupie otrzymującej placebo.

* te działania niepożądane wystąpiły również podczas badań postmarketingowych** w mianowniku podano łączną liczbę pacjentów w danej grupie wyodrębnionej według płci:sertralina (1118 mężczyzn, 1424 kobiet), placebo (926 mężczyzn, 1219 kobiet)W przypadku ZO-K – wyłącznie badania krótkoterminowe, trwające od 1 do 12 tygodni.*** w trakcie leczenia sertraliną lub wkrótce po zakończeniu stosowania tego leku stwierdzanoprzypadki myśli samobójczych i zachowań samobójczych (patrz punkt 4.4).

Objawy odstawienia obserwowane po przerwaniu leczenia sertraliną

Odstawienie sertraliny (szczególnie nagłe) często powoduje objawy odstawienia. Najczęściejzgłaszanymi reakcjami są: zawroty głowy, zaburzenia czuciowe (w tym parestezje), zaburzenia snu (wtym bezsenność i intensywne sny), pobudzenie lub niepokój, nudności i (lub) wymioty, drżenia i bóległowy. Zazwyczaj objawy te mają łagodne lub umiarkowane nasilenie i charakter samoograniczający;jednak u niektórych pacjentów mogą one być ciężkie i (lub) utrzymywać się przez długi czas. Dlategoteż gdy leczenie sertraliną nie jest już konieczne, zaleca się stopniowe zmniejszanie dawek (patrzpunkty 4.2 i 4.4).

Wyniki badań

Wyniki badań epidemiologicznych przeprowadzonych głównie wśród pacjentów w wieku 50 lat iwięcej wskazują na zwiększone ryzyko złamań kości u pacjentów przyjmujących inhibitory wychwytuzwrotnego serotoniny i trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne. Mechanizm tego działania nie jestznany.

Populacja osób w podeszłym wieku

Leki z grup SSRI lub SNRI, w tym sertralina, mogą być związane z przypadkami klinicznie istotnejhiponatremii u osób w podeszłym wieku, które mogą być bardziej narażone na to zdarzenieniepożądane (patrz punkt 4.4).

Pacjenci pediatryczni

U ponad 600 pacjentów pediatrycznych leczonych sertraliną ogólny profil działań niepożądanych byłzazwyczaj podobny do zaobserwowanego w badaniach z udziałem osób dorosłych. W kontrolowanychbadaniach (n=281 pacjentów leczonych sertraliną) zaobserwowano następujące działania niepożądane:Bardzo często (≥ 1/10): bóle głowy (22%), bezsenność (21%), biegunka (11%) i nudności (15%).Często (≥ 1/100 do <1/10): bóle w klatce piersiowej, mania, gorączka, wymioty, anoreksja, labilnośćemocjonalna, agresja, pobudzenie, nerwowość, zaburzenia uwagi, zawroty głowy, hiperkinezja,migrena, senność, drżenia, zaburzenia widzenia, suchość w jamie ustnej, niestrawność, koszmarynocne, zmęczenie, nietrzymanie moczu, wysypka, trądzik, krwawienie z nosa, wzdęcia.

Niezbyt często (≥1/1000 do <1/100): wydłużenie odcinka QT w EKG, próby samobójcze, drgawki,zaburzenia pozapiramidalne, parestezje, depresja, omamy, plamica, hiperwentylacja, niedokrwistość,zaburzenia czynności wątroby, zwiększone stężenie aminotransferazy alaninowej, zapalenie pęcherza,opryszczka, zapalenie ucha zewnętrznego, bóle uszu, bóle oczu, rozszerzenie źrenic, złe samopoczucie, krwiomocz, wysypka krostkowa, katar, urazy, spadek masy ciała, skurcze mięśni,nieprawidłowe sny, apatia, albuminuria, częstomocz, wielomocz, bóle piersi, zaburzenia

miesiączkowania, łysienie, zapalenie skóry, choroby skóry, nieprawidłowy zapach skóry, pokrzywka,bruksizm, uderzenia gorąca.

4.9 Przedawkowanie

Toksyczność

Dostępne dane wskazują na to, że sertralina ma duży margines bezpieczeństwa przy przedawkowaniu.Opisywano przedawkowanie samej sertraliny w dawce do 13,5 g. Wystąpiły zgony poprzedawkowaniu sertraliny głównie w skojarzeniu z innymi lekami i (lub) alkoholem.Dlatego w każdym przypadku przedawkowania należy podjąć agresywne postępowanie medyczne.

Objawy

Do objawów przedawkowania należą działania niepożądane sertraliny, takie jak senność, zaburzeniaprzewodu pokarmowego (takie jak nudności i wymioty), tachykardia, drżenia, pobudzenie i zawrotygłowy. Rzadziej opisywanym objawem była śpiączka.

Leczenie

Nie istnieje swoista odtrutka dla sertraliny. Należy zapewnić i utrzymać drożność dróg oddechowychoraz zapewnić odpowiednią wentylację i podać tlen, gdy jest to konieczne. Węgiel aktywowany, którymożna zastosować w połączeniu ze środkiem przeczyszczającym, może być tak samo lub bardziejskuteczny niż płukanie żołądka i należy brać go pod uwagę przy leczeniu przedawkowania. Nie zalecasię indukowania wymiotów. Zaleca się monitorowanie czynności serca i podstawowych parametrówfizjologicznych, jak też ogólne leczenie objawowe i podtrzymujące. Ze względu na dużą objętośćdystrybucji sertraliny, skuteczność wymuszonej diurezy, dializy, hemoperfuzji i transfuzji wymiennejjest mało prawdopodobne.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1 Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna: Selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny.Kod ATC: N06AB06

Sertralina jest silnym i swoistym inhibitorem wychwytu serotoniny (5HT) w komórkach nerwowychw badaniach in vitro, nasila działanie 5HT u zwierząt. Ma jedynie bardzo słaby wpływ na wychwytzwrotny noradrenaliny i dopaminy. W dawkach leczniczych sertralina blokuje wychwyt serotoniny wpłytkach krwi ludzi. W badaniach na zwierzętach nie wykazano, aby działała stymulująco, sedatywnie,cholinolitycznie lub kardiotoksycznie. W kontrolowanych badaniach u zdrowych ochotnikówsertralina nie powodowała sedacji, ani nie wpływała na sprawność psychomotoryczną.Jako selektywny inhibitor wychwytu 5HT, sertralina nie wpływa na przekaźnictwokatecholaminergiczne. Sertralina nie wykazuje powinowactwa do receptorów muskarynowych(cholinergicznych), serotoninowych, dopaminergicznych, adrenergicznych, histaminergicznych,GABA ani do receptorów benzodiazepinowych. Długotrwałe podawanie sertraliny zwierzętomprowadzi do zmniejszenia liczby i wrażliwości receptorów noradrenergicznych w mózgu. Podobnyefekt obserwowano podczas podawania innych leków przeciwdepresyjnych i stosowanych w leczeniuZO-K.

Nie wykazano, aby sertralina miała potencjał uzależniający. W kontrolowanym, metodą podwójnieślepej próby, z użyciem placebo badaniu porównawczym skłonności do nadużywania sertraliny,alprazolamu i d-amfetaminy u ludzi, sertralina nie powodowała dodatnich efektów subiektywnychwskazujących na możliwość nadużywania. Z drugiej strony uczestnicy badania oceniali zarównoalprazolam, jak i d-amfetaminę znacznie wyżej niż placebo pod względem satysfakcji związanej zestosowaniem leku, euforii i możliwości nadużywania. Sertralina nie powoduje ani stymulacji, aniniepokoju, jakie są związane z d-amfetaminą, jak też nie wykazuje działania uspokajającego izaburzeń psychoruchowych związanych ze stosowaniem alprazolamu. Sertralina nie wywołuje

dodatniego wzmocnienia u małp rezus szkolonych w zakresie samodzielnego podawania kokainy, jakteż nie zastępuje ani d-amfetaminy, ani pentobarbitalu jako bodźca dyskryminującego u małp rezus.

Badania kliniczne

Duże zaburzenie depresyjne

Przeprowadzono badanie z udziałem pacjentów ambulatoryjnych z depresją, u których wystąpiłaodpowiedź przy końcu wstępnej, 8-tygodniowej, otwartej fazy leczenia sertraliną w dawce 50-200 mg/dobę. Pacjentów tych (n=295) randomizowano do grupy kontynuującej przez 44 tygodnie leczeniesertraliną w dawce 50-200 mg/dobę lub placebo prowadzone metodą podwójnie ślepej próby.U pacjentów otrzymujących sertralinę zaobserwowano statystycznie istotną mniejszą częstośćnawrotów niż wśród pacjentów otrzymujących placebo. Średnia dawka u osób, które ukończyłybadanie, wynosiła 70 mg/dobę. Odsetek osób reagujących na leczenie (określony jako odsetekpacjentów, u których nie doszło do nawrotu choroby) w grupach otrzymujących sertralinę i placebowyniósł odpowiednio 83,4% i 60,8%.

Zespół lęku pourazowego, tzw. post-traumatic stress disorder (PTSD)

Dane połączone z 3 badań dotyczących PTSD w populacji ogólnej wskazują na mniejszy odsetekodpowiedzi u mężczyzn niż u kobiet. W dwóch badaniach populacji ogólnej, w których uzyskanowyniki dodatnie, odsetek kobiet i mężczyzn reagujących na leczenie sertraliną w porównaniu zplacebo był zbliżony (odpowiednio kobiety: 57,2% vs. 34,5%, mężczyźni: 53,9% vs. 38,2%). Liczbapacjentów, mężczyzn i kobiet, w połączonych badaniach populacji ogólnej wynosiła odpowiednio 184i 430, dlatego wyniki dotyczące kobiet są lepiej ugruntowane, natomiast u mężczyzn wyraźny jestwpływ innych zmiennych początkowych (częstsze nadużywanie substancji, dłuższy czas trwania,źródło urazu, itp.), które korelują ze zmniejszeniem efektu działania leku.

Pacjenci pediatryczni z ZO-K

Oceniano bezpieczeństwo i skuteczność stosowania sertraliny (50–200 mg/dobę) w leczeniu dzieci (6–12 lat) i młodzieży (13–17 lat ) bez depresji, leczonych ambulatoryjnie, chorujących na zaburzenieobsesyjno-kompulsyjne (ZO-K). Po tygodniu prowadzonej metodą pojedynczo ślepej próby fazywstępnej, pacjentów przydzielono w sposób randomizowany do grup leczonych przez dwanaścietygodni zmienną dawką sertraliny lub placebo. Początkowa dawka u dzieci (6–12 lat) wynosiła 25 mg.U pacjentów z grupy otrzymującej sertralinę stwierdzono istotnie większą poprawę według skaliChildren’s Yale-Brown Obsessive Compulsive Scale CY-BOCS (p = 0,005), skali NIMH GlobalObsessive Compulsive Scale (p = 0,019) i skali CGI Improvement (p = 0,002) niż u tych z grupyplacebo. Ponadto zaobserwowano również tendencję w kierunku większej poprawy w grupie leczonejsertraliną, w porównaniu do grupy otrzymującej placebo według skali CGI Severity (p = 0,089).W skali CY-BOCs średni wynik początkowy i zmiana w stosunku do wartości początkowej w grupieplacebo wynosiły odpowiednio 22,25 ± 6,15 i -3,4 ± 0,82, natomiast w grupie otrzymującej sertralinęśredni wynik początkowy i zmiana w stosunku do wartości początkowej w grupie placebo wynosiłyodpowiednio 23,36 ± 4,56 i -6,8 ± 0,87. W analizie post hoc osoby odpowiadające na leczenie,definiowane jako pacjenci z 25-procentowym lub większym obniżeniem CY-BOCs (podstawowejmiary skuteczności) w okresie od rozpoczęcia leczenia do osiągnięcia zaplanowanego punktukońcowego, należeli w 53% do grupy pacjentów leczonych sertraliną, w porównaniu do 37%pacjentów leczonych placebo (p = 0,03).

Brak danych dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności długotrwałego stosowania leku w grupiepacjentów pediatrycznych.

Brak danych dotyczących dzieci w wieku poniżej 6 lat.

5.2 Właściwości farmakokinetyczne

Wchłanianie

Sertralina wykazuje farmakokinetykę proporcjonalną do dawki w zakresie dawek od 50 do 200 mg. Uludzi po podaniu doustnym dawki od 50 do 200 mg raz na dobę przez 14 dni maksymalne stężeniesertraliny w osoczu występowało po 4,5 do 8,4 godzinach po codziennym podaniu leku. Pokarm niema istotnego wpływu na biodostępność tabletek sertraliny.

Dystrybucja

Około 98% krążącego leku jest związane z białkami osocza.

Biotransformacja

Sertralina podlega intensywnemu metabolizmowi podczas pierwszego przejścia przez wątrobę.

Eliminacja

Średni okres półtrwania sertraliny wynosi około 26 godzin (zakres 22–36 godzin). Zgodnie zkońcowym okresem połowicznej eliminacji, następuje około dwukrotna kumulacja do stężeń stanustacjonarnego, które są osiągane po jednym tygodniu podawania leku raz na dobę. Okres półtrwaniaN-desmetylosertraliny pozostaje w zakresie od 62 do 104 godzin. Zarówno sertralina, jak i N-desmetylosertralina są w znacznym stopniu metabolizowane u ludzi, a powstające metabolity sąwydalane z kałem i z moczem w równych ilościach. Jedynie niewielka ilość (<0,2%) niezmienionejsertraliny jest wydalana z moczem.

Farmakokinetyka w szczególnych grupach pacjentów

Pacjenci pediatryczni z ZO-K

Farmakokinetykę sertraliny badano w grupie 29 dzieci w wieku od 6 do 12 lat i 32 nastolatków wwieku od 13 do 17 lat. U pacjentów stopniowo zwiększano dawkę do dawki dobowej 200 mg w ciągu32 dni, albo przez podanie dawki początkowej 25 mg i jej stopniowe zwiększanie, albo poprzezpodanie dawki początkowej 50 mg i jej stopniowe zwiększanie. Schematy podawania leku w dawce25 i 50 mg były równie dobrze tolerowane. W przypadku dawki 200 mg stężenia sertraliny w osoczuw stanie stacjonarnym w grupie dzieci w wieku od 6 do 12 lat były o około 35% większe niż u dzieciw wieku od 13 do 17 lat, i o 21% większe niż w grupie referencyjnej osób dorosłych. Nie stwierdzonoistotnych różnic klirensu kreatyniny między chłopcami a dziewczętami. Dlatego u dzieci, zwłaszcza zmałą masą ciała, zaleca się stosowanie małej dawki początkowej i stopniowe zwiększanie dawki zakażdym razem o 25 mg.

U młodzieży lek należy dawkować podobnie jak u dorosłych.

Młodzież i osoby w podeszłym wieku

Profil farmakokinetyczny leku u młodzieży i u osób w podeszłym wieku nie różni się w sposób istotnyod profilu farmakokinetycznego u osób dorosłych w wieku od 18 do 65 lat.

Zaburzenia czynności wątroby

U pacjentów z uszkodzeniem wątroby okres półtrwania sertraliny jest wydłużony, a wartość AUCwzrasta trzykrotnie (patrz punkty 4.2 i 4.4).

Niewydolność nerek

U pacjentów z niewydolnością nerek w stopniu od umiarkowanego do ciężkiego nie stwierdzanoistotnej kumulacji sertraliny.

5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

Dane niekliniczne uzyskane w konwencjonalnych badaniach farmakologicznych dotyczącychbezpieczeństwa stosowania, toksyczności po podaniu wielokrotnym, genotoksyczności i potencjalnegodziałania rakotwórczego, nie ujawniają szczególnego zagrożenia dla człowieka. W badaniachoceniających toksyczny wpływ na rozród u zwierząt nie stwierdzono oznak teratogenności aniniekorzystnego wpływu leku na płodność samców. Zaobserwowana fetotoksyczność byłaprawdopodobnie związana z toksycznym działaniem leku na matkę. Mniejszą przeżywalność izmniejszenie masy ciała stwierdzano jedynie w pierwszych dniach po urodzeniu. Uzyskane danewskazują na to, że wczesna umieralność okołoporodowa wynikała z działania leku in utero po 15 dniuciąży.

Opóźnienia rozwoju stwierdzane u potomstwa samic otrzymujących lek wynikały prawdopodobnie zwpływu leku na matki, w związku z czym nie wiążą się z istotnie wyższym ryzykiem u ludzi.

Badania przeprowadzone na gryzoniach i innych zwierzętach nie ujawniły wpływu na płodność.

6. DANE FARMACEUTYCZNE

6.1 Wykaz substancji pomocniczych

Rdzeń tabletki:

Laktoza jednowodna

Celuloza mikrokrystaliczna (Avicel PH 102)Powidon K30 Karboksymetyloskrobia sodowaMagnezu stearynian

Otoczka tabletki:

Hypromeloza 6Talk

Glikol propylenowy Tytanu dwutlenek (E 171).

6.2 Niezgodności farmaceutyczne

Nie dotyczy.

6.3 Okres ważności

3 lata

6.4 Specjalne środki ostrożności przy przechowywaniu

Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania.

6.5 Rodzaj i zawartość opakowania

Blistry z PVC/PVDC/aluminium w tekturowym pudełku: 7, 14, 15, 20, 28, 30, 50, 60, 98 i 100tabletek powlekanych.

Blistry jednostkowe z PVC/PVDC/aluminium w tekturowym pudełku: 28x1, 30x1, 50x1, 98x1 i100x1 tabletek powlekanych.

Okrągłe butelki z HDPE z zamknięciem zatrzaskowym: 100, 250 i 500 tabletek powlekanych.

Nie wszystkie rodzaje opakowań muszą znajdować się w obrocie.

6.6 Szczególne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania leku do stosowania

Brak szczególnych wymagań.

7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NADOPUSZCZENIE DO OBROTU

Zakłady Farmaceutyczne POLPHARMA SAul. Pelplińska 19, 83-200 Starogard Gdański

8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU