tolerancji na przeciwhistaminowe działanie cetyryzyny (hamowanie powstawania bąblipokrzywkowych i zaczerwienienia). Po przerwaniu leczenia cetyryzyną podawaną wielokrotnie, skóraodzyskuje normalną reaktywność na histaminę w ciągu 3 dni.
5.2 Właściwości farmakokinetyczne
Maksymalne stężenie w osoczu w stanie stacjonarnym wynosi około 300 ng/ml i występuje w ciągu1,0 ± 0,5 h. Rozkład parametrów farmakokinetycznych, takich jak stężenie maksymalne (Cmax) i polepod krzywą (AUC), jest jednoznacznie zdefiniowany.
Pokarm nie zmniejsza stopnia wchłaniania cetyryzyny, lecz zmniejsza szybkość wchłaniania cetyryzyny.
W przypadku podawania cetyryzyny w postaci roztworu, kapsułek i tabletek, biodostępność jest podobna.
Pozorna objętość dystrybucji wynosi 0,50 l/kg. Cetyryzyna wiąże się z białkami osocza w 93 ± 0,3%. Cetyryzyna nie wpływa na stopień wiązania warfaryny z białkami.
Cetyryzyna nie podlega w znaczącym stopniu metabolizmowi pierwszego przejścia.
Końcowy okres półtrwania wynosi około 10 godzin. Nie zaobserwowano kumulacji cetyryzynypodczas stosowania dawek dobowych 10 mg przez 10 dni. Około dwie trzecie dawki jest wydalanew postaci niezmienionej z moczem.
Liniowość lub nieliniowość Cetyryzyna wykazuje liniową kinetykę w zakresie dawek od 5 do 60 mg.
Zaburzenia czynności nerek: Farmakokinetyka leku była podobna u pacjentów z łagodnymizaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny powyżej 40 ml/min) oraz u zdrowych ochotników.U pacjentów z umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek okres półtrwania był 3 razy dłuższy,a klirens o 70% mniejszy niż u zdrowych ochotników.
U pacjentów poddawanych hemodializie (klirens kreatyniny mniejszy niż 7 ml/min), którym podanodoustnie cetyryzynę w pojedynczej dawce 10 mg, okres półtrwania był 3 razy dłuższy, a klirens o 70%mniejszy niż u osób zdrowych. Podczas hemodializy cetyryzyna była usuwana z osocza w niewielkimstopniu. Konieczne jest dostosowanie dawkowania u pacjentów z umiarkowanymi lub ciężkimizaburzeniami czynności nerek (patrz punkt 4.2).
Zaburzenia czynności wątroby: U pacjentów z przewlekłymi chorobami wątroby (marskość żółciowa,choroby dotyczące miąższu wątroby, choroby związane z zastojem żółci), którym podano 10 lub20 mg cetyryzyny w pojedynczej dawce, okres półtrwania wydłużył się o 50%, a klirens zmniejszyło 40% w porównaniu do osób zdrowych.
Dostosowanie dawkowania jest konieczne tylko u tych pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby,u których jednocześnie występują zaburzenia czynności nerek.
Osoby w podeszłym wieku: U 16 ochotników w podeszłym wieku po podaniu doustnie pojedynczejdawki 10 mg okres półtrwania wydłużył się o około 50%, a klirens zmniejszył się o 40%w porównaniu z młodszymi pacjentami. Wydaje się, że zmniejszenie klirensu cetyryzyny uochotników w podeszłym wieku jest związane z występującym w tej grupie osłabieniem czynnościnerek.
Dzieci i młodzież: U dzieci w wieku od 6 do 12 lat okres półtrwania cetyryzyny wynosił około6 godzin, a u dzieci w wieku od 2 do 6 lat - 5 godzin. U niemowląt i dzieci w wieku od 6 do
8