CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO
1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO
Doxar XL, 4 mg, tabletki o przedłużonym uwalnianiu
2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY
Każda tabletka o przedłużonym uwalnianiu zawiera 4 mg doksazosyny (w postaci doksazosyny mezylanu).
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA
Tabletki o przedłużonym uwalnianiu.
Białe, okrągłe, dwuwypukłe tabletki z wytłoczonym napisem “DL”.
4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE
4.1 Wskazania do stosowania
- Samoistne nadciśnienie tętnicze.
- Leczenie objawowe łagodnego rozrostu gruczołu krokowego.
4.2 Dawkowanie i sposób podawania
Dawkowanie
Maksymalna zalecana dawka wynosi 8 mg doksazosyny raz na dobę.
Samoistne nadciśnienie tętnicze
Dorośli: zazwyczaj podaje się 4 mg doksazosyny raz na dobę. W razie potrzeby dawkę można zwiększyć do 8 mg raz na dobę.
Uzyskanie optymalnego działania leku może zająć do 4 tygodni.
Doxar XL, tabletki o przedłużonym uwalnianiu, może być stosowany w monoterapii lub z innymi lekami, np. tiazydowymi lekami moczopędnymi, lekami blokującymi receptory beta-adrenergiczne(beta-blokerami), antagonistami kanałów wapniowych lub inhibitorami konwertazy angiotensyny.
Leczenie objawowe łagodnego rozrostu gruczołu krokowegoDorośli: zazwyczaj podaje się 4 mg doksazosyny raz na dobę. W razie potrzeby dawka może byćzwiększona do 8 mg raz na dobę.
Doxar XL, tabletki o przedłużonym uwalnianiu, może być stosowany w leczeniu łagodnego rozrostu gruczołu krokowego, zarówno u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym, jak i z prawidłowymi wartościami ciśnienia tętniczego, ponieważ zmiany ciśnienia u tych pacjentów nie mają znaczeniaklinicznego. U pacjentów z nadciśnieniem tętniczym oba schorzenia leczone jednocześnie.
Pacjenci w podeszłym wieku
Dawkowanie tak jak u pacjentów dorosłych.
1
Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek
Ponieważ nie obserwowano zmian w farmakokinetyce doksazosyny u pacjentów z zaburzeniamiczynności nerek, jak również nie stwierdzono, aby doksazosyna nasilała istniejące zaburzeniaczynności nerek, u tych pacjentów mogą być stosowane zwykle zalecane dawki.
Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby
Doksazosynę należy podawać z zachowaniem wyjątkowej ostrożności pacjentom z objawamizaburzeń czynności wątroby. Nie ma wystarczającego doświadczenia klinicznego w stosowaniu doksazosyny u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby, dlatego jej stosowanie nie jest zalecane u tych pacjentów (patrz punkt 4.4).
Dzieci i młodzież
Skuteczność i bezpieczeństwo stosowania produktu leczniczego Doxar XL, tabletki o przedłużonymuwalnianiu, nie zostały potwierdzone u dzieci i młodzieży.
Sposób podawania
Podanie doustne.
Doxar XL, tabletki o przedłużonym uwalnianiu mogą być przyjmowane w trakcie posiłku lubniezależnie od niego. Tabletkę należy połknąć w całości, popijając wystarczającą ilością płynu.Tabletek o przedłużonym uwalnianiu nie należy rozgryzać, dzielić ani rozkruszać.
4.3 Przeciwwskazania
Doksazosyna jest przeciwwskazana:
- u pacjentów ze znaną nadwrażliwością na substancję czynną, na inne chinazoliny (np. prazosynę, terazosynę) lub którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1 - u pacjentów z niedociśnieniem ortostatycznym w wywiadzie
- u pacjentów z łagodnym rozrostem gruczołu krokowego i z jednoczesnym przekrwieniem w obrębie górnych dróg moczowych, z przewlekłymi zakażeniami dróg moczowych lub z kamieniami moczowymi
- u pacjentów z niedrożnością przewodu pokarmowego, niedrożnością przełyku lub jakimkolwiek stopniem zwężenia światła przewodu pokarmowego w wywiadzie (wskazane tylko u pacjentów przyjmujących tabletki o przedłużonym uwalnianiu)- podczas karmienia piersią (wskazane tylko u pacjentek z nadciśnieniem tętniczym, patrz punkt 4.6)
- u pacjentów z niedociśnieniem tętniczym (wskazane tylko u pacjentów z łagodnym rozrostem gruczołu krokowego).
Doksazosyna jest przeciwwskazana u pacjentów z łagodnym rozrostem gruczołu krokowegospowodowanym przepełnieniem pęcherza, bezmoczem lub postępującą niewydolnością nerek.
4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
Doksazosyna nie jest wskazana w leczeniu pierwszego rzutu samoistnego nadciśnienia tętniczego.Może być stosowana w monoterapii u pacjentów, u których nie uzyskano odpowiedzi na leczenie lubwystępują u nich przeciwwskazania do stosowania innych leków. Alternatywne, stosowanie może byćograniczone do leczenia drugiego lub trzeciego rzutu z jednoczesnym stosowaniem innych leków przeciwnadciśnieniowych.
Informacje dla pacjenta
Pacjent powinien zostać poinformowany o tym, że tabletki z doksazosyną powinny być połykane w całości. Pacjenci nie powinni żuć, dzielić lub kruszyć tabletek.
W niektórych postaciach produktów leczniczych o przedłużonym uwalnianiu substancja czynna jest
2
otoczona przez obojętną, niewchłaniającą się otoczkę, która umożliwia kontrolowane, powolne uwalnianie leku z tabletki. Po przejściu przez przewód pokarmowy, pusta osłonka tabletki jest wydalana. Należy uprzedzić pacjentów, że obecność w stolcu pozostałości przypominających tabletkę nie powinna być powodem do niepokoju.
Nieprawidłowo krótki czas przejścia przez układ pokarmowy (np. po resekcji chirurgicznej) możepowodować niepełne wchłanianie leku. Wobec długiego okresu półtrwania doksazosyny znaczeniekliniczne tego zjawiska jest niejasne.
Rozpoczęcie leczenia
Z uwagi na właściwości α-adrenolityczne doksazosyny, szczególnie na początku leczenia, u pacjentów może wystąpić niedociśnienie ortostatyczne, objawiające się zawrotami głowy i uczuciem słabości lub rzadko utratą przytomności (omdlenia). Dlatego też dobra praktyka lekarska zaleca kontrolę ciśnienia tętniczego na początku leczenia, aby ograniczyć możliwość wystąpienia objawów ortostatycznych. Należy pouczyć pacjentów, by w początkowym okresie leczenia unikali sytuacji, w których może dojść do urazu, w przypadku zawrotów głowy lub osłabienia.
Priapizm
W obserwacjach prowadzonych po wprowadzeniu do obrotu leków alfa-adrenolitycznych, w tym doksazosyny, notowano przypadki przedłużonej erekcji i priapizmu, związane ze stosowaniem tych substancji. Jeśli priapizm nie będzie natychmiast leczony, może dojść do uszkodzenia tkanki prącia itrwałej utraty potencji, dlatego pacjent powinien natychmiast skorzystać z pomocy medycznej.
Stosowanie u pacjentów z ciężką chorobą serca
Podobnie jak w przypadku pozostałych leków rozszerzających naczynia, dobra praktyka lekarska zaleca zachowanie ostrożności podczas podawania doksazosyny pacjentom z następującymi ciężkimi chorobami serca:
obrzęk płuc spowodowany zwężeniem aorty lub zwężeniem zastawki dwudzielnej niewydolność serca z dużą pojemnością wyrzutową
prawokomorowa niewydolność serca spowodowana zatorem płucnym lub wysiękiem
osierdziowym
lewokomorowa niewydolność serca z niskim ciśnieniem napełniania.
Stosowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby
Podobnie jak w przypadku innych leków w całości metabolizowanych w wątrobie, należy zachowaćszczególną ostrożność przy podawaniu doksazosyny pacjentom ze stwierdzoną niewydolnościąwątroby. Z uwagi na brak doświadczenia w stosowaniu produktu leczniczego u pacjentów z ciężkąniewydolnością wątroby, podawanie leku w tej grupie pacjentów nie jest zalecane.
Stosowanie jednocześnie z inhibitorami 5-fosfodiesterazy
Należy z ostrożnością podawać doksazosynę jednocześnie z inhibitorami 5-fosfodiesterazy (np.syldenafil, tadanafil i wardenafil), ponieważ obydwa leki wykazują działanie rozszerzające naczyniakrwionośne i u niektórych pacjentów może to prowadzić do objawowego niedociśnienia. W celuzminimalizowania ryzyka rozwoju niedociśnienia ortostatycznego zaleca się rozpoczęcie stosowaniainhibitorów 5-fosfodiesterazy tylko, gdy pacjent jest ustabilizowany hemodynamicznie z zastosowaniem leczenia beta-blokerem. Ponadto, zaleca się rozpoczęcie leczenia inhibitorami 5- fosfodiesterazy w najmniejszej dostępnej dawce po sześciu godzinach od przyjęcia doksazosyny. Nie przeprowadzano badań klinicznych z doksazosyną w postaci o przedłużonym uwalnianiu.
Stosowanie u pacjentów podczas operacyjnego leczenia zaćmy
U niektórych pacjentów leczonych tamsulosyną, obecnie lub w przeszłości, zaobserwowanośródoperacyjny zespół wiotkiej tęczówki (ang. Intraoperative Floppy Iris Syndrome IFIS, rodzajzespołu małej źrenicy). Obserwowano również pojedyncze przypadki u pacjentów przyjmujących lekiblokujące receptory alfa 1-adrenergiczne (alfa 1-blokery) i dlatego nie można wykluczyć tegodziałania leków z tej grupy. Ponieważ IFIS może prowadzić do zwiększenia występowania powikłańpodczas zabiegu operowania zaćmy, przed operacją należy poinformować chirurga okulistę o
3
przyjmowaniu alfa 1-blokerów obecnie lub w przeszłości.
4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji
Jednoczesne podawanie inhibitorów 5-fosfodiesterazy (np. syldenafil, tadanafil, wardenafil) zdoksazosyną u niektórych pacjentów może prowadzić do objawowego niedociśnienia (patrz punkt
4.4). Nie przeprowadzono badań dotyczących doksazosyny w postaci o przedłużonym uwalnianiu.
Większość (98%) doksazosyny wiąże się z białkami osocza. Badania in vitro na ludzkim osoczuwskazują, że doksazosyna nie wpływa na wiązanie z białkami osocza digoksyny, warfaryny, fenytoinyani indometacyny.
Konwencjonalna doksazosyna była podawana w doświadczeniach klinicznych jednocześnie ztiazydowymi lekami moczopędnymi, furosemidem, beta-blokerami, niesteroidowymi lekamiprzeciwzapalnymi, antybiotykami, doustnymi lekami hipoglikemizującymi, lekami nasilającymiwydalanie kwasu moczowego oraz lekami przeciwkrzepliwymi i nie powodowała wystąpienianiepożądanych interakcji lekowych.
Doksazosyna nasila hipotensyjne działanie innych alfa-blokerów i innych leków obniżających ciśnienie tętnicze.
W otwartych, randomizowanych, kontrolowanych placebo badaniach klinicznych u 22 zdrowychochotników płci męskiej, podanie pojedynczej dawki 1 mg doksazosyny w 1. dniu czterodniowegoleczenia cymetydyną (400 mg dwa razy na dobę) powodowało 10% zwiększenie przeciętnego AUCdoksazosyny i nieznaczące statystycznie zmiany w średnim Cmax i średnim okresie półtrwaniadoksazosyny. 10% zwiększenie przeciętnego AUC doksazosyny z cymetydyną jest w zakresiezmienności międzyosobniczej (27%) przeciętnego AUC doksazosyny z placebo.
4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację
Ciąża
Nadciśnienie tętnicze
Bezpieczeństwo stosowania doksazosyny podczas ciąży nie zostało ustalone z powodu brakuodpowiednich i dobrze kontrolowanych badań u ciężarnych kobiet. Dlatego też doksazosyna powinnabyć stosowana podczas ciąży, tylko jeśli potencjalna korzyść wynikająca ze stosowania przeważa nad ryzykiem. Chociaż badania na zwierzętach nie wykazały działania teratogennego, obserwowano zmniejszoną przeżywalność płodów po zastosowaniu dużych dawek (patrz punkt 5.3).
Karmienie piersią
Jeżeli konieczne jest leczenie doksazosyną, należy przerwać karmienie piersią (patrz punkt 5.3).
Doksazosyna jest przeciwwskazana podczas karmienia piersią, ponieważ lek kumuluje się w mlekukarmiących szczurów i brak jest informacji o wydzielaniu leku do mleka ludzkiego.
Łagodny rozrost gruczołu krokowego Nie dotyczy.
4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn
Zdolność do wykonywania czynności takich jak obsługa maszyn lub pojazdów może być zaburzona,zwłaszcza na początku leczenia.
4.8 Działania niepożądane
Podczas leczenia produktem leczniczym Doxar XL obserwowano i zgłaszano następujące działania
4
niepożądane, które występowały z następującą częstością: bardzo często ( ≥1/10), często (≥1/100 i <1/10), niezbyt często (1/1 000 i <1/100), rzadko (≥1/10 000 i <1/1 000), bardzo rzadko (<1/10 000) i nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych).
Klasyfikacja układów i narządów Częstość Działania niepożądane wg MedDRA
Zakażenia i zarażenia pasożytnicze często zakażenia dróg oddechowych,
zakażenia dróg moczowych Zaburzenia krwi i układu chłonnego bardzo rzadko leukopenia, trombocytopenia
Zaburzenia układu niezbyt często reakcje alergiczne na lek immunologicznego
Zaburzenia metabolizmu i niezbyt często anoreksja, dna moczanowa, zwiększonyodżywiania apetyt
Zaburzenia psychiczne niezbyt często niepokój, depresja, bezsenność
bardzo rzadko pobudzenie, nerwowość
Zaburzenia układu nerwowego często zawroty głowy, bóle głowy, senność
niezbyt często zaburzenia mózgowo-naczyniowe,
hipoestezja, omdlenia, drżenie
bardzo rzadko ortostatyczne zawroty głowy, parestezja Zaburzenie oka bardzo rzadko zamazane widzenie
Zaburzenia słuchu i kanału
słuchowego
nieznana śródoperacyjny zespół wiotkiej
tęczówki (patrz punkt 4.4)
często zawroty głowy pochodzenia
błędnikowego
niezbyt często dzwonienie (szum) w uszach
Zaburzenia serca często kołatanie serca, tachykardia niezbyt często dławica piersiowa, zawał serca
bardzo rzadko bradykardia, arytmie serca
Zaburzenia naczyniowe często niedociśnienie tętnicze, niedociśnienie
ortostatyczne
bardzo rzadko uderzenie krwi do głowy
Zaburzenia układu oddechowego,
klatki piersiowej i śródpiersia
często zapalenie oskrzeli, kaszel, duszności,
nieżyt nosa
niezbyt często krwawienie z nosa
bardzo rzadko skurcz oskrzeli
Zaburzenia żołądka i jelit często bóle brzucha, niestrawność, suchość w
ustach, nudnościniezbyt często zaparcie, biegunka, wzdęcia, oddawanie gazów, wymioty, zapalenie żołądka i jelit
nieznana zaburzenia smaku
Zaburzenia wątroby i dróg niezbyt często nieprawidłowe wyniki badaniażółciowych czynności wątroby bardzo rzadko cholestaza, zapalenie wątroby,
żółtaczka Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej często świąd
niezbyt często wysypka skórna
bardzo rzadko łysienie, plamica, pokrzywka
Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i
tkanki łącznej
często bóle pleców, bóle mięśni
niezbyt często bóle stawów
bardzo rzadko skurcze mięśni, osłabienie mięśni Zaburzenia nerek i układu często zapalenie pęcherza, nietrzymanie moczu
5
moczowego niezbyt często dyzuria, krwiomocz, zaburzenia
częstości oddawania moczu bardzo rzadko zaburzenia w oddawaniu moczu, oddawanie moczu w nocy, wielomocz, zwiększona diureza
Zaburzenia układu rozrodczego i niezbyt często impotencja piersi
bardzo rzadko ginekomastia, priapizm
nieznana ejakulacja wsteczna
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu
podania
często osłabienie, ból w klatce piersiowej,
objawy grypopodobne, obrzęk
obwodowy
niezbyt często ból, obrzęk twarzy
bardzo rzadko uczucie zmęczenia, złe samopoczucie Badania diagnostyczne niezbyt często zwiększenie masy ciała
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych
Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działańniepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowaniaproduktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszaćwszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu MonitorowaniaNiepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych,Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, tel.:+48 22 49 21 301, faks: +48 22 49 21 309, e-ma
il: [email protected].
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
4.9 Przedawkowanie
W przypadku przedawkowania prowadzącego do niedociśnienia tętniczego, pacjent powinien być ułożony na plecach z nisko ułożoną głową. W indywidualnych przypadkach należy podjąć inne czynności podtrzymujące, jeśli uzna się to za właściwe. Ponieważ doksazosyna wiąże się z białkami wwysokim stopniu, dializa nie jest wskazana.
5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE
5.1 Właściwości farmakodynamiczne
Grupa farmakoterapeutyczna: leki blokujące receptor alfa-adrenergiczny, kod ATC: C02CA04
Nadciśnienie
Podawanie produktu leczniczego Doxar XL, tabletki o przedłużonym uwalnianiu, pacjentom z nadciśnieniem tętniczym powoduje klinicznie istotną redukcję ciśnienia tętniczego krwi, jako rezultat zmniejszenia oporu naczyniowego. Uważa się, że działanie to jest wynikiem selektywnej blokady receptorów alfa-1 znajdujących się w układzie naczyniowym. Dawkując jeden raz na dobę, klinicznie istotną redukcję ciśnienia tętniczego krwi uzyskuje się podczas całej doby, jak również 24 godziny po podaniu ostatniej dawki. U większości pacjentów udaje się kontrolować ciśnienie tętnicze krwi stosując dawkę początkową 4 mg Doxar XL, tabletki o przedłużonym uwalnianiu. U pacjentów z nadciśnieniem tętniczym obniżenie ciśnienia krwi podczas leczenia produktem leczniczym Doxar XL, tabletki o przedłużonym uwalnianiu, osiągało podobne wartości zarówno w pozycji siedzącej, jak i stojącej.
U pacjentów leczonych z powodu nadciśnienia tętniczego doksazosyną w tabletkach onatychmiastowym uwalnianiu możliwa jest zmiana na Doxar XL, tabletki o przedłużonym
6
uwalnianiu, i w razie konieczności dawka może być zwiększona, z utrzymaniem skuteczności
działania i tolerancji na lek.
Nie obserwowano objawów tolerancji w trakcie długoterminowego leczenia doksazosyną. Zwiększenie aktywności reninowej osocza i tachykardia były rzadko obserwowane w trakciedługoterminowego stosowania doksazosyny.
Doksazosyna wykazuje korzystny wpływ na lipidy krwi znacząco zwiększając stosunek HDL docholesterolu całkowitego (o około 4-13% w porównaniu do wartości wyjściowych), oraz znaczącozmniejsza poziom całkowitych trójglicerydów i całkowitego cholesterolu. Znaczenie kliniczne tychdanych nie zostało jeszcze ustalone.
Stwierdzono, że leczenie doksazosyną powoduje regresję przerostu lewej komory serca, zahamowanieagregacji płytek krwi, jak również nasila działanie aktywatora plazminogenu tkankowego. Znaczeniekliniczne tych danych nie zostało jeszcze wyjaśnione. Dodatkowo doksazosyna zwiększa wrażliwośćtkanek na insulinę u pacjentów z zaburzoną wrażliwością na insulinę, jednakże znaczenie klinicznetego działania nie zostało jeszcze wyjaśnione.
Wykazano, że stosowanie doksazosyny nie wiąże się z występowaniem metabolicznych działań niepożądanych. Dlatego doksazosyna jest odpowiednia do leczenia pacjentów ze współistniejącą astmą oskrzelową, cukrzycą, niewydolnością lewej komory serca lub dną moczanową.
Łagodny rozrost gruczołu krokowego
Podawanie produktu leczniczego Doxar XL, tabletki o przedłużonym uwalnianiu, pacjentom z łagodnym rozrostem gruczołu krokowego powoduje znaczącą poprawę objawów choroby oraz wskaźników urodynamicznych, wynikającą z selektywnej blokady receptorów alfa zlokalizowanych w zrębie mięśniowym gruczołu krokowego, jego torebce oraz szyi pęcherza moczowego. Większość pacjentów z łagodnym rozrostem gruczołu krokowego uzyskuje kontrolę objawów choroby stosując dawkę początkową.
Wykazano, że doksazosyna skutecznie blokuje podtyp 1A receptorów alfa-adrenergicznych, które
stanowią ponad 70% podtypów receptorów adrenergicznych w obrębie gruczołu krokowego.
W zakresie zalecanych dawek, Doxar XL, tabletki o przedłużonym uwalnianiu, wykazuje tylkoznikomy lub brak wpływu na ciśnienie krwi u pacjentów z prawidłowymi wartościami ciśnieniatętniczego krwi i łagodnym rozrostem gruczołu krokowego (ang. Benign Prostatic Hyperplasia, BPH).
5.2. Właściwości farmakokinetyczne
Wchłanianie
Po podaniu doustnym dawki terapeutycznej, doksazosyna zawarta w produkcie leczniczym Doxar XL, tabletki o przedłużonym uwalnianiu, jest dobrze wchłaniana osiągając maksymalne stężenia we krwi stopniowo po upływie 6 do 8 godzin od chwili podania. Maksymalne wartości stężenia we krwistanowią około 1/3 wartości osiąganych w czasie stosowania doksazosyny w tabletkach o natychmiastowym uwalnianiu. Jednakże najniższe wartości stężeń po 24 godz. pozostają podobne w przypadku obu form. Właściwości farmakokinetyczne doksazosyny zawartej w produkcie leczniczym Doxar XL, tabletki o przedłużonym uwalnianiu, powodują mniejsze wahania stężenia w osoczu krwi. Stosunek wartości maksymalnej stężenia do wartości najmniejszej przed podaniem kolejnej dawki produktu leczniczego Doxar XL, tabletki o przedłużonym uwalnianiu, wynosi mniej niż połowę tej wartości dla doksazosyny w postaci tabletek o natychmiastowym uwalnianiu.
W stanie stacjonarnym względna biodostępność doksazosyny zawartej w produkcie leczniczym DoxarXL, tabletki o przedłużonym uwalnianiu, w porównaniu do postaci o natychmiastowym uwalnianiuwynosiła 54% dla dawki 4 mg i 59% dla dawki 8 mg.
Dystrybucja
7
Około 98% doksazosyny jest wiązane z białkami osocza.
Metabolizm
Doksazosyna jest intensywnie metabolizowana, a mniej niż 5% pozostaje w postaci niezmienionej.
Doksazosyna jest pierwotnie metabolizowana w procesie O-demetylacji i hydroksylacji.
Eliminacja
Eliminacja z osocza jest dwufazowa, a końcowy półokres eliminacji wynosi 22 godziny, co stanowi podstawę do dawkowania jeden raz na dobę.
Pacjenci w podeszłym wieku
Badania farmakokinetyczne doksazosyny u osób w podeszłym wieku nie wykazały istotnych różnic w porównaniu z młodymi pacjentami.
Zaburzenia czynności nerek
Badania farmakokinetyczne doksazosyny u osób z zaburzeniami czynności nerek nie wykazałyistotnych różnic w porównaniu z pacjentami z prawidłową czynnością nerek.
Zaburzenia czynności wątroby
Istnieją ograniczone dane dotyczące stosowania doksazosyny u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby oraz wpływie leków, o których wiadomo, że zmieniają metabolizm wątrobowy (np. cymetydyna). W badaniu klinicznym z udziałem 12 pacjentów z umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby, doustne podanie pojedynczej dawki doksazosyny powodowało zwiększenie AUC o 43% oraz zmniejszenie klirensu o około 40%. Leczenie doksazosyną u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby należy przeprowadzać ze szczególną ostrożnością (patrz punkt 4.4.).
5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie
Dane przedkliniczne pochodzące z konwencjonalnych badań bezpieczeństwa farmakologicznego, toksyczności po podaniu dawek wielokrotnych, genotoksyczności i karcinogenności nie wykazały specjalnych zagrożeń dla ludzi. Badania przeprowadzone na ciężarnych samicach królika i szczura po przyjęciu dawek skutkujących w stężeniu w osoczu 4 i 10 razy wyższym (odpowiednio Cmax i AUC) niż wartości osiągane u ludzi nie dowiodły szkodliwego wpływu na płód. Stosowanie dawki 82 mg/kg mc. na dobę (8-krotnie większa niż stosowana u ludzi) związane było ze zmniejszonąprzeżywalnością płodów.
W badaniach przeprowadzonych na karmiących samicach szczura wykazano, że jednorazowe doustnepodanie znakowanej radioaktywnie doksazosyny powodowało akumulację doksazosyny w mleku wstężeniu maksymalnym około 20 razy wyższym niż w stężenie w surowicy matki. Badanie na ciężarnych samicach szczura z użyciem znakowanej radioaktywnej doksazosyny wykazały, że doksazosyna przechodzi przez barierę krew-łożysko.
6. DANE FARMACEUTYCZNE
6.1 Wykaz substancji pomocniczych
Rdzeń tabletki: Polietylenu tlenek
Celuloza mikrokrystalicznaPowidon K 29-32 Butylohydroksytoluen (E321) All-rac-α-tokoferol
Krzemionka koloidalna bezwodnaSodu stearylofumaran
8
Otoczka:
Kwasu metakrylowego i etylu akrylanu kopolimer (1:1) dyspersja 30%Krzemionka koloidalna bezwodna Makrogol (MW 1300-1600) Tytanu dwutlenek (E171)
6.2 Niezgodności farmaceutyczne
Nie dotyczy.
6.3 Okres ważności
4 lata.
6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania
Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania produktu leczniczego.
6.5 Rodzaj i zawartość opakowania
Blister PVC/PVDC/Aluminium w tekturowym pudełku.
Wielkość opakowania: 10, 28, 30, 50, 90, 98 i 100 tabletek o przedłużonym uwalnianiu.
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania
Bez specjalnych wymagań.
7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA
DOPUSZCZENIE DO OBROTU
Actavis Group PTC ehf. Reykjavíkurvegi 76-78 220 HafnarfjörðurIslandia
8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
16957
9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA
Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 15.06.2010 Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 14.10.2014
10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU
CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO
20.09.2017
9