leki przeczyszczające, amfoterycynę, karbenoksolon, sól sodową penicyliny G, pochodne kwasu salicylowego, steroidy, ACTH).Jednoczesne stosowanie produktu leczniczego Karbicombi i leków moczopędnych oszczędzającychpotas, suplementów potasu, zamienników soli kuchennej zawierających potas lub innych lekówzwiększających stężenie potasu (np. soli sodowej heparyny, kotrimoksazolu znanego również jakotrimetoprim/sulfametoksazol) może prowadzić do zwiększenia stężenia potasu w surowicy. Zaleca siękontrolę stężenia potasu w surowicy, gdy jest to konieczne (patrz punkt 4.4).
Hipokaliemia i hipomagnezemia wywoływane przez stosowanie leków moczopędnych sprzyjająwystąpieniu potencjalnych kardiotoksycznych działań niepożądanych glikozydów naparstnicy i lekówprzeciwarytmicznych. Zaleca się okresowe kontrolowanie stężenia potasu w surowicy podczasstosowania produktu leczniczego Karbicombi z tymi lekami oraz z następującymi lekami, które mogąwywołać częstoskurcz komorowy typu torsades de pointes:
- leki przeciwarytmiczne klasy Ia (np. chinidyna, hydrochinidyna, disopiramid),- leki przeciwarytmiczne klasy III (np. amiodaron, sotalol, dofetylid, ibutylid),- niektóre leki przeciwpsychotyczne (np. tiorydazyna, chloropromazyna, lewomepromazyna, trifluoperazyna, cyjamemazyna, sulpiryd, sultopryd, amisulpryd, tiapryd, pimozyd, haloperydol, droperydol),
- inne leki (np. beprydyl, cyzapryd, difemanil, erytromycyna i.v., halofantryna, ketanseryna, mizolastyna, pentamidyna, sparfloksacyna, terfenadyna, winkamina i.v.).
Podczas jednoczesnego podawania inhibitorów ACE lub hydrochlorotiazydu z litem obserwowanoodwracalne zwiększenie stężenia litu w surowicy oraz zwiększenie jego toksyczności. Podobnedziałanie zgłaszano w przypadku AIIRAs. Stosowanie kandesartanu i hydrochlorotiazydu z litem niejest zalecane. Jeśli takie skojarzenie jest konieczne, zaleca się uważne kontrolowanie stężenia litu wsurowicy.
Jednoczesne stosowanie AIIRAs z niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi (NLPZ) (tj. selektywneinhibitory COX-2, kwas acetylosalicylowy (w dawce > 3 g/dobę) i nieselektywne NLPZ) możespowodować osłabienie działania przeciwnadciśnieniowego.
Podobnie jak w przypadku inhibitorów ACE, równoczesne stosowanie AIIRAs i NLPZ możezwiększyć ryzyko pogorszenia czynności nerek, w tym możliwej ostrej niewydolności nerek izwiększenia stężenia potasu w surowicy, zwłaszcza u pacjentów z istniejącymi zaburzeniamiczynności nerek. Należy ostrożnie stosować taką terapię skojarzoną, zwłaszcza u pacjentów wpodeszłym wieku. Konieczne jest odpowiednie nawodnienie pacjentów. Należy również rozważyćkontrolowanie czynności nerek po rozpoczęciu leczenia skojarzonego, a także okresowo w trakcieleczenia.
Stosowanie NLPZ osłabia moczopędne i przeciwnadciśnieniowe działanie hydrochlorotiazydu. Kolestypol i cholestyramina zmniejszają wchłanianie hydrochlorotiazydu.
Hydrochlorotiazyd może nasilać działanie niedepolaryzujących leków zwiotczających mięśnie szkieletowe (np. tubokuraryny).
Tiazydowe leki moczopędne mogą zwiększać stężenie wapnia w surowicy ze względu nazmniejszenie jego wydalania. W przypadku konieczności przepisania suplementów wapnia lubwitaminy D należy kontrolować stężenie wapnia w surowicy i odpowiednio modyfikować dawkę.
Tiazydy mogą nasilać hiperglikemizujące działanie leków beta-adrenolitycznych i diazoksydu.Leki przeciwcholinergiczne (np. atropina, biperyden) mogą zwiększać biodostępność tiazydowychleków moczopędnych w wyniku spowolnienia perystaltyki przewodu pokarmowego i szybkościopróżniania żołądka.
Tiazydowe leki moczopędne mogą zwiększać ryzyko działań niepożądanych spowodowanych przezamantadynę.
6