CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

Meloxistad tabletki 15 mg

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

Każda tabletka zawiera: 15 mg meloksykamu (Meloxicamum).

Substancje pomocnicze o znanym działaniu:

tabletka 15 mg zawiera 81,70 mg laktozy (w postaci laktozy jednowodnej).

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Tabletka.

Jasnożółta tabletka, z płasko fazowanym brzegiem i z centralnie położonym rowkiem dzielącym pojednej stronie, gładka po drugiej stronie.

Tabletkę można podzielić na równe dawki.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1 Wskazania do stosowania

- Krótkotrwałe leczenie objawowe zaostrzeń choroby zwyrodnieniowej stawów.- Długotrwałe leczenie objawowe reumatoidalnego zapalenia stawów lub zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa.

4.2 Dawkowanie i sposób podawania

Stosowanie doustne.

- Zaostrzenie choroby zwyrodnieniowej stawów: 7,5 mg/dobę (pół tabletki 15 mg). Jeśli konieczne, w przypadku braku poprawy, dawkę można zwiększyć do 15 mg/dobę (jedna tabletka 15 mg).

- Reumatoidalne zapalenie stawów, zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa: 15 mg/dobę (jedna tabletka 15 mg), (patrz również Specjalne grupy pacjentów). W zależności od odpowiedzi terapeutycznej dawkę można zmniejszyć do 7,5 mg/dobę (pół tabletki 15 mg).

NIE NALEŻY PRZEKROCZYĆ DAWKI 15 mg/dobę.

Całkowitą dawkę dobową należy przyjąć jednorazowo, popijając ją wodą lub innym płynem, podczasposiłku.

Działania niepożądane można zmniejszyć, stosując najmniejszą skuteczną dawkę przez najkrótszy możliwy okres leczenia potrzebny do łagodzenia objawów (patrz punkt 4.4).

Należy okresowo kontrolować potrzebę pacjenta dotyczącą objawowego zmniejszenia dolegliwości oraz odpowiedź na leczenie, szczególnie u pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawów.

1

Szczególne grupy pacjentów

Pacjenci w podeszłym wieku i pacjenci ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia działań niepożądanych (patrz punkt 5.2):

Zalecana dawka w długotrwałej terapii reumatoidalnego zapalenia stawów i zesztywniającegozapalenia stawów kręgosłupa u pacjentów w podeszłym wieku wynosi 7,5 mg na dobę. U pacjentówze zwiększonym ryzykiem wystąpienia działań niepożądanych należy rozpocząć leczenie dawką7,5 mg na dobę (patrz punkt 4.4).

Zaburzenia czynności nerek (patrz punkt 5.2):

U pacjentów dializowanych, z ciężką niewydolnością nerek, nie należy przekraczać dawki7,5 mg/dobę.

U pacjentów z łagodną do umiarkowanej niewydolności nerek (np. pacjenci z klirensem kreatyninywiększym niż 25 ml/min) nie jest wymagane zmniejszenie dawki (Pacjenci nie leczeni dializoterapiąz ciężką niewydolnością nerek, patrz punkt 4.3).

Zaburzenia czynności wątroby (patrz punkt 5.2):

U pacjentów z łagodnymi do umiarkowanych zaburzeniami czynności wątroby nie jest wymaganezmniejszenie dawki (Pacjenci z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby, patrz punkt 4.3).

Dzieci:

Nie wolno stosować produktu leczniczego Meloxistad u dzieci poniżej 16 lat.

Dostępne są inne dawki tego produktu leczniczego, które mogą być bardziej odpowiednie.

4.3 Przeciwwskazania

Produkt leczniczy jest przeciwwskazany w następujących sytuacjach:

- trzeci trymestr ciąży (patrz punkt 4.6);

- dzieci i młodzież w wieku poniżej 16 lat;

- nadwrażliwość na meloksykam lub na którąkolwiek substancję pomocniczą lub nadwrażliwość na substancje o podobnym mechanizmie działania jak np. niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), kwas acetylosalicylowy. Nie należy stosować meloksykamu u pacjentów, u których po podaniu kwasu acetylosalicylowego lub innego NLPZ wystąpiły objawy astmy, polipy nosa, obrzęk naczynioruchowy lub pokrzywka;

- krwawienie z przewodu pokarmowego lub perforacja przewodu pokarmowego w wywiadzie,

powiązane przyczynowo z uprzednim leczeniem NLPZ;

- czynna lub nawracająca choroba wrzodowa żołądka i (lub) dwunastnicy lub krwawienie (dwa lub więcej zdiagnozowane epizody udowodnionego owrzodzenia lub krwawienia);- ciężkie zaburzenia czynności wątroby;

- pacjenci niedializowani z ciężką niewydolnością nerek;

- krwawienia z przewodu pokarmowego, krwotok naczyniowo-mózgowy lub inne krwawienia

w wywiadzie;

- ciężka niewydolność serca.

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Działania niepożądane można zmniejszyć poprzez zastosowanie najmniejszej skutecznej dawki przeznajkrótszy możliwy okres leczenia, konieczny do łagodzenia objawów (patrz punkt 4.2 oraz Wpływ naukład pokarmowy i układ krążenia poniżej).

2

W przypadku niewystarczającej skuteczności terapeutycznej nie należy zwiększać zalecanejmaksymalnej dawki dobowej, ani podawać jednocześnie innych leków z grupy NLPZ, ponieważ nieudowodniono, by zwiększało to skuteczność działania, a może doprowadzić do zwiększenia ryzykatoksyczności. Należy unikać jednoczesnego stosowania meloksykamu wraz z innymi NLPZ, włączniez selektywnymi inhibitorami cyklooksygenazy-2.

Początek działania meloksykamu jest powolny, z tego względu produkt leczniczy nie jest odpowiednido stosowania w leczeniu ostrych ataków bólu.

Jeśli po kilku dniach leczenia nie uzyska się poprawy, należy ponownie ocenić kliniczne korzyści leczenia.

Przed rozpoczęciem leczenia meloksykamem należy się upewnić, czy występujące w wywiadziechoroby, takie jak zapalenie przełyku, zapalenie błony śluzowej żołądka i (lub) choroba wrzodoważołądka i (lub) dwunastnicy, zostały całkowicie wyleczone. Rutynowo należy zwrócić szczególnąuwagę na możliwość wystąpienia nawrotu wyżej wymienionych chorób u pacjentów leczonychmeloksykamem.

Wpływ na przewód pokarmowy

Krwawienia z przewodu pokarmowego i powstawanie owrzodzeń lub perforacji, które mogązakończyć się zgonem, raportowano dla wszystkich NLPZ w każdym okresie leczenia, z objawamiostrzegawczymi lub poważnymi zdarzeniami dotyczącymi przewodu pokarmowego w wywiadzie lubbez takich objawów lub zdarzeń.

Ryzyko wystąpienia krwawienia z przewodu pokarmowego, owrzodzenia lub perforacji jest większepodczas zwiększania dawki NLPZ, u pacjentów z chorobą wrzodową w wywiadzie, zwłaszcza jeślibyła ona powikłana krwotokiem lub perforacją (patrz punkt 4.3), oraz u pacjentów w podeszłymwieku. U tych pacjentów leczenie należy rozpoczynać stosując najmniejszą możliwą dawkę. U tychpacjentów, jak również w grupie pacjentów wymagających jednoczesnego leczenia małymi dawkamikwasu acetylosalicylowego oraz innymi lekami zwiększającymi ryzyko działań niepożądanychw obrębie przewodu pokarmowego (patrz poniżej i punkt 4.5) należy rozważyć zastosowanie leczeniaskojarzonego z lekami osłonowymi (np. mizoprostol lub inhibitory pompy protonowej).

Pacjenci z toksycznymi działaniami na przewód pokarmowy w wywiadzie, zwłaszcza będącyw podeszłym wieku, powinni zgłaszać wszelkie nietypowe objawy brzuszne (zwłaszcza krwawieniaz przewodu pokarmowego), szczególnie na wstępnych etapach leczenia.

Zaleca się zachowanie ostrożności u pacjentów otrzymujących jednocześnie leki, które mogązwiększać ryzyko powstawania owrzodzeń lub krwawienia, takie jak heparyna, stosowana w dawkachleczniczych lub podawana pacjentom w podeszłym wieku, doustne kortykosteroidy, lekiprzeciwzakrzepowe takie jak warfaryna, inne niesteroidowe leki przeciwzapalne, włącznie z kwasemacetylosalicylowym stosowanym w dawkach przeciwzapalnych (w pojedynczej dawce ≥ 1g lubw całkowitej dawce dobowej ≥ 3g) (patrz punkt 4.5), selektywne inhibitory wychwytu zwrotnegoserotoniny lub leki przeciwpłytkowe (patrz punkt 4.5).

W przypadku wystąpienia krwawienia z przewodu pokarmowego lub owrzodzenia przewodu pokarmowego, należy przerwać podawanie meloksykamu.

Leki z grupy NLPZ należy stosować z ostrożnością u pacjentów z chorobami przewodu pokarmowegow wywiadzie (wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba Crohna), ponieważ choroby te mogąulec zaostrzeniu (patrz punkt 4.8).

Podczas leczenia pacjentów z objawami dotyczącymi przewodu pokarmowego lub z zaburzeniamiżołądka i jelit w wywiadzie należy uważnie obserwować, czy nie występują wystąpienia zaburzeniaprzewodu pokarmowego, zwłaszcza krwawienie z przewodu pokarmowego.

3

Wpływ na układ krążenia oraz naczynia mózgowe

Pacjentów z nadciśnieniem tętniczym w wywiadzie i (lub) łagodną do umiarkowanej zastoinowąniewydolnością serca należy odpowiednio kontrolować i wydawać właściwe zalecenia, ponieważw związku ze stosowaniem leków z grupy NLPZ opisywano zatrzymywanie płynów i obrzęki.U pacjentów z grupy ryzyka zaleca się rutynową kontrolę kliniczną ciśnienia tętniczego, szczególniepodczas rozpoczynania leczenia meloksykamem.

Z badań klinicznych i danych epidemiologicznych wynika, że stosowanie niektórych leków z grupyNLPZ, w tym meloksykamu (zwłaszcza w dużych dawkach i długotrwale) może być związanez niewielkim zwiększeniem ryzyka zatorów tętnic (np. zawał serca lub udar). Dane sąniewystarczające, aby wykluczyć takie ryzyko w przypadku meloksykamu.

Pacjenci z niekontrolowanym nadciśnieniem tętniczym, zastoinową niewydolnością serca, chorobąniedokrwienną serca, chorobą tętnic obwodowych i (lub) chorobą naczyń mózgu, powinni być leczenimeloksykamem bardzo rozważnie. Podobną rozwagę należy zachować przez rozpoczęciemdługotrwałego leczenia pacjentów z czynnikami ryzyka chorób układu krążenia (np. nadciśnienietętnicze, hiperlipidemia, cukrzyca, palenie tytoniu).

Ciężkie reakcje skórne lub reakcje nadwrażliwości

Podczas stosowania NLPZ, w tym leków z grupy oksykamów mogą wystąpić ciężkie zaburzenia skóryi ciężkie, zagrażające życiu reakcje nadwrażliwości (np. reakcji anafilaktycznej) (patrz punkt 4.8).Podczas stosowania meloksykamu zgłaszano występowanie ciężkich, zagrażających życiu reakcjiskórnych, złuszczającego zapalenia skóry, zespołu Stevens-Johnsona (SJS, ang. Stevens-JohnsonSyndrome) i martwicy toksyczno-rozpływnej naskórka (TEN, ang. Toxic Epidermal Necrolysis).Pacjentów należy poinformować o objawach przedmiotowych i podmiotowych oraz uważnie ichobserwować pod kątem tych reakcji. Największe ryzyko wystąpienia zespołu Stevens-Johnsona orazmartwicy toksyczno-rozpływnej naskórka występuje w pierwszych tygodniach leczenia.

Jeśli wystąpią objawy przedmiotowe lub podmiotowe zespołu Stevens-Johnsona lub martwicytoksyczno-rozpływnej naskórka (np. postępująca wysypka skórna często z pęcherzami lubuszkodzeniami błony śluzowej), należy przerwać leczenie meloksykamem.Najlepsze wyniki leczenia zespołu Stevens-Johnsona lub martwicy toksyczno-rozpływnej naskórka sąuzyskiwane, jeśli rozpoznanie jest wczesne i produkt leczniczy, podejrzewany jako przyczyna reakcji,jest natychmiast odstawiony. Wczesne odstawienie produktu leczniczego jest powiązane z lepszymrokowaniem.

Jeśli u pacjenta wystąpił zespół Stevens-Johnsona lub martwica toksyczno-rozpływnej naskórkaw powiązaniu z leczeniem meloksykamem, nigdy nie należy ponownie rozpoczynać u tego pacjentaleczenia tym produktem leczniczym.

Parametry czynności wątroby i nerek

Tak jak w przypadku większości NLPZ opisywano przemijające zwiększenie aktywnościaminotransferaz w surowicy, zwiększenie stężenia bilirubiny lub innych wskaźników czynnościwątroby w surowicy, zwiększenie stężenia kreatyniny i azotu mocznikowego we krwi, a także innychzmian we wskaźnikach laboratoryjnych. W większości przypadków zaburzenia są przemijającei niewielkie. Niemniej jednak, jeśli te zaburzenia są znamienne, należy odstawić meloksykami przeprowadzić odpowiednią diagnostykę.

Niewydolność nerek

NLPZ, hamując działanie prostaglandyn rozszerzające naczynia, mogą powodować czynnościowąniewydolność nerek poprzez zmniejszenie filtracji kłębuszkowej. To działanie jest niepożądane i jestzależne od dawki. Na początku leczenia lub po zwiększeniu dawki zaleca się uważną obserwacjędiurezy i czynności nerek u pacjentów z następującymi czynnikami ryzyka: W podeszłym wieku

 Podczas leczenia skojarzonego inhibitorami konwertazy angiotensyny (IACE), antagonistami angiotensyny II, sartanami, lekami moczopędnymi (patrz punkt 4.5) Hipowolemią (niezależnie od przyczyny)

 Zastoinową niewydolnością serca  Niewydolnością nerek

4

 Zespołem nerczycowym

 Nefropatią w przebiegu tocznia rumieniowatego Ciężkimi zaburzeniami wątroby (stężenie albumin w surowicy < 25 g/l lub punktacja w skali Child-Pugh ≥ 10).

Rzadko, leki z grupy NLPZ mogą powodować śródmiąższowe zapalenie nerek, kłębuszkowe zapalenie nerek, martwicę rdzenia nerki lub zespół nerczycowy.

U pacjentów ze schyłkową niewydolnością nerek poddawanych hemodializie dawka meloksykamu niepowinna być większa niż 7,5 mg. Nie jest konieczne zmniejszenie dawki u pacjentów z łagodną lubumiarkowaną niewydolnością nerek (np. u pacjentów z klirensem kreatyniny powyżej 25 ml/min).

Zatrzymanie sodu, potasu i wody

Podczas stosowania leków z grupy NLPZ może wystąpić zatrzymanie sodu, potasu i wody orazzaburzenie działania leków moczopędnych, powodujących wydalanie sodu z moczem. Dodatkowomoże wystąpić zmniejszenie działania przeciwnadciśnieniowego leków zmniejszających ciśnienietętnicze krwi (patrz punkt 4.5). W konsekwencji u pacjentów wrażliwych mogą wystąpić lub zaostrzyćsię obrzęki, niewydolność serca lub nadciśnienie tętnicze. Dlatego konieczna jest obserwacja klinicznapacjentów z grup ryzyka (patrz punkty 4.2 oraz 4.3).

Hiperkaliemia

U pacjentów z cukrzycą lub stosujących leki mogące zwiększać stężenie potasu może wystąpićhiperkaliemia (patrz punkt 4.5). W takich przypadkach należy regularnie kontrolować stężenie potasu.

Inne ostrzeżenia i środki ostrożności

Ze względu na gorszą tolerancję działań niepożądanych należy uważnie obserwować pacjentóww podeszłym wieku, wrażliwych lub osłabionych. Tak jak w przypadku innych NLPZ, szczególnąostrożność zaleca się u pacjentów w podeszłym wieku, u których występują często zaburzeniaczynności nerek, wątroby lub serca.

U pacjentów w podeszłym wieku częstość występowania działań niepożądanych po podaniu NLPZjest zwiększona, zwłaszcza krwawień z przewodu pokarmowego i perforacji, które mogą byćzakończone zgonem (patrz punkt 4.2 i 4.8).

Meloksykam, tak jak i inne NLPZ, może maskować objawy istniejącego zakażenia.

Stosowanie meloksykamu, podobnie jak innych leków hamujących aktywnośćcyklooksygenazy/syntezę prostaglandyn, może zaburzać płodność. Nie zaleca się podawania tegoproduktu leczniczego kobietom planującym ciążę (patrz punkt 4.6). W przypadku kobiet, które mająproblemy z zajściem w ciążę, lub które leczą się z powodu niepłodności, należy rozważyć przerwaniestosowania meloksykamu.

Ten produkt leczniczy zawiera laktozę. Nie należy stosować produktu leczniczego u pacjentówz rzadkimi, dziedzicznymi chorobami, takimi jak nietolerancja galaktozy, niedobór laktazy (typuLapp) lub zaburzenia wchłaniania glukozy-galaktozy.

4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Badania interakcji przeprowadzono wyłącznie u dorosłych.

Interakcje farmakodynamiczne:

Inne produkty lecznicze z grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych NLPZ, w tym salicylany(kwas acetylosalicylowy w dawkach ≥3 g) i selektywne inhibitory cyklooksygenazy-2:

W wyniku działania synergistycznego równoczesne stosowanie kilku leków z grupy NLPZ możezwiększać ryzyko wystąpienia owrzodzeń i krwawienia z przewodu pokarmowego. Nie zaleca sięjednoczesnego stosowania meloksykamu z innymi NLPZ, w tym kwasem acetylosalicylowym

5

stosowanym w dawkach przeciwzapalnych (w pojedynczej dawce ≥ 1g lub w całkowitej dawcedobowej ≥ 3g) (patrz punkt 4.4).

Kortykosteroidy (np. glikokortykosteroidy):

Jednoczesne stosowanie kortykosteroidów wymaga ostrożności i uważnej obserwacji pacjenta zewzględu na zwiększone ryzyko krwawienia lub owrzodzeń w przewodzie pokarmowym (patrzpunkt 4.4).

Leki przeciwzakrzepowe lub heparyna podawana pacjentom w podeszłym wieku lub w dawkach leczniczych:

Istnieje zwiększone ryzyko krwawienia spowodowane zahamowaniem czynności płytek krwii uszkodzenia błony śluzowej żołądka i (lub) dwunastnicy. NLPZ mogą nasilać działanie lekówprzeciwzakrzepowych, np. warfaryny (patrz punkt 4.4). Nie zaleca się jednoczesnego stosowaniaNLPZ i leków przeciwzakrzepowych lub heparyny podawanej pacjentom w podeszłym wieku lubw dawkach leczniczych (patrz punkt 4.4).

W pozostałych przypadkach heparynę należy stosować z zachowaniem ostrożności, ze względu nazwiększone ryzyko krwawienia. Jeśli nie można uniknąć jednoczesnego stosowania leków zaleca sięczęstą kontrolę czasu protrombinowego (ang. INR).

Leki trombolityczne i przeciwpłytkowe:

Istnieje zwiększone ryzyko krwawienia spowodowane zahamowaniem czynności płytek krwi i uszkodzenia błony śluzowej żołądka i (lub) dwunastnicy (patrz punkt 4.4).

Selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI): Zwiększenie ryzyka krwawienia z przewodu pokarmowego.

Leki moczopędne, inhibitory konwertazy angiotensyny i antagoniści receptora angiotensyny II:Leki z grupy NLPZ mogą zmniejszać działanie leków moczopędnych i innych produktów leczniczychstosowanych w leczeniu nadciśnienia. U niektórych pacjentów z zaburzeniami czynności nerek(np. odwodnionych lub pacjentów w podeszłym wieku z zaburzeniami czynności nerek) jednoczesnestosowanie inhibitorów konwertazy angiotensyny lub antagonistów receptora angiotensyny II orazleków hamujących cyklooksygenazę może powodować dalsze pogorszenie czynności nerek, w tymmożliwość wystąpienia ostrej niewydolności nerek, która jest zwykle odwracalna. W związkuz powyższym takie połączenie należy stosować z ostrożnością, zwłaszcza u pacjentów w podeszłymwieku. Po rozpoczęciu leczenia skojarzonego, a także okresowo podczas jego kontynuacji, należyzapewnić odpowiednie nawodnienie i kontrolować czynność nerek (patrz punkt 4.4).

Inne leki przeciwnadciśnieniowe (np. leki beta-adrenolityczne):

Jak podano powyżej, może wystąpić zmniejszenie działania przeciwnadciśnieniowego lekówblokujących receptory beta-adrenergiczne (przez zmniejszenie zahamowania powstawaniaprostaglandyn rozszerzających naczynia).

Inhibitory kalcyneuryny (np. cyklosporyna, takrolimus):

Poprzez działanie mediacyjne prostaglandyn leki z grupy NLPZ mogą zwiększać działanienefrotoksyczne inhibitorów kalcyneuryny. Podczas jednoczesnego stosowania tych leków należykontrolować czynność nerek. Częsta kontrola czynności nerek jest zalecana zwłaszcza u pacjentóww podeszłym wieku.

System terapeutyczny domaciczny:

Opisano zmniejszenie skuteczności systemu terapeutycznego domacicznego podczas stosowanialeków z grupy NLPZ. Zmniejszona skuteczność systemu terapeutycznego domacicznego występujepodczas stosowania leków z grupy NLPZ opisana w przeszłości wymaga dalszego potwierdzenia.

Interakcje farmakokinetyczne (wpływ meloksykamu na farmakokinetykę innych leków)

6

Lit:

Odnotowano zwiększenie stężenia litu we krwi podczas jednoczesnego stosowania leków z grupyNLPZ (w mechanizmie zmniejszonego wydalania litu przez nerki), który może osiągnąć wartościtoksyczne. Nie zaleca się równoczesnego stosowania litu i leków grupy NLPZ (patrz punkt 4.4).Jeśli takie stosowanie jest konieczne, należy często kontrolować stężenie litu w osoczu podczasrozpoczynania leczenia, dostosowywania dawki lub odstawiania meloksykamu.

Metotreksat:

NLPZ mogą zmniejszać wydzielanie kanalikowe metotreksatu, i tym samym - zwiększać stężeniemetotreksatu w osoczu. Dlatego też, u pacjentów przyjmujących duże dawki metotreksatu (powyżej15 mg/tydzień) nie zaleca się równoczesnego stosowania z lekami z grupy NLPZ (patrz punkt 4.4).Należy uwzględnić ryzyko wystąpienia interakcji pomiędzy NLPZ i metotreksatem równieżu pacjentów leczonych małymi dawkami metotreksatu, zwłaszcza u pacjentów z zaburzeniamiczynności nerek. Jeśli konieczne jest leczenie skojarzone, należy kontrolować wskaźniki morfologiikrwi i czynności nerek. Należy zachować ostrożność w przypadku, gdy NLPZ i metotreksat sąstosowane jednocześnie w ciągu 3 dni, ponieważ stężenie metotreksatu w osoczu może zwiększyć sięi powodować zwiększoną toksyczność.

Chociaż podczas równoczesnego stosowania meloksykamu farmakokinetyka metotreksatu(15 mg/tydzień) nie była znacząco zmieniona, należy pamiętać, że toksyczność hematologicznametotreksatu może być zwiększona podczas jednoczesnego stosowania leków z grupy NLPZ (patrzpowyżej) (patrz punkt 4.8).

Interakcje farmakokinetyczne (wpływ innych leków na farmakokinetykę meloksykamu)

Cholestyramina:

Cholestyramina przyspiesza wydalanie meloksykamu przez zahamowanie krążenia wątrobowo-jelitowego, w związku z powyższym klirens meloksykamu zwiększa się o 50%, a okres półtrwaniazmniejsza się do 13 +/- 3 godzin. Ta interakcja ma istotne znaczenie kliniczne.

Nie stwierdzono istotnych klinicznie interakcji farmakokinetycznych, podczas jednoczesnego stosowania z lekami zobojętniającymi, cymetydyną i digoksyną.

4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Ciąża

Zahamowanie syntezy prostaglandyn może niekorzystnie wpływać na ciążę i (lub) rozwój embrionui płodu. Dane wynikające z badań epidemiologicznych sugerują zwiększenie ryzyka wystąpieniaporonień lub wad rozwojowych serca, jeśli kobieta stosowała inhibitory syntezy prostaglandyn wewczesnym okresie ciąży. Bezwzględne ryzyko wad rozwojowych serca zwiększyło się z mniej niż 1%do około 1,5%. Wydaje się, że ryzyko zwiększa się wraz z dawką i okresem leczenia. U zwierząt,podawanie inhibitorów syntezy prostaglandyn powodowało zwiększone ryzyko utraty zarodkówprzed- i po implantacji oraz zwiększenie śmiertelności zarodków i płodów. Dodatkowo, u zwierzątotrzymujących inhibitory syntezy prostaglandyn podczas organogenezy, opisano zwiększenieczęstości występowania różnych wad rozwojowych, w tym wad serca i naczyń.

Nie należy podawać meloksykamu w czasie pierwszego i drugiego trymestru ciąży, chyba że istniejewyraźne wskazanie. W przypadku przyjmowania meloksykamu przez kobietę, podejmującą próbęzajścia w ciążę lub która jest w trakcie pierwszego i drugiego trymestru ciąży, dawka produktuleczniczego powinna być możliwie mała, a okres leczenia możliwie krótki.

Podczas stosowania w trzecim trymestrze ciąży, wszystkie inhibitory syntezy prostaglandyn mogąpowodować ekspozycję

 płodu na:

- działanie toksyczne na serce i płuca (nadciśnienie płucne z przedwczesnym zamknięciem

przewodu tętniczego);

- zaburzenie czynności nerek, które może postępować do niewydolności i małowodzia;

7

 matki i noworodka pod koniec okresu ciąży na:

- wydłużenie czasu krwawienia, działanie antyagregacyjne, które może wystąpić nawet po

podaniu małych dawek;

- zahamowanie kurczliwości macicy powodujące opóźnienie i przedłużenie porodu.

W związku z powyższym, stosowanie meloksykamu jest przeciwwskazane podczas trzeciegotrymestru ciąży.

Laktacja

Chociaż brak doświadczeń specyficznych dotyczących stosowania meloksykamu, wiadomo że lekiz grupy NLPZ przenikają do mleka u kobiet karmiących piersią. W związku z powyższym nie zalecasię stosowania meloksykamu u kobiet karmiących piersią.

4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania maszyn

Brak specyficznych badań dotyczących wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwaniamaszyn. Jednakże, na podstawie opisanego profilu farmakodynamicznego i raportowanych działańniepożądanych, wydaje się że meloksykam nie ma wpływu lub wywiera nieistotny wpływ na tezdolności. Jednakże, jeśli wystąpią zaburzenia widzenia lub senność, zawroty głowy lub innezaburzenia dotyczące ośrodkowego układu nerwowego, zaleca się powstrzymanie od prowadzeniapojazdów mechanicznych i obsługiwania maszyn.

4.8 Działania niepożądane

a) Opis ogólny

Z badań klinicznych i epidemiologicznych wynika, że przyjmowanie niektórych NLPZ (szczególniedługotrwale i w dużych dawkach) jest związane z niewielkim zwiększeniem ryzyka zatorów tętnic(np. zawał serca lub udar) ( patrz punkt 4.4).

W związku z leczeniem NLPZ zgłaszano występowanie obrzęków, nadciśnienia i niewydolności serca.

Najczęściej obserwowane działania niepożądane mają charakter dolegliwości żołądkowo-jelitowych.Może wystąpić choroba wrzodowa żołądka i (lub) dwunastnicy, perforacja lub krwawieniez przewodu pokarmowego, czasem zakończone zgonem, zwłaszcza u pacjentów w podeszłym wieku(patrz punkt 4.4). Po podaniu produktu zgłaszano występowanie nudności, wymiotów, biegunki,wzdęcia z oddawaniem gazów, zaparcia, dyspepsji, bólu brzucha, smolistych stolców, krwawychwymiotów, wrzodziejącego zapalenia okrężnicy i choroby Crohna (patrz punkt 4.4). Rzadziejobserwowano zapalenie błony śluzowej żołądka.

Podana poniżej częstość występowania działań niepożądanych oparta jest na odpowiadającej częstościwystępującej w 27 badaniach klinicznych, w których czas leczenia trwał co najmniej 14 dni. Daneoparte na badaniach klinicznych z udziałem 15 197 pacjentów, którym podawano doustnie dawkęwynoszącą 7,5 mg lub 15 mg meloksykamu w tabletkach lub kapsułkach przez okres do 1 roku.Podano również działania niepożądane, które zostały opisane w raportach dotyczących stosowaniaproduktu dostępnego na rynku.

Działania niepożądane są podzielone pod względem częstości występowania, na następujące grupy:bardzo często ( 1/10); często ( 1/100 do < 1/10); niezbyt często ( 1/1 000 do < 1/100); rzadko( 1/10 000 do < 1/1 000); bardzo rzadko (< 1/10 000); nieznane (nie można ocenić na podstawiedostępnych danych).

b) Tabela działań niepożądanych

Zaburzenia krwi i układu chłonnego

Często: niedokrwistość

8

Rzadko: zaburzenia w morfologii krwi (w tym wzoru odsetkowego krwinek białych), leukopenia; małopłytkowość

Bardzo rzadko: Raportowano przypadki agranulocytozy (patrz punkt c)

Zaburzenia układu immunologicznego

Niezbyt często: reakcje alergiczne inne niż anafilaktyczne lub rzekomoanafilaktyczne Nieznane: reakcje anafilaktyczne lub rzekomoanafilaktyczne

Zaburzenia psychiczne

Rzadko: zaburzenia nastroju, bezsenność, koszmary senneNieznane: Stan splątania, dezorientacja

Zaburzenia układu nerwowego

Często: bóle głowy

Niezbyt często: zawroty głowy, senność

Zaburzenia oka

Rzadko: zaburzenia widzenia łącznie z zamazanym widzeniem, zapalenie spojówek

Zaburzenia ucha i błędnika

Niezbyt często: zawroty głowy pochodzenia błędnikowego Rzadko: szumy uszne

Zaburzenia serca

Rzadko: kołatanie serca

Zgłaszano niewydolność serca w związku z leczeniem NLPZ.

Zaburzenia naczyniowe

Niezbyt często: zwiększenie ciśnienia tętniczego (patrz punkt 4.4), uderzenia gorąca, incydenty zatorowo – zakrzepowe układu krążenia, incydenty zatorowo – zakrzepowe naczyń mózgowych

Nieznane: incydenty zatorowe obwodowych naczyń żylnych

Zaburzenia oddechowe, klatki piersiowej i śródpiersia

Rzadko: astma u pacjentów z alergią na kwas acetylosalicylowy lub inne leki z grupy NLPZNieznane: eozynofilia płucna

Zaburzenia żołądka i jelit

Bardzo często: niestrawność, nudności, wymioty, ból brzucha, zaparcia, wzdęcia z oddawaniem gazów, biegunka, niewielka utrata krwi przez przewód pokarmowy, co może w bardzo rzadkich przypadkach powodować niedokrwistość

Niezbyt często: utajone lub widoczne makroskopowo krwawienie z przewodu pokarmowego, zapalenie jamy ustnej, zapalenie żołądka, odbijanie

Rzadko: choroba wrzodowa żołądka i (lub) dwunastnicy, zapalenie przełyku, zapalenie

okrężnicy

Bardzo rzadko: perforacja przewodu pokarmowego Nieznane: zapalenie trzustki

Krwawienie z przewodu pokarmowego: owrzodzenia lub perforacja mogą czasami, zwłaszczau pacjentów w podeszłym wieku, mieć ciężki przebieg oraz prowadzić do zgonu (patrz punkt 4.4).

Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych

Niezbyt często: zaburzenia czynności wątroby (np. zwiększenie aktywności aminotransferaz lub stężenia bilirubiny)

Bardzo rzadko: zapalenie wątroby

9

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej

Niezbyt często: obrzęk naczynioruchowy, świąd, wysypka Rzadko: pokrzywka

Zgłaszano występowanie ciężkich reakcji skórnych, jak zespół Stevens-Johnsonai martwica toksyczno-rozpływna naskórka (patrz punkt 4.4).

Bardzo rzadko: pęcherzowe zapalenie skóry, rumień wielopostaciowyNieznane: nadwrażliwość na światło

Zaburzenia nerek i dróg moczowych

Niezbyt często: zatrzymanie sodu i wody, hiperkaliemia (patrz punkt 4.4 i 4.5), zaburzenia badań laboratoryjnych określających czynność nerek (np. zwiększenie stężenia kreatyniny i (lub) mocznika)

Bardzo rzadko: ostra niewydolność nerek, zwłaszcza u pacjentów z czynnikami ryzyka (patrz

punkt 4.4)

Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania

Niezbyt często: obrzęki w tym obrzęki kończyn dolnych

c) Informacje charakteryzujące indywidualne ciężkie i (lub) często występujące działania niepożądane

U pacjentów leczonych meloksykamem i innymi potencjalnie mielotoksycznymi lekami zgłoszono bardzo rzadko przypadki agranulocytozy (patrz punkt 4.5).

d) Działania niepożądane, które nie zostały jeszcze zgłoszone podczas stosowania produktu leczniczego, ale które są ogólnie akceptowane, jako charakterystyczne dla innych produktów leczniczych z tej grupy

Organiczne uszkodzenie nerek powodujące prawdopodobnie ostrą niewydolność nerek: bardzo rzadkoopisywano przypadki śródmiąższowego zapalenia nerek, ostrej martwicy cewek nerkowych, zespołunerczycowego i martwicy brodawek nerkowych (patrz punkt 4.4).

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działańniepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowaniaproduktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszaćwszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu MonitorowaniaNiepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych,Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych:

Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 e-mail:

[email protected]

4.9 Przedawkowanie

W wyniku ostrego przedawkowania NLPZ występujące objawy są zwykle ograniczone do letargu,senności, nudności, wymiotów i bólu w nadbrzuszu, które zazwyczaj przemijają po zastosowaniuleczenia wspomagającego. Może wystąpić krwawienie z przewodu pokarmowego. Ciężkie zatruciemoże powodować nadciśnienie tętnicze, ostrą niewydolność nerek, zaburzenia czynności wątroby,depresję oddechową, śpiączkę, drgawki, zapaść sercowo-naczyniową i zatrzymanie czynności serca.Reakcje anafilaktyczne, które były zgłaszane po zastosowaniu NLPZ w dawkach terapeutycznych,mogą występować również po przedawkowaniu.

W przypadku przedawkowania NLPZ należy zastosować leczenie objawowe i podtrzymujące.W badaniach klinicznych zaobserwowano, po doustnym podaniu cholestyraminy w dawce 4 g trzyrazy na dobę, przyspieszone wydalanie meloksykamu.

10

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1 Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna: niesteroidowe leki przeciwzapalne; oksykamyKod ATC: M01AC06

Meloksykam jest niesteroidowym lekiem przeciwzapalnym (NLPZ) z grupy oksykamów,o właściwościach przeciwzapalnych, przeciwbólowych i przeciwgorączkowych.

Przeciwzapalne działanie meloksykamu zostało potwierdzone w klasycznym modelu zapalenia.Tak jak w przypadku innych NLPZ, dokładny mechanizm działania meloksykamu jest nieznany.Jednakże, istnieje przynajmniej jeden wspólny mechanizm działania wszystkich NLPZ (w tymmeloksykamu): hamowanie biosyntezy prostaglandyn, znanych mediatorów zapalenia.

5.2 Właściwości farmakokinetyczne

Wchłanianie

Meloksykam wchłania się dobrze z przewodu pokarmowego, co odzwierciedla duża, całkowitabiodostępność po podaniu doustnym (kapsułki) wynosząca 89%. Udowodniono, że tabletki, zawiesinydoustne i kapsułki są biorównoważne.

Po podaniu pojedynczej dawki meloksykamu, średnie maksymalne stężenie w osoczu jest osiągane po2 godzinach od podania zawiesiny i po 5-6 godzinach od podania stałych, doustnych postaci leku(kapsułki i tabletki).

Podczas podania dawek wielokrotnych stan stacjonarny był osiągany w ciągu 3 do 5 dni. Podawanieraz na dobę prowadzi do osiągnięcia stężenia produktu leczniczego w osoczu z relatywnie małymiwahaniami w zakresie 0,4 do 1,0 g/ml dla dawki 7,5 mg i 0,8 do 2,0 g/ml dla dawki 15 mg(odpowiednio Cmin i Cmax w stanie stacjonarnym). Maksymalne stężenie meloksykamu w osoczuw stanie stacjonarnym jest osiągane po 5 do 6 godzin zarówno w przypadku tabletek, kapsułek, jaki zawiesiny doustnej. Podczas kontynuacji leczenia przez okres dłuższy niż rok stężenie produktuleczniczego jest podobne do osiągniętego stężenia w stanie stacjonarnym po raz pierwszy.Jednoczesne przyjmowanie leku z pokarmem nie wpływa na wchłanianie meloksykamu.

Dystrybucja

Meloksykam jest bardzo silnie wiązany z białkami osocza, przede wszystkim z albuminami (99%).Meloksykam przenika do płynu maziówkowego, a stężenie wynosi około połowy stężenia w osoczu.Objętość dystrybucji jest mała, średnio 11 l. Zmienność międzyosobnicza wynosi 30% do 40%.

Biotransformacja

Meloksykam podlega znaczącej biotransformacji w wątrobie. Zidentyfikowano cztery różnefarmakodynamicznie nieaktywne metabolity meloksykamu w moczu. Główny metabolit5’-karboksymeloksykam (60% dawki) powstaje w wyniku oksydacji pośredniego metabolitu5’-hydroksymetylomeloksykamu, który jest również wydalany w mniejszym stopniu (9% dawki).Badania in vitro sugerują, że CYP 2C9 odgrywa ważną rolę w tym szlaku metabolicznym,z niewielkim udziałem izoenzymu CYP 3A4. Za powstawanie dwóch pozostałych metabolitów, którestanowią odpowiednio 16% i 4% podanej dawki jest prawdopodobnie odpowiedzialna aktywnośćperoksydazy u pacjenta.

Wydalanie

Meloksykam jest wydalany głównie w postaci metabolitów w równych proporcjach w moczui z kałem. Mniej niż 5% dobowej dawki jest wydalana w postaci niezmienionej z kałem, podczas gdytylko śladowe ilości substancji macierzystej są wydalane w moczu.

Średni okres półtrwania w fazie eliminacji wynosi około 20 godzin. Całkowity klirens osoczowywynosi średnio 8 ml/min.

11

Liniowość lub nieliniowość

Po doustnym lub domięśniowym podaniu dawek terapeutycznych w zakresie od 7,5 mg do 15 mg farmakokinetyka meloksykamu jest liniowa.

Szczególne grupy pacjentów

Niewydolność nerek i (lub) wątroby:

Zarówno łagodna i umiarkowana niewydolność nerek i (lub) wątroby nie wywiera istotnego wpływuna farmakokinetykę meloksykamu. W schyłkowej niewydolności nerek, zwiększenie objętościdystrybucji może powodować zwiększenie stężenia wolnego meloksycamu. W związku z powyższymnie należy przekraczać dobowej dawki 7,5 mg (patrz punkt 4.2).

Pacjenci w podeszłym wieku:

U pacjentów w podeszłym wieku średni klirens osoczowy w stanie stacjonarnym był nieznaczniemniejszy niż opisywany u młodszych pacjentów.

5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

Profil toksykologiczny meloksykamu opisany w badaniach przedklinicznych był identyczny jakinnych leków z grupy NLPZ: choroba wrzodowa żołądka i (lub) dwunastnicy, nadżerki, martwicabrodawek nerkowych po długotrwałym podawaniu dużych dawek u dwóch gatunków zwierząt.

Badania wpływu na reprodukcję u szczurów po doustnym podaniu dawek toksycznych dla matekwynoszących ≥1 mg/kg wykazały zmniejszenie liczby owulacji, zahamowanie implantacjii właściwości embriotoksyczne (zwiększona resorpcja). Badania toksycznego wpływu na reprodukcjęprzeprowadzone u szczurów i królików wykazały, że doustne podanie dawek 4 mg/kg mc. u szczurówi 80 mg/kg mc. u królików nie powodowało działania teratogennego.

Wywołujące zaburzenia dawki przekraczały dawkę terapeutyczną (7,5 mg do 15 mg) w zakresie od 10do 5 razy większe od dawki podstawowej wyrażanej w mg/kg (osoba ważąca 75 kg). Podobnie jak dlainnych inhibitorów syntezy prostaglandyn, opisywano pod koniec ciąży działanie toksyczne na płód.Nie znaleziono działań mutagennych, zarówno in vitro, jak i in vivo. Nie stwierdzono właściwościrakotwórczych u szczurów i u myszy, po stosowaniu dawek znacznie większych niż stosowaneklinicznie.

6. DANE FARMACEUTYCZNE

6.1 Wykaz substancji pomocniczych

Celuloza mikrokrystaliczna Skrobia żelowana Skrobia kukurydzianaSodu cytrynian

Krzemionka koloidalna bezwodnaMagnezu stearynian Laktoza jednowodna

6.2 Niezgodności farmaceutyczne

Nie dotyczy.

6.3 Okres ważności

5 lat.

12

6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

Brak szczególnych środków ostrożności dotyczących przechowywania.

6.5 Rodzaj i zawartość opakowania

Blistry z PVC/PVDC/Al w opakowaniach po 7, 10, 14, 15, 20, 28, 30, 50, 60, 100, 140, 280, 300, 500 lub 1 000 tabletek w tekturowym pudełku.

Nie wszystkie rodzaje opakowań muszą znajdować się w sprzedaży.

6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania produktu leczniczego

Brak szczególnych wymagań.

7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA

DOPUSZCZENIE DO OBROTU

STADA Arzneimittel AG, Stadastrasse 2 – 18, 61118 Bad Vilbel, Niemcy

8. NUMER(-Y) POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

Meloxistad 15 mg - Pozwolenie Nr: 11985

9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

/ DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA

30.12.2005/10.08.2009.

10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU

CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO

08.11.2017

13