CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO
1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO
Rosutrox, 5 mg, tabletki powlekaneRosutrox, 10 mg, tabletki powlekaneRosutrox, 20 mg, tabletki powlekaneRosutrox, 40 mg, tabletki powlekane
2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY
Rosutrox, 5 mg:
Każda tabletka powlekana zawiera 5 mg rozuwastatyny (w postaci rozuwastatyny wapniowej).
Substancje pomocnicze o znanym działaniu: laktoza bezwodna 16,6 mg; żółcień pomarańczowa FCF,lak (E110) i tartrazyna, lak (E102).
Rosutrox, 10 mg:
Każda tabletka powlekana zawiera 10 mg rozuwastatyny (w postaci rozuwastatyny wapniowej).
Substancje pomocnicze o znanym działaniu: laktoza bezwodna 33,2 mg; żółcień pomarańczowa FCF,lak (E110); tartrazyna, lak (E102) i czerwień Allura AC, lak (E129).
Rosutrox, 20 mg:
Każda tabletka powlekana zawiera 20 mg rozuwastatyny (w postaci rozuwastatyny wapniowej).
Substancje pomocnicze o znanym działaniu: laktoza bezwodna 66,5 mg, żółcień pomarańczowa FCF,lak (E110); tartrazyna, lak (E102) i czerwień Allura AC, lak (E129).
Rosutrox, 40 mg:
Każda tabletka powlekana zawiera 40 mg rozuwastatyny (w postaci rozuwastatyny wapniowej).
Substancje pomocnicze o znanym działaniu: laktoza bezwodna 133,0 mg; żółcień pomarańczowa FCF,lak (E110); tartrazyna, lak (E102) i czerwień Allura AC, lak (E129).
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA
Tabletka powlekana
Rosutrox, 5 mg:
Okrągłe, żółte, obustronnie wypukłe tabletki powlekane.
Rosutrox, 10 mg:
Okrągłe, różowe, obustronnie wypukłe tabletki powlekane.
Rosutrox, 20 mg:
Owalne, różowe, obustronnie wypukłe tabletki powlekane, z linią podziału po jednej stronie.Tabletkę można podzielić na dwie równe dawki.
Rosutrox, 40 mg:
Podłużne, różowe, obustronnie wypukłe tabletki powlekane, z linią podziału po jednej stronie.Tabletkę można podzielić na dwie równe dawki.
1
4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE
4.1 Wskazania do stosowania
Leczenie hipercholesterolemii
Pierwotna hipercholesterolemia u dorosłych, młodzieży i dzieci w wieku 10 lat i starszych (typu IIa,w tym rodzinna heterozygotyczna hipercholesterolemia) lub mieszana dyslipidemia (typu IIb) jakoleczenie dodatkowe do diety, gdy stosowanie diety i innych niefarmakologicznych sposobów leczenia(np. ćwiczenia fizyczne, zmniejszenie masy ciała) jest niewystarczające.
Rodzinna homozygotyczna hipercholesterolemia jako leczenie dodatkowe do diety i innych sposobówleczenia zmniejszającego stężenie lipidów (np. afereza LDL) lub jeśli inne sposoby leczenia niewłaściwe.
Zapobieganie zdarzeniom sercowo-naczyniowym
Zapobieganie dużym zdarzeniom sercowo-naczyniowym u pacjentów z wysokim ryzykiemwystąpienia takiego zdarzenia po raz pierwszy (patrz punkt 5.1), razem z działaniami mającymi nacelu redukcję pozostałych czynników ryzyka.
4.2 Dawkowanie i sposób podawania
Przed rozpoczęciem i w czasie leczenia pacjent powinien stosować dietę mającą na celu zmniejszeniestężenia cholesterolu. Dawkowanie należy ustalać indywidualnie, zgodnie z obowiązującymizaleceniami, zależnie od celu terapii oraz reakcji pacjenta na leczenie.
Produkt leczniczy Rosutrox może być zażywany o każdej porze dnia, z pokarmem lub bez pokarmu.
Leczenie hipercholesterolemii
Zalecana dawka początkowa to 5 lub 10 mg, doustnie, raz na dobę zarówno u pacjentów, którzy niebyli wcześniej leczeni innymi lekami z grupy statyn, jak również u leczonych innymi inhibitoramireduktazy HMG-CoA. W trakcie ustalania dawki początkowej u każdego pacjenta należy wziąć poduwagę stężenie cholesterolu, czynniki ryzyka wystąpienia chorób układu sercowo-naczyniowego, jakrównież ryzyko wystąpienia działań niepożądanych (patrz poniżej). Jeśli jest to konieczne, po4 tygodniach leczenia dawkę można zwiększyć (patrz punkt 5.1). Z powodu zwiększonej częstościwystępowania działań niepożądanych po podaniu dawki 40 mg w porównaniu ze stosowaniemmniejszych dawek (patrz punkt 4.8), zwiększenie dawki do dawki maksymalnej 40 mg możnarozważyć jedynie u pacjentów z ciężką hipercholesterolemią, należących do grupy wysokiego ryzykawystąpienia chorób układu sercowo-naczyniowego (szczególnie pacjenci z rodzinną hipercholesterolemią), u których nie uzyskano spodziewanego celu terapii po zastosowaniu dawki20 mg. Pacjenci leczeni dawką 40 mg powinni pozostawać pod rutynową kontrolą (patrz punkt 4.4).Zaleca się, aby wprowadzanie dawki 40 mg odbywało się pod kontrolą specjalisty.
Zapobieganie zdarzeniom sercowo-naczyniowym
W badaniach nad zmniejszeniem ryzyka wystąpienia zdarzeń sercowo-naczyniowych stosowanodawkę 20 mg na dobę (patrz punkt 5.1).
Dzieci
Stosowanie leku u dzieci powinno być prowadzone przez specjalistę.
Dzieci i młodzież w wieku od 10 do 17 lat (chłopcy w fazie II i następnych wg skali Tannera,
dziewczynki co najmniej rok po pierwszej miesiączce)
U dzieci i młodzieży z heterozygotyczną hipercholesterolemią rodzinną zwykle stosowana dawkapoczątkowa to 5 mg na dobę. Zakres zwykle stosowanych dawek to 5 20 mg doustnie raz na dobę.Zwiększanie dawki powinno odbywać się na podstawie indywidualnej odpowiedzi i tolerancji dziecina leczenie, jak zalecają rekomendacje dotyczące leczenia pacjentów pediatrycznych (patrz punkt 4.4).
2
Przed rozpoczęciem leczenia rozuwastatyną dzieci i młodzież powinny być na standardowej diecieobniżającej stężenie cholesterolu; stosowanie diety powinno być kontynuowane podczas leczeniarozuwastatyną. Nie badano skuteczności i bezpieczeństwa stosowania dawek większych niż 20 mgw tej grupie wiekowej.
Tabletki 40 mg nie przeznaczone do stosowania u pacjentów pediatrycznych.
Dzieci poniżej 10 lat
Doświadczenie dotyczące stosowania rozuwastatyny u dzieci poniżej 10 lat jest ograniczonedo niewielkiej liczby dzieci (w wieku pomiędzy 8 a 10 lat) z homozygotyczną hipercholesterolemiąrodzinną. Dlatego też produkt leczniczy Rosutrox nie jest zalecany do stosowania u dzieci poniżej10 lat.
Pacjenci w podeszłym wieku
Zalecana dawka początkowa u pacjentów starszych niż 70 lat wynosi 5 mg (patrz punkt 4.4). Nie makonieczności zmiany dawki produktu u pacjentów z innych grup wiekowych.
Pacjenci z niewydolnością nerek
Nie ma konieczności zmiany dawki u pacjentów z łagodnymi i umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek. Zalecana dawka początkowa u pacjentów z umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny 60 ml/min) wynosi 5 mg. Stosowanie dawki 40 mg jest przeciwwskazaneu pacjentów z umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek. Stosowanie produktu Rosutrox w jakiejkolwiek dawce jest przeciwwskazane u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (patrz punkt 4.3 i punkt 5.2).
Pacjenci z niewydolnością wątroby
Nie stwierdzono zwiększenia ekspozycji ustrojowej na rozuwastatynę u pacjentów z 7 punktami lubmniejszą liczbą punktów w skali Child-Pugh. Jednakże u pacjentów z 8 lub 9 punktami w skaliChild-Pugh obserwowano zwiększenie ekspozycji ustrojowej na rozuwastatynę (patrz punkt 5.2).U tych pacjentów należy rozważyć ocenę czynności nerek (patrz punkt 4.4). Nie ma danychdotyczących stosowania produktu u pacjentów z grupy powyżej 9 punktów w skali Child-Pugh.Stosowanie produktu Rosutrox jest przeciwwskazane u pacjentów z czynną chorobą wątroby (patrzpunkt 4.3).
Pacjenci różnych ras
U pacjentów pochodzących z Azji stwierdzano zwiększoną ekspozycję ustrojową na rozuwastatynę(patrz punkt 4.3, punkt 4.4 i punkt 5.2). U pacjentów pochodzących z Azji zalecana dawkapoczątkowa wynosi 5 mg. Stosowanie dawki 40 mg jest przeciwwskazane u tych pacjentów.
Polimorfizm genetyczny
Znane konkretne typy polimorfizmu genetycznego, które mogą prowadzić do zwiększonejekspozycji na rozuwastatynę (patrz punkt 5.2). U pacjentów, u których występuje tego typupolimorfizm zalecane jest stosowanie mniejszej dawki dobowej produktu Rosutrox.
Pacjenci predysponowani do miopatii
U pacjentów z czynnikami predysponującymi do miopatii leczenie należy rozpoczynać od dawki 5 mg(patrz punkt 4.4). Stosowanie dawki 40 mg jest przeciwwskazane u niektórych pacjentów z tej grupy(patrz punkt 4.3).
Terapia współistniejąca
Rozuwastatyna jest substratem dla różnych białek transportujących (np. OATP1B1 oraz BCRP).Ryzyko miopatii (w tym rabdomiolizy) jest zwiększone, gdy produkt Rosutrox jest podawanyrównocześnie z pewnymi produktami leczniczymi, które mogą zwiększać stężenie rozuwastatynyw osoczu z powodu interakcji z tymi białkami transportującymi (np. z cyklosporyną oraz niektórymiinhibitorami proteaz, w tym kombinacjami rytonawiru z atazanawirem, lopinawirem i (lub)typranawirem; patrz punkty 4.4 i 4.5). Gdy jest to możliwe, należy rozważyć zastosowanie lekówalternatywnych, a jeżeli konieczne, rozważyć czasowe zaprzestanie leczenia produktem leczniczym
3
Rosutrox. W sytuacjach, gdy stosowanie tych produktów leczniczych równocześnie z produktemleczniczym Rosutrox jest niemożliwe do uniknięcia, należy uważnie rozważyć korzyści i zagrożeniawynikające z dostosowania dawkowania produktu leczniczego Rosutrox i terapii równoległej (patrzpunkt 4.5).
4.3 Przeciwwskazania
Stosowanie produktu Rosutrox jest przeciwwskazane:
u pacjentów z nadwrażliwością na rozuwastatynę lub na którąkolwiek substancję pomocniczą
wymienioną w punkcie 6.1,
u pacjentów z czynną chorobą wątroby, w tym z niewyjaśnioną, trwale zwiększoną aktywnością aminotransferaz w surowicy i ponad 3-krotnym zwiększeniem powyżej górnej granicy normy (GGN) aktywności jednej z nich,
u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny 30 ml/min), u pacjentów z miopatią,
u pacjentów jednocześnie leczonych cyklosporyną,
u pacjentek w ciąży, w okresie karmienia piersią i u pacjentek w wieku rozrodczym
niestosujących skutecznych metod zapobiegania ciąży.
Stosowanie produktu w dawce 40 mg jest przeciwwskazane u pacjentów z czynnikamipredysponującymi do występowania miopatii lub rabdomiolizy. Należą do nich: umiarkowane zaburzenia czynności nerek (klirens kreatyniny 60 ml/min), niedoczynność tarczycy,
genetycznie uwarunkowane choroby mięśni u pacjenta lub członków jego rodziny, wystąpienie objawów uszkodzenia mięśni po zastosowaniu innego inhibitora reduktazy HMG-CoA lub leku z grupy fibratów,
nadużywanie alkoholu,
sytuacje, w których może dojść do zwiększenia stężenia produktu we krwi, pochodzenie z Azji,
jednoczesne stosowanie leków z grupy fibratów (patrz punkty 4.4, 4.5 i 5.2).
4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
Działanie na nerki
U pacjentów leczonych dużymi dawkami rozuwastatyny, zwłaszcza dawką 40 mg, stwierdzanoprzemijające lub sporadyczne występowanie proteinurii, głównie pochodzenia kanalikowego,wykrywanej testem paskowym. Nie stwierdzono, aby występowanie proteinurii poprzedzało wystąpienieostrej lub postępującej choroby nerek (patrz punkt 4.8). Częstość występowania ciężkich działańniepożądanych ze strony nerek w zastosowaniu klinicznym jest większa po dawce 40 mg. U pacjentówleczonych dawką 40 mg należy rozważyć kontrolę czynności nerek podczas rutynowej kontroli.
Działanie na mięśnie
U pacjentów leczonych rozuwastatyną, zwłaszcza dawkami powyżej 20 mg, stwierdzano występowaniedziałania na mięśnie szkieletowe, np. bólów mięśni, miopatii oraz rzadko rabdomiolizy. Po zastosowaniujednocześnie ezetymibu i inhibitora reduktazy HMG-CoA obserwowano bardzo rzadkie przypadkirabdomiolizy. Należy zachować ostrożność jeśli te leki stosowane łącznie, ponieważ nie możnawykluczyć interakcji farmakodynamicznej (patrz punkt 4.5).
Tak jak w przypadku innych inhibitorów reduktazy HMG-CoA częstość występowania rabdomiolizyzwiązanej z rozuwastatyną po wprowadzeniu do obrotu jest większa po dawce 40 mg.
Pomiar aktywności kinazy kreatynowej
Nie należy badać aktywności kinazy kreatynowej (CK) po intensywnym wysiłku fizycznym lub kiedywystępują inne możliwe przyczyny zwiększenia aktywności CK, co może prowadzić do nieprawidłowejinterpretacji wyniku badania. Jeśli przed rozpoczęciem leczenia aktywność kinazy kreatynowej byłaznacznie zwiększona (5 x GGN), należy po 5-7 dniach wykonać badanie kontrolne. Nie należyrozpoczynać leczenia, jeśli w badaniu kontrolnym CK5 x GGN.
4
Przed rozpoczęciem leczenia
Produkt Rosutrox, tak jak inne inhibitory reduktazy HMG-CoA, należy stosować ostrożnie u pacjentów z czynnikami predysponującymi do wystąpienia miopatii lub rabdomiolizy. Do czynników tych zaliczasię:
zaburzenia czynności nerek, niedoczynność tarczycy,
genetycznie uwarunkowane choroby mięśni u pacjenta lub członków jego rodziny, wystąpienie objawów uszkodzenia mięśni po zastosowaniu innego inhibitora reduktazy HMG-CoA lub leków z grupy fibratów,
nadużywanie alkoholu, wiek 70 lat,
sytuacje, w których może dojść do zwiększenia stężenia substancji czynnej w surowicy (patrz
punkty 4.2, 4.5, 5.2),
jednoczesne stosowanie leków z grupy fibratów.
U tej grupy pacjentów należy rozważyć ryzyko i możliwe korzyści leczenia, a w trakcie leczeniazaleca się obserwację pacjenta. Jeśli u pacjenta w badaniu wykonanym przed leczeniem stwierdza sięznacznie zwiększoną aktywność kinazy kreatynowej (5 x GGN), nie należy rozpoczynać terapii.
W trakcie leczenia
Należy poinformować pacjenta, aby niezwłocznie powiadomił lekarza, jeśli wystąpią niewyjaśnione bóle mięśni, osłabienie siły mięśniowej lub skurcze mięśni, szczególnie jeśli towarzyszy im złe samopoczucie lub gorączka. U tych pacjentów należy wykonać badanie aktywności kinazy kreatynowej. Jeśli aktywność kinazy kreatynowej jest znacząco zwiększona (5 x GGN) lub jeśli objawy ze strony mięśni nasilone i powodują dolegliwości podczas codziennych czynności (nawet wtedy, gdy CK 5 x GGN), należy przerwać leczenie. Po ustąpieniu objawów klinicznych i zmniejszeniu aktywności kinazy kreatynowej do wartości prawidłowych można rozważyć ponowne zastosowanie produktu Rosutrox lub innego inhibitora reduktazy HMG-CoA w najmniejszej dawce. Pacjent powinien pozostawać pod ścisłą kontrolą. Jeśli u pacjenta nie występują objawy kliniczne, nie jest konieczna rutynowa kontrola aktywności kinazy kreatynowej. Podczas przyjmowania lub po zakończeniu przyjmowania statyn, w tym rozuwastatyny, bardzo rzadko zgłaszano martwicząmiopatię o podłożu immunologicznym (IMNM - immunozależna miopatia martwicza). Klinicznie IMNM charakteryzuje się osłabieniem mięśni proksymalnych i zwiększeniem aktywności kinazy kreatynowej w surowicy, które utrzymują się pomimo zaprzestania leczenia statynami.
Dane z badań klinicznych u małej grupy pacjentów nie zawierają dowodów zwiększonego działania rozuwastatyny na mięśnie szkieletowe, jeśli była ona stosowana z innymi lekami. Jednakże u pacjentów leczonych jednocześnie innymi inhibitorami reduktazy HMG-CoA, pochodnymi kwasufibrynowego, w tym gemfibrozylem, cyklosporyną, kwasem nikotynowym, lekamiprzeciwgrzybiczymi z grupy azoli, inhibitorami proteazy oraz antybiotykami makrolidowymistwierdzano zwiększenie częstości występowania zapalenia mięśni i miopatii. Gemfibrozyl stosowanyjednocześnie z innymi inhibitorami reduktazy HMG-CoA zwiększa ryzyko wystąpienia miopatii.Dlatego nie zaleca się jednoczesnego stosowania gemfibrozylu i produktu Rosutrox. Należy dokładnierozważyć korzyści wynikające ze zmiany stężenia lipidów i ryzyko związane z jednoczesnymstosowaniem leków z grupy fibratów lub kwasu nikotynowego i produktu Rosutrox. Jednoczesnestosowanie produktu Rosutrox w dawce 40 mg oraz leków z grupy fibratów jest przeciwwskazane(patrz punkt 4.5 i punkt 4.8).
Produktu leczniczego Rosutrox nie wolno stosować jednocześnie z kwasem fusydowym podawanymogólnoustrojowo, a także w ciągu 7 dni od zakończenia leczenia kwasem fusydowym. U pacjentów, uktórych ogólnoustrojowe podawanie kwasu fusydowego jest konieczne, należy przerwać leczeniestatynami na cały okres terapii kwasem fusydowym. Istnieją doniesienia o przypadkach rabdomiolizy(w tym niektórych zakończonych zgonem) wśród pacjentów leczonych skojarzeniem kwasufusydowego i statyn (patrz punkt 4.5). Pacjentowi trzeba zalecić, aby w przypadku wystąpienia
5
jakichkolwiek objawów w postaci osłabienia, bólu lub tkliwości mięśni, natychmiast zgłosił się dolekarza.
Leczenie statynami może być ponownie rozpoczęte siedem dni po przyjęciu ostatniej dawki kwasufusydowego.
W wyjątkowych przypadkach, gdy konieczne jest długotrwałe ogólnoustrojowe stosowanie kwasufusydowego, na przykład w leczeniu ciężkich zakażeń, potrzebę jednoczesnego stosowania lekuRosutrox z kwasem fusydowym należy rozważać indywidualnie i pod ścisłą kontrolą lekarza.
Nie należy stosować produktu Rosutrox, jeśli u pacjenta występują ostre, ciężkie objawy mogącewskazywać na miopatię lub predysponujące do wystąpienia wtórnej niewydolności nerek na skutekrabdomiolizy (np. sepsa, niedociśnienie, rozległy zabieg chirurgiczny, uraz, ciężkie zaburzeniametaboliczne, wewnątrzwydzielnicze i elektrolitowe lub niekontrolowana padaczka).
Działanie na czynność wątroby
Produkt Rosutrox, tak jak inne inhibitory reduktazy HMG-CoA, powinien być stosowany ostrożnieu pacjentów nadużywających alkoholu i (lub) mających w wywiadzie chorobę wątroby.Zaleca się wykonanie badań czynności wątroby przed rozpoczęciem leczenia i 3 miesiące po jegorozpoczęciu. Należy przerwać leczenie lub zmniejszyć dawkę produktu Rosutrox, jeśli aktywnośćaminotransferaz w surowicy jest ponad 3-krotnie większa niż górna granica normy. Częstośćwystępowania ciężkich działań niepożądanych ze strony wątroby (głównie zwiększenie aktywnościaminotransferaz wątrobowych) po wprowadzeniu leku do obrotu, jest większa po dawce 40 mg.
U pacjentów z wtórną hipercholesterolemią spowodowaną niedoczynnością tarczycy lub zespołemnerczycowym przed rozpoczęciem leczenia produktem Rosutrox należy zastosować odpowiednieleczenie choroby podstawowej.
Rasa
W badaniach farmakokinetyki wykazano zwiększoną ekspozycję na lek u pacjentów pochodzącychz Azji w porównaniu z rasą kaukaską (patrz punkt 4.2, punkt 4.3 i punkt 5.2).
Inhibitory proteazy
Zwiększona ekspozycja ogólnoustrojowa na rozuwastatynę była obserwowana u pacjentów przyjmujących rozuwastatynę równolegle z różnymi inhibitorami proteaz w skojarzeniu z rytonawirem. Należy rozważyć zarówno korzyść wynikającą ze zmniejszenia stężeń lipidów wskutek stosowania produktu Rosutrox u pacjentów z zakażeniem HIV przyjmujących inhibitory proteaz, jak i możliwość zwiększenia stężeń rozuwastatyny w osoczu podczas rozpoczynania leczenia i zwiększania dawki produktu Rosutrox u pacjentów leczonych inhibitorami proteaz. Równoczesnestosowanie produktu Rosutrox z niektórymi inhibitorami proteaz nie jest zalecane, o ile dawkowanie produktu Rosutrox nie zostanie dostosowane (patrz punkty 4.2 oraz 4.5).
Śródmiąższowe zapalenie płuc
W wyjątkowych przypadkach donoszono o występowaniu śródmiąższowego zapalenia płuc podczasstosowania niektórych statyn, szczególnie podczas długotrwałego leczenia (patrz punkt 4.8).Występujące objawy mogą obejmować duszności, nieproduktywny kaszel i pogorszenie ogólnegostanu zdrowia (zmęczenie, spadek masy ciała i gorączkę). Jeśli istnieje podejrzenie, że u pacjentarozwinęło się śródmiąższowe zapalenie płuc, należy przerwać leczenie statynami.
Cukrzyca
Niektóre dane sugerują, że wszystkie leki z grupy statyn zwiększają stężenie glukozy we krwii u niektórych pacjentów z wysokim ryzykiem wystąpienia cukrzycy w przyszłości, mogą powodowaćhiperglikemię o nasileniu wymagającym odpowiedniej opieki diabetologicznej. Nad tym ryzykiemprzeważa jednak korzyść w postaci zmniejszenia ryzyka rozwoju chorób naczyniowych, a zatemnie powinno się z tego powodu przerywać leczenia statynami. Pacjentów z grupy ryzyka (pacjentów,u których stężenie glukozy na czczo wynosi od 5,6 do 6,9 mmol/l, BMI > 30 kg/m2, ze zwiększonymstężeniem triglicerydów, z nadciśnieniem tętniczym) należy poddać kontroli klinicznej ibiochemicznej zgodnie z wytycznymi.
6
W przeprowadzonym badaniu JUPITER, całkowita częstość zgłaszanych przypadków występowaniacukrzycy wyniosła 2,8% u pacjentów przyjmujących rozuwastatynę oraz 2,3% u pacjentówprzyjmujących placebo, w większości u pacjentów ze stężeniem glukozy na czczo od 5,6 do6,9 mmol/l.
Dzieci
Ocena wzrostu masy ciała, indeksu BMI (body mass index) i dojrzałości drugorzędowych cechpłciowych według skali Tannera u dzieci od 10 do 17 lat stosujących rozuwastatynę jest ograniczonado 1 roku. Po 52 tygodniach badań, nie wykryto wpływu na wzrost, masę ciała, indeks BMI lubdojrzałość płciową (patrz punkt 5.1). Doświadczenie wynikające z badań klinicznych dotyczącestosowania u dzieci i młodzieży jest ograniczone, a długoterminowy wpływ rozuwastatyny (>1 roku)na dojrzewanie płciowe nie jest znany.
W badaniach klinicznych wśród dzieci i młodzieży przyjmującej rozuwastatynę przez 52 tygodnie,wzrost aktywności kinazy kreatyniny > 10 x GGN ( górna granica normy) i objawy mięśniowenastępujące po ćwiczeniach lub zwiększonej aktywności fizycznej obserwowane były częściejw porównaniu do obserwowanych w badaniach klinicznych dotyczących osób dorosłych (patrzpunkt 4.8).
Nietolerancja laktozy
Produkt Rosutrox zawiera laktozę i dlatego nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadkowystępującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złegowchłaniania glukozy-galaktozy.
Barwniki azowe
Tabletki Rosutrox 5 mg zawierają barwniki żółcień pomarańczową FCF, lak (E110) i tartrazynę, lak(E102), które mogą powodować reakcje alergiczne.
Tabletki Rosutrox 10 mg, 20 mg i 40 mg zawierają barwniki żółcień pomarańczową FCF, lak(E110); tartrazynę, lak (E102) i czerwień Allura AC, lak (E129), które mogą powodować reakcjealergiczne.
4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji
Wpływ równolegle stosowanych leków na rozuwastatynę
Inhibitory białek transportujących
Rozuwastatyna jest substratem dla niektórych białek transportujących, w tym dla wątrobowegotransportera wychwytującego OATP1B1 oraz dla transportera wypływu odkomórkowego BCRP.Równoległe podawanie produktu Rosutrox z produktami leczniczymi, które inhibitorami tychbiałek transportujących może skutkować zwiększeniem stężenia rozuwastatyny w osoczu orazzwiększeniem ryzyka rozwoju miopatii (patrz punkty 4.2, 4.4 oraz 4.5 Tabela 1).
Cyklosporyna
Jednoczesne stosowanie produktu Rosutrox i cyklosporyny powoduje około 7-krotne zwiększeniepowierzchni pola pod krzywą (AUC) rozuwastatyny w porównaniu z AUC u zdrowych ochotników(patrz Tabela 1). Produkt Rosutrox jest przeciwwskazany u pacjentów przyjmujących równocześniecyklosporynę (patrz punkt 4.3).
Jednoczesne stosowanie nie wpływa na stężenie cyklosporyny w osoczu.
Inhibitory proteaz
Jednoczesne stosowanie rozuwastatyny i inhibitorów proteaz znacząco zwiększa ekspozycjęna rozuwastatynę (patrz Tabela 1). Dokładny mechanizm tej interakcji nie jest znany. Na przykład,w przeprowadzonym badaniu farmakokinetycznym jednoczesne zastosowanie u zdrowych ochotnikówrozuwastatyny w dawce 10 mg oraz produktu złożonego zawierającego dwa inhibitory proteaz(300 mg atazanawiru i 100 mg rytonawiru), powodowało odpowiednio około trzykrotnei siedmiokrotne zwiększenie AUC i Cmax dla rozuwastatyny. Równoczesne stosowanie produktu
7
Rosutrox oraz niektórych kombinacji inhibitorów proteaz można rozważyć po uważnymprzeanalizowaniu zmian dawkowania produktu Rosutrox z uwzględnieniem spodziewanegozwiększenia ekspozycji na rozuwastatynę (patrz punkty 4.2, 4.4 oraz 4.5 Tabela 1).
Gemfibrozyl i inne leki zmniejszające stężenie lipidów
Jednoczesne stosowanie produktu Rosutrox i gemfibrozylu powodowało 2-krotne zwiększeniemaksymalnego stężenia rozuwastatyny Cmax oraz powierzchni pola pod krzywą (AUC) (patrzpunkt 4.4).
W oparciu o wyniki z przeprowadzonych specyficznych badań interakcji nie należy się spodziewaćwystąpienia istotnych farmakokinetycznych interakcji z fenofibratem, jednakże mogą wystąpićinterakcje farmakodynamiczne.
Jednoczesne stosowanie inhibitorów reduktazy HMG-CoA oraz gemfibrozylu, fenofibratu lub innychleków z grupy fibratów oraz niacyny (kwasu nikotynowego) w dawce zmniejszającej stężenie lipidów(1 g na dobę lub większej) zwiększa ryzyko wystąpienia miopatii, prawdopodobnie dlatego, że leki tesame mogą powodować miopatię. Jednoczesne stosowanie leków z grupy fibratów i produktuRosutrox w dawce 40 mg jest przeciwwskazane (patrz punkty 4.3 i 4.4). U tych pacjentów należyrozpoczynać leczenie od dawki 5 mg.
Ezetymib
Jednoczesne stosowanie 10 mg rozuwastatyny i 10 mg ezetymibu powodowało 1,2-krotne zwiększenieAUC dla rozuwastatyny u pacjentów z hipercholesterolemią (Tabela 1). Nie można wykluczyć interakcji farmakodynamicznej między rozuwastatyną a ezetymibem pod względem występowania działań niepożądanych (patrz punkt 4.4).
Leki przeciw nadkwaśności
Jednoczesne stosowanie rozuwastatyny i zawiesin zmniejszających kwaśność soku żołądkowegozawierających wodorotlenek glinu i magnezu powodowało zmniejszenie stężenia rozuwastatynyw osoczu mniej więcej o 50%. Działanie to było mniejsze, gdy leki zobojętniające były zażywane2 godziny po zastosowaniu rozuwastatyny. Nie badano, jakie znaczenie ma ta interakcja w praktyceklinicznej.
Erytromycyna
Jednoczesne stosowanie rozuwastatyny i erytromycyny powoduje zmniejszenie powierzchni pola podkrzywą AUC rozuwastatyny o 20% i stężenia maksymalnego Cmax rozuwastatyny o 30%. Ta interakcjamoże być spowodowana zwiększeniem motoryki przewodu pokarmowego po zastosowaniuerytromycyny.
Kwas fusydowy
Podczas jednoczesnego stosowania układowo działającego kwasu fusydowego ze statynami możewzrastać ryzyko wystąpienia miopatii w tym rabdomiolizy. Mechanizm tej interakcji(farmakodynamiczny, farmakokinetyczny czy też oba te mechanizmy) nie jest znany. Zgłaszanoprzypadki rabdomiolizy (w tym niektóre śmiertelne) u pacjentów otrzymujących takie połączenie.Jeżeli ogólnoustrojowe stosowanie kwasu fusydowego jest niezbędne, wówczas stosowanie produktuRosutrox należy przerwać na czas leczenia statynami. Patrz także punkt 4.4.
Enzymy układu cytochromu P450
Z badań in vivo oraz in vitro wynika, że rozuwastatyna nie ma działania hamującego lub pobudzającego izoenzymy układu cytochromu P450. Ponadto enzymy te mają słabe powinowactwodo rozuwastatyny. Z tego względu interakcje międzylekowe wynikające z metabolizmu przy udzialecytochromu P450 nie spodziewane. Nie stwierdzono występowania klinicznie istotnych interakcjiz flukonazolem (inhibitor CYP 2C9 i CYP 3A4) ani ketokonazolem (inhibitor CYP 2A6 i CYP 3A4).
Interakcje wymagające dostosowania dawki rozuwastatyny (patrz także Tabela 1): Gdy konieczne jest podawanie produktu Rosutrox równolegle z innymi produktami leczniczymi, o których wiadomo, że zwiększają ekspozycję ustroju na rozuwastatynę, dawki produktu Rosutrox powinny zostać dostosowane. Należy rozpocząć od dawki produktu Rosutrox 5 mg raz na dobę, jeżeli
8
spodziewane zwiększenie ekspozycji (AUC) jest około 2-krotne lub większe. Należy dostosowaćmaksymalną dawkę dobową produktu Rosutrox tak, aby spodziewana ekspozycja na rozuwastatynęnie przekroczyła ekspozycji przy stosowaniu dawki dobowej 40 mg produktu Rosutrox przyjmowanejbez wchodzących w interakcje produktów leczniczych, na przykład dawka produktu Rosutrox 20 mgz gemfibrozylem (zwiększenie 1,9-krotne) oraz dawka produktu Rosutrox 10 mg przy jednoczesnympodawaniu atazanawiru/rytonawiru (zwiększenie 3,1-krotne).
Tabela 1.
Wpływ równolegle stosowanych produktów leczniczych na ekspozycję na rozuwastatynę (AUC;w kolejności malejącego stopnia zwiększenia ekspozycji) na podstawie danych z opublikowanychbadań klinicznych
Schemat dawkowania leku
wchodzącego w interakcję
Schemat dawkowania
rozuwastatyny
Zmiana AUC dla
rozuwastatyny*
Cyklosporyna 75 mg dwa razy/dobę do
200 mg dwa razy/dobę, przez 6 miesięcy
10 mg raz/dobę, przez 10 dni 7,1-krotne
Atazanawir 300 mg / rytonawir 100 mg
raz/dobę, przez 8 dni
10 mg, dawka pojedyncza 3,1- krotne ↑
Lopinawir 400 mg / rytonawir 100 mg dwa
razy/dobę, przez 17 dni
20 mg raz/dobę, przez 7 dni 2,1- krotne ↑
Gemfibrozyl 600 mg dwa razy/dobę, przez
7 dni
80 mg, dawka pojedyncza 1,9- krotne ↑
Eltrombopag 75 mg raz/dobę, przez 10 dni 10 mg, dawka pojedyncza 1,6- krotne ↑
Darunawir 600 mg / rytonawir 100 mg dwa
razy/dobę, przez 7 dni
10 mg raz/dobę, 7 dni 1,5- krotne ↑
Typranawir 500 mg / rytonawir 200 mg
dwa razy/dobę, przez 11 dni
10 mg, dawka pojedyncza 1,4- krotne ↑
Dronedaron 400 mg dwa razy/dobę Niedostępny 1,4- krotne ↑
Itrakonazol 200 mg raz/dobę, przez 5 dni 10 mg, dawka pojedyncza 1,4- krotne **
Ezetymib 10 mg raz/dobę, przez 14 dni 10 mg, raz/dobę, przez 14 dni 1,2- krotne **
Fosamprenawir 700 mg / rytonawir 100 mg
dwa razy/dobę, przez 8 dni
10 mg, dawka pojedyncza
Aleglitazar 0,3 mg, przez 7 dni 40 mg, przez 7 dni
Sylimaryna 140 mg trzy razy/dobę, przez 5
dni
10 mg, dawka pojedyncza
Fenofibrat 67 mg trzy razy/dobę, przez 7
dni
10 mg, przez 7 dni
Ryfampicyna 450 mg raz/dobę, przez 7 dni 20 mg, dawka pojedyncza
Ketokonazol 200 mg dwa razy/dobę, przez
7 dni
80 mg, dawka pojedyncza
Flukonazol 200 mg raz/dobę, przez 11 dni 80 mg, dawka pojedyncza
Erytromycyna 500 mg cztery razy/dobę,
przez 7 dni
80 mg, dawka pojedyncza 28%
Baicalin 50 mg trzy razy/dobę, przez 14 dni 20 mg, dawka pojedyncza 47%
*Dane podane jako krotność zmiany przedstawiają prostą proporcję między ekspozycją na rozuwastatynę podczas równoczesnego stosowania z innymi lekami a ekspozycją podczas podawania samej tylko rozuwastatyny. Dane podane jako zmiana względna wyrażona w % przedstawiają procentową zmianę względem ekspozycji podczas stosowania samej tylko rozuwastatyny.
9
Zwiększenie zostało oznaczone symbolem “↑”, brak zmiany - symbolem “↔”, a zmniejszenie symbolem “↓”.** Przeprowadzono szereg badań interakcji dla różnych dawek rozuwastatyny, w tabeli ukazano najbardziej istotną proporcję.
Wpływ rozuwastatyny na równolegle stosowane leki
Antagoniści witaminy K
Tak jak w przypadku stosowania innych inhibitorów reduktazy HMG-CoA, rozpoczęcie leczenia lubzwiększenie dawki u pacjentów leczonych jednocześnie antagonistami witaminy K (np. warfaryną lubinnymi lekami przeciwzakrzepowymi z grupy kumaryny) może powodować zwiększeniemiędzynarodowego wskaźnika znormalizowanego (INR). Zmniejszenie dawki produktu Rosutrox lubzaprzestanie jego podawania może powodować zmniejszenie INR. W takich przypadkach należyodpowiednio kontrolować INR.
Doustne środki antykoncepcyjne lub hormonalna terapia zastępcza
Jednoczesne stosowanie rozuwastatyny i doustnych środków antykoncepcyjnych powodowałozwiększenie powierzchni pola pod krzywą (AUC) etynyloestradiolu i norgestrelu odpowiednioo 26 i 34%. Zwiększone stężenie leku w osoczu należy uwzględnić podczas ustalania dawki lekuantykoncepcyjnego. Brak jest jakichkolwiek danych farmakokinetycznych dotyczących jednoczesnegostosowania rozuwastatyny i hormonalnej terapii zastępczej, dlatego nie można wykluczyćwystępowania podobnego działania, jak podczas jednoczesnego stosowania ze środkamiantykoncepcyjnymi. Jednakże były one stosowane jednocześnie i dobrze tolerowane przez wielepacjentek biorących udział w badaniach klinicznych.
Inne leki
Na podstawie przeprowadzonych odpowiednich badań dotyczących interakcji można przypuszczać,że nie występują klinicznie istotne interakcje z digoksyną.
Dzieci i młodzież:
Badania interakcji zostały przeprowadzone tylko u pacjentów dorosłych. Zakres i stopień interakcjiw populacji pediatrycznej nie znane.
4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację
Stosowanie produktu Rosutrox w ciąży i w okresie karmienia piersią jest przeciwwskazane.Pacjentki w wieku rozrodczym powinny stosować skuteczne metody zapobiegania ciąży.
Ze względu na to, że cholesterol oraz inne produkty jego przemiany niezbędne do prawidłowegorozwoju płodu, spodziewane ryzyko wynikające ze stosowania inhibitorów reduktazy HMG-CoAprzewyższa korzyści wynikające z leczenia kobiety w ciąży. Wyniki badań wykonanych nazwierzętach zawierają ograniczone dowody toksycznego wpływu na reprodukcję (patrz punkt 5.3).Jeśli podczas leczenia produktem Rosutrox pacjentka zajdzie w ciążę, należy niezwłocznie przerwaćleczenie.
Rozuwastatyna jest wydzielana z mlekiem karmiących samic szczura. Nie ma danych dotyczącychwydzielania z mlekiem kobiet karmiących (patrz punkt 4.3).
4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn
Nie przeprowadzono badań nad wpływem rozuwastatyny na zdolność prowadzenia pojazdówi obsługiwania maszyn. Na podstawie właściwości farmakodynamicznych rozuwastatyny możnasądzić, że nie powinna ona wywierać takiego wpływu. W czasie leczenia mogą wystąpić zawrotygłowy, co należy wziąć pod uwagę podczas prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
4.8 Działania niepożądane
10
Działania niepożądane występujące po zastosowaniu rozuwastatyny są najczęściej łagodnei przemijające. Mniej niż 4% pacjentów leczonych rozuwastatyną, biorących udział w kontrolowanychbadaniach klinicznych, musiało zakończyć udział w badaniu ze względu na wystąpienie działańniepożądanych.
Lista niepożądanych działań leku przedstawiona w postaci tabelarycznej
Na podstawie danych pochodzących z badań klinicznych oraz bogatego doświadczeniazgromadzonego w toku porejestracyjnego stosowania leku, w poniższej tabeli przedstawiono profildziałań niepożądanych rozuwastatyny. Działania niepożądane wyszczególnione poniżej zostałysklasyfikowane według częstości ich występowania oraz systemowej klasyfikacji narządów.
Częstości występowania działań niepożądanych określone według następującej konwencji: często (1/100 do 1/10),
niezbyt często (1/1000 do 1/100), rzadko (1/10 000 do 1/1000),
bardzo rzadko (1/10000),
częstość nieznana (nie może zostać określona na podstawie dostępnych danych).
Tabela 2.
Niepożądane działania leku na podstawie danych z badań klinicznych i doświadczenia z porejestracyjnego stosowania leku
Systemowa Często Niezbyt Rzadko Bardzo Częstość klasyfikacja często rzadko nieznana narządów
Zaburzenia krwi Małopłytkowość i układu chłonnego
Zaburzenia układu Reakcje immunologicznego z nadwrażliwości
łącznie
z obrzękiem naczynioruchowym
Zaburzenia Cukrzyca1 endokrynologiczne
Zaburzenia Depresja psychiczne
Zaburzenia układu Ból głowy Polineuropatia Zaburzenia snunerwowego Zawroty Upośledzenie (w tym głowy pamięci bezsenność oraz koszmary
senne) Zaburzenia układu Kaszeloddechowego, Dusznośćklatki piersiowej
i śródpiersia
Zaburzenia Zaparcie Zapalenie trzustki Biegunkażołądka i jelit Nudności
Ból brzucha
Zaburzenia Zwiększona Żółtaczkawątroby i dróg aktywność Zapalenieżółciowych aminotransferaz wątroby wątrobowych
Zaburzenia skóry Świąd Zespółi tkanki Wysypka Stevensa-podskórnej Pokrzywka Johnsona
11
Zaburzenia
mięśniowo-
szkieletowe
i tkanki łącznej
Zaburzenia ze
strony nerek
i układu
moczowego
Zaburzenia układu
rozrodczego
i piersi
Zaburzenia ogólne
i stany w miejscu
podania
Ból
Miopatia (w tym
zapalenie mięśni)
Rabdomioliza
Bóle stawów Immunozależna
miopatia
martwicza
Krwiomocz
Ginekomastia
mięśni
Osłabienie Obrzęk
1 częstość występowania będzie zależna od obecności lub nieobecności czynników ryzyka (stężenie glukozy we krwi na czczo ≥ 5,6 mmol/l, BMI >30 kg/m2, podwyższone stężenie trójglicerydów we krwi, nadciśnienie tętnicze w wywiadzie).
Wydaje się, że tak jak w przypadku innych inhibitorów reduktazy HMG-CoA, częstość występowaniadziałań niepożądanych zależy od dawki.
Działanie na nerki
U pacjentów leczonych rozuwastatyną obserwowano występowanie proteinurii, głównie pochodzenia kanalikowego, stwierdzanej testem paskowym. Podczas leczenia dawkami 10 lub 20 mg u mniej niż 1% pacjentów, a podczas leczenia dawką 40 mg u około 3% pacjentów stwierdzano zmianę zawartości białka w moczu z „brak” lub „ślad” na „++” lub więcej w teście paskowym. Po zastosowaniu dawki 20 mg stwierdzano zmianę zawartości białka w moczu z „brak” lub „ślad” na „+”. W większościprzypadków proteinuria zmniejsza się lub przemija podczas leczenia. Dane z badań klinicznych i powprowadzeniu produktu do obrotu nie wykazały, aby proteinuria poprzedzała wystąpienie ostrej lubpostępującej choroby nerek.
U pacjentów leczonych rozuwastatyną obserwowano występowanie hematurii, jednak dane z badańklinicznych wskazują, że jej częstość jest mała.
Działanie na mięśnie szkieletowe
U pacjentów leczonych rozuwastatyną, szczególnie w dawkach większych niż 20 mg, stwierdzanowystępowanie działania na mięśnie szkieletowe, np. bólów mięśni, miopatii (w tym zapalenie mięśni)oraz rzadko rabdomiolizy z lub bez ostrej niewydolności nerek.
U pacjentów leczonych rozuwastatyną stwierdzano zwiększenie aktywności kinazy kreatynowejzależne od dawki. W większości przypadków było ono łagodne, bezobjawowe i przemijające. W raziezwiększenia aktywności kinazy kreatynowej (>5 x GGN) należy przerwać leczenie (patrz punkt 4.4).
Działanie na wątrobę
U niewielkiej liczby pacjentów leczonych rozuwastatyną obserwowano, podobnie jak po zastosowaniuinnych inhibitorów reduktazy HMG-CoA, zwiększenie aktywności aminotransferaz zależne od dawki.W większości przypadków było ono łagodne, bezobjawowe i przemijające.
Poniższe działania niepożądane były obserwowane podczas stosowania niektórych statyn: Zaburzenia seksualne,
Pojedyncze przypadki śródmiąższowego zapalenia płuc, szczególnie podczas długotrwałej
terapii (patrz punkt 4.4),
Choroby ścięgien, czasem powikłane zerwaniem.
12
Częstość występowania rabdomiolizy, ciężkich działań niepożądanych ze strony nerek i wątroby(głównie zwiększenie aktywności aminotransferaz) jest większa po dawce 40 mg.
Dzieci i młodzież
Zwiększenie stężenia kinazy kreatyniny > 10 x GGN (górna granica normy) i objawy ze strony mięśniwystępujące po ćwiczeniach lub zwiększonej aktywności fizycznej obserwowane były częściejw 52-tygodniowym badaniu klinicznym przeprowadzonym wśród dzieci i młodzieży w porównaniuz osobami dorosłymi (patrz punkt 4.4). Pod innymi względami profil bezpieczeństwa rozuwastatynyu dzieci i młodzieży był zbliżony do profilu bezpieczeństwa u dorosłych pacjentów.
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych
Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działańniepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowaniaproduktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszaćwszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu MonitorowaniaNiepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych,Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych
Al. Jerozolimskie 181C 02-222 Warszawa
Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 e-mail: [email protected]
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
4.9 Przedawkowanie
Nie ma ustalonego sposobu postępowania w razie przedawkowania. W razie przedawkowania należystosować leczenie objawowe i jeśli jest to konieczne zastosować leczenie podtrzymujące. Należykontrolować czynność wątroby oraz aktywność kinazy kreatynowej. Wydaje się, że hemodializa niema zastosowania w leczeniu przedawkowania.
5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE
5.1 Właściwości farmakodynamiczne
Grupa farmakoterapeutyczna: inhibitory reduktazy HMG-CoAKod ATC: C10AA07
Mechanizm działania
Rozuwastatyna jest wybiórczym i kompetycyjnym inhibitorem reduktazy HMG-CoA, enzymuograniczającego szybkość przemiany 3-hydroksy-3-metyloglutarylo-koenzymu A do mewalonianu,prekursora cholesterolu. Rozuwastatyna działa przede wszystkim w wątrobie, narządzie docelowymdla leków zmniejszających stężenie cholesterolu.
Rozuwastatyna zwiększa ilość receptorów dla LDL na powierzchni komórek wątroby, co ułatwiawychwytywanie i katabolizm LDL, hamuje wytwarzanie VLDL w wątrobie, co prowadzi dozmniejszenia całkowitej ilości LDL i VLDL.
Działanie farmakodynamiczne
Rozuwastatyna zmniejsza stężenie zwiększonej frakcji LDL-cholesterolu, cholesterolu całkowitegoi trójglicerydów oraz zwiększa stężenie frakcji HDL-cholesterolu. Rozuwastatyna powodujezmniejszenie stężenia lipoproteiny ApoB, frakcji nieHDL-C, VLDL-C, VLDL-TG i zwiększa stężenielipoproteiny ApoA-I (tabela 3). Rozuwastatyna zmniejsza również współczynniki LDL-C/HDL-C, całkowitego C/HDL-C, nieHDL-C/HDL-C oraz ApoB/ApoA-I.
13
Tabela 3.
Reakcja na zastosowaną dawkę leku u pacjentów z pierwotną hipercholesterolemią typu IIai IIb (uśredniona zmiana w procentach w odniesieniu do wartości początkowych)
Dawka N LDL-C Całkowity-C HDL-C TG nieHDL-C ApoB ApoA-I
Placebo 13 -7 -5 3 -3 -7 -3 0
5 17 -45 -33 13 -35 -44 -38 4
10 17 -52 -36 14 -10 -48 -42 4
20 17 -55 -40 8 -23 -51 -46 5
40 18 -63 -46 10 -28 -60 -54 0
Działanie lecznicze jest osiągane w ciągu 1 tygodnia od rozpoczęcia leczenia, a 90% maksymalnejodpowiedzi występuje w ciągu 2 tygodni. Pełna odpowiedź na leczenie występuje zazwyczaj w ciągu4 tygodni i utrzymuje się po tym czasie.
Skuteczność kliniczna
Rozuwastatyna jest skuteczna u pacjentów z hipercholesterolemią występującą z hipertriglicerydemiąlub bez niej, niezależnie od rasy, płci, wieku, występowania chorób dodatkowych, takich jak cukrzyca,oraz u pacjentów z rodzinną hipercholesterolemią.
Dane z badań klinicznych fazy III zawierają dowody skuteczności rozuwastatyny w leczeniuwiększości pacjentów z hipercholesterolemią typu IIa i IIb (średnie podstawowe stężenie LDL-Cokoło 4,8 mmol/l) zgodnie z zaleceniami Europejskiego Towarzystwa Arteriosklerozy (EAS, 1998).Około 80% pacjentów leczonych dawką 10 mg osiągnęło zalecany w wytycznych EAS cel terapii dlastężenia LDL-C ( 3 mmol/l).
W dużym badaniu klinicznym, obejmującym 435 pacjentów z rodzinną heterozygotyczną hipercholesterolemią, podawano od 20 do 80 mg rozuwastatyny, zwiększając dawkę w sposób wymuszony. Wszystkie dawki produktu korzystnie działały na stężenie lipidów oraz osiągnięcie przez pacjenta celu terapii. Po zwiększeniu dawki dobowej do 40 mg (w ciągu 12 tygodni leczenia) stwierdzono zmniejszenie stężenia LDL-C o 53%. Stężenie LDL-C (3 mmol/l), które jest celemterapii wg zaleceń EAS osiągnęło 33% pacjentów.
W otwartym badaniu z zastosowaniem wymuszonego zwiększania dawki oceniano reakcję42 pacjentów z rodzinną homozygotyczną hipercholesterolemią na leczenie rozuwastatyną w dawceod 20 do 40 mg. W ogólnej populacji stężenie LDL-C zmniejszyło się średnio o 22%.
Z badań klinicznych z udziałem ograniczonej liczby pacjentów wynika, że podawanie rozuwastatynyjednocześnie z fenofibratem skuteczniej zmniejsza stężenie triglicerydów oraz że stosowaniejednocześnie z kwasem nikotynowym zwiększa stężenie HDL-C (patrz punkt 4.4).
W przeprowadzonym wieloośrodkowym, podwójnie zaślepionym, kontrolowanym placebo badaniu klinicznym (METEOR), z udziałem 984 pacjentów w wieku od 45 do 70 lat, z małym ryzykiem choroby wieńcowej (zdefiniowanym jako 10% przez okres 10 lat w skali Framingham), u którychśrednie stężenie LDL-C wynosiło 4,0 mmol/l (154,5 mg/dl), z subkliniczną miażdżycą naczyńtętniczych (stwierdzoną za pomocą pomiaru grubości ściany tętnicy szyjnej CIMT - ang. Carotid Intima Media Thickness) stosowano rozuwastatynę w dawce 40 mg na dobę lub placebo przez okres 2 lat. Rozuwastatyna znacznie zmniejszała szybkość progresji zmian maksymalnego CIMT mierzonej w 12 miejscach tętnicy szyjnej w porównaniu do placebo (95% przedział ufności: -0,0196, -0,0093; p0,0001). Zmiana od wartości początkowych wynosiła -0,0014 mm/rok (-0,12%/rok - nieznamienna) dla rozuwastatyny i progresja o +0,0131 mm/rok (+1,12%/rok (p0,0001)) dla placebo. Nie wykazano bezpośredniego związku pomiędzy zmniejszeniem CIMT i redukcją ryzyka zdarzeń
sercowo-naczyniowych. Ryzyko choroby wieńcowej w grupie pacjentów biorących udział w badaniuMETEOR było małe. Nie była to reprezentatywna grupa do stosowania rozuwastatyny 40 mg. Dawka
14
40 mg powinna być przepisywana tylko pacjentom z ciężką hipercholesterolemią i dużym ryzykiempowikłań sercowo-naczyniowych (patrz punkt 4.2).
W badaniu: Justification for the Use of Statins In Primary Prevention: An Intervention TrialEvaluating Rosuvastatin (JUPITER), wpływ rozuwastatyny na występowanie dużych zdarzeńzwiązanych z chorobami sercowo-naczyniowymi o charakterze miażdżycowym został ocenionyu 17802 mężczyzn (≥50 lat) i kobiet (≥60 lat).
Uczestnicy badania byli losowo przypisani do grupy stosującej placebo (n=8901) lub grupy stosującejrozuwastatynę w dawce 20 mg raz na dobę (n=8901), a średni czas trwania badania wynosił 2 lata.
Stężenie cholesterolu LDL zmniejszyło się o 45% (p<0,001) w grupie stosującej rozuwastatynęw porównaniu z grupą kontrolowaną placebo.
Analiza „post-hoc” podgrupy wysokiego ryzyka złożonej z osób z wyjściowym współczynnikiem ryzyka według skali Framingham >20% (1558 pacjentów) wykazała statystycznie znaczącą redukcję (p = 0,028) złożonego punktu końcowego obejmującego zgon z przyczyn sercowo- naczyniowych, udar i zawał mięśnia sercowego dla rozuwastatyny w porównaniu z placebo. Bezwzględne Zmniejszenie Ryzyka (ARR) na 1000 pacjento-lat wyniosło 8,8. Całkowita śmiertelność pozostała niezmieniona w tej grupie pacjentów dużego ryzyka (p=0,193). Analiza „post-hoc” w podgrupie dużego ryzyka (9302 pacjentów) z wyjściową wartością ryzyka wg SCORE ≥ 5% (ekstrapolowana dlapacjentów powyżej 65 lat) wykazała statystycznie znaczące (p = 0,0003) zmniejszenie złożonegopunktu końcowego obejmującego zgon z przyczyn sercowo-naczyniowych, udar i zawał mięśniasercowego dla rozuwastatyny w porównaniu z placebo. Bezwzględne zmniejszenie ryzyka wyniosło5,1 na 1000 pacjento-lat. Całkowita śmiertelność pozostała niezmieniona w tej grupie pacjentówdużego ryzyka (p=0,076).
W badaniu JUPITER, 6,6% pacjentów stosujących rozuwastatynę i 6,2% przyjmujących placebo przerwało badanie ze względu na wystąpienie działań niepożądanych. Najczęstszymi działaniami niepożądanymi prowadzącymi do przerwania terapii były: ból mięśni (0,3% w grupie stosującej rozuwastatynę, 0,2% w grupie stosującej placebo), ból brzucha (0,03% w grupie stosującej rozuwastatynę, 0,02% w grupie stosującej placebo) i wysypka (0,02% w grupie stosującejrozuwastatynę, 0,03% w grupie stosującej placebo). Najczęstszymi działaniami niepożądanymi występującymi z częstością większą lub zbliżoną do tej obserwowanej w przypadku placebo były infekcje układu moczowego (8,7% w grupie stosującej rozuwastatynę, 8,6% w grupie z placebo), zapalenia nosogardła (7,6% w przypadku rozuwastatyny, 7,2% w przypadku placebo), ból pleców (7,6% w grupie z rozuwastatyną, 6,9% w grupie z placebo) i ból mięśni (7,6% w przypadku rozuwastatyny, 6,6% w grupie z placebo).
Dzieci i młodzież
W podwójnie ślepym, randomizowanym, wieloośrodkowym, kontrolowanym placebo,12-tygodniowym badaniu (n=176, 97 chłopców i 79 dziewcząt), a następnie w 40-tygodniowej(n=173, 96 chłopców i 77 dziewcząt), otwartej fazie badania, polegającej na zwiększaniu dawkirozuwastatyny, pacjentom w wieku 10-17 lat (II-V faza rozwoju płciowego według skali Tannera,dziewczęta przynajmniej rok po pierwszej miesiączce) z heterozygotyczną hipercholesterolemiąrodzinną podawano 5, 10 lub 20 mg rozuwastatyny lub placebo raz na dobę przez 12 tygodni,a następnie wszyscy przyjmowali rozuwastatynę codziennie przez 40 tygodni. Na początku badaniaokoło 30% pacjentów w wieku 10-13 lat i około 17%, 18%, 40% i 25% było odpowiednio w II, III, IVlub V fazie rozwoju płciowego według skali Tannera.
Stężenie cholesterolu LDL zmniejszyło się o 33,8%, 44,6% i 50,0% przez stosowanie rozuwastatynyw dawkach odpowiednio 5, 10 i 20 mg w porównaniu z 0,7% w przypadku stosowania placebo.
Na koniec 40-tygodniowej, otwartej fazy badania, w której stopniowo zwiększano dawkęrozuwastatyny do maksymalnie 20 mg raz na dobę, 70 z 173 pacjentów (40,5%) osiągnęło celterapeutyczny stężenia cholesterolu LDL poniżej 2,8 mmol/l.
15
Po 52 tygodniach badań nie stwierdzono wpływu na wzrost, masę ciała, indeks BMI lub dojrzałośćpłciową (patrz punkt 4.4). Doświadczenie wynikające z badań klinicznych dotyczące stosowaniau dzieci i młodzieży jest ograniczone, a długoterminowy wpływ rozuwastatyny (>1 roku) na dojrzewanie płciowe jest nieznany. Badanie to (n = 176) nie służyło do porównania rzadkich działań niepożądanych produktu leczniczego.
5.2 Właściwości farmakokinetyczne
Wchłanianie
Po podaniu doustnym rozuwastatyna osiąga maksymalne stężenie w osoczu mniej więcej po5 godzinach. Bezwzględna biodostępność wynosi około 20%.
Dystrybucja
Rozuwastatyna jest w znacznym stopniu wychwytywana przez wątrobę, główne miejsce powstawaniacholesterolu i usuwania LDL-C. Objętość dystrybucji rozuwastatyny wynosi około 134 l.Rozuwastatyna wiąże się z białkami osocza, głównie z albuminami, w około 90%.
Metabolizm
Rozuwastatyna jest metabolizowana w niewielkim stopniu (10%). W badaniach metabolizmu wykonanych in vitro z użyciem ludzkich hepatocytów wykazano, że rozuwastatyna ma małepowinowactwo do enzymów układu cytochromu P450. Głównym izoenzymem biorącym udziałw metabolizmie rozuwastatyny jest CYP 2C9, w mniejszym stopniu, izoenzymy 2C19, 3A4 i 2D6.Głównymi wykrytymi metabolitami N-demetylowane i laktonowe pochodne. MetabolityN-demetylowane około 50% mniej aktywne niż rozuwastatyna, a metabolity w postaci laktonówuważa się za nieaktywne klinicznie. Rozuwastatyna hamuje ponad 90% aktywności reduktazyHGM-CoA.
Eliminacja
Około 90% rozuwastatyny jest wydalane w postaci niezmienionej z kałem (zarówno dawka wchłonięta,jak i niewchłonięta). Pozostała część jest wydalana z moczem. Około 5% jest wydalane z moczemw postaci niezmienionej. Okres półtrwania w fazie eliminacji wynosi około 19 godzin. Okres półtrwaniaw fazie eliminacji nie zwiększa się, gdy podaje się większe dawki. Średni klirens osoczowy wynosi około50 l/h (współczynnik odchylenia 21,7%). Tak jak w przypadku innych inhibitorów reduktazy HMG-CoA,wychwytywanie rozuwastatyny przez komórki wątroby odbywa się przez OATP-C - związek transportowy w błonie komórki wątroby. Jest to ważny związek w procesie eliminacji rozuwastatyny w wątrobie.
Liniowość
Ekspozycja ustrojowa na rozuwastatynę zwiększa się proporcjonalnie do dawki. Parametry farmakokinetyczne nie zmieniają się po wielokrotnym podaniu w ciągu doby.
Specjalne grupy pacjentów
Wiek i płeć
Nie stwierdzono istotnego klinicznie wpływu wieku i płci dorosłych pacjentów na właściwościfarmakokinetyczne rozuwastatyny. Właściwości farmakokinetyczne rozuwastatyny u dzieci i młodzieżyz heterozygotyczną hipercholesterolemią rodzinną były zbliżone do tych obserwowanych u dorosłychochotników (patrz poniżej „Dzieci i młodzież”).
Rasa
U pacjentów rasy azjatyckiej (pochodzących z Japonii, Chin, Filipin, Wietnamu i Korei) stwierdzono około2-krotne zwiększenie powierzchni pola pod krzywą (AUC) w porównaniu z rasą zachodnio-kaukaską.U Hindusów występuje 1,3-krotne zwiększenie powierzchni pola pod krzywą i Cmax . Nie stwierdzono, jakijest związek tych obserwacji z czynnikami środowiskowymi lub genetycznymi. Badania farmakokinetyczne u populacji kaukaskiej i negroidalnej nie wykazały różnic istotnych klinicznie.
16
Niewydolność nerek
W badaniach u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek o różnym nasileniu stwierdzono, że łagodnei umiarkowane zaburzenia czynności nerek nie wpływają na stężenie rozuwastatyny lubN-demetylowanych metabolitów w osoczu. U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek(CrCl 30 ml/min) stwierdzono 3-krotne zwiększenie stężenia rozuwastatyny w osoczu i 9-krotnezwiększenie stężenia N-demetylowanych metabolitów w osoczu w porównaniu z wartościami u zdrowych ochotników. U pacjentów dializowanych stężenie rozuwastatyny w stanie stacjonarnym było mniej więcej o 50% większe niż u zdrowych ochotników.
Niewydolność wątroby
U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby o różnym nasileniu nie stwierdzono zwiększonejekspozycji na rozuwastatynę u pacjentów z grupy z 7 punktami lub mniejszą liczbą punktów w skaliChild-Pugh. Jednakże u dwóch pacjentów z grupy z 8 i z 9 punktami w skali Child-Pugh stwierdzono co najmniej 2-krotne zwiększenie ekspozycji w porównaniu z pacjentami z grup mających mniejszą liczbę punktów w skali Child-Pugh. Nie ma danych dotyczących pacjentów z grupy mających powyżej 9 punktów w skali Child-Pugh.
Polimorfizm genetyczny
Rozmieszczenie inhibitorów reduktazy HMG-CoA, w tym rozuwastatyny, związane jest z czynnościąbiałek transportujących OATP1B1 oraz BCRP. U pacjentów z polimorfizmami genetycznymiSLCO1B1 (OATP1B1) oraz/lub ABCG2 (BCRP) istnieje ryzyko wystąpienia zwiększonej ekspozycjina rozuwastatynę. Indywidualne polimorfizmy SLCO1B1 c.521CC oraz ABCG2 c.421AA związane z większą ekspozycją (AUC) na rozuwastatynę w porównaniu z genotypami SLCO1B1c.521TT lub ABCG2 c.421CC. Takie konkretne genotypowanie nie jest wykonywane w praktyceklinicznej, lecz u pacjentów, o których wiadomo, że mają tego typu polimorfizmy zalecane jeststosowanie mniejszej dawki produktu Rosutrox.
Dzieci i młodzież
Parametry farmakokinetyczne u dzieci z heterozygotyczną hipercholesterolemią rodzinną w wieku10-17 lat nie zostały w pełni określone. Niewielkie badanie farmakokinetyczne dotyczące stosowaniarozuwastatyny (podawanej w postaci tabletek) przeprowadzone wśród 18 pacjentów pediatrycznychwykazało, ekspozycja na działanie leku u pacjentów pediatrycznych jest porównywalnado ekspozycji u pacjentów dorosłych. Dodatkowo, wyniki wskazują, że nie powinno być większychodchyleń w odniesieniu do proporcjonalnych dawek.
5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie
Dane przedkliniczne, uwzględniające wyniki konwencjonalnych badań farmakologicznychdotyczących bezpieczeństwa stosowania, genotoksyczności, możliwego działania rakotwórczego,nie ujawniają występowania szczególnego zagrożenia dla człowieka. Nie prowadzono szczegółowychbadań nad wpływem na hERG. Działania niepożądane nieobserwowane w badaniach klinicznych,jednak stwierdzane u zwierząt przy ekspozycji zbliżonej do uzyskiwanej ekspozycji klinicznej to:w badaniach toksyczności po podaniu dawek wielokrotnych zmiany histopatologiczne w wątrobie,prawdopodobnie spowodowane działaniem farmakologicznym rozuwastatyny obserwowane u myszy,szczurów oraz w mniejszym stopniu ze zmianami w pęcherzyku żółciowym u psów; zmiany te niewystępowały u małp. Dodatkowo po podaniu większych dawek obserwowano działanie uszkadzającejądra u małp i psów. U szczurów obserwowano toksyczny wpływ na rozrodczość, w tym zmniejszeniewielkości, masy i przeżycia nowonarodzonych szczurów po podaniu dawek toksycznych dla matki,kiedy ekspozycja ustrojowa była kilkakrotnie większa niż po podaniu dawki leczniczej.
6. DANE FARMACEUTYCZNE
6.1 Wykaz substancji pomocniczych
Rdzeń tabletki: Wapnia cytrynian
17
Celuloza mikrokrystalicznaLaktoza bezwodnaHydroksypropylocelulozaMannitol Krospowidon Magnezu stearynian
Otoczka tabletki: Rosutrox 5 mg:
Opadry II Yellow o składzie:Alkohol poliwinylowyTytanu dwutlenek (E171)Makrogol 3350
Talk
Tartrazyna, lak (E102)
Żółcień pomarańczowa FCF, lak (E110)Indygotyna, lak (E132)
Rosutrox 10 mg, 20 mg i 40 mg:
Opadry II Pink o składzie:Alkohol poliwinylowy Tytanu dwutlenek (E171)Makrogol 3350
Talk
Tartrazyna, lak (E102) Czerwień Allura AC, lak (E129)Żółcień pomarańczowa FCF, lak (E110)Indygotyna, lak (E132)
6.2 Niezgodności farmaceutyczne
Nie dotyczy.
6.3 Okres ważności
2 lata
6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania
Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania produktu leczniczego.
6.5 Rodzaj i zawartość opakowania
Blistry z folii OPA/Aluminium/PVC/Aluminium, umieszczone w tekturowym pudełku.
Wielkość opakowania:
7, 10, 28, 30, 56 lub 60 tabletek powlekanych
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego do stosowania
Bez specjalnych wymagań.
Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodniez lokalnymi przepisami.
18
7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
Biofarm Sp. z o.o.ul. Wałbrzyska 1360-198 Poznań
8. NUMERY POZWOLEŃ NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
Rosutrox, 5 mg: 21451Rosutrox, 10 mg: 21452Rosutrox, 20 mg: 21453Rosutrox, 40 mg: 21454
9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA
Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 13 września 2013 r.
10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO
19