1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

Rozalin, 20 mg/ml, krople do oczu, roztwór.

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

1 ml roztworu zawiera 20 mg dorzolamidu (Dorzolamidum) w postaci chlorowodorku dorzolamidu

(22,26 mg).

Substancje pomocnicze, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Krople do oczu, roztwór.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1 Wskazania do stosowania

Leczenie zwiększonego ciśnienia wewnątrzgałkowego u pacjentów z: − nadciśnieniem ocznym,

− jaskrą z otwartym kątem, − jaskrą torebkową

4.2 Dawkowanie i sposób podawania

Jeśli lek Rozalin jest stosowany w monoterapii, podaje się jedną kroplę do worka spojówkowegochorego oka (oczu) trzy razy na dobę.

W leczeniu wspomagającym, wraz ze stosowanymi miejscowo lekami beta-adrenolitycznymi, podaje się do worka spojówkowego chorego oka (oczu) jedną kroplę preparatu Rozalin dwa razy na dobę.

Chcąc zastąpić preparatem Rozalin inny, stosowany miejscowo środek przeciwjaskrowy, należyprzerwać leczenie tym lekiem i rozpocząć stosowanie preparatu Rozalin w dniu następnym.

Podczas stosowania kilku leków okulistycznych działających miejscowo należy zachowywać, co najmniej 10 minut przerwy między zakraplaniem kolejnych leków.

Pacjent powinien zostać poinformowany, że należy unikać kontaktu zakraplacza z powierzchnią lubokolicą oka.

Należy pacjentowi udzielić informacji, że w przypadku nieprawidłowego postępowania krople dooczu mogą ulec zanieczyszczeniu powszechnie występującymi bakteriami, które mogą wywołaćzakażenie oka. Stosowanie zanieczyszczonego roztworu może prowadzić do poważnych uszkodzeńoka, a w następstwie do utraty wzroku.

Instrukcja stosowania:

1. Przed pierwszym użyciem leku należy upewnić się, że buteleczka jest oryginalnie zabezpieczona paskiem. W nowym opakowaniu szczelina występująca pomiędzy buteleczką i zakrętką jest prawidłowa.

2. Aby otworzyć butelkę należy przerwać pasek zabezpieczający odkręcając zakrętkę.

3. Przechylić głowę do tyłu i odciągnąć dolną powiekę w dół, aby utworzyć kieszonkę pomiędzy powieką i gałką oczną.

4. Odwrócić buteleczkę i delikatnie nacisnąć kciukiem lub palcem wskazującym na ściankę, aż do wyciśnięcia jednej kropli leku do oka. NIE NALEŻY DOTYKAĆ KOŃCÓWKĄ KROPLOMIERZA DO OKA, POWIEKI I INNYCH POWIERZCHNI.

5. Jeśli lekarz zlecił zakroplenie leku do drugiego oka, należy powtórzyć czynności z punktów 3 i 4.

6. Kroplomierz jest tak zaprojektowany, aby odmierzać dokładnie jedną kroplę, dlatego NIE

NALEŻY powiększać otworu w kroplomierzu.

7. Po zakropleniu należy zakręcić buteleczkę. Nie należy jednak dokręcać jej zbyt mocno.

8. Po wykorzystaniu przepisanej przez lekarza ilości leku, w opakowaniu pozostaje jego niewielka, dodatkowa ilość. Jest to nadmiar dodany celowo, aby zapewnić możliwość wykorzystania leku w ilości przepisanej przez lekarza (5 ml). Nie należy więc usiłować wycisnąć nadmiaru roztworu z opakowania.

Stosowanie u dzieci:

Ilość dostępnych danych klinicznych, dotyczących podawania dorzolamidu w trzech dawkachdobowych u dzieci jest ograniczona. (Celem uzyskania informacji dotyczących dawkowania leku udzieci – patrz punkt 5.1).

4.3 Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu.

Nie badano stosowania preparatu Rozalin u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek (z klirensemkreatyniny mniejszym niż 30 ml/min) lub z kwasicą hiperchloremiczną. Z uwagi na to, że dorzolamidi jego metabolity są wydalane głównie przez nerki, stosowanie dorzolamidu u tych pacjentów nie jestzalecane.

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Nie badano zastosowania dorzolamidu u pacjentów z niewydolnością wątroby, stąd zalecane jestzachowanie ostrożności podczas leczenia tych pacjentów.

Leczenie pacjentów z ostrą jaskrą z zamkniętym kątem powoduje konieczność, poza podawaniemleków zmniejszających ciśnienie w gałce ocznej, także innych interwencji terapeutycznych. Niebadano zastosowania dorzolamidu u pacjentów z tym rozpoznaniem.

Dorzolamid jest sulfonamidem i pomimo stosowania miejscowego jest wchłaniany do krążeniaogólnego. Wobec tego te same działania niepożądane, które występują po podaniu ogólnymsulfonamidów, mogą wystąpić po zastosowaniu miejscowym w tym ciężkie reakcje takie jak zespółStevensa-Johnsona oraz toksyczna epidermoliza naskórka. W przypadku stwierdzenia ciężkich działańniepożądanych lub objawów nadwrażliwości należy przerwać stosowanie preparatu.

Leczenie z zastosowaniem doustnych form inhibitorów anhydrazy węglanowej jest związane zwystępowaniem kamicy dróg moczowych, wynikającej z zaburzeń wodno-elektrolitowych,szczególnie u pacjentów z dodatnim wywiadem w kierunku kamicy nerkowej. Chociaż w przypadkustosowania dorzolamidu nie obserwowano występowania zaburzeń wodno-elektrolitowych, niemniejopisywano rzadkie przypadki kamicy dróg moczowych. Ponieważ dorzolamid jest miejscowodziałającym inhibitorem anhydrazy węglanowej, ulegającym wchłanianiu do krążenia ogólnego,pacjenci z dodatnim wywiadem w kierunku kamicy nerkowej mogą stanowić grupę podwyższonegoryzyka występowania kamicy dróg moczowych w związku ze stosowaniem dorzolamidu.

W badaniach klinicznych w czasie długotrwałego stosowania dorzolamidu obserwowano miejscoweobjawy niepożądane, głównie zapalenie spojówek i podrażnienie powiek. Niektóre z tych reakcjimiały przebieg reakcji alergicznej, która ustępowała po zakończeniu stosowania leku. W tychsytuacjach należy rozważyć konieczność przerwania leczenia dorzolamidem.

Istnieje możliwość wystąpienia nasilenia działania ogólnego podczas stosowania inhibitorówanhydrazy węglanowej u pacjentów jednocześnie przyjmujących doustny inhibitor anhydrazywęglanowej i dorzolamid. Jednoczesne stosowanie dorzolamidu i doustnych inhibitorów anhydrazywęglanowej nie było przedmiotem badań i nie jest zalecane.

U pacjentów z rozpoznanymi uprzednio przewlekłymi ubytkami rogówki i (lub) dodatnim wywiademw kierunku zabiegów wewnątrzgałkowych, opisywano w trakcie stosowania dorzolamidu obrzękirogówki oraz nieodwracalną dekompensację rogówki. U tych chorych dorzolamid, w postaci dopodawania miejscowego, powinien być stosowany z zachowaniem ostrożności.

Podczas stosowania środków hamujących wytwarzanie cieczy wodnistej po zabiegach filtracyjnychopisywano przypadki odwarstwienia naczyniówki.

Rozalin zawiera środek konserwujący – chlorek benzalkoniowy, który może powodować podrażnienieoczu. Soczewki kontaktowe należy zdjąć przed zakropleniem leku i włożyć ponownie nie wcześniejniż 15 minut po zakropleniu leku. Chlorek benzalkoniowy może powodować odbarwienie miękkichsoczewek kontaktowych.

Dzieci:

Nie prowadzono badań dotyczących stosowania dorzolamidu o pacjentów przed 36 tygodniem życiapłodowego oraz poniżej 1 tygodnia życia. U chorych z istotną niedojrzałością cewek nerkowych,dorzolamid należy stosować wyłącznie po dokładnym rozważeniu stosunku korzyści do ryzyka, zuwagi na możliwość wystąpienia kwasicy metabolicznej.

4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Nie prowadzono szczegółowych badań dotyczących interakcji dorzolamidu z innymi lekami.W badaniach klinicznych nie stwierdzono interakcji podczas jednoczesnego stosowania dorzolamidu ztymololem i betaksololem w postaci kropli do oczu, lekami działającymi ogólnie: inhibitoramikonwertazy angiotensyny, antagonistami kanału wapniowego, lekami moczopędnymi iniesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi, w tym z kwasem acetylosalicylowym, a także ze środkamihormonalnymi (np. estrogeny, insulina, tyroksyna).

Nie przeanalizowano w pełni możliwych interakcji pomiędzy dorzolamidem, lekami zwężającymiźrenicę i agonistami receptora adrenergicznego, występujących u chorych w trakcie leczenia jaskry.

4.6 Wpływ na płodność ciążę i laktację

Ciąża: Nie prowadzono odpowiednich, kontrolowanych badań dotyczących stosowania leku u kobietw ciąży. Nie należy stosować dorzolamidu w trakcie ciąży. U królików, u których stosowano dawkileku toksyczne dla matek w związku z występującą kwasicą metaboliczną, obserwowanowystępowanie wad rozwojowych trzonów kręgów.

Karmienie piersią: Nie wiadomo, czy dorzolamid jest wydzielany z pokarmem kobiecym. Dorzolamidnie powinien być stosowany w okresie karmienia piersią. U szczurów w trakcie laktacji obserwowanowpływ stosowania dorzolamidu na obniżenie tempa przyrostu masy ciała potomstwa.

4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

U niektórych pacjentów stosujących dorzolamid istnieje możliwość wystąpienia działańniepożądanych takich jak zawroty głowy, zaburzenia widzenia, które mogą wpływać na zdolnośćprowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn (patrz pkt 4.8).

4.8 Działania niepożądane

W przeprowadzonych długotrwałych badaniach klinicznych u pacjentów leczonych dorzolamidem w monoterapii lub jako lekiem uzupełniającym w leczeniu lekami beta-adrenolitycznymi w postaci

okulistycznej, do najczęściej występujących działań niepożądanych związanych z przyjmowaniemdorzolamidu oraz objawów miejscowych należały: gorzki smak w ustach, pieczenie i kłucie oczu,niewyraźne widzenie, swędzenie oczu, łzawienie, ból głowy, zapalenie spojówek, zapalenie powiek,nudności, podrażnienie powiek oraz uczucie osłabienia i zmęczenia. Najczęstszym (u około 3%pacjentów) powodem przerwania leczenia preparatem Rozalin były działania niepożądane ze stronyoczu, a przede wszystkim stwierdzenie polekowego zapalenia spojówek i reakcji ze strony powiek.Rzadko obserwowano zapalenie tęczówki i ciała rzęskowego oraz wysypkę. W jednym przypadkustwierdzono kamicę moczową.

Po wprowadzeniu leku zawierającego dorzolamid do lecznictwa zgłoszono następujące działanianiepożądane:

Bardzo często (  1/10), często ( 1/100 do  1/10), niezbyt często ( 1/1 000 do  1/100), rzadko (1/10 000 do  1/1 000), bardzo rzadko ( 1/10 000), częstość nieznana (częstość nie może byćokreślona na podstawie dostępnych danych).

Zaburzenia układu nerwowego: Często: bóle głowy

Rzadko: parestezje, zawroty głowy

Zaburzenia oka:

Bardzo często: pieczenie i kłucie

Często: powierzchniowe punkcikowate zapalenie rogówki, łzawienie, zapalenie spojówek, zapalenie powiek, swędzenie oczu, podrażnienie oczu, zaburzenia widzenia

Niezbyt często: zapalenie tęczówki i ciała rzęskowego

Rzadko: podrażnienie w tym zaczerwienienie, ból, sklejanie powiek, przemijająca krótkowzroczność(ustępująca po zaprzestaniu terapii), obrzęk rogówkowy, obniżone napięcie gałki ocznej,odwarstwienie naczyniówki po zabiegach filtracyjnych.

Nieznana: uczucie ciała obcego w oku.

Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia: Rzadko: krwawienie z nosa

Nieznana: duszność.

Zaburzenia żołądka i jelit: Często: mdłości, gorzki posmak

Rzadko: podrażnienie gardła, suchość w ustach.

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej:

Rzadko: kontaktowe zapalenie skóry, zespół Stevensa-Johnsona, toksyczna epidermoliza naskórka.

Zaburzenia nerek i dróg moczowych: Rzadko: kamica moczowa

Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania:Często: astenia/zmęczenie

Rzadko: Nadwrażliwość: objawy podmiotowe i przedmiotowe reakcji miejscowych, w tym reakcjiw obrębie powiek oraz objawy ogólnych reakcji alergicznych, w tym obrzęk naczynioruchowy, skurczoskrzeli, pokrzywka, świąd.

Wpływ leku na wyniki badań laboratoryjnych:Nie stwierdzono klinicznie istotnych zaburzeń elektrolitowych związanych ze stosowaniemdorzolamidu.

Dzieci

W badaniu klinicznym, u około 20% pacjentów leczonych z zastosowaniem dorzolamidu wmonoterapii, obserwowano występowanie efektów ubocznych związanych ze stosowaniem leku.Większość z nich miała charakter miejscowych, łagodnych odczynów ocznych, takich jak uczuciepieczenia, kłucia w oku, przekrwienie spojówek oraz ból oka. W niewielkim odsetku przypadków<4% obserwowano obrzęk i przymglenie rogówki. Częstość występowania odczynów miejscowychbyła podobna jak w przypadku stosowania leku porównawczego (patrz pkt. 5.1).W trakcie obserwacji po wprowadzeniu produktu na rynek zgłaszano występowanie kwasicymetabolicznej u bardzo młodych chorych, szczególnie z towarzyszącą niedojrzałością i lubzaburzeniem funkcji nerek.

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanychdziałań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści doryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelumedycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane zapośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań ProduktówLeczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych iProduktów Biobójczych: Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa,

tel.: + 48 22 49 21 301, faks: + 48 22 49 21 309, e-mai

l: [email protected]

Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

4.9 Przedawkowanie

Istnieje ograniczona ilość informacji dotyczących skutków przedawkowania leku u ludzi, w wynikuprzypadkowego lub celowego spożycia chlorowodorku dorzolamidu. Opisywano występowanienastępujących objawów: po przyjęciu leku w formie doustnej - senność; po podaniu miejscowym: nudności,zawroty głowy, bóle głowy, uczucie zmęczenia, nietypowe sny i dysfagia.

Należy stosować leczenie objawowe i podtrzymujące. Możliwe jest wystąpienie zaburzeńelektrolitowych, rozwój kwasicy oraz objawów ze strony ośrodkowego układu nerwowego. Koniecznejest sprawdzanie stężenia elektrolitów (zwłaszcza potasu) w surowicy oraz pomiary pH krwi.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1. Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna: Inhibitory anhydrazy węglanowej Kod ATC: S 01 EC 03

Mechanizm działania

Anhydraza węglanowa jest enzymem obecnym w wielu tkankach organizmu, w tym w oku.U ludzi anhydraza węglanowa występuje w postaci wielu izoenzymów, z których najbardziejaktywnym jest anhydraza węglanowa II, obecna przede wszystkim w krwinkach czerwonych, aletakże w innych tkankach. Hamowanie aktywności anhydrazy węglanowej w wyrostkach rzęskowychoka powoduje zmniejszenie ilości wydzielanej cieczy wodnistej. W następstwie tego dochodzi dozmniejszenia ciśnienia wewnątrzgałkowego.

Dorzolamid zawiera chlorowodorek dorzolamidu, silnie hamujący ludzką anhydrazę węglanową II.

Po miejscowym podaniu do oka dorzolamid obniża zwiększone ciśnienie wewnątrzgałkowe, bezwzględu na to czy jest ono związane z jaskrą. Zwiększone ciśnienie wewnątrzgałkowe to jedna zgłównych przyczyn uszkodzenia nerwu wzrokowego i utraty pola widzenia. Dorzolamid zmniejszaciśnienie wewnątrzgałkowe nie powodując działań niepożądanych, takich jak nocna ślepota i skurczakomodacyjny. W przeciwieństwie do stosowanych miejscowo leków beta-adrenolitycznych,dorzolamid wywiera niewielki wpływ lub pozostaje bez wpływu na częstość akcji serca i ciśnienietętnicze.

Ciśnienie wewnątrzgałkowe zmniejszają także podawane miejscowo leki beta-adrenolityczne poprzezzmniejszenie wydzielania cieczy wodnistej oka, jednak mechanizm ich działania jest odmienny.Wykazano, że dodanie preparatu Rozalin do miejscowo stosowanego leku beta-adrenolitycznegopowoduje większe zmniejszenie ciśnienia wewnątrzgałkowego. Podobne działanie obserwowano wprzypadku stosowania leków beta-adrenolitycznych i doustnych inhibitorów anhydrazy węglanowej.

Działanie farmakodynamiczne Działanie kliniczne

Dorośli:

Skuteczność dorzolamidu, stosowanego u chorych z jaskrą lub nadciśnieniem ocznym w monoterapiitrzy razy na dobę (początkowe ciśnienie wewnątrzgałkowe ≥ 23 mmHg) lub dwa razy na dobę jakolek uzupełniający w leczeniu beta-adrenolitykiem w postaci kropli do oczu (początkowe ciśnieniewewnątrzgałkowe ≥ 22 mmHg), potwierdzono w szeroko zakrojonych badaniach klinicznych zokresem obserwacji do jednego roku. Podczas stosowania, zarówno w monoterapii, jak też jako lekuzupełniający, preparat zmniejszał ciśnienie wewnątrzgałkowe w ciągu całego dnia i efekt tenutrzymywał się w trakcie długotrwałego stosowania. Skuteczność leku po długotrwałym stosowaniu wmonoterapii była podobna do skuteczności betaksololu i tylko nieznacznie słabsza niż skutecznośćtimololu. Stosowany jako lek uzupełniający w terapii lekami beta-adrenolitycznymi w postaci kroplido oczu, dorzolamid powodował dodatkowe zmniejszenie ciśnienia wewnątrzgałkowego podobnie,jak podczas stosowania pilokarpiny 2% cztery razy na dobę.

Dzieci:

Celem oceny bezpieczeństwa stosowania dorzolamidu, podawanego trzy razy dziennie,przeprowadzono badanie wieloośrodkowe, o czasie trwania wynoszącym trzy miesiące, zzastosowaniem podwójnie ślepej próby oraz aktywnie leczonej grupy kontrolnej, u 184 pacjentówpediatrycznych (122 w grupie otrzymującej dorzolamid) w wieku od jednego tygodnia do < 6 lat, zjaskrą lub podwyższonym ciśnieniem wewnątrzgałkowym (wyjściowa wartość IOP > 22 mmHg). Uokoło połowy pacjentów w obu grupach leczonych rozpoznano jaskrę wrodzoną; inne częstowystępujące podłoża etiologiczne to: zespół Sturge-Weber, dysgenezja mezodermalna tęczówki irogówki, oraz pacjenci z bezsoczewkowością. Zaszeregowanie pacjentów w zależności od wieku orazmetod leczenia w fazie monoterapii przedstawiało się następująco:

Dorzolamid 2% Tymolol

Grupa wiekowa < 2

lat

n=56 Tymolol GS 0,25% n=27

Wiek: 1 do 23 miesięcy Wiek: 0,25 do 22 miesięcy

Grupa wiekowa > 2

- < 6 lat

n=66 Tymolol 0,5% n=35

Wiek: 2 do 6 lat Wiek: 2 do 6 lat

W obrębie obu grup wiekowych, około 70 pacjentów otrzymywało leczenie przez okres co najmniej 61 dni, a około 50 pacjentów było leczonych przez okres 81 – 100 dni.

W przypadku nie uzyskania odpowiedniej kontroli IOP w trakcie monoterapii z zastosowaniemdorzolamidu lub tymololu w formie roztworów tworzących żel, dokonywano przejścia na terapięotwartą, zgodnie z następującym schematem: u 30 pacjentów w wieku < 2 lat dokonano zmianysposobu leczenia na jednoczesne podawanie tymololu w formie roztworu tworzącego żel 0,25%dziennie oraz dorzolamidu 2% w trzech dawkach, u 30 pacjentów w wieku > 2 lat dokonano zmiany

sposobu leczenia na terapię z użyciem stałej kombinacji 2% dorzolamidu/0,5% tymololu, podawanejdwa razy na dobę.

Ogólnie, w trakcie badania nie stwierdzono dodatkowego ryzyka związanego ze stosowaniem leku upacjentów pediatrycznych. Wyniki dotyczące skuteczności u pacjentów pediatrycznych sugerują, żeśredni spadek wartości IOP stwierdzany w grupie dorzolamidu był porównywalny ze średnimspadkiem wartości IOP, obserwowanym w grupie tymololu, przy niewielkiej, liczbowej przewadzeobserwowanej w przypadku stosowania dorzolamidu.

Brak jest dostępnych wyników badań dotyczących długotrwałego (> 12 tygodni) stosowania leku.

5.2 Właściwości farmakokinetyczne

W przeciwieństwie do doustnych inhibitorów anhydrazy węglanowej podanie miejscowechlorowodorku dorzolamidu umożliwia bezpośrednie działanie leku w obrębie oka po zastosowaniuznacznie mniejszych dawek, co w rezultacie zapewnia znacznie mniejszą ogólnoustrojową ekspozycjęna lek. W związku z tym w badaniach klinicznych stwierdzono, że zmniejszeniu ciśnieniawewnątrzgałkowego nie towarzyszą zaburzenia równowagi kwasowo-zasadowej ani zaburzeniaelektrolitowe charakterystyczne dla doustnych inhibitorów anhydrazy węglanowej.

Po stosowaniu miejscowym dorzolamid przenika do krążenia ogólnego. W celu określenia jego siłydziałania jako układowego inhibitora anhydrazy węglanowej po podaniu miejscowym, zmierzonostężenia leku i jego metabolitów w erytrocytach i w osoczu krwi oraz stopień hamowania anhydrazywęglanowej w erytrocytach. Po długotrwałym stosowaniu dorzolamid gromadzi się w erytrocytach zewzględu na selektywne wiązanie z izoenzymem anhydrazy węglanowej II, a stężenia wolnego leku wosoczu krwi pozostają skrajnie małe. Jedynym metabolitem leku jest N-deetylo-dorzolamid, któryhamuje anhydrazę węglanową II słabiej niż dorzolamid, ale hamuje także izoenzym o mniejszejaktywności (anhydrazę węglanową I). Metabolit ten gromadzi się również w erytrocytach, w którychwiąże się głównie z anhydrazą węglanową I. Dorzolamid wiąże się w umiarkowanym stopniu zbiałkami osocza (około 33%). Dorzolamid jest wydalany głównie w moczu w postaci nie zmienionej.Jego metabolit jest także wydalany w moczu. Po zakończeniu przyjmowania leku następuje nieliniowezmniejszanie stężenia dorzolamidu w erytrocytach. Początkowo następuje szybkie zmniejszeniestężenia leku, po czym następuje faza wolniejsza eliminacji z okresem półtrwania wynoszącym około4 miesiące.

Po doustnym podawaniu dorzolamidu w celu symulacji maksymalnej ekspozycji układowej możliwejpo długotrwałym miejscowym stosowaniu dorzolamidu, stan równowagi osiągnięto w ciągu 13tygodni. W stanie równowagi nie stwierdzono w osoczu obecności wolnego leku lub jego metabolitu.Stopień zahamowania aktywności anhydrazy węglanowej w erytrocytach był mniejszy niż ten, któryprawdopodobnie wywiera działanie farmakologiczne na czynność nerek lub układu oddechowego.Podobne rezultaty farmakokinetyczne obserwowano po długotrwałym, miejscowym stosowaniudorzolamidu.

Jednak u niektórych pacjentów w wieku podeszłym z zaburzeniami czynności nerek (szacunkowyklirens kreatyniny 30-60 ml/min) obserwowano większe stężenie metabolitu dorzolamidu werytrocytach. Nie stwierdzono istotnych różnic dotyczących zahamowania aktywności anhydrazywęglanowej, ani klinicznie znamiennych ogólnych działań niepożądanych, które można z tym wiązać.

5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

Wyniki badań na zwierzętach, którym podawano doustnie chlorowodorek dorzolamidu były związanez efektami farmakologicznymi ogólnego zahamowania aktywności anhydrazy węglanowej. Niektóre zuzyskanych wyników były specyficzne tylko dla określonych gatunków zwierząt i (lub) byłynastępstwem kwasicy metabolicznej.

W badaniach klinicznych u pacjentów nie stwierdzono objawów kwasicy metabolicznej ani zaburzeństężenia elektrolitów w surowicy krwi, które wskazywałyby na układowe zahamowanie anhydrazywęglanowej. Z tego względu u pacjentów przyjmujących Rozalin w dawkach leczniczych nie należysię spodziewać wystąpienia takich zaburzeń, jakie obserwowano w badaniach na zwierzętach.

6. DANE FARMACEUTYCZNE

6.1. Wykaz substancji pomocniczych

mannitol,

sodu cytrynian, hydroksyetyloceluloza,

benzalkoniowy chlorek, roztwórsodu wodorotlenek, roztwór 1 Nwoda do wstrzykiwań.

6.2. Niezgodności farmaceutyczne

Nie stwierdzono.

6.3 Okres ważności

2 lata.

Okres ważności po pierwszym otwarciu butelki: 4 tygodnie.

6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C. Przechowywać butelkę w opakowaniu zewnętrznym.

6.5 Rodzaj i zawartość opakowania

5 ml

Biała butelka z kroplomierzem z LDPE z białą zakrętką z HDPE.Wielkość opakowania: 1 x 5 ml, 3 x 5 ml.

Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

6.6 Instrukcja dotycząca przygotowania produktu leczniczego do stosowania i usuwania jegopozostałości

Brak szczególnych wymagań. Patrz punkt 4.2 Ulotki dla pacjenta.

7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

Adamed Pharma S.A.

Pieńków, ul. M. Adamkiewicza 6A 05-152 Czosnów