CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

Symazide MR 30 mg, 30 mg, tabletki o zmodyfikowanym uwalnianiu

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

Jedna tabletka zawiera 30 mg gliklazydu.

Substancja pomocnicza o znanym działaniu: laktoza jednowodna.

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Tabletka o zmodyfikowanym uwalnianiu.

Biała, owalna, obustronnie wypukła tabletka z linią podziału i z wytłoczeniem „GLI 30” po jednejstronie i gładkie po drugiej stronie.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1 Wskazania do stosowania

Cukrzyca insulinoniezależna (typ 2) u osób dorosłych, kiedy przestrzeganie diety, ćwiczenia fizyczneoraz zmniejszenie masy ciała nie wystarczają do utrzymania prawidłowego stężenia glukozy we krwi.

4.2 Dawkowanie i sposób podawania

Dawkowanie

Podobnie jak w przypadku innych leków o działaniu hipoglikemizującym, dawka powinna byćdostosowana indywidualnie w zależności od reakcji metabolicznej pacjenta (stężenie glukozy we krwi,HbA1c).

− Dawka początkowa

Zalecana dawka początkowa wynosi 30 mg na dobę.

Jeśli stężenie glukozy we krwi jest skutecznie kontrolowane, dawka ta może być stosowana jakoleczenie podtrzymujące.

Jeśli stężenie glukozy we krwi nie jest odpowiednio kontrolowane, dawkę można stopniowozwiększyć do 60 mg, 90 mg lub 120 mg na dobę. Dawkę należy zwiększać nie wcześniej niż po

upływie 1 miesiąca, z wyjątkiem pacjentów, u których stężenie glukozy we krwi nie uległo

zmniejszeniu po dwóch tygodniach leczenia. W takich przypadkach, dawkę można zwiększyć podkoniec drugiego tygodnia leczenia.

Maksymalna, zalecana dawka dobowa to 120 mg.

− Zamiana tabletek produktu zawierającego 80 mg gliklazydu na produkt leczniczy

Symazide MR 30 mg

Jedna tabletka produktu zawierającego 80 mg gliklazydu jest porównywalna z 1 tabletką produktuleczniczego Symazide MR 30 mg. Zmiana może być przeprowadzona pod warunkiem uważnegokontrolowania parametrów krwi.

− Zamiana innego, doustnego leku przeciwcukrzycowego na produkt leczniczy

Symazide MR 30 mg

Symazide MR 30 mg może być stosowany w celu zastąpienia innego, doustnego lekuprzeciwcukrzycowego.

Podczas zamiany na produkt leczniczy Symazide MR 30 mg należy wziąć pod uwagę dawkę orazokres półtrwania uprzednio stosowanego leku przeciwcukrzycowego.

Zastosowanie okresu przejściowego nie jest konieczne. Należy zastosować dawkę początkową 30 mgi tak ją modyfikować, aby była dostosowana do reakcji stężenia glukozy we krwi danego pacjenta, takjak to przedstawiono powyżej.

W razie zmiany z innych hipoglikemizujących pochodnych sulfonylomocznika o przedłużonym

okresie półtrwania może być konieczna kilkudniowa przerwa w leczeniu, aby zapobiec wystąpieniu

efektu addycyjnego dwóch produktów leczniczych, który może powodować hipoglikemię. Schematdawkowania w takich sytuacjach powinien być taki sam jak na początku stosowania produktuleczniczego Symazide MR 30 mg, tzn. leczenie należy rozpocząć od dawki 30 mg na dobę,a następnie ją zwiększać w zależności od reakcji metabolicznej pacjenta.

− Leczenie skojarzone z innymi lekami przeciwcukrzycowymi

Symazide MR 30 mg może być stosowany z biguanidami, inhibitorami alfa-glukozydazy lub insuliną.U pacjentów przyjmujących produkt leczniczy Symazide MR 30 mg, u których stężenie glukozy wekrwi jest niedostatecznie kontrolowane, można wprowadzić pod ścisłą opieką medyczną leczenieskojarzone z insuliną.

Szczególne grupy pacjentów Pacjenci w podeszłym wieku

Symazide MR 30 mg należy stosować zgodnie z tymi samymi zasadami dawkowania, jakie sązalecane u pacjentów w wieku poniżej 65 lat.

Pacjenci z zaburzeniem czynności nerek

U pacjentów z łagodną i umiarkowaną niewydolnością nerek powinny być zastosowane takie samezasady dawkowania jak u pacjentów z prawidłową czynnością nerek. Pacjenci ci powinni pozostawaćpod obserwacją. Dane te zostały potwierdzone w badaniach klinicznych.

Pacjenci z ryzykiem hipoglikemii

− pacjenci niedożywieni lub źle odżywieni;

− z ciężkimi lub niedostatecznie wyrównanymi zaburzeniami endokrynologicznymi (niedoczynność przysadki, niedoczynność tarczycy, niewydolność nadnerczy);− po zaprzestaniu długotrwałego leczenia i (lub) leczenia dużymi dawkami kortykosteroidów;− z ciężkimi chorobami tętnic (ciężka choroba wieńcowa, ciężka niewydolność tętnicy szyjnej,

choroba naczyń obwodowych);

Zaleca się stosowanie minimalnej dobowej dawki początkowej wynoszącej 30 mg.

Dzieci i młodzież

Nie ustalono bezpieczeństwa stosowania i skuteczności produktu leczniczego Symazide MR 30 mgu dzieci i młodzieży. Brak danych dotyczących stosowania u dzieci.

Sposób podawania

Dawka dobowa produktu leczniczego Symazide MR 30 mg wynosi od 1 tabletki do 4 tabletek nadobę, tj. od 30 mg do 120 mg przyjmowanych doustnie, jednorazowo, w porze śniadania.Zaleca się, by połknąć tabletkę (tabletki) w całości.

W przypadku pominięcia dawki, nie wolno zwiększać dawki przyjmowanej następnego dnia.

4.3 Przeciwwskazania

− nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1, inne pochodne sulfonylomocznika, sulfonamidy;− cukrzyca typu 1;

− stan przedśpiączkowy i śpiączka cukrzycowa, cukrzycowa kwasica ketonowa;− ciężka niewydolność nerek lub wątroby: w tych przypadkach zaleca się zastosowanie insuliny;− leczenie mikonazolem (patrz punkt 4.5);

− laktacja (patrz punkt 4.6).

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Hipoglikemia

Leczenie to powinno być stosowane jedynie u pacjentów regularnie odżywiających się (w tymspożywających śniadanie). Ważne jest regularne spożywanie węglowodanów z powodu zwiększonegoryzyka hipoglikemii jeśli posiłek jest przyjęty zbyt późno, jeśli spożyta jest nieodpowiednia ilośćpokarmu lub posiłek zawiera zbyt mało węglowodanów. Hipoglikemia częściej występuje podczasstosowania diet niskokalorycznych, w następstwie długotrwałego lub forsownego wysiłku fizycznego,spożywania alkoholu lub w przypadku, gdy zastosowano leczenie skojarzone z innymi lekamiprzeciwcukrzycowymi.

Hipoglikemia może wystąpić w następstwie stosowania pochodnych sulfonylomocznika (patrz punkt

4.8). Niektóre przypadki hipoglikemii mogą mieć ciężki i długotrwały przebieg. Może być konieczneleczenie szpitalne i podawanie glukozy przez kilka dni.

W celu zmniejszenia ryzyka hipoglikemii, należy ostrożnie dobierać pacjentów oraz ustalać dawkę,a pacjentów należy odpowiednio poinformować.

Czynniki zwiększające ryzyko hipoglikemii:

− pacjent odmawia współpracy lub nie jest do niej zdolny (szczególnie pacjenci w podeszłym

wieku);

− niedożywienie, nieregularne pory spożywania posiłków, opuszczanie posiłków, okresy

poszczenia lub zmiany w diecie;

− brak równowagi pomiędzy wysiłkiem fizycznym a podażą węglowodanów;− niewydolność nerek;

− ciężka niewydolność wątroby;

− przedawkowanie produktu leczniczego Symazide MR 30 mg;− niektóre zaburzenia endokrynologiczne: zaburzenia czynności tarczycy, niedoczynność przysadki oraz niewydolność nadnerczy;

− równoczesne podawanie pewnych produktów leczniczych (patrz punkt 4.5).

Niewydolność nerek i wątroby

Farmakokinetyka i (lub) farmakodynamika gliklazydu może być zmieniona u pacjentówz niewydolnością wątroby lub ciężką niewydolnością nerek. U tych pacjentów hipoglikemia może sięprzedłużać, co może wymagać odpowiedniego postępowania.

Informowanie pacjenta

Należy poinformować pacjenta oraz członków jego rodziny o ryzyku hipoglikemii, jej objawach (patrzpunkt 4.8), leczeniu i czynnikach predysponujących do jej wystąpienia.

Pacjent powinien być poinformowany o istotnej roli, jaką spełniają zalecenia dietetyczne, regularneuprawianie ćwiczeń oraz oznaczania stężenia glukozy we krwi.

Słaba kontrola glikemii

Na kontrolę glikemii u pacjentów otrzymujących leki przeciwcukrzycowe mogą mieć wpływnastępujące sytuacje: gorączka, uraz, infekcja lub zabieg chirurgiczny. W niektórych przypadkachmoże być konieczne podanie insuliny. Skuteczność działania hipoglikemizującego jakiegokolwiekdoustnego leku przeciwcukrzycowego, w tym gliklazydu, z czasem ulega osłabieniu u wielupacjentów. Może to wynikać ze stopniowego nasilania się cukrzycy lub ze zmniejszenia odpowiedzina leczenie. Zjawisko to, znane jest jako wtórne niepowodzenie terapeutyczne, w odróżnieniu odpierwotnego, kiedy to substancja czynna jest nieskuteczna w leczeniu pierwszego rzutu. Przedrozpoznaniem u pacjenta wtórnego niepowodzenia terapeutycznego należy rozważyć odpowiedniedostosowanie dawki oraz sprawdzić przestrzeganie przez pacjenta zaleceń dietetycznych.

Badania laboratoryjne

Do oceny kontroli glikemii zaleca się oznaczanie stężeń hemoglobiny glikowanej (lub pomiary stężenia glukozy w osoczu na czczo). Pomocna może być również samokontrola stężenia glukozy wekrwi.

Stosowanie pochodnych sulfonylomocznika u pacjentów z niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej może prowadzić do rozwoju niedokrwistości hemolitycznej. Ponieważ gliklazyd należydo pochodnych sulfonylomocznika, u pacjentów z niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej należy zachować ostrożność i rozważyć zastosowanie leczenia lekami niebędącymipochodnymi sulfonylomocznika.

Symazide MR 30 mg nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedzicznąnietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy typu Lapp lub zespołem złego wchłaniania glukozyi galaktozy.

4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

1) Następujące produkty lecznicze mogą zwiększać ryzyko hipoglikemii

Równoczesne stosowanie przeciwwskazane

− Mikonazol (stosowany ogólnie, żel do stosowania w jamie ustnej): nasila działanie

hipoglikemizujące z możliwością wywołania objawów hipoglikemii lub nawet śpiączki.

Równoczesne stosowanie niezalecane

− Fenylbutazon (stosowany ogólnie): nasila działanie hipoglikemizujące pochodnych sulfonylomocznika (poprzez rozerwanie ich połączeń z białkami osocza i (lub) zmniejszenie ich wydalania).

Zaleca się zastosowanie innego leku przeciwzapalnego, a o ryzyku należy poinformowaćpacjenta, podkreślając istotną rolę samokontroli. Jeżeli jest to konieczne, należy dostosowaćdawkę w trakcie i po zakończeniu leczenia lekiem przeciwzapalnym.

− Alkohol: nasila działanie hipoglikemizujące (przez blokowanie reakcji kompensacyjnych),

co może prowadzić do wystąpienia śpiączki hipoglikemicznej.

Należy unikać spożywania alkoholu lub leków zawierających alkohol.

Równoczesne stosowanie wymagające zachowania ostrożności

Nasilenie działania obniżającego stężenie glukozy we krwi i w konsekwencji, w niektórychprzypadkach, hipoglikemia, może wystąpić podczas jednoczesnego przyjmowania następującychproduktów leczniczych: innych leków przeciwcukrzycowych (insulina, akarboza, metformina,tiazolidynediony, inhibitory peptydazy dipeptydylowej IV, agoniści receptora GLP-1), lekówblokujących receptory adrenergiczne, flukonazolu, inhibitorów konwertazy angiotensyny (kaptopryl,enalapryl), leków blokujących receptory H2, inhibitorów MAO, sulfonamidów, klarytromycynyi niesteroidowych leków przeciwzapalnych.

2) Następujące produkty lecznicze mogą zwiększać stężenie glukozy we krwi

Równoczesne stosowanie niezalecane

− Danazol: wpływ diabetogenny danazolu.

Jeżeli nie można uniknąć zastosowania tej substancji czynnej, należy poinformować pacjentao ryzyku i podkreślić znaczenie kontroli stężenia glukozy we krwi i w moczu. Może byćkonieczne dostosowanie dawki gliklazydu podczas i po zakończeniu leczenia danazolem.

Równoczesne stosowanie wymagające zachowania ostrożności

− Chlorpromazyna (lek neuroleptyczny): duże dawki (>100 mg/dobę) zwiększają stężenie

glukozy we krwi (zmniejszenie wydzielania insuliny).

Należy poinformować pacjenta o ryzyku i podkreślić znaczenie kontroli stężenia glukozy wekrwi i w moczu. Może być konieczne dostosowanie dawki leku przeciwcukrzycowego podczasi po zakończeniu leczenia lekiem neuroleptycznym.

− Glikokortykosteroidy (stosowane ogólnie i miejscowo: produkty podawane dostawowo, na skórę i doodbytnicze) oraz tetrakozaktyd: zwiększenie stężenia glukozy we krwi z możliwością wystąpienia kwasicy ketonowej (zmniejszona tolerancja na węglowodany spowodowana przez glikokortykosteroidy). Należy poinformować pacjenta o ryzyku i podkreślić znaczenie kontroli stężenia glukozy we krwi, zwłaszcza na początku leczenia. Może być konieczne dostosowanie dawki leków przeciwcukrzycowych podczas i po zakończeniu leczenia glikokortykosteroidami.− Rytodryna, salbutamol, terbutalina (dożylnie)

Zwiększenie stężenia glukozy w związku z pobudzeniem receptorów beta-2. Należy podkreślićznaczenie kontroli stężenia glukozy we krwi. Jeśli jest to konieczne, należy zastosować insulinę.

3) Równoczesne stosowanie po rozważeniu ryzyka

− Leki przeciwzakrzepowe (np. warfaryna).

Pochodne sulfonylomocznika mogą nasilać działanie przeciwzakrzepowe podczas jednoczesnego leczenia. Może być konieczne dostosowanie dawki leku przeciwzakrzepowego.

4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Ciąża

Brak doświadczenia w stosowaniu gliklazydu u kobiet w ciąży, aczkolwiek istnieją nieliczne danedotyczące innych pochodnych sulfonylomocznika.

W badaniach na zwierzętach gliklazyd nie wykazywał działania teratogennego.

Kontrolę nad cukrzycą należy uzyskać przed zajściem w ciążę, aby zmniejszyć ryzyko wadrozwojowych płodu wiążące się z niewyrównaną cukrzycą u matki.

Nie należy stosować doustnych leków hipoglikemizujących. Lekiem pierwszego wyboruw leczeniu cukrzycy u kobiet w ciąży jest insulina. Zaleca się zamianę doustnych lekówhipoglikemizujących na insulinę przed zajściem w ciążę lub niezwłocznie po jej stwierdzeniu.

Karmienie piersią

Nie ustalono, czy gliklazyd lub jego metabolity przenikają do mleka. Biorąc pod uwagę

ryzyko hipoglikemii u noworodka stosowanie leku jest przeciwwskazane u kobiet karmiących piersią.

Płodność

W badaniach na zwierzętach (szczury) nie zaobserwowano wpływu na płodność ani na zdolnościrozrodcze.

4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Nie jest znany wpływ produktu leczniczego Symazide MR 30 mg na zdolność prowadzenia pojazdówi obsługiwania maszyn. Jednakże należy poinformować pacjenta o ryzyku hipoglikemii i jej objawachoraz konieczności zachowania ostrożności w czasie prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn,zwłaszcza na początku leczenia.

4.8 Działania niepożądane

Na podstawie doświadczenia ze stosowaniem gliklazydu donoszono o poniższych działaniachniepożądanych.

Częstość występowania działań niepożądanych została określona następująco: bardzo często (≥1/10),często (≥1/100,<1/10), niezbyt często (≥1/1 000, <1/100), rzadko (≥1/10 000, <1/ 1 000), bardzorzadko (<1/10 000), nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych).

Zaburzenia metabolizmu i odżywiania

Hipoglikemia

Najczęstszym działaniem niepożądanym gliklazydu jest hipoglikemia.

Tak jak w przypadku innych pochodnych sulfonylomocznika leczenie produktem leczniczymSymazide MR 30 mg może powodować hipoglikemię jeśli posiłki są nieregularne, a zwłaszcza, gdy sąpomijane. Możliwe objawy hipoglikemii to: ból głowy, silny głód, nudności, wymioty, zmęczenie,zaburzenia snu, pobudzenie, agresja, osłabiona koncentracja, zaburzenia świadomości orazspowolnienie reakcji, depresja, uczucie splątania, zaburzenia widzenia i mowy, afazja, drżenie,niedowłady, zaburzenia czucia, zawroty głowy, uczucie bezsilności, utrata samokontroli, majaczenie,drgawki, płytki oddech, bradykardia, senność i utrata świadomości, co może prowadzić do śpiączkioraz zgonu.

Dodatkowo mogą być obserwowane objawy pobudzenia adrenergicznego, takie jak: pocenie się,wilgotność skóry, niepokój, tachykardia, nadciśnienie, kołatanie serca, dławica piersiowa orazzaburzenia rytmu serca.

Zazwyczaj objawy ustępują po podaniu węglowodanów (cukier). Należy pamiętać, że sztucznesubstancje słodzące są nieskuteczne. Doświadczenia z innymi pochodnymi sulfonylomocznikawykazały, że hipoglikemia może wystąpić ponownie, nawet jeśli pomiary początkowo wskazują naskuteczność leczenia.

W przypadku ciężkiej lub długotrwałej hipoglikemii, nawet jeśli jest okresowo kontrolowana poprzezspożycie cukru, niezwłocznie należy rozpocząć leczenie lub nawet może być konieczna hospitalizacja.

Zaburzenia żołądka i jelit

Zgłaszano przypadki wystąpienia zaburzeń żołądkowo-jelitowych takich jak: ból brzucha, nudności,wymioty, niestrawność, biegunka oraz zaparcia. Można ich uniknąć lub można je zminimalizowaćprzyjmując gliklazyd w trakcie śniadania.

Następujące działania niepożądane są rzadziej obserwowane:

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej

Wysypka, świąd, pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy, rumień, wysypki plamkowo-grudkowe,odczyny pęcherzowe (takie jak zespół Stevensa-Johnsona i toksyczne martwicze oddzielanie sięnaskórka) i wyjątkowo wysypka polekowa z eozynofilią oraz objawami ogólnymi (DRESS, ang. DrugRush with Eosinophilia and Systemic Symptoms).

Zaburzenia krwi i układu chłonnego

Zmiany w obrazie hematologicznym krwi występują rzadko. Mogą to być: niedokrwistość, leukopenia, małopłytkowość, granulocytopenia. Zmiany te zazwyczaj przemijają po odstawieniu leku.

Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych

Zwiększona aktywność enzymów wątrobowych (AspAT, AlAT, fosfatazy zasadowej), zapaleniewątroby (odosobnione przypadki). Należy przerwać leczenie w przypadku pojawienia się żółtaczkicholestatycznej.

Powyższe objawy zwykle przemijają po odstawieniu leku.

Zaburzenia oka

Przemijające zaburzenia widzenia mogą pojawiać się szczególnie na początku leczenia na skutekzmian stężeń glukozy we krwi.

Działania niepożądane danej grupy leków

Podobnie jak w przypadku innych pochodnych sulfonylomocznika obserwowano następującedziałania niepożądane: przypadki erytrocytopenii, agranulocytozy, niedokrwistości hemolitycznej,pancytopenii, alergicznego zapalenia naczyń, hiponatremii, zwiększenia aktywności enzymówwątrobowych, a nawet zaburzenia czynności wątroby (np. z zastojem żółci i żółtaczką) oraz zapaleniewątroby, które przemijało po odstawieniu pochodnej sulfonylomocznika lub, w odosobnionychprzypadkach, prowadziło do zagrażającej życiu niewydolności wątroby.

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działańniepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania

produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszaćwszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu MonitorowaniaNiepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych,Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa,Tel.: + 48 22 49 21 301, Faks: + 48 22 49 21 309, e-mail:

[email protected]

. Działania

niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

4.9 Przedawkowanie

Objawy

Przedawkowanie pochodnych sulfonylomocznika może wywołać hipoglikemię.

Umiarkowane objawy hipoglikemii, bez utraty przytomności lub objawów neurologicznych musząbyć korygowane poprzez podanie węglowodanów, dostosowanie dawki i (lub) zmianę diety. Pacjentpowinien być pod ścisłą obserwacją, aż do momentu, gdy lekarz nie upewni się, że zagrożenie minęło.

Leczenie

Ciężkie objawy hipoglikemii ze śpiączką, drgawkami lub innymi zaburzeniami neurologicznymimuszą być leczone w ramach natychmiastowej pomocy medycznej z niezwłoczną hospitalizacją.W razie rozpoznania lub podejrzenia śpiączki hipoglikemicznej należy podać pacjentowi wewstrzyknięciu dożylnym 50 ml hipertonicznego roztworu glukozy (20-30%). Następnie należy podaćw ciągłej infuzji 10% roztwór glukozy wystarczający do utrzymania stężenia glukozy we krwipowyżej 1 g/l. Pacjenci powinni być pod ścisłą obserwacją i w zależności od późniejszego stanu lekarzzadecyduje, czy dalsza obserwacja jest konieczna.

Dializa nie jest skuteczna u pacjentów ze względu na silne wiązanie się gliklazydu z białkami osocza.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1 Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna: sulfonamidy, pochodne mocznika, kod ATC: A10 BB09.

Gliklazyd jest hipoglikemizującą pochodną sulfonylomocznika, doustną substancją czynną o działaniuprzeciwcukrzycowym, różniącą się od innych pochodnych heterocyklicznym pierścieniemz wbudowanym atomem azotu i wiązaniem endocyklicznym.

Gliklazyd zmniejsza stężenie glukozy we krwi pobudzając wydzielanie insuliny przez komórki betawysp Langerhansa. Zwiększone poposiłkowe wydzielanie insuliny i białka C w trzustce utrzymuje sięnawet po dwóch latach leczenia.

Poza działaniem na metabolizm, gliklazyd wpływa również na naczynia krwionośne.

Wpływ na uwalnianie insuliny

W cukrzycy typu 2, gliklazyd przywraca wczesny wzrost wydzielania insuliny w obecności glukozyoraz nasila drugą fazę wydzielania insuliny.

Obserwuje się znaczące zwiększenie stężenia insuliny w odpowiedzi na stymulację indukowanąpokarmem lub glukozą.

Wpływ na naczynia krwionośne

Gliklazyd zmniejsza proces formowania się mikrozakrzepów w dwóch mechanizmach, które mogąbyć włączone w powikłania cukrzycy przez:

− częściowe hamowanie agregacji i adhezji płytek przez zmniejszenie aktywności markerów

płytek (β-tromboglobulina, tromboksan B2),

− wpływ na aktywność fibrynolityczną śródbłonka naczyń przez zwiększenie aktywności

tkankowego aktywatora plazminogenu (tPA).

5.2 Właściwości farmakokinetyczne

Wchłanianie

Po podaniu doustnym stężenie gliklazydu w osoczu zwiększa się stopniowo przez pierwsze 6 godzin,a następnie pozostaje na niezmienionym poziomie pomiędzy szóstą a dwunastą godziną po podaniu.Różnice międzyosobnicze są nieznaczne.

Wchłanianie gliklazydu jest całkowite. Posiłek nie wpływa na szybkość ani na stopień wchłaniania.

Dystrybucja

Wiązanie z białkami osocza wynosi ok. 95%. Objętość dystrybucji wynosi około 30 l.Jednorazowa dawka dobowa gliklazydu 30 mg w tabletkach o zmodyfikowanym uwalnianiu,umożliwia utrzymanie stężenia gliklazydu w osoczu przez ponad 24 godziny.

Metabolizm

Gliklazyd jest metabolizowany głównie w wątrobie i wydalany z moczem, przy czym w moczuwykrywa się zaledwie 1% w postaci niezmienionej. Nie wykryto żadnych czynnych metabolitóww osoczu.

Eliminacja

Okres półtrwania w fazie eliminacji gliklazydu wynosi od 12 do 20 godzin.

Liniowość lub nieliniowość

Związek pomiędzy podaną dawką wynoszącą do 120 mg, a powierzchnią pod krzywą stężeńw zależności od czasu jest liniowy.

Szczególne grupy pacjentów

Pacjenci w podeszłym wieku

Nie zaobserwowano żadnych klinicznie znaczących zmian parametrów farmakokinetycznychu pacjentów w podeszłym wieku.

5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

Przedkliniczne dane wynikające z konwencjonalnych badań dotyczących bezpieczeństwa, badańtoksyczności po podaniu wielokrotnym i genotoksyczności, nie ujawniają żadnego szczególnegozagrożenia dla ludzi.

Długotrwałe badania dotyczące wpływu rakotwórczego nie zostały przeprowadzone.W badaniach na zwierzętach nie zaobserwowano zmian w wyniku działania teratogennego, natomiastobserwowano małą masę ciała płodów u zwierząt otrzymujących 25 razy większą dawkę niżmaksymalna dawka terapeutyczna zalecana do stosowania u ludzi.

6. DANE FARMACEUTYCZNE

6.1 Wykaz substancji pomocniczych

Laktoza jednowodnaHypromeloza Magnezu stearynian

6.2 Niezgodności farmaceutyczne

Nie dotyczy.

6.3 Okres ważności

3 lata

6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania produktu leczniczego.

6.5 Rodzaj i zawartość opakowania

30 lub 60 tabletek o zmodyfikowanym uwalnianiu w blistrach PVC/Aluminium lub PVC-PVDC/Aluminium. Blistry pakowane są w tekturowe pudełko.

Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania

Bez specjalnych wymagań.

Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodniez lokalnymi przepisami.

7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

Symphar Sp. z o.o.ul. Koszykowa 6500-667 Warszawa

8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

Pozwolenie nr 23388

9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA

Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 02.09.2016

10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO

03/2017