CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

Zinoxx 250 mg tabletki powlekaneZinoxx 500 mg tabletki powlekane

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

1 tabletka powlekana zawiera odpowiednio 250 mg lub 500 mg cefuroksymu (Cefuroximum) w postaciaksetylu cefuroksymu (Cefuroximum axetili).

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Zinoxx, 250 mg

Biała lub biaława tabletka powlekana o kształcie kapsułki, z wytłoczonym napisem ZNX 250 po jednejstronie i gładka po drugiej stronie.

Zinoxx, 500 mg

Biała lub biaława tabletka powlekana o kształcie kapsułki, z wytłoczonym napisem ZNX 500 po jednejstronie i linią podziału po drugiej stronie.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1 Wskazania do stosowania

Zinoxx jest wskazany w leczeniu wymienionych poniżej zakażeń u dorosłych i dzieci w wieku od 3 miesięcy (patrz punkt 4.4 oraz 5.1).

- Ostre paciorkowcowe zapalenie gardła i migdałków.- Bakteryjne zapalenie zatok przynosowych.- Ostre zapalenie ucha środkowego.

- Zaostrzenie przewlekłego zapalenia oskrzeli.- Zapalenie pęcherza moczowego.

- Odmiedniczkowe zapalenie nerek.

- Niepowikłane zakażenia skóry i tkanek miękkich.

- Leczenie wczesnej postaci choroby z Lyme (boreliozy).

Należy wziąć pod uwagę oficjalne zalecenia dotyczące właściwego stosowania leków przeciwbakteryjnych.

4.2 Dawkowanie i sposób podawania

Dawkowanie

Zwykle leczenie trwa 7 dni (może trwać od 5 do 10 dni).

Tabela 1. Dorośli i dzieci (≥40 kg)

Wskazanie Dawkowanie Ostre zapalenie migdałków, ostre zapalenie zatok 250 mg dwa razy na dobę

1

przynosowych

Ostre zapalenie ucha środkowego 500 mg dwa razy na dobęZaostrzenie przewlekłego zapalenia oskrzeli 500 mg dwa razy na dobęZapalenie pęcherza moczowego 250 mg dwa razy na dobęOdmiedniczkowe zapalenie nerek 250 mg dwa razy na dobęNiepowikłane zakażenia skóry i tkanek miękkich 250 mg dwa razy na dobęChoroba z Lyme 500 mg dwa razy na dobę przez 14 dni (w przedziale od 10 do 21 dni)

Tabela 2. Dzieci (<40 kg)

Wskazanie DawkowanieOstre zapalenie migdałków, ostre zapalenie zatok 10 mg/kg mc. dwa razy na dobę, maksymalnieprzynosowych 125 mg dwa razy na dobęZapalenie ucha środkowego lub, jeśli właściwe, 15 mg/kg mc. dwa razy na dobę, maksymalniecięższe zakażenia u dzieci w wieku od 2 lat 250 mg dwa razy na dobęZapalenie pęcherza moczowego 15 mg/kg mc. dwa razy na dobę, maksymalnie 250 mg dwa razy na dobę

Odmiedniczkowe zapalenie nerek 15 mg/kg mc. dwa razy na dobę, maksymalnie 250 mg dwa razy na dobę

Niepowikłane zakażenia skóry i tkanek miękkich 15 mg/kg mc. dwa razy na dobę, maksymalnie

250 mg dwa razy na dobę

Choroba z Lyme 15 mg/kg mc. dwa razy na dobę, maksymalnie 250 mg dwa razy na dobę przez 14 dni (od 10 do 21

dni)

Nie ma doświadczeń z podawaniem produktu leczniczego dzieciom w wieku poniżej 3 miesięcy.

Tabletki i granulat do sporządzania zawiesiny doustnej, zawierające aksetyl cefuroksymu, nie sąbiorównoważne i nie można ich wzajemnie zastępować na podstawie przeliczenia miligramów namiligramy (patrz punkt 5.2).

Zaburzenia czynności nerek

Nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności aksetylu cefuroksymu u pacjentów zzaburzeniami czynności nerek.

Cefuroksym jest wydalany głównie przez nerki. U pacjentów ze znacznymi zaburzeniami czynnościnerek zalecane jest zmniejszenie dawki cefuroksymu, aby zrównoważyć jego wolniejsze wydalanie.Cefuroksym jest skutecznie usuwany podczas dializy.

Tabela 3. Zalecane dawki cefuroksymu u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek

T1/2

Klirens kreatyniny [godziny] Zalecane dawkowanie

≥30 ml/min/1,73 m2 1,4–2,4 zmiana dawkowania nie jest konieczna (typowa dawka

125 mg do 500 mg podawana dwa razy na dobę)

10-29 ml/min/1,73 m2 4,6 typowa dawka podawana co 24 godziny<10 ml/min/1,73 m2 16,8 typowa dawka podawana co 48 godzin

Pacjenci hemodializowani 2–4 kolejną dawkę należy podawać na zakończenie każdej

dializy

Zaburzenia czynności wątroby

Brak danych dotyczących pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby. Cefuroksym jest wydalanygłównie przez nerki, dlatego uważa się, że występowanie zaburzeń czynności wątroby nie ma wpływuna farmakokinetykę cefuroksymu.

2

Sposób podawania

Podanie doustne.

Cefuroksym w postaci tabletek należy przyjmować po posiłku, w celu zapewnienia optymalnego wchłaniania.

Tabletek powlekanych Zinoxx nie należy rozdrabniać i dlatego nie są odpowiednie do stosowaniau pacjentów, którzy nie mogą połykać tabletek. U dzieci można zastosować cefuroksym w postacizawiesiny doustnej.

4.3 Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na cefuroksym lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.

Stwierdzona wcześniej nadwrażliwość na antybiotyki cefalosporynowe.

Ciężka nadwrażliwość (np. reakcja anafilaktyczna) na jakikolwiek inny antybiotyk beta-laktamowy (penicyliny, monobaktamy i karbapenemy) w wywiadzie.

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Reakcje nadwrażliwości

Antybiotyk należy stosować szczególnie ostrożnie u pacjentów, u których występowała reakcjaalergiczna na penicyliny lub inne antybiotyki beta-laktamowe, ponieważ występuje ryzyko wrażliwościkrzyżowej. Podobnie jak w przypadku wszystkich antybiotyków beta-laktamowych, notowanowystępowanie ciężkich reakcji uczuleniowych, sporadycznie kończących się zgonem. W raziewystąpienia ciężkiej reakcji nadwrażliwości, należy bezzwłocznie przerwać leczenie cefuroksymemi podjąć odpowiednie działania ratunkowe.

Przed rozpoczęciem leczenia należy ustalić, czy u pacjenta nie występowały w przeszłości ciężkiereakcje alergiczne na cefuroksym, inne cefalosporyny lub jakikolwiek inny antybiotyk beta-laktamowy.Należy zachować ostrożność, jeśli cefuroksym podaje się pacjentowi, u którego wcześniej występowałalekka lub umiarkowana nadwrażliwość na inne antybiotyki beta-laktamowe.

Reakcja Jarischa-Herxheimera

Podczas stosowania aksetylu cefuroksymu w leczeniu choroby z Lyme (boreliozy) może wystąpićreakcja Jarischa-Herxheimera. Wynika ona z działania cefuroksymu na komórki bakterii Borreliaburgdorferi, wywołującej chorobę z Lyme. Należy uświadomić pacjentowi, że jest to częsta i zazwyczajustępująca samoistnie konsekwencja stosowania antybiotyku w chorobie z Lyme (patrz punkt 4.8).

Nadmierny wzrost drobnoustrojów niewrażliwych

Podobnie jak w przypadku leczenia innymi antybiotykami, stosowanie aksetylu cefuroksymu możepowodować nadmierny wzrost Candida. Przedłużone stosowanie może również powodować nadmiernywzrost drobnoustrojów niewrażliwych (np. Enterococcus i Clostridium difficile), na skutek czego możebyć konieczne przerwanie leczenia (patrz punkt 4.8).

W związku ze stosowaniem niemal każdego z leków przeciwbakteryjnych notowano występowanierzekomobłoniastego zapalenia jelita grubego, związanego ze stosowaniem leków przeciwbakteryjnych.Może ono mieć przebieg od postaci lekkiej do zagrażającej życiu. To rozpoznanie należy wziąć poduwagę u pacjentów z biegunką, która wystąpiła podczas lub po zakończeniu stosowania cefuroksymu(patrz punkt 4.8). Należy rozważyć przerwanie leczenia cefuroksymem oraz zastosowanie leczeniawłaściwego przeciwko Clostridium difficile. Nie należy podawać leków hamujących perystaltykę (patrzpunkt 4.8).

Wpływ na testy diagnostyczne

Wystąpienie dodatniego wyniku testu Coombs’a, związanego ze stosowaniem cefuroksymu, możezaburzać wyniki prób krzyżowych (patrz punkt 4.8).

3

Mogą występować fałszywie ujemne wyniki testu z cyjanożelazianami, dlatego do oznaczania stężeniaglukozy w krwi lub surowicy u pacjentów leczonych aksetylem cefuroksymu zaleca się stosowaniemetod z użyciem oksydazy glukozowej lub heksokinazy.

4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Leki zmniejszające kwaśność soku żołądkowego mogą zmniejszać biodostępność aksetylu cefuroksymuw porównaniu z biodostępnością na czczo i mogą prowadzić do zniesienia efektu zwiększonegowchłaniania leku podanego po posiłku.

Aksetyl cefuroksymu może wpływać na florę jelitową, prowadząc do zmniejszenia wchłanianiaestrogenów i do zmniejszenia skuteczności złożonych doustnych środków antykoncepcyjnych.

Cefuroksym jest wydalany w procesie przesączania kłębuszkowego i wydzielania cewkowego.Jednoczesne zastosowanie probenecydu w znacznym stopniu zwiększa stężenie maksymalne, pole podkrzywą stężenia w surowicy w czasie oraz okres półtrwania cefuroksymu w fazie eliminacji.

Jednoczesne stosowanie z doustnymi lekami przeciwzakrzepowymi może powodować zwiększenie międzynarodowego współczynnika znormalizowanego (ang. international normalized ratio – INR).

4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Ciąża

Dane o stosowaniu cefuroksymu u kobiet ciężarnych są ograniczone. Badania na zwierzętach niewykazały szkodliwego wpływu na ciążę, rozwój zarodka lub płodu, poród czy rozwój noworodka.Zinoxx można przepisać kobiecie ciężarnej jedynie wtedy, gdy spodziewane korzyści przeważająryzyko.

Karmienie piersią

Cefuroksym jest wydzielany w niewielkich ilościach w pokarmie kobiecym. Nie jest spodziewanewystąpienie działań niepożądanych podczas stosowania dawek terapeutycznych, jednak nie możnawykluczyć ryzyka biegunki i zakażenia grzybiczego błon śluzowych. W związku z tym może byćkonieczne przerwanie karmienia piersią. Należy wziąć pod uwagę możliwość uwrażliwienia. Należystosować cefuroksym podczas karmienia piersią jedynie po dokonaniu oceny stosunku korzyści doryzyka przez lekarza prowadzącego.

Płodność

Brak danych na temat wpływu aksetylu cefuroksymu na płodność u ludzi. Badania nad rozrodczościąu zwierząt wykazały brak wpływu na płodność.

4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Nie przeprowadzono badań nad wpływem na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.Ponieważ jednak produkt może powodować zawroty głowy, należy poinformować pacjentao konieczności zachowania ostrożności podczas prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

4.8 Działania niepożądane

Najczęstszymi działaniami niepożądanymi są: nadmierny wzrost Candida, eozynofilia, ból głowy,zawroty głowy, zaburzenia żołądkowo-jelitowe, przemijające zwiększenie aktywności enzymówwątrobowych.

Kategorie częstości przypisane do poniższych działań niepożądanych są przybliżone, ponieważ dlawiększości tych działań nie były dostępne odpowiednie dane (np. z badań kontrolowanych placebo) dowyliczenia częstości występowania. Ponadto częstość działań niepożądanych związanych zestosowaniem aksetylu cefuroksymu może zmieniać się w zależności od wskazania do stosowania.

4

Dane z dużych badań klinicznych były użyte do określenia częstości - od bardzo częstych do rzadkichdziałań niepożądanych. Częstości występowania wszystkich innych działań niepożądanych (tj. tych,które występują rzadziej niż 1/10 000) zostały w większości określone na podstawie danych uzyskanychpo wprowadzeniu produktu do obrotu i odzwierciedlają raczej częstość ich zgłaszania niż rzeczywistączęstość występowania. Dane z badań kontrolowanych placebo nie były dostępne. Tam, gdzie częstościbyły wyliczone na podstawie danych z badań klinicznych, były one oparte na danych związanych zlekiem (wg oceny badacza). W każdym przedziale częstości działania niepożądane są wymienionewedług zmniejszającej się ciężkości.

Działania niepożądane związane z lekiem, wszystkich stopni, są wymienione poniżej wedługklasyfikacji układów i narządów MedDRA, częstości oraz stopnia ciężkości. Zastosowano następującezasady przedstawiania częstości występowania: bardzo często ≥1/10; często ≥1/100 do <1/10; niezbytczęsto ≥1/1 000 do <1/100; rzadko ≥1/10 000 do <1/1 000; bardzo rzadko <1/10 000 i częstość nieznana(nie może być określona na podstawie dostępnych danych).

Klasyfikacja

układów Często Niezbyt często Częstość nieznana i narządów

Zakażenia nadmierny wzrost nadmierny wzrost

i zarażenia Candida Clostridium difficile

pasożytnicze

Zaburzenia krwi eozynofilia dodatni odczyn niedokrwistość hemolityczna

i układu chłonnego Coombs’a,

małopłytkowość,

leukopenia (czasami nasilona)

Zaburzenia układu gorączka polekowa, zespół

immunologicznego choroby posurowiczej,

anafilaksja, reakcja Jarischa-

Herxheimera Zaburzenia układu bóle głowy, zawroty

nerwowego głowy

Zaburzenia żołądka biegunka, nudności, wymioty rzekomobłoniaste zapalenie

i jelit ból brzucha jelita grubego

Zaburzenia wątroby przemijające żółtaczka (główniei dróg żółciowych zwiększenie zastoinowa, zapalenie

aktywności wątroby

enzymów wątrobowych

Zaburzenia skóry wysypki skórne pokrzywka, świąd, rumień

i tkanki podskórnej wielopostaciowy, zespół

Stevensa-Johnsona,

toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka (patrz Zaburzenia układu immunologicznego), obrzęk naczynioruchowy

Opis wybranych działań niepożądanych

Cefalosporyny, jako grupa leków, wykazują skłonność do przylegania do powierzchni błonkomórkowych krwinek czerwonych i reagowania z przeciwciałami skierowanymi przeciwkoproduktowi leczniczemu, powodując wystąpienie dodatniego odczynu Coombs’a (który możezaburzać próbę krzyżową krwi) i powodować bardzo rzadko niedokrwistość hemolityczną.

Zaobserwowano zazwyczaj odwracalne, przemijające zwiększenie aktywności enzymówwątrobowych w osoczu.

5

Dzieci i młodzież

Profil bezpieczeństwa dla aksetylu cefuroksymu u dzieci jest zgodny z profilem u dorosłych.

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działańniepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowaniaproduktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkiepodejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania NiepożądanychDziałań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznychi Produktów Biobójczych:

Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, tel.: + 48 22 49-21-301, fax: +48 22 49-21-309, e-mail:[email protected].

Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

4.9 Przedawkowanie

Przedawkowanie może prowadzić do następstw neurologicznych, w tym do encefalopatii, drgaweki śpiączki. Objawy przedawkowania mogą wystąpić, jeśli dawki nie są odpowiednio zmniejszoneu pacjentów z niewydolnością nerek (patrz punkt 4.2 i 4.4).

Stężenie cefuroksymu w surowicy można zmniejszyć stosując hemodializę i dializę otrzewnową.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1 Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna: leki przeciwbakteryjne do stosowania ogólnego, cefalosporyny drugiej generacji.

Kod ATC: J01DC02

Mechanizm działania

Aksetyl cefuroksymu jest hydrolizowany przez enzymy – esterazy, do aktywnego antybiotyku,cefuroksymu. Cefuroksym hamuje syntezę bakteryjnych ścian komórkowych w następstwie połączeniasię z białkami wiążącymi penicyliny (ang. penicillin binding proteins - PBP). Następuje przerwanieprocesu biosyntezy ściany komórkowej (peptydoglikanu), co prowadzi do lizy komórki bakteryjnej i dojej obumarcia.

Mechanizm oporności

Oporność bakterii na cefuroksym może wynikać z jednego lub kilku następujących mechanizmów:

- hydroliza przez beta-laktamazy, w tym beta-laktamazy o rozszerzonym spektrum substratowym(ESBL), oraz przez enzymy Amp-C, które mogą być indukowane lub podlegać trwałej derepresjiu niektórych gatunków tlenowych bakterii Gram-ujemnych;

- zmniejszone powinowactwo białek wiążących penicyliny (PBP) do cefuroksymu;- nieprzepuszczalność błony zewnętrznej, która ogranicza dostęp cefuroksymu do białek wiążącychpenicyliny u bakterii Gram-ujemnych;

- bakteryjne pompy aktywnie usuwające lek z komórki.

Oczekuje się, że bakterie, które uzyskały oporność na inne cefalosporyny do wstrzykiwań, będą oporne na cefuroksym.

W zależności od mechanizmu oporności bakterie, które uzyskały oporność na penicyliny mogąwykazywać obniżoną wrażliwość lub oporność na cefuroksym.

6

Stężenia graniczne aksetylu cefuroksymu

Przedstawione niżej wartości graniczne minimalnych stężeń hamujących (ang. minimum inhibitoryconcentration - MIC) zostały określone przez Europejską Komisję Testowania WrażliwościDrobnoustrojów (ang. European Committee on Antimicrobial Susceptibility Testing - EUCAST).

Stężenia graniczne [mg/l]Drobnoustrój

W O

Enterobacteriaceae 1, 2 ≤8 >8Staphylococcus spp. -3 -3Streptococcus A, B, C i G -4 -4Streptococcus pneumoniae ≤0,25 >0,5Moraxella catarrhalis ≤0,125 >4Haemophilus influenzae ≤0,125 >1Stężenia graniczne niezwiązane

z gatunkiem 1 IE

5 IE5

1 Stężenia graniczne cefalosporyn dla Enterobacteriacae uwzględnią wszystkie klinicznie istotnemechanizmy oporności (w tym za pośrednictwem ESBL i plazmidowej AmpC). Stosując powyższekryteria, niektóre szczepy wytwarzające beta-laktamazy można uznać za wrażliwe lub średniowrażliwe na cefalosporyny 3. i 4. generacji i tak należy je określać, niezależnie od tego, czy zawierająESBL, czy nie. W wielu regionach, wykrycie i określenie ESBL jest zalecane lub obowiązkowe wcelu skutecznego leczenia zakażeń.

2 Tylko niepowikłane zakażenia dróg moczowych (zapalenie pęcherza moczowego); patrz punkt 4.1.3 O wrażliwości gronkowców na cefalosporyny wnioskuje się na podstawie wrażliwości nametycylinę; wyjątkami są ceftazydym, cefiksym i ceftibuten, dla których nie ustalono wartościgranicznych i których nie należy stosować w zakażeniach wywołanych przez gronkowce.4 O wrażliwości paciorkowców beta-hemolizujących z grup A, B, C i G na antybiotyki beta-laktamowe wnioskuje się na podstawie wrażliwości na penicylinę.

5 Niewystarczające dowody, że gatunek bakterii jest właściwym celem leczenia opisanym produktem.Może być zgłaszane MIC z komentarzem, ale bez jednoczesnego przyporządkowania do grupy Wlub O.

W=wrażliwe, O=oporne

Wrażliwość mikrobiologiczna

Częstość nabytej oporności wybranych gatunków może zmieniać się w zależności od miejscageograficznego i czasu. Wskazane jest uzyskiwanie miejscowej informacji dotyczącej oporności,szczególnie podczas leczenia ciężkich zakażeń. W razie konieczności należy zasięgnąć radyspecjalistów, szczególnie wtedy, kiedy lokalna częstość występowania oporności jest taka, żeużyteczność aksetylu cefuroksymu jest wątpliwa co najmniej w niektórych rodzajach zakażeń.

Cefuroksym in vitro działa zwykle na następujące drobnoustroje:

Gatunki zwykle wrażliwe Bakterie tlenowe Gram-dodatnie

Staphylococcus aureus (wrażliwy na metycylinę)*Streptococcus pyogenes Streptococcus agalactiae Bakterie tlenowe Gram-ujemne

Haemophilus influenzae Haemophilus parainfluenzaeMoraxella catarrhalis Krętki

Borrelia burgdorferi

Drobnoustroje, wśród których może wystąpić problem oporności nabytej

7

Bakterie tlenowe Gram-dodatnie

Streptococcus pneumoniaeBakterie tlenowe Gram-ujemne

Citrobacter freundii Enterobacter aerogenesEnterobacter cloacae Escherichia coli Klebsiella pneumoniaeProteus mirabilis

Proteus spp. (inne niż P. vulgaris)Providencia spp.

Bakterie beztlenowe Gram-dodatnie

Peptostreptococcus spp. Propionibacterium spp.

Bakterie beztlenowe Gram-ujemne

Fusobacterium spp. Bacteroides spp.

Drobnoustroje o oporności wrodzonejBakterie tlenowe Gram-dodatnie

Enterococcus faecalis Enterococcus faecium

Bakterie tlenowe Gram-ujemne

Acinetobacter spp. Campylobacter spp. Morganella morganii Proteus vulgaris Pseudomonas aeruginosaSerratia marcescens

Bakterie beztlenowe Gram-ujemne

Bacteroides fragilis

Inne Chlamydia

spp. Mycoplasma spp. Legionella spp.

* Wszystkie S. aureus oporne na metycylinę są oporne na cefuroksym.

5.2 Właściwości farmakokinetyczne

Wchłanianie

Po podaniu doustnym aksetyl cefuroksymu wchłania się z przewodu pokarmowego i jest szybkohydrolizowany w błonie śluzowej jelita i we krwi, uwalniając do krążenia wolny cefuroksym.Optymalne wchłanianie zachodzi po podaniu produktu leczniczego wkrótce po posiłku.

Po podaniu aksetylu cefuroksymu w postaci tabletek maksymalne stężenia w surowicy (2,9 μg/ml podawce 125 mg, 4,4 μg/ml po dawce 250 mg, 7,7 μg/ml po dawce 50 mg i 13,6 μg/ml po dawce 1000mg) występują w przybliżeniu 2,4 godziny po podaniu, jeśli produkt leczniczy jest podawany razemz pokarmem. Szybkość wchłaniania cefuroksymu z zawiesiny jest zmniejszona w porównaniuz tabletkami, co prowadzi do występującego później mniejszego stężenia maksymalnego w surowicyi do zmniejszonej biodostępności (o 4 do 17%). Aksetyl cefuroksymu w postaci zawiesiny doustnejpodczas badania u zdrowych dorosłych nie był biorównoważny z aksetylem cefuroksymu w postacitabletek i dlatego nie można go zastępować przeliczając wprost miligramy na miligramy (patrz punkt

4.2). Farmakokinetyka cefuroksymu jest liniowa w całym zakresie dawkowania doustnego od 125 mgdo 1000 mg. Nie dochodziło do kumulacji dawek po powtarzanych dawkach doustnych od 250 do500 mg.

8

Dystrybucja

Wiązanie z białkami określono na 33 do 50% w zależności od zastosowanej metodologii. Pozastosowaniu pojedynczej dawki aksetylu cefuroksymu 500 mg w postaci tabletek u 12 zdrowychochotników, pozorna objętość dystrybucji wyniosła 50 l (CV%=28%). Stężenia cefuroksymu większeniż minimalne stężenia hamujące dla powszechnie występujących bakterii mogą zostać osiągniętew migdałkach, tkance zatok przynosowych, błonie śluzowej oskrzeli, kości, płynie opłucnowym, płyniestawowym, mazi stawowej, płynie otrzewnowym, żółci, plwocinie, ciele szklistym. Cefuroksymprzenika przez barierę krew-mózg, jeśli występuje stan zapalny opon.

Metabolizm

Cefuroksym nie jest metabolizowany.

Eliminacja

Okres półtrwania w surowicy wynosi między 1 a 1,5 godziny. Cefuroksym jest wydalany w procesieprzesączania kłębuszkowego i wydzielania cewkowego. Klirens nerkowy zawiera się w przedziale125 do 148 ml/min/1,73 m2.

Szczególne grupy pacjentów

Płeć

Nie obserwowano różnic w farmakokinetyce cefuroksymu u mężczyzn i u kobiet.

Osoby w podeszłym wieku

Nie jest konieczne zachowanie szczególnej ostrożności u pacjentów w podeszłym wieku z prawidłowączynnością nerek, podczas stosowania dawek do 1 g na dobę. Pacjenci w podeszłym wieku mogą miećzmniejszoną wydolność nerek i dlatego dawkę leku u pacjentów w podeszłym wieku należy dostosowaćdo stopnia wydolności nerek (patrz punkt 4.2).

Dzieci

U starszych niemowląt (w wieku >3 miesięcy) oraz u dzieci, farmakokinetyka cefuroksymu jestpodobna do obserwowanej u dorosłych.

Nie ma dostępnych danych z badań klinicznych, dotyczących stosowania aksetylu cefuroksymu u dzieciw wieku poniżej 3 miesięcy.

Zaburzenia czynności nerek

Nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności aksetylu cefuroksymu u pacjentówz zaburzeniami czynności nerek. Cefuroksym jest wydalany głównie przez nerki. Dlatego, tak samo jakw przypadku podobnych antybiotyków, u pacjentów ze znacznymi zaburzeniami czynności nerekzalecane jest zmniejszenie dawki cefuroksymu, aby zrównoważyć jego wolniejsze wydalanie.Cefuroksym jest skutecznie usuwany podczas dializy.

Zaburzenia czynności wątroby

Brak dostępnych danych dotyczących pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby. Cefuroksym jesteliminowany głównie przez nerki i dlatego uważa się, że występowanie zaburzeń czynności wątroby niema wpływu na farmakokinetykę cefuroksymu.

9

Zależności farmakokinetyczno-farmakodynamiczne (PK/PD)

Dla cefalosporyn wykazano, że najważniejszym wskaźnikiem farmakokinetyczno-farmakodynamicznym, powiązanym ze skutecznością in vivo, jest wyrażona procentowo część odstępumiędzy dawkami (%T), w której stężenie niezwiązanego leku pozostaje powyżej minimalnego stężeniahamującego (ang. minimum inhibitory concentration - MIC) cefuroksymu dla docelowego gatunkubakterii (tj. %T>MIC).

5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

Na podstawie danych nieklinicznych, uzyskanych podczas konwencjonalnych badań nad farmakologiąbezpieczeństwa stosowania, toksyczności powtarzanych dawek, genotoksyczności oraz toksycznościreprodukcyjnej i rozwojowej, wykazano brak szczególnego ryzyka dla ludzi. Nie wykonywano badańkarcinogenności, jednak nie ma dowodów świadczących o potencjale rakotwórczym.

Różne cefalosporyny hamują działanie gamma-glutamylotranspeptydazy w moczu szczurów, jednakw przypadku cefuroksymu to hamowanie jest słabsze. Może to mieć znaczenie w zakłócaniu klinicznychtestów laboratoryjnych u ludzi.

6. DANE FARMACEUTYCZNE

6.1 Wykaz substancji pomocniczych

Celuloza mikrokrystalicznaSodu laurylosiarczan Kroskarmeloza sodowa Krzemionka koloidalna bezwodna Uwodorniony olej roślinny

Otoczka Hypromeloza

Glikol propylenowyMakrogol 4000Tytanu dwutlenek (E 171)Talk

6.2 Niezgodności farmaceutyczne

Nie dotyczy.

6.3 Okres ważności

3 lata.

6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

Przechowywać w temperaturze poniżej 30°C.

6.5 Rodzaj i zawartość opakowania

Blister z folii PA/Aluminium/PVC, zawierający 10 tabletek, w pudełku tekturowym.

10

6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego do

stosowania

Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.

7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE

DO OBROTU

POLFARMEX S.A. ul. Józefów 9 99-300 Kutno

8. NUMERY POZWOLEŃ NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

Zinoxx, 250 mg: Pozwolenie nr 21473Zinoxx, 500 mg: Pozwolenie nr 21474

9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA

Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 18.09.2013 r. Data ostatniego przedłużenia pozwolenia:

10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU

CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO

11