W prospektywnym, randomizowanym, kontrolowanym placebo, z podwójnie ślepą próbą badaniuporównawczym (czas trwania leczenia 3-5 lat, średnio 3,3 roku), w którym uczestniczyło 1429 osób zezdiagnozowanymi zaburzeniami tolerancji glukozy, z wyjściową glikemią poposiłkową7,8-11,1 mmol/1 (140-200 mg/dl) i z glikemią na czczo 5,6-7,8 mmol/1 (100-140 mg/dl), leczenieakarbozą obniżyło ryzyko rozwoju cukrzycy typu 2 o 25% oraz doprowadziło do znamiennegozmniejszenia względnego ryzyka wystąpienia incydentu sercowo-naczyniowego o 49% w porównaniu dogrupy otrzymującej placebo. Zwłaszcza ryzyko zawału mięśnia sercowego znamiennie zmniejszyło sięo 91%.
5.2 Właściwości farmakokinetyczne
Właściwości farmakokinetyczne akarbozy badano podając doustnie znakowaną substancję (200 mg) zdrowym ochotnikom.
Ponieważ średnio 35% z podanej, znakowanej radioaktywnie substancji (łącznie: substancja czynnai produkty rozpadu) zostaje wydalone przez nerki w ciągu 96 godzin, można założyć, że stopieńwchłaniania mieści się w tym zakresie.
Zmiany stężenia całkowitej radioaktywności w osoczu mają przebieg dwufazowy. Pierwszy szczyt,odpowiadający średniemu stężeniu akarbozy o wartości 52,2 ± 15,7µg/l obserwowany po 1,1 ± 0,3godz. pokrywa się ze szczytem stężenia aktywnego związku w osoczu (49,5 ± 26,9 µg/l po 2,1 ± 1,6godz.). Drugi szczyt wynosi średnio 586,3 ± 282,7 µg/l i jest osiągany po 20,7 ± 5,2 godz. Wodróżnieniu od wyników badań całkowitej radioaktywności maksymalne stężenie substancji czynnejjest 10-20 razy mniejsze. Uważa się, że drugi, wyższy szczyt stężenia obserwowany po 14-24godzinach jest wynikiem wchłaniania produktów rozkładu bakteryjnego z dalszych części jelita.
Pozorną objętość dystrybucji o wartości 0,32 l/kg mc. wyliczono u zdrowych ochotników na podstawie krzywej stężenia w osoczu (podanie dożylne dawki 0,4 mg/kg mc.).
Biodostępność wynosi 1-2%. Ta wyjątkowo niska dostępność substancji czynnej jest zamierzona(akarboza działa lokalnie w jelicie) i nie ma wpływu na działanie produktu leczniczego.
Okres półtrwania eliminacji substancji czynnej w osoczu wynosi 3,7 ± 2,7 godz. dla fazy dystrybucjii 9,6 ± 4,4 godz. dla fazy eliminacji.
Odsetek substancji czynnej wydalanej z moczem wynosi 1,7% podanej dawki. 51% substancji hamującej jest wydalane z kałem w ciągu 96 godz.
5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie
Badania toksyczności ostrej po podaniu doustnym i dożylnym akarbozy przeprowadzono na myszach, szczurach i psach. Wyniki badań zebrano w poniższej tabeli:
Gatunek Płeć Droga podania LD50SIU/kg(3) Przedział ufności dla p < 0,05
mysz m (1) doustnie > 1 000 000 -
mysz m dożylnie > 500 000 -
szczur m doustnie > 1 000 000 -
szczur m dożylnie 478 000 421 000 - 546 000
6