1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

Contrahist, 0,5 mg/ml, roztwór doustny

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

1 ml roztworu doustnego zawiera 0,5 mg lewocetyryzyny dichlorowodorku.

Substancje pomocnicze o znanym działaniu:

1 ml roztworu doustnego zawiera 400 mg maltitolu płynnego oraz 4 mg benzoeanu sodu.Pełny wykaz substancji роmосniсzyсh, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARМACEUТYCZNA

Roztwór doustny.

Klarоwnу i bezbarwny roztwór doustny o smaku i zapachu poziomkowym.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1 Wskazania do stosowania

Objawowe leczenie alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa (w tym przewlekłego zapalenia błonуśluzowej nosa) i pokrzywki u dorosłych i dzieci w wieku od 2 lat.

4.2 Dawkowanie i sposób podawania

Dawkowanie

Dorośli i młodzież w wieku od 12 lat:

Zalecana dawka dobowa wynosi 5 mg (10 ml roztworu).

Osoby w podeszłym wieku:

U pacjentów w podeszłym wieku z umiarkowanymi do ciężkich zaburzeniami czynności nerek zaleca się dostosowanie dawki produktu (patrz poniżej punkt "Zaburzeniami czynności nerek").

Zaburzenia czynności nerek:

Odstępy czasu pomiędzy kolejnymi dawkami muszą być ustalone indywidualnie w zależności odstopnia wydolności nerek. Dawkowanie należy zmodyfikować zgodnie z poniższą tabelą. W celuskorzystania z tabeli dawkowania należy obliczyć klirens kreatyniny (Clkr) w ml/min. Klirenskreatyniny (ml/min) można obliczyć znając stężenie kreatyniny w surowicy krwi (mg/dl) i stosującnastępujący wzór:

Clkr =

[140- wiek (lata)] x masa ciała (kg)

72 x stężenie kreatyniny w surowicy(mg/dl)

(x 0.85 dla kobiet)

Dostosowanie dawki u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek:

Grupa Klirens kreatyniny Dawka i częstość podawania

(ml/min)

Prawidłowa czynność nerek ≥ 80 5 mg raz na dobęLekkie zaburzenia czynności 50 – 79 5 mg raz na dobęnerek

Umiarkowane zaburzenia

czynności nerek

Ciężkie zaburzenia czynności

nerek

Schyłkowa niewydolność

nerek – pacjenci dializowani

30 – 49 5 mg co drugi dzień

< 30 5 mg co trzeci dzień

< 10 Produkt leczniczy

przeciwwskazany

Dzieci z zaburzeniami czynności nerek:

Dawkę należy dostosować indywidualnie po uwzględnieniu klirensu nerkowego i masy ciała pacjenta.Brak szczegółowych danych dotyczących stosowania u dzieci z zaburzeniami czynności nerek.

Zaburzenia czynności wątroby:

Nie jest konieczne dostosowanie dawki u pacjentów wyłącznie z zaburzeniami czynności wątroby.U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby oraz zaburzeniami czynności nerek zaleca siędostosowanie dawki (patrz powyżej „Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek”).

Dzieci i młodzież

Dzieci w wieku od 6 do 12 lat:

Zalecana dawka dobowa wynosi 5 mg (10 ml roztworu).

Dzieci w wieku od 2 do 6 lat:

Zalecana dawka dobowa wynosi 2,5 mg podawane w dwóch dawkach po 1,25 mg (2,5 ml roztworu dwa razy na dobę).

Dostępne dane kliniczne dotyczące dzieci w wieku od 6 miesięcy do 12 lat (patrz punkt 4.8, 5.1 i 5.2)nie są wystarczające, aby uzasadnić zastosowanie lewocetyryzyny u niemowląt i dzieci w wiekuponiżej 2 lat (patrz również punkt 4.4).

Sposób podawania

Do opakowania dołączona jest strzykawka doustna. Odpowiednią objętość roztworu doustnego należyodmierzyć strzykawką doustną, a następnie przelać roztwór na łyżkę lub dodać do szklanki wody.Roztwór należy przyjąć doustnie bezpośrednio po jego rozcieńczeniu.

Produkt leczniczy może być przyjmowany z posiłkiem lub niezależnie od posiłku.

Czas trwania leczenia:

Okresowe alergiczne zapalenie błony śluzowej nosa (objawy < 4 dni w tygodniu lub utrzymujące siękrócej niż 4 tygodnie) należy leczyć zgodnie z przebiegiem choroby; leczenie można przerwać odrazu po ustąpieniu objawów i wznowić po ponownym ich wystąpieniu. W przypadku przewlekłegoalergicznego zapalenia błony śluzowej nosa (objawy > 4 dni w tygodniu i utrzymujące się dłużej niż 4tygodnie) można zalecić pacjentowi kontynuowanie leczenia w okresie ekspozycji na alergeny.Istniejące doświadczenie kliniczne dotyczące stosowania 5 mg lewocetyryzyny w postaci tabletekpowlekanych, obejmuje 6-miesięczny okres leczenia.

Doświadczenie kliniczne z zastosowaniem cetyryzyny (racemat) w leczeniu przewlekłej pokrzywki i przewlekłego alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa obejmuje okres do 1 roku.

4.3 Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na lewocetyryzynę, cetyryzynę, hydroksyzynę, jakiekolwiek inne pochodnepiperazyny lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.

Ciężkie zaburzenia czynności nerek z klirensem kreatyniny mniejszym niż 10 ml/min.

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Należy zachować ostrożność podczas przyjmowania produktu jednocześnie z alkoholem (patrz "punkt 4.5").

Produkt leczniczy Contrahist 0,5 mg/ml, roztwór doustny zawiera maltitol ciekły. Pacjenci z rzadkowystępującą dziedziczną nietolerancją fruktozy nie powinni przyjmować tego produktu.

Lewocetyryzyna może powodować nasilenie napadów padaczkowych, z tego względu należyzachować ostrożność u pacjentów z padaczką oraz u pacjentów z ryzykiem wystąpienia drgawek.

Należy zachować ostrożność u pacjentów z ryzykiem zatrzymania moczu (np.: uszkodzenia rdzeniakręgowego, rozrost gruczołu krokowego), ponieważ lewocetyryzyna może zwiększać ryzykozatrzymania moczu.

Leki przeciwhistaminowe hamują reakcję alergiczną w testach skórnych, dlatego zaleca sięodstawienie leków przeciwhistaminowych na 3 dni przed wykonaniem testów.

W przypadku przerwania stosowania lewocetyryzyny możliwe jest wystąpienie świądu, nawet jeśliobjawy te nie występowały przed rozpoczęciem leczenia. Te objawy mogą ustąpić samoistnie. Wniektórych przypadkach objawy te mogą być intensywne i może być konieczne wznowienie leczenia.Objawy powinny ustąpić po wznowieniu leczenia.

Dzieci i młodzież

4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Nie przeprowadzono badań dotyczących interakcji lewocetyryzyny (w tym badań z induktoramiCYP3A4); badania z zastosowaniem racematu cetyryzyny nie wykazały istotnych klinicznieniepożądanych interakcji (z antypiryną, pseudoefedryną, cymetydyną, ketokonazolem, erytromycyną,azytromycyną, glipizydem i diazepamem). Niewielkie zmniejszenie klirensu cetyryzyny (16%)zaobserwowano w badaniu po podaniu wielokrotnym z teofiliną (400 mg raz na dobę); natomiastjednoczesne podawanie cetyryzyny nie wpływało na ekspozycję teofiliny.

W badaniu po podaniu wielokrotnym rytonawiru (600 mg dwa razy na dobę) i cetyryzyny (10 mg razna dobę), ekspozycja na cetyryzynę zwiększyła się o około 40%, podczas gdy ekspozycja narytonawir podczas jednoczesnego podawania cetyryzyny uległa niewielkiej zmianie (-11%).

Podawanie z pokarmem nie zmniejsza stopnia wchłaniania lewocetyryzyny, natomiast zmniejszaszybkość jej wchłaniania.

U wrażliwych pacjentów jednoczesne podawanie cetyryzyny lub lewocetyryzyny z alkoholem lubinnymi środkami hamującymi czynność OUN, może spowodować dodatkowe obniżenie czujnościi zdolności reagowania.

4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Ciąża

Brak danych lub istnieją ograniczone dane (mniej niż 300 ciąż) dotyczące stosowania lewocetyryzynyu kobiet w ciąży. Jednak, dane otrzymane z dużej liczby zastosowań cetyryzyny (racemat) u kobiet wciąży (ponad 1000 ciąż) nie wskazują, aby wywoływała ona wady rozwojowe lub działała toksyczniena płód i noworodka. Badania na zwierzętach nie wykazują bezpośredniego ani pośredniegoszkodliwego wpływu na przebieg ciąży, rozwój zarodka i (lub) płodu, przebieg porodu lub rozwójpourodzeniowy (patrz punkt 5.3).

Można rozważyć zastosowanie lewocetyryzyny w okresie ciąży, jeżeli jest to konieczne.

Karmienie piersią

Wykazano, że cetyryzyna (racemat) przenika do mleka u ludzi. Dlatego też, jest prawdopodobne, żelewocetyryzyna przenika do mleka u ludzi. U niemowląt karmionych piersią mogą wystąpić działanianiepożądane związane z lewocetyryzyną. Dlatego należy zachować ostrożność przepisująclewocetyryzynę kobietom karmiącym piersią.

Płodność

Brak danych klinicznych dotyczących lewocetyryzyny.

4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

W porównawczych badaniach klinicznych nie wykazano, aby lewcetyryzyna w zalecanej dawceosłabiała koncentrację uwagi, zdolność reagowania lub zdolność prowadzenia pojazdów.Jednakże niektórzy pacjenci mogą odczuwać senność, zmęczenie i osłabienie podczas leczenialewocetyryzyną. Dlatego pacjenci zamierzający prowadzić pojazdy, wykonywać potencjalnieniebezpieczne czynności lub obsługiwać maszyny, powinni wziąć pod uwagę swoją reakcję naprodukt leczniczy.

4.8 Działania niepożądane

Badania kliniczne

Dorośli i młodzież w wieku powyżej 12 lat

W badaniach klinicznych z udziałem kobiet i mężczyzn w wieku od 12 do 71 lat wystąpiło conajmniej jedno działanie niepożądane u 15,1% pacjentów w grupie otrzymującej lewocetyryzynęw dawce 5 mg, w porównaniu z 11,3% pacjentów z grupy otrzymującej placebo. 91,6% tych działańniepożądanych miało nasilenie łagodne lub umiarkowane.

W badaniach klinicznych odsetek pacjentów, którzy nie ukończyli badania z powodu wystąpieniadziałań niepożądanych, wynosił 1% (9 z 935) w grupie otrzymującej lewocetyryzynę w dawce 5 mgi 1,8% (14 z 771) w grupie otrzymującej placebo.

W badaniach klinicznych z zastosowaniem lewocetyryzyny uczestniczyło 935 osób, którympodawano produkt leczniczy w zalecanej dawce 5 mg na dobę. W tej grupie następujące działanianiepożądane po zastosowaniu lewocetyryzyny w dawce 5 mg lub placebo notowano z częstością 1%lub większą (często: ≥1/100 do <1/10):

Działania niepożądane Placebo Lewocetyryzyna 5 mg(zgodnie z terminologią (n = 771) (n = 935)działań niepożądanych

wg WHO)

Ból głowy 25 (3,2%) 24 (2,6%)Senność 11 (1,4%) 49 (5,2%)Suchość w jamie ustnej 12 (1,6%) 24 (2,6%)Zmęczenie 9 (1,2%) 23 (2,5%)

Obserwowano także inne, występujące niezbyt często (niezbyt często ≥ 1/1000, <1/100) działanianiepożądane, takie jak osłabienie czy bóle brzucha.

Przypadki działania sedatywnego leku, takie jak: senność, zmęczenie i osłabienie, występowałyczęściej po podaniu lewocetyryzyny 5 mg (8,1%) niż po podaniu placebo (3,1%).

Dzieci i młodzież

W dwóch badaniach kontrolowanych placebo z udziałem dzieci w wieku od 6 do 11 miesięcy oraz

w wieku od 1 do poniżej 6 lat, 159 pacjentom podawano lewocetyryzynę w dawce odpowiednio1,25 mg na dobę przez 2 tygodnie oraz 1,25 mg dwa razy na dobę. Poniżej przedstawiono działanianiepożądane po zastosowaniu lewocetyryzyny lub placebo występujące z częstością 1% lub większą:

Klasyfikacja układów i Placebo Lewocetyryzyna 5 mgnarządów (n = 83) (n = 159)z uwzględnieniem terminów zalecanych przez

MedDRA

Zaburzenia żołądka i jelit

Biegunka 0 3 (1,9%)Wymioty 1 (1,2%) 1 (0,6%)Zaparcia 0 2 (1,3%)Nadmierne wydzielanie 1 (1,2%) 0śliny

Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania

Uczucie pragnienia 1 (1,2%) 0Uczucie głodu 1 (1,2%) 0Zmęczenie 1 (1,2%) 0Zaburzenia metabolizmu i

odżywiania

Anoreksja 1 (1,2%) 0 Zaburzenia układu nerwowego

Senność 2 (2,4%) 3 (1,9%)Nadmierna aktywność 1 (1,2%) 0psychoruchowa Zaburzenia psychiczne

Zaburzenia snu 0 2 (1,3%) Bezsenność sródnocna 1 (1,2%) 0

Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia:

Krwawienie z nosa 1 (1,2%) 0 Zaburzenia skóry i tkanki

podskórnej:

Świąd 1 (1,2%) 0

W badaniach klinicznych z grupą kontrolną placebo, prowadzonych metodą podwójnie ślepej próby zudziałem dzieci w wieku od 6 do 12 lat, 243 dzieciom podawano lewocetyryzynę w dawce 5 mg nadobę przez różny okres – od krótszego niż 1 tydzień do 13 tygodni. Poniżej przedstawiono działanianiepożądane zgłaszane po podaniu lewocetyryzyny lub placebo, występujące z częstością 1% lubwiększą.

Działania niepożądane Placebo (n=240) Lewocetyryzyna 5mg (n=243)

Ból głowy 5(2,1%) 2(0,8%)

Senność 1(0,4%) 7(2,9%)

Zgodnie z zapisami w punktach 4.2 i 4.4 dostępne dane kliniczne dotyczące dzieci w wieku od 6miesięcy do 12 lat są niewystarczające, aby uzasadnić stosowanie lewocetyryzyny u niemowląt

i dzieci w wieku poniżej 2 lat.

Okres po wprowadzeniu produktu do obrotu

Działania niepożądane obserwowane po wprowadzeniu produktu do obrotu przedstawiono wedługklasyfikacji układów i narządów oraz częstości występowania. Częstość występowania zdefiniowanow następujący sposób: bardzo często (≥1/10), często (≥1/100 do <1/10), niezbyt często (≥1/1000 do<1/100), rzadko (≥1/10 000 do <1/1000), bardzo rzadko (<1/10 000), częstość nieznana (nie może byćokreślona na podstawie dostępnych danych).

• Zaburzenia układu immunologicznego:

Częstość nieznana: nadwrażliwość, w tym anafilaksja• Zaburzenia metabolizmu i odżywiania:

Częstość nieznana: zwiększone łaknienie• Zaburzenia psychiczne:

Częstość nieznana: agresja, pobudzenie, omamy, depresja, bezsenność, myśli samobójcze, koszmary

senne

• Zaburzenia układu nerwowego:

Częstość nieznana: drgawki, parastezje, zawroty głowy (pochodzenia ośrodkowego), omdlenia, drżenie, zaburzenia smaku

• Zaburzenia ucha i błędnika:

Częstość nieznana: zawroty głowy (pochodzenia błędnikowego)• Zaburzenia oka:

Częstość nieznana: zaburzenia widzenia, niewyraźne widzenie, rotacyjne ruchy gałek ocznych• Zaburzenia serca:

Częstość nieznana: kołatanie serca, tachykardia• Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia: Częstość nieznana: duszność

• Zaburzenia żołądka i jelit:

Częstość nieznana: nudności, wymioty, biegunka • Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych:

Częstość nieznana: zapalenie wątroby • Zaburzenia nerek i dróg moczowych:

Częstość nieznana: bolesne lub utrudnione oddawanie moczu, zatrzymanie moczu • Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej:

Częstość nieznana: obrzęk naczynioruchowy, trwały wyprysk polekowy, świąd, wysypka, pokrzywka

• Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej: Częstość nieznana: bóle mięśni, ból stawów• Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: Częstość nieznana: obrzęk

• Badania diagnostyczne:

Częstość nieznana: zwiększenie masy ciała, nieprawidłowe wyniki testów czynności wątroby.

Opis wybranych działań niepożądanych

Zgłaszano przypadki świądu po przerwaniu stosowania lewocetyryzyny.

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działańniepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowaniaproduktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszaćwszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu MonitorowaniaNiepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych,

Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, tel: + 48 22 49 21 301, fax: + 48 22 49 21 309, e-mail: [email protected].

Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

4.9 Przedawkowanie

Objawy

Objawy przedawkowania mogą obejmować senność u osób dorosłych. U dzieci może wystąpić początkowo pobudzenie i niepokój, zwłaszcza ruchowy, a następnie senność.

Postępowanie w razie przedawkowania

Nie jest znane specyficzne antidotum dla lewocetyryzyny.

W razie przedawkowania zalecane jest leczenie objawowe lub podtrzymujące. Należy rozważyćpłukanie żołądka, jeśli od przyjęcia leku upłynęło niewiele czasu. Lewocetyryzyna nie jest skutecznieusuwana za pomocą hemodializy.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.l Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna: leki przeciwhistaminowe do stosowania ogólnego, pochodne piperazyny; kod ATC: R06A E09.

Mechanizm działania

Lewocetyryzyna, (R)-enancjomer cetyryzyny, jest silnym i wybiórczym antagonistą obwodowychreceptorów histaminowych H1.

Badania dotyczące wiązania z receptorami wykazały, że lewocetyryzyna ma duże powinowactwo doreceptorów H1 u ludzi (Ki = 3,2 nmol/l). Lewocetyryzyna ma dwukrotnie większe powinowactwo niżcetyryzyna (Ki = 6,3 nmol/I). Okres półtrwania dysocjacji lewocetyryzyny od receptorów H1 wynosi115 ± 38min.

Po 4 godzinach od jednorazowego podania stwierdzono zablokowanie receptorów przez lewocetyryzynę w 90%, a po 24 godzinach w 57%.

Badania farmakodynamiczne z udziałem zdrowych ochotników wykazały, że działanie, zarówno naskórę, jak i na błonę śluzową nosa, dawki lewocetyryzyny równej połowie dawki cetyryzyny jestporównywalne.

Działanie farmakodynamiczne

Działanie farmakodynamiczne lewocetyryzyny oceniano w randomizowanych badaniachprzeprowadzonyh z grupą kontrolną.

W badaniu porównującym wpływ lewocetyryzyny w dawce 5 mg, desloratadyny w dawce 5 mg iplacebo na pohistaminowy bąbel i rumień, leczenie lewocetyryzyną powodowało istotne hamowaniepowstawania bąbla i rumienia - działanie to było najsilniejsze w ciągu pierwszych 12 godzin iutrzymywało się przez 24 godziny, (p<0,001) w porównaniu z placebo i desloratadyną.

W badaniach klinicznych z grupą kontrolną placebo, dotyczących objawów wywołanych ekspozycjąna pyłki roślin w modelu z użyciem komory prowokacyjnej początek działania lewocetyryzyny wdawce wynoszącej 5 mg obserwowano po 1 godzinie od podania leku.

Badania in vitro (komory Boydena i linie komórkowe) wykazały, że lewocetyryzyna hamujeindukowaną przez eotaksynę przezśródbłonkową migrację eozynofilów przez komórki skóry i płuc.

W eksperymentalnym badaniu farmakodynamicznym in vivo (technika okienek skórnych) u 14dorosłych pacjentów, w porównaniu z placebo, wykazano trzy główne działania hamującelewocetyryzyny w dawce 5 mg w ciągu pierwszych 6 godzin reakcji wywołanej pyłkami: hamowanieuwalniania VCAM-1, zmianę przepuszczalności naczyń i zmniejszenie napływu eozynofilów.

Skuteczność kliniczna i bezpieczeństwo stosowania

Skuteczność i bezpieczeństwo stosowania lewocetyryzyny wykazano w kilku badaniach klinicznychprzeprowadzonych z grupą kontrolną placebo, metodą podwójnie ślepej próby, z udziałem dorosłychpacjentów z sezonowym alergicznym zapaleniem błony śluzowej nosa, całorocznym alergicznymzapaleniem błony śluzowej nosa lub przewlekłym alergicznym zapaleniem błony śluzowej nosa.W niektórych badaniach wykazano, że lewocetyryzyna w istotnym stopniu łagodzi objawyalergicznego zapalenia błony śluzowej nosa, w tym uczucie zatkania nosa.

W trwającym 6 miesięcy badaniu klinicznym z udziałem 551 dorosłych pacjentów (w tym 276pacjentów leczonych lewocetyryzyną) z przewlekłym alergicznym zapaleniem błony śluzowej nosa(objawy występowały przez 4 dni w tygodniu, przez co najmniej 4 kolejne tygodnie) i uczulonych naroztocza kurzu domowego i pyłki traw wykazano, że lewocetyryzyna w dawce 5 mg była klinicznie istatystycznie istotnie bardziej skuteczna niż placebo w łagodzeniu objawów alergicznego zapaleniabłony śluzowej nosa ocenianych w skali TSS (punktowy wskaźnik nasilenia objawów klinicznych,ang. total symptom score - TSS) przez cały czas trwania badania; nie występowało zjawiskotachyfilaksji. Przez cały czas trwania badania lewocetyryzyna istotnie poprawiała jakość życiapacjentów.

W badaniu klinicznym z grupą kontrolną placebo, w którym uczestniczyło 166 pacjentówz przewlekłą pokrzywką idiopatyczną, 85 pacjentów przyjmowało placebo, a 81 lewocetyryzynęw dawce 5 mg raz na dobę przez 6 tygodni. Leczenie lewocetyryzyną w porównaniu z placebopowodowało istotne zmniejszenie nasilenia świądu w pierwszym tygodniu oraz w całym okresieleczenia. Stosowanie lewocetyryzyny w porównaniu z placebo powodowało także większą poprawęzależnej od stanu zdrowia jakości życia pacjentów ocenianej na podstawie wskaźnika wpływudolegliwości skórnych na jakość życia (ang. Dermatology Life Quality Index).

Przewlekła idiopatyczna pokrzywka była badana jako model zaburzeń o charakterze pokrzywki.Ponieważ uwalnianie histaminy jest czynnikiem związanym z występowaniem pokrzywki możnaoczekiwać, że lewocetyryzyna będzie skuteczna także w łagodzeniu objawów innych rodzajówpokrzywek, nie tylko przewlekłej idiopatycznej pokrzywki.

W zapisach EKG nie wykazano znaczącego wpływu lewocetyryzyny na odstęp QT.

Dzieci i młodzież

W dwóch badaniach klinicznych z grupą kontrolną placebo, w których uczestniczyli pacjenci w wiekuod 6 do 12 lat z sezonowym lub całorocznym alergicznym zapaleniem błony śluzowej nosa, ocenianobezpieczeństwo stosowania i skuteczność lewocetyryzyny w tabletkach u dzieci. W obydwubadaniach leczenie lewocetyryzyną powodowało istotne złagodzenie objawów oraz poprawę zależnejod stanu zdrowia jakości życia pacjentów.

Bezpieczeństwo kliniczne u dzieci w wieku poniżej 6 lat ustalono na podstawie kilku krótko i długoterminowych badań klinicznych:

- badanie kliniczne, w którym 29 dzieci w wieku od 2 do 6 lat z alergicznym zapaleniem błonyśluzowej nosa leczono lewocetyryzyną w dawce 1,25 mg podawaną dwa razy na dobę przez4 tygodnie

- badanie kliniczne, w którym 114 dzieci w wieku od 1 roku do 5 lat z alergicznym zapaleniem błonyśluzowej nosa lub przewlekłą pokrzywką idiopatyczną leczono lewocetyryzyną w dawce 1,25 mgpodawaną dwa razy na dobę przez 2 tygodnie

- badanie kliniczne, w którym 45 dzieci w wieku od 6 do 11 miesięcy z alergicznym zapaleniem błony

śluzowej nosa lub przewlekłą pokrzywką idiopatyczną leczono lewocetyryzyną w dawce 1,25 mgpodawaną raz na dobę przez 2 tygodnie

- długoterminowe (18-miesięczne) badanie kliniczne z udziałem 255 pacjentów z chorobą atopowąleczonych lewocetyryzyną, będących w wieku od 12 do 24 miesięcy w momencie włączania dobadania.

Profil bezpieczeństwa był podobny do profilu obserwowanego w badaniach krótkoterminowychprowadzonych z udziałem dzieci w wieku od 1 do 5 lat.

5.2 Właściwości farmakokinetyczne

Farmakokinetyka lewocetyryzyny ma przebieg liniowy i jest niezależna od dawki i czasu, orazwykazuje małą zmienność osobniczą. Profil farmakokinetyczny w przypadku podania samegoenancjomeru jest taki sam, jak w przypadku podania cetyryzyny. Podczas procesu wchłaniania ieliminacji nie dochodzi do odwrócenia chiralności.

Wchłanianie:

Po podaniu doustnym lewocetyryzyna wchłania się szybko i w znacznym stopniu. Maksymalnestężenie w osoczu występuje 0,9 h po podaniu. Stan stacjonarny jest osiągany po dwóch dniach.Stężenie maksymalne wynosi zwykle 270 ng/ml i 308 ng/ml, odpowiednio po jednorazowym iwielokrotnym doustnym podaniu dawki 5 mg. Stopień wchłaniania nie zależy od dawki ani odprzyjmowania pokarmu, natomiast maksymalne stężenie jest zmniejszone i występuje później.

Dystrybucja:

Nie ma dostępnych danych dotyczących tkankowej dystrybucji lewocetyryzyny u ludzi i przenikanialewocetyryzyny przez barierę krew-mózg. U szczurów i psów największe stężenia leku stwierdzono wwątrobie i nerkach, najmniejsze w kompartmencie ośrodkowego układu nerwowego.Lewocetyryzyna w 90% wiąże się z białkami osocza. Dystrybucja lewocetyryzyny jest ograniczona,ponieważ jej objętość dystrybucji wynosi 0,4 l/kg mc.

Metabolizm:

U ludzi metabolizowane jest mniej niż 14% dawki lewocetyryzyny, dlatego różnice wynikające zpolimorfizmu genetycznego lub równoczesnego przyjmowania inhibitorów enzymów uważa się zamało istotne. Szlaki metaboliczne obejmują: utlenianie pierścienia aromatycznego, N- i O- dealkilacjęoraz sprzęganie z tauryną. Reakcje dealkilacji przebiegają głównie z udziałem CYP 3A4, natomiastutlenianie pierścienia aromatycznego przebiega z udziałem licznych i (lub) niezidentyfikowanychizoenzymów CYP. Lewocetyryzyna w stężeniach znacznie większych niż stężenia maksymalnewystępujące po podaniu dawki doustnej 5 mg, nie ma wpływu na aktywność izoenzymów CYP 1A2,2C9, 2C19, 2D6, 2E1 i 3A4.

Ze względu na słaby metabolizm i brak możliwości hamowania metabolizmu, interakcjelewocetyryzyny z innymi substancjami są mało prawdopodobne.

Eliminacja:

Okres półtrwania w osoczu u osób dorosłych wynosi 7,9 ± 1,9 godziny. Okres półtrwania u małychdzieci jest krótszy. U osób dorosłych średni pozorny całkowity klirens wynosi 0,63 ml/min//kg mc.Lewocetyryzyna i jej metabolity wydalane są głównie z moczem, średnio 85,4% dawki. Z kałemwydalane jest tylko 12,9% dawki. Lewocetyryzyna wydala się zarówno w wyniku przesączaniakłębuszkowego, jak i aktywnego wydzielania kanalikowego.

Specjalne grupy pacjentów

Zaburzenia czynności nerek:

Pozorny klirens lewocetyryzyny z organizmu zależy od klirensu kreatyniny. Dlatego u pacjentów zumiarkowanymi i ciężkimi zaburzeniami czynności nerek zaleca się dostosowanie odstępówpomiędzy kolejnymi dawkami lewocetyryzyny w zależności od klirensu kreatyniny. U osób ze

schyłkową niewydolnością nerek z bezmoczem całkowity klirens leku z organizmu jest zmniejszonyo około 80%, w porównaniu z osobami zdrowymi. Ilość lewocetyryzyny usunięta w czasiestandardowego czterogodzinnego zabiegu hemodializy wynosiła < 10%.

Dzieci i młodzież:

Dane z badania oceniającego farmakokinetykę u dzieci, w którym 14 dzieciom w wieku od 6 do11 lat, o masie ciała od 20 do 40 kg podawano doustnie lewocetyryzynę w pojedynczej dawce 5 mg,wykazały w porównaniu krzyżowym, że wartości Cmax i AUC były około 2-krotnie większe niż uzdrowych dorosłych ochotników. Średnie stężenie maksymalne (Cmax) wyniosło 450 ng/ml i byłoosiągane średnio po 1,2 godziny; znormalizowany względem masy ciała klirens całkowity był o 30%większy, a okres półtrwania eliminacji był o 24% krótszy u dzieci niż u osób dorosłych. Nieprzeprowadzono badań farmakokinetycznych u dzieci w wieku poniżej 6 lat. Przeprowadzonoretrospektywną analizę farmakokinetyczną w populacji 324 pacjentów (181 dzieci w wieku od 1 do 5lat, 18 dzieci w wieku od 6 do 11 lat i 124 dorosłych w wieku od 18 do 55 lat), którzy otrzymywalilewocetyryzynę w dawce pojedynczej lub w dawkach wielokrotnych od 1,25 mg do 30 mg. Uzyskanez tej analizy dane wykazały, że przewidywane stężenie w osoczu po podaniu dawki 1,25 mg raz nadobę dzieciom w wieku od 6 miesięcy do 5 lat jest podobne do stężenia w osoczu osób dorosłychotrzymujących dawkę 5 mg raz na dobę.

Pacjenci w podeszłym wieku:

Dane dotyczące farmakokinetyki u osób w podeszłym wieku są ograniczone. Po wielokrotnympodaniu doustnym lewocetyryzyny w dawce 30 mg raz na dobę dziewięciu pacjentom w podeszłymwieku (65–74 lat) przez okres 6 dni, klirens całkowity był o około 33% mniejszy niż u młodszychdorosłych. Wykazano, że rozkład cetyryzyny (racematu) jest zależny raczej od czynności nerek niż odwieku. Zależność ta dotyczy również lewocetyryzyny, ponieważ zarówno lewocetyryzyna, jaki cetyryzyna są wydalane głównie z moczem. Dlatego u pacjentów w podeszłym wieku dawkęlewocetyryzyny należy dostosować do czynności nerek.

Płeć:

Wyniki badania farmakokinetyki u 77 pacjentów (40 mężczyzn, 37 kobiet) oceniono pod kątemewentualnej zależności od płci. Okres półtrwania był nieznacznie krótszy u kobiet (7,08 ± 1,72godziny) niż u mężczyzn (8,62 ± 1,84 godziny), jednak wydaje się, że klirens po podaniu doustnymdawki dostosowanej do masy ciała u kobiet (0,67 ± 0,16 ml/min/kg mc.) jest porównywalny zklirensem u mężczyzn (0,59 ± 0,12 ml/min/kg mc.). U mężczyzn i kobiet z prawidłową czynnościąnerek stosuje się takie same dawki dobowe, z zachowaniem takich samych odstępów pomiędzydawkami.

Rasa:

Nie zbadano wpływu rasy na działanie lewocetyryzyny. Ze względu na fakt, że lewocetyryzyna jestwydalana głównie przez nerki, a nie istnieją ważne, zależne od rasy różnice w klirensie kreatyniny,nie należy się spodziewać istnienia zależnych od rasy różnic we właściwościach farmakokinetycznychlewocetyryzyny. Nie obserwowano związanych z rasą różnic w kinetyce cetyryzyny (racematu).

Zaburzenia czynności wątroby:

Nie badano farmakokinetyki lewocetyryzyny u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby.U pacjentów z przewlekłymi chorobami wątroby (wątrobowokomórkowymi, cholestatycznymi lub zżółciową marskością wątroby), którym podawano 10 lub 20 mg cetyryzyny (racematu) w dawcepojedynczej, obserwowano wydłużenie okresu półtrwania o 50% przy jednoczesnym zmniejszeniuklirensu o 40% w porównaniu ze zdrowymi osobami.

Zależności farmakokinetyczno-farmakodynamiczne

Wpływ na reakcje skórne wywołane przez histaminę nie jest związany ze stężeniem leku w osoczu.

5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

Dane niekliniczne wynikające z konwencjonalnych badań farmakologicznych dotyczącychbezpieczeństwa, badań toksyczności po podaniu wielokrotnym, genotoksyczności, potencjalnegodziałania rakotwórczego oraz toksycznego wpływu na rozród, nie ujawniają żadnego szczególnegozagrożenia dla człowieka.

6. DANE FARMACEUTYCZNE

6.1 Wykaz substancji pomocniczych

Maltitol, ciekły (E 965) Glicerol (E 422) Sacharyna sodowa (E 954) Sodu octan trójwodny Kwas octowy, lodowaty Sodu benzoesan (E 211)

Aromat poziomkowy: substancje aromatyzujące, naturalne substancje aromatyzujące, glikol

propylenowy (E 1520)Woda oczyszczona

6.2 Niezgodności farmaceutyczne

Nie dotyczy.

6.3 Okres ważności

2 lata.

Po pierwszym otwarciu opakowania - 3 miesiące.

6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

Nie przechowywać w temperaturze powyżej 25ºC. Przechowywać butelkę szczelnie zamkniętą.

Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem.

6.5 Rodzaj i zawartość opakowania

Butelka ze szkła brunatnego z zakrętką z polietylenu zabezpieczającą przed dostępem dzieci orazpierścieniem gwarancyjnym, zawierająca 200 ml roztworu.

Pudełko tekturowe zawiera oznakowaną butelkę wraz z ulotką i strzykawką doustną.

Strzykawka doustna jest urządzeniem cylindrycznym z ruchomym tłokiem i służy do podawaniadokładnie odmierzonej ilości produktu leczniczego.

Strzykawka składa się z trzech podstawowych części: cylindra, tłoka i trzpienia. Na tłokuumieszczona jest podziałka i nadruk. Cylinder i trzpień strzykawki wykonane są z bezbarwnegopolietylenu LDPE, natomiast tłok pomiarowy wykonany jest z polistyrenu barwionego na biało.

6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania

Brak szczególnych wymagań.

7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU