CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

Dorzoma Mono, 20 mg/ml, krople do oczu, roztwór

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

Substancja czynna: 1 ml roztworu zawiera 20 mg dorzolamidu (Dorzolamidum) w postaci dorzolamidu chlorowodorku (22,26 mg).

Substancja pomocnicza o znanym działaniu: benzalkoniowy chlorek.

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Krople do oczu, roztwór.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1 Wskazania do stosowania

Leczenie zwiększonego ciśnienia wewnątrzgałkowego u pacjentów z:- nadciśnieniem ocznym,

- jaskrą z otwartym kątem,

- jaskrą torebkową i innymi wtórnymi przypadkami jaskry z otwartym kątem.

Dorzoma Mono jest stosowany:

- jako lek wspomagający w połączeniu z beta-adrenolitykami,

- w monoterapii u pacjentów, którzy nie reagują na leczenie beta-adrenolitykami lub u pacjentów, u których beta-adrenolityki są przeciwwskazane,

4.2 Dawkowanie i sposób podawania

Dawkowanie

Krople do oczu Dorzoma Mono stosowane w monoterapii dawkuje się następująco: zakroplić jednąkroplę do worka spojówkowego chorego oka (oczu) trzy razy na dobę.

W leczeniu wspomagającym, wraz ze stosowanymi miejscowo lekami beta-adrenolitycznymi, podaje siędo worka spojówkowego chorego oka (oczu) jedną kroplę, dwa razy na dobę.

Chcąc zastąpić kroplami do oczu Dorzoma Mono inny, stosowany miejscowo środek przeciwjaskrowy,należy przerwać leczenie tym lekiem i rozpocząć stosowanie preparatu Dorzoma Mono w dniunastępnym.

Sposób stosowania

W przypadku stosowania więcej niż jednego działającego miejscowo leku okulistycznego, należyzachować odstęp co najmniej 10 minut między zakropleniem kolejnych leków.

Strona 1 z 10

Pacjent powinien zostać poinformowany, że należy unikać kontaktu kroplomierza z powierzchnią lubokolicą oka.

Należy pacjentowi udzielić informacji, że w przypadku nieprawidłowego postępowania krople do oczumogą ulec zanieczyszczeniu powszechnie występującymi bakteriami, które mogą wywołać zakażenieoka. Stosowanie zanieczyszczonego roztworu może prowadzić do poważnych uszkodzeń oka,a w następstwie do utraty wzroku.

Należy poinformować pacjenta o prawidłowym sposobie stosowania leku.

Instrukcja stosowania:

1. Przed pierwszym użyciem leku należy upewnić się, że buteleczka jest oryginalnie zabezpieczona papierowym paskiem. W nieotwieranym opakowaniu szczelina występująca pomiędzy butelką a nakrętką jest prawidłowa.

2. Należy oderwać pasek, aby przerwać zabezpieczenie.

3. Aby otworzyć butelkę należy odkręcić nakrętkę zgodnie z kierunkiem wskazanym przez strzałki na górnej powierzchni nakrętki . Nie należy zdejmować nakrętki, pociągając ją bezpośrednio do góry. Pociąganie nakrętki do góry spowoduje niewłaściwe funkcjonowanie kroplomierza.

4. Należy przechylić głowę do tyłu i odciągnąć dolną powiekę w dół, aby utworzyć kieszonkę

pomiędzy powieką i gałką oczną.

5. Należy odwrócić butelkę i delikatnie nacisnąć kciukiem lub palcem wskazującym na oznaczoną, miękką ściankę kroplomierza („miejsce uciśnięcia”), aż do wyciśnięcia jednej kropli leku do oka. NIE NALEŻY DOTYKAĆ KOŃCÓWKĄ KROPLOMIERZA DO OKA LUB POWIEKI, ponieważ może to spowodować zakażenie kropli. Stosowanie zakażonych kropli może prowadzić do niebezpiecznych powikłań a nawet do utraty wzroku.

6. Po zakropleniu leku delikatnie zamknąć oko i ucisnąć palcem kącik oka w okolicy nosa. Pomoże

to zapobiec przedostawaniu się leku do całego organizmu.

7. Jeśli pierwsza próba odmierzenia kropli do oczu po otwarciu opakowania sprawia trudności, należy umieścić nakrętkę z powrotem na butelce i dokręcić ją mocno (unikając zbyt mocnego przekręcenia), a następnie odkręcić zgodnie z kierunkiem wskazanym przez strzałki na górnej powierzchni nakrętki.

8. W celu zakroplenia leku do drugiego oka ,jeśli wskazane, należy powtórzyć czynności opisane

w punkcie 4 i 5.

9. Po zakropleniu należy zakręcić nakrętkę tak, aby nie pozostawić szczeliny pomiędzy nią a butelką. W celu prawidłowego zamknięcia butelki, strzałka umieszczona po lewej stronie nakrętki musi być zrównana ze strzałką widoczną po lewej stronie etykiety. Nie należy zbyt mocno dokręcać, ponieważ może to spowodować uszkodzenie nakrętki lub butelki.

10. Kroplomierz jest tak zaprojektowany, aby odmierzać dokładnie jedną kroplę, dlatego NIE NALEŻY powiększać otworu w kroplomierzu.

Strona 2 z 10

11. Po wykorzystaniu przepisanej przez lekarza ilości leku, w butelce pozostaje jego niewielka, dodatkowa ilość. Jest to nadmiar dodany celowo, aby zapewnić możliwość wykorzystania leku w ilości przepisanej przez lekarza (5 ml). Nie należy więc usiłować wycisnąć nadmiaru leku z butelki.

Stosowanie u dzieci

Dostępna jest ograniczona ilość danych klinicznych dotyczących stosowania dorzolamidu u dzieci trzyrazy na dobę. (Informacje dotyczące dawkowania u dzieci, patrz punkt 5.1).

4.3 Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na którykolwiek ze składników produktu leczniczego, wymienionych w punkcie 6.1.

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Nie badano stosowania dorzolamidu u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek (z klirensem kreatyninymniejszym niż 30 ml/min). Z uwagi na to, że dorzolamid i jego metabolity są wydalane głównie przeznerki, stosowanie produktu leczniczego Dorzoma Mono u tych pacjentów nie jest zalecane.

Leczenie pacjentów z ostrą jaskrą z zamkniętym kątem powoduje konieczność, poza podawaniem lekówzmniejszających ciśnienie w gałce ocznej, także innych interwencji terapeutycznych. Nie badanostosowania dorzolamidu u pacjentów z ostrą jaskrą z zamkniętym kątem przesączania.

Nie badano zastosowania dorzolamidu u pacjentów z niewydolnością wątroby, dlatego zalecane jestzachowanie ostrożności podczas leczenia tych pacjentów.

Dorzolamid jest sulfonamidem i pomimo stosowania miejscowego ulega wchłonięciu do krążeniaogólnego. Wobec tego te same działania niepożądane, które występują po podaniu ogólnymsulfonamidów, mogą wystąpić po zastosowaniu miejscowym, w tym ciężkie reakcje takie jak zespółStevensa-Johnsona oraz toksyczna epidermoliza naskórka. W przypadku stwierdzenia ciężkich działańniepożądanych lub objawów nadwrażliwości należy przerwać stosowanie produktu leczniczego.

W badaniach klinicznych w czasie długotrwałego stosowania dorzolamidu obserwowano miejscoweobjawy niepożądane, głównie zapalenie spojówek i podrażnienie powiek. Niektóre z tych reakcji miałyobraz kliniczny i przebieg reakcji alergicznej, która ustępowała po zakończeniu stosowania leku. W tychsytuacjach należy rozważyć konieczność przerwania leczenia produktem leczniczym Dorzoma Mono.Istnieje możliwość wystąpienia nasilenia działania ogólnego podczas stosowania inhibitorów anhydrazywęglanowej u pacjentów jednocześnie przyjmujących doustny inhibitor anhydrazy węglanowej idorzolamid. Jednoczesne stosowanie dorzolamidu i doustnych inhibitorów anhydrazy węglanowej niebyło przedmiotem badań i nie jest zalecane.

Podczas stosowania środków hamujących wytwarzanie cieczy wodnistej (np. dorzolamidu) po zabiegachfiltracyjnych opisywano przypadki odwarstwienia naczyniówki.

Dorzoma Mono zawiera środek konserwujący chlorek benzalkoniowy, który może odkładać sięw miękkich soczewkach kontaktowych. Z tego względu nie należy zakraplać preparatu Dorzoma Monopodczas stosowania takich soczewek. Soczewki kontaktowe należy zdjąć przed zakropleniem leku iwłożyć ponownie nie wcześniej niż 15 minut po zakropleniu leku.

Dzieci

Strona 3 z 10

Dorzolamid nie był badany u pacjentów urodzonych przed 36. tygodniem ciąży i w pierwszym tygodniużycia. Ze względu na możliwe ryzyko wystąpienia kwasicy metabolicznej, pacjenci ze znacznąniedojrzałością cewek nerkowych powinni otrzymywać dorzolamid po ostrożnym rozważeniu ryzykawynikającego ze stosowania leku w stosunku do korzyści z leczenia.

4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Nie przeprowadzono szczegółowych badań dotyczących interakcji dorzolamidu z innymi lekami.

W badniach klinicznych nie stwierdzono interakcji podczas jednoczesnego stosowania dorzolamidu ztymololem i betaksololem w postaci kropli do oczu, lekami działającymi ogólnie: inhibitoramikonwertazy angiotensyny, antagonistami kanału wapniowego, lekami moczopędnymi i niesteroidowymilekami przeciwzapalnymi, w tym z kwasem acetylosalicylowym, a także ze środkami hormonalnymi (np.estrogeny, insulina, tyroksyna).

Dorzolamid jest inhibitorem anhydrazy węglanowej i pomimo stosowania miejscowego jest wchłanianydo krążenia ogólnego. W badaniach klinicznych lek ten nie powodował zaburzeń równowagi kwasowo-zasadowej. Jednak po zastosowaniu doustnych inhibitorów anhydrazy węglanowej obserwowano takiezaburzenia, a w kilku przypadkach wystąpiły interakcje z innymi lekami (np.: objawy toksyczne podczasleczenia dużymi dawkami salicylanów), należy więc brać pod uwagę potencjalne ryzyko wystąpieniainterakcji także u pacjentów leczonych dorzolamidem.

4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Ciąża

Nie ma wystarczających danych dotyczących stosowania dorzolamidu u kobiet w ciąży. U królików po zastosowaniu dawek o działaniu toksycznym dla matek obserwowano działanie teratogenne (patrz punkt

5.3).

Dorzolamidu nie należy stosować u kobiet w ciąży.

Karmienie piersią

Nie ma danych, które mogłyby rozstrzygnąć, czy lek przenika do mleka kobiecego. U karmiących samicszczura obserwowano mniejszy przyrost masy ciała u potomstwa. Jeśli leczenie dorzolamidem jestkonieczne, nie zaleca się karmienia piersią w tym czasie.

4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

U niektórych pacjentów stosujących dorzolamid istnieje możliwość wystąpienia działań niepożądanychmogących wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn (patrz punkt 4.8).

4.8 Działania niepożądane

W przeprowadzonych długotrwałych badaniach klinicznych u pacjentów leczonych dorzolamidemw monoterapii lub jako lekiem uzupełniającym w leczeniu lekami beta-adrenolitycznymi w postaciokulistycznej, do najczęściej występujących działań niepożądanych związanych z przyjmowaniempreparatu oraz objawów miejscowych należały: gorzki smak w ustach, pieczenie i kłucie oczu,niewyraźne widzenie, swędzenie oczu, łzawienie, ból głowy, zapalenie spojówek, zapalenie powiek,nudności, podrażnienie powiek oraz uczucie osłabienia i zmęczenia. Najczęstszym (u około 3%pacjentów) powodem przerwania leczenia dorzolamidem były działania niepożądane ze strony oczu, aprzede wszystkim stwierdzenie polekowego zapalenia spojówek i reakcji ze strony powiek. Rzadko

Strona 4 z 10

obserwowano zapalenie tęczówki i ciała rzęskowego oraz wysypkę. W jednym przypadku stwierdzonokamicę moczową.

W trakcie badań klinicznych lub po wprowadzeniu leku do obrotu opisywane były następujące reakcjeniepożądane:

bardzo często (≥1/10) często (≥1/100 do <1/10)

niezbyt często (≥1/1000 do <1/100)rzadko (≥1/10 000 do <1/1000)bardzo rzadko (<1/10 000)

Zaburzenia układu nerwowego i zaburzenia psychiczne

Często: bóle głowy

Rzadko: zawroty głowy, parestezje

Zaburzenia oka

Bardzo często: uczucie pieczenia i kłucia;

Często: powierzchniowe punkcikowate zapalenie rogówki, łzawienie, zapalenie, swędzenie ipodrażnienie powiek, niewyraźne widzenie, zapalenie spojówek, swędzenie i podrażnienie oczu;Niezbyt często: zapalenie tęczówki i ciała rzęskowego;

Rzadko: podrażnienie, zaczerwienienie, ból oka, sklejanie powiek, przemijająca krótkowzroczność(ustępująca po przerwaniu leczenia), obrzęk rogówki, odwarstwienie naczyniówki po zabiegachfiltracyjnych, obniżone napięcie gałki ocznej. Częstość nieznana: uczucie ciała obcego w oku

Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia

Rzadko: krwawienie z nosa. Częstość nieznana: duszność

Zaburzenia żołądka i jelit

Często: nudności, gorzki smak w ustach;

Rzadko: podrażnienie gardła, suchość w jamie ustnej.

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej

Rzadko: kontaktowe zapalenie skóry, wysypka, świąd, pokrzywka, zespół Stevensa-Johnsona, toksyczna epidermoliza naskórka.

Zaburzenia nerek

Rzadko: kamica moczowa.

Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania

Często: osłabienie i (lub) uczucie zmęczenia

Rzadko: nadwrażliwość: objawy przedmiotowe i podmiotowe związane z reakcjami miejscowymi (zestrony powiek) i ogólnoustrojowymi reakcjami alergicznymi, włącznie z obrzękiem naczynioruchowym,dusznością, skurczem oskrzeli.

Wyniki badań laboratoryjnych

Stosowanie dorzolamidu nie wiązało się z wystąpieniem klinicznie istotnych zaburzeń elektrolitowych.

Stosowanie u dzieci: patrz punkt 5.1.

Strona 5 z 10

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działańniepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowaniaproduktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszaćwszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu MonitorowaniaNiepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych,Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa,tel.: + 48 22 49 21 301, faks: + 48 22 49 21 309, e-mail:

[email protected].

Działania

niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

4.9 Przedawkowanie

Dane dotyczące przedawkowania chlorowodorku dorzolamidu u ludzi w wyniku przypadkowego lubzamierzonego spożycia leku doustnie, są ograniczone. Opisywano następujące objawy:

• przyjęcie doustne: senność

• zastosowanie miejscowe: nudności, zawroty głowy, bóle głowy, zmęczenie,

nietypowe marzenia senne i trudności w połykaniu.

Leczenie powinno być objawowe i podtrzymujące. Mogą wystąpić zaburzenia równowagielektrolitowej, kwasica i objawy ze strony ośrodkowego układu nerwowego. Należy kontrolowaćstężenie elektrolitów (zwłaszcza potasu) w surowicy i pH krwi.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1 Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna: leki stosowane w jaskrze i zwężające źrenicę, inhibitory anhydrazy

węglanowej,

Kod ATC: S 01 EC 03

Mechanizm działania

Anhydraza węglanowa jest enzymem obecnym w wielu tkankach organizmu, w tym w oku. U ludzianhydraza węglanowa występuje w postaci wielu izoenzymów, z których najbardziej aktywnym jestanhydraza węglanowa II, obecna przede wszystkim w krwinkach czerwonych, ale także w innychtkankach. Hamowanie aktywności anhydrazy węglanowej w wyrostkach rzęskowych oka powodujezmniejszenie ilości wydzielanej cieczy wodnistej. W następstwie tego dochodzi do zmniejszenia ciśnieniawewnątrzgałkowego.

Dorzoma Mono zawiera chlorowodorek dorzolamidu, silnie hamujący ludzką anhydrazę węglanową II.Po miejscowym podaniu do oka dorzolamid obniża zwiększone ciśnienie wewnątrzgałkowe, bez względuna to czy jest ono związane z jaskrą. Zwiększone ciśnienie wewnątrzgałkowe to jedna z głównychprzyczyn uszkodzenia nerwu wzrokowego i związanej z jaskrą utraty pola widzenia. W odróżnieniu odleków zwężających źrenicę dorzolamid zmniejsza ciśnienie wewnątrzgałkowe nie powodując, częstotowarzyszących przyjmowaniu miotyków, działań niepożądanych, takich jak nocna ślepota, kurczakomodacji i zwężenie źrenicy. W przeciwieństwie do stosowanych miejscowo leków beta-adrenolitycznych, dorzolamid wywiera niewielki wpływ lub pozostaje bez wpływu na częstość akcji sercai ciśnienie tętnicze.

Strona 6 z 10

Ciśnienie wewnątrzgałkowe zmniejszają także podawane miejscowo leki beta-adrenolityczne poprzezzmniejszenie wydzielania cieczy wodnistej oka, jednak mechanizm ich działania jest odmienny.Wykazano, że dodanie dorzolamidu do miejscowo stosowanego leku beta-adrenolitycznego powodujewiększe zmniejszenie ciśnienia wewnątrzgałkowego. Podobne działanie obserwowano w przypadkustosowania leków beta-adrenolitycznych i doustnych inhibitorów anhydrazy węglanowej.

Właściwości farmakodynamiczne

Działanie kliniczne

Dorośli

Skuteczność dorzolamidu, stosowanego u chorych z jaskrą lub nadciśnieniem ocznym w monoterapii trzyrazy na dobę (początkowe ciśnienie wewnątrzgałkowe ≥ 23 mmHg) lub dwa razy na dobę jako lekuzupełniający w leczeniu beta-adrenolitykiem w postaci kropli do oczu (początkowe ciśnieniewewnątrzgałkowe ≥ 22 mmHg), potwierdzono w szeroko zakrojonych badaniach klinicznych z okresemobserwacji do jednego roku. Podczas stosowania, zarówno w monoterapii, jak też jako lek uzupełniający,dorzolamid zmniejszał ciśnienie wewnątrzgałkowe w ciągu całego dnia i efekt ten utrzymywał się wtrakcie długotrwałego stosowania. Skuteczność leku po długotrwałym stosowaniu w monoterapii byłapodobna do skuteczności betaksololu. Stosowany jako lek uzupełniający w terapii lekami beta-adrenolitycznymi w postaci kropli do oczu, dorzolamid powodował dodatkowe zmniejszenie ciśnieniawewnątrzgałkowego podobnie, jak podczas stosowania pilokarpiny 2% cztery razy na dobę.

Dzieci

W celu oceny bezpieczeństwa stosowania dorzolamidu, podawanego miejscowo trzy razy na dobę,przeprowadzono trzymiesięczne, podwójnie maskowane, kontrolowane aktywnym lekiem,wieloośrodkowe badanie z udziałem 184 (122 przyjmujących dorzolamid) pacjentów pediatrycznychw wieku od 1 tygodnia do < 6 lat z jaskrą lub podwyższonym ciśnieniem wewnątrzgałkowym (wyjścioweIOP > 22 mmHg). U około połowy pacjentów w obu leczonych grupach rozpoznanano jaskrę wrodzoną;pozostałe najczęstsze etiologie obejmowały: zespół Sturge-Webera, dysgenezję mezodermalną rogówkii tęczówki oraz afakię. Podział pacjentów w zależności od wieku i leczenia stosowanego w monoterapiibył następujący:

Dorzolamid 2% Tymolol

Grupa wiekowa < 2 lat N=56

Przedział wiekowy: od 1 do 23

miesięcy

Tymolol RŻ* 0,25 % N=27

Przedział wiekowy: 0,25 do 22

miesięcy

*(RŻ – roztwór żelowy)

Grupa wiekowa ≥ 2 do < 6 lat N=66

Przedział wiekowy: od 2 do 6

lat

Tymolol 0,50 % N=35

Przedział wiekowy: 2 do 6 lat

Sumarycznie u około 70 pacjentów w obu grupach wiekowych leczenie stosowano przez okres conajmniej 61 dni, zaś u około 50 pacjentów leczenie stosowano przez 81-100 dni.

W przypadku uzyskania niezadowalającej kontroli ciśnienia wewnątrzgałkowego po zastosowaniudorzolamidu lub tymololu w postaci żelu w monoterapii, zmieniano sposób leczenia na metodę otwartejpróby zgodnie z następującym schematem: u 30 pacjentów w wieku < 2 lat nastąpiła zmiana leczeniapolegająca na jednoczesnym podawaniu 0,25% tymololu w postaci żelu raz na dobę oraz 2% dorzolamidutrzy razy na dobę; u 30 pacjentów w wieku ≥ 2 lat nastąpiła zmiana leczenia polegająca na jednoczesnympodawaniu 2% dorzolamidu oraz 0,5% tymololu dwa razy na dobę.

Strona 7 z 10

Ogólnie, badanie to nie wykazało istnienia dodatkowych zagrożeń dla bezpieczeństwa stosowania lekuu dzieci. Działania niepożądane związane z przyjmowaniem leku, z których większość miała charaktermiejscowy, niezbyt poważne działania w obrębie oczu, takie jak piekący i kłujący ból oczu, bólw miejscu wkroplenia i ból oczu obserwowano u około 26% (20% w grupie przyjmującej dorzolamidw monoterapii) dzieci. U niewielkiego odsetka pacjentów < 4%, obserwowano obrzęk lub przymglenierogówki. Częstość występowania reakcji miejscowych wydaje się być podobna do częstościobserwowanej przy stosowaniu komparatora. Po wprowadzeniu leku do obrotu obserwowanowystępowanie kwasicy metabolicznej u bardzo młodych pacjentów, szczególnie

z niedorozwojem/upośledzeniem nerek.

Wyniki dotyczące skuteczności stosowania leku u dzieci sugerują, że średnie obniżenie ciśnieniawewnątrzgałkowego obserwowanego w grupie przyjmującej dorzolamid jest porównywalne do średniegoobniżenia ciśnienia wewnątrzgałkowego obserwowanego w grupie przyjmującej tymolol, pomimozaobserwowanych nieznacznie korzystniejszych wartości liczbowych dla tymololu.

Dłuższe badania skuteczności leku (>12 tygodni) nie są dostępne.

5.2 Właściwości farmakokinetyczne

W przeciwieństwie do doustnych inhibitorów anhydrazy węglanowej podanie miejscowe chlorowodorkudorzolamidu umożliwia bezpośrednie działanie leku w obrębie oka po zastosowaniu znacznie mniejszychdawek, co w rezultacie zapewnia znacznie mniejszą ekspozycję układową na lek. W związku z tymw badaniach klinicznych stwierdzono, że zmniejszeniu ciśnienia wewnątrzgałkowego nie towarzyszązaburzenia równowagi kwasowo-zasadowej ani zaburzenia elektrolitowe charakterystyczne dla doustnychinhibitorów anhydrazy węglanowej.

Po stosowaniu miejscowym dorzolamid przenika do krążenia ogólnego. W celu określenia jego siłydziałania jako układowego inhibitora anhydrazy węglanowej po podaniu miejscowym, zmierzonostężenia leku i jego metabolitów w erytrocytach i w osoczu krwi oraz stopień hamowania anhydrazywęglanowej w erytrocytach. Po długotrwałym stosowaniu dorzolamid gromadzi się w erytrocytach zewzględu na selektywne wiązanie z izoenzymem anhydrazy węglanowej II, a stężenia wolnego leku wosoczu krwi pozostają skrajnie małe. Jedynym metabolitem leku jest N-deetylo-dorzolamid, który hamujeaktywność anhydrazy węglanowej II słabiej niż dorzolamid, ale hamuje także izoenzym o mniejszejaktywności (anhydrazę węglanową I). Metabolit ten gromadzi się również w erytrocytach, w którychwiąże się głównie z anhydrazą węglanową I. Dorzolamid wiąże się w umiarkowanym stopniu z białkamiosocza (około 33%). Dorzolamid jest wydalany głównie w moczu w postaci nie zmienionej. Jegometabolit jest także wydalany w moczu. Po zakończeniu przyjmowania leku następuje nieliniowezmniejszanie stężenia dorzolamidu w erytrocytach. Początkowo następuje szybkie zmniejszanie sięstężenia leku, po czym następuje faza wolniejszej eliminacji z okresem półtrwania wynoszącym około4 miesiące.

Po doustnym podawaniu dorzolamidu w celu symulacji maksymalnej ekspozycji układowej możliwej podługotrwałym miejscowym stosowaniu dorzolamidu, stan równowagi osiągnięto w ciągu 13 tygodni.W stanie równowagi nie stwierdzono w osoczu obecności wolnego leku lub jego metabolitu. Stopieńzahamowania aktywności anhydrazy węglanowej w erytrocytach był mniejszy niż ten, któryprawdopodobnie wywiera działanie farmakologiczne na czynność nerek lub układu oddechowego.Podobne rezultaty farmakokinetyczne obserwowano po długotrwałym, miejscowym stosowaniudorzolamidu. Jednak u niektórych pacjentów w wieku podeszłym z zaburzeniami czynności nerek(szacunkowy klirens kreatyniny 30-60 ml/min) obserwowano większe stężenie metabolitu dorzolamiduw erytrocytach. Nie stwierdzono istotnych różnic dotyczących stopnia zahamowania aktywnościanhydrazy węglanowej, ani klinicznie znamiennych ogólnych działań niepożądanych, które można z tymwiązać.

Strona 8 z 10

5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

Wyniki badań na zwierzętach, którym podawano doustnie chlorowodorek dorzolamidu były związanez efektami farmakologicznymi ogólnego zahamowania aktywności anhydrazy węglanowej. Niektórez uzyskanych wyników były specyficzne tylko dla określonych gatunków zwierząt i (lub) byłynastępstwem kwasicy metabolicznej. U królików, po podaniu dorzolamidu w dawkach toksycznych dlamatek, obserwowano działanie teratogenne, związane z kwasicą metaboliczną.

W badaniach klinicznych u pacjentów nie stwierdzono objawów kwasicy metabolicznej ani zaburzeństężenia elektrolitów w surowicy krwi, które wskazywałyby na układowe zahamowanie aktywnościanhydrazy węglanowej. Z tego względu u pacjentów przyjmujących dorzolamid w dawkach leczniczychnie należy się spodziewać wystąpienia takich zaburzeń, jakie obserwowano w badaniach na zwierzętach.

6. DANE FARMACEUTYCZNE

6.1 Wykaz substancji pomocniczych

Hydroksyetyloceluloza Mannitol

Sodu cytrynian dwuwodnySodu wodorotlenek - roztwór 1 mol/lWoda do wstrzykiwań

Benzalkoniowy chlorek (środek konserwujący).

6.2 Niezgodności farmaceutyczne

Nie dotyczy.

6.3 Okres ważności

2 lata.

Po pierwszym otwarciu butelki: 4 tygodnie.

6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

Brak specjalnych wymagań dotyczących temperatury przechowywania.Przechowywać w opakowaniu zewnętrznym w celu ochrony przed światłem.

6.5 Rodzaj i zawartość opakowania

Butelka z LDPE z kroplomierzem z LDPE z zakrętką z zabezpieczeniem gwarancyjnym z HDPE/LDPE w tekturowym pudełku.

Dostępne są następujące wielkości opakowań produktu leczniczego Dorzoma Mono:1 butelka 5 ml.

6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące przygotowania produktu leczniczego do stosowania

Brak szczególnych wymagań.

Instrukcja użytkowania dla pacjenta -patrz punkt 4.2.

Strona 9 z 10

7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIEDO OBROTU

Synoptis Pharma Sp. z o.o.ul. Krakowiaków 6502-255 Warszawa

8. NUMER(-Y) POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

22625

9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU /DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA

14/08/2015

10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTUCHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO

31/07/2017

Strona 10 z 10