CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

HASCOVIR, 800 mg, tabletki

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

1 tabletka zawiera 800 mg acyklowiru (Aciclovirum).

Substancje pomocnicze o znanym działaniu: laktoza jednowodna 60 mg.

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Tabletka

Tabletki owalne, obustronnie wypukłe, białe, niepowlekane o jednolitej, gładkiej powierzchni.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1 Wskazania do stosowania

Leczenie zakażeń wywołanych przez wirus ospy wietrznej i półpaśca (Varicella–zoster virus).

4.2 Dawkowanie i sposób podawania

Dawkowanie

Dorośli

Leczenie zakażeń wywołanych przez wirus ospy wietrznej i półpaśca (Varicella–zoster virus)

800 mg 5 razy na dobę co 4 godziny (z przerwą nocną). Produkt należy stosować przez 7 dni.

Leczenie trzeba rozpocząć bezzwłocznie po rozpoznaniu zakażenia. Najlepsze wyniki leczeniazarówno w przypadku ospy wietrznej, jak i półpaśca uzyskuje się podając lek w ciągu 24 godzin powystąpieniu pierwszych zmian skórnych – wysypki.

Dzieci

Leczenie zakażeń wywołanych przez wirus ospy wietrznej

Dzieci w wieku od 6 lat - 800 mg 4 razy na dobę.Dzieci w wieku 2 do 5 lat - 400 mg 4 razy na dobę.Dzieci w wieku poniżej 2 lat - 200 mg 4 razy na dobę.

Dawkę można dokładnie określić w przeliczeniu na masę ciała pacjenta; podaje się 20 mg/kg mc.(do maksymalnej dawki 800 mg) 4 razy na dobę. Leczenie należy kontynuować przez 5 dni.W razie konieczności podania dawki mniejszej niż 800 mg dostępne są postaci leku o mniejszejzawartości substancji czynnej.

Brak jest szczegółowych danych na temat zapobiegania nawrotom zakażeń wirusem opryszczkipospolitej oraz leczenia półpaśca u dzieci z prawidłową odpornością.

Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek

U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek zalecane jest zachowanie ostrożności. Podczasstosowania produktu leczniczego należy zapewnić odpowiedni poziom nawodnienia pacjenta.

W leczeniu zakażeń wywołanych przez wirus ospy wietrznej i półpaśca (Varicella–zoster virus) zalecasię zmniejszenie dawki acyklowiru do 800 mg 2 razy na dobę (co ok. 12 godzin) u pacjentów z ciężkąniewydolnością nerek (klirens kreatyniny mniejszy niż 10 ml/min), a do 800 mg 3 razy na dobę (cook. 8 godzin) u pacjentów z umiarkowaną niewydolnością nerek (klirens kreatyniny od 10 do 25ml/min).

Pacjenci w podeszłym wieku

U pacjentów w podeszłym wieku całkowity klirens acyklowiru zmniejsza się wraz z klirensemkreatyniny. Leczenie należy rozpocząć mniejszymi dawkami leku. Podczas stosowania dużych dawekacyklowiru pacjent powinien pić dużo płynów. Produkt należy stosować szczególnie ostrożnie upacjentów w podeszłym wieku z niewydolnością nerek.

Sposób podawania

Podanie doustne.

4.3 Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na acyklowir, walacyklowir lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienionąw punkcie 6.1.

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Produkt należy ostrożnie stosować u pacjentów z niewydolnością nerek, zwłaszcza odwodnionych ileczonych dużymi dawkami acyklowiru lub otrzymujących jednocześnie inne leki mogące uszkodzićnerki. Podczas podawania dużych dawek acyklowiru należy zapewnić pacjentowi odpowiednią podażpłynów, aby uniknąć ryzyka uszkodzenia nerek.

Osoby w podeszłym wieku oraz pacjenci z niewydolnością nerek należą do grupy zwiększonegoryzyka działań niepożądanych dotyczących układu nerwowego i z tego względu obie te grupy należyuważnie obserwować. Zgłaszane dotąd objawy zwykle ustępowały po przerwaniu podawania leku(patrz punkt 4.8).

Obecnie dostępne dane z badań klinicznych nie są wystarczające, aby wnioskować, że leczenieacyklowirem zmniejsza możliwość wystąpienia powikłań związanych z półpaścem u pacjentów zprawidłową odpornością.

Produkt zawiera laktozę. Nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedzicznąnietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy typu Lapp lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.

4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Nie stwierdzono klinicznie znaczących interakcji.

Acyklowir jest wydalany głównie w postaci niezmienionej, na drodze czynnego wydzielaniacewkowego. Inne podawane równocześnie leki, które też są wydalane w ten sposób, mogą prowadzićdo zwiększenia stężenia acyklowiru w surowicy. Probenecyd i cymetydyna, w wyniku działaniatakiego mechanizmu, zwiększają pole pod krzywą (AUC) acyklowiru oraz zmniejszają klirensnerkowy acyklowiru. Podobne wzrosty stężenia acyklowiru w osoczu i nieaktywnego metabolitu,mykofenolatu mofetylu, leku immunosupresyjnego stosowanego u pacjentów po przeszczepach,zostały zaobserwowane w przypadku jednoczesnego podawania tych leków. Jednakże nie jestkonieczna modyfikacja dawkowania, ze względu na szeroki indeks terapeutyczny acyklowiru.

4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Ciąża

Istnieją tylko ograniczone dane dotyczące stosowania acyklowiru u kobiet w okresie ciąży. ProduktHascovir można stosować w ciąży jedynie w przypadkach, gdy w opinii lekarza oczekiwana korzyśćdla matki przewyższa potencjalne zagrożenie dla płodu. Dane z badań toksyczności reprodukcyjnej (patrz punkt 5.3).

Karmienie piersią

Po doustnym podaniu acyklowiru w dawce 200 mg, pięć razy na dobę, stężenie acyklowiru w mlekukobiecym wynosiło od 60% do 410% stężenia leku mierzonego w osoczu. Takie stężenie leku wmleku matki mogłoby spowodować przyjmowanie leku przez oseska w dawce dobowej do 0,3 mg/kgmasy ciała, dlatego należy zachować ostrożność podając lek kobietom karmiącym piersią.

Płodność

Brak danych dotyczących wpływu acyklowiru na płodność kobiet.

W badaniach z udziałem 20 mężczyzn z prawidłową liczbą plemników w nasieniu, którym podawanodoustnie acyklowir w dawkach do 1 g na dobę przez okres do 6 miesięcy, nie obserwowanoznaczącego klinicznie wpływu na liczbę, morfologię lub ruchliwość ludzkich plemników.

4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Brak danych.

4.8 Działania niepożądane

Częstość występowania działań niepożądanych określono zgodnie z konwencją MedDRA:bardzo często (≥1/10), często (≥1/100 do <1/10), niezbyt często (≥1/1 000 do <1/100),rzadko (≥1/10 000 do <1/1 000), bardzo rzadko (<1/10 000), częstość nieznana (nie może byćokreślona na podstawie dostępnych danych).

Zaburzenia krwi i układu chłonnego

Bardzo rzadko: niedokrwistość, zmniejszenie liczby krwinek białych, małopłytkowość.

Zaburzenia układu immunologicznego Rzadko: reakcja anafilaktyczna.

Zaburzenia psychiczne i zaburzenia układu nerwowego Często: bóle głowy, zawroty głowy.

Bardzo rzadko: pobudzenie, dezorientacja, drżenia, niezborność ruchowa, zaburzenia mowy, omamy,objawy psychotyczne, drgawki, senność, encefalopatia, śpiączka.

Powyższe zaburzenia są zwykle odwracalne i obserwowane zazwyczaj u pacjentów z zaburzeniamiczynności nerek lub u których występują inne czynniki predysponujące (patrz punkt 4.4).

Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia Rzadko: duszność.

Zaburzenia żołądka i jelit

Często: nudności, wymioty, biegunka, bóle brzucha.

Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych

Rzadko: przemijające podwyższenie stężenia bilirubiny i aktywności enzymów wątrobowych we krwi.Bardzo rzadko: zapalenie wątroby, żółtaczka.

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej

Często: świąd, wysypka (w tym z nadwrażliwości na światło).

Niezbyt często: pokrzywka, przyspieszone, rozproszone wypadanie włosów.

Przyspieszone, rozproszone wypadanie włosów jest kojarzone z różnorodnymi procesamichorobowymi oraz stosowaniem wielu leków, przez co powiązanie występowania tego zaburzenia zprzyjmowaniem acyklowiru jest wątpliwe. Rzadko: obrzęk naczynioruchowy.

Zaburzenia nerek i dróg moczowych

Rzadko: podwyższenie stężenia mocznika i kreatyniny we krwi.Bardzo rzadko: ostra niewydolność nerek.

Należy utrzymywać właściwy stan nawodnienia pacjenta. Zaburzenie czynności nerek zwykle szybkoustępuje po uzupełnieniu płynów u pacjenta i (lub) po zmniejszeniu dawki lub odstawieniu leku.W wyjątkowych przypadkach może jednak dojść do ostrej niewydolności nerek.

Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania Często: zmęczenie, gorączka.

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działańniepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowaniaproduktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszaćwszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu MonitorowaniaNiepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych,Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych

Al.Jerozolimskie 181C, 02 - 222 Warszawa

tel.: + 48 22 49 21 301, faks: + 48 22 49 21 309 e-mail:

[email protected]

Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

4.9. Przedawkowanie

Objawy

Acyklowir jest tylko częściowo wchłaniany z przewodu pokarmowego. Jednorazowe przyjęcie przezpacjenta dawki acyklowiru do 20 g zwykle nie wywołuje objawów toksyczności. Przypadkowe,powtarzające się przedawkowanie podawanego doustnie acyklowiru przez okres 7 dni związane jest zobjawami ze strony przewodu pokarmowego (nudności, wymioty) i objawami neurologicznymi (bólgłowy, splątanie).

Postępowanie po przedawkowaniu

Należy obserwować czy u pacjenta nie występują objawy toksyczności. Hemodializa przyspieszausuwanie acyklowiru z krwi i można ją rozważyć jako sposób postępowania w przypadku wystąpieniaobjawów przedawkowania.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1 Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna: leki przeciwwirusowe do stosowania ogólnego; nukleozydy inukleotydy, z wyjątkiem inhibitorów odwrotnej transkryptazy, kod ATC: J 05 AB 01

Acyklowir jest syntetycznym analogiem nukleozydu purynowego, który in vitro i in vivo hamujenamnażanie patogennych dla człowieka herpeswirusów, takich jak: wirus Herpes simplex (HSV)typu 1 i 2 oraz wirus Varicella-zoster (VZV).

Hamujące działanie acyklowiru na namnażanie wymienionych wirusów jest wysoce wybiórcze.W komórkach nie zakażonych endogenna kinaza tymidynowa (TK) nie wykorzystuje skutecznieacyklowiru jako substratu, skutkiem czego toksyczne działanie leku na komórki ssaków jestniewielkie. Natomiast TK pochodzenia wirusowego, kodowana przez HSV i VZV, fosforylujeacyklowir do pochodnej monofosforanowej (analogu nukleozydu), która następnie ulega fosforylacji

przez enzymy komórkowe, kolejno do dwufosforanu i trójfosforanu acyklowiru. Trójfosforanacyklowiru stanowi substrat dla wirusowej polimerazy DNA i jest przez nią wbudowywanyw wirusowy DNA, co w rezultacie powoduje zakończenie syntezy łańcucha DNA wirusa i hamujejego replikację.

Długotrwałe podawanie acyklowiru lub powtarzane cykle leczenia w przypadku pacjentówze znacznie zmniejszoną odpornością mogą spowodować selekcję szczepów wirusa o zmniejszonejwrażliwości na lek. Większość wyizolowanych szczepów o zmniejszonej wrażliwości wykazujewzględny niedobór TK, jednak opisano także szczepy ze zmienioną wirusową TK lub polimeraząDNA. W badaniach in vitro również wykazano możliwość powstania szczepów HSV o zmniejszonejwrażliwości. Nie jest znana zależność pomiędzy określoną in vitro wrażliwością wirusa HSVna acyklowir a kliniczną reakcją na leczenie.

5.2 Właściwości farmakokinetyczne

Acyklowir tylko częściowo wchłania się z przewodu pokarmowego. W stanie stacjonarnym średniestężenie maksymalne w osoczu (CSSmaks) po podawaniu leku w dawce 200 mg co 4 godz. wynosi3,1 µM (0,7 µg/ml), a odpowiednie stężenie minimalne (CSSmin) wynosi 1,8 µM (0,4 µg/ml).Po podawaniu leku w dawkach 400 mg i 800 mg co 4 godz. CSSmaks wynosi odpowiednio 5,3 µM(1,2 µg/ml) i 8 µM (1,8 µg/ml), a CSSmin 2,7 µM (0,6 µg/ml) i 4 µM (0,9 µg/ml).

U dorosłych po dożylnym podaniu acyklowiru okres półtrwania w osoczu wynosi ok. 2,9 godziny.Większość leku jest wydalana przez nerki w postaci niezmienionej. Klirens nerkowy acyklowiru jestznacznie większy od klirensu kreatyniny, co wskazuje na udział wydzielania kanalikowego obokprzesączania kłębuszkowego w wydalaniu leku przez nerki. Najistotniejszym metabolitem acyklowirujest 9-karboksymetoksymetyloguanina, wydalana z moczem w ilości odpowiadającej ok. 10-15%podanej dawki.

Podanie 1 g probenecydu na 60 minut przed zastosowaniem acyklowiru wydłuża okres półtrwaniaacyklowiru o 18%, a powierzchnię pola pod krzywą zależności stężenia leku w osoczu od czasuzwiększa o 40%.

U dorosłych średnie stężenia maksymalne (CSSmaks) po jednogodzinnym wlewie dożylnym acyklowiruw dawkach 2,5 mg/kg mc., 5 mg/kg mc. i 10 mg/kg mc. wynosiły odpowiednio 22,7 µM (5,1 µg/ml),43,6 µM (9,8 µg/ml) i 92 µM (20,7 µg/ml). Stężenia CSSmin po 7 godzinach wynosiły odpowiednio2,2 µM (0,5 µg/ml), 3,1 µM (0,7 µg/ml) i 10,2 µM (2,3 µg/ml). Gdy dzieciom powyżej jednego rokużycia zamiast dawki 5 mg/kg mc. podano 250 mg/m2 powierzchni ciała, a zamiast dawki 10 mg/kgmc., dawkę 500 mg/m2 powierzchni ciała, obserwowano podobne jak u dorosłych stężenia CSSmaksi CSSmin. U noworodków i niemowląt do 3. miesiąca życia, leczonych acyklowirem w dawkach10 mg/kg mc., podawanych co 8 godzin w jednogodzinnym wlewie dożylnym, CSSmaks wynosiło61,2 µM (13,8 µg/ml), a CSSmin – 10,1 µM (2,3 µg/ml).

Okres półtrwania leku w osoczu wyniósł wówczas 3,8 godziny.

U pacjentów w podeszłym wieku całkowity klirens ustrojowy acyklowiru zmniejsza sięwraz z klirensem kreatyniny, choć zmiany okresu półtrwania leku w osoczu są niewielkie.

U pacjentów z przewlekłymi zaburzeniami czynności nerek średni okres półtrwania acyklowiruwynosi 19,5 godz. Średni okres półtrwania acyklowiru podczas hemodializy wynosi 5,7 godz.Stężenie leku w osoczu podczas dializy zmniejsza się o ok. 60%.

Stężenie acyklowiru w płynie mózgowo-rdzeniowym stanowi ok. 50% stężenia w osoczu. Wiązanieacyklowiru z białkami osocza jest stosunkowo niewielkie (9-33%) i dlatego nie występują interakcjezwiązane z konkurencyjnym wypieraniem przez inne leki acyklowiru z miejsca wiązania.

5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

Wyniki licznych badań in vitro oraz in vivo nie wykazały właściwości mutagennych acyklowiru, które mogłyby stanowić zagrożenie genetyczne dla człowieka.

Długotrwałe badania przeprowadzone na szczurach i myszach nie wykazały właściwościrakotwórczych acyklowiru.

W badaniach standardowych ogólnoustrojowych podanie acyklowiru królikom, myszom i szczuromnie było embriotoksyczne ani teratogenne.

Acyklowir podawany szczurom i psom w dawkach znacznie przekraczających dawki stosowaneterapeutycznie wykazywał szkodliwy wpływ na spermatogenezę, przemijający w większościprzypadków po odstawieniu leku.

W badaniach na myszach acyklowir podawany doustnie nie wykazywał żadnego wpływu na płodność.

6. DANE FARMACEUTYCZNE

6.1 Wykaz substancji pomocniczych

Laktoza jednowodna Celuloza mikrokrystalicznaKarboksymetyloskrobia sodowa (typ A)Skrobia ziemniaczana Magnezu stearynian.

6.2 Niezgodności farmaceutyczne

Nie dotyczy.

6.3 Okres ważności

5 lat

6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

Przechowywać w temperaturze do 25°C. Przechowywać w oryginalnym opakowaniu.

6.5 Rodzaj i zawartość opakowania

Blistry z folii PVC/PVDC/Aluminium w tekturowym pudełku.30 tabletek (2 blistry po 15 szt.)

6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego do stosowania

Bez specjalnych wymagań.

Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie zlokalnymi przepisami.

7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

„PRZEDSIĘBIORSTWO PRODUKCJI FARMACEUTYCZNEJ HASCO-LEK” S.A.51-131 Wrocław, ul. Żmigrodzka 242 E

Tel. +48 (71) 352 95 22 Faks +48 (71) 352 76 36