Stan pacjentów z nadciśnieniem tętniczym należy uważnie monitorować.
U pacjentów leczonych agonistami LHRH (agonistami hormonu uwalniającego gonadotropinę),takimi jak leuprorelina, istnieje zwiększone ryzyko depresji (również ciężkiej). Pacjentów należypoinformować o takim zagrożeniu i w razie wystąpienia objawów zastosować właściwe leczenie.
Obserwowano reakcje alergiczne i anafilaktyczne, w tym reakcje miejscowe (w miejscu wstrzyknięcia) i ogólnoustrojowe.
Ze względu na krótkotrwałe zwiększenie stężenia testosteronu w surowicy na początku leczenia, comoże przemijająco nasilić objawy choroby, stan pacjentów z ryzykiem powikłań neurologicznych,przerzutów do kręgosłupa i zwężenia dróg moczowych należy w pierwszych tygodniach leczeniaw miarę możliwości poddawać stałej kontroli, tak jak w wypadku pacjentów hospitalizowanych.
Należy rozważyć dodatkowe podawanie odpowiedniego leku hamującego wydzielanie androgenóww początkowym etapie leczenia w celu złagodzenia możliwych następstw początkowego zwiększeniastężenia testosteronu i nasilenia objawów klinicznych.
Powodzenie leczenia należy oceniać w regularnych odstępach czasu (zwłaszcza w razie oznak postępuchoroby mimo odpowiedniego leczenia) przez badanie kliniczne (palpacyjne badanie per rectumgruczołu krokowego, badanie ultrasonograficzne, densytometrię kości, tomografię komputerową)i kontrolowanie aktywności fosfataz i (lub) stężenia PSA oraz testosteronu w surowicy.
Hipogonadyzm związany z długotrwałym leczeniem analogami LHRH i (lub) usunięciem jąder (orchidektomii) może prowadzić do osteoporozy ze zwiększonym ryzykiem złamań. Rozwój osteoporozy jest silniejszy po zabiegu orchidektomii (ze zwiększeniem stężenia kortyzolu) niż po podaniu analogów LHRH. U pacjentów obarczonych dużym ryzykiem wspomagające leczenie bisfosfonianem może zapobiec demineralizacji kości.
U niektórych pacjentów leczonych analogami gonadoliberyny (ang. luteinizing-hormone-releasing hormone, hormon uwalniający hormon luteinizujący - LHRH) notowano zmiany tolerancji glukozy. Podczas stosowania produktu leczniczego Leuprostin należy ściśle kontrolować stan pacjentówz cukrzycą.
Leczenie antyandrogenowe może spowodować wydłużenie odstępu QT.
U pacjentów z czynnikami ryzyka wydłużenia odstępu QT w wywiadzie oraz u pacjentówotrzymujących jednocześnie produkty lecznicze, które mogą wydłużyć odstęp QT (patrz punkt 4.5),lekarz powinien ocenić przed rozpoczęciem stosowania produktu Leuprostin stosunek korzyści doryzyka (włącznie z możliwością wystąpienia zaburzeń rytmu serca typu torsade de pointes).
4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji
Ponieważ leczenie antyandrogenowe może spowodować wydłużenie odstępu QT, należy uważnie ocenić jednoczesne stosowanie produktu Leuprostin i produktów leczniczych, które wydłużają odstęp QT lub produktów leczniczych, które mogą wywołać zaburzenia rytmu serca typu torsade de pointes,tj. leki przeciwarytmiczne klasy IA (np. chinidyna, dyzopiramid) lub klasy III (np. amiodaron, sotalol,dofetylid, ibutylid), metadon, moksyfloksacyna, leki przeciwpsychotyczne itd. (patrz punkt 4.4).
4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację
Leuprostin przeznaczony jest do stosowania wyłącznie u mężczyzn.
4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn
Ze względu na występowanie u nielicznych pacjentów uczucia zmęczenia, które pojawia sięzwłaszcza na początku leczenia i może być również związane z chorobą nowotworową, produkt
4 DE/H/1681/001/IB/029