CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

Alendronic Acid Genoptim,70 mg, tabletki

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

Każda tabletka zawiera 70 mg kwasu alendronowego w postaci 91,37 mg sodu alendronianu trójwodnego (Acidum alendronicum).

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Tabletka.

Białe, owalne, płaskie tabletki o wymiarach 14 x 8 mm, oznaczone symbolem "70" na jednej stronie.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1. Wskazania do stosowania

Leczenie osteoporozy po menopauzie. Kwas alendronowy zmniejsza ryzyko złamań kręgów orazszyjki kości udowej.

4.2. Dawkowanie i sposób podawania

Zalecane dawkowanie to jedna tabletka 70 mg raz na tydzień. Nie ustalono optymalnego czasuleczenia osteoporozy bisfosfonianami. Należy okresowo dokonywać ponownej oceny zasadnościkontynuacji leczenia w oparciu o korzyści i potencjalne zagrożenia związane ze stosowaniemproduktu Alendronic Acid Genoptim, w szczególności po 5 lub więcej latach leczenia.

W celu zapewnienia prawidłowego wchłaniania alendronianu:

Produkt Alendronic Acid Genoptim należy przyjąć co najmniej 30 minut przed spożyciem pierwszegoposiłku, napoju lub innego leku w danym dniu, popijając tylko zwykłą wodą. Inne napoje (w tymwoda mineralna), pokarm oraz niektóre leki prawdopodobnie zmniejszają wchłanianie alendronianu(patrz punkt 4.5).

W celu ułatwienia przedostania się tabletki do żołądka i w ten sposób zmniejszenia ryzyka podrażnień miejscowych oraz przełyku lub niekorzystnych odczuć (patrz punkt 4.4):

• Produkt Alendronic Acid Genoptim należy połknąć tylko po wstaniu rano z łóżka, popijając pełnąszklanką wody (nie mniej niż 200 ml lub 7 uncji objętościowych).

• Pacjenci powinni połykać tabletkę produktu Alendronic Acid Genoptim jedynie w całości. Pacjencinie powinni rozkruszać, rozgryzać tabletki ani pozwolić jej rozpuścić się w ustach, ponieważ może towywołać owrzodzenie błony śluzowej jamy ustnej lub gardła.

• Pacjenci nie powinni kłaść się do czasu spożycia pierwszego posiłku w danym dniu, co powinnomieć miejsce co najmniej 30 minut po zażyciu produktu Alendronic Acid Genoptim.

• Pacjenci nie powinni kłaść się przez co najmniej 30 minut od zażycia produktu Alendronic AcidGenoptim.

• Kwasu alendronowego nie należy zażywać przed snem ani przed całkowitym wstaniem z łóżka rano.

Pacjenci powinni otrzymywać suplementację wapnia oraz witaminy D, jeżeli ich podaż w diecie jestniewystarczająca (patrz punkt 4.4 ).

Stosowanie u osób w podeszłym wieku: W badaniach klinicznych nie obserwowano zależnych odwieku różnic w skuteczności lub bezpieczeństwie stosowania alendronianu. Dlatego u osób wpodeszłym wieku nie ma konieczności zmiany dawkowania.

Stosowanie w niewydolności nerek: Nie ma konieczności zmiany dawkowania u pacjentów zewspółczynnikiem przesączania kłębuszkowego (ang. GFR) większym niż 35 ml/min. Nie zaleca sięstosowania alendronianu przez pacjentów z niewydolnością nerek, gdy GFR mniejszy jest niż 35 ml/min, z uwagi na brak doświadczenia.

Dzieci i młodzież: Stosowanie sodu alendronianu nie jest zalecane u dzieci w wieku poniżej 18 latz powodu niewystarczających danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania i skuteczności leczeniaw schorzeniach związanych z osteoporozą u dzieci i młodzieży (patrz także punkt 5.1).

Nie oceniano produktu Kwas alendronowego70 mg przyjmowanego raz w tygodniu w leczeniuosteoporozy wywołanej stosowaniem glikokortykosteroidów.

4.3 Przeciwwskazania

• Nieprawidłowości budowy przełyku i inne czynniki opóźniające opróżnianie się przełyku, takie jak zwężenie lub achalazja.

• Niezdolność do stania lub siedzenia prosto przez co najmniej 30 minut.• Nadwrażliwość na kwas alendronowy lub na którąkolwiek substancję pomocnicząwymienioną w punkcie 6.1.

• Hipokalcemia.

• Patrz także punkt 4.4.

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Alendronian może wywołać miejscowe podrażnienie błony śluzowej górnego odcinka przewodupokarmowego. Ponieważ istnieje ryzyko pogorszenia przebiegu choroby podstawowej, należyzachować ostrożność podając alendronian pacjentom z aktualnymi problemami dotyczącymi górnegoodcinka przewodu pokarmowego takimi jak dysfagia, choroba przełyku, zapalenie błony śluzowejżołądka, zapalenie dwunastnicy, owrzodzenia, lub po niedawno (w ciągu ostatniego roku) przebytejpoważnej chorobie przewodu pokarmowego, takiej jak choroba wrzodowa żołądka i (lub)dwunastnicy lub czynne krwawienie z przewodu pokarmowego, lub zabieg chirurgiczny w obrębiegórnego odcinka przewodu pokarmowego z wyjątkiem plastyki odźwiernika (patrz punkt 4.3).U pacjentów z rozpoznanym przełykiem Barretta, lekarze przepisujący receptę powinni rozważyćkorzyści i potencjalne ryzyko stosowania alendronianu u indywidualnego pacjenta.

U pacjentów otrzymujących alendronian opisywano działania niepożądane dotyczące przełyku(niekiedy ciężkie i wymagające hospitalizacji), takie jak zapalenie przełyku, owrzodzenie przełykuoraz nadżerki przełyku, po których rzadko dochodzi do zwężenia przełyku. Z tego powodu lekarzpowinien czujnie obserwować pacjenta pod względem objawów podmiotowych lub przedmiotowychwskazujących na możliwe wystąpienie działań niepożądanych dotyczących przełyku, a pacjentównależy poinformować, aby przerwali leczenie alendronianem i skonsultowali się z lekarzem w razie

wystąpienia objawów podrażnienia przełyku, takich jak trudności podczas przełykania, ból podczasprzełykania lub ból zamostkowy, pierwsze objawy lub nasilające się objawy zgagi.

Ryzyko ciężkich niepożądanych objawów dotyczących przełyku wydaje się większe u pacjentów,którzy przyjmują alendronian w nieprawidłowy sposób i (lub), którzy kontynuują leczeniealendronianem po wystąpieniu objawów sugerujących podrażnienie przełyku. Jest bardzo ważne, abypacjent otrzymał pełne informacje dotyczące dawkowania i je zrozumiał: (patrz punkt 4.2). Pacjentównależy poinformować, że nieprzestrzeganie tych instrukcji może zwiększyć ryzyko wystąpieniaproblemów dotyczących przełyku.

Pomimo, że w licznych badaniach klinicznych nie obserwowano zwiększonego ryzyka, istniejąrzadkie doniesienia (porejestracyjne) dotyczące owrzodzeń żołądka i dwunastnicy, niekiedy o ciężkimprzebiegu i z powikłaniami.

Martwicę kości szczęki zwykle związane z ekstrakcją zęba i (lub) miejscowym zakażeniem (w tymzapaleniem kości i szpiku) odnotowano u pacjentów z rozpoznaniem raka, otrzymujących schematleczenia złożony głównie z bisfosfonianów podawanych dożylnie. Wielu tych pacjentów otrzymywałorównież chemioterapię i kortykosteroidy. Martwicę kości szczęki odnotowano również u pacjentówz osteoporozą przyjmujących doustnie bisfosfoniany.

Oceniając ryzyko rozwoju martwicy kości szczęki u poszczególnych pacjentów, należy uwzględnićnastępujące czynniki ryzyka:

• siłę działania leku z grupy bisfosfonianów (największa w przypadku kwasu zoledronowego),

drogę podania (patrz wyżej) oraz dawkę skumulowaną;

• rak, chemioterapię, radioterapię, przyjmowanie kortykosteroidów, palenie

tytoniu;

• choroby jamy ustnej i zębów w wywiadzie, nieprawidłową higienę jamy ustnej, choroby

przyzębia, inwazyjne zabiegi stomatologiczne oraz źle dopasowane protezy dentystyczne.

Przed leczeniem doustnymi bisfosfonianami, u pacjentów ze złym stanem uzębienia należy rozważyćbadanie stomatologiczne z odpowiednimi zabiegami zapobiegawczymi.

W okresie leczenia pacjenci ci powinni, o ile to możliwe, unikać inwazyjnych zabiegówstomatologicznych. W przypadku pacjentów, u których w okresie leczenia bisfosfonianami wystąpiłamartwica kości szczęki, stomatologia chirurgiczna może zaostrzyć ten stan. Brak danychwykazujących czy zaprzestanie leczenia bisfosfonianami zmniejsza ryzyko martwicy kości szczękiu pacjentów wymagających zabiegów stomatologicznych.

Ocena kliniczna lekarza prowadzącego powinna określić plan postępowania z każdym pacjentemw oparciu o indywidualną ocenę stosunku korzyści do ryzyka.

W trakcie leczenia bisfosfonianami wszystkich pacjentów należy zachęcać do utrzymywaniawłaściwej higieny jamy ustnej, zgłaszania się na rutynowe przeglądy do dentysty oraz informowaniao wszelkich objawach dotyczących jamy ustnej, takich jak ruchomy ząb, ból czy obrzęk.

Obserwowano bóle kości, stawów i (lub) mięśni u pacjentów przyjmujących bisfosfoniany. Powprowadzeniu produktu do obrotu objawy te rzadko były ciężkie i (lub) powodujące niesprawnośćpacjenta (patrz punkt 4.8). Pierwsze objawy mogą wystąpić w pierwszym dniu leczenia i (lub) powielu miesiącach od rozpoczęcia leczenia. U większości pacjentów objawy przemijały po przerwaniuleczenia. Nawrót objawów wystąpił u niektórych pacjentów po ponownym przyjęciu tego samegoproduktu lub po zastosowaniu innego bisfosfonianu.

Zgłaszano, w szczególności u pacjentów otrzymujących leczenie długookresowe osteoporozy,występowanie atypowych złamań podkrętarzowych i trzonu kości udowej w związku z leczeniembisfosfonianami. Takie poprzeczne lub krótkie ukośne załamania mogą wystąpić w każdym miejscu

wzdłuż kości udowej od tuż poniżej pomniejszonego krętarza do tuż powyżej powierzchninadkłykciowej. Złamania te występowały po niewielkim urazie lub bez urazu, a niektórzy pacjenciodczuwali ból uda lub ból w pachwinie, któremu często towarzyszyły objawy złamania z przeciążeniaw badaniach obrazowych na tygodnie do miesięcy przed ujawnieniem się pełnego złamania kościudowej. Złamania często występowały obustronnie, dlatego należy zbadać stan kości przeciwstronneju leczonych bisfosfonianami pacjentów, którzy doznali złamania trzonu kości udowej. Zgłaszanorównież przypadki słabego gojenia się tych złamań. Zaleca się odstawienie bisfosfonianówu pacjentów ze złamaniami z przeciążenia do czasu przeprowadzenia oceny stanu pacjenta, w oparciuo indywidualną ocenę stosunku korzyści z leczenia do ryzyka.

W trakcie leczenia bisfosfonianami należy pouczyć pacjentów, aby zgłaszali jakikolwiek przypadekbólu uda, biodra lub pachwiny oraz pacjenci z takimi objawami powinni być zbadani pod kątemniepełnego złamania kości udowej.

Po dopuszczeniu do obrotu rzadko donoszono o występowaniu ostrych reakcji skórnych, w tymzespołu Stevens-Johnsona oraz toksycznej nekrolizy naskórka.

Pacjentów należy pouczyć, że jeżeli zapomną przyjąć dawkę produktu Alendronic Acid Genoptimprzyjmowanego raz na tydzień, powinni przyjąć jedną tabletkę rano, w dniu, w którym sobie o tymprzypomną. Nie powinni przyjmować dwóch tabletek tego samego dnia, ale ponownie przyjąć jednątabletkę raz w tygodniu, w wybranym dniu zgodnie z wcześniejszym schematem.

Nie zaleca się stosowania alendronianu przez pacjentów z niewydolnością nerek, gdy GFR mniejszyjest niż 35 ml/min, (patrz punkt 4.2.).

Należy rozważyć inne przyczyny osteoporozy niż niedobór estrogenów i starzenie się.

Przed rozpoczęciem leczenia alendronianem należy wyrównać hipokalcemię (patrz punkt 4.3). Należyrównież skutecznie leczyć inne zaburzenia wpływające na gospodarkę mineralną (takie jak niedobórwitaminy D i niedoczynność przytarczyc). U pacjentów z takim zaburzeniami, w trakcie leczeniaproduktem Alendronic Acid Genoptim należy monitorować stężenie wapnia i objawy hipokalcemii.

Z uwagi na pozytywne działanie alendronianu polegające na zwiększaniu mineralizacji kości, możewystąpić zmniejszenie stężenia wapnia oraz fosforanów w surowicy, szczególnie u pacjentówprzyjmujących glikokortykosteroidy, u których wchłanianie wapnia może być zmniejszone.Zaburzenia te mają zwykle małe nasilenie i przebiegają bezobjawowo. Opisywano jednak równieżobjawową hipokalcemię, niekiedy o ciężkim przebiegu, często u pacjentów z zaburzeniamipredysponującymi do jej wystąpienia (np. niedoczynność przytarczyc, niedobór witaminy D orazzaburzenie wchłaniania wapnia).

Zapewnienie odpowiedniej podaży wapnia oraz witaminy D jest bardzo ważne, zwłaszczau pacjentów otrzymujących glikokortykosteroidy.

Podczas stosowania bisfosfonianów notowano martwicę kości przewodu słuchowego zewnętrznego,głównie związaną z długotrwałym leczeniem. Możliwe czynniki ryzyka martwicy kości przewodusłuchowego zewnętrznego obejmują stosowanie steroidów i chemioterapii i (lub) czynniki ryzykamiejscowe, takie jak zakażenie lub uraz. Możliwość wystąpienia martwicy kości przewodusłuchowego zewnętrznego należy rozważyć u pacjentów przyjmujących bisfosfoniany, u którychwystępują objawy związane z uchem, w tym przewlekłe zakażenia ucha.

4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Pokarm i napoje (w tym woda mineralna), suplementy wapnia, leki zobojętniające sok żołądkowyoraz niektóre doustne produkty lecznicze stosowane w tym samym czasie prawdopodobnie zaburząwchłanianie alendronianu. Z tego powodu pacjent musi odczekać co najmniej 30 minut po zażyciualendronianu, a przed zażyciem jakiegokolwiek innego doustnego leku (patrz punkt 4.2 oraz 5.2).

Nie są spodziewane inne interakcji z lekami o znaczeniu klinicznym. Pewna liczba pacjentóww badaniach klinicznych otrzymywała estrogeny (dopochwowo, transdermalnie lub doustnie)w trakcie leczenia alendronianem. Nie stwierdzono działań niepożądanych związanych z ichjednoczesnym stosowaniem.

Należy zachować ostrożność w trakcie jednoczesnego stosowania alendronianu i NLPZ, ponieważstosowanie NLPZ związane jest z podrażnieniem przewodu pokarmowego.

Mimo, że nie przeprowadzono specyficznych badań oceniających interakcje, w badaniach klinicznychstosowano alendronian z wieloma często zalecanymi lekami i nie obserwowano niekorzystnychklinicznie interakcji.

4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Ciąża

Alendronianu nie należy stosować w czasie ciąży. Brak jest wystarczających danych dotyczącychstosowania alendronianu u kobiet w ciąży. Badania na zwierzętach nie wykazują bezpośredniegoszkodliwego wpływu na przebieg ciąży, rozwój zarodka/płodu lub rozwój pourodzeniowy.Alendronian podawany w czasie ciąży u szczurów wywoływał dystocję związaną z hipokalcemią(patrz punkt 5.3)

Karmienie piersią

Nie wiadomo czy alendronian przenika do mleka ludzkiego. Alendronianu nie należy stosowaću kobiet karmiących piersią.

4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Nie przeprowadzono badań dotyczących wpływu produktu na zdolność prowadzenia pojazdówi obsługiwania maszyn. Jednakże niektóre działania niepożądane, które były zgłaszane w związku zestosowaniem produktu Alendronic Acid Genoptim mogą u niektórych pacjentów wywieraćnegatywny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. (patrz punkt 4.8).Indywidualne odpowiedzi na produkt Alendronic Acid Genoptim mogą być różne (patrz punkt 4.8).

4.8 Działania niepożądane

W trwającym jeden rok badaniu obejmującym kobiety po menopauzie z osteoporozą, ogólne profilebezpieczeństwa kwasu alendronowego podawanego raz na tydzień w dawce 70 mg (n=519) orazalendronianu w dawce 10 mg/dobę (n=370) były podobne.

W dwóch trzyletnich badaniach o praktycznie identycznym protokole obejmujących kobiety pomenopauzie (alendronian w dawce 10 mg: n=196, placebo: n=397) ogólne profile bezpieczeństwaalendronianu w dawce 10 mg/dobę oraz placebo były podobne.

Działania niepożądane opisane przez badaczy jako możliwie, prawdopodobnie lub zdecydowaniezwiązane z lekiem zamieszczono poniżej jeżeli wystąpiły u ≥ 1% w dowolnej leczonej grupiew badaniu trwającym jeden rok lub u ≥ 1% pacjentów leczonych alendronianem w dawce10 mg/dobę, jeżeli ich częstość była większa niż w grupie otrzymującej placebo w badaniachtrwających trzy lata:

Badanie trwające 1 rok Badania trwające 3 lata

Produkt FosamaxAlendronian

raz na tydzień w 10 mg/dobę

dawce 70 mg (n = 370)

(n = 519) %

Alendronian

10 mg/dobę

(n = 196)

Placebo

(n = 397)

Zaburzenia żołądka i jelit

- ból brzucha

- niestrawność

- regurgitacja kwaśną

treścią

- nudności

- wzdęcie brzucha

- zaparcie

- biegunka

- dysfagia

- oddawanie gazów

- zapalenie błony

śluzowej żołądka

- owrzodzenie żołądka

- owrzodzenie przełyku

3,7

2,7

1,9

1,0

0,8

0,6

0,4

0,2

0,0

3,0

2,2

2,4

1,4

1,6

0,5

1,6

1,1

0,0

6,6

3,6

2,0

3,6

1,0

3,1

1,0

2,6

0,5

0,0

1,5

4,8

3,5

4,3

4,0

0,8

1,8

0,0

0,5

1,3

0,0

Zaburzenia mięśniowo-

szkieletowe

- ból mięśniowo-

szkieletowy (kości,

mięśni lub stawów)

- skurcze mięśni

Zaburzenia układu

nerwowego

- ból głowy

2,9

3,2

1,1

4,1

0,0

2,5

1,0

0,2

0,4 0,3 2,6 1,5

Następujące działania niepożądane zgłaszano również w trakcie badań klinicznych i (lub) podopuszczeniu do obrotu zgodnie z następującymi częstościami:Bardzo często (≥1/10), Często (≥1/100 <1/10),

Niezbyt często (≥1/1 000 <1/100), Rzadko (≥1/10 000 <1/1 000),

Bardzo rzadko (<1/10 000, w tym pojedyńcze przypadki),

Częstość

nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych

)

Zaburzenia układu

immunologicznego

Zaburzenia

metabolizmu i

odżywiania

Rzadko: reakcje nadwrażliwości w tym pokrzywka i obrzęk

naczynioruchowy

Rzadko: objawowa hipokalcemia, zwykle w związku z zaburzeniami

predysponującymi do jej wystąpienia§

Zaburzenia układu

nerwowego

Często: ból głowy, zawroty głowy†

Niezbyt często: zaburzenia smaku†

Zaburzenia oka Niezbyt często: zaburzenia oka (zapalenie naczyniówki, zapalenie twardówki, zapalenie blaszki nadtwardówkowej)Zaburzenia ucha i Często: zawroty głowy†błędnika

Zaburzenia żołądka

i jelit

Często: ból brzucha, dyspepsja, zaparcia, biegunki, wzdęcia z

oddawaniem gazów, owrzodzenie przełyku* dysfagia*, wzdęcie

brzucha, regurgitacja kwaśną treścią

Niezbyt często: nudności, wymioty, zapalenie błony śluzowej żołądka,zapalenie przełyku*, nadżerki przełyku*, smoliste stolce†Rzadko: zwężenie przełyku*, owrzodzenie błony śluzowej jamy ustneji gardła*, owrzodzenia lub krwawienie z górnego odcinka przewodupokarmowego§

Zaburzenia skóry i

tkanki podskórnej

Często: łysienie†, świąd†

Niezbyt często: wysypka, rumień.

Rzadko: wysypka z nadwrażliwością na światło, ostre reakcje skórne,

w tym w tym zespół Stevensa-Johnsona oraz toksyczne martwicze

oddzielanie się naskórka (zespół Lyella). ‡

Zaburzenia

mięśniowo-

szkieletowe i tkanki

łącznej

Bardzo często: bóle mięśniowo-szkieletowe (kostne, mięśniowe lub

stawowe) czasem o ostrym przebiegu†§

Często: obrzęk stawów†

Rzadko: martwica kości szczęki ‡§, złamania z przeciążenia części

⊥

bliższej trzonu kości udowej

(działanie niepożądane związane ze stosowaniem leków z grupy

bisfosfonianów).

Bardzo rzadko: martwica kości przewodu słuchowego zewnętrznego

Zaburzenia ogólne i Często: osłabienie†, obrzęk obwodowy†stany w miejscu Niezbyt często: przemijające objawy tak jak w reakcji ostrej fazy (bólpodania mięśni, złe samopoczucie oraz rzadko gorączka), zwykle w początkowej fazie leczenia.†.

§ patrz punkt 4.4

† częstość w badaniach klinicznych była podobna w grupie przyjmującej badany produkt orazw grupie przyjmującej placebo.

* patrz punkty 4.2 i 4.4.

‡ działanie niepożądane zostało zidentyfikowane w ramach obserwacji po dopuszczeniu doobrotu. Częstość jako rzadka została ustalona na podstawie właściwych badań klinicznych⊥ działanie niepożądane zostało zidentyfikowane w ramach obserwacji po dopuszczeniu doobrotu.

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działańniepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowaniaproduktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszaćwszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu MonitorowaniaNiepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych,Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych:

Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, tel.: + 48 22 49-21-301, fax: +48 22 49-21-309, e-mail:[email protected].

Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

4.9 Przedawkowanie

Hipokalcemia, hipofosfatemia oraz działania niepożądane dotyczące górnego odcinka przewodupokarmowego, takie jak podrażnienie żołądka, zgaga, zapalenie przełyku, zapalenie błony śluzowejżołądka lub owrzodzenie mogą być skutkiem przedawkowania postaci doustnej.

Brak swoistych informacji dotyczących leczenia przedawkowania alendronianu. W celu związaniaalendronianu należy podać mleko lub leki zobojętniające sok żołądkowy. Z uwagi na ryzykopodrażnienia przełyku nie należy wywoływać wymiotów, a pacjent powinien pozostawać w pozycjipionowej.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1 Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna: Bisfosfoniany stosowane w leczeniu chorób kości. Kod ATC: M05B A04

Czynny składnik produktu leczniczego Alendronic Acid Genoptim , alendronian sodu trójwodny, jestbisfosfonianem, który hamuje resorpcję kości przez osteoklasty, nie wywołując bezpośredniegowpływu na tworzenie się kości. Badania przedkliniczne wykazały, że alendronian preferencyjniewiąże się z miejscami aktywnej resorpcji. Aktywność osteoklastów ulega zahamowaniu, bez wpływuna rekrutację lub przyleganie osteoklastów. Jakość kości wytworzonej w trakcie leczeniaalendronianem jest prawidłowa.

Leczenie osteoporozy pomenopauzalnej

Osteoporozę definiuje się jako chorobę, w której gęstość mineralna kości (ang. BMD) kręgówlub szyjki kości udowej 2,5 SD poniżej średniej wielkości w normalnej młodej populacji lubjako występowanie złamań wywołanych nadmierną łamliwością kości niezależnie od BMD.

W trwającym jeden rok wieloośrodkowym badaniu obejmującym kobiety po menopauziez osteoporozą wykazano równoważność terapeutyczną leku kwasu alendronowego podawanego raz natydzień w dawce 70 mg (n=519) oraz alendronianu w dawce 10 mg na dobę (n=370) . Średniezwiększenie się BMD kręgosłupa lędźwiowego po roku w porównaniu do wartości początkowejwynosiło 5,1% (95% CI: 4,8, 5,4%) w grupie otrzymującej 70 mg raz na tydzień oraz 5,4% (95% CI:5,0, 5,8%) w grupie otrzymującej 10 mg na dobę. Średnie zwiększenie BMD wynosiło 2,3% oraz2,9% dla szyjki kości udowej oraz 2,9% oraz 3,1% dla całej kości udowej odpowiednio w grupieotrzymującej 70 mg raz na tydzień oraz 10 mg raz na dobę. Również w innych miejscach szkieletuBMD zwiększyło się w podobnym zakresie w obu grupach terapeutycznych.

Wpływ alendronianu na masę kostną oraz częstość złamań u kobiet po menopauzie oceniano w dwóchpoczątkowych badaniach skuteczności o podobnym projekcie (n=994) jak również w badaniudotyczącym interwencji w złamaniach (Fracture Intervention Trial - FIT: n=6 459).

W początkowych badaniach skuteczności, średnia mineralna gęstość kości (BMD) zwiększyła się po3 latach w grupie otrzymującej alendronian w dawce 10 mg/dobę w porównaniu z placebo o 8,8%,5,9% oraz 7,8% odpowiednio w kręgach, szyjce kości udowej i krętarzu. Również BMD całego ciałazwiększyła się znamiennie. Obserwowano 48% zmniejszenie (alendronian 3,2% vs. placebo 6,2%)odsetka pacjentów leczonych alendronianem, u których doszło do co najmniej jednego złamaniakręgu, w porównaniu z grupą otrzymującą placebo. W trwającym 2 lata przedłużeniu tych badańBMD kręgów i krętarza nadal się zwiększała, natomiast BMD całkowita i szyjki kości udowejpozostała na tym samym poziomie.

Badanie FIT obejmowało 2 badania z grupą kontrolną otrzymującą placebo, w których podawanoalendronian raz na dobę (5 mg na dobę przez 2 lata oraz 10 mg na dobę przez dodatkowo jeden roklub dwa lata):

• FIT 1: Trzyletnie badanie obejmujące 2 027 z wyjściowo co najmniej jednym złamaniem(kompresyjnym) kręgu. W badaniu tym codziennie podawany alendronian zmniejszył częstość ≥ 1nowego złamania kręgu o 47% (alendronian 7,9% vs. placebo 15,0%). Dodatkowo obserwowanostatystycznie istotne zmniejszenie częstości występowania złamań szyjki kości udowej (1,1% vs.2,2%, zmniejszenie o 51%).

• FIT 2: Czteroletnie badanie obejmujące 4 432 pacjentów z małą masą kostną, jednak wyjściowo bezzłamań kręgów. W badaniu tym obserwowano znamienną różnicę w analizie podgrupy kobietz osteoporozą (37% populacji światowej, która odpowiada powyższej definicji osteoporozy) wzakresie częstości występowania złamań biodra (alendronian 1,0% vs. placebo 2,2%, zmniejszenieo 56%) oraz w zakresie częstości występowania. 1 złamania kręgu (2,9% vs. 5,8%, zmniejszenieo 50%).

Wyniki badań laboratoryjnych

W badaniach klinicznych obserwowano bezobjawowe, łagodne i przemijające zmniejszenie stężeniawapnia oraz fosforanów w surowicy u odpowiednio około 18 oraz 10 % pacjentów stosującychalendronian w dawce 10 mg/dobę w porównaniu z około 12 oraz 3% w grupie otrzymującej placebo.Jednak częstość zmniejszenia stężenia w surowicy wapnia do < 8,0 mg/dl (2,0 mmol/l) orazfosforanów do ≤2,0 mg/dl (0,65 mmol/l) były podobne w obu leczonych grupach.

Dzieci i młodzież: Badania dotyczące stosowania sodu alendronianiu przeprowadzono u niewielkiejliczby pacjentów w wieku poniżej 18 lat z wrodzoną łamliwością kości. Wyniki są niewystarczające,aby podtrzymać jego stosowanie u dzieci i młodzieży z wrodzoną łamliwością.

5.2 Właściwości farmakokinetyczne

Wchłanianie

W porównaniu do wzorcowej dawki dożylnej, średnia dostępność biologiczna po doustnym podaniualendronianu u kobiet wynosiła 0,64% dla dawek od 5 do 70 mg podawanych po nocnej przerwiew posiłkach i dwie godziny przed standaryzowanym śniadaniem. Dostępność biologiczna zmniejszyłasię do szacunkowej wartości 0,46% oraz 0,39%, gdy alendronian podano godzinę lub pół godzinyprzed standaryzowanym śniadaniem. W badaniach dotyczących osteoporozy, alendronian wykazywałskuteczność gdy podawano go co najmniej 30 minut przed pierwszym posiłkiem lub napojemw danym dniu.

Dostępność biologiczna była natomiast znikoma, gdy alendronian podawano razem zestandaryzowanym śniadaniem lub do 2 godzin po nim. Jednoczesne podawanie alendronianu z kawąlub sokiem pomarańczowym zmniejszyło dostępność biologiczną o około 60%.

U zdrowych osób, doustny prednizon (20 mg trzy razy na dobę przez pięć dni) nie wywoływałklinicznie istotnej zmiany dostępności biologicznej po podaniu doustnym alendronianu (średniezwiększenie od 20% do 44%).

Dystrybucja

Badania u szczurów pokazują przemijającą dystrybucję alendronianu do tkanek miękkich po podaniudożylnym w dawce 1 mg/kg, jednak następnie ulega on szybkiej redystrybucji do kości lub jestwydalany z moczem. Średnia objętość dystrybucji w stanie równowagi, z wyłączeniem kości, wynosiu człowieka co najmniej 28 litrów. Stężenia substancji czynnej w osoczu po doustnym podaniuterapeutycznych dawek są zbyt małe, aby można je wykryć analitycznie (<5 ng/ml). Wiązaniez białkami w osoczu człowieka wynosi około 78%.

Biotransformacja

Nie ma dowodów, że alendronian metabolizowany jest u zwierząt lub u człowieka.

Wydalanie

Po dożylnym podaniu jednej dawki alendronianu [14C], około 50% radioizotopu wydalane byłoz moczem w ciągu 72 godzin, natomiast w kale obserwowano niewiele radioizotopu lub nieobserwowano go wcale. Po dożylnym podaniu dawki 10 mg, klirens nerkowy alendronianu wynosił71 ml/min, a klirens całego ciała nie przekraczał 200 ml/min. Stężenie w osoczu zmniejszyło sięo ponad 95% w ciągu sześciu godzin po podaniu dożylnym. Okres półtrwania w fazie eliminacjiu człowieka szacuje się na ponad dziesięć lat, co odzwierciedla uwalnianie alendronianu ze szkieletu.Alendronian nie jest wydalany za pośrednictwem układu transportu substancji kwaśnych lubzasadowych w nerce szczura, dlatego nie przewiduje się, aby wpływał na eliminację innychproduktów leczniczych tą drogą u człowieka.

Charakterystyka u pacjentów

Badania przedkliniczne pokazują, że lek, który nie odłoży się w kości, ulega szybkiej eliminacjiz moczem. Nie obserwowano wysycenia mechanizmów jego wychwytu w kościach po przewlekłymstosowaniu leku u zwierząt w kumulacyjnej dawce do 35 mg/kg dożylnie. Pomimo braku klinicznychinformacji prawdopodobne jest, że podobnie jak u zwierząt wydalanie alendronianu przez nerkiulegnie zmniejszeniu u pacjentów z zaburzeniem czynności nerek. Z tego powodu u pacjentówz zaburzeniem czynności nerek można spodziewać się nieco większej kumulacji alendronianuw kościach (patrz 4.2 "Dawkowanie i sposób podawania").

5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

Dane niekliniczne, uzyskane na podstawie konwencjonalnych badań farmakologicznych dotyczącychbezpieczeństwa stosowania, toksyczności po podaniu wielokrotnym, genotoksycznościi potencjalnego działania rakotwórczego nie ujawniają występowania szczególnego zagrożenia dlaczłowieka. Badania u szczurów pokazują, że leczenie alendronianem w czasie ciąży związane byłoz dystocją u samic w trakcie porodu w następstwie hipokalcemii. W podaniach, po podaniu dużychdawek u szczurów wykazano niepełne kostnienie kości u płodów. Nie wiadomo, czy można to odnieśćdo człowieka.

6. DANE FARMACEUTYCZNE

6.1 Wykaz substancji pomocniczych

Celuloza mikrokrystalicznaKrospowidon (Typ A)Magnezu stearynian

6.2 Niezgodności farmaceutyczne

Nie dotyczy.

6.3 Okres ważności

3 lata.

6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania.

6.5 Rodzaj i zawartość opakowania

Blister Al/Al.

Opakowania zawierające 2, 4, 8, 12 i 40 tabletek.