CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO
1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO
ARIPSAN, 5 mg, tabletkiARIPSAN, 10 mg, tabletkiARIPSAN, 15 mg, tabletki
2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY
Każda tabletka zawiera 5 mg arypiprazolu.
Substancja pomocnicza o znanym działaniu: 42,84 mg laktozy jednowodnej w tabletce.
ARIPSAN, 10 mg tabletki
Każda tabletka zawiera 10 mg arypiprazolu.
Substancja pomocnicza o znanym działaniu: 40,26 mg laktozy jednowodnej w tabletce.
ARIPSAN, 15 mg tabletki
Każda tabletka zawiera 15 mg arypiprazolu.
Substancja pomocnicza o znanym działaniu: 59,894 mg laktozy jednowodnej w tabletce.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA
Tabletka
ARIPSAN, 5 mg tabletki
Niebieskie, niepowlekane, cętkowane tabletki o kształcie zmodyfikowanego prostokąta,z wytłoczonym oznakowaniem „250” po jednej stronie i gładkie po drugiej stronie. Rozmiary 8,1 mm× 4,6 mm.
ARIPSAN, 10 mg tabletki
Różowe, niepowlekane, cętkowane tabletki o kształcie zmodyfikowanego prostokąta, z wytłoczonymoznakowaniem „252” po jednej stronie i gładkie po drugiej stronie. Rozmiary 8,1 mm × 4,6 mm.
ARIPSAN, 15 mg tabletki
Żółte, niepowlekane, cętkowane, okrągłe tabletki ze ściętymi krawędziami, z wytłoczonymoznakowaniem „253” po jednej stronie i gładkie po drugiej stronie. Średnica 7,3 mm.
4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE
4.1 Wskazania do stosowania
Produkt leczniczy ARIPSAN jest wskazany do leczenia schizofrenii u dorosłych i u młodzieżyw wieku 15 lat i starszej.
Produkt leczniczy ARIPSAN jest wskazany w leczeniu epizodów maniakalnych o nasileniuumiarkowanym do ciężkiego w przebiegu zaburzenia afektywnego dwubiegunowego typu I orazw zapobieganiu nowym epizodom maniakalnym u dorosłych, u których występują głównie epizodymaniakalne i którzy odpowiadają na leczenie arypiprazolem (patrz punkt 5.1).
1
Produkt leczniczy ARIPSAN jest wskazany w leczeniu epizodów maniakalnych o nasileniuumiarkowanym do ciężkiego w przebiegu zaburzenia afektywnego dwubiegunowego typu Iu młodzieży w wieku 13 lat i starszej, w leczeniu trwającym do 12 tygodni (patrz punkt 5.1).
4.2 Dawkowanie i sposób podawania
Dawkowanie
Dorośli
Schizofrenia: zalecana dawka początkowa produktu ARIPSAN to 10 lub 15 mg na dobę, z dawkąpodtrzymującą 15 mg na dobę. Lek należy podawać raz na dobę, o stałej porze, niezależnie odposiłków.
Produkt leczniczy ARIPSAN jest skuteczny w dawkach od 10 do 30 mg na dobę. Chociaż niepotwierdzono większej skuteczności dawek większych, niż dawka dobowa 15 mg, jednak uposzczególnych pacjentów większa dawka może być korzystna. Maksymalna dawka dobowa nie możebyć większa, niż 30 mg.
Epizody maniakalne w zaburzeniu afektywnym dwubiegunowym typu I: zalecana dawka początkowa to15 mg arypiprazolu podawane w schemacie raz na dobę, niezależnie od posiłków jako monoterapialub w leczeniu skojarzonym (patrz punkt 5.1). U niektórych pacjentów może być korzystnezastosowanie większej dawki. Maksymalna dawka dobowa nie może być większa, niż 30 mg.
Zapobieganie nawrotom epizodów maniakalnych w zaburzeniu afektywnym dwubiegunowym typu I:w celu zapobiegania nawrotom epizodów maniakalnych u pacjentów, którzy stosują arypiprazolw monoterapii lub w terapii skojarzonej, należy kontynuować leczenie stosując ustaloną dawkę.Dostosowanie dawki dobowej, w tym jej zmniejszenie, należy rozważyć na podstawie stanuklinicznego.
Dzieci i młodzież
Schizofrenia u młodzieży w wieku 15 lat i starszej: zalecana dawka produktu ARIPSAN, to 10 mg nadobę podawane w schemacie raz na dobę, niezależnie od posiłków. Leczenie powinno być rozpoczęteod dawki 2 mg (stosując arypiprazol w postaci roztworu doustnego o mocy 1 mg/ml) przez 2 dni,stopniowo zwiększanej do 5 mg przez kolejne 2 dni, do osiągnięcia zalecanej dawki dobowejwynoszącej 10 mg. W przypadkach gdzie zwiększenie dawki jest właściwe, należy podawać kolejnedawki zwiększone jednorazowo o 5 mg, nie przekraczając maksymalnej dawki dobowej 30 mg (patrzpunkt 5.1).
Produkt leczniczy ARIPSAN jest skuteczny w przedziale dawek 10 do 30 mg na dobę. Nie wykazanowiększej skuteczności dla dawek dobowych większych, niż 10 mg, chociaż niektórzy pacjenci mogąodnieść korzyść z zastosowania większych dawek.
Produkt leczniczy ARIPSAN nie jest zalecany do stosowania u pacjentów ze schizofrenią w wiekuponiżej 15 lat, z powodu braku wystarczających danych dotyczących bezpieczeństwa stosowaniai skuteczności (patrz punkty 4.8 i 5.1).
Epizody maniakalne w zaburzeniu afektywnym dwubiegunowym typu I u młodzieży w wieku 13 lati starszej: zalecana dawka produktu ARIPSAN to 10 mg na dobę, podawana w schemacie raz na dobę,niezależnie od posiłków. Leczenie należy rozpocząć od dawki 2 mg (stosując arypiprazol w postaciroztworu doustnego) przez 2 dni, stopniowo zwiększanej do 5 mg przez kolejne 2 dni, doosiągnięcia zalecanej dawki dobowej wynoszącej 10 mg.
Czas trwania leczenia powinien być możliwie najkrótszy, konieczny do uzyskania kontroli objawówi nie może być dłuższy, niż 12 tygodni. Nie wykazano większej skuteczności leczenia po zastosowaniudawek dobowych większych, niż 10 mg, a dawka dobowa wynosząca 30 mg jest związana zeznacząco większą częstością występowania istotnych działań niepożądanych, włączając zdarzeniazwiązane z objawami pozapiramidowymi (ang. EPS), senność, zmęczenie oraz zwiększenie masy ciała(patrz punkt 4.8). Z tego powodu dawki większe, niż 10 mg na dobę, należy stosować tylko wwyjątkowych przypadkach oraz z zachowaniem ścisłej kontroli klinicznej (patrz punkty 4.4, 4.8 i 5.1).
2
Młodsi pacjenci są narażeni na zwiększone ryzyko doświadczenia działań niepożądanych, związanychz arypiprazolem. Z tego powodu produkt ARIPSAN nie jest zalecany do stosowania u pacjentóww wieku poniżej 13 lat (patrz punkty 4.8 i 5.1).
Drażliwość związana z zaburzeniami autystycznymi: nie określono dotychczas bezpieczeństwastosowania ani skuteczności produktu leczniczego ARIPSAN u dzieci i młodzieży w wieku poniżej18 lat. Aktualne dane przedstawiono w punkcie 5.1, ale brak zaleceń dotyczących dawkowania.
Tiki związane z zespołem Tourette’a: nie określono dotychczas bezpieczeństwa stosowania aniskuteczności produktu leczniczego ARIPSAN u dzieci i młodzieży w wieku od 6 do 18 lat. Aktualnedane przedstawiono w punkcie 5.1, ale brak zaleceń dotyczących dawkowania.
Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby: Nie ma konieczności modyfikacji dawki u osób z
zaburzeniami czynności wątroby o nasileniu lekkim do umiarkowanego. Nie ma wystarczającychdanych do ustalenia dawkowania u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby. W tejgrupie pacjentów należy ostrożnie ustalać dawkowanie. Niemniej jednak, w grupie pacjentów zciężkimi zaburzeniami czynności wątroby największą dawkę dobową 30 mg należy stosować zeszczególną ostrożnością (patrz punkt 5.2).
Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek: Nie ma konieczności modyfikacji dawki u pacjentów z
zaburzeniami czynności nerek.
Pacjenci w podeszłym wieku: Skuteczność produktu ARIPSAN w leczeniu schizofrenii i w zaburzeniu
afektywnym dwubiegunowym typu I nie została zbadana u pacjentów w wieku 65 lat i starszych.Jednak, z powodu większej wrażliwości tych pacjentów, należy rozważyć zastosowanie mniejszejdawki początkowej, jeśli pozwalają na to okoliczności kliniczne (patrz punkt 4.4).
Płeć : Nie ma konieczności modyfikacji dawek leku w zależności od płci (patrz punkt 5.2).
Palacze tytoniu: Biorąc pod uwagę metabolizm arypiprazolu nie ma konieczności modyfikacji dawek
u palaczy (patrz punkt 4.5).
Dostosowanie dawki z powodu interakcji
Dawkę arypiprazolu należy zmniejszyć w przypadku równoczesnego podawania środka o silnymdziałaniu hamującym w stosunku do cytochromu CYP3A4 lub CYP2D6. Po zakończeniujednoczesnego stosowania inhibitora CYP3A4 lub CYP2D6 należy z kolei zwiększyć dawkęarypiprazolu (patrz punkt 4.5). Dawkę arypiprazolu należy zwiększyć w przypadku równoczesnegopodawania leków silnie indukujących CYP3A4. Po odstawieniu leku indukującego CYP3A4, dawkęarypiprazolu należy ponownie zmniejszyć do zalecanej (patrz punkt 4.5).
Sposób podawania
Tabletki produktu ARIPSAN są przeznaczone do stosowania doustnego. Tabletkę należy połykać wcałości.
4.3 Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą, wymienioną wpunkcie 6.1.
4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
Podczas leczenia przeciwpsychotycznego kliniczna poprawa stanu pacjenta może nastąpić dopiero pokilku dniach lub kilku tygodniach. Przez cały ten czas pacjent powinien pozostawać pod ścisłąobserwacją.
3
Prawdopodobieństwo podjęcia próby samobójczej: Występowanie zachowań samobójczych jest
związane z chorobami psychicznymi oraz zaburzeniami nastroju i w niektórych przypadkach byłozgłaszane wkrótce po rozpoczęciu lub zmianie leczenia przeciwpsychotycznego, w tym leczeniaarypiprazolem ( patrz punkt 4.8). Leczenie przeciwpsychotyczne pacjentów wysokiego ryzykapowinno odbywać się pod ścisłym nadzorem. Wyniki badania epidemiologicznego wskazywały, że udorosłych pacjentów ze schizofrenią lub zaburzeniem afektywnym dwubiegunowym nie mazwiększonego ryzyka samobójstwa po zastosowaniu arypiprazolu, w porównaniu z innymi lekamiprzeciwpsychotycznymi. Dane dotyczące populacji dzieci i młodzieży niewystarczające, aby ocenićto ryzyko u młodszych pacjentów (poniżej 18 lat), jednak istnieją dowody, że dla atypowych lekówprzeciwpsychotycznych, w tym dla arypiprazolu, ryzyko samobójstwa utrzymuje się po pierwszych 4tygodniach leczenia.
Zaburzenia sercowonaczyniowe: Arypiprazol należy stosować ostrożnie u pacjentów z chorobą
sercowonaczyniową (zawał mięśnia sercowego lub choroba niedokrwienna w wywiadzie,niewydolność serca lub zaburzenia przewodzenia), chorobą naczyń mózgu, w stanachpredysponujących do niedociśnienia (odwodnienie, zmniejszenie objętości krwi krążącej i leczenieprzeciwnadciśnieniowymi produktami leczniczymi) lub nadciśnienia tętniczego, w tym postępującegolub złośliwego.
Po zastosowaniu leków przeciwpsychotycznych obserwowano przypadki żylnej chorobyzakrzepowozatorowej (VTE ang. venous thromboembolism). Ponieważ u pacjentów leczonychlekami przeciwpsychotycznymi często występują nabyte czynniki ryzyka VTE, należy zidentyfikowaćwszystkie możliwe czynniki ryzyka VTE przed rozpoczęciem oraz w czasie leczenia produktemARIPSAN i wdrożyć odpowiednie środki zapobiegawcze.
Zaburzenia przewodzenia: W badaniach klinicznych arypiprazolu częstość występowania wydłużenia
odstępu QT była porównywalna ze stwierdzaną w grupie placebo. Tak, jak w przypadku innych lekówprzeciwpsychotycznych, arypiprazol należy ostrożnie stosować u pacjentów z wydłużeniem odstępuQT w wywiadzie rodzinnym.
Późne dyskinezy: W badaniach klinicznych trwających nie dłużej niż rok, zgłaszano w trakcie leczenia
arypiprazolem niezbyt częste przypadki dyskinez wymagające interwencji. Jeśli objawy przedmiotowelub podmiotowe późnych dyskinez wystąpią u pacjentów leczonych produktem ARIPSAN, należyrozważyć zmniejszenie dawki lub odstawienie leku. Objawy takie mogą czasowo nasilić się lub nawetwystąpić dopiero po odstawieniu leku.
Inne objawy pozapiramidowe: W pediatrycznych badaniach klinicznych z zastosowaniem
arypiprazolu obserwowano akatyzję oraz parkinsonizm. Jeśli u pacjenta przyjmującego produktARIPSAN wystąpią objawy przedmiotowe i podmiotowe innych zaburzeń pozapiramidowych, należyrozważyć zmniejszenie dawki oraz wprowadzenie ścisłej kontroli klinicznej.
Złośliwy Zespół Neuroleptyczny (ang. Neuroleptic Malignant Syndrome, NMS): NMS jest
potencjalnie śmiertelnym zespołem objawów, które mogą wystąpić w związku z podawaniem lekówprzeciwpsychotycznych. W badaniach klinicznych, odnotowano rzadkie przypadki NMS w czasieleczenia arypiprazolem. Klinicznymi objawami NMS bardzo wysoka gorączka, sztywność mięśni,zaburzenia świadomości oraz objawy niestabilności autonomicznego układu nerwowego (nieregularnetętno i wahania ciśnienia krwi, częstoskurcz, obfite pocenie się oraz zaburzenia rytmu serca). Mogąwystąpić także objawy dodatkowe, takie jak: zwiększenie aktywności fosfokinazy kreatynowej,mioglobinuria (rabdomioliza) oraz ostra niewydolność nerek. Jednakże, obserwowano takżezwiększenie aktywności fosfokinazy kreatynowej i rabdomiolizę, niekoniecznie związane z NMS.Jeśli wystąpiły wyżej wymienione objawy podmiotowe lub przedmiotowe świadczące o NMS, bądźniewyjaśnionego pochodzenia wysoka gorączka, bez innych objawów NMS, należy przerwać leczeniewszystkimi przeciwpsychotycznymi produktami leczniczymi, w tym także produktem ARIPSAN.
4
Drgawki: W badaniach klinicznych odnotowano niezbyt częste przypadki napadów drgawek w czasie
leczenia arypiprazolem. Z tego powodu, arypiprazol należy stosować z zachowaniem ostrożności upacjentów, u których w przeszłości występowały napady drgawek lub u których występują choroby,wiążące się ze skłonnością do takich napadów.
Pacjenci w podeszłym wieku z psychozą związaną z demencją
Zwiększona śmiertelność: W trzech badaniach kontrolowanych placebo (n = 938, średnia wieku: 82,4;
zakres: 5699 lat), u osób w podeszłym wieku z psychozą związaną z chorobą Alzheimera, leczonycharypiprazolem, występowało zwiększone ryzyko zgonu w porównaniu z grupą otrzymującą placebo.Częstość zgonów u pacjentów leczonych arypiprazolem wynosiła 3,5 %, w porównaniu do 1,7 % wgrupie placebo. Chociaż przyczyny zgonów były zróżnicowane, to większość zgonów wydawała siębyć związana albo z chorobami układu krążenia (np. niewydolność serca, nagłe zgony) albo zchorobami zakaźnymi (np. zapalenie płuc).
Działania niepożądane dotyczące krążenia mózgowego: U pacjentów w tych samych badaniach
odnotowano działania niepożądane, dotyczące krążenia mózgowego (np. udar, przejściowe napadyniedokrwienia), w tym o przebiegu zakończonym zgonem (średnia wieku: 84 lata; zakres 7888 lat).Ogólnie w tych badaniach 1,3 % wszystkich pacjentów leczonych arypiprazolem zgłaszało działanianiepożądane dotyczące krążenia mózgowego, w porównaniu do 0,6 % pacjentów otrzymującychplacebo. Różnica ta nie była jednak istotna statystycznie. W jednym z tych badań z zastosowaniemustalonego dawkowania u pacjentów leczonych arypiprazolem występowała jednak istotna zależnośćodpowiedzi od dawki dla działań niepożądanych, dotyczących krążenia mózgowego. Produkt leczniczy ARIPSAN nie jest wskazany w leczeniu psychoz związanych z demencją.
Hiperglikemia i cukrzyca: U pacjentów leczonych nietypowymi środkami przeciwpsychotycznymi, w
tym arypiprazolem, opisywano hiperglikemię, w niektórych przypadkach bardzo wysoką, z kwasicąketonową i śpiączką hiperosmotyczną lub zgonem. Czynnikami ryzyka, które mogą predysponowaćpacjenta do wystąpienia ciężkich powikłań, otyłość i cukrzyca w wywiadzie rodzinnym.W badaniach klinicznych z arypiprazolem nie było istotnych różnic w częstości występowania działańniepożądanych, związanych z hiperglikemią (w tym cukrzycy) ani nieprawidłowych wartościlaboratoryjnych stężenia glukozy, w porównaniu do placebo. Nie jest dostępna dokładna ocena ryzykawystąpienia działań niepożądanych związanych z hiperglikemią, która pozwalałaby na dokonaniebezpośredniego porównania leczenia produktem leczniczym ARIPSAN i innymi atypowymi lekamiprzeciwpsychotycznymi. Pacjenci leczeni jakimikolwiek lekami przeciwpsychotycznymi, włącznie zproduktem leczniczym ARIPSAN, powinni być obserwowani, czy nie występują u nich objawypodmiotowe i przedmiotowe związane z hiperglikemią (takie, jak nadmierne pragnienie, wielomocz,nadmierny apetyt i osłabienie), a pacjenci z cukrzycą lub czynnikami ryzyka wystąpienia cukrzycypowinni być regularnie monitorowani co do pogorszenia kontroli glikemi.
Nadwrażliwość: Tak jak w przypadku innych leków, po zastosowaniu arypiprazolu, mogą wystąpić
reakcje nadwrażliwości charakteryzujące się objawami uczulenia (patrz punkt 4.8).
Zwiększenie masy ciała: Obserwowane u pacjentów ze schizofrenią i zaburzeniem afektywnym
dwubiegunowym zwiększenie masy ciała jest zwykle spowodowane współistniejącymi chorobami,stosowaniem leków przeciwpsychotycznych o których wiadomo, że powodują zwiększenie masyciała, niewłaściwym stylem życia i może prowadzić do ciężkich powikłań. Po wprowadzeniu leku doobrotu obserwowano zwiększenie masy ciała u pacjentów otrzymujących arypiprazol. Jeśliwystępowało, to zwykle u pacjentów z istotnymi czynnikami ryzyka, takimi jak: cukrzyca, zaburzeniatarczycy lub gruczolak przysadki w wywiadzie. W badaniach klinicznych arypiprazol nie powodowałklinicznie istotnego zwiększenia masy ciała u dorosłych (patrz punkt 5.1). W badaniach klinicznychz udziałem młodzieży z epizodem manii w przebiegu zaburzenia afektywnego dwubiegunowegowykazano, że stosowanie arypiprazolu ma związek ze zwiększeniem masy ciała po 4 tygodniachleczenia. U młodzieży z zaburzeniem afektywnym dwubiegunowym należy kontrolować przyrost
5
masy ciała. Jeśli przyrost masy ciała jest znaczący klinicznie, należy rozważyć zmniejszenie dawki(patrz punkt 4.8).
Dysfagia: Zaburzenia kurczliwości mięśniówki przełyku i aspiracja związane z leczeniem
przeciwpsychotycznym, w tym arypiprazolem. Arypiprazol i inne przeciwpsychotyczne substancjeczynne należy stosować ostrożnie u pacjentów z ryzykiem wystąpienia zachłystowego zapalenia płuc.
Patologiczne uzależnienie od hazardu: U pacjentów przyjmujących arypiprazol, po wprowadzeniu
produktu do obrotu, notowano przypadki patologicznego uzależnienia od hazardu, niezależnie od tego,czy ci pacjenci w przeszłości uprawiali hazard czy nie. Pacjenci, którzy w przeszłości byli uzależnieniod hazardu, mogą być narażeni na większe ryzyko wystąpienia tego działania niepożądanego i należyich szczególnie uważnie monitorować (patrz punkt 4.8).
Laktoza: ARIPSAN zawiera laktozę. Pacjenci z rzadką, wrodzoną nietolerancją galaktozy, niedoborem
laktazy (typu Lapp) lub zaburzeniami wchłaniania glukozygalaktozy nie powinni stosować tegoproduktu leczniczego.
Pacjenci ze współistniejącym ADHD: Pomimo wysokiej częstości współistnienia zaburzenia
afektywnego dwubiegunowego typu I oraz zespołu ADHD, dane dotyczące bezpieczeństwajednoczesnego stosowania arypiprazolu oraz stymulantów bardzo ograniczone; dlatego też należyzachować wyjątkową ostrożność w razie podawania tych produktów jednocześnie.
4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji
Ze względu na antagonistyczne działanie na receptor adrenergiczny α1, arypiprazol może nasilaćdziałanie niektórych leków przeciwnadciśnieniowych.
Ze względu na pierwotne działanie arypiprazolu na OUN, należy zachować ostrożność, jeśliarypiprazol jest przyjmowany razem z alkoholem lub z innymi produktami leczniczymi, działającymina OUN, wywołującymi zbliżone działania niepożądane, takie jak sedacja (patrz punkt 4.8).
Należy zachować ostrożność podając arypiprazol równocześnie z produktami leczniczymi, o którychwiadomo, że powodują wydłużenie odstępu QT lub zaburzenia elektrolitowe.
Możliwy wpływ innych produktów leczniczych na produkt ARIPSAN
Antagonista receptora H2 famotydyna, lek hamujący uwalnianie kwasu żołądkowego, zmniejszaszybkość wchłaniania arypiprazolu, jednak działanie to nie ma znaczenia klinicznego.
Arypiprazol jest metabolizowany na wiele sposobów, w tym także przez enzymy, takie jak CYP2D6i CYP3A4. Nie jest jednak metabolizowany przez enzymy z grupy CYP1A, a więc nie jest koniecznestosowanie specjalnych dawek u palaczy tytoniu.
Chinidyna i inne silne inhibitory CYP2D6
Wyniki badań klinicznych z udziałem zdrowych osób wykazały, że silny inhibitor enzymu CYP2D6(chinidyna) zwiększa AUC arypiprazolu o 107 %, podczas gdy Cmax nie zmienia się. AUC i Cmaxdehydroarypiprazolu, aktywnego metabolitu, były zmniejszone o 32 % i 47 %. W przypadkujednoczesnego podawania chinidyny i produktu ARIPSAN, należy zmniejszyć dawkę produktuARIPSAN o około połowę w stosunku do przepisanej dawki. Inne silne inhibitory grupy enzymówCYP2D6, takie jak fluoksetyna i paroksetyna, mogą powodować podobne skutki i w takich sytuacjachnależy podobnie zmniejszyć dawkę leku.
Ketokonazol i inne silne inhibitory CYP3A4
Wyniki badań klinicznych z udziałem zdrowych osób wskazują, że silny inhibitor CYP3A4(ketokonazol) zwiększa AUC i Cmax arypiprazolu odpowiednio o 63 % i 37 %, zaś AUC i Cmax
6
dehydroarypiprazolu odpowiednio o 77 % i 43 %. W grupie osób o obniżonej aktywności CYP2D6,równoczesne stosowanie silnych inhibitorów CYP3A4 może powodować zwiększenie stężeniaarypiprazolu w osoczu, w porównaniu do osób o podwyższonej aktywności CYP2D6. W przypadkujednoczesnego stosowania ketokonazolu albo innych silnych inhibitorów CYP3A4 z produktemARIPSAN, zakładane korzyści powinny przeważyć potencjalne ryzyko dla pacjenta. W przypadkujednoczesnego stosowania ketokonazolu z produktem ARIPSAN, przepisaną dawkę produktuARIPSAN należy zmniejszyć o około połowę. Inne leki silnie hamujące aktywność CYP3A4, takiejak itrakonazol oraz inhibitory proteazy HIV, mogą powodować podobne skutki, jak ketokonazoli w takich przypadkach należy podobnie zmniejszyć dawkowanie.
Po odstawieniu inhibitora CYP2D6 lub CYP3A4, dawkę produktu ARIPSAN należy zwiększyć do tej,jaką stosowano przed rozpoczęciem terapii skojarzonej.
W czasie równoczesnego stosowania słabych inhibitorów CYP3A4 (np. diltiazemu lub escytalopramu)lub CYP2D6 z produktem leczniczym ARIPSAN, można spodziewać się niewielkiego zwiększeniastężenia arypiprazolu.
Karbamazepina i inne leki indukujące CYP3A4
Po jednoczesnym podaniu karbamazepiny, silnego induktora CYP3A4, średnia geometryczna Cmaxi AUC arypiprazolu zmniejszyły się odpowiednio o 68 % i 73 %, w stosunku do wartości tychparametrów podczas stosowania arypiprazolu (30 mg) w monoterapii. Podobnie, w przypadkudehydroarypiprazolu średnia geometryczna Cmax i AUC po jednoczesnym podaniu karbamazepinyzmniejszają się odpowiednio o 69 % i 71 %, w stosunku do ich wartości podczas leczenia samymarypiprazolem. Dawkę produktu ARIPSAN należy podwoić, gdy jednocześnie podaje się goz karbamazepiną.
Można się spodziewać, że inne silne induktory CYP3A4 (takie jak ryfampicyna, ryfabutyna,fenytoina, fenobarbital, prymidon, efawirenz, newirapina i ziele dziurawca) mogą działać podobniei dlatego należy podobnie zwiększyć dawkę. Po zakończeniu podawania silnego induktora CYP3A4,należy zmniejszyć dawkę produktu ARIPSAN do zalecanej.
Walproinian i lit
Skojarzone stosowanie walproinianów lub soli litu z arypiprazolem nie powodowało żadnychistotnych klinicznie zmian stężenia arypiprazolu.
Zespół serotoninowy: Obserwowano przypadki zespołu serotoninowego u pacjentów przyjmującycharypiprazol, a możliwe objawy przedmiotowe oraz podmiotowe dla tego stanu mogą wystąpićszczególnie w przypadku jednoczesnego stosowania innych leków serotoninergicznych, takich jakSSRI/SNRI l (selektywne inhibitory zwrotnego wychwytu serotoniny/inhibitory wychwytu zwrotnegoserotoniny i noradrenaliny) lub leków, o których wiadomo, że zwiększają stężenia arypiprazolu (patrzpunkt 4.8).
Możliwy wpływ produktu ARIPSAN na inne produkty lecznicze
W czasie badań klinicznych, dawki arypiprazolu 1030 mg na dobę nie wywierały istotnego wpływu nametabolizm substratów CYP2D6 (współczynnik dekstrometorfan/3metoksymorfinan), CYP2C9(warfaryna), CYP2C19 (omeprazol) i CYP3A4 (dekstrometorfan). Ponadto w warunkach in vitro,arypiprazol i dehydroarypiprazol nie zmieniały metabolizmu zachodzącego z udziałem CYP1A2.Istnieje zatem małe prawdopodobieństwo wystąpienia istotnych klinicznie interakcji międzyproduktami leczniczymi metabolizowanymi przez te enzymy.
Kiedy arypiprazol był podawany z walproinianem, litem lub lamotryginą nie stwierdzono klinicznieistotnej zmiany w stężeniach walproinianu, litu lub lamotryginy.
7
4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację
Ciąża
Nie przeprowadzono dotychczas odpowiednio kontrolowanych badań dotyczących działaniaarypiprazolu u kobiet w ciąży. Notowano występowanie wad wrodzonych, jednak nie można byłoustalić ich związku przyczynowego z arypiprazolem. Na podstawie wyników badań,przeprowadzonych na zwierzętach, nie można wykluczyć potencjalnego toksycznego wpływu leku napłód (patrz punkt 5.3). Należy poradzić pacjentkom, aby poinformowały lekarza, jeśli w trakcieleczenia arypiprazolem zajdą w ciążę lub planują zajście w ciążę. Ze względu na niewystarczającedane, dotyczące bezpieczeństwa u ludzi oraz budzące wątpliwości wyniki badań na zwierzętach, tenlek nie może być stosowany w okresie ciąży, chyba że spodziewane korzyści wyraźnie przewyższająpotencjalne ryzyko dla płodu.
Noworodki narażone na działanie leków przeciwpsychotycznych (w tym arypiprazol) w czasietrzeciego trymestru ciąży w grupie ryzyka, w której mogą wystąpić działania niepożądane, w tymzaburzenia pozapiramidowe i (lub) objawy odstawienne, które po porodzie mogą różnić się ciężkościąprzebiegu oraz czasem trwania. Obserwowano pobudzenie, wzmożone napięcie, obniżone napięcie,drżenie, senność, zespół zaburzeń oddechowych lub zaburzenia związane ze ssaniem. W związkuz powyższym noworodki powinny być uważnie monitorowane.
Karmienie piersią
Arypiprazol przenika do ludzkiego mleka. Lekarz powinien poradzić pacjentce, by nie karmiła piersią,jeżeli przyjmuje arypiprazol.
4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn
Tak jak podczas stosowania innych leków przeciwpsychotycznych, pacjent powinien zachowaćszczególną ostrożność podczas obsługiwania maszyn, w tym pojazdów mechanicznych, do czasukiedy upewni się, że arypiprazol nie działa na niego niekorzystnie. U niektórych dzieci z zaburzeniemafektywnym dwubiegunowym typu I częstość występowania senności oraz zmęczenia jest zwiększona(patrz punkt 4.8).
4.8 Działania niepożądane
Podsumowanie profilu bezpieczeństwa
Najczęściej notowanymi działaniami niepożądanymi w kontrolowanych placebo badaniach akatyzjai nudności, każde występujące częściej, niż u 3 % pacjentów leczonych arypiprazolem, podawanymdoustnie.
Tabelaryczne zestawienie działań niepożądanych
Poniższe działania niepożądane wystąpiły częściej (≥ 1/100) niż w przypadku placebo, bądź zostałyzakwalifikowane jako potencjalnie istotne działania niepożądane (*).
Częstość występowania wymieniona poniżej określono zgodnie z następującą konwencją:często (≥ 1/100 do < 1/10) i niezbyt często (≥ 1/1 000 do < 1/100).
Zaburzenia endokrynologiczne Niezbyt często: hiperprolaktynemia Zaburzenia psychiczne
Często: niepokój zwłaszcza ruchowy, bezsenność, lęk Niezbyt często: depresja* Nieznane: agresja
Zaburzenia układu nerwowego
Często: zaburzenia pozapiramidowe, akatyzja, drżenie, zawroty głowy, senność, uspokojenie, bóle głowy Zaburzenia oka
Często: nieostre widzenie
8
Niezbyt często: podwójne widzenie
Zaburzenia serca
Niezbyt często: tachykardia* Zaburzenia naczyniowe
Niezbyt często: ortostatyczne spadki ciśnienia krwi*Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersiaNiezbyt często: czkawka Zaburzenia żołądka i jelit
Często: niestrawność, wymioty, nudności, zaparcia, zwiększone wydzielanie ślinyZaburzenia ogólne i stany w miejscu podaniaCzęsto: zmęczenie
Opis wybranych działań niepożądanych
Hiperprolaktynemia: Podczas badań klinicznych w zatwierdzonych wskazaniach i po wprowadzeniuproduktu do obrotu, podczas stosowania arypiprazolu obserwowano zarówno zwiększenie jak izmniejszenie stężenia prolaktyny w surowicy (patrz punkt 5.1).
Objawy pozapiramidowe (ang. EPS)
Schizofrenia w długookresowym, 52tygodniowym kontrolowanym badaniu u pacjentów leczonycharypiprazolem, ogólnie rzadziej występowały EPS (25,8 %), w tym parkinsonizm, akatyzja, dystoniai dyskineza, niż u pacjentów leczonych haloperydolem (57,3 %). W długookresowym 26tygodniowymbadaniu z kontrolą placebo, częstość występowania EPS wynosiła 19 % dla pacjentów leczonycharypiprazolem i 13,1 % dla pacjentów otrzymujących placebo. W innym długookresowym26tygodniowym, kontrolowanym badaniu, częstość występowania EPS wynosiła 14,8 % dlapacjentów leczonych arypiprazolem i 15,1 % dla pacjentów otrzymujących olanzapinę.
Epizody maniakalne w przebiegu zaburzenia afektywnego dwubiegunowego typu I w 12tygodniowym, kontrolowanym badaniu przypadki EPS stwierdzano u 23,5 % pacjentówleczonych arypiprazolem i u 53,3 % pacjentów leczonych haloperydolem. W innym, 12tygodnowymbadaniu, ilość przypadków EPS stwierdzano u 26,6 % pacjentów leczonych arypiprazolem i u 17,6 %pacjentów leczonych litem. W długookresowym, 26tygodniowym, kontrolowanym placebo badaniu wleczeniu podtrzymującym, przypadki EPS stwierdzano u 18,2 % pacjentów leczonych arypiprazolem iu 15,7 % pacjentów otrzymujących placebo.
Akatyzja: W kontrolowanych placebo badaniach przypadki akatyzji u pacjentów z zaburzeniamiafektywnymi dwubiegunowymi występowały u 12,1 % pacjentów leczonych arypiprazolem i u 3,2 %pacjentów otrzymujących placebo. U pacjentów ze schizofrenią przypadki akatyzji stwierdzano u 6,2% pacjentów w grupie arypiprazolu i 3,0 % w grupie placebo.
Dystonia: Efekt klasy terapeutycznej: objawy dystonii, długotrwałe nieprawidłowe skurcze grupmięśni, mogą występować u wrażliwych pacjentów w ciągu pierwszych kilku dni leczenia. Doobjawów dystonii należą: skurcze mięśni szyi, czasami postępujące do ucisku w gardle, trudności zprzełykaniem, trudności z oddychaniem i (lub) zaburzenia ruchów języka. Chociaż objawy te mogąwystępować po zastosowaniu małych dawek, występują częściej i o większej ciężkości podczasstosowania leków przeciwpsychotycznych pierwszej generacji w dużych mocach i większychdawkach. Obserwowano zwiększone ryzyko ostrej dystonii u mężczyzn i w młodszych grupwiekowych.
Porównania pomiędzy arypiprazolem i placebo dotyczące odsetka pacjentów, u których wystąpiłypotencjalnie istotne zmiany rutynowych parametrów laboratoryjnych i lipidowych (patrz punkt 5.1) ),nie wykazały medycznie istotnych różnic (patrz punkt 5.1) wykazały brak ważnych różnic zmedycznego punktu widzenia. Ogólnie przejściowe i bezobjawowe zwiększenie aktywności CPK
9
(fosfokinazy kreatynowej) obserwowano u 3,5 % pacjentów leczonych arypiprazolem w porównaniudo 2,0 % pacjentów otrzymujących placebo.
Inne zaobserwowane działania
Do działań niepożądanych leczenia przeciwpsychotycznego i również notowanych podczas leczeniaarypiprazolem, należą złośliwy zespół neuroleptyczny, późne dyskinezy, napady drgawek, działanianiepożądane, dotyczące krążenia mózgowego i zwiększona śmiertelność u pacjentów w podeszłymwieku z demencją, hiperglikemia i cukrzyca (patrz punkt 4.4).
Dzieci i młodzieży
Schizofrenia u młodzieży w wieku 15 lat i starszej
W krótkoterminowym badaniu z kontrolą placebo, w którym udział wzięło 302 nastolatków (1317 lat)chorych na schizofrenię, częstość występowania i rodzaj działań niepożądanych były podobne dowystępujących u dorosłych, z wyjątkiem następujących działań niepożądanych zgłaszanych częściej unastolatków otrzymujących arypiprazol niż u dorosłych otrzymujących arypiprazol (i częściej niżplacebo): senność/sedacja i zaburzenia pozapiramidowe były zgłaszane bardzo często (≥ 1/10), orazsuchość w jamie ustnej, zwiększony apetyt, niedociśnienie ortostatyczne były zgłaszane często(≥ 1/100, < 1/10).
Profil bezpieczeństwa w 26tygodniowym badaniu otwartym, był podobny do obserwowanegow badaniu krótkoterminowym z kontrolą placebo. W zebranej populacji nastolatków (1317 lat)chorych na schizofrenię, leczonych do 2 lat, przypadki małego stężenia prolaktyny w surowicystwierdzono u 29,5 % dziewcząt (< 3 ng/ml) i 48,3 % chłopców (< 2 ng/ml). W grupie młodzieży (wwieku 1317 lat) ze schizofrenią, otrzymującej dawki arypiprazolu od 5 do 30 mg przez okresmaksymalnie do 72 miesięcy, częstość występowania małych stężeń prolaktyny w surowicy upacjentek (< 3 ng/ml) i u pacjentów (< 2 ng/ml) wynosiła odpowiednio 25,6 % i 45,0 %.
Epizody maniakalne w zaburzeniu afektywnym dwubiegunowym typu I u młodzieży w wieku 13 lati starszej
Częstość występowania i rodzaj działań niepożądanych u młodzieży z zaburzeniem afektywnymdwubiegunowym typu I były podobne do występujących u dorosłych, z wyjątkiem następującychdziałań niepożądanych: senność (23,0 %), zaburzenia pozapiramidowe (18,4 %), akatyzja (16,0 %)i zmęczenie (11,8 %) były zgłaszane bardzo często (≥ 1/10); natomiast ból w górnej części brzucha,zwiększenie częstości akcji serca, zwiększenie masy ciała, zwiększenie apetytu, drżenie mięśni orazdyskineza były zgłaszane często (≥ 1/100 do < 1/10).
Następujące działania niepożądane miały prawdopodobnie związek z zastosowaną dawką: zaburzeniapozapiramidowe (częstość występowania dla dawki 10 mg wynosiła 9,1 %, dla dawki 30 mg 28,8 %,dla placebo 1,7 %); i akatyzja (częstość występowania dla dawki 10 mg wynosiła 12,1 %, dla dawki30 mg 20,3 %, dla placebo 1,7 %).
Średnie zmiany masy ciała u młodzieży z zaburzeniem afektywnym dwubiegunowym typu I po 12.oraz 30. tygodniu leczenia wynosiły odpowiednio dla arypiprazolu 2,4 kg oraz 5,8 kg, a dla placebo0,2 kg oraz 2,3 kg.
W populacji dzieci i młodzieży senność oraz zmęczenie obserwowano częściej u pacjentówz zaburzeniem afektywnym dwubiegunowym, w porównaniu do pacjentów ze schizofrenią.W populacji dzieci i młodzieży z zaburzeniem afektywnym dwubiegunowym (1017 lat), leczonych do30 tygodni, przypadki małego stężenia prolaktyny w surowicy stwierdzono u 28,0 % dziewcząt(< 3 ng/ml) i 53,3 % chłopców (< 2 ng/ml).
Obserwacje po wprowadzeniu do obrotu
Następujące działania niepożądane były zgłaszane w okresie obserwacji bezpieczeństwa stosowaniapo wprowadzeniu do obrotu. Częstość występowania tych działań jest nieznana (częstość nie możebyć określona na podstawie dostępnych danych).
10
Zaburzenia krwi i układu
chłonnego:
leukopenia, neutropenia, trombocytopenia
Zaburzenia układu
immunologicznego:
reakcje alergiczne, (np. reakcja anafilaktyczna, obrzęk
naczynioruchowy, w tym obrzmienie języka, obrzęk języka,
obrzęk twarzy, świąd lub pokrzywka)
Zaburzenia endokrynologiczne: hiperglikemia, cukrzyca, kwasica ketonowa w przebiegu
cukrzycy, hiperosmotyczna śpiączka cukrzycowa
Zaburzenia metabolizmu i
odżywiania:
zwiększenie masy ciała, zmniejszenie masy ciała, anoreksja,
hiponatremia
Zaburzenia psychiczne: nadmierne pobudzenie, nerwowość, patologiczne uzależnienie od hazardu; próby samobójcze, myśli samobójcze i dokonane samobójstwa (patrz punkt 4.4)
Zaburzenia układu nerwowego: zaburzenia mowy, złośliwy zespół neuroleptyczny (ang. NMS), drgawki typu grand mal, zespół serotoninowy
Zaburzenia serca: wydłużenie odstępu QT, komorowe zaburzenia rytmu, nagła niewyjaśniona śmierć, zatrzymanie akcji serca, torsades de pointes, bradykardia
Zaburzenia naczyniowe: omdlenia, nadciśnienie tętnicze, żylna choroba zakrzepowozatorowa (w tym zator płucny i zakrzepica żył głębokich)
Zaburzenia układu oddechowego,
klatki piersiowej i śródpiersia:
skurcz części ustnej gardła, skurcz krtani, zachłystowe
zapalenie płuc
Zaburzenia żołądka i jelit: zapalenie trzustki, dysfagia, dyskomfort w obrębie jamy brzusznej, dyskomfort w obrębie żołądka, biegunka
Zaburzenia wątroby i dróg
żółciowych:
niewydolność wątroby, żółtaczka, zapalenie wątroby,
zwiększona aktywność aminotransferazy alaninowej (AlAT),
aminotransferazy asparaginianowej (AspAT),
gammaglutamylotransferazy (GGT), zwiększenie aktywności
fosfatazy alkalicznej
Zaburzenia skóry i tkanki
podskórnej:
wysypka, reakcje fotoalergiczne, łysienie, nadmierne pocenie
się
Zaburzenia mięśniowoszkieletowe i
tkanki łącznej:
rozpad mięśni poprzecznie prążkowanych (rabdomioliza),
bóle mięśniowe, sztywność
Zaburzenia nerek i dróg
moczowych:
nietrzymanie moczu, zatrzymanie moczu
Ciąża, połóg i okres
okołoporodowy:
noworodkowy zespół odstawienny (patrz punkt 4.6)
Zaburzenia układu rozrodczego i
piersi:
priapizm
11
Zaburzenia ogólne i stany w
miejscu podania:
zaburzenia regulacji temperatury ciała (np. hipotermia,
gorączka), bóle w klatce piersiowej, obrzęk obwodowy
Badania diagnostyczne: zwiększona aktywność fosfokinazy kreatynowej, zwiększenie stężenia glukozy we krwi, wahania stężenia glukozy we krwi,
zwiększenie stężenia glikozylowanej hemoglobiny
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych
Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działańniepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowaniaproduktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszaćwszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu MonitorowaniaNiepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych,Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych.
Al. Jerozolimskie 181 C, 02222 Warszawa
Tel.: +48 22 49 21 301, Faks: + 48 22 49 21 309 email:
[email protected]
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
4.9 Przedawkowanie
Objawy przedmiotowe i podmiotowe
W badaniach klinicznych i po wprowadzeniu produktu do obrotu zgłaszano przypadkowe bądźzamierzone przedawkowanie samego arypiprazolu przez dorosłych pacjentów o szacowanej dawce do1260 mg niezakończone zgonem. Do potencjalnie istotnych klinicznie objawów podmiotowychi przedmiotowych należały: letarg, wzrost ciśnienia tętniczego krwi, senność, przyspieszona czynnośćserca (tachykardia), nudności, wymioty i biegunka. Ponadto zgłaszano przypadkowe przedawkowaniesamego arypiprazolu (do 195 mg) u dzieci, bez zgonów. Do potencjalnie istotnych klinicznie objawówpodmiotowych i przedmiotowych należały: senność, przejściowa utrata świadomości i objawypozapiramidowe.
Postępowanie po przedawkowaniu
W przypadku przedawkowania leku stosuje się leczenie podtrzymujące, polegające na utrzymaniudrożności dróg oddechowych, dotlenianiu i wentylacji oraz leczeniu objawowym. Należy wziąć poduwagę możliwość wpływu wielu produktów leczniczych. Z tego względu należy niezwłocznierozpocząć monitorowanie czynności układu krążenia, obejmujące stałe monitorowanie zapisuelektrokardiograficznego, w celu wykrycia możliwych zaburzeń rytmu serca. Wiedząc lubpodejrzewając przedawkowanie arypiprazolu należy objąć ścisłą kontrolą pacjenta i obserwować godo czasu poprawy jego stanu.
Aktywowany węgiel (50 g), podany w godzinę po zażyciu arypiprazolu, obniża Cmax arypiprazolu ookoło 41 %, a AUC o około 51 %, co wskazuje na jego skuteczność w leczeniu przedawkowania.
Hemodializa
Pomimo, że brak informacji dotyczących wpływu hemodializ w leczeniu przedawkowaniaarypiprazolu, to jednak istnieje małe prawdopodobieństwo, by hemodializy były użyteczne w takichprzypadkach, ze względu na znaczny stopień wiązania arypiprazolu z białkami osocza.
5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE
12
5.1 Właściwości farmakodynamiczne
Grupa farmakoterapeutyczna: inne leki przeciwpsychotyczne, kod ATC: N05AX12.
Mechanizm działania
Uważa się, że skuteczność arypiprazolu w leczeniu schizofrenii i zaburzenia afektywnegodwubiegunowego typu I jest związana ze skojarzonym działaniem częściowo agonistycznymw stosunku do receptora dopaminowego D2 i serotoninowego 5HT1a oraz antagonistycznymw stosunku do receptora serotoninowego 5HT2a. Antagonistyczne właściwości arypiprazolu wykazanona zwierzęcym modelu hiperaktywności dopaminergicznej, a właściwości agonistyczne nazwierzęcym modelu hipoaktywności dopaminergicznej. W warunkach in vitro arypiprazol wykazujesilne powinowactwo do receptorów dopaminowych D2 i D3, serotoninowych 5HT1a i 5HT2a orazumiarkowane powinowactwo do receptorów dopaminowych D4, serotoninowych 5HT2c i 5HT7, a takżeadrenergicznych alfa1 i histaminowych H1. Arypiprazol wykazuje także umiarkowane powinowactwodo miejsc wychwytu zwrotnego serotoniny, nie wykazuje natomiast istotnego powinowactwa doreceptorów muskarynowych. Interakcje z receptorami innymi, niż podtypy receptorów dopaminowychi serotoninowych pozwalają na wyjaśnienie niektórych innych właściwości klinicznych arypiprazolu.Arypiprazol w dawkach od 0,5 do 30 mg, podawany raz na dobę przez 2 tygodnie osobom zdrowympowoduje zależne od dawki zmniejszenie wiązania rakloprydu znakowanego 11C, ligandu receptoraD2/D3, w jądrze ogoniastym i skorupie, co można wykryć za pomocą pozytonowej tomografiiemisyjnej.
Skuteczność kliniczna i bezpieczeństwo stosowania
Schizofrenia
Wyniki trzech krótkoterminowych badań (4 do 6 tygodni) z kontrolą placebo, w których udział wzięło1228 dorosłych chorych na schizofrenię, u których stwierdzano objawy pozytywne lub negatywne,wykazały, że arypiprazol powoduje istotnie większą poprawę w zakresie objawów psychotycznych,niż placebo.
Produkt leczniczy ARIPSAN jest skuteczny w podtrzymywaniu poprawy klinicznej podczaskontynuacji leczenia u tych dorosłych pacjentów, u których obserwowano wstępną dobrą reakcję nalek. W badaniu z grupą kontrolną przyjmującą haloperydol, odsetek pacjentów, u których udało sięutrzymać dobrą reakcję na produkt leczniczy, w ciągu 52 tygodni był podobny w obu grupach(arypiprazol 77 % i haloperydol 73 %). Badanie ukończyła istotnie większa grupa pacjentówleczonych arypiprazolem (43 %) niż haloperydolem (30 %). Wyniki uzyskane w skalach ocen,stosowanych jako wtórne mierniki skuteczności, w tym w skali PANSS i w skali oceny depresjiMontgomeryAsberg, wskazują na istotną przewagę nad haloperydolem.
W trwającym 26 tygodni, kontrolowanym badaniu z użyciem placebo, z udziałem pacjentówdorosłych z ustabilizowaną przewlekłą schizofrenią stwierdzono, że leczenie arypiprazolem powodujewiększe zmniejszenie częstości nawrotów, 34 % w grupie leczonych arypiprazolem i 57 % w grupieotrzymującej placebo.
Przyrost masy ciała:
Wyniki badań klinicznych wskazują, że arypiprazol nie powoduje klinicznie istotnego przyrostu masyciała. W trwającym 26 tygodni badaniu z grupą kontrolną leczonych olanzapiną i wykorzystaniempodwójnie ślepej próby, przeprowadzonym w wielu krajach, udział wzięło 314 dorosłych pacjentów zeschizofrenią. Pierwotnym celem była ocena przyrostu masy ciała. W istotnie mniejszej grupiepacjentów leczonych arypiprazolem, w porównaniu z otrzymującymi olanzapinę, stwierdzono przyrostmasy ciała o ≥ 7 % w porównaniu z pomiarem początkowym (tzn. przyrost masy ciała o co najmniej5,6 kg przy średniej początkowej masie, wynoszącej ok. 80,5 kg) w grupie leczonych arypiprazolem(n = 18 lub 13 % pacjentów, których wyniki poddawano analizie), w porównaniu z olanzapiną (n = 45lub 33 % pacjentów, których wyniki poddawano analizie).
13
Stężenia lipidów:
W zbiorczej analizie wyników stężeń lipidów pochodzących z kontrolowanych placebo badańklinicznych u dorosłych, arypiprazol nie powodował klinicznie istotnych zmian stężeń cholesterolucałkowitego, triglicerydów, cholesterolu HDL i cholesterolu LDL.
Cholesterol całkowity: częstość występowania zmian w stężeniach od poziomu prawidłowego(< 5,18 mmol/l) do wysokiego (≥ 6,22 mmol/l) wynosiła 2,5 % dla arypiprazolu i 2,8 % dlaplacebo, średnia zmiana w stosunku do wartości wyjściowych wynosiła 0,15 mmol/l (95 % CI(przedział ufności): 0,182, 0,115) dla arypiprazolu i 0,11 mmol/l (95 % CI: 0,148, 0,066) dlaplacebo.
Triglicerydy na czczo: częstość występowania zmian w stężeniach od poziomu prawidłowego (< 1,69 mmol/l) do wysokiego (≥ 2,26 mmol/l) wynosiła 7,4 % dla arypiprazolu i 7,0 % dla placebo, średnia zmiana w stosunku do wartości wyjściowych wynosiła 0,11 mmol/l (95 % CI:m0,182, 0,046) dla arypiprazolu i 0,07 mmol/l (95 % CI: 0,148, 0,007) dla placebo. Cholesterol HDL: częstość występowania zmian w stężeniach od poziomu prawidłowego (≥ 1,04 mmol/l) do niskiego (< 1,04 mmol/l) wynosiła 11,4 % dla arypiprazolu i 12,5 % dla placebo, średnia zmiana w stosunku do wartości wyjściowych wynosiła 0,03 mmol/l (95 % CI: 0,046, 0,017) dla arypiprazolu i 0,04 mmol/l (95 % CI: 0,056, 0,022) dla placebo.
Cholesterol LDL na czczo: częstość występowania zmian w stężeniach od poziomu prawidłowego(< 2,59 mmol/l) do wysokiego (≥ 4,14 mmol/l) wynosiła 0,6 % dla arypiprazolu i 0,7 % dlaplacebo, średnia zmiana w stosunku do wartości wyjściowych wynosiła 0,09 mmol/l (95 % CI:0,139, 0,047) dla arypiprazolu i 0,06 mmol/l (95 % CI: 0,116, 0,012) dla placebo.
Epizody maniakalne w przebiegu zaburzenia afektywnego dwubiegunowego typu I
W dwóch 3tygodniowych badaniach, kontrolowanych placebo, z zastosowaniem zmiennej dawki,u pacjentów z epizodem maniakalnym lub mieszanym w przebiegu zaburzenia afektywnegodwubiegunowego typu I, arypiprazol w monoterapii był znacząco bardziej skuteczny, niż placebow zmniejszaniu objawów maniakalnych w ciągu 3 tygodni. Badania te obejmowały pacjentówz objawami lub bez objawów psychotycznych oraz pacjentów z szybką zmianą fazy lub bez szybkiejzmiany fazy (przebieg typu rapidcycling).
W jednym 3tygodniowym badaniu, kontrolowanym placebo, z zastosowaniem stałej dawki wmonoterapii u pacjentów z epizodem maniakalnym lub mieszanym w przebiegu zaburzeniaafektywnego dwubiegunowego typu I, arypiprazol nie wykazał większej skuteczności, niż placebo.
W dwóch 12tygodniowych badaniach, kontrolowanych placebo oraz innymi substancjami czynnymiu pacjentów z epizodem maniakalnym lub mieszanym w przebiegu zaburzenia afektywnegodwubiegunowego typu I z objawami lub bez objawów psychotycznych, arypiprazol byłskuteczniejszy, niż placebo w 3. tygodniu badania, a wynik leczenia podtrzymującego był w
12. tygodniu badania porównywalny z litem lub haloperydolem. W 12. tygodniu arypiprazolpowodował także remisję objawów maniakalnych u porównywalnej liczby pacjentów, co lit lubhaloperydol.
W 6tygodniowym, kontrolowanym placebo badaniu u pacjentów z epizodem maniakalnym lubmieszanym w przebiegu zaburzenia afektywnego dwubiegunowego typu I, z objawami lub bezobjawów psychotycznych, którzy częściowo nie reagowali na monoterapię litem lub walproinianemprzez 2 tygodnie przy terapeutycznych stężeniach w surowicy, zastosowanie arypiprazolu, jakododatkowego leku, w większym stopniu zwiększyło skuteczność zapobiegania objawommaniakalnym, niż stosowanie litu lub walproinianu w monoterapii.
W 26tygodniowym, kontrolowanym placebo badaniu, które przedłużono o 74 tygodnie, u pacjentów zobjawami maniakalnymi, którzy osiągnęli remisję w trakcie stosowania arypiprazolu w czasie fazystabilizacji przed randomizacją, arypiprazol był bardziej skuteczny, niż placebo w zapobieganiunawrotowi choroby dwubiegunowej, głównie w zapobieganiu nawrotowi objawów maniakalnych, alenie wykazał przewagi nad placebo w zapobieganiu nawrotowi depresji.
14
W 52tygodniowym, kontrolowanym placebo badaniu u pacjentów z obecnym epizodem maniakalnymlub mieszanym w przebiegu zaburzenia afektywnego dwubiegunowego typu I, którzy osiągnęli trwałąremisję (w skali oceny manii Younga YMRS oraz w skali oceny depresji MontgomeryAsberg MADRScałkowita liczba punktów ≤ 12) w trakcie stosowania arypiprazolu (w dawce 10 mg na dobę do 30 mgna dobę) w skojarzeniu z litem lub walproinianem przez 12 kolejnych tygodni, połączenie zarypiprazolem wykazało przewagę nad placebo w zapobieganiu nawrotowi choroby afektywnejdwubiegunowej (współczynnik ryzyka 0,54), zmniejszając ryzyko o 46 % i w zapobieganiu nawrotommanii, zmniejszając ryzyko o 65 % (współczynnik ryzyka 0,35), ale nie wykazało przewagi nadplacebo w zapobieganiu nawrotowi depresji. Skojarzenie z arypiprazolem wykazało przewagę wobecplacebo w przypadku drugorzędowego punktu oceny, skali ogólnego wrażenia klinicznego (ang.CGIBP) nasilenia choroby (mania). W tym badaniu pacjenci zostali przydzieleni przez badaczy dobadania prowadzonego metodą próby otwartej, z zastosowaniem litu lub walproinianu w monoterapii,w celu oceny częściowego braku odpowiedzi. Pacjenci byli stabilizowani przez co najmniej 12kolejnych tygodni za pomocą skojarzenia arypiprazolu i stosowanego wcześniej stabilizatora nastroju.Pacjenci stabilni byli następnie losowo przydzielani do grupy kontynuującej stosowanie tego samegostabilizatora nastroju z arypiprazolem lub placebo w badaniu metodą podwójnie ślepej próby. W fazierandomizowanej oceniano cztery podgrupy stabilizatora nastroju: arypiprazol + lit; arypiprazol +walproinian; placebo + lit; placebo + walproinian. Współczynniki KaplanaMeiera dla nawrotujakiegokolwiek zaburzenia nastroju w przypadku terapii skojarzonej były następujące: 16 % dla grupystosującej arypiprazol + lit i 18 % dla grupy arypiprazol + walproinian, w porównaniu do 45 % dlagrupy placebo + lit i 19 % dla grupy placebo + walproinian.
Populacja dzieci i młodzieży
Schizofrenia u młodzieży
Wyniki 6tygodniowego badania z kontrolą placebo z udziałem 302 nastoletnich pacjentów chorych naschizofrenię (1317 lat), u których stwierdzano objawy pozytywne lub negatywne, wykazały, żearypiprazol powoduje statystycznie istotnie większą poprawę w zakresie objawów psychotycznych niżplacebo. W analizie podgrupy nastoletnich pacjentów w wieku pomiędzy 15 a 17 lat, stanowiącej 74%całkowitej włączonej populacji, w czasie trwania 26tygodniowego badania, prowadzonego na zasadziepróby otwartej, obserwowano utrzymywanie się działania.
Epizody maniakalne w zaburzeniu afektywnym dwubiegunowym typu I u dzieci i młodzieży
Arypiprazol badano w 30tygodniowym badaniu kontrolowanym placebo, w którym udział wzięło 296dzieci i młodzieży (1017 lat), którzy spełnili kryteria diagnostyczne według DSMIV dla zaburzeniaafektywnego dwubiegunowego typu I z epizodami maniakalnymi lub mieszanymi, z objawamipsychotycznymi lub bez tych objawów oraz wyjściowo mieli wynik ≥ 20 w skali manii wedługYounga (YMRS). Wśród pacjentów włączonych do podstawowej analizy skuteczności, 139 pacjentówmiało postawioną diagnozę aktualnie współistniejącego ADHD. Arypiprazol wykazał przewagę wstosunku do placebo w odniesieniu do zmiany wartości wyjściowej w 4. oraz 12. tygodniu, jako wynikcałościowy wg YMRS. W dalszych analizach przewaga nad placebo była bardziej wyraźna upacjentów ze współistniejącym zespołem ADHD, w porównaniu do pacjentów bez ADHD, gdzie niezaobserwowano różnicy w stosunku do placebo. Zapobieganie nawrotom nie zostało określone.
Tabela 1: Średnia poprawa wartości wyjściowej wyniku w skali YMRS, z uwzględnieniemwspółistnienia zaburzeń psychicznych
Współistnienie zaburzeń
psychicznych
Tydzień 4. Tydzień 12. ADHD Tydzień 4. Tydzień 12.
Arypiprazol 10 mg
(n=48)
14,9 15,1 Arypiprazol 10 mg (n=44) 15,2 15,6
15
Arypiprazol 30 mg
(n=51)
16,7 16,9 Arypiprazol 30 mg
(n=48)
15,9 16,7
a 7,0 8,2
Placebo (n=52)
b 6,3 7,0
Placebo (n=47)
Bez współistnienia
zaburzeń psychicznych
Tydzień 4. Tydzień 12. Bez ADHD Tydzień 4. Tydzień 12.
Arypiprazol 10 mg
(n=27)
12,8 15,9 Arypiprazol 10 mg (n=37) 12,7 15,7
Arypiprazol 30 mg
(n=25)
15,3 14,7 Arypiprazol 30 mg (n=30) 14,6 13,4
Placebo (n=18) 9,4 9,7 Placebo (n=25) 9,9 10,0
a n = 51 w Tygodniu 4.b n = 46 w Tygodniu 4.
Do najczęstszych zdarzeń niepożądanych, występujących w trakcie leczenia, wśród pacjentówotrzymujących dawkę 30 mg, były zaburzenia pozapiramidowe (28,3 %), senność (27,3 %), ból głowy(23,2 %) oraz nudności (14,1 %). Średni przyrost masy ciała w 30tygodniowym okresie leczeniawynosił 2,9 kg, w porównaniu do 0,98 kg u pacjentów, u których stosowano placebo.
Drażliwość związana z zaburzeniami autystycznymi u dzieci i młodzieży (patrz punkt 4.2)
U pacjentów w wieku od 6 do 17 lat arypiprazol badano w dwóch 8tygodniowych badaniach zużyciem placebo [w jednym badaniu stosowano zmienną dawkę (215 mg na dobę), a w drugim stałądawkę (5, 10 lub 15 mg na dobę)] oraz jednym 52tygodniowym badaniu otwartym. Dawkowanie wtych badaniach rozpoczynano od dawki 2 mg na dobę, po tygodniu zwiększanej do 5 mg na dobę, anastępnie zwiększanej w odstępach tygodniowych o 5 mg na dobę, do czasu osiągnięcia dawkidocelowej. Ponad 75 % pacjentów miało mniej niż 13 lat. Arypiprazol wykazał statystycznie większąskuteczność w porównaniu do placebo w podskali dotyczącej drażliwości Listy ZachowańAberracyjnych (ang. Aberrant Behaviour Checklist Irritability subscale). Jednakże, nie ustalonoznaczenia klinicznego tej obserwacji. Profil bezpieczeństwa obejmował przyrost masy ciała i zmianęstężenia prolaktyny. Czas trwania długoterminowego badania dotyczącego bezpieczeństwa byłograniczony do 52tygodni. W zebranych badaniach, częstość występowania małego stężeniaprolaktyny u dziewcząt (< 3 ng/ml) i u chłopców (< 2 ng/ml) leczonych arypiprazolem wynosiłaodpowiednio, 27/46 (58.7 %) i 258/298 (86.6 %). W badaniach kontrolowanych placebo, średniprzyrost masy ciała wynosił 0,4 kg w grupie placebo i 1,6 kg w grupie arypiprazolu.
Arypiprazol badano także w długoterminowym badaniu podtrzymującym, kontrolowanym placebo.Po 1326tygodniowej stabilizacji z zastosowaniem arypiprazolu (w dawkach 215 mg na dobę), pacjenciz trwałą odpowiedzią albo kontynuowali leczenie arypiprazolem bądź też otrzymywali placebo przezkolejne 16 tygodni. Współczynniki KaplanaMeiera dla nawrotu w tygodniu 16. były następujące:35 % dla grupy stosującej arypiprazol oraz 52 % dla grupy placebo; współczynnik ryzyka nawrotuw ciągu 16 tygodni (arypiprazol/placebo) wynosił 0,57 (różnica nieistotna statystycznie). Średniprzyrost masy ciała w fazie stabilizacji (do 26 tygodni) z zastosowaniem arypiprazolu wynosił 3,2 kg,natomiast w drugiej fazie badania (16 tygodni) obserwowano dalszy średni wzrost o 2,2 kg dlaarypiprazolu w porównaniu do 0,6 kg dla placebo. Objawy pozapiramidowe były zgłaszane głównie wfazie stabilizacji, u 17 % pacjentów, z drgawkami stanowiącymi 6 %.
Tiki związane z zespołem Tourette’a u dzieci i młodzieży (patrz punkt 4.2)
16
Skuteczność arypiprazolu badano u dzieci i młodzieży z zespołem Tourette’a (arypiprazol: n = 99,placebo: n = 44) w trwającym 8 tygodni, randomizowanym badaniu prowadzonym metodą podwójnieślepej próby z grupą kontrolną otrzymującą placebo w schemacie leczenia w grupach z użyciem stałejdawki, zależnej od masy ciała, od 5 mg na dobę do 20 mg na dobę i dawki początkowej, wynoszącej2 mg. Pacjenci byli w wieku 7 17 lat i przed rozpoczęciem leczenia uzyskali średni wynik 30 nałącznej skali tików w Globalnej Skali Nasilenia Tików z Yale (Total Tic Score on the Yale Global TicSeverity Scale, TTSYGTSS). Grupa pacjentów otrzymująca arypiprazol wykazywała poprawęmierzoną zmianą wyniku na skali TTSYGTSS od pomiaru początkowego do pomiaru w 8 tygodniuleczenia, która wynosiła 13,35 w grupie otrzymującej małą dawkę (5 mg lub 10 mg) i 16,94 w grupieotrzymującej dużą dawkę (10 mg lub 20 mg), w porównaniu do poprawy odnotowanej u pacjentówotrzymujących placebo i zmiany wynoszącej 7,09.
Skuteczność arypiprazolu u dzieci i młodzieży z zespołem Touretta (arypiprazol: n = 32, placebo:n = 29) oceniano również w przypadku podawania zmiennych dawek od 2 mg na dobę do 20 mg nadobę, z dawką początkową, wynoszącą 2 mg, w trwającym 10 tygodni, randomizowanym badaniu wKorei Południowej, prowadzonym metodą podwójnie ślepej próby, z grupą kontrolną, otrzymującąplacebo. Pacjenci w wieku 6 18 lat uzyskali średni wynik 29 na skali TTSYGTSS w pomiarzepoczątkowym. Pacjenci otrzymujący arypiprazol wykazywali poprawę mierzoną zmianą wyniku o14,97 na skali TTSYGTSS od pomiaru początkowego do pomiaru w 10 tygodniu, w porównaniu dopoprawy wynoszącej 9,62 w grupie placebo.
W obu wspomnianych badaniach krótkoterminowych nie określono klinicznego znaczenia wynikówdotyczących skuteczności, biorąc pod uwagę działanie terapeutyczne w porównaniu do istotnegowpływu efektu placebo i niejasne skutki w zakresie funkcjonowania psychospołecznego. Brak danychdługoterminowych dotyczących skuteczności i bezpieczeństwa arypiprazolu w tej niestabilnejchorobie.
Europejska Agencja Leków wstrzymała obowiązek dołączania wyników badań aypiprazolu w jednejlub kilku podgrupach populacji dzieci i młodzieży w leczeniu schizofrenii oraz w leczeniu chorobyafektywnej dwubiegunowej (stosowanie u dzieci i młodzieży, patrz punkt 4.2).
5.2 Właściwości farmakokinetyczne
Wchłanianie
Arypiprazol jest dobrze wchłaniany, maksymalne stężenie w osoczu osiąga w ciągu 35 godzin popodaniu. Arypiprazol w minimalnym stopniu ulega metabolizmowi przedukładowemu. Bezwzględnadostępność po doustnym podaniu jednej tabletki wynosi 87 %. Spożywanie posiłków o dużejzawartości tłuszczu nie wpływa na farmakokinetykę arypiprazolu.
Dystrybucja
Arypiprazol jest rozmieszczany w całym organizmie, pozorna objętość dystrybucji wynosi 4,9 l/kg, cowskazuje na znaczną dystrybucję pozanaczyniową. W stężeniach terapeutycznych arypiprazol idehydroarypiprazol wiążą się w ponad 99 % z białkami surowicy, głównie z albuminami.
Metabolizm
Arypiprazol jest w znacznym stopniu metabolizowany w wątrobie. Proces ten przebiega trzemagłównymi drogami: dehydrogenacji, hydroksylacji oraz Ndealkilacji. Jak wynika z badań in vitro,enzymy CYP3A4 i CYP2D6 warunkują dehydrogenację oraz hydroksylację arypiprazolu,a Ndealkilacja jest katalizowana przez CYP3A4. Główną cząsteczką czynną znajdującą się w krążeniuogólnym jest sam arypiprazol. W stanie stacjonarnym aktywny metabolit, dehydroarypiprazol, stanowiokoło 40 % AUC arypiprazolu w osoczu.
Eliminacja
Średni okres półtrwania arypiprazolu w fazie eliminacji wynosi około 75 godzin u osób
o podwyższonej aktywności CYP2D6 i około 146 godzin u osób o obniżonej aktywności CYP2D6.
17
Całkowity klirens arypiprazolu wynosi 0,7 ml/min/kg i jest to głównie klirens wątrobowy.
Po doustnym podaniu pojedynczej dawki arypiprazolu znakowanego [14C], stwierdza się odpowiednio27 % i 60 % podanego pierwiastka radioaktywnego w moczu i kale. Mniej, niż 1 % niezmienionegoarypiprazolu zostaje wydalone z moczem i około 18 % z kałem.
Farmakokinetyka w szczególnych grupach pacjentów
Dzieci i młodzież
Farmakokinetyka arypiprazolu i dehydroarypiprazolu u dzieci w wieku 10 do 17 lat była podobna dofarmakokinetyki u dorosłych, po uwzględnieniu różnic w masie ciała.
Pacjenci w podeszłym wieku
Nie stwierdzono różnic w farmakokinetyce arypiprazolu między zdrowymi osobami w podeszłymwieku a młodszymi osobami dorosłymi, nie stwierdzono także mierzalnego wpływu wieku nafarmakokinetykę arypiprazolu u pacjentów ze schizofrenią.
Płeć
Nie stwierdzono, aby farmakokinetyka arypiprazolu różniła się u zdrowych kobiet i zdrowychmężczyzn. Nie stwierdzono także żadnego mierzalnego wpływu płci na farmakokinetykę arypiprazoluu pacjentów ze schizofrenią.
Palenie tytoniu i rasa
Populacyjne badania farmakokinetyczne nie wykazały żadnych istotnych klinicznie różnicw farmakokinetyce arypiprazolu, zależnych od rasy lub palenia tytoniu.
Zaburzenia czynności nerek
Stwierdzono, że charakterystyka farmakokinetyczna arypiprazolu i dehydroarypiprazolu jest podobnau osób z ciężkimi chorobami nerek i u młodych osób zdrowych.
Zaburzenia czynności wątroby
Badania, obejmujące podanie pojedynczej dawki leku, przeprowadzone u osób z różnego stopniamarskością wątroby (klasy ChildPugh A, B i C) nie wykazały, by zaburzenia czynności wątrobywpływały istotnie na farmakokinetykę arypiprazolu i dehydroarypiprazolu, jednak w badaniu wzięłoudział tylko 3 chorych z marskością wątroby typu C, co jest liczbą niewystarczającą do wyciągnięciawniosków, dotyczących zdolności metabolicznych tych pacjentów.
5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie
Dane niekliniczne, wynikające z konwencjonalnych badań farmakologicznych dotyczącychbezpieczeństwa, badań toksyczności po podaniu wielokrotnym, genotoksyczności, rakotwórczościoraz toksycznego wpływu na rozród i rozwój potomstwa, nie ujawniają szczególnego zagrożenia dlaczłowieka.
Istotne działanie toksyczne stwierdzano jedynie po podaniu dawek lub przy stopniu narażeniawyraźnie przekraczającym maksymalne dawki lub narażenie występujące u ludzi, co wskazuje, żedziałanie takie jest ograniczone lub nie występuje w praktyce klinicznej. Obserwacje te obejmują:zależny od dawki toksyczny wpływ na nadnercza (gromadzenie barwnika lipofuscyny i (lub)obumieranie komórek miąższowych) stwierdzany u szczurów po 104 tygodniach podawaniaarypiprazolu w dawce od 20 do 60 mg/kg mc./dobę (średnia wartość AUC w stanie stacjonarnymprzekraczała 3 do 10 razy wartość występującą u ludzi po podaniu maksymalnej zalecanej dawki)i zwiększenie częstości występowania raków nadnerczy, a także skojarzonej częstości występowaniagruczolaków lub raków nadnerczy u samic szczurów otrzymujących lek w dawce 60 mg/kg mc./dobę(średnia wartość AUC w stanie stacjonarnym przekraczała 10 razy wartość występującą u ludzi po
18
podaniu maksymalnej zalecanej dawki). Największa ekspozycja nie powodująca powstawanianowotworów u samic szczurów odpowiadała 7krotnej ekspozycji u ludzi występującej po stosowaniuzalecanej dawki.
Dodatkowo, stwierdzono występowanie kamicy żółciowej, jako następstwo odkładania sięsiarczanowych sprzężonych związków hydroksylowanych metabolitów arypiprazolu w żółci małp,którym wielokrotnie podawano doustnie dawki leku od 25 do 125 mg/kg mc./dobę (średnia wartośćAUC w stanie stacjonarnym była od 1 do 3 razy wyższa, niż wartość występująca u ludzi po podaniumaksymalnej zalecanej dawki klinicznej lub 16 do 81 razy wyższa, niż po podaniu maksymalnejdawki, zalecanej na podstawie przeliczenia mg/m2 pc.). Jednak, stężenie sprzężonych związkówsiarczanowych hydroksyarypiprazolu w żółci człowieka podczas stosowania najwyższej,proponowanej dawki 30 mg na dobę, nie przekraczało 6 % stężenia stwierdzanego w żółci małppodczas trwającego 39 tygodni badania i jest znacznie mniejsze (6 %) niż granica rozpuszczalnościokreślona in vitro.
W badaniach toksykologicznych z użyciem dawki wielokrotnej u młodych szczurów i psów profiltoksyczności arypiprazolu był porównywalny z profilem obserwowanym u dorosłych zwierząt orazbrak jest dowodów neurotoksyczności i niepożądanego wpływu na rozwój.
Wyniki przeprowadzonych w pełnym zakresie standardowych badań genotoksyczności wskazują, żearypiprazol nie ma właściwości genotoksycznych. Arypiprazol nie zaburzał płodności w badaniachtoksycznego wpływu na reprodukcję. Obserwowano toksyczny wpływ na rozwój, w tym także zależneod dawki opóźnienie płodowej mineralizacji kości oraz możliwy wpływ teratogenny u szczurów,którym podawano dawki subterapeutyczne (oceniane na podstawie wartości AUC) oraz u królików,którym podawano dawki powodujące ekspozycję 3 i 11 razy przewyższającą wartość AUC,występującą w stanie stacjonarnym po zastosowaniu dawek maksymalnych, zalecanych u ludzi).Toksyczny wpływ na samice ciężarne obserwowano podczas podawania dawek podobnych do tych,które powodują toksyczny wpływ na rozwój.
6. DANE FARMACEUTYCZNE
6.1 Wykaz substancji pomocniczych
Laktoza jednowodna Skrobia kukurydziana Celuloza mikrokrystalicznaHydroksypropylocelulozaKrospowidon typ A
Krzemionka koloidalna, bezwodnaMagnezu stearynian
Aripsan, 5 mg, tabletkiIndygotyna, lak (E 132)
Aripsan, 10 mg, tabletki
Żelaza tlenek czerwony (E 172)
Aripsan, 15 mg, tabletki Żelaza tlenek żółty (E 172)
6.2 Niezgodności farmaceutyczne
Nie dotyczy.
19
6.3 Okres ważności
4 lata
6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania
Brak szczególnych środków ostrożności dotyczących temperatury przechowywania produktuleczniczego.
Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed wilgocią.
6.5 Rodzaj i zawartość opakowania
Blistry (OPA/Aluminium/PVC/Aluminium) w pudełkach tekturowych, zawierających 7, 10, 14, 20,28, 30, 50, 56, 60, 72, 90, 98 lub 100 tabletek.
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania
Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie zlokalnymi przepisami.
7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
PRO.MED.CS Praha a.s.Telčská 377/1, Michle140 00 Praha 4 Republika Czeska
8. NUMERY POZWOLEŃ NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
Aripsan, 5 mg, tabletki 22957
Aripsan, 10 mg, tabletki 22958
Aripsan, 15 mg, tabletki 22959
9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA
Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 01.02.2016
10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO
06.09.2016
20