CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

HELICID FORTE

40 mg, kapsułki dojelitowe, twarde

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

Każda kapsułka zawiera 40 mg omeprazolu (Omeprazolum).

Substancje pomocnicze o znanym działaniu: Każda kapsułka zawiera 16 mg laktozy oraz 307 mg

sacharozy.

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Kapsułka dojelitowa, twarda.

Twarda żelatynowa kapsułka z jasnobrązowym korpusem i brązowym wieczkiem, zawierająca peletkiw kolorze od białawego do jasnego żółtobrązowego.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1 Wskazania do stosowania

Helicid Forte jest wskazany do stosowania w następujących przypadkach:

Dorośli:

 Leczenie choroby wrzodowej dwunastnicy

 Zapobieganie nawrotom choroby wrzodowej dwunastnicy Leczenie choroby wrzodowej żołądka

 Zapobieganie nawrotom choroby wrzodowej żołądka

 Eradykacja zakażenia Helicobacter pylori u pacjentów z chorobą wrzodową żołądka

i dwunastnicy, w skojarzeniu z odpowiednimi antybiotykami

 Leczenie owrzodzeń żołądka i dwunastnicy wywołanych stosowaniem niesteroidowych leków

przeciwzapalnych (NLPZ)

 Zapobieganie owrzodzeniom żołądka i dwunastnicy wywołanym stosowaniem niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ) u pacjentów w grupie ryzyka

 Leczenie refluksowego zapalenia przełyku

 Długotrwałe leczenie pacjentów po przebytym refluksowym zapaleniu przełyku Leczenie objawowe choroby refluksowej przełyku Leczenie zespołu Zollinger-Ellisona

Dzieci:

Dzieci w wieku powyżej 1 roku życia i o masie ciała ≥ 10 kg Leczenie refluksowego zapalenia przełyku

 Leczenie objawowe zgagi i zarzucania kwaśnej treści żołądka w chorobie refluksowej przełyku

1

Dzieci i młodzież w wieku powyżej 4 lat

 Leczenie choroby wrzodowej dwunastnicy spowodowanej przez Helicobacter pylori, w

skojarzeniu z antybiotykami

4.2 Dawkowanie i sposób podawania

Dawkowanie

Dorośli

Leczenie choroby wrzodowej dwunastnicy

Zalecana dawka u pacjentów z aktywną chorobą wrzodową to 20 mg raz na dobę. Większośćpacjentów powraca do zdrowia w ciągu 2 tygodni od rozpoczęcia leczenia. W przypadku pacjentów,którzy nie zostali całkowicie wyleczeni w pierwszym etapie leczenia, całkowity powrót do zdrowiazazwyczaj następuje w czasie 2 następnych tygodni terapii. U pacjentów z chorobą wrzodowądwunastnicy oporną na leczenie zaleca się stosowanie dawki 40 mg raz na dobę; u tych pacjentówcałkowity powrót do zdrowia następuje zazwyczaj w ciągu 4 tygodni.

Zapobieganie nawrotom choroby wrzodowej dwunastnicy

W zapobieganiu nawrotom choroby wrzodowej dwunastnicy u pacjentów z ujemnym wynikiembadania w kierunku obecności Helicobacter pylori lub jeśli eradykacja zakażenia Helicobacter pylorinie jest możliwa zalecana dawka to 20 mg raz na dobę. U niektórych pacjentów dawka 10 mg na dobęmoże być wystarczająca. W przypadku niepowodzenia terapii dawkę można zwiększyć do 40 mg.

Leczenie choroby wrzodowej żołądka

Zalecana dawka to 20 mg raz na dobę. Większość pacjentów powraca do zdrowia w ciągu 4 tygodniod rozpoczęcia leczenia. W przypadku pacjentów, którzy nie zostali całkowicie wyleczeni wpierwszym etapie leczenia, całkowity powrót do zdrowia zazwyczaj następuje w czasie 4 następnychtygodni terapii. U pacjentów z chorobą wrzodową żołądka oporną na leczenie zaleca się stosowaniedawki 40 mg raz na dobę; u tych pacjentów całkowity powrót do zdrowia następuje zazwyczajw ciągu 8 tygodni.

Zapobieganie nawrotom choroby wrzodowej żołądka

W zapobieganiu nawrotom u pacjentów z chorobą wrzodową żołądka oporną na leczenie zalecanadawka to 20 mg raz na dobę. W razie konieczności dawkę można zwiększyć do 40 mg razna dobę.

Eradykacja zakażenia Helicobacter pylori u pacjentów z chorobą wrzodową żołądka i dwunastnicyWybór antybiotyku do eradykacji Helicobacter pylori należy rozważyć indywidualnie w zależnościod tolerancji leku przez pacjenta oraz zgodnie z narodowymi, regionalnymi i lokalnymi wytycznymidotyczącymi oporności.

 20 mg omeprazolu + 500 mg klarytromycyny + 1000 mg amoksycyliny, każdy dwa razy na dobę przez 1 tydzień lub

 20 mg omeprazolu + 250 mg klarytromycyny (alternatywnie 500 mg) + 400 mg metronidazolu (lub 500 mg lub 500 mg tynidazolu), każdy dwa razy na dobę przez 1 tydzień lub 40 mg omeprazolu raz na dobę, 500 mg amoksycyliny i 400 mg metronidazolu (lub 500 mg lub 500 mg tynidazolu), oba trzy razy na dobę przez 1 tydzień.

Jeśli po zakończeniu terapii, według któregokolwiek z ww. schematów, u pacjenta utrzymuje się zakażenie Helicobacter pylori, leczenie można powtórzyć.

Leczenie owrzodzeń żołądka i dwunastnicy wywołanych stosowaniem niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ)

Zalecana dawka w leczeniu owrzodzeń żołądka i dwunastnicy wywołanych stosowaniem NLPZ to 20mg raz na dobę. Większość pacjentów powraca do zdrowia w ciągu 4 tygodni od rozpoczęcia leczenia.

2

W przypadku pacjentów, którzy nie zostali całkowicie wyleczeni w pierwszym etapie leczenia,całkowity powrót do zdrowia zazwyczaj następuje w czasie 4 następnych tygodni terapii.

Zapobieganie owrzodzeniom żołądka i dwunastnicy wywołanym stosowaniem NLPZ u pacjentów z grupy ryzyka

W zapobieganiu owrzodzeniom żołądka i dwunastnicy związanym ze stosowaniem leków z grupyNLPZ u pacjentów z grupy ryzyka (wiek > 60 lat, owrzodzenie żołądka i dwunastnicy w wywiadzie,krwawienie z przewodu pokarmowego w wywiadzie) zalecana dawka to 20 mg raz na dobę.

Leczenie refluksowego zapalenia przełyku

Zalecana dawka to 20 mg raz na dobę. Większość pacjentów powraca do zdrowia w ciągu 4 tygodniod rozpoczęcia leczenia. W przypadku pacjentów, którzy nie zostali całkowicie wyleczeni wpierwszym etapie leczenia, całkowity powrót do zdrowia zazwyczaj następuje w czasie 4 następnychtygodni terapii. U pacjentów z ciężkim zapaleniem przełyku zaleca się stosowanie dawki 40 mg raz nadobę; u tych pacjentów całkowity powrót do zdrowia następuje zazwyczaj w ciągu 8 tygodni.

Długotrwałe leczenie pacjentów po przebytym refluksowym zapaleniu przełyku

Zalecana dawka do długotrwałego leczenia pacjentów po przebytym refluksowym zapaleniu przełyku to 10 mg raz na dobę. W razie konieczności dawkę można zwiększyć do 20-40 mg raz na dobę.

Leczenie objawowe choroby refluksowej przełyku

Zalecana dawka to 20 mg na dobę. U niektórych pacjentów może być wystarczająca dawka 10 mg,dlatego dawkę należy rozważyć indywidualnie dla każdego pacjenta.Jeśli objawy nie ustąpią po 4 tygodniach leczenia dawką 20 mg na dobę, zaleca się przeprowadzeniedodatkowych badań.

Leczenie zespołu Zollingera-Ellisona

U pacjentów z zespołem Zollingera-Ellisona dawkę należy ustalać indywidualnie, a leczenie należykontynuować dopóki istnieją wskazania kliniczne. Zalecana dawka początkowa to 60 mg raz na dobę.U więcej niż 90 % pacjentów z nasilonymi objawami, którzy słabo reagują na inne sposoby leczenia,skuteczne jest zwykle leczenie podtrzymujące dawką od 20 mg do 120 mg na dobę. Omeprazolw dawkach większych niż 80 mg na dobę należy przyjmować w dwóch dawkach podzielonych.

Dzieci i młodzież

Dzieci w wieku powyżej 1 roku i o masie ciała ≥ 10 kg

Leczenie refluksowego zapalenia przełyku.

Leczenie objawowe zgagi i zarzucania kwaśnej treści żołądka w chorobie refluksowej przełyku.

Zalecenia dotyczące dawkowania są następujące:

Wiek Masa Dawkowanie

ciała

≥ 1 roku życia 10-20 kg 10 mg raz na dobę. W razie konieczności dawkę można

zwiększyć do 20 mg raz na dobę.

≥ 2 roku życia > 20 kg 20 mg raz na dobę. W razie konieczności dawkę można

zwiększyć do 40 mg raz na dobę.

Refluksowe zapalenie przełyku: czas leczenia wynosi od 4 do 8 tygodni.Leczenie objawowe zgagi i zarzucania kwaśnej treści żołądka w chorobie refluksowej przełyku: czasleczenia wynosi od 2 do 4 tygodni. Jeśli objawy nie ustąpią po 2-4 tygodniach należy przeprowadzićdodatkowe badania.

3

Dzieci i młodzież w wieku powyżej 4 lat

Leczenie choroby wrzodowej dwunastnicy spowodowanej przez Helicobacter pyloriPrzy wyborze odpowiedniej terapii skojarzonej należy wziąć pod uwagę narodowe, regionalne ilokalne wytyczne dotyczące oporności, czasu trwania leczenia (najczęściej 7 dni, lecz czasem do 14dni) oraz odpowiednie zastosowanie leków przeciwbakteryjnych. Leczenie powinno być prowadzone przez lekarza specjalistę.

Zalecenia dotyczące dawkowania są następujące:

Masa ciała Dawkowanie

15–30 kg Leczenie skojarzone z zastosowaniem 2 antybiotyków: 10 mg omeprazolu, 25 mg/kg masy ciała amoksycyliny i 7,5 mg/kg masy ciała klarytromycyny, wszystkie leki podawane razem dwa razy na dobę przez 1 tydzień.

31–40 kg Leczenie skojarzone z zastosowaniem 2 antybiotyków: 20 mg omeprazolu, 750 mg amoksycyliny i 7,5 mg/kg masy ciała klarytromycyny, wszystkie leki podawane dwa razy na dobę przez 1 tydzień.

> 40 kg Leczenie skojarzone z zastosowaniem 2 antybiotyków: 20 mg omeprazolu, 1 g amoksycyliny i 500 mg klarytromycyny, wszystkie leki podawane dwa razy na dobę przez 1 tydzień.

Szczególne grupy pacjentów

Zaburzenia czynności nerek

U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek nie ma konieczności dostosowania dawki produktu (patrz punkt 5.2).

Zaburzenia czynności wątroby

U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby wystarczająca może być dawka 10 mg do 20 mgna dobę (patrz punkt 5.2).

Pacjenci w podeszłym wieku (> 65 lat)

U pacjentów w podeszłym nie ma konieczności dostosowania dawki produktu (patrz punkt 5.2).

Sposób podawania

Zaleca się przyjmowanie kapsułek leku Helicid Forte rano.. Kapsułki należy przyjmować w całości,popijając połową szklanki wody. Kapsułek nie wolno żuć ani kruszyć.

Pacjenci, którzy mają trudności z połykaniem i dzieci, które potrafią pić lub przełykać jedzenie wpostaci półpłynnej

Pacjenci mogą otworzyć kapsułkę i przyjąć jej zawartość popijając połową szklanki wody lubwymieszać zawartość kapsułki z lekko kwaśnym płynem, np.: sokiem owocowym lub przecieremjabłkowym lub niegazowaną wodą.

Należy poinformować pacjenta, że tak uzyskaną zawiesinę należy wypić od razu (lub w ciągu 30minut od przygotowania). Zawiesinę należy zawsze wymieszać przed wypiciem i popić połowąszklanki wody. Można również ssać kapsułkę, a następnie połknąć peletki popijając połową szklankiwody.

Powlekanych peletek dojelitowych nie wolno żuć.

4.3 Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na substancję czynną, podstawione pochodne benzoimidazolu lub na którąkolwieksubstancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.

Omeprazolu, tak jak innych inhibitorów pompy protonowej, nie wolno stosować jednocześnie z nelfinawirem.

4

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

W razie wystąpienia jakichkolwiek niepokojących objawów (np. znaczna, niespodziewana utrata masyciała, nawracające wymioty, zaburzenia połykania, krwawe wymioty lub smoliste stolce) oraz wprzypadku choroby wrzodowej żołądka lub gdy istnieje podejrzenie takiej choroby, przedrozpoczęciem leczenia należy wykluczyć istnienie choroby nowotworowej, ponieważ omeprazol możemaskować objawy choroby i przyczynić się do opóźnienia właściwej diagnozy.

Nie zaleca się jednoczesnego stosowania atazanawiru z inhibitorami pompy protonowej (patrz punkt

4.5). Jeśli leczenie skojarzone atazanawirem i inhibitorem pompy protonowej jest konieczne, zalecanajest ścisła kontrola kliniczna pacjenta (np. oznaczanie miana wirusa) w skojarzeniu ze zwiększeniemdawki atazanawiru do 400 mg z rytonawirem w dawce 100 mg; nie należy stosować dawki większejniż 20 mg omeprazolu.

Omeprazol, tak jak wszystkie leki hamujące wydzielanie kwasu solnego w żołądku może zmniejszaćwchłanianie witaminy B12 (cyjanokobalaminy) ze względu na niedobór kwasu solnego lubbezkwaśność. Należy to wziąć pod uwagę w przypadku pacjentów z niedoborem witaminy B12w organizmie oraz w przypadku występowania czynników ryzyka powodujących zmniejszeniewchłaniania witaminy B12 podczas długotrwałego leczenia.

Omeprazol jest inhibitorem CYP2C19. Rozpoczynając i kończąc terapię omeprazolem należy wziąćpod uwagę możliwość interakcji z lekami metabolizowanymi przy udziale CYP2C19. Obserwowanointerakcje pomiędzy klopidogrelem i omeprazolem (patrz punkt 4.5). Znaczenie kliniczne tej interakcjinie jest pewne. Jako środek ostrożności zalecane jest unikanie jednoczesnego stosowania omeprazolu iklopidogrelu.

Hipomagnezemia

U pacjentów leczonych inhibitorami pompy protonowej (ang. proton pump inhibitors, PPI), jakomeprazol, przez co najmniej trzy miesiące oraz u większości pacjentów przyjmujących PPI przez rok,odnotowano przypadki wstępowania ciężkiej hipomagnezemii. Mogą występować ciężkie objawyhipomagnezemii, takie jak zmęczenie, tężyczka, majaczenie, drgawki, zawroty głowy oraz arytmiekomorowe, jednakże mogą one rozpocząć się niepostrzeżenie i pozostać niezauważone. U pacjentównajbardziej dotkniętych chorobą, hipomagnezemia zmniejszyła się po uzupełnieniu niedoborówmagnezu i odstawieniu inhibitorów pompy protonowej.

U pacjentów, u których przypuszcza się, że leczenie będzie długotrwałe lub przyjmujących inhibitorypompy protonowej łącznie z digoksyną lub innymi lekami mogącymi wywołać hipomagnezemię(np. diuretyki), należy rozważyć pomiar stężenia magnezu we krwi przed rozpoczęciem leczeniainhibitorami pompy protonowej oraz okresowe pomiary w trakcie leczenia.

Inhibitory pompy protonowej, szczególnie stosowane w dużych dawkach oraz w długotrwałej terapii(powyżej 1 roku), mogą nieznacznie zwiększać ryzyko występowania złamań kości biodrowej, kościnadgarstka i kręgosłupa, szczególnie u osób w podeszłym wieku lub u pacjentów z innymirozpoznanymi czynnikami ryzyka. Wyniki przeprowadzonych badań wskazują, że inhibitory pompyprotonowej mogą zwiększać ogólne ryzyko złamań o 10-40%. Może być to również spowodowaneinnymi czynnikami ryzyka. Pacjenci z ryzykiem wystąpienia osteoporozy powinni otrzymać opiekęzgodnie z obecnymi wytycznymi klinicznymi oraz powinni przyjmować odpowiednią dawkęwitaminy D oraz wapnia.

Wpływ na wyniki badań laboratoryjnych

Zwiększenie stężenia chromograniny A (CgA) może zakłócać badania wykrywające obecność guzówneuroendokrynnych. Aby tego uniknąć, należy przerwać leczenie produktem Helicid Forte na conajmniej 5 dni przed pomiarem stężenia CgA (patrz punkt 5.1).

5

Jeżeli po pomiarze wstępnym wartości stężenia CgA i gastryny nadal wykraczają poza zakresreferencyjny, pomiary należy powtórzyć po 14 dniach od zaprzestania leczenia inhibitorami pompyprotonowej.

Niektóre dzieci z chorobami przewlekłymi mogą wymagać długotrwałej terapii, chociaż taka terapia nie jest zalecana.

Leczenie z zastosowaniem inhibitorów pompy protonowej może nieznacznie zwiększać ryzykowystępowania zakażeń przewodu pokarmowego bakteriami, takimi jak Salmonella i Campylobacter(patrz punkt 5.1).

Tak jak w przypadku wszystkich długoterminowych terapii, szczególnie przekraczających okres1 roku, pacjenci powinni pozostawać pod regularną kontrolą.

Podostra postać skórna tocznia rumieniowatego (SCLE)

Stosowanie inhibitorów pompy protonowej jest związane ze sporadycznym występowaniem SCLE.Jeśli pojawią się zmiany skórne, zwłaszcza w miejscach narażonych na działanie promienisłonecznych, z jednoczesnym bólem stawów, pacjent powinien niezwłocznie poszukać pomocymedycznej, a lekarz powinien rozważyć możliwość przerwania stosowania produktu leczniczegoHelicid Forte. Wystąpienie SCLE w wyniku wcześniejszego leczenia inhibitorem pompy protonowejmoże zwiększyć ryzyko SCLE w wyniku leczenia innymi inhibitorami pompy protonowej.

Produkt Helicid 20 zawiera sacharozę i laktozę. Produkt nie powinien być stosowany u pacjentówz rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy lub fruktozy, niedoborem laktazy (typuLapp), zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy.

4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Wpływ omeprazolu na farmakokinetykę innych substancji czynnych

Substancje czynne, których wchłanianie może być zależne od pH

Zmniejszona kwaśność soku żołądkowego podczas leczenia omeprazolem może zwiększać lubzmniejszać wchłanianie substancji czynnych, w przypadku gdy wchłanianie jest zależne od pH.

Nelfinawir, atazanawir

W przypadku jednoczesnego stosowania nelfinawiru i atazanawiru z omeprazolem, stężenia tych leków w osoczu są zmniejszone.

Jednoczesne stosowanie omeprazolu z nelfinawirem jest przeciwwskazane (patrz punkt 4.3).Podawanie omeprazolu (w jednorazowej dawce dobowej - 40 mg) zmniejszało średnią ekspozycjęna nelfinawir o ok. 40%, a średnia ekspozycja na działanie farmakologicznie czynnego metabolitu M8była zmniejszona o ok. 75 – 90%. Interakcja ta może także obejmować hamowanie aktywnościizoenzymu CYP2C19.

Nie zaleca się jednoczesnego stosowania omeprazolu z atazanawirem (patrz punkt 4.4). Równoczesnestosowanie omeprazolu (w jednorazowej dawce dobowej - 40 mg) i atanazawiru w dawce 300 mg lubrytonawiru w dawce 100 mg, powodowała u zdrowych ochotników 75% redukcję wartości ekspozycjina atazanawir. Pomimo zwiększenia stosowanej dawki atanazawiru do 400 mg nie uzyskanokompensacji negatywnego wpływu działania omeprazolu na poziom ekspozycji na atazanawir.Jednoczesne stosowanie omeprazolu (w jednorazowej dawce dobowej - 20 mg) oraz atazanawiruw dawce 400 mg lub rytonawiru w dawce 100 mg u zdrowych ochotników powodowało obniżenieekspozycji na atazanawir o około 30%, w porównaniu do skutku stosowania atanazawiru w dawce 300mg lub rytonawiru w dawce 100 mg podawanych raz na dobę.

Digoksyna

6

Jednoczesne stosowanie omeprazolu (w dawce 20 mg na dobę) i digoksyny u zdrowych ochotnikówwykazało 10% zwiększenie biodostępności digoksyny. Rzadko obserwowano toksyczne działaniedigoksyny. Należy jednak zachować ostrożność w przypadku stosowania omeprazolu w dużychdawkach u pacjentów w podeszłym wieku. W tym przypadku należy kontrolować działanieterapeutyczne digoksyny.

Klopidogrel

Wyniki badań przeprowadzonych z udziałem zdrowych ochotników wykazały interakcjefarmakokinetyczne (PK) /farmakodynamiczne (PD) między klopidogrelem (dawka nasycająca 300mg/dawka podtrzymująca 75 mg na dobę) i omeprazolem (80 mg doustnie na dobę) powodującezmniejszenie narażenia na czynny metabolit klopidogrelu średnio o 46%, i zmniejszenie hamowaniamaksymalnej (indukowanej ADP) agregacji płytek średnio o 16%. W badaniach obserwacyjnych jaki klinicznych odnotowano niespójne dane dotyczące klinicznych interakcji PK/PD omeprazoluw odniesieniu do ciężkich zdarzeń sercowo-naczyniowych. W celu zachowania ostrożności należyodradzać jednoczesne stosowanie omeprazolu i klopidogrelu powinno być odradzane (patrz punkt

4.4).

Inne substancje czynne

Wchłanianie pozakonazolu, erlotynibu, ketokonazolu i itrakonazolu jest znacznie zmniejszone dlategoich skuteczność kliniczna może być zaburzona. Należy unikać jednoczesnego stosowaniapozakonazolu i erlotynibu.

Substancje czynne metabolizowane przy udziale CYP2C19

Omeprazol wykazuje umiarkowany efekt hamowania CYP2C19, głównego izoenzymuodpowiedzialnego za metabolizm tego leku. W związku z tym procesy metabolizmu stosowanychjednocześnie substancji czynnych, przebiegające również przy udziale CYP2C19, mogą byćzwolnione, powodując wzrost ekspozycji organizmu na działanie tych substancji. Przykładami takichleków są R-warfaryna i inni antagoniści witaminy K, cylostazol, diazepam i fenytoina.

Cylostazol

W badaniu przeprowadzonym w układzie naprzemiennym, z zastosowaniem omeprazolu podawanegozdrowym ochotnikom w dawce 40 mg stwierdzono podwyższenie wartości Cmax i AUC dlacylostazolu, odpowiednio o 18% i 26%, jak również podwyższenie wartości w/w parametrów dlajednego z czynnych metabolitów cylostazolu, odpowiednio o 29% i 69%.

Fenytoina

Zaleca się kontrolę stężenia fenytoiny w osoczu podczas pierwszych 2 tygodni od rozpoczęcialeczenia omeprazolem oraz w przypadku zmiany dawki fenytoiny, należy kontrolować idostosowywać dawkę do zakończenia leczenia omeprazolem.

Mechanizm nieznany

Sakwinawir

Jednoczesne stosowanie omeprazolu i sakwinawiru / rytonawiru powoduje podwyższenie stężeń osoczowych sakwinawiru do około 70%, z dobrą tolerancją u pacjentów zakażonych wirusem HIV.

Takrolimus

W przypadku jednoczesnego podawania takrolimusu z omeprazolem odnotowano zwiększenie stężeniatego leku w osoczu. Wskazane jest dokładne kontrolowanie stężenia takrolimusu oraz parametrówfunkcji nerek (klirens kreatyniny), z odpowiednim dostosowaniem dawki takrolimusu.

Metotreksat

U niektórych pacjentów odnotowywano zwiększone stężenie metotreksatu, gdy podawano gojednocześnie z inhibitorami pompy protonowej. Gdy metotreksat podawany jest w dużych dawkach,należy rozważyć tymczasowe odstawienie omeprazolu.

7

Wpływ innych substancji czynnych na farmakokinetykę omeprazolu

Inhibitory CYP2C19 i (lub) CYP3A4

Ponieważ omeprazol jest metabolizowany przez CYP2C19 i CYP3A4, stosowanie substancji czynnycho znanej zdolności hamowania CYP2C19 lub CYP3A4 (takich jak klarytromycyna i worykonazol)może prowadzić do podwyższenia stężenia omeprazolu w osoczu poprzez zmniejszenie tempametabolizmu tego leku. Równoczesne stosowanie leczenia worykonazolem prowadzi do ponaddwukrotnego zwiększenia ekspozycji na działanie omeprazolu. Ze względu na dobrą tolerancjęomeprazolu w tak dużych dawkach, dostosowanie jego dawki nie jest wymagane. Jednakże,dostosowanie dawki leku należy rozważyć w przypadku pacjentów z ciężką niewydolnością wątrobyoraz w razie konieczności długotrwałego stosowania leku.

Substancje stymulujące czynność CYP2C19 i (lub) CYP3A4

Zastosowanie substancji czynnych indukujących zwiększoną aktywność CYP2C19, CYP3A4 lub obuwymienionych cytochromów (takie jak ryfampicyna i dziurawiec) może prowadzić do zmniejszeniastężenia omeprazolu w osoczu poprzez zwiększenie tempa jego metabolizmu.

4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Ciąża

Wyniki trzech prospektywnych badań epidemiologicznych (ponad 1000 wyników) wykazały, żeomeprazol nie wpływa niekorzystnie na przebieg ciąży, płód, noworodki. Omeprazol może byćstosowany w czasie ciąży.

Karmienie piersią

Omeprazol przenika do mleka kobiet karmiących, ale jest mało prawdopodobne, aby wpływał na karmione dziecko, jeśli jest stosowany w zalecanych dawkach.

Płodność

Badania na zwierzętach z zastosowaniem omeprazolu w postaci mieszaniny racemicznej, podawanej doustnie, nie wskazują, aby wywierał on wpływ na płodność.

4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Helicid Forte najprawdopodobniej nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwaniamaszyn. Mogą wystąpić działania niepożądane, takie jak zawroty głowy i zaburzenia widzenia (patrzpunkt 4.8). Jeśli u pacjenta wystąpią ww. działania niepożądane nie powinien on prowadzić pojazdówmechanicznych ani obsługiwać urządzeń mechanicznych.

4.8 Działania niepożądane

Podsumowanie profilu bezpieczeństwa

Najczęściej występujące działania niepożądane (1-10% pacjentów) to: ból głowy, ból brzucha,zaparcie, biegunka, wzdęcia i nudności / wymioty.

Tabelaryczne zestawienie działań niepożądanych

Niżej wymieniono działania niepożądane odnotowane lub których wystąpienie było podejrzewanepodczas badań klinicznych oraz po wprowadzeniu omeprazolu do obrotu. Żadne działanie niepożądanenie zostało uznane za zależne od dawki.

Działania niepożądane podano według częstości i klasyfikacji układów i narządów.

Częstość występowania podano zgodnie z następującą konwencją: bardzo często (≥ 1/10), często (≥1/100 do < 1/10), niezbyt często (≥ 1/1000 do < 1/100), rzadko (≥ 1/10 000 do < 1/1000), bardzorzadko (< 1/10 000), nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych).

8

Klasyfikacja układów i Działanie niepożądanenarządów/ częstość występowania Zaburzenia krwi i układu chłonnego

Rzadko: Leukopenia, trombocytopeniaBardzo rzadko: Agranulocytoza, pancytopeniaZaburzenia układu immunologicznego

Rzadko: Reakcje nadwrażliwości, np. gorączka, obrzęk

naczynioruchowy i reakcja anafilaktyczna/wstrząs

Zaburzenia metabolizmu i odżywiania

Rzadko: Hiponatremia

Nieznana: Hipomagnezemia: ciężka hipomagnezemia może powodować hipokalcemię. Hipomagnezemia może być również związana z hipokaliemią.

Zaburzenia psychiczne

Niezbyt często: BezsennośćRzadko: Pobudzenie, splątanie, depresjaBardzo rzadko: Agresja, omamyZaburzenia układu nerwowego

Często: Ból głowy

Niezbyt często: Zawroty głowy pochodzenia ośrodkowego, parestezje,

senność

Rzadko: Zaburzenia smaku

Zaburzenia oka

Rzadko: Niewyraźne widzenie

Zaburzenia ucha i błędnika

Niezbyt często: Zawroty głowy pochodzenia obwodowego (błędnikowego)

Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia

Rzadko: Skurcz oskrzeli

Zaburzenia żołądka i jelit

Często: Ból brzucha, zaparcie, biegunka, wzdęcia, nudności i

wymioty, polipy dna żołądka (łagodne)

Rzadko: Suchość w jamie ustnej, zapalenie błony śluzowej jamy

ustnej

i grzybica przewodu pokarmowego, mikroskopowezapalenie jelita grubego

Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych

Niezbyt często: Zwiększona aktywność enzymów wątrobowych

Rzadko: Zapalenie wątroby z żółtaczką lub bez żółtaczki

Bardzo rzadko: Niewydolność wątroby, encefalopatia u pacjentów z

istniejącą wcześniej chorobą wątroby Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej

Niezbyt często: Zapalenie skóry, świąd, wysypka, pokrzywka

Rzadko: Łysienie, nadwrażliwość na światło

Bardzo rzadko: Rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona, martwica toksyczno-rozpływna naskórka

9

Nieznana: Podostra postać skórna tocznia rumieniowatego (patrz

punkt 4.4). Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe, tkanki łącznej i kości

Niezbyt często: Złamania kości biodrowej, kości nadgarstka lub kręgosłupa

Rzadko: Bóle stawów, bóle mięśni

Bardzo rzadko: Osłabienie siły mięśniowej

Zaburzenia nerek i dróg moczowych

Rzadko: Śródmiąższowe zapalenie nerek

Zaburzenia układu rozrodczego i piersi

Bardzo rzadko: Ginekomastia

Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania

Niezbyt często: Złe samopoczucie, obrzęki obwodowe

Rzadko: Zwiększona potliwość

Dzieci i młodzież

Bezpieczeństwo stosowania omeprazolu oceniano w grupie 310 dzieci w wieku od 0 do 16 latcierpiących na choroby związane z działaniem kwaśnego soku żołądkowego. Istnieje ograniczonailość danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania leku w przypadku terapii długoterminowej. Sąone oparte na obserwacji 46 dzieci, które otrzymywały leczenie podtrzymujące z zastosowaniemomeprazolu w czasie trwania badania klinicznego dotyczącego leczenia ciężkiego nadżerkowegozapalenia przełyku, przez okres do 749 dni. Profil działań niepożądanych był w ogólnych zarysachzgodny z obserwowanym u dorosłych, zarówno w przypadku leczenia krótko- jak idługoterminowego. Brak jest danych pochodzących z obserwacji długoterminowych, dotyczącychwpływu leczenia omeprazolem na dojrzewanie i wzrost.

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działańniepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowaniaproduktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszaćwszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu MonitorowaniaNiepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych,Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa,tel.: 22 49-21-301, fax: 22 49-21-309, e-mail:

[email protected].

Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu lub przedstawicielowi podmiotu odpowiedzialnego w Polsce.

4.9 Przedawkowanie

Dostępne dane dotyczące przedawkowania omeprazolu u ludzi są ograniczone.

W literaturze są opisywane przypadki stosowania leku w dawkach do 560 mg, a pojedynczedoniesienia nawet o zastosowaniu jednorazowym dawki doustnej do 2400 mg omeprazolu (tj.dawka 120 razy większa od zalecanej dawki klinicznej). Zaobserwowane objawy przedawkowaniaomeprazolu to: nudności, wymioty, zawroty głowy, ból brzucha, biegunka i ból głowy. Wpojedynczych przypadkach opisywano również apatię, depresję i stany splątania.

Opisywane objawy były przemijające i nie odnotowano znaczących klinicznie konsekwencjiprzedawkowania. Odsetek eliminacji substancji pozostaje niezmieniony nawet przy podawaniuwysokich dawek (farmakokinetyka pierwszego rzędu). Leczenie, jeśli potrzeba, jest objawowe.

10

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1 Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna: Leki stosowane w chorobach związanych z zaburzeniami wydzielaniakwasu solnego w żołądku, inhibitory pompy protonowej.Kod ATC: A 02 BC 01

Mechanizm działania

Omeprazol, racemiczna mieszanina dwóch enancjomerów, zmniejsza wydzielanie kwasu solnego wżołądku dzięki wysoce selektywnemu mechanizmowi działania. Omeprazol jest wybiórczyminhibitorem pompy protonowej w komórkach okładzinowych błony śluzowej żołądka. Efekt działaniauzyskiwany jest szybko i przy dawkowaniu jeden raz na dobę można osiągnąć odwracalną kontrolęwydzielania kwasu solnego w żołądku.

Omeprazol jest słabą zasadą, ulega koncentracji i konwersji do formy czynnej w silnie kwaśnymśrodowisku kanałów międzykomórkowych w komórkach okładzinowych. W komórkach hamuje układenzymatyczny H+, K+ - ATP-azy (tzw. pompę protonową). Wpływ na końcową fazę wytwarzania sokużołądkowego jest zależny od dawki i ułatwia wysoko wydajne hamowanie podstawowego istymulowanego wydzielania kwasu solnego w żołądku niezależnie od źródła stymulacji.

Działanie farmakodynamiczne

Farmakodynamikę omeprazolu można wyjaśnić w oparciu o jego wpływ na wydzielanie kwasusolnego w żołądku.

Wpływ na wydzielanie żołądkowe

Doustne podanie omeprazolu raz na dobę ułatwia szybkie i wydajne hamowanie dobowego (dziennegoi nocnego) wydzielania soku żołądkowego z maksymalnym działaniem osiąganym po 4 dniachleczenia. Podanie w pojedynczej dawce 20 mg pacjentom z chorobą wrzodową dwunastnicy powodujezmniejszenie 24-godzinnego wydzielania kwasu żołądkowego średnio o około 80% i zmniejszeniemaksymalnego wydzielania po stymulacji pentagastryną średnio o około 70% (mierzone w ciągu24 godzin po podaniu).

Doustne podanie omeprazolu w dawce 20 mg raz na dobę pacjentom z chorobą wrzodowądwunastnicy powoduje utrzymanie wartości pH soku żołądkowego na poziomie ≥3 przez średnio17 godzin na dobę. U pacjentów z chorobą refluksową przełyku omeprazol zmniejsza lub normalizujenarażenie przełyku na działanie kwasu żołądkowego przez zmniejszenie wydzielania żołądkowegoi kwaśności kwasu solnego w żołądku.

Hamowanie wydzielania kwasu solnego w żołądku zależne jest od pola powierzchni pod krzywązmiany stężeń omeprazolu w czasie (AUC), a nie od chwilowego stężenia leku w surowicy krwi.

Podczas leczenia omeprazolem nie zaobserwowano rozwoju tachyfilaksji.

Wpływ na Helicobacter pylori

Owrzodzenie dwunastnicy i żołądka wiąże się z zakażeniami Helicobacter pylori. Helicobacter pylorijest główną przyczyną rozwoju zapalenia błony śluzowej żołądka. Helicobacter pylori i kwasżołądkowy są najważniejszymi czynnikami w rozwoju choroby wrzodowej. Helicobacter pylori jestgłównym czynnikiem wywołującym zanikowe zapalenie błony śluzowej żołądka, które jest związaneze zwiększonym ryzykiem powstawania raka żołądka.

Eradykacja Helicobacter pylori leczeniem skojarzonym omeprazolem i produktamiprzeciwbakteryjnymi wiąże się z wysokim odsetkiem wyleczenia zmian chorobowych błony śluzowejżołądka i długotrwałą remisją owrzodzeń.

11

Dwuskładnikowy schemat leczenia został uznany za mniej skuteczny niż schematy trójskładnikowe.Może on jednak być rozważany w przypadkach, gdy znana nadwrażliwość wyklucza zastosowaniektóregokolwiek schematu trójskładnikowego.

Inne działania wynikające z zahamowania wydzielania kwasu solnego w żołądkuPodczas długotrwałego leczenia odnotowano większą częstość występowania torbieli gruczołowychżołądka. Zmiany te są fizjologicznym następstwem hamowania wydzielania soku żołądkowego, mającharakter łagodny i wydaje się, że są odwracalne.

Skutkiem zmniejszonej kwaśności treści żołądkowej wywołanej między innymi zahamowaniempompy protonowej jest wzrost fizjologicznej flory bakteryjnej w przewodzie pokarmowym. Leczenieproduktami zmniejszającymi wydzielanie kwasu solnego w żołądku może umiarkowanie zwiększaćryzyko zakażeń żołądkowo-jelitowych wywołanych, np. przez szczepy Salmonella lubCampylobacter.

Podczas leczenia przeciwwydzielniczymi produktami leczniczymi stężenie gastryny w surowicy ulegazwiększeniu w odpowiedzi na zmniejszenie wydzielania kwasu solnego. Stężenie CgA równieżzwiększa się z powodu zmniejszenia kwaśności wewnątrzżołądkowej. Zwiększenie stężenia CgAmoże zakłócać badania wykrywające obecność guzów neuroendokrynnych.

Dostępne opublikowane dowody wskazują, że leczenie inhibitorami pompy protonowej należyprzerwać w okresie od 5 dni do 2 tygodni przed pomiarem stężenia CgA. Ma to na celu umożliwieniepowrotu stężenia CgA, mylnie zwiększonego w wyniku leczenia inhibitorami pompy protonowej, dozakresu referencyjnego.

U niektórych pacjentów (zarówno dzieci jak i dorosłych), podczas długotrwałego stosowaniaomeprazolu, obserwowano zwiększenie liczby komórek ECL, spowodowane prawdopodobniezwiększeniem stężenia gastryny w surowicy. Uważa się, że te ustalenia nie mają znaczeniaklinicznego.

Dzieci i młodzież

W badaniu niekontrolowanym, przeprowadzonym u dzieci (w wieku od 1 do 16 lat) z ciężkimrefluksowym zapaleniem przełyku w przebiegu choroby refluksowej, zastosowanie omeprazoluw dawkach od 0,7 do 1,4 mg/kg skutkowało poprawą w zakresie oceny zaawansowania chorobyw 90% przypadków oraz istotnym zmniejszeniem dolegliwości związanych z zarzucaniemżołądkowo-przełykowym. W badaniu przeprowadzonym z zastosowaniem pojedynczej ślepej próby,u dzieci w wieku od 0-24 miesięcy z klinicznie rozpoznaną chorobą refluksową, zastosowano leczeniez użyciem omeprazolu w dawkach 0,5; 1,0 lub 1,5 mg/kg masy ciała. Po upływie 8 tygodni leczeniauzyskano 50% redukcję częstości występowania epizodów wymiotów/zarzucania treści żołądka,niezależnie od stosowanej dawki leku.

Eradykacja zakażenia H. pylori u dzieci

W badaniu przeprowadzonym z randomizacją, metodą podwójnie ślepej próby (badanie Héliot)wykazano, że stosowanie omeprazolu w skojarzeniu z dwoma antybiotykami (amoksycylinąi klarytromycyną) jest bezpieczne i skuteczne w leczeniu zakażenia H. pylori u dzieci w wieku 4 lati starszych, z zapaleniem błony śluzowej żołądka. Odsetek skutecznej eradykacji zakażenia H. pyloriwynosił 74,2% (23/31 pacjentów) w przypadku zastosowania kombinacji leków: omeprazol +amoksycylina + klarytromycyna, wobec 9,4% (3/32 chorych) w przypadku stosowania połączenia:klarytromycyna + amoksycylina. Jednakże brak jest danych dotyczących klinicznej poprawyw zakresie ustępowania dolegliwości dyspeptycznych. Badanie to nie dostarczyło danychodnoszących się do leczenia dzieci w wieku poniżej 4 lat.

5.2 Właściwości farmakokinetyczne

Wchłanianie

Omeprazol i sól magnezowa omeprazolu są niestabilne w środowisku kwaśnym, w związku z tympodawane są doustnie w postaci kapsułek zawierających peletki rozpuszczalne w jelicie lub tabletek.

12

Omeprazol jest szybko wchłaniany, a jego maksymalne stężenie w osoczu występuje po około 1-2 godzin po podaniu dawki leku.

Omeprazol jest wchłaniany w jelicie cienkim w ciągu 3 do 6 godzin od podania. Jednoczesne spożyciepokarmu nie wpływa na dostępność biologiczną omeprazolu. Dostępność biologiczna omeprazolupo podaniu pojedynczej dawki wynosi około 40%. Wzrasta do około 60% po podaniu kolejnej dawki.

Dystrybucja

Objętość dystrybucji omperazolu u osób zdrowych wynosi około 0,3 l/kg masy ciała. Stopień wiązania z białkami osocza wynosi 97%.

Metabolizm

Omeprazol jest całkowicie metabolizowany przy udziale układu cytochromu P450 (CYP). Głównaczęść tego procesu zależy od izoenzymu CYP2C19 o ekspresji polimorficznej, odpowiedzialnegoza tworzenie hydroksyomeprazolu, głównego metabolitu leku, obecnego w osoczu. Pozostała częśćprzemian metabolicznych zależy od innego specyficznego izoenzymu CYP3A4, odpowiedzialnegoza tworzenie sulfonu omeprazolu. W wyniku wysokiego powinowactwa omeprazolu do CYP2C19,istnieje możliwość wystąpienia efektu hamowania kompetycyjnego oraz metabolicznych interakcjileków z innymi substratami CYP2C19. Jednakże, ze względu na niskie powinowactwo do CYP3A4,omeprazol nie wykazuje właściwości hamowania metabolizmu innych substratów CYP3A4.Dodatkowo, omeprazol nie wykazuje właściwości hamowania aktywności głównych izoenzymówCYP.

Około 3% ludzi rasy kaukaskiej i 15-20% rasy azjatyckiej nie posiada czynnego izoenzymu CYP2C19i zalicza się do populacji „wolno metabolizującej”. U takich osób, metabolizm omeprazolu jestprawdopodobnie prowadzony głównie przez CYP3A4. W przypadku powtarzanego podawaniaomeprazolu w pojedynczej dawce dobowej 20 mg, średnia wartość AUC jest od 5 do 10 razy wyższau osób „wolno metabolizujących” niż w przypadku pacjentów posiadających czynny izoenzymCYP2C19 (szybko metabolizujący). Średnia wartość maksymalnego stężenia leku w osoczu wpopulacji wolno metabolizującej jest także od 3 do 5 razy wyższa. Obserwacje te nie mają wpływu naschemat dawkowania omeprazolu.

Eliminacja

Okres półtrwania w fazie eliminacji omeprazolu z osocza krwi wynosi zazwyczaj poniżej jednejgodziny, zarówno w przypadku podania pojedynczej dawki leku, jak i w razie powtarzalnej podażypojedynczej dawki doustnej. Omeprazol jest w całości usuwany z osocza w okresie pomiędzypodawaniem poszczególnych dawek i nie wykazuje tendencji do kumulacji w przypadku podawanialeku w pojedynczej dawce dobowej. Około 80% dawki podanej w formie doustnej jest wydalanew formie metabolitów z moczem, a pozostała ilość jest wydzielana do żółci i wraz z nią wydalanaz kałem.

Liniowość lub nieliniowość

Wartość AUC dla omeprazolu wzrasta w przypadku powtarzanego podawania leku. Wzrost ten zależyod zastosowanej dawki. W przypadku powtarzanego podawania leku zależność dawki od wartościAUC ma charakter nieliniowy. Zależność czasowa oraz od dawki wynika z redukcji zakresumetabolizmu leku w efekcie „pierwszego przejścia”, jak również klirensu ustrojowego, coprawdopodobnie jest wynikiem hamowania aktywności izoenzymu CYP2C19 przez omeprazol i (lub)jego metabolity (np. sulfon).

Nie stwierdzono wpływu żadnego z metabolitów na wydzielanie kwasu solnego w żołądku.

Szczególne grupy pacjentów

Zaburzenia czynności wątroby.

Szybkość metabolizmu omeprazolu u chorych z zaburzeniami czynności wątroby jest obniżona, copowoduje wzrost wartości AUC. W przypadku stosowania leku w pojedynczej dawce dobowej,omeprazol nie wykazuje tendencji do kumulacji.

13

Zaburzenia czynności nerek

W przypadku pacjentów z zaburzeniami czynności nerek nie obserwowano zmian parametrówfarmakokinetycznych omeprazolu, w tym wartości biodostępności i szybkości eliminacji.

Pacjenci w podeszłym wieku

U osób w podeszłym wieku (75 – 79 lat) szybkość metabolizmu omeprazolu ulega niewielkiemu zmniejszeniu.

Dzieci i młodzież

Podczas leczenia dzieci w wieku powyżej 1 roku życia z zastosowaniem zalecanych dawek leku,obserwowano stężenia substancji czynnej w osoczu podobne do stwierdzanych u dorosłych pacjentów.U dzieci w wieku poniżej 6 miesięcy, wartość klirensu omeprazolu jest niska ze względu nazmniejszoną zdolność do metabolizmu leku.

5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

Po długotrwałym podawaniu omeprazolu szczurom zaobserwowano przerost komórek ECL żołądkaoraz występowanie rakowiaków. Zmiany te są spowodowane wtórnym do hamowania wydzielaniakwasu solnego w żołądku, długotrwałym zwiększeniem stężenia gastryny w soku żołądkowym.Podobne zmiany obserwowano również po podaniu antagonistów receptora histaminowego H2, innychinhibitorów pompy protonowej, po częściowej resekcji dna żołądka. Nie są więc one zależne odstosowania konkretnego leku.

6. DANE FARMACEUTYCZNE

6.1 Wykaz substancji pomocniczych

Zawartość kapsułki: sacharoza ziarenka (sacharoza, skrobia kukurydziana, woda oczyszczona), laktozabezwodna, hypromeloza 2910/6, hydroksypropyloceluloza, sodu laurylosiarczan, disodu fosforandwunastowodny, makrogol 6000, talk, kwasu metakrylowego i etylu akrylanu kopolimer (1:1 dyspersja,30%).

Kapsułka:

Korpus: żelaza tlenek czarny (E172), żelaza tlenek czerwony (E172), tytanu dwutlenek (E171), żelazatlenek żółty (E172), żelatyna.

Wieczko: żelaza tlenek czerwony (E172), tytanu dwutlenek (E171), żelaza tlenek żółty (E172),indygokarmina – FD&C Blue 2 ( E 132), żelatyna.

6.2 Niezgodności farmaceutyczne

Nie dotyczy.

6.3 Okres ważności

2 lata.

6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

Przechowywać w temperaturze poniżej 25ºC w oryginalnym opakowaniu.

14

6.5 Rodzaj i zawartość opakowania

1. Butelka ze szkła brunatnego z zakrętką z HDPE z pierścieniem zabezpieczającym, zawierająca

środek suszący.

Wielkość opakowania: 7, 14 lub 28 kapsułek dojelitowych, twardych.

2. Blister z Aluminium/OPA/Aluminium/HDPE/PE + środek pochłaniający wilgoć/HDPE. Wielkość opakowania: 14, 28 lub 56 kapsułek dojelitowych, twardych.

Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

6.6. Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego do

stosowania

Wszelkie resztki niewykorzystanego produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć w sposób zgodny z lokalnymi przepisami.

7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA

DOPUSZCZENIE DO OBROTU

Zentiva k.s., U kabelovny 130, Dolní Měcholupy, 102 37 Praga 10, Republika Czeska.

8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

Pozwolenie nr: 18871

9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA

Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 15.11.2011

10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU

CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO

03/2017

15