CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO
1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO
Nebicard, 10 mg, tabletki
2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY
Każda tabletka zawiera 10 mg nebiwololu (Nebivololum), co odpowiada 10,90 mg nebiwololu chlorowodorku.
Substancja pomocnicza o znanym działaniu: 171,92 mg laktozy jednowodnej w 1 tabletce.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA
Tabletka
Białe lub prawie białe tabletki o średnicy 4,1 mm ± 0,3 mm, okrągłe, dwuwypukłe, z linią podziałupo jednej stronie.
Tabletki można podzielić na równe dawki.
4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE
4.1 Wskazania do stosowania
Nadciśnienie tętnicze
Leczenie nadciśnienia tętniczego samoistnego.
Przewlekła niewydolność serca
Leczenie stabilnej, łagodnej i umiarkowanej, przewlekłej niewydolności serca, jako uzupełnieniestandardowej terapii u pacjentów w podeszłym wieku (70 lat lub więcej).
4.2 Dawkowanie i sposób podawania
Dawkowanie
Nadciśnienie tętnicze
Dorośli
Dawka wynosi pół tabletki (5 mg) na dobę, najlepiej przyjmowane codziennie o tej samej porze.Działanie obniżające ciśnienie tętnicze występuje po l-2 tygodniach leczenia. W rzadkich przypadkachoptymalne działanie leku może wystąpić dopiero po 4 tygodniach.
Leczenie skojarzone z innymi lekami przeciwnadciśnieniowymi
Leki blokujące receptory beta-adrenergiczne mogą być stosowane w monoterapii lub w skojarzeniuz innymi lekami przeciwnadciśnieniowymi. Jak dotąd, addycyjne działanie przeciwnadciśnienioweobserwowano jedynie podczas jednoczesnego stosowania leku Nebicard z hydrochlorotiazydemw dawce 12,5-25 mg.
1
Pacjenci z niewydolnością nerek
Zalecana dawka początkowa dla pacjentów z niewydolnością nerek wynosi 2,5 mg na dobę (takiej dawki nie można uzyskać za pomocą tabletki produktu Nebicard o mocy 10 mg należy stosować inne produkty lub produkt Nebicard o mocy 5 mg, którego tabletkę można podzielić na dwie dawki po2,5 mg). W razie konieczności dawkę dobową można zwiększyć do 5 mg.
Pacjenci z niewydolnością wątroby
Dane dotyczące pacjentów z niewydolnością wątroby lub zaburzeniami czynności wątroby ograniczone. Dlatego stosowanie leku Nebicard u tych pacjentów jest przeciwwskazane.
Pacjenci w podeszłym wieku
U pacjentów w wieku powyżej 65 lat zalecana dawka początkowa wynosi 2,5 mg na dobę (takiejdawki nie można uzyskać za pomocą tabletki produktu Nebicard o mocy 10 mg należy stosowaćinne produkty lub produkt Nebicard o mocy 5 mg, którego tabletkę można podzielić na dwie dawki po2,5 mg). W razie potrzeby dawkę dobową można zwiększyć do 5 mg. Jednocześnie, ze względu naograniczone doświadczenie u osób w wieku powyżej 75 lat, należy zachować ostrożność i ściśleobserwować pacjentów.
Dzieci i młodzież
Nie określono skuteczności i bezpieczeństwa stosowania leku Nebicard u dzieci i młodzieży, dlategonie zaleca się jego stosowania w tej grupie wiekowej.
Przewlekła niewydolność serca
Leczenie stabilnej przewlekłej niewydolności serca należy rozpocząć od stopniowego zwiększaniadawki, aż do uzyskania optymalnej dawki podtrzymującej dla każdego pacjenta.
Pacjenci powinni mieć stabilną przewlekłą niewydolność serca, bez ostrej niewydolności serca, przezostatnie sześć tygodni. Zaleca się, aby lekarz prowadzący miał doświadczenie w leczeniu przewlekłejniewydolności serca.
U pacjentów otrzymujących leki działające na układ sercowo-naczyniowy, w tym leki moczopędnei (lub) digoksynę i (lub) inhibitory ACE i (lub) antagonistów receptora angiotensyny II, dawkowanietych leków powinno być ustabilizowane podczas ostatnich dwóch tygodni przed rozpoczęciemleczenia lekiem Nebicard.
Dawkę początkową należy zwiększać co 1-2 tygodnie w zależności od tolerancji leku przez pacjenta:1,25 mg nebiwololu, zwiększyć do 2,5 mg nebiwololu raz na dobę (takich dawek nie można uzyskaćza pomocą tabletki produktu Nebicard o mocy 10 mg należy stosować inne produkty lub produktNebicard o mocy 5 mg, którego tabletkę można podzielić na dwie dawki po 2,5 mg lub cztery dawkipo 1,25 mg), następnie do 5 mg raz na dobę i następnie do 10 mg raz na dobę. Maksymalna zalecana dawka wynosi 10 mg nebiwololu raz na dobę.
Rozpoczęcie leczenia i każde zwiększenie dawki powinno być wykonane pod nadzoremdoświadczonego lekarza, przez okres trwający co najmniej 2 godziny, aby upewnić się, że stankliniczny pacjenta pozostaje stabilny (zwłaszcza ciśnienie tętnicze, częstość akcji serca, brak zaburzeńprzewodzenia i objawów nasilenia niewydolności serca).
Wystąpienie działań niepożądanych może uniemożliwiać leczenie maksymalną zalecaną dawką leku.W razie konieczności dawkę podtrzymującą można również stopniowo zmniejszać i ponowniezwiększać, jeżeli jest to wskazane.
Podczas stopniowego zwiększania dawki, w przypadku nasilenia niewydolności serca lub nietolerancjileku, najpierw zalecane jest zmniejszenie dawki nebiwololu lub, w razie konieczności,natychmiastowe przerwanie leczenia (w przypadku ciężkiego niedociśnienia tętniczego, nasilenianiewydolności serca z ostrym obrzękiem płuc, wstrząsu kardiogennego, objawowej bradykardii lubbloku przedsionkowo-komorowego).
2
Leczenie stabilnej przewlekłej niewydolności serca nebiwololem jest zwykle leczeniem długotrwałym.
Nie zaleca się nagłego przerywania leczenia nebiwololem, ponieważ może to prowadzić doprzemijającego nasilenia niewydolności serca. Jeśli przerwanie leczenia jest konieczne, dawkapowinna być zmniejszana stopniowo, o połowę co tydzień.
Pacjenci z niewydolnością nerek
Nie jest wymagane dostosowanie dawki w przypadku łagodnej do umiarkowanej niewydolności nerek,gdyż dawkę zwiększa się stopniowo do dawki maksymalnej tolerowanej przez pacjenta. Brakdoświadczeń u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek (stężenie kreatyniny w surowicy 250 μmol/l).Dlatego nie zaleca się stosowania nebiwololu u tych pacjentów.
Pacjenci z niewydolnością wątroby
Dane dotyczące pacjentów z niewydolnością wątroby ograniczone. Dlatego stosowanie lekuNebicard u tych pacjentów jest przeciwwskazane.
Pacjenci w podeszłym wieku
Nie jest wymagane dostosowanie dawki, gdyż dawkę zwiększa się stopniowo do dawki maksymalnejtolerowanej przez pacjenta.
Dzieci i młodzież
Nie przeprowadzono badań dotyczących skuteczności i bezpieczeństwa stosowania nebiwololu udzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat. Dlatego nie zaleca się stosowania leku Nebicard u dzieci imłodzieży.
Sposób podawania
Tabletkę lub jej części należy połknąć popijając wystarczającą ilością płynu (np. jedną szklankąwody). Tabletki mogą być przyjmowane z pokarmem lub bez.
4.3 Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną
w punkcie 6.1.
Niewydolność lub zaburzenia czynności wątroby.
Ostra niewydolność serca, wstrząs kardiogenny lub epizody niewyrównanej niewydolności
serca wymagające dożylnego podawania leków o działaniu inotropowym dodatnim.
Dodatkowo, tak jak w przypadku innych leków beta-adrenolitycznych, produkt Nebicard jestprzeciwwskazany w przypadku:
zespołu chorego węzła zatokowego, w tym bloku zatokowo-przedsionkowego, bloku przedsionkowo-komorowego II i III stopnia (bez wszczepionego stymulatora), stanów skurczowych oskrzeli lub astmy oskrzelowej w wywiadzie, nieleczonego guza chromochłonnego nadnerczy,
kwasicy metabolicznej,
bradykardii (częstość pracy serca < 60 skurczów na minutę przed rozpoczęciem leczenia), niedociśnienia tętniczego (ciśnienie skurczowe < 90 mm Hg), ciężkich zaburzeń krążenia obwodowego
4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
Patrz również punkt 4.8. Działania niepożądane
Poniższe ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczą wszystkich leków beta-adrenolitycznych.
3
Znieczulenie ogólne
Utrzymanie blokady receptorów beta-adrenergicznych zmniejsza ryzyko arytmii w czasiewprowadzenia do znieczulenia oraz intubacji. W razie potrzeby przerwania blokady receptorów beta-adrenergicznych, w celu przygotowania pacjenta do zabiegu chirurgicznego, należy przerwaćpodawanie leków beta-adrenolitycznych przynajmniej 24 godziny przed zabiegiem.
Zalecana jest ostrożność w przypadku stosowania niektórych środków znieczulających mających depresyjny wpływ na mięsień sercowy. W celu przeciwdziałania wystąpieniu reakcji z nerwubłędnego, należy podać dożylnie atropinę.
Układ sercowo-naczyniowy
Zasadniczo nie należy stosować leków beta-adrenolitycznych u pacjentów z nieleczoną zastoinowąniewydolnością serca, dopóki ich stan nie zostanie ustabilizowany .
U pacjentów z chorobą niedokrwienną serca leczenie lekiem beta-adrenolitycznym należy odstawiaćstopniowo, to jest w okresie 1-2 tygodni. W razie konieczności należy w tym samym czasie rozpocząćleczenie zastępcze, aby zapobiec zaostrzeniu się dławicy piersiowej.
Leki beta-adrenolityczne mogą wywoływać bradykardię jeśli czynność serca w spoczynku wyniesie poniżej 50-55 skurczów na minutę i (lub) wystąpią objawy związane z bradykardią, dawkę należy zmniejszyć.
Należy zachować ostrożność w przypadku stosowania leków beta-adrenolitycznych u pacjentów: z zaburzeniami krążenia obwodowego (choroba lub zespół Raynaud’a, chromanie przestankowe), ponieważ mogą się one nasilić;
z blokiem przedsionkowo-komorowym pierwszego stopnia, z powodu ujemnego wpływu leków
beta-adrenolitycznych na czas przewodzenia;
z dławicą Prinzmetala, z powodu niehamowanego skurczu tętnic wieńcowych na skutek pobudzenia receptorów alfa-adrenergicznych - leki beta-adrenolityczne mogą zwiększać liczbę napadów dławicowych i wydłużać czas ich trwania.
Zasadniczo nie zaleca się jednoczesnego stosowania nebiwololu z antagonistami wapnia typuwerapamilu i diltiazemu, jak również z lekami przeciwarytmicznymi klasy I oraz lekamiprzeciwnadciśnieniowymi działającymi ośrodkowo - szczegółowe informacje, patrz punkt 4.5.
Metabolizm / układ wewnątrzwydzielniczy
Nebicard nie wpływa na stężenie glukozy u pacjentów z cukrzycą. Należy jednak zachowaćostrożność podczas stosowania produktu w tej grupie pacjentów, ponieważ nebiwolol może maskowaćniektóre objawy hipoglikemii (tachykardia, kołatanie serca).
Leki beta-adrenolityczne mogą maskować objawy nadczynności tarczycy (tachykardia). Nagłeprzerwanie stosowania produktu Nebicard może nasilić te objawy.
Układ oddechowy
Należy ostrożnie stosować leki beta-adrenolityczne u pacjentów z przewlekłymi obturacyjnymichorobami płuc, ponieważ leki te mogą nasilać skurcz dróg oddechowych.
Inne
Pacjenci z łuszczycą w wywiadzie mogą być leczeni lekami beta-adrenolitycznymi jedynie podokładnej ocenie możliwości ich zastosowania.
Leki beta-adrenolityczne mogą zwiększać wrażliwość na alergeny oraz nasilać reakcje anafilaktyczne.
Rozpoczęcie leczenia przewlekłej niewydolności serca nebiwololem wymaga monitorowania stanupacjenta. Dawkowanie i sposób podawania opisane w punkcie 4.2. Nie należy nagle przerywaćleczenia, chyba że jest to wyraźnie zalecone. Dodatkowe informacje przedstawiono w punkcie 4.2.
4
Produkt leczniczy zawiera laktozę jednowodną i dlatego nie powinien być stosowany u pacjentów zrzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, brakiem laktazy lub zespołem złegowchłaniania glukozy-galaktozy.
4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji
Interakcje farmakodynamiczne
Poniższe interakcje dotyczą wszystkich leków beta-adrenolitycznych.
Niezalecane leczenie skojarzone:
Leki przeciwarytmiczne klasy I (chinidyna, hydrochinidyna, cybenzolina, flekainid, dyzopiramid,lidokaina, meksyletyna, propafenon): możliwe nasilenie wpływu na czas przewodzeniaprzedsionkowo-komorowego oraz nasilenie działania inotropowego ujemnego (patrz punkt 4.4).
Antagoniści wapnia typu werapamilu/diltiazemu: negatywny wpływ na kurczliwość i przewodzenieprzedsionkowo-komorowe. Dożylne podanie werapamilu pacjentom stosującym leki beta-adrenolityczne może prowadzić do ciężkiego niedociśnienia tętniczego i bloku przedsionkowo-komorowego (patrz punkt 4.4).
Leki przeciwnadciśnieniowe o działaniu ośrodkowym (klonidyna, guanfacyna, moksonidyna, metylodopa, rylmenidyna): jednoczesne stosowanie leków przeciwnadciśnieniowych o działaniu ośrodkowym może nasilać objawy niewydolności serca poprzez zmniejszenie ośrodkowego napięciawspółczulnego (zmniejszenie częstości tętna i pojemności minutowej serca, rozszerzenie naczyńkrwionośnych) (patrz punkt 4.4). Nagłe przerwanie stosowania leku, szczególnie przed odstawieniemleku blokującego receptory beta-adrenergiczne, może zwiększyć ryzyko „nadciśnienia z odbicia”.
Leczenie skojarzone, które należy stosować ostrożnie:
Leki przeciwarytmiczne klasy III (amiodaron): możliwe nasilenie wpływu na czas przewodzenia przedsionkowo-komorowego.
Środki do znieczulenia ogólnego - halogenowe środki wziewne: stosowanie beta-adrenolitykówi leków znieczulających może osłabiać odruchową tachykardię i zwiększać ryzyko niedociśnienia(patrz punkt 4.4). Jako zasadę ogólną trzeba przyjąć, że należy unikać nagłego przerwania stosowaniabeta-adrenolityków. Należy poinformować lekarza anestezjologa, że pacjent jest leczony produktemNebicard.
Insulina i doustne leki przeciwcukrzycowe: mimo że nebiwolol nie wpływa na stężenie glukozy, jego jednoczesne stosowanie może maskować niektóre objawy hipoglikemii (kołatanie serca, tachykardia).
Baklofen (lek zmniejszający napięcie mięśni), amifostyna (przeciwnowotworowy lek wspomagający):jednoczesne stosowanie z lekami przeciwnadciśnieniowymi prawdopodobnie nasila obniżenieciśnienia tętniczego krwi, dlatego należy odpowiednio dostosować dawkę lekuprzeciwnadciśnieniowego.
Leczenie skojarzone, które należy rozważyć:
Glikozydy naparstnicy: jednoczesne stosowanie może wydłużać czas przewodzeniaprzedsionkowo-komorowego. Badania kliniczne z zastosowaniem nebiwololu nie wykazały interakcjiz glikozydami naparstnicy. Nebiwolol nie wpływa na kinetykę digoksyny.
Antagoniści wapnia typu dihydropirydyny (amlodypina, felodypina, lacydypina, nifedypina,nikardypina, nimodypina, nitrendypina): jednoczesne stosowanie może zwiększyć ryzykoniedociśnienia tętniczego. U pacjentów z niewydolnością serca nie można również wykluczyćzwiększonego ryzyka dalszego pogorszenia czynności skurczowej komór.
5
Leki przeciwpsychotyczne, przeciwdepresyjne (trójpierścieniowe, barbiturany i fenotiazyny):jednoczesne stosowanie może nasilać hipotensyjne działanie leków beta-adrenolitycznych (działanieaddytywne).
Niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ): brak wpływu na hipotensyjne działanie nebiwololu.
Leki sympatykomimetyczne: jednoczesne stosowanie może osłabiać działanie beta-adrenolityków. Lekibeta-adrenolityczne mogą prowadzić do niehamowanej aktywności sympatykomimetycznej leków o działaniu adrenomimetycznym, zarówno na receptory alfa- jak i beta-adrenergiczne (ryzyko nadciśnienia, ciężkiej bradykardii i bloku serca).
Interakcje farmakokinetyczne
Ponieważ metabolizm nebiwololu odbywa się za pośrednictwem izoenzymu CYP2D6, jednoczesnepodawanie z substancjami hamującymi aktywność tego enzymu, a w szczególności z paroksetyną,fluoksetyną, tiorydazyną i chinidyną, może prowadzić do zwiększenia stężenia nebiwololu w osoczu,co wiąże się ze zwiększeniem ryzyka wystąpienia nasilonej bradykardii i działań niepożądanych.
Jednoczesne stosowanie z cymetydyną powoduje zwiększenie stężenia nebiwololu w osoczu, bezwpływu na działanie kliniczne. Jednoczesne zastosowanie ranitydyny nie miało wpływu nafarmakokinetykę nebiwololu. Możliwe jest jednoczesne stosowanie leku Nebicard i leków zobojętniających kwas żołądkowy, pod warunkiem, że produkt Nebicard jest przyjmowany z posiłkiem, a lek zobojętniający - pomiędzy posiłkami.
Jednoczesne zastosowanie nebiwololu z nikardypiną powodowało niewielkie zwiększenie stężeniaobu leków w osoczu, bez wpływu na działanie kliniczne. Jednoczesne podanie alkoholu, furosemidulub hydrochlorotiazydu nie miało wpływu na farmakokinetykę nebiwololu. Nebiwolol nie ma wpływuani na farmakokinetykę, ani na farmakodynamikę warfaryny.
4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację
Ciąża
Nebiwolol wykazuje działanie farmakologiczne, które może mieć szkodliwy wpływ na ciążę i (lub)płód/noworodka. Leki beta–adrenolityczne zmniejszają przepływ krwi przez łożysko, co możespowodować opóźnienie wzrostu, wewnątrzmaciczne obumarcie płodu, poronienie lub poródprzedwczesny. U płodu i noworodka mogą wystąpić działania niepożądane (np. hipoglikemia ibradykardia). Jeżeli podawanie leków blokujących receptory beta-adrenergiczne jest konieczne,należy stosować wybiórcze beta1- adrenolityki.
Nebiwololu nie należy stosować w okresie ciąży, chyba że jego zastosowanie jest konieczne. Jeżelileczenie nebiwololem jest konieczne, należy monitorować przepływ krwi przez macicę i łożysko orazwzrost płodu. W przypadku wystąpienia szkodliwego wpływu na przebieg ciąży lub płód, należyrozważyć leczenie alternatywne. Noworodki muszą znajdować się pod ścisłą kontrolą. Objawyhipoglikemii i bradykardii najczęściej występują w ciągu pierwszych trzech dób.
Karmienie piersią
Badania na zwierzętach wykazały przenikanie nebiwololu do mleka samic. Nie wiadomo, czynebiwolol przenika do mleka kobiecego. Większość leków beta-adrenolitycznych, zwłaszcza związkilipofilne, do których należy nebiwolol i jego czynne metabolity, przenika w zmiennych ilościach domleka kobiecego.
W związku z tym nie zaleca się karmienia piersią podczas stosowania nebiwololu.
4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn
Nie przeprowadzono badań dotyczących wpływu produktu Nebicard na zdolność prowadzeniapojazdów i obsługiwania maszyn. Badania farmakodynamiczne wykazały, że nebiwolol nie wpływa
6
na czynności psychoruchowe. W trakcie prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn należypamiętać o możliwości sporadycznego występowania zawrotów głowy i zmęczenia.
4.8 Działania niepożądane
Ze względu na różnice w chorobach podstawowych, działania niepożądane podano osobno dlanadciśnienia tętniczego i przewlekłej niewydolności serca.
Nadciśnienie tętnicze
W tabeli poniżej przedstawiono, zgodnie z klasyfikacją układów i narządów oraz częstościąwystępowania, zgłoszone działania niepożądane. W większości przypadków działania niepożądane były łagodne lub umiarkowane.
Klasyfikacja układów
i narządów
Często
(1/100 do
<1/10)
Niezbyt często
(1/1000 do
1/100)
Bardzo
rzadko
(1/10000)
Częstość nieznana
Zaburzenia układu
immunologicznego
obrzęk
naczynioruchowy,
nadwrażliwość
Zaburzenia psychiczne koszmary senne,
depresja
ból głowy,
zawroty
Zaburzenia układu głowy
nerwowego pochodzenia
ośrodkowego,
parestezja
Zaburzenia oka zaburzenia
widzenia
bradykardia,
niewydolność
serca, zwolnienie
przewodzenia
Zaburzenia serca przedsionkowo-
komorowego i (lub)
blok
przedsionkowo-
komorowy
niedociśnienie
tętnicze,
Zaburzenia naczyniowe chromanie
przestankowe
(lub jego nasilenie)
Zaburzenia układu
oddechowego, klatki
piersiowej duszność skurcz oskrzeli
i śródpiersia
zaparcie,
Zaburzenia żołądka niestrawność,
nudności,
i jelit wzdęcie, wymioty
biegunka
Zaburzenia skóry świąd,
wysypka
i tkanki podskórnej
rumieniowa
Zaburzenia układu
impotencja
rozrodczego i piersi
Zaburzenia ogólne zmęczenie,
omdlenie
nasilenie
łuszczycy
pokrzywka
7
i stany w miejscu
podania
obrzęk
Ponadto, podczas stosowania niektórych leków blokujących receptory beta-adrenergiczne,obserwowano następujące działania niepożądane: omamy, psychozy, dezorientację, oziębienie i (lub)zasinienie kończyn, objaw Raynaud’a, suchość spojówek, oraz zespół oczno-śluzówkowo-skórnytypowy dla praktololu.
Przewlekła niewydolność serca
Dane dotyczące działań niepożądanych u pacjentów z przewlekłą niewydolnością serca pochodzą zjednego badania klinicznego kontrolowanego placebo, w którym wzięło udział 1067 pacjentówotrzymujących nebiwolol oraz 1061 pacjentów otrzymujących placebo. W badaniu tym, łącznie 449pacjentów leczonych nebiwololem (42,1%) zgłaszało działania niepożądane z co najmniejprawdopodobnym związkiem przyczynowo-skutkowym, wobec 334 pacjentów otrzymującychplacebo (31,5%). Najczęściej zgłaszanymi działaniami niepożądanymi u pacjentów otrzymującychnebiwolol były bradykardia i zawroty głowy, oba występujące u około 11% pacjentów. U pacjentówotrzymujących placebo odsetek powyższych reakcji wynosił odpowiednio około 2% i 7%.
Zgłaszano następującą częstość występowania działań niepożądanych (przynajmniej prawdopodobnyzwiązek przyczynowo-skutkowy ze stosowaniem leku), które uznano za specyficznie związane zleczeniem przewlekłej niewydolności serca:
Nasilenie objawów niewydolności serca wystąpiło u 5,8 % pacjentów leczonych nebiwololem
wobec 5,2% pacjentów otrzymujących placebo.
Niedociśnienie ortostatyczne była zgłaszane przez 2,1% pacjentów leczonych nebiwololem
wobec 1,0% pacjentów otrzymujących placebo.
Nietolerancja leku wystąpiła u 1,6% pacjentów leczonych nebiwololem wobec 0,8% pacjentów
otrzymujących placebo.
Blok przedsionkowo-komorowy pierwszego stopnia wystąpił u 1,4% pacjentów leczonych
nebiwololem wobec 0,9% pacjentów otrzymujących placebo.
Obrzęk kończyn dolnych zgłaszany był przez 1,0% pacjentów leczonych nebiwololem wobec
0,2% pacjentów otrzymujących placebo.
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych
Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działańniepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowaniaproduktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszaćwszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem
Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów LeczniczychUrzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów BiobójczychAl. Jerozolimskie 181C
02-222 Warszawa
tel.: +48 22 49 21 301 faks: +48 22 49 21 309 e-mail: [email protected]
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
4.9 Przedawkowanie
Brak danych dotyczących przedawkowania nebiwololu.
Objawy
Objawy przedawkowania beta-adrenolityków to: bradykardia, niedociśnienie tętnicze, skurcz oskrzeli i ostra niewydolność serca.
8
Leczenie
W przypadku przedawkowania lub reakcji nadwrażliwości, pacjenta należy poddać ścisłej obserwacjii leczeniu na oddziale intensywnej opieki medycznej. Należy kontrolować stężenie glukozy we krwi.Wchłanianiu leku pozostającego w przewodzie pokarmowym można zapobiec wykonując płukanieżołądka oraz podając węgiel aktywny i środki przeczyszczające. Może być konieczne zastosowanieoddychania wspomaganego. Bradykardię lub nasilone reakcje ze strony nerwu błędnego należy leczyćpodając atropinę lub metyloatropinę. Niedociśnienie i wstrząs należy leczyć podaniem osocza lubpreparatów osoczozastępczych oraz, w razie potrzeby, podawaniem katecholamin. Blokowaniureceptorów beta-adrenergicznych można przeciwdziałać podając w powolnej infuzji dożylnejizoprenaliny chlorowodorek, rozpoczynając od dawki około 5 μg/min lub dobutaminę, rozpoczynającod dawki 2,5 μg/min, do uzyskania pożądanego skutku. W przypadku braku reakcji na leczeniemożna podać izoprenalinę jednocześnie z dopaminą. Jeśli powyższe sposoby okażą się nieskuteczne,należy rozważyć dożylne podanie glukagonu w dawce 50-100 μg/kg. W razie konieczności dawkęmożna powtórzyć w ciągu godziny, a następnie, jeśli będzie to konieczne, można podawać glukagonw infuzji dożylnej w dawce 70 μg/kg/godzinę. W skrajnych przypadkach bradykardii opornej naleczenie farmakologiczne może być konieczne wszczepienie rozrusznika serca.
5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE
5.1 Właściwości farmakodynamiczne
Grupa farmakoterapeutyczna: wybiórcze beta-adrenolitykiKod ATC: C07AB12
Nebiwolol jest mieszaniną racemiczną dwóch enancjomerów: nebiwololu SRRR (lub d-nebiwololu)i nebiwololu RSSS (lub l-nebiwololu). Produkt leczniczy wykazuje dwojakie działaniefarmakologiczne:
Jest konkurencyjnym i wybiórczym antagonistą receptorów beta-adrenergicznych: działanie to
przypisywane jest enancjomerowi SRRR (d-enancjomerowi).
Wykazuje łagodne działanie rozszerzające naczynia, które wynika z oddziaływania na szlak
przemian metabolicznych L-argininy/tlenku azotu.
Pojedyncze oraz wielokrotne dawki nebiwololu powodują zwolnienie czynności serca i obniżenieciśnienia tętniczego w spoczynku i podczas wysiłku fizycznego, zarówno u osób z prawidłowymciśnieniem, jak i z nadciśnieniem tętniczym. Działanie przeciwnadciśnieniowe utrzymuje się podczasdługotrwałego leczenia.
W dawkach leczniczych nebiwolol jest pozbawiony antagonizmu wobec receptorówalfa-adrenergicznych.
Zarówno w czasie krótkotrwałego, jak i przewlekłego leczenia nebiwololem u pacjentówz nadciśnieniem tętniczym dochodzi do zmniejszenia układowego oporu naczyniowego. Pomimozwolnienia czynności serca, zmniejszenie pojemności minutowej serca w spoczynku i w czasiewysiłku może być ograniczone przez zwiększenie objętości wyrzutowej. Nie ustalono w pełniznaczenia klinicznego tych różnic hemodynamicznych w porównaniu z innymi lekami blokującymireceptory beta1-adrenergiczne.
U pacjentów z nadciśnieniem tętniczym nebiwolol nasila zależną od tlenku azotu reakcję naczyńkrwionośnych na acetylocholinę (ACh), która jest zmniejszona u pacjentów z zaburzeniami czynnościśródbłonka.
W kontrolowanym placebo badaniu mającym na celu ocenę śmiertelności i chorobowości, z udziałem2128 pacjentów w wieku 70 lat (średnia wieku: 75,2 roku) ze stabilną przewlekłą niewydolnościąserca ze zmniejszeniem frakcji wyrzutowej lewej komory lub bez (średnia LVEF: 36 ± 12,3%,
9
z następującym rozkładem: LVEF poniżej 35% u 56% pacjentów, LVEF od 35% do 45% u 25%pacjentów i LVEF powyżej 45% u 19% pacjentów), obserwowanych przez średni okres 20 miesięcy,stosowanie nebiwololu dodanego do leczenia standardowego istotnie wydłużyło czas do wystąpieniazgonu lub hospitalizacji z przyczyn sercowo-naczyniowych (pierwszorzędowy punkt końcowy ocenyskuteczności), z względnym zmniejszeniem ryzyka o 14% (zmniejszenie bezwzględne: 4,2%).Zmniejszenie ryzyka pojawiło się po 6 miesiącach leczenia i utrzymywało przez cały okres jegotrwania (średnio 18 miesięcy). Działanie nebiwololu nie zależało od wieku, płci ani frakcjiwyrzutowej lewej komory badanej populacji. Korzyści w odniesieniu do śmiertelności ze wszystkichprzyczyn nie były statystycznie większe w porównaniu do placebo (zmniejszenie bezwzględne: 2,3%).
U pacjentów leczonych nebiwololem obserwowano zmniejszenie ilości nagłych zgonów (4,1% wobec6,6%, zmniejszenie względne o 38%).
Badania in vitro i in vivo na zwierzętach dowiodły, że nebiwolol nie wykazuje wewnętrznej aktywności sympatykomimetycznej.
Badania in vitro i in vivo na zwierzętach dowiodły, że nebiwolol stosowany w dawkach farmakologicznych nie wywiera działania stabilizującego błonę komórkową.
W badaniach z udziałem zdrowych ochotników nebiwolol nie wykazywał istotnego wpływu namaksymalną wydolność wysiłkową ani na wytrzymałość.
5.2 Właściwości farmakokinetyczne
Wchłanianie
Oba enancjomery nebiwololu szybko wchłaniane po podaniu doustnym. Pokarm nie ma wpływuna wchłanianie nebiwololu. Nebiwolol może być przyjmowany z posiłkami lub bez posiłków.
Dystrybucja
Oba enancjomery nebiwololu w osoczu głównie związane z albuminami.Stopień wiązania z białkami osocza wynosi 98,1% w odniesieniu do nebiwololu SRRR i 97,9%w odniesieniu do nebiwololu RSSS.
Objętość dystrybucji wynosi od 10,1 do 39,4 l/kg.
Metabolizm
Nebiwolol jest w dużym stopniu metabolizowany, częściowo do czynnych hydroksymetabolitów.Nebiwolol jest metabolizowany poprzez alicykliczną i aromatyczną hydroksylację, N-dealkilację orazsprzęganie z kwasem glukuronowym; dodatkowo powstają glukuronidy hydroksymetabolitów.Metabolizm nebiwololu poprzez aromatyczną hydroksylację podlega genetycznemu polimorfizmowiprocesów oksydacyjnych zależnych od CYP2D6. Biodostępność nebiwololu po podaniu doustnymwynosi około 12% u osób z szybkim metabolizmem i jest niemal całkowita u osób z wolnymmetabolizmem. W stanie stacjonarnym po zastosowaniu takich samych dawek, maksymalne stężenieniezmienionego nebiwololu w osoczu jest około 23 razy większe u osób słabo metabolizującychw porównaniu z osobami o szybkim metabolizmie. Różnica maksymalnego stężenia w osoczupomiędzy obiema grupami pacjentów z uwzględnieniem postaci niezmienionej oraz czynnychmetabolitów leku wynosi od 1,3 do 1,4 raza. Z powodu różnej szybkości metabolizmu, dawkę lekuNebicard należy zawsze ustalać indywidualnie dla każdego pacjenta: osoby ze słabym metabolizmemmogą bowiem wymagać stosowania mniejszych dawek.
U osób z szybkim metabolizmem okres półtrwania w fazie eliminacji enancjomerów nebiwololuwynosi średnio 10 godzin. U osób z wolnym metabolizmem jest on 3-5 razy dłuższy. U osóbz szybkim metabolizmem stężenie enancjomeru RSSS w osoczu jest nieco większe od stężeniaenancjomeru SRRR. Różnica ta jest większa u osób wolno metabolizujących. U osób z szybkimmetabolizmem okres półtrwania w fazie eliminacji hydroksymetabolitów obu enancjomerów wynosiśrednio 24 godziny, a u osób z wolnym metabolizmem jest on około dwa razy dłuższy.
10
U większości pacjentów (szybko metabolizujących) stan stacjonarny stężenia leku w osoczu jestosiągany w ciągu 24 godzin dla nebiwololu, a w ciągu kilku dni dla hydroksymetabolitów.
Stężenia w osoczu proporcjonalne do dawki w zakresie od 1 do 30 mg. Wiek nie ma wpływu nafarmakokinetykę nebiwololu.
Eliminacja
W ciągu tygodnia od podania leku 38% dawki ulega wydaleniu z moczem, a 48% z kałem. Mniej niż0,5% podanej dawki nebiwololu wydalane jest z moczem w postaci niezmienionej.
5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie
Dane przedkliniczne nie wskazują na istnienie szczególnego zagrożenia dla ludzi, na podstawiewyników konwencjonalnych badań genotoksyczności i potencjalnego działania rakotwórczego.
6. DANE FARMACEUTYCZNE
6.1 Wykaz substancji pomocniczych
Laktoza jednowodnaKrospowidon typ APoloksamer 188 Powidon K 30
Celuloza mikrokrystalicznaMagnezu stearynian
6.2 Niezgodności farmaceutyczne
Nie dotyczy.
6.3 Okres ważności
2 lata
6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania
Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania produktu leczniczego.
6.5 Rodzaj i zawartość opakowania
Blistry PVC/PVDC/Aluminium w tekturowym pudełku.Wielkości opakowań:
14, 28, 30, 56, 60, 84 tabletki.
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego do stosowania
Bez specjalnych wymagań.
7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
11
Biofarm Sp. z o.o.ul. Wałbrzyska 1360-198 PoznańPolska
8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
Pozwolenie nr:
9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOELNIA
Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu:
10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘSCIOWEJ ZMIANY TEKSTU CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO
12