CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

Gabapentin Aurovitas, 100 mg, kapsułki, twardeGabapentin Aurovitas, 300 mg, kapsułki, twardeGabapentin Aurovitas, 400 mg, kapsułki, twarde

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

Każda kapsułka, twarda zawiera 100 mg gabapentyny.Każda kapsułka, twarda zawiera 300 mg gabapentyny.Każda kapsułka, twarda zawiera 400 mg gabapentyny.

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Kapsułka, twarda

Gabapentin Aurovitas, 100 mg, kapsułki, twarde:

Biało – białe, w rozmiarze „3”, twarde kapsułki żelatynowe z nadrukiem „D” na białym wieczku i„02” na białym korpusie nadrukowane czarnym tuszem spożywczym, zawierające biały lub prawiebiały, krystaliczny proszek.

Gabapentin Aurovitas, 300 mg, kapsułki, twarde:

Żółto – żółte, w rozmiarze „1”,twarde kapsułki żelatynowe z nadrukiem „D” na żółtym wieczku i„03” na żółtym korpusie nadrukowane czarnym tuszem spożywczym, zawierające biały lub prawiebiały, krystaliczny proszek.

Gabapentin Aurovitas, 400 mg, kapsułki, twarde:

Pomarańczowo – pomarańczowe, w rozmiarze „0”, twarde kapsułki żelatynowe z nadrukiem „D” napomarańczowym wieczku i „04” na pomarańczowym korpusie nadrukowane czarnym tuszemspożywczym, zawierające biały lub prawie biały, krystaliczny proszek.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1 Wskazania do stosowania

Padaczka

Gabapentyna wskazana jest jako lek wspomagający w leczeniu napadów częściowych, z lub beznapadów wtórnie uogólnionych, u dorosłych i dzieci w wieku 6 lat i starszych (patrz punkt 5.1).

Gabapentyna wskazana jest do stosowania w monoterapii napadów częściowych, z lub bez napadówwtórnie uogólnionych, u dorosłych i młodzieży w wieku 12 lat i starszych.

Leczenie obwodowego bólu neuropatycznego

Gabapentyna wskazana jest do stosowania w leczeniu obwodowego bólu neuropatycznego, np.bolesnej neuropatii cukrzycowej i nerwobólu po przebytym półpaścu u dorosłych.

4.2 Dawkowanie i sposób podawania

Dawkowanie

Dla wszystkich wskazań schemat ustalania dawki w przypadku rozpoczynania leczenia opisano wTabeli 1. Schemat ten zaleca się stosować u dorosłych i młodzieży w wieku 12 lat i starszych.Instrukcje dotyczące dawkowania u dzieci w wieku poniżej 12 lat podano w osobnym podpunkcie wdalszej części tego punktu.

Tabela 1

SCHEMAT DAWKOWANIA NA POCZĄTKU LECZENIA Dzień 1 Dzień 2 Dzień 3

300 mg raz na dobę 300 mg dwa razy na dobę 300 mg trzy razy na dobę

Przerwanie stosowania gabapentyny

Zgodnie z obecnie stosowaną praktyką kliniczną, odstawienie gabapentyny powinno odbywać sięstopniowo przez minimum tydzień, niezależnie od wskazania.

Padaczka

Padaczka zwykle wymaga długotrwałego leczenia. Dawkowanie ustala lekarz prowadzący zależnie odindywidualnej tolerancji i skuteczności.

Dorośli i młodzież:

W badaniach klinicznych skuteczny zakres dawek wynosił od 900 do 3600 mg/dobę. Leczenie możnarozpocząć od zwiększania dawki w sposób opisany w Tabeli 1 lub podając 300 mg trzy razy na dobęw pierwszym dniu leczenia. Następnie, zależnie od indywidualnej odpowiedzi i tolerancji pacjenta naprodukt leczniczy, dawkę można zwiększać o 300 mg/dobę co 2-3 dni do maksymalnej dawki 3600mg/dobę. U niektórych pacjentów wskazane może być wolniejsze zwiększanie dawki gabapentyny.Minimalny czas do osiągnięcia dawki 1800 mg/dobę wynosi 1 tydzień, do dawki 2400 mg/dobęwynosi łącznie dwa tygodnie, a do dawki 3600 mg/dobę wynosi łącznie trzy tygodnie. Dawki do 4800mg/dobę były dobrze tolerowane w długoterminowych otwartych badaniach klinicznych. Całkowitadawka dobowa powinna być podzielona na trzy dawki pojedyncze, przy czym maksymalny odstęppomiędzy dawkami nie powinien być dłuższy niż 12 godzin, by zapobiec napadom przełomowym.

Dzieci w wieku 6 lat i starsze:

Dawka początkowa powinna wynosić od 10 do 15 mg/kg mc./dobę. Dawka skuteczna osiągana jestprzez stopniowe zwiększanie dawki przez okres około trzech dni. Dawka skuteczna gabapentyny udzieci w wieku 6 lat i starszych wynosi 25 do 35 mg/kg mc./dobę. Dawki do 50 mg/kg mc./dobę byłydobrze tolerowane w długoterminowym badaniu klinicznym. Całkowita dawka dobowa powinna byćpodzielona na trzy dawki pojedyncze, przy czym maksymalny odstęp pomiędzy dawkami niepowinien być dłuższy niż 12 godzin.

Nie jest konieczne monitorowanie stężenia gabapentyny w osoczu w celu optymalizacji leczeniagabapentyną. Ponadto gabapentyna może być stosowana w skojarzeniu z innymiprzeciwpadaczkowymi produktami leczniczymi bez obawy o zmiany stężenia w osoczu samejgabapentyny lub stężenia w surowicy innych produktów leczniczych o działaniuprzeciwpadaczkowym.

Obwodowy ból neuropatyczny

Dorośli

Leczenie można rozpocząć od zwiększania dawki w sposób opisany w Tabeli 1. Leczenie można teżrozpocząć od podania 900 mg/dobę w trzech równych dawkach podzielonych. Następnie – zależnieod indywidualnej odpowiedzi pacjenta na produkt leczniczy i tolerancji – dawkę można zwiększać o300 mg/dobę co 2-3 dni do maksymalnej dawki 3600 mg/dobę. U niektórych pacjentów wskazanemoże być wolniejsze zwiększanie dawki gabapentyny. Minimalny czas do osiągnięcia dawki 1800mg/dobę wynosi tydzień, do dawki 2400 mg/dobę – łącznie dwa tygodnie, a do dawki 3600 mg/dobę– łącznie trzy tygodnie.

Nie oceniano skuteczności ani bezpieczeństwa stosowania produktu leczniczego w leczeniuobwodowego bólu neuropatycznego, takiego jak bolesna neuropatia cukrzycowa czy nerwoból poprzebytym półpaścu, w badaniach klinicznych przez okres dłuższy niż 5 miesięcy. Jeżeli pacjentwymagał będzie podawania produktu leczniczego przez okres dłuższy niż 5 miesięcy z powoduobwodowego bólu neuropatycznego, lekarz prowadzący powinien ocenić stan kliniczny pacjenta ikonieczność stosowania dalszego leczenia.

Informacja wspólna dla wszystkich wskazań do stosowania

U pacjentów w złym stanie ogólnym, tzn. z małą masą ciała, u pacjentów po przeszczepie itp.,dawkowanie należy zwiększać wolniej – stosując mniejsze dawki, albo wydłużając odstęp pomiędzykolejnym zwiększeniem dawki dobowej.

Osoby starsze (powyżej 65 lat)

U pacjentów w podeszłym wieku może być konieczna modyfikacja dawki ze względu napogarszającą się z wiekiem wydolność nerek (patrz Tabela 2). Senność, obrzęki obwodowe, asteniamogą występować częściej u pacjentów w podeszłym wieku.

Pacjenci z zaburzoną czynnością nerek

U pacjentów z zaburzoną czynnością nerek i (lub) poddawanych hemodializie zaleca sięzmodyfikowanie dawkowania w sposób opisany w Tabeli 2. W celu zgodnego z zaleceniamidawkowania u pacjentów z zaburzoną czynnością nerek mogą zostać zastosowane kapsułkizawierające 100 mg gabapentyny.

Tabela 2

DAWKOWANIE GABAPENTYNY U DOROSŁYCH W ZALEŻNOŚCI OD STOPNIANIEWYDOLNOŚCI NEREK

Klirens kreatyniny (ml/min) Całkowita dawka dobowaa (mg/dobę)≥ 80 900 – 3600 50 – 79 600 – 1800 30 – 49 300 – 900 15 – 29 150b – 600 < 15c 150b –300

a Całkowita dawka dobowa powinna być podawana w trzech dawkach podzielonych. Redukcję dawki stosuje się u pacjentów z zaburzoną czynnością nerek (klirens kreatyniny < 79 ml/min).b Należy podawać 300 mg, co drugi dzień.

c W przypadku pacjentów z klirensem kreatyniny < 15 ml/min dawkę dobową należy zmniejszyć proporcjonalnie do wartości klirensu kreatyniny (np. pacjenci z klirensem kreatyniny wynoszącym 7,5 ml/min powinni otrzymywać połowę dawki dobowej stosowanej u pacjentów z klirensem kreatyniny wynoszącym 15 ml/min).

Stosowanie produktu leczniczego u pacjentów poddawanych hemodializie

W przypadku pacjentów z bezmoczem poddawanych hemodializie, którzy nigdy wcześniej nieotrzymywali gabapentyny, zaleca się podanie dawki nasycającej wynoszącej 300 do 400 mg, anastępnie 200 do 300 mg gabapentyny po każdych 4 godzinach hemodializy. W dniach pomiędzyhemodializami nie powinno się podawać gabapentyny.

W przypadku pacjentów z niewydolnością nerek poddawanych hemodializie wielkość dawkipodtrzymującej należy ustalić na podstawie zaleceń dotyczących dawkowania zawartych w Tabeli 2.Oprócz dawki podtrzymującej zaleca się podawanie 200 do 300 mg po każdych 4 godzinachhemodializy.

Sposób podawania

Podanie doustne.

Gabapentynę można przyjmować niezależnie od posiłków. Produkt leczniczy należy połykać wcałości popijając odpowiednią ilością płynu (np. szklanką wody).

4.3 Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Myśli i zachowania samobójcze

Myśli i zachowania samobójcze zaobserwowano u pacjentów przyjmujących produkty lecznicze odziałaniu przeciwpadaczkowym z różnych wskazań. Metaanaliza randomizowanych, kontrolowanychbadań z placebo, oceniających przeciwpadaczkowe produkty lecznicze również wykazała niewielkiwzrost ryzyka wystąpienia myśli i zachowań samobójczych. Mechanizm leżący u podstaw tejzależności nie jest znany, a dostępne dane nie wykluczają możliwości wzrostu ryzyka pod wpływemgabapentyny.

Z tego względu należy monitorować pacjentów pod kątem oznak myśli i zachowań samobójczych, atakże rozważyć odpowiednie leczenie. Powinno się doradzać pacjentom (i ich opiekunom), abyzwracali się o pomoc medyczną, jeśli pojawią się oznaki myśli lub zachowań samobójczych.

Ostre zapalenie trzustki

Jeśli w trakcie stosowania gabapentyny u pacjenta rozwinie się ostre zapalenie trzustki, powinno sięrozważyć odstawienie gabapentyny (patrz punkt 4.8).

Napady drgawkowe

Pomimo braku dowodów na występowanie napadów drgawkowych z odbicia po zastosowaniugabapentyny, nagłe odstawienie przeciwdrgawkowych produktów leczniczych u pacjentów zpadaczką może wywołać stan padaczkowy (patrz punkt 4.2).

Podobnie jak to ma miejsce w przypadku innych produktów leczniczych o działaniu przeciwpadaczkowym, podczas stosowania gabapentyny u niektórych pacjentów może dochodzić dozwiększenia częstości napadów lub pojawienia się nowych rodzajów napadów drgawkowych.

Tak jak w przypadku innych przeciwpadaczkowych produktów leczniczych, próby odstawieniadodatkowych przeciwpadaczkowych produktów leczniczych u pacjentów opornych na terapię,leczonych więcej niż jednym przeciwpadaczkowym produktem leczniczym, w celu osiągnięciamonoterapii gabapentyną, mają mały odsetek powodzeń.

Gabapentyna nie jest uważana za skuteczny produkt leczniczy w napadach pierwotnie uogólnionych,takich jak napady nieświadomości. U niektórych pacjentów może je nawet nasilać. W związku z tymu pacjentów z napadami mieszanymi, w tym z napadami nieświadomości, gabapentynę należystosować ostrożnie.

Leczenie gabapentyną wiązało się z występowaniem zawrotów głowy i senności, które mogązwiększać ryzyko wystąpienia przypadkowego zranienia (na skutek upadku). Po wprowadzeniu doobrotu raportowano również przypadki utraty przytomności, uczucia splątania i zaburzeńpsychicznych. Dlatego należy poinformować pacjentów, aby zachowali ostrożność, dopóki niepoznają potencjalnych działań produktu leczniczego.

Anafilaksja

Gabapentyna może być przyczyną anafilaksji. Objawy podmiotowe i przedmiotowe w zgłaszanychprzypadkach obejmowały trudności w oddychaniu, obrzęk warg, gardła i języka, oraz niedociśnieniewymagające leczenia w nagłych wypadkach. Pacjentom należy zalecić odstawienie gabapentyny iszukanie natychmiastowej pomocy medycznej w przypadku wystąpienia oznak lub objawówanafilaksji (patrz punkt 4. 8).

Jednoczesne stosowanie z opioidami

Pacjentów, którzy wymagają jednoczesnego leczenia opioidami, należy uważnie obserwować wkierunku objawów zahamowania czynności ośrodkowego układu nerwowego (OUN), takich jaksenność, uspokojenie polekowe i depresja oddechowa. U pacjentów, którzy jednocześnie stosowaligabapentynę i morfinę, może dojść do wzrostu stężeń gabapentyny. W takich przypadkach należyodpowiednio zmniejszyć dawkę gabapentyny lub opioidów (patrz punkt 4.5).

Osoby starsze (powyżej 65 lat)

Nie przeprowadzono systematycznych badań z gabapentyną u pacjentów w wieku 65 lat i starszych.W jednym badaniu z zastosowaniem podwójnie ślepej próby u pacjentów z bólem neuropatycznymsenność, obrzęki obwodowe i osłabienie występowały u nieco większego odsetka pacjentów w wieku65 lat i starszych niż u pacjentów młodszych. Oprócz tego badania kliniczne w tej grupie niewskazują, aby profil działań niepożądanych różnił się od profilu działań niepożądanychobserwowanego u młodszych pacjentów.

Dzieci i młodzież

Nie przeprowadzono wystarczająco dokładnych badań nad wpływem długotrwałego (powyżej 36tygodni) stosowania gabapentyny na procesy uczenia się, inteligencję oraz rozwój u dzieci imłodzieży. Korzyści płynące z długotrwałej terapii należy zatem rozpatrywać w kontekściepotencjalnych zagrożeń.

Nadużywanie i uzależnienie

Przypadki nadużywania gabapentyny i uzależnienia od gabapentyny zgłaszano po wprowadzeniuproduktu leczniczego do obrotu. Należy dokładnie przeanalizować dane z wywiadu dotyczącenadużywania przez pacjenta produktów leczniczych i obserwować go pod kątem ewentualnychobjawów nadużywania gabapentyny, tj. poszukiwania środka uzależniającego, zwiększania dawki,rozwoju tolerancji.

Osutka polekowa z eozynofilią i objawami ogólnymi (DRESS)

U pacjentów przyjmujących produkty lecznicze o działaniu przeciwpadaczkowym, w tymgabapentynę, stwierdzono występowanie ciężkich, zagrażających życiu, układowych reakcjinadwrażliwości, takich jak osutka polekowa z eozynofilią i objawami ogólnymi (patrz punkt 4.8).

Należy podkreślić, że wczesne objawy nadwrażliwości, takie jak gorączka lub powiększenie węzłówchłonnych, mogą występować nawet przy braku widocznej wysypki. W przypadku wystąpienia takichobjawów należy natychmiast zbadać pacjenta. Jeśli nie uda się potwierdzić innej etiologii tychobjawów, należy przerwać podawanie gabapentyny.

Badania laboratoryjne

Podczas półilościowego oznaczania białka całkowitego w moczu testem paskowym możliwe jestuzyskiwanie fałszywie dodatnich wyników. Zaleca się zatem weryfikowanie dodatniego wyniku testupaskowego metodami opartymi na innych zasadach analitycznych, np. metodą biuretową,

turbidymetryczną lub metodami wiązania barwników, albo też oznaczać ten parametr od razu innąmetodą.

4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Istnieją raporty sporządzone po wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu oraz opisyprzypadków w literaturze dotyczące depresji oddechowej i (lub) uspokojenia polekowego,związanych ze stosowaniem gabapentyny i opioidu. W niektórych z tych raportów autorzy wyraziliszczególne zaniepokojenie, w związku ze skojarzonym stosowaniem gabapentyny i opioidów,zwłaszcza u pacjentów w podeszłym wieku.

W badaniu u zdrowych ochotników (n = 12), kiedy 2 godziny przed podaniem 600 mg gabapentyny wkapsułce podawano 60 mg morfiny w kapsułce o kontrolowanym uwalnianiu, średnia wartość AUCdla gabapentyny uległa zwiększeniu o 44% w porównaniu do AUC dla gabapentyny podawanej bezmorfiny. Z tego względu pacjentów, którzy wymagają jednoczesnego leczenia opioidami, należyuważnie obserwować w kierunku objawów zahamowania czynności OUN, takich jak senność,uspokojenie polekowe i depresja oddechowa, a dawkę gabapentyny lub opioidu odpowiedniozmniejszać.

Nie stwierdzono interakcji gabapentyny z fenobarbitalem, fenytoiną, kwasem walproinowym czykarbamazepiną.

Farmakokinetyka gabapentyny w stanie stacjonarnym u zdrowych ochotników i u pacjentów z padaczką otrzymujących przeciwpadaczkowe produkty lecznicze jest podobna.

Jednoczesne stosowanie gabapentyny i doustnych środków antykoncepcyjnych zawierającychnoretyndron i (lub) etynyloestradiol nie wpływa na farmakokinetykę w stanie stacjonarnymktórejkolwiek z tych substancji.

Jednoczesne stosowanie gabapentyny i zobojętniających produktów leczniczych zawierających glin imagnez zmniejsza dostępność biologiczną gabapentyny do 24%. Zaleca się zatem przyjmowaniegabapentyny najwcześniej dwie godziny po przyjęciu zobojętniającego produktu leczniczego.

Probenecyd nie wpływa na wydalanie gabapentyny przez nerki.

Niewielkie zmniejszenie wydalania gabapentyny, jakie obserwuje się podczas jej jednoczesnego stosowania z cymetydyną, nie ma, jak się uważa, większego znaczenia klinicznego.

4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Ciąża

Zagrożenia związane z padaczką oraz generalnie stosowaniem przeciwpadaczkowych produktów leczniczych

U potomstwa matek przyjmujących przeciwpadaczkowe produkty lecznicze ryzyko wad wrodzonychjest 2 – 3 razy większe niż w populacji ogólnej. Do najczęściej występujących zalicza się rozszczeppodniebienia, wady wrodzone układu krążenia oraz wady rozwojowe cewy nerwowej. Przyjmowaniekilku przeciwpadaczkowych produktów leczniczych jednocześnie może być związane z większymryzykiem wad wrodzonych niż w przypadku monoterapii, w związku z czym stosowanie monoterapiijest bardzo ważne. Kobiety, co do których istnieje prawdopodobieństwo zajścia w ciążę, lub kobietyw wieku rozrodczym powinny otrzymać poradę specjalisty. Jeżeli kobieta planuje zajście w ciążę,konieczność leczenia przeciwpadaczkowego należy zrewidować. Nie wolno nagle odstawiaćprzeciwpadaczkowych produktów leczniczych, gdyż może to spowodować przełomowe napadydrgawkowe, które mogą grozić poważnymi konsekwencjami zarówno dla matki, jak i dziecka.

Opóźnienie rozwoju u dzieci urodzonych przez matki z padaczką obserwowano rzadko. Nie ustalono,czy opóźnienie rozwoju spowodowane jest czynnikami genetycznymi, społecznymi, padaczką u matkiczy leczeniem przeciwpadaczkowym.

Zagrożenia związane ze stosowaniem gabapentyny

Nie ma wystarczających danych dotyczących stosowania gabapentyny u kobiet w ciąży.

Badania na zwierzętach wykazały szkodliwy wpływ na rozrodczość (patrz punkt 5.3). Potencjalnezagrożenie dla człowieka nie jest znane. Gabapentyny nie powinno się stosować w okresie ciąży,chyba że potencjalne korzyści dla matki w sposób oczywisty przeważają nad potencjalnymzagrożeniem dla płodu.

Nie stwierdzono, czy stosowanie gabapentyny w okresie ciąży związane jest ze zwiększonymryzykiem wad wrodzonych u dziecka ze względu na obecność padaczki oraz równoczesnegostosowania przeciwpadaczkowych produktów leczniczych podczas każdej z opisywanych ciąż.

Karmienie piersią

Gabapentyna wydzielana jest do mleka ludzkiego. Ponieważ wpływ gabapentyny na noworodki iniemowlęta karmione piersią nie jest znany, podczas podawania tego produktu leczniczego kobietomkarmiącym piersią należy zachować ostrożność. Gabapentyna powinna być stosowana u kobietkarmiących piersią jedynie wtedy, gdy korzyści w sposób oczywisty przeważają nad zagrożeniami.

Płodność

W badaniach na zwierzętach nie stwierdzono wpływu gabapentyny na płodność (patrz punkt 5.3).

4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Gabapentyna wywiera niewielki lub umiarkowany wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów iobsługiwania maszyn. Gabapentyna oddziałuje na ośrodkowy układ nerwowy i może wywoływaćsenność, zawroty głowy lub inne podobne objawy. Nawet jeżeli nasilenie ich jest niewielkie lubumiarkowane, wspomniane działania niepożądane mogą być potencjalnie niebezpieczne w przypadkupacjentów prowadzących pojazdy lub obsługujących maszyny. Jest to szczególnie istotne na początkuleczenia lub po zwiększeniu dawki.

4.8 Działania niepożądane

Działania niepożądane obserwowane podczas badań klinicznych przeprowadzonych u pacjentów zpadaczką (u których gabapentynę stosowano jako produkt wspomagający lub w monoterapii) oraz upacjentów z bólem neuropatycznym wymieniono razem w zestawieniu poniżej według klasy iczęstości ich występowania: bardzo często (≥1/10); często (≥1/100 do < 1/10); niezbyt często(≥1/1000 do <1/100); rzadko (≥1/10 000 do <1/1000); bardzo rzadko (< 1/10 000). Jeżeli działanieniepożądane stwierdzane było z różną częstością w badaniach klinicznych, wymienione zostało wkategorii o największej z obserwowanych częstości występowania.

Dodatkowe działania niepożądane zaobserwowane po wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu,zakwalifikowano do grupy o nieznanej częstości (częstość nie może być określona na podstawiedostępnych danych) i oznaczono kursywą poniżej.

Działania niepożądane w każdej kategorii częstości występowania uporządkowano według malejącejciężkości tych działań.

Klasyfikacja układów i narządów Działania niepożądane

Zakażenia i zarażenia pasożytnicze

Bardzo często

zakażenie wirusowe

Często

zapalenie płuc, zakażenie układu oddechowego,

zakażenie dróg moczowych, zakażenie, zapalenie

ucha środkowego

Zaburzenia krwi i układu chłonnego

Często

Częstość nieznana

leukopenia

trombocytopenia

Zaburzenia układu immunologicznego

Niezbyt często

reakcje alergiczne (np. pokrzywka)

Częstość nieznana

zespół nadwrażliwości, reakcje uogólnione ze

zmiennymi objawami, które mogą obejmować

gorączkę, wysypkę, zapalenie wątroby,

uogólnione powiększenie węzłów chłonnych,

eozynofilię oraz niekiedy inne objawy

podmiotowe i przedmiotowe, anafilaksję (patrz

punkt 4.4)

Zaburzenia metabolizmu i odżywiania

Często

jadłowstręt, wzmożone łaknienie

Niezbyt często

Rzadko

Częstość nieznana

hiperglikemia (najczęściej obserwowana u

pacjentów z cukrzycą)

hipoglikemia (najczęściej obserwowana u

pacjentów z cukrzycą)

hiponatremia

Zaburzenia psychiczne

Często

wrogość, splątanie i labilność emocjonalna,

depresja, lęk, nerwowość, zaburzenia myślenia

pobudzenie Niezbyt często

omamy

Częstość nieznana

Zaburzenia układu nerwowego

Bardzo często

senność, zawroty głowy, ataksja

Często

drgawki, hiperkinezy, dyzartria, niepamięć,

drżenie, bezsenność, ból głowy, zaburzenia

czucia, takie jak parestezje, niedoczulica,

zaburzenia koordynacji, oczopląs, wzmożone,

osłabione lub zniesione odruchy

zmniejszona ruchliwość, zaburzenia psychiczneNiezbyt często

Rzadko

Częstość nieznana

utrata przytomności

inne zaburzenia ruchowe (np. choreoatetoza,

dyskinezy, dystonia)

Zaburzenia oka

Często

zaburzenia widzenia, takie jak niedowidzenie,

podwójne widzenie

Zaburzenia ucha i błędnika

Często

Częstość nieznana

zawroty głowy

szum uszny

Zaburzenia serca

Niezbyt często

kołatanie serca

Zaburzenia naczyniowe

Często

nadciśnienie tętnicze, rozszerzenie naczyń

Zaburzenia układu oddechowego, klatki

piersiowej i śródpiersia

Często

duszność, zapalenie oskrzeli, zapalenie gardła,

kaszel, zapalenie błony śluzowej nosa

Zaburzenia żołądka i jelit

Często

Niezbyt często

Częstość nieznana

wymioty, nudności, zaburzenia dotyczące zębów,

zapalenie dziąseł, biegunka, ból brzucha,

niestrawność, zaparcia, suchość błony śluzowej

jamy ustnej lub w gardle, wzdęcia

dysfagia

zapalenie trzustki

Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych

Częstość nieznana

zapalenie wątroby, żółtaczka

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej

Często

obrzęk twarzy, plamica opisywana najczęściej

jako występowanie zasinień wskutek urazów

fizycznych, wysypka, świąd, trądzik

Częstość nieznana

zespół Stevensa-Johnsona, obrzęk

naczynioruchowy, rumień wielopostaciowy,

łysienie, osutka polekowa z eozynofilią i

objawami ogólnymi (patrz punkt 4.4)

Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki

łącznej

Często

Częstość nieznana

bóle stawów, bóle mięśni, bóle pleców, drganie

mięśni

rabdomioliza, drgawki kloniczne mięśni

Zaburzenia nerek i dróg moczowych

Częstość nieznana

ostra niewydolność nerek, nietrzymanie moczu

Zaburzenia układu rozrodczego i piersi

Często

impotencja

Częstość nieznana

hipertrofia piersi, ginekomastia, zaburzenia

czynności seksualnych (w tym zmiany libido,

zaburzenia ejakulacji oraz brak orgazmu)

Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania

Bardzo często

uczucie zmęczenia, gorączka

Często

obrzęki obwodowe, zaburzenia chodu, osłabienie,

ból, złe samopoczucie, zespół grypowy

Niezbyt często obrzęki uogólnione

Częstość nieznana

objawy abstynencyjne (głównie lęk, bezsenność,

nudności, bóle, pocenie się), bóle w klatce

piersiowej. Opisywano również nagłe zgony z

niewyjaśnionych przyczyn, w których nie

wykazano związku przyczynowo-skutkowego

pomiędzy stosowaniem gabapentyny a zgonem.

Badania diagnostyczne

Często

leukopenia, zwiększenie masy ciała

Niezbyt często

zwiększone wartości testów czynnościowych

wątroby SGOT(AST), SGPT (ALT) oraz

bilirubiny

Częstość nieznana

zwiększone stężenie fosfokinazy kreatynowej we

krwi

Urazy, zatrucia i powikłania po zabiegach

Często

przypadkowe urazy, złamania, otarcia naskórka

upadki

Niezbyt często

Podczas leczenia gabapentyną opisywano przypadki ostrego zapalenia trzustki. Związekprzyczynowo-skutkowy pomiędzy stosowaniem gabapentyny, a tym powikłaniem jest jednak niejasny(patrz punkt 4.4).

U pacjentów ze schyłkową niewydolnością nerek leczonych hemodializą zaobserwowano miopatiewraz ze zwiększonym poziomem kinazy kreatynowej.

Zakażenia dróg oddechowych, zapalenie ucha środkowego, drgawki i zapalenie oskrzeli stwierdzanowyłącznie w badaniach klinicznych prowadzonych z udziałem dzieci. Dodatkowo w badaniach tychczęsto obserwowano agresywne zachowania i hiperkinezy.

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działańniepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowaniaproduktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszaćwszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departament MonitorowaniaNiepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych,Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa,Tel.: + 48 22 49 21 301, Faks: + 48 22 49 21 309, e-mail:

[email protected]

4.9 Przedawkowanie

Po przedawkowaniu gabapentyny z zastosowaniem dawek do 49 g nie obserwowano ostrych,zagrażających życiu działań toksycznych. Do objawów przedawkowania należały: zawroty głowy,podwójne widzenie, niewyraźna mowa, ospałość, utrata przytomności, letarg i łagodna biegunka. Uwszystkich pacjentów nastąpiło pełne wyzdrowienie po zastosowaniu leczenia wspomagającego.Zmniejszenie wchłaniania gabapentyny po większych jej dawkach może ograniczać ilośćwchłoniętego produktu leczniczego po przedawkowaniu i minimalizować tym samym jego działaniatoksyczne.

Przedawkowanie gabapentyny, szczególnie w połączeniu z innymi przeciwdepresyjnymi produktamileczniczymi może powodować śpiączkę.

Choć gabapentynę można usunąć z organizmu przez hemodializę, w oparciu o dotychczasowedoświadczenia postępowanie to nie jest zwykle konieczne. U pacjentów z ciężką niewydolnościąnerek zastosowanie hemodializy może być wskazane.

Nie udało się ustalić dawki letalnej gabapentyny pomimo podawania myszom i szczurom tak dużychdawek jak 8000 mg/kg mc. doustnie. Do objawów toksyczności ostrej u zwierząt zalicza się ataksję,problemy z oddychaniem, opadanie powieki, zmniejszenie aktywności lub pobudzenie.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1 Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna: inne leki przeciwpadaczkowe, kod ATC: N03 AX12

Mechanizm działania

Gabapentyna szybko przenika do mózgu i zapobiega występowaniu napadów drgawkowych w wieluzwierzęcych modelach padaczki. Gabapentyna nie wykazuje powinowactwa do receptora GABAA aniGABAB i nie zmienia metabolizmu GABA. Nie wiąże się z receptorami innych neuroprzekaźników wmózgu i nie oddziałuje z kanałami sodowymi. Gabapentyna ma wysokie powinowactwo dopodjednostki alfa 2 delta (α2δ), zależnych od potencjału kanałów wapniowych. Sugerowano, żewiązanie z podjednostką α2δ może przyczyniać się do działania przeciwdrgawkowego gabapentyny uzwierząt. Wyniki szerokiego zestawu badań nie wskazują na istnienie innych miejsc wiązania tegoproduktu leczniczego poza podjednostką α2δ.

Dane z wielu przedklinicznych modeli wskazują, że w działaniu farmakologicznym gabapentynypoprzez wiązanie z podjednostką α2δ, może dojść do zmniejszenia uwalniania przekaźnikówpobudzających w obszarach ośrodkowego układu nerwowego. Takie działanie może być podstawądziałania przeciwdrgawkowego gabapentyny. Znaczenie tych działań gabapentyny dla efektuprzeciwdrgawkowego u ludzi nie zostało dotychczas ustalone.

Gabapentyna także wykazuje skuteczność w wielu przedklinicznych modelach bólu u zwierząt.Sugerowano, że swoiste wiązanie gabapentyny z podjednostką α2δ prowadzi do wystąpienia kilkuróżnych efektów, które mogą być odpowiedzialne za działanie przeciwbólowe w modelachzwierzęcych. Działanie przeciwbólowe gabapentyny może występować zarówno w obrębie rdzeniakręgowego, jak i w obrębie wyższych ośrodków mózgowych dzięki oddziaływaniom ze zstępującymiszlakami hamującymi ból. Znaczenie tych właściwości przedklinicznych dla efektu klinicznego uludzi jest nieznane.

Skuteczność kliniczna i bezpieczeństwo stosowania

Badanie kliniczne dotyczące terapii dodanej napadów częściowych u dzieci w wieku od 3 do 12 latwykazało widoczną, ale nieznaczącą statystycznie różnicę w 50% odpowiedzi na leczenie na korzyśćgrupy gabapentyny w porównaniu z grupą placebo. Dodatkowe analizy post-hoc (po fakcie)odpowiedzi na leczenie w zależności od wieku nie wykazały statystycznie istotnego wpływu wieku,ani jako zmiennej ciągłej, ani dychotomicznej (grupy wiekowe 3-5 oraz 6-12 lat).

Dane ze wspomnianych analiz post-hoc (po fakcie) podsumowano w poniższej tabeli:Odpowiedź (≥ 50% potwierdzona) w zależności od leczenia i wieku populacji MITT*Kategoria wiekowa Placebo Gabapentyna Wartość - P< 6 lat 4/21 (19,0%) 4/17 (23,5%) 0,7362

od 6 do 12 lat 17/99 (17,2%) 20/96 (20,8%) 0,5144

*Zmodyfikowana populacja oceniana według zasady „modified intent to treat”(MITT) zostałaokreślona jako wszyscy pacjenci zrandomizowani do badanego leczenia, którzy poza tym mielinadające się do oceny dzienniczki napadów dostępne w ciągu 28 dni, zarówno z okresu przed terapią,jak i podwójnie ślepej fazy.

5.2 Właściwości farmakokinetyczne

Wchłanianie

Po podaniu doustnym gabapentyna osiąga maksymalne stężenie w osoczu po 2 – 3 godzinach.

Dostępność biologiczna gabapentyny (odsetek wchłoniętej dawki) wykazuje tendencję dozmniejszania się wraz ze zwiększaniem dawki. Bezwzględna dostępność biologiczna kapsułki 300 mgwynosi około 60%. Nie stwierdzono, aby pożywienie, w tym dieta z wysoką zawartością tłuszczu,miała klinicznie istotny wpływ na farmakokinetykę gabapentyny.

Na farmakokinetykę gabapentyny nie ma wpływu jej wielokrotne podawanie. Choć w badaniachklinicznych stężenie gabapentyny w osoczu wahało się od 2 μg/ml do 20 μg/ml, stężenia te nie miaływartości predykcyjnej, jeżeli chodzi o bezpieczeństwo czy skuteczność. Parametry farmakokinetycznepodano w tabeli 3.

Tabela 3

Podsumowanie średnich parametrów farmakokinetycznych gabapentyny

w stanie stacjonarnym podczas stosowania produktu leczniczego co 8 godzin (%CV)Parametr 300 mg 400 mg 800 mgfarmakokinetyczny (N = 7) (N = 14) (N=14)

średnio %CV średnio %CV średnio %CV

Cmax (μg/ml) 4,02 (24) 5,74 (38) 8,71 (29)tmax (h) 2,7 (18) 2,1 (54) 1,6 (76)t1/2 (h) 5,2 (12) 10,8 (89) 10,6 (41)AUC(0-8) (μg∙h/ml) 24,8 (24) 34,5 (34) 51,4 (27)

Ae% (%) brak danych brak danych 47,2 (25) 34,4 (37)

Cmax = maksymalne stężenie produktu leczniczego w osoczu w stanie stacjonarnymtmax = czas do osiągnięcia Cmax

t1/2 = okres półtrwania eliminacji

AUC(0-8) = pole powierzchni pod krzywą stężenia produktu leczniczego w osoczu w zależności odczasu dla okresu od podania produktu leczniczego do 8 godzin po podaniuAe% = odsetek dawki, która została wydalona z moczem w postaci niezmienionej od chwili podaniaproduktu leczniczego do 8 godzin po podaniu

Dystrybucja

Gabapentyna nie wiąże się z białkami osocza i jej objętość dystrybucji wynosi 57,7 litrów. Upacjentów z padaczką stężenie gabapentyny w płynie mózgowo-rdzeniowym stanowi około 20%stężenia w stanie stacjonarnym osiągniętego w osoczu. Gabapentyna obecna jest w mleku kobietkarmiących piersią.

Metabolizm

Nie ma dowodów na to, że organizm ludzki metabolizuje gabapentynę. Nie indukuje ona wątrobowych oksydaz o mieszanej funkcji uczestniczących w metabolizmie produktów leczniczych.

Eliminacja

Gabapentyna usuwana jest z organizmu przez nerki wyłącznie w postaci niezmienionej. Okres półtrwania w fazie eliminacji gabapentyny nie zależy od dawki i wynosi średnio 5 – 7 godzin.

U pacjentów w podeszłym wieku oraz u pacjentów z zaburzoną czynnością nerek klirens osoczowygabapentyny jest zmniejszony. Stała szybkości eliminacji gabapentyny, klirens osoczowy oraz klirensnerkowy wykazują zależność proporcjonalną do klirensu kreatyniny.

Gabapentyna usuwana jest z osocza przez hemodializę. U pacjentów z zaburzoną czynnością nerek lub poddawanych hemodializie zaleca się modyfikowanie dawkowania (patrz punkt 4.2).

Farmakokinetykę gabapentyny u dzieci ustalono w grupie pięćdziesięciu zdrowych osobników orozpiętości wieku od 1 miesiąca do 12 lat. Stężenie gabapentyny w osoczu u dzieci powyżej 5 lat jestgeneralnie podobne do stwierdzanego u dorosłych przy przeliczeniu dawki produktu leczniczego wmg na kilogram masy ciała. W badaniu farmakokinetyki, przeprowadzonym u 24 zdrowych dzieci wwieku od 1 miesiąca do 48 miesięcy, stwierdzono ekspozycję (AUC) mniejszą o około 30%,mniejsze stężenie Cmax i zwiększony klirens w przeliczeniu na masę ciała, w porównaniu dodostępnych danych, zgłaszanych dla dzieci w wieku powyżej 5 lat.

Liniowość lub nieliniowość

Dostępność biologiczna gabapentyny (odsetek wchłoniętej dawki) zmniejsza się wraz ze wzrostemdawki, co wpływa na nieliniowość parametrów farmakokinetycznych, do których zalicza się parametrdostępności biologicznej (F), np. Ae%, CL/F, Vd/F. Farmakokinetyka procesu eliminacji (parametryfarmakokinetyczne, które są niezależne od wartości F, na przykład CLr i t1/2) najlepiej opisuje modelliniowy. Stężenie gabapentyny w osoczu w stanie stacjonarnym daje się przewidywać z danychdotyczących podania jednorazowego.

5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

Działanie rakotwórcze

Przeprowadzono badanie, w którym przez okres dwóch lat myszom i szczurom podawanogabapentynę z dietą. Dawki podawanej gabapentyny wynosiły 200, 600 i 2000 mg/kg/dobę wprzypadku myszy i 250, 1000 i 2000 mg/kg/dobę w przypadku szczurów. Statystycznie znamiennywzrost częstości występowania nowotworów z komórek zrazikowych trzustki stwierdzono wyłącznieu samców szczura przy najwyższej dawce gabapentyny. Maksymalne stężenie gabapentyny w osoczuszczurów otrzymujących dawkę 2000 mg/kg/dobę 10-krotnie przekraczało stężenia produktuleczniczego w osoczu u ludzi otrzymujących 3600 mg gabapentyny na dobę. Nowotwory z komórekzrazikowych trzustki to nowotwory o niskim stopniu złośliwości – nie wpływały na przeżywalnośćsamców szczurów, nie dawały przerzutów, nie naciekały okolicznych tkanek i były podobne donowotworów obserwowanych u zwierząt kontrolnych. Znaczenie rozwoju wspomnianychnowotworów z komórek zrazikowych trzustki występujących u samców szczura dla ryzykarakotwórczego u ludzi jest niejasne.

Działanie mutagenne

Nie wykazano, aby gabapentyna posiadała potencjał genotoksyczny. W standardowych oznaczeniachin vitro opartych na komórkach bakterii lub ssaków ten produkt leczniczy nie wykazywał działaniamutagennego. Gabapentyna nie powodowała strukturalnych aberracji chromosomowych wkomórkach ssaków ani w warunkach in vitro, ani in vivo, i nie indukowała powstawania mikrojąderekw szpiku kostnym chomika.

Wpływ na płodność

Nie obserwowano żadnych działań niepożądanych, jeżeli chodzi o płodność czy rozrodczość, uszczurów, którym podawano dawki do 2000 mg/kg (około 5-krotnie przekraczająca maksymalnądawkę u człowieka wyrażoną w mg/m2 ).

Działanie teratogenne

Gabapentyna nie zwiększała częstości występowania wad wrodzonych w porównaniu z kontrolą upotomstwa myszy, szczurów i królików w dawkach do odpowiednio 50, 30 i 25 razy wyższych niżdobowa dawka u ludzi wynosząca 3600 mg (które to dawki odpowiadały odpowiednio czterokrotności, pięciokrotności i ośmiokrotności dawki dobowej u człowieka wyrażonej w mg/m2).

U gryzoni gabapentyna powodowała opóźnienie kostnienia w obrębie kości czaszki, kręgów, kończynprzednich i kończyn tylnych, co wskazywałoby na opóźnienie rozwoju płodowego. Efekty teobserwowano, kiedy ciężarne myszy w okresie organogenezy otrzymywały doustnie dawkiwynoszące 1000 lub 3000 mg/kg/dobę oraz kiedy szczury otrzymywały dawki wynoszące 2000mg/kg przed kopulacją oraz przez cały okres ciąży. Dawki te odpowiadają około 1- do 5-krotnościdawki u człowieka wynoszącej 3600 mg w przeliczeniu na mg/m2.

Działania teratogennego nie stwierdzono u ciężarnych myszy, którym podawano dawkę 500 mg/kg/dobę (około połowy dawki dobowej u człowieka wyrażonej w mg/m2).

W badaniu oceniającym wpływ na płodność i ogólną rozrodczość szczurów obserwowano zwiększonączęstość występowania wodniaka moczowodu i (lub) wodonercza przy dawce wynoszącej 2000mg/kg/dobę, przy dawce wynoszącej 1500 mg/kg/dobę w badaniu teratologicznym, oraz przy dawcewynoszącej 500, 1000 i 2000 mg/kg/dobę w badaniu prenatalnym i postnatalnym. Znaczenie tychobserwacji nie jest znane, jednak mogą one być związane z opóźnionym rozwojem. Dawki te równieżodpowiadają około 1- do 5-krotności dawki dobowej u człowieka wynoszącej 3600 mg w przeliczeniuna mg/m2.

W badaniu teratologicznym na królikach przy dawkach wynoszących 60, 300 i 1500 mg/kg/dobępodawanych w okresie organogenezy miała miejsce zwiększona częstość występowania utraty płodupo zagnieżdżeniu. Dawki te odpowiadają około 1/4 do 8-krotności dawki dobowej u człowiekawynoszącej 3600 mg w przeliczeniu na mg/m2.

6. DANE FARMACEUTYCZNE

6.1 Wykaz substancji pomocniczych

Zawartość kapsułki:

Skrobia kukurydzianaTalk

Otoczka kapsułki:

100 mg:

Tytanu dwutlenek (E171)Sodu laurylosiarczanŻelatyna

Woda oczyszczona

300 mg:

Żelaza tlenek, żółty (E172)Tytanu dwutlenek (E171)Sodu laurylosiarczanŻelatyna

Woda oczyszczona

400 mg:

Żelaza tlenek, czerwony (E172)Żelaza tlenek, żółty (E172)Tytanu dwutlenek (E171)

Sodu laurylosiarczan Żelatyna

Woda oczyszczona

Tusz do nadruku: Szelak

Żelaza tlenek, czarny (E172) Potasu wodorotlenek

6.2 Niezgodności farmaceutyczne

Nie dotyczy.

6.3 Okres ważności

3 lata

6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

Przechowywać w temperaturze poniżej 25C.

Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed wilgocią.

6.5 Rodzaj i zawartość opakowania

Kapsułki Gabapentin Aurovitas są dostępne w opakowaniach typu blister z przezroczystejPVC/PVDC/Aluminium. Wielkości opakowań: 20, 30, 60, 90 i 100 kapsułek twardych.

Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

6.6 Szczególne środki ostrożności dotyczące usuwania

Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.

7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA

DOPUSZCZENIE DO OBROTU

Aurovitas Pharma Polska Sp. z o.o.ul. Sokratesa 13 D lok. 2701-909 Warszawa

8. NUMER(Y) POZWOLENIA(Ń) NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

100 mg – 24513300 mg – 24514400 mg – 24515

9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO

OBROTU / DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA

2018-01-10