CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

Nebivolol Genoptim, 5 mg, tabletki

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

Każda tabletka zawiera 5 mg nebiwololu (w postaci nebiwololu chlorowodorku).

Substancja pomocnicza o znanym działaniu: każda tabletka zawiera 141,84 mg laktozy jednowodnej (patrz punkty 4.4 i 6.1).

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Tabletka

Białe lub białawe, okrągłe, obustronnie wypukłe tabletki niepowlekane, z wytłoczonym oznaczeniem „T56” po jednej stronie i skrzyżowanymi liniami podziału po drugiej stronie (o średnicy ok. 9,0 mm).

Tabletkę można podzielić na równe dawki.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1 Wskazania do stosowania

Nadciśnienie tętnicze

Leczenie pierwotnego nadciśnienia tętniczego.

Przewlekła niewydolność serca (CHF)

Leczenie stabilnej, łagodnej i umiarkowanej, przewlekłej niewydolności serca, jako uzupełnienie

standardowej terapii u pacjentów w podeszłym wieku (≥70 lat).

4.2 Dawkowanie i sposób podawania

Dawkowanie

Nadciśnienie tętnicze

Dorośli

Zalecana dawka to 1 tabletka (5 mg nebiwololu) na dobę, najlepiej przyjmowana codziennie o tej samej porze. Tabletka może być przyjmowana w trakcie posiłku.

Działanie obniżające ciśnienie tętnicze staje się widoczne po 1-2 tygodniach leczenia. W rzadkichprzypadkach optymalne działanie może wystąpić dopiero po 4 tygodniach.

Skojarzenie z innymi lekami przeciwnadciśnieniowymi

Beta-adrenolityki można stosować w monoterapii lub w skojarzeniu z innymi lekamiprzeciwnadciśnieniowymi. Jak dotąd addycyjne działanie przeciwnadciśnieniowe obserwowanojedynie podczas jednoczesnego stosowania nebiwololu z hydrochlorotiazydem w dawce 12,5 mg do25 mg.

1

Pacjenci z niewydolnością nerek

Zalecana początkowa dawka dobowa nebiwololu dla pacjentów z niewydolnością nerek wynosi 2,5mg. W razie konieczności dawkę dobową można zwiększyć do 5 mg.

Pacjenci z niewydolnością wątroby

Dane dotyczące stosowania u pacjentów z niewydolnością lub zaburzeniami czynności wątroby sąograniczone. Dlatego stosowanie nebiwololu w tej grupie pacjentów jest przeciwwskazane (patrzpunkt 4.3).

Pacjenci w podeszłym wieku

U pacjentów w wieku powyżej 65 lat zalecana dawka początkowa nebiwololu wynosi 2,5 mg na dobę.W razie potrzeby dawkę dobową można zwiększyć do 5 mg. Natomiast, uwzględniając ograniczone doświadczenie u pacjentów w wieku powyżej 75 lat, należy zachować szczególną ostrożność i uważnie kontrolować pacjentów.

Dzieci i młodzież

Nie przeprowadzono badań u dzieci i młodzieży. Dlatego nie zaleca się stosowania produktu u dziecii młodzieży.

Przewlekła niewydolność serca (CHF)

Leczenie stabilnej przewlekłej niewydolności serca należy rozpocząć od stopniowego zwiększania dawki, aż do uzyskania optymalnej dawki podtrzymującej dla danego pacjenta.

Pacjent powinien mieć stabilną przewlekłą niewydolność serca, bez ostrej niewydolności serca, przezsześć tygodni poprzedzających rozpoczęcie leczenia. Zaleca się, by lekarz prowadzący miałdoświadczenie w leczeniu pacjentów z przewlekłą niewydolnością serca.

U pacjentów otrzymujących leki działające na układ sercowo-naczyniowy, w tym leki moczopędne i(lub) digoksynę, i (lub) inhibitory ACE, i (lub) antagonistów receptora angiotensyny II, dawkowanietych leków należy ustabilizować w ciągu dwóch tygodni poprzedzających rozpoczęcie leczenia produktem Nebivolol Genoptim.

Dawkę początkową należy zwiększać co 1-2 tygodnie w zależności od tolerancji leku przez pacjenta,zgodnie z poniższym schematem:

dawkę 1,25 mg nebiwololu należy zwiększyć do 2,5 mg nebiwololu raz na dobę, następnie do 5 mg raz na dobę i kolejno do 10 mg raz na dobę.

Maksymalna zalecana dawka to 10 mg nebiwololu raz na dobę.

Rozpoczęcie leczenia i każde zwiększenie dawki powinno być prowadzone pod nadzoremdoświadczonego lekarza, przez co najmniej 2 godziny, aby mieć pewność, że stan kliniczny pacjentapozostaje stabilny (zwłaszcza ciśnienie tętnicze, częstość akcji serca, brak zaburzeń przewodzenia iobjawów nasilenia niewydolności serca).

Wystąpienie objawów niepożądanych może uniemożliwić leczenie maksymalną zalecaną dawką. W razie konieczności dawkę podtrzymującą można również stopniowo zmniejszać i ponownie zwiększać, jeżeli jest to wskazane.

Jeśli podczas zwiększania dawki nasili się niewydolność serca lub wystąpi nietolerancja leku, zaleca się najpierw zmniejszenie dawki nebiwololu lub, w razie konieczności, natychmiastowe przerwanie leczenia (w przypadku ciężkiego niedociśnienia tętniczego, nasilenia niewydolności serca z ostrym obrzękiem płuc, wstrząsu kardiogennego, bradykardii objawowej lub bloku przedsionkowo- komorowego).

Leczenie stabilnej, przewlekłej niewydolności serca nebiwololem jest zazwyczaj długotrwałe.

2

Nie zaleca się nagłego przerywania leczenia nebiwololem, ponieważ może to prowadzić doprzemijającego nasilenia niewydolności serca. W razie konieczności przerwania leczenia dawkapowinna być zmniejszana stopniowo, o połowę co tydzień.

Tabletki można przyjmować razem z posiłkiem.

Pacjenci z niewydolnością nerek

U pacjentów z łagodną do umiarkowanej niewydolnością nerek nie jest konieczne dostosowywaniedawki, gdyż jej zwiększanie do maksymalnie tolerowanej dawki jest przeprowadzane indywidualnie.Brak doświadczeń u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek (stężenie kreatyniny w surowicy ≥250μmol/l). Dlatego nie zaleca się stosowania nebiwololu u tych pacjentów.

Pacjenci z niewydolnością wątroby

Dane dotyczące pacjentów z niewydolnością wątroby są ograniczone. Dlatego stosowanie leku Nebivolol Genoptim u tych pacjentów jest przeciwwskazane.

Pacjenci w podeszłym wieku

Nie jest wymagane dostosowywanie dawki, gdyż jej zwiększanie do maksymalnie tolerowanej dawki jest przeprowadzane indywidualnie.

Dzieci i młodzież

Nie zaleca się stosowania produktu u dzieci i młodzieży, ponieważ nie przeprowadzono badań w tej

grupie wiekowej.

Sposób podawania

Podanie doustne.

Tabletkę należy połknąć, popijając odpowiednią ilością płynu (np. szklanką wody). Tabletkę można przyjmować z posiłkiem lub niezależnie od posiłku.

4.3 Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.

Niewydolność wątroby lub zaburzenie czynności wątroby.

Ostra niewydolność serca, wstrząs kardiogenny lub epizody dekompensacji niewydolności sercawymagające dożylnego podawania leków o działaniu inotropowym dodatnim.

Dodatkowo, tak jak inne leki beta-adrenolityczne, produkt Nebivolol Genoptim jest przeciwwskazany w przypadku:

– zespołu chorego węzła zatokowego, w tym bloku zatokowo-przedsionkowego,– bloku przedsionkowo-komorowego II i III stopnia (bez rozrusznika),– stanów skurczowych oskrzeli lub astmy oskrzelowej w wywiadzie,– nieleczonego guza chromochłonnego nadnerczy,

– kwasicy metabolicznej,

– bradykardii (częstość pracy serca <60 skurczów na minutę przed rozpoczęciem leczenia),– niedociśnienia tętniczego (ciśnienie skurczowe <90 mm Hg),– ciężkich zaburzeń krążenia obwodowego.

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Patrz również punkt 4.8.

Poniższe ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczą wszystkich leków beta-adrenolitycznych.

Znieczulenie ogólne

3

Utrzymanie blokady receptorów beta-adrenergicznych zmniejsza ryzyko arytmii w czasie wprowadzenia do znieczulenia oraz intubacji. W razie potrzeby przerwania blokady receptorów beta- adrenergicznych w celu przygotowania pacjenta do zabiegu chirurgicznego należy przerwać podawanie leków beta-adrenolitycznych przynajmniej 24 godziny przed zabiegiem.Zalecana jest ostrożność w przypadku stosowania niektórych środków znieczulających mającychdepresyjny wpływ na mięsień sercowy. Aby zapobiec wystąpieniu reakcji z nerwu błędnego należypodać dożylnie atropinę.

Układ sercowo-naczyniowy

Zasadniczo nie należy stosować leków beta-adrenolitycznych u pacjentów z nieleczoną zastoinowąniewydolnością serca (CHF), dopóki ich stan nie zostanie ustabilizowany.

U pacjentów z chorobą niedokrwienną serca lek beta-adrenolityczny należy odstawiać stopniowo, tojest w okresie 1-2 tygodni. W razie konieczności należy w tym samym czasie rozpocząć leczeniezastępcze, aby zapobiec zaostrzeniu się dławicy piersiowej.

Leki beta-adrenolityczne mogą wywoływać bradykardię: jeśli czynność serca w spoczynku wyniesieponiżej 50-55 skurczów na minutę i (lub) wystąpią objawy związane z bradykardią, dawkę należyzmniejszyć.

Należy zachować ostrożność w przypadku stosowania leków beta-adrenolitycznych u pacjentów: – z zaburzeniami krążenia obwodowego (choroba lub zespół Raynauda, chromanie przestankowe), ponieważ mogą się one nasilić;

– z blokiem przedsionkowo-komorowym pierwszego stopnia, z powodu ujemnego wpływu leków

beta-adrenolitycznych na czas przewodzenia;

– z dławicą Prinzmetala, z powodu niehamowanego skurczu tętnic wieńcowych na skutek pobudzenia receptorów alfa-adrenergicznych: leki beta-adrenolityczne mogą zwiększać liczbę i wydłużać czas trwania napadów dławicowych.

Zasadniczo nie zaleca się jednoczesnego stosowania nebiwololu z antagonistami wapnia typu werapamilu i diltiazemu, lekami przeciwarytmicznymi klasy I oraz lekami przeciwnadciśnieniowymidziałającymi ośrodkowo – szczegółowe informacje znajdują się w punkcie 4.5.

Metabolizm i układ wewnątrzwydzielniczy

Nebiwolol nie wpływa na stężenie glukozy u pacjentów z cukrzycą. Należy jednak zachowaćostrożność podczas stosowania produktu w tej grupie pacjentów, ponieważ nebiwolol może maskowaćniektóre objawy hipoglikemii (tachykardia, kołatanie serca).

Leki beta-adrenolityczne mogą maskować objawy tachykardii w nadczynności tarczycy. Nagłeodstawienie preparatu może nasilić te objawy.

Układ oddechowy

U pacjentów z przewlekłymi obturacyjnymi chorobami płuc leki blokujące receptory beta-

adrenergiczne należy stosować ostrożnie, ponieważ mogą nasilać skurcz dróg oddechowych.

Inne

Pacjenci z łuszczycą w wywiadzie mogą przyjmować beta-adrenolityki jedynie po dokładnym

rozważeniu stosunku korzyści do ryzyka.

Leki beta-adrenolityczne mogą zwiększać wrażliwość na alergeny oraz nasilać reakcje anafilaktyczne.

Rozpoczęcie leczenia przewlekłej niewydolności serca nebiwololem wymaga regularnej obserwacji.Dawkowanie i sposób podawania opisane są w punkcie 4.2. Nie należy nagle przerywać leczenia,chyba że jest to wyraźnie wskazane. Dodatkowe informacje przedstawiono w punkcie 4.2.

4

Produkt leczniczy zawiera laktozę. Nie należy go stosować u pacjentów z rzadką dziedzicznąnietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.

4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Interakcje farmakodynamiczne

Niżej wymienione interakcje odnoszą się do wszystkich beta-adrenolityków.

Leczenie skojarzone niezalecane

Leki przeciwarytmiczne klasy I (chinidyna, hydrochinidyna, cybenzolina, flekainid, dyzopiramid, lidokaina, meksyletyna, propafenon): możliwe nasilenie wpływu na czas przewodzenia przedsionkowo-komorowego oraz nasilenie działania inotropowego ujemnego (patrz punkt 4.4).

Antagoniści wapnia typu werapamilu i diltiazemu: negatywny wpływ na kurczliwość i przewodzenie przedsionkowo-komorowe. Dożylne podanie werapamilu pacjentom stosującym leki beta-adrenolityczne może prowadzić do ciężkiego niedociśnienia tętniczego i bloku przedsionkowo-komorowego (patrz punkt 4.4).

Leki przeciwnadciśnieniowe o działaniu ośrodkowym (klonidyna, guanfacyna, moksonidyna, metylodopa, rylmenidyna): jednoczesne stosowanie leków przeciwnadciśnieniowych o działaniu ośrodkowym może nasilać objawy niewydolności serca poprzez zmniejszenie ośrodkowego napięcia współczulnego (zmniejszenie częstości tętna i pojemności minutowej serca, rozszerzenie naczyń krwionośnych) (patrz punkt 4.4). Nagłe przerwanie stosowania leku, szczególnie przed odstawieniemleku blokującego receptory beta-adrenergiczne, może zwiększać ryzyko „nadciśnienia z odbicia”.

Leczenie skojarzone, które należy stosować z zachowaniem ostrożnościLeki przeciwarytmiczne klasy III (amiodaron): możliwe nasilenie wpływu na czas przewodzeniaprzedsionkowo-komorowego.

Leki znieczulające - wziewne pochodne halogenowe: jednoczesne stosowanie beta-adrenolityków i leków znieczulających może osłabiać odruchową tachykardię i zwiększać ryzyko niedociśnienia tętniczego (patrz punkt 4.4). Jako zasadę ogólną trzeba przyjąć, że należy unikać nagłego przerwania stosowania leku blokującego receptory beta-adrenergiczne. Należy poinformować lekarzaanestezjologa, że pacjent stosuje nebiwolol.

Insulina i doustne leki przeciwcukrzycowe: mimo że nebiwolol nie wpływa na stężenie glukozy, jego

jednoczesne stosowanie może maskować niektóre objawy hipoglikemii (kołatanie serca, tachykardia).

Baklofen (lek zmniejszający napięcie mięśni), amifostyna (lek wspomagający podczas leczeniaprzeciwnowotworowego): jednoczesne stosowanie z lekami przeciwnadciśnieniowymi może nasilać obniżenie ciśnienia tętniczego, dlatego należy odpowiednio dostosować dawkę leku przeciwnadciśnieniowego.

Leczenie skojarzone, które należy rozważyć

Glikozydy naparstnicy: jednoczesne stosowanie może wydłużać czas przewodzenia przedsionkowo-komorowego. Badania kliniczne z zastosowaniem nebiwololu nie wykazały interakcji z glikozydaminaparstnicy. Nebiwolol nie wpływa na kinetykę digoksyny.

Antagoniści wapnia z grupy dihydropirydyny (amlodypina, felodypina, lacydypina, nifedypina,nikardypina, nimodypina, nitrendypina): jednoczesne stosowanie może zwiększać ryzykoniedociśnienia tętniczego. U pacjentów z niewydolnością serca nie można również wykluczyćzwiększenia ryzyka dalszego pogorszenia czynności skurczowej komór.

Leki przeciwpsychotyczne, przeciwdepresyjne (trójpierścieniowe, barbiturany i fenotiazyny):jednoczesne stosowanie może nasilać hipotensyjne działanie leków beta-adrenolitycznych (działanieaddytywne).

5

Niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ): brak wpływu na hipotensyjne działanie nebiwololu.

Leki sympatykomimetyczne: jednoczesne stosowanie może osłabiać działanie beta-adrenolityków. Lekibeta-adrenolityczne mogą prowadzić do niehamowanej aktywności alfa-adrenergicznej leków sympatykomimetycznych o działaniu zarówno na receptory alfa-, jak i beta-adrenergiczne (ryzyko nadciśnienia, ciężkiej bradykardii i bloku serca).

Interakcje farmakokinetyczne

Ponieważ metabolizm nebiwololu odbywa się za pośrednictwem izoenzymu CYP2D6, jednoczesnepodawanie z substancjami hamującymi aktywność tego enzymu, a w szczególności z paroksetyną,fluoksetyną, tiorydazyną i chinidyną, może prowadzić do zwiększenia stężenia nebiwololu w osoczu, co wiąże się ze zwiększeniem ryzyka wystąpienia nadmiernej bradykardii i działań niepożądanych.

Jednoczesne stosowanie z cymetydyną powoduje zwiększenie stężenia nebiwololu w osoczu, bez wpływu na działanie kliniczne. Jednoczesne zastosowanie z ranitydyną nie miało wpływu nafarmakokinetykę nebiwololu. Lek Nebivolol Genoptim może być stosowany podczas leczenia lekamizobojętniającymi, jeśli jest przyjmowany z posiłkiem, a lek zobojętniający pomiędzy posiłkami.

Jednoczesne zastosowanie nebiwololu z nikardypiną powodowało nieznaczne zwiększenie stężenia obu leków w osoczu, bez wpływu na działanie kliniczne. Jednoczesne podanie alkoholu, furosemidu lub hydrochlorotiazydu nie miało wpływu na farmakokinetykę nebiwololu. Nebiwolol nie ma wpływu ani na farmakokinetykę, ani na farmakodynamikę warfaryny.

4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Ciąża

Nebiwolol wykazuje działanie farmakologiczne, które może mieć szkodliwy wpływ na ciążę i (lub)płód i (lub) noworodka. Leki beta-adrenolityczne zmniejszają przepływ krwi przez łożysko, co możespowodować opóźnienie wzrostu, wewnątrzmaciczne obumarcie płodu, poronienie lub poródprzedwczesny. U płodu i noworodka mogą wystąpić działania niepożądane (np. hipoglikemia i bradykardia). Jeżeli stosowanie leków blokujących receptory beta-adrenergiczne jest konieczne, należy wybrać leki selektywnie blokujące receptory beta1-adrenergiczne.

Nebiwololu nie należy stosować w okresie ciąży, chyba że jego zastosowanie jest konieczne. Jeżeli leczenie nebiwololem jest konieczne, należy monitorować przepływ krwi przez macicę i łożysko oraz wzrost płodu. W przypadku wystąpienia szkodliwego wpływu na przebieg ciąży lub płód, należy rozważyć leczenie alternatywne. Noworodki muszą znajdować się pod ścisłą kontrolą. Objawy hipoglikemii i bradykardii najczęściej występują w ciągu pierwszych trzech dób.

Karmienie piersią

Badania na zwierzętach wykazały przenikanie nebiwololu do mleka samic. Nie wiadomo, czy nebiwolol przenika do mleka kobiecego. Większość leków beta-adrenolitycznych, a zwłaszczazwiązki lipofilne, do których należy także nebiwolol i jego czynne metabolity, przenika w zmiennychilościach do mleka kobiecego. W związku z tym nie zaleca się karmienia piersią podczas stosowanianebiwololu.

Płodność

Istnieją ograniczone dane dotyczące wpływu nebiwololu na płodność u ludzi. Brak dostępnych danych przedklinicznych.

4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Nie przeprowadzono badań dotyczących wpływu nebiwololu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Badania farmakodynamiczne wykazały, że nebiwolol nie wpływa na czynności psychoruchowe. W trakcie prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn należy pamiętać o możliwości sporadycznego występowania zawrotów głowy i zmęczenia.

6

4.8 Działania niepożądane

Ze względu na różnice w chorobach podstawowych działania niepożądane podano osobno dlanadciśnienia tętniczego i przewlekłej niewydolności serca.

Nadciśnienie tętnicze

W tabeli poniżej przedstawiono zgłoszone działania niepożądane, sklasyfikowane według układów inarządów oraz częstości ich występowania Działania niepożądane w większości przypadków są łagodne lub umiarkowane.

Podczas stosowania niektórych leków blokujących receptory beta-adrenergiczne obserwowano również następujące działania niepożądane: omamy, psychozy, dezorientację, oziębienie i (lub) zasinienie kończyn, zespół Raynauda, suchość spojówek oraz zespół oczno-śluzówkowo-skórnytypowy dla praktololu.

Klasyfikacja

układów i narządów

Zaburzenia układu

immunologicznego

Często

(≥1/100 do <1/10)

Niezbyt często

(≥1/1000 do <1/100)

Bardzo rzadko

(<1/10 000)

Nieznana

obrzęk

naczynioruchowy,

nadwrażliwość

Zaburzenia koszmary senne,

psychiczne depresja

Zaburzenia układu ból głowy,

nerwowego zawroty głowy

pochodzenia

ośrodkowego,

parestezja

Zaburzenia oka zaburzenia widzenia

Zaburzenia serca bradykardia,

niewydolność serca,

zwolnienie

przewodzenia

przedsionkowo-

komorowego i (lub)

blok przedsionkowo-

komorowy

Zaburzenia niedociśnienie

naczyniowe tętnicze, chromanie

przestankowe (lub

jego nasilenie)

Zaburzenia układu duszność skurcz oskrzeli

oddechowego,

klatki piersiowej i

śródpiersia

Zaburzenia zaparcie, niestrawność,

żołądka i jelit nudności, wzdęcie, wymioty

biegunka

Zaburzenia skóry i świąd, wysypka

tkanki podskórnej rumieniowa

Zaburzenia układu impotencja

rozrodczego i piersi

Zaburzenia ogólne zmęczenie, obrzęk

i stany w miejscu

podania

omdlenie

nasilenie

łuszczycy

pokrzywka

Przewlekła niewydolność serca

7

Dane dotyczące działań niepożądanych u pacjentów z przewlekłą niewydolnością serca pochodzą zjednego badania klinicznego kontrolowanego placebo, w którym wzięło udział 1067 pacjentówotrzymujących nebiwolol oraz 1061 pacjentów otrzymujących placebo. W badaniu tym łącznie 449pacjentów leczonych nebiwololem (42,1%) zgłaszało działania niepożądane mające co najmniej prawdopodobny związek przyczynowo-skutkowy ze stosowaniem leku wobec 334 pacjentów otrzymujących placebo (31,5%). Najczęściej zgłaszanymi działaniami niepożądanymi u pacjentów otrzymujących nebiwolol były bradykardia i zawroty głowy, każde z działań występowało u około 11% pacjentów. U pacjentów otrzymujących placebo częstość występowania tych działań niepożądanych wynosiła odpowiednio około 2% i 7%.

Zgłaszano następującą częstość występowania działań niepożądanych (przynajmniej prawdopodobny związek przyczynowo-skutkowy ze stosowaniem leku), które uznano za specyficznie związane zleczeniem przewlekłej niewydolności serca:

– Nasilenie objawów niewydolności serca wystąpiło u 5,8% pacjentów leczonych nebiwololem

wobec 5,2% pacjentów otrzymujących placebo.

– Niedociśnienie ortostatyczne było zgłaszane przez 2,1% pacjentów leczonych nebiwololem

wobec 1,0% pacjentów otrzymujących placebo.

– Nietolerancja leku wystąpiła u 1,6% pacjentów leczonych nebiwololem wobec 0,8% pacjentów

otrzymujących placebo.

– Blok przedsionkowo-komorowy pierwszego stopnia wystąpił u 1,4% pacjentów leczonych

nebiwololem wobec 0,9% pacjentów otrzymujących placebo.

– Obrzęk kończyn dolnych zgłaszany był przez 1,0% pacjentów leczonych nebiwololem wobec

0,2% pacjentów otrzymujących placebo.

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszaćwszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu MonitorowaniaNiepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych,Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych:

Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, tel.: +48 22 49 21 301, faks: +48 22 49 21 309, e-mail:

[email protected].

Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

4.9 Przedawkowanie

Brak dostępnych danych dotyczących przedawkowania nebiwololu.

Objawy przedawkowania

Objawy przedawkowania leków beta-adrenolitycznych to: bradykardia, niedociśnienie tętnicze, skurcz oskrzeli oraz ostra niewydolność serca.

Leczenie przedawkowania

W przypadku przedawkowania lub reakcji nadwrażliwości pacjenta należy ściśle obserwować i leczyćna oddziale intensywnej opieki medycznej. Należy kontrolować stężenie glukozy we krwi.Wchłanianiu produktu pozostającego w przewodzie pokarmowym można zapobiec, stosując płukanie żołądka oraz podając węgiel aktywny i środki przeczyszczające. Może okazać się konieczne zastosowanie sztucznego oddychania. Bradykardię i nasilone reakcje ze strony nerwu błędnego należy leczyć, podając atropinę lub metyloatropinę. Niedociśnienie i wstrząs należy leczyć, podając osoczelub produkty osoczozastępcze oraz, w razie potrzeby, katecholaminy. Blokowaniu receptorów beta-adrenergicznych można przeciwdziałać, podając w powolnym wlewie dożylnym chlorowodorekizoprenaliny, rozpoczynając od dawki około 5 μg/min lub dobutaminę, rozpoczynając od dawki około2,5 μg/min, aż do uzyskania pożądanego działania. W przypadku braku reakcji na leczenie możnapodać izoprenalinę jednocześnie z dopaminą. Jeśli powyższe sposoby okażą się nieskuteczne, należy rozważyć dożylne podanie glukagonu w dawce 50-100 μg/kg mc.

8

W razie konieczności dawkę można powtórzyć po upływie 1 godziny, a następnie, jeśli okaże się to niezbędne, podać glukagon we wlewie dożylnym w dawce 70 μg/kg mc./godzinę. W skrajnychprzypadkach bradykardii opornej na leczenie farmakologiczne może okazać się koniecznewszczepienie stymulatora serca.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1 Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna: wybiórcze beta-adrenolityki Kod ATC: C07AB12

Nebiwolol jest racematem dwóch enancjomerów: SRRR-nebiwololu (lub d-nebiwololu) i RSSS-nebiwololu (lub l-nebiwololu). Produkt wykazuje dwa działania farmakologiczne: • Nebiwolol jest kompetycyjnym i wybiórczym lekiem beta-adrenolitycznym: działanie to jest przypisywane enancjomerowi SRRR (d-enancjomer).

• Wykazuje łagodne działanie rozszerzające naczynia krwionośne, które wynika z oddziaływania na szlak przemian metabolicznych L-arginina/tlenek azotu.

Pojedyncze oraz wielokrotnie podawane dawki nebiwololu powodują zwolnienie czynności serca iobniżenie ciśnienia tętniczego, w spoczynku, jak i podczas wysiłku fizycznego, zarówno u osób zprawidłowym ciśnieniem, jak i z nadciśnieniem tętniczym. Działanie przeciwnadciśnienioweutrzymuje się podczas długotrwałego leczenia.

Stosowanie dawek leczniczych nie wywołuje działania blokującego receptory alfa-adrenergiczne. Zarówno w czasie krótkotrwałego, jak i długotrwałego leczenia nebiwololem, u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym dochodzi do zmniejszenia układowego oporu naczyniowego. Pomimo zwolnienia czynności serca, zmniejszenie pojemności minutowej serca w spoczynku i w czasie wysiłku może być ograniczone przez zwiększenie objętości wyrzutowej. Kliniczne znaczenie tych różnic hemodynamicznych w porównaniu z innymi beta-adrenolitykami nie jest w pełni poznane. U pacjentów z nadciśnieniem tętniczym nebiwolol nasila, zależną od tlenku azotu, reakcję naczyń krwionośnych na acetylocholinę (ACh), która jest osłabiona u pacjentów z zaburzeniami czynności śródbłonka.

W badaniu kontrolowanym placebo, dotyczącym śmiertelności-chorobowości, przeprowadzonym zudziałem 2128 pacjentów w wieku ≥ 70 lat (średnio 75,2 roku), ze stabilną przewlekłą niewydolnościąserca, z zaburzeniem frakcji wyrzutowej lewej komory lub bez takiego zaburzenia (średnia LVEF:36±12,3%, z następującym rozkładem: LVEF poniżej 35% u 56% pacjentów, LVEF pomiędzy 35% a45% u 25% pacjentów i LVEF powyżej 45% u 19% pacjentów), obserwowanych średnio przez okres20 miesięcy, nebiwolol podawany jako uzupełnienie terapii standardowej znacząco przedłużał czas dowystąpienia zgonu lub hospitalizacji z przyczyn sercowo – naczyniowych (pierwszorzędowy punktkońcowy dla skuteczności), ze względnym zmniejszeniem ryzyka o 14% (zmniejszenie bezwzględne:4,2%). Takie zmniejszenie ryzyka wystąpiło po 6 miesiącach leczenia i utrzymywało się przez całyokres terapii (średnio 18 miesięcy). Wpływ nebiwololu był niezależny od wieku, płci i frakcjiwyrzutowej lewej komory badanej populacji.

Korzystny wpływ na śmiertelność ze wszystkich przyczyn nie osiągnął znamienności statystycznej wodniesieniu do placebo (bezwzględne zmniejszenie: 2,3%).

U pacjentów leczonych nebiwololem obserwowano zmniejszenie częstości występowania nagłychzgonów (4,1% wobec 6,6%, zmniejszenie względne o 38%).

Badania in vitro i in vivo na zwierzętach dowiodły, że nebiwolol nie wykazuje wewnętrznej

aktywności sympatykomimetycznej.

Badania in vitro i in vivo na zwierzętach wykazały również, że nebiwolol stosowany w dawkach farmakologicznych nie wykazuje działania stabilizującego błonę komórkową.W badaniach u zdrowych ochotników, nebiwolol nie wykazywał znaczącego wpływu na maksymalnąwydolność wysiłkową i wytrzymałość.

9

5.2 Właściwości farmakokinetyczne

Oba enancjomery nebiwololu są szybko wchłaniane po podaniu doustnym. Pokarm nie ma wpływu na wchłanianie nebiwololu, więc produkt może być przyjmowany podczas posiłku lub niezależnie od posiłków.

Nebiwolol jest w dużym stopniu metabolizowany, częściowo do czynnych pochodnych hydroksylowych. Nebiwolol jest metabolizowany w procesach alicyklicznej i aromatycznej hydroksylacji, poprzez N-dealkilację oraz sprzęganie z kwasem glukuronowym; ponadto z pochodnych hydroksylowych powstają glukuronidy. Metabolizm nebiwololu przez aromatyczną hydroksylację zachodzi za pośrednictwem enzymu CYP2D6, zależnego od genetycznego polimorfizmu oksydacyjnego. Dostępność biologiczna nebiwololu po podaniu doustnym wynosi około 12% u osób z szybkim metabolizmem i jest niemal całkowita u osób z wolnym metabolizmem. W stanie stacjonarnym i po zastosowaniu takich samych dawek maksymalne stężenie niezmienionego nebiwololu w osoczu jest ok. 23 razy większe u osób wolno metabolizujących w porównaniu z osobami o szybkim metabolizmie. Jeżeli uwzględni się produkt w postaci niezmienionej oraz jego czynne metabolity, stężenia w osoczu różnią się od 1,3 do 1,4 razy. Z powodu różnej szybkościmetabolizmu dawki nebiwololu należy ustalać indywidualnie, w zależności od potrzeb pacjenta: osobyz wolnym metabolizmem mogą wymagać stosowania mniejszych dawek.

U osób z szybkim metabolizmem okres półtrwania w fazie eliminacji enancjomerów nebiwololuwynosi średnio 10 godzin. U osób z wolnym metabolizmem jest 3 do 5 razy dłuższy. U osób zszybkim metabolizmem stężenie enancjomeru RSSS w osoczu jest nieco większe od stężeniaenancjomeru SRRR. Różnica ta jest większa u osób wolno metabolizujących. U osób z szybkimmetabolizmem okres półtrwania w fazie eliminacji hydroksylowych metabolitów obu enancjomerówwynosi średnio 24 godziny. Jest on około dwa razy dłuższy u osób z wolnym metabolizmem.

U większości pacjentów szybko metabolizujących stan stacjonarny w osoczu jest osiągany w ciągu 24godzin, a hydroksylowych metabolitów w ciągu kilku dni.

Stężenie nebiwololu w osoczu jest proporcjonalne do dawek w zakresie od 1 do 30 mg. Wiek nie mawpływu na farmakokinetykę nebiwololu.

Oba enancjomery w osoczu wiążą się głównie z albuminami.

Stopień wiązania z białkami osocza wynosi 98,1% dla SRRR-nebiwololu i 97,9% dla RSSS- nebiwololu.

Tydzień po podaniu produktu 38% podanej dawki wydala się z moczem, a 48% z kałem. Wydalanieprzez nerki niezmienionego nebiwololu wynosi poniżej 0,5% podanej dawki.

5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

Dane niekliniczne wynikające z konwencjonalnych badań genotoksyczności i potencjalnego działaniarakotwórczego nie ujawniają szczególnego zagrożenia dla ludzi.

6. DANE FARMACEUTYCZNE

6.1 Wykaz substancji pomocniczych

Laktoza jednowodna Skrobia kukurydziana Kroskarmeloza sodowaHypromeloza Polisorbat 80 Celuloza mikrokrystaliczna

10

Krzemionka koloidalna bezwodnaMagnezu stearynian

6.2 Niezgodności farmaceutyczne

Nie dotyczy.

6.3 Okres ważności

2 lata

6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

Nie przechowywać w temperaturze powyżej 30°C.

6.5 Rodzaj i zawartość opakowania

Tabletki są pakowane w blistry PVC/PVDC/Aluminium lub blistry OPA/Aluminium/PVC/Aluminium.

Wielkości opakowania: 28, 30, 100 tabletek.

Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania

Bez specjalnych wymagań dotyczących usuwania.

7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA

DOPUSZCZENIE DO OBROTU

Synoptis Pharma Sp. z o.o.ul. Krakowiaków 6502-255 Warszawa

8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA

Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: Data ostatniego przedłużenia pozwolenia:

10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU

CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO

11