3124, 8830), odpowiednio u pacjentów z łagodną, umiarkowaną i ciężką niewydolnością wątroby,w porównaniu ze zdrowymi ochotnikami. Z powodu niewystarczającej ilości dostępnych danych t1/2Zi odpowiadający wskaźnik AUCINF naloksonu nie były obliczane. Biodostępność porównawcza dlanaloksonu została więc oparta na wartościach AUCt.
Naloksonu-3-glukuronid
Wartość AUCINF naloksonu-3-glukuronidu wzrosła średnio do 157% (90% C.I.: 89, 279), 128% (90%C.I.: 72, 227) i 125% (90% C.I.: 71, 222), odpowiednio u pacjentów z łagodną, umiarkowaną i ciężkąniewydolnością wątroby, w porównaniu ze zdrowymi ochotnikami. Dla Cmax naloksonu-3-glukuroniduśrednie zwiększenie wynosiło 141% (90% C.I.: 100, 197), 118% (90% C.I.: 84, 166) odpowiedniou pacjentów z łagodną i umiarkowaną niewydolnością wątroby, natomiast u pacjentów z ciężkąniewydolnością wątroby zaobserwowano spadek do 98% (90% C.I.: 70, 137), w porównaniu zezdrowymi ochotnikami. Wartość t1/2Z naloksonu-3-glukuronidu wzrosła średnio do 117% (90% C.I.:72, 161), oraz spadła do 77% (90% C.I.: 32, 121) i 94% (90% C.I.: 49, 139), odpowiednio u pacjentówz łagodną, umiarkowaną i ciężką niewydolnością wątroby, w porównaniu ze zdrowymi ochotnikami.
Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek Oksykodon
Wartość AUCINF oksykodonu wzrosła średnio do 153% (90% C.: 130, 182), 166% (90% C.I.: 140,196) i 224% (90% C.I.: 190, 266), odpowiednio u pacjentów z łagodną, umiarkowaną i ciężkąniewydolnością nerek, w porównaniu ze zdrowymi ochotnikami. Wartość Cmax oksykodonu wzrosłaśrednio do 110% (90% C.I.: 94, 129), 135% (90% C.I.: 115, 159) i 167% (90% C.I.: 142, 196),odpowiednio u pacjentów z łagodną, umiarkowaną i ciężką niewydolnością nerek, w porównaniuze zdrowymi ochotnikami. Dla t1/2Z oksykodonu wzrost wynosił średnio 149%, 123% i 142%,odpowiednio u pacjentów z łagodną, umiarkowaną i ciężką niewydolnością nerek, w porównaniu zezdrowymi ochotnikami.
Nalokson
Wartość AUCt naloksonu wzrosła średnio do 2850% (90% C.I.: 369, 22042), 3910% (90% C.I.: 506,30243) i 7612% (90% C.I.: 984, 58871), odpowiednio u pacjentów z łagodną, umiarkowaną i ciężkąniewydolnością nerek, w porównaniu ze zdrowymi ochotnikami. Dla Cmax naloksonu średniezwiększenie wynosiło 1076% (90% C.l.: 154, 7502), 858% (90% C.I.: 123, 5981) i 1675% (90% C.I.:240, 11676), odpowiednio u pacjentów z łagodną, umiarkowaną i ciężką niewydolnością nerek, wporównaniu ze zdrowymi ochotnikami. Z powodu niewystarczającej ilości dostępnych danych t1/2Zi odpowiadający wskaźnik AUCINF naloksonu nie były obliczane. Biodostępność porównawcza dlanaloksonu została więc oparta na wartościach AUCt. Na wskaźniki mogła wpływać niemożnośćpełnego scharakteryzowania profili osoczowych naloksonu u zdrowych osób.
Naloksonu-3-glukuronid
Wartość AUCINF naloksonu-3-glukuronidu wzrosła średnio do 220% (90% C.I.: 148, 327), 370%(90% C.I.: 249, 550) oraz do 525% (90% C.I.: 354, 781), odpowiednio u pacjentów z łagodną,umiarkowaną i ciężką niewydolnością nerek, w porównaniu ze zdrowymi ochotnikami. Dla Cmaxnaloksonu-3-glukuronidu średnie zwiększenie wynosiło 148% (90% C.I.: 110, 197), 202% (90% C.I.:151, 271) i 239% (90% C.I.: 179, 320) odpowiednio u pacjentów z łagodną, umiarkowaną i ciężkąniewydolnością nerek, w porównaniu ze zdrowymi ochotnikami. Dla t1/2Z naloksonu-3-glukuronidu,średnio nie było istotnej zmiany pomiędzy osobami z niewydolnością nerek a osobami zdrowymi.
Aby uniknąć zaburzenia właściwości przedłużonego uwalniania substancji czynnych, tabletekproduktu Oxyduo nie należy łamać, żuć ani kruszyć, ponieważ prowadzi to do szybkiego uwalnianiasubstancji czynnych. Dodatkowo, nalokson wykazuje małą szybkość eliminacji po podaniudonosowym. Wymienione właściwości oznaczają, że nadużycie produktu Oxyduo nie wywołazamierzonych skutków. U szczurów uzależnionych od oksykodonu dożylne podawanie oksykodonuchlorowodorku + naloksonu chlorowodorku w stosunku 2:1 spowodowało wystąpienie objawów
16