CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

Bimican, 0,3 mg/ml, krople do oczu, roztwór

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

Każdy mililitr roztworu zawiera 0,3 mg bimatoprostu.

Każdy kropla roztworu zawiera 9 mikrogramów bimatoprostu.

Substancje pomocnicze o znanym działaniu: benzalkoniowy chlorek, fosforany.

Każdy ml roztworu zawiera 0,05 mg benzalkoniowego chlorku.Każdy ml roztworu zawiera 0,96 mg fosforanów.

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Krople do oczu, roztwór

Przezroczysty, bezbarwny, sterylny roztwór, praktycznie niezawierający stałych cząstek, o pH6,5-7,5 i osmolalności 280-340 mOsmol/kg

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1 Wskazania do stosowania

Obniżanie podwyższonego ciśnienia wewnątrzgałkowego w przewlekłej jaskrze otwartego kątai nadciśnieniu wewnątrzgałkowym u osób dorosłych (w monoterapii lub jako leczenie wspomagającepodczas stosowania leków beta-adrenolitycznych).

4.2 Dawkowanie i sposób podawania

Dawkowanie

Zalecana dawka to jedna kropla do zmienionego chorobowo oka (oczu) raz na dobę, stosowanawieczorem. Nie należy przekraczać dawki jeden raz na dobę, gdyż częstsze podawanie możezmniejszać działanie obniżające ciśnienie wewnątrzgałkowe.

Dzieci i młodzież

Nie określono skuteczności i bezpieczeństwa stosowania bimatoprostu u dzieci i młodzieży w wieku od urodzenia do 18 lat.

Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby i nerek

Bimican nie został przebadany u pacjentów z zaburzeniem czynności nerek lub z zaburzeniamiczynności wątroby o nasileniu umiarkowanym do ciężkiego i dlatego u tych pacjentów należystosować go ostrożnie. U pacjentów ze stwierdzoną w wywiadzie chorobą wątroby o łagodnymnasileniu lub wyjściowo nieprawidłowymi wartościami aminotransferazy alaninowej (AlAT),aminotransferazy asparaginowej (AspAT) i (lub) bilirubiny, w ciągu 24 miesięcy nie stwierdzononiepożądanego wpływu bimatoprostu 0,3 mg/ml krople do oczu, roztwór na czynność wątroby.

Sposób podawania

Podanie do oka.

Jeśli stosuje się więcej niż jeden okulistyczny produkt leczniczy działający miejscowo, każdy z nichnależy podawać w odstępie co najmniej 5 minut.

4.3 Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.

Bimican jest przeciwwskazany u pacjentów, u których w przeszłości podejrzewano reakcję niepożądaną na benzalkoniowy chlorek, wymagającą przerwania stosowania.

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Narząd wzroku

Przed rozpoczęciem leczenia, pacjentów należy poinformować o możliwości nadmiernego wzrosturzęs, ściemnienia skóry powieki i wzmożenia pigmentacji tęczówki, gdyż objawy takie zostałyzaobserwowane podczas leczenia produktem leczniczym Bimican. Niektóre z tych zmian mogą miećtrwały charakter i mogą prowadzić do różnic w wyglądzie oczu w przypadku, gdy jest leczone tylkojedno oko. Wzmożona pigmentacja tęczówki najczęściej ma charakter trwały. Zmiana pigmentacjiwynika ze zwiększenia zawartości melaniny w melanocytach, a nie ze zwiększenia liczbymelanocytów. Nieznany jest długookresowy wpływ zwiększenia pigmentacji tęczówki. Zmiana kolorutęczówki, obserwowana przy podawaniu bimatoprostu do oka, może być niezauważalna przez kilkamiesięcy a nawet lat. Zwykle w oczach dotkniętych zmianą, brązowe zabarwienie wokół źrenicyrozprzestrzenia się koncentrycznie w kierunku obwodu tęczówki, a silniejsza pigmentacja obejmujecałą tęczówkę albo niektóre jej części. Wydaje się, że leczenie nie ma żadnego wpływu na znamionai piegi tęczówki. Po 12 miesiącach stosowania bimatoprostu 0,3 mg/ml krople do oczu częstośćwystępowania hiperpigmentacji tęczówki wynosiła 1,5% (patrz punkt 4.8) i nie uległa zwiększeniuw trakcie 3 lat leczenia. Według doniesień niektóre przypadki hiperpigmentacji tkanekokołooczodołowych mogą być przemijające.

Po leczeniu bimatoprostem 0,3 mg/ml krople do oczu, roztwór odnotowano rzadkie zgłoszeniatorbielowatego obrzęku plamki (≥1/1000 do <1/100). Dlatego u pacjentów ze znanymi czynnikamiryzyka obrzęku plamki (np. pacjenci z bezsoczewkowatością, pacjenci z bezsoczewkowatościąrzekomą z rozdarciem tylnej części torebki soczewki) produkt leczniczy Bimican należy stosowaćostrożnie.

Po zastosowaniu bimatoprostu 0,3 mg/ml krople do oczu, roztwór odnotowano rzadkie spontanicznezgłoszenia nawrotu przebytych zmian naciekowych rogówki lub zakażenia oczu. U pacjentów poprzebytych istotnych zakażeniach wirusowych oka (np. zakażenie opryszczkowe), zapaleniu błonynaczyniowej lub zapaleniu tęczówki produkt leczniczy Bimican należy stosować ostrożnie.Bimatoprost nie został przebadany u pacjentów ze stanami zapalnymi gałki ocznej, z jaskrąneowaskularną, jaskrą wrodzoną lub jaskrą z zamkniętym lub wąskim kątem przesączania.

Skóra

Istnieje ryzyko wzrostu włosów w miejscach, w których dochodzi do częstego kontaktu roztworuBimican ze skórą. W związku z tym ważne jest stosowanie roztworu Bimican zgodnie z instrukcjąi uważanie, aby nie wydostał się z oka na policzek czy inny obszar skóry.

Układ oddechowy

Bimatoprost nie został przebadany u pacjentów z upośledzoną czynnością oddechową. Dostępne sątylko ograniczone dane dotyczące pacjentów z POChP lub astmą w wywiadzie, jednakże dostępne sądoniesienia na temat zaostrzeń astmy, duszności i POChP, jak również doniesienia na temat astmyz okresu po wprowadzeniu produktu do obrotu. Częstość występowania tych objawów jest nieznana.Pacjentów z POChP, astmą lub upośledzeniem czynności układu oddechowego z powodu innychstanów należy leczyć z ostrożnością.

Układ krążenia

Bimatoprost nie został przebadany u pacjentów z blokiem serca cięższym niż pierwszego stopnia lubniewyrównaną zastoinową niewydolnością serca. Istnieje ograniczona liczba spontanicznych zgłoszeńbradykardii lub niedociśnienia tętniczego po podaniu bimatoprostu 0,3 mg/ml krople do oczu, roztwór.Bimican należy stosować ostrożnie u pacjentów z tendencją do wolnego tętna lub niskiego ciśnieniatętniczego.

Inne informacje

W badaniach obejmujących podawanie bimatoprostu w stężeniu 0,3 mg/ml pacjentom z jaskrą lubnadciśnieniem wewnątrzgałkowym wykazano, że częstsza ekspozycja oka na ponad jedną dawkębimatoprostu na dobę może osłabić działanie zmniejszające ciśnienie wewnątrzgałkowe (patrz punkt

4.5). Pacjenci stosujący Bimican razem z innymi analogami prostaglandyn powinni być obserwowanipod kątem zmiany ciśnienia wewnątrzgałkowego.

Środek konserwujący

Krople do oczu Bimican zawierają benzalkoniowy chlorek, który jest często używanym środkiemkonserwującym w produktach okulistycznych. Zgłaszano, że benzalkoniowy chlorek możepowodować podrażnienie oczu, objawy zespołu suchego oka lub może wpływać na film łzowyi powierzchnię rogówki. Benzalkoniowy chlorek należy stosować ostrożnie u pacjentów z zespołemsuchego oka lub z uszkodzeniami rogówki. Pacjentów leczonych długotrwale należy kontrolować.

Stosowanie soczewek kontaktowych

Benzalkoniowy chlorek może być absorbowany przez miękkie soczewki kontaktowe i zmieniać ichzabarwienie. Należy usunąć soczewki kontaktowe przed zakropleniem i odczekać co najmniej15 minut przed ponownym założeniem.

Istnieją doniesienia o przypadkach bakteryjnego zapalenia rogówki związanych ze stosowaniemokulistycznych produktów leczniczych działających miejscowo w pojemnikach wielodawkowych.Pojemniki te zostały przypadkowo skażone przez pacjentów, którzy w większości przypadków mieliwspółistniejącą chorobę oczu. Pacjenci z uszkodzeniem powierzchni nabłonka rogówki sąw większym stopniu zagrożeni wystąpieniem bakteryjnego zapalenia rogówki.

Należy pouczyć pacjentów, że nie należy dopuszczać do kontaktu końcówki dozownika z okiem lubsąsiadującymi strukturami, aby uniknąć urazu oka i skażenia roztworu.

4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Nie przeprowadzono badań dotyczących interakcji.

Nie przewiduje się interakcji u ludzi, gdyż ogólnoustrojowe stężenia bimatoprostu 0,3 mg/ml kropledo oczu, roztwór po podaniu do worka spojówkowego są niezwykle niskie (poniżej 0,2 ng/ml).Bimatoprost ulega biotransformacji z udziałem wielu enzymów na drodze wielu przemianmetabolicznych, a w badaniach przedklinicznych nie zaobserwowano żadnego wpływu na wątroboweenzymy metabolizujące leki.

W badaniach klinicznych bimatoprost 0,3 mg/ml, krople do oczu, roztwór był stosowanyw skojarzeniu z wieloma różnymi środkami okulistycznymi blokującymi receptorybeta-adrenergiczne, bez oznak interakcji.

Skojarzone stosowanie produktu leczniczego bimatoprost 0,3 mg/ml, krople do oczu, roztwór i lekówprzeciwjaskrowych innych niż miejscowe leki beta-adrenolityczne było badane w czasiewspomagającej terapii przeciwjaskrowej.

Możliwe jest osłabienie zmniejszającego ciśnienie wewnątrzgałkowe działania analogówprostaglandyn (np. produktu Bimican) u pacjentów z jaskrą lub nadciśnieniem wewnątrzgałkowymw razie stosowania innych analogów prostaglandyn (patrz punkt 4.4).

4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Ciąża

Brak jest wystarczających danych dotyczących użycia bimatoprostu u kobiet w ciąży. Badania nazwierzętach wykazały toksyczny wpływ na reprodukcję przy dużych dawkach toksycznych dla matki(patrz punkt 5.3).

Produktu leczniczego Bimican nie należy stosować w czasie ciąży, jeśli nie jest to wyraźnie konieczne.

Karmienie piersią

Nie wiadomo, czy bimatoprost przenika do mleka karmiących matek. W badaniach na zwierzętachwykazano, że bimatoprost przenika do mleka. Przed podjęciem decyzji o przerwaniu karmienia piersiąlub przerwaniu stosowania produktu leczniczego Bimican należy uwzględnić bilans korzyściz karmienia piersią dla dziecka i kontynuowania leczenia dla matki.

Płodność

Brak jest wystarczających danych dotyczących wpływu bimatoprostu na płodność u ludzi.

4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Bimican wywiera nieistotny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.Podobnie jak w przypadku innych leków okulistycznych, jeśli przy zakraplaniu leku wystąpiprzejściowa utrata ostrości widzenia, pacjent powinien poczekać aż do poprawy widzenia przedrozpoczęciem prowadzenia pojazdów lub obsługiwaniem maszyn.

4.8 Działania niepożądane

Ponad 1800 pacjentów było leczonych bimatoprostem 0,3 mg/ml, krople do oczu, roztwór w badańklinicznych. W łącznych danych z badań III fazy stosowania bimatoprostu 0,3 mg/ml w monoterapiii wspomagająco, najczęściej zgłaszanymi zdarzeniami niepożądanymi związanymi z leczeniem były:nadmierny wzrost rzęs - do 45% pacjentów w pierwszym roku, zaś częstość stwierdzania nowychprzypadków spadała do 7% w 2. roku oraz 2% w 3. roku; przekrwienie spojówek (najczęściejo nasileniu śladowym do łagodnego, jak się uważa niemające charakteru zapalnego) – do 44%pacjentów w pierwszym roku, zaś częstość stwierdzania nowych przypadków spadała do13% w 2. roku oraz 12% w 3. roku; świąd oczu - do 14% pacjentów w pierwszym roku, zaś częstośćstwierdzania nowych przypadków spadała do 3% w 2. roku oraz 0% w 3. roku. Mniej niż9% pacjentów przerwało leczenie z powodu różnych zdarzeń niepożądanych w pierwszym roku, zaśczęstość przerywania terapii wyniosła 3% w 2. oraz 3. roku.

W badaniach klinicznych bimatoprostu 0,3 mg/ml krople do oczu, roztwór lub w okresie powprowadzeniu do obrotu opisywano następujące działania niepożądane. Najczęściej dotyczyły oneoczu, miały nasilenie od łagodnego do umiarkowanego i żaden przypadek nie był ciężki:

W tabeli 1 przedstawiono działania niepożądane zgodnie z klasyfikacją układów i narządów oraznastępującą klasyfikację częstości występowania: bardzo często (≥1/10), często (od ≥1/100 do <1/10),niezbyt często (od ≥1/1 000 do <1/100), rzadko (od ≥1/10 000 do <1/1 000), bardzo rzadko(<1/10 000), nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych). W obrębiekażdej grupy o określonej częstości występowania objawy niepożądane są wymienione zgodnie zezmniejszającym się nasileniem.

Układ narządów Częstość występowania Działanie niepożądaneZaburzenia ukłądu Nieznana Nadwrażliwość obejmującaimunologicznego objawy przedmiotowe i podmiotowe alergii ocznej

i skórnej Zaburzenia układu nerwowego Często Ból głowy

Niezbyt często Zawroty głowy

Zaburzenia oka Bardzo często Nastrzyknięcie spojówek, świąd

oka, nadmierny wzrost rzęs Często Powierzchniowe punktowe

zapalenie rogówki, nadżerka rogówki, uczucie pieczenia w

oku podrażnienie oczu, alergiczne zapalenie spojówek,

zapalenie brzegów powiek, pogorszenie ostrości widzenia,

astenopia, obrzęk spojówki, uczucie obecności ciała obcego,

uczucie suchości oka, ból oka,

światłowstręt, łzawienie, wydzielina z oka, zaburzenia

wzroku/nieostre widzenie,

wzmożona pigmentacja tęczówki, ściemnienie rzęs,

zaczerwienienie powiek, świąd

powiekNiezbyt często Krwawienie do siatkówki, zapalenie naczyniówki,

torbielowaty obrzęk plamki,

zapalenie tęczówki, skurcz

powiek, retrakcja powieki,

rumień okołooczodołowy,

obrzęk powiek Nieznana Zmiany okołooczodołowe i powiek w tym pogłębienie

bruzdy powieki, dyskomfort w

oku Zaburzenia naczyniowe Często Nadciśnienie tętniczeZaburzenia układu Nieznana Astma, zaostrzenie astmy,oddechowego, klatki piersiowej zaostrzenie POChP orazi śródpiersia dusznośćZaburzenia żołądka i jelit Niezbyt często NudnościZaburzenia skóry i tkanki Często Hiperpigmentacja skóry wokółpodskórnej oczodołów Niezbyt często Hirsutyzm

Nieznana Przebarwienie skóry (wokół

oka) Zaburzenia ogólne i stany Niezbyt często Astenia w miejscu podania

Badania diagnostyczne Często Nieprawidłowe wyniki prób

wątrobowych

Działania niepożądane zgłaszane w związku ze stosowaniem kropli do oczu zawierających fosforany:U niektórych pacjentów ze znacznym uszkodzeniem rogówki, stosujących krople do oczu zawierającefosforany, zgłaszano bardzo rzadko przypadki zwapnienia rogówki.

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działańniepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowaniaproduktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszaćwszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu MonitorowaniaNiepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych,Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych

Al. Jerozolimskie 181C 02-222 Warszawa

Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 e-mail: [email protected]

Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

4.9 Przedawkowanie

Brak jest dostępnych informacji na temat przedawkowania u ludzi; przedawkowanie jest małoprawdopodobne po podaniu produktu do worka spojówkowego.

Jeśli wystąpi przedawkowanie, leczenie powinno mieć charakter objawowy i podtrzymujący. W razieprzypadkowego połknięcia produktu leczniczego Bimican, mogą być przydatne następująceinformacje: w dwutygodniowych badaniach na szczurach i myszach przy doustnym podawaniu, dawkido 100 mg/kg mc. na dobę nie działały toksycznie. Dawka ta wyrażona jako mg/m2 pc. jestprzynajmniej 70-krotnie wyższa niż dawka zawarta w jednej butelce produktu leczniczego Bimican0,3 mg/ml krople do oczu, roztwór przypadkowo przyjęta przez dziecko o masie ciała 10 kg.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1 Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna: leki oftalmologiczne, analogi prostaglandyn; kod ATC: S01EE03.

Mechanizm działania

Mechanizm działania, poprzez który bimatoprost obniża ciśnienie wewnątrzgałkowe u ludzi, polegana zwiększaniu odpływu cieczy wodnistej oka poprzez siatkę włókien kolagenowych w kącieprzesączania oka i nasilanie odpływu drogą naczyniówkowo-twardówkową. Obniżanie ciśnieniawewnątrzgałkowego zaczyna się około 4 godzin po pierwszym podaniu leku, a maksymalne działanieosiągane jest w ciągu około 8 do 12 godzin. Działanie utrzymuje się przez przynajmniej 24 godziny.

Bimatoprost jest silnym środkiem obniżającym ciśnienie w gałce ocznej. Jest to syntetycznyprostamid, pod względem budowy zbliżony do prostaglandyny F2α (PGF2α), który nie działa przezżaden ze znanych receptorów prostaglandyn. Bimatoprost wybiórczo naśladuje działanie niedawnoodkrytych substancji otrzymywanych na drodze biosyntezy, zwanych prostamidami. Jednakdotychczas nie określono jeszcze struktury receptora dla prostamidów.

Podczas 12-miesięcznego stosowania bimatoprostu 0,3 mg/ml w monoterapii u osób dorosłych,w porównaniu do tymololu, średnia wartość zmian w odniesieniu do porannego (08:00) ciśnieniawewnątrzgałkowego wahała się od –7,9 do –8,8 mmHg. Podczas każdej wizyty, średnie dziennewartości ciśnienia wewnątrzgałkowego mierzone w 12 - miesięcznym okresie badania różniły się niewięcej niż o 1,3 mmHg w ciągu dnia i nie były nigdy wyższe niż 18,0 mmHg.

Podczas 6-miesięcznego badania klinicznego bimatoprostu 0,3 mg/ml, w porównaniu do latanoprostu, stwierdzono statystycznie znamienne zmniejszenie porannego średniego ciśnienia wewnątrzgałkowego (w zakresie –7,6 do –8,2 mmHg dla bimatoprostu versus –6,0 do –7,2 mmHg dlalatanoprostu) podczas wszystkich wizyt kontrolnych. Przekrwienie spojówek, nadmierny wzrost rzęsi świąd oka były statystycznie znamiennie bardziej nasilone w wypadku stosowania bimatoprostu niżlatanoprostu. Jednak odsetki przerwanych terapii w związku ze zdarzeniami niepożądanymi byłyniskie i nie różniły się w stopniu statystycznie znamiennym.

W porównaniu do leczenia samym beta-adrenolitykiem, terapia skojarzona: beta-adrenolityki bimatoprost 0,3 mg/ml, spowodowała obniżenie średnich wartości porannego (08:00) ciśnieniawewnątrzgałkowego od –6,5 do –8,1 mmHg.

Dostępnych jest niewiele danych doświadczalnych dotyczących pacjentów z jaskrą otwartego kąta

w przebiegu zespołu pseudoeksfoliacji i jaskrą barwnikową oraz przewlekłą jaskrą zamkniętego kąta po irydotomii.

W badaniach klinicznych nie zaobserwowano klinicznie istotnego wpływu na częstość akcji serca i ciśnienie krwi.

Dzieci i młodzież

Nie określono skuteczności i bezpieczeństwa stosowania bimatoprostu 0,3 mg/ml, u dzieci i młodzieży w wieku od urodzenia do 18 lat.

5.2 Właściwości farmakokinetyczne

Wchłanianie

Bimatoprost przenika dobrze in vitro do rogówki i twardówki oka ludzkiego. Po podaniu do okau dorosłych ogólnoustrojowa ekspozycja na działanie bimatoprostu jest bardzo niska, bez akumulacjiw czasie. Po stosowaniu raz na dobę jednej kropli bimatoprostu 0,3 mg/ml do obu oczu przez okresdwóch tygodni, stężenia leku we krwi osiągały wartość szczytową w ciągu 10 minut od chwili podaniai obniżały się poniżej dolnego progu wykrywalności (0,025 ng/ml) w ciągu 1,5 godziny od chwilipodania. Średnie wartości Cmax i AUC0-24h były podobne w dniu 7. i 14. i wynosiły odpowiednio około0,08 ng/ml i 0,09 ng·h/ml, co oznacza, że stałą wartość stężenia bimatoprostu osiągano w czasiepierwszego tygodnia podawania do oka.

Dystrybucja

Bimatoprost jest umiarkowanie rozmieszczany w tkankach, a ogólnoustrojowa objętość dystrybucjileku w stanie równowagi u ludzi wynosi 0,67 l/kg. W ludzkiej krwi bimatoprost znajduje się główniew osoczu. Wiązanie bimatoprostu z białkami osocza wynosi około 88%.

Metabolizm

Po podaniu do oka i dotarciu do krążenia, bimatoprost jest głównym związkiem krążącym we krwi.Bimatoprost następnie podlega oksydacji, N-deetylacji i związaniu z kwasem glukuronowym, tworzącróżnego rodzaju metabolity.

Eliminacja

Bimatoprost jest eliminowany głównie poprzez przesączanie nerkowe. Prawie 67% dożylnej dawkipodanej zdrowym dorosłym ochotnikom było wydalane w moczu, 25% dawki było wydalane z kałem.Okres półtrwania określony po podaniu dożylnym wynosił około 45 minut; całkowity klirens krwiwynosił 1,5 l/h/kg mc.

Charakterystyka u pacjentów w podeszłym wieku

Po podaniu bimatoprostu 0,3 mg/ml dwa razy dziennie średnia wartość AUC0-24h 0,0634 ng·h/mlbimatoprostu u osób w podeszłym wieku (pacjenci 65-letni lub starsi) była znacznie wyższa niż0,0218 ng·h/ml u zdrowych dorosłych w młodym wieku. Jednak wynik ten nie jest kliniczne istotny,gdyż ekspozycja ogólnoustrojowa zarówno u pacjentów w podeszłym wieku jak i młodychpozostawała bardzo niska po podaniu do oka. Nie występowała akumulacja bimatoprostu we krwiw czasie, a profil bezpieczeństwa był podobny u pacjentów w podeszłym wieku jak i u młodych.

5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

W badaniach nieklinicznych skutki obserwowano jedynie w przypadkach narażenia, które uznano zaprzekraczające w stopniu wystarczającym maksymalne narażenie człowieka, co wskazuje naniewielkie znaczenie tych obserwacji w praktyce klinicznej.

Podawanie małpom przez okres 1 roku do worka spojówkowego bimatoprostu w stężeniu ≥0,3 mg/mlpowodowało wzrost pigmentacji tęczówki i zależne od dawki odwracalne działanie na tkanki wokółoka charakteryzujące się wyraźną górną i (lub) dolną bruzdą i poszerzeniem szpary powiekowej.Nasilenie pigmentacji tęczówki wydaje się być spowodowane zwiększeniem stymulacji wytwarzaniamelaniny w melanocytach, a nie wzrostem liczby melanocytów. Nie zaobserwowano czynnościowych

lub mikroskopowych zmian mających związek z działaniem na tkanki wokół oka, a mechanizm działania powodujący zmiany w tkankach wokół oka nie jest znany.

W badaniach in vitro i in vivo bimatoprost nie wykazywał działania mutagennego lub rakotwórczego.

Bimatoprost nie upośledza płodności u szczurów w dawkach do 0,6 mg/kg mc./dobę (co najmniej103-krotnie wyższych od zalecanej dawki dla ludzi). W badaniach nad rozwojem zarodków lubpłodów zaobserwowano u myszy i szczurów poronienie bez wpływu na rozwój płodów przy dawkach,które były odpowiednio przynajmniej 860-krotnie lub 1700-krotnie wyższe niż dawka u ludzi. Dawkite dawały ogólnoustrojową ekspozycję odpowiednio przynajmniej 33- lub 97-krotnie wyższą niżzamierzona ekspozycja u ludzi. W badaniach około- i pourodzeniowych na szczurach, toksycznośću matek powodowała skrócenie czasu ciąży, obumarcie płodu i obniżała masę ciała potomstwa przydawce ≥0,3 mg/kg mc./dobę (dawki co najmniej 41-krotnie wyższe od zalecanych dawek dla ludzi).Nie miało to wpływu na funkcje neurobehawioralne potomstwa.

6. DANE FARMACEUTYCZNE

6.1 Wykaz substancji pomocniczych

Disodu fosforan dwunastowodnyKwas cytrynowy jednowodnySodu chlorek

Chlorek benzalkoniowyKwas solny

Sodu wodorotlenek Woda oczyszczona

6.2 Niezgodności farmaceutyczne

Nie dotyczy.

6.3 Okres ważności

2 lata

Po pierwszym otwarciu: 4 tygodnie.

6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania produktu leczniczego.

6.5 Rodzaj i zawartość opakowania

Butelka z LDPE z kroplomierzem z LDPE i z zakrętką z HDPE z zabezpieczeniem gwarancyjnym, w tekturowym pudełku. Każda butelka zawiera 3 ml roztworu.

Pudełka tekturowe zawierają 1, 3 lub 6 butelek.

Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania

Bez specjalnych wymagań.

Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.