CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

Fluoxetine Aurovitas, 20 mg, kapsułki, twarde

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

Każda kapsułka, twarda zawiera 22,357 mg fluoksetyny chlorowodorku, co odpowiada 20 mg fluoksetyny (Fluoxetinum).

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Kapsułka, twarda

Kapsułka żelatynowa z nieprzezroczystym zielonym wieczkiem i żółtym korpusem, w rozmiarze „4”,wypełniona białym do prawie białego proszkiem i z nadrukowanym „J” na nieprzezroczystymzielonym wieczku oraz „96” na żółtym korpusie za pomocą czarnego tuszu.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1 Wskazania do stosowania

Dorośli:

Epizody dużej depresji.

Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne.

Bulimia: Fluoksetyna jest wskazana jako uzupełnienie psychoterapii w celu zmniejszenia chęciobjadania się i aktywności przeczyszczającej.

Dzieci i młodzież w wieku 8 lat i starsze:

Umiarkowany do ciężkiego epizod dużej depresji, jeśli depresja nie poddaje się terapiipsychologicznej po 4-6 sesjach. Leki przeciwdepresyjne należy podawać dzieciom i młodzieżyz umiarkowaną lub ciężką depresją jedynie w skojarzeniu z terapią psychologiczną.

4.2 Dawkowanie i sposób podawania

Dawkowanie

Dorośli

Epizody dużej depresji

Dorośli i osoby w podeszłym wieku:

Zalecana dawka wynosi 20 mg na dobę. Dawkowanie należy ocenić i dostosować, jeśli jest tokonieczne, w ciągu 3 do 4 tygodni od rozpoczęcia leczenia i następnie według oceny klinicznej.Chociaż istnieje zwiększone prawdopodobieństwo wystąpienia działań niepożądanych po podaniu

1

większych dawek u niektórych pacjentów z niewystarczającą odpowiedzią kliniczną na 20 mg, dawkamoże być stopniowo zwiększana aż do maksymalnie 60 mg (patrz punkt 5.1). Dawkowanie należydostosowywać ostrożnie i dla każdego pacjenta indywidualnie, tak aby utrzymać najmniejsząskuteczną dawkę.

Pacjenci z depresją powinni być leczeni przez okres co najmniej 6 miesięcy, aby upewnić się, że sąwolni od jej objawów.

Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne (ang. obsessive-compulsive disorder - OCD)

Dorośli i osoby w podeszłym wieku:

Zalecana dawka wynosi 20 mg na dobę. Chociaż istnieje zwiększone prawdopodobieństwowystąpienia działań niepożądanych po podaniu większych dawek u niektórych pacjentów zniewystarczającą odpowiedzią kliniczną na 20 mg, dawka może być stopniowo zwiększana aż domaksymalnie 60 mg na dobę.

Jeśli poprawa nie nastąpi w ciągu 10 tygodni, należy ponownie rozważyć zasadność leczeniafluoksetyną. Jeśli uzyskano korzystną odpowiedź na leczenie, to można je kontynuować w dawcedostosowanej indywidualnie. Chociaż nie istnieją systematyczne badania mające na celu odpowiedźna pytanie, jak długo należy kontynuować leczenie fluoksetyną, OCD jest przewlekłą chorobąi uzasadnione jest by rozważyć kontynuację leczenia trwającą ponad 10 tygodni u reagującychpacjentów. Dawkowanie należy dostosowywać ostrożnie i dla każdego pacjenta indywidualnie, takaby utrzymać najmniejszą skuteczną dawkę. Konieczne jest przeprowadzenie okresowej ocenyleczenia. Niektórzy lekarze specjaliści zalecają jednoczesną psychoterapię behawioralną u pacjentówkorzystnie odpowiadających na leczenie farmakologiczne.

Skuteczności długoterminowej (ponad 24 tygodni) nie wykazano w leczeniu OCD.

Bulimia:

Dorośli i osoby w podeszłym wieku: zalecana dawka to 60 mg/dobę. Skuteczności długoterminowej(ponad 3 miesiące) nie wykazano w leczeniu bulimii.

Wszystkie wskazania: Zalecana dawka może być zwiększona lub zmniejszona. Dawki powyżej 80mg/dobę nie były systematycznie oceniane.

Dzieci i młodzież

Dzieci i młodzież w wieku 8 lat i starsze (umiarkowany do ciężkiego epizod dużej depresji):Leczenie powinno być rozpoczynane i monitorowane pod nadzorem specjalisty. Dawka początkowawynosi 10 mg/dobę i podawana jest jako 2,5 ml roztworu doustnego fluoksetyny. Dawkowanie należydostosowywać ostrożnie i dla każdego pacjenta indywidualnie, w celu utrzymania najmniejszejskutecznej u pacjenta dawki.

Po tygodniu do dwóch, dawkę można zwiększyć do 20 mg/dobę. Doświadczenie pochodzące z badańklinicznych z użyciem dawek dobowych większych niż 20 mg jest minimalne. Istnieje ograniczonaliczba badań dotyczących leczenia dłuższego niż 9 tygodni.

Dzieci o małej masie ciała:

Ze względu na większe stężenia leku w osoczu dzieci o małej masie ciała, skutek terapeutycznymożna uzyskać stosując mniejsze dawki (patrz rozdział 5.2).

W przypadku dzieci i młodzieży, reagujących na leczenie, należy rozważyć konieczność kontynuacjileczenia po 6 miesiącach. Jeśli nie uzyskano korzyści klinicznych w ciągu 9 tygodni, należyponownie rozważyć zasadność leczenia fluoksetyną.

2

Pacjenci w podeszłym wieku: Należy zachować ostrożność podczas zwiększania dawki, a dawkadobowa zazwyczaj nie powinna być większa niż 40 mg. Maksymalna zalecana dawka to 60 mg/dobę.

Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby: Mniejsze lub mniej częste dawki (na przykład 20 mgco drugi dzień) należy rozważyć u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby (patrz punkt 5.2) lubu pacjentów, u których jednocześnie stosowany jest lek potencjalnie wchodzący w interakcję zfluoksetyną (patrz punkt 4.5).

Objawy odstawienne obserwowane po odstawieniu fluoksetyny: Należy unikać nagłego odstawienialeku. W przypadku kończenia leczenia fluoksetyną dawkę należy stopniowo zmniejszać przez okresco najmniej jednego do dwóch tygodni w celu zmniejszenia ryzyka wystąpienia objawówodstawiennych (patrz punkt 4.4 i punkt 4.8). Jeśli wystąpią objawy niepożądane po zmniejszeniudawki lub po przerwaniu leczenia, można rozważyć wznowienie stosowania poprzednio przepisanejdawki. Następnie lekarz może kontynuować zmniejszanie dawki, ale w sposób bardziej stopniowy.

Sposób podawania

Do podawania doustnego. Fluoksetynę można podawać w dawce pojedynczej lub w dawkachpodzielonych, w trakcie posiłku lub między posiłkami.

Po zaprzestaniu stosowania, substancje czynne mogą utrzymywać się w organizmie przez kilkatygodni. Należy o tym pamiętać podczas podejmowania lub przerywania leczenia.

Lek w postaci kapsułki jest biorównoważny z lekiem w postaci roztworu doustnego.

4.3 Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.

Fluoksetyna jest przeciwwskazana w skojarzeniu z nieodwracalnymi, nieselektywnymi inhibitoramimonoaminooksydazy (np. iproniazyd) (patrz punkt 4.4 i 4.5).

Fluoksetyna jest przeciwwskazana w skojarzeniu z metoprololem stosowanym w niewydolności serca (patrz punkt 4.5).

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Dzieci i młodzież - dzieci i młodzież w wieku poniżej 18 lat

Zachowania samobójcze (próby samobójcze i myśli samobójcze) oraz wrogość (szczególnie agresja,zachowania buntownicze i przejawy gniewu) obserwowano częściej w badaniach klinicznych u dziecii młodzieży leczonych lekami przeciwdepresyjnymi w porównaniu z grupą leczoną placebo.Fluoksetynę należy stosować u dzieci i młodzieży w wieku od 8 do 18 lat wyłącznie w leczeniuumiarkowanych lub ciężkich epizodów dużej depresji i nie należy jej stosować w innychwskazaniach. Jeśli ze względów klinicznych, decyzja o leczeniu zostanie jednak podjęta, pacjentpowinien być uważnie obserwowany pod kątem wystąpienia objawów samobójczych. Ponadto,istnieje ograniczona ilość dostępnych badań dotyczących długoterminowego wpływu nabezpieczeństwo stosowania u dzieci i młodzieży, w tym wpływu na wzrost, dojrzewanie płciowei zmiany poznawcze, emocjonalne i behawioralne (patrz punkt 5.3).

W 19-tygodniowym badaniu klinicznym, obserwowano zmniejszenie przyrostu wzrostu i masy ciałau dzieci i młodzieży leczonych fluoksetyną (patrz punkt 5.1). Nie ustalono, czy istnieje wpływ naosiągnięcie prawidłowego wzrostu dorosłych. Nie można wykluczyć możliwości opóźnienia okresudojrzewania (patrz punkty 5.3 i 4.8). Wzrost i dojrzewanie płciowe (wzrost, masa ciała i skalaTannera) powinny być monitorowane w trakcie leczenia i po leczeniu fluoksetyną. Jeśli któryśparametr jest spowolniony, należy rozważyć konsultację z lekarzem pediatrą.

3

W badaniach z udziałem dzieci, często zgłaszano wystąpienie manii i hipomanii (patrz punkt 4.8).W związku z tym, zaleca się regularne monitorowanie występowania objawów manii i (lub)hipomanii. Stosowanie fluoksetyny należy przerwać u każdego pacjenta wchodzącego w fazęmaniakalną.

Istotne jest aby lekarz przepisujący lek dokładnie omawiał ryzyko i korzyści wynikające z leczeniaz dzieckiem lub młodą osobą i (lub) ich opiekunami.

Samobójstwo lub myśli samobójcze lub pogorszenie stanu klinicznego

Depresja jest związana ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia myśli samobójczych, samookaleczeniai samobójstwa (zdarzeń związanych z samobójstwem). Ryzyko utrzymuje się do czasu uzyskaniaznaczącej remisji. Ponieważ poprawa może nie nastąpić w ciągu kilku pierwszych tygodni leczenialub dłużej, pacjentów należy dokładnie obserwować, aż nastąpi taka poprawa. Z doświadczeńklinicznych wynika, że ryzyko samobójstwa może zwiększyć się we wczesnym etapie powrotu dozdrowia.

Inne zaburzenia psychiczne, w których przepisana jest fluoksetyna mogą również być związane zezwiększonym ryzykiem wystąpienia zdarzeń związanych z samobójstwem. Ponadto zaburzenia temogą współistnieć z ciężkimi zaburzeniami depresyjnymi. Dlatego też te same sygnały i oznakiostrzegawcze jak u pacjentów z ciężkim zaburzeniem depresyjnym powinny być obserwowanepodczas leczenia pacjentów z innymi zaburzeniami psychicznymi.

Pacjenci ze zdarzeniami związanymi z samobójstwem w wywiadzie, wykazujący znaczny stopieńmyśli samobójczych przed rozpoczęciem leczenia są grupą zwiększonego ryzyka wystąpienia myślisamobójczych lub prób samobójczych i należy ich poddać dokładnej obserwacji w trakcie leczenia.Metaanaliza kontrolowanych placebo badań klinicznych leków przeciwdepresyjnych u dorosłychpacjentów z zaburzeniami psychicznymi, wykazała zwiększone ryzyko zachowań samobójczychw porównaniu z placebo u pacjentów w wieku poniżej 25 lat.

Należy sprawować w czasie leczenia dokładny nadzór nad pacjentami, w szczególności tymi z grupywysokiego ryzyka, zwłaszcza na początku leczenia i w przypadku zmiany dawki. Pacjentów (oraz ichopiekunów) należy uprzedzić o konieczności zwrócenia uwagi na każdy objaw klinicznego nasileniachoroby, zachowań lub myśli samobójczych oraz nietypowych zmian w zachowaniu i zwrócenia siępo poradę do lekarza, jeśli objawy te wystąpią.

Wpływ na układ sercowo-naczyniowy

Przypadki wydłużenia odstępu QT i arytmii komorowych, w tym torsade de pointes zostały zgłoszonew okresie po wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu (patrz punkty 4.5, 4.8 i 4.9).Fluoksetynę należy stosować ostrożnie u pacjentów z chorobami takimi jak wrodzony zespółwydłużonego odstępu QT, z wydłużeniem odstępu QT w wywiadzie rodzinnym lub z innymi stanamiklinicznymi, które predysponują do zaburzeń rytmu serca (np. hipokaliemia, hipomagnezemia,bradykardia, ostry zawał mięśnia sercowego lub niewyrównana niewydolność serca) lub zwiększonaekspozycja na fluoksetynę (np. niewydolność wątroby) lub jednoczesne stosowanie z lekami, którewywołują wydłużenie odstępu QT i (lub) torsade de pointes (patrz punkt 4.5).

Jeżeli leczeniu są poddawani pacjenci ze stabilną chorobą serca, należy rozważyć wykonanie EKGprzed rozpoczęciem leczenia. Jeśli podczas leczenia fluoksetyną występują objawy zaburzenia rytmuserca, leczenie fluoksetyną należy przerwać i należy wykonać badanie EKG.

Nieodwracalne, nieselektywne inhibitory monoaminooksydazy (np. iproniazyd)

Niektóre przypadki poważnych, a czasami śmiertelnych reakcji były zgłaszane u pacjentówprzyjmujących leki z grupy selektywnych inhibitorów zwrotnego wychwytu serotoniny (ang. selectiveserotonin reuptake inhibitors - SSRI) w skojarzeniu z nieodwracalnym, nieselektywnym inhibitoremmonoaminooksydazy (MAO).

4

Przypadki te są reprezentowane przez cechy przypominające zespół serotoninowy (które mogą byćmylone ze złośliwym zespołem neuroleptycznym (lub rozpoznawane jako ten zespół)).Cyproheptadyna lub dantrolen mogą wpływać korzystnie na pacjentów doświadczających takichreakcji. Objawy interakcji leku z inhibitorami MAO to: hipertermia, sztywność mięśni, niestabilnośćukładu autonomicznego z możliwymi gwałtownymi zmianami czynności życiowych, zmiany stanupsychicznego, które obejmują dezorientację, drażliwość i skrajne pobudzenie prowadzące domajaczenia i śpiączki. W związku z tym, fluoksetyna jest przeciwwskazana w skojarzeniu znieodwracalnym, nieselektywnym inhibitorem MAO (patrz punkt 4.3). Ze względu na jegoutrzymujące się dwa tygodnie działanie, leczenie fluoksetyną można rozpocząć dopiero 2 tygodnie poodstawieniu nieodwracalnych, nieselektywnnych inhibitorów MAO. Podobnie, co najmniej 5 tygodnipowinno upłynąć od przerwania leczenia fluoksetyną przed rozpoczęciem leczenia nieodwracalnymi,nieselektywnymi inhibitorami MAO.

Zespół serotoninowy lub objawy podobne do złośliwego zespołu neuroleptycznego

Rzadkie przypadki wystąpienia zespołu serotoninowego lub złośliwego zespołu neuroleptycznegozgłaszano w związku z leczeniem fluoksetyną, zwłaszcza gdy lek był podawany w skojarzeniu zinnymi lekami serotoninergicznymi (m.in. L-tryptofanu) i (lub) lekami neuroleptycznymi (patrzpunkt 4.5). Ponieważ zespoły te mogą spowodować potencjalne zagrożenie życia, jeżeli występujątakie zdarzenia (charakteryzujące się grupą objawów takich, jak: hipertermia, sztywność mięśni,niestabilność układu autonomicznego z możliwymi gwałtownymi zmianami czynności życiowych,zmiany stanu psychicznego, w tym dezorientacja, drażliwość, skrajne pobudzenie prowadzące domajaczenia i śpiączki) leczenie fluoksetyną należy przerwać,i wprowadzić wspomagające leczenieobjawowe.

Mania

Leki przeciwdepresyjne należy stosować ostrożnie u pacjentów z epizodami manii lub hipomanii.Podobnie jak w przypadku innych leków przeciwdepresyjnych, fluoksetynę należy odstawić ukażdego pacjenta wchodzącego w fazę maniakalną.

Krwotok

Istnieją doniesienia o skórnych objawach zaburzenia krzepnięcia, takich jak wybroczyny i plamicaw związku ze stosowaniem SSRI. Wybroczyny opisywano jako rzadkie zdarzenia podczas leczeniafluoksetyną. Inne objawy krwotoczne (na przykład krwawienia z narządów rodnych, krwawieniażołądkowo-jelitowe i inne skórne i błon śluzowych) opisywano rzadko. Należy zachować ostrożnośću pacjentów przyjmujących leki z grupy SSRI, zwłaszcza w przypadku jednoczesnego stosowaniaz doustnymi lekami przeciwzakrzepowymi, lekami wpływającymi na czynność płytek krwi(np. atypowe leki przeciwpsychotyczne, takie jak klozapina, fenotiazyny, większość trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych, kwas acetylosalicylowy, niesteroidowe lekiprzeciwzapalne – NLPZ) lub innymi lekami, które mogą zwiększać ryzyko krwawienia, a takżeu pacjentów z zaburzeniami krzepnięcia w wywiadzie (patrz punkt 4.5).

Napady

Napady padaczkowe stanowią potencjalne ryzyko związane z leczeniem lekami przeciwdepresyjnymi.Dlatego, podobnie jak w przypadku innych leków przeciwdepresyjnych, fluoksetynę należy stosowaćostrożnie u pacjentów z drgawkami w wywiadzie. Leczenie należy przerwać u każdego pacjenta,u którego wystąpią drgawki lub nastąpi zwiększenie częstości napadów. Stosowania fluoksetynynależy unikać u pacjentów z niestabilnymi zaburzeniami napadowymi lub padaczką, a pacjentów zkontrolowaną padaczką należy uważnie obserwować (patrz punkt 4.5).

Terapia elektrowstrząsami (ang. electroconvulsive therapy - ECT)

Istnieją rzadkie doniesienia o przedłużających się napadach padaczkowych u pacjentów leczonych fluoksetyną i otrzymujących ECT, dlatego zaleca się ostrożność.

Tamoksyfen

5

Fluoksetyna, która jest silnym inhibitorem enzymu CYP2D6, może prowadzić do zmniejszeniastężenia endoksyfenu, jednego z najważniejszych aktywnych metabolitów tamoksyfenu. Dlatego,w miarę możliwości należy unikać stosowania fluoksetyny w trakcie leczenia tamoksyfenem(patrz punkt 4.5).

Akatyzja/niepokój psychoruchowy

Stosowanie fluoksetyny wiązało się z rozwojem akatyzji, charakteryzującej się odczuwanymnieprzyjemnym lub wyczerpującym niepokojem oraz potrzebą ruchu, której często towarzyszyniezdolność do siedzenia w miejscu lub stania bez ruchu. Jest to najbardziej prawdopodobne wciągu kilku pierwszych tygodni leczenia. U pacjentów, u których wystąpiły takie objawy,zwiększenie dawki może być szkodliwe.

Cukrzyca

W przypadku pacjentów z cukrzycą, leczenie SSRI może wpływać na kontrolę glikemii. Podczasleczenia fluoksetyną występowała hipoglikemia, a hiperglikemia pojawiała się po odstawieniufluoksetyny. Może okazać się konieczne dostosowanie dawkowania insuliny i (lub) doustnych lekówprzeciwcukrzycowych..

Niewydolność wątroby lub nerek

Fluoxetine jest w znacznym stopniu metabolizowana w wątrobie i wydalana przez nerki. Mniejsządawkę, na przykład co drugą dobę, zaleca się u pacjentów ze znacznym zaburzeniem czynnościwątroby. W badaniach przeprowadzonych po podaniu fluoksetyny w dawce 20 mg/dobę przez okres2 miesięcy, u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek (GFR < 10 ml/min) wymagających dializy niewykazano różnicy poziomu fluoksetyny lub norfluoksetyny w osoczu w porównaniu do grupykontrolnej z prawidłową czynnością nerek.

Reakcje alergiczne i wysypki

Zgłaszano wysypkę, reakcje anafilaktyczne i postępujące objawy ogólne, czasami ciężkie(z udziałem skóry, nerek, wątroby lub płuc). Po pojawieniu się wysypki lub innych objawówalergicznych, których alternatywna etiologia nie może zostać zidentyfikowana, stosowaniefluoksetyny należy przerwać.

Utrata masy ciała

Utrata masy może wystąpić u pacjentów przyjmujących fluoksetynę, lecz zwykle jest proporcjonalna do wyjściowej masy ciała.

Objawy odstawienne obserwowane po zakończeniu leczenia SSRI

Objawy odstawienne po przerwaniu leczenia występują często, zwłaszcza w przypadku nagłegoprzerwania (patrz punkt 4.8). W badaniach klinicznych objawy niepożądane po przerwaniu leczeniawystąpiły u około 60% pacjentów w obu grupach: otrzymujących fluoksetynę oraz placebo. Z tychdziałań niepożądanych, 17% w grupie leczonej fluoksetyną i 12% w grupie otrzymującej placebomiały charakter ciężki.

Ryzyko wystąpienia objawów odstawiennych może zależeć od kilku czynników, w tym od czasuleczenia, dawki i szybkości zmniejszania dawki. Zawroty głowy, zaburzenia czucia (w tymparestezje), zaburzenia snu (w tym bezsenność i intensywne marzenia senne), osłabienie, pobudzenielub lęk, nudności i (lub) wymioty, drżenie i bóle głowy są najczęściej zgłaszanymi objawamiodstawiennymi. Na ogół objawy te mają nasilenie łagodne do umiarkowanego; jednak u niektórychpacjentów mogą być ciężkie. Występują one zazwyczaj w ciągu pierwszych kilku dni po przerwaniuleczenia. Na ogół objawy te ustępują samoistnie i zwykle ustępują w ciągu 2 tygodni, chociaż uniektórych osób mogą utrzymywać się dłużej (2-3 miesiące lub dłużej). Zaleca się zatem stopniowezmniejszanie dawki fluoksetyny w przypadku odstawiania leczenia, przez okres co najmniej jednegodo dwóch tygodni, w zależności od stanu pacjenta (patrz „Objawy odstawienne obserwowane poodstawieniu fluoksetyny”, punkt 4.2).

6

Rozszerzenie źrenic

Rozszerzenie źrenic opisywano jako powiązane ze stosowaniem fluoksetyny; dlatego należyzachować ostrożność przy przepisywaniu fluoksetyny pacjentom z podwyższonym ciśnieniemwewnątrzgałkowym lub z ryzykiem ostrej jaskry z wąskim kątem.

4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Okres półtrwania: zarówno fluoksetyna jak i norfluoksetyna mają długi okres półtrwania (patrzpunkt 5.2) co należy uwzględnić gdy rozważa się farmakodynamiczne lub farmakokinetyczneinterakcje leków (na przykład przy zmianie fluoksetyny na inne leki przeciwdepresyjne).

Przeciwwskazane skojarzenia leków

Nieodwracalne, nieselektywne inhibitory monoaminooksydazy (np. iproniazyd): Niektóre przypadkiciężkich, a czasami śmiertelnych reakcji były zgłaszane u pacjentów przyjmujących leki z grupy SSRIw skojarzeniu z nieodwracalnymi, nieselektywnymi inhibitorami monoaminooksydazy (MAO).

Przypadki te reprezentują cechy zespołu serotoninowego (które mogą być mylone ze złośliwymzespołem neuroleptycznym lub zdiagnozowane jako on). Cyproheptadyna lub dantrolen mogą byćkorzystniejsze dla pacjentów doświadczających takich reakcji. Objawy interakcji leku z inhibitoramiMAO to: hipertermia, sztywność mięśni, mioklonie, niestabilność układu autonomicznego zmożliwymi gwałtownymi zmianami czynności życiowych, zmiany stanu psychicznego, któreobejmują dezorientację, drażliwość i skrajne pobudzenie prowadzące do majaczenia i śpiączki.

Dlatego, fluoksetyna jest przeciwwskazana w skojarzeniu z nieodwracalnymi, nieselektywnymiinhibitorami MAO (patrz punkt 4.3). Ze względu na utrzymujące się dwa tygodnie działanie tychinhibitorów, leczenie fluoksetyną można rozpocząć dopiero 2 tygodnie po odstawieniunieodwracalnych, nieselektywnych inhibitorów MAO. Podobnie, co najmniej 5 tygodni powinnoupłynąć od przerwania leczenia fluoksetyną do rozpoczęcia leczenia nieodwracalnymi,nieselektywnymi inhibitorami MAO.

Metoprolol stosowany w niewydolności serca: Ryzyko wystąpienia działań niepożądanych podczasstosowania metoprololu, w tym nadmiernej bradykardii, może być zwiększone ze względu nahamowanie jego metabolizmu przez fluoksetynę (patrz punkt 4.3).

Niezalecane skojarzenia

Tamoksyfen: W literaturze opisano interakcje farmakokinetyczne pomiędzy inhibitorami CYP2D6i tamoksyfenem, wykazujące 65-75% zmniejszenie stężenia jednego z bardziej czynnych formtamoksyfenu, tj. endoksyfenu, w osoczu. Zmniejszoną skuteczność tamoksyfenu odnotowano podczasjednoczesnego stosowania z niektórymi lekami przeciwdepresyjnymi z grupy SSRI w niektórychbadaniach. Jako że nie można wykluczyć zmniejszonego działania tamoksyfenu, w miarę możliwościnależy unikać jednoczesnego podawania tamoksyfenu i silnych inhibitorów CYP2D6, w tymfluoksetyny (patrz punkt 4.4).

Alkohol: W badaniach wykazano, że fluoksetyna nie zwiększa stężenia alkoholu we krwi i nie nasiladziałania alkoholu. Jednakże, nie jest wskazane jednoczesne stosowanie leków z grupy SSRI ispożywanie alkoholu.

MAO-A w tym linezolid i chlorek metylotioniny (błękit metylenowy): Istnieje ryzyko wystąpieniazespołu serotoninowego w tym biegunki, tachykardii, pocenia się, drżenia, dezorientacji lub śpiączki.Jeśli nie można uniknąć jednoczesnego stosowania tych leków z fluoksetyną, należy uważniekontrolować stan pacjenta, a stosowanie tych leków należy rozpoczynać od najmniejszych zalecanychdawek (patrz punkt 4.4).

7

Mekwitazyna: ryzyko wystąpienia działań niepożądanych podczas stosowania mekwitazyny (takichjak wydłużenie odstępu QT) może być zwiększone ze względu na hamowanie jej metabolizmu przezfluoksetynę.

Skojarzenia wymagające zachowania ostrożności

Fenytoina: Zaobserwowano zmiany stężenia we krwi podczas jednoczesnego stosowania zfluoksetyną. W niektórych przypadkach występowały objawy toksyczności. Przy jednoczesnymstosowaniu z fluoksetyną należy rozważyć korzystanie z zachowawczych schematów dawkowaniaoraz monitorować stan kliniczny.

Selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (lit, tramadol, tryptany, tryptofan, selegilina(IMAO-B), dziurawiec zwyczajny (Hypericum perforatum): Istnieją doniesienia o występowaniułagodnego zespołu serotoninowego podczas stosowania SSRI z lekami o działaniu równieżserotoninergicznym. Dlatego przy jednoczesnym stosowaniu fluoksetyny z tymi lekami należyzachować ostrożność, oraz częściej i bardziej szczegółowo kontrolować stan kliniczny pacjenta(patrz punkt 4.4).

Wydłużenie odstępu QT: Badania farmakokinetycznych i farmakodynamicznych zależności międzyfluoksetyną i innymi lekami, które wydłużają odstęp QT nie zostały wykonane. Nie można wykluczyćefektu addycyjnego fluoksetyny i tych produktów leczniczych. Dlatego jednoczesne podawaniefluoksetyny z lekami wydłużającymi odstęp QT, takimi jak leki przeciwarytmiczne klasy IA i III, lekiprzeciwpsychotyczne (np. pochodne fenotiazyny, pimozyd, haloperidol), trójpierścieniowe lekiprzeciwdepresyjne, niektóre leki przeciwbakteryjne (np. sparfloksacyna, moksyfloksacyna,erytromycyna podawana dożylnie, pentamidyna), leki przeciwmalaryczne, szczególnie halofantrynę,niektóre leki przeciwhistaminowe (astemizol, mizolastyna), należy stosować ostrożnie (patrz punkty

4.4, 4.8 i 4.9).

Leki wpływające na hemostazę (doustne leki przeciwzakrzepowe, bez względu na mechanizmdziałania, leki zapobiegające agregacji płytek włącznie z kwasem acetylosalicylowym i NLPZ):Istnieje ryzyko zwiększonego krwawienia w przypadku stosowania w skojarzeniu z fluoksetyną.U osób stosujących łącznie fluoksetynę i doustne leki przeciwzakrzepowe należy monitorować stankliniczny i częściej kontrolować u tych osób współczynnik czasu protrombinowego(ang. International Normalized Ratio - INR). Dostosowanie dawki leków wpływających nakrzepnięcie krwi może okazać się odpowiednie, zarówno w trakcie leczenia fluoksetyną, jak i po jejodstawieniu (patrz punkty 4.4 i 4.8).

Cyproheptadyna: Istnieją pojedyncze doniesienia o przypadkach zmniejszonego działaniaprzeciwdepresyjnego fluoksetyny stosowanej w skojarzeniu z cyproheptadyną.

Leki indukujące hiponatremię: Hiponatremia jest działaniem niepożądanym fluoksetyny.Jej stosowanie jednocześnie z innymi lekami powodującymi hiponatremię (np. diuretykami,desmopresyną, karbamazepiną i okskarbazepiną) może prowadzić do zwiększonego ryzykahipernatremii (patrz punkt 4.8).

Leki obniżające próg drgawkowy: Napady drgawkowe są niepożądanym działaniem fluoksetyny.Jej stosowanie jednocześnie z innymi lekami, które mogą obniżyć próg drgawkowy(np. trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi, innymi lekami z grupy selektywnychinhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny, pochodnych fenotiazyny, pochodnych butyrofenonu,meflochiną, chlorochiną, bupropionem, tramadolem) może prowadzić do zwiększonego ryzykawystąpienia drgawek.

Inne leki metabolizowane przez enzym CYP2D6: Fluoksetyna jest silnym inhibitorem enzymuCYP2D6, dlatego jednoczesne stosowanie leków także metabolizowanych przez ten układenzymatyczny może prowadzić do interakcji z innymi lekami, zwłaszcza tymi, które mają wąski

8

indeks terapeutyczny (takie jak flekainid, propafenon i nebiwolol) i tymi, które wymagająindywidualnego dostosowania dawki, a także z atomoksetyną, karbamazepiną, trójpierścieniowymilekami przeciwdepresyjnymi i risperidonem. Stosowanie tych leków z fluoksetyną należy rozpocząćod najmniejszych dawek lub odpowiednio zmniejszyć dawki wcześniej stosowane. Może to równieżmieć zastosowanie w przypadku fluoksetyny, którą leczenie rozpoczęto w ciągu ostatnich 5 tygodni.

4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Ciąża

Niektóre badania epidemiologiczne wskazują na zwiększone ryzyko wystąpienia u płodu wad układusercowo-naczyniowego związanych ze stosowaniem fluoksetyny w czasie pierwszego trymestruciąży. Mechanizm tego działania jest nieznany. Ogólnie rzecz biorąc, dane sugerują, że ryzykowystąpienia wady układu sercowo-naczyniowego u niemowlęcia którego matka stosowałafluoksetynę w czasie ciąży wynosi około 2/100 w porównaniu do spodziewanego prawdopodobieństwa wystąpienia takich wad w populacji ogólnej wynoszącego około 1/100.

Dane epidemiologiczne sugerowały, że stosowanie leków z grupy SSRI w ciąży, zwłaszcza wzaawansowanej ciąży, może zwiększać ryzyko wystąpienia przetrwałego nadciśnienia płucnego unoworodka (ang. Persistent Pulmonary Hypertension of the Newborn - PPHN). Obserwowane ryzykowynosiło około 5 przypadków na 1000 ciąż. W populacji ogólnej występuje od 1 do 2 przypadkówPPHN na 1000 ciąż.

Fluoksetyny nie należy stosować w okresie ciąży, chyba że stan kliniczny kobiety wymaga leczeniafluoksetyną i uzasadnia on potencjalne zagrożenie dla płodu. W czasie ciąży należy unikać nagłegoprzerwania leczenia (patrz punkt 4.2 „Dawkowanie i sposób podawania”). Jeśli fluoksetyna jeststosowana w okresie ciąży, należy zachować szczególną ostrożność, zwłaszcza w zaawansowanejciąży lub tuż przed porodem, ponieważ niektóre inne skutki opisywano u noworodków: drażliwość,drżenie, hipotonia, nieustający płacz, trudności ze ssaniem lub spaniem. Objawy te mogą wskazywaćna działanie serotoninergiczne albo zespół odstawienny. Czas wystąpienia i czas trwania tychobjawów może być związany z długim okresem półtrwania fluoksetyny (4-6 dni) oraz jej aktywnegometabolitu, norfluoksetyny (4-16 dni).

Karmienie piersią

Fluoxetine i jej metabolit norfluoksetyna przenikają do mleka ludzkiego. Zdarzenia niepożądane byłyobserwowane u niemowląt karmionych piersią. Jeśli leczenie fluoksetyną uważa się za konieczne,należy rozważyć przerwanie karmienia piersią; Jednakże, jeśli karmienie piersią jest kontynuowane,należy przepisać najmniejszą skuteczną dawkę fluoksetyny.

Płodność

Wyniki badań na zwierzętach wykazały, że fluoksetyna może wpływać na jakość nasienia (patrz punkt 5.3).

Z opisów przypadków stosowania u ludzi niektórych leków z grupy SSRI wykazały, że wpływ na jakość nasienia jest odwracalny.

Dotychczas nie zaobserwowano wpływu na płodność u ludzi.

4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Fluoxetine nie ma wpływu lub wywiera nieistotny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Chociaż wykazano, że fluoksetyna nie wpływa na sprawność psychomotoryczną u zdrowych ochotników, każdy lek psychoaktywny może zaburzać zdolność ocenylub umiejętności. Pacjentom należy zalecić, aby unikali prowadzenia samochodu lub obsługiwanianiebezpiecznych maszyn, dopóki nie upewnią się, że działanie leku nie wpłynęło na ich zachowanie.

4.8 Działania niepożądane

9

a) Podsumowanie profilu bezpieczeństwa

Najczęściej zgłaszanymi objawami niepożądanymi u pacjentów leczonych fluoksetyną były bóległowy, nudności, bezsenność, zmęczenie i biegunka. Częstość występowania działań niepożądanychi ich intensywność mogą się zmniejszać w miarę kontynuacji leczenia i zwykle nie prowadzą do jegoprzerwania.

b) Tabelaryczne zestawienie działań niepożądanych

Poniższa tabela zawiera działania niepożądane obserwowane u dorosłych oraz u dzieci, podczasleczenia fluoksetyną. Niektóre z tych działań niepożądanych są podobne do obserwowanych podczaspodawania innych leków z grupy SSRI.

Poniższe częstości obliczono na podstawie badań klinicznych u dorosłych (n = 9297) oraz zgłoszeń spontanicznych.

Częstość występowania działań niepożądanych: bardzo często (≥1/10), często (≥1/100 do <1/10), niezbyt często (≥1/1000 do <1/100), rzadko (≥1/10000 do <1/1000).

Bardzo często Często Niezbyt często Rzadko

Zaburzenia krwi i układu chłonnego

Małopłytkowość Neutropenia Leukopenia

Zaburzenia układu immunologicznego

Reakcja anafilaktyczna Choroba posurowicza

Zaburzenia endokrynologiczne

Nieprawidłowe wydzielanie hormonu antydiuretycznego

Zaburzenia metabolizmu i odżywiania

Zmniejszenie apetytu1 Hiponatremia Zaburzenia psychiczne

Bezsenność2 Niepokój Depersonalizacja Hipomania Nerwowość Podwyższony nastrój Mania Niecierpliwość Euforyczny nastrój Halucynacje Napięcie Nieprawidłowe Podniecenie Zmniejszenie libido3 myślenie Atak paniki Zaburzenia snu Nieprawidłowy Dezorientacja Koszmary senne 4 orgazm5 Dystymia Bruksizm Agresja

Myśli i zachowania samobójcze6

Zaburzenia układu nerwowego

Bóle głowy Zaburzenia uwagi

Zawroty głowy

Zaburzenia smaku

Ospałość

Senność 7

Drżenie

Dysfunkcje oka

Nadpobudliwość

psychoruchowa

Dyskineza

Ataksja

Zaburzenia

równowagi

Mioklonie

Zaburzenia pamięci

Drgawki

Akatyzja

Zespół policzkowo-

językowy

Zespół serotoninowy

10

Zamazane widzenie Rozszerzenie źrenic Zaburzenia ucha i błędnika

Szumy uszne Zaburzenia serca

Kołatanie serca Arytmia komorowa w tymWydłużony odstęp QT w torsade de pointesEKG (QTcF ≥450

msek)8 Zaburzenia naczyniowe

Zaczerwienienie9 Niedociśnienie Zapalenie naczyń

Rozszerzenie naczyń

Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia Ziewanie Duszność Zapalenie gardła Krwawienie z nosa Zdarzenia płucne

(Procesy zapalne o różnej histopatologii i (lub)

zwłóknienie)10

Zaburzenia żołądkowo-jelitowe

Biegunka Wymioty Dysfagia Ból przełykuNudności Niestrawność Krwawienie z Suchość w jamie ustnej przewodu

pokarmowego 11 Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych

Idiosynkratyczne zapalenie wątroby

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej

Wysypka12 Łysienie Obrzęk naczynioruchowyPokrzywka Zwiększona WybroczynyŚwiąd skłonność do Reakcje nadwrażliwości naNadmierne pocenie się tworzenia się światło siniaków Plamica

Zimny pot Rumień wielopostaciowy Zespół Stevensa-Johnsona

Toksyczna martwica naskórka (zespół Lyella)

Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe, tkanki łącznej i kości Ból stawów Skurcze mięśni Bóle mięśniZaburzenia nerek i dróg moczowych

Częste oddawanie moczu13 Dysuria Zatrzymanie moczu

Zaburzenia mikcji Zaburzenia układu rozrodczego i piersi

Krwawienia z dróg Dysfunkcja seksualna Mlekotokrodnych14 HiperprolaktynemiaZaburzenia erekcji PriapizmZaburzenia wytrysku 15

Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania

Zmęczenie 16 Uczucie roztrzęsienia Złe samopoczucie Krwotok z błony śluzowej

Dreszcze Samopoczucie

odbiegające od normy Uczucie zimna Uczucie gorąca

Badania diagnostyczne

11

Zmniejszenie masy ciałą Zwiększona

aktywność aminotransferaz Zwiększona aktywność gammaglutamylotrans

ferazy 1Obejmuje anoreksję

2 Obejmuje budzenie się wcześnie rano, początkową bezsenność, trudności w kontynuowaniu snu3 Obejmuje utratę libido

4 Obejmuje koszmary

5 Obejmuje brak orgazmu

6 Obejmuje dokonanie samobójstwa, depresję samobójczą, celowe samookaleczenia, myśli o samookaleczeniu, zachowania samobójcze, myśli samobójcze, próby samobójcze, chorobliwe myśli, chorobliwe poczucie szkodliwego zachowania. Te objawy mogą być wynikiem choroby.7 Obejmuje nadmierną senność, sedację

8 Na podstawie pomiarów EKG w badaniach klinicznych 9 Obejmuje uderzenia gorąca

10 W tym niedodma, śródmiąższowe choroby płuc, zapalenie płuc11 Obejmuje najczęściej krwawienie z dziąseł, krwawe wymioty, krwawienie z odbytu, obecność krwi w kale, krwawienie z odbytu, biegunka krwotoczna, smoliste stolce oraz krwawiące owrzodzenie żołądka

12 W tym rumień, złuszczająca wysypka, potówka czerwona, wysypka, wysypka rumieniowa, wysypka pęcherzykowa, wysypka uogólniona, wysypka grudkowa, wysypka odropodobna, wysypka grudkowa, wysypka swędząca, wysypka pęcherzykowa, pępowinowa wysypka rumieniowa13 Obejmuje częstomocz

14 Obejmuje krwawienie z szyjki macicy, zaburzenia macicy, krwawienia z macicy, krwotok z narządów płciowych, krwotok miesiączkowy, nadmiernie obfite miesiączki, krwotok maciczny, nadmiernie częste ale krótkie miesiączkowanie, krwawienie po menopauzie, krwotok z pochwy15 Obejmuje niepowodzenie w uzyskaniu wytrysku, zaburzenia wytrysku, przedwczesny wytrysk, wytrysk opóźniony, wytrysk wsteczny

16 Obejmuje astenię

c) Opis wybranych działań niepożądanych

Samobójstwo lub myśli samobójcze lub pogorszenie stanu klinicznego: Zgłaszano przypadki myślisamobójczych i zachowań samobójczych u pacjentów w trakcie leczenia fluoksetyną lub wkrótce pozakończeniu leczenia (patrz punkt 4.4).

Złamania kości: Badania epidemiologiczne, prowadzone głównie wśród pacjentów w wieku 50 lat istarszych, wykazują zwiększone ryzyko złamań kości u pacjentów przyjmujących leki z grupy SSRIi trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych (ang. tricyclic antidepressants - TCA). Mechanizm

prowadzący do powstania tego ryzyka nie jest znany.

Objawy odstawiene obserwowane po zakończeniu leczenia fluoksetyną: Zaprzestanie stosowaniafluoksetyny często prowadzi do wystąpienia objawów odstawiennych. Zawroty głowy, zaburzeniaczucia (w tym parestezje), zaburzenia snu (w tym bezsenność i intensywne marzenia senne),osłabienie, pobudzenie lub lęk, nudności i (lub) wymioty, drżenie i bóle głowy są najczęściejzgłaszanymi reakcjami. Zazwyczaj zdarzenia te mają nasilenie łagodne do umiarkowanego i ustępująsamoistnie, jednak u niektórych pacjentów mogą być ciężkie i (lub) przedłużające się (patrzpunkt 4.4). Zaleca się zatem stopniowe odstawianie leku poprzez zmniejszanie dawki, gdy leczeniefluoksetyną nie jest już konieczne (patrz punkty 4.2 i 4.4).

d) Dzieci i młodzież (patrz punkty 4.4 i 5.1)

Działania niepożądane, ktore były obserwowane w szczególności w tej grupie pacjentów lub w innejczęstości występowania, opisano poniżej. Częstość tych zdarzeń jest oparta na ekspozycji w trakcie

12

badań klinicznych u dzieci.(n = 610).

W badaniach klinicznych prowadzonych u dzieci, zachowania samobójcze (próby samobójcze i myślisamobójcze), wrogość (zgłoszonymi zdarzeniami były: gniew, drażliwość, agresja, pobudzenie,zespół aktywacji), reakcje maniakalne, w tym mania i hipomania (nie występowały wcześniej u tychpacjentów) i krwawienie z nosa, były często zgłaszane i obserwowane częściej u dzieci i młodzieżyleczonych lekami przeciwdepresyjnymi niż w grupie pacjentów leczonych placebo.

Pojedyncze przypadki opóźnienia wzrostu były zgłaszane podczas klinicznego stosowania produktuleczniczego (patrz także punkt 5.1).

W badaniach klinicznych u dzieci, leczenie fluoksetyną było również związane ze zmniejszeniemaktywności fosfatazy alkalicznej.

Pojedyncze przypadki działań niepożądanych potencjalnie wskazujące na opóźnione dojrzewaniepłciowe lub zaburzenia seksualne były zgłaszane podczas stosowania produktu leczniczego wpraktyce pediatrycznej (patrz także punkt 5.3).

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działańniepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowaniaproduktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszaćwszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departament MonitorowaniaNiepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych,Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa,Tel.: + 48 22 49 21 301, Faks: + 48 22 49 21 309, e-mail:

[email protected]. D

ziałania niepożądane

można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

4.9 Przedawkowanie

Objawy

Przypadki przedawkowania samej fluoksetyny mają zwykle łagodny przebieg. Objawyprzedawkowania to: nudności, wymioty, napady drgawek, zaburzenia sercowo-naczyniowepocząwszy od bezobjawowych zaburzeń rytmu serca (w tym rytm węzłowy i komorowe zaburzeniarytmu serca) lub zmian w badaniu EKG wskazujących przedłużenie odstępu QT do zatrzymania pracyserca (w tym bardzo rzadkie przypadki torsade de pointes), zaburzenia czynności płuc i objawyzaburzeń czynności ośrodkowego układu nerwowego, począwszy od stanu podniecenia do śpiączki.Zgon spowodowany przedawkowaniem samej fluoksetyny występuje niezmiernie rzadko.

Postępowanie

Zaleca się monitorowanie pracy serca i oznak życiowych, oraz ogólne leczenie objawowei podtrzymujące. Nie jest znana specyficzna odtrutka.

Wymuszona diureza, dializa, hemoperfuzja i transfuzja wymienna prawdopodobnie zazwyczaj nieodnoszą pozytywnych skutków. Aktywny węgiel drzewny, który można podać z sorbitolem, możebyć skuteczny podobnie jak wymioty lub płukanie lub skuteczniejszy od nich. W leczeniuprzedawkowania, należy rozważyć możliwość zastosowania wielu leków. Dłuższy czas uważnejobserwacji medycznej może być konieczny w przypadku pacjentów, którzy przyjęli nadmierne ilościtrójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych, jeśli jednocześnie przyjmują, lub ostatnioprzyjmowali, fluoksetynę.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1 Właściwości farmakodynamiczne

13

Grupa farmakoterapeutyczna: Selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoninyKod ATC: N06A B03

Mechanizm działania

Fluoksetyna jest selektywnym inhibitorem wychwytu zwrotnego serotoniny, co prawdopodobnieskłada się na jej mechanizm działania. Fluoksetyna praktycznie nie wykazuje powinowactwa doinnych receptorów, takich jak α1-, α2- i β-beta-adrenergicznych, serotoninergicznych;,dopaminergicznych, histaminergicznych H1, muskarynowych i receptorów GABA.

Skuteczność kliniczna i bezpieczeństwo stosowania

Epizody dużej depresji: Badania kliniczne u pacjentów z dużymi epizodami depresyjnymi zostałyprzeprowadzone z zastosowaniem substancji czynnej i kontroli placebo. Fluoksetyna okazała sięznacznie bardziej skuteczna niż placebo według Skali Depresji Hamiltona (HAM-D). W tychbadaniach, fluoksetyna wywoływał znacznie wyższy odsetek odpowiedzi na lek (zdefiniowanej jako50% zmniejszenie punktacji w skali HAM-D) i remisji, w porównaniu z placebo.

Odpowiedź na dawkę: W badaniach ze stałą dawką u pacjentów z ciężką depresją obserwowanopłaską krzywą odpowiedzi na dawkę, co nie sugeruje korzyści pod względem skutecznościstosowania dawek większych niż zalecane. Jednakże, doświadczenie kliniczne wskazuje, żezwiększanie dawki może mieć korzystny wpływ na niektórych pacjentów.

Zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne: W badaniach krótkoterminowych (poniżej 24 tygodni),fluoksetyna okazała się być znacznie bardziej skuteczna niż placebo. Wpływ terapeutyczny byłwidoczny przy dawce 20 mg/dobę, ale większe dawki (40 lub 60 mg/dobę) wykazały większy odsetekodpowiedzi. W badaniach długoterminowych (rozszerzona faza trzech badań krótkoterminowych orazbadanie skuteczności zapobiegania nawrotom choroby) skuteczności nie wykazano.

Bulimia: W badaniach krótkoterminowych (poniżej 16 tygodni), u pacjentów ambulatoryjnychspełniających kryteria DSM-III-R bulimii, fluoksetyna w dawce 60 mg/dzień okazała się znaczącobardziej skuteczna niż placebo w zmniejszeniu napadów żarłoczności, prowokowania wymiotów iwykonywania czynności oczyszczających. Jednakże w odniesieniu do skuteczności długoterminowejnie można wyciągnąć żadnych wniosków.

Przedmiesiączkowe zaburzenia dysforyczne: Przeprowadzono dwa badania kontrolowane placeboz udziałem u pacjentek spełniających kryteria diagnostyczne DSM-IV dla przedmiesiączkowegozaburzenia dysforycznego (PMDD). Pacjentki włączano do badania, jeśli wystepujące u nich objawybyły na tyle nasilone, aby niekorzystnie wpływać na funkcję społeczną i zawodową oraz relacje zinnymi. Pacjentki stosujące doustne środki antykoncepcyjne były wykluczone z udziału.

W pierwszym badaniu, w którym przez 6 cykli w sposób ciągły podawano lek w dawce 20 mg nadobę poprawę zaobserwowano w parametrze skuteczności podstawowej (nerwowość, lęk i dysforia).W drugim badaniu, przy stosowanym przez 3 cykle dawkowaniu przerywanym w fazie lutealnej(20 mg na dobę przez 14 dni), poprawę zaobserwowano w parametrze skuteczności podstawowej (wskali Daily Record of Severity of Problems – codzienna ocena nasilenia zaburzeń). Jednak nie możnawyciągnąć z tych badań ostatecznych wniosków na temat skuteczności i czasu trwania leczenia.

Dzieci i młodzież

Epizody dużej depresji: Badania kliniczne u dzieci i młodzieży w wieku 8 lat i powyżej zostałyprzeprowadzone w porównaniu z placebo. Wykazano, że fluoksetyna, w dawce 20 mg jest znaczniebardziej skuteczna niż placebo, w dwóch głównych krótkoterminowych badaniach, w których wynikiokreślano mierząc zmniejszenie liczby punktów w poprawionej skali oceny depresji wiekudziecięcego (ang. Childhood Depression Rating Scale-Revised (CDRS-R)) i w skali ogólnegowrażenia poprawy klinicznej (ang. Clinical Global Impression of Improvement (CGI-I)). W obubadaniach, uczestniczący pacjenci spełniali kryteria umiarkowanej lub ciężkiej depresji (DSM-III lubDSM-IV) w trzech różnych ocenach wykonanych przez praktykujących psychiatrów dziecięcych.Skuteczność fluoksetyny w badaniach może zależeć od faktu, iż prowadzone były na

14

wyselekcjonowanej populacji pacjentów (osoby, u których objawy nie ustąpiły samoistnie w ciągu3-5 tygodni, a depresja utrzymywała się w warunkach znacznego zainteresowania). Istnieją tylkoograniczone dane dotyczące bezpieczeństwa i skuteczności w okresie dłuższym niż 9 tygodni.Zazwyczaj, skuteczność fluoksetyny była umiarkowana. Współczynnik odpowiedzi

(pierwszorzędowy punkt końcowy, zdefiniowano jako 30% zmniejszenie wyniku CDRS-R) wykazałstatystycznie istotną różnicę w jednym z dwóch głównych badań (58% w przypadku fluoksetyny wporównaniu z 32% w grupie placebo, p = 0,013 i 65% dla fluoksetyny w porównaniu z 54% w grupieplacebo, p = 0,093). W tych dwóch badaniach średnia bezwzględna zmiana w CDR-R od poziomuwyjściowego do punktu końcowego wynosiła 20 dla fluoksetyny w porównaniu z 11 w grupieplacebo, p = 0,002 i 22 dla fluoksetyny w porównaniu z 15 w grupie placebo, p <0,001.

Wpływ na wzrost, patrz punkty 4.4 i 4.8: Po 19 tygodniach leczenia dzieci i młodzieży leczonychfluoksetyną w badaniu klinicznym uzyskano średnio 1,1 cm mniej przyrostu wzroztu (p = 0,004) i1,1 kg mniej przyrostu masy ciała (p = 0,008) niż u osób otrzymujących placebo.

W retrospektywnym badaniu obserwacyjnym ze średnią 1,8 lat ekspozycji na fluoksetynę, niewykazano żadnej różnicy we wzroście dzieci i młodzieży leczonych fluoksetyną w stosunku dowzrostu w grupie kontrolnej nieleczonej fluoksetyną (0,0 cm, p = 0,9673).

5.2 Właściwości farmakokinetyczne

Wchłanianie

Fluoksetyna jest dobrze wchłaniana z przewodu pokarmowego po podaniu doustnym. Biodostępnośćnie jest zaburzona przez spożywanie posiłków.

Dystrybucja

Fluoksetyna w znacznym stopniu wiąże się z białkami osocza (około 95%) i ulega szerokiejdystrybucji (objętość dystrybucji: 20 - 40 l/kg mc.). Stężenie w osoczu w stanie stacjonarnym jestosiągane po podawaniu leku przez kilka tygodni. Stężenia w osoczu w stanie stacjonarnym podługotrwałym podawaniu są podobne do stężeń obserwowanych po 4-5 tygodniach.

Metabolizm

Fluoksetynę cechuje nieliniowy profil farmakokinetyczny z efektem pierwszego przejścia przezwątrobę. Maksymalne stężenie w osoczu jest osiągane zazwyczaj w 6 do 8 godzin po podaniu.Fluoksetyna jest w znacznym stopniu metabolizowana przez polimorficzny enzym CYP2D6.Fluoksetyna jest metabolizowana głównie w wątrobie do aktywnego metabolitu(demetylofluoksetyna), przez demetylację.

Eliminacja

Okres półtrwania fluoksetyny wynosi 4 do 6 dni, a norfluoksetyny 4 do 16 dni. Te długie okresypółtrwania są odpowiedzialne za utrzymywanie się leku w organizmie przez 5-6 tygodni poodstawieniu leku. Eliminacja odbywa się głównie (w około 60%) przez nerki. Fluoksetyna przenikado mleka ludzkiego.

Szczególne populacje

Osoby w podeszłym wieku: Parametry kinetyczne nie ulegają zmianie u zdrowych osób w podeszłymwieku w porównaniu z młodszymi osobami.

Dzieci i młodzież:

Średnie stężenie fluoksetyny u dzieci jest około 2-krotnie większe niż obserwowane u dorosłych,a średnie stężenie norfluoksetyny jest 1,5-krotnie wyższe. Stężenie w osoczu w stanie równowagi jestzależne od masy ciała i jest większe u dzieci o mniejszej masie ciała (patrz punkt 4.2). Podobnie jak uosób dorosłych, po wielokrotnym podaniu dawek doustnych fluoksetyna i norfluoksetyna gromadząsię w organizmie; stężenia w stanie stacjonarnym uzyskiwano w ciągu 3-4 tygodni stosowania leku.

15

Niewydolność wątroby: W przypadku niewydolności wątroby (marskość alkoholowa), okrespółtrwania fluoksetyny i norfluoksetyny zwiększa się odpowiednio do 7 i 12 dni. Należy rozważyćzmniejszenie dawki lub częstości podawania.

Niewydolność nerek: Po podaniu pojedynczej dawki fluoksetyny u pacjentów z łagodną,umiarkowaną lub całkowitą (bezmocz) niewydolnością nerek, parametry kinetyczne nie uległyzmianie w porównaniu do zdrowych ochotników. Jednakże, po podaniu wielokrotnym, możnazaobserwować zwiększenie stężenia leku w osoczu w stanie stacjonarnym.

5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

Nie ma dowodów na działanie rakotwórcze lub mutagenne z badań in vitro z badań na zwierzętach.

Badania na dorosłych zwierzętach

W badaniach nad rozrodem szczurów dotyczących drugiego pokolenia,, fluoksetyna nie powodowałanegatywnego wpływu na kojarzenie bądź płodność szczurów, nie działała teratogennie i nie wpływałana wzrost, rozwój lub parametry rozrodcze potomstwa. Stężenia podawanego z pokarmem lekuodpowiadały w przybliżeniu 1,5, 3,9 i 9,7 mg fluoksetyny/kg masy ciała.

U samców myszy którym codziennie przez 3 miesiące podawano z pokarmem fluoksetynę w dawceodpowiadającej w przybliżeniu 31 mg/kg zaobserwowano zmniejszenie masy jąder i zaburzeniaspermatogenezy. Jednakże, ten poziom dawki przekraczał maksymalną dawkę tolerowaną (ang.maximum tolerated dose - MTD), gdyż zaobserwowano znaczne oznaki toksyczności.

Badania na młodych osobnikach

W badaniach toksykologicznych przeprowadzonych na młodych osobnikach szczurów CD,podawanie dawki chlorowodorku fluoksetyny wynoszącej 30 mg/kg mc./dobę w okresiepoporodowym od 21 do 90 dnia spowodowało nieodwracalne zwyrodnienia i martwicę jąder,wakuolizację komórek nabłonka najądrzy, niedojrzałość i brak aktywności żeńskich narządówrozrodczych i zmniejszenie płodności. Opóźnienia dojrzewania płciowego występowały u osobnikówmęskich (odpowiednio 10 i 30 mg/kg mc./dobę) i żeńskich (30 mg/kg mc./dobę). Znaczenie wynikówtych badań u ludzi nie jest znane. U szczurów, którym podawano 30 mg/kg mc. stwierdzono takżezmniejszenie długości kości udowej w porównaniu z grupą kontrolną, zwyrodnienie mięśniszkieletowych, martwicę i regenerację. Przy dawce 10 mg/kg mc./dobę, stężenia w osoczu osiągane uzwierząt osiągały około od 0,8 do 8,8 (fluoksetyna) i od 3,6 do 23,2 (norfluoksetyna) krotności stężeń,które zwykle obserwuje się u dzieci. Po dawce wynoszącej 3 mg/kg mc./dobę, stężenie leku w osoczuzwierząt wynosiło około 0,04 do 0,5 (fluoksetyna) i 0,3 do 2,1 (norfluoksetyny) krotności stężeń,które zwykle osiąga się u dzieci.

Badania przeprowadzone na młodych osobnikach myszy wykazały, że zahamowanie aktywnościtransportera serotoniny zapobiega przyrostowi kości. To stwierdzenie wydaje się być popartewynikami klinicznymi. Nie ustalono odwracalności tego zjawiska.

W innym badaniu przeprowadzonym na młodych osobnikach myszy (leczonych po urodzeniu między4 do 21 dnia) wykazano, że zahamowanie aktywności transportera serotoniny ma długotrwały wpływna zachowanie się myszy. Nie ma żadnych informacji dotyczących odwracalności tego zjawiska.Nie ustalono znaczenia klinicznego tej obserwacji.

6. DANE FARMACEUTYCZNE

6.1 Wykaz substancji pomocniczych

Zawartość kapsułki:

16

Skrobia żelowana, kukurydziana Celuloza mikrokrystaliczna Krzemionka koloidalna bezwodna

Osłonka kapsułki:

Wieczko:

Żelaza tlenek żółty (E 172)Błękit patentowy V (E 131)Tytanu dwutlenek (E 171)Żelatyna

Sodu laurylosiarczanWoda oczyszczonaKorpus:

Żelaza tlenek żółty (E 172)Tytanu dwutlenek (E 171)Żelatyna

Sodu laurylosiarczanWoda oczyszczona

Tusz:

Szelak

Żelaza tlenek czarny (E 172)

6.2 Niezgodności farmaceutyczne

Nie dotyczy.

6.3 Okres ważności

3 lata

6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania produktu leczniczego.

6.5 Rodzaj i zawartość opakowania

Fluoxetine Aurovitas kapsułki są dostępne w przezroczystym PVC/PVDC/Aluminium opakowaniutypu blister oraz w butelce z HDPE, z wkładką uszczelniającą oraz zakrętką z PP.

Blistry: 14, 20, 28, 30, 50, 56, 60, 90 i 98 kapsułek, twardych.Butelka: 250 kapsułek, twardych.

Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego

do stosowania

Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.

7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA

DOPUSZCZENIE DO OBROTU

17

Aurovitas Pharma Polska Sp. z o.o.ul. Sokratesa 13D lokal 2701-909 Warszawa

8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

23796

9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO

OBROTU I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA

Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 2017-03-02

10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU

CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO

18