CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

Gerdin 20 mg, 20 mg, tabletki dojelitowe

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

Każda tabletka dojelitowa zawiera 20 mg pantoprazolu (w postaci pantoprazolu sodowegopółtorawodnego).

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Tabletka dojelitowa.

Lekko żółta, owalna, obustronnie wypukła tabletka powlekana.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1 Wskazania do stosowania

Dorośli i młodzież w wieku 12 lat i powyżej Objawowa postać choroby refluksowej przełyku.

Długotrwałe leczenie i zapobieganie nawrotom refluksowego zapalenia przełyku.

Dorośli

Zapobieganie owrzodzeniom żołądka i dwunastnicy wywołanym stosowaniem nieselektywnychniesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ) u pacjentów z grupy zwiększonego ryzyka,wymagających długotrwałego stosowania NLPZ (patrz punkt 4.4).

4.2 Dawkowanie i sposób podawania

Dawkowanie

Dorośli i młodzież w wieku 12 lat i powyżej

Objawowa postać choroby refluksowej przełyku

Zalecana dawka doustna produktu Gerdin 20 mg to 1 tabletka 20 mg raz na dobę. Objawy ustępujązwykle po 2-4 tygodniach leczenia. Jeśli działanie nie jest wystarczające, lek należy stosować przezkolejne 4 tygodnie. Po ustąpieniu objawów, objawy nawracające można kontrolować stosując jednątabletkę Gerdin 20 mg raz na dobę w razie potrzeby („na żądanie”). W przypadku niemożnościopanowania objawów przy dawkowaniu w razie potrzeby („na żądanie”) można rozważyć ponownestosowanie produktu w sposób ciągły.

Długotrwałe leczenie i zapobieganie nawrotom refluksowego zapalenia przełyku

W długotrwałym leczeniu zaleca się 1 tabletkę Gerdin 20 mg raz na dobę jako dawkę podtrzymującą.Jeśli wystąpi nawrót choroby, dawkę tę można zwiększyć do 40 mg pantoprazolu na dobę. W tymprzypadku zalecane jest stosowanie produktu Gerdin 40 mg. Po wyleczeniu nawrotu dawkę możnazmniejszyć ponownie do 20 mg pantoprazolu na dobę.

Dorośli

Zalecana dawka to 1 tabletka produktu Gerdin 20 mg raz na dobę.

Szczególne grupy pacjentów

Dzieci i młodzież

Produkt Gerdin 20 mg nie jest zalecany u dzieci poniżej 12 lat, ze względu na ograniczoną liczbędanych dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności stosowania w tej grupie wiekowej.

Pacjenci w podeszłym wieku

U pacjentów w podeszłym wieku nie ma konieczności modyfikacji dawkowania.

Zaburzenia czynności wątroby

U pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby nie należy stosować dawki dobowej większej niż20 mg pantoprazolu (patrz punkt 4.4).

Zaburzenia czynności nerek

U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek nie ma konieczności modyfikacji dawkowania.

Sposób podawania

Tabletek nie należy żuć ani rozgryzać, należy je przyjmować 1 godzinę przed posiłkiem, połykającw całości i popijając wodą.

4.3 Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na substancję czynną, podstawione benzoimidazole lub na którąkolwiek substancjępomocniczą.

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Zaburzenia czynności wątroby

U pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby, w okresie leczenia pantoprazolem, zwłaszczaw przypadku długotrwałego stosowania produktu, należy regularnie kontrolować aktywność enzymówwątrobowych. W przypadku zwiększenia aktywności enzymów wątrobowych należy przerwaćleczenie (patrz punkt 4.2).

Równoczesne podawanie z NLPZ

Stosowanie produktu Gerdin 20 mg w zapobieganiu powstawania owrzodzeń żołądka i dwunastnicyu pacjentów leczonych nieselektywnymi niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi (NLPZ) należyograniczyć do pacjentów, u których konieczne jest kontynuowanie leczenia NLPZ i występuje u nichzwiększone ryzyko powstania zaburzeń żołądkowo-jelitowych. Zwiększone ryzyko wystąpieniazaburzeń żołądkowo-jelitowych powinno być określone zgodnie z indywidualnymi czynnikamiryzyka, m.in. podeszłym wiekiem (powyżej 65 lat), owrzodzeniem żołądka lub dwunastnicy,krwawieniami z przewodu pokarmowego w wywiadzie.

Wystąpienie objawów alarmowych

W przypadku wystąpienia objawów alarmowych (takich jak znaczna niezamierzona utrata masy ciała,nawracające wymioty, dysfagia, krwawe wymioty, niedokrwistość, smołowate stolce) oraz przy

podejrzeniu lub stwierdzeniu owrzodzeń żołądka, należy wykluczyć ich podłoże nowotworowe, gdyżleczenie pantoprazolem może złagodzić objawy choroby nowotworowej i opóźnić jej rozpoznanie.

Należy rozważyć dalsze badania w przypadku pacjentów, u których objawy choroby utrzymują siępomimo odpowiedniego leczenia.

Równoczesne podawanie z atazanawirem

Równoczesne podawanie atazanawiru z inhibitorami pompy protonowej nie jest zalecane (patrz punkt

4.5). Jeśli podawanie atazanawiru z inhibitorem pompy protonowej ocenia się jako konieczne, zalecasię dokładną kliniczną kontrolę (np. miano wirusa) w połączeniu z zwiększeniem dawki atazanawirudo 400 mg i rytonawirem w dawce 100 mg. Nie należy stosować dawki dobowej większej niż 20 mgpantoprazolu.

Wpływ na wchłanianie witaminy B12

Pantoprazol, tak jak i inne leki hamujące wydzielanie kwasu solnego, może zmniejszać wchłanianiewitaminy B12 (cyjanokobalaminy). Jest to spowodowane niedoborem kwasu solnego w sokużołądkowym lub bezkwaśnością soku żołądkowego. Należy to uwzględnić w trakcie długotrwałegoleczenia pacjentów z niedoborem witaminy B12 oraz obciążonych czynnikami ryzyka zaburzonego jejwchłaniania lub jeśli wystąpią objawy kliniczne.

Długotrwała terapia

Podczas długotrwałej terapii, szczególnie gdy leczenie trwa ponad rok, pacjenci powinni być objęciregularnym nadzorem lekarza.

Zakażenia przewodu pokarmowego spowodowane przez bakterie

Przypuszcza sie, że pantoprazol, tak jak i inne inhibitory pompy protonowej (ang. proton pumpinhibitors - PPIs), może zwiększać ilość bakterii naturalnie obecnych w górnym odcinku przewodupokarmowego. Stosowanie produktu Gerdin 20 mg może prowadzić do nieznacznie większego ryzykazakażeń przewodu pokarmowego wywołanych przez bakterie, takie jak Salmonella i Campylobacter.

Hipomagnezemia

U pacjentów leczonych inhibitorami pompy protonowej, do których należy pantoprazol, przezco najmniej trzy miesiące i w większości przypadków, dłużej niż jeden rok opisywano przypadkiciężkiej hipomagnezemii. Objawy ciężkiej hipomagnezemii, takie jak: zmęczenie, tężyczka,majaczenie, drgawki, zawroty głowy i komorowe zaburzenia rytmu, mogą rozwinąć się w sposóbutajony i w związku z tym nie być rozpoznane. U pacjentów z największym nasileniemhipomagnezemii zaprzestanie stosowania inhibitorów pompy protonowej oraz rozpoczęcie leczeniasuplementacyjnego magnezem prowadziło do poprawy.

U pacjentów mających przyjmować inhibitory pompy protonowej przez dłuższy czas oraz u pacjentówprzyjmujących inhibitory pompy protonowej z lekami takimi jak digoksyna lub innymi lekami (np.diuretyki), które mogą powodować hipomagnezemię pracownicy ochrony zdrowia powinni rozważyćbadanie stężenia magnezu przed rozpoczęciem terapii inhibitorami pompy protonowej, jak i okresowow jej trakcie.

Złamania kości

Stosowanie inhibitorów pompy protonowej, zwłaszcza przyjmowanych w dużych dawkach orazw długoterminowej terapii (powyżej 1 roku), może nieznacznie zwiększyć ryzyko złamań kościbiodrowej, kości nadgarstka lub kręgosłupa, szczególnie u osób w starszym wieku lub u osób z innymiczynnikami ryzyka. Badania obserwacyjne sugerują, że inhibitory pompy protonowej mogą zwiększaćogólne ryzyko złamań o 10-40%. Wzrost ryzyka może być spowodowany również innymiczynnikami. Pacjenci z ryzykiem wystąpienia osteoporozy powinni być leczeni zgodniez obowiązującymi wytycznymi klinicznymi w celu zapewnienia przyjmowania odpowiedniej dawkiwitaminy D i wapnia.

Wpływ na wyniki badań laboratoryjnych

Zwiększenie stężenia chromograniny A (CgA) może zakłócać badania wykrywające obecność guzówneuroendokrynnych. Aby tego uniknąć, należy przerwać leczenie Gerdinem na co najmniej 5 dniprzed pomiarem stężenia CgA (patrz punkt 5.1). Jeżeli po pomiarze wstępnym wartości stężenia CgA igastryny nadal wykraczają poza zakres referencyjny, pomiary należy powtórzyć po 14 dniach odzaprzestania leczenia inhibitorami pompy protonowej.

4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Wpływ pantoprazolu na wchłanianie innych leków

Z powodu silnego i długotrwałego zahamowania wydzielania kwasu solnego w żołądku, pantoprazolmoże zmniejszać wchłanianie leków, których biodostępność zależy od pH w żołądku np. niektóreazole przeciwgrzybicze jak ketokonazol, itrakonazol, pozakonazol i inne leki jak erlotynib.

Leki stosowane w terapii HIV (atazanawir)

Równoczesne podawanie atazanawiru i innych leków stosowanych w terapii HIV, którychwchłanianie zależy od pH, z inhibtorami pompy protonowej może powodować istotne zmniejszeniebiodostępności leków stosowanych w terapii HIV i może wpływać na skuteczność tych leków.Dlatego równoczesne podawanie inhibitorów pompy protonowej z atazanawirem nie jest zalecane(patrz punkt 4.4).

Przeciwzakrzepowe pochodne kumaryny (fenprokumon lub warfaryna)

Na podstawie przeprowadzonych badań farmakokinetycznych nie stwierdzono występowaniainterakcji pomiędzy pantoprazolem a fenprokumonem lub warfaryną. Jednakże po wprowadzeniuproduktu do obrotu w pojedynczych przypadkach podczas ich równoczesnego stosowaniazaobserwowano zmiany wartości INR (ang. international normalized ratio - międzynarodowywspółczynnik znormalizowany). Dlatego też, u pacjentów leczonych lekami przeciwzakrzepowymipochodnymi kumaryny (fenprokumonem lub warfaryną) zaleca się kontrolę czasu protrombinowego /INR po rozpoczęciu, zakończeniu lub podczas nieregularnego stosowania pantoprazolu.

Inne badania dotyczące interakcji

Pantoprazol jest w dużym stopniu metabolizowany w wątrobie przy udziale układu enzymatycznegocytochromu P-450. Głównym szlakiem metabolicznym jest demetylacja przez CYP2C19, zaś inneszlaki metaboliczne obejmują utlenienie przez CYP3A4.

Badania interakcji z innymi substancjami, które są metabolizowane przy udziale tego samego układuenzymatycznego, jak karbamazepina, diazepam, glibenklamid, nifedypina, i doustne środkiantykoncepcyjne zawierające lewonorgestrel i etynyloestriadol nie wykazały klinicznie istotnychinterakcji.

Wyniki z zakresu badań dotyczących interakcji wskazują, że pantoprazol nie ma wpływu nametabolizm substancji czynnych metabolizowanych przez CYP1A2 (np. kofeina, teofilina), CYP2C9(np. piroksykam, diklofenak, naproksen), CYP2D6 (np. metoprolol), CYP2E1 (np. etanol) oraz niekoliduje z zależnym od p-glikoproteiny wchłanianiem digoksyny.

Metotreksat

U niektórych pacjentów zaobserwowano, że równoczesne stosowanie dużych dawek metotreksatu(np. 300 mg) z inhibitorami pompy protonowej prowadziło do zwiększenia stężenia metotreksatu.Dlatego też u pacjentów przyjmujących duże dawki metotreksatu, np. w chorobie nowotworowej lubłuszczycy należy rozważyć czasowe przerwanie stosowania pantoprazolu.

Nie stwierdzono żadnych interakcji z jednocześnie stosowanymi środkami zobojętniającymi kwassolny w żołądku.

Przeprowadzono również badania interakcji, w których podawano pantoprazol jednocześnie

z odpowiednimi antybiotykami (klarytromycyną, metronidazolem, amoksycyliną). Nie stwierdzonowystępowania klinicznie istotnych interakcji.

4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Ciąża

Brak wystarczających danych dotyczących stosowania pantoprazolu u kobiet w ciąży. Badania nazwierzętach wykazały szkodliwy wpływ na reprodukcję (patrz punkt 5.3). Potencjalne zagrożenie dlaczłowieka nie jest znane. Produktu Gerdin 20 mg nie należy stosować w okresie ciąży, jeśli nie jest tobezwzględnie konieczne.

Karmienie piersią

W badaniach na zwierzętach stwierdzono przenikanie pantoprazolu do mleka. Stwierdzonoprzenikanie pantoprazolu do mleka kobiet. Dlatego też, decyzję czy kontynuować/przerwać karmieniepiersią lub kontynuować/przerwać stosowanie produktu Gerdin 20 mg należy podjąć biorąc poduwagę korzyści dla dziecka wynikające z karmienia piersią oraz korzyści dla kobiety wynikające zleczenia produktem Gerdin 20 mg.

4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Mogą wystąpić działania niepożądane, takie jak zawroty głowy i zaburzenia widzenia (patrz punkt

4.8). W takich przypadkach pacjenci nie powinni prowadzić pojazdów mechanicznych ani obsługiwaćurządzeń mechanicznych w ruchu.

4.8 Działania niepożądane

U około 5% pacjentów mogą wystąpić działania niepożądane (ang. ADRs - adverse drug reactions).Najczęściej zgłaszane działania niepożądane, występujące u około 1% pacjentów to: biegunka i bólgłowy.

W poniższej tabeli działania niepożądane zostały uszeregowane zgodnie z następującą klasyfikacjączęstości:

Bardzo często (≥1/10); często (≥1/100 do <1/10); niezbyt często (≥1/1 000 do <1/100); rzadko (≥1/10000 do <1/1 000); bardzo rzadko (≤1/10 000), częstość nieznana (nie może być określona napodstawie dostępnych danych).

Dla wszystkich działań niepożądanych zgłoszonych po wprowadzeniu produktu do obrotu, nie jestmożliwe zastosowanie klasyfikacji częstości, dlatego ich częstość jest oznaczona jako „nieznana”.W obrębie każdej grupy o określonej częstości występowania działania niepożądane są wymienioneod najcięższych do najmniej ciężkich.

Tabela nr 1. Działania niepożądane związane ze stosowaniem pantoprazolu zgłoszone w badaniachklinicznych i po wprowadzeniu do obrotu

Częstość

występowania

Często Niezbyt często Rzadko Bardzo rzadko Nieznana

Klasyfikacja

układów

i narządów

Zaburzenia krwi

i układu

chłonnego

agranulocytoza małopłytkowość,

leukopenia,

pancytopenia

Zaburzenia układu

immunologicznego

nadwrażliwość

(w tym reakcje

anafilaktyczne

i wstrząs

anafilaktyczny)

Zaburzenia

metabolizmu i

odżywiania

Zaburzenia

psychiczne

hiperlipidemie

i zwiększone

stężenie lipidów

(triglicerydy,

cholesterol),

zmiany masy

ciała

zaburzenia snu depresja

(i wszystkie

agrawacje)

dezorientacja

i wszystkie

agrawacje)

hiponatremia,

hipomagnezemia

(patrz punkt 4.4)

omamy, splątanie

(szczególnie u

pacjentów

predysponowanych

jak również

nasilenie tych

objawów

w przypadku ich

wcześniejszego

występowania)

Zaburzenia ból głowy, zaburzenia

układu zawroty głowy smaku

nerwowego

Zaburzenia oka zaburzenia

widzenia

niewyraźne

widzenie

Zaburzenia polipy dna biegunka,

żołądka i jelit żołądka nudności i

(łagodne) (lub) wymioty,

uczucie

pełności w

jamie

brzusznej

i wzdęcia,

zaparcia,

suchość w

jamie ustnej,

ból i

dyskomfort w

nadbrzuszu

Zaburzenia zwiększona zwiększenie

wątroby i dróg aktywność stężenia

żółciowych enzymów bilirubiny

wątrobowych

(aminotransfer

az γ-GT)

uszkodzenia

komórek wątroby,

żółtaczka,

niewydolność

komórek wątroby

Zaburzenia skóry

i tkanki

podskórnej

wysypka

skórna/wyprys

wykwity

skórne, świąd

pokrzywka,

obrzęk

naczynioruchow

zespół Stevensa-

Johnsona, zespół

Lyella, rumień

wielopostaciowy,

nadwrażliwość na

światło

Zaburzenia

mięśniowo-

szkieletowe

i tkanki łącznej

złamania kości

biodrowej,

kości

nadgarstka lub

kręgosłupa

(patrz punkt

4.4)

bóle stawów,

bóle mięśni

Zaburzenia nerek

i dróg

moczowych

Zaburzenia

układu

rozrodczego

i piersi

Zaburzenia

ogólne i stany w

miejscu podania

osłabienie,

zmęczenie i

złe

samopoczucie

ginekomastia

podwyższenie

temperatury

ciała, obrzęki

obwodowe

śródmiąższowe

zapalenie nerek

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działańniepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowaniaproduktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszaćwszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu MonitorowaniaNiepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych,Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa,tel.: (22) 49 21 301, faks: (22) 49 21 309 e-mail:

[email protected]

Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

4.9 Przedawkowanie

Nie są znane objawy przedawkowania u ludzi.

Dawki do 240 mg podawane dożylnie przez 2 minuty były dobrze tolerowane.

Ponieważ pantoprazol w znacznym stopniu łączy się z białkami osocza, trudno poddaje się dializie.

W przypadku przedawkowania z klinicznymi objawami zatrucia, poza leczeniem objawowymi wspomagającym, brak właściwych zaleceń terapeutycznych.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1 Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakologiczna: Inhibitory pompy protonowej, kod ATC: A02BC02

Mechanizm działania

Pantoprazol jest podstawionym benzoimidazolem, który hamuje wydzielanie kwasu solnegow żołądku poprzez specyficzne blokowanie pompy protonowej w komórkach okładzinowych.

W kwaśnym środowisku komórek okładzinowych, pantoprazol przekształcany jest do postaci czynneji hamuje aktywność H+,K+-ATP-azy, czyli końcowy etap wytwarzania kwasu solnego w żołądku.Stopień zahamowania wydzielania kwasu solnego jest zależny od dawki i dotyczy zarównopodstawowego, jak i stymulowanego wydzielania kwasu solnego. U większości pacjentów ustąpienieobjawów osiągane jest w ciągu 2 tygodni. Tak jak w przypadku innych inhibitorów pompy protonowejoraz antagonistów receptorów histaminowych H2, leczenie pantoprazolem prowadzi do zmniejszenia

kwaśności treści żołądkowej oraz wtórnego zwiększenia wydzielania gastryny w stopniuproporcjonalnym do zmniejszenia kwaśności. Wydzielanie gastryny jest odwracalne. Ponieważpantoprazol wiąże się z pompą protonową na poziomie receptora komórkowego, może on wpływaćna wydzielanie kwasu solnego niezależnie od stymulacji przez inne substancje (acetylocholina,histamina, gastryna). Skutek jest taki sam niezależnie od tego, czy produkt jest podawany doustnieczy dożylnie.

Działanie farmakodynamiczne

Wartości stężenia gastryny na czczo ulegają zwiększeniu pod wpływem pantoprazolu. Podczaskrótkotrwałego stosowania w większości przypadków wartości te nie przekraczają górnej granicynormy. Podczas długotrwałego leczenia stężenie gastryny w większości przypadków ulegapodwojeniu. Jednak nadmierne zwiększenie stężenia gastryny występuje tylko w sporadycznychprzypadkach. W wyniku tego, w rzadkich przypadkach długotrwałego leczenia obserwowano łagodnedo umiarkowanego zwiększenie liczby specyficznych komórek wydzielania wewnętrznego ECL (ang.enterochromaffin-like cell) w żołądku (rozrost prosty do gruczolakowatego). Jednak zgodniez dotychczas przeprowadzonymi badaniami, powstawanie zmian przedrakowiakowych (rozrostatypowy), czy rakowiaków żołądka, jakie stwierdzono w badaniach na zwierzętach (patrz punkt 5.3),nie było obserwowane u ludzi.

Podczas leczenia przeciwwydzielniczymi produktami leczniczymi stężenie gastryny w surowicy ulegazwiększeniu w odpowiedzi na zmniejszenie wydzielania kwasu solnego. Stężenie CgA równieżzwiększa się z powodu zmniejszenia kwaśności wewnątrzżołądkowej. Zwiększenie stężenia CgAmoże zakłócać badania wykrywające obecność guzów neuroendokrynnych.

Dostępne opublikowane dowody wskazują, że leczenie inhibitorami pompy protonowej należyprzerwać w okresie od 5 dni do 2 tygodni przed pomiarem stężenia CgA. Ma to na celu umożliwieniepowrotu stężenia CgA, mylnie zwiększonego w wyniku leczenia inhibitorami pompy protonowej, dozakresu referencyjnego.

W przypadku długotrwałej terapii, gdy leczenie pantoprazolem trwa ponad rok, zgodnie z wynikamibadań na zwierzętach, nie można całkowicie wykluczyć wpływu pantoprazolu na parametrywewnątrzwydzielnicze tarczycy.

5.2 Właściwości farmakokinetyczne

Wchłanianie

Pantoprazol wchłania się szybko z przewodu pokarmowego, osiągając maksymalne stężenie w osoczunawet po pojedynczej doustnej dawce 20 mg. Maksymalne stężenie w surowicy krwi występujeprzeciętnie 2,0-2,5 godziny po podaniu i wynosi około 1-1,5 μg/ml. Wartości te nie ulegają zmianie powielokrotnym podaniu.

Nie ma różnic w farmakokinetyce po pojedynczym i wielokrotnym podaniu. W zakresie dawek 10 do80 mg kinetyka osoczowa pantoprazolu ma przebieg liniowy zarówno po podaniu doustnym, jak idożylnym.

Całkowita dostępność biologiczna pantoprazolu w postaci tabletki wynosi około 77%. Jednoczesneprzyjmowanie pokarmu nie ma wpływu na wartość pola pod krzywą (ang. AUC), maksymalnestężenie w surowicy, a tym samym na biodostępność. Równoczesne przyjmowanie pokarmu możewpłynąć na opóźnienie działania leku.

Dystrybucja

Pantoprazol wiąże się z białkami krwi w około 98%. Objętość dystrybucji wynosi około 0,15 l/kg.

Wydalanie

Substancja jest metabolizowana prawie wyłącznie w wątrobie. Głównym szlakiem metabolicznym jestdemetylacja przez CYP2C19 z późniejszym sprzęganiem z siarczanem, zaś inne szlaki metaboliczneobejmują utlenienie przez CYP3A4. Okres półtrwania końcowej fazy eliminacji wynosi około 1

godziny, a klirens około 0,1 l/h/kg. Odnotowano kilka przypadków, w których stwierdzono opóźnieniewydalania. W związku z tym, że pantoprazol specyficznie wiąże się z pompą protonowąw komórkach okładzinowych, okres półtrwania dla fazy eliminacji nie koreluje z dłuższym okresemdziałania (zahamowanie wydzielania kwasu).

Metabolity pantoprazolu są wydalane przede wszystkim przez nerki (około 80%), reszta wydalana jestz kałem. Głównym metabolitem zarówno w osoczu, jak i w moczu jest demetylopantoprazol, któryjest sprzęgany z siarczanem. Okres półtrwania głównego metabolitu (około 1,5 godziny) nie różni sięznacznie od okresu półtrwania pantoprazolu.

Charakterystyka farmakokinetyczna leku w różnych grupach pacjentów

Pacjenci słabo metabolizujący

U około 3% populacji europejskiej, określonej jako słabo metabolizująca, nie występuje funkcjonalnyenzym CYP2C19. U tych osób metabolizm pantoprazolu jest prawdopodobnie katalizowany głównieprzez CYP3A4. Po podaniu pojedynczej dawki 40 mg pantoprazolu, średnie pole powierzchni podkrzywą zależności stężenia w osoczu do czasu było 6 razy większe u osób słabo metabolizującychw porównaniu do osób posiadających funkcjonalny enzym CYP2C19 (intensywnie metabolizujący).Średnie wartości maksymalnego stężenia w osoczu wzrosły o około 60%. Dane te nie mają wpływuna dawkowanie pantoprazolu.

Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek

Nie ma konieczności zmniejszania dawki pantoprazolu u osób z zaburzeniami czynności nerek (w tymu chorych poddawanych dializie). Tak jak u zdrowych osób, okres półtrwania pantoprazolu jest krótki.Tylko niewielkie ilości pantoprazolu są usuwane podczas dializy. Chociaż okres półtrwania głównegometabolitu jest umiarkowanie wydłużony (2-3 godziny), wydalanie jest nadal szybkie i nie dochodzido kumulacji leku.

Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby

U pacjentów z marskością wątroby (klasa A i B według Childa) okres półtrwania wydłuża się do 3-6godzin, a wartości AUC zwiększają się 3-5-krotnie. Mimo to, maksymalne stężenie w surowicyzwiększa się tylko nieznacznie, 1,3-krotnie w porównaniu ze zdrowymi osobami.

Pacjenci w podeszłym wieku

Niewielkie zwiększenie wartości AUC oraz stężenia maksymalnego (ang. Cmax) u ochotnikóww podeszłym wieku w porównaniu z ochotnikami w młodszym wieku także nie jest klinicznie istotne.

Dzieci i młodzież

Po podaniu dzieciom w wieku 5 – 16 lat pojedynczej doustnej dawki 20 lub 40 mg pantoprazoluwartości AUC i Cmax odpowiadały zakresowi wartości dla dorosłych.

Po pojedynczym podaniu dożylnym dzieciom w wieku 2 – 16 lat pantoprazolu w dawce 0,8 lub1,6 mg/kg masy ciała, nie stwierdzono znaczącej zależności pomiędzy klirensem pantoprazolua wiekiem lub masą ciała. Wartość AUC oraz objętość dystrybucji były zgodne z danymi uzyskanymiu osób dorosłych.

5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

Dane niekliniczne, uzyskane na podstawie konwencjonalnych badań farmakologicznych dotyczącychbezpieczeństwa stosowania, toksyczności po podaniu wielokrotnym oraz genotoksyczności, nieujawniają występowania szczególnego zagrożenia dla człowieka.

W dwuletnich badaniach rakotwórczości przeprowadzonych na szczurach, stwierdzono występowanienowotworów neuroendokrynnych. Ponadto w jednym badaniu zaobserwowano u szczurówwystępowanie brodawczaków komórek nabłonka płaskiego w przedżołądku. Mechanizm prowadzącydo powstania rakowiaków żołądka przez podstawione benzoimidazole został dokładnie zbadanyi pozwala stwierdzić, że jest to reakcja wtórna do znacznie zwiększonych stężeń gastryny w surowicykrwi, występujących u szczurów podczas długotrwałego podawania pantoprazolu w dużych dawkach.

W dwuletnich badaniach nad gryzoniami zaobserwowano zwiększoną ilość przypadków guzówwątroby u szczurów oraz samic myszy, co było tłumaczone zjawiskiem zależnym od dużej szybkościmetabolizmu pantoprazolu w wątrobie.

W przypadku szczurów otrzymujących największe dawki pantoprazolu (200 mg/kg mc.)zaobserwowano niewielkie zwiększenie częstości występowania zmian nowotworowych w tarczycy.Występowanie tych nowotworów jest związane ze zmianami rozkładu tyroksyny w wątrobieszczurów, wywołanymi przez pantoprazol. Ponieważ dawki lecznicze u ludzi są małe, nie oczekuje siężadnych działań niepożądanych ze strony gruczołu tarczowego.

W badaniach wpływu na reprodukcję zaobserwowano objawy nieznacznej fetotoksycznościu zwierząt, u których stosowano dawkę większą niż 5 mg/kg.

Badania nie wykazały wpływu na osłabienie płodności ani działania teratogennego.Badania u szczurów dotyczące przenikania leku przez barierę łożyskową wykazały zwiększoneprzenikanie leku do krążenia płodowego w zaawansowanej ciąży. W wyniku tego stężeniepantoprazolu u płodu jest zwiększone krótko przed porodem.

6. DANE FARMACEUTYCZNE

6.1 Wykaz substancji pomocniczych

Mannitol, krospowidon (typ B), sodu węglan bezwodny, hydroksypropyloceluloza (niskiej lepkości),wapnia stearynian.

Składniki otoczki:

hypromeloza (3cP), żelaza tlenek żółty (E 172), kwasu metakrylowego i etylu akrylanu kopolimer(1:1) dyspersja 30%, trietylu cytrynian.

6.2 Niezgodności farmaceutyczne

Nie dotyczy.

6.3 Okres ważności

2 lata

6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania produktu leczniczego.

6.5 Rodzaj i zawartość opakowania

Blister PA/Aluminium/PVC/Aluminium w tekturowym pudełku.

Opakowania zawierają: 28, 56, 90 tabletek dojelitowych.

Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania

Brak szczególnych wymagań.