CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

1

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

Leukeran, 2 mg, tabletki powlekane

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

Jedna tabletka zawiera 2 mg chlorambucylu (Chlorambucilum).

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Brązowe, okrągłe, dwuwypukłe tabletki powlekane, oznaczone napisem „GX EG3” pojednej stronie i „L” po drugiej stronie. Każda tabletka zawiera 2 mg chlorambucylu.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1 Wskazania do stosowania

Leukeran wskazany jest do leczenia następujących chorób:

 choroby Hodgkina (ziarnicy złośliwej),

 niektórych postaci nieziarniczych chłoniaków złośliwych (non-Hodgkin's lymphoma), przewlekłej białaczki limfatycznej,  makroglobulinemii Waldenströma.

4.2 Dawkowanie i sposób podawania

PODCZAS USTALANIA SZCZEGÓŁOWEGO SCHEMATU LECZENIA NALEŻY KORZYSTAĆ Z ODPOWIEDNIEJ LITERATURY FACHOWEJ.

LEUKERAN JEST AKTYWNIE DZIAŁAJĄCYM ŚRODKIEM CYTOTOKSYCZNYM I POWINIEN BYĆ STOSOWANY WYŁĄCZNIE POD NADZOREM LEKARZA DOŚWIADCZONEGO W PODAWANIU TEGO RODZAJU LEKÓW.

Dawkowanie

Choroba Hodgkina (ziarnica złośliwa)

Dawkowanie u dorosłych

W paliatywnej terapii w zaawansowanym stadium choroby Leukeran stosuje się najczęściej w dawce 0,2 mg/kg/dobę przez 4 do 8 tygodni. Zazwyczaj jednak jest on jednym zeskładników polichemioterapii i stosuje się go według licznych protokołów. Leukeran jest

2

również stosowany zamiast iperytów azotowych, z podobnym efektem leczniczym, ale mniejszym działaniem toksycznym.

Dawkowanie u dzieci

Leukeran można stosować w leczeniu choroby Hodgkina (ziarnicy złośliwej) u dzieci.Schematy dawkowania są podobne do stosowanych u dorosłych.

Niektóre postaci nieziarniczych chłoniaków złośliwych (non-Hodgkin's lymphoma)

Dawkowanie u dorosłych

W monoterapii początkową dawkę, wynoszącą zwykle od 0,1 do 0,2 mg/kg/dobę, stosuje się przez pierwsze 4-8 tygodni, po czym leczenie podtrzymujące prowadzi się albo stosujączmniejszone dawki dobowe, albo leczenie cykliczne.

Leukeran jest skuteczny w leczeniu pacjentów z zaawansowanym stadium rozlanego

chłoniaka limfocytowego oraz pacjentów, u których występuje wznowa po radioterapii.

U pacjentów z zaawansowanymi stadiami rozwoju nieziarniczego chłoniaka limfocytowegonie występują znaczące różnice w ogólnym wskaźniku odpowiedzi między monoterapią produktem leczniczym Leukeran a polichemioterapią.

Dawkowanie u dzieci

Leukeran można stosować w leczeniu nieziarniczych chłoniaków złośliwych u dzieci.Schematy dawkowania są podobne do stosowanych u dorosłych.

Przewlekła białaczka limfatyczna

Dawkowanie u dorosłych

Leczenie produktem leczniczym Leukeran rozpoczyna się zazwyczaj u pacjentów z wyraźnymi objawami chorobowymi lub z zaburzeniami czynności szpiku kostnego (lecz nie w przypadku niewydolności szpiku), mającymi swoje odzwierciedlenie w badaniu morfologicznym krwi obwodowej.

Początkowo Leukeran podaje się w dawce 0,15 mg/kg m.c./dobę do czasu zmniejszenia liczby leukocytów we krwi obwodowej do 10000/μl. Leczenie można wznowić po 4 tygodniach od zakończenia pierwszego cyklu i kontynuować je, stosując dawkę 0,1 mg/kgm.c./dobę.

Zazwyczaj po 2 latach leczenia u niektórych pacjentów liczba leukocytów osiąga prawidłowe wartości, uprzednio powiększone węzły chłonne oraz śledziona stają sięniewyczuwalne w badaniu palpacyjnym, a odsetek limfocytów w szpiku kostnym zmniejszasię poniżej 20%.

Pacjenci z potwierdzoną niewydolnością szpiku kostnego powinni być najpierw leczeni prednizolonem, a podawanie produktu leczniczego Leukeran można rozpocząć dopiero poprzywróceniu czynności szpiku kostnego.

Porównanie skuteczności okresowego leczenia dużymi dawkami produktu leczniczego Leukeran z codziennym podawaniem leku nie wykazało znaczących różnic w odpowiedziterapeutycznej lub częstości działań niepożądanych pomiędzy dwoma grupami leczenia.

3

Makroglobulinemia Waldenströma

Dawkowanie u dorosłych

Leukeran jest jedną z dostępnych opcji leczenia tej choroby. Zalecana początkowa dawkawynosi od 6 do 12 mg na dobę do chwili wystąpienia leukopenii; następnie wprowadza się na stałe dawkę od 2 do 8 mg na dobę.

SZCZEGÓLNE GRUPY PACJENTÓW

Zaburzenia czynności nerek

Dostosowanie dawki nie jest uznawane za konieczne u pacjentów z zaburzeniami czynności

nerek.

Zaburzenia czynności wątroby

Pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby należy starannie monitorować w kierunku objawów przedmiotowych i podmiotowych toksyczności. Ponieważ chlorambucyl jest głównie metabolizowany w wątrobie, należy rozważyć zmniejszenie dawki u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby. Jednak brak jest wystarczających danych dotyczących pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby, aby podać odpowiedniezalecenia dotyczące dawkowania.

Osoby starsze

Nie przeprowadzono szczegółowych badań u osób starszych, jednakże wskazane jest monitorowanie czynności nerek i wątroby. W razie zaburzenia ich czynności należy zachować ostrożność. Pomimo że doświadczenie kliniczne nie wykazało różnicy wwykazywanej odpowiedzi zależnej od wieku, dawka leku powinna być ostrożnie zwiększana u osób starszych, zaczynając od najniższej dawki z zakresu dawkowania.

Sposób podawania

Leukeran podaje się doustnie i należy go przyjmować codziennie na pusty żołądek (conajmniej godzinę przed posiłkami lub trzy godziny po posiłkach).

4.3 Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocnicząwymienioną w punkcie 6.1.

4.4. Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Może wystąpić krzyżowa reakcja nadwrażliwości (w postaci wysypki skórnej) pomiędzy chlorambucylem a innymi środkami alkilującymi.

U pacjentów z upośledzoną odpornością stosowanie szczepionek zawierających żyweorganizmy zagraża wywołaniem infekcji, dlatego też nie zaleca się stosowania takich szczepionek w tej grupie pacjentów.

4

Pacjenci, którzy mogą potencjalnie przejść autologiczny przeszczep komórek macierzystychnie powinni otrzymywać chlorambucylu długoterminowo.

Środki bezpieczeństwa konieczne podczas kontaktu z produktem leczniczym Leukeran

Patrz punkt 6.6.

Monitorowanie

Ze względu na możliwość wywołania przez Leukeran nieodwracalnej mielosupresji, wtrakcie leczenia należy prowadzić stałą kontrolę parametrów morfologii krwi.

W dawkach leczniczych Leukeran zmniejsza liczbę limfocytów i w mniejszym stopniu, liczbę granulocytów obojętnochłonnych, płytek krwi i stężenie hemoglobiny. Przerwanie leczenia produktem leczniczym Leukeran nie jest konieczne, gdy wystąpią pierwsze objawy zmniejszenia liczby granulocytów obojętnochłonnych; należy jednak pamiętać o możliwości dalszego zmniejszania się ich liczby przez okres 10 dni lub dłuższy po podaniu ostatniejdawki produktu leczniczego.

Produktu leczniczego Leukeran nie należy podawać pacjentom, których niedawno

poddawano radioterapii lub leczono innymi lekami cytotoksycznymi.

Jeżeli szpik kostny pacjenta jest nacieczony limfocytami lub hipoplastyczny, dawka niepowinna przekraczać 0,1 mg/kg/dobę.

Dzieci z zespołem nerczycowym, pacjenci leczeni tzw. metodą pulsów z zastosowaniem wysokich dawek i pacjenci z napadami padaczkowymi w wywiadzie powinni być ściślemonitorowani po podaniu produktu leczniczego Leukeran z powodu zwiększonego ryzykanapadu padaczkowego.

Stosowanie u pacjentów z niewydolnością wątroby

Pacjentów z zaburzeniami czynnosci wątroby należy starannie monitorować w kierunku objawów przedmiotowych i podmiotowych toksyczności.

Mutagenność i rakotwórczość

Wykazano, że chlorambucyl wywołuje u ludzi uszkodzenia chromatyd i chromosomów. Donoszono o występowaniu ostrych, wtórnych nowotworów hematologicznych (zwłaszcza białaczek i zespołów mielodysplastycznych), szczególnie po długotrwałym leczeniu (patrzpunkt 4.8).

Porównawcze badanie grupy chorych na raka jajnika, otrzymujących związki alkilujące, w tym chlorambucyl, z grupą chorych otrzymujących leki o innym mechanizmie działania,wykazało istotny wzrost częstości ostrej białaczki w grupie otrzymującej leki alkilujące.

U niewielkiego odsetka pacjentów, otrzymujących przez dłuższy czas chlorambucyl jako lekwspomagający leczenie raka sutka, opisano ostrą białaczkę szpikową.

5

Przed zastosowaniem chlorambucylu należy rozważyć stosunek ryzyka wystąpieniabiałaczki do oczekiwanych korzyści terapeutycznych.

Nietolerancja cukrów:

Leukeran zawiera laktozę, dlatego lek nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy typu „Lapp” lubzespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.

4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

U pacjentów z upośledzoną odpornością nie zaleca się stosowania szczepionekzawierających żywe organizmy (patrz punkt 4.4).

Stwierdzono, że analogi nukleozydów purynowych (takie jak fludarabina, pentostatyna ikladrybina) zwiększały cytotoksyczność chlorambucylu ex vivo, jednak znaczenie klinicznetego stwierdzenia jest nieznane.

Badania przeprowadzone na zwierzętach wykazują, że u pacjentów otrzymujących fenylbutazon konieczne może być zmniejszenie dawki chlorambucylu ze względu namożliwość nasilenia jego działania toksycznego.

4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Ciąża

Jeżeli jest to możliwe, należy unikać stosowania chlorambucylu w okresie ciąży, zwłaszczaw pierwszym trymestrze. W każdym przypadku należy ocenić stosunek potencjalnegozagrożenia dla płodu do spodziewanej korzyści dla matki.

Tak jak w przypadku wszystkich leków cytotoksycznych, należy zalecić stosowanieskutecznej antykoncepcji w razie stosowania produktu leczniczego Leukeran przezktóregokolwiek z partnerów.

Karmienie piersią

Nie należy karmić piersią podczas przyjmowania produktu leczniczego Leukeran.

Płodność

Chlorambucyl może hamować czynność jajników; donoszono też o zaniku miesiączki wnastępstwie stosowania leku.

U pacjentów leczonych chlorambucylem stwierdzano azoospermię, choć szacuje się, że dowywołania tego efektu konieczna jest dawka całkowita leku wynosząca 400 mg.

Zaburzenia spermatogenezy u pacjentów z chłoniakiem leczonych chlorambucylem wcałkowitych dawkach wynoszących od 410 do 2600 mg były w różnym stopniuprzemijające.

6

Teratogenność

Podobnie jak inne leki cytotoksyczne Leukeran jest potencjalnie teratogenny.

4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Brak danych dotyczących wpływu chlorambucylu na zdolność prowadzenia pojazdów iobsługi urządzeń mechanicznych.

4.8 Działania niepożądane

Brak nowoczesnej dokumentacji, mogącej służyć za podstawę określenia częstości działań niepożądanych. Ich częstość może różnić się w zależności od wielkości podawanej dawkioraz jednoczesnego stosowanymi innych leków.

Działania niepożądane zostały pogrupowane według częstości występowania, określonej wnastępujący sposób: bardzo często (≥ 1/10); często (≥ 1/100 do <1/10); niezbyt często (≥ 1/1000 do <1/100); rzadko (≥ 1/10 000 do <1/1000); bardzo rzadko (<1/10 000); częstość nieznana (brak możliwości oszacowania częstotliwości na podstawie dostępnych danych).

Układ Działania niepożądane Nowotwory łagodne, Często ostre, wtórne nowotwory hematologiczne złośliwe i nieokreślone (w (zwłaszcza białaczka i zespół tym torbiele i polipy) mielodysplastyczny), szczególnie po długotrwałym leczeniu

Zaburzenia krwi i układu Bardzo leukopenia, neutropenia, małopłytkowość, chłonnego często

pancytopenia, mielosupresja1 Często niedokrwistość

Bardzo nieodwracalna niewydolność szpiku kostnego rzadko

Zaburzenia układu Rzadko nadwrażliwość, np. pokrzywka i obrzęk immunologicznego naczynioruchowy po zastosowaniu pierwszej lub kolejnych dawek;

(Patrz: Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej)

Zaburzenia układu

nerwowego

Często drgawki u dzieci z zespołem nerczycowym

Rzadko ogniskowe i (lub) uogólnione drgawki2 u dzieci i

dorosłych otrzymujących dobowe lecznicze

dawki lub leczonych tzw. metodą pulsów z

zastosowaniem wysokich dawek chlorambucylu

Zaburzenia układu

oddechowego, klatki

Bardzo

rzadko

Bardzo

rzadko

zaburzenia motoryczne, włączając drżenia,

mimowolne drgania mięśni i mioklonie niebędące

napadami padaczkowymi;

neuropatia obwodowa

śródmiąższowe włóknienie płuc3;

śródmiąższowe zapalenie płuc.

7

piersiowej i śródpiersia

Zaburzenia żołądka i jelit Często zaburzenia żołądkowo-jelitowe takie jak: nudności i wymioty, biegunka i owrzodzenie jamy ustnej

Zaburzenia wątroby i dróg Rzadko hepatotoksyczność; żółtaczkażółciowych

Zaburzenia skóry i tkanki Niezbyt wysypka podskórnej często

Rzadko zespół Stevensa-Johnsona, martwica toksyczno- rozpływna naskórka4 (Patrz: Zaburzenia układu immunologicznego)

Zaburzenia nerek i dróg Bardzo jałowe zapalenie pęcherza moczowego moczowych rzadko

Zaburzenia układu Częstość Brak miesiączki, azoospermia

rozrodczego i piersi nieznana

Zaburzenia ogólne i stany Rzadko gorączka w miejscu podania

1. Jakkolwiek mielosupresja występuje często, zwykle jest odwracalna, gdy chlorambucyl jest odstawiony wystarczająco wcześnie.

2. Pacjenci z napadami padaczkowymi w wywiadzie są szczególnie narażeni.

3. Ciężkie śródmiąższowe włóknienie płuc opisywano niekiedy u pacjentów z przewlekłą białaczką limfatyczną w trakcie długotrwałego leczenia chlorambucylem. Włóknienie płuc może być odwracalne po odstawieniu chlorambucylu.

4. Opisywano progresję wysypki skórnej do stanów poważniejszych, włączając zespół Stevensa-Johnsona i martwicę toksyczno-rozpływną naskórka.

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane zapośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C PL-02 222 Warszawa Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 e-mail: [email protected]

4.9 Przedawkowanie

Objawy przedmiotowe i podmiotowe

Głównym objawem obserwowanym po niezamierzonym przedawkowaniu chlorambucylujest przemijająca pancytopenia. Mogą również wystąpić objawy toksycznego wpływu na układ nerwowy od ogólnego pobudzenia i niezborności ruchowej do wielokrotnych napadów padaczkowych typu grand mal.

8

Postępowanie

Ponieważ nie znamy antidotum, należy ściśle monitorować obraz krwi i stosować leczenieobjawowe, w tym w razie konieczności również przetoczenie krwi.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1 Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna: Leki przeciwnowotworowe i immunomodulujące, leki przeciwnowotworowe, leki alkilujące, analogi iperytu azotowego, kod ATC: L01AA02.

Mechanizm działania

Chlorambucyl jest pochodną aromatyczną iperytu azotowego; działa jako dwufunkcyjny środek alkilujący. Oprócz zaburzenia replikacji DNA chlorambucyl indukuje apoptozę komórek poprzez akumulację cytosolowego p53 i następnie aktywację promotora apoptozy(Bax).

Działanie farmakodynamiczne

Działanie cytotoksyczne chlorambucylu jest spowodowane zarówno przez chlorambucyl, jakrównież jego główny metabolit – iperyt kwasu fenylooctowego (patrz punkt 5.2).

Mechanizm oporności

Chlorambucyl jest pochodną aromatyczną iperytu azotowego i oporność na iperyty azotowe zgłaszano jako wtórną do: zmian transportowania tych substancji i ich metabolitów przez różne białka oporności wielolekowej, zmian kinetyki wiązań poprzecznych DNAutworzonych przez te substancje i zmian apoptozy i zmienionej aktywności naprawczejDNA. Chlorambucyl nie jest substratem białka oporności wielolekowej 1 (MRP 1 lubABCC1), ale jego koniugaty glutationu są substratami MRP1 (ABCC1) i MRP2 (ABCC2).

5.2 Właściwości farmakokinetyczne

Wchłanianie

Chlorambucyl jest dobrze wchłaniany na drodze biernej dyfuzji z przewodu pokarmowego i możliwe jest jego zmierzenie w ciągu 15-30 minut od podania. Biodostępność chlorambucylu po podaniu doustnym wynosi około 70% do 100% po podaniu dawek pojedynczych 10-200 mg. W badaniu z udziałem 12 pacjentów, którym podanochlorambucyl w dawce 0,2 mg/kg doustnie, średnie maksymalne stężenie w osoczudostosowane do dawki (492 ± 160 ng/ml) wystąpiło między 0,25 i 2 godzinami po podaniu.

Zgodnie z szybkim, przewidywalnym wchłanianiem chlorambucylu zmienność międzyosobnicza farmakokinetyki chlorambucylu w osoczu jest jak wykazano względnie mała po dawkach doustnych od 15 do 70 mg (2-krotna zmienność wewnątrzosobnicza i 2-4-krotna zmienność międzyosobnicza w AUC).

Wchłanianie chlorambucylu jest zmniejszone w przypadku przyjmowania po posiłku. W badaniu z udziałem 10 pacjentów spożycie posiłków zwiększało medianę czasu do

9

osiągnięcia Cmax o więcej niż 100%, zmniejszało szczytowe stężenie w osoczu o więcej niż 50% i zmniejszało średnie AUC (0-∞) o około 27% (patrz punkt 4.2).

Dystrybucja

Objętość dystrybucji chlorambucylu wynosi około 0,14-0,24 L/kg. Chlorambucyl wiąże się kowalencyjnie z białkami osocza, głównie z albuminą (98%) i wiąże się kowalencyjnie zkrwinkami czerwonymi.

Biotransformacja

Chlorambucyl jest w znacznym stopniu metabolizowany w wątrobie na drodze monodichloroetylacji i β-oksydacji, tworząc iperyt kwasu fenylooctowego (PAAM) jako główny metabolit, który posiada udział w czynności alkilującej u zwierząt. Chlorambucyl i PAAM ulegają rozkładowi in vivo tworząc pochodne monohydroksy i dihydroksy. Ponadto chlorambucyl reaguje z glutationem tworząc koniugaty mono- i diglutationylowe chlorambucylu.

Po podaniu około 0,2 mg/kg doustnego chlorambucylu PAAM wykryto w osoczu niektórych pacjentów już po 15 minutach, a średnie maksymalne stężenie w osoczu dostosowane dodawki (Cmax) wynoszące 306 ± 73 nanogramów/ml wystąpiło w ciągu 1 do 3 godzin.

Eliminacja

Okres półtrwania w końcowej fazie eliminacji mieści się w zakresie od 1,3 do 1,5 godzin dla chlorambucylu i wynosi około 1,8 godzin dla PAAM. Stopień wydalania przez nerki niezmienionego chlorambucylu lub PAAM jest bardzo niski; mniej niż 1% podanej dawki każdej z tych substancji jest wydalany w moczu w ciągu 24 godzin, a reszta dawki jesteliminowana głównie w postaci pochodnych monohydroksy i dihydroksy.

5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

Mutagenność i rakotwórczość

Podobnie jak inne środki cytotoksyczne chlorambucyl wykazuje działanie mutagenne wbadaniach genotoksyczności in vitro i in vivo oraz działanie rakotwórcze u zwierząt i ludzi.

Toksyczny wpływ na reprodukcję

U szczurów, chlorambucyl wykazuje uszkadzający wpływ na spermatogenezę i wywołujeatrofię jąder.

Teratogenność

Wykazano, że chlorambucyl po jednorazowym doustnym podaniu dawki mieszczącej się w zakresie 4-20 mg/kg wywołuje u płodów myszy i szczurów wady wrodzone, takie jak: krótki lub skręcony ogon, małogłowie i wrodzony częściowy brak kości czaszki, wady palców w tym wrodzony brak palców, któtkopalczastość, syndaktylię i wielopalczastość, ponadto wady kości długich takie jak niedobór długości, brak jednej lub więcej składowych, całkowity brak ośrodków kostnienia. Wykazano także, że chlorambucyl wywołuje wadynerek u potomstwa szczurów po jednokrotnym podaniu dootrzewnowym dawki 3-6 mg/kg.

10

Farmakokinetyka w mózgu i osoczu

Po podaniu doustnym chlorambucylu znakowanego 14C szczurom najwyższe stężenia radioaktywnego znaczonego materiału znaleziono w osoczu, w wątrobie i w nerkach. W tkance mózgowej szczurów oznaczono jedynie niewielkie stężenie po podaniu dożylnymchlorambucylu.

6. DANE FARMACEUTYCZNE

6.1 Wykaz substancji pomocniczych

Rdzeń tabletki

laktoza bezwodna, mikrokrystaliczna celuloza, krzemionka koloidalna bezwodna, kwasstearynowy

Otoczka tabletki

hypromeloza, tytanu dwutlenek, makrogol 400, żelaza tlenek żółty, żelaza tlenek czerwony

6.2 Niezgodności farmaceutyczne

Nie dotyczy.

6.3 Okres ważności

3 lata

6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

Przechowywać w temperaturze 2C - 8C.

6.5 Rodzaj i zawartość opakowania

25 szt.

Pojemnik z oranżowego szkła w tekturowym pudełku.

6.6 Specialne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu

leczniczego do stosowania

Środki bezpieczeństwa konieczne podczas kontaktu z produktem leczniczym Leukeran

Przed zastosowaniem produktu leczniczego Leukeran zalecane jest zapoznanie się z obowiązującymi wytycznymi dotyczącymi stosowania leków cytotoksycznych. Zetknięcie się z tabletkami Leukeran nie stwarza zagrożenia, pod warunkiem nienaruszeniazewnętrznej warstwy powlekającej. Tabletek Leukeran nie należy dzielić.

11

Postępowanie z niewykorzystaną częścią leku

Niewykorzystane tabletki Leukeran powinny być zniszczone w odpowiedni sposób, zgodniez obowiązującymi przepisami dotyczącymi usuwania niebezpiecznych związków.

7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA

DOPUSZCZENIE DO OBROTU

Aspen Pharma Trading Limited3016 Lake Drive,

Citywest Business Campus,Dublin 24, Irlandia

8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

R/3456

9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO

OBROTU I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA

25.03.1977 / 06.07.1994 / 13.03.2000 / 28.04.2005 / 05.03.2008

10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU

CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO

12