CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

Nebivolol Aurovitas, 5 mg, tabletki

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

Każda tabletka zawiera 5 mg nebiwololu (Nebivololum), co odpowiada 5,45 mg nebiwololu chlorowodorku.

Substancja pomocnicza o znanym działaniu:

Każda tabletka zawiera 153,48 mg laktozy jednowodnej.

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Tabletka

Białe do białawych, okrągłe (średnica wynosi 9,1 mm), dwuwypukłe tabletki niepowlekane, zoznaczeniem N L 5 oddzielonym skrzyżowaną linią podziału po jednej stronie tabletki i gładkie podrugiej stronie. Tabletkę można podzielić na równe dawki (połówki i ćwiartki).

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1 Wskazania do stosowania

Nadciśnienie tętnicze

Leczenie nadciśnienia tętniczego pierwotnego.

Przewlekła niewydolność serca (CHF)

Leczenie stabilnej, łagodnej i umiarkowanej, przewlekłej niewydolności serca, jako uzupełnieniestandardowej terapii u pacjentów w podeszłym wieku ≥ 70 lat.

4.2 Dawkowanie i sposób podawania

Dawkowanie

Nadciśnienie tętnicze

Dorośli pacjenci

Dawka to 5 mg nebiwololu (1 tabletka), najlepiej przyjmowana codziennie o tej samej porze.

Działanie obniżające ciśnienie tętnicze staje się widoczne po 1-2 tygodniach leczenia. W rzadkich przypadkach optymalne działanie jest uzyskiwane po 4 tygodniach.

Skojarzenie z innymi lekami przeciwnadciśnieniowymi

Beta-adrenolityki można stosować w monoterapii lub w skojarzeniu z innymi lekamiprzeciwnadciśnieniowymi. Jak dotąd, addycyjne działanie przeciwnadciśnieniowe obserwowanojedynie podczas jednoczesnego stosowania nebiwololu z hydrochlorotiazydem w dawce 12,5 mg -25 mg.

1

Pacjenci z niewydolnością nerek

U pacjentów z niewydolnością nerek zalecana dawka początkowa wynosi 2,5 mg na dobę. W razie konieczności dawkę dobową można zwiększyć do 5 mg.

Pacjenci z niewydolnością wątroby

Dane dotyczące stosowania nebiwololu u pacjentów z niewydolnością lub zaburzeniami czynnościwątroby są ograniczone. Dlatego stosowanie produktu Nebivolol Aurovitas w tej grupie pacjentów jestprzeciwwskazane.

Pacjenci w podeszłym wieku

U pacjentów w wieku powyżej 65 lat zalecana dawka początkowa wynosi 2,5 mg na dobę. W raziepotrzeby dawkę dobową można zwiększyć do 5 mg. Natomiast, uwzględniając ograniczonedoświadczenie u pacjentów w wieku powyżej 75 lat, należy zachować szczególną ostrożność iuważnie kontrolować pacjentów w tej grupie wiekowej.

Dzieci i młodzież

Nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności nebiwololu u dzieci i młodzieży w wiekuponiżej 18 lat. Brak dostępnych danych. Dlatego nie zaleca się stosowania produktu NebivololAurovitas u dzieci i młodzieży.

Przewlekła niewydolność serca

Leczenie stabilnej, przewlekłej niewydolności serca należy rozpocząć od stopniowego zwiększania dawki, aż do uzyskania optymalnej dawki podtrzymującej dla danego pacjenta.

Pacjent powinien mieć stabilną, przewlekłą niewydolność serca, bez ostrej niewydolności serca, przezsześć tygodni poprzedzających rozpoczęcie leczenia. Zaleca się, by lekarz prowadzący miałdoświadczenie w leczeniu pacjentów z przewlekłą niewydolnością serca.

U pacjentów otrzymujących leki działające na układ sercowo - naczyniowy, w tym leki moczopędne i(lub) digoksynę i (lub) inhibitory konwertazy angiotensyny i (lub) antagonistów receptoraangiotensyny II, dawka tych leków musi być stała w okresie dwóch tygodni poprzedzającychrozpoczęcie leczenia produktem Nebivolol Aurovitas.

Początkowe zwiększanie dawki powinno odbywać się według poniższego schematu, w odstępach 1-2 tygodni, zgodnie z tolerancją leku przez pacjenta:

- dawkę 1,25 mg nebiwololu należy zwiększyć do 2,5 mg nebiwololu raz na dobę, następnie do 5 mg raz na dobę i kolejno do 10 mg raz na dobę.

Maksymalna zalecana dawka to 10 mg nebiwololu raz na dobę.

Rozpoczęcie leczenia i każdorazowe zwiększenie dawki powinno być prowadzone pod nadzoremdoświadczonego lekarza przez okres co najmniej 2 godzin, aby mieć pewność, że stan klinicznypacjenta pozostaje stabilny (ze szczególnym uwzględnieniem ciśnienia tętniczego, częstości pracyserca, zaburzeń przewodzenia, nasilenia objawów niewydolności serca).

Wystąpienie objawów niepożądanych może uniemożliwić leczenie maksymalną zalecaną dawką.Jeżeli to konieczne, osiągniętą dawkę można też stopniowo zmniejszać, a w razie potrzeby zwiększaćponownie.

Podczas zwiększania dawki, w przypadku nasilenia się objawów niewydolności serca lub wystąpienianietolerancji produktu, zaleca się najpierw zmniejszenie dawki nebiwololu lub, w razie konieczności,natychmiastowe odstawienie leku (w przypadku ciężkiego niedociśnienia, nasilenia objawówniewydolności serca z ostrym obrzękiem płuc, wstrząsu kardiogennego, objawowej bradykardii lubbloku przedsionkowo-komorowego).

Leczenie stabilnej, przewlekłej niewydolności serca nebiwololem jest zazwyczaj długotrwałe.

2

Nie zaleca się nagłego przerywania leczenia nebiwololem, gdyż może być to przyczynąprzemijającego nasilenia objawów niewydolności serca. W razie konieczności przerwania leczenia,dawkę należy zmniejszać stopniowo, o połowę, w odstępach tygodniowych.

Pacjenci z niewydolnością nerek

U pacjentów z łagodną do umiarkowanej niewydolnością nerek nie jest konieczne modyfikowaniedawki, gdyż jej zwiększanie do maksymalnej tolerowanej dawki jest przeprowadzane indywidualnie.Ponieważ brak doświadczeń w leczeniu pacjentów z ciężką niewydolnością nerek (stężenie kreatyninyw surowicy ≥250μmol/L), nie zaleca się stosowania nebiwololu w tej grupie pacjentów.

Pacjenci z niewydolnością wątroby

Dane dotyczące podawania nebiwololu pacjentom z niewydolnością wątroby są ograniczone. Dlatego stosowanie produktu Nebivolol Aurovitas w tej grupie pacjentów jest przeciwwskazane.

Pacjenci w podeszłym wieku

Nie jest wymagane modyfikowanie dawki, gdyż jej zwiększanie do maksymalnej tolerowanej dawki jest przeprowadzane indywidualnie.

Dzieci i młodzież

Nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności nebiwololu u dzieci i młodzieży w wiekuponiżej 18 lat. Dlatego nie zaleca się stosowania produktu Nebivolol Aurovitas u dzieci i młodzieży.Brak dostępnych danych.

Sposób podawania

Podanie doustne.

Tabletki można przyjmować razem z posiłkiem.

4.3 Przeciwwskazania

 Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w

punkcie 6.1.

 Niewydolność lub zaburzenie czynności wątroby.

 Ostra niewydolność serca, wstrząs kardiogenny lub epizody dekompensacji niewydolności serca

wymagające dożylnego podawania leków o działaniu inotropowym dodatnim.

Dodatkowo, tak jak w przypadku innych leków beta-adrenolitycznych, produkt Nebivolol Aurovitas jest przeciwwskazany w przypadku:

 zespołu chorego węzła zatokowego, w tym bloku zatokowo-przedsionkowego, bloku przedsionkowo-komorowego II i III stopnia (bez wszczepionego stymulatora), stanów skurczowych oskrzeli lub astmy oskrzelowej w wywiadzie, nieleczonego guza chromochłonnego,

 kwasicy metabolicznej,

 bradykardii (częstość pracy serca < 60 skurczów/ min przed rozpoczęciem leczenia), niedociśnienia tętniczego (ciśnienie skurczowe < 90 mm Hg), ciężkich zaburzeń krążenia obwodowego.

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Patrz również punkt 4.8.

Poniższe ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczą wszystkich leków beta-adrenolitycznych, w tym nebiwololu.

Znieczulenie ogólne

Utrzymanie blokady receptorów beta-adrenergicznych zmniejsza ryzyko arytmii w czasie wprowadzenia do znieczulenia oraz intubacji. W razie potrzeby przerwania blokady receptorów beta-

3

adrenergicznych, w celu przygotowania pacjenta do zabiegu chirurgicznego, należy przerwaćpodawanie leków beta-adrenolitycznych przynajmniej 24 godziny przed zabiegiem.

Należy zachować ostrożność w przypadku stosowania niektórych środków znieczulających mającychdepresyjny wpływ na mięsień sercowy. W celu przeciwdziałania wystąpieniu reakcji z nerwubłędnego, należy podać dożylnie atropinę.

Układ sercowo-naczyniowy

Zasadniczo nie należy stosować leków beta-adrenolitycznych u pacjentów z nieleczoną zastoinowąniewydolnością serca, dopóki ich stan nie zostanie ustabilizowany.

U pacjentów z chorobą niedokrwienną serca lek beta-adrenolityczny należy odstawiać stopniowo, tojest w okresie 1-2 tygodni. W razie konieczności należy w tym samym czasie rozpocząć leczeniezastępcze, aby zapobiec zaostrzeniu się dławicy piersiowej.

Leki beta-adrenolityczne mogą wywoływać bradykardię – jeśli czynność serca w spoczynku wyniesieponiżej 50-55 skurczów na minutę i (lub) wystąpią objawy związane z bradykardią, dawkę należyzmniejszyć.

Należy zachować ostrożność w przypadku stosowania leków beta-adrenolitycznych u pacjentów:  z zaburzeniami krążenia obwodowego (choroba lub zespół Raynauda, chromanie przestankowe), ponieważ mogą się one nasilić;

 z blokiem przedsionkowo-komorowym pierwszego stopnia, z powodu ujemnego wpływu leków beta-adrenolitycznych na czas przewodzenia;

 z dławicą Prinzmetala, z powodu niehamowanego skurczu tętnic wieńcowych na skutek pobudzenia receptorów alfa-adrenergicznych - leki beta-adrenolityczne mogą zwiększać liczbę napadów dławicowych i wydłużać czas ich trwania.

Zasadniczo nie zaleca się jednoczesnego stosowania nebiwololu z antagonistami wapnia typuwerapamilu i diltiazemu, jak również z lekami przeciwarytmicznymi klasy I oraz lekamiprzeciwnadciśnieniowymi działającymi ośrodkowo - szczegółowe informacje, patrz punkt 4.5.

Metabolizm i układ wewnątrzwydzielniczy

Nebiwolol nie wpływa na stężenie glukozy u pacjentów z cukrzycą. Należy jednak zachowaćostrożność podczas stosowania produktu w tej grupie pacjentów, ponieważ nebiwolol może maskowaćniektóre objawy hipoglikemii (tachykardia, kołatanie serca).

Leki beta-adrenolityczne mogą maskować objawy nadczynności tarczycy (tachykardia). Nagłeodstawienie nebiwololu może nasilić te objawy.

Układ oddechowy

Zaleca się ostrożne stosowanie leków beta-adrenolitycznych u pacjentów z przewlekłymi obturacyjnymi chorobami płuc, ponieważ leki te mogą nasilać skurcz dróg oddechowych.

Inne

Pacjenci z łuszczycą w wywiadzie mogą być leczeni lekami beta-adrenolitycznymi jedynie podokładnej ocenie stosunku korzyści do ryzyka ich zastosowania.

Leki beta-adrenolityczne mogą zwiększać wrażliwość na alergeny oraz nasilać reakcje anafilaktyczne.

Rozpoczęcie leczenia przewlekłej niewydolności serca nebiwololem wymaga monitorowania stanupacjenta. Dawkowanie i sposób podawania leku, patrz punkt 4.2. Nie należy nagle przerywać leczenia,o ile nie jest to wyraźnie wskazane. Dalsze informacje, patrz punkt 4.2.

Produkt leczniczy zawiera laktozę. Nie należy go stosować u pacjentów z rzadko występującądziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłanianiaglukozy-galaktozy.

4

4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Interakcje farmakodynamiczne

Niżej wymienione interakcje odnoszą się do wszystkich beta-adrenolityków.

Leczenie skojarzone niezalecane

Leki przeciwarytmiczne klasy I (chinidyna, hydrochinidyna, cybenzolina, flekainid, dyzopiramid,lidokaina, meksyletyna, propafenon): możliwe nasilenie wpływu na czas przewodzeniaprzedsionkowo-komorowego oraz nasilenie działania inotropowego ujemnego (patrz punkt 4.4).

Antagoniści wapnia typu werapamilu/ diltiazemu: negatywny wpływ na kurczliwość i przewodzenieprzedsionkowo-komorowe. Dożylne podanie werapamilu pacjentom stosującym leki beta-adrenolityczne może prowadzić do ciężkiego niedociśnienia tętniczego i bloku przedsionkowo-komorowego (patrz punkt 4.4).

Leki przeciwnadciśnieniowe o działaniu ośrodkowym (klonidyna, guanfacyna, moksonidyna,metylodopa, rylmenidyna): jednoczesne stosowanie leków przeciwnadciśnieniowych o działaniuośrodkowym może nasilać objawy niewydolności serca poprzez zmniejszenie ośrodkowego napięciawspółczulnego (zwolnienie czynności serca i pojemności minutowej serca, rozszerzenie naczyńkrwionośnych) (patrz punkt 4.4). Nagłe przerwanie stosowania leku, szczególnie przed odstawieniemleku blokującego receptory beta-adrenergiczne, może zwiększać ryzyko “nadciśnienia z odbicia”.

Leczenie skojarzone, które należy stosować z zachowaniem ostrożności

Leki przeciwarytmiczne klasy III (amiodaron): możliwe nasilenie wpływu na czas przewodzeniaprzedsionkowo-komorowego.

Leki znieczulające - wziewne pochodne halogenowe: jednoczesne stosowanie beta-adrenolityków ileków znieczulających może osłabiać tachykardię odruchową i zwiększać ryzyko niedociśnieniatętniczego (patrz punkt 4.4). Jako zasadę ogólną trzeba przyjąć, że należy unikać nagłego przerwaniastosowania leku blokującego receptory beta-adrenergiczne. Należy poinformować lekarzaanestezjologa, że pacjent jest leczony produktem Nebivolol Aurovitas.

Insulina i doustne leki przeciwcukrzycowe: mimo że nebiwolol nie wpływa na stężenie glukozy, jego jednoczesne stosowanie może maskować niektóre objawy hipoglikemii (kołatanie serca, tachykardia).

Baklofen (lek zmniejszający napięcie mięśni), amifostyna (lek wspomagający podczas leczeniaprzeciwnowotworowego): jednoczesne stosowanie z lekami obniżającymi ciśnienie prawdopodobnienasila zmniejszenie ciśnienia tętniczego, dlatego należy odpowiednio dostosować dawkę leku owłaściwościach przeciwnadciśnieniowych.

Leczenie skojarzone, które należy rozważyć

Glikozydy naparstnicy: jednoczesne stosowanie może wydłużać czas przewodzenia przedsionkowo-komorowego. Badania kliniczne z zastosowaniem nebiwololu nie wykazały interakcji z glikozydaminaparstnicy. Nebiwolol nie wpływa na kinetykę digoksyny.

Antagoniści wapnia z grupy dihydropirydyny (amlodypina, felodypina, lacydypina, nifedypina,nikardypina, nimodypina, nitrendypina): jednoczesne stosowanie może zwiększać ryzykoniedociśnienia tętniczego. U pacjentów z niewydolnością serca nie można również wykluczyćzwiększenia ryzyka dalszego pogorszenia czynności skurczowej komór.

Leki przeciwpsychotyczne, przeciwdepresyjne (pochodne fenotiazyny, trójpierścieniowe lekiprzeciwdepresyjne, barbiturany): jednoczesne stosowanie może nasilać hipotensyjne działanie lekówbeta-adrenolitycznych (działanie addytywne).

Niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ): brak wpływu na hipotensyjne działanie nebiwololu.

5

Leki sympatykomimetyczne: jednoczesne stosowanie może osłabiać działanie beta-adrenolityków. Lekibeta-adrenolityczne mogą prowadzić do niehamowanej aktywności alfa-adrenergicznej lekówsympatykomimetycznych o działaniu zarówno na receptory alfa- jak i beta-adrenergiczne (ryzykonadciśnienia, ciężkiej bradykardii i bloku serca).

Interakcje farmakokinetyczne

Ponieważ metabolizm nebiwololu odbywa się za pośrednictwem izoenzymu CYP2D6, jednoczesnepodawanie z substancjami hamującymi aktywność tego enzymu, a w szczególności z paroksetyną,fluoksetyną, tiorydazyną i chinidyną, może prowadzić do zwiększenia stężenia nebiwololu w osoczu,co wiąże się ze zwiększeniem ryzyka wystąpienia nadmiernej bradykardii i działań niepożądanych.

Jednoczesne stosowanie z cymetydyną powoduje zwiększenie stężenia nebiwololu w osoczu, bezwpływu na działanie kliniczne. Jednoczesne zastosowanie z ranitydyną nie miało wpływu nafarmakokinetykę nebiwololu. Możliwe jest jednoczesne stosowanie produktu Nebivolol Aurovitas ileków zobojętniających kwas żołądkowy, pod warunkiem, że produkt Nebivolol Aurovitas jestprzyjmowany z posiłkiem, a lek zobojętniający pomiędzy posiłkami.

Jednoczesne zastosowanie nebiwololu z nikardypiną powodowało niewielkie zwiększenie stężenia obuleków w osoczu, bez wpływu na działanie kliniczne. Jednoczesne podanie alkoholu, furosemidu lubhydrochlorotiazydu nie miało wpływu na farmakokinetykę nebiwololu. Nebiwolol nie ma wpływu anina farmakokinetykę, ani na farmakodynamikę warfaryny.

4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Ciąża

Nebiwolol wykazuje działanie farmakologiczne, które może mieć szkodliwy wpływ na ciążę i (lub)płód/noworodka. Leki beta–adrenolityczne zmniejszają przepływ krwi przez łożysko, co możespowodować opóźnienie wzrostu, wewnątrzmaciczne obumarcie płodu, poronienie lub poródprzedwczesny. U płodu i noworodka mogą wystąpić działania niepożądane (np. hipoglikemia ibradykardia). Jeżeli podawanie leków blokujących receptory beta-adrenergiczne jest konieczne, zalecasię stosowanie wybiórczych beta1- adrenolityków.

Nebiwololu nie należy stosować w okresie ciąży, chyba że jest to bezwzględnie konieczne. Jeżelileczenie nebiwololem jest konieczne, należy monitorować maciczno-łożyskowy przepływ krwi orazrozwój płodu. W przypadku wystąpienia szkodliwego wpływu na przebieg ciąży lub płód, należyrozważyć leczenie alternatywne. Należy monitorować stan kliniczny noworodka. Objawy hipoglikemiii bradykardii najczęściej występują w ciągu pierwszych trzech dni po porodzie.

Karmienie piersią

Badania na zwierzętach wykazały przenikanie nebiwololu do mleka samic. Nie wiadomo, czynebiwolol przenika do mleka kobiecego. Większość leków beta-adrenolitycznych, zwłaszczazwiązków lipofilnych, takich jak nebiwolol i jego czynne metabolity, przenika w zmiennych ilościachdo mleka kobiecego.

W związku z tym nie zaleca się karmienia piersią podczas stosowania nebiwololu.

4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Nie przeprowadzono badań dotyczących wpływu produktu na zdolność prowadzenia pojazdów iobsługiwania maszyn. Badania farmakodynamiczne wykazały, że nebiwolol nie wpływa na czynnościpsychoruchowe. W trakcie prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn należy pamiętać omożliwości sporadycznego występowania zawrotów głowy i zmęczenia.

4.8 Działania niepożądane

Ze względu na różnice w chorobach podstawowych, działania niepożądane podano osobno dlanadciśnienia tętniczego i przewlekłej niewydolności serca.

6

Nadciśnienie tętnicze

W tabeli poniżej przedstawiono zgłoszone działania niepożądane, pogrupowane według klasyfikacjiukładowo-narządowej oraz częstości występowania. Działania niepożądane w większości przypadkówsą łagodne lub umiarkowane.

Klasyfikacja

układowo-

narządowa

Często

(≥1/100 do <

1/10)

Niezbyt często

(≥1/1 000 do < 1/100)

Bardzo

rzadko

(< 1/10 000)

Nie znana

Zaburzenia układu

immunologicznego

Obrzęk

naczynioruchowy,

nadwrażliwość

Zaburzenia psychiczne Koszmary senne,

depresja

Zaburzenia układu Ból głowy,

nerwowego zawroty głowy

pochodzenia

ośrodkowego,

parestezja

Zaburzenia oka Zaburzenia widzenia

Omdlenie

Zaburzenia serca

Zaburzenia

naczyniowe

Zaburzenia układu

oddechowego, klatki

piersiowej i

śródpiersia

Zaburzenia żołądka i

jelit

Bradykardia,

niewydolność serca,

zwolnienie

przewodzenia

przedsionkowo-

komorowego i (lub)

blok przedsionkowo-

komorowy

Niedociśnienie

tętnicze, chromanie

przestankowe (lub jego

nasilenie)

Duszność Skurcz oskrzeli

Zaparcie,

nudności,

biegunka

Niestrawność, wzdęcie,

wymioty

Zaburzenia skóry i

tkanki podskórnej

Świąd, wysypka

rumieniowa

Nasilenie

łuszczycy

Pokrzywka

Zaburzenia układu

rozrodczego i piersi

Zaburzenia ogólne i

stany w miejscu

podania

Zmęczenie,

obrzęk

Impotencja

Ponadto, podczas stosowania niektórych leków blokujących receptory beta-adrenergiczne,obserwowano następujące działania niepożądane: omamy, psychozy, dezorientację, oziębienie i (lub)zasinienie kończyn, objaw Raynauda, suchość spojówek, oraz zespół oczno-śluzówkowo-skórnytypowy dla praktololu.

Przewlekła niewydolność serca

Dane dotyczące działań niepożądanych u pacjentów z przewlekłą niewydolnością serca pochodzą z jednego badania klinicznego kontrolowanego placebo, w którym wzięło udział 1067 pacjentów

7

otrzymujących nebiwolol oraz 1061 pacjentów otrzymujących placebo. W badaniu tym, łącznie 449pacjentów leczonych nebiwololem (42,1%) zgłaszało działania niepożądane z co najmniejprawdopodobnym związkiem przyczynowo-skutkowym, wobec 334 pacjentów otrzymującychplacebo (31,5%). Najczęściej zgłaszanymi działaniami niepożądanymi u pacjentów otrzymującychnebiwolol były bradykardia i zawroty głowy, oba występowały u około 11% pacjentów. U pacjentówotrzymujących placebo działania te wystąpiły odpowiednio u około 2% i 7%.

Zgłaszano następującą częstość występowania działań niepożądanych (przynajmniej prawdopodobnyzwiązek przyczynowo-skutkowy ze stosowaniem leku), które uznano za szczególnie związane zleczeniem przewlekłej niewydolności serca:

 Nasilenie objawów niewydolności serca wystąpiło u 5,8% pacjentów leczonych nebiwololem

wobec 5,2% pacjentów otrzymujących placebo.

 Niedociśnienie ortostatyczne była zgłaszane przez 2,1% pacjentów leczonych nebiwololem

wobec 1,0% pacjentów otrzymujących placebo.

 Nietolerancja leku wystąpiła u 1,6% pacjentów leczonych nebiwololem wobec 0,8% pacjentów

otrzymujących placebo.

 Blok przedsionkowo-komorowy pierwszego stopnia wystąpił u 1,4% pacjentów leczonych

nebiwololem wobec 0,9% pacjentów otrzymujących placebo.

 Obrzęk kończyn dolnych zgłaszany był przez 1,0% pacjentów leczonych nebiwololem wobec

0,2% pacjentów otrzymujących placebo.

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działańniepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowaniaproduktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszaćwszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem

Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów LeczniczychUrzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów BiobójczychAl. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa

tel.: + 48 22 49 21 301, faks: + 48 22 49 21 309, e-mail:

[email protected]

Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

4.9 Przedawkowanie

Brak danych dotyczących przedawkowania nebiwololu.

Objawy przedawkowania

Objawy przedawkowania leków beta-adrenolitycznych to: bradykardia, niedociśnienie tętnicze, skurczoskrzeli oraz ostra niewydolność serca.

Leczenie przedawkowania

W przypadku przedawkowania lub reakcji nadwrażliwości, pacjenta należy ściśle obserwować i leczyćna oddziale intensywnej opieki medycznej. Należy kontrolować stężenie glukozy we krwi.Wchłanianiu produktu pozostającego w przewodzie pokarmowym można zapobiec stosując płukanieżołądka oraz podając węgiel aktywny i środki przeczyszczające. Może okazać się koniecznezastosowanie sztucznego oddychania. Bradykardię i nasilone reakcje ze strony nerwu błędnego należyleczyć podając atropinę lub metyloatropinę. Niedociśnienie i wstrząs należy leczyć podając osocze lubprodukty osoczozastępcze oraz, w razie potrzeby, katecholaminy. Blokowaniu receptorów beta-adrenergicznych można przeciwdziałać podając w powolnym wlewie dożylnym izoprenalinychlorowodorek, rozpoczynając od dawki około 5 μg/min lub dobutaminę, rozpoczynając od dawkiokoło 2,5 μg/min, aż do uzyskania pożądanego działania. W przypadku braku reakcji na leczeniemożna podać izoprenalinę jednocześnie z dopaminą. W przypadku, gdy powyższe sposoby okażą sięnieskuteczne, należy rozważyć dożylne podanie glukagonu w dawce 50-100 μg/kg mc.W razie konieczności dawkę można powtórzyć w ciągu godziny, a następnie, jeśli okaże się tokonieczne, podać glukagon we wlewie dożylnym w dawce 70 μg/kg mc./godz. W skrajnychprzypadkach bradykardii opornej na leczenie farmakologiczne może okazać się koniecznewszczepienie stymulatora serca.

8

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1 Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna: wybiórcze beta-adrenolityki, kod ATC: C07AB12

Nebiwolol jest racematem dwóch enancjomerów: SRRR-nebiwololu (lub d-nebiwololu) i RSSS-nebiwololu (lub l-nebiwololu). Produkt wykazuje dwa działania farmakologiczne: Nebiwolol jest kompetycyjnym i wybiórczym lekiem beta-adrenolitycznym: działanie to jest przypisywane enancjomerowi SRRR (d-enancjomer).

 Wykazuje łagodne działanie rozszerzające naczynia krwionośne, które wynika z oddziaływania

na szlak przemian metabolicznych L-arginina/tlenek azotu.

Pojedyncze oraz wielokrotnie podawane dawki nebiwololu powodują zwolnienie czynności serca iobniżenie ciśnienia tętniczego, w spoczynku, jak i podczas wysiłku fizycznego, zarówno u osób zprawidłowym ciśnieniem, jak i z nadciśnieniem tętniczym. Działanie przeciwnadciśnienioweutrzymuje się podczas długotrwałego leczenia.

Stosowanie dawek leczniczych nie wywołuje działania blokującego receptory alfa-adrenergiczne.

Zarówno w czasie krótkotrwałego, jak i długotrwałego leczenia nebiwololem, u pacjentów znadciśnieniem tętniczym dochodzi do zmniejszenia układowego oporu naczyniowego. Pomimozwolnienia czynności serca, zmniejszenie pojemności minutowej serca w spoczynku i w czasiewysiłku może być ograniczone przez zwiększenie objętości wyrzutowej. Kliniczne znaczenie tychróżnic hemodynamicznych w porównaniu z innymi beta1-adrenolitykami, nie jest w pełni poznane.

U pacjentów z nadciśnieniem tętniczym nebiwolol nasila, zależną od tlenku azotu, reakcję naczyńkrwionośnych na acetylocholinę (ACh), która jest osłabiona u pacjentów z zaburzeniami czynnościśródbłonka.

W badaniu kontrolowanym placebo, dotyczącym śmiertelności-chorobowości, przeprowadzonym zudziałem 2128 pacjentów w wieku ≥ 70 lat (średnio 75,2 roku), ze stabilną przewlekłą niewydolnościąserca, z zaburzeniem frakcji wyrzutowej lewej komory lub bez takiego zaburzenia (średnia LVEF:36±12,3%, z następującym rozkładem: LVEF poniżej 35% u 56% pacjentów, LVEF pomiędzy 35% a45% u 25% pacjentów i LVEF powyżej 45% u 19% pacjentów), obserwowanych średnio przez okres20 miesięcy, nebiwolol podawany jako uzupełnienie terapii standardowej znacząco przedłużał czas dowystąpienia zgonu lub hospitalizacji z przyczyn sercowo – naczyniowych (pierwszorzędowy punktkońcowy dla skuteczności), ze względnym zmniejszeniem ryzyka o 14% (zmniejszenie bezwzględne:4,2%). Takie zmniejszenie ryzyka wystąpiło po 6 miesiącach leczenia i utrzymywało się przez całyokres terapii (średnio 18 miesięcy). Wpływ nebiwololu był niezależny od wieku, płci i frakcjiwyrzutowej lewej komory badanej populacji. Korzystny wpływ na śmiertelność ze wszystkichprzyczyn nie osiągnął znamienności statystycznej w odniesieniu do placebo (bezwzględnezmniejszenie: 2,3%).

U pacjentów leczonych nebiwololem obserwowano zmniejszenie częstości występowania nagłych zgonów (4,1% wobec 6,6%, zmniejszenie względne o 38%).

Badania in vitro i in vivo na zwierzętach dowiodły, że nebiwolol nie wykazuje wewnętrznej aktywności sympatykomimetycznej.

Badania in vitro i in vivo na zwierzętach wykazały również, że nebiwolol stosowany w dawkach farmakologicznych nie wykazuje działania stabilizującego błonę komórkową.

9

W badaniach u zdrowych ochotników, nebiwolol nie wykazywał znaczącego wpływu na maksymalnąwydolność wysiłkową i wytrzymałość.

5.2 Właściwości farmakokinetyczne

Wchłanianie

Oba enancjomery nebiwololu są szybko wchłaniane po podaniu doustnym. Pokarm nie ma wpływu nawchłanianie nebiwololu; produkt może być przyjmowany podczas posiłku lub niezależnie odposiłków.

Dystrybucja

Oba enancjomery w osoczu wiążą się głównie z albuminami.Stopień wiązania z białkami osocza wynosi 98,1% dla SRRR-nebiwololu i 97,9% dla RSSS-nebiwololu.

Metabolizm

Nebiwolol jest w dużym stopniu metabolizowany, częściowo do aktywnych pochodnychhydroksylowych. Nebiwolol jest metabolizowany w procesach alicyklicznej i aromatycznejhydroksylacji, poprzez N-dealkilację oraz sprzęganie z kwasem glukuronowym; ponadto, zpochodnych hydroksylowych powstają glukuronidy. Metabolizm nebiwololu przez aromatycznąhydroksylację jest zależny od genetycznego polimorfizmu utleniania, związanego z enzymemCYP2D6. Dostępność biologiczna nebiwololu po podaniu doustnym wynosi około 12% u osób zszybkim metabolizmem i jest niemal całkowita u osób z wolnym metabolizmem. W staniestacjonarnym i po zastosowaniu takich samych dawek, maksymalne stężenie niezmienionegonebiwololu w osoczu jest ok. 23 razy większe u osób wolno metabolizujących, w porównaniu zosobami o szybkim metabolizmie. Jeżeli uwzględni się produkt w postaci niezmienionej oraz jegoczynne metabolity, stężenia w osoczu różnią się 1,3 do 1,4-krotnie. Z powodu różnej szybkościmetabolizmu, dawki nebiwololu należy ustalać indywidualnie, w zależności od potrzeb pacjenta:osoby z wolnym metabolizmem mogą wymagać stosowania mniejszych dawek.

U osób z szybkim metabolizmem okres półtrwania w fazie eliminacji enancjomerów nebiwololuwynosi średnio 10 godzin. U osób z wolnym metabolizmem jest od 3 do 5 razy dłuższy. U osób zszybkim metabolizmem stężenie enancjomeru RSSS w osoczu jest nieco większe od stężeniaenancjomeru SRRR. Różnica ta jest większa u osób wolno metabolizujących. U osób z szybkimmetabolizmem okres półtrwania w fazie eliminacji metabolitów hydroksylowych obu enancjomerówwynosi średnio 24 godziny. Jest on około dwa razy dłuższy u osób z wolnym metabolizmem.

U większości pacjentów (z szybkim metabolizmem) stężenie w osoczu w stanie stacjonarnym jestosiągane w ciągu 24 godzin dla nebiwololu oraz w ciągu kilku dni dla metabolitów hydroksylowych.

Stężenie nebiwololu w osoczu jest proporcjonalne do dawek w zakresie 1-30 mg. Wiek nie ma wpływu na farmakokinetykę nebiwololu.

Eliminacja

Tydzień po podaniu produktu, 38% podanej dawki wydala się z moczem, a 48% z kałem. Wydalanie przez nerki niezmienionego nebiwololu wynosi poniżej 0,5% podanej dawki.

5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

Dane niekliniczne wynikające z konwencjonalnych badań dotyczących genotoksyczności ipotencjalnego działania rakotwórczego nie ujawniają szczególnego zagrożenia dla ludzi.

6. DANE FARMACEUTYCZNE

6.1 Wykaz substancji pomocniczych

10

Laktoza jednowodnaSkrobia kukurydzianaKroskarmeloza sodowaHypromeloza 15 cp Polisorbat 80

Krzemionka koloidalna bezwodnaCeluloza mikrokrystalicznaMagnezu stearynian

6.2 Niezgodności farmaceutyczne

Nie dotyczy.

6.3 Okres ważności

2 lata

6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania produktu leczniczego.

6.5 Rodzaj i zawartość opakowania

Produkt Nebivolol Aurovitas, tabletki jest dostępny w blistrach PVC/Aluminium w tekturowympudełku oraz pojemniku z HDPE z zakrętką z PP z zabezpieczeniem gwarancyjnym, w tekturowympudełku.

Blistry: 14, 28, 30, 50, 60, 90 i 100 tabletek.

Pojemnik z HDPE: 250 tabletek.

Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego

do stosowania

Wszelkie niewykorzystane resztki produktu lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.

7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA

DOPUSZCZENIE DO OBROTU

Aurovitas Pharma Polska Sp. z.o.o.ul. Sokratesa 13D lokal 2701-909 Warszawa

8. NUMER(Y) POZWOLENIA(Ń) NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO

OBROTU / DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA

Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu:

11

10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU

CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO

12