Równoczesne podawanie z inhibitorami proteazy wirusa HIVNie zaleca się podawania pantoprazolu jednocześnie z inhibitorami proteazy wirusa HIV, którychwchłanianie zależy od kwaśnego pH w żołądku, takimi jak atazanawir, gdyż może to znaczącozmniejszyć ich biodostępność (patrz punkt 4.5).
Wpływ na wchłanianie witaminy B12
Pantoprazol, podobnie jak inne leki hamujące wytwarzanie kwasu, może zmniejszać wchłanianiewitaminy B12 (cyjanokobalaminy) w następstwie hipo- lub achlorhydrii. Należy to brać pod uwagęu pacjentów ze zmniejszonymi zapasami organizmu lub czynnikami ryzyka zmniejszenia wchłanianiawitaminy B12 w przypadku długotrwałego leczenia, lub jeśli wystąpią odpowiednie objawy kliniczne.
Długotrwałe leczenie
W przypadku długotrwałego leczenia, w szczególności dłuższego niż 1 rok, pacjenci powinni byćobjęci regularną kontrolą lekarską.
Zakażenia przewodu pokarmowego spowodowane przez bakterieLeczenie produktem Panprazox 20 mg może powodować niewielki wzrost ryzyka zakażeń przewodupokarmowego wywołanych bakteriami z rodziny Salmonella i Campylobacter lub Clostridiumdifficile.
Hipomagnezemia
U pacjentów leczonych inhibitorami pompy protonowej (ang. proton pump inhibitors, PPIs), jak pantoprazol, przez co najmniej trzy miesiące oraz u większości pacjentów przyjmujących PPI przez rok, odnotowano przypadki występowania ciężkiej hipomagnezemii. Mogą występować ciężkie objawy hipomagnezemii, takie jak zmęczenie, tężyczka, majaczenie, drgawki, zawroty głowy oraz arytmie komorowe, jednakże mogą one rozpocząć się niepostrzeżenie i pozostać niezauważone. U pacjentów najbardziej dotkniętych chorobą, hipomagnezemia zmniejszyła się po uzupełnieniu niedoborów magnezu i odstawieniu inhibitorów pompy protonowej.
U pacjentów, u których przypuszcza się, że leczenie będzie długotrwałe lub u pacjentówprzyjmujących inhibitory pompy protonowej łącznie z digoksyną lub produktami leczniczymimogącymi wywołać hipomagnezemię (np. diuretyki), należy rozważyć pomiar stężenia magnezu wekrwi przed rozpoczęciem leczenia inhibitorami pompy protonowej oraz okresowe pomiary w trakcieleczenia.
Złamania kości
Inhibitory pompy protonowej, szczególnie jeśli stosowane długotrwale w dużych dawkach (> 1 roku),mogą u osób w podeszłym wieku lub w obecności innych uznanych czynników ryzyka,
w nieznacznym stopniu zwiększać ryzyko wystąpienia złamań kości stawu biodrowego, nadgarstkalub kręgosłupa. Badania obserwacyjne wskazują, że inhibitory pompy protonowej mogą zwiększaćogólne ryzyko wystąpienia złamań o 10-40%. Zwiększenie ryzyka może również wynikać z innychczynników. Pacjenci zagrożeni osteoporozą powinni być poddani opiece zgodne z aktualnymiwytycznymi klinicznymi oraz powinni spożywać odpowiednią ilość witaminy D oraz wapnia.
Podostra postać skórna tocznia rumieniowatego (SCLE)
Stosowanie inhibitorów pompy protonowej jest związane ze sporadycznym występowaniem SCLE.Jeśli pojawią się zmiany skórne, zwłaszcza w miejscach narażonych na działanie promienisłonecznych, z jednoczesnym bólem stawów, pacjent powinien niezwłocznie poszukać pomocymedycznej, a lekarz powinien rozważyć możliwość przerwania stosowania produktu Panprazox.Wystąpienie SCLE w wyniku wcześniejszego leczenia inhibitorem pompy protonowej możezwiększyć ryzyko SCLE w wyniku leczenia innymi inhibitorami pompy protonowej.
Wpływ na wyniki badań laboratoryjnych
Zwiększenie stężenia chromograniny A (CgA) może zakłócać badania wykrywające obecność guzówneuroendokrynnych. Aby tego uniknąć, należy przerwać leczenie produktem Panprazox na conajmniej 5 dni przed pomiarem stężenia CgA (patrz punkt 5.1). Jeżeli po pomiarze wstępnym wartościstężenia CgA i gastryny nadal wykraczają poza zakres referencyjny, pomiary należy powtórzyć po14 dniach od zaprzestania leczenia inhibitorami pompy protonowej.
3