CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO
1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO
Acebutolol Aurovitas, 200 mg, tabletki powlekaneAcebutolol Aurovitas, 400 mg, tabletki powlekane
2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY
Każda tabletka powlekana zawiera 200 mg acebutololu (w postaci acebutololu chlorowodorku).Każda tabletka powlekana zawiera 400 mg acebutololu (w postaci acebutololu chlorowodorku).
Substancja pomocnicze o znanym działaniu:
Każda tabletka powlekana 200 mg zawiera 26 mg laktozy jednowodnej.Każda tabletka powlekana 400 mg zawiera 52 mg laktozy jednowodnej.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA
Tabletka powlekana
Acebutolol Aurovitas, 200 mg, tabletki powlekane:
Białe lub prawie białe, okrągłe, obustronnie wypukłe tabletki powlekane o średnicy 10,1 mm, zwytłoczonym po jednej stronie oznakowaniem AC” i 2” rozdzielonym linią podziału oraz gładkie podrugiej stronie.
Acebutolol Aurovitas, 400 mg, tabletki powlekane:
Białe lub prawie białe, podłużne, obustronnie wypukłe tabletki powlekane o długości 17,15 mm iśrednicy korpusu 8.42 mm, z wytłoczonym po jednej stronie oznakowaniem AC” i4” rozdzielonymlinią podziału oraz gładkie po drugiej stronie.
Tabletkę można podziel na równe dawki.
4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE
4.1 Wskazania do stosowania
Leczenie nadciśnienia tętniczego, dławicy piersiowej i opanowanie tachyarytmii.
4.2 Dawkowanie i sposób podawania
Dawkowanie
Dawkowanie i czas leczenia powinny być oparte na indywidualnej reakcji pacjenta i odpowiednio monitorowane przez lekarza prowadzącego.
Jeśli chce się zakończyć długotrwałe leczenie, odstawienie beta-adrenolityków należy osiągnąć poprzez stopniowe zmniejszanie dawki.
Nadciśnienie tętnicze
Zazwyczaj początkowa dawka dobowa wynosi 400 mg. Na podstawie badań farmakokinetycznych zalecasię podawanie całej dawki jednorazowo rano. W wyjątkowych sytuacjach dzienną dawkę możnapodzielić na dwie oddzielne dawki po 200 mg, podawane rano i wieczorem.
Jeśli w ciągu dwóch tygodni odpowiedź na leczenie nie jest wystarczająca, dawkę można zwiększyć do
1
400 mg doustnie dwa razy na dobę; u niektórych pacjentów może być konieczna doustna dawka 1200 mgna dobę, podawana jako 800 mg rano i 400 mg wieczorem. Dalsze zmniejszenie ciśnienia krwi możnauzyskać przez równoczesne podawanie diuretyku tiazydowego lub innego lekuprzeciwnadciśnieniowego.
Dusznica bolesna
Początkowa dawka wynosi 400 mg doustnie raz na dobę do śniadania lub 200 mg dwa razy na dobę. Wciężkich postaciach może być wymagane zastosowanie do 300 mg trzy razy na dobę. Maksymalnie do1200 mg na dobę.
Arytmie serca
Przy podawaniu doustnym zaleca się początkową dawkę 200 mg. Dobowa dawka wywierającadługotrwałe działanie antyarytmiczne powinna wynosić od 400 do 1200 mg na dobę. To czy dawka jestodpowiednia można ocenić na podstawie indywidualnej odpowiedzi organizmu, a lepszą kontrolę możnauzyskać za pomocą dawek podzielonych zamiast dawek pojedynczych. Może minąć do trzech godzin,zanim efekt antyarytmiczny stanie się widoczny.
Zaburzenia czynności nerek
Dawkowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek powinno być oparte na klirensie kreatyniny. Klirens kreatyniny 25-50 ml / min, dawkę należy zmniejszyć o 50%.
Klirens kreatyniny < 25 ml / min, dawkę należy zmniejszyć o 75% (patrz punkt 4.4).
Osoby w podeszłym wieku
Nie ma szczególnych zaleceń dotyczących dawkowania u osób w podeszłym wieku z prawidłowąszybkością filtracji kłębuszkowej. Jeśli występuje umiarkowane do ciężkiego zaburzenie czynnościnerek, konieczne jest zmniejszenie dawki (patrz punkt 4.4).
Dzieci i młodzież
Nie ustalono dawki dla dzieci i młodzieży.
Nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności produktu leczniczego Acebutolol Aurovitas u dzieci.
Brak dostępnych danych.
Sposób podania Podanie doustne.
Dla wszystkich wskazań zaleca się, aby początkowo stosować najniższą zalecaną dawkę.Produkt leczniczy Acebutolol Aurovitas należy połykać popijając szklanką wody, nie żuć ani nierozkrusz.
4.3 Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną lub którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.
Bezwzględnym przeciwwskazaniem jest wstrząs kardiogenny. Należy zachować najwyższą ostrożność u pacjentów z ciśnieniem krwi 100/60 mmHg lub niższym.
Acebutolol jest również przeciwwskazany u pacjentów: z astmą i przewlekłą obturacyjną chorobą płuc w ciężkich postaciach, z blokiem serca drugiego i trzeciego stopnia, z dławicą Prinzmetala,
z zespołem chorego węzła zatokowo-przedsionkowego, ze znaczną bradykardią (< 45 50 uderzeń serca na minutę), z objawem Raynauda i (lub) chorobą tętnic obwodowych w ich ciężkich postaciach, z ostrą niewydolnością serca,
z kwasicą metaboliczną,
z ciężkimi zaburzeniami krążenia obwodowego,
2
z nieleczonym guzem chromochłonnym rdzenia nadnerczy, jednocześnie stosujących floktafeninę lub sultopryd (parz punkt 4.5), z anafilaksją w wywiadzie,
karmiących piersią.
4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
Zaburzenie czynności nerek:
Zaburzenie czynności nerek nie jest przeciwwskazaniem do stosowania acebutololu, który ma zarównonerkowe jak i nienerkowe szlaki wydalnicze. Należy zachować ostrożność podając wysokie dawkipacjentom z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek, ponieważ w takich okolicznościach może dojść dokumulacji.
U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek częstość dawkowania nie powinna być większa niż 1 raz nadobę. Wskazówka: dawkę należy zmniejszyć o 50% gdy wskaźniki przesączania kłębuszkowegoznajdują się pomiędzy 25-50 ml/ min oraz o 75% kiedy poniżej 25 ml/min (parz punkt 4.2).
Astma i przewlekła obturacyjna choroba płuc:
Skurcz oskrzeli wywołany lekiem jest zazwyczaj co najmniej częściowo odwracalny poprzez zastosowanie odpowiedniego agonisty.
Chociaż kardioselektywne beta-adrenolityki mogą mieć mniejszy wpływ na czynność płuc niżnieselektywne beta-adrenolityki, tak jak w przypadku wszystkich beta-adrenolityków, należy ich unikaću pacjentów z obturacyjną chorobą dróg oddechowych, chyba że istnieją przekonujące kliniczne powodyich stosowania. Tam gdzie istnieją takie powody, kardioselektywne beta-adrenolityki należy stosować znajwyższą ostrożnością.
Bradykardia:
Beta-adrenolityki mogą wywoływać bradykardię. W takich przypadkach dawkę należy zmniejszyć.Mogą być stosowane u pacjentów ze skutecznie leczoną niewydolnością serca (parz punkt 4.3).
Blok przedsionkowo-komorowy pierwszego stopnia:
Biorąc pod uwagę ich ujemny efekt dromotropowy, należy zachować ostrożność przy stosowaniu beta-adrenolityków u pacjentów z blokiem przedsionkowo-komorowym pierwszego stopnia.
Dusznica Prinzmetala:
Beta-adrenolityki mogą zwiększać liczbę i czas trwania napadów u pacjentów z dusznicą odmienną.
Zaburzenia krążenia obwodowego:
U pacjentów z zaburzeniami tętnic obwodowych (choroba lub zespół Raynauda, zapalenie tętnic lubprzewlekła choroba tętnic kończyn dolnych), beta-adrenolityki mogą powodować nasilenie tychzaburzeń.
Guz chromochłonny:
Zastosowanie beta-adrenolityków w leczeniu nadciśnienia tętniczego spowodowanego leczeniem guzachromochłonnego wymaga ścisłego monitorowania ciśnienia krwi.Powinny być stosowane tylko u pacjentów z guzem chromochłonnym leczonym receptorem alfa-adrenergicznym.
Osoby w podeszłym wieku
U osób w podeszłym wieku konieczne jest bezwzględne przestrzeganie przeciwwskazań. Należyzachować ostrożność, rozpocząć leczenie niską dawką i ściśle monitorować.
Pacjenci z cukrzycą:
Objawy hipoglikemii mogą być maskowane, szczególnie tachykardia, kołatanie serca i pocenie się.
Tyreotoksykoza:
Acebutolol może maskować objawy tyreotoksykozy i hipoglikemii. U pacjentów z guzem
3
chromochłonnym powinien być stosowany wyłącznie z jednoczesnym leczeniem alfa- adrenoreceptorowym.
Łuszczyca:
Podczas stosowania beta-adrenolityków zgłaszano nasilenie choroby. Pacjenci ze stwierdzoną łuszczycąpowinni przyjmować beta-adrenolityki tylko po dokładnym rozważeniu ryzyka i korzyści takiegoleczenia.
Wrażliwość na antygeny i reakcje anafilaktyczne:
U pacjentów podatnych na ciężkie reakcje anafilaktyczne, niezależnie od ich pochodzenia, szczególnie wprzypadku produktów kontrastowych zawierających jod albo floktafeninę lub podczas leczeniaodczulającego, leczenie beta-adrenolitykiem może prowadzić do pogorszenia reakcji i oporność nazastosowanie adrenaliny w zwykłych dawkach.
Choroba niedokrwienna serca:
Odstawianie leczenia beta-adrenolitykami należy przeprowadzać poprzez stopniowe zmniejszanie dawki; jest to szczególnie ważne u pacjentów z chorobą niedokrwienną serca.
Znieczulenie ogólne:
Beta-adrenolityki powodują osłabienie częstoskurczu odruchowego i zwiększone ryzyko niedociśnienia.Kontynuowane leczenie beta-adrenolitykiem zmniejsza ryzyko arytmii, niedokrwienia mięśniasercowego i kryzysu nadciśnieniowego. Należy powiedzieć anestezjologowi, że pacjent otrzymuje beta-adrenolityk.
Jeśli konieczne jest przerwanie leczenia, za wystarczające do ponownego pojawienia się wrażliwości na katecholaminy można uznać zawieszenie przez co najmniej 24 godziny.
W niektórych przypadkach nie można przerwać leczenia beta-adrenolitykami:
o u pacjentów z niewydolnością wieńcową pożądane jest kontynuowanie leczenia do czasu operacji, z uwagi na ryzyko związane z nagłym odstawieniem beta-adrenolityków.
o W przypadku nagłego wstrzymania lub braku działania, pacjenta należy chronić przed przewagą nerwu błędnego przez odpowiednią premedykację atropiną, przedłużaną w razie potrzeby.
Znieczulenie należy prowadzić środkami działającymi możliwie najmniej depresyjnie namięsień sercowy i należy uzupełniać utratę krwi.
Należy uwzględnić ryzyko reakcji anafilaktycznej.
Miastenia
U pacjentów z miastenią rzekomoporaźną może prowadzić do nasilenia objawów.
Depresja
Należy zachować ostrożność u pacjentów z depresją.
Pacjenci z rzadką dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy typu Lapp lub nieprawidłowym wchłanianiem glukozy-galaktozy nie powinni przyjmować tego leku.
4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji
Połączenia niezalecane
+ diltiazem, werapamil
Zaburzenia automatyzmu (nadmierna bradykardia, zhamowanie zatokowe), zaburzenia przewodzenia wątrobowego i przedsionkowo-komorowego oraz niewydolność serca.
Takie połączenie powinno być wykonywane tylko pod ścisłym nadzorem klinicznym ielektrokardiograficznym, a zwłaszcza u osób w podeszłym wieku lub na początku leczenia.Acebutolol nie powinien być stosowany z werapamilem, także w dniach po zażyciu werapamilu (lubodwrotnie). Szczególną uwagę należy zwrócić na połączenie z dowolnym innym antagonistą wapnia,szczególnie z diltiazemem.
+ fingolimod
4
Jednoczesne stosowanie fingolimodu z beta-adrenolitykami może nasilać działania niepożądane i nie jestzalecane. Jeżeli konieczne jest jednoczesne podawanie, zaleca się odpowiednie monitorowanie podczasrozpoczynania leczenia, tj. co najmniej monitorowanie nocą.
+ floktafenina
Jednoczesne stosowanie jest przeciwwskazane (parz punkt 4.3).
+ sultopryd
To połączenie jest przeciwwskazane (parz punkt 4.3).
Połączenia wymagające środków ostrożności
+ halogenowane anestetyki lotne
Zmniejszenie reakcji kompensacji sercowo-naczyniowej przez beta-adrenolityki. Hamowanie beta-adrenergiczne może zostać zniesione za pomocą beta-mimetyków podczas operacji.Zasadą jest, że nie należy przerywać leczenia beta-adrenolitykami i unikać nagłego przerwania ichstosowania. Należy poinformować o tym anestezjologa (parz punkt 4.4).
+ amiodaron
Zaburzenia automatyzmu i przewodzenia (tłumienie kompensacyjnych mechanizmów współczulnych). EKG i monitorowanie kliniczne.
Leki przeciwarytmiczne klasy I (np. dizopiramid) i amiodaron mogą zwiększać czas przewodzeniaprzedsionkowego i wywoływać ujemne efekty inotropowe podczas stosowania w połączeniu z beta-adrenolitykami.
+ ośrodkowe leki przeciwnadciśnieniowe
Znaczny wzrost ciśnienia krwi w przypadku nagłego odstawienia głównego lekuprzeciwnadciśnieniowego. Należy unikać nagłego odstawienia głównej terapii hipotensyjnej. Wymaganejest monitorowanie kliniczne pacjenta.
Jeśli stosuje się beta-adrenolityki w połączeniu z klonidyną, przed wycofaniem klonidyny należynajpierw rozważyć stopniowe wycofanie beta-adrenolityków.
+ insulina, meglitynidy, sulfonylomoczniki i gliptyny
Wszystkie beta-adrenolityki mogą maskować pewne objawy hipoglikemii: kołatanie serca i tachykardię.Należy ostrzec pacjenta i wzmocnić, szczególnie na początku leczenia, samokontrolę glikemii (parzpunkt 4.4.)
U pacjentów z niestabilną cukrzycą lub cukrzycą insulinozależną, dawkowanie leków hipoglikemicznych(np. insuliny lub doustnych leków przeciwcukrzycowych) można zmniejszyć. Wiadomo również, żebeta-adrenolityki zmniejszają działanie glibenklamidu.
+ lidokaina stosowana dożylnie
Zwiększone stężenie lidokainy w osoczu z możliwymi neurologicznymi i sercowymi działaniaminiepożądanymi (zmniejszony klirens wątrobowy lidokainy).
Monitorowanie kliniczne, EKG i ewentualnie kontrola stężenia lidokainy w osoczu podczas stosowaniałącznie i po odstawieniu beta-adrenolityków.
W razie potrzeby dostosowanie dawki lidokainy.
+ leki mogące wywołać torsades de pointes
Zwiększone ryzyko arytmii komorowych, w tym torsades de pointes. Wymagane monitorowanie kliniczne i elektrokardiograficzne.
+ leki przeciwarytmiczne klasy I (z wyjątkiem lidokainy)
Zaburzenia kurczliwości, automatyzmu i przewodzenia (tłumienie kompensacyjnych mechanizmów współczulnych). EKG i monitorowanie kliniczne.
Leki przeciwarytmiczne klasy I (np. dizopiramid) i amiodaron mogą zwiększać czas przewodzeniaprzedsionkowego i wywoływać ujemne efekty inotropowe podczas stosowania łącznie z beta-adrenolitykami.
5
Połączenia do rozważenia
+ niesteroidowy środek przeciwzapalny
Zmniejszone działanie przeciwnadciśnieniowe (hamowanie prostaglandyn rozszerzających naczynia krwionośne przez niesteroidowe działanie przeciwzapalne i zatrzymanie płynów przez fenylobutazon).
+ alfa-adrenolityki do celów urologicznych
Zwiększenie działania hipotensyjnego. Zwiększone ryzyko niedociśnienia ortostatycznego.
+ leki hipotensyjne alfa-adrenolityczne
Zwiększenie działania hipotensyjnego. Zwiększone ryzyko niedociśnienia ortostatycznego.
+ bradykardia innego pochodzenia
Ryzyko nadmiernej bradykardii (efekty addytywne).
+ dapoksetyna
Ryzyko wystąpienia zwiększonych działań niepożądanych, takich jak zawroty głowy lub omdlenia.
+ dihydropirydyna
Niedociśnienie, niewydolność serca u pacjentów z utajoną lub nieleczoną skutecznie niewydolnościąserca (sumowanie ujemnych efektów inotropowych). Beta-adrenolityk może dodatkowo zminimalizowaćodruchową reakcję współczulną związaną z nadmiernymi reakcjami hemodynamicznymi.
+ dipirydamol (droga iv - dożylna) Zwiększone działanie przeciwnadciśnieniowe.
+ pilokarpina
Ryzyko nadmiernej bradykardii (addytywna bradykardia).
+ leki powodujące niedociśnienie ortostatyczne (w tym leki przeciwnadciśnieniowe, azotany,inhibitory fosfodiesterazy typu 5, urologiczne alfa-adrenolityki, imipraminowe lekiprzeciwdepresyjne, neuroleptyki fenotiazynowe, agoniści dopaminergiczni, lewodopa)Ryzyko nasilenia niedociśnienia, w tym ortostatycznego.
+ Reakcje krzyżowe związane z wyparciem innych leków z miejsc wiązania na białkach osocza małoprawdopodobne, ze względu na wykazywany niski stopień wiązania z białkami osocza acebutololu idiacetololu.
4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację
Ciąża:
Acebutolol nie powinien być podawany pacjentkom w pierwszym trymestrze ciąży, chyba że lekarz uznato za konieczne. W takich przypadkach należy zastosować najniższą możliwą dawkę.Beta-adrenolityki podawane w późnej ciąży mogą powodować bradykardię, hipoglikemię i powikłaniasercowe lub płucne u płodu / noworodka.
Beta-adrenolityki mogą zmniejszać perfuzję łożyska, co może powodować wewnątrzmaciczną śmierć płodu, niedojrzałe i przedwczesne porody.
Jednakże, ten produkt leczniczy, w normalnych warunkach stosowania, może być przepisywany w ciąży,jeśli to konieczne. W przypadku leczenia do momentu porodu, zaleca się ścisłe monitorowanie stanunoworodka (częstość akcji serca i stężenie glukozy we krwi podczas pierwszych 3 do 5 dni życia).
Klinicznie, dotychczas nie opisano działań teratogennych, a wyniki kontrolowanych badań prospektywnych z niektórymi beta-adrenolitykami nie wykazały wad wrodzonych.
Badania na zwierzętach nie wykazały zagrożenia teratogennością. W przypadku braku działaniateratogennego u zwierząt, nie oczekuje się wystąpienia wad rozwojowych u ludzi. Jak dotychczas,rzeczywiście substancje odpowiedzialne za deformacje u ludzi okazywały się także teratogenne uzwierząt podczas dobrze przeprowadzonych badań na dwóch gatunkach.
6
Karmienie piersią
Acebutolol i jego aktywne metabolity przenikają do mleka kobiecego, a skutki tego obserwowano ukarmionych piersią noworodków / niemowląt matek poddawanych leczeniu. Acebutolol nie powinienbyć stosowany podczas karmienia piersią.
Płodność
Brak dostępnych danych klinicznych dla ludzi. Badania na zwierzętach nie wykazały niekorzystnegowpływu na płodność (parz punkt 5.3).
4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn
Nie przeprowadzono badań dotyczących wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwaniamaszyn. Podobnie jak w przypadku wszystkich beta-adrenolityków, sporadycznie mogą wystąpićzawroty głowy lub zmęczenie. Należy to wziąć pod uwagę podczas prowadzenia pojazdów lubobsługiwania maszyn.
4.8 Działania niepożądane
Podsumowanie profilu bezpieczeństwa.
Działania niepożądane związane z acebutololem podczas kontrolowanych badań klinicznych u pacjentówz nadciśnieniem, dławicą piersiową lub arytmią (1002 pacjentów poddanych działaniu acebutololu)przedstawiono według klasyfikacji układów i narządów i zgodnie z malejącą częstością występowania.
Częstość występowania „przeciwciał przeciwjądrowych” i „zespołu toczniopodobnego” stwierdzono u1440 pacjentów wystawionych na działanie acebutololu z nadciśnieniem tętniczym, dławicą piersiowąlub arytmią, w badaniach otwartych lub podwójnie ślepych przeprowadzonych w StanachZjednoczonych.
Częstości określono jako: bardzo często (≥1/10), często (≥1/100 do <1/10), niezbyt często (≥1/1000 do<1/100); rzadko (≥1/10 000 do <1/1000); bardzo rzadko (<1/10 000), nieznana (częstość nie może zostaćoszacowana na podstawie dostępnych danych)
Gdy nie podano dokładnej częstości zdarzenia, przypisana kategoria częstości jest „nieznana” (działania niepożądane oznaczone *).
Przedstawiono również działania niepożądane zgłaszane po wprowadzeniu leku do obrotu. Te działanianiepożądane pochodzą ze spontanicznych zgłoszeń, co oznacza, że częstość występowania tych działańniepożądanych jest nieznana (nie można jej oszacować na podstawie dostępnych danych).Najczęstsze i ciężkie działania niepożądane acebutololu związane z działaniem blokującym receptorybeta adrenergicznie. Najczęściej zgłaszanymi klinicznymi działaniami niepożądanymi zmęczenie izaburzenia żołądkowo-jelitowe. Do najpoważniejszych działań niepożądanych należą niewydolnośćserca, blok przedsionkowo-komorowy i skurcz oskrzeli. Nagłe odstawienie, podobnie jak w przypadkuwszystkich beta-adrenolityków, może nasilić dusznicę bolesną, a szczególna ostrożność jest konieczna wprzypadku pacjentów z chorobą niedokrwienną serca (parz punkt 4.4).
Tabelaryczna lista działań niepożądanych:
Zaburzenia układu
immunologicznego
Bardzo często Przeciwciała przeciwjądrowe
Niezbyt często Zespół toczniopodobny
Rzadko Mimo że miana przeciwciał
przeciwjądrowych zwiększyły
się u niektórych pacjentów,
częstość występowania
powiązanych zespołów
klinicznych jest rzadka, a jeśli
wystapią, wymagane jest
natychmiastowe przerwanie
leczenia.
7
Zaburzenia metabolizmu i Niezbyt często Hipoglikemia odżywiania
Zaburzenia psychiczne Często Depresja, koszmary senne
Nieznana Psychozy, omamy,
dezorientacja, utrata libido*, zaburzenia snu
Zaburzenia układu nerwowego Bardzo często Zmęczenie Często Zawroty głowy, ból głowy Nieznana Parestezje*, zaburzenie ośrodkowego układu
nerwowego Zaburzenia oka Często Niedowidzenie Nieznana Suchość oka*
Zaburzenia serca Nieznana Zawał serca*, blok
przedsionkowo-komorowy pierwszego stopnia, nasilenie istniejącego bloku przedsionkowo-komorowego, bradykardia *
Zaburzenia naczyniowe Niezbyt często Niedociśnienie ortostatyczne Nieznana Chromanie przestankowe, zespół Raynauda, sinica
obwodowa i chłód obwodowy, niedociśnienie *
Zaburzenia układu Często Dusznośćoddechowego, klatki piersiowej Nieznana Zapalenie płuc, naciekanie płuc,i śródpiersia skurcz oskrzeliZaburzenia żołądkowo-jelitowe Bardzo często Zaburzenia żołądkowo-jelitowe Często Nudności, biegunka
Nieznana Wymioty*
Zaburzenia wątroby i dróg Nieznana Zwiększenie aktywnościżółciowych enzymów wątrobowych, uszkodzenie wątroby, głównie
hepatocytów Zaburzenia skóry i tkanek Często Wysypkapodskórnych Niezbyt często Objawy skórne, w tym łuszczycowe zmiany skórne lub zaostrzenia łuszczycy odstawienia (patrz punkt 4.4)
Zaburzenia ogólne i stany w Nieznana Syndrom odstawienia (patrz miejscu podania punkt 4.4)
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych
Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działańniepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowaniaproduktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkiepodejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania NiepożądanychDziałań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych iProduktów Biobójczych, Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa
tel.: + 48 22 49 21 301, faks: + 48 22 49 21 309, e-mail:
[email protected].
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na tematbezpieczeństwa stosowania leku.
4.9 Przedawkowanie
W przypadku nadmiernej bradykardii lub niedociśnienia należy bezzwłocznie podać dożylnie 1 mg
8
siarczanu atropiny. Jeśli jest to niewystarczające, należy podać powolną iniekcję dożylną izoprenaliny(5 mikrogramów na minutę) ze stałym monitorowaniem stanu do wystąpienia reakcji. W ciężkichprzypadkach samozatrucia z zapaścią krążeniową niereagującą na atropinę i katecholaminy dożylne,wstrzyknięcie 10-20 mg glukagonu może spowodować znaczną poprawę. Jeśli bradykardia staje sięciężka, można zastosować stymulację serca.
Należy rozważyć rozsądne stosowanie wazopresorów, diazepamu, fenytoiny, lidokainy, digoksyny ileków rozszerzających oskrzela, w zależności od objawów występujących u pacjenta. Acebutololmożna usunąć z krwi za pomocą hemodializy. Do innych objawów nadczynności należą: wstrząskardiogenny, blok przedsionkowo-komorowy, zaburzenia przewodzenia, obrzęk płuc, obniżonypoziom świadomości, skurcz oskrzeli, hipoglikemia i rzadko hiperkaliemia.
5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE
5.1 Właściwości farmakodynamiczne
Grupa farmakoterapeutyczna: leki beta-adrenolityczne; selektywne leki beta-adrenolityczne Kod ATC: C07AB04.
Sposób działania: Acebutolol jest kardioselektywnym antagonistą receptora beta adrenergicznego, tj.działa preferencyjnie na receptory beta 1 adrenergiczne zlokalizowane w sercu. Główne skutki działaniaacebutololu to zmniejszenie częstości akcji serca, szczególnie w czasie wysiłku i obniżenie ciśnieniatętniczego krwi u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym. Acebutolol i jego czynny metabolit diacetololdziałają także antyarytmicznie, zaś łączny okres półtrwania w osoczu aktywnego leku i metabolituwynosi 7-10 godzin. Oba wykazu częściową aktywność agonistyczną (PAA), zwaną równieżwewnętrzną aktywnością sympatykomimetyczną (ISA). Właściwość ta zapewnia zachowanie pewnegostopnia stymulacji receptorów beta. W warunkach spoczynku występuje tendencja do równoważeniaujemnych działań inotropowych i chronotropowych. Acebutolol blokuje skutki nadmiernej stymulacjikatecholaminami w wyniku stresu.
5.2 Właściwości farmakokinetyczne
Wchłanianie
Po podaniu doustnym, acebutolol jest szybko i prawie całkowicie wchłaniany z przewodu pokarmowego.Maksymalne stężenie w osoczu wynoszące ± 925 ng/ml obserwowano 2-4 godziny po podaniu doustnym400 mg acebutololu. Na wchłanianie nie ma wpływu obecność pokarmu w jelitach.
Dystrybucja
Wiązanie acebutololu z białkami osocza jest słabe (20%).
Zarówno acebutolol, jak i diacetolol hydrofilowe i słabo przenikają do OUN.
Biotransformacja
Szybko powstaje główny, równie aktywny metabolit, diacetolol, który ma podobny profilfarmakologiczny do acebutololu. Acebutolol ulega znaczącemu metabolizmowi: bezwzględnabiodostępność po podaniu doustnym wynosi 30-51%. Acebutolol jest przekształcany w diacetolol wwątrobie. Ten metabolit jest czynny farmakologicznie, zaś w stanie stacjonarnym stężenie diacetololu wosoczu jest 2,5 razy większe niż acebutololu.
Eliminacja
Maksymalne stężenia substancji czynnej (tj. acebutololu plus diacetololu) w osoczu osiągane w ciągu2-4 godzin, a końcowy okres półtrwania w fazie eliminacji w osoczu wynosi około 8-10 godzin.
Z powodu wydzielania z żółcią i bezpośredniego przenikania przez ścianę jelita z krążeniaogólnoustrojowego do światła jelita, ponad 50% doustnej dawki acebutololu odzyskiwane jest w kale,przy równych proporcjach acebutololu i diacetololu; pozostała część dawki jest odzyskiwana w moczu,głównie w postaci diacetololu.
9
5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie
Dane niekliniczne, wynikające z konwencjonalnych badań toksyczności po podaniu pojedynczej dawki,toksyczności po podaniu wielokrotnym, genotoksyczności i rakotwórczości, nie ujawniają szczególnegozagrożenia dla ludzi..
Płodność i ogólną zdolność reprodukcyjną badano na szczurach, w badaniu dwupokoleniowym.Szczurom podawano maksymalne dzienne dawki 220 mg acebutololu chlorowodorku / kg masy ciała, zkarmą. Nie zaobserwowano żadnych efektów niepożądanych.
Badania embriotoksyczności i teratogenności przeprowadzono na szczurach i królikach po podaniudoustnym i dożylnym. Acebutolol nie wykazywał działania embriotoksycznego ani teratogennego u tychdwóch gatunków po podaniu drogą doustną od 6 do 16 dnia ciąży, w dawkach do 54 mg / kg / dobę. Wprzypadku podawania drogą dożylną od dnia 5 do 17 (szczury) i od dnia 5 do 20 (króliki), acebutololrównież nie oddziaływał embriotoksycznie i teratogennie.
Wzrost śmiertelności pourodzeniowej we wszystkich otrzymujących lek grupach obserwowano wprzypadku podawania doustnego 50-240 mg / kg / dobę młodym samicom szczurów. U matekobserwowano przedłużenie ciąży i zmniejszoną laktację.
6. DANE FARMACEUTYCZNE
6.1 Wykaz substancji pomocniczych
Rdzeń tabletki:
Laktoza jednowodnaSkrobia kukurydzianaPowidon (K-30) Talk
Krzemionka koloidalna bezwodnaMagnezu stearynian
Otoczka tabletki:
Hypromeloza 6 cPsMakrogol 6000
Tytanu dwutlenek (E 171)
6.2 Niezgodności farmaceutyczne
Nie dotyczy.
6.3 Okres ważności
2 lata
6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania
Przechowywać w temperaturze poniżej 30°C
6.5 Rodzaj i zawartość opakowania
Acebutolol Aurovitas jest dostępny w blistrach z PVC/Aluminium w tekturowym pudełku.
Wielkość opakowań:
28, 30, 90 i 100 tabletek powlekanych.
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
10
6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowywania produktu leczniczego do stosowania.
Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć w sposób zgodny z obowiązującymi przepisami.
7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE
DO OBROTU
Aurovitas Pharma Polska Sp. z o.o.ul. Sokratesa 13D lokal 2701-909 Warszawa
8. NUMER(-Y) POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
Pozwolenie nr
9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU /
DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA
Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu:
10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU CHARAKTERYSTYKI
PRODUKTU LECZNICZEGO
11