CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO
1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO
Atomoxetine NeuroPharma, 10 mg, kapsułki, twardeAtomoxetine NeuroPharma, 18 mg, kapsułki, twardeAtomoxetine NeuroPharma, 25 mg, kapsułki, twardeAtomoxetine NeuroPharma, 40 mg, kapsułki, twardeAtomoxetine NeuroPharma, 60 mg, kapsułki, twardeAtomoxetine NeuroPharma, 80 mg, kapsułki, twardeAtomoxetine NeuroPharma, 100 mg, kapsułki, twarde
2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY
Atomoxetine NeuroPharma, 10 mg, kapsułki, twardeKażda kapsułka twarda zawiera 10 mg atomoksetyny w postaci 11,43 mg chlorowodorkuatomoksetyny.
Atomoxetine NeuroPharma, 18 mg, kapsułki, twardeKażda kapsułka twarda zawiera 18 mg atomoksetyny w postaci 20,57 mg chlorowodorkuatomoksetyny.
Atomoxetine NeuroPharma, 25 mg, kapsułki, twardeKażda kapsułka twarda zawiera 25 mg atomoksetyny w postaci 28,57 mg chlorowodorkuatomoksetyny.
Atomoxetine NeuroPharma, 40 mg, kapsułki, twardeKażda kapsułka twarda zawiera 40 mg atomoksetyny w postaci 45,71 mg chlorowodorkuatomoksetyny.
Atomoxetine NeuroPharma, 60 mg, kapsułki, twardeKażda kapsułka twarda zawiera 60 mg atomoksetyny w postaci 68,57 mg chlorowodorkuatomoksetyny.
Atomoxetine NeuroPharma, 80 mg, kapsułki, twardeKażda kapsułka twarda zawiera 80 mg atomoksetyny w postaci 91,42 mg chlorowodorkuatomoksetyny.
Atomoxetine NeuroPharma, 100 mg, kapsułki, twardeKażda kapsułka twarda zawiera 100 mg atomoksetyny w postaci 114,28 mg chlorowodorkuatomoksetyny.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA
Kapsułka, twarda.
Atomoxetine NeuroPharma, 10 mg, kapsułki twarde
kapsułka twarda żelatynowa w rozmiarze nr 3 (długość 15,7±0,4 mm), białe nieprzeźroczyste wieczkoz czarnym nadrukiem „10” i biały nieprzeźroczysty korpus z czarnym nadrukiem „mg”, zawierającabiały proszek.
Atomoxetine NeuroPharma, 18 mg, kapsułki twarde
kapsułka twarda żelatynowa w rozmiarze nr 3 (długość 15,7±0,4 mm), intensywnie żółtenieprzeźroczyste wieczko z czarnym nadrukiem „18” i biały nieprzeźroczysty korpus z czarnymnadrukiem „mg”, zawierająca biały proszek.
Atomoxetine NeuroPharma, 25 mg, kapsułki twarde
kapsułka twarda żelatynowa w rozmiarze nr 3 (długość 15,7±0,4 mm), niebieskie nieprzeźroczystewieczko z czarnym nadrukiem „25” i biały nieprzeźroczysty korpus z czarnym nadrukiem „mg”,zawierająca biały proszek.
Atomoxetine NeuroPharma, 40 mg, kapsułki twarde
kapsułka twarda żelatynowa w rozmiarze nr 3 (długość 15,7±0,4 mm), niebieskie nieprzeźroczystewieczko z czarnym nadrukiem „40” i niebieski nieprzeźroczysty korpus z czarnym nadrukiem „mg”,zawierająca biały proszek.
Atomoxetine NeuroPharma, 60 mg, kapsułki twarde
kapsułka twarda żelatynowa w rozmiarze nr 2 (długość 17,6±0,4 mm), niebieskie nieprzeźroczystewieczko z czarnym nadrukiem „60” i intensywnie żółty nieprzeźroczysty korpus z czarnym nadrukiem„mg”, zawierająca biały proszek.
Atomoxetine NeuroPharma, 80 mg, kapsułki twarde
kapsułka twarda żelatynowa w rozmiarze nr 2 (długość 17,6±0,4 mm), brązowe nieprzeźroczystewieczko z czarnym nadrukiem „80” i biały nieprzeźroczysty korpus z czarnym nadrukiem „mg”,zawierająca biały proszek.
Atomoxetine NeuroPharma, 100 mg, kapsułki twarde
kapsułka twarda żelatynowa w rozmiarze nr1 (długość 19,1±0,4 mm), brązowe nieprzeźroczystewieczko z czarnym nadrukiem „100” i brązowy nieprzeźroczysty korpus z czarnym nadrukiem „mg”,zawierająca biały proszek.
4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE
4.1 Wskazania do stosowania
Produkt leczniczy Atomoxetine NeuroPharma jest wskazany w leczeniu nadpobudliwościpsychoruchowej z deficytem uwagi (Attention-Deficit/Hyperactivity Disorder - ADHD) u dzieciw wieku6 lat i starszych, u młodzieży i u dorosłych jako element kompleksowego programu leczenia.Leczenie powinno być rozpoczęte przez lekarza specjalistę w leczeniu ADHD, takiego jak pediatra,psychiatra dzieci i młodzieży lub psychiatra. Diagnozę należy stawiać zgodnie z aktualną klasyfikacjąDSM lub wytycznymi zawartymi w ICD.
U osób dorosłych należy potwierdzić utrzymywanie się objawów ADHD, które występowałyjeszcze w dzieciństwie. Wskazane jest potwierdzenie przez trzecią stronę. Nie należyrozpoczynać stosowania produktu Atomoxetine NeuroPharma, jeżeli nie można zweryfikowaćwystępowania objawów ADHD w dzieciństwie. Rozpoznanie nie może opierać się jedynie nastwierdzeniu obecności jednego lub więcej objawów ADHD. Na podstawie oceny klinicznejpacjent powinien wykazywać ADHD o nasileniu co najmniej umiarkowanym, na co wskazujeco najmniej umiarkowane zaburzenie funkcjonowania w 2 lub więcej środowiskach (naprzykład funkcjonowania w społeczeństwie, w szkole i/lub w pracy) wpływające na kilkaaspektów życia danej osoby.
Dodatkowe informacje dotyczące bezpiecznego stosowania produktu leczniczego:
Pełen program leczenia zazwyczaj obejmuje działania psychologiczne, edukacyjne i społeczne.Celem programu jest stabilizacja pacjentów z zespołem zachowań, które mogą obejmowaćobjawy, takie jak długotrwale utrzymujące się trudności w dłuższym skupieniu uwagi,rozpraszanie uwagi, niestabilność emocjonalna, impulsywność, nadpobudliwośćo umiarkowanym lub ciężkim nasileniu, nieznaczne objawy neurologiczne i nieprawidłowewyniki badania EEG. Zdolność uczenia się może być zaburzona lub nie.
Nie u wszystkich pacjentów z tym zespołem jest wskazane leczenie farmakologiczne. Decyzjęo zastosowaniu produktu należy podjąć po bardzo szczegółowej ocenie ciężkości objawów i zaburzeńw stosunku do wieku pacjenta i utrzymywania się objawów.
4.2 Dawkowanie i sposób podawania
Dawkowanie
Dorośli
Stosowanie produktu Atomoxetine NeuroPharma należy rozpocząć od całkowitej dawki dobowejwynoszącej 40 mg. Należy utrzymać początkową dawkę przez co najmniej 7 dni przed jejzwiększeniem odpowiednio do odpowiedzi klinicznej i tolerancji. Zalecana dobowa dawkapodtrzymująca wynosi od 80 mg do 100 mg. Maksymalna zalecana całkowita dawka dobowa wynosi100 mg. Nie prowadzono systematycznych badań dotyczących bezpieczeństwa stosowaniapojedynczych dawek większych niż 120 mg ani całkowitych dawek dobowych większych niż 150 mg.
Produkt leczniczy Atomoxetine NeuroPharma można podawać rano w pojedynczej dawce dobowej.U pacjentów, u których nie nastąpi odpowiednia odpowiedź kliniczna (tolerancja leku [np. nudnościlub senność] lub nieskuteczność) podczas stosowania produktu Atomoxetine NeuroPharmaw pojedynczej dawce dobowej, korzystne może być przyjmowanie dwóch równych dawekpodzielonych: rano i późnym popołudniem lub wczesnym wieczorem.
Czas trwania leczenia:
Czas leczenia produktem Atomoxetine NeuroPharma nie musi być nieograniczony. Po roku leczenianależy ponownie przeprowadzić ocenę konieczności dalszego leczenia, zwłaszcza gdy u pacjentauzyskano trwałą i zadowalającą odpowiedź.
Przerwanie leczenia
Podczas programu badań nie opisano wyraźnych objawów odstawienia leku. Jeśli wystąpią istotnedziałania niepożądane, można natychmiast przerwać stosowanie atomoksetyny; w innych przypadkachmożna stopniowo zmniejszać dawkę leku w odpowiednim czasie.
Populacje szczególne
Osoby w podeszłym wieku:
Nie prowadzono systematycznych badań dotyczących stosowania atomoksetyny u pacjentów w wieku powyżej 65 lat.
Niewydolność wątroby:
U pacjentów z umiarkowaną niewydolnością wątroby (stopień B wg klasyfikacji Child-Pugh)początkowe i docelowe dawki powinny być zmniejszone do 50% zwykle stosowanej dawki. Upacjentów z ciężką niewydolnością wątroby (stopień C wg klasyfikacji Child- Pugh) początkowądawkę i docelowe dawki należy zmniejszyć do 25% zwykle stosownej dawki (patrz punkt 5.2).
Niewydolność nerek:
U pacjentów ze schyłkową chorobą nerek ekspozycja ustrojowa na atomoksetynę była większa niż
u osób zdrowych (o około 65%), lecz różnica nie występowała po przeliczeniu dawki na mg nakilogram masy ciała pacjenta. Atomoxetine NeuroPharma może być więc stosowna u pacjentówz ADHD oraz schyłkową chorobą nerek lub niewydolnością nerek niższego stopnia, zgodnie z ogólniezalecanym schematem dawkowania
Około 7% osób rasy kaukaskiej ma genotyp, który warunkuje słabą aktywność enzymu CYP2D6(pacjenci z wolno metabolizującym CYP2D6). U pacjentów o takim genotypie ekspozycja naatomoksetynę jest kilkakrotnie większa niż u pacjentów, u których enzym wykazuje prawidłowąaktywność. Dlatego u pacjentów z wolno metabolizującym CYP2D6 ryzyko wystąpienia działańniepożądanych jest większe (patrz punkty 4.8 i 5.2). U pacjentów o genotypie, który warunkuje słabąaktywność enzymu, należy rozważyć zastosowanie mniejszej dawki początkowej i wolniejszezwiększanie dawki leku.
Dzieci i młodzież
Dawkowanie u dzieci lub młodzieży o masie ciała do 70 kg:
Stosowanie produktu leczniczego Atomoxetine NeuroPharma należy rozpocząć od całkowitej dawkidobowej wynoszącej około 0,5 mg/kg mc. Należy utrzymać początkową dawkę co najmniej przez 7dni przed jej zwiększeniem odpowiednio do odpowiedzi klinicznej i tolerancji. Zalecana dawkapodtrzymująca wynosi około1,2 mg/kg mc. na dobę (zależnie od masy ciała pacjenta oraz dostępnejmocy atomoksetyny). Nie stwierdzono żadnych dodatkowych korzyści w przypadku stosowaniadawek większych niż 1,2 mg/kg mc. na dobę. Nie prowadzono systematycznych badań dotyczącychbezpieczeństwa stosowania pojedynczych dawek większych niż 1,8 mg/kg mc. na dobę orazcałkowitych dawek dobowych większych niż 1,8 mg/kg mc. W niektórych przypadkach może byćwskazane kontynuowanie leczenia w wieku dorosłym.
Dawkowanie u dzieci lub młodzieży o masie ciała większej niż 70 kg:
Stosowanie produktu leczniczego Atomoxetine NeuroPharma należy rozpocząć od całkowitej dawkidobowej wynoszącej 40 mg. Należy utrzymać początkową dawkę co najmniej przez 7 dni przed jejzwiększeniem odpowiednio do odpowiedzi klinicznej i tolerancji. Zalecana dawka podtrzymującawynosi 80 mg. Nie stwierdzono żadnych dodatkowych korzyści w przypadku stosowania dawekwiększych niż 80 mg. Maksymalna zalecana całkowita dawka dobowa wynosi 100 mg. Nieprowadzono systematycznych badań dotyczących bezpieczeństwa stosowania pojedynczych dawekwiększych niż 120 mg ani całkowitych dawek dobowych większych niż 150 mg.
Dzieci w wieku poniżej sześciu lat:
Nie określono bezpieczeństwa ani skuteczności produktu leczniczego Atomoxetine NeuroPharma
u dzieci w wieku poniżej 6 lat. Z tego powodu nie należy stosować produktu leczniczegoAtomoxetine NeuroPharma u dzieci w wieku poniżej 6 lat
Sposób podawania
Podanie doustne.
Produkt Atomoxetine NeuroPharma może być przyjmowany z pokarmem lub bez pokarmu.Nie należy otwierać kapsułek i wyjmować lub spożywać w jakikolwiek inny sposób zawartościkapsułek (patrz punkt 4.4).
4.3 Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.
Atomoksetyny nie należy podawać jednocześnie z inhibitorami monoaminooksydazy (IMAO).Atomoksetyny nie należy stosować przez co najmniej 2 tygodnie po zakończeniu leczenia IMAO.Leczenia IMAO nie należy rozpoczynać przez 2 tygodnie po odstawieniu atomoksetyny.
Atomoksetyny nie należy stosować u pacjentów z jaskrą z wąskim kątem, ponieważ w badaniachklinicznych stosowanie atomoksetyny wiązało się ze zwiększeniem częstości występowaniarozszerzenia źrenic.
Atomoksetyny nie należy stosować u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami sercowo-naczyniowymi lubzaburzeniami naczyń mózgowych . Ciężkie zaburzenia sercowo-naczyniowe mogą obejmować:ciężkie nadciśnienie tętnicze, niewydolność serca, miażdżycę zarostową tętnic, dławicę piersiową,hemodynamicznie istotne wrodzone wady serca, kardiomiopatie, zawał mięśnia sercowego,zaburzenia rytmu serca potencjalnie zagrażające życiu i kanałopatie (zaburzenia spowodowanenieprawidłowym działaniem kanałów jonowych). Do ciężkich zaburzeń naczyń mózgowych mogąnależeć tętniak lub udar mózgu.
Atomoksetyny nie należy stosować u pacjentów ze stwierdzonym aktualnie lub w przeszłości guzem chromochłonnym nadnerczy (patrz punkt 4.4 - Zaburzenia układu krążenia).
4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
Zachowania samobójcze:
U pacjentów leczonych atomoksetyną zgłaszano zachowania samobójcze (próby samobójcze i myślisamobójcze). W badaniach klinicznych z podwójnie ślepą próbą, zachowania samobójczewystępowały niezbyt często, ale częściej u dzieci i młodzieży leczonych atomoksetyną niżu pacjentów przyjmujących placebo, u których nie zgłoszono takich działań. W badaniach klinicznychz podwójnie ślepą próbą, u osób dorosłych nie stwierdzono różnic w częstości występowaniazachowań samobójczych w grupie pacjentów leczonych atomoksetyną i grupie otrzymującejplacebo.Pacjentów, u których rozpoczęto leczenie ADHD należy uważnie obserwować, czy niewystępują u nich lub czy nie nasilają się zachowania samobójcze.
Przypadki nagłej śmierci i rozpoznane w wywiadzie wady serca
U pacjentów z wadami serca, którzy stosowali atomoksetynę w zalecanych dawkach, zgłaszanoprzypadki nagłej śmierci. Niektóre poważne wady serca same w sobie zwiększają ryzyko nagłejśmierci, dlatego u pacjentów ze stwierdzonymi wadami serca atomoksetynę wolno stosować tylkoz zachowaniem ostrożności i po konsultacji z kardiologiem.
Wpływ na układ krążenia
Atomoksetyna może mieć wpływ na tętno i ciśnienie tętnicze krwi. U większości pacjentówprzyjmujących atomoksetynę występuje niewielkie przyspieszenie tętna (średnio <10 uderzeń/min)i (lub) zwiększenie ciśnienia krwi (średnio <5 mmHg) (patrz punkt 4.8).
Jednakże zbiorcze dane z kontrolowanych i niekontrolowanych badań klinicznych dotyczącychleczenia ADHD pokazują, że u około 8-12% dzieci i młodzieży oraz 6-10% dorosłych występująbardziej wyraźne zmiany tętna (o 20 uderzeń/min lub więcej) i ciśnienia tętniczego krwi (o 15-20 mmHg lub więcej). Analiza wyników z tych badań klinicznych wykazała, że u około 15-26% dziecii młodzieży oraz 27-32% dorosłych, u których podczas leczenia atomoksetyną stwierdzono takiezmiany ciśnienia tętniczego krwi i tętna, wzrosty te utrzymywały się lub nasilały. Długotrwaleutrzymujące się zmiany ciśnienia tętniczego krwi mogą prowadzić do klinicznych następstw, takichjak przerost mięśnia sercowego.
W wyniku tych obserwacji, u pacjentów u których rozważane jest rozpoczęcie leczenia atomoksetynąnależy przeprowadzić szczegółowy wywiad oraz wykonać badania w celu wykrycia potencjalnychchorób układu krążenia. Jeżeli wstępna ocena wykazała możliwość występowania choroby, należyprzeprowadzić dalsze specjalistyczne badanie kardiologiczne.
Zaleca się wykonywanie pomiaru i zapisywanie tętna i ciśnienia tętniczego krwi przed rozpoczęciem leczenia,
w czasie leczenia, po każdej modyfikacji dawki, a następnie nie rzadziej niż co 6 miesięcy w celuwykrycia możliwych istotnych klinicznie wzrostów tych parametrów. W przypadku dzieci zaleca sięstosowanie siatki centylowej. W przypadku dorosłych należy postępować zgodnie z obowiązującymiwytycznymi dotyczącymi nadciśnienia.
Atomoksetynę należy stosować ostrożnie u pacjentów, u których współistniejące stany chorobowemogłyby się nasilić w razie zwiększenia ciśnienia tętniczego krwi lub tętna, np. u pacjentówz nadciśnieniem, częstoskurczem, chorobą układu krążenia lub naczyń mózgowych.
Pacjenci, u których podczas leczenia atomoksetyną wystąpią objawy takie jak kołatanie serca,powysiłkowy ból w klatce piersiowej, omdlenie o niewyjaśnionej przyczynie, duszność lub inneobjawy choroby serca, powinni pilnie przejść specjalistyczne badanie kardiologiczne.
Ponadto, należy zachować ostrożność stosując atomoksetynę u pacjentów z wrodzonym lub nabytymzespołem wydłużonego odstępu QT lub u których w rodzinie stwierdzono występowanie zespołuwydłużonego odstępu QT (patrz punkty 4.5 oraz 4.8).
Odnotowano również przypadki niedociśnienia ortostatycznego, należy więc zachować ostrożnośćstosując atomoksetynę u pacjentów z chorobami, które mogą predysponować do niedociśnienia lubu pacjentów z chorobami związanymi z możliwością wystąpienia nagłych zmian rytmu serca lubciśnienia krwi.
Wpływ na naczynia mózgowe
Pacjenci z dodatkowymi czynnikami ryzyka chorób naczyń mózgowych (takimi jak zaburzeniasercowo-naczyniowe w wywiadzie, jednoczesne stosowanie leków, które zwiększają ciśnienietętnicze krwi) po rozpoczęciu stosowania atomoksetyny powinni być badani w czasie każdejwizyty lekarskiej w kierunku występowania objawów neurologicznych.
Wpływ na pracę wątroby
Bardzo rzadko otrzymywano zgłoszenia spontaniczne dotyczące uszkodzenia wątroby,objawiające się zwiększeniem aktywności enzymów wątrobowych i stężenia bilirubiny orazżółtaczką. Bardzo rzadko zgłaszano także ciężkie uszkodzenia wątroby, w tym ostrąniewydolność wątroby. U pacjentów z żółtaczką lub wynikami laboratoryjnymi wskazującymina uszkodzenie wątroby należy przerwać stosowanie produktu leczniczego AtomoxetineNeuroPharma i nie należy ponownie rozpoczynać tego leczenia.
Niewydolność nerek:
Atomoksetyna może zwiększyć nadciśnienie u pacjentów ze schyłkową niewydolnością nerek (patrz punkt 5.2).
Objawy psychotyczne i maniakalne
Stosowanie atomoksetyny w zalecanych dawkach może spowodować polekowe zaburzeniapsychotyczne lub maniakalne, np. halucynacje, urojenia, stan pobudzenia maniakalnego lubpobudzenia u pacjentów, u których nie stwierdzono psychozy ani manii. Jeśli wystąpią takieobjawy,należy rozważyć rolę sprawczą atomoksetyny i ewentualne odstawienie leku. Nie możnawykluczyć, że produkt leczniczy Atomoxetine NeuroPharma powoduje zaostrzenie zaburzeńpsychotycznych lub maniakalnych.
Agresywne zachowanie, wrogość i chwiejność emocjonalna
W trakcie badań klinicznych wrogość (szczególnie agresję, zachowania buntownicze i przejawygniewu) obserwowano częściej u dzieci, młodzieży i dorosłych leczonych atomoksetyną niż w grupie,której podawano placebo. W trakcie badań klinicznych chwiejność emocjonalną obserwowanoczęściej u dzieci leczonych atomoksetyną niż w grupie, której podawano placebo. Pacjentów należyuważnie obserwować, czy nie występują u nich lub czy nie nasilają się agresywne zachowania,wrogość lub chwiejność emocjonalna.
Możliwe reakcje alergiczne
Chociaż nieczęsto, u pacjentów przyjmujących atomoksetynę zgłaszano reakcje alergiczne, w tymreakcje anafilaktyczne, wysypkę, obrzęk naczynioruchowy oraz pokrzywkę.
Podrażnienie oczu
Nie należy otwierać kapsułek. Atomoksetyna ma właściwości drażniące oczy. Jeżeli zawartośćkapsułki dostanie się do oka, należy natychmiast przemyć je wodą i zasięgnąć porady lekarskiej.Należy również niezwłocznie umyć dłonie i inne potencjalnie skażone powierzchnie.
Napady drgawek
Podczas stosowania atomoksetyny istnieje ryzyko wystąpienia napadów drgawek. Należy zachowaćostrożność podczas rozpoczynania stosowania atomoksetyny u pacjentów, u których występowałynapady drgawek. Jeżeli u pacjenta wystąpi napad drgawek lub zwiększenie częstości napadówdrgawek o nieustalonej przyczynie, należy rozważyć przerwanie stosowania atomoksetyny.
Wzrost i rozwój
Podczas stosowania atomoksetyny u dzieci i młodzieży należy kontrolować wzrost i rozwój pacjenta.Należy monitorować pacjentów wymagających długotrwałego leczenia oraz rozważyć zmniejszeniedawki leku lub przerwanie leczenia u tych dzieci i młodzieży, którzy niewystarczająco rosną czyzwiększają masę ciała.
Dane kliniczne nie wykazują szkodliwego wpływu na funkcje poznawcze i dojrzewanie płciowe.Jednak dane dotyczące długotrwałego stosowania produktu leczniczego są ograniczone. Z tegopowodu należy uważnie obserwować pacjentów wymagających długotrwałego leczenia
Wystąpienie lub nasilenie współistniejących zaburzeń depresyjnych, stanów lękowych i tików
W kontrolowanym badaniu przeprowadzonym z udziałem dzieci i młodzieży z ADHDi współistniejącymi przewlekłymi tikami ruchowymi lub zespołem Tourette’a nie obserwowanonasilenia tików u pacjentów leczonych atomoksetyną w porównaniu z pacjentami otrzymującymiplacebo. W kontrolowanym badaniu z udziałem dorosłych pacjentów z ADHDi współistniejącymi ciężkimi zaburzeniami depresyjnymi nie obserwowano nasilenia depresjiu pacjentów otrzymujących atomoksetynę w porównaniu z pacjentami otrzymującymi placebo. Nieobserwowano nasilenia stanów lękowych u pacjentów z ADHD ze współistniejącymi stanamilękowymi, otrzymujących atomoksetynę, w porównaniu z pacjentami otrzymującymi placebow dwóch kontrolowanych badaniach (jedno przeprowadzono z udziałem dziecii młodzieży, drugie z udziałem pacjentów dorosłych).
Po wprowadzeniu produktu do obrotu u pacjentów leczonych atomoksetyną rzadko zgłaszano przypadki stanów lękowych i depresji lub obniżonego nastroju oraz bardzo rzadko tiki (patrz punkt 4.8).
Należy monitorować pacjentów z ADHD leczonych atomoksetyną na wypadek pojawienia się lub nasilenia objawów lękowych, obniżonego nastroju, depresji lub tików.
Inne wskazania do stosowania
Atomoksetyna nie jest wskazana do stosowania w leczeniu epizodów dużej depresji i (ani) lęku, gdyżwyniki badań klinicznych przeprowadzonych z udziałem osób dorosłych w tych wskazaniach, ale bezADHD, nie wykazały jakichkolwiek różnic w działaniu w porównaniu z placebo (patrz punkt 5.1).
Dodatkowe informacje o bezpiecznym stosowaniu produktu leczniczego:
Badania kontrolne przed rozpoczęciem leczenia:
Przed przepisaniem produktu, należy zebrać wywiad chorobowy i przeprowadzić podstawową ocenęwydolności układu krążenia pacjenta, w tym również zmierzyć ciśnienie tętnicze krwi i tętno (patrzpunkty 4.3).
Ciągła kontrola:
Należy regularnie kontrolować wydolność układu krążenia przez pomiar oraz zapis ciśnieniatętniczego krwi i tętna po każdej modyfikacji dawki, a następnie nie rzadziej niż co 6 miesięcy.W przypadku dzieci i młodzieży zaleca się stosowanie siatki centylowej. W przypadku dorosłychnależy postępować zgodnie z obowiązującymi wytycznymi dotyczącymi nadciśnienia.
4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji
Wpływ innych produktów leczniczych na atomoksetynę
IMAO
Atomoksetyny nie należy stosować jednocześnie z IMAO (patrz punkt 4.3).
Inhibitory enzymu CYP2D6 (SSRI - selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (np.fluoksetyna, paroksetyna), chinidyna, terbinafina)
U pacjentów przyjmujących te leki, ekspozycja na atomoksetynę może zwiększyć się 6-8 razy,a stężenie maksymalne w stanie równowagi Css,max może zwiększyć się około 3-4 razy, ponieważatomoksetyna jest metabolizowana przez enzym CYP2D6. U pacjentów przyjmujących inhibitoryCYP2D6 może być konieczne wolniejsze zwiększanie dawki i zmniejszenie docelowej dawkiatomoksetyny. U pacjentów, u których po ustaleniu optymalnej dawki atomoksetyny zaleconostosowanie inhibitora enzymu CYP2D6 lub u których przerwano podawanie inhibitora enzymuCYP2D6, należy ponownie ocenić odpowiedź kliniczną i tolerancję leku, aby stwierdzić, czy niepotrzebna jest modyfikacja dawki.
Należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania atomoksetyny i silnych inhibitorówenzymów cytochromu P450, z wyjątkiem CYP2D6, u pacjentów wolno metabolizujących z udziałemCYP2D6, ponieważ nie wiadomo, czy ryzyko zwiększenia ekspozycji na atomoksetynę w warunkachin vivo nie jest istotne klinicznie.
Salbutamol (lub inni agoniści receptora beta2)
Atomoksetynę należy stosować ostrożnie u pacjentów przyjmujących duże dawki salbutamolu (lubinnych beta2 agonistów) w nebulizacji lub ogólnoustrojowo, ponieważ może ona nasilać wpływsalbutamolu na układ sercowo-naczyniowy.
Istnieją sprzeczne wyniki badań dotyczące tej interakcji. Ogólnoustrojowe podawanie salbutamolu(600 g dożylnie przez 2 godziny) w skojarzeniu z atomoksetyną (60 mg dwa razy na dobę przez 5dni) zwiększało szybkość akcji serca i ciśnienie krwi. Efekt ten był najbardziej zaznaczony napoczątku jednoczesnego stosowania salbutamolu i atomoksetyny, ale stan powracał do punktuwyjściowego po 8 godzinach. Jednakże, w oddzielnym badaniu, w którym wzięły udział zdrowe,dorosłe osoby pochodzenia azjatyckiego intensywnie metabolizujące atomoksetynę, jednoczesnekrótkotrwałe stosowanie atomoksetyny (80 mg raz na dobę przez 5 dni) nie zwiększało wpływustandardowej dawki salbutamolu podawanego w inhalacji (200 µg) na ciśnienie krwi oraz szybkośćakcji serca. Szybkość akcji serca po kilku inhalacjach salbutamolu (800 µg) była podobna zarówno pozastosowaniu atomoksetyny, jak i wówczas gdy nie przyjmowano leku.
Należy zwrócić uwagę na monitorowanie szybkości akcji serca i ciśnienia tętniczego krwi podczasjednoczesnego stosowania atomoksetyny i salbutamolu (lub innego agonisty receptora beta2). W razieistotnego zwiększenia szybkości akcji serca i ciśnienia tętniczego krwi może być uzasadnionamodyfikacja dawek tych leków.
W przypadku jednoczesnego stosowania atomoksetyny i innych leków powodujących wydłużenieodstępu QT (takich jak leki neuroleptyczne, leki przeciwarytmiczne grupy IA i III, moksyfloksacyna,erytromycyna, metadon, meflochina, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, lit, cyzapryd), lekówpowodujących zaburzenie równowagi elektrolitowej (takich jak leki moczopędne z grupy tiazydów)i inhibitorów enzymu CYP2D6, możliwe jest zwiększenie ryzyka wydłużenia odstępu QT.
Istnieje ryzyko wystąpiena napadów drgawkowych. Zaleca się ostrożność podczas jednoczesnegostosowania produktów leczniczych obniżających próg drgawkowy (takich jak trójpierścieniowe lekiprzeciwdepresyjne lub selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny - SSRI, lekineuroleptyczne, fenotiazyna lub butyrofenon, meflochina, chlorochina,buproprion lub tramadol),(patrz punkt 4.4). Dodatkowo należy zachować ostrożność podczas zaprzestawania jednoczesnegostosowania benzodiazepin z uwagi na możliwość wystąpienia napadów drgawek po odstawieniu tychleków.
Produkty lecznicze przeciwnadciśnieniowe
Należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania atomoksetyny z produktamileczniczymi przeciwnadciśnieniowymi. Ze względu na możliwość zwiększania ciśnienia tętniczegokrwi, atomoksetyna może zmniejszać skuteczność produktów leczniczych stosowanych w leczeniunadciśnienia. Należy uważnie kontrolować ciśnienie krwi, a w razie znaczących jego zmianuzasadnione jest przeprowadzenie oceny leczenia atomoksetyną lub produktami leczniczymiprzeciwnadciśnieniowymi.
Czynniki i produkty lecznicze zwiększające ciśnienie krwi
Z uwagi na możliwość nasilonego wpływu na ciśnienie tętnicze krwi, należy zachować ostrożnośćpodczas jednoczesnego stosowania atomoksetyny z czynnikami i produktami leczniczymizwiększającymi ciśnienie krwi (takich jak salbutamol). Należy uważnie kontrolować ciśnienie krwi,a w razie znaczących jego zmian uzasadnione jest przeprowadzenie oceny leczenia atomoksetyną lubczynnikami i lekami zwiększającymi ciśnienie krwi.
Produkty lecznicze oddziałujące z noradrenaliną
Ze względu na możliwe addycyjne lub synergistyczne działanie farmakologiczne, należy zachowaćostrożność w razie jednoczesnego stosowania atomoksetyny i leków oddziałujących z noradrenaliną.Należą do nich produkty przeciwdepresyjne, takie jak imipramina, wenlafaksyna i mirtazapina lub lekiobkurczające naczynia krwionośne, takie jak pseudoefedryna czy fenylefryna.
Produkty lecznicze wpływające na pH żołądka
Leki zwiększające pH żołądka (wodorotlenek magnezu /wodorotlenek glinu, omeprazol) nie wpływałyna dostępność biologiczną atomoksetyny.
Produkty lecznicze silnie wiążące się z białkami osocza
Przeprowadzono badania in vitro z atomoksetyną i innymi silnie wiązanymi lekami w stężeniachleczniczych dotyczące wypierania leków. Warfaryna, kwas acetylosalicylowy, fenytoina i diazepamnie wpływały na wiązanie się atomoksetyny z albuminą ludzką. Podobnie, atomoksetyna nie wpływałana wiązanie się tych związków z albuminą ludzką.
4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację
Ciąża
Badania na zwierzętach nie wykazywały na ogół bezpośredniego szkodliwego wpływu na przebiegciąży, rozwój płodu/noworodka, przebieg porodu czy rozwój pourodzeniowy (patrz punkt 5.3). Danekliniczne dotyczące stosowania atomoksetyny w czasie ciąży są ograniczone. Dane te nie sąwystarczające, aby wykazać związek lub jego brak pomiędzy stosowaniem atomoksetynyi występowaniem niepożądanych objawów w czasie ciąży i(lub) karmienia piersią. Nie należystosować atomoksetyny w czasie ciąży, chyba że spodziewane korzyści dla matki przeważają nadryzykiem dla płodu.
Karmienie piersią
Atomoksetyna i/lub jej metabolity przenikały do mleka szczurów. Nie wiadomo, czy atomoksetynaprzenika do mleka kobiecego. Z powodu braku danych, należy unikać stosowania atomoksetynyu kobiet karmiących piersią.
4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn
Dane dotyczących wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn są ograniczone.Atomoksetyna wywiera niewielki wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.W porównaniu z placebo, stosowanie atomoksetyny wiązało się z częstszym występowaniemzmęczenia, senności i zawrotów głowy u dzieci i osób dorosłych. Pacjentom należy zalecićzachowanie ostrożności podczas prowadzenia pojazdów oraz obsługiwania niebezpiecznych urządzeńdo czasu, gdy nabiorą dostatecznej pewności, że atomoksetyna nie wpływa na ich sprawność.
4.8 Działania niepożądane
Dorośli:
Podsumowanie profilu bezpieczeństwa
W czasie badań klinicznych dotyczących ADHD u dorosłych, zdarzenia niepożądane występującez największą częstością podczas stosowania atomoksetyny dotyczyły następujących narządówi układów: układ żołądkowo-jelitowy, układ nerwowy i zaburzenia psychiczne. Najczęściejzgłaszanymi zdarzeniami niepożądanymi (≥5%) były zmniejszenie łaknienia, (14,9%), bezsenność(11,3%), ból głowy (16,3%), suchość w jamie ustnej (18,4%) i nudności (26,7%). Większość tychzdarzeń miała łagodne lub umiarkowane nasilenie, a najczęściej zgłaszanymi działaniaminiepożądanymi o dużym nasileniu były nudności, bezsenność, osłabienie i ból głowy. Zgłoszeniao zatrzymaniu moczu lub uczuciu parcia na pęcherz należy uważać za potencjalnie związanez przyjmowaniem atomoksetyny.
Poniższą tabelę działań niepożądanych przygotowano na podstawie zdarzeń niepożądanych orazwyników badań laboratoryjnych uzyskanych w czasie badań klinicznych, jak i spontanicznychzgłoszeń działań niepożądanych u dorosłych, po wprowadzeniu produktu do obrotu.
Tabelaryczne zestawienie działań niepożądanych
Ocena częstości: bardzo często (1/10), często (1/100 do 1/10), niezbyt często (1/1 000 do1/100), rzadko (1/10 000 do 1/1 000), bardzo rzadko (1/10 000).
Klasyfikacja
Układów i
narządów
Bardzo często Często Niezbyt często Rzadko
Zaburzenia
metabolizmu i
odżywiania
zmniejszenie
łaknienia
Zaburzenia bezsenność2 pobudzenie*, zachowania psychoza (w tym
psychiczne zmniejszenie samobójcze*, halucynacje)* libido, zaburzenia agresja, wrogość,
snu, depresja, chwiejność obniżenie emocjonalna*, nastroju*, lęk
niepokój ruchowy, tiki*
Zaburzenia ból głowy zawroty głowy, omdlenie, napady drgawek**
układu
nerwowego
zaburzenia
smaku, parestezja,
senność (w tym
uspokojenie
polekowe),
drżenie
migrena,
niedoczulica*
Zaburzenia niewyraźne widzenie oka
Zaburzenia kołatanie serca, wydłużenie odstępuserca częstoskurcz QT**
Zaburzenia zaczerwienienie, uczucie zimna w zespół Raynauda naczyniowe uderzenia gorąca kończynach Zaburzenia duszność (patrz układu punkt 4.4)
oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia
Zaburzenia suchość w ból brzucha1, żołądka i jelit jamie ustnej, zaparcie,
nudności niestrawność,
wzdęcie z oddawaniem wiatrów, wymioty
Zaburzenia nieprawidłowe/ wątroby i dróg podwyższone wyniki żółciowych testów
wątrobowych,żółtaczka, zapaleniewątroby,
uszkodzenie
wątroby, ostraniewydolność
wątroby, zwiększonestężenie bilirubiny wekrwi*
Klasyfikacja
Układów i
narządów
Zaburzenia
skóry i tkanki
podskórnej
Bardzo często Często Niezbyt często Rzadko
zapalenie skóry,
nadmierne
pocenie się,
wysypka
reakcje alergiczne4,
świąd, pokrzywka
Zaburzenia kurcz mięśni mięśniowo- szkieletowe i tkanki łącznej
Zaburzenia bolesne lub trudne nagłe parcie na mocz nerek i dróg oddawanie moczowych moczu, częste
odczuwanie pragnienia, uczucie parcia na pęcherz, zatrzymanie moczu
Zaburzenia bolesne brak wytrysku, priapizm układu miesiączkowanie, nieregularne rozrodczego i zaburzenia miesiączkowanie, piersi wytrysku, zaburzenia orgazmu,
zaburzenie
erekcji, zapalenie gruczołu krokowego,ból narządówpłciowych umężczyzn
Zaburzenia osłabienie, uczucie zimna, ból w ogólne i stany zmęczenie, letarg, klatce piersiowej w miejscu dreszcze, (patrz punkt 4.4) podania wrażenie
roztrzęsienia,drażliwość,pragnienie
Badania zwiększenie zmniejszenie diagnostyczne ciśnienia masy ciała
tętniczego krwi3, zwiększenie tętna
1 w tym ból w górnej części brzucha, oraz dyskomfort żołądka, brzucha i okolicy okołożołądkowej.
2 w tym bezsenność dotycząca zapoczątkowania, kontynuowania i zakończenia snu (wczesne budzenie się).3 wartości tętna i ciśnienia tętniczego krwi oparte są na pomiarach parametrów życiowych.4 w tym reakcje anafilaktyczne i obrzęk angioneurotyczny.
*patrz punkt 4.4 **patrz punkt 4.4 i 4.5.
Pacjenci wolno metabolizujący z udziałem CYP2D6 (PM)
Następujące zdarzenia niepożądane wystąpiły u co najmniej 2% pacjentów wolno metabolizującychz udziałem CYP2D6 (PM) i były u nich istotnie statystycznie częstsze niż u pacjentów intensywniemetabolizujących z udziałem CYP2D6 (EM): niewyraźne widzenie (3,9% PM, 1,3% EM), suchość w jamie
ustnej (34,5% PM, 17,4% EM), zaparcie (11,3% PM, 6,7% EM), uczucie roztrzęsienia (4,9%PM, 1,9% EM),
zmniejszenie łaknienia (23,2% PM, 14,7% EM), drżenie (5,4% PM, 1,2% EM), bezsenność (19,2% PM, 11,3%EM), zaburzenia snu (6,9% PM, 3,4% EM), bezsenność dotycząca kontynuowania snu (5,4% PM, 2,7% EM),bezsenność dotycząca zakończenia snu (3% PM, 0,9%EM), zatrzymanie moczu (5,9% PM, 1,2% EM),zaburzenia erekcji (20,9% PM, 8,9% EM), zaburzenia ejakulacji (6,1% PM, 2,2% EM), nadmierne pocenie się(14,8% PM, 6,8% EM), uczucie zimna w kończynach (3% PM, 0,5% EM).
Dzieci i młodzież:
Podsumowanie profilu bezpieczeństwa
W badaniach kontrolowanych placebo z udziałem dzieci najczęściej występującymi działaniami niepożądanymipodczas stosowania atomoksetyny były: ból głowy, ból brzucha1 i zmniejszenie łaknienia. Działania tezgłaszane były przez odpowiednio 19%, 18% i 16% pacjentów, jednak rzadko były one powodem przerwanialeczenia (częstość rezygnacji w przypadku bólu głowy wynosi 0,1%, bólu brzucha - 0,2% oraz 0,0%w przypadku zmniejszenia łaknienia). Ból brzucha i zmniejszenie łaknienia zazwyczaj przemijają.
W związku ze zmniejszeniem łaknienia u niektórych pacjentów na początku leczenia następuje opóźnienieprzyrostu masy ciała i wzrostu. Na ogół po początkowym zmniejszeniu przyrostu masy ciała i wzrostu,w trakcie długotrwałej terapii pacjenci leczeni atomoksetyną osiągali średnią masę ciała i wzrost przewidywanywzględem wartości wyjściowych w badanej grupie.
Nudności, wymioty i senność2 mogą wystąpić odpowiednio u 10% do 11% pacjentów, głównie w pierwszymmiesiącu leczenia. Jednakże zdarzenia te są zwykle łagodne lub umiarkowane, przemijające i nie powodująznacznej liczby przypadków przerwania leczenia (częstość rezygnacji ≤0,5%).
W obydwu badaniach kontrolowanych placebo z udziałem zarówno dzieci jak i dorosłych, u pacjentówprzyjmujących atomoksetynę wystąpiło przyspieszenie tętna oraz zwiększenie skurczowego i rozkurczowegociśnienia tętniczego krwi. (patrz punkt 4.4).
Ze względu na wpływ atomoksetyny na układ noradrenergiczny, u pacjentów przyjmujących produkt zgłaszanoniedociśnienie ortostatyczne (0,2%) oraz omdlenia (0,8%). Atomoksetynę należy stosować ostrożnie w raziewystępowania którejkolwiek z chorób, które mogą predysponować pacjentów do niedociśnienia.
Poniższą tabelę działań niepożądanych opracowano na podstawie zgłaszanych zdarzeń niepożądanych orazbadań laboratoryjnych wykonanych w czasie badań klinicznych, a także na podstawie spontanicznych zgłoszeńdziałań niepożądanych u dzieci i młodzieży po wprowadzeniu produktu do obrotu.
Tabelaryczne zestawienie działań niepożądanych
Ocena częstości: bardzo często (1/10), często (1/100 do 1/10), niezbyt często (1/1 000 do 1/100), rzadko(1/10 000 do 1/1 000), bardzo rzadko (1/10 000).
Klasyfikacja
układów
i narządów
Bardzo często Często Niezbyt często Rzadko
Zaburzenia
metabolizmu i
odżywiania
zmniejszenie
łaknienia
anoreksja (utrata
łaknienia)
Klasyfikacja
układów
i narządów
Bardzo często Często Niezbyt często Rzadko
Zaburzenia
psychiczne
drażliwość,
wahania nastroju,
bezsenność3,
pobudzenie*, lęk,
depresja i
obniżony nastrój*,
tiki*
zachowania
samobójcze,
agresja, wrogość,
chwiejność
emocjonalna*
psychoza (w tym
halucynacje)*
Zaburzenia ból głowy, zawroty głowy omdlenie,układu senność2 drżenie,nerwowego migrena, parestezje*,
niedoczulica*, napad drgawek**
Zaburzenia oka rozszerzenie niewyraźne źrenic widzenie
Zaburzenia
serca
kołatanie serca,
częstoskurcz
zatokowy,
wydłużenie odstępu
QT**
Zaburzenia
naczyniowe
zespół Raynauda
Zaburzenia
układu
oddechowego,
klatki piersiowej
i śródpiersia
Zaburzenia
żołądka i jelit
ból brzucha1,
wymioty,
nudności
zaparcie,
niestrawność
duszność (patrz
punkt 4.4)
Zaburzenia
wątroby i dróg
żółciowych
zwiększone
stężenie bilirubiny
we krwi*
nieprawidłowe/
podwyższone wyniki
testów
wątrobowych,
żółtaczka, zapalenie
wątroby,
uszkodzenie
wątroby, ostra
niewydolność
wątroby*
Zaburzenia
skóry i tkanki
podskórnej
Zaburzenia
nerek i dróg
moczowych
Zaburzenia
układu
rozrodczego i
piersi
zapalenie skóry,
świąd, wysypka
nadmierne pocenie
się, reakcje
alergiczne
uczucie parcia napęcherz, zatrzymaniemoczu priapizm,
ból narządówpłciowych u mężczyzn
Klasyfikacja
układów
i narządów
Bardzo często Często Niezbyt często Rzadko
Zaburzenia
ogólne i stany w
miejscu podania
Badania
diagnostyczne
zwiększenie
ciśnienia
tętniczego
krwi4,
zwiększenie
tętna 4
zmęczenie,
letarg,
ból w klatce
piersiowej (patrz
punkt 4.4)
zmniejszenie
masy ciała
osłabienie
1 w tym ból w górnej części brzucha oraz dyskomfort żołądka, brzucha i okolicy okołożołądkowej. 2 w tym uspokojenie polekowe.
3 w tym bezsenność dotycząca zapoczątkowania, kontynuowania i zakończenia snu (wczesne
budzenie się).
4 wartości tętna i ciśnienia tętniczego krwi oparte są na pomiarach parametrów życiowych. *patrz punkt 4.4 **patrz punkt 4.4 i 4.5.
Pacjenci wolno metabolizujący z udziałem CYP2D6 (PM)
Następujące zdarzenia niepożądane wystąpiły u co najmniej 2% pacjentów wolno metabolizującychz udziałem CYP2D6 (PM) i były u nich istotnie statystycznie częstsze niż u pacjentów intensywniemetabolizujących z udziałem CYP2D6 (EM): zmniejszenie łaknienia ( 24,1% PM, 17,0% EM);bezsenność ogółem (w tym bezsenność, bezsenność dotycząca kontynuowania i zapoczątkowania snu;14,9% PM, 9,7% EM); depresja ogółem (w tym depresja, epizody dużej depresji, objawy depresyjne,nastrój depresyjny i zaburzenia nastroju; 6,5% PM, 4,1% EM); zmniejszenie masy ciała (7,3% PM,4,4% EM); zaparcie (6,8% PM, 4,3% EM); drżenie (4,5% PM, 0,9% EM); uspokojenie polekowe(3,9% PM, 2,1% EM); starcie naskórka (3,9% PM, 1,7% EM); moczenie mimowolne (3% PM, 1,2%EM); zapalenie spojówek (2,5% PM, 1,2% EM); omdlenie (2,5% PM, 0,7% EM); wczesne budzeniesię (2,3% PM, 0,8% EM); rozszerzenie źrenic (2,0% PM, 0,6% EM). Działania niepożądane, które niespełniły powyższych kryteriów, lecz są warte odnotowania: zaburzenia lękowe uogólnione (0,8% PM,0,1% u EM). Dodatkowo, w badaniach klinicznych trwających do dziesięciu tygodni, zmniejszeniemasy ciała było bardziej wyraźne u pacjentów wolno metabolizujących z udziałem CYP2D6 (średnia0,6 kg u pacjentów intensywnie metabolizujących i 1,1 kg u pacjentów wolno metabolizujących).
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych
Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działańniepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowaniaproduktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszaćwszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu MonitorowaniaNiepożądanych Działań Produktów Leczniczych, Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych,Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa,Tel.: + 48 22 49 21 301, Faks: + 48 22 49 21 309, e-mail:
[email protected].
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
4.9 Przedawkowanie
Objawy przedmiotowe i podmiotowe
Po wprowadzeniu leku do obrotu zgłaszano przypadki nie zakończone zgonem ostrego i przewlekłegoprzedawkowania samej atomoksetyny. Najczęstszymi objawami towarzyszącymi ostremui przewlekłemu przedawkowaniu były objawy żołądkowo-jelitowe, senność, zawroty głowy, drżeniei nietypowe zachowanie. Zgłaszano również pobudzenie i nadmierną aktywność. Obserwowano teżobjawy przedmiotowe i podmiotowe świadczące o łagodnym lub umiarkowanym pobudzeniu układuwspółczulnego (np. tachykardia, zwiększenie ciśnienia tętniczego krwi, rozszerzenie źrenic, suchośćw jamie ustnej) a także zgłaszano świąd i wysypkę. Większość objawów miała łagodne lubumiarkowane nasilenie. W niektórych przypadkach przedawkowania atomoksetyny zgłaszano napadydrgawek i bardzo rzadko wydłużenie odstępu QT. Zgłaszano również przypadki ostregojednoczesnego przedawkowania atomoksetyny i przynajmniej jednego innego leku, zakończonezgonem pacjenta.
Istnieją ograniczone dane z badań klinicznych dotyczące przedawkowania atomoksetyny.
Postępowanie
Należy zapewnić drożność dróg oddechowych. W okresie 1 godziny po przyjęciu leku przez pacjentamożna ograniczyć wchłanianie, stosując węgiel aktywny. Zaleca się monitorowanie czynności sercai parametrów życiowych oraz podjęcie stosownego postępowania objawowegoi wspomagającego.Pacjent powinien znajdować się pod obserwacją przez co najmniej 6 godzin.Ponieważ atomoksetyna w znacznym stopniu wiąże się z białkami, dlatego jest mało prawdopodobne,by po przedawkowaniu dializa była skuteczna.
5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE
5.1 Właściwości farmakodynamiczne
Grupa farmakoterapeutyczna: psychoanaleptyki, leki psychostymulujące, stosowane w ADHDi nootropowe; ośrodkowo działające sympatykomimetyki,kod ATC: N06BA09.
Mechanizm działania i rezultat działania farmakodynamicznego
Atomoksetyna jest wysoce selektywnym i silnym inhibitorem presynaptycznego transporteranoradrenaliny i przypuszcza się, że działa nie wpływając bezpośrednio na nośniki serotoniny czydopaminy. Atomoksetyna ma minimalne powinowactwo do innych receptorów noradrenergicznychlub innych nośników neuroprzekaźników, czy receptorów neuroprzekaźników. Atomoksetyna ma dwagłówne metabolity oksydacji: 4-hydroksyatomoksetynę i N-desmetyloatomoksetynę.4-hydroksyatomoksetyna ma takie samo działanie jak atomoksetyna, jako inhibitor nośnikanoradrenaliny, lecz w przeciwieństwie do atomoksetyny, metabolit ten wykazuje pewną hamującąaktywność wobec nośnika serotoniny. Jednakże wpływ na ten transporter jest prawdopodobnieminimalny, ponieważ w większość 4-hydroksyatomoksetyny jest dalej metabolizowana i jej stężeniew osoczu jest znacznie mniejsze (odpowiada 1% stężenia atomoksetyny u osób intensywniemetabolizujących i 0,1% stężenia atomoksetyny u osób wolno metabolizujących).N-desmetyloatomoksetyna ma znacznie mniejszą aktywność farmakologiczną niż atomoksetyna.W stanie równowagi występuje ona w osoczu w mniejszych stężeniach u osób intensywniemetabolizujących oraz w stężeniach porównywalnych do leku macierzystego u osób wolnometabolizujących.
Atomoksetyna nie jest środkiem psychostymulującym ani pochodną amfetaminy. W randomizowanymbadaniu kontrolowanym placebo, z zastosowaniem podwójnie ślepej próby, dotyczącym możliwościnadużywania leku u dorosłych, porównującym działanie atomoksetyny i placebo, atomoksetyna niebyła związana z wzorcem odpowiedzi, który sugerowałby właściwości stymulujące lub euforyzujące.
Skuteczność kliniczna i bezpieczeństwo stosowania
Populacja osób dorosłych
Przeprowadzono badania produktu Atomoxetine NeuroPharma z udziałem ponad 4800 osób dorosłychspełniających diagnostyczne kryteria ADHD według DSM-IV. Wykazano krótkoterminowąskuteczność atomoksetyny w leczeniu osób dorosłych w sześciu randomizowanych kontrolowanychplacebo badaniach z podwójnie ślepą próbą, które trwały od dziesięciu do szesnastu tygodni.Przedmiotowe i podmiotowe objawy ADHD oceniano, porównując średnią zmianę stwierdzonąu pacjentów leczonych atomoksetyną i u pacjentów przyjmujących placebo od punktu wyjściowego dopunktu końcowego. W każdym z tych sześciu badań wykazano statystycznie istotną przewagęatomoksetyny nad placebo w odniesieniu do łagodzenia przedmiotowych i podmiotowych objawówADHD (Tabela X). W porównaniu z pacjentami przyjmującymi placebo u pacjentów leczonychatomoksetyną w punkcie końcowym odnotowano statystycznie istotnie większą poprawę wynikóww skali ogólnej oceny klinicznej stopnia ciężkości choroby (ang. Clinical Global Impression ofSeverity, CGI-S) we wszystkich 6 badaniach krótkoterminowych, a także statystycznie istotniewiększą poprawę funkcjonowania związanego z ADHD we wszystkich 3 badaniachkrótkoterminowych, w których ten parametr był oceniany (Tabela X). Skuteczność długoterminowąpotwierdzono w 2 trwających sześć miesięcy badaniach kontrolowanych placebo, ale nie wykazano jejw trzecim badaniu (Tabela X).
Tabela X Średnia zmiana parametrów określających skuteczność w badaniach kontrolowanych placebo
Zmiana od punktu wyjściowego u pacjentów z wykonanym co najmniej jednym pomiarem od punktu wyjściowego (LOCF)
CAARS-Inv:SV lubCGI-S AAQoL AISRSa
Badanie Leczenie N Średnia Wartość p Średnia Wartość p Średnia Wartość p
zmiana zmiana zmiana
Badania krótkoterminowe
LYAA ATX PBO 133
134
LYAO ATX 124
PBO 124
LYBY ATX PBO 72
75
LYDQ ATX 171
PBO 158
LYDZ ATX PBO 192
198
LYEE ATX 191
PBO 195
Badania długoterminowe
LYBV ATX PBO 185
109
LYCU ATX 214
PBO 216
LYCW ATX PBO 113
120
-9,5
-6,0
-10,5
-6,7
-13,6
-8,3
-8,7
-5,6
-10,7
-7,2
-14,3
-8,8
-11,6
-11,5
-13,2
-10,2
-14,3
-8,3
0,006 -0,8
-0,4
0,002 -0,9
-0,5
0,007 -1,0
-0,7
<0,001 -0,8
-0,6
<0,001 -1,1
-0,7
<0,001 -1,3
-0,8
0,412 -1,0
-0,9
0,005 -1,2
-0,9
<0,001 -1,2
-0,7
0,011 - -
0,002 - -
0,048 - -
0,022 14,9
11,1
<0,001 15,8
11,0
<0,001 12,83
8,20
0,030
0,005
<0,001
0,173 13,90 0,045
11,18
0,001 13,14 0,004
8,62
<0,001 - -
Skróty: AAQoL (ang. Adult ADHD Quality of Life Total Score) = całościowa skala oceny jakości życia udorosłych z ADHD; AISRS (ang. Adult ADHD Investigator Symptom Rating Scale Total Score) = całościowaskala oceny objawów ADHD u dorosłych według badacza; ATX = atomoksetyna; CAARS-Inv:SV (ang.Conners Adult ADHD Rating Scale, Investigator Rated, screening version Total ADHD Symptom Score) = skalaConnersa dotycząca oceny ADHD u dorosłych według badacza, całościowa skala oceny objawów ADHD wwersji przesiewowej; CGI-S (ang. Clinical Global Impression of Severity) = skala ogólnej oceny klinicznejstopnia ciężkości choroby; LOCF (ang. last observation carried forward) = metoda ekstrapolacji ostatniejobserwacji; PBO = placebo.
a skala objawów ADHD; wyniki pokazane dla badania LYBY dotyczą AISRS; wyniki dla wszystkich innychdotyczą CAARS-Inv:SV.
Wyniki analiz czułości metodą ekstrapolacji obserwacji wyjściowej u pacjentów, u których niewykonano żadnych pomiarów po punkcie wyjściowym (to znaczy u wszystkich leczonych pacjentów),odpowiadały wynikom przedstawionym w Tabeli X.
W analizach odpowiedzi znaczącej klinicznie przeprowadzonych z wykorzystaniem różnych definicji„a priori” i „post hoc” we wszystkich 6 badaniach krótkoterminowych i w obydwu zakończonychpomyślnie badaniach długoterminowych u pacjentów leczonych atomoksetyną wskaźniki odpowiedzibyły zawsze statystycznie istotnie wyższe niż u pacjentów przyjmujących placebo (Tabela Y).
Tabela Y Liczba (n) i odsetek pacjentów spełniających kryteria odpowiedzi w zbiorczych danych dotyczących badańkontrolowanychplacebo
Odpowiedź definiowana jako
poprawa o co najmniej 1
punkt w skali CGI-S
Odpowiedź definiowana
jako poprawa o 40% w
skali CAARS-Inv:SVw
punkcie końcowym
wartość p
Grupa leczonych N n (%) N n (%) wartość p
Łączne wyniki badań krótkoterminowycha
ATX 640 401
(62,7%)
PBO 652 283
(43,4%)
Łączne wyniki badań długoterminowycha
<0,001 841 347
(41,3%)
851 215
(25,3%)
<0,001
ATX 758 482 <0,001 663 292 <0,001 (63,6%) (44,0%)
PBO 611 301 557 175
(49,3%) (31,4%) a
obejmuje wszystkie badania z Tabeli X z wyjątkiem:
Analizy krótkoterminowej odpowiedzi z wykorzystaniem skali CGI-S nie obejmującej 2 badań z udziałem pacjentów z współistniejącymi zaburzeniami (LYBY, LYDQ);
Analizy krótkoterminowej odpowiedzi z wykorzystaniem skali CAARS nie obejmującej 1 badania, w którym nie stosowano skali CAARS (LYBY).
W dwóch spośród wspomnianych badań krótkoterminowych badano pacjentów z ADHDi współistniejącą chorobą alkoholową lub społecznymi zaburzeniami lękowymi (fobią społeczną)i w obydwu uzyskano złagodzenie objawów ADHD. W badaniu, w którym uczestniczyli pacjenci zewspółistniejącym nadużywaniem alkoholu, nie stwierdzono żadnych różnic między atomoksetynąa placebo pod względem wpływu na zachowania związane ze spożywaniem alkoholu. W badaniu,w którym uczestniczyli pacjenci ze współistniejącymi zaburzeniami lękowymi, leczenie atomoksetynąnie spowodowało nasilenia współistniejącego lęku.
Skuteczność atomoksetyny w odniesieniu do utrzymywania się odpowiedzi w postaci złagodzeniaobjawów wykazano w badaniu, w którym po wstępnym 24-tygodniowym okresie aktywnego leczeniapacjentów spełniających kryteria odpowiedzi znaczącej klinicznie (zdefiniowanej jako poprawęwyników zarówno w skali CAARS-Inv:SV, jak i w skali CGI-S) randomizowano do grupprzyjmujących przez dalszych 6 miesięcy atomoksetynę lub placebo metodą podwójnie ślepej próby.Na zakończenie 6-miesięcznego okresu leczenia większy odsetek pacjentów leczonych atomoksetynąniż pacjentów przyjmujących placebo spełnił kryteria utrzymywania się odpowiedzi znaczącejklinicznie (64,3% w porównaniu z 50,0%; p=0,001). Na podstawie mniejszej średniej zmiany wyniku
uzyskanego w całościowej skali oceny jakości życia u dorosłych z ADHD (ang. Adult ADHD Qualityof Life, AAQoL) w odstępie 3 miesięcy (p=0,003) i 6 miesięcy (p=0,002) wykazano, że u pacjentówleczonych atomoksetyną stan prawidłowego funkcjonowania utrzymuje się statystycznie istotniedłużej niż u pacjentów przyjmujących placebo.
Analiza odstępu QT/QTc
Dokładna analiza odstępu QT/QTc przeprowadzona u zdrowych dorosłych osób wolnometabolizujących z udziałem CYP2D6 (PM) przyjmujących atomoksetynę w dawkach do 60 mg dwarazy na dobę wykazała, że po osiągnięciu przewidywanego maksymalnego stężenia, wpływatomoksetyny na długość odstępu QTc nie różnił się znacząco od wpływu placebo. Po osiągnięciuzwiększonego stężenia atomoksetyny zaobserwowano niewielkie wydłużenie odstępu QTc.
Dzieci i młodzież
Atomoksetynę oceniano w badaniach klinicznych z udziałem ponad 5000 dzieci i młodzieży z ADHD.Skuteczność atomoksetyny w leczeniu ADHD określono wstępnie w sześciu randomizowanych,kontrolowanych placebo badaniach z zastosowaniem podwójnie ślepej próby trwających od sześciu dodziewięciu tygodni. Objawy przedmiotowe i podmiotowe ADHD oceniano poprzez porównanieśredniej zmiany od punktu wyjściowego do końcowego dla pacjentów przyjmujących produktz atomoksetyną i pacjentów przyjmujących placebo. W każdym z tych sześciu badań, atomoksetynabyła istotnie statystycznie skuteczniejsza niż placebo pod względem łagodzenia objawów ADHD.
Ponadto, wykazano skuteczność atomoksetyny w leczeniu podtrzymującym w rocznym badaniukontrolowanym placebo z udziałem ponad 400 dzieci i młodzieży, prowadzonym głównie w Europie(około 3 miesiące leczenia – badanie otwarte, następnie 9 miesięcy leczenia podtrzymującegokontrolowanego placebo z zastosowaniem podwójnie ślepej próby). Nawrót choroby po roku wystąpiłu 18,7% i 31,4% pacjentów (odpowiednio atomoksetyna i placebo). Po roku leczenia atomoksetyną,u pacjentów, którzy kontynuowali przyjmowanie atomoksetyny przez 6 kolejnych miesięcy rzadziejobserwowano nawrót lub częściowy nawrót objawów w porównaniu z pacjentami, którzy przerywaliprzyjmowanie aktywnego leku i otrzymywali placebo (odpowiednio 2% i 12%). U dzieci i młodzieżynależy wykonywać okresową ocenę korzyści leczenia podczas długotrwałej terapii.
Atomoksetyna była skuteczna zarówno w pojedynczej dawce dobowej jak i w dawce podzielonejpodawanej rano i późnym popołudniem lub wczesnym wieczorem. Atomoksetyba podawana raz nadobę wywoływała istotnie statystycznie większą redukcję objawów ADHD w porównaniu z placebo,zgodnie z oceną nauczycieli i rodziców.
Badania z aktywnym komparatorem:
W randomizowanym, prowadzonym metodą podwójnie ślepej próby w grupach równoległych, 6-tygodniowym badaniu z udziałem dzieci i młodzieży, oceniającym czy atomoksetyna nie jest mniejskuteczna od standardowej terapii metylofenidatem o przedłużonym uwalnianiu, stwierdzono wyższyodsetek odpowiedzi dla komparatora w porównaniu z atomoksetyną. Odsetek pacjentów, u którychzgodnie z przyjętą klasyfikacją uzyskano odpowiedź wynosił 23,5% (w grupie placebo), 44,6% (w grupie stosującej atomoksetynę) i 56,4% (w grupie stosującej metylofenidat). Wykazanostatystyczną przewagę atomoksetyny i komparatora nad placebo, oraz statystyczną przewagęmetylofenidatu nad atomoksetyną (p=0,016). Jednak w badaniu tym wykluczono pacjentów, u którychnie wystąpiła odpowiedź po zastosowaniu leków stymulujących.
5.2 Właściwości farmakokinetyczne
Farmakokinetyka atomoksetyny u dzieci i młodzieży jest podobna jak u dorosłych. Farmakokinetykaatomoksetyny u dzieci w wieku poniżej 6 roku lat nie została zbadana.
Wchłanianie
Atomoksetyna jest szybko i niemal całkowicie wchłaniana po podaniu doustnym i osiąga średnie maksymalne stężenie w osoczu (Cmax) po około 1 lub 2 godzinach po podaniu leku. Bezwzględnadostępność biologiczna atomoksetyny po podaniu doustnym wynosiła od 63% do 94%, w zależnościod zmienności osobniczej w umiarkowanym metabolizmie pierwszego przejścia. Atomoksetyna możebyć podawana niezależnie od posiłków.
Dystrybucja
Atomoksetyna jest dystrybuowana w całym organizmie oraz w znacznym stopniu (98%) wiąże sięz białkami osocza, przede wszystkim z albuminą.
Metabolizm
Atomoksetyna ulega biotransformacji głównie za pośrednictwem ścieżki enzymatycznej cytochromuP450 2D6 (CYP2D6). Osoby, u których aktywność tej ścieżki enzymatycznej jest zmniejszona (osobywolno metabolizujące), stanowią około 7% populacji rasy kaukaskiej,u tych osób stężenie atomoksetyny w osoczu jest większe niż u osób, u których ścieżka enzymatycznawykazuje prawidłową aktywność (osoby intensywnie metabolizujące). U osób wolnometabolizujących pole pod krzywą AUC atomoksetyny jest około 10 razy większe,a stężenie maksymalne w stanie równowagi (Css, max) około 5 razy większe niż u osób intensywniemetabolizujących. Głównym metabolitem oksydacyjnym jest 4-hydroksyatomoksetyna, która ulegaszybkiej glukuronizacji. 4-hydroksyatomoksetyna wykazuje taką samą moc jak atomoksetyna, leczwystępuje w osoczu w znacznie mniejszych stężeniach. Chociaż 4-hydroksyatomoksetyna powstajegłównie w wyniku aktywności enzymów CYP2D6, u osób, u których enzymy CYP2D6 sąnieaktywne,
4-hydroksyatomoksetyna może powstawać w wyniku aktywności innych enzymów cytochromu P450,lecz w wolniejszym tempie. W dawkach leczniczych atomoksetyna nie działa hamująco anipobudzająco na CYP2D6.
Enzymy cytochromu P450: atomoksetyna nie powoduje istotnego klinicznie hamowania ani indukcji enzymów cytochromu P450, w tym CYP1A2, CYP3A, CYP2D6 i CYP2C9.
Eliminacja
Średni okres półtrwania w fazie eliminacji atomoksetyny po podaniu doustnym wynosi 3,6 godzinyu osób intensywnie metabolizujących oraz 21 godzin u osób wolno metabolizujących. Atomoksetynajest wydalana głównie w postaci O-glukuronianu 4-hydroksyatomoksetyny, przede wszystkimw moczu.
Liniowość/nieliniowość:
Farmakokinetyka atomoksetyny jest liniowa w zakresie dawek badanych zarówno u osób intensywnie, jak i wolno metabolizujących.
Populacje szczególne
Zaburzenie czynności wątroby powoduje zmniejszenie klirensu atomoksetyny, zwiększenie ekspozycjina atomoksetynę (dwukrotne zwiększenie pola pod krzywą AUC w przypadku umiarkowanegozaburzenia czynności wątroby i czterokrotne zwiększenie AUC w przypadku ciężkiego zaburzeniaczynności wątroby) oraz wydłużenie okresu półtrwania produktu leczniczego macierzystegow porównaniu z grupą kontrolną osób zdrowych o tym samym genotypie, który warunkuje intensywnąaktywność enzymu CYP2D6. U pacjentów z umiarkowanym lub ciężkim zaburzeniem czynnościwątroby (klasa B i C wg klasyfikacji Child-Pugh) należy dostosować dawkę początkową i dawkędocelową leku (patrz punkt 4.2).
Średnie stężenie atomoksetyny w osoczu u pacjentów z krańcową niewydolnością nerek było na ogółwiększe niż u osób zdrowych z grupy kontrolnej, na co wskazuje zwiększenie wartości C
max (różnica 7%) i AUC
0- (różnica około 65%). Różnice pomiędzy tymi dwiema grupami skorygowane pod względem masy ciała uległy zmniejszeniu. Farmakokinetyka atomoksetyny i jej metabolitów u osób
z krańcową niewydolnością nerek wykazała, że nie jest konieczne dostosowywanie dawki leku (patrz punkt 4.2).
5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie
Dane niekliniczne nie wykazały szczególnych zagrożeń dla ludzi w oparciuo konwencjonalne badania farmakologiczne bezpieczeństwa, toksyczności dawki wielokrotnej,genotoksyczności, karcynogenności czy rozmnażania i rozwoju.
Ze względu na zmniejszenie dawki spowodowane odpowiedzią kliniczną (lub nasiloną odpowiedziąfarmakologiczną) zwierząt na lek oraz różnice w metabolizmie u różnych gatunków, maksymalnetolerowane dawki leku stosowane u zwierząt w badaniach nieklinicznych, powodowały zbliżoną lubnieznacznie większą ekspozycję na atomoksetynę jak u osób wolno metabolizujących z udziałemCYP2D6 stosujących lek w maksymalnej zalecanej dawce dobowej.
Przeprowadzono badanie na młodych szczurach w celu określenia wpływu atomoksetyny na wzrostoraz rozwój neurobehawioralny i płciowy. Zaobserwowano nieznaczne opóźnieniaw rozwoju drożności pochwy (wszystkie dawki) oraz oddzielania się napletka (dawki 10mg/kg mc.na dobę), a także nieznaczne zmniejszenie masy najądrza i liczby plemników (dawki 10mg/kg mc. nadobę). Nie odnotowano jednak żadnego wpływu na płodność ani zdolność do rozmnażania się.Znaczenie tych wyników dla ludzi nie jest znane.
Ciężarnym królikom podawano atomoksetynę przez zgłębnik w dawkach do 100 mg/kg na dobę przezcały okres organogenezy. Po zastosowaniu tej dawki, w jednym z trzech badań zaobserwowanozmniejszenie liczby żywych płodów, wzrost wczesnej resorpcji, nieznaczne zwiększenie częstościwystępowania atypowego pochodzenia tętnicy szyjnej oraz braku tętnicy podobojczykowej. Działaniate zaobserwowano po stosowaniu dawek wywołujących nieznaczną toksyczność wobec matki.Występowanie tych działań znajduje się w granicach dotychczas odnotowanych wartości kontrolnych.Dawka, która nie wywoływała tych działań, wynosiła 30 mg/kg mc. na dobę. Pole pod krzywą (AUC)niezwiązanej atomoksetyny u królików, którym podawano lek w dawce 100 mg/kg mc. na dobę byłoodpowiednio około 3,3 razy większe (osobnicy intensywnie metabolizujący z udziałem CYP2D6) oraz0,4 razy większe (osobnicy wolno metabolizujący z udziałem CYP2D6) niż u ludzi, u którychstosowano maksymalną dawkę dobową 1,4 mg/kg mc. na dobę. Wyniki jednego z trzech badańprzeprowadzonych na królikach nie są jednoznaczne i ich znaczenie dla człowieka nie jest znane.
6. DANE FARMACEUTYCZNE
6.1 Wykaz substancji pomocniczych
Skład kapsułki
Skrobia żelowana, kukurydzianaKrzemionka koloidalna bezwodnaDimetykon (350)
Osłonka kapsułki
Atomoxetine NeuroPharma, 10 mg, kapsułki,twarde Żelatyna
Sodu laurylosiarczan Tytanu dwutlenek (E 171)
Atomoxetine NeuroPharma, 18 mg, kapsułki twarde Żelatyna
Sodu laurylosiarczan Tytanu dwutlenek (E 171) Żelaza tlenek żółty (E 172)
Atomoxetine NeuroPharma, 25 mg, kapsułki twarde Żelatyna
Sodu laurylosiarczan Tytanu dwutlenek (E 171)Indygotyna (E 132)
Atomoxetine NeuroPharma, 40 mg, kapsułki twarde Żelatyna
Sodu laurylosiarczan Tytanu dwutlenek (E 171)Indygotyna (E 132)
Atomoxetine NeuroPharma, 60 mg, kapsułki twarde Żelatyna
Sodu laurylosiarczan Tytanu dwutlenek (E 171)Indygotyna (E 132) Żelaza tlenek żółty (E 172)
Atomoxetine NeuroPharma, 80 mg, kapsułki twarde Żelatyna
Sodu laurylosiarczan Tytanu dwutlenek (E 171)Żelaza tlenek czerwony (E 172)Żelaza tlenek żółty (E 172)
Atomoxetine NeuroPharma, 100 mg, kapsułki twarde Żelatyna
Sodu laurylosiarczan Tytanu dwutlenek (E 171)Żelaza tlenek czerwony (E 172)Żelaza tlenek żółty (E 172)
Tusz drukarski (czarny)
Szelak - 45% (20% estryfikowany) w etanoluŻelaza tlenek czarny (E 172)Glikol propylenowy
6.2 Niezgodności farmaceutyczne
Nie dotyczy.
6.3 Okres ważności
3 lata.
6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania
Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania produktu leczniczego.
6.5 Rodzaj i zawartość opakowania
Blistry przeźroczyste z folii PVC/PE/PCTFE/Aluminium lub PA/Aluminium/PVC/Aluminium w tekturowych pudełkach.
Dostępne wielkości opakowań: 7, 14, 28 i 56 kapsułek twardych.
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania
Bez specjalnych wymagań.
7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA
DOPUSZCZENIE DO OBROTU
neuraxpharm Arzneimittel GmbHElisabeth-Selbert-Str. 2340764 Langenfeld
Niemcy
8. NUMERY POZWOLEŃ NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA
Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu:
10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU
CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO