CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO
1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO
Tramadol Aurovitas, 50 mg, kapsułki, twarde
2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY
Każda kapsułka, twarda zawiera 50 mg tramadolu chlorowodorku (Tramadoli hydrochloridum).
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Każda kapsułka 50 mg zawiera około 0,17 mg sodu.
3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA
Kapsułka, twarda.
Twarde kapsułki żelatynowe, rozmiaru 4 zawierające proszek o barwie od białej do kremowej,złożone z wieczka o barwie zielonej posiadającego wykonany czarnym tuszem nadruk „T” oraz denkao barwie żółtej posiadającego wykonany czarnym tuszem nadruk „02”.
4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE
4.1 Wskazania do stosowania
Leczenie bólu o umiarkowanym lub dużym nasileniu.
4.2 Dawkowanie i sposób podawania
Dawkę należy dostosować do stopnia nasilenia bólu i indywidualnej wrażliwości pacjenta. Zasadniczonależy wybierać najniższą skuteczną przeciwbólowo dawkę.
O ile lekarz nie zaleci inaczej, Tramadol Aurovitas należy stosować w następujący sposób:
Dorośli i młodzież w wieku od 12 lat
Podanie doustne.
Ból ostry: Dawka początkowa wynosi 50-100 mg w zależności od stopnia nasilenia bólu. Następnie,6-8 godzin później można podać dawkę w wysokości 50 mg lub 100 mg, a czas trwania leczenianależy dostosować do potrzeb klinicznych (patrz punkt 5.1). Nie należy stosować całkowitej dawkidobowej większej niż 400 mg z wyjątkiem szczególnych sytuacji klinicznych.
Ból w przebiegu chorób przewlekłych: Dawka początkowa wynosi 50 mg i może być następniemodyfikowana w zależności od stopnia nasilenia bólu. W razie konieczności po dawce początkowejmożna co 6-8 godzin podawać kolejne dawki w wysokości 50-100 mg. Podane dawki zalecane należytraktować orientacyjnie. Pacjent powinien zawsze otrzymywać najniższą z możliwych dawekzapewniających skuteczne opanowanie bólu. Nie należy stosować całkowitej dawki dobowej większejniż 400 mg z wyjątkiem szczególnych sytuacji klinicznych. Konieczność kontynuowania stosowaniaomawianego produktu leczniczego należy oceniać w regularnych odstępach czasu, gdyż opisywano
1
przypadki objawów odstawienia i uzależnienia (patrz punkt 4.4).
Dzieci
Tramadol w postaci kapsułek nie nadaje się do stosowania u dzieci w wieku poniżej 12 lat.
Pacjenci geriatryczni
U pacjentów w wieku nieprzekraczającym 75 lat, u których nie stwierdza się klinicznych objawówniewydolności wątroby czy nerek, modyfikowanie dawkowania nie jest zwykle konieczne. Upacjentów w wieku powyżej 75 lat eliminacja omawianego produktu leczniczego może być dłuższa.W związku z tym, zależnie od potrzeb, należy wydłużyć okres pomiędzy kolejnymi dawkami.
Niewydolność nerek, dializoterapia i niewydolność wątroby
U pacjentów z niewydolnością nerek i/lub wątroby eliminacja tramadolu jest wolniejsza. U tychpacjentów, zależnie od potrzeb, należy starannie rozważyć wydłużenie okresu pomiędzy kolejnymidawkami. U pacjentów z ciężką niewydolnością nerek i/lub wątroby stosowanie tramadolu nie jestzalecane.
Sposób podania
Kapsułki należy połykać w całości, nie należy ich dzielić ani rozgryzać, popijając wystarczającą ilością płynu, i można je przyjmować niezależnie od posiłków.
Czas trwania leczenia
Tramadolu w żadnym wypadku nie wolno stosować dłużej niż jest to bezwzględnie konieczne. Jeśli zewzględu na charakter i nasilenie choroby podstawowej konieczne jest długotrwałe leczenieprzeciwbólowe, wówczas pacjent powinien być starannie i regularnie kontrolowany (również, jeśli tokonieczne, z przerwami w leczeniu), aby można było na bieżąco ustalać, czy dalsze leczenie jestkonieczne, a jeżeli tak, to w jakim zakresie.
4.3 Przeciwwskazania
Stosowanie tramadolu jest przeciwwskazane:
- w przypadku nadwrażliwości na chlorowodorek tramadolu lub na którąkolwiek substancję
pomocniczą (patrz punkt 6.1),
- w ostrym zatruciu alkoholem, lekami nasennymi, lekami przeciwbólowymi, opioidami lub
psychotropowymi produktami leczniczymi,
- u pacjentów, którzy aktualnie stosują lub w ostatnich 14 dniach stosowali inhibitory MAO (patrz
punkt 4.5),
- u pacjentów z padaczką nieskutecznie leczoną, - w leczeniu zespołu odstawienia narkotyków.
4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
Tramadol Aurovitas można stosować tylko z zachowaniem szczególnej ostrożności u pacjentówuzależnionych od opioidów, pacjentów po urazie głowy, we wstrząsie, z zaburzeniami świadomości oniepewnej etiologii, z zaburzeniami ośrodka oddechowego lub zaburzeniami oddychania i u pacjentówz podwyższonym ciśnieniem wewnątrzczaszkowym.
U pacjentów wrażliwych na opiaty omawiany produkt leczniczy można stosować wyłącznie zzachowaniem ostrożności.
Należy zachować ostrożność podczas stosowania omawianego produktu leczniczego u pacjentów zdepresją oddechową lub jeśli jednocześnie podawane leki wpływające hamująco na czynność OUN(patrz punkt 4.5) lub w przypadku zastosowania dawki znacznie większej niż zalecana (patrz punkt
4.9), gdyż w tych sytuacjach nie da się wykluczyć możliwości wystąpienia depresji oddechowej.
2
U pacjentów przyjmujących tramadol w zalecanych dawkach opisywano przypadki drgawek. Ryzykoto może się zwiększać, gdy dawki tramadolu większe niż maksymalna dawka dobowa (400 mg).Tramadol może też zwiększać ryzyko wystąpienia drgawek u pacjentów stosujących inne produktylecznicze, które obniżają próg drgawkowy (patrz punkt 4.5). Pacjenci z padaczką lub podatni nadrgawki powinni być leczeni tramadolem tylko w okolicznościach, w których stosowanie tegoproduktu leczniczego jest absolutnie konieczne.
Może dochodzić do rozwoju tolerancji oraz uzależnienia psychicznego i fizycznego, zwłaszcza podługotrwałym stosowaniu. U pacjentów z tendencją do nadużywania leków lub z tendencją douzależniania się tramadol powinno się stosować wyłącznie krótkotrwale pod ścisłym nadzoremlekarza.
Kiedy u pacjenta nie jest już konieczne dalsze leczenie tramadolem, może być wskazane stopniowezmniejszanie dawki w celu uniknięcia objawów odstawiennych.
Tramadol nie jest odpowiednim substytutem w przypadku pacjentów uzależnionych od opioidów.Choć tramadol jest agonistą receptorów opioidowych, nie wykazuje on zdolności łagodzenia objawówodstawienia morfiny.
U pacjentów z zaburzeniem czynności wątroby i nerek tramadol należy stosować z zachowaniem ostrożności (patrz punkt 4.2).
Należy zachować ostrożność podczas leczenia pacjentów z ostrą porfirią, badania in vitro wykazały ryzyko gromadzenia się porfiryn w wątrobie, które mogą spowodować powstanie kryzy porfirynowej.
Metabolizm z udziałem CYP2D6
Tramadol jest metabolizowany z udziałem enzymu wątrobowego CYP2D6. Jeśli u pacjenta występujeniedobór lub całkowity brak tego enzymu, może nie być uzyskane odpowiednie działanieprzeciwbólowe. Szacuje się, że niedobór ten może występować nawet u 7% populacji pochodzeniakaukaskiego. Jeżeli jednak pacjent ma wyjątkowo szybki metabolizm, występuje ryzyko rozwojuobjawów niepożądanych związanych z toksycznością opioidów, nawet po zastosowaniu zwyklezalecanych dawek.
Ogólne objawy toksyczności opioidów obejmują splątanie, senność, płytki oddech, zwężenie źrenic,nudności, wymioty, zaparcie i brak łaknienia. W ciężkich przypadkach mogą wystąpić objawydepresji krążeniowo-oddechowej, która może zagrażać życiu i bardzo rzadko zakończyć się zgonem.Poniżej podsumowano szacunkową częstość występowania osób z wyjątkowo szybkim metabolizmemw różnych populacjach:
Populacja
Afrykańska (etiopska)
Afroamerykańska
Azjatycka
Kaukaska
Grecka
Węgierska
Północnoeuropejska
Częstość występowania, %
29%
3,4% do 6,5%
1,2% do 2%
3,6% do 6,5%
6,0%
1,9%
1% do 2%
Stosowanie po zabiegach chirurgicznych u dzieci
W opublikowanej literaturze pojawiły się doniesienia, że tramadol podawany po zabiegachchirurgicznych u dzieci [po usunięciu migdałków gardłowych i (lub) migdałka podniebiennego wleczeniu obturacyjnego bezdechu sennego], wykazywał rzadkie, ale zagrażające życiu działanianiepożądane. Należy zachować najwyższą ostrożność podczas podawania tramadolu dzieciom w celuuśmierzenia bólu po zabiegu chirurgicznym; należy jednocześnie uważne obserwować, czy niewystępują objawy toksyczności opioidów, w tym depresja oddechowa.
Dzieci z zaburzeniami oddychania
3
Nie zaleca się stosowania tramadolu u dzieci, u których czynność oddechowa może być osłabiona, wtym u dzieci z zaburzeniami nerwowo-mięśniowymi, ciężkimi chorobami serca lub układuoddechowego, zakażeniami górnych dróg oddechowych lub płuc, wielokrotnymi urazami lub porozległych zabiegach chirurgicznych. Czynniki te mogą powodować nasilenie objawów toksycznościopioidów.
Ryzyko związane z równoczesnym stosowaniem leków uspokajających, takich jak benzodiazepiny lub podobne leki
Jednoczesne stosowanie tramadolu i leków uspokajających, takich jak benzodiazepiny lub pokrewneleki, może powodować sedację, depresję oddechową, śpiączkę i zgon. Z tego względu jednoczesneprzepisywanie tych leków uspokajających powinno być zarezerwowane dla pacjentów, u którychalternatywne opcje leczenia nie możliwe. Jeśli zostanie podjęta decyzja o przepisaniu tramadolujednocześnie z lekami uspokajającymi, należy zastosować najniższą skuteczną dawkę, a czas trwanialeczenia powinien być jak najkrótszy.
Pacjentów należy ściśle obserwować w celu wykrycia objawów przedmiotowych i podmiotowychdepresji oddechowej i sedacji. W związku z tym zdecydowanie zaleca się poinformowanie pacjentów iich opiekunów o tych objawach (patrz punkt 4.5).
4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji
Tramadolu nie należy stosować w skojarzeniu z inhibitorami MAO (patrz punkt 4.3).
U pacjentów otrzymujących inhibitory MAO w okresie 14 dni poprzedzających zastosowanienależącej do opioidów petydyny opisywano przypadki zagrażających życiu interakcji skutkującymizaburzeniami w obrębie ośrodkowego układu nerwowego, układu oddechowego i układu krążenia.Nie można wykluczyć wystąpienia tych samych interakcji w przypadku jednoczesnego stosowaniatramadolu z inhibitorami MAO.
Jednoczesne stosowanie tramadolu z innymi produktami leczniczymi działającymi hamująco naczynność ośrodkowego układu nerwowego, w tym z alkoholem, może nasilać wpływ na OUN (patrzpunkt 4.8).
Z przeprowadzonych dotychczas badań farmakokinetycznych wynika, że przy jednoczesnym lubuprzednim stosowaniu cymetydyny (która należy do inhibitorów enzymów wątrobowych) istniejemałe prawdopodobieństwo wystąpienia klinicznie istotnych interakcji. Jednoczesne lub uprzedniestosowanie karbamazepiny (która należy do induktorów enzymów wątrobowych) może prowadzić dozmniejszenia działania przeciwbólowego i skrócenia czasu działania tramadolu.
Nie zaleca się łączyć tramadolu z opioidami wykazującymi mieszaną aktywność agonistyczno-antagonistyczną (np. buprenorfina, nalfbufina, pentazocyna), gdyż teoretycznie w tychokolicznościach działanie przeciwbólowe czystego agonisty może być zmniejszone.
Tramadol może wywoływać drgawki i zwiększać ryzyko wywołania drgawek przez wybiórczeinhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny inoradrenaliny (SNRI), trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, leki przeciwpsychotyczne oraz inneprodukty lecznicze obniżające próg drgawkowy (np. bupropion, mirtazapina, tetrahydrokanabinol).
Jednoczesne stosowanie w celach leczniczych tramadolu i leków wykazujących działanie serotoninergiczne, np. wybiórczych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny (SNRI), inhibitorów MAO (patrz punkt 4.3), trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych oraz mirtazapiny, może prowadzić do działań toksycznych wywołanych przez serotoninę. Obecność zespołu serotoninowego jest bardzo prawdopodobna, kiedy stwierdza się u pacjenta obecność jednego z następujących objawów:
klonus samoistny,
4
klonus indukowany lub gałek ocznych z pobudzeniem psychoruchowym lub wzmożoną
potliwością,
drżenie i wygórowanie odruchów,
wzmożone napięcie mięśniowe i podwyższona temperatura ciała powyżej 38ºC oraz klonus indukowany lub gałek ocznych.
Odstawienie leków serotoninergicznych zwykle prowadzi do szybkiej poprawy. Postępowanielecznicze uzależnione jest od charakteru i stopnia nasilenia objawów.
Należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania tramadolu i pochodnych kumaryny(np. warfaryny) ze względu na doniesienia dotyczące zwiększenia wartości INR i zwiększonejczęstości występowania dużych krwawień i wybroczyn u niektórych pacjentów.
Inne produkty lecznicze hamujące aktywność CYP3A4, takie jak ketokonazol, rytonawir ierytromycyna, mogą hamować metabolizm tramadolu (jego N-demetylację), a takżenajprawdopodobniej również metabolizm czynnego metabolitu O-demetylowanego. Znaczeniaklinicznego tego rodzaju interakcji nie badano (patrz punkt 4.8).
W ograniczonej liczbie badań przed- i pooperacyjne podawanie ondansetronu (lekuprzeciwwymiotnego z grupy antagonistów receptora 5-HT3) prowadziło do zwiększeniazapotrzebowania na tramadol u pacjentów z bólem pooperacyjnym.
Leki uspokajające, takie jak benzodiazepiny lub pokrewne leki
Jednoczesne stosowanie opioidów z lekami uspokajającymi, takimi jak benzodiazepiny lub pokrewneprodukty lecznicze zwiększa ryzyko sedacji, depresji oddechowej, śpiączki i zgonu ze względu nadodatkowe działanie depresyjne na OUN. Dawka i długość okresu jednoczesnego stosowania powinnybyć ograniczone (patrz punkt 4.4).
4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację
Ciąża
W badaniach na zwierzętach stwierdzono, że podawanie tramadolu w wysokich dawkach wpływa narozwój narządów, kostnienie i umieralność noworodków. Tramadol przenika przez łożysko. Brakwystarczających dowodów na bezpieczeństwo stosowania tramadolu w ciąży ludzkiej. W związku ztym tramadolu nie należy stosować u kobiet w ciąży.
Tramadol nie wpływa na kurczliwość macicy bez względu na to, czy podawany jest przed czy wtrakcie porodu. U noworodków może wywoływać zmiany w częstości oddechów, które to zmianyzwykle nie istotne klinicznie. Przewlekłe stosowanie w ciąży może prowadzić do objawówodstawienia u noworodka.
Karmienie piersią
U kobiet karmiących piersią około 0,1% dawki tramadolu przyjętej przez matkę przenika do mleka. Wokresie bezpośrednio po porodzie, przyjęte przez matkę doustne dawki dobowe wynoszące do 400 mg,odpowiadają średniej ilości tramadolu przyjętej przez karmionego piersią noworodka, co jest równe3% dawki skorygowanej względem masy ciała matki. Z tego względu tramadolu nie należy stosowaćw okresie karmienia piersią albo przerwać karmienie piersią podczas leczenia tramadolem. Wprzypadku podania pojedynczej dawki tramadolu przerywanie karmienia piersią nie jest na ogółkonieczne.
Płodność
Monitorowanie działań niepożądanych po wprowadzeniu do obrotu nie sugeruje, aby tramadol miał wpływ na płodność. Badania na zwierzętach nie wykazały wpływu na płodność tramadolu.
4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn
5
Nawet jeśli tramadol stosowany jest zgodnie z zaleceniami, może on wywoływać takie działania, jaksenność czy zawroty głowy, w związku z czym może on upośledzać reakcje kierowców i operatorówmaszyn. Do tego rodzaju efektów szczególnie często dochodzi w przypadku jednoczesnegospożywania alkoholu lub jednoczesnego stosowania innych substancji psychotropowych.
4.8 Działania niepożądane
Najczęściej zgłaszanymi działaniami niepożądanymi nudności i zawroty głowy; każde z tychdziałań niepożądanych występuje u ponad 10% pacjentów.
Częstości zdefiniowano jak poniżej:Bardzo często: 1/10 Często: 1/100 do < 1/10
Niezbyt często: 1/1 000 do < 1/100Rzadko: 1/10 000 do < 1/1 000 Bardzo rzadko: < 1/10 000
Częstość nieznana: nie może być określona na podstawie dostępnych danych
Zaburzenia serca:
Niezbyt często: Niekorzystny wpływ na regulację czynności układu krążenia (kołatanie serca, tachykardia). Wymienione działania niepożądane mogą występować szczególnie po podaniu dożylnym i podczas wysiłku fizycznego.Rzadko: Rzadkoskurcz.
Badania diagnostyczne:
Rzadko: Zwiększenie ciśnienia krwi.
Zaburzenia naczyniowe:
Niezbyt często: Regulacja układu sercowo-naczyniowego (niedociśnienie ortostatyczne lub zapaść krążeniowa). Wymienione działania niepożądane mogą występować szczególnie po podaniu dożylnym i podczas wysiłku fizycznego.
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania Rzadko: Zmiany w apetycie.
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia Rzadko: Niewydolność oddechowa, duszność.
Jeśli dawka jest znacznie większa niż zalecana oraz jednocześnie podawane inne substancjehamujące czynność ośrodkowego układu nerwowego (patrz punkt 4.5), może wystąpić depresjaoddechowa.
Odnotowano pogorszenie astmy, choć związek przyczynowo skutkowy nie został ustalony.
Zaburzenia układu nerwowego Bardzo często: Zawroty głowy. Często: Ból głowy, senność.
Rzadko: zaburzenia mowy, parestezje, drżenia, drgawki padaczkowe, mimowolne skurcze mięśni, zaburzenia koordynacji, omdlenia.
Napady rzekomopadaczkowe pojawiały się głównie po podaniu wysokich dawek tramadolu lub przyjednoczesnym stosowaniu produktów leczniczych powodujących obniżenie progu drgawkowego(patrz punkty 4.4 i 4.5).
Zaburzenia psychiczne
6
Rzadko Omamy, dezorientacja, zaburzenia snu, majaczenia, objawy lękowe i koszmary
senne. Po przyjęciu tramadolu mogą pojawić się działania niepożądane dotyczące sfery psychicznej, przy czym ich nasilenie i charakter może byćróżny (zależy od osobowości pacjenta i czasu stosowania omawianego produktuleczniczego). Mogą pojawiać się zaburzenia nastroju (zwykle euforia, sporadycznie dysforia), zmiany aktywności (zwykle obniżona aktywność,sporadycznie nadaktywność), a także zaburzenia sfery poznawczej i sensorycznej (np. zaburzenia zdolności podejmowania decyzji, zaburzeniapercepcji). Może dochodzić do rozwoju uzależnienia. Objawy odstawienia,podobne do występujących podczas odstawienia opiatów mogą wystąpić wnastępujący sposób: pobudzenie, niepokój, nerwowość, bezsenność, hiperkineza, drgawki i objawy żołądkowo-jelitowe. Innymi objawami, którebardzo rzadko można obserwować po odstawieniu tramadolu są: ataki paniki,ciężkiego niepokoju, omamy, parestezje, szum w uszach i nietypowe objawyOUN (tj. zmieszanie, urojenia, depersonalizacja, derealizacja, paranoja).
Zaburzenia oka
Rzadko: zwężenie źrenic, rozszerzenie źrenic, nieostre widzenie.
Zaburzenia żołądka i jelit Bardzo często: Nudności.
Często: Zaparcia, suchość w jamie ustnej, wymioty.Niezbyt często: Odruch wymiotny; podrażnienie przewodu pokarmowego (uczucie ucisku w jamie brzusznej, wzdęcia), biegunka.
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej Często: Wzmożona potliwość.
Niezbyt często: Reakcje skórne (np. świąd, wysypka, pokrzywka).
Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznejRzadko: Osłabienie siły mięśniowej.
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych
W pojedynczych przypadkach odnotowywano wzrost aktywności enzymów wątrobowych podczas stosowania tramadolu w celach leczniczych.
Zaburzenia nerek i dróg moczowych
Rzadko: Zaburzenia mikcji (trudności w oddawaniu moczu i zatrzymanie moczu).
Zaburzenia układu immunologicznego:
Rzadko: Reakcje alergiczne (np. duszność, skurcz oskrzeli, świszczący oddech, obrzęk
naczynioruchowy) oraz anafilaksja.
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania:Częstość nieznana: Hipoglikemia
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: Często: Zmęczenie.
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych
Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działańniepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowaniaproduktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszaćwszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem:
Departament Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji
7
Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa; tel.: + 48 22 49 21 301; faks: + 48 22 49 21 309; e-mail: [email protected]
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na tematbezpieczeństwa stosowania leku.
4.9 Przedawkowanie
Objawy
Przy zatruciu tramadolem należy w zasadzie spodziewać się podobnych objawów do występujących wprzypadku zatrucia innymi lekami przeciwbólowymi o działaniu ośrodkowym (opioidami).Obejmują one w szczególności zwężenie źrenicy, wymioty, zapaść krążeniową, zaburzeniaprzytomności włącznie ze śpiączką, drgawki oraz depresję oddechową włącznie z zatrzymaniemoddechu.
Leczenie
Stosuje się ogólne postępowanie w stanach nagłych. W zależności od objawów należy utrzymywaćdrożność dróg oddechowych (odsysanie) i podtrzymywać oddychanie i krążenie. Żołądek należyopróżnić indukując wymioty (jeśli pacjent jest przytomny) lub wykonując płukanie żołądka. Odtrutką,jeżeli chodzi o depresję oddechową, jest nalokson. W badaniach na zwierzętach nie stwierdzono, abynalokson wpływał na drgawki. W takich przypadkach powinno się dożylnie podać diazepam.Tramadol w minimalnych tylko ilościach jest usuwany z osocza za pomocą hemodializy lubhemofiltracji. Leczenie ostrego zatrucia tramadolem wyłącznie za pomocą hemodializy lubhemofiltracji nie stanowi w związku z tym odpowiedniej metody detoksykacji.
5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE
5.1 Właściwości farmakodynamiczne
Grupa farmakoterapeutyczna: leki przeciwbólowe, inne opioidy, kod ATC: N02AX02.
Tramadol to opioidowy lek przeciwbólowy o działaniu ośrodkowym. Jest on nieselektywnym czystymagonistą receptorów opioidowych μ, δ i κ, wykazując większe powinowactwo w stosunku doreceptorów μ. Z innych mechanizmów przyczyniających się do działania przeciwbólowego tramadolunależy wymienić hamowanie neuronalnego wychwytu zwrotnego noradrenaliny i wzmaganieuwalniania serotoniny.
Tramadol wykazuje też działanie przeciwkaszlowe. W przeciwieństwie do morfiny tramadol wszerokim zakresie dawek analgetycznych nie wywiera działania hamującego na ośrodek oddechowy.W mniejszym też stopniu wpływa on na motorykę przewodu pokarmowego. Wpływ na układ krążeniajest zazwyczaj niewielki. Siła działania tramadolu stanowi od 1/10 do 1/6 siły działania morfiny.
Dzieci i młodzież
Skutki dojelitowego i pozajelitowego podawania tramadolu zostały zbadane w badaniach klinicznychz udziałem ponad 2000 pacjentów obejmujących dzieci i młodzież w wieku od noworodka do 17 lat.Wskazania do leczenia bólu w tych badaniach obejmowały ból pooperacyjny (głównie brzucha), poekstrakcji zębów, ból wywołany złamaniami, po oparzeniach i urazach, a także inne przypadki, któremogły wymagać leczenia przeciwbólowego przez co najmniej 7 dni.
W pojedynczych dawkach wynoszących do 2 mg/kg lub dawkach wielokrotnych do 8 mg/kg dziennie(maksymalnie do 400 mg dziennie) skuteczność tramadolu okazała się lepsza od placebo i równa lubwyższa od paracetamolu, nalbufiny, petydyny lub niskich dawek morfiny. Przeprowadzone badaniapotwierdziły skuteczność tramadolu. Profil bezpieczeństwa stosowania tramadolu był podobny u
8
dorosłych i dzieci w wieku powyżej 1 roku (patrz punkt 4.2).
5.2 Właściwości farmakokinetyczne
Ponad 90% dawki tramadolu ulega wchłonięciu po podaniu doustnym. Średnia bezwzględnabiodostępność wynosi około 70% i nie zależy od jednoczesnego spożycia pokarmu. Różnica pomiędzywchłoniętym a niezmetabolizowanym dostępnym tramadolem wynika prawdopodobnie ze słabowyrażonego efektu pierwszego przejścia. Efekt pierwszego przejścia po podaniu doustnym ocenia sięna maksymalnie 30%.
Tramadol wykazuje duże powinowactwo do tkanek (Vd,β = 203 + 40 l). Stopień wiązania z białkami osocza wynosi około 20%.
Po doustnym podaniu w postaci kapsułki lub tabletki w dawce pojedynczej wynoszącej 100 mgzdrowym młodym ochotnikom tramadol wykazywano w osoczu po około 15-45 minutach, przy czymwartość Cmax wyniosła od 208 do 280 µg/l, a wartość Tmax od 1,6 do 2 godzin.
Tramadol przenika przez barierę krew-mózg i barierę łożyskową. W mleku kobiecym stwierdzanobardzo niewielkie ilości substancji czynnej oraz jej pochodnej O- demetylowej (odpowiednio 0,1% i0,2% podanej dawki).
Okres półtrwania w fazie eliminacji (t1/2,β) wynosi około 6 godzin bez względu na sposób podania.Okres półtrwania może ulegać wydłużeniu o około 1,4 raza u pacjentów w wieku powyżej75 lat.
U ludzi tramadol jest metabolizowany głównie poprzez N- i O- demetylację oraz sprzęganieproduktów O-demetylacji z kwasem glukuronowym. Tylko O- demetylotramadol jest metabolitemfarmakologicznie czynnym. W zakresie pozostałych metabolitów stwierdza się znaczne różnicemiędzyosobnicze o charakterze ilościowym. Dotychczas w moczu zidentyfikowano 11 różnychmetabolitów. W badaniach na zwierzętach stwierdzono, że O- demetylotramadol wykazuje od 2 do 4razy silniejsze działanie niż związek macierzysty. Jego okres półtrwania w fazie eliminacji (oznaczonyu 6 zdrowych ochotników) wyniósł 7,9 godziny (zakres: 5,4 do 9,6 godziny), czyli jest podobny dotramadolu.
Hamowanie jednego lub obu izoenzymów odpowiedzialnych za biotransformację tramadolu, czyliCYP3A4 i CYP2D6, może prowadzić do zmian stężenia tramadolu lub jego czynnego metabolitu wosoczu.
Tramadol i jego metabolity ulegają prawie w całości wydaleniu przez nerki. Po podaniu znakowanegoizotopowo tramadolu 90% całkowitej radioaktywności stwierdza się w moczu. W przypadkuzaburzonej czynności wątroby i nerek okres półtrwania może się nieznacznie wydłużać. U pacjentów zmarskością wątroby półokres w fazie eliminacji wynosił 13,3 + 4,9 godziny (tramadol) i 18,5 + 9,4godziny (O- demetylotramadol), przy czym stwierdzono jeden skrajny przypadek, w którym wartościte wyniosły odpowiednio 22,3 i 36 godziny. U pacjentów z niewydolnością nerek (klirens kreatyniny< 5 ml/min) wartości te wynosiły odpowiednio 11 + 3,2 godziny i 16,9 + 3 godziny, przy czymstwierdzono jeden skrajny przypadek, w którym wartości te wyniosły odpowiednio 19,5 i 43,2godziny.
W zakresie dawek terapeutycznych farmakokinetyka tramadolu ma charakter liniowy.
Choć siła działania przeciwbólowego jest wprost proporcjonalna do stężenia leku w surowicy, to wpojedynczych przypadkach występują tu znaczne różnice międzyosobnicze. Skuteczność lekuobserwuje się zwykle przy stężeniu w surowicy wynoszącym od 100 do 300 ng/ml.
Dzieci i młodzież
9
Farmakokinetyka tramadolu i O-desmetyltramadolu po doustnym podaniu pojedynczej dawki i dawekwielokrotnych pacjentom w wieku od 1 roku do 16 lat została uznana za zasadniczo podobną do tej udorosłych, po skorygowaniu dawki według masy ciała, ale z wyższą międzyosobniczą zmiennością udzieci w wieku 8 lat i mniej.
U dzieci w wieku poniżej 1 roku życia, farmakokinetyka tramadolu i O-desmetyltramadolu zostałyzbadane, ale nie zostały w pełni poznane. Dane z badań zawierających grupę wiekową wskazują, żetempo powstawania O-desmetyltramadolu poprzez CYP2D6 stale wzrasta u noworodków, a dorosłepoziomy aktywności CYP2D6 z założenia mają być osiągnięte około 1 roku życia. Ponadto,niedojrzały system sprzęgania z kwasem glukuronowym i niedojrzałe czynnościowo nerki, mogązmniejszyć szybkość eliminacji i akumulację O-desmetyltramadolu u dzieci w wieku poniżej 1 rokużycia.
5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie
W przypadku doustnego i pozajelitowego podawania tramadolu w dawkach wielokrotnych szczurom ipsom przez okres od 6 do 26 tygodni oraz w przypadku doustnego podawania tramadolu psom przez12 miesięcy badania hematologiczne, biochemiczne i histologiczne nie wykazały żadnych zmianzwiązanych z substancją. Objawy ze strony ośrodkowego układu nerwowego występowaływyłącznie w przypadku stosowania wysokich dawek znacznie większych niż zakres dawekterapeutycznych; objawy te obejmowały niepokój ruchowy, ślinotok, drgawki i spowolnienieprzybierania na wadze. Szczury i psy tolerowały dawki doustne wynoszące odpowiednio 20 mg/kg i10 mg/kg, a psy dawki doodbytnicze wynoszące 20 mg/kg bez żadnych reakcji niepożądanych.
U szczurów dawki od 50 mg/kg/dobę w górę wywoływały działania toksyczne u ciężarnych samic iprowadziły do zwiększenia umieralności noworodkowej. U potomstwa stwierdzano opóźniony rozwójpod postacią zaburzeń kostnienia i opóźnionego otwarcia szpar ocznych i ujścia pochwy. Niestwierdzono wpływu na płodność samców. Po podaniu wysokich dawek (od 50 mg/kg/dobę) u samicstwierdzano zmniejszenie liczby ciąż. U królików działania toksyczne stwierdzano u ciężarnych samicprzy dawkach od 125 mg/kg w górę, a u potomstwa zaburzenia szkieletu.
W niektórych układach testowych in vitro stwierdzano cechy świadczące o działaniu mutagennym.Jednak w badaniach in vivo tego rodzaju efektów nie zaobserwowano. W oparciu o całośćzgromadzonych dotychczas danych tramadol można uznać za niemutagenny.
Badania nad właściwościami rakotwórczymi chlorowodorku tramadolu przeprowadzono na szczurachi myszach. Badanie na szczurach nie wykazało żadnych cech świadczących o tym, że tramadolmógłby zwiększać częstość występowania nowotworów. W badaniu na myszach stwierdzonozwiększoną częstość występowania gruczolaków wątrobowokomórkowych u samców (nieznamiennystatystycznie, proporcjonalny do dawki wzrost częstości występowania przy dawkach od 15 mg/kgwzwyż) oraz zwiększoną częstość występowania nowotworów płuca u samic we wszystkich grupachróżniących się dawkowaniem (wzrost statystycznie znamienny, lecz niewykazujący zależności oddawki).
6. DANE FARMACEUTYCZNE
6.1 Wykaz substancji pomocniczych
Zawartość kapsułki
Celuloza mikrokrystaliczna
Krzemionka koloidalna bezwodnaKarboksymetyloskrobia sodowa (typ A)Magnezu stearynian
10
Korpus kapsułki
Żelatyna
Woda oczyszczona Sodu laurylosiarczan Żelaza tlenek żółty (E 172) Tytanu dwutlenek (E 171)
Wieczko kapsułki
Żelatyna
Woda oczyszczona Sodu laurylosiarczan Indygokarmin (E 132) Żelaza tlenek żółty (E 172) Tytanu dwutlenek (E 171)
Tusz czarny
Szelak
Żelaza tlenek czarny (E 172)
6.2 Niezgodności farmaceutyczne
Nie dotyczy.
6.3 Okres ważności
4 lata.
6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania
Przechowywać w temperaturze poniżej 30ºC.
6.5 Rodzaj i zawartość opakowania
Tramadol Aurovitas jest dostępny jest w blistrach PVC/PVDC/Aluminium, w tekturowym pudełku.
Wielkości opakowań: 20, 30 lub 60 kapsułek.
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego do
stosowania
Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.
7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA
DOPUSZCZENIE DO OBROTU
Aurovitas Pharma Polska Sp. z o.o.ul. Sokratesa 13D lokal 2701-909 Warszawa
Polska
11
8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
24556
9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
/ DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA
Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 2018-02-12
10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU
CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO
2018-08-20
12