CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO
1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO
Crosuvo, 5 mg, tabletki powlekaneCrosuvo, 10 mg, tabletki powlekaneCrosuvo, 20 mg, tabletki powlekaneCrosuvo, 40 mg, tabletki powlekane
2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY
Każda tabletka zawiera 5 mg rozuwastatyny (Rosuvastatinum) w postaci soli wapniowej.Każda tabletka zawiera 10 mg rozuwastatyny (Rosuvastatinum) w postaci soli wapniowej.Każda tabletka zawiera 20 mg rozuwastatyny (Rosuvastatinum) w postaci soli wapniowej.Każda tabletka zawiera 40 mg rozuwastatyny (Rosuvastatinum) w postaci soli wapniowej.Substancja pomocnicza o znanym działaniu: laktoza jednowodna.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA
Tabletka powlekana.
Okrągłe, różowe, obustronnie wypukłe tabletki z wytłoczonym oznakowaniem „5” po jednej stronie i „6” po drugiej.
Okrągłe, różowe, obustronnie wypukłe tabletki z wytłoczonym oznakowaniem „10” po jednej stronie i „6” po drugiej.
Okrągłe, różowe, obustronnie wypukłe tabletki z wytłoczonym oznakowaniem „20” po jednejstronie i „6” po drugiej.
Okrągłe, różowe, obustronnie wypukłe tabletki z wytłoczonym oznakowaniem „40” po jednej stronie i „6” po drugiej.
4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE
4.1 Wskazania do stosowania
Leczenie hipercholesterolemii
Pierwotna hipercholesterolemia lub mieszana dyslipidemia (typu IIb) jako leczenie dodatkowe dodiety, gdy stosowanie diety i innych niefarmakologicznych sposobów leczenia (np. ćwiczeniafizyczne, zmniejszenie masy ciała) jest niewystarczające.
Rodzinna homozygotyczna hipercholesterolemia jako leczenie dodatkowe do diety i innych sposobówleczenia zmniejszającego stężenie lipidów (np. afereza LDL) lub jeśli inne sposoby leczenia niewłaściwe.
Zapobieganie zdarzeniom sercowo-naczyniowym
Zapobieganie dużym zdarzeniom sercowo-naczyniowym u pacjentów z wysokim ryzykiemwystąpienia takiego zdarzenia po raz pierwszy, razem z działaniami mającymi na celu redukcjępozostałych czynników ryzyka.
1
4.2 Dawkowanie i sposób podawania
Dawkowanie
Przed rozpoczęciem i w czasie leczenia pacjent powinien stosować dietę mającą na celu zmniejszeniestężenia cholesterolu. Dawkowanie należy ustalać indywidualnie, zgodnie z obowiązującymizaleceniami zależnie od celu terapii oraz reakcji pacjenta na leczenie.
Leczenie hipercholesterolemii
Zalecana dawka początkowa to 5 lub 10 mg, doustnie, raz na dobę zarówno u pacjentów, którzy niebyli wcześniej leczeni innymi lekami z grupy statyn, jak również u leczonych innymi inhibitoramireduktazy HMG-CoA. W trakcie ustalania dawki początkowej u każdego pacjenta należy wziąć poduwagę stężenie cholesterolu, czynniki ryzyka wystąpienia chorób układu sercowo-naczyniowego, jakrównież ryzyko wystąpienia działań niepożądanych (patrz poniżej). Jeśli jest to konieczne, po4 tygodniach leczenia dawkę można zwiększyć (patrz punkt 5.1). Maksymalna dawka dobowa wynosi40 mg. Z powodu zwiększonej częstości występowania działań niepożądanych po podaniu dawki 40mg w porównaniu ze stosowaniem mniejszych dawek (patrz punkt 4.8) zwiększenie dawki do dawkimaksymalnej 40 mg można rozważyć jedynie u pacjentów z ciężką hipercholesterolemią, należącychdo grupy wysokiego ryzyka wystąpienia chorób układu sercowo-naczyniowego (szczególnie pacjenciz rodzinną hipercholesterolemią), u których nie uzyskano spodziewanego celu terapii po zastosowaniudawki 20 mg. Pacjenci leczeni dawką 40 mg powinni pozostawać pod rutynową kontrolą (patrz punkt
4.4). Zaleca się, aby wprowadzanie dawki 40 mg odbywało się pod kontrolą specjalisty.
Zapobieganie zdarzeniom sercowo-naczyniowym
W badaniach nad zmniejszeniem ryzyka wystąpienia zdarzeń sercowo-naczyniowych stosowano dawkę 20 mg na dobę (patrz punkt 5.1).
Dzieci i młodzież
Nie ustalono bezpieczeństwa stosowania i skuteczności u dzieci i młodzieży. Doświadczenie zestosowaniem u dzieci i młodzieży jest ograniczone do niewielkiej liczby pacjentów (w wieku 8 latlub starszych) z rodzinną homozygotyczną hipercholesterolemią. Dlatego nie zaleca sięstosowania produktu Crosuvo u dzieci i młodzieży.
Pacjenci w podeszłym wieku
Zalecana dawka początkowa u pacjentów starszych niż 70 lat wynosi 5 mg (patrz punkt 4.4). Nie ma konieczności zmiany dawki produktu u pacjentów z innych grup wiekowych.
Pacjenci z niewydolnością nerek
Nie ma konieczności zmiany dawki u pacjentów z łagodnymi i umiarkowanymi zaburzeniamiczynności nerek. Zalecana dawka początkowa u pacjentów z umiarkowanymi zaburzeniami czynnościnerek (klirens kreatyniny <60 ml/min) wynosi 5 mg. Stosowanie dawki 40 mg jest przeciwwskazane upacjentów z umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek. Stosowanie produktu Crosuvo wjakiejkolwiek dawce jest przeciwwskazane u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek(patrz punkt 4.3 i punkt 5.2).
Pacjenci z niewydolnością wątroby
Nie stwierdzono zwiększenia ekspozycji ustrojowej na rozuwastatynę u pacjentów z 7 punktami lubmniejszą liczbą punktów w skali Child-Pugh. Jednakże u pacjentów z 8 lub 9 punktami w skaliChild-Pugh obserwowano zwiększenie ekspozycji ustrojowej na rozuwastatynę (patrz punkt 5.2). Utych pacjentów należy rozważyć ocenę czynności nerek (patrz punkt 4.4). Nie ma danych dotyczącychstosowania produktu u pacjentów z grupy powyżej 9 punktów w skali Child-Pugh. Stosowanieproduktu Crosuvo jest przeciwwskazane u pacjentów z czynną chorobą wątroby (patrz punkt 4.3).
2
Pacjenci różnych ras
U pacjentów pochodzących z Azji stwierdzano zwiększoną ekspozycję ustrojową na rozuwastatynę(patrz punkt 4.4 i punkt 5.2). U pacjentów pochodzących z Azji zalecana dawka początkowa wynosi 5mg. Stosowanie dawki 40 mg jest przeciwwskazane u tych pacjentów.
Pacjenci predysponowani do miopatii
U pacjentów z czynnikami predysponującymi do miopatii leczenie należy rozpoczynać od dawki 5 mg(patrz punkt 4.4). Stosowanie dawki 40 mg jest przeciwwskazane u niektórych pacjentów z tej grupy(patrz punkt 4.3).
Sposób podania
Podanie doustne.
Crosuvo może być przyjmowany o każdej porze dnia, z pokarmem lub bez pokarmu.
4.3 Przeciwwskazania
Stosowanie produktu Crosuvo jest przeciwwskazane:
u pacjentów z nadwrażliwością na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1,
u pacjentów z czynną chorobą wątroby, w tym z niewyjaśnioną, trwale zwiększoną aktywnością aminotransferaz w surowicy i ponad 3-krotnym zwiększeniem powyżej górnej granicy normy (GGN) aktywności jednej z nich,
u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny <30 ml/min), u pacjentów z miopatią,
u pacjentów jednocześnie leczonych cyklosporyną,
u pacjentek w ciąży, w okresie karmienia piersią i u pacjentek w wieku rozrodczym nie
stosujących skutecznych metod zapobiegania ciąży.
Stosowanie produktu w dawce 40 mg jest przeciwwskazane u pacjentów z czynnikamipredysponującymi do występowania miopatii lub rabdomiolizy. Należą do nich: umiarkowane zaburzenia czynności nerek (klirens kreatyniny <60 ml/min), niedoczynność tarczycy,
genetycznie uwarunkowane choroby mięśni u pacjenta lub członków jego rodziny, wystąpienie objawów uszkodzenia mięśni po zastosowaniu innego inhibitora reduktazy HMG-CoA lub leku z grupy fibratów,
nadużywanie alkoholu,
sytuacje, w których może dojść do zwiększenia stężenia produktu we krwi, pochodzenie z Azji,
jednoczesne stosowanie leków z grupy fibratów (patrz punkty 4.4, 4.5 i 5.2).
4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
Działanie na nerki
U pacjentów leczonych dużymi dawkami rozuwastatyny, zwłaszcza dawką 40 mg, stwierdzanoprzemijające lub sporadyczne występowanie proteinurii, głównie pochodzenia kanalikowego,wykrywanej testem paskowym. Nie stwierdzono, aby występowanie proteinurii poprzedzało wystąpienieostrej lub postępującej choroby nerek (patrz punkt 4.8). Częstość występowania ciężkich działańniepożądanych ze strony nerek w zastosowaniu klinicznym jest większa po dawce 40 mg. U pacjentówleczonych dawką 40 mg należy rozważyć kontrolę czynności nerek podczas rutynowej kontroli.
Działanie na mięśnie
U pacjentów leczonych produktem Crosuvo, zwłaszcza dawkami powyżej 20 mg, stwierdzanowystępowanie działania na mięśnie szkieletowe, np. bólów mięśni, miopatii oraz rzadko rabdomiolizy.Po zastosowaniu jednocześnie ezetymibu i inhibitora reduktazy HMG-CoA obserwowano bardzorzadkie przypadki rabdomiolizy. Należy zachować ostrożność jeśli te leki stosowane łącznie,ponieważ nie można wykluczyć interakcji farmakodynamicznej (patrz punkt 4.5).
3
Tak jak w przypadku innych inhibitorów reduktazy HMG-CoA częstość występowania rabdomiolizyzwiązanej z rozuwastatyną po wprowadzeniu do obrotu jest większa po dawce 40 mg.
Pomiar aktywności kinazy kreatynowej
Nie należy badać aktywności kinazy kreatynowej (CK) po intensywnym wysiłku fizycznym lub, kiedywystępują inne możliwe przyczyny zwiększenia aktywności CK, co może prowadzić do nieprawidłowejinterpretacji wyniku badania. Jeśli przed rozpoczęciem leczenia aktywność kinazy kreatynowej byłaznacznie zwiększona (>5 x GGN), należy po 5-7 dniach wykonać badanie kontrolne. Nie należyrozpoczynać leczenia, jeśli w badaniu kontrolnym CK>5 x GGN.
Przed rozpoczęciem leczenia
Produkt Crosuvo, tak jak inne inhibitory reduktazy HMG-CoA, należy stosować ostrożnie u pacjentów z czynnikami predysponującymi do wystąpienia miopatii lub rabdomiolizy. Do czynników tych zalicza się:
zaburzenia czynności nerek, niedoczynność tarczycy,
genetycznie uwarunkowane choroby mięśni u pacjenta lub członków jego rodziny, wystąpienie objawów uszkodzenia mięśni po zastosowaniu innego inhibitora reduktazy HMG-CoA lub leków z grupy fibratów,
nadużywanie alkoholu, wiek 70 lat,
sytuacje, w których może dojść do zwiększenia stężenia substancji czynnej w surowicy (patrz
punkt 5.2),
jednoczesne stosowanie leków z grupy fibratów.
U tej grupy pacjentów należy rozważyć ryzyko i możliwe korzyści leczenia, a w trakcie leczeniazaleca się obserwację pacjenta. Jeśli u pacjenta w badaniu wykonanym przed leczeniem stwierdza sięznacznie zwiększoną aktywność kinazy kreatynowej (>5 x GGN), nie należy rozpoczynać terapii.
W trakcie leczenia
Należy poinformować pacjenta, aby niezwłocznie powiadomił lekarza, jeśli wystąpią niewyjaśnionebóle mięśni, osłabienie siły mięśniowej lub skurcze mięśni, szczególnie jeśli towarzyszy im złesamopoczucie lub gorączka. U tych pacjentów należy wykonać badanie aktywności kinazykreatynowej. Jeśli aktywność kinazy kreatynowej jest znacząco zwiększona (>5 x GGN) lub jeśliobjawy ze strony mięśni nasilone i powodują dolegliwości podczas codziennych czynności (nawetwtedy, gdy CK 5 x GGN), należy przerwać leczenie. Po ustąpieniu objawów klinicznych izmniejszeniu aktywności kinazy kreatynowej do wartości prawidłowych można rozważyć ponownezastosowanie produktu Crosuvo lub innego inhibitora reduktazy HMG-CoA w najmniejszej dawce.Pacjent powinien pozostawać pod ścisłą kontrolą. Jeśli u pacjenta nie występują objawy kliniczne, niejest konieczna rutynowa kontrola aktywności kinazy kreatynowej.
Dane z badań klinicznych u małej grupy pacjentów nie zawierają dowodów nasilenia działaniarozuwastatyny na mięśnie szkieletowe podczas stosowania z innymi lekami. Jednakże u pacjentówleczonych jednocześnie innymi inhibitorami reduktazy HMG-CoA, pochodnymi kwasu fibrynowego,w tym gemfibrozylem, cyklosporyną, kwasem nikotynowym, lekami przeciwgrzybiczymi z grupyazoli, inhibitorami proteazy lub antybiotykami makrolidowymi stwierdzano zwiększenie częstościwystępowania zapalenia mięśni i miopatii. Gemfibrozyl stosowany jednocześnie z innymiinhibitorami reduktazy HMG-CoA zwiększa ryzyko wystąpienia miopatii. Dlatego nie zaleca sięjednoczesnego stosowania gemfibrozylu i produktu Crosuvo. Należy dokładnie rozważyć korzyściwynikające ze zmiany stężenia lipidów i ryzyko związane z jednoczesnym stosowaniem leków zgrupy fibratów lub kwasu nikotynowego i produktu Crosuvo. Jednoczesne stosowanie produktuCrosuvo w dawce 40 mg oraz leków z grupy fibratów jest przeciwwskazane (patrz punkt 4.5 i punkt
4.8).
Nie należy stosować produktu Crosuvo, jeśli u pacjenta występują ostre, ciężkie objawy mogącewskazywać na miopatię lub usposabiające do wystąpienia wtórnej niewydolności nerek na skutekrabdomiolizy (np. sepsa, niedociśnienie, rozległy zabieg chirurgiczny, uraz, ciężkie zaburzeniametaboliczne, wewnątrzwydzielnicze i elektrolitowe lub niekontrolowana padaczka).
4
Działanie na czynność wątroby
Produkt Crosuvo, tak jak inne inhibitory reduktazy HMG-CoA, powinien być stosowany ostrożnie upacjentów nadużywających alkoholu i (lub) mających w wywiadzie chorobę wątroby. Zaleca sięwykonanie badań czynności wątroby przed rozpoczęciem leczenia i 3 miesiące po jego rozpoczęciu.Należy przerwać leczenie lub zmniejszyć dawkę produktu Crosuvo, jeśli aktywność aminotransferazw surowicy jest ponad 3-krotnie większa niż górna granica normy. Częstość występowania ciężkichdziałań niepożądanych ze strony wątroby (głównie zwiększenie aktywności aminotransferazwątrobowych) po wprowadzeniu leku do obrotu, jest większa po dawce 40 mg.
U pacjentów z wtórną hipercholesterolemią spowodowaną niedoczynnością tarczycy lub zespołemnerczycowym, przed rozpoczęciem leczenia produktem Crosuvo należy zastosować odpowiednieleczenie choroby podstawowej.
Kwas fusydowy
Produktu leczniczego Crosuvo nie wolno stosować jednocześnie z produktami zawierającymi kwasfusydowy podawanymi ogólnoustrojowo. Rozuwastatyny nie wolno także podawać w terminie 7 dniod zaprzestania leczenia kwasem fusydowym. U pacjentów, u których stosowanie kwasu fusydowegopodawanego ogólnoustrojowo uważane jest za niezbędne, leczenie statynami należy przerwać na całyokres trwania terapii kwasem fusydowym. Donoszono o występowaniu rabdomiolizy (w tym równieżprzypadki zakończone zgonem) u pacjentów stosujących jednocześnie kwas fusydowy i statyny (patrzpunkt 4.5). Pacjenta należy poinformować, aby niezwłocznie zasięgnął porady lekarza, jeśli wystąpiąu niego jakiekolwiek objawy osłabienia, bólu lub tkliwości mięśni.
Leczenie statynami można rozpocząć ponownie po upływie siedmiu dni od podania ostatniej dawki kwasu fusydowego.
W wyjątkowych sytuacjach, wymagających długotrwałego stosowania kwasu fusydowegopodawanego ogólnoustrojowo, np. w przypadku leczenia ciężkich zakażeń, jednoczesne stosowanierozuwastatyny i kwasu fusydowego należy rozważyć indywidualnie i pod ścisłym nadzorem lekarza.
Rasa
W badaniach farmakokinetyki wykazano zwiększoną ekspozycję na lek u pacjentów pochodzących z Azji w porównaniu z rasą kaukaską (patrz punkt 4.2 i punkt 5.2).
Inhibitory proteazy
Nie zaleca się jednoczesnego stosowania z inhibitorami proteazy (patrz punkt 4.5).
Nietolerancja laktozy
Lek nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.
Śródmiąższowe zapalenie płuc
W wyjątkowych przypadkach zgłaszano występowanie śródmiąższowego zapalenia płuc podczasstosowania niektórych statyn, szczególnie podczas długotrwałego leczenia (patrz punkt 4.8).Występujące objawy mogą obejmować duszność, nieproduktywny kaszel i gorączkę. Jeśli istniejepodejrzenie, że u pacjenta rozwinęło się śródmiąższowe zapalenie płuc, należy przerwać leczeniestatynami.
Cukrzyca
Doniesienia wskazują, że statyny wykazują efekt klasy zwiększając poziom cukru we krwi, zaś uniektórych pacjentów zagrożonych wystąpieniem cukrzycy mogą wywoływać hiperglikemię, którapowinna być leczona zgodnie z oficjalnymi zaleceniami. Jednakże, nad wspomnianym ryzykiemprzeważa korzyść w postaci redukcji ryzyka powikłań naczyniowych u osób stosujących statyny idlatego nie powinno ono skutkować przerwaniem leczenia statynami. Pacjenci z grupy ryzyka(poziom cukru we krwi na czczo 5,6 do 6,9 mmol/L, BMI > 30 kg/m2, zwiększony poziom
5
trójglicerydów we krwi, nadciśnienie tętnicze w wywiadzie) powinni być poddawani zarówno diagnostyce klinicznej jak i biochemicznej zgodnie z wytycznymi krajowymi.
W badaniu JUPITER, całkowita częstość występowania cukrzycy w grupie leczonej rozuwastatynąwynosiła 2,8%, zaś w grupie przyjmującej placebo 2,3%, przeważnie u osób, u których poziom cukruwe krwi na czczo mieścił się w zakresie 5,6 do 6,9 mmol/L.
Barwniki azowe
Ze względu na obecność żółcieni chinolinowej (E 104) lek może powodować reakcje alergiczne.
4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji
Cyklosporyna. Jednoczesne stosowanie rozuwastatyny i cyklosporyny powoduje około 7-krotnezwiększenie powierzchni pola pod krzywą (AUC) rozuwastatyny w porównaniu z powierzchnią polastwierdzaną u zdrowych ochotników (patrz punkt 4.3).
Jednoczesne stosowanie nie wpływa na stężenie cyklosporyny w osoczu.
Antagoniści witaminy K. Tak jak w przypadku stosowania innych inhibitorów reduktazy HMG-CoA,rozpoczęcie leczenia lub zwiększenie dawki u pacjentów leczonych jednocześnie antagonistamiwitaminy K (np. warfaryną lub innymi lekami przeciwzakrzepowymi z grupy kumaryny) możepowodować zwiększenie międzynarodowego wskaźnika normalizowanego (INR). Zmniejszenie dawkirozuwastatyny lub zaprzestanie jej podawania może powodować zmniejszenie INR. W takichprzypadkach należy odpowiednio kontrolować INR.
Gemfibrozyl i inne leki zmniejszające stężenie lipidów. Jednoczesne stosowanie rozuwastatynyi gemfibrozylu powoduje dwukrotne zwiększenie maksymalnego stężenia rozuwastatyny Cmax orazpowierzchni pola pod krzywą (AUC) (patrz punkt 4.4).
W oparciu o wyniki z przeprowadzonych specyficznych badań interakcji nie należy się spodziewaćwystąpienia istotnych farmakokinetycznych interakcji z fenofibratem, jednak mogą wystąpićinterakcje farmakodynamiczne.
Jednoczesne stosowanie inhibitorów reduktazy HMG-CoA oraz gemfibrozylu, fenofibratu lub innychleków z grupy fibratów oraz niacyny (kwasu nikotynowego) w dawce zmniejszającej stężenie lipidów(1 g na dobę lub większej) zwiększa ryzyko wystąpienia miopatii, prawdopodobnie dlatego, że leki tesame mogą powodować miopatię. Jednoczesne stosowanie leków z grupy fibratów i rozuwastatyny wdawce 40 mg jest przeciwwskazane (patrz punkt 4.3 i punkt 4.4). U tych pacjentów należyrozpoczynać leczenie od dawki 5 mg.
Ezetymib. Jednoczesne stosowanie rozuwastatyny i ezetymibu nie wpływa na AUC ani Cmax żadnegoz leków. Jednak nie można wykluczyć interakcji farmakodynamicznej i wystąpienia działańniepożądanych (patrz punkt 4.4).
Inhibitory proteazy. Jednoczesne stosowanie rozuwastatyny i inhibitorów proteazy znaczącozwiększa ekspozycję na rozuwastatynę. Dokładny mechanizm tej interakcji nie jest znany. Wprzeprowadzonym badaniu farmakokinetyki jednoczesne zastosowanie u zdrowych ochotnikówrozuwastatyny w dawce 20 mg i dwóch inhibitorów proteazy stosowanych łącznie (400 mg lopinawirui 100 mg rytonawiru), powodowało w stanie stacjonarnym odpowiednio około dwu i pięciokrotnezwiększenie AUC(0-24) i Cmax dla rozuwastatyny. Dlatego nie zaleca się jednoczesnego stosowaniarozuwastatyny u pacjentów z HIV leczonych inhibitorami proteazy (patrz punkt 4.4).
Leki przeciw nadkwaśności. Jednoczesne stosowanie rozuwastatyny i zawiesin zmniejszającychkwaśność soku żołądkowego zawierających wodorotlenek glinu i magnezu powodowało zmniejszeniestężenia rozuwastatyny w osoczu mniej więcej o 50%. Działanie to było mniejsze, gdy lekizobojętniające były zażywane 2 godziny po zastosowaniu rozuwastatyny. Nie badano, jakie znaczeniema ta interakcja w praktyce klinicznej.
Erytromycyna. Jednoczesne stosowanie rozuwastatyny i erytromycyny powoduje zmniejszeniepowierzchni pola pod krzywą AUC (0-t) rozuwastatyny o 20% i stężenia maksymalnego (Cmax)
6
rozuwastatyny o 30%. Ta interakcja może być spowodowana zwiększeniem motoryki przewodu pokarmowego po zastosowaniu erytromycyny.
Doustne środki antykoncepcyjne lub hormonalna terapia zastępcza. Jednoczesne stosowanierozuwastatyny i doustnych środków antykoncepcyjnych powodowało zwiększenie powierzchni polapod krzywą (AUC) etynyloestradiolu i norgestrelu odpowiednio o 26 i 34%. Zwiększone stężenie lekuw osoczu należy uwzględnić podczas ustalania dawki leku antykoncepcyjnego. Brak jest jakichkolwiek danych farmakokinetycznych dotyczących jednoczesnego stosowania rozuwastatyny ihormonalnej terapii zastępczej, dlatego nie można wykluczyć występowania podobnego działania, jakpodczas jednoczesnego stosowania ze środkami antykoncepcyjnymi. Leki te były stosowanejednocześnie i dobrze tolerowane przez wiele pacjentek biorących udział w badaniach klinicznych.
Inne leki. Na podstawie przeprowadzonych odpowiednich badań nad interakcjami można przypuszczać, że nie występują klinicznie istotne interakcje z digoksyną.
Enzymy układu cytochromu P450. Z badań in vivo oraz in vitro wynika, że rozuwastatyna nie madziałania hamującego lub pobudzającego izoenzymy układu cytochromu P450. Ponadto enzymy temają słabe powinowactwo do rozuwastatyny. Nie stwierdzono występowania klinicznie istotnychinterakcji z flukonazolem (inhibitor CYP 2C9 i CYP 3A4) ani ketokonazolem (inhibitor CYP 2A6 iCYP 3A4). Jednoczesne stosowanie rozuwastatyny z itrakonazolem (inhibitor CYP 3A4) powodowałozwiększenie powierzchni pola pod krzywą (AUC) rozuwastatyny o 28%, To niewielkie zwiększenienie ma znaczenia w praktyce klinicznej. Dlatego nie spodziewane interakcje wynikające z wpływuna metabolizm zależny od układu enzymatycznego cytochromu P450.
Kwas fusydowy. Ryzyko wystąpienia miopatii, w tym rabdomiolizy może być zwiększone wprzypadku jednoczesnego stosowania statyn z kwasem fusydowym podawanym ogólnoustrojowo.Mechanizm tej interakcji (niezależnie od tego, czy jest to interakcja farmakodynamiczna,farmakokinetyczna, czy mieszana) jest jeszcze nieznany. Donoszono o występowaniu rabdomiolizy (wtym również o przypadkach zakończonych zgonem) u pacjentów otrzymujących takie skojarzenieleków.
Jeśli leczenie kwasem fusydowym podawanym ogólnoustrojowo jest niezbędne, stosowanie rozuwastatyny należy przerwać na cały okres trwania terapii kwasem fusydowym. Patrz także punkt
4.4.
Tabela 1. Wpływ jednoczesnego podawania produktów leczniczych na stopień narażenia narozuwastatynę (AUC; w kolejności malejącego oddziaływania) na podstawie danych zopublikowanych badań klinicznych.
Dawkowanie leku
wykazującego interakcję
Regorafenib 160 mg, raz na
dobę, 14 dni
Welpataswir 100 mg raz na
dobę
Ombitaswir 25 mg /
parytaprewir 150 mg
/ rytonawir 100 mg raz na dobę
/ dazabuwir 400 mg dwa razy
na dobę, 14 dni
Grazoprewir 200 mg / elbaswir
50 mg raz na dobę, 11 dni
Glekaprewir 400 mg /
pibrentaswir 120 mg raz na
dobę, 7 dni
Dawkowanie rozuwastatyny Zmiana AUC rozuwastatyny
5 mg, dawka pojedyncza 3,8-krotne (↑)
10 mg, dawka pojedyncza 2,7-krotne (↑)
5 mg, dawka pojedyncza 2,6-krotne (↑)
10 mg, dawka pojedyncza 2,3-krotne (↑)
5 mg raz na dobę, 7 dni 2,2-krotne (↑)
4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację
7
Stosowanie produktu Crosuvo w ciąży i w okresie karmienia piersią jest przeciwwskazane.Pacjentki w wieku rozrodczym powinny stosować skuteczne metody antykoncepcji. Ze względu na to,że cholesterol oraz inne produkty jego przemiany niezbędne do prawidłowego rozwoju płodu,spodziewane ryzyko stosowania inhibitorów reduktazy HMG-CoA przewyższa korzyści wynikającez leczenia kobiety w ciąży. Wyniki badań wykonanych na zwierzętach zawierają ograniczone dowodytoksycznego wpływu na reprodukcję (patrz punkt 5.3). Jeśli podczas leczenia produktem Crosuvopacjentka zajdzie w ciążę, należy niezwłocznie przerwać leczenie.
Rozuwastatyna jest wydzielana z mlekiem karmiących samic szczura. Nie ma danych dotyczących wydzielania z mlekiem u kobiet (patrz punkt 4.3).
4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn
Nie przeprowadzono badań nad wpływem rozuwastatyny na zdolność prowadzenia pojazdówmechanicznych i obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu. Na podstawie właściwościfarmakodynamicznych rozuwastatyny można sądzić, że nie powinna ona wywierać takiego wpływu.W czasie leczenia mogą wystąpić zawroty głowy, co należy wziąć pod uwagę podczas prowadzeniapojazdów mechanicznych i obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu.
4.8 Działania niepożądane
Działania niepożądane występujące po zastosowaniu rozuwastatyny najczęściej łagodne iprzemijające. Mniej niż 4% pacjentów leczonych rozuwastatyną biorących udział w kontrolowanychbadaniach klinicznych, musiało zakończyć udział w badaniu ze względu na wystąpienie działańniepożądanych.
Częstość występowania działań niepożądanych została podana zgodnie z następującą klasyfikacją:występujące często (≥l/100, <l/10), niezbyt często (≥l/1000, <l/100), rzadko (l/10 000, <l/1000),bardzo rzadko (<l/10 000) i częstość nieznana (gdy nie można określić częstości na podstawiedostępnych danych).
Zaburzenia układu immunologicznego
Rzadko: reakcje nadwrażliwości, w tym obrzęk naczynioruchowy.
Zaburzenia endokrynologiczne Często: cukrzyca1
Zaburzenia układu nerwowego Często: bóle głowy, zawroty głowy.
Zaburzenia żołądka i jelit
Często: zaparcia, nudności, bóle brzucha. Rzadko: zapalenie trzustki.
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
Niezbyt często: świąd, zaczerwienienie oraz pokrzywka.
Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej Często: bóle mięśni.
Rzadko: miopatia (w tym zapalenie mięśni), rabdomioliza.
Zaburzenia układu rozrodczego i piersi Bardzo rzadko: ginekomastia
1 Częstość zależy od obecności czynników ryzyka (poziom cukru we krwi na czczo 5,6 mmol/L, BMI > 30kg/m2, zwiększony poziom trójglicerydów we krwi, nadciśnienie tętnicze w wywiadzie).
8
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania Często: osłabienie.
Wydaje się, że tak jak w przypadku innych inhibitorów reduktazy HMG-CoA, częstość występowania działań niepożądanych zależy od dawki.
Działanie na nerki. U pacjentów leczonych rozuwastatyną obserwowano występowanie proteinurii,głównie pochodzenia kanalikowego, stwierdzanej testem paskowym. Podczas leczenia dawkami 10lub 20 mg u mniej niż 1% pacjentów, i u 3% pacjentów leczonych dawką 40 mg, stwierdzano zmianęwyniku białka w moczu z „brak" lub „ślad" na „++" lub więcej w teście paskowym. Po zastosowaniudawki 20 mg stwierdzano zmianę wyniku białka w moczu z „brak" lub „ślad" na „++” lub więcej wteście paskowym nieznacznie częściej. W większości przypadków proteinuria zmniejsza się lubprzemija podczas leczenia. Dane z badań klinicznych i po wprowadzeniu produktu do obrotu niewykazały, aby proteinuria poprzedzała wystąpienie ostrej lub postępującej choroby nerek. Upacjentów leczonych rozuwastatyną obserwowano występowanie hematurii, jednak dane z badańklinicznych wskazują, że jej częstość jest mała.
Działanie na mięśnie szkieletowe. U pacjentów leczonych rozuwastatyną, szczególnie w dawkachwiększych niż 20 mg, stwierdzano występowanie działania na mięśnie szkieletowe, np. bólów mięśni,miopatii (w tym zapalenie mięśni oka) oraz rzadko rabdomiolizy z lub bez ostrej niewydolności nerek.
U pacjentów leczonych rozuwastatyną stwierdzano zwiększenie aktywności kinazy kreatynowejzależne od dawki. W większości przypadków było ono łagodne, bezobjawowe i przemijające. W raziezwiększenia aktywności kinazy kreatynowej (5 x GGN) należy przerwać leczenie (patrz punkt 4.4).
Działanie na wątrobę. U niewielkiej liczby pacjentów leczonych rozuwastatyną obserwowano,podobnie jak po zastosowaniu innych inhibitorów reduktazy HMG-CoA, zwiększenie aktywnościaminotransferaz zależne od dawki. W większości przypadków było ono łagodne, bezobjawowei przemijające.
Po wprowadzeniu do obrotu. Poza wymienionymi powyżej działaniami niepożądanymi w okresie po wprowadzeniu do obrotu obserwowano występowanie:
Zaburzenia układu nerwowego
Bardzo rzadko: polineuropatia, utrata pamięci
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia Częstość nieznana: kaszel, duszności
Zaburzenia żołądka i jelit Częstość nieznana: biegunka.
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych
Rzadko: zwiększenie aktywności aminotransferaz wątrobowych.Bardzo rzadko: żółtaczka, zapalenie wątroby.
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej Częstość nieznana: zespół Stevensa Johnsona
Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznejRzadko: zespół toczniopodobny, zerwanie mięśniaBardzo rzadko: artralgia.
Zaburzenia nerek i dróg moczowych Bardzo rzadko: hematuria.
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
9
Częstość nieznana: obrzęki
Poniższe działania niepożądane były obserwowane podczas stosowania niektórych statyn: Depresja
Zaburzenia snu, w tym bezsenność i koszmary senne Zaburzenia funkcji seksualnych
W wyjątkowych przypadkach śródmiąższowe zapalenie płuc, szczególnie podczas długotrwałej terapii (patrz punkt 4.4)
Częstość występowania rabdomiolizy, ciężkich działań niepożądanych ze strony nerek i wątroby (głównie zwiększenie aktywności aminotransferaz) jest większa po dawce 40 mg.
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych
Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem krajowego systemu zgłaszania do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, tel.: + 48 22 49 21 301, faks: + 48 22 49 21 309
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
4.9 Przedawkowanie
Nie ma ustalonego sposobu postępowania w razie przedawkowania. W razie przedawkowania należystosować leczenie objawowe i jeśli jest to konieczne zastosować leczenie podtrzymujące. Należykontrolować czynność wątroby oraz aktywność kinazy kreatynowej. Wydaje się, że hemodializa niema zastosowania w leczeniu przedawkowania.
5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE
5.1 Właściwości farmakodynamiczne
Grupa farmakoterapeutyczna: inhibitory reduktazy HMG-CoA, kod ATC: C10A A07
Mechanizm działania
Rozuwastatyna jest wybiórczym i kompetycyjnym inhibitorem reduktazy HMG-CoA, enzymuograniczającego szybkość przemiany 3-hydroksy-3-metyloglutarylo-koenzymu A do mewalonianu,prekursora cholesterolu. Rozuwastatyna działa przede wszystkim w wątrobie, narządzie docelowymdla leków zmniejszających stężenie cholesterolu.
Rozuwastatyna zwiększa ilość receptorów dla LDL na powierzchni komórek wątroby, co ułatwiawychwytywanie i katabolizm LDL, hamuje wytwarzanie VLDL w wątrobie, co prowadzi dozmniejszenia całkowitej ilości LDL i VLDL.
Działanie farmakodynamiczne
Rozuwastatyna zmniejsza stężenie zwiększonej frakcji LDL-cholesterolu, cholesterolu całkowitegoi triglicerydów oraz zwiększa stężenie frakcji HDL-cholesterolu oraz powoduje zmniejszenie stężenialipoproteiny ApoB, frakcji nonHDL-C, VLDL-C, VLDL-TG i zwiększa stężenie lipoproteiny ApoA-I(tabela 1). Zmniejsza również współczynniki LDL-C/HDL-C, całkowitego C/HDL-C,nonHDL-C/HDL-C oraz ApoB/ApoA-I.
Tabela 1. Reakcja na zastosowaną dawkę leku u pacjentów z pierwotną hipercholesterolemią typu IIa i IIb (uśredniona zmiana w procentach w odniesieniu do wartości początkowych)
10
Dawka N LDL-C Całkowity-C HDL-C TG nonHDL-C ApoB ApoA-IPlacebo 13 -7 -5 3 -3 -7 -3 0 5 17 -45 -33 13 -35 -44 -38 4 10 17 -52 -36 14 -10 -48 -42 4 20 17 -55 -40 8 -23 -51 -46 5 40 18 -63 -46 10 -28 -60 -54 0
Działanie lecznicze jest osiągane w ciągu 1 tygodnia od rozpoczęcia leczenia, a 90% maksymalnejodpowiedzi występuje w ciągu 2 tygodni. Pełna odpowiedź na leczenie występuje zazwyczaj w ciągu4 tygodni i utrzymuje się po tym czasie.
Skuteczność kliniczna i bezpieczeństwo stosowania
Rozuwastatyna jest skuteczna u pacjentów z hipercholesterolemią występującą z hipertriglicerydemiąlub bez niej, niezależnie od rasy, płci, wieku, występowania chorób dodatkowych, takich jak cukrzyca,rodzinna hipercholesterolemia.
Dane z badań klinicznych fazy III zawierają dowody skuteczności w leczeniu większości pacjentów zhipercholesterolemią typu IIa i IIb (średnie podstawowe stężenie LDL-C około 4,8 mmol/l) zgodnie zzaleceniami Europejskiego Towarzystwa Arteriosklerozy (EAS, 1998). Około 80% pacjentówleczonych dawką 10 mg osiągnęło zalecany w wytycznych EAS cel terapii dla stężenia LDL-C (3 mmol/l).
W otwartym badaniu z zastosowaniem wymuszonego zwiększania dawki oceniano reakcję 42pacjentów z rodzinną homozygotyczną hipercholesterolemią na leczenie rozuwastatyną w dawce od20 do 40 mg. W ogólnej populacji stężenie LDL-C zmniejszyło się średnio o 22%.
Z badań klinicznych z udziałem ograniczonej liczby pacjentów wynika, że podawanie rozuwastatynyjednocześnie z fenofibratem skuteczniej zmniejsza stężenie triglicerydów oraz że stosowaniejednocześnie z kwasem nikotynowym zwiększa stężenie HDL-C (patrz punkt 4.4).
W przeprowadzonym wieloośrodkowym, podwójnie zaślepionym, kontrolowanym placebo badaniuklinicznym (METEOR), z udziałem 984 pacjentów w wieku od 45 do 70 lat, z małym ryzykiemchoroby wieńcowej (zdefiniowanym jako 10% przez okres 10 lat w skali Framingham), u którychśrednie stężenie LDL-C wynosiło 4,0 mmol/1 (154 mg/dl), z subkliniczną miażdżycą naczyńtętniczych (stwierdzoną za pomocą pomiaru grubości ściany tętnicy szyjnej CIMT - ang. CarotidIntima Media Thickness) stosowano rozuwastatynę w dawce 40 mg na dobę lub placebo przez okres 2lat. Rozuwastatyna znacznie zmniejszała szybkość progresji zmian maksymalnego CIMT mierzonej w12 miejscach tętnicy szyjnej w porównaniu do placebo (przedział ufności 95% -0,0196, -0,0093;p0,0001). Zmiana od wartości początkowych wynosiła -0,0014 mm/rok (0,12%/rok - nieznamienna)dla rozuwastatyny i progresja o +0,0131 mm/rok (1,12%/rok (p<0,0001)) dla placebo. Nie wykazanobezpośredniego związku pomiędzy zmniejszeniem CIMT i redukcją ryzyka zdarzeń sercowo-naczyniowych. Ryzyko choroby wieńcowej w grupie pacjentów biorących udział w badaniuMETEOR było małe. Nie była to reprezentatywna grupa do stosowania rozuwastatyny 40 mg. Dawka40 mg powinna być przepisywana tylko pacjentom z ciężką hipercholesterolemią i dużym ryzykiempowikłań sercowo-naczyniowych (patrz punkt 4.2).
W badaniu: Justification for the Use of Statins In Primary Prevention: An Intervention TrialEvaluating Rosuvastatin (JUPITER), wpływ rozuwastatyny na występowanie dużych zdarzeńzwiązanych z chorobami sercowo-naczyniowymi o charakterze miażdżycowym został oceniony u17802 mężczyzn (≥50 lat) i kobiet (≥60 lat).
Uczestnicy badania byli losowo przypisani do grupy stosującej placebo (n=8901) i grupy stosującejrozuwastatynę w dawce 20 mg raz na dobę (n=8901) a średni czas trwania badania wynosił 2 lata.
Stężenie cholesterolu LDL zmniejszyło się o 45% (p<0,001) w grupie stosującej rozuwastatynę wporównaniu z grupą kontrolowaną placebo.
11
Analiza „post-hoc” podgrupy wysokiego ryzyka złożonej z osób z wyjściowym współczynnikiemryzyka według skali Framingham >20% (1558 pacjentów) wykazała statystycznie znaczącą redukcję(p = 0,028) złożonego punktu końcowego obejmującego zgon z przyczyn sercowo- naczyniowych ,udar i zawał mięśnia sercowego dla rozuwastatyny w porównaniu z placebo. BezwzględneZmniejszenie Ryzyka (ARR) na 1000 pacjento-lat wyniosło 8,8. Całkowita śmiertelność pozostałaniezmieniona w tej grupie pacjentów dużego ryzyka (p=0,193). Analiza „post-hoc” w podgrupiedużego ryzyka (9302 pacjentów) z wyjściową wartością ryzyka wg SCORE ≥5% (ekstrapolowana dlapacjentów powyżej 65 lat) wykazała statystycznie znaczące (p = 0,0003) zmniejszenie złożonegopunktu końcowego obejmującego zgon z przyczyn sercowo-naczyniowych, udar i zawał mięśniasercowego dla rozuwastatyny w porównaniu z placebo. Bezwzględne zmniejszenie ryzyka wyniosło5,1 na 1000 pacjento-lat. Całkowita śmiertelność pozostała niezmieniona w tej grupie pacjentówdużego ryzyka (p=0,076).
W badaniu JUPITER, 6,6% pacjentów stosujących rozuwastatynę i 6,2% przyjmujących placeboprzerwało badanie ze względu na wystąpienie działań niepożądanych. Najczęstszymi działaniaminiepożądanymi prowadzącymi do przerwania terapii były: ból mięśni (0,3% w grupie stosującejrozuwastatynę, 0,2% w grupie stosującej placebo), ból brzucha (0,03% w grupie stosującejrozuwastatynę, 0,02% w grupie stosującej placebo) i wysypka (0,02% w grupie stosującejrozuwastatynę, 0,03% w grupie stosującej placebo). Najczęstszymi działaniami niepożądanymiwystępującymi z częstością większą lub zbliżoną do tej obserwowanej w przypadku placebo byłyinfekcje układu moczowego (8,7% w grupie stosującej rozuwastatynę, 8,6% w grupie z placebo),zapalenia nosogardła (7,6% w przypadku rozuwastatyny, 7,2% w przypadku placebo), ból pleców(7,6% w grupie z rozuwastatyną, 6,9% w grupie z placebo) i ból mięśni (7,6% w przypadkurozuwastatyny, 6,6% w grupie placebo).
Rozuwastatyna była badana w randomizowanym, podwójnie zaślepionym, wieloośrodkowym badaniuklinicznym kontrolowanym placebo, ze zmianą schematu leczenia w toku badania, w którym produktleczniczy w dawce 20 mg raz na dobę lub placebo były podawane 14 dzieciom i młodzieży (w wiekuod 6 do 17 lat) z homozygotyczną hipercholesterolemią rodzinną. Badanie to obejmowało: 4-tygodniową czynną fazę wprowadzenia dietetycznego, podczas której pacjenci byli leczenirozuwastatyną w dawce 10 mg; fazę cross-over (zmiany schematu leczenia), na którą składał się 6-tygodniowy okres leczenia rozuwastatyną w dawce 20 mg z poprzedzającym go lub następującym ponim okresem podawania placebo; oraz 12-tygodniową fazę leczenia podtrzymującego, w którejwszyscy pacjenci byli leczeni rozuwastatyną w dawce 20 mg. Pacjenci, którzy rozpoczęli udział wbadaniu w trakcie terapii ezetymibem lub aferezą, kontynuowali to leczenie przez cały okres udziału wbadaniu.
Po 6 tygodniach leczenia rozuwastatyną w dawce 20 mg zaobserwowano statystycznie istotne(p=0,005) zmniejszenie stężenia LDL-C (22,3%, 85,4 mg/dl lub 2,2 mmol/l) w porównaniu z placebo.Zaobserwowano również statystycznie istotne zmniejszenie stężeń cholesterolu całkowitego (20,1%,p=0,003), cholesterolu nie-HDL (22,9%, p=0,003) oraz ApoB (17,1%, p=0,024). Stwierdzono takżezmniejszenie stężenia TG, zmniejszenie stosunku LDL-C/HDL-C, całkowitego-C/HDL-C, nie-HDL-C/HDL-C oraz ApoB/ApoA-1 po 6 tygodniach leczenia rozuwastatyną w dawce 20 mg w porównaniuz placebo. Zmniejszenie stężenia cholesterolu LDL-C po 6 tygodniach leczenia rozuwastatyną wdawce 20 mg, które nastąpiło po 6 tygodniach stosowania placebo utrzymywało się przez 12 tygodniciągłego leczenia. Po zwiększeniu dawki do 40 mg u jednego pacjenta nastąpiło dalsze zmniejszeniestężenia LDL-C (8,0%), całkowitego stężenia cholesterolu (6,7%) i nie-HDL-C (7,4%) po 6tygodniach leczenia.
Podczas rozszerzonej, otwartej fazy badania u 9 z tych pacjentów leczonych rozuwastatyną w dawce20 mg przez okres do 90 tygodni, zmniejszenie stężenia LDL-C utrzymywało się w zakresie od -12,1% do -21,3%.
5.2 Właściwości farmakokinetyczne
12
Wchłanianie
Po podaniu doustnym rozuwastatyna osiąga maksymalne stężenie w osoczu mniej więcej po 5 godzinach. Bezwzględna biodostępność wynosi około 20%.
Dystrybucja
Rozuwastatyna jest w znacznym stopniu wychwytywana przez wątrobę, główne miejsce tworzeniacholesterolu i usuwania LDL-C. Objętość dystrybucji rozuwastatyny wynosi około 134 l.Rozuwastatyna wiąże się z białkami osocza, głównie z albuminami, w około 90%.
Metabolizm
Rozuwastatyna jest metabolizowana w niewielkim stopniu (10%). W badaniach metabolizmuwykonanych in vitro z użyciem ludzkich hepatocytów wykazano, że rozuwastatyna ma małepowinowactwo do enzymów układu cytochromu P450. Głównym izoenzymem biorącym udziałw metabolizmie rozuwastatyny jest CYP 2C9, w mniejszym stopniu, izoenzymy 2C19, 3A4 i 2D6.Głównymi wykrytymi metabolitami N-demetylowane i laktonowe pochodne. MetabolityN-demetylowane około 50% mniej aktywne niż rozuwastatyna, a metabolity w postaci laktonówuważa się za nieaktywne klinicznie. Rozuwastatyna hamuje ponad 90% aktywności reduktazyHGM-CoA.
Eliminacja
Około 90% rozuwastatyny jest wydalane w postaci niezmienionej z kałem (zarówno dawka wchłonięta, jaki nie wchłonięta). Pozostała część jest wydalana z moczem. Około 5% jest wydalane z moczem w postaciniezmienionej. Okres półtrwania w fazie eliminacji wynosi około 19 godzin. Okres półtrwania w fazieeliminacji nie zwiększa się, gdy podaje się większe dawki. Średni klirens osoczowy wynosi około 50 l/h(współczynnik odchylenia 21,7%). Tak jak w przypadku innych inhibitorów reduktazy HMG-CoA,wychwytywanie rozuwastatyny przez komórki wątroby odbywa się przez OATP-C - związek transportowyw błonie komórki wątroby. Jest to ważny związek w procesie eliminacji rozuwastatyny w wątrobie.
Liniowość
Ekspozycja ustrojowa na rozuwastatynę zwiększa się proporcjonalnie do dawki. Parametryfarmakokinetyczne nie zmieniają się po wielokrotnym podaniu w ciągu doby.
Specjalne grupy pacjentów
Wiek i płeć
Nie stwierdzono istotnego klinicznie wpływu wieku i płci dorosłych pacjentów na właściwości farmakokinetyczne rozuwastatyny.
Rasa
U pacjentów z Azji (pochodzących z Japonii, Chin, Wietnamu i Korei) stwierdzono około 2-krotnezwiększenie powierzchni pola pod krzywą (AUC) w porównaniu z rasą kaukaską. U Hindusówstwierdzono 1,3 krotne zwiększenie powierzchni pola pod krzywą i Cmax . Nie stwierdzono, jaki jestzwiązek tych obserwacji z czynnikami środowiskowymi lub genetycznymi. Badania farmakokinetyczne wpopulacji kaukaskiej i czarnej nie wykazały różnic istotnych klinicznie.
Niewydolność nerek
W badaniach u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek o różnym nasileniu stwierdzono, że łagodne iumiarkowane zaburzenia czynności nerek nie wpływają na stężenie rozuwastatyny lub N-demetylowanychmetabolitów w osoczu. U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (CrCl<30 ml/min)stwierdzono 3-krotne zwiększenie stężenia preparatu w osoczu i 9-krotne zwiększenie stężeniaN-demetylowanych metabolitów w porównaniu z wartościami u zdrowych ochotników. U pacjentówdializowanych stężenie rozuwastatyny w stanie stacjonarnym było mniej więcej o 50% większe niż uzdrowych ochotników.
Niewydolność wątroby
U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby o różnym nasileniu nie stwierdzono zwiększonejekspozycji na rozuwastatynę u pacjentów z grupy z 7 punktami lub mniejszą liczbą punktów w skali
13
Child-Pugh. Jednakże u dwóch pacjentów z grupy 8 i 9 punktów w skali Child-Pugh stwierdzono conajmniej 2-krotne zwiększenie ekspozycji w porównaniu z pacjentami z grup mających mniejszą liczbępunktów w skali Child-Pugh. Nie ma danych dotyczących pacjentów z grupy powyżej 9 punktów w skaliChild-Pugh.
5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie
Dane przedkliniczne, uwzględniające wyniki konwencjonalnych badań farmakologicznychdotyczących bezpieczeństwa stosowania, genotoksyczności, możliwego działania rakotwórczego, nieujawniają występowania szczególnego zagrożenia dla człowieka. Nie prowadzono szczegółowychbadań nad wpływem na hERG. Działania niepożądane nie obserwowane w badaniach klinicznych,jednak stwierdzane u zwierząt przy ekspozycji zbliżonej do uzyskiwanej ekspozycji klinicznej to: wbadaniach toksyczności po podaniu dawek wielokrotnych zmiany histopatologiczne w wątrobie,prawdopodobnie spowodowane działaniem farmakologicznym rozuwastatyny obserwowane u myszy,szczurów oraz w mniejszym stopniu ze zmianami w pęcherzyku żółciowym u psów; zmiany te niewystępowały u małp. Dodatkowo po podaniu większych dawek obserwowano działanie uszkadzającejądra u małp i psów. U szczurów obserwowano toksyczny wpływ na rozrodczość, w tym zmniejszeniewielkości, masy i przeżycia nowonarodzonych szczurów po podaniu dawek toksycznych dla matki,kiedy ekspozycja ustrojowa była kilkakrotnie większa niż po podaniu dawki leczniczej.
6. DANE FARMACEUTYCZNE
6.1 Wykaz substancji pomocniczych
Rdzeń tabletki
Celuloza mikrokrystaliczna, typ 102Laktoza jednowodna suszona rozpyłowoKrospowidon, typ A Magnezu tlenek ciężki Magnezu stearynian
Skład otoczki
OPADRY II 31K34257 Pink:Laktoza jednowodna Triacetyna Hypromeloza
Tytanu dwutlenek (E 171) Żółcień chinolinowa, lak (E 104)Żelaza tlenek czerwony (E 172)
6.2 Niezgodności farmaceutyczne
Nie dotyczy.
6.3 Okres ważności
4 lata
6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania
Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem.
6.5 Rodzaj i zawartość opakowania
Blistry z folii PA/Aluminium/PVC/Aluminium w tekturowym pudełku.Wielkości opakowań: 28, 30, 56 i 98 tabletek powlekanych.
14
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego do
stosowania
Brak szczególnych wymagań.
7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA
DOPUSZCZENIE DO OBROTU
PharmaSwiss Česká republika s.r.o. Jankovcova 1569/2c
170 00 Praga 7 Republika Czeska
8. NUMERY POZWOLEŃ NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
Crosuvo, 5 mg: Pozwolenie nr 20669Crosuvo, 10 mg: Pozwolenie nr 20670Crosuvo, 20 mg: Pozwolenie nr 20671Crosuvo, 40 mg: Pozwolenie nr 20672
9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
/ DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA
Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 26.10.2012 r. Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 09.09.2017 r.
10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU
CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO
15