1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

Duloxetine Zentiva 30 mg kapsułki dojelitowe, twarde Duloxetine Zentiva 60 mg kapsułki dojelitowe, twarde

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

Duloxetine Zentiva 30 mg kapsułki dojelitowe, twarde

Każda kapsułka zawiera duloksetyny chlorowodorek, którego ilość odpowiada 30 mg duloksetyny.

Substancja pomocnicza o znanym działaniu:

Każda kapsułka zawiera 42,26 – 46,57 mg sacharozy.

Duloxetine Zentiva 60 mg kapsułki dojelitowe, twarde

Każda kapsułka zawiera duloksetyny chlorowodorek, którego ilość odpowiada 60 mg duloksetyny.

Substancja pomocnicza o znanym działaniu:

Każda kapsułka zawiera 84,51 – 93,14 mg sacharozy.

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Kapsułka dojelitowa, twarda.

Duloxetine Zentiva 30 mg kapsułki dojelitowe, twarde

Nieprzezroczyste, twarde kapsułki żelatynowe o długości ok. 15,9 mm z białym, nieprzezroczystymkorpusem i jasnoniebieskim, nieprzezroczystym wieczkiem, zawierające kuliste granulki w kolorze odprawie białego do jasnobrązowo-żółtego.

Duloxetine Zentiva 60 mg kapsułki dojelitowe, twarde

Nieprzezroczyste, twarde kapsułki żelatynowe o długości ok. 19,4 mm z nieprzezroczystym korpusemw kolorze kości słoniowej i jasnoniebieskim, nieprzezroczystym wieczkiem, zawierające kulistegranulki w kolorze od prawie białego do jasnobrązowo-żółtego.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1 Wskazania do stosowania

Leczenie dużych zaburzeń depresyjnych.

Leczenie bólu w obwodowej neuropatii cukrzycowej.Leczenie zaburzeń lękowych uogólnionych.

Produkt leczniczy Duloxetine Zentiva jest wskazany do stosowania u dorosłych.Dodatkowe informacje, patrz punkt 5.1.

4.2 Dawkowanie i sposób podawania

Dawkowanie

Duże zaburzenia depresyjne

Dawka początkowa oraz zalecana dawka podtrzymująca wynoszą 60 mg raz na dobę i mogą być przyjmowane podczas posiłku lub między posiłkami. W badaniach klinicznych ocenianobezpieczeństwo stosowania dawek większych niż 60 mg raz na dobę, aż do maksymalnej dawki 120 mg na dobę. Nie uzyskano jednak dowodów klinicznych, które sugerowałyby, że u pacjentów, uktórych nie uzyskano odpowiedzi na leczenie zalecaną dawką początkową, zwiększenie dawki możeprzynieść korzyści.

Odpowiedź na leczenie obserwuje się zwykle po 2-4 tygodniach terapii.

Po utrwaleniu odpowiedzi na leczenie przeciwdepresyjne zaleca się kontynuowanie terapii przez kilkamiesięcy, aby zapobiec nawrotom. U pacjentów, u których uzyskano odpowiedź na leczenieduloksetyną z nawracającymi epizodami dużej depresji w wywiadzie należy rozważyć dalszedługotrwałe leczenie dawką od 60 do 120 mg na dobę.

Zaburzenia lękowe uogólnione

Zalecana dawka początkowa u pacjentów z uogólnionymi zaburzeniami lękowymi wynosi 30 mg raz na dobę i może być przyjmowana podczas posiłku lub między posiłkami. W przypadku niewystarczającej odpowiedzi na leczenie, należy zwiększyć dawkę do 60 mg, czyli zazwyczaj stosowanej dawki podtrzymującej u większości pacjentów

U pacjentów z jednocześnie występującymi dużymi zaburzeniami depresyjnymi zaleca się stosowaniedawki początkowej i podtrzymującej 60 mg raz na dobę (patrz też zalecenia dotyczące dawkowania powyżej).

Wykazano skuteczność dawek do 120 mg na dobę, których bezpieczeństwo stosowania oceniano wbadaniach klinicznych. Dlatego, u pacjentów, u których nie uzyskano wystarczającej odpowiedzi naleczenie dawką 60 mg, można rozważyć zwiększenie dawki do 90 mg lub 120 mg. Dawkę należyzwiększać w zależności od uzyskanej odpowiedzi na leczenie i tolerancji produktu przez pacjenta.

Po utrwaleniu się odpowiedzi, zaleca się kontynuowanie leczenia przez kilka miesięcy w celuzapobiegania nawrotom.

Ból w obwodowej neuropatii cukrzycowej

Dawka początkowa oraz zalecana dawka podtrzymująca wynoszą 60 mg na dobę i mogą być przyjmowane podczas posiłku lub między posiłkami. W badaniach klinicznych oceniano bezpieczeństwo stosowania dawek większych niż 60 mg raz na dobę, aż do maksymalnej dawki 120 mg na dobę, podawanej w równych dawkach podzielonych. Stężenie duloksetyny w osoczu wykazuje dużą zmienność osobniczą (patrz punkt 5.2). Dlatego, u niektórych pacjentów, u których nie uzyskano wystarczającej odpowiedzi na leczenie dawką 60 mg, zwiększenie dawki może przynieśćkorzyści.

Odpowiedź kliniczną należy ocenić po 2 miesiącach leczenia. Po tym okresie u pacjentów zniewystarczającą początkową odpowiedzią kliniczną mało prawdopodobne jest osiągnięcie lepszychwyników.

Należy regularnie (nie rzadziej niż co 3 miesiące) oceniać korzyści z leczenia (patrz punkt 5.1).

Szczególne grupy pacjentów

Osoby w podeszłym wieku

Nie zaleca się dostosowania dawkowania u osób w podeszłym wieku, jedynie ze względu na wiekpacjenta. Jednakże, tak jak w przypadku innych produktów leczniczych, należy zachować ostrożnośćstosując duloksetynę u osób w podeszłym wieku, szczególnie u pacjentów z dużymi zaburzeniamidepresyjnymi lub uogólnionymi zaburzeniami lękowymi w przypadku podawania dawki 120 mg nadobę, dla której istnieją ograniczone dane (patrz punkty 4.4 i 5.2).

Zaburzenia czynności wątroby

Nie wolno stosować produktu Duloxetine Zentiva u pacjentów z chorobami wątroby powodującymizaburzenia czynności wątroby (patrz punkty 4.3 i 5.2).

Zaburzenia czynności nerek

Nie jest konieczne dostosowanie dawki produktu leczniczego u pacjentów z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny 30 do 80 ml/min). Nie wolno stosować produktu Duloxetine Zentiva u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek (klirens kreatyniny<30 ml/min; patrz punkt 4.3).

Dzieci i młodzież

Duloksetyny nie należy stosować u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat w leczeniu dużychzaburzeń depresyjnych ze względu na bezpieczeństwo stosowania i skuteczność (patrz punkty 4.4, 4.8i 5.1).

Nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności duloksetyny w leczeniu zaburzeńlękowych uogólnionych u dzieci i młodzieży w wieku od 7 do 17 lat. Aktualne dane przedstawiono wpunktach 4.8, 5.1 i 5.2.

Nie badano bezpieczeństwa stosowania i skuteczności duloksetyny w leczeniu bólu w obwodowejneuropatii cukrzycowej. Nie ma dostępnych danych.

Przerwanie leczenia

Należy unikać nagłego przerwania stosowania produktu leczniczego. W przypadku zakończenialeczenia produktem Duloxetine Zentiva należy stopniowo zmniejszać dawkę produktu leczniczego wciągu przynajmniej 1 do 2 tygodni w celu zmniejszenia ryzyka wystąpienia objawów odstawiennych(patrz punkty 4.4 i 4.8). Jeżeli w wyniku zmniejszenia dawki lub przerwania leczenia wystąpiąobjawy nie do zniesienia dla pacjenta, można rozważyć wznowienie leczenia z użyciem wcześniejstosowanej dawki. Następnie lekarz może zalecić dalsze, stopniowe zmniejszanie dawki, alew wolniejszym tempie.

Sposób podawania

Do stosowania doustnego.

4.3 Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienionąw punkcie 6.1.

Przeciwwskazane jest jednoczesne stosowanie produktu Duloxetine Zentiva z nieselektywnymi,nieodwracalnymi inhibitorami monoaminooksydazy (IMAO) (patrz punkt 4.5).

Choroba wątroby powodująca zaburzenia czynności wątroby (patrz punkt 5.2).

Nie należy stosować produktu Duloxetine Zentiva w skojarzeniu z fluwoksaminą, cyprofloksacynąlub enoksacyną (tj. silnymi inhibitorami CYP1A2), ponieważ jednoczesne podawanie tych produktówpowoduje zwiększenie stężenia duloksetyny w osoczu (patrz punkt 4.5).

Ciężkie zaburzenia czynności nerek (klirens kreatyniny <30 ml/min) (patrz punkt 4.4).

Przeciwwskazane jest rozpoczynanie leczenia produktem Duloxetine Zentiva u pacjentówz niekontrolowanym nadciśnieniem tętniczym ze względu na ryzyko wystąpienia przełomunadciśnieniowego (patrz punkty 4.4 i 4.8).

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Epizody manii i napady padaczkowe

Duloksetynę należy stosować ostrożnie u pacjentów z epizodami manii w wywiadzie lubz rozpoznaniem choroby afektywnej dwubiegunowej i (lub) napadów padaczkowych.

Rozszerzenie źrenic (mydriaza)

Zgłaszano przypadki rozszerzenia źrenic w związku ze stosowaniem duloksetyny. Dlatego należyzachować ostrożność zalecając produkt leczniczy Duloxetine Zentiva pacjentom ze zwiększonymciśnieniem wewnątrzgałkowym lub z ryzykiem ostrej jaskry z wąskim kątem.

Ciśnienie tętnicze i częstość akcji serca

U niektórych pacjentów stosowanie duloksetyny powodowało zwiększenie ciśnienia tętniczego krwii klinicznie istotne nadciśnienie tętnicze. Może być to spowodowane noradrenergicznym wpływemduloksetyny. Zgłaszano przypadki przełomu nadciśnieniowego podczas stosowania duloksetyny,zwłaszcza u pacjentów, u których występowało nadciśnienie przed rozpoczęciem leczenia. Dlategou pacjentów ze stwierdzonym nadciśnieniem i (lub) innymi chorobami serca zaleca się kontrolowanieciśnienia tętniczego, zwłaszcza w pierwszym miesiącu leczenia. Duloksetynę należy stosowaćostrożnie u pacjentów, których stan może się pogorszyć w następstwie zwiększenia częstości akcjiserca lub wzrostu ciśnienia tętniczego krwi. Należy również zachować ostrożność w przypadkujednoczesnego stosowania duloksetyny i produktów leczniczych, które mogą powodować zaburzeniametabolizmu (patrz punkt 4.5). U pacjentów, u których utrzymuje się wysokie ciśnienie tętnicze krwipodczas stosowania duloksetyny, należy rozważyć zmniejszenie dawki lub stopniowe odstawienieproduktu leczniczego (patrz punkt 4.8). U pacjentów z niekontrolowanym nadciśnieniem tętniczymkrwi nie należy rozpoczynać leczenia duloksetyną (patrz punkt 4.3).

Zaburzenia czynności nerek

U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek, poddawanych hemodializie (klirens kreatyniny<30 ml/min) występowało zwiększone stężenie duloksetyny w osoczu. Pacjenci z ciężkimizaburzeniami czynności nerek - patrz punkt 4.3. Informacje dotyczące pacjentów z łagodnymi lubumiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek podano w punkcie 4.2.

Zespół serotoninowy

Tak jak w przypadku innych leków serotoninergicznych, zespół serotoninowy, który jest stanempotencjalnie zagrażającym życiu, może wystąpić podczas stosowania duloksetyny, zwłaszcza wprzypadku jednoczesnego stosowania innych leków serotoninergicznych (w tym selektywnychinhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnegonoradrenaliny (SNRI), trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych lub tryptanów), lekówzaburzających metabolizm serotoniny, takich jak inhibitory monoaminooksydazy (IMAO), lekówprzeciwpsychotycznych lub innych antagonistów dopaminy, które mogą wpływać naneuroprzekaźnictwo serotoninergiczne (patrz punkty 4.3 i 4.5).

Objawami zespołu serotoninowego mogą być: zmiany stanu psychicznego (np. pobudzenie, omamy,śpiączka), niestabilność układu autonomicznego (np. tachykardia, zmienne ciśnienie krwi,hipertermia), zaburzenia nerwowo-mięśniowe (np. hiperrefleksja, zaburzenia koordynacji) i (lub)objawy żołądkowo-jelitowe (np. nudności, wymioty, biegunka).

Jeśli jednoczesne stosowanie duloksetyny i innych leków serotoninergicznych, które mogą wpływaćna neuroprzekaźnictwo serotoninergiczne i (lub) dopaminergiczne, jest klinicznie uzasadnione, zalecasię uważną obserwację pacjenta, zwłaszcza na początku leczenia i w przypadku zwiększania dawki.

Ziele dziurawca zwyczajnego (Hypericum perforatum)

Podczas jednoczesnego stosowania produktu leczniczego Duloxetine Zentiva z produktami ziołowymi zawierającymi ziele dziurawca zwyczajnego (Hypericum perforatum) mogą częściej występowaćdziałania niepożądane.

Samobójstwo

Duże zaburzenia depresyjne i zaburzenia lękowe uogólnione

Depresja wiąże się ze zwiększonym ryzykiem myśli samobójczych, chęci samookaleczenia isamobójstw (zachowania samobójcze). Ryzyko utrzymuje się do czasu uzyskania znaczącej poprawystanu pacjenta. Ponieważ poprawa może nie wystąpić w czasie pierwszych kilku tygodni leczenia lubdłużej, należy dokładnie obserwować pacjentów do czasu uzyskania znaczącej poprawy ich stanu.Ogólnie, z doświadczenia klinicznego wynika, że ryzyko popełnienia samobójstw przez pacjentówmoże się zwiększać we wczesnym okresie poprawy ich stanu.

Inne zaburzenia psychiczne, w których przepisywana jest duloksetyna, mogą być również związane zezwiększonym ryzykiem wystąpienia zachowań samobójczych. Ponadto zaburzenia te mogąwystępować jednocześnie z ciężkimi zaburzeniami depresyjnymi. W związku z tym u pacjentówleczonych z powodu innych zaburzeń psychicznych należy podjąć takie same środki ostrożności jak upacjentów z ciężkimi zaburzeniami depresyjnymi.

U pacjentów, u których stwierdzono zachowania samobójcze w wywiadach i u pacjentów, u którychwystępowały myśli samobójcze o znacznym nasileniu przed rozpoczęciem leczenia, istniejezwiększone ryzyko wystąpienia myśli lub zachowań samobójczych. Pacjenci z tej grupy powinni byćuważnie obserwowani podczas leczenia. Metanaliza badań klinicznych kontrolowanych placebo zzastosowaniem leków przeciwdepresyjnych w leczeniu zaburzeń psychicznych wykazała istnieniezwiększonego ryzyka zachowań samobójczych u osób w wieku poniżej 25 lat przyjmujących lekiprzeciwdepresyjne w porównaniu z osobami otrzymującymi placebo.

Odnotowano przypadki myśli i zachowań samobójczych u pacjentów w trakcie leczenia duloksetynąlub wkrótce po zakończeniu leczenia (patrz punkt 4.8).

Leczenie pacjentów, w szczególności tych z grupy wysokiego ryzyka, powinno odbywać się podścisłą kontrolą lekarza, głównie w początkowym etapie leczenia i po zmianie stosowanej dawki.Należy poinformować pacjentów (i ich opiekunów) o konieczności obserwowania i niezwłocznego

zgłaszania do lekarza przypadków pogorszenia stanu klinicznego, wystąpienia myśli lub zachowańsamobójczych, lub niecodziennych zmian w zachowaniu.

Ból w obwodowej neuropatii cukrzycowej

Podobnie jak w przypadku innych produktów leczniczych o podobnym profilu farmakologicznym(leki przeciwdepresyjne), zanotowano pojedyncze przypadki myśli i zachowań samobójczych wtrakcie leczenia duloksetyną lub wkrótce po zakończeniu leczenia. Czynniki ryzyka zachowańsamobójczych w depresji, patrz powyżej. Lekarze powinni zachęcać pacjentów do zgłaszania wkażdej chwili przypadków wystąpienia u nich niepokojących myśli czy uczuć.

Stosowanie u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat

Duloksetyny nie należy stosować w leczeniu dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat. W badaniachklinicznych zachowania samobójcze (próby samobójcze i myśli samobójcze), wrogość (przeważnieagresja, zachowania buntownicze i przejawy gniewu) były częściej obserwowane u dzieci i młodzieżystosującej leki przeciwdepresyjne niż w grupie otrzymującej placebo. Jeżeli, ze względu na potrzebękliniczną, zostanie podjęta decyzja o leczeniu, należy uważnie kontrolować czy u pacjenta niewystępują objawy zachowań samobójczych (patrz punkt 5.1). Ponadto, brak długoterminowychdanych o bezpieczeństwie stosowania produktu leczniczego u dzieci i młodzieży, dotyczącychwzrostu, dojrzewania oraz rozwoju poznawczego i rozwoju zachowania (patrz punkt 4.8).

Krwotok

Istnieją zgłoszenia o występowaniu objawów zaburzeń krzepnięcia, takich jak wybroczyny, plamicai krwawienie z przewodu pokarmowego u pacjentów przyjmujących selektywne inhibitory wychwytuzwrotnego serotoniny (ang. selective serotonin reuptake inhibitors, SSRI) i inhibitory wychwytuzwrotnego serotoniny i noradrenaliny (ang. serotonin/noradrenaline reuptake inhibitors, SNRI), w tym duloksetynę. Duloksetyna może zwiększać ryzyko krwotoku poporodowego (patrz punkt 4.6).Należy zachować ostrożność podczas leczenia pacjentów przyjmujących lekiprzeciwzakrzepowe i (lub) leki wpływające na czynność płytek krwi (np. niesteroidowe lekiprzeciwzapalne lub kwas acetylosalicylowy) oraz u pacjentów ze stwierdzoną skłonnością dokrwawień.

Hiponatremia

Podczas stosowania duloksetyny zgłaszano występowanie hiponatremii, w tym przypadki zezmniejszeniem stężenia sodu w surowicy poniżej 110 mmol/l. Hiponatremia może być spowodowanazespołem nieprawidłowego wydzielania hormonu antydiuretycznego (SIADH). Większośćprzypadków hiponatremii wystąpiła u osób w podeszłym wieku, zwłaszcza u osób z zaburzonąrównowagą płynów ustrojowych w wywiadzie lub z chorobami predysponującymi do zaburzeńrównowagi płynów. Należy zachować ostrożność u pacjentów, u których występuje zwiększoneryzyko hiponatremii, tj. u pacjentów w podeszłym wieku, z marskością wątroby, pacjentówodwodnionych lub pacjentów przyjmujących leki moczopędne.

Przerwanie leczenia:

Objawy odstawienne po zakończeniu leczenia występują często, zwłaszcza w przypadku nagłegoprzerwania leczenia (patrz punkt 4.8). Podczas badań klinicznych objawy niepożądane po nagłymprzerwaniu leczenia wystąpiły u około 45% pacjentów leczonych duloksetyną i u 23% pacjentówotrzymujących placebo. Ryzyko wystąpienia objawów odstawiennych w przypadku stosowaniaselektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (ang. selective serotonin reuptakeinhibitors, SSRI) oraz inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny (ang.serotonin/noradrenaline reuptake inhibitors, SNRI) może zależeć od kilku czynników, w tym odczasu leczenia i stosowanej dawki produktu, a także od tempa zmniejszania dawki. Najczęściejzgłaszane objawy przedstawiono w punkcie 4.8. Zazwyczaj objawy te są łagodne lub umiarkowane,jednak u niektórych pacjentów mogą być ciężkie. Objawy występują zazwyczaj w ciągu pierwszych

kilku dni po przerwaniu leczenia, jednak istnieją bardzo rzadkie zgłoszenia o wystąpieniu objawów u pacjentów, którzy nieumyślnie pominęli dawkę produktu leczniczego. Na ogół objawy te ustępują samoistnie, zwykle w ciągu 2 tygodni, chociaż u niektórych pacjentów mogą utrzymywać się dłużej (od 2 do 3 miesięcy lub dłużej). Z tego powodu w przypadku przerwania leczenia zaleca się stopniowe zmniejszanie dawki duloksetyny w okresie nie krótszym niż 2 tygodnie, w zależności od wymagańpacjenta (patrz punkt 4.2).

Osoby w podeszłym wieku

Istnieją ograniczone dane dotyczące stosowania duloksetyny w dawce 120 mg u pacjentów wpodeszłym wieku z dużymi zaburzeniami depresyjnymi i uogólnionymi zaburzeniami lękowymi.Dlatego należy zachować ostrożność w przypadku stosowania maksymalnej dawki u osób wpodeszłym wieku (patrz punkty 4.2 i 5.2).

Akatyzja, niepokój psychoruchowy

Stosowanie duloksetyny wiązało się z występowaniem akatyzji, charakteryzującej się uczuciemniepokoju subiektywnie odczuwanego jako nieprzyjemny lub przygnębiający oraz koniecznościąporuszania się, często połączoną z niemożnością spokojnego usiedzenia lub ustania w miejscu.Największe prawdopodobieństwo wystąpienia tego objawu zachodzi w okresie pierwszych kilkutygodni leczenia. U pacjentów, u których wystąpiły takie objawy, zwiększanie dawki może byćszkodliwe.

Produkty lecznicze zawierające duloksetynę

Duloksetyna jest stosowana pod innymi nazwami handlowymi w różnych wskazaniach (w leczeniubólu w obwodowej neuropatii cukrzycowej, leczeniu dużych zaburzeń depresyjnych, leczeniuzaburzeń lękowych uogólnionych i wysiłkowego nietrzymania moczu). Należy unikać jednoczesnegostosowania więcej niż jednego z tych produktów leczniczych.

Zapalenie wątroby lub zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych

Podczas stosowania duloksetyny obserwowano uszkodzenia wątroby, w tym znaczne zwiększenieaktywności enzymów wątrobowych (> 10-krotnie przekraczające górną granicę normy), zapaleniewątroby i żółtaczkę (patrz punkt 4.8). Większość z tych zdarzeń wystąpiła w pierwszych miesiącachleczenia. Uszkodzenie wątroby występowało głównie na poziomie hepatocytów. Należy zachowaćostrożność podczas stosowania duloksetyny u pacjentów stosujących inne produkty lecznicze, któremogą powodować uszkodzenia wątroby.

Zaburzenia czynności seksualnych

Selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (ang. selective serotonin reuptake inhibitors,SSRI) oraz inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny (ang. serotonin norepinephrinereuptake inhibitors, SNRI) mogą spowodować wystąpienie objawów zaburzeń czynności seksualnych(patrz punkt 4.8). Zgłaszano przypadki długotrwałych zaburzeń czynności seksualnych, w którychobjawy utrzymywały się pomimo przerwania stosowania SSRI i (lub) SNRI.

Sacharoza

Kapsułki dojelitowe twarde Duloxetine Zentiva zawierają sacharozę. Pacjenci z rzadkimidziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłanianiaglukozy-galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy, nie powinni przyjmować produktuleczniczego.

4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Inhibitory monoaminooksydazy (IMAO)

Ze względu na ryzyko wystąpienia zespołu serotoninowego, nie należy stosować duloksetynyjednocześnie z nieselektywnymi, nieodwracalnymi inhibitorami monoaminooksydazy (IMAO), lubw okresie co najmniej 14 dni po przerwaniu leczenia IMAO. Ze względu na okres półtrwaniaduloksetyny, powinno upłynąć co najmniej 5 dni od odstawienia produktu Duloxetine Zentiva przedrozpoczęciem stosowania IMAO (patrz punkt 4.3).

Nie zaleca się jednoczesnego stosowania produktu Duloxetine Zentiva i selektywnych, odwracalnychinhibitorów monoaminooksydazy (IMAO), takich jak moklobemid (patrz punkt 4.4). Antybiotyklinezolid jest odwracalnym, nieselektywnym IMAO i nie należy go stosować u pacjentów leczonychduloksetyną (patrz punkt 4.4).

Inhibitory CYP1A2

Ponieważ duloksetyna jest metabolizowana przez CYP1A2, jednoczesne stosowanie duloksetyny isilnych inhibitorów CYP1A2 może spowodować zwiększenie stężenia duloksetyny. Fluwoksamina (wdawce 100 mg raz na dobę), silny inhibitor CYP1A2, zmniejszała pozorny klirens osoczowyduloksetyny o około 77% i zwiększała pole pod krzywą AUC0-t sześciokrotnie. Z tego powodu nienależy podawać produktu Duloxetine Zentiva w skojarzeniu z silnymi inhibitorami CYP1A2, takimijak fluwoksamina (patrz punkt 4.3).

Produkty lecznicze działające na ośrodkowy układ nerwowy (OUN)

Z wyjątkiem przypadków opisanych w niniejszym punkcie, nie przeprowadzono systematycznejoceny ryzyka związanego ze stosowaniem duloksetyny w skojarzeniu z innymi produktamileczniczymi działającymi na OUN. Z tego powodu zaleca się ostrożność w przypadku jednoczesnegostosowania duloksetyny z innymi produktami leczniczymi lub substancjami działającymi naośrodkowy układ nerwowy, w tym z alkoholem i lekami uspokajającymi (np. benzodiazepiny,opioidowe leki przeciwbólowe, leki przeciwpsychotyczne, fenobarbital, leki przeciwhistaminowe odziałaniu uspokajającym).

Substancje działające na receptory serotoninergiczne

W rzadkich przypadkach zgłaszano zespół serotoninowy u pacjentów stosujących jednocześnieselektywne inhibitory zwrotnego wychwytu serotoniny (SSRI) lub noradrenaliny (SNRI) i lekidziałające na receptory serotoninergiczne. Należy zachować ostrożność podczas jednoczesnegostosowania duloksetyny i leków serotoninergicznych, takich jak selektywne inhibitory zwrotnegowychwytu serotoniny, selektywne inhibitory zwrotnego wychwytu noradrenaliny, trójpierścieniowychleków przeciwdepresyjnych, np. klomipraminy i amitryptyliny, IMAO, takich jak moklobemid lublinezolid, produktów leczniczych zawierających ziele dziurawca zwyczajnego (Hypericumperforatum) lub tryptanów, tramadolu, petydyny i tryptofanu (patrz punkt 4.4).

Wpływ duloksetyny na inne produkty lecznicze

Leki metabolizowane przez CYP1A2

Jednoczesne stosowanie duloksetyny (60 mg dwa razy na dobę) nie wpływało istotnie nafarmakokinetykę teofiliny, substratu enzymu CYP1A2.

Leki metabolizowane przez CYP2D6

Duloksetyna jest umiarkowanym inhibitorem CYP2D6. Po podaniu duloksetyny w dawce 60 mg dwarazy na dobę i pojedynczej dawki dezypraminy, substratu CYP2D6, pole pod krzywą AUCdezypraminy zwiększyło się trzykrotnie. Jednoczesne podawanie duloksetyny (40 mg dwa razy nadobę) zwiększa pole pod krzywą AUC tolterodyny (podawanej w dawce 2 mg dwa razy na dobę) w

stanie równowagi o 71%, lecz nie wpływa na farmakokinetykę jej aktywnego metabolitu5-hydroksylowego. Nie jest zalecane dostosowanie dawki. Należy zachować ostrożność w przypadku jednoczesnego podawania duloksetyny z lekami metabolizowanymi głównie przez CYP2D6 (rysperydon, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, takie jak nortryptylina, amitryptylina i imipramina), w szczególności gdy mają wąski indeks terapeutyczny (np. flekainid, propafenon i metoprolol).

Doustne środki antykoncepcyjne i inne leki steroidowe

Wyniki badań in vitro wskazują, że duloksetyna nie pobudza katalitycznej aktywności CYP3A. Nieprzeprowadzono szczegółowych badań interakcji in vivo.

Przeciwzakrzepowe i przeciwpłytkowe produkty lecznicze

Należy zachować ostrożność w przypadku jednoczesnego stosowania duloksetyny i doustnych leków przeciwzakrzepowych lub przeciwpłytkowych, ze względu na zwiększone ryzyko wystąpienia krwawienia wynikającego z interakcji farmakodynamicznej. Ponadto, zgłaszano zwiększenie wartości współczynnika INR (ang. International Normalized Ratio) w przypadku jednoczesnego stosowania upacjentów duloksetyny i warfaryny. Natomiast skojarzone stosowanie duloksetyny i warfaryny wustalonych warunkach, u zdrowych ochotników, podczas klinicznego badania farmakologicznego niepowodowało klinicznie istotnej zmiany współczynnika INR w stosunku do wartości początkowej,oraz w farmakokinetyce R- lub S-warfaryny.

Wpływ innych produktów leczniczych na duloksetynę

Leki zobojętniające sok żołądkowy i antagoniści receptora histaminowego H2Jednoczesne stosowanie duloksetyny z lekami zobojętniającymi sok żołądkowy, zawierającymi glin imagnez lub duloksetyny z famotydyną nie wpływało w sposób istotny na szybkość ani na stopieńwchłaniania duloksetyny po doustnym podaniu dawki 40 mg.

Substancje zwiększające aktywność CYP1A2

Analizy farmakokinetyki populacyjnej wykazały, że u osób palących stężenie duloksetyny w osoczujest prawie o 50% mniejsze niż u osób niepalących.

4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Ciąża

Brak wystarczających danych dotyczących stosowania duloksetyny u kobiet w ciąży. Badania nazwierzętach wykazały toksyczny wpływ na reprodukcję w przypadku, gdy poziom narażeniaukładowego (pole pod krzywą AUC) na duloksetynę był mniejszy niż maksymalna ekspozycjakliniczna (patrz punkt 5.3).

Potencjalne zagrożenie dla człowieka nie jest znane.

Dane epidemiologiczne sugerują, że stosowanie selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnegoserotoniny (ang. SSRI) w ciąży, szczególnie w ciąży zaawansowanej, może zwiększać ryzykowystąpienia przetrwałego nadciśnienia płucnego u noworodków (ang. persistent pulmonaryhypertension in the newborn, PPHN). Chociaż brak badań oceniających związek PPHN zestosowaniem inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny (ang. SNRI), nie możnawykluczyć ryzyka jego wystąpienia podczas przyjmowania duloksetyny, biorąc pod uwagę związany ztym mechanizm działania (zahamowanie wychwytu zwrotnego serotoniny).

Tak jak w przypadku innych leków działających na receptory serotoninergiczne, u noworodków,których matki przyjmowały duloksetynę w okresie przedporodowym, mogą wystąpić objawyodstawienne. Objawy odstawienne duloksetyny mogą obejmować hipotonię, drżenie, drżączkę,trudności w karmieniu, zaburzenia oddechowe i drgawki. Większość przypadków obserwowano wchwili urodzenia lub w ciągu kilku dni po urodzeniu.

Dane z obserwacji wskazują na zwiększenie ryzyka (mniej niż 2-krotne) krwotoku poporodowego poekspozycji na duloksetynę w ciągu miesiąca poprzedzającego poród.

Duloksetynę można stosować u kobiet w ciąży tylko wtedy, gdy potencjalne korzyści przewyższająpotencjalne zagrożenie dla płodu. Kobietom należy zalecić, aby poinformowały lekarza, jeżeli wtrakcie leczenia zajdą w ciążę bądź zamierzają zajść w ciążę.

Karmienie piersią

W badaniu obejmującym 6 pacjentek, które podczas laktacji nie karmiły dzieci piersią, stwierdzono,że duloksetyna bardzo słabo przenika do mleka kobiecego. Szacowana dawka dobowa w miligramachw przeliczeniu na kilogram masy ciała dla niemowląt wynosi około 0,14% dawki stosowanej u matki(patrz punkt 5.2). Nie zaleca się stosowania duloksetyny w okresie karmienia piersią, ponieważ niejest określone bezpieczeństwo stosowania duloksetyny u niemowląt.

Płodność

W badaniach na zwierzętach stosowanie duloksetyny nie miało wpływu na płodność samców,natomiast u samic skutki były widoczne tylko w przypadku stosowania dawek, które powodowałytoksyczność u matek.

4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Nie przeprowadzono badań nad wpływem produktu na zdolność prowadzenia pojazdów iobsługiwania maszyn. Podczas stosowania duloksetyny może wystąpić sedacja i zawroty głowy.Należy poinformować pacjentów, aby unikali potencjalnie niebezpiecznych czynności, takich jakprowadzenie pojazdów czy obsługiwanie maszyn, w przypadku wystąpienia sedacji lub zawrotówgłowy.

4.8 Działania niepożądane

Podsumowanie profilu bezpieczeństwa

Najczęściej zgłaszanymi objawami niepożądanymi u pacjentów przyjmujących duloksetynę były:nudności, ból głowy, suchość w jamie ustnej, senność i zawroty głowy. Jednak większość najczęściejzgłaszanych objawów niepożądanych miała łagodne lub umiarkowane nasilenie, zwykle występowałakrótko po rozpoczęciu terapii i w większości przypadków ustępowała w miarę kontynuowanialeczenia.

Tabelaryczne zestawienie działań niepożądanych

W Tabeli 1 przedstawiono objawy niepożądane ze zgłoszeń spontanicznych oraz obserwowanepodczas badań klinicznych kontrolowanych placebo.

Tabela 1: Objawy niepożądane

Ocena częstości występowania: bardzo często (≥1/10), często (≥1/100 do <1/10), niezbyt często(≥1/1 000 do <1/100), rzadko (≥1/10 000 do <1/1 000), bardzo rzadko (<1/10 000).W obrębie każdej grupy o określonej częstości występowania objawy niepożądane są wymienionezgodnie ze zmniejszającym się nasileniem.

Bardzo często Często Niezbyt często Rzadko Bardzo rzadko

Zakażenia i zarażenia pasożytnicze

Zapalenie krtani Zaburzenia układu immunologicznego

Reakcja anafilaktycznaZespół nadwrażliwości

Zaburzenia endokrynologiczne

Niedoczynność tarczycy

Zaburzenia metabolizmu i odżywiania

Zmniejszenie

łaknienia

Hiperglikemia

(zgłaszana głównie

u pacjentów

chorych na

cukrzycę)

Odwodnienie

Hiponatremia

Zespół nieprawidłowego

wydzielania hormonu

antydiuretycznego

(SIADH)

Zaburzenia psychiczne

Bezsenność

Pobudzenie

Zmniejszenie

libido

Lęk

Zaburzenia

orgazmu

Niezwykłe sny

Samobójcze

myśli5,7

Zaburzenia snu

Bruksizm

Dezorientacja

Apatia

Zachowania

samobójcze 5,7

Stan pobudzenia

maniakalnego

Omamy

Agresja i gniew4

Zaburzenia układu nerwowego

Ból głowy Zawroty głowy Drgawki kloniczne

Senność mięśni

Letarg

Akatyzja7

Drżenie

Nerwowość

Parestezja

Zaburzenia uwagi

Zaburzenia smaku

Dyskineza

Zespół

niespokojnych nóg

Pogorszenie jakości

snu

Zaburzenia oka

Niewyraźne Rozszerzenie

widzenie

źrenic

Zaburzenia

widzenia

Zaburzenia ucha i błędnika

Szumy w uszach1 Zawroty głowy

spowodowane

zaburzeniami

błędnika

Ból ucha

Zespół serotoninowy6

Drgawki1

Niepokój

psychoruchowy6

Objawy

pozapiramidowe6

Jaskra

Bardzo często Często Niezbyt często Rzadko Bardzo rzadko

Zaburzenia serca

Kołatanie serca Tachykardia Arytmia

nadkomorowa, głównie migotanieprzedsionków

Zaburzenia naczyniowe

Zwiększenie Omdlenia2 Przełom

ciśnienia Nadciśnienie nadciśnieniowy3,6

tętniczego krwi3 tętnicze3,7

Nagłe Niedociśnienie

zaczerwienienie ortostatyczne2

twarzy Uczucie zimna

w kończynach

Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia

Ziewanie Ucisk w gardle Śródmiąższowa choroba

Krwawienie z nosa płuc10

Eozynofilowe zapalenie

płuc6

Zaburzenia żołądka i jelit

Nudności Zaparcie Krwotok z Zapalenie błony śluzowej

Suchość w przewodu jamy ustnej

Biegunka

jamie ustnej pokarmowego7 Obecność świeżej krwi w

Ból brzucha

Zapalenie żołądka i kale

Wymioty

Nieprzyjemny oddech

jelit

Niestrawność

Mikroskopowe zapalenie

Odbijanie się ze

Wzdęcia

jelita grubego9

zwracaniem treści

żołądkowej lub

gazu

Zapalenie błony

śluzowej żołądka

Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych

Zapalenie wątroby3 Niewydolność wątroby6

Zwiększenie Żółtaczka6

aktywności

enzymów

wątrobowych

(AlAT, AspAT,

fosfataza

alkaliczna)

Ostre uszkodzenie

wątroby

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej

Zwiększona Nocne pocenie Zespół Stevensa-

potliwość Pokrzywka Johnsona6

Wysypka Obrzęk

Kontaktowe

naczynioruchowy6

zapalenie skóry

Zimne poty

Wrażliwość na

światło

Zwiększona

tendencja do

powstawania

Zapalenie

naczyń skóry

Bardzo często Często Niezbyt często Rzadko Bardzo rzadko

Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej

Ból mięśniowo- Sztywność mięśni

szkieletowy Drganie mięśni

Kurcze mięśni

Zaburzenia nerek i dróg moczowych

Bolesne lub Zatrzymanie moczu

utrudnione Uczucie parcia na

oddawanie moczu

pęcherz

Częstomocz

w nocy

Oddawanie moczu

Nadmierne

wydzielanie moczu

Zmniejszenie

diurezy

Szczękościsk

Nieprawidłowy zapach

moczu

Zaburzenia układu rozrodczego i piersi

Zaburzenia erekcji Krwotok w obrębie

Zaburzenia dróg rodnych

ejakulacji Zaburzenia

Opóźniona miesiączkowa

ejakulacja nia

Zaburzenia

seksualne

Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania

Upadki8 Ból w klatce

Zmęczenie piersiowej7

Złe samopoczucie

Uczucie zimna

Pragnienie

Dreszcze

Zmęczenie

Uczucie gorąca

Zaburzenia chodu

Objawy menopauzy

Mlekotok

Hiperprolaktynemia

Krwotok poporodowy6

Badania diagnostyczne

Zmniejszenie Zwiększenie masy Zwiększenie stężenia

masy ciała cholesterolu we krwi ciała

Zwiększenie aktywności fosfokinazy kreatynowej we krwi Zwiększenie stężenia potasu wekrwi

1 Drgawki i szumy w uszach zgłaszano także po zakończeniu leczenia.

2 Niedociśnienie ortostatyczne oraz omdlenia zgłaszane były szczególnie w początkowym okresie leczenia.

3 Patrz punkt 4.4.

4 Przypadki agresji i przejawów gniewu zgłaszane były szczególnie w początkowym okresie leczenia lub po zakończeniu leczenia.

5 Przypadki myśli i zachowań samobójczych zgłaszane były podczas terapii duloksetyną lub wkrótce po zakończeniu leczenia (patrz punkt 4.4).

6 Częstość występowania działań niepożądanych, których nie obserwowano podczas badań klinicznych kontrolowanych placebo, oszacowana na podstawie zgłoszeń po wprowadzeniu produktu do obrotu.

7 Różnica nieistotna statystycznie w porównaniu z placebo.

8 Upadki były częstsze u osób w podeszłym wieku (≥65 lat).

9 Szacunkowa częstość na podstawie danych z wszystkich badań klinicznych.

10Częstość występowania szacowana na podstawie badań klinicznych z kontrolą placebo.

c. Opis wybranych działań niepożądanych

Przerwanie stosowania duloksetyny (zwłaszcza nagłe) często powoduje wystąpienie objawówodstawiennych. Do najczęściej zgłaszanych objawów należą: zawroty głowy, zaburzenia czucia (wtym parestezja lub wrażenie porażenia prądem, szczególnie w obrębie głowy), zaburzenia snu (w tymbezsenność i nasilone marzenia senne), zmęczenie, senność, pobudzenie lub niepokój, nudności i (lub)wymioty, drżenie, bóle głowy, bóle mięśni, drażliwość, biegunka, nadmierna potliwość i zawrotygłowy spowodowane zaburzeniami błędnika.

Zazwyczaj, w przypadku stosowania produktów z grupy SSRI oraz SNRI, objawy te są łagodne lubumiarkowane, przemijające, jednak u niektórych pacjentów mogą być one ciężkie i (lub) utrzymywaćsię przez dłuższy czas. Z tego powodu zaleca się stopniowe zmniejszanie dawki produktu leczniczego,kiedy kontynuacja leczenia duloksetyną nie jest już konieczna (patrz punkty 4.2 i 4.4).

W trzech 12-tygodniowych badaniach klinicznych (faza ostra), w których stosowano duloksetynę upacjentów z bólem w neuropatii cukrzycowej obserwowano niewielkie, lecz istotne statystycznie zwiększenie stężenia glukozy we krwi na czczo u pacjentów leczonych duloksetyną. Zarówno u pacjentów leczonych duloksetyną, jak i u pacjentów otrzymujących placebo, poziom HbA1c był stały. W fazie rozszerzenia tych badań, trwającej do 52 tygodni, stwierdzono zwiększenie poziomu HbA1c w grupie otrzymującej duloksetynę i w grupach leczonych standardowo, jednak średni wzrost wartości był o 0,3% większy w grupie leczonej duloksetyną. Zaobserwowano także niewielkie zwiększenie stężenia glukozy na czczo oraz cholesterolu całkowitego u pacjentów leczonych duloksetyną. W grupie leczonej standardowo wyniki badań laboratoryjnych wykazały nieznaczne zmniejszenie tych parametrów.

Skorygowany odstęp QT u pacjentów leczonych duloksetyną nie różnił się od obserwowanego upacjentów otrzymujących placebo. Nie obserwowano klinicznie istotnych różnic w pomiarach QT,PR, QRS i QTcB u pacjentów leczonych duloksetyną i pacjentów otrzymujących placebo.

d. Dzieci i młodzież

Łącznie 509 pacjentów w wieku od 7 do 17 lat z dużymi zaburzeniami depresyjnymi oraz241 pacjentów w wieku od 7 do 17 lat z zaburzeniami lękowymi uogólnionymi było leczonychduloksetyną w badaniach klinicznych. Ogólnie profil działań niepożądanych po zastosowaniuduloksetyny u dzieci i młodzieży był podobny do obserwowanego u osób dorosłych.

Łącznie u 467 pacjentów z grupy dzieci i młodzieży początkowo losowo przyporządkowanych dogrupy otrzymującej duloksetynę w badaniach klinicznych odnotowano zmniejszenie masy ciałaśrednio o 0,1 kg po 10 tygodniach w porównaniu z obserwowanym zwiększeniem o średnio 0,9 kg u353 pacjentów, którym podawano placebo. Następnie, po okresie przedłużenia badania trwającym odczterech do sześciu miesięcy u pacjentów zazwyczaj obserwowano tendencję do odzyskiwania ichprzewidywanej percentylowej masy początkowej, wyznaczonej na podstawie danychdemograficznych dobranych pod względem wieku i płci rówieśników.

W trwających do 9 miesięcy badaniach, u dzieci i młodzieży leczonych duloksetyną obserwowanomniejszy o 1% całkowity średni wzrost na siatce centylowej (mniejszy o 2% u dzieci w wieku od 7 do11 lat i większy o 0,3% u młodzieży w wieku od 12 do 17 lat) (patrz punkt 4.4).

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działańniepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowaniaproduktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszaćwszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem krajowego systemu zgłaszaniawymienionego w

załączniku V.

4.9 Przedawkowanie

Zgłaszano przypadki przedawkowania samej duloksetyny lub duloksetyny przyjętej w skojarzeniu zinnymi produktami leczniczymi, gdy dawka duloksetyny wynosiła 5400 mg. Wystąpiło kilkaprzypadków śmiertelnych, głównie po przedawkowaniu kilku produktów leczniczych, lecz także poprzyjęciu samej duloksetyny w dawce około 1000 mg. Objawy przedmiotowe i podmiotoweprzedawkowania (samej duloksetyny lub przyjętej w skojarzeniu z innymi produktami leczniczymi)to: senność, śpiączka, zespół serotoninowy, drgawki, wymioty i tachykardia.

Nie jest znane swoiste antidotum na duloksetynę, lecz jeśli wystąpi zespół serotoninowy należyrozważyć zastosowanie specyficznego leczenia (na przykład podanie cyproheptadyny i (lub) kontrolatemperatury ciała). Należy zapewnić drożność dróg oddechowych. Zaleca się monitorowanieczynności serca i parametrów życiowych oraz podjęcie stosownego postępowania objawowegoi wspomagającego. Płukanie żołądka może być wskazane, jeśli będzie wykonane niedługo poprzyjęciu produktu lub u pacjentów, u których wystąpiły objawy. Podanie węgla aktywnego może byćpomocne w celu zmniejszenia wchłaniania. Objętość dystrybucji duloksetyny jest duża, dlatego jestmało prawdopodobne, że wymuszona diureza, hemoperfuzja i transfuzja wymienna będą korzystne.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1 Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna: Inne leki przeciwdepresyjne. Kod ATC: N06AX21

Mechanizm działania

Duloksetyna jest inhibitorem zwrotnego wychwytu serotoniny (5-HT) i noradrenaliny (NA). Słabohamuje zwrotny wychwyt dopaminy, nie wykazuje istotnego powinowactwa do receptorówhistaminowych, dopaminergicznych, cholinergicznych i adrenergicznych. Duloksetyna zależnie oddawki powoduje zwiększenie zewnątrzkomórkowego stężenia serotoniny i noradrenaliny w różnychobszarach mózgu u zwierząt.

Rezultat działania farmakodynamicznego

Duloksetyna powodowała normalizację progu bólowego w badaniach przedklinicznych zwykorzystaniem różnych modeli bólu neuropatycznego i bólu wywołanego procesem zapalnym orazzmniejszała nasilenie zachowań związanych z bólem w modelu ciągłego bólu. Uważa się, żemechanizm hamowania bólu przez duloksetynę polega na wzmaganiu aktywności zstępującychszlaków hamowania bólu w ośrodkowym układzie nerwowym.

Skuteczność kliniczna i bezpieczeństwo stosowania

Duże zaburzenia depresyjne

Duloksetynę oceniano w badaniu klinicznym, w którym wzięło udział 3158 pacjentów (1285 pacjento-lat ekspozycji, ang. patient-years of exposure) spełniających kryteria dużej depresji wgDSM-IV. Skuteczność duloksetyny w zalecanej dawce 60 mg raz na dobę, wykazano w trzech z trzech przeprowadzonych randomizowanych, kontrolowanych placebo badań z zastosowaniem podwójnie

ślepej próby. W badaniach podawano ustaloną dawkę dorosłym pacjentom ambulatoryjnym zrozpoznaniem dużych zaburzeń depresyjnych. Ogólnie skuteczność duloksetyny w dawkachdobowych 60-120 mg wykazano łącznie w pięciu z siedmiu randomizowanych, kontrolowanych placebo badań z zastosowaniem podwójnie ślepej próby. W badaniach podawano ustaloną dawkę pacjentom ambulatoryjnym z rozpoznaniem dużego zaburzenia depresyjnego.

Poprawa mierzona całkowitą liczbą punktów w 17-punktowej Skali Depresji Hamiltona (HAM-D)(w tym z emocjonalnymi i somatycznymi objawami depresji) była istotnie statystycznie większa upacjentów leczonych duloksetyną w porównaniu z placebo. Również liczba pacjentów, u którychosiągnięto odpowiedź na leczenie i remisję choroby, była istotnie statystycznie większa w grupiepacjentów przyjmujących duloksetynę niż w grupie pacjentów otrzymujących placebo. Jedynie uniewielkiej liczby pacjentów uczestniczących w tych kluczowych badaniach klinicznych występowałaciężka depresja (>25 punktów w skali HAM-D na początku badania).

W badaniu dotyczącym zapobiegania nawrotom pacjenci, u których wystąpiła odpowiedź na12-tygodniowe leczenie ostrych epizodów w warunkach badania otwartego z zastosowaniemduloksetyny w dawce 60 mg raz na dobę, zostali przyporządkowani losowo do grupy otrzymującejduloksetynę w dawce 60 mg raz na dobę lub do grupy otrzymującej placebo przez kolejne 6 miesięcy.W grupie pacjentów, którym podawano duloksetynę w dawce 60 mg raz na dobę wykazanostatystycznie istotną przewagę nad grupą placebo (p=0,004) pod względem pierwszorzędowegopunktu końcowego - zapobiegania nawrotom depresji - mierzonego czasem, jaki upłynął dowystąpienia nawrotu. Częstość nawrotów podczas 6-miesięcznego okresu obserwacyjnegoprowadzonego z zastosowaniem podwójnie ślepej próby wynosiła 17% w grupie pacjentów leczonychduloksetyną i 29% w grupie pacjentów otrzymujących placebo.

W trwającym 52 tygodnie badaniu kontrolowanym placebo z podwójnie ślepą próbą, u pacjentów znawracającym dużym zaburzeniem depresyjnym otrzymujących duloksetynę obserwowano znaczącewydłużenie okresu bezobjawowego (p<0,001) w porównaniu do pacjentów przyporządkowanychlosowo do grupy placebo. U wszystkich pacjentów biorących wcześniej udział w fazie otwartejbadania (od 28 do 34 tygodni) uzyskano odpowiedź na leczenie duloksetyną w dawce od 60 do120 mg na dobę. W trwającym 52 tygodnie badaniu kontrolowanym placebo z podwójnie ślepą próbąobjawy depresji (p<0,001) wystąpiły u 14,4% pacjentów otrzymujących duloksetynę i u 33,1%pacjentów otrzymujących placebo.

Wyniki leczenia duloksetyną w dawce 60 mg raz na dobę u pacjentów w podeszłym wieku (≥65 lat) z depresją były szczególnie oceniane w badaniu, w którym wykazano istotną statystycznie różnicę w zmniejszaniu liczby punktów w skali HAMD17 u pacjentów otrzymujących duloksetynę w porównaniu z placebo. Tolerancja duloksetyny w dawce 60 mg raz na dobę u pacjentów w podeszłymwieku była podobna do obserwowanej u młodszych dorosłych osób. Jednakże, dane dotyczącestosowania maksymalnej dawki (120 mg na dobę) u osób w podeszłym wieku są ograniczone i dlategozalecana jest ostrożność w przypadku leczenia pacjentów z tej grupy wiekowej.

Zaburzenia lękowe uogólnione

Wykazano statystycznie istotną przewagę duloksetyny nad placebo w pięciu z pięciuprzeprowadzonych badań klinicznych z udziałem dorosłych pacjentów z zaburzeniami lękowymiuogólnionymi. Cztery z tych badań to badania randomizowane, kontrolowane placebo z podwójnieślepą próbą dotyczące leczenia, a jedno dotyczące zapobiegania nawrotom.

Poprawa mierzona całkowitą liczbą punktów w Skali Oceny Lęku Hamiltona (HAM-A) i liczbąpunktów w skali ogólnej sprawności życiowej Sheehan Disability Scale (SDS) była istotniestatystycznie większa u pacjentów leczonych duloksetyną w porównaniu z placebo. Również liczbapacjentów, u których osiągnięto odpowiedź na leczenie i remisję choroby, była większa w grupiepacjentów przyjmujących duloksetynę niż w grupie pacjentów otrzymujących placebo. Wykazanoporównywalną skuteczność duloksetyny i wenlafaksyny ocenianą jako poprawę wyniku w skaliHAM-A.

W badaniu dotyczącym zapobiegania nawrotom pacjenci, u których wystąpiła odpowiedź na6-miesięczne leczenie w warunkach badania otwartego z zastosowaniem duloksetyny, zostali przyporządkowani do grupy otrzymującej duloksetynę lub do grupy otrzymującej placebo przez kolejne 6 miesięcy. W grupie pacjentów, którym podawano duloksetynę w dawce od 60 mg do 120 mg raz na dobę, wykazano statystycznie istotną przewagę nad grupą placebo (p<0,001) pod względem zapobiegania nawrotom, czego miarą był czas do wystąpienia nawrotu. Częstość występowania nawrotów podczas 6-miesięcznego okresu obserwacyjnego prowadzonego z zastosowaniem podwójnie ślepej próby wynosiła 14% w grupie pacjentów przyjmujących duloksetynę i 42% w grupie pacjentów otrzymujących placebo.

Skuteczność duloksetyny stosowanej w dawce od 30 do 120 mg (zmienna dawka) raz na dobę upacjentów w podeszłym wieku (>65 lat) z uogólnionymi zaburzeniami lękowymi oceniano w badaniu,w którym wykazano istotną statystycznie poprawę mierzoną całkowitą liczbą punktów w skali HAM-A u pacjentów leczonych duloksetyną w porównaniu z grupą pacjentów otrzymujących placebo.Skuteczność i bezpieczeństwo stosowania duloksetyny w dawkach od 30 do 120 mg raz na dobę upacjentów w podeszłym wieku z uogólnionymi zaburzeniami lękowymi były podobne do tychobserwowanych w badaniach z udziałem młodszych dorosłych pacjentów. Jednak, dane dotyczącestosowania maksymalnej dawki (120 mg na dobę) u osób w podeszłym wieku są ograniczone i dlategozaleca się ostrożność podczas stosowania tej dawki u pacjentów z tej grupy wiekowej.

Ból w obwodowej neuropatii cukrzycowej

Skuteczność duloksetyny w leczeniu bólu w neuropatii cukrzycowej wykazano w dwóch12-tygodniowych randomizowanych badaniach w warunkach podwójnie ślepej próby zzastosowaniem placebo i stałych dawek produktów leczniczych. Badania objęły dorosłych pacjentów(w wieku od 22 do 88 lat), u których ból w neuropatii cukrzycowej występował od co najmniej6 miesięcy. Z tych badań wyłączono pacjentów, u których spełnione zostały kryteria diagnostycznedużego zaburzenia depresyjnego. Głównym kryterium oceny badanych parametrów był średnitygodniowy wskaźnik przeciętnego nasilenia bólu w ciągu doby, mierzonych w 11-punktowej skaliLikerta i zapisywanych codziennie przez uczestników w dzienniku pacjenta.

W obu badaniach stwierdzono istotne zmniejszenie bólu u pacjentów przyjmujących duloksetynę w dawce 60 mg raz na dobę i 60 mg dwa razy na dobę, w porównaniu z pacjentami otrzymującymi placebo. U niektórych pacjentów działanie to ujawniało się już w pierwszym tygodniu leczenia. Różnice stopnia złagodzenia bólu między dwiema grupami stosującymi badany produkt leczniczy nie były istotne. Zmniejszenie nasilenia bólu o co najmniej 30% zgłosiło około 65% pacjentów leczonych duloksetyną i 40% pacjentów przyjmujących placebo. Odsetki pacjentów, którzy zgłosili zmniejszenie nasilenia bólu o co najmniej 50% wynosiły odpowiednio 50% i 26%. Wskaźniki odpowiedzi klinicznej (zmniejszenie nasilenia bólu o 50% lub więcej) analizowano w zestawieniu ze zgłoszeniami pacjentów o senności odczuwanej w okresie leczenia. Wśród pacjentów, którzy nie odczuwali senności, odpowiedź kliniczną stwierdzono u 47% przyjmujących duloksetynę i 27% otrzymujących placebo. Wśród pacjentów, którzy odczuwali senność, odpowiedź kliniczną stwierdzono u 60% przyjmujących duloksetynę i 30% otrzymujących placebo. Jeżeli po 60 dniach leczenia u pacjenta nienastąpiło zmniejszenie nasilenia bólu o 30%, osiągnięcie takiego efektu w ciągu dalszego leczenia było mało prawdopodobne.

W otwartym, długoterminowym, niekontrolowanym badaniu u pacjentów, u których uzyskanoodpowiedź kliniczną po 8 tygodniach stosowania duloksetyny 60 mg raz na dobę, zmniejszenienasilenia bólu utrzymywało się przez kolejne 6 miesięcy. Pomiaru dokonano wykorzystującodpowiedzi na pytanie o średnie nasilenie odczuwanego ból w okresie 24 godzin, będące częściąskróconego kwestionariusza oceny bólu (ang. BPI, Brief Pain Inventory).

Dzieci i młodzież

Nie przeprowadzono badań dotyczących stosowania duloksetyny u pacjentów w wieku poniżej 7 lat.

Przeprowadzono dwa randomizowane, prowadzone metodą podwójnie ślepej próby równoległebadania kliniczne z udziałem 800 pacjentów w wieku od 7 do 17 lat z dużymi zaburzeniamidepresyjnymi (patrz punkt 4.2). Oba te badania obejmowały trwającą 10 tygodni fazę ostrą zwykorzystaniem grupy kontrolnej otrzymującej placebo i lek porównawczy (fluoksetyna), po którejnastępował okres sześciu miesięcy przedłużenia badania z aktywną kontrolą. Zmiany z punktupoczątkowego do końcowego w całkowitej punktacji w Zrewidowanej Skali Depresji Dziecięcej(ang. Children’s Depression Rating Scale – Revised, CDRS-R) uzyskane dla duloksetyny (30-120 mg) i aktywnego ramienia kontrolnego (fluoksetyna 20-40 mg) nie różniły się statystycznie od placebo. Przerwanie leczenia z powodu zdarzeń niepożądanych występowało częściej u pacjentów przyjmujących duloksetynę w porównaniu z grupą leczoną fluoksetyną, głównie z powodu nudności. Podczas 10-tygodniowego okresu leczenia zgłaszano występowanie zachowań samobójczych (duloksetyna 0/333 [0%], fluoksetyna 2/225 [0,9%], placebo 1/220 [0,5%]). W ciągu całego 36-tygodniowego okresu badania u 6 z 333 pacjentów początkowo przydzielonych do grupy otrzymującej duloksetynę oraz u 3 z 225 pacjentów początkowo przydzielonych do grupy otrzymującej fluoksetynę wystąpiły zachowania samobójcze (częstość występowania zależna od narażenia wynosiła 0,039 zdarzeń na pacjenta rocznie dla duloksetyny i 0,026 zdarzeń na pacjenta rocznie dla fluoksetyny). Ponadto, jeden z pacjentów, który został przeniesiony z grupy otrzymującej placebo do grupy pacjentów przyjmujących duloksetynę wykazywał zachowania samobójcze podczas przyjmowania duloksetyny.

Przeprowadzono randomizowane kontrolowane placebo badanie z zastosowaniem podwójnie ślepejpróby, z udziałem 272 pacjentów w wieku od 7 do 17 lat z zaburzeniami lękowymi uogólnionymi.Badanie obejmowało trwającą 10 tygodni fazę ostrą z wykorzystaniem grupy kontrolnej otrzymującejplacebo, po której następował okres 18 tygodni przedłużenia leczenia. W badaniu stosowano zmiennedawki w celu umożliwienia powolnego zwiększania dawki od 30 mg raz na dobę do większych dawek(maksymalnie 120 mg raz na dobę). Podczas leczenia duloksetyną wykazano statystycznie istotnie większą poprawę w zakresie objawów zaburzeń lękowych uogólnionych mierzonych za pomocą właściwej dla tych zaburzeń skali oceny lęku u dzieci i młodzieży PARS (ang. Pediatric AnxietyRating Scale) (średnia różnica pomiędzy duloksetyną i placebo wynosiła 2,7 punktów [95% CI 1,3-4,0]) po 10 tygodniach leczenia. Utrzymywanie się tego działania nie było oceniane. Nie stwierdzonostatystycznie istotnej różnicy w częstości przerywania leczenia z powodu wystąpienia działańniepożądanych w grupie pacjentów przyjmujących duloksetynę i w grupie otrzymującej placebo wokresie 10 tygodni ostrej fazy leczenia. U dwóch pacjentów, którzy zostali przeniesieni z grupyotrzymującej placebo do grupy pacjentów przyjmujących duloksetynę po zakończeniu ostrej fazy,obserwowano zachowania samobójcze podczas przyjmowania duloksetyny w fazie przedłużenialeczenia. Nie ustalono wniosku dotyczącego całkowitego stosunku korzyści do ryzyka w tej grupiewiekowej (patrz także punkty 4.2 i 4.8).

Przeprowadzono pojedyncze badanie z udziałem dzieci i młodzieży z młodzieńczym pierwotnymzespołem fibromialgii (ang. JPFS, juvenile primary fibromyalgia syndrome), w którym w grupieleczonej duloksetyną nie odnotowano różnic w porównaniu z grupą otrzymującą placebow odniesieniu do pierwszorzędowej miary skuteczności. Dlatego nie ma dowodów na skutecznośćw tej grupie dzieci i młodzieży. Przeprowadzono randomizowane, podwójnie zaślepione,kontrolowane placebo, równoległe badanie duloksetyny z udziałem 184 osób w wieku od 13 do 18 lat(średni wiek 15,53 lat) z JPFS. Badanie obejmowało 13-tygodniowy okres podwójnie ślepej próby,w którym pacjentów losowo przydzielono do grupy otrzymującej duloksetynę w dobowej dawce30 mg lub 60 mg lub placebo. Duloksetyna nie wykazywała skuteczności w zmniejszaniu nasileniabólu, mierzonego z wykorzystaniem odpowiedzi na pytanie o średnie nasilenie odczuwanego bólu,będące częścią skróconego kwestionariusza oceny bólu (ang. BPI, Brief Pain Inventory), który byłgłównym kryterium oceny: średnia zmiana najmniejszych kwadratów (ang. LS, least squares)w stosunku do wartości początkowej średniej oceny nasilenia bólu w BPI w 13 tygodniu wyniosła -0,97 w grupie otrzymującej placebo, w porównaniu z -1,62 w grupie leczonej duloksetyną 30/60 mg(p = 0,052). Wyniki dotyczące bezpieczeństwa były zgodne ze znanym profilem bezpieczeństwaduloksetyny.

Europejska Agencja Leków uchyla obowiązek dołączania wyników badań referencyjnego produktuleczniczego zawierającego duloksetynę we wszystkich podgrupach populacji dzieci i młodzieży wleczeniu dużych zaburzeń depresyjnych, bólu w obwodowej neuropatii cukrzycowej oraz zaburzeńlękowych uogólnionych (stosowanie u dzieci i młodzieży, patrz punkt 4.2).

5.2 Właściwości farmakokinetyczne

Duloksetyna jest podawana w postaci pojedynczego enancjomeru. Duloksetyna jest w znacznymstopniu metabolizowana przez enzymy utleniające (CYP1A2 i polimorficzny CYP2D6), a następniesprzęgana. Farmakokinetyka duloksetyny wskazuje na dużą zmienność osobniczą (ogólnie 50-60%),częściowo ze względu na płeć, wiek, palenie tytoniu i aktywność enzymu CYP2D6.

Wchłanianie

Duloksetyna dobrze wchłania się po podaniu doustnym, a Cmax występuje w ciągu 6 godzin poprzyjęciu dawki. Całkowita dostępność biologiczna duloksetyny po podaniu doustnym wynosi od32% do 80% (średnio 50%). Pokarm wydłuża czas osiągnięcia stężenia maksymalnego z 6 do10 godzin oraz nieznacznie zmniejsza stopień wchłaniania (o około 11%). Zmiany te nie są znacząceklinicznie.

Dystrybucja

U ludzi duloksetyna wiąże się z białkami osocza w około 96%. Duloksetyna wiąże się zarówno zalbuminą, jak i z alfa-1-kwaśną glikoproteiną. Zaburzenie czynności nerek lub wątroby nie wpływa nawiązanie duloksetyny z białkami.

Biotransformacja

Duloksetyna jest w znacznym stopniu metabolizowana, zaś jej metabolity są wydalane głównie wmoczu. Zarówno cytochrom P450-2D6, jak i 1A2 katalizują powstawanie dwóch głównychmetabolitów: glukuronidu sprzężonego z 4-hydroksyduloksetyną i siarczanu sprzężonego z5-hydroksy, 6-metoksy duloksetyną. Na podstawie badań in vitro uważa się, że metabolityduloksetyny obecne w krwioobiegu są farmakologicznie nieaktywne. Nie przeprowadzanoszczegółowych badań farmakokinetyki duloksetyny u pacjentów, u których występuje mała aktywnośćenzymu CYP2D6. Ograniczone dane wskazują, że u tych pacjentów stężenie duloksetyny we krwi jestwiększe.

Eliminacja

Okres półtrwania duloksetyny wynosi od 8 do 17 godzin (średnio 12 godzin). Po podaniu dożylnymklirens osoczowy duloksetyny wynosi od 22 l/h do 46 l/h (średnio 36 l/h). Po podaniu doustnympozorny klirens osoczowy duloksetyny wynosi od 33 do 261 l/h (średnio 101 l/h).

Szczególne populacje

Płeć

Stwierdzono różnice w farmakokinetyce produktu leczniczego u mężczyzn i kobiet (u kobiet pozornyklirens osoczowy jest około 50% mniejszy). Ze względu na nakładanie się zakresów klirensu u obupłci, zależne od płci różnice w farmakokinetyce produktu leczniczego nie uzasadniają wwystarczający sposób zalecania mniejszych dawek pacjentkom.

Wiek

Stwierdzono różnice w farmakokinetyce produktu leczniczego u kobiet młodych i w podeszłym wieku(≥65 lat) (pole pod krzywą AUC większe o około 25%, a okres półtrwania jest dłuższy o około 25% ukobiet w podeszłym wieku), choć wielkość tych zmian nie jest wystarczająca, żeby uzasadniać

dostosowanie dawki. Ogólnie zalecane jest zachowanie ostrożności podczas leczenia pacjentóww podeszłym wieku (patrz punkty 4.2 i 4.4).

Zaburzenia czynności nerek

U pacjentów z krańcową niewydolnością nerek poddawanych dializie wartość Cmax i AUC duloksetyny były dwukrotnie większe niż u osób zdrowych. Istnieją ograniczone dane dotyczące farmakokinetyki duloksetyny u pacjentów z łagodnym lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek.

Zaburzenia czynności wątroby

Choroba wątroby o umiarkowanym nasileniu (stopnia B w klasyfikacji Child-Pugh) miała wpływ nafarmakokinetykę duloksetyny. W porównaniu z osobami zdrowymi, pozorny klirens osoczowyduloksetyny był o 79% mniejszy, pozorny okres półtrwania był 2,3 razy dłuższy, a wartość AUC była3,7 razy większa u pacjentów z chorobą wątroby o umiarkowanym nasileniu. Nie badanofarmakokinetyki duloksetyny i jej metabolitów u pacjentów z łagodną lub ciężką niewydolnościąwątroby.

Matki karmiące piersią

ystrybucję duloksetyny w organizmie badano u 6 kobiet karmiących piersią będących co najmniej12 tygodni po porodzie. Duloksetynę wykryto w mleku matki, a stężenie w stanie stacjonarnymstanowiło około jedną czwartą stężenia leku w osoczu krwi. Ilość duloksetyny w mleku matki wynosiokoło 7 µg/dobę w przypadku stosowania leku w dawce 40 mg dwa razy na dobę. Laktacja niewpływa na farmakokinetykę duloksetyny.

Dzieci i młodzież

Farmakokinetyka duloksetyny po doustnym podaniu dawki od 20 do 120 mg raz na dobę u dzieci i młodzieży w wieku od 7 do 17 lat z dużymi zaburzeniami depresyjnymi została określona zwykorzystaniem analiz modelowania populacyjnego na podstawie danych z 3 badań. Przewidziane napodstawie wzorca stężenia duloksetyny w osoczu w stanie stacjonarnym u dzieci i młodzieży wwiększości przypadków znajdowały się w zakresie wartości stężeń obserwowanych u dorosłychpacjentów.

5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

Duloksetyna nie wykazała genotoksyczności w standardowym zestawie testów oraz działaniarakotwórczego u szczurów. W badaniach rakotwórczości u szczurów obserwowano w wątrobiewielojądrzaste komórki, którym nie towarzyszyły inne zmiany histopatologiczne. Nie jest znanymechanizm powstawania zmian ani ich znaczenie kliniczne. U samic myszy otrzymującychduloksetynę przez 2 lata częstość występowania gruczolaków i raków wątrobowokomórkowych byłazwiększona jedynie w przypadku podawania dużej dawki (144 mg/kg/dobę), lecz uważano to zaskutek indukcji wątrobowych enzymów mikrosomalnych. Znaczenie danych uzyskanych z badań namyszach dla człowieka nie jest znane. U samic szczurów otrzymujących duloksetynę (45 mg/kg/dobę)przed oraz podczas kojarzenia się i wczesnej ciąży wystąpiło zmniejszenie spożycia pokarmu i masyciała, zaburzenia cyklu rujowego, zmniejszenie wskaźnika żywych urodzeń i przeżycia potomstwa, iopóźnienie wzrostu potomstwa, w przypadku układowego narażenia odpowiadającego maksymalnejekspozycji klinicznej (AUC). W badaniu embriotoksyczności u królików obserwowano większączęstość występowania wad rozwojowych w obrębie układu sercowo-naczyniowego i układukostnego w przypadku układowego narażenia mniejszego niż maksymalna ekspozycja kliniczna(AUC). W innym badaniu, w którym stosowano większą dawkę duloksetyny w postaci innej soli niezaobserwowano żadnych wad rozwojowych. Podczas badań toksyczności w okresie przed- ipoporodowym u szczura, duloksetyna wywoływała objawy niepożądane w zachowaniu potomstwa, wprzypadku układowego narażenia mniejszego niż maksymalna ekspozycja kliniczna (AUC).

W badaniach przeprowadzonych na młodych szczurach obserwowano przemijające działanianeurobehawioralne, jak również istotne zmniejszenie masy ciała oraz spożycia pokarmu, indukcjęenzymów wątrobowych oraz wakuolizację wątrobowokomórkową po zastosowaniu dawki 45 mg/kg

mc./dobę. Ogólny profil toksyczności duloksetyny u młodych szczurów był zbliżony do tego, jakiwystępuje u dorosłych szczurów. Dawkę niepowodującą działań niepożądanych określono jako20 mg/kg mc./dobę.

6. DANE FARMACEUTYCZNE

6.1 Wykaz substancji pomocniczych

Zawartość kapsułki:

Sacharoza

Skrobia kukurydzianaHypromeloza

Talk

Octano-bursztynian hypromelozyTrietylu cytrynian

Otoczka kapsułki

Duloxetine Zentiva 30 mg kapsułki dojelitowe, twarde

Wieczko kapsułki

 Indygotyna (E132)  Tytanu dwutlenek (E171)  Żelatyna Korpus kapsułki

 Tytanu dwutlenek (E171) Żelatyna

Duloxetine Zentiva 60 mg kapsułki dojelitowe, twarde

Wieczko kapsułki

 Indygotyna (E132)  Tytanu dwutlenek (E171)  Żelatyna Korpus kapsułki

 Żelaza tlenek żółty (E172) Tytanu dwutlenek (E171) Żelatyna

6.2 Niezgodności farmaceutyczne

Nie dotyczy.

6.3 Okres ważności

2 lata

6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

Brak specjalnych zaleceń dotyczących temperatury przechowywania produktu leczniczego.Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed wilgocią.

6.5 Rodzaj i zawartość opakowania

Nieprzezroczyste blistry z PVC/PCTFE/Al.

Wielkości opakowań:

Duloxetine Zentiva 30 mg kapsułki dojelitowe, twarde

7, 28, 56, 84 i 98 kapsułek

Duloxetine Zentiva 60 mg kapsułki dojelitowe, twarde

28, 56, 84 i 98 kapsułek

Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania

Bez specjalnych wymagań.

7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

Zentiva, k.s.

U Kabelovny 130102 37 Prague 10Republika Czeska

8. NUMERY POZWOLEŃ NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

Duloxetine Zentiva 30 mg kapsułki dojelitowe, twarde

EU/1/15/1028/001EU/1/15/1028/002EU/1/15/1028/003EU/1/15/1028/008EU/1/15/1028/009

Duloxetine Zentiva 60 mg kapsułki dojelitowe, twarde

EU/1/15/1028/004EU/1/15/1028/005EU/1/15/1028/006EU/1/15/1028/007

9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA

Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 20 sierpień 2015Data ostatniego przedłużenia pozwolenia:

10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO

Szczegółowe informacje o tym produkcie leczniczym są dostępne na stronie internetowejEuropejskiej Agencji Leków (EMA)

http://www.ema.europa.eu.

ANEKS II

A. WYTWÓRCA ODPOWIEDZIALNY ZA ZWOLNIENIE SERII

B. WARUNKI LUB OGRANICZENIA DOTYCZĄCE ZAOPATRZENIA I STOSOWANIA

C. INNE WARUNKI I WYMAGANIA DOTYCZĄCE DOPUSZCZENIA DO OBROTU

D. WARUNKI LUB OGRANICZENIA DOTYCZĄCE BEZPIECZNEGO I SKUTECZNEGO STOSOWANIA PRODUKTU LECZNICZEGO

A. WYTWÓRCA ODPOWIEDZIALNY ZA ZWOLNIENIE SERII

Nazwa i adres wytwórcy odpowiedzialnego za zwolnienie serii

S.C. Zentiva S.ATheodor Pallady Nr 50032266 BucharestRumunia

B. WARUNKI LUB OGRANICZENIA DOTYCZĄCE ZAOPATRZENIA I STOSOWANIA

Produkt leczniczy wydawany na receptę.

C. INNE WARUNKI I WYMAGANIA DOTYCZĄCE DOPUSZCZENIA DO OBROTU

 Okresowy raport o bezpieczeństwie stosowania

Wymagania do przedłożenia okresowych raportów o bezpieczeństwie stosowania tego produktu są określone w wykazie unijnych dat referencyjnych (wykaz EURD), o którym mowa w art. 107c ust. 7 dyrektywy 2001/83/WE i jego kolejnych aktualizacjach ogłaszanych na europejskiej stronieinternetowej dotyczącej leków.

D. WARUNKI LUB OGRANICZENIA DOTYCZĄCE BEZPIECZNEGO I SKUTECZNEGO STOSOWANIA PRODUKTU LECZNICZEGO

 Plan zarządzania ryzykiem (ang. Risk Management Plan, RMP)

Podmiot odpowiedzialny podejmie wymagane działania i interwencje z zakresu nadzoru nadbezpieczeństwem farmakoterapii wyszczególnione w RMP, przedstawionym w module 1.8.2dokumentacji do pozwolenia na dopuszczenie do obrotu, i wszelkich jego kolejnych aktualizacjach.

Uaktualniony RMP należy przedstawiać:

 na żądanie Europejskiej Agencji Leków;

 w razie zmiany systemu zarządzania ryzykiem, zwłaszcza w wyniku uzyskania nowych informacji, które mogą istotnie wpłynąć na stosunek ryzyka do korzyści, lub w wyniku uzyskania istotnych informacji, dotyczących bezpieczeństwa stosowania produktu leczniczego lub odnoszących się do minimalizacji ryzyka.

ANEKS III

OZNAKOWANIE OPAKOWAŃ I ULOTKA DLA PACJENTA

A. OZNAKOWANIE OPAKOWAŃ

INFORMACJE ZAMIESZCZANE NA OPAKOWANIACH ZEWNĘTRZNYCH

PUDEŁKO TEKTUROWE

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

Duloxetine Zentiva, 30 mg, kapsułki dojelitowe, twardeduloksetyna

2. ZAWARTOŚĆ SUBSTANCJI CZYNNEJ

Każda kapsułka zawiera duloksetyny chlorowodorek, którego ilość odpowiada 30 mg duloksetyny.

3. WYKAZ SUBSTANCJI POMOCNICZYCH

Zawiera sacharozę.

Szczegółowe informacje, patrz załączona ulotka.

4. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA I ZAWARTOŚĆ OPAKOWANIA

Kapsułki dojelitowe, twarde

7 kapsułek dojelitowych, twardych28 kapsułek dojelitowych, twardych56 kapsułek dojelitowych, twardych84 kapsułki dojelitowe, twarde

98 kapsułek dojelitowych, twardych

5. SPOSÓB I DROGA PODANIA

Należy zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku.Podanie doustne.

6. OSTRZEŻENIE DOTYCZĄCE PRZECHOWYWANIA PRODUKTU LECZNICZEGO W MIEJSCU NIEWIDOCZNYM I NIEDOSTĘPNYM DLA DZIECI

Lek przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.

7. INNE OSTRZEŻENIA SPECJALNE, JEŚLI KONIECZNE

8. TERMIN WAŻNOŚCI

Termin ważności:

9. WARUNKI PRZECHOWYWANIA

Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed wilgocią.

10. SPECJALNE ŚRODKI OSTROŻNOŚCI DOTYCZĄCE USUWANIA NIEZUŻYTEGO PRODUKTU LECZNICZEGO LUB POCHODZĄCYCH Z NIEGO ODPADÓW, JEŚLI WŁAŚCIWE

11. NAZWA I ADRES PODMIOTU ODPOWIEDZIALNEGO

Zentiva, k.s.

U Kabelovny 130102 37 Prague 10Republika Czeska

12. NUMER (NUMERY) POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

EU/1/15/1028/001EU/1/15/1028/002EU/1/15/1028/003EU/1/15/1028/008EU/1/15/1028/009

13. NUMER SERII

Numer serii:

14. OGÓLNA KATEGORIA DOSTĘPNOŚCI

15. INSTRUKCJA UŻYCIA

16. INFORMACJA PODANA SYSTEMEM BRAILLE’A

Duloxetine Zentiva 30 mg

17. NIEPOWTARZALNY IDENTYFIKATOR – KOD 2D

Obejmuje kod 2D będący nośnikiem niepowtarzalnego identyfikatora.

18. NIEPOWTARZALNY IDENTYFIKATOR – DANE CZYTELNE DLA CZŁOWIEKA

PC:SN:NN:

MINIMUM INFORMACJI ZAMIESZCZANYCH NA BLISTRACH LUB OPAKOWANIACHFOLIOWYCH

BLISTER

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

Duloxetine Zentiva, 30 mg, kapsułki dojelitowe, twardeduloksetyna

2. NAZWA PODMIOTU ODPOWIEDZIALNEGO

Zentiva logo

3. TERMIN WAŻNOŚCI

Termin ważności:

4. NUMER SERII

Numer serii:

5. INNE

INFORMACJE ZAMIESZCZANE NA OPAKOWANIACH ZEWNĘTRZNYCH

PUDEŁKO TEKTUROWE

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

Duloxetine Zentiva, 60 mg, kapsułki dojelitowe, twardeduloksetyna

2. ZAWARTOŚĆ SUBSTANCJI CZYNNEJ

Każda kapsułka zawiera duloksetyny chlorowodorek, którego ilość odpowiada 60 mg duloksetyny.

3. WYKAZ SUBSTANCJI POMOCNICZYCH

Zawiera sacharozę.

Szczegółowe informacje, patrz załączona ulotka.

4. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA I ZAWARTOŚĆ OPAKOWANIA

Kapsułki dojelitowe, twarde

28 kapsułek dojelitowych, twardych56 kapsułek dojelitowych, twardych84 kapsułki dojelitowe, twarde

98 kapsułek dojelitowych, twardych

5. SPOSÓB I DROGA PODANIA

Należy zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku.Podanie doustne.

6. OSTRZEŻENIE DOTYCZĄCE PRZECHOWYWANIA PRODUKTU LECZNICZEGO W MIEJSCU NIEWIDOCZNYM I NIEDOSTĘPNYM DLA DZIECI

Lek przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.

7. INNE OSTRZEŻENIA SPECJALNE, JEŚLI KONIECZNE

8. TERMIN WAŻNOŚCI

Termin ważności:

9. WARUNKI PRZECHOWYWANIA

Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed wilgocią.

10. SPECJALNE ŚRODKI OSTROŻNOŚCI DOTYCZĄCE USUWANIA NIEZUŻYTEGO PRODUKTU LECZNICZEGO LUB POCHODZĄCYCH Z NIEGO ODPADÓW, JEŚLI WŁAŚCIWE

11. NAZWA I ADRES PODMIOTU ODPOWIEDZIALNEGO

Zentiva, k.s.

U Kabelovny 130102 37 Prague 10Republika Czeska

12. NUMER (NUMERY) POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

EU/1/15/1028/004EU/1/15/1028/005EU/1/15/1028/006EU/1/15/1028/007

13. NUMER SERII

Numer serii:

14. OGÓLNA KATEGORIA DOSTĘPNOŚCI

15. INSTRUKCJA UŻYCIA

16. INFORMACJA PODANA SYSTEMEM BRAILLE’A

Duloxetine Zentiva 60 mg

17. NIEPOWTARZALNY IDENTYFIKATOR – KOD 2D

Obejmuje kod 2D będący nośnikiem niepowtarzalnego identyfikatora.

18. NIEPOWTARZALNY IDENTYFIKATOR – DANE CZYTELNE DLA CZŁOWIEKA

PC:SN:NN:

MINIMUM INFORMACJI ZAMIESZCZANYCH NA BLISTRACH LUB OPAKOWANIACHFOLIOWYCH

BLISTER

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

Duloxetine Zentiva, 60 mg, kapsułki dojelitowe, twardeduloksetyna

2. NAZWA PODMIOTU ODPOWIEDZIALNEGO

Zentiva logo

3. TERMIN WAŻNOŚCI

Termin ważności:

4. NUMER SERII

Numer serii:

5. INNE

B. ULOTKA DLA PACJENTA

Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla użytkownika

Duloxetine Zentiva 30 mg kapsułki dojelitowe, twarde Duloxetine Zentiva 60 mg kapsułki dojelitowe, twarde duloksetyna

Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera onainformacje ważne dla pacjenta.

 Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać.  W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.  Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same.  Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Patrz punkt 4.

Spis treści ulotki

1. Co to jest lek Duloxetine Zentiva i w jakim celu się go stosuje 2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Duloxetine Zentiva 3. Jak stosować lek Duloxetine Zentiva

4. Możliwe działania niepożądane

5. Jak przechowywać lek Duloxetine Zentiva

6. Zawartość opakowania i inne informacje

1. Co to jest lek Duloxetine Zentiva i w jakim celu się go stosuje

Lek Duloxetine Zentiva zawiera substancję czynną duloksetynę. Duloxetine Zentiva zwiększastężenie serotoniny i noradrenaliny w układzie nerwowym.

Lek Duloxetine Zentiva wskazany jest u dorosłych w leczeniu:  depresji;

 zaburzeń lękowych uogólnionych (przewlekłe uczucie lęku lub nerwowość); bólu w neuropatii cukrzycowej (opisywanego zwykle jako palący, przeszywający, kłujący, rwący lub ból porównywany do porażenia prądem. W określonej części ciała może nastąpić utrata czucia, lub mogą wystąpić odczucia dotyku, ciepła lub chłodu, a nacisk może wywoływać ból).

U większości osób z depresją lub lękiem lek Duloxetine Zentiva zaczyna działać w ciągu dwóchtygodni od rozpoczęcia leczenia, jednak może to potrwać od 2 do 4 tygodni zanim nastąpi poprawa.Jeśli po upływie tego czasu nie nastąpiła poprawa należy zwrócić się do lekarza. Nawet jeżeli nastąpipoprawa stanu pacjenta, lekarz może zalecić kontynuowanie przyjmowania leku Duloxetine Zentiva,aby zapobiec nawrotowi depresji lub lęku.

U osób z bólem w neuropatii cukrzycowej poprawa stanu może nastąpić po kilku tygodniach. Należyzwrócić się do lekarza, jeśli poprawa nie nastąpiła po upływie 2 miesięcy.

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Duloxetine Zentiva

Kiedy nie stosować leku Duloxetine Zentiva:

 jeśli pacjent ma uczulenie na duloksetynę lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku

(wymienionych w punkcie 6);

 jeśli u pacjenta występuje choroba wątroby;

 jeśli u pacjenta występuje ciężka choroba nerek;

 jeśli pacjent przyjmuje lub w ciągu ostatnich 14 dni przyjmował inny lek, będący inhibitorem monoaminooksydazy (IMAO) (patrz „Lek Duloxetine Zentiva a inne leki”); jeśli pacjent przyjmuje fluwoksaminę, która jest przeważnie stosowana w leczeniu depresji, cyprofloksacynę lub enoksacynę, leki, które są stosowane w leczeniu niektórych zakażeń; jeśli pacjent przyjmuje inne leki zawierające duloksetynę (patrz „Lek Duloxetine Zentiva a inne leki”).

Należy powiedzieć lekarzowi, jeśli u pacjenta występuje wysokie ciśnienie tętnicze krwi lub chorobaserca. Lekarz zdecyduje, czy pacjent powinien przyjmować lek Duloxetine Zentiva.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Poniżej wymieniono kilka przyczyn, z powodu których nie można zastosować leku DuloxetineZentiva u pacjenta. Pacjent przed przyjęciem leku Duloxetine Zentiva powinien poinformowaćlekarza, jeżeli występuje którykolwiek z poniższych przypadków:

 przyjmowanie innych leków przeciwdepresyjnych (patrz „Lek Duloxetine Zentiva a inne leki”); przyjmowanie leków ziołowych zawierających ziele dziurawca zwyczajnego (Hypericum perforatum);

 choroba nerek;

 występowanie w przeszłości napadów padaczkowych;

 występowanie obecnie lub w przeszłości epizodów manii; choroba afektywna dwubiegunowa;

 choroby oczu, takie jak określony rodzaj jaskry (podwyższone ciśnienie w oku); zaburzenia krzepnięcia w przeszłości (skłonność do powstawania siniaków), zwłaszcza jeśli pacjentka jest w ciąży (patrz „Ciąża i karmienie piersią”);

 ryzyko wystąpienia zmniejszonego stężenia sodu (na przykład podczas przyjmowania leków

moczopędnych, zwłaszcza przez osoby w wieku podeszłym);

 aktualne przyjmowanie innych leków, które mogą powodować uszkodzenie wątroby; przyjmowanie innych leków zawierających duloksetynę (patrz „Lek Duloxetine Zentiva a inne leki”).

Duloxetine Zentiva może wywoływać uczucie niepokoju lub niemożność spokojnego usiedzenia lubustania w miejscu. W przypadku wystąpienia takich objawów, należy poinformować o tym lekarza.

Leki, takie jak Duloxetine Zentiva (tak zwane SSRI lub SNRI) mogą spowodować wystąpienie objawów zaburzeń czynności seksualnych (patrz punkt 4). W niektórych przypadkach objawy te utrzymywały się po przerwaniu leczenia.

Myśli samobójcze i pogłębiająca się depresja lub stany lękowe

Depresja i (lub) stany lękowe mogą przyczynić się do wystąpienia myśli o samookaleczeniu lubsamobójstwie. Mogą się one nasilić po rozpoczęciu przyjmowania leków przeciwdepresyjnych,ponieważ musi upłynąć trochę czasu, zazwyczaj dwa tygodnie lub czasami dłużej, zanim leki zacznądziałać. Myśli te mogą nasilić się:

 u pacjentów, u których wcześniej występowały myśli samobójcze lub myśli o samookaleczeniu; u młodych dorosłych. Dane z badań klinicznych wykazały zwiększone ryzyko wystąpienia zachowań samobójczych u dorosłych w wieku poniżej 25 lat z chorobami psychicznymi, którzy byli leczeni lekami przeciwdepresyjnymi.

W przypadku wystąpienia myśli o samookaleczeniu lub samobójstwie należy natychmiastskontaktować się z lekarzem lub udać się bezpośrednio do szpitala.

Pomocne może okazać się powiadomienie krewnego lub bliskiego przyjaciela o stanie depresyjnymlub lękowym i poproszenie o przeczytanie tej ulotki dla pacjenta. Można również zapytać o ichopinię, czy stan depresyjny lub lękowy nie nasilił się, a zmiany w zachowaniu nie budzą niepokoju.

Dzieci i młodzież w wieku poniżej 18 lat

Zazwyczaj lek Duloxetine Zentiva nie powinien być stosowany u dzieci i młodzieży w wieku poniżej18 lat. U pacjentów w wieku poniżej 18 lat, którzy przyjmują leki z tej grupy, występuje większeryzyko wystąpienia działań niepożądanych, takich jak próby samobójcze, myśli samobójcze i wrogość(przeważnie agresja, zachowania buntownicze i przejawy gniewu). Jednakże, lekarz może zalecićstosowanie leku Duloxetine Zentiva u pacjentów w wieku poniżej 18 lat, jeżeli zdecyduje, że jest to dla nich korzystne. W przypadku wątpliwości w sytuacji, gdy lekarz zaleci stosowanie leku Duloxetine Zentiva u pacjenta w wieku poniżej 18 lat, należy ponownie skontaktować się z lekarzem. Należy poinformować lekarza, jeżeli u pacjenta w wieku poniżej 18 lat przyjmującego lek Duloxetine Zentiva wystąpi którekolwiek z wymienionych powyżej działań niepożądanych lub jego nasilenie. Ponadto, dotychczas nie ma długoterminowych danych o bezpieczeństwie stosowania duloksetyny w tej grupie wiekowej, dotyczących wzrostu, dojrzewania oraz rozwoju poznawczego i rozwoju zachowania.

Lek Duloxetine Zentiva a inne leki

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjentaobecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.

Duloksetyna, główny składnik leku Duloxetine Zentiva, występuje także w innych lekachstosowanych w leczeniu innych chorób: bólu w neuropatii cukrzycowej, depresji, lęku i nietrzymaniamoczu. Należy unikać jednoczesnego stosowania więcej niż jednego z tych leków. Pacjent powinienskonsultować z lekarzem, jeśli przyjmuje inne leki zawierające duloksetynę.

Lekarz zdecyduje, czy można przyjmować lek Duloxetine Zentiva jednocześnie z innymi lekami.Nie należy rozpoczynać lub przerywać stosowania innych leków, w tym leków sprzedawanychbez recepty i preparatów ziołowych bez skontaktowania się z lekarzem.

Należy poinformować lekarza w przypadku przyjmowania któregokolwiek z wymienionych poniżejleków:

 Inhibitory monoaminooksydazy (IMAO): Nie należy przyjmować leku Duloxetine Zentiva jednocześnie z innym lekiem przeciwdepresyjnym, zwanym inhibitorem monoaminooksydazy (IMAO) lub w krótkim odstępie czasu (w ciągu 14 dni) po zaprzestaniu stosowania IMAO. Przykłady IMAO to moklobemid (lek przeciwdepresyjny) oraz linezolid (antybiotyk). Jednoczesne przyjmowanie IMAO z wieloma lekami wydawanymi na receptę, w tym z lekiem Duloxetine Zentiva, może powodować ciężkie lub nawet zagrażające życiu działania niepożądane. Po odstawieniu IMAO musi upłynąć przynajmniej 14 dni zanim rozpocznie się przyjmowanie leku Duloxetine Zentiva. Zanim zacznie się przyjmowanie IMAO musi upłynąć przynajmniej 5 dni od odstawienia leku Duloxetine Zentiva.

 Leki powodujące senność: Lekami tymi mogą być leki wydawane na receptę, np. benzodiazepiny, silne leki przeciwbólowe, leki przeciwpsychotyczne, fenobarbital i leki przeciwhistaminowe.

 Leki zwiększające stężenie serotoniny: Tryptany, tramadol, tryptofan, selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (np. paroksetyna i fluoksetyna), selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego noradrenaliny (np. wenlafaksyna), trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne (np. klomipramina, amitryptylina), petydyna, ziele dziurawca zwyczajnego (Hypericum perforatum) i IMAO (np. moklobemid i linezolid). Leki te zwiększają ryzyko wystąpienia działań niepożądanych. W przypadku wystąpienia jakichkolwiek objawów podczas stosowania tych leków jednocześnie z lekiem Duloxetine Zentiva, należy skontaktować się z lekarzem.

 Doustne leki przeciwzakrzepowe lub leki przeciwpłytkowe: Leki, które rozrzedzają krew

lub zapobiegają krzepnięciu krwi. Leki te mogą zwiększyć ryzyko wystąpienia krwawienia.

Stosowanie leku Duloxetine Zentiva z jedzeniem, piciem i alkoholem

Lek Duloxetine Zentiva można przyjmować w czasie posiłków lub między posiłkami. Należyzachować ostrożność, spożywając alkohol podczas przyjmowania leku Duloxetine Zentiva.

Ciąża i karmienie piersią

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje miećdziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

 Pacjentka powinna poinformować lekarza, jeżeli podczas stosowania leku Duloxetine Zentiva zajdzie w ciążę lub planuje zajść w ciążę. Pacjentka może przyjmować lek Duloxetine Zentiva dopiero po omówieniu z lekarzem spodziewanych korzyści z leczenia i możliwego zagrożenia dla nienarodzonego dziecka.

 Pacjentka powinna poinformować położną i (lub) lekarza o przyjmowaniu leku Duloxetine Zentiva. Stosowanie w trakcie ciąży podobnych leków (selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny) może zwiększać ryzyko ciężkiego stanu u dzieci, nazywanego przetrwałym nadciśnieniem płucnym noworodków, powodującego szybszy oddech u dziecka i sinicę. Takie objawy występują zwykle w ciągu pierwszych 24 godzin po urodzeniu. Jeśli pacjentka stwierdzi ich wystąpienie u swojego dziecka, powinna natychmiast skontaktować się z położną i (lub) lekarzem.

 Jeśli pacjentka przyjmuje lek Duloxetine Zentiva pod koniec trwania ciąży, takie objawy mogą wystąpić u jej dziecka w chwili urodzenia. Zwykle występują w chwili urodzenia lub w ciągu kilku dni po urodzeniu. Objawy mogą obejmować wiotkość mięśni, drżenie, drżączkę, trudności w karmieniu, trudności w oddychaniu i napady drgawek. Jeśli pacjentka stwierdzi wystąpienie któregokolwiek z tych objawów lub martwi ją stan zdrowia dziecka, powinna zwrócić się do lekarza lub położnej z prośbą o pomoc.

 Jeśli pacjentka przyjmuje lek Duloxetine Zentiva pod koniec trwania ciąży, istnieje zwiększone ryzyko nadmiernego krwawienia z pochwy krótko po porodzie, zwłaszcza jeśli pacjentka ma zaburzenia krzepnięcia w wywiadzie. Należy poinformować lekarza lub położną o przyjmowaniu duloksetyny, aby mogli zalecić odpowiednie postępowanie.

 Pacjentka powinna poinformować lekarza, jeśli karmi piersią. Nie jest zalecane stosowanie leku Duloxetine Zentiva w okresie karmienia piersią. Kobiety karmiące piersią powinny zwrócić się do lekarza lub farmaceuty po poradę.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn

Duloxetine Zentiva może powodować senność lub zawroty głowy. Pacjent nie powinien prowadzićpojazdów ani obsługiwać maszyn, zanim nie pozna swojej reakcji na lek Duloxetine Zentiva.

Lek Duloxetine Zentiva zawiera sacharozę

Jeśli lekarz wcześniej stwierdził u pacjenta nietolerancję na niektóre cukry, przed rozpoczęciemstosowania leku należy skontaktować się z lekarzem.

3. Jak stosować lek Duloxetine Zentiva

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwościnależy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Lek Duloxetine Zentiva przyjmuje się doustnie. Kapsułkę należy połykać w całości popijając wodą.

Leczenie depresji i bólu w neuropatii cukrzycowej:

Zwykle stosowana dawka leku Duloxetine Zentiva to 60 mg przyjmowane raz na dobę. Jednakże, lekarz zaleci dawkę odpowiednią dla każdego pacjenta.

Leczenie zaburzeń lękowych uogólnionych:

Zwykle stosowana dawka początkowa leku Duloxetine Zentiva to 30 mg raz na dobę. U większościpacjentów dawka jest następnie zwiększana do 60 mg raz na dobę. Jednakże, lekarz zaleciodpowiednią dawkę dla każdego pacjenta. Dawka może być zwiększona aż do 120 mg w zależnościod reakcji pacjenta na lek Duloxetine Zentiva.

Przyjmowanie leku Duloxetine Zentiva codziennie o tej samej porze dnia pomoże pamiętać o jegozażyciu.

Lekarz poinformuje pacjenta, jak długo należy przyjmować lek Duloxetine Zentiva. Nie należyprzerywać stosowania leku Duloxetine Zentiva lub zmieniać stosowanej dawki bez konsultacji zlekarzem. Istotne jest właściwe leczenie choroby, aby pacjent poczuł się lepiej. W przypadku brakuleczenia stan pacjenta może się utrzymywać, a także może się nasilić i stać się trudny do leczenia.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Duloxetine Zentiva

W przypadku przyjęcia większej niż zalecana dawki leku Duloxetine Zentiva należy natychmiastskontaktować się z lekarzem lub farmaceutą. Objawy przedawkowania to: senność, śpiączka, zespółserotoninowy (rzadko występująca reakcja, która może powodować uczucie nadmiernegozadowolenia, senność, zaburzenia koordynacji ruchowej, niepokój, wrażenie upojenia alkoholowego,gorączkę, pocenie się lub sztywność mięśni), drgawki, wymioty i szybka akcja serca.

Pominięcie zastosowania leku Duloxetine Zentiva

W przypadku pominięcia dawki należy zażyć ją tak szybko, jak to możliwe. Jeśli jednak nadejdziepora przyjęcia następnej dawki, należy pominąć opuszczoną dawkę i zażyć pojedynczą dawkę jakzazwyczaj. Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki. Nie należyzażywać większej dawki dobowej leku Duloxetine Zentiva niż zalecił lekarz.

Przerwanie stosowania leku Duloxetine Zentiva

Nawet w przypadku odczucia poprawy NIE NALEŻY przerywać stosowania kapsułek bezporozumienia się z lekarzem. Jeśli lekarz zdecyduje, że pacjent nie musi już stosować leku DuloxetineZentiva, zaleci zmniejszanie stosowanej dawki przez co najmniej 2 tygodnie.

U niektórych pacjentów, którzy nagle przerywają stosowanie leku Duloxetine Zentiva, mogą wystąpićobjawy, takie jak:

 zawroty głowy, uczucie mrowienia podobne do kłucia szpilkami lub igłami lub wrażenie porażenia prądem (szczególnie w obrębie głowy), zaburzenia snu (realistyczne sny, koszmary senne, trudności w zasypianiu), zmęczenie, senność, niepokój lub pobudzenie, lęk, nudności lub wymioty, drżenie, bóle głowy, ból mięśni, drażliwość, biegunka, nadmierna potliwość lub zawroty głowy spowodowane zaburzeniami błędnika.

Objawy te zazwyczaj nie są ciężkie i ustępują w ciągu kilku dni. Jeśli jednak są uciążliwe, należyskontaktować się z lekarzem.

W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku, należy zwrócićsię do lekarza lub farmaceuty.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.Działania te są zwykle łagodne lub umiarkowane i zazwyczaj ustępują po kilku tygodniach.

Bardzo często zgłaszane działania niepożądane (mogą dotyczyć więcej niż 1 na 10 osób): ból głowy, senność;

 nudności, suchość w jamie ustnej.

Często zgłaszane działania niepożądane (mogą dotyczyć do 1 na 10 osób): brak apetytu;

 zaburzenia snu, pobudzenie, zmniejszony popęd płciowy, lęk, trudność lub niemożność

osiągnięcia orgazmu, niezwykłe sny;

 zawroty głowy, uczucie spowolnienia, drżenie mięśni, drętwienie, w tym drętwienie, uczucie

kłucia lub mrowienie skóry;  niewyraźne widzenie;

 szumy w uszach (słyszenie dźwięku w uszach przy braku zewnętrznego źródła dźwięku); uczucie kołatania serca;

 zwiększenie ciśnienia tętniczego krwi, nagłe zaczerwienienie twarzy; wzmożone ziewanie;

 zaparcie, biegunka, ból brzucha, wymioty, zgaga lub niestrawność, wiatry; zwiększone pocenie, wysypka (swędząca);

 ból mięśni, kurcze mięśni;

 bolesne oddawanie moczu, częste oddawanie moczu; problem z uzyskaniem erekcji, zmiany w ejakulacji; upadki (zwłaszcza u osób w podeszłym wieku), zmęczenie; zmniejszenie masy ciała.

U dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat z depresją, leczonych tym lekiem obserwowanozmniejszenie masy ciała po rozpoczęciu przyjmowania leku. Po 6 miesiącach leczenia masa ciałazwiększała się i wyrównywała z tą obserwowaną u innych dzieci i nastolatków w tym samym wieku itej samej płci.

Niezbyt często zgłaszane działania niepożądane (mogą dotyczyć do 1 na 100 osób):  zapalenie gardła powodujące chrypkę;

 myśli samobójcze, trudności z zasypianiem, zgrzytanie zębami, dezorientacja, brak motywacji; nagłe mimowolne ruchy lub drganie mięśni, uczucie niepokoju lub niemożność spokojnego usiedzenia lub ustania w miejscu, zdenerwowanie, zaburzenia koncentracji, zaburzenia smaku, trudności w kontrolowaniu ruchów, np. brak koordynacji lub niezamierzone ruchy mięśni, zespół niespokojnych nóg, pogorszona jakość snu;

 rozszerzenie źrenic (ciemny środkowy punkt oka), problemy ze wzrokiem; zawroty głowy, zawroty głowy spowodowane zaburzeniami błędnika, ból ucha; szybkie i (lub) niemiarowe bicie serca;

 omdlenia, zawroty głowy, uczucie pustki w głowie lub omdlenia przy wstawaniu, uczucie

zimna w palcach rąk i (lub) stóp;

 ucisk w gardle, krwawienie z nosa;

 wymioty z krwią lub czarny, smolisty kał, zapalenie żołądka i jelit, odbijanie się treści

żołądkowej, trudności w połykaniu;

 zapalenie wątroby, które może powodować ból brzucha i zażółcenie skóry lub białkówek oka; nocne pocenie się, pokrzywka, zimne poty, wrażliwość na światło słoneczne, zwiększona tendencja do powstawania siniaków;

 sztywność i drganie mięśni;

 trudność lub niemożność oddawania moczu, trudność w rozpoczęciu oddawania moczu, potrzeba oddawania moczu w nocy, potrzeba oddawania moczu w ilości większej niż zazwyczaj, zmniejszenie ilości wydzielanego moczu;

 nieprawidłowe krwawienie z pochwy, zaburzenia miesiączkowania, w tym nasilone, bolesne, nieregularne lub przedłużające się miesiączki, rzadko skąpe miesiączki lub brak miesiączki, ból jąder lub moszny;

 ból w klatce piersiowej, uczucie zimna, pragnienie, dreszcze, uczucie gorąca, zaburzenia chodu;

 zwiększenie masy ciała;

 Duloxetine Zentiva może wywoływać działania niepożądane, których nie jest się świadomym, takie jak zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych lub stężenia potasu we krwi, zwiększenie aktywności kinazy fosfokreatynowej, stężenia glukozy czy cholesterolu we krwi.

Rzadko zgłaszane działania niepożądane (mogą dotyczyć do 1 na 1000 osób):  ciężka reakcja alergiczna powodująca trudności w oddychaniu, zawroty głowy z opuchniętym językiem lub wargami, reakcje alergiczne;

 zmniejszenie czynności tarczycy, które może powodować zmęczenie lub zwiększenie masy

ciała;

 odwodnienie, małe stężenie sodu we krwi (zwłaszcza u osób w wieku podeszłym; objawami mogą być: zawroty głowy, osłabienie, stany splątania, uczucie senności lub nadmiernego zmęczenia, nudności lub wymioty, cięższe objawy to omdlenia, drgawki oraz upadki), zespół nieprawidłowego wydzielania hormonu antydiuretycznego (SIADH);

 zachowania samobójcze, stan pobudzenia maniakalnego (nadmierna aktywność, gonitwa myśli i

zmniejszona potrzeba snu), omamy, agresja i przejawy gniewu;

 „zespół serotoninowy” (rzadko występująca reakcja, która może powodować wrażenie nadmiernego zadowolenia, senność, zaburzenia koordynacji ruchowej, niepokój, zwłaszcza ruchowy, wrażenie upojenia alkoholowego, gorączkę, pocenie się lub sztywność mięśni), drgawki;

 zwiększenie ciśnienia w oku (jaskra);

 kaszel, świsty oddechowe i duszność, z mogącą wystąpić jednocześnie gorączką; zapalenie jamy ustnej, jasnoczerwona krew w kale, nieprzyjemny oddech, zapalenie jelita grubego (prowadzące do biegunki);

 niewydolność wątroby, żółte zabarwienie skóry lub białkówek oka (żółtaczka); zespół Stevensa-Johnsona (ciężka choroba z owrzodzeniem skóry, jamy ustnej, oczu i narządów płciowych), ciężka reakcja alergiczna powodująca obrzęk twarzy lub gardła (obrzęk naczynioruchowy);

 skurcz mięśni żuchwy;

 nieprawidłowy zapach moczu;

 objawy menopauzy, nieprawidłowe wytwarzanie mleka u mężczyzn lub kobiet w gruczołach

piersiowych;

 nadmierne krwawienie z pochwy krótko po porodzie (krwotok poporodowy).

Bardzo rzadko zgłaszane działania niepożądane (mogą dotyczyć do 1 na 10 000 osób) zapalenie naczyń krwionośnych skóry

Zgłaszanie działań niepożądanych

Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienionew ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszaćbezpośrednio do „krajowego systemu zgłaszania” wymienionego w

załączniku V.

Dzięki zgłaszaniudziałań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwastosowania leku.

5. Jak przechowywać lek Duloxetine Zentiva

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.

Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku i blistrze. Terminważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.

Brak specjalnych zaleceń dotyczących temperatury przechowywania leku. Przechowywaćw oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed wilgocią.

Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytaćfarmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronićśrodowisko.

6. Zawartość opakowania i inne informacje

Co zawiera lek Duloxetine Zentiva

Substancją czynną leku jest duloksetyna. Każda kapsułka zawiera duloksetyny chlorowodorek,którego ilość odpowiada 30 lub 60 mg duloksetyny.

Pozostałe składniki to:

Zawartość kapsułki: sacharoza, skrobia kukurydziana, hypromeloza, talk, octano-bursztynian

hypromelozy, trietylu cytrynian.

Otoczka kapsułki:

Duloxetine Zentiva 30 mg:

Wieczko kapsułki: indygotyna (E132), tytanu dwutlenek (E171), żelatynaKorpus kapsułki: tytanu dwutlenek (E171), żelatyna

Duloxetine Zentiva 60 mg:

Wieczko kapsułki: indygotyna (E132), tytanu dwutlenek (E171), żelatynaOtoczka kapsułki: żelaza tlenek żółty (E172), tytanu dwutlenek (E171), żelatyna

Jak wygląda lek Duloxetine Zentiva i co zawiera opakowanie Duloxetine Zentiva to kapsułki dojelitowe, twarde. Każda kapsułka leku Duloxetine Zentiva zawierapeletki duloksetyny chlorowodorku pokryte warstwą chroniącą je przed działaniem sokużołądkowego.

Lek Duloxetine Zentiva dostępny jest w dwóch dawkach: 30 mg i 60 mg.

Kapsułki o mocy 30 mg to nieprzezroczyste, twarde kapsułki żelatynowe o długości ok. 15,9 mm zbiałym, nieprzezroczystym korpusem i jasnoniebieskim, nieprzezroczystym wieczkiem, zawierającekuliste granulki w kolorze od prawie białego do jasnobrązowo-żółtego.

Kapsułki o mocy 60 mg to nieprzezroczyste, twarde kapsułki żelatynowe o długości ok. 19,4 mm znieprzezroczystym korpusem w kolorze kości słoniowej i jasnoniebieskim, nieprzezroczystymwieczkiem, zawierające kuliste granulki w kolorze od prawie białego do jasnobrązowo-żółtego.

Lek Duloxetine Zentiva, 30 mg dostępny jest w opakowaniach po 7, 28, 56, 84 i 98 kapsułek.Lek Duloxetine Zentiva, 60 mg dostępny jest w opakowaniach po 28, 56, 84 i 98 kapsułek.

Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

Podmiot odpowiedzialny Zentiva, k.s.

U Kabelovny 130102 37 Prague 10Republika Czeska

Wytwórca

S.C. Zentiva S.ATheodor Pallady Nr 50032266 BucharestRumunia