• Dzieci przed okresem pokwitania.
• Stosowanie w skojarzeniu z lewodopą (patrz punkt 4.5).
• Stosowanie w skojarzeniu z produktami leczniczymi, które mogą wywołać ciężkie zaburzenia rytmu serca typu torsade de pointes, na przykład z:
− lekami przeciwarytmicznymi klasy IA (jak chinidyna , dyzopiramid);− lekami przeciwarytmicznymi klasy III (jak amiodaron i sotalol);
− innymi lekami, takimi jak beprydyl, cyzapryd, sultopryd, tiorydazyna, metadon, erytromycyna podawana dożylnie, winkamina podawana dożylnie, halofantryna, pentamidyna, sparfloksacyna, azolowe leki przeciwgrzybicze (patrz punkt 4.5).
4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
Podczas stosowania amisulprydu zgłaszano ciężkie uszkodzenia wątroby. Należy poinformowaćpacjenta o konieczności natychmiastowego zgłaszania objawów, takich jak astenia, jadłowstręt,nudności, wymioty, ból brzucha lub żółtaczka. W takim przypadku, należy niezwłocznieprzeprowadzić badania, w tym badania kliniczne, i biologiczną ocenę czynności wątroby (patrz punkt
4.8).
Podobnie jak w przypadku stosowania innych neuroleptyków, możliwe jest wystąpienie potencjalnieśmiertelnego złośliwego zespołu neuroleptycznego z takimi objawami jak hipertermia, sztywnośćmięśni, zaburzenia czynności autonomicznego układu nerwowego oraz zwiększenie aktywnościkinazy kreatynowej w surowicy. W razie wystąpienia hipertermii, szczególnie jeśli stosowano dużedawki dobowe, należy przerwać podawanie jakichkolwiek leków przeciwpsychotycznych, w tymamisulprydu.
Podobnie jak w przypadku innych produktów o działaniu antydopaminergicznym należy zachowaćszczególną ostrożność w razie stosowania amisulprydu u pacjentów z chorobą Parkinsona, gdyż lekten może nasilać objawy choroby. Amisulpryd może być stosowany tylko wówczas, gdy leczenieneuroleptykiem jest niezbędne.
Amisulpryd jest wydalany z organizmu przez nerki. W razie niewydolności nerek, należy zmniejszyćdawkę lub rozważyć przerwanie leczenia (patrz punkt 4.2).
Podczas leczenia niektórymi atypowymi środkami przeciwpsychotycznymi, w tym amisulprydem,obserwowano przypadki hiperglikemii. Pacjenci z cukrzycą, lub u których występuje ryzyko cukrzycy,i przyjmujący amisulpryd, powinni regularnie kontrolować stężenie glukozy we krwi.
Amisulpryd może obniżać próg drgawkowy, w związku z czym pacjenci z padaczką w wywiadziepowinni być uważnie obserwowani podczas stosowania amisulprydu.
U pacjentów w podeszłym wieku, amisulpryd, podobnie jak inne neuroleptyki, należy stosować ze szczególną ostrożnością ze względu na ryzyko wystąpienia niedociśnienia i sedacji. Zmniejszenie dawki może być również konieczne z powodu niewydolności nerek.
Po nagłym odstawieniu środków przeciwpsychotycznych stosowanych w dużych dawkach rzadkoodnotowywano ostre objawy odstawienia, takie jak nudności, wymioty i bezsenność. Może równieżnastąpić nawrót objawów psychotycznych, a także pojawianie się ruchów mimowolnych (takich jakakatyzja, dystonia i dyskineza). Z tego względu zaleca się stopniowe odstawianie amisulprydu.
Amisulpryd powoduje zależne od dawki wydłużenie odstępu QT (patrz punkt 4.8). Działanie to może zwiększać ryzyko wystąpienia ciężkich komorowych zaburzeń rytmu serca, takich jak torsade depointes. Jeśli stan kliniczny pacjenta na to pozwala, przed zastosowaniem amisulprydu zaleca sięwykluczenie następujących czynników, które mogą sprzyjać wystąpieniu tego typu zaburzeń rytmuserca. Są to:
− bradykardia (poniżej 55 uderzeń na minutę),
− choroba serca lub nagła śmierć w wywiadzie rodzinnym, lub wydłużenie odstępu QT,
3