1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

Atomoksetyna Medice, 10 mg, tabletki powlekaneAtomoksetyna Medice, 18 mg, tabletki powlekaneAtomoksetyna Medice, 25 mg, tabletki powlekaneAtomoksetyna Medice, 40 mg, tabletki powlekaneAtomoksetyna Medice, 60 mg, tabletki powlekaneAtomoksetyna Medice, 80 mg, tabletki powlekaneAtomoksetyna Medice, 100 mg, tabletki powlekane

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

Atomoksetyna Medice, 10 mg, tabletki powlekane:

Każda tabletka zawiera atomoksetyny chlorowodorek w ilości odpowiadającej 10 mg atomoksetyny.

Atomoksetyna Medice, 18 mg, tabletki powlekane:

Każda tabletka zawiera atomoksetyny chlorowodorek w ilości odpowiadającej 18 mg atomoksetyny.

Atomoksetyna Medice, 25 mg, tabletki powlekane:

Każda tabletka zawiera atomoksetyny chlorowodorek w ilości odpowiadającej 25 mg atomoksetyny.

Atomoksetyna Medice, 40 mg, tabletki powlekane:

Każda tabletka zawiera atomoksetyny chlorowodorek w ilości odpowiadającej 40 mg atomoksetyny.

Atomoksetyna Medice, 60 mg, tabletki powlekane:

Każda tabletka zawiera atomoksetyny chlorowodorek w ilości odpowiadającej 60 mg atomoksetyny.

Atomoksetyna Medice, 80 mg, tabletki powlekane:

Każda tabletka zawiera atomoksetyny chlorowodorek w ilości odpowiadającej 80 mg atomoksetyny.

Atomoksetyna Medice, 100 mg, tabletki powlekane:

Każda tabletka zawiera atomoksetyny chlorowodorek w ilości odpowiadającej 100 mg atomoksetyny.

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Tabletka powlekana

Atomoksetyna Medice 10 mg tabletki powlekane: białe, owalne tabletki powlekane z wytłoczonym napisem „10” po jednej stronie, wielkości około 14,1 mm x 6,1 mm

Atomoksetyna Medice 18 mg tabletki powlekane: białe, owalne tabletki powlekane z wytłoczonymnapisem „18” po jednej stronie, wielkości około 14,1 mm x 6,1 mm

Atomoksetyna Medice 25 mg tabletki powlekane: białe, owalne tabletki powlekane z wytłoczonymnapisem „25” po jednej stronie, wielkości około 10,4 mm x 4,5 mm

Atomoksetyna Medice 40 mg tabletki powlekane: białe, owalne tabletki powlekane z wytłoczonymnapisem „40” po jednej stronie, wielkości około 10,4 mm x 4,5 mm

Atomoksetyna Medice 60 mg tabletki powlekane: białe, owalne tabletki powlekane z wytłoczonym napisem „60” po jednej stronie, wielkości około 12,3 mm x 5,3 mm

Atomoksetyna Medice 80 mg tabletki powlekane: białe, owalne tabletki powlekane z wytłoczonymnapisem „80” po jednej stronie, wielkości około 14,1 mm x 6,1 mm

Atomoksetyna Medice 100 mg tabletki powlekane: białe, owalne tabletki powlekane z wytłoczonymnapisem „100” po jednej stronie, wielkości około 14,1 mm x 6,1 mm

1

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1 Wskazania do stosowania

Produkt leczniczy Atomoksetyna Medice jest wskazany w leczeniu nadpobudliwości psychoruchowejz deficytem uwagi (ADHD) u dzieci w wieku 6 lat i starszych, u młodzieży i u dorosłych jako elementkompleksowego programu leczenia. Leczenie powinno być rozpoczęte przez lekarza specjalistę wleczeniu ADHD, takiego jak pediatra, psychiatra dzieci i młodzieży lub psychiatra. Diagnozę należystawiać zgodnie z aktualną klasyfikacją DSM lub z wytycznymi zawartymi w ICD.

U osób dorosłych należy potwierdzić utrzymywanie się objawów ADHD, które występowały jeszczew dzieciństwie. Wskazane jest potwierdzenie przez osobę postronną. Nie należy rozpoczynaćstosowania produktu Atomoksetyna Medice, jeżeli nie można zweryfikować występowania objawówADHD w dzieciństwie. Rozpoznanie nie może opierać się jedynie na stwierdzeniu obecności jednegolub więcej objawów ADHD. Na podstawie oceny klinicznej pacjent powinien wykazywać ADHD onasileniu minimum umiarkowanym, na co wskazuje co najmniej umiarkowane zaburzeniefunkcjonowania w 2 lub więcej strefach życia społecznego [na przykład funkcjonowania wspołeczeństwie, w szkole i (lub) w pracy] wpływające na kilka aspektów życia danej osoby.

Dodatkowe informacje dotyczące bezpiecznego stosowania produktu:

Pełen program leczenia zazwyczaj obejmuje działania psychologiczne, edukacyjne i społeczne. Celemprogramu jest stabilizacja pacjentów z zespołem zachowań, które mogą obejmować objawy takie jak:długotrwale utrzymujące się trudności w dłuższym skupieniu uwagi, rozpraszanie uwagi, niestabilnośćemocjonalna, impulsywność, nadpobudliwość o umiarkowanym lub ciężkim nasileniu, nieznaczneobjawy neurologiczne i nieprawidłowe wyniki badania EEG. Zdolność uczenia się może byćzaburzona lub nie.

Nie u każdego pacjenta z tym zespołem objawów wskazane jest leczenie farmakologiczne.. Decyzję ozastosowaniu produktu należy podjąć po szczegółowej ocenie ciężkości objawów i zaburzeń wstosunku do wieku pacjenta i utrzymywania się objawów.

4.2 Dawkowanie i sposób podawania

Dawkowanie

Produkt Atomoksetyna Medice można podawać rano w pojedynczej dawce dobowej. U pacjentów, uktórych nie nastąpi odpowiednia odpowiedź kliniczna (brak tolerancji leku [np. nudności lub senność]lub nieskuteczność) podczas przyjmowania produktu Atomoksetyna Medice w pojedynczej dawcedobowej, korzystne może być przyjmowanie dwóch równych dawek podzielonych: rano i późnympopołudniem lub wczesnym wieczorem.

Dzieci i młodzież:

Dawkowanie u dzieci lub młodzieży o masie ciała do 70 kg:

Stosowanie produktu Atomoksetyna Medice należy rozpocząć od całkowitej dawki dobowejwynoszącej około 0,5 mg/kg mc. Należy utrzymać początkową dawkę co najmniej przez 7 dni przedjej zwiększeniem odpowiednio do odpowiedzi klinicznej i tolerancji. Zalecana dawka podtrzymującawynosi około 1,2 mg/kg mc. na dobę (zależnie od masy ciała pacjenta oraz dostępnej mocyatomoksetyny). Nie stwierdzono żadnych dodatkowych korzyści w wypadku stosowania dawekwiększych niż 1,2 mg/kg mc. na dobę. Nie prowadzono systematycznych badań dotyczącychbezpieczeństwa stosowania pojedynczych dawek większych niż 1,8 mg/kg mc. na dobę anicałkowitych dawek dobowych większych niż 1,8 mg/kg mc. W niektórych przypadkach może byćwskazane kontynuowanie leczenia w wieku dorosłym.

Dawkowanie u dzieci lub młodzieży o masie ciała większej niż 70 kg:

Stosowanie produktu Atomoksetyna Medice należy rozpocząć od całkowitej dawki dobowejwynoszącej 40 mg. Należy utrzymać początkową dawkę co najmniej przez 7 dni przed jejzwiększeniem odpowiednio do odpowiedzi klinicznej i tolerancji. Zalecana dawka podtrzymującawynosi 80 mg. Nie stwierdzono żadnych dodatkowych korzyści w wypadku stosowania dawekwiększych niż 80 mg. Maksymalna zalecana całkowita dawka dobowa wynosi 100 mg. Nie

2

prowadzono systematycznych badań dotyczących bezpieczeństwa stosowania pojedynczych dawek większych niż 120 mg ani całkowitych dawek dobowych większych niż 150 mg.

Dorośli:

Stosowanie produktu Atomoksetyna Medice należy rozpocząć od całkowitej dawki dobowejwynoszącej 40 mg. Należy utrzymać początkową dawkę co najmniej przez 7 dni przed jejzwiększeniem odpowiednio do odpowiedzi klinicznej i tolerancji. Zalecana dobowa dawkapodtrzymująca wynosi od 80 mg do 100 mg. Maksymalna zalecana całkowita dawka dobowa wynosi100 mg. Nie prowadzono systematycznych badań dotyczących bezpieczeństwa stosowaniapojedynczych dawek większych niż 120 mg ani całkowitych dawek dobowych większych niż 150 mg.

Dodatkowe informacje dotyczące bezpiecznego stosowania produktu:

Przygotowanie przed rozpoczęciem leczenia:

Przed przepisaniem produktu należy zebrać wywiad chorobowy i przeprowadzić podstawową ocenęwydolności układu krążenia pacjenta, w tym również zmierzyć ciśnienie tętnicze krwi i tętno (patrzpunkty 4.3 i 4.4).

Ciągła kontrola:

Należy regularnie kontrolować wydolność układu krążenia przez pomiar oraz zapis ciśnieniatętniczego krwi i tętna po każdej modyfikacji dawki, a następnie nie rzadziej niż co 6 miesięcy. Wprzypadku dzieci zaleca się stosowanie siatki centylowej. W przypadku dorosłych należy postępowaćzgodnie z obowiązującymi wytycznymi dotyczącymi nadciśnienia. (patrz punkt 4.4)

Przerwanie leczenia:

Podczas programu badań nie opisano wyraźnych objawów odstawienia leku. Jeśli wystąpią istotnedziałania niepożądane, można natychmiast przerwać stosowanie atomoksetyny. W innychprzypadkach można stopniowo zmniejszać dawkę leku przez odpowiedni czas.Czas leczenia produktem Atomoksetyna Medice nie musi być nieograniczony. Należy ponownieprzeprowadzić ocenę konieczności dalszego leczenia po upływie 1 roku, zwłaszcza gdy u pacjentauzyskano trwałą i zadowalającą odpowiedź.

Specjalne grupy pacjentów

Niewydolność wątroby:

U pacjentów z umiarkowaną niewydolnością wątroby (stopień B wg klasyfikacji Childa-Pugha)początkowe i docelowe dawki powinny być zmniejszone do 50% zwykle stosowanej dawki. Upacjentów z ciężką niewydolnością wątroby (stopień C wg klasyfikacji Childa-Pugha) początkowądawkę i docelowe dawki należy zmniejszyć do 25% zwykle stosownej dawki (patrz punkt 5.2).

Niewydolność nerek:

U pacjentów ze schyłkową niewydolnością nerek ekspozycja ustrojowa na atomoksetynę była większaniż u osób zdrowych (o około 65 %), lecz różnica nie występowała po przeliczeniu dawki na mg nakilogram masy ciała pacjenta. Produkt Atomoksetyna Medice może być stosowny u pacjentów zADHD oraz schyłkową chorobą nerek lub niewydolnością nerek niższego stopnia, zgodnie z ogólniezalecanym schematem dawkowania. Atomoksetyna może zwiększyć nadciśnienie u pacjentów zeschyłkową niewydolnością nerek (patrz punkt 5.2).

Około 7% osób rasy białej ma genotyp, który warunkuje słabą aktywność enzymu CYP2D6 (pacjenciz wolno metabolizującym CYP2D6). U pacjentów o takim genotypie ekspozycja na atomoksetynę jestkilkakrotnie większa niż u pacjentów, u których enzym wykazuje prawidłową aktywność. Dlatego upacjentów z wolno metabolizującym CYP2D6 ryzyko wystąpienia działań niepożądanych jest większe(patrz punkt 4.8 i punkt 5.2). U pacjentów o genotypie, który warunkuje słabą aktywność enzymuCYP2D6, należy rozważyć zastosowanie mniejszej dawki początkowej i wolniejsze zwiększaniedawki leku.

Osoby w podeszłym wieku:

Nie prowadzono systematycznych badań dotyczących stosowania atomoksetyny u pacjentów w wiekupowyżej 65 lat.

3

Dzieci w wieku poniżej sześciu lat:

Nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności produktu leczniczego AtomoksetynaMedice u dzieci poniżej 6 lat. Z tego powodu nie należy stosować produktu Atomoksetyna Medice udzieci w wieku poniżej 6 lat (patrz punkt 4.4).

Sposób podawania

Podanie doustne. Produkt Atomoksetyna Medice można podawać niezależnie od posiłków.

4.3 Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.

Atomoksetyny nie należy podawać jednocześnie z inhibitorami monoaminooksydazy (IMAO).Atomoksetyny nie należy stosować przez co najmniej 2 tygodnie po zakończeniu leczenia IMAO.Leczenia IMAO nie należy rozpoczynać przez 2 tygodnie po odstawieniu atomoksetyny.Atomoksetyny nie należy stosować u pacjentów z jaskrą z wąskim kątem, ponieważ w badaniachklinicznych stosowanie atomoksetyny wiązało się ze zwiększeniem częstości występowaniarozszerzenia źrenic.

Atomoksetyny nie należy stosować u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami sercowo-naczyniowymi lubzaburzeniami naczyń mózgowych (patrz punkt 4.4 „Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożnościdotyczące stosowania”- Zaburzenia układu krążenia). Ciężkie zaburzenia sercowo-naczyniowe mogąobejmować: ciężkie nadciśnienie tętnicze, niewydolność serca, miażdżycę zarostową tętnic, dławicępiersiową, hemodynamicznie istotne wrodzone wady serca, kardiomiopatie, zawał mięśnia sercowego,zaburzenia rytmu serca potencjalnie zagrażające życiu i kanałopatie (zaburzenia spowodowanenieprawidłowym działaniem kanałów jonowych). Do ciężkich zaburzeń naczyń mózgowych możenależeć tętniak lub udar mózgu.

Atomoksetyny nie należy stosować u pacjentów ze stwierdzonym aktualnie lub w przeszłości guzemchromochłonnym nadnerczy (patrz punkt 4.4 „Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczącestosowania”- Zaburzenia układu krążenia).

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Zachowania samobójcze

U pacjentów leczonych atomoksetyną zgłaszano zachowania samobójcze (próby samobójcze i myślisamobójcze). W badaniach klinicznych z podwójnie ślepą próbą, zachowania samobójczewystępowały niezbyt często, ale częściej u dzieci i młodzieży leczonych atomoksetyną niż upacjentów przyjmujących placebo, u których nie zgłoszono takich działań. W badaniach klinicznych zpodwójnie ślepą próbą, u osób dorosłych nie stwierdzono różnic w częstości występowania zachowańsamobójczych w grupie pacjentów leczonych atomoksetyną i grupie otrzymującej placebo. Pacjentów,u których rozpoczęto leczenie ADHD należy uważnie obserwować, czy nie występują u nich lub czynie nasilają się zachowania samobójcze.

Przypadki nagłej śmierci i rozpoznane w wywiadzie wady serca:

U pacjentów z wadami serca, którzy stosowali atomoksetynę w zalecanych dawkach, zgłaszanoprzypadki nagłej śmierci. Niektóre poważne wady serca same w sobie zwiększają ryzyko nagłejśmierci, dlatego u pacjentów ze stwierdzonymi wadami serca atomoksetynę wolno stosować tylko zzachowaniem ostrożności i po konsultacji z kardiologiem.

Wpływ na układ krążenia

Atomoksetyna może mieć wpływ na tętno i ciśnienie tętnicze krwi. U większości pacjentówprzyjmujących atomoksetynę występuje niewielkie przyspieszenie tętna (średnio <10 uderzeń/min) i(lub) zwiększenie ciśnienia krwi (średnio <5 mmHg) (patrz punkt 4.8).

Jednakże zbiorcze dane z kontrolowanych i niekontrolowanych badań klinicznych dotyczącychleczenia ADHD pokazują, że u około 8-12% dzieci i nastolatków oraz 6-10% dorosłych występująbardziej wyraźne zmiany tętna (o 20 uderzeń/min lub więcej) i ciśnienia tętniczego krwi (o 15-20mmHg lub więcej). Analiza wyników z tych badań klinicznych wykazała, że u około 15-26% dzieci inastolatków oraz 27-32% dorosłych, u których podczas leczenia atomoksetyną stwierdzono takie

4

zmiany ciśnienia tętniczego krwi i tętna, wzrosty te utrzymywały się lub nasilały. Długotrwaleutrzymujące się zmiany ciśnienia tętniczego krwi mogą prowadzić do klinicznych następstw, takichjak przerost mięśnia sercowego.

W wyniku tych obserwacji, u pacjentów u których rozważane jest rozpoczęcie leczenia atomoksetyną,należy przeprowadzić szczegółową ocenę chorób w wywiadzie oraz wykonać badania w celuwykrycia potencjalnych chorób układu krążenia. Jeżeli wstępna ocena wykaże możliwośćwystępowania choroby, należy przeprowadzić dalsze specjalistyczne badanie kardiologiczne.Zaleca się wykonywanie pomiaru oraz zapisu tętna i ciśnienia tętniczego krwi przed rozpoczęciemleczenia, w czasie leczenia, po każdej modyfikacji dawki, a następnie nie rzadziej niż co 6 miesięcy wcelu wykrycia możliwych istotnych klinicznie wzrostów tych parametrów. W przypadku dzieci zalecasię stosowanie siatki centylowej. W przypadku dorosłych należy postępować zgodnie zobowiązującymi wytycznymi dotyczącymi nadciśnienia.

Atomoksetyny nie należy stosować u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami sercowo-naczyniowymi lubzaburzeniami naczyń mózgowych (patrz punkt 4.3 „Przeciwwskazania”- Ciężkie zaburzenia sercowo-naczyniowe lub zaburzenia naczyń mózgowych). Atomoksetynę należy stosować ostrożnie upacjentów, u których współistniejące stany chorobowe mogłyby się nasilić w wyniku zwiększeniaciśnienia tętniczego krwi lub tętna, np. u pacjentów z nadciśnieniem, częstoskurczem, chorobą układukrążenia lub naczyń mózgowych.

Pacjenci, u których podczas leczenia atomoksetyną wystąpią objawy, takie jak kołatanie serca,powysiłkowy ból w klatce piersiowej, omdlenie o niewyjaśnionej przyczynie, duszność lub inneobjawy choroby serca, powinni pilnie przejść specjalistyczne badanie kardiologiczne.Ponadto, należy zachować ostrożność stosując atomoksetynę u pacjentów z wrodzonym lub nabytymzespołem wydłużonego odstępu QT lub u których w rodzinie stwierdzono występowanie zespołuwydłużonego odstępu QT (patrz punkty 4.5 oraz 4.8).

Odnotowano również przypadki niedociśnienia ortostatycznego. Należy zachować ostrożność stosującatomoksetynę u pacjentów z chorobami, które mogą predysponować do niedociśnienia lub upacjentów z chorobami związanymi z możliwością wystąpienia nagłych zmian rytmu serca lubciśnienia krwi.

Wpływ na naczynia mózgowe

Pacjenci z dodatkowymi czynnikami ryzyka chorób naczyń mózgowych (takimi jak zaburzeniasercowo-naczyniowe w wywiadzie, jednoczesne przyjmowanie leków, które zwiększają ciśnienietętnicze krwi) po rozpoczęciu stosowania atomoksetyny powinni być badani w czasie każdej wizytylekarskiej w kierunku występowania objawów neurologicznych.

Wpływ na pracę wątroby

Bardzo rzadko otrzymywano zgłoszenia spontaniczne dotyczące uszkodzenia wątroby, objawiającegosię zwiększeniem aktywności enzymów wątrobowych i stężenia bilirubiny oraz żółtaczką. Bardzorzadko zgłaszano także ciężkie uszkodzenia wątroby, w tym ostrą niewydolność wątroby. U pacjentówz żółtaczką lub wynikami laboratoryjnymi wskazującymi na uszkodzenie wątroby należy przerwaćstosowanie produktu Atomoksetyna Medice. Nie należy ponownie rozpoczynać tego leczenia.

Objawy psychotyczne i maniakalne

Stosowanie atomoksetyny w zalecanych dawkach może spowodować polekowe zaburzeniapsychotyczne lub maniakalne, np. halucynacje, urojenia, stan pobudzenia maniakalnego lubpobudzenia u pacjentów, u których nie stwierdzono psychozy ani manii. Jeśli wystąpią takie objawy,należy rozważyć rolę sprawczą atomoksetyny i ewentualne odstawienie leku. Nie można wykluczyć,że produkt Atomoksetyna Medice powoduje zaostrzenie zaburzeń psychotycznych lub maniakalnych.

Agresywne zachowanie, wrogość i chwiejność emocjonalna

W trakcie badań klinicznych wrogość (szczególnie agresję, zachowania buntownicze i przejawygniewu) obserwowano częściej u dzieci, młodzieży i dorosłych leczonych produktem AtomoksetynaMedice niż w grupie, której podawano placebo. W trakcie badań klinicznych chwiejność emocjonalnąobserwowano częściej u dzieci leczonych produktem Atomoksetyna Medice niż w grupie, którejpodawano placebo. Pacjentów należy uważnie obserwować, czy nie występują u nich lub czy nienasilają się agresywne zachowania, wrogość lub chwiejność emocjonalna.

5

Możliwe reakcje alergiczne

Chociaż nieczęsto, u pacjentów przyjmujących atomoksetynę zgłaszano reakcje alergiczne, w tymreakcje anafilaktyczne, wysypkę, obrzęk naczynioruchowy oraz pokrzywkę.

Napady drgawkowe

Podczas stosowania atomoksetyny mogą wystąpić napady drgawek. Należy zachować ostrożnośćpodczas rozpoczynania stosowania atomoksetyny u pacjentów, u których występowały napadydrgawkowe. Jeżeli u pacjenta wystąpi napad drgawek lub zwiększenie częstości napadów drgawek onieustalonej przyczynie, należy rozważyć przerwanie stosowania atomoksetyny.

Wzrost i rozwój

Podczas stosowania atomoksetyny u dzieci i młodzieży należy kontrolować wzrost i rozwój. Należymonitorować pacjentów wymagających długotrwałego leczenia oraz rozważyć zmniejszenie dawkileku lub przerwanie leczenia u tych dzieci i młodzieży, którzy niewystarczająco rosną czy zwiększająmasę ciała.

Dane kliniczne nie wykazują szkodliwego wpływu na funkcje poznawcze i dojrzewanie płciowe.Jednak dane dotyczące długotrwałego stosowania produktu leczniczego są ograniczone. Z tegopowodu należy uważnie obserwować pacjentów wymagających długotrwałego leczenia.

Wystąpienie lub nasilenie współistniejących zaburzeń depresyjnych, stanów lękowych i tików

W kontrolowanym badaniu przeprowadzonym z udziałem dzieci i młodzieży z ADHD iwspółistniejącymi przewlekłymi tikami ruchowymi lub zespołem Tourette’a nie obserwowanonasilenia tików u pacjentów leczonych atomoksetyną w porównaniu z pacjentami otrzymującymiplacebo. W kontrolowanym badaniu z udziałem dorosłych pacjentów z ADHD i współistniejącymiciężkimi zaburzeniami depresyjnymi nie obserwowano nasilenia depresji u pacjentów otrzymującychatomoksetynę w porównaniu z pacjentami otrzymującymi placebo. Nie obserwowano nasilenia stanówlękowych u pacjentów z ADHD ze współistniejącymi stanami lękowymi, otrzymującychatomoksetynę, w porównaniu z pacjentami otrzymującymi placebo w dwóch kontrolowanychbadaniach (jedno przeprowadzono z udziałem dzieci i młodzieży, drugie z udziałem pacjentówdorosłych).

Po wprowadzeniu produktu do obrotu u pacjentów leczonych atomoksetyną rzadko zgłaszano przypadki stanów lękowych i depresji lub obniżonego nastroju oraz bardzo rzadko - tiki (patrz punkt

4.8).

Należy monitorować pacjentów z ADHD leczonych atomoksetyną na wypadek pojawienia się lubnasilenia objawów lękowych, obniżonego nastroju, depresji lub tików.

Dzieci w wieku poniżej sześciu lat:

Produktu Atomoksetyna Medice nie należy stosować u dzieci w wieku poniżej 6 lat, ponieważ nieokreślono bezpieczeństwa i skuteczności produktu w tej grupie wiekowej.

Inne wskazania do stosowania

Produkt Atomoksetyna Medice nie jest wskazany do stosowania w leczeniu epizodów dużej depresji i(ani) lęku, gdyż wyniki badań klinicznych przeprowadzonych z udziałem osób dorosłych bez ADHDw tych wskazaniach, nie wykazały jakichkolwiek różnic w działaniu w porównaniu z placebo (patrzpunkt 5.1).

4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Wpływ innych leków na atomoksetynę IMAO

Atomoksetyny nie należy stosować jednocześnie z IMAO (patrz punkt 4.3).

Inhibitory enzymu CYP2D6 (SSRI - selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny np.fluoksetyna, paroksetyna, chinidyna, terbinafina):

U pacjentów przyjmujących te leki, ekspozycja na atomoksetynę może zwiększyć się 6-8 razy, astężenie maksymalne w stanie równowagi Css max może zwiększyć się około 3-4 razy, ponieważatomoksetyna jest metabolizowana przez enzym CYP2D6. U pacjentów przyjmujących inhibitory

6

CYP2D6 może być konieczne wolniejsze zwiększanie dawki i zmniejszenie docelowej dawkiatomoksetyny. U pacjentów, u których po ustaleniu optymalnej dawki atomoksetyny zaleconostosowanie inhibitora enzymu CYP2D6 lub u których przerwano podawanie inhibitora enzymuCYP2D6, należy ponownie ocenić odpowiedź kliniczną i tolerancję leku, aby stwierdzić, czy niepotrzebna jest modyfikacja dawki.

Należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania atomoksetyny i silnych inhibitorówenzymów cytochromu P450, z wyjątkiem CYP2D6, u pacjentów wolno metabolizujących z udziałemCYP2D6, ponieważ nie wiadomo, czy ryzyko zwiększenia ekspozycji na atomoksetynę w warunkachin vivo nie jest istotne klinicznie.

Salbutamol (lub inni agoniści receptora beta2)

Atomoksetynę należy stosować ostrożnie u pacjentów przyjmujących duże dawki salbutamolu (lubinnych agonistów beta2) w nebulizacji lub ogólnoustrojowo, ponieważ może to nasilać wpływsalbutamolu na układ sercowo-naczyniowy.

Istnieją sprzeczne wyniki badań dotyczące tej interakcji. Ogólnoustrojowe podawanie salbutamolu(600 µg dożylnie przez 2 godziny) w skojarzeniu z atomoksetyną (60 mg dwa razy na dobę przez 5dni) zwiększało tętno i ciśnienie krwi. Efekt ten był najbardziej zaznaczony na początkujednoczesnego stosowania salbutamolu i atomoksetyny, ale po 8 godzinach stan powracał do punktuwyjściowego. Jednakże w innym badaniu, w którym wzięły udział zdrowe, dorosłe osoby rasy żółtej,intensywnie metabolizujące atomoksetynę, jednoczesne krótkotrwałe stosowanie atomoksetyny (80mg raz na dobę przez 5 dni) nie zwiększało wpływu standardowej dawki salbutamolu podawanego winhalacji (200 µg) na ciśnienie krwi oraz szybkość akcji serca. Szybkość akcji serca po kilkuinhalacjach salbutamolu (800 µg) była podobna zarówno po zastosowaniu atomoksetyny, jak i wtedy,gdy nie przyjmowano leku.

Należy zwrócić uwagę na monitorowanie szybkości akcji serca i ciśnienia tętniczego krwi podczasjednoczesnego stosowania atomoksetyny i salbutamolu (lub innego agonisty receptora beta2). W razieistotnego zwiększenia szybkości akcji serca i ciśnienia tętniczego krwi może być uzasadnionamodyfikacja dawek tych leków.

W przypadku jednoczesnego stosowania atomoksetyny i innych leków powodujących wydłużenieodstępu QT (takich jak leki neuroleptyczne, leki przeciwarytmiczne grupy IA i III, moksyfloksacyna,erytromycyna, metadon, meflochina, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, lit, cyzapryd), lekówzaburzających równowagę elektrolitową (takich jak leki moczopędne z grupy tiazydów) i inhibitorówenzymu CYP2D6, ryzyko wydłużenia odstępu QT może się zwiększyć.

Podczas stosowania atomoksetyny mogą wystąpić napady drgawek. Zaleca się ostrożność podczasjednoczesnego stosowania produktów leczniczych obniżających próg drgawkowy (takich jaktrójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne lub selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny -SSRI, leki neuroleptyczne, fenotiazyny lub butyrofenon, meflochina, chlorochina,buproprion lubtramadol), (patrz punkt 4.4). Dodatkowo należy zachować ostrożność podczas zaprzestawaniajednoczesnego stosowania benzodiazepin z uwagi na możliwość wystąpienia napadów drgawek poodstawieniu tych leków.

Leki przeciwnadciśnieniowe

Należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania atomoksetyny z lekamiprzeciwnadciśnieniowymi. Ze względu na możliwość zwiększania ciśnienia tętniczego krwi,atomoksetyna może zmniejszać skuteczność leków stosowanych w leczeniu nadciśnienia. Należyuważnie kontrolować ciśnienie krwi, a w razie znaczących jego zmian uzasadnione jestprzeprowadzenie oceny leczenia atomoksetyną lub lekami przewciwnadciśnieniowymi.

Środki zwiększające ciśnienie krwi

Z uwagi na możliwość nasilonego wpływu na ciśnienie tętnicze krwi, należy zachować ostrożnośćpodczas jednoczesnego stosowania atomoksetyny i leków zwiększających ciśnienie krwi (takich jaksalbutamol). Należy uważnie kontrolować ciśnienie krwi, a w razie znaczących jego zmianuzasadnione jest przeprowadzenie oceny leczenia atomoksetyną lub lekami zwiększającymi ciśnieniekrwi.

7

Leki oddziałujące z noradrenaliną

Ze względu na możliwe addycyjne lub synergistyczne działanie farmakologiczne, należy zachowaćostrożność w razie jednoczesnego stosowania atomoksetyny i leków oddziałujących z noradrenaliną.Należą do nich produkty przeciwdepresyjne, takie jak imipramina, wenlafaksyna i mirtazapina lub lekiobkurczające naczynia krwionośne, takie jak pseudoefedryna czy fenylefryna.

Leki wpływające na pH żołądka

Leki zwiększające pH żołądka (wodorotlenek magnezu lub wodorotlenek glinu, omeprazol) niewpływały na dostępność biologiczną atomoksetyny.

Leki silnie wiążące się z białkami osocza

Przeprowadzono badania in vitro z atomoksetyną i innymi silnie wiązanymi lekami w stężeniachleczniczych dotyczące wypierania leków. Warfaryna, kwas acetylosalicylowy, fenytoina i diazepamnie wpływały na wiązanie się atomoksetyny z albuminą ludzką. Analogicznie, atomoksetyna niewpływała na wiązanie się tych związków z albuminą ludzką.

4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Ciąża

Badania na zwierzętach nie wykazywały na ogół bezpośredniego szkodliwego wpływu na przebiegciąży, rozwój płodu/noworodka, przebieg porodu czy rozwój pourodzeniowy (patrz punkt 5.3). Danekliniczne dotyczące stosowania atomoksetyny w czasie ciąży są ograniczone. Dane te nie sąwystarczające, aby wykazać związek lub jego brak pomiędzy stosowaniem atomoksetyny iwystępowaniem niepożądanych objawów w czasie ciąży i (lub) karmienia piersią. Nie należystosować atomoksetyny w czasie ciąży, chyba że spodziewane korzyści dla matki przeważają nadryzykiem dla płodu.

Karmienie piersią

Atomoksetyna i (lub) jej metabolity przenikały do mleka szczurów. Nie wiadomo, czy atomoksetynaprzenika do mleka ludzkiego. Ze względu na brak danych, należy unikać stosowania atomoksetyny ukobiet karmiących piersią.

4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Dane dotyczących wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn są ograniczone.Produkt Atomoksetyna Medice wywiera niewielki wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów iobsługiwania maszyn. W porównaniu z placebo, stosowanie atomoksetyny wiązało się z częstszymwystępowaniem zmęczenia, senności i zawrotów głowy u dzieci i osób dorosłych. Pacjentom należyzalecić zachowanie ostrożności podczas prowadzenia pojazdów oraz obsługiwania niebezpiecznychurządzeń do czasu, gdy nabiorą dostatecznej pewności, że atomoksetyna nie wpływa na ichsprawność.

4.8 Działania niepożądane

Dzieci i młodzież:

Podsumowanie profilu bezpieczeństwa

W badaniach kontrolowanych placebo z udziałem dzieci najczęściej występującymi działaniaminiepożądanymi podczas stosowania atomoksetyny były: ból głowy, ból brzucha1 i zmniejszeniełaknienia. Działania te zgłaszane były przez odpowiednio 19%, 18% i 16% pacjentów, jednak rzadkobyły one powodem przerwania leczenia (częstość rezygnacji w przypadku bólu głowy wynosi 0,1%,bólu brzucha - 0,2% oraz 0,0% w przypadku zmniejszenia łaknienia). Ból brzucha i zmniejszeniełaknienia zazwyczaj przemijają.

W związku ze zmniejszeniem łaknienia u niektórych pacjentów na początku leczenia następujeopóźnienie przyrostu masy ciała i wzrostu. Po początkowym zmniejszeniu przyrostu masy ciała iwzrostu, w trakcie długotrwałej terapii pacjenci leczeni atomoksetyną osiągali zwykle średnią masęciała i wzrost przewidywany względem wartości wyjściowych w badanej grupie.

8

Nudności, wymioty i senność2 mogą wystąpić u, odpowiednio, 10% do 11% pacjentów, głównie wpierwszym miesiącu leczenia. Jednakże zdarzenia te są zwykle łagodne lub umiarkowane,przemijające i nie powodują znacznej liczby przypadków przerwania leczenia (częstość rezygnacji≤0,5%).

W badaniach kontrolowanych placebo z udziałem zarówno dzieci jak i dorosłych, u pacjentówprzyjmujących atomoksetynę wystąpiło przyspieszenie tętna oraz zwiększenie skurczowego irozkurczowego ciśnienia tętniczego krwi. (patrz punkt 4.4).

Ze względu na wpływ atomoksetyny na układ noradrenergiczny, u pacjentów przyjmujących produktzgłaszano niedociśnienie ortostatyczne (0,2%) oraz omdlenia (0,8%). Atomoksetynę należy stosowaćostrożnie w razie występowania którejkolwiek z chorób, które mogą predysponować pacjentów doniedociśnienia.

Poniższą tabelę działań niepożądanych opracowano na podstawie zgłaszanych zdarzeń niepożądanychoraz badań laboratoryjnych wykonanych w czasie badań klinicznych, a także na podstawiespontanicznych zgłoszeń działań niepożądanych u dzieci i młodzieży po wprowadzeniu produktu doobrotu.

Tabelaryczne zestawienie działań niepożądanych

Ocena częstości: bardzo często (≥1/10); często (≥1/100 do <1/10); niezbyt często (≥1/1000do <1/100), rzadko (≥1/10 000 do <1/1 000); bardzo rzadko (<1/10 000).

Klasyfikacja

Bardzo często Często Niezbyt często Rzadko

układów i narządów

Zaburzenia

metabolizmu i

odżywiania

Zmniejszenie

łaknienia

Anoreksja (utrata

łaknienia)

Zaburzenia

psychiczne

Drażliwość,

wahania nastroju,

bezsenność3,

pobudzenie*, lęk,

depresja i

obniżony nastrój*,

tiki*

Zachowania

samobójcze,

agresja, wrogość,

chwiejność

emocjonalna*,

psychozy (w tym

omamy)*

Zaburzenia

układu

nerwowego:

Ból głowy,

senność2 Zawroty głowy

Omdlenie, drżenie,

migrena,

parestezje*,

niedoczulica*,

napad drgawek**

Zaburzenia oka

Zaburzenia serca

Rozszerzenie

źrenic

Niewyraźne

widzenie

Kołatanie serca,

częstoskurcz

zatokowy,

wydłużenie

odstępu QT**

Zaburzenia

naczyniowe

Zespół Raynauda

Zaburzenia

układu

oddechowego,

klatki piersiowej i

śródpiersia

Duszność (patrz

punkt 4.4).

9

Zaburzenia

żołądka i jelit

Ból brzucha1,

wymioty, nudności

Zaparcie,

niestrawność

Zaburzenia

wątroby i dróg

żółciowych

Zwiększone

stężenie bilirubiny

we krwi*

Nieprawidłowe/pod

wyższone wyniki

testów

wątrobowych,

żółtaczka, zapalenie

wątroby,

uszkodzenie

wątroby, ostra

niewydolność

wątroby*

Zaburzenia skóry

i tkanki

podskórnej

Zapalenie skóry,

świąd, wysypka

Nadmierne

pocenie się,

reakcje alergiczne

Zaburzenia nerek

i dróg moczowych

Trudności z

oddawaniem moczu,

zatrzymanie moczu

Zaburzenia

układu

rozrodczego i

piersi

Priapizm, ból

narządów płciowych

u mężczyzn

Zaburzenia

ogólne i stany w

miejscu podania

Zmęczenie, letarg,

ból w klatce

piersiowej (patrz

punkt 4.4)

Astenia

Badania

diagnostyczne

Zwiększenie

ciśnienia

tętniczego krwi4,

zwiększenie tętna4

Zmniejszenie masy

ciała

1 w tym ból w górnej części brzucha oraz dyskomfort żołądka, brzucha i nadbrzusza.

2 w tym uspokojenie polekowe.

3 w tym bezsenność dotycząca zapoczątkowania, kontynuowania i zakończenia snu (wczesne budzenie się).

4 wartości tętna i ciśnienia tętniczego krwi oparte są na pomiarach parametrów życiowych. * Patrz punkt 4.4.

** Patrz punkt 4.4 i punkt 4.5.

Pacjenci wolno metabolizujący z udziałem CYP2D6 (PM):

Następujące zdarzenia niepożądane wystąpiły u co najmniej 2% pacjentów wolno metabolizujących zudziałem CYP2D6 (PM) i były istotnie statystycznie u nich częstsze niż u pacjentów intensywniemetabolizujących z udziałem CYP2D6 (EM): zmniejszenie łaknienia (odpowiednio, 24,1% PM,17,0% EM); bezsenność ogółem (w tym bezsenność, bezsenność dotycząca kontynuowania izapoczątkowania snu; 14,9% PM, 9,7% EM); depresja ogółem (w tym depresja, epizody dużejdepresji, objawy depresyjne, nastrój depresyjny i zaburzenia nastroju; 6,5% PM, 4,1% EM);zmniejszenie masy ciała (7,3% PM, 4,4% EM); zaparcie (6,8% PM,4,3% EM); drżenie (4,5% PM,0,9% EM); uspokojenie polekowe (3,9% PM, 2,1% EM); starcie naskórka (3,9% PM, 1,7% EM);moczenie mimowolne (3% PM, 1,2% EM); zapalenie spojówek (2,5% PM, 1,2% EM); omdlenie(2,5% PM, 0,7% EM); wczesne budzenie się (2,3% PM, 0,8% EM); rozszerzenie źrenic (2,0% PM,0,6% EM). Działania niepożądane, które nie spełniły powyższych kryteriów, lecz są istotne:zaburzenia lękowe uogólnione (0,8% u pacjentów wolno metabolizujących z udziałem CYP2D6, 0,1%u pacjentów intensywnie metabolizujących z udziałem CYP2D6). Dodatkowo, w badaniach

10

klinicznych trwających do dziesięciu tygodni, zmniejszenie masy ciała było bardziej wyraźne upacjentów wolno metabolizujących z udziałem CYP2D6 (średnia 0,6 kg u pacjentów intensywniemetabolizujących i 1,1 kg u pacjentów wolno metabolizujących).

Dorośli:

Podsumowanie profilu bezpieczeństwa

W czasie badań klinicznych dotyczących ADHD u dorosłych, zdarzenia niepożądane występujące znajwiększą częstością podczas stosowania atomoksetyny dotyczyły następujących narządów iukładów: układ żołądkowo-jelitowy, układ nerwowy i zaburzenia psychiczne.

Najczęściej zgłaszanymi zdarzeniami niepożądanymi (≥5%) było zmniejszenie łaknienia, (14,9%),bezsenność (11,3%), ból głowy (16,3%), suchość w jamie ustnej (18,4%) i nudności (26,7%).Większość tych zdarzeń miała łagodne lub umiarkowane nasilenie, a najczęściej zgłaszanymidziałaniami niepożądanymi o dużym nasileniu były nudności, bezsenność, osłabienie i ból głowy.Zgłoszenia o zatrzymaniu moczu lub uczuciu parcia na pęcherz należy uważać za potencjalniezwiązane z przyjmowaniem atomoksetyny.

Poniższą tabelę działań niepożądanych przygotowano na podstawie zdarzeń niepożądanych orazwyników badań laboratoryjnych uzyskanych w czasie badań klinicznych, jak i spontanicznychzgłoszeń działań niepożądanych u dorosłych, po wprowadzeniu produktu do obrotu.

Tabelaryczne zestawienie działań niepożądanych

Określenie częstości: bardzo często (≥1/10); często (≥1/100 do <1/10); niezbyt często (≥1/1000do <1/100), rzadko (≥1/10 000 do <1/1 000); bardzo rzadko (<1/10 000).

Klasyfikacja

układów i

narządów

Bardzo często

≥1/10

Często

≥1/100 do <1/10

Niezbyt często

(≥1/1 000 do

<1/100)

Rzadko

1/10 000

do <1/1 000)

Zaburzenia

metabolizmu i

odżywiania

Zmniejszenie

łaknienia

Zaburzenia

psychiczne

Bezsenność2

Pobudzenie*,

zmniejszenie

libido, zaburzenia

snu, depresja,

obniżenie

nastroju*, lęk

Zachowania

samobójcze*,

agresja, wrogość,

chwiejność

emocjonalna*,

niepokój ruchowy,

tiki*

Psychozy (w tym

omamy)*

Zaburzenia

układu

nerwowego:

Ból głowy

Zawroty głowy,

zaburzenia smaku,

parestezja, senność

(w tym

uspokojenie

polekowe), drżenie

Omdlenie,

migrena,

niedoczulica*

Napady

drgawkowe**

Zaburzenia oka

Niewyraźne

widzenie

Zaburzenia serca

Kołatanie serca,

tachykardia

Wydłużenie

odstępu QT**

Zaburzenia

naczyniowe

Zaczerwienienie,

uderzenia gorąca

Uczucie zimna w

kończynach Zespół Raynauda

11

Zaburzenia

układu

oddechowego,

klatki piersiowej i

śródpiersia

Duszność (patrz

punkt 4.4).

Zaburzenia

żołądka i jelit

Suchość w jamie

ustnej, nudności

Ból brzucha1,

zaparcie,

niestrawność,

wzdęcie z

oddawaniem

gazów, wymioty

Zaburzenia

wątroby i dróg

żółciowych

Nieprawidłowe/pod

wyższone wyniki

testów

wątrobowych,

żółtaczka, zapalenie

wątroby,

uszkodzenie

wątroby, ostra

niewydolność

wątroby,

zwiększone stężenie

bilirubiny we krwi*

Zaburzenia skóry

i tkanki

podskórnej

Zapalenie skóry,

nadmierne pocenie

się, wysypka

Reakcje

alergiczne4, świąd,

pokrzywka

Zaburzenia

mięśniowo-

szkieletowe i

tkanki łącznej

Skurcze mięśni

Zaburzenia nerek

i dróg moczowych

Zaburzenia

układu

rozrodczego i

piersi

Bolesne lub trudne

oddawanie moczu,

częstomocz,

trudności z

oddawaniem

moczu,

zatrzymanie

moczu

Bolesne

miesiączkowanie,

zaburzenia

wytrysku,

zaburzenie erekcji,

zapalenie gruczołu

krokowego, ból

narządów

płciowych u

mężczyzn

Nagłe parcie na

mocz

Brak wytrysku,

nieregularne

miesiączkowanie,

zaburzenia

orgazmu

Priapizm

Zaburzenia

ogólne i stany w

miejscu podania

Osłabienie,

zmęczenie, letarg,

dreszcze, wrażenie

roztrzęsienia,

drażliwość,

pragnienie.

Uczucie zimna, ból

w klatce piersiowej

(patrz punkt 4.4)

12

Badania

diagnostyczne

Zwiększenie

ciśnienia

tętniczego krwi3,

zwiększenie tętna

Zmniejszenie masy

ciała

1 w tym ból w górnej części brzucha oraz dyskomfort żołądka, brzucha i w nadbrzuszu.

2 w tym bezsenność dotycząca zapoczątkowania, kontynuowania i zakończenia snu (wczesne budzeniesię).

3 wartości tętna i ciśnienia tętniczego krwi oparte są na pomiarach parametrów życiowych.4 w tym reakcje anafilaktyczne i obrzęk naczynioruchowy.* Patrz punkt 4.4.

** Patrz punkt 4.4 i punkt 4.5.

Pacjenci wolno metabolizujący z udziałem CYP2D6 (PM)

Następujące zdarzenia niepożądane wystąpiły u co najmniej 2% pacjentów wolno metabolizującychz udziałem CYP2D6 (PM) i były istotnie statystycznie u nich częstsze niż u pacjentów intensywniemetabolizujących z udziałem CYP2D6 (EM): niewyraźne widzenie (3,9% PM, 1,3% EM), suchość wjamie ustnej (34,5% PM, 17,4% EM), zaparcie (11,3% PM, 6,7% EM), uczucie roztrzęsienia (4,9%PM, 1,9% EM), zmniejszenie łaknienia (23,2% PM, 14,7% EM), drżenie (5,4% PM, 1,2% EM),bezsenność (19,2% PM, 11,3% EM), zaburzenia snu (6,9% PM, 3,4% EM), bezsenność dotyczącakontynuowania snu (5,4% PM, 2,7% EM), bezsenność dotycząca zakończenia snu (3% PM, 0,9%EM), zatrzymanie moczu (5,9% PM, 1,2% EM), zaburzenia erekcji (20,9% PM, 8,9% EM),zaburzenia ejakulacji (6,1% PM, 2,2% EM), nadmierne pocenie się (14,8% PM, 6,8% EM), uczuciezimna w kończynach (3% PM, 0,5% EM).

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działańniepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowaniaproduktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszaćwszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem

Departament Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu RejestracjiProduktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów BiobójczychAl. Jerozolimskie 181C

02-222 Warszawa

Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 e-mail:

[email protected]

Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

4.9 Przedawkowanie

Objawy przedmiotowe i podmiotowe

Po wprowadzeniu leku do obrotu zgłaszano przypadki przedawkowania atomoksetyny w monoterapiipo podaniu dawek pojedynczych lub wielokrotnych. Przypadki te nie zakończyły się zgonem.Najczęstszymi objawami towarzyszącymi ostremu i przewlekłemu przedawkowaniu były: objawyżołądkowo-jelitowe, senność, zawroty głowy, drżenie i nietypowe zachowanie. Zgłaszano równieżpobudzenie i nadmierną aktywność. Obserwowano też objawy przedmiotowe i podmiotoweświadczące o łagodnym lub umiarkowanym pobudzeniu układu współczulnego (np. tachykardia,zwiększenie ciśnienia tętniczego krwi, rozszerzenie źrenic, suchość w jamie ustnej). Zgłaszano takżeświąd i wysypkę. Większość objawów miała łagodne lub umiarkowane nasilenie. W niektórychprzypadkach przedawkowania atomoksetyny, zgłaszano napady drgawek i, bardzo rzadko, wydłużenieodstępu QT. Zgłaszano również przypadki przedawkowania po podaniu pojedynczej dawkiatomoksetyny i przynajmniej jednego innego leku, zakończone zgonem pacjenta.

Istnieją ograniczone dane z badań klinicznych dotyczące przedawkowania atomoksetyny.

13

Postępowanie

Należy zapewnić drożność dróg oddechowych. W okresie 1 godziny po przyjęciu leku przez pacjentamożna ograniczyć wchłanianie, stosując węgiel aktywny. Zaleca się monitorowanie czynności serca iparametrów życiowych oraz podjęcie stosownego postępowania objawowego i wspomagającego.Pacjent powinien znajdować się pod obserwacją przez co najmniej 6 godzin. Atomoksetyna wznacznym stopniu wiąże się z białkami, dlatego jest mało prawdopodobne, by po przedawkowaniudializa była skuteczna.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1 Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna: środki psychoanaleptyczne, ośrodkowo działające sympatykomimetyki, kod ATC: N06BA09.

Mechanizm działania i działanie farmakodynamiczne

Atomoksetyna jest wysoce selektywnym i silnym inhibitorem presynaptycznego transporteranoradrenaliny. Przypuszcza się, że działa nie wpływając bezpośrednio na nośniki serotoniny czydopaminy. Atomoksetyna ma minimalne powinowactwo do innych receptorów noradrenergicznychlub innych nośników neuroprzekaźników, czy receptorów neuroprzekaźników. Atomoksetyna ma dwa główne metabolity oksydacji: 4-hydroksyatomoksetynę i N-desmetyloatomoksetynę. 4-hydroksyatomoksetyna tak samo jak atomoksetyna, działa jako inhibitornośnika noradrenaliny, lecz w przeciwieństwie do atomoksetyny, metabolit ten wykazuje pewnąhamującą aktywność wobec nośnika serotoniny. Jednakże, wpływ na ten nośnik jest prawdopodobnieminimalny, ponieważ w większości 4-hydroksyatomoksetyna jest dalej metabolizowana i jej stężeniew osoczu jest znacznie mniejsze (odpowiada 1% stężenia atomoksetyny u osób intensywniemetabolizujących z udziałem CYP2D6 i 0,1% stężenia atomoksetyny u osób wolno metabolizującychz udziałem CYP2D6). N-desmetyloatomoksetyna ma znacznie mniejszą aktywność farmakologicznąniż atomoksetyna. W stanie równowagi występuje ona w osoczu w mniejszych stężeniach u osóbintensywnie metabolizujących oraz w stężeniach porównywalnych do leku macierzystego u osóbwolno metabolizujących.

Atomoksetyna nie jest środkiem psychostymulującym ani pochodną amfetaminy. W randomizowanymbadaniu kontrolowanym placebo, z zastosowaniem podwójnie ślepej próby, dotyczącym możliwościnadużywania leku u dorosłych, porównującym działanie atomoksetyny i placebo, atomoksetyna niebyła związana z wzorcem odpowiedzi, który sugerowałby właściwości stymulujące lub euforyzujące.

Skuteczności kliniczna i bezpieczeństwo stosowania

Dzieci i młodzież

Atomoksetynę oceniano w badaniach klinicznych z udziałem ponad 5000 dzieci i młodzieży z ADHD.Skuteczność atomoksetyny w leczeniu ADHD określono wstępnie w sześciu randomizowanych,kontrolowanych placebo badaniach z zastosowaniem podwójnie ślepej próby trwających od sześciu dodziewięciu tygodni. Objawy przedmiotowe i podmiotowe ADHD oceniano poprzez porównanieśredniej zmiany od punktu wyjściowego do końcowego u pacjentów przyjmujących atomoksetynę ipacjentów przyjmujących placebo. W każdym z tych sześciu badań, atomoksetyna była istotniestatystycznie skuteczniejsza niż placebo pod względem łagodzenia objawów ADHD.

Ponadto, wykazano skuteczność atomoksetyny w leczeniu podtrzymującym w rocznym badaniukontrolowanym placebo z udziałem ponad 400 dzieci i nastolatków, prowadzonym głównie w Europie(około 3 miesiące leczenia – badanie otwarte, następnie 9 miesięcy leczenia podtrzymującego

kontrolowanego placebo z zastosowaniem podwójnie ślepej próby). Nawrót choroby po roku wystąpiłu 18,7% i 31,4% pacjentów (odpowiednio atomoksetyna i placebo). Po roku leczenia atomoksetyną upacjentów, którzy kontynuowali przyjmowanie atomoksetyny przez 6 kolejnych miesięcy, rzadziejobserwowano nawrót lub częściowy nawrót objawów w porównaniu z pacjentami, którzy przerywaliprzyjmowanie aktywnego leku i otrzymywali placebo (odpowiednio 2% i 12%).

14

U dzieci i młodzieży należy wykonywać okresową ocenę korzyści leczenia podczas długotrwałej terapii.

Atomoksetynabyła skuteczna zarówno w pojedynczej dawce dobowej jak i w dawce podzielonejpodawanej rano i późnym popołudniem lub wczesnym wieczorem. Atomoksetyna podawana raz nadobę wywoływała istotnie statystycznie większą redukcję objawów ADHD w porównaniu z placebo,zgodnie z oceną nauczycieli i rodziców.

Badania z lekiem porównawczym z substancją czynną

W randomizowanym, prowadzonym metodą podwójnie ślepej próby w grupach równoległych, 6-tygodniowym badaniu z udziałem dzieci i młodzieży, oceniającym czy atomoksetyna nie jest mniejskuteczna od standardowej terapii metylofenidatem o przedłużonym uwalnianiu, stwierdzono wyższyodsetek odpowiedzi dla leku porównawczego w porównaniu z atomoksetyną.

Odsetek pacjentów, u których zgodnie z przyjętą klasyfikacją uzyskano odpowiedź wynosił 23,5% (wgrupie placebo), 44,6% (w grupie stosującej atomoksetynę) i 56,4% (w grupie stosującejmetylofenidat). Wykazano statystyczną przewagę atomoksetyny i leku porównawczego nad placebo,oraz statystyczną przewagę metylofenidatu nad atomoksetyną (p=0,016). Jednak w badaniu tymwykluczono pacjentów, u których nie wystąpiła odpowiedź po zastosowaniu leków stymulujących.

Populacja osób dorosłych

Przeprowadzono badania atomoksetyny z udziałem ponad 4800 osób dorosłych spełniającychdiagnostyczne kryteria ADHD według DSM-IV. Wykazano krótkoterminową skutecznośćatomoksetyny w leczeniu osób dorosłych w sześciu randomizowanych kontrolowanych placebobadaniach z podwójnie ślepą próbą, które trwały od dziesięciu do szesnastu tygodni. Przedmiotowe ipodmiotowe objawy ADHD oceniano, porównując średnią zmianę stwierdzoną u pacjentów leczonychatomoksetyną i u pacjentów przyjmujących placebo od punktu wyjściowego do punktu końcowego. Wkażdym z tych sześciu badań wykazano statystycznie istotną przewagę atomoksetyny nad placebo wodniesieniu do łagodzenia przedmiotowych i podmiotowych objawów ADHD (Tabela X).

W porównaniu z pacjentami przyjmującymi placebo u pacjentów leczonych atomoksetyną w punkciekońcowym odnotowano statystycznie istotnie większą poprawę wyników w skali ogólnej ocenyklinicznej stopnia ciężkości choroby (ang. Clinical Global Impression of Severity, CGI-S) wewszystkich 6 badaniach krótkoterminowych, a także statystycznie istotnie większą poprawęfunkcjonowania związanego z ADHD we wszystkich 3 badaniach krótkoterminowych, w których tenparametr był oceniany (Tabela X).

Skuteczność długoterminową potwierdzono w 2 trwających sześć miesięcy badaniach kontrolowanych placebo, ale nie wykazano jej w trzecim badaniu (Tabela X).

Tabela X. Średnia zmiana parametrów określających skuteczność w badaniach kontrolowanych placebo

Zmiana od punktu wyjściowego u pacjentów z wykonanym co najmniejjednym pomiarem od punktu wyjściowego (LOCF)

CAARS-Inv:SV

lub

AISRSª

CGI-S AAQoL

Badanie Leczenie N

Średnia

zmiana

wartość

p

Średnia

zmiana

wartość

p

Średnia

zmiana

wartość

p

Badania krótkoterminowe

LYAA

ATX

PBO

133

134

-9,5

-6,0

0,006

-0,8

-0,4

0,011 - -

LYAO ATX

PBO

124

124

-10,5

-6,7

0,002 -0,9

-0,5

0,002 - -

15

-

ATX

PBO

72

75

-13,6

-8,3 0,007

-1,0

-0,7 0,048 - -

LYDQ

ATX

PBO

171

158

-8,7

-5,6

<0,001

-0,8

-0,6

0,022

14,9

11,1

0,030

LYDZ

ATX

PBO

192

198

-10,7

-7,2 <0,001

-1,1

-0,7 <0,001

15,8

11,0 0,005

LYEE

ATX

PBO

191

195

-14,3

-8,8

<0,001

-1,3

-0,8

<0,001

12,83

8,20

<0,001

Badania długoterminowe

LYBV

ATX

PBO

185

109

-11,6

-11,5

0,412

-1,0

-0,9

0,173

13,90

11,18

0,045

LYCU

ATX

PBO

214

216

-13,2

-10,2 0,005

-1,2

-0,9 0,001

13,14

8,62 0,004

LYCW

ATX

PBO

113

120

-14,3

-8,3

<0,001

-1,2

-0,7

<0,001 - -

Skróty: AAQoL (ang. Adult ADHD Quality of Life Total Score) = całościowa skala oceny jakościżycia u dorosłych z ADHD; AISRS (ang. Adult ADHD Investigator Symptom Rating Scale TotalScore) = całościowa skala oceny objawów ADHD u dorosłych według badacza; ATX = atomoksetyna:CAARS-Inv:SV (ang. Conners Adult ADHD Rating Scale, Investigator Rated, screening version TotalADHD Symptom Score) = skala Connersa dotycząca oceny ADHD u dorosłych według badacza,całościowa skala oceny objawów ADHD w wersji przesiewowej; CGI-S (ang. Clinical GlobalImpression of Severity) = skala ogólnej oceny klinicznej stopnia ciężkości choroby; LOCF (ang. lastobservation carried forward) = metoda ekstrapolacji ostatniej obserwacji; PBO = placeboª skala objawów ADHD; wyniki pokazane dla badania LYBY dotyczą AISRS; wyniki dla wszystkichinnych dotyczą CAARS-Inv:SV.

Wyniki analiz czułości metodą ekstrapolacji obserwacji wyjściowej u pacjentów, u których niewykonano żadnych pomiarów po punkcie wyjściowym (to znaczy u wszystkich leczonych pacjentów),odpowiadały wynikom przedstawionym w Tabeli X.

W analizach odpowiedzi znaczącej klinicznie przeprowadzonych z wykorzystaniem różnych definicji„a priori” i „post hoc” we wszystkich 6 badaniach krótkoterminowych i w obydwu zakończonychpomyślnie badaniach długoterminowych u pacjentów leczonych atomoksetyną wskaźniki odpowiedzibyły zawsze statystycznie istotnie wyższe niż u pacjentów przyjmujących placebo (Tabela Y).

Tabela Y. Liczba (n) i odsetek pacjentów spełniających kryteria odpowiedzi w zbiorczychdanych dotyczących badań kontrolowanych placebo

Odpowiedź definiowana jako poprawaOdpowiedź definiowana jako poprawa

o40% w skali CAARS-Inv: SV w

o co najmniej 1 punkt w skali CGI-S

punkcie końcowym Grupa

Leczenie N n (%) wartość p N n (%) wartość p

Łączne wyniki badań krótkoterminowycha

ATX

PBO

640

652

401 (62,7%)

283 (43,4%)

<0,001 841

851

347 (41,3%)

215 (25,3%)

<0,001

16

Łączne wyniki badań długoterminowycha

ATX

PBO

758

611

482 (63,6%)

301 (49,3%)

<0,001

663

557

292 (44,0%)

175 (31,4%)

<0,001

aobejmuje wszystkie badania z Tabeli X z wyjątkiem: Analiza krótkoterminowej odpowiedzi zwykorzystaniem skali CGI-S nie obejmuje 2 badań z udziałem pacjentów z współistniejącymizaburzeniami (LYBY, LYDQ); Analiza krótkoterminowej odpowiedzi z wykorzystaniem skaliCAARS nie obejmuje 1 badania, w którym nie stosowano skali CAARS (LYBY).

W dwóch spośród wspomnianych badań krótkoterminowych badano pacjentów z ADHD iwspółistniejącą chorobą alkoholową lub społecznymi zaburzeniami lękowymi (fobią społeczną) i wobydwu uzyskano złagodzenie objawów ADHD. W badaniu, w którym uczestniczyli pacjenci zewspółistniejącym nadużywaniem alkoholu, nie stwierdzono żadnych różnic między atomoksetyną aplacebo pod względem wpływu na zachowania związane ze spożywaniem alkoholu. W badaniu, wktórym uczestniczyli pacjenci ze współistniejącymi zaburzeniami lękowymi, leczenie atomoksetynąnie spowodowało nasilenia współistniejącego lęku.

Skuteczność atomoksetyny w odniesieniu do utrzymywania się odpowiedzi w postaci złagodzeniaobjawów wykazano w badaniu, w którym po wstępnym 24-tygodniowym okresie aktywnego leczeniapacjentów spełniających kryteria odpowiedzi znaczącej klinicznie (zdefiniowanej jako poprawęwyników zarówno w skali CAARS-Inv:SV, jak i w skali CGI-S) randomizowano do grupprzyjmujących przez dalszych 6 miesięcy atomoksetynę lub placebo metodą podwójnie ślepej próby.Na zakończenie 6-miesięcznego okresu leczenia większy odsetek pacjentów leczonych atomoksetynąniż pacjentów przyjmujących placebo spełnił kryteria utrzymywania się odpowiedzi znaczącejklinicznie (64,3 % w porównaniu z 50,0 %; p=0,001). Na podstawie mniejszej średniej zmiany wynikuuzyskanego w całościowej skali oceny jakości życia u dorosłych z ADHD (ang. Adult ADHD Qualityof Life, AAQoL) po 3 miesiącach (p=0,003) i 6 miesiącach (p=0,002) wykazano, że u pacjentówleczonych atomoksetyną stan prawidłowego funkcjonowania utrzymuje się statystycznie istotniedłużej niż u pacjentów przyjmujących placebo.

Analiza odstępu QT/QTc

Dokładna analiza odstępu QT/QTc przeprowadzona u zdrowych dorosłych osób wolnometabolizujących z udziałem CYP2D6 przyjmujących atomoksetynę w dawkach do 60 mg dwa razyna dobę wykazała, że po osiągnięciu przewidywanego maksymalnego stężenia, wpływ atomoksetynyna długość odstępu QTc nie różnił się znacząco od wpływu placebo. Po osiągnięciu zwiększonegostężenia atomoksetyny zaobserwowano niewielkie wydłużenie odstępu QTc.

5.2 Właściwości farmakokinetyczne

Farmakokinetyka atomoksetyny u dzieci i młodzieży jest podobna jak u dorosłych. Farmakokinetyka atomoksetyny u dzieci w wieku poniżej sześciu lat nie została zbadana.

Wchłanianie: Atomoksetyna jest szybko i niemal całkowicie wchłaniana po podaniu doustnym i

osiąga średnie maksymalne stężenie w osoczu (Cmax) po około 1 lub 2 godzinach po podaniu leku.Bezwzględna dostępność biologiczna atomoksetyny po podaniu doustnym wynosiła od 63% do 94%,w zależności od zmienności osobniczej w umiarkowanym metabolizmie pierwszego przejścia.Atomoksetyna może być podawana niezależnie od posiłków.

Dystrybucja: Atomoksetyna jest dystrybuowana w całym organizmie oraz w znacznym stopniu (98%)

wiąże się z białkami osocza, przede wszystkim z albuminą.

Metabolizm: Atomoksetyna ulega biotransformacji głównie za pośrednictwem szlaku enzymatycznego

cytochromu P450 2D6 (CYP2D6). Osoby, u których aktywność tego szlaku enzymatycznego jestzmniejszona (osoby wolno metabolizujące), stanowią około 7% populacji rasy białej. U tych osóbstężenie atomoksetyny w osoczu jest większe niż u osób, u których szlak enzymatyczny wykazuje

17

prawidłową aktywność (osoby intensywnie metabolizujące). U osób wolno metabolizujących pole podkrzywą AUC atomoksetyny jest około 10 razy większe, a stężenie maksymalne w stanie równowagi(Css, max) około 5 razy większe niż u osób intensywnie metabolizujących. Głównym metabolitemoksydacyjnym jest 4-hydroksyatomoksetyna, która ulega szybkiej glukuronizacji. 4-hydroksyatomoksetyna wykazuje taką samą aktywność jak atomoksetyna, lecz występuje w osoczu wznacznie mniejszych stężeniach. Chociaż 4-hydroksyatomoksetyna powstaje głównie w wynikuaktywności enzymów CYP2D6, u osób, u których enzymy CYP2D6 są nieaktywne, 4-hydroksyatomoksetyna może powstawać w wyniku aktywności innych enzymów cytochromu P450,lecz w wolniejszym tempie. W dawkach leczniczych atomoksetyna nie działa hamująco anipobudzająco na CYP2D6.

Enzymy cytochromu P450: atomoksetyna nie powoduje istotnego klinicznie hamowania ani indukcji enzymów cytochromu P450, w tym CYP1A2, CYP3A, CYP2D6 i CYP2C9.

Eliminacja: Średni okres półtrwania w fazie eliminacji atomoksetyny po podaniu doustnym wynosi

3,6 godziny u osób intensywnie metabolizujących oraz 21 godzin u osób wolno metabolizujących.Atomoksetyna jest wydalana głównie w postaci O-glukuronianu 4-hydroksyatomoksetyny, przedewszystkim w moczu.

Liniowość/nieliniowość: farmakokinetyka atomoksetyny jest liniowa w zakresie dawek badanych

zarówno u osób intensywnie, jak i wolno metabolizujących.

Specjalne populacje pacjentów: Zaburzenie czynności wątroby powoduje zmniejszenie klirensu

atomoksetyny, zwiększenie ekspozycji na atomoksetynę [dwukrotne zwiększenie pola pod krzywą(AUC) w przypadku umiarkowanego zaburzenia czynności wątroby i czterokrotne zwiększenie AUCw przypadku ciężkiego zaburzenia czynności wątroby] oraz wydłużenie okresu półtrwania lekumacierzystego w porównaniu z grupą kontrolną osób zdrowych o tym samym genotypie, którywarunkuje intensywną aktywność enzymu CYP2D6. U pacjentów z umiarkowanym lub ciężkimzaburzeniem czynności wątroby (klasa B i C wg klasyfikacji Childa-Pugha) należy dostosować dawkępoczątkową i dawkę docelową leku (patrz punkt 4.2).

Średnie stężenie atomoksetyny w osoczu u pacjentów ze schyłkową niewydolnością nerek było naogół większe niż u osób zdrowych z grupy kontrolnej, na co wskazuje zwiększenie wartości Cmax(różnica7%) i AUC0-∞ (różnica około 65%). Różnice pomiędzy tymi dwiema grupami poskorygowaniu pod względem masy ciała są mniejsze. Farmakokinetyka atomoksetyny i jejmetabolitów u osób ze schyłkową niewydolnością nerek wykazała, że nie jest koniecznedostosowywanie dawki leku (patrz punkt 4.2).

5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

Dane niekliniczne, wynikające z konwencjonalnych badań farmakologicznych dotyczącychbezpieczeństwa, badań toksyczności po podaniu wielokrotnym, genotoksyczności, rakotwórczościoraz toksycznego wpływu na rozród i rozwój potomstwa, nie ujawniają szczególnego zagrożenia dlaczłowieka. Ze względu na zmniejszenie dawki spowodowane odpowiedzią kliniczną (lub nasilonąodpowiedzią farmakologiczną) zwierząt na lek oraz różnice w metabolizmie u różnych gatunków,maksymalne tolerowane dawki leku stosowane u zwierząt w badaniach nieklinicznych powodowałyzbliżoną lub nieznacznie większą ekspozycję na atomoksetynę jak u osób wolno metabolizujących zudziałem CYP2D6 stosujących lek w maksymalnej zalecanej dawce dobowej.

Przeprowadzono badanie na młodych szczurach w celu określenia wpływu atomoksetyny na wzrostoraz rozwój neurobehawioralny i płciowy. Zaobserwowano nieznaczne opóźnienia w rozwojudrożności pochwy (wszystkie dawki) oraz oddzielania się napletka (dawki ≥10mg/kg mc. na dobę), atakże nieznaczne zmniejszenie masy najądrza i liczby plemników (dawki ≥10mg/kg mc. na dobę). Nieodnotowano jednak żadnego wpływu na płodność ani zdolność do rozmnażania się. Znaczenie tychwyników dla ludzi nie jest znane.

Ciężarnym królikom podawano atomoksetynę przez zgłębnik w dawkach do 100 mg/kg na dobę przezcały okres organogenezy. Po zastosowaniu tej dawki, w jednym z trzech badań zaobserwowano

18

zmniejszenie liczby żywych płodów, wzrost wczesnej resorpcji, nieznaczne zwiększenie częstościwystępowania atypowego pochodzenia tętnicy szyjnej oraz brak tętnicy podobojczykowej. Działaniate zaobserwowano po stosowaniu dawek wywołujących nieznaczną toksyczność u matki. Występowanie tych działań znajduje się w granicach dotychczas odnotowanych wartości kontrolnych.Dawka, która nie wywoływała tych działań, wynosiła 30 mg/kg mc. na dobę. Pole pod krzywą (AUC)niezwiązanej atomoksetyny u królików, którym podawano lek w dawce 100 mg/kg mc. na dobę, byłoodpowiednio około 3,3 razy większe (osobnicy intensywnie metabolizujący z udziałem CYP2D6) oraz0,4 razy większe (osobnicy wolno metabolizujący z udziałem CYP2D6) niż u ludzi, u którychstosowano maksymalną dawkę dobową 1,4 mg/kg mc. na dobę. Wyniki jednego z trzech badańprzeprowadzonych na królikach nie są jednoznaczne i ich znaczenie dla człowieka nie jest znane.

6. DANE FARMACEUTYCZNE

6.1 Wykaz substancji pomocniczych

Rdzeń tabletki:

Wapnia wodorofosforanCeluloza mikrokrystalicznaWapnia fosforan Kroskarmeloza sodowaMagnezu stearynian

Otoczka:

Alkohol poliwinylowyMakrogol 4000Talk

Tytanu dwutlenek (E 171)

6.2 Niezgodności farmaceutyczne

Nie dotyczy.

6.3 Okres ważności

3 lata

6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania produktu leczniczego.

6.5 Rodzaj i zawartość opakowania

Atomoksetyna Medice, 10 mg, 18 mg, 25 mg, 40 mg, 60 mg, 80 mg lub 100 mg, tabletki powlekane są pakowane w blistry PVC/PVDC/Aluminium.

Dostępne wielkości opakowań 7, 14, 28, 35, 49, 56 lub 84 tabletki powlekane.

Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania

Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.

19

7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA

DOPUSZCZENIE DO OBROTU

MEDICE Arzneimittel Pütter GmbH & Co. KG Kuhloweg 37 58638 Iserlohn Niemcy

Tel.: +49 (0) 2371 937-0Faks: +49 (0) 2371 937-106E-mail:

[email protected]

8. NUMER POZWOLENIA (NUMERY POZWOLEŃ) NA DOPUSZCZENIE DO

OBROTU

Atomoksetyna Medice 10 mg tabletki powlekane:Atomoksetyna Medice 18 mg tabletki powlekane:Atomoksetyna Medice 25 mg tabletki powlekane:Atomoksetyna Medice 40 mg tabletki powlekane:Atomoksetyna Medice 60 mg tabletki powlekane:Atomoksetyna Medice 80 mg tabletki powlekane:Atomoksetyna Medice 100 mg tabletki powlekane:

9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA

10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU

CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO

20