Nadmierne miejscowe stosowanie kortykosteroidów (przewlekłe lub nieprawidłowe stosowanie)może powodować zahamowanie czynności osi podwzgórze-przysadka-nadnercza, co prowadzi dowtórnej niewydolności kory nadnerczy i wystąpienia objawów hiperkortyzolizmu, np. zespołuCushinga.
Należy wprowadzić odpowiednie leczenie objawowe. Ostre objawy hiperkortyzolizmu są wznacznym stopniu odwracalne. W razie konieczności należy leczyć zaburzenia równowagielektrolitowej. W przypadku przewlekłego zatrucia, kortykosteroidy należy odstawiać stopniowo.Dotychczas jednak nie wystąpiły takie przypadki.
Nadmierne miejscowe stosowanie produktów zawierających kwas salicylowy może prowadzić dowystąpienia objawów zatrucia salicylanami. Objawy mogą obejmować: szumy w uszach, zaburzeniasłuchu, krwawienie z nosa, nudności, wymioty, suchość i podrażnienie błon śluzowych. W przypadkuzatrucia salicylanami należy natychmiast przerwać leczenie.
Leczenie jest objawowe. Brak specyficznego antidotum. Należy zastosować środki przyspieszającewydalanie salicylanów, takie jak wodorowęglan sodu podawany doustnie, w celu alkalizacji moczu izwiększenia diurezy.
5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE
5.1 Właściwości farmakodynamiczne
Grupa farmakoterapeutyczna: kortykosteroidy, inne połączenia, kod ATC: D07XC01
Betametazonu dipropionian jest bardzo silnym kortykosteroidem, o szybkim początku działania,znacznym i długotrwałym działaniu przeciwzapalnym, działaniu przeciwświądowym orazzwężającym naczynia krwionośne. Tak jak wszystkie glikokortykosteroidy, betametazon hamujeproliferację komórek zapalnych, naskórka i adipocytów. Zaburzona keratynizacja komórek naskórkaulega normalizacji.
Kwas salicylowy, stosowany miejscowo na skórę, działa złuszczająco i przeciwzapalnie, a takżedziała słabo przeciwbakteryjnie na bakterie Gram-dodatnie i Gram-ujemne, patogenne drożdżaki,dermatofity i pleśnie.
Działanie keratolityczne jest wynikiem bezpośredniego wpływu na międzykomórkowe strukturyadhezyjne lub desmosomy, co przyspiesza proces złuszczania i przez to ułatwia wchłanianiekortykosteroidu.
Z klinicznego punktu widzenia, dodatek kwasu salicylowego skraca czas trwania leczenia, szczególnie w przypadkach występowania nadmiernego rogowacenia.
5.2 Właściwości farmakokinetyczne
W badaniach u ludzi, po 3 tygodniach leczenia, u 3 z 41 pacjentów stwierdzono stężenie kortyzolu wosoczu nieznacznie przekraczające normę. Po zakończeniu leczenia stężenie to powróciło doprawidłowego zakresu. Stężenie salicylanów we krwi u wszystkich pacjentów wynosiło mniej niż1 mg/dL.
Stopień przezskórnego wchłaniania kortykosteroidów stosowanych miejscowo zależy od wieluczynników, w tym podłoża, struktury naskórka i stosowania opatrunków okluzyjnych. Dawkiwykazujące ogólnoustrojowe działanie mogą wchłaniać się podczas długotrwałego stosowania i (lub)stosowania na duże powierzchnie, w zależności od uszkodzenia warstwy rogowej naskórka i miejscaaplikacji (np. zgięcia) lub stosowania pod opatrunkami okluzyjnymi. Ze względu na ścieńczenie