ANEKS I
CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO
1
1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO
ADENURIC 80 mg tabletki powlekane
2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY
Każda tabletka zawiera 80 mg febuksostatu.
Substancje pomocnicze o znanym działaniu:
Każda tabletka zawiera 76,50 mg laktozy (jednowodnej).
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA
Tabletka powlekana (tabletka).
Bladożółte lub żółte tabletki powlekane w kształcie kapsułki z jednostronnie wytłoczonymsymbolem „80” i z linią podziału na drugiej stronie.
Linia podziału na tabletce 80 mg tylko ułatwia jej rozkruszenie w celu łatwiejszego połknięcia.
4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE
4.1 Wskazania do stosowania
Leczenie przewlekłej hiperurykemii w chorobach, w których wystąpiło już odkładanie się złogówmoczanowych (w tym guzki dnawe i (lub) zapalenie stawów dnawe czynne lub w wywiadzie).
Produkt leczniczy ADENURIC jest wskazany do stosowania u dorosłych.
4.2 Dawkowanie i sposób podawania
Dawkowanie
Zalecana doustna dawka produktu ADENURIC to 80 mg raz na dobę, niezależnie od spożycia posiłku. Jeśli po 2-4 tygodniach leczenia stężenie kwasu moczowego w surowicy krwi jest > 6 mg/dl(357 µmol/l), można rozważyć zastosowanie produktu ADENURIC w dawce 120 mg raz na dobę.
Działanie produktu ADENURIC jest na tyle szybkie, że umożliwia kontrolę stężenia kwasumoczowego w surowicy po 2 tygodniach. Celem terapeutycznym jest zmniejszenie i utrzymaniestężenia kwasu moczowego w surowicy krwi na poziomie poniżej 6 mg/dl (357 μmol/l).
Zaleca się profilaktykę przeciw zaostrzeniom dny moczanowej przez co najmniej 6 miesięcy (patrzpunkt 4.4.).
Osoby w wieku podeszłym
Nie jest wymagana modyfikacja dawki produktu u osób w podeszłym wieku (patrz punkt 5.2).
Zaburzenia czynności nerek
Skuteczność i bezpieczeństwo stosowania nie zostały w pełni ocenione u pacjentów z ciężkimizaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny <30 ml/min, patrz punkt 5.2).Nie ma konieczności modyfikacji dawki produktu u pacjentów z łagodnymi lub umiarkowanymizaburzeniami czynności nerek.
Zaburzenia czynności wątroby
2
Skuteczność i bezpieczeństwo stosowania febuksostatu nie zostały zbadane u pacjentów z ciężkimizaburzeniami czynności wątroby (klasa C wg Childa-Pugha).
Zalecana dawka u pacjentów z łagodnymi zaburzeniami wątroby to 80 mg. Dostępne ograniczoneinformacje od pacjentów z umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby.
Dzieci i młodzież
Nie ustalono bezpieczeństwa stosowania i skuteczności produktu ADENURIC u dzieci w wieku poniżej 18 lat. Brak jest dostępnych danych.
Sposób podawania
Podanie doustne
ADENURIC należy przyjmować doustnie i można go przyjmować z jedzeniem lub bez jedzenia.
4.3 Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienione wpunkcie 6.1 (patrz również punkt 4.8).
4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
Zaburzenia sercowo-naczyniowe
Należy unikać leczenia febuksostatem u pacjentów z istniejącymi uprzednio ciężkimi chorobamiukładu sercowo-naczyniowego (np. zawał mięśnia sercowego, udar lub niestabilna dławica piersiowa), chyba że nie ma innych opcji terapeutycznych.
Liczbowo większą częstość zdarzeń sercowo-naczyniowych APTC (punkty końcowe określone zgodnie z Anti Platelet Trialists’ Collaboration (APTC) obejmujące zgon w wyniku zaburzeń sercowo-naczyniowych, zawał serca nie prowadzący do zgonu, udar nie prowadzący do zgonu) zaobserwowano w łącznej grupie pacjentów leczonej febuksostatem w porównaniu do grupy leczonej allopurynolem w badaniach APEX i FACT (1,3 w porównaniu do 0,3 zdarzeń na 100 pacjentolat), ale nie w badaniu CONFIRMS (patrz punkt 5.1 gdzie podane informacje dotyczące badań). Częstość zgłaszanych przez badacza zdarzeń sercowo-naczyniowych APTC w połączonych badaniach 3 fazy(badania APEX, FACT i CONFIRMS) wyniosła 0,7 w porównaniu z 0,6 zdarzeń na 100 pacjentolat.W długotrwałych badaniach rozszerzonych częstość zgłaszanych przez badacza zdarzeń sercowo-naczyniowych wyniosła odpowiednio 1,2 zdarzeń na 100 pacjentolat dla febuksostatu i 0,6 zdarzeń na100 pacjentolat dla allopurynolu. Nie stwierdzono statystycznie znamiennych różnic i nie ustalonozwiązku przyczynowo-skutkowego z febuksostatem. Rozpoznane czynniki ryzyka u tych pacjentówobejmowały miażdżycę i (lub) zawał mięśnia sercowego lub zastoinową niewydolność serca wwywiadzie.
W badaniu porejestracyjnym CARES (patrz punkt 5.1 aby zapoznać się ze szczegółami badania) odsetek występowania ciężkich zdarzeń sercowo-naczyniowych (MACE – Major Adverse Cardiac Events) był podobny u pacjentów leczonych febuksostatem oraz leczonych allopurynolem (HR 1,03;95% CI 0,87–1,23) ale odsetek zgonów z przyczyn sercowo-naczyniowych był wyższy w (4,3% vs3,2% pacjentów, HR 1,34; 95% CI 1.03–1,73.
Alergia/nadwrażliwość na produkt
Po wprowadzeniu produktu do obrotu odnotowano rzadkie przypadki wystąpienia ciężkich reakcjialergicznych/nadwrażliwości, w tym zagrażającego życiu zespołu Stevensa-Johnsona, toksycznemartwicze oddzielanie się naskórka oraz ostrych reakcji anafilaktycznych/wstrząsu. W większościprzypadków reakcje te występowały podczas pierwszych miesięcy leczenia febuksostatem. Uniektórych pacjentów (nie u wszystkich) wcześniej występowały zaburzenia czynności nerek i (lub)nadwrażliwość na allopurynol. Ciężkie reakcje nadwrażliwości, w tym reakcje z eozynofilią iobjawami ogólnoustrojowymi (ang. DRESS - Drug Reaction with Eosinophilia and SystemicSymptoms) były w niektórych przypadkach związane z gorączką, zaburzeniami hematologicznymi,zaburzeniami czynności nerek lub wątroby.
Pacjentów należy poinformować o oznakach oraz objawach i ściśle monitorować w kierunkuwystąpienia objawów reakcji alergicznych/reakcji nadwrażliwości (patrz punkt 4.8). Leczeniefebuksostatem należy natychmiast przerwać w razie wystąpienia ciężkich reakcji
3
alergicznych/nadwrażliwości, w tym zespołu Stevensa-Johnsona ponieważ wczesne odstawienie dajelepsze rokowanie. Jeżeli u pacjenta wystąpiła reakcja alergiczna/nadwrażliwości, w tym zespółStevensa-Johnsona i ostra reakcja anafilaktyczna/wstrząs, ponowne leczenie febuksostatem u tegopacjenta jest niedopuszczalne.
Ostre napady dny (zaostrzenia dny moczanowej)
Leczenia febuksostatem nie należy rozpoczynać do chwili całkowitego ustąpienia ostrego napadu dnymoczanowej. Zaostrzenie dny moczanowej może wystąpić w trakcie rozpoczynania leczenia wskutekzmian stężenia kwasu moczowego w surowicy, wynikających z uwolnienia moczanu ze złogóww tkankach (patrz punkt 4.8 i 5.1). Podczas rozpoczynania leczenia febuksostatem zaleca sięprofilaktykę lekami z grupy NLPZ lub kolchicyną przeciw zaostrzeniom dny moczanowej przez conajmniej 6 miesięcy (patrz punkt 4.2).
W razie wystąpienia zaostrzenia dny w trakcie leczenia febuksostatem, produktu nie należy odstawiać.Zaostrzenie dny moczanowej można równocześnie leczyć w sposób odpowiedni dla danego pacjenta.Stałe leczenie febuksostatem zmniejsza częstość i nasilenie zaostrzeń dny.
Odkładanie się złogów ksantyny
U pacjentów ze znacznie przyspieszonym tempem wytwarzania moczanu (np. nowotwór złośliwy ileczenie przeciwnowotworowe, zespół Lescha-Nyhana) bezwzględne stężenie ksantyny w moczumoże w rzadkich przypadkach wzrosnąć na tyle, że możliwe będzie odkładanie się jej złogów wdrogach moczowych. Ze względu na brak doświadczenia dotyczącego febuksostatu, nie zaleca sięstosowania produktu w tych populacjach.
Merkaptopuryna/azatiopryna
Nie zaleca się stosowania febuksostatu u pacjentów leczonych równocześnie merkaptopuryną/ azatiopryną ze względu na powodowane przez febuksostat hamowanie oksydazy ksantynowej (XO) comoże powodować zwiększenie stężenia merkaptopuryny/ azatiopryny w osoczu i prowadzić do ciężkiej toksyczności.
Nie przeprowadzono badań interakcji u ludzi.
Jeśli nie można uniknąć równoczesnego stosowania obu tych leków, zaleca się zmniejszenie dawki merkaptopuryny/ azatiopryny. W oparciu o modele i symulowaną analizę danych z badań przedklinicznych na szczurach, w przypadku łącznego stosowania z febuksostatem, dawkę merkaptopuryny/ azatiopryny należy zmniejszyć do 20% poprzednio przepisanej dawki lub mniejszej, w celu uniknięcia możliwych reakcji hematologicznych (patrz punkt 4.5 i 5.3).
Pacjentów należy ściśle monitorować a dawki merkaptopuryny/ azatiopryny należy następniedostosować na podstawie oceny odpowiedzi na leczenie i wystąpienia objawów toksyczności.
Pacjenci po przeszczepach narządów
Ponieważ brak doświadczenia dotyczącego stosowania produktu u pacjentów po przeszczepachnarządów, nie zaleca się stosowania febuksostatu u takich pacjentów (patrz punkt 5.1).
Teofilina
U zdrowych ochotników jednoczesne podanie febuksostatu w dawce 80 mg i pojedynczej dawki 400mg teofiliny nie wykazało jakiejkolwiek interakcji farmakokinetycznej (patrz punkt 4.5). Febuksostatw dawce 80 mg może być stosowany u pacjentów leczonych równocześnie teofiliną bez ryzykawystąpienia podwyższenia stężenia teofiliny w osoczu. Brak danych dla febuksostatu w dawce120 mg.
Zaburzenia wątroby
W trakcie połączonych badań klinicznych fazy 3 zaobserwowano łagodne zaburzenia w testachczynnościowych wątroby u pacjentów leczonych febuksostatem (5,0%). Wykonanie testuczynnościowego wątroby jest zalecane przed rozpoczęciem leczenia febuksostatem, a następnieokresowo w oparciu o ocenę kliniczną (patrz punkt 5.1).
Zaburzenia tarczycy
4
W długofalowych otwartych badaniach rozszerzonych zaobserwowano zwiększone stężenia TSH(>5,5 µIU/ml) u pacjentów długotrwale leczonych febuksostatem (5,5%). Konieczna jest ostrożnośćpodczas stosowania febuksostatu u pacjentów z zaburzeniami czynności tarczycy (patrz punkt 5.1).
Laktoza
Tabletki febuksostatu zawierają laktozę. Pacjenci z rzadkimi, dziedzicznie występującymizaburzeniami, takimi jak nietolerancja galaktozy, niedobór laktazy typu Lapp lub zespół złegowchłaniania glukozy-galaktozy, nie powinni stosować tego produktu.
4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji
Merkaptopuryna/azatiopryna
W oparciu o mechanizm działania hamującego XO przez febuksostat, nie zaleca się równoczesnegostosowania tych leków. Hamowanie oksydazy ksantynowej (XO) przez febuksostat może powodowaćzwiększenie stężenia tych leków w osoczu, co prowadzi do toksyczności. Nie przeprowadzono badańinterakcji leków (oprócz teofiliny) metabolizowanych przez oksydazę ksantynową (XO) i febuksostatuu ludzi.
W oparciu o modele i symulowaną analizę danych z badań przedklinicznych na szczurach, w przypadku łącznego stosowania z febuksostatem, dawkę merkaptopuryny/ azatiopryny należy zmniejszyć do 20% poprzednio przepisanej dawki lub mniejszej (patrz punkt 4.4 i 5.3).Nie przeprowadzono badań interakcji febuksostatu z innymi cytotoksycznymi środkami chemoterapeutycznymi. Nie dostępne żadne dane dotyczące bezpieczeństwa stosowania febuksostatu w trakcie innego leczenia cytotoksycznego.
Rosiglitazon/substraty CYP2C8
Wykazano, febuksostat jest słabym inhibitorem CYP2C8 in vitro. W badaniu, w którym wzięliudział zdrowi ochotnicy jednoczesne podanie 120 mg febuksostatu na dobę i pojedynczej dawki 4 mgrosiglitazonu doustnie nie miało wpływu na farmakokinetykę rosiglitazonu i jego metabolitu N- desmetyl rosiglitazonu, co wskazuje że febuksostat nie jest inhibitorem CYP2C8 in vivo. W związku z tym nie jest wymagana jakakolwiek zmiana dawkowania podczas jednoczesnego podawania febuksostatu i rosiglitazonu lub innych substratów CYP2C8.
Teofilina
Przeprowadzono badanie interakcji dla febuksostatu u zdrowych ochotników, aby ocenić czyhamowanie XO może prowadzić do wzrostu stężenia teofiliny w osoczu, tak jak zgłaszano dla innychinhibitorów XO. Wyniki badania wykazały, jednoczesne podanie febuksostatu w dawce 80 mg nadobę z pojedynczą dawką 400 mg teofiliny nie ma wpływu na farmakokinetykę lub bezpieczeństwostosowania teofiliny. Z tego względu nie zaleca się zachowania specjalnej ostrożności w przypadkurównoczesnego podawania febuksostatu w dawce 80 mg oraz teofiliny. Brak danych dla febuksostatuw dawce 120 mg.
Naproksen i inne inhibitory glukuronidacji
Metabolizm febuksostatu zależy od enzymów glukuronylotransferaza (UGT). Produkty lecznicze,które hamują glukuronidację, takie jak leki z grupy NLPZ i probenecyd, mogą teoretycznie wpływaćna eliminację febuksostatu. U zdrowych uczestników badań równoczesne stosowanie febuksostatu inaproksenu 250 mg dwa razy na dobę było związane ze zwiększoną ekspozycją na febuksostat (Cmax 28%, AUC 41% i t1/2 26%). W badaniach klinicznych stosowanie naproksenu lub innych leków z grupy NLPZ/inhibitorów COX-2 nie było związane z żadnym klinicznie istotnym zwiększeniem częstości zdarzeń niepożądanych.
Febuksostat może być podawany jednocześnie z naproksenem bez konieczności modyfikacji dawkifebuksostatu lub naproksenu.
Leki indukujące glukuronidację
Leki silnie indukujące enzymy UGT mogą potencjalnie prowadzić do zwiększenia metabolizmui zmniejszenia skuteczności febuksostatu. Z tego względu zaleca się kontrolowanie stężenia kwasu moczowego w surowicy krwi przez 1-2 tygodnie po rozpoczęciu leczenia silnym lekiem indukującym
5
glukuronidację. Z drugiej strony, przerwanie leczenia lekiem indukującym może doprowadzić dozwiększonych stężeń febuksostatu w osoczu.
Kolchicyna/indometacyna/hydrochlorotiazyd/warfaryna
Febuksostat może być podawany jednocześnie z kolchicyną lub indometacyną bez koniecznościmodyfikacji dawki febuksostatu lub drugiej równocześnie stosowanej substancji czynnej.
Nie jest wymagana modyfikacja dawki febuksostatu w przypadku jednoczesnego podawaniaz hydrochlorotiazydem.
Nie jest konieczna modyfikacja dawki warfaryny w przypadku jednoczesnego podawaniaz febuksostatem. Podawanie febuksostatu (80 mg lub 120 mg raz na dobę) jednocześnie z warfarynąnie wpływało na farmakokinetykę warfaryny u zdrowych ochotników. Wskaźnik INR i aktywnośćczynnika krzepnięcia VII również nie uległy zmianie po jednoczesnym podawaniu febuksostatu.
Dezypramina/substraty CYP2D6
Wykazano, że febuksostat jest słabym inhibitorem CYP2D6 in vitro. W badaniu zdrowychuczestników dawka 120 mg produktu ADENURIC na dobę powodowała zwiększenie o 22% wartościAUC dla dezypraminy, substratu CYP2D6, wskazując na potencjalne słabe działanie hamującefebuksostatu na enzym CYP2D6 in vivo. Z tego względu nie należy się spodziewać, że jednoczesnepodawanie febuksostatu z innymi substratami CYP2D6 będzie wymagać modyfikacji dawki tychleków.
Leki zobojętniające sok żołądkowy
Wykazano, że jednoczesne zażycie leku zobojętniającego sok żołądkowy, zawierającego wodorotlenek magnezu i wodorotlenek glinu, opóźnia wchłanianie febuksostatu (o około 1 godzinę) i wywołuje zmniejszenie o 32% stężenia Cmax, natomiast nie zaobserwowano znaczącej zmiany wartości AUC. Z tego względu febuksostat można przyjmować niezależnie od stosowania lekówzobojętniających sok żołądkowy.
4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację
Ciąża
Z danych otrzymanych z bardzo ograniczonej liczby przypadków stosowania produktu leczniczego w okresie ciąży nie wynika szkodliwe działanie febuksostatu na przebieg ciąży lub stan zdrowia płodu/noworodka. Badania na zwierzętach nie wykazują bezpośredniego lub pośredniego szkodliwego wpływu na przebieg ciąży, rozwój zarodka lub płodu, lub przebieg porodu (patrz punkt 5.3).Potencjalne zagrożenie dla człowieka nie jest znane. Febuksostatu nie należy stosować w okresieciąży.
Karmienie piersią
Nie wiadomo, czy febuksostat przenika do pokarmu kobiecego. Badania na zwierzętach wykazałyprzenikanie tej substancji czynnej do mleka i zaburzenia rozwoju karmionych młodych. Nie możnawykluczyć ryzyka u niemowlęcia karmionego piersią. Febuksostatu nie należy stosować w trakciekarmienia piersią.
Płodność
W przeprowadzonych na zwierzętach badaniach dotyczących wpływu na reprodukcję nie wykazanozależnego od dawki niekorzystnego wpływu na płodność (patrz punkt 5.3). Wpływ produktuADENURIC na płodność u ludzi nie jest znany.
4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn
Zgłaszano związane ze stosowaniem febuksostatu reakcje niepożądane, takie jak senność, zawrotygłowy, parestezje i niewyraźne widzenie. Pacjenci powinni zachować ostrożność w trakcieprowadzenia pojazdów, obsługiwania maszyn lub podejmowania niebezpiecznych czynności do
6
chwili, gdy będą w dostatecznym stopniu pewni, że produkt ADENURIC nie wpływa niekorzystnie naich zdolność wykonywania tych czynności.
4.8 Działania niepożądane
Ogólny profil bezpieczeństwa
Najczęściej zgłaszane reakcje niepożądane w badaniach klinicznych (4072 pacjentów leczonych conajmniej jedną dawką produktu Adenuric 10 mg do 300 mg) oraz po wprowadzeniu produktu doobrotu to objawy dny moczanowej, zaburzenia czynności wątroby, biegunka, nudności, ból głowy,wysypka i obrzęk. Te działania niepożądane miały przeważnie łagodne lub umiarkowane nasilenie. Powprowadzeniu produktu do obrotu zgłaszano rzadkie przypadki reakcji nadwrażliwości nafebuksostat, niektóre z nich związane były z objawami ogólnoustrojowymi oraz rzadkie przypadkinagłego zgonu z przyczyn sercowo-naczyniowych.
Tabelaryczna lista działań niepożądanych
Poniżej wymienione częste (≥1/100 do <1/10), niezbyt częste (≥1/1000 do <1/100) i rzadkie
(1/10000 do <1/1000) reakcje niepożądane, występujące u pacjentów leczonych febuksostatem.
W obrębie każdej grupy o określonej częstości występowania objawy niepożądane wymienionezgodnie ze zmniejszającym się nasileniem.
Tabela 1: Reakcje niepożądane związane z leczeniem w badaniach klinicznych fazy 3, długotrwałychbadaniach rozszerzonych oraz po wprowadzeniu do obrotu
Zaburzenia krwi i układu Rzadko
chłonnego Pancytopenia, trombocytopenia, agranulocytoza*Zaburzenia układu Rzadko
immunologicznego Reakcja anafilaktyczna*, nadwrażliwość na produkt*Zaburzenia endokrynologiczne Niezbyt często
Zwiększone stężenie TSH
Zaburzenia oka Rzadko
Niewyraźne widzenie
Zaburzenia metabolizmu i Często***
odżywiania Zaostrzenie dny moczanowej Niezbyt często
Cukrzyca, hiperlipidemia, zmniejszenie apetytu, zwiększenie masyciała Rzadko
Zmniejszenie masy ciała, nasilony apetyt, jadłowstrętZaburzenia psychiczne Niezbyt często
Zmniejszone libido, bezsenność Rzadko Nerwowość
Zaburzenia układu nerwowego Często
Ból głowy
Niezbyt często
Zawroty głowy, parestezje, niedowład połowiczy, senność,zaburzenia smaku, niedoczulica, osłabienie węchu
Zaburzenia ucha i błędnika Rzadko
Szumy uszne Zaburzenia serca Niezbyt często
Migotanie przedsionków, kołatanie serca, nieprawidłowy zapis EKG Rzadko
Nagły zgon z przyczyn sercowo-naczyniowych*Zaburzenia naczyniowe Niezbyt często
Nadciśnienie tętnicze, zaczerwienienie, uderzenia gorąca
7
Zaburzenia układu Niezbyt często
oddechowego, klatki piersiowej Duszność, zapalenie oskrzeli, infekcja górnych dróg oddechowych,i śródpiersia kaszel Zaburzenia żołądka i jelit Często
Biegunka**, nudności Niezbyt często:
Ból brzucha, wzdęcia, refluks żołądkowo-przełykowy, wymioty,suchość błony śluzowej jamy ustnej, niestrawność, zaparcie, częstewypróżnianie, wzdęcia z oddawaniem gazów, dyskomfortżołądkowo-jelitowy
Rzadko
Zapalenie trzustki, owrzodzenie jamy ustnejZaburzenia wątroby i dróg Często
żółciowych Zaburzenia czynności wątroby** Niezbyt często
Kamica żółciowa Rzadko
Zapalenie wątroby*, żółtaczka*, uszkodzenie wątroby*Zaburzenia skóry i tkanki Często
podskórnej Wysypka (w tym różne rodzaje wysypki występujące z mniejszą częstością, patrz poniżej)
Niezbyt często
Zapalenie skóry, pokrzywka, świąd, zmiana zabarwienia skóry,uszkodzenie skóry, wybroczyny, wysypka plamkowa, wysypkagrudkowo-plamkowa, wysypka grudkowaRzadko
Toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka*, zespół Stevensa-Johnsona*, obrzęk naczynioruchowy*, reakcje na lek z eozynofiliąi objawami ogólnoustrojowymi*, uogólniona wysypka (ciężka)*,rumień, wysypka złuszczająca, wysypka grudkowa, wysypkapęcherzykowa, wysypka krostkowa, wysypka swędząca*, wysypka rumieniowata, wysypka odropodobna, łysienie, nadmierne poceniesię
Zaburzenia mięśniowo- Niezbyt często
szkieletowe i tkanki łącznej Bóle stawów, zapalenie stawów, bóle mięśni, bóle mięśniowo- stawowe, osłabienie mięśni, kurcze mięśni, nadmierne napięcie mięśni, zapalenie kaletki
Rzadko
Rabdomioliza*, sztywność stawów, sztywność mięśniowo-stawowa
Zaburzenia nerek i dróg Niezbyt często
moczowych Niewydolność nerek, kamica nerkowa, krwiomocz, częstomocz, białkomocz
Rzadko
Cewkowo-śródmiąższowe zapalenie nerek*, parcie na moczZaburzenia układu rozrodczego Niezbyt często
i piersi Zaburzenia erekcji Zaburzenia ogólne i stany w Często miejscu
podania Obrzęk
Niezbyt często
Zmęczenie, ból w klatce piersiowej, dyskomfort w klatcepiersiowej Rzadko Pragnienie
Badania diagnostyczne Niezbyt często
Zwiększenie stężenia amylazy we krwi, zmniejszenie liczby płytekkrwi, zmniejszenie liczby białych krwinek, zmniejszenie liczby
8
limfocytów, zwiększenie stężenia kreatyniny we krwi,zmniejszenie stężenia hemoglobiny, zwiększenie stężeniamocznika we krwi, zwiększenie stężenia trójglicerydów we krwi,zwiększenie stężenia cholesterolu we krwi, zmniejszenie stężeniahematokrytu, zwiększenie stężenia dehydrogenazy mleczanowejwe krwi, zwiększenie stężenia potasu we krwi
Rzadko
Zwiększenie stężenia glukozy we krwi, przedłużony czaskaolinowo-kefalinowy, zmniejszenie liczby czerwonych krwinek,zwiększenie aktywności aminotransferazy alaninowej, zwiększenieaktywności fosfokinazy kreatynowej we krwi*
* Działania niepożądane związane z leczeniem, zgłoszone po wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu.
** Związana z leczeniem, o podłożu niezakaźnym biegunka i nieprawidłowe wyniki testów czynnościowych wątroby zaobserwowane w połączonych badaniach fazy 3 częstsze u pacjentów jednocześnie leczonych kolchicyną.
*** Patrz punkt 5.1 w celu zapoznania się z informacjami dotyczącymi częstości przypadków zaostrzenia dny moczanowej w poszczególnych randomizowanych, kontrolowanych badaniach fazy III.
Opis niektórych działań niepożądanych
Po wprowadzeniu produktu do obrotu odnotowano rzadkie przypadki wystąpienia ciężkich reakcji nadwrażliwości, w tym zespołu Stevensa-Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka i reakcji anafilaktycznych/wstrząsu, po przyjęciu febuksostatu. Zespół Stevensa-Johnsona i toksycznemartwicze oddzielanie się naskórka charakteryzują się nasilającą się wysypką skórną z pęcherzami lubuszkodzeniem błon śluzowych i podrażnieniem oczu. Reakcji nadwrażliwości na febuksostat mogątowarzyszyć następujące objawy: reakcje skórne w postaci naciekowych zmian grudkowo- plamkowych, uogólnionych lub złuszczających wysypek, uszkodzenie skóry, obrzęk twarzy, gorączka, nieprawidłowości w składzie krwi takie jak trombocytopenia i eozynofilia oraz zmiany w obrębie pojedynczych organów lub wielonarządowymi (wątroba i nerki, w tym cewkowo-śródmiąższowe zapalenie nerek) (patrz punkt 4.4).
Objawy dny moczanowej obserwowano często wkrótce po rozpoczęciu leczenia i podczas pierwszychmiesięcy leczenia. Następnie, częstość zaostrzenia dny moczanowej malała z upływem czasu. Zalecasię stosowanie leczenia profilaktycznego przeciw dnie (patrz punkt 4.2 i 4.4).
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych
Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działańniepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowaniaproduktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszaćwszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem krajowego systemu zgłaszaniawymienionego w załączniku V.
4.9 Przedawkowanie
W przypadku przedawkowania należy zastosować u pacjentów leczenie objawowe i wspomagające.
5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE
5.1 Właściwości farmakodynamiczne
Grupa farmakoterapeutyczna: Produkty przeciw dnie moczanowej, leki hamujące wytwarzanie kwasumoczowego, kod ATC: M04AA03
Mechanizm działania
9
Kwas moczowy jest końcowym produktem metabolizmu puryny u ludzi i jest wytwarzany w kaskadzie hipoksantyna ksantyna kwas moczowy. Oba etapy w powyższych transformacjach katalizowane przez oksydazę ksantynową (XO). Febuksostat jest pochodną 2-aryltiazolu i osiągaswoje działanie terapeutyczne polegające na zmniejszeniu stężenia kwasu moczowego w surowicykrwi poprzez selektywne hamowanie XO. Febuksostat to silny, niepurynowy selektywny inhibitor XO(NP-SIXO) z wartością hamowania Ki in vitro poniżej jednego nanomola. Wykazano, że febuksostat silnie hamuje zarówno utlenione, jak i zredukowane postacie XO. W stężeniach terapeutycznych febuksostat nie hamuje innych enzymów biorących udział w metabolizmie puryny lub pirymidyny, mianowicie deaminazy guaniny, fosforybozylotransferazy hipoksantynowo-guaninowej, fosforybozylotransferazy orotanowej, dekarboksylazy monofosforanu orotydyny lub fosforylazy nukleozydów purynowych.
Skuteczność i bezpieczeństwo stosowania w badaniach klinicznych
Skuteczność kliniczną produktu ADENURIC wykazano w trzech podstawowych badaniach klinicznych 3 fazy (dwa zasadnicze badania APEX i FACT oraz dodatkowe badanie CONFIRMS opisane poniżej), które przeprowadzono z udziałem 1832 pacjentów z hiperurykemią i dnąmoczanową. W każdym podstawowym badaniu klinicznym 3 fazy produkt ADENURIC wykazywałsię lepszą zdolnością zmniejszania i utrzymywania stężenia kwasu moczowego w surowicy krwi wporównaniu z allopurynolem. Pierwszorzędowym punktem końcowym skuteczności w badaniachAPEX i FACT był odsetek pacjentów, u których ostatnie 3 comiesięczne wyniki pomiarów stężeniakwasu moczowego w surowicy były mniejsze niż 6,0 mg/dl (357 µmol/l). W dodatkowym badaniufazy 3 CONFIRMS, którego wyniki zostały udostępnione po uzyskaniu pierwszego pozwolenia nadopuszczenie do obrotu produktu ADENURIC, pierwszorzędowym punktem końcowym skutecznościbył odsetek pacjentów, u których wyniki pomiarów stężenia kwasu moczowego w surowicy byłymniejsze niż 6,0 mg/dl przy wizycie końcowej. Do badań tych nie włączono pacjentów poprzeszczepach narządów (patrz punkt 4.2).
Badanie APEX: APEX (Allopurinol and Placebo-Controlled Efficacy Study of Febuxostat) było randomizowanym, prowadzonym metodą podwójnie ślepej próby przez okres 28 tygodni, wieloośrodkowym badaniem klinicznym 3 fazy. Dokonano randomizacji tysiąca siedemdziesięciu dwóch (1072) pacjentów: placebo (n=134), ADENURIC 80 mg na dobę (n=267), ADENURIC 120 mg na dobę (n=269), ADENURIC 240 mg na dobę (n=134) lub allopurynol (300 mg na dobę [n=258] u pacjentów z wyjściowym stężeniem kreatyniny w surowicy 1,5 mg/dl lub 100 mg na dobę [n=10] u pacjentów z wyjściowym stężeniem kreatyniny w surowicy w zakresie >1,5 mg/dl i2,0 mg/dl). Jako dawkę oceny bezpieczeństwa zastosowano dawkę 240 mg febuksostatu (2-krotnośćzalecanej największej dawki).
Badanie APEX wykazało statystycznie istotną wyższość zarówno produktu ADENURIC 80 mg nadobę, jak i produktu ADENURIC 120 mg na dobę w porównaniu z grupą otrzymującą standardowostosowane dawki allopurynolu 300 mg (n = 258) / 100 mg (n = 10) w zakresie zmniejszania stężeniakwasu moczowego w surowicy poniżej 6 mg/dl (357 µmol/l) (patrz Tabela 2 i Wykres 1).
Badanie FACT: FACT (Febuxostat Allopurinol Controlled Trial) było randomizowanym, prowadzonym metodą podwójnie ślepej próby przez okres 52 tygodni, wieloośrodkowym badaniem klinicznym 3 fazy. Dokonano randomizacji siedmiuset sześćdziesięciu (760) pacjentów: ADENURIC 80 mg na dobę (n=256), ADENURIC 120 mg na dobę (n=251) lub allopurynol 300 mg na dobę(n=253).
Badanie FACT wykazało statystycznie istotną wyższość zarówno produktu ADENURIC 80 mg nadobę, jak i produktu ADENURIC 120 mg na dobę w porównaniu z grupą otrzymującą standardowo stosowaną dawkę allopurynolu 300 mg w zakresie zmniejszania i utrzymania stężenia kwasu moczowego w surowicy poniżej 6 mg/dl (357 µmol/l).
W Tabeli 2 podsumowano wyniki dla pierwszorzędowego punktu końcowego:
10
Tabela 2
Odsetek pacjentów ze stężeniem kwasu moczowego w surowicy <6,0 mg/dl (357 µmol/l) Ostatnie trzy comiesięczne wizyty
ADENURIC ADENURIC 120 mg AllopurynolBadanie 80 mg /dobę /dobę
300/100 mg /dobę1 APEX
48% * 65% *, # (n=269) 22% (28 tygodni) (n=262) (n=268) 53%* 62%*
FACT 21% (52 tygodnie) (n=255) (n=250) (n=251) 51%* 63%*, #
Wyniki 22%
sumaryczne (n=517) (n=519) (n=519) 1 Wyniki od pacjentów otrzymujących 100 mg/dobę (n=10: pacjenci ze stężeniem kreatyniny w surowicy >1,5 i 2,0 mg/dl) lub 300 mg/dobę (n=509) zostały zsumowane do analiz. * p<0,001 w porównaniu z allopurynolem, # p<0,001 w porównaniu z dawką 80 mg Produkt ADENURIC zmniejszał stężenia kwasu moczowego w surowicy szybko i trwale. Zmniejszenie stężenia kwasu moczowego w surowicy do wartości <6,0 mg/dl (357 µmol/l)stwierdzano do wizyty w tygodniu 2, a następnie utrzymywało się przez cały okres leczenia. Średniestężenia kwasu moczowego w surowicy wraz z upływem czasu dla każdej grupy leczenia w dwóchpodstawowych badaniach klinicznych 3 fazy przedstawione na Wykresie 1.
Wykres 1. Średnie stężenia kwasu moczowego w surowicy krwi połączone wyniki z podstawowych badań 3 fazy
Uwaga: 509 pacjentów otrzymywało allopurynol 300 mg na dobę; 10 pacjentów ze stężeniem kreatyniny w surowicy w zakresie >1,5 i ≤2,0 mg/dl otrzymywało dawkę 100 mg na dobę (10 pacjentów z 268 w badaniu APEX).
Dawkę 240 mg febuksostatu zastosowano w celu oceny bezpieczeństwa stosowaniafebuksostatu w dawce dwukrotnie większej od zalecanej maksymalnej dawki.
Badanie CONFIRMS – badanie CONFIRMS było randomizowanym, kontrolowanym badaniem klinicznym fazy 3. prowadzonym przez okres 26 tygodni, mającym na celu ocenę bezpieczeństwa stosowania i skuteczności febuksostatu w dawkach 40 mg i 80 mg w porównaniu do allopurynoluw dawce 300 mg lub 200 mg, u pacjentów z dną moczanową i hiperurykemią. Dokonano randomizacjidwóch tysięcy sześćdziesięciu dziewięciu (2269) pacjentów: ADENURIC 40 mg na dobę (n=757),ADENURIC 80 mg na dobę (n=756) lub allopurynol w dawce 300/200 mg na dobę (n=756). Uprzynajmniej 65% pacjentów występowały łagodne do umiarkowanych zaburzenia czynności nerek
11
(klirens kreatyniny 30-89 ml/min). Prowadzenie leczenia zapobiegającego zaostrzeniu dnymoczanowej było obowiązkowe przez okres 26 tygodni.
Odsetek pacjentów ze stężeniem kwasu moczowego w surowicy <6,0 mg/dl podczas wizyty końcowej(357 µmol/l) wynosił, odpowiednio, 45 % w przypadku febuksostatu w dawce 40 mg, 67%w przypadku febuksostatu w dawce 80 mg i 42% w przypadku allopurynolu w dawce 300/200 mg.
Pierwszorzędowy punkt końcowy w podgrupie pacjentów z niewydolnością nerek
W badaniu APEX oceniono skuteczność leku u 40 pacjentów z niewydolnością nerek (tzn.wyjściowym stężeniem kreatyniny w surowicy w zakresie >1,5 mg/dl i ≤2,0 mg/dl). U pacjentówz niewydolnością nerek, którzy zostali zrandomizowani do otrzymywania allopurynolu, dawkęograniczono do 100 mg na dobę. Pierwszorzędowy punkt końcowy osiągnięto dla produktuADENURIC u 44% (80 mg na dobę), 45% (120 mg na dobę) i 60% (240 mg na dobę) pacjentów w porównaniu z 0% w grupach otrzymujących allopurynol w dawce 100 mg na dobę i placebo.
Nie zaobserwowano klinicznie istotnych różnic procentowego zmniejszenia stężenia kwasumoczowego w surowicy u zdrowych uczestników, bez względu na czynność nerek (58% w grupiez prawidłową czynnością nerek i 55% w grupie z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek).
W badaniu CONFIRMS dokonano prospektywnej analizy u pacjentów z dną moczanową izaburzeniem czynności nerek i wykazano, że febuksostat był znacznie bardziej skutecznyw zmniejszaniu stężenia kwasu moczowego w surowicy do <6,0 mg/dl w porównaniu do allopurynoluw dawce 300 mg/200 mg u pacjentów z dną moczanową i łagodnymi do umiarkowanychzaburzeniami czynności nerek (65% badanych pacjentów).
Pierwszorzędowy punkt końcowy w podgrupie pacjentów ze stężeniem kwasu moczowego w surowicy≥10 mg/dl
U około 40% pacjentów (połączone wyniki badań APEX i FACT) stwierdzono początkowe stężeniekwasu moczowego w surowicy ≥10 mg/dl. W tej podgrupie pierwszorzędowy punkt końcowy(stężenie kwasu moczowego w surowicy <6,0 mg/dl podczas ostatnich trzech wizyt) osiągnięto dlaproduktu ADENURIC u 41% (80 mg na dobę), 48% (120 mg na dobę) i 66% (240 mg na dobę)pacjentów w porównaniu z 9% w grupie leczonej allopurynolem w dawce 300 mg/100 mg na dobę i0% w grupie otrzymującej placebo.
W badaniu CONFIRMS odsetek pacjentów, u których osiągnięto pierwszorzędowy punkt końcowy(stężenie kwasu moczowego w surowicy <6,0 mg/dl podczas wizyty końcowej) u pacjentówz początkowym stężeniem kwasu moczowego w surowicy ≥10 mg/dl, leczonych febuksostatem wdawce 40 mg raz na dobę wynosił odpowiednio 27% (66/249), dla febuksostatu w dawce 80 mg raz nadobę 49% (125/254) i dla allopurynolu w dawce 300/200 mg raz na dobę 31% (72/230).
Wyniki kliniczne: odsetek pacjentów wymagających leczenia z powodu zaostrzenia dny moczanowej Badanie APEX: podczas 8-tygodniowego okresu stosowania leczenia zapobiegającego, odsetek pacjentów wymagających leczenia z powodu zaostrzenia dny moczanowej był większy w grupie otrzymującej febuksostat w dawce 120 mg (36%) w porównaniu do grupy otrzymującej febuksostat w dawce 80 mg (28%), allopurynol 300 mg (23%) i placebo (20%). Zaostrzenie następowało pozakończeniu okresu leczenia profilaktycznego i przemijało stopniowo wraz z upływem czasu. Od 46%do 55% pacjentów otrzymało leczenie z powodu zaostrzenia dny moczanowej od tygodnia 8. do 28.Zaostrzenie dny moczanowej w ciągu ostatnich 4 tygodni badania (tydzień 24 – 28) zaobserwowano u15% (febuksostat pacjentów dawce 80 mg, 120 mg) i 11% (allopurynol w dawce 300 mg) badanych.
Badanie FACT: podczas 8-tygodniowego okresu stosowania leczenia zapobiegającego, odsetek pacjentów wymagających leczenia z powodu zaostrzenia dny moczanowej był większy w grupie otrzymującej febuksostat w dawce 120 mg (36%) w porównaniu do grupy otrzymującej febuksostat w dawce 80 mg (22%) i allopurynol 300 mg (21%). Po zakończeniu 8-tygodniowego okresu leczeniaprofilaktycznego następowało zaostrzenie i przemijało stopniowo wraz z upływem czasu (64% i 70%pacjentów otrzymało leczenie z powodu zaostrzenia dny moczanowej od tygodnia 8. do 52).Zaostrzenie dny moczanowej w ciągu ostatnich 4 tygodni badania (tydzień 49 – 52) zaobserwowano u6-8% (febuksostat w dawce 80 mg, 120 mg) i 11% (allopurynol w dawce 300 mg) badanych.
12
Odsetek pacjentów wymagających leczenia z powodu zaostrzenia dny moczanowej (badania APEXi FACT) był liczebnie mniejszy w grupach, które osiągnęły średnie stężenie kwasu moczowego w surowicy po rozpoczęciu badania <6,0 mg/dl, <5,0 mg/dl lub <4,0 mg/dl w porównaniu z grupą, która osiągnęła średnie stężenie kwasu moczowego w surowicy po rozpoczęciu badania ≥6,0 mg/dl w trakcie ostatnich 32 tygodni okresu leczenia (odstępy czasowe tydzień 20-24 do tygodnia 49-52).
Podczas badania CONFIRMS procent pacjentów wymagających leczenia z powodu zaostrzenia dnymoczanowej (dzień 1 w miesiącu 6) wynosił odpowiednio 31% i 25% w grupach otrzymującychfebuksostat i allopurynol. Nie zaobserwowano różnic odsetka pacjentów wymagających leczenia z powodu zaostrzenia dny moczanowej między grupami, w których podawano febuksostat w dawkach 40 mg i 80 mg.
Długotrwałe, otwarte badania rozszerzające
Badanie EXCEL (C02-021): badanie EXCEL było trwającym 3 lata badaniem klinicznym fazy 3., otwartym, wieloośrodkowym, kontrolowanym allopurynolem, rozszerzającym dotyczącym bezpieczeństwa, przeznaczonym dla pacjentów, którzy ukończyli badanie podstawowe fazy 3. (APEX lub FACT). Do badania włączono 1086 pacjentów: ADENURIC 80 mg na dobę (n=649), ADENURIC120 mg na dobę (n=292) i allopurynol w dawce 300/100 mg na dobę [n=145]. Około 69% pacjentównie wymagało zmiany leczenia w celu osiągnięcia końcowego leczenia podtrzymującego). Pacjenci,u których stężenie kwasu moczowego w surowicy wynosiło <6,0 mg/dl podczas 3 kolejnych badań,zostali wyłączeni z badania.
Stężenie kwasu moczowego w surowicy utrzymywało się na stałym poziomie w czasie całego badania(np. 91% i 93% pacjentów w początkowym etapie leczenia febuksostatem odpowiednio w dawce80 mg i 120 mg, miało stężenie kwasu moczowego w surowicy <6,0 mg/dl w miesiącu 36.).
Dane pochodzące z trzech lat leczenia wykazały zmniejszenie częstości występowania zaostrzeń dnymoczanowej z mniej niż 4% pacjentów wymagających leczenia w związku z zaostrzeniem (tj. ponad96% pacjentów nie wymagało leczenia w związku z zaostrzeniem) w miesiącach 16-24 i miesiącach30-36.
46% i 38% pacjentów, u których prowadzono leczenie podtrzymujące febuksostatem, odpowiednio,w dawce 80 mg lub 120 mg raz na dobę, podczas wizyty końcowej stwierdzono całkowity zanikwyczuwalnych guzków dnawych, zaobserwowanych na początku leczenia.
Badanie FOCUS (TMX-01-005) było 5-letnim badaniem klinicznym fazy II, otwartym, wieloośrodkowym, rozszerzającym badaniem dotyczącym bezpieczeństwa stosowania, przeznaczonym dla pacjentów, którzy ukończyli 4-tygodniowy etap podawania febuksostatu w podwójnie zaślepiony sposób w badaniu TMX-00-004. 116 pacjentów zostało włączonych i otrzymało początkowo febuksostat w dawce 80 mg raz na dobę. 62% pacjentów nie wymagało dostosowania dawkowania w celu utrzymania stężenia kwasu moczowego w surowicy <6,0 mg/dl i38% wymagało dostosowania dawkowania w celu osiągnięcia końcowej dawki podtrzymującej.
Odsetek pacjentów ze stężeniem kwasu moczowego w surowicy <6,0 mg/dl (357 µmol/l) podczas wizyty końcowej był większy niż 80% (81-100%) dla każdej dawki febuksostatu.
Podczas badań klinicznych 3 fazy obserwowano niewielkie nieprawidłowości w testach czynnościwątroby u pacjentów leczonych febuksostatem (5,0%). Podobne wyniki zgłaszano w przypadkuallopurynolu (4,2%) (patrz punkt 4.4). Zwiększone wartości TSH (>5,5 µIU/ml) obserwowanou pacjentów leczonych przez długi okres febuksostatem (5,5%) i u pacjentów leczonychallopurynolem (5,8%) w długotrwałych otwartych badaniach rozszerzonych (patrz punkt 4.4).
Długotrwałe badania po wprowadzeniu do obrotu
Badanie CARES było wieloośrodkowym, randomizowanym badaniem z podwójnie ślepą próbą prowadzonym w celu wykazania równoważności, porównującym zdarzenia sercowo-naczyniowewystępujące przy stosowaniu febuksostatu i przy stosowaniu allopurynolu u pacjentów z dnąmoczanową i ciężkimi chorobami układu sercowo-naczyniowego w wywiadzie w tym: zawał mięśniasercowego, hospitalizacja z powodu niestabilnej dławicy piersiowej, zabiegi rewaskularyzacji naczyń
13
serca lub mózgu, udar, hospitalizacja z powodu przemijającego ataku niedokrwiennego, choroba naczyń obwodowych lub cukrzyca z oznakami powikłań mikro- lub makronaczyniowych. W celu osiągnięcia stężenia kwasu moczowego w surowicy mniejszego niż 6,0 mg/dl, dawkęfebuksostatu podawano stopniowo, od 40 mg do 80 mg (niezależnie od czynności nerek) a dawkęallopurynolu zwiększano stopniowo o 100 mg w zakresie od 300 do 600 mg u pacjentów zprawidłową funkcją nerek i łagodnymi zaburzeniami czynności nerek oraz w zakresie dawek od 200do 400 u pacjentów z umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek.
Pierwszorzędowym punktem końcowym w badaniu CARES był czas przed wystąpieniem pierwszego ciężkiego zdarzenia niepożądanego sercowo-naczyniowego (MACE – Major Adverse Cardiac Events), złożony z nieprowadzącego do zgonu zawału mięśnia sercowego, nieprowadzącego do zgonu udaru, zgonu z przyczyn sercowo-naczyniowych i niestabilnej dławicy piersiowej z nagłąkoniecznością rewaskularyzacji wieńcowej.
Punkty końcowe (pierwszorzędowy i drugorzędowy) były analizowane w populacji zgodnej z zaplanowanym leczeniem (ITT - intention-to-treat analysis) włączając wszystkie osoby przydzieloneprzez randomizację, które otrzymały przynajmniej jedną dawkę produktu w badaniu z podwójnie ślepąpróbą.
Ogółem 56,6% pacjentów zakończyło badanie przed czasem i 45% pacjentów nie stawiło się nawszystkie zaplanowane w badaniu wizyty.
W sumie obserwowano 6190 pacjentów średnio przez 32 miesiące przy ekspozycji trwającej średnio728 dni w grupie pacjentów leczonych febuksostatem (n 3098) i 719 dni w grupie otrzymującejallopurynol (n 3092). Pierwszorzędowy punkt końcowy MACE wystąpił z podobną częstością wgrupie febuksostatu i allopurynolu (odpowiednio u 10,8% vs 10,4% pacjentów; hazard względny [HR hazard ratio] 1,03; obustronny powtórzony przedział ufności 95 % [CI confidence interval] 0,87- 1,23.
W analizie poszczególnych składowych MACE odsetek zgonów z przyczyn sercowo-naczyniowych był wyższy w przypadku febuksostatu niż w przypadku allopurynolu (4,3% vs 3,2% pacjentów, HR 1,34; 95% CI 1.03–1,73). Odsetek innych składowych MACE był podobny w grupie febuksostatu i allopurynolu tj. nieprowadzący do zgonu zawał mięśnia sercowego (3,6% vs. 3,8% pacjentów; HR 0,93; 95% CI 0,72-1,21), nie prowadzący do zgonu udar (2,3% vs. 2,3% pacjentów; HR 1,01; 95% CI 0,73-1,41) i nagła rewaskularyzacja z powodu niestabilnej dławicy piersiowej (1,6% vs 1,8% pacjentów, HR 0,86; 95% CI 0,59-1,26). Odsetek śmiertelności ze wszystkich powodów był równieżwyższy dla febuksostatu niż dla allopurynolu (7,8% vs 6,4% pacjentów; HR 1,22 95% CI 1,01-1,47),co było spowodowane głównie przez wyższy odsetek zgonów z przyczyn sercowo-naczyniowych wtej grupie (patrz punkt 4.4).
Odsetek potwierdzonych hospitalizacji z powodu niewydolności serca, przyjęć do szpitala związanychzaburzeniami rytmu serca nie związanych z niedokrwieniem, żylnymi zaburzeniami zakrzepowo-zatorowymi i hospitalizacji z powodu przemijającego ataku niedokrwiennego był porównywalny dlafebuksostatu i allopurynolu.
5.2 Właściwości farmakokinetyczne
U zdrowych uczestników maksymalne stężenia w osoczu krwi (Cmax) i pole pod krzywą stężenia w osoczu w funkcji czasu (AUC) dla febuksostatu zwiększały się proporcjonalnie do dawki, po pojedynczej dawce i dawkach wielokrotnych z zakresu 10 mg do 120 mg. Dla zakresu dawek 120 mg do 300 mg obserwuje się większe niż proporcjonalne zwiększenie wartości AUC dla febuksostatu. Nie stwierdza się istotnej kumulacji leku podczas podawania dawek z zakresu 10 mg do 240 mg co 24 godziny. Dla febuksostatu stwierdzono średni okres półtrwania w końcowej fazie eliminacji (t1/2) wynoszący około 5 do 8 godzin.
Przeprowadzono analizy farmakokinetyczne lub farmakodynamiczne populacji wśród 211 pacjentówz hiperurykemią i dną moczanową leczonych produktem ADENURIC w dawce 40 mg - 240 mg nadobę. Ogólnie parametry farmakokinetyczne febuksostatu oszacowane w tych analizach zgodnez parametrami uzyskanymi u zdrowych uczestników, co wskazuje, że zdrowi uczestnicy reprezentatywni dla oceny farmakokinetyki lub farmakodynamiki w populacji pacjentów z dnąmoczanową.
Wchłanianie
14
Febuksostat jest szybko (tmax 1,0-1,5 h) i dobrze wchłaniany (co najmniej 84%). Po jednokrotnym lub wielokrotnym podaniu dawek 80 mg i 120 mg raz na dobę stężenie Cmax wynosiło odpowiednio 2,8-3,2 µg/ml i 5,0-5,3 µg/ml. Bezwzględna dostępność biologiczna febuksostatu w postaci tabletek nie została zbadana.
Po doustnym podaniu wielokrotnych dawek 80 mg raz na dobę lub pojedynczej dawki 120 mg z posiłkiem o dużej zawartości tłuszczów nastąpiło zmniejszenie wartości Cmax odpowiednio o 49% i38% oraz zmniejszenie wartości AUC odpowiednio o 18% i 16%. Nie zaobserwowano natomiastżadnej klinicznie istotnej zmiany procentowego zmniejszenia stężenia kwasu moczowego w surowicyw testach (dawka wielokrotna 80 mg). Z tego względu produkt ADENURIC można przyjmowaćniezależnie od posiłków.
Dystrybucja
Objętość dystrybucji febuksostatu w stanie stacjonarnym (Vss/F) waha się w zakresie od 29 l do 75 l po podaniu doustnym dawek 10-300 mg. Febuksostat wiąże się z białkami osocza w około 99,2% (głównie z albuminami); wskaźnik ten utrzymuje się na stałym poziomie w zakresie stężeń osiąganych za pomocą dawek 80 mg i 120 mg. Czynne metabolity wiążą się z białkami osocza w zakresie od około 82% do 91%.
Biotransformacja
Febuksostat jest w znacznym stopniu metabolizowany poprzez koniugację za pośrednictwem układuenzymu UDP-glukuronozylotransferazy (UDPGT) oraz oksydację za pośrednictwem układu cytochromu P450 (CYP). Zidentyfikowano cztery farmakologicznie czynne metabolity hydroksylowe, z których trzy występują w osoczu krwi ludzkiej. Badania in vitro z ludzkimi mikrosomami wątroby wykazały, że te metabolity utleniające tworzone głównie przez CYP1A1, CYP1A2, CYP2C8 lub CYP2C9, a glukuronid febuksostatu jest tworzony głównie przez UGT 1A1, 1A8 i 1A9.
Eliminacja
Febuksostat jest wydalany zarówno przez wątrobę, jak i nerki. Po podaniu doustnym dawki 80 mgfebuksostatu znakowanego radioizotopem 14C około 49% dawki produktu stwierdzano w moczu w postaci niezmienionej (3%), acyloglukuronidu substancji czynnej (30%), jego znanych metabolitów utleniających i ich koniugatów (13%) oraz innych nieznanych metabolitów (3%). Poza wydalaniem w moczu, około 45% dawki leku stwierdzano w kale w postaci niezmienionej (12%), acyloglukuronidu substancji czynnej (1%), jego znanych metabolitów utleniających i ich koniugatów (25%) oraz innych nieznanych metabolitów (7%).
Zaburzenia czynności nerek
Po wielokrotnym podaniu dawek 80 mg produktu ADENURIC u pacjentów z łagodnymi,umiarkowanymi lub ciężkimi zaburzeniami czynności nerek wartość Cmax febuksostatu nie zmieniała się w porównaniu z pacjentami z prawidłową czynnością nerek. Średnia całkowita wartość AUC dla
febuksostatu zwiększała się około 1,8 razy od 7,5 µgh/ml w grupie pacjentów z prawidłową czynnością nerek do 13,2 µgh/ml w grupie pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek. Wartości Cmax i AUC czynnych metabolitów zwiększały się odpowiednio 2- i 4-krotnie. Nie ma jednakkonieczności zmiany dawki produktu u pacjentów z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniamiczynności nerek.
Niewydolność wątroby
Po wielokrotnym podaniu dawki 80 mg produktu ADENURIC u pacjentów z łagodną (klasa A wg Childa-Pugha) lub umiarkowaną (klasa B wg Childa-Pugha) niewydolnością wątroby wartości Cmaxi AUC febuksostatu i jego metabolitów nie zmieniały się znacząco w porównaniu z pacjentamiz prawidłową czynnością wątroby. Nie przeprowadzono badań wśród pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby (klasa C wg Childa-Pugha).
Wiek
Nie zaobserwowano znaczących zmian wartości AUC dla febuksostatu lub jego metabolitów powielokrotnym podaniu doustnym dawek produktu ADENURIC osobom w podeszłym wiekuw porównaniu z młodszymi zdrowymi uczestnikami.
15
Płeć
Po wielokrotnym podaniu doustnym dawek produktu ADENURIC stwierdzono większe wartości Cmax i AUC odpowiednio o 24% i 12% u kobiet w porównaniu z mężczyznami. Niemniej wartości Cmax i AUC skorygowane ze względu na masę ciała były podobne dla obu płci. Nie jest wymagana modyfikacja dawki w związku z płcią pacjenta.
5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie
Działania toksyczne leku podczas badań nieklinicznych obserwowano zwykle po ekspozycji większejod maksymalnej ekspozycji na lek u człowieka.
Modele farmakokinetyczne i symulowana analiza danych z badań przeprowadzonych na szczurach sugerują, że w przypadku łącznego stosowania z febuksostatem, dawkę merkaptopuryny/ azatioprynynależy zmniejszyć do 20% lub mniej poprzedniej przepisanej dawki w celu uniknięcia możliwychreakcji hematologicznych (patrz punkt 4.4 i 5.3).
Karcynogeneza, mutageneza, zaburzenie płodności
U samców szczurów stwierdzono statystycznie znaczące zwiększenie częstości występowanianowotworów pęcherza moczowego (brodawczak lub rak z komórek nabłonka przejściowego) jedyniez towarzyszącymi złogami ksantyny w grupie otrzymującej duże dawki, odpowiadające około11-krotności ekspozycji u ludzi. Nie nastąpiło znaczące zwiększenie częstości występowania żadnychinnych typów nowotworów u samców albo u samic myszy lub szczurów. Uważa się, że obserwacje te efektem metabolizmu puryny i składu moczu specyficznego dla gatunku i nie mają znaczeniaw praktyce klinicznej.
Standardowy zestaw testów genotoksyczności nie ujawnił żadnych biologicznie istotnych działańgenotoksycznych febuksostatu.
Stwierdzono, że febuksostat w dawkach doustnych do 48 mg/kg m.c./dobę nie wpływa na płodnośći zdolności rozrodcze u samców i samic szczurów.
Nie zaobserwowano dowodów zaburzenia płodności, działań teratogennych ani innego szkodliwegowpływu na płód w wyniku stosowania febuksostatu. W przypadku toksycznego oddziaływania namatkę dużych dawek i towarzyszącego zmniejszonego wskaźnika odstawienia potomstwa od piersi,dochodziło do ograniczenia rozwoju potomstwa u szczurów po ekspozycji odpowiadającej 4,3-krotności ekspozycji u ludzi. Badania teratologiczne, przeprowadzone na ciężarnych samicachszczurów po ekspozycji odpowiadającej około 4,3-krotności i ciężarnych samicach królików poekspozycji odpowiadającej około 13-krotności ekspozycji u ludzi nie ujawniły działań teratogennych.
16
6. DANE FARMACEUTYCZNE
6.1 Wykaz substancji pomocniczych
Rdzeń tabletki Laktoza jednowodna
Celuloza mikrokrystalicznaMagnezu stearynian HydroksypropylocelulozaKroskarmeloza sodowa Krzemionka koloidalna, uwodniona
Otoczka tabletki
Opadry II Yellow 85F42129 zawierająca:Alkohol poliwinylowy Tytanu dwutlenek (E 171)Makrogol 3350
Talk
Żelaza tlenek żółty (E 172)
6.2 Niezgodności farmaceutyczne
Nie dotyczy.
6.3 Okres ważności
3 lata
6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania
Brak szczególnych środków ostrożności dotyczących przechowywania.
6.5 Rodzaj i zawartość opakowania
Przezroczysty blister (Aclar/PVC/Aluminium lub PVC/PE/PVDC/Aluminium) zawierający 14 tabletek.
Produkt ADENURIC 80 mg jest dostępny w opakowaniach zawierających 14, 28, 42, 56, 84 i98 tabletek powlekanych.
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania
Brak szczególnych wymagań.
7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
Menarini International Operations Luxembourg S.A. 1, Avenue de la Gare, L-1611 LuxembourgLuksemburg
17
8. NUMER(Y) POZWOLENIA(Ń) NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
EU/1/08/447/001EU/1/08/447/002EU/1/08/447/005EU/1/08/447/006EU/1/08/447/007EU/1/08/447/008EU/1/08/447/013EU/1/08/447/014EU/1/08/447/015EU/1/08/447/016EU/1/08/447/017EU/1/08/447/018
9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA
Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 21 kwietnia 2008Data przedłużenia pozwolenia: 20 grudnia 2012
10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO
Szczegółowe informacje o tym produkcie leczniczym dostępne na stronie internetowej EuropejskiejAgencji Leków (EMA)
http://www.ema.europa.eu.
18
1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO
ADENURIC 120 mg tabletki powlekane
2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY
Jedna tabletka zawiera 120 mg febuksostatu.
Substancje pomocnicze o znanym działaniu:
Jedna tabletka zawiera 114,75 mg laktozy (jednowodnej).
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA
Tabletka powlekana (tabletka).
Bladożółte lub żółte tabletki powlekane w kształcie kapsułki z jednostronnie wytłoczonymsymbolem „120”.
4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE
4.1 Wskazania do stosowania
Produkt leczniczy ADENURIC jest wskazany w leczeniu przewlekłej hiperurykemii w chorobach, wktórych wystąpiło już odkładanie się złogów moczanowych (w tym guzki dnawe i (lub) zapaleniestawów dnawe czynne lub w wywiadzie).
Produkt leczniczy ADENURIC jest wskazany w zapobieganiu i leczeniu przewlekłej hiperurykemiiu dorosłych pacjentów poddawanych chemioterapii z powodu nowotworów krwi z umiarkowanym dowysokiego ryzykiem wystąpienia zespołu rozpadu guza (ang. Tumor Lysis Syndrome TLS).
Produkt leczniczy ADENURIC jest wskazany do stosowania u dorosłych.
4.2 Dawkowanie i sposób podawania
Dawkowanie
Dna moczanowa: Zalecana doustna dawka produktu ADENURIC to 80 mg raz na dobę, niezależnie od spożycia posiłku. Jeśli po 2-4 tygodniach leczenia stężenie kwasu moczowego w surowicy krwi >6 mg/dl (357 µmol/l), można rozważyć zastosowanie produktu ADENURIC w dawce 120 mg raz nadobę.
Działanie produktu ADENURIC jest na tyle szybkie, że umożliwia kontrolę stężenia kwasu moczowego w surowicy po 2 tygodniach. Celem terapeutycznym jest zmniejszenie i utrzymaniestężenia kwasu moczowego w surowicy krwi na poziomie poniżej 6 mg/dl (357 μmol/l).
Zaleca się profilaktykę przeciw zaostrzeniom dny moczanowej przez co najmniej 6 miesięcy (patrzpunkt 4.4).
Zespół rozpadu guza: Zalecana doustna dawka produktu ADENURIC to 120 mg raz na dobę, niezależnie od spożycia posiłku.
19
Przyjmowanie produktu Adenuric należy rozpocząć dwa dni przed rozpoczęciem terapii lekamicytotoksycznymi i kontynuować przez przynajmniej 7 dni; jednakże leczenie można przedłużyć do 9dni, zgodnie z czasem trwania chemioterapii i oceną kliniczną.
Osoby w wieku podeszłym
Nie jest wymagana modyfikacja dawki produktu u osób w podeszłym wieku (patrz punkt 5.2).
Zaburzenia czynności nerek
Skuteczność i bezpieczeństwo stosowania nie zostały w pełni ocenione u pacjentów z ciężkimizaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny <30 ml/min, patrz punkt 5.2). Nie ma koniecznościmodyfikacji dawki produktu u pacjentów z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynnościnerek.
Zaburzenia czynności wątroby
Skuteczność i bezpieczeństwo stosowania febuksostatu nie zostały zbadane u pacjentów z ciężkimizaburzeniami czynności wątroby (klasa C wg Childa-Pugha).
Dna moczanowa: Zalecana dawka u pacjentów z łagodnymi zaburzeniami wątroby to 80 mg.Dostępne ograniczone informacje od pacjentów z umiarkowanymi zaburzeniami czynnościwątroby.
Zespół rozpadu guza (TLS): w badaniu głównym fazy III (FLORENCE) tylko pacjenci z ciężkimizaburzeniami czynności wątroby byli wyłączeni z udziału w badaniu. U pacjentów biorących udział wbadaniu nie dostosowywano dawkowania ze względu na zaburzenia czynności wątroby.
Dzieci i młodzież
Nie ustalono bezpieczeństwa stosowania i stosowania produktu ADENURIC u dzieci w wieku poniżej18 lat. Brak jest dostępnych danych.
Sposób podawania
Podanie doustne
ADENURIC należy przyjmować doustnie i można go przyjmować z jedzeniem lub bez jedzenia.
4.3 Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienione wpunkcie 6.1 (patrz również punkt 4.8).
4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
Zaburzenia sercowo-naczyniowe
Leczenie przewlekłej hiperurykemii
Należy unikać leczenia febuksostatem u pacjentów z istniejącymi uprzednio ciężkimi chorobamiukładu sercowo-naczyniowego (np. zawał mięśnia sercowego, udar lub niestabilna dławica piersiowa),chyba że nie ma innych opcji terapeutycznych.
Liczbowo większą częstość zdarzeń sercowo-naczyniowych APTC (punkty końcowe określonezgodnie z Anti Platelet Trialists’ Collaboration (APTC) obejmujące zgon w wyniku zaburzeńsercowo-naczyniowych, zawał serca nie prowadzący do zgonu, udar nie prowadzący do zgonu)zaobserwowano w łącznej grupie pacjentów leczonej febuksostatem w porównaniu do grupy leczonejallopurynolem w badaniach APEX i FACT (1,3 w porównaniu do 0,3 zdarzeń na 100 pacjentolat), alenie w badaniu CONFIRMS (patrz punkt 5.1 gdzie podane informacje dotyczące badań). Częstośćzgłaszanych przez badacza zdarzeń sercowo-naczyniowych APTC w połączonych badaniach 3 fazy (badania APEX, FACT i CONFIRMS) wyniosła 0,7 w porównaniu z 0,6 zdarzeń na 100 pacjentolat. W długotrwałych badaniach rozszerzonych częstość zgłaszanych przez badacza zdarzeń sercowo- naczyniowych wyniosła odpowiednio 1,2 zdarzeń na 100 pacjentolat dla febuksostatu i 0,6 zdarzeń na 100 pacjentolat dla allopurynolu. Nie stwierdzono statystycznie znamiennych różnic i nie ustalono związku przyczynowo-skutkowego z febuksostatem. Rozpoznane czynniki ryzyka u tych pacjentów
20
obejmowały miażdżycę i (lub) zawał mięśnia sercowego lub zastoinową niewydolność serca w wywiadzie. W badaniu porejestracyjnym CARES (patrz punkt 5.1 aby zapoznać się ze szczegółami badania) odsetek występowania ciężkich zdarzeń sercowo-naczyniowych (MACE – Major AdverseCardiac Events) był podobny u pacjentów leczonych febuksostatem oraz leczonych allopurynolem (HR 1,03; 95% CI 0,87–1,23) ale odsetek zgonów z przyczyn sercowo-naczyniowych był wyższy w(4,3% vs 3,2% pacjentów, HR 1,34; 95% CI 1.03–1,73.
Zapobieganiu i leczenie przewlekłej hiperurykemii u pacjentów z ryzykiem wystąpienia zespołurozpadu guza (TLS)
U pacjentów poddawanych chemioterapii z powodu nowotworów krwi z umiarkowanym dowysokiego ryzykiem wystąpienia zespołu rozpadu guza, leczonych produktem Adenuric należy ściślemonitorować czynność serca jeżeli jest to uzasadnione klinicznie.
Alergia/nadwrażliwość na produkt
Po wprowadzeniu produktu do obrotu odnotowano rzadkie przypadki wystąpienia ciężkich reakcjialergicznych/nadwrażliwości, w tym zagrażającego życiu zespołu Stevensa-Johnsona, toksycznemartwicze oddzielanie się naskórka oraz ostrych reakcji anafilaktycznych/wstrząsu. W większości przypadków reakcje te występowały podczas pierwszych miesięcy leczenia febuksostatem. U niektórych pacjentów (nie u wszystkich) wcześniej występowały zaburzenia czynności nerek i (lub) nadwrażliwość na allopurynol. Ciężkie reakcje nadwrażliwości, w tym reakcje z eozynofilią i objawami ogólnoustrojowymi (ang. DRESS - Drug Reaction with Eosinophilia and Systemic Symptoms) były w niektórych przypadkach związane z gorączką, zaburzeniami hematologicznymi, zaburzeniami czynności nerek lub wątroby.
Pacjentów należy poinformować o oznakach oraz objawach i ściśle monitorować w kierunku wystąpienia objawów reakcji alergicznych/reakcji nadwrażliwości (patrz punkt 4.8). Leczenie febuksostatem należy natychmiast przerwać w razie wystąpienia ciężkich reakcji alergicznych/nadwrażliwości, w tym zespołu Stevensa-Johnsona ponieważ wczesne odstawienie dajelepsze rokowanie. Jeżeli u pacjenta wystąpiła reakcja alergiczna/nadwrażliwości, w tym zespółStevensa-Johnsona i ostra reakcja anafilaktyczna/wstrząs, ponowne leczenie febuksostatem u tegopacjenta jest niedopuszczalne.
Ostre ataki dny (zaostrzenia dny moczanowej)
Leczenia febuksostatem nie należy rozpoczynać do chwili całkowitego ustąpienia ostrego ataku dnymoczanowej. Zaostrzenie dny moczanowej może wystąpić w trakcie rozpoczynania leczenia wskutekzmian stężenia kwasu moczowego w surowicy, wynikających z uwolnienia moczanu ze złogów wtkankach (patrz punkt 4.8 i 5.1). Podczas rozpoczynania leczenia febuksostatem zaleca sięprofilaktykę lekami z grupy NLPZ lub kolchicyną przeciw zaostrzeniom dny moczanowej przez conajmniej 6 miesięcy (patrz punkt 4.2).
W razie wystąpienia zaostrzenia dny w trakcie leczenia febuksostatem, produktu nie należy odstawiać.Zaostrzenie dny moczanowej można równolegle leczyć w sposób odpowiedni dla danego pacjenta.Stałe leczenie febuksostatem zmniejsza częstość i nasilenie zaostrzeń dny.
Odkładanie się złogów ksantyny
U pacjentów ze znacznie przyspieszonym tempem wytwarzania moczanu (np. nowotwór złośliwy ileczenie przeciwnowotworowe, zespół Lescha-Nyhana) bezwzględne stężenie ksantyny w moczumoże w rzadkich przypadkach wzrosnąć na tyle, że możliwe będzie odkładanie się jej złogów wdrogach moczowych. Tego zjawiska nie zaobserwowano w głównym badaniu klinicznym produktuAdenuric stosowanego w zespole rozpadu guza (TLS). Ze względu na brak doświadczeń dotyczącychfebuksostatu, nie zaleca się stosowania produktu u pacjentów z zespołem Lesch-Nyhan.
Merkaptopuryna/azatiopryna
Nie zaleca się stosowania febuksostatu u pacjentów leczonych równolegle merkaptopuryną/ azatiopryną ze względu na powodowane przez febuksostat hamowanie oksydazy ksantynowej (XO) comoże powodować zwiększenie stężenia merkaptopuryny/ azatiopryny w osoczu i prowadzić dociężkiej toksyczności.
Nie przeprowadzono badań interakcji u ludzi.
21
Jeśli nie można uniknąć równoczesnego stosowania obu tych leków, zaleca się zmniejszenie dawki merkaptopuryny/ azatiopryny. W oparciu o modele i symulowaną analizę danych z badań przedklinicznych na szczurach, w przypadku łącznego stosowania z febuksostatem, dawkę merkaptopuryny/ azatiopryny należy zmniejszyć do 20% poprzednio przepisanej dawki lub mniejszej,w celu uniknięcia możliwych reakcji hematologicznych (patrz punkt 4.5 i 5.3).
Pacjentów należy ściśle monitorować a dawki merkaptopuryny/ azatiopryny należy następniedostosować na podstawie oceny odpowiedzi na leczenie i wystąpienia objawów toksyczności.
Pacjenci po przeszczepach narządów
Ponieważ brak doświadczenia stosowania produktu u pacjentów po przeszczepach narządów, niezaleca się stosowania febuksostatu u takich pacjentów (patrz punkt 5.1).
Teofilina
U zdrowych ochotników jednoczesne podanie febuksostatu w dawce 80 mg i pojedynczej dawki 400mg teofiliny nie wykazało jakiejkolwiek interakcji farmakokinetycznej (patrz punkt 4.5). Febuksostatw dawce 80 mg może być stosowany u pacjentów leczonych równolegle teofiliną bez ryzykawystąpienia podwyższenia stężenia teofiliny w osoczu. Brak danych dla febuksostatu w dawce120 mg.
Zaburzenia wątroby
W trakcie połączonych badań klinicznych fazy 3 zaobserwowano łagodne zaburzenia w testachczynnościowych wątroby u pacjentów leczonych febuksostatem (5,0%). Wykonanie testuczynnościowego wątroby jest zalecane przed rozpoczęciem leczenia febuksostatem, a następnieokresowo w oparciu o ocenę kliniczną (patrz punkt 5.1).
Zaburzenia tarczycy
W długofalowych otwartych badaniach rozszerzonych zaobserwowano podwyższone stężenia TSH(>5,5 µIU/ml) u pacjentów długotrwale leczonych febuksostatem (5,5%). Konieczna jest ostrożnośćpodczas stosowania febuksostatu u pacjentów z zaburzeniami czynności tarczycy (patrz punkt 5.1).
Laktoza
Tabletki febuksostatu zawierają laktozę. Pacjenci z obecnością pewnych rzadko występującychzaburzeń dziedzicznych, takich jak nietolerancja galaktozy, niedobór laktazy Lapp lub zespół złegowchłaniania glukozy-galaktozy, nie powinni stosować tego produktu.
4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji
Merkaptopuryna/azatiopryna
W oparciu o mechanizm działania hamującego XO przez febuksostat, nie zaleca się równoległegostosowania tych leków. Hamowanie oksydazy ksantynowej (XO) przez febuksostat może powodowaćzwiększenie stężenia tych leków w osoczu, co prowadzi do toksyczności. Nie przeprowadzono badańinterakcji leków (poza teofiliną) metabolizowanych przez oksydazę ksantynową (XO) i febuksostatu uludzi.
W oparciu o modele i symulowaną analizę danych z badań przedklinicznych na szczurach, w przypadku łącznego stosowania z febuksostatem, dawkę merkaptopuryny/ azatiopryny należyzmniejszyć do 20% poprzednio przepisanej dawki lub mniejszej (patrz punkt 4.4 i 5.3).Nie przeprowadzono badań interakcji febuksostatu z innymi cytotoksycznymi lekamichemoterapeutycznymi.
W badaniu głównym w zespole rozpadu guza podawano febuksostat w dawce 120 mg na dobępacjentom poddawanym różnym rodzajom chemioterapii, w tym terapii przeciwciałamimonoklonalnymi. Jednakże, w badaniu tym nie badano interakcji występujących pomiędzy lekami aniinterakcji lek-choroba. Dlatego nie można wykluczyć wystąpienia interakcji podczas leczeniacytotoksycznego.
Rosiglitazon/substraty CYP2C8
Wykazano, febuksostat jest słabym inhibitorem CYP2C8 in vitro. W badaniu, w którym wzięli udział zdrowi ochotnicy jednoczesne podanie 120 mg febuksostatu na dobę i pojedynczej dawki 4 mg
22
rosiglitazonu doustnie nie miało wpływu na farmakokinetykę rosiglitazonu i jego metabolitu N-desmetyl rosiglitazonu, co wskazuje, że febuksostat nie jest inhibitorem CYP2C8 in vivo. W związku z tym nie jest wymagana jakakolwiek zmiana dawkowania podczas jednoczesnego podawania febuksostatu i rosiglitazonu lub innych substratów CYP2C8.
Teofilina
Przeprowadzono badanie interakcji dla febuksostatu u zdrowych ochotników, aby ocenić czyhamowanie XO może prowadzić do wzrostu stężenia teofiliny w osoczu, tak jak zgłaszano dla innychinhibitorów XO. Wyniki badania wykazały, jednoczesne podanie febuksostatu w dawce 80 mg nadobę z pojedynczą dawką 400 mg teofiliny nie ma wpływu na farmakokinetykę lub bezpieczeństwostosowania teofiliny. Z tego względu nie zaleca się zachowania specjalnej ostrożności w przypadkurównoczesnego podawania febuksostatu w dawce 80 mg oraz teofiliny. Brak danych dla febuksostatuw dawce 120 mg.
Naproksen i inne inhibitory glukuronidacji
Metabolizm febuksostatu zależy od enzymów glukuronylotransferaza (UGT). Produkty lecznicze, które hamują glukuronidację, takie jak leki z grupy NLPZ i probenecyd, mogą teoretycznie wpływać na eliminację febuksostatu. U zdrowych uczestników badań równoległe stosowanie febuksostatu i naproksenu 250 mg dwa razy na dobę było związane ze zwiększoną ekspozycją na febuksostat (Cmax 28%, AUC 41% i t1/2 26%). W badaniach klinicznych stosowanie naproksenu lub innych leków zgrupy NLPZ/inhibitorów COX-2 nie było związane z żadnym klinicznie istotnym zwiększeniemczęstości zdarzeń niepożądanych.
Febuksostat może być podawany jednocześnie z naproksenem bez konieczności modyfikacji dawki febuksostatu lub naproksenu.
Leki indukujące glukuronidację
Leki silnie indukujące enzymy UGT mogą potencjalnie prowadzić do zwiększenia metabolizmui obniżenia skuteczności febuksostatu. Z tego względu zaleca się kontrolowanie stężenia kwasumoczowego w surowicy krwi przez 1-2 tygodnie po rozpoczęciu leczenia silnym lekiem indukującymglukuronidację. Z drugiej strony, przerwanie leczenia lekiem indukującym może doprowadzić dopodwyższonych poziomów stężenia febuksostatu w osoczu.
Kolchicyna/indometacyna/hydrochlorotiazyd/warfaryna
Febuksostat może być podawany jednocześnie z kolchicyną lub indometacyną bez koniecznościmodyfikacji dawki febuksostatu lub drugiej równolegle stosowanej substancji aktywnej.
Nie jest wymagana modyfikacja dawki febuksostatu przy jednoczesnym podawaniu zhydrochlorotiazydem.
Nie jest konieczna modyfikacja dawki warfaryny przy jednoczesnym podawaniu z febuksostatem.Podawanie febuksostatu (80 lub 120 mg raz na dobę) jednocześnie z warfaryną nie wpływało nafarmakokinetykę warfaryny u zdrowych ochotników. Wskaźnik INR i aktywność czynnikakrzepnięcia VII również nie uległy zmianie po jednoczesnym podawaniu febuksostatu.
Dezypramina/substraty CYP2D6
Wykazano, że febuksostat jest słabym inhibitorem CYP2D6 in vitro. W badaniu zdrowychuczestników dawka 120 mg leku ADENURIC leku na dobę powodowała zwiększenie o 22% wartościAUC dla dezypraminy, substratu CYP2D6, wskazując na potencjalne słabe działanie hamującefebuksostatu na enzym CYP2D6 in vivo. Z tego względu nie należy się spodziewać, że jednoczesne podawanie febuksostatu z innymi substratami CYP2D6 będzie wymagać modyfikacji dawki tych leków.
Leki zobojętniające sok żołądkowy
Wykazano, że jednoczesne zażycie leku zobojętniającego sok żołądkowy, zawierającegowodorotlenek magnezu i wodorotlenek glinu, opóźnia wchłanianie febuksostatu (około 1 godzinę) iwywołuje zmniejszenie o 32% stężenia Cmax, natomiast nie zaobserwowano znaczącej zmiany
23
wartości AUC. Z tego względu febuksostat można przyjmować niezależnie od stosowania lekówzobojętniających sok żołądkowy.
4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację
Ciąża
Z danych otrzymanych z bardzo ograniczonej liczby przypadków stosowania produktu leczniczego wokresie ciąży nie wynika szkodliwe działanie febuksostatu na przebieg ciąży lub stan zdrowiapłodu/noworodka. Badania na zwierzętach nie wykazują bezpośredniego lub pośredniego szkodliwegowpływu na przebieg ciąży, rozwój zarodka lub płodu, lub przebieg porodu (patrz punkt 5.3).Potencjalne zagrożenie dla człowieka nie jest znane. Febuksostatu nie należy stosować w okresieciąży.
Karmienie piersią
Nie wiadomo, czy febuksostat przenika do pokarmu kobiecego. Badania na zwierzętach wykazałyprzenikanie tej substancji czynnej do pokarmu kobiecego i zaburzenia rozwoju karmionych młodych.Nie można wykluczyć ryzyka u niemowlęcia karmionego piersią. Febuksostatu nie należy stosować wtrakcie karmienia piersią.
Płodność
W przeprowadzonych na zwierzętach badaniach dotyczących wpływu na reprodukcję nie wykazanozależnego od dawki niekorzystnego wpływu na płodność (patrz punkt 5.3). Wpływ produktuADENURIC na płodność u ludzi nie jest znany.
4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn
Zgłaszano związane ze stosowaniem febuksostatu reakcje niepożądane, takie jak senność, zawrotygłowy, parestezje i niewyraźne widzenie. Pacjenci powinni zachować ostrożność w trakcieprowadzenia pojazdów, obsługiwania maszyn lub udziału w niebezpiecznych czynnościach do chwili,gdy będą w dostatecznym stopniu pewni, że produkt ADENURIC nie wpływa niekorzystnie na ichzdolność do wykonywania tych czynności.
4.8 Działania niepożądane
Ogólny profil bezpieczeństwa
Najczęściej zgłaszane reakcje niepożądane w badaniach klinicznych (4072 pacjentów leczonych conajmniej jedną dawką produktu Adenuric 10 mg do 300 mg) oraz po wprowadzeniu produktu doobrotu u pacjentów z dną moczanową to objawy dny moczanowej, zaburzenia czynności wątroby,biegunka, nudności, ból głowy, wysypka i obrzęk. Te działania niepożądane miały przeważniełagodne lub umiarkowane nasilenie. Po wprowadzeniu produktu do obrotu zgłaszano rzadkieprzypadki reakcji nadwrażliwości na febuksostat, niektóre z nich związane były z objawamiogólnoustrojowymi oraz rzadkie przypadki nagłego zgonu z przyczyn sercowo-naczyniowych.
Tabelaryczna lista działań niepożądanych
Poniżej wymienione częste (≥1/100 do <1/10), niezbyt częste (≥1/1000 do <1/100) i rzadkie(1/10 000 do <1/1000) reakcje niepożądane, występujące w grupach pacjentów leczonychfebuksostatem.
Częstość występowania została podana w oparciu o badania i doświadczenie po wprowadzeniuproduktu do obrotu, u pacjentów z dną moczanową.
W obrębie każdej grupy o określonej częstości występowania objawy niepożądane wymienionezgodnie ze zmniejszającym się nasileniem.
Tabela 1: Reakcje niepożądane związane ze stosowaniem leku w badaniach klinicznych fazy 3,długotrwałych badaniach rozszerzonych oraz po wprowadzeniu do obrotu u pacjentów z dnąmoczanową.
24
Zaburzenia krwi i układu Rzadko
chłonnego Pancytopenia, trombocytopenia, agranulocytoza*Zaburzenia układu Rzadko
immunologicznego Reakcja anafilaktyczna*, nadwrażliwość na produkt*Zaburzenia Niezbyt często endokrynologiczne
Zwiększone stężenie TSHZaburzenia oka Rzadko
Niewyraźne widzenie Zaburzenia metabolizmu i Często***
odżywiania Zaostrzenie dny moczanowej Niezbyt często
Cukrzyca, hiperlipidemia, zmniejszenie apetytu, zwiększenie masy ciałaRzadko
Zmniejszenie masy ciała, nasilony apetyt, jadłowstrętZaburzenia psychiczne Niezbyt często
Zmniejszone libido, bezsenność Rzadko Nerwowość
Zaburzenia układu Często
nerwowego Ból głowy Niezbyt często
Zawroty głowy, parestezje, niedowład połowiczy, senność, zaburzeniasmaku, niedoczulica, osłabienie węchu
Zaburzenia ucha i błędnika Rzadko
Szumy uszne Zaburzenia serca Niezbyt często
Migotanie przedsionków, kołatanie serca, nieprawidłowy zapis EKG,blok lewej odnogi pęczka Hisa (patrz punkt „Zespół rozpadu guza”),częstoskurcz zatokowy (patrz punkt „Zespół rozpadu guza”)Rzadko
Nagły zgon z przyczyn sercowo-naczyniowych*Zaburzenia naczyniowe Niezbyt często
Nadciśnienie tętnicze, zaczerwienienie, uderzenia gorąca, krwawienie(patrz punkt „Zespół rozpadu guza”)
Zaburzenia układu Niezbyt często
oddechowego, klatki Duszność, zapalenie oskrzeli, infekcja górnych dróg oddechowych,piersiowej i śródpiersia kaszel Zaburzenia żołądka i jelit Często
Biegunka**, nudności Niezbyt często:
Ból brzucha, wzdęcia, refluks żołądkowo-przełykowy, wymioty,suchość błony śluzowej jamy ustnej, niestrawność, zaparcie, częstewypróżnianie, wzdęcia z oddawaniem gazów, dyskomfort żołądkowo-jelitowy Rzadko
Zapalenie trzustki, owrzodzenie jamy ustnejZaburzenia wątroby i dróg Często
żółciowych Zaburzenia czynności wątroby** Niezbyt często
Kamica żółciowa Rzadko
Zapalenie wątroby*, żółtaczka*, uszkodzenie wątroby*Zaburzenia skóry i tkanki Często
podskórnej Wysypka (w tym różne rodzaje wysypki występujące z mniejszą częstością, patrz poniżej)
Niezbyt często
Zapalenie skóry, pokrzywka, świąd, zmiana zabarwienia skóry,
25
uszkodzenie skóry, wybroczyny, wysypka plamkowa, wysypkagrudkowo-plamkowa, wysypka grudkowa
Rzadko
Toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka*, zespół Stevensa-Johnsona*, obrzęk naczynioruchowy*, reakcje na lek z eozynofilią iobjawami ogólnoustrojowymi*, uogólniona wysypka (ciężka)*, rumień,wysypka złuszczająca, wysypka grudkowa, wysypka pęcherzykowa,wysypka krostkowa, wysypka swędząca*, wysypka rumieniowata,wysypka odropodobna, łysienie, nadmierne pocenie się
Zaburzenia mięśniowo- Niezbyt często
szkieletowe i tkanki łącznej Bóle stawów, zapalenie stawów, bóle mięśni, bóle mięśniowo-stawowe,
osłabienie mięśni, kurcze mięśni, nadmierne napięcie mięśni, zapaleniekaletki Rzadko
Rabdomioliza*, sztywność stawów, sztywność mięśniowo-stawowaZaburzenia nerek i dróg Niezbyt często
moczowych Niewydolność nerek, kamica nerkowa, krwiomocz, częstomocz, białkomocz
Rzadko
Cewkowo-śródmiąższowe zapalenie nerek, parcie na moczZaburzenia układu Niezbyt często rozrodczego i piersi Zaburzenia
erekcjiZaburzenia ogólne i stany Często w miejscu podania Obrzęk
Niezbyt często
Zmęczenie, ból w klatce piersiowej, dyskomfort w klatce piersiowejRzadko Pragnienie
Badania diagnostyczne Niezbyt często
Zwiększenie stężenia amylazy we krwi, zmniejszenie liczby płytekkrwi, zmniejszenie liczby białych krwinek, zmniejszenie liczbylimfocytów, zwiększenie stężenia kreatyniny we krwi, zmniejszeniestężenia hemoglobiny, zwiększenie stężenia mocznika we krwi, zwiększenie stężenia trójglicerydów we krwi, zwiększenie stężenia cholesterolu we krwi, zmniejszenie stężenia hematokrytu, zwiększenie stężenia dehydrogenazy mleczanowej we krwi, zwiększenie stężenia potasu we krwi Rzadko
Zwiększenie stężenia glukozy we krwi, przedłużony czas kaolinowo- kefalinowy, zmniejszenie liczby czerwonych krwinek, zwiększenie aktywności aminotransferazy alaninowej, zwiększenie aktywnościfosfokinazy kreatynowej we krwi*
* Działania niepożądane związane z leczeniem, zgłoszone po wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu.
** Związana z leczeniem, o podłożu niezakaźnym biegunka i nieprawidłowe wyniki testów czynnościowych wątroby zaobserwowane w połączonych badaniach fazy 3 częstsze u pacjentów jednocześnie leczonych kolchicyną.
*** Patrz punkt 5.1 w celu zapoznania się z informacjami dotyczącymi częstości przypadków zaostrzenia dny moczanowej w poszczególnych randomizowanych, kontrolowanych badaniach fazy III.
Opis niektórych działań niepożądanych
Po wprowadzeniu produktu do obrotu odnotowano rzadkie przypadki wystąpienia ciężkich reakcjinadwrażliwości, w tym zespołu Stevensa-Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka ireakcji anafilaktycznych/wstrząsu, po przyjęciu febuksostatu. Zespół Stevensa-Johnsona i toksycznemartwicze oddzielanie się naskórka charakteryzują się nasilającą się wysypką skórną z pęcherzami lub uszkodzeniem błon śluzowych i podrażnieniem oczu. Reakcji nadwrażliwości na febuksostat mogą
26
towarzyszyć następujące objawy: reakcje skórne w postaci naciekowych zmian grudkowo- plamkowych, uogólnionych lub złuszczających wysypek, uszkodzenie skóry, obrzęk twarzy, gorączka, nieprawidłowości w składzie krwi takie jak trombocytopenia i eozynofilia oraz zmiany w obrębie pojedynczych organów lub wielonarządowymi (wątroba i nerki, w tym cewkowo-śródmiąższowe zapalenie nerek) (patrz punkt 4.4).
Objawy dny moczanowej obserwowano często wkrótce po rozpoczęciu leczenia i podczas pierwszychmiesięcy leczenia. Następnie, częstość zaostrzenia dny moczanowej malała z upływem czasu. Zalecasię stosowanie leczenia profilaktycznego przeciw dnie (patrz punkt 4.2 i 4.4).
Zespół rozpadu guza
Podsumowanie profilu bezpieczeństwa
W podstawowym randomizowanym badaniu klinicznym fazy 3, z podwójnie ślepą próbą, FLORENCE (FLO-01), w którym porównywano febuksostat i allopurynol (346 pacjentówpoddawanych chemioterapii z powodu nowotworów krwi z umiarkowanym do wysokiego ryzykiemwystąpienia zespołu rozpadu guza), tylko u 22 (6,4%) pacjentów wystąpiły działania niepożądane, tojest u 11 (6,4%) pacjentów w każdej leczonej grupie. Większość działań niepożądanych była albołagodna albo umiarkowana.
Ogólnie, badanie FLORENCE nie wykazało żadnych szczególnych zagrożeń w kwestiibezpieczeństwa ponad doświadczenia uzyskane uprzednio z produktem Adenuric w leczeniu dnymoczanowej, z wyjątkiem trzech poniższych działań niepożądanych (podanych powyżej w tabeli 1).
Zaburzenia serca
Niezbyt często: blok lewej odnogi pęczka Hisa, częstoskurcz zatokowy
Zaburzenia naczyniowe: Niezbyt często: krwawienie
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych
Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działańniepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowaniaproduktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszaćwszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem krajowego systemu zgłaszaniawymienionego w załączniku V.
4.9 Przedawkowanie
W przypadku przedawkowania należy zastosować u pacjentów leczenie objawowe i wspomagające.
5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE
5.1 Właściwości farmakodynamiczne
Grupa farmakoterapeutyczna: Produkty przecie dnie moczanowej, leki hamujące wytwarzanie kwasumoczowego, kod ATC: M04AA03
Mechanizm działania
Kwas moczowy jest końcowym produktem metabolizmu puryny u ludzi i jest wytwarzany wkaskadzie hipoksantyna ksantyna kwas moczowy. Oba etapy w powyższych transformacjach katalizowane przez oksydazę ksantynową (XO). Febuksostat jest pochodną 2-aryltiazolu i osiąga swoje działanie terapeutyczne zmniejszenia stężenia kwasu moczowego w surowicy krwi poprzez selektywne hamowanie XO. Febuksostat to silny, niepurynowy selektywny inhibitor XO (NP-SIXO) z wartością hamowania Ki in vitro poniżej jednego nanomola. Wykazano, że febuksostat silnie hamuje zarówno utlenione, jak i zredukowane postacie XO. W stężeniach terapeutycznych febuksostat nie hamuje innych enzymów biorących udział w metabolizmie puryny lub pirymidyny, mianowicie
27
deaminazy guaniny, fosforybozylotransferazy hipoksantynowo-guaninowej, fosforybozylotransferazyorotanowej, dekarboksylazy monofosforanu orotydyny lub fosforylazy nukleozydów purynowych.
Skuteczność i bezpieczeństwo stosowania w badaniach klinicznych
Dna moczanowa
Skuteczność kliniczną produktu ADENURIC wykazano w trzech podstawowych badaniach klinicznych fazy 3 (dwa zasadnicze badania APEX i FACT oraz dodatkowe badanie CONFIRMS opisane poniżej), które przeprowadzono z udziałem 1832 pacjentów z hiperurykemią i dną moczanową. W każdym podstawowym badaniu klinicznym fazy 3 produkt ADENURIC wykazywał się lepszą zdolnością do zmniejszania i utrzymania stężenia kwasu moczowego w surowicy krwi w porównaniu z allopurynolem. Pierwszorzędowym punktem końcowym skuteczności w badaniachAPEX i FACT był odsetek pacjentów, u których ostatnie 3 comiesięczne pomiary stężenia kwasumoczowego w surowicy były mniejsze niż 6,0 mg/dl (357 µmol/l). W dodatkowym badaniu fazy 3CONFIRMS, którego wyniki zostały udostępnione po uzyskaniu pierwszego pozwolenia nadopuszczenie do obrotu produktu ADENURIC, pierwszorzędowym punktem końcowym skutecznościbył odsetek pacjentów, u których wyniki pomiarów stężenia kwasu moczowego w surowicy byłymniejsze niż 6,0 mg/dl przy wizycie końcowej. Do badań tych nie włączono pacjentów poprzeszczepach narządów (patrz punkt 4.2).
Badanie APEX: APEX (Allopurinol and Placebo-Controlled Efficacy Study of Febuxostat) było randomizowanym, prowadzonym metodą podwójnie ślepej próby przez okres 28 tygodni, wieloośrodkowym badaniem klinicznym fazy 3. Dokonano randomizacji tysiąca siedemdziesięciu dwóch (1072) pacjentów: placebo (n=134), ADENURIC 80 mg na dobę (n=267), ADENURIC 120 mg na dobę (n=269), ADENURIC 240 mg na dobę (n=134) lub allopurynol (300 mg na dobę [n=258] u pacjentów z wyjściowym stężeniem kreatyniny w surowicy 1,5 mg/dl lub 100 mg na dobę [n=10] u pacjentów z wyjściowym stężeniem kreatyniny w surowicy w zakresie >1,5 mg/dl i 2,0 mg/dl). Jako dawkę oceny bezpieczeństwa zastosowano dawkę 240 mg febuksostatu (2-krotnośćzalecanej największej dawki).
Badanie APEX wykazało statystycznie istotną wyższość zarówno ADENURIC 80 mg na dobę, jak i ADENURIC 120 mg na dobę w porównaniu z grupą leczenia otrzymującą standardowo stosowanedawki allopurynolu 300 mg (n = 258) / 100 mg (n = 10) w zakresie zmniejszania stężenia kwasumoczowego w surowicy poniżej 6 mg/dl (357 µmol/l) (patrz Tabela 2 i Wykres 1).
Badanie FACT: FACT (Febuxostat Allopurinol Controlled Trial) było randomizowanym, prowadzonym metodą podwójnie ślepej próby przez okres 52 tygodni, wieloośrodkowym badaniem klinicznym fazy 3. Dokonano randomizacji siedemset sześćdziesięciu (760) pacjentów: ADENURIC 80 mg na dobę (n=256), ADENURIC 120 mg na dobę (n=251) lub allopurynol 300 mg na dobę(n=253).
Badanie FACT wykazało statystycznie istotną wyższość zarówno ADENURIC 80 mg na dobę, jak i ADENURIC 120 mg na dobę w porównaniu z grupą leczenia otrzymującą standardowo stosowanądawkę allopurynolu 300 mg w zakresie zmniejszania i utrzymania stężenia kwasu moczowego wsurowicy poniżej 6 mg/dl (357 µmol/l).
W Tabeli 2 podsumowano wyniki dla pierwszorzędowego punktu końcowego:
28
Tabela 2
Odsetek pacjentów ze stężeniem kwasu moczowego w surowicy <6,0 mg/dl (357 µmol/l) Ostatnie trzy comiesięczne wizyty
ADENURIC ADENURIC 120 mg AllopurynolBadanie 80 mg /dobę /dobę
300 / 100 mg / dobę1 APEX
48% * 65% *, # (n=269) 22% (28 tygodni) (n=262) (n=268) FACT
53%* 62%* 21% (52 tygodnie) (n=255) (n=250) (n=251) 51%* 63%*, #
Wyniki 22%
sumaryczne (n=517) (n=519) (n=519)1 Wyniki od pacjentów otrzymujących 100 mg/ dobę (n=10: ze stężeniem kreatyniny wsurowicy >1,5 i 2,0 mg/dl) lub 300 mg/ dobę (n=509) zostały zsumowane do analiz.* p<0,001 w porównaniu z allopurynolem, # p<0,001 w porównaniu z dawką 80 mg
Produkt ADENURIC zmniejszał stężenia kwasu moczowego w surowicy szybko i trwale.Zmniejszenie stężenia kwasu moczowego w surowicy do wartości <6,0 mg/dl (357 µmol/l) stwierdzano do wizyty w tygodniu 2, a następnie utrzymywało się przez cały okres leczenia. Średnie stężenia kwasu moczowego w surowicy wraz z upływem czasu dla każdej grupy leczenia w dwóch podstawowych badaniach klinicznych fazy 3 przedstawione na Wykresie 1.
Wykres 1. Średnie stężenia kwasu moczowego w surowicy krwi połączone wyniki z podstawowych badań fazy 3
Uwaga: 509 pacjentów otrzymywało allopurynol 300 mg na dobę; 10 pacjentów ze stężeniem kreatyniny w surowicy w zakresie >1,5 i 2,0 mg/dl otrzymywało dawkę 100 mg na dobę (10 pacjentów z 268 w badaniu APEX).
Dawkę 240 mg febuksostatu zastosowano w celu oceny bezpieczeństwa febuksostatu wdawce stanowiącej dwukrotność zalecanej największej dawki.
Badanie CONFIRMS – badanie CONFIRMS było randomizowanym, kontrolowanym badaniem klinicznym fazy 3. prowadzonym przez okres 26 tygodni, mającym na celu ocenę bezpieczeństwa stosowania i skuteczności febuksostatu w dawkach 40 mg i 80 mg w porównaniu do allopurynolu wdawce 300 mg lub 200 mg, u pacjentów z dną moczanową i hiperurykemią. Dokonano randomizacjidwóch tysięcy sześćdziesięciu dziewięciu (2269) pacjentów: ADENURIC 40 mg na dobę (n=757), ADENURIC 80 mg na dobę (n=756) lub allopurynol w dawce 300/200 mg na dobę (n=756). U przynajmniej 65% pacjentów występowały łagodne do umiarkowanych zaburzenia czynności nerek
29
(klirens kreatyniny 30-89 ml/min). Prowadzenie leczenia zapobiegającego zaostrzeniu dnymoczanowej było obowiązkowe przez okres 26 tygodni.
Odsetek pacjentów ze stężeniem kwasu moczowego w surowicy <6,0 mg/dl podczas wizyty końcowej(357 µmol/l) wynosił, odpowiednio, 45 % w przypadku febuksostatu w dawce 40 mg, 67% wprzypadku febuksostatu w dawce 80 mg i 42% w przypadku allopurynolu w dawce 300/200 mg.
Pierwszorzędowy punkt końcowy w podgrupie pacjentów z niewydolnością nerek
W badaniu APEX oceniono skuteczność leku u 40 pacjentów z niewydolnością nerek (tzn.wyjściowym stężeniem kreatyniny w surowicy w zakresie >1,5 mg/dl i <2,0 mg/dl). U pacjentów zniewydolnością nerek, którzy zostali zrandomizowani do otrzymywania allopurynolu, dawkęograniczono do 100 mg na dobę. Pierwszorzędowy punkt końcowy osiągnięto dla produktuADENURIC u 44% (80 mg na dobę, 45% (120 mg na dobę) i 60% (240 mg na dobę) pacjentów w porównaniu z 0% w grupach otrzymujących allopurynol 100 mg na dobę i placebo.
Nie zaobserwowano klinicznie istotnych różnic procentowego zmniejszenia stężenia kwasumoczowego w surowicy u zdrowych uczestników, bez względu na czynność nerek (58% w grupie zprawidłową czynnością nerek i 55% w grupie z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek).
W badaniu CONFIRMS dokonano prospektywnej analizy u pacjentów z dną moczanową izaburzeniem czynności nerek i wykazano, że febuksostat był znacznie bardziej skuteczny wzmniejszaniu stężenia kwasu moczowego w surowicy do <6,0 mg/dl w porównaniu do allopurynolu wdawce 300 mg/200 mg u pacjentów z dną moczanową i łagodnymi do umiarkowanych zaburzeniami czynności nerek (65% badanych pacjentów).
Pierwszorzędowy punkt końcowy w podgrupie pacjentów ze stężeniem kwasu moczowego w surowicy≥10 mg/dl
U około 40% pacjentów (połączone wyniki badań APEX i FACT) stwierdzono początkowe stężenie kwasu moczowego w surowicy ≥10 mg/dl. W tej podgrupie pierwszorzędowy punkt końcowy (stężenie kwasu moczowego w surowicy <6,0 mg/dl podczas ostatnich trzech wizyt) osiągnięto dla produktu ADENURIC u 41% (80 mg na dobę), 48% (120 mg na dobę) i 66% (240 mg na dobę)pacjentów w porównaniu z 9% w grupie leczonej allopurynolem 300 mg/100 mg na dobę i 0 % w grupie otrzymującej placebo.
W badaniu CONFIRMS odsetek pacjentów, u których osiągnięto pierwszorzędowy punkt końcowy(stężenie kwasu moczowego w surowicy <6,0 mg/dl podczas wizyty końcowej) u pacjentów zpoczątkowym stężeniem kwasu moczowego w surowicy ≥10 mg/dl, leczonych febuksostatem wdawce 40 mg raz na dobę wynosił odpowiednio 27% (66/249), dla febuksostatu w dawce 80 mg raz nadobę 49% (125/254) i dla allopurynolu w dawce 300/200 mg raz na dobę 31% (72/230).
Wyniki kliniczne: odsetek pacjentów wymagających leczenia z powodu zaostrzenia dny moczanowej Badanie APEX: podczas 8-tygodniowego okresu stosowania leczenia zapobiegającego, odsetekpacjentów wymagających leczenia z powodu zaostrzenia dny moczanowej był większy w grupieotrzymującej febuksostat w dawce 120 mg (36%) w porównaniu do grupy otrzymującej febuksostat wdawce 80 mg (28%), allopurynol 300 mg (23%) i placebo (20%). Zaostrzenie następowało po zakończeniu okresu leczenia profilaktycznego i przemijało stopniowo wraz z upływem czasu. Od 46% do 55% pacjentów otrzymało leczenie z powodu zaostrzenia dny moczanowej od tygodnia 8. do 28. Zaostrzenie dny moczanowej w ciągu ostatnich 4 tygodni badania (tydzień 24 – 28) zaobserwowano u 15% (febuksostat pacjentów dawce 80 mg, 120 mg) i 11% (allopurynol w dawce 300 mg) badanych.
Badanie FACT: podczas 8-tygodniowego okresu stosowania leczenia zapobiegającego, odsetek pacjentów wymagających leczenia z powodu zaostrzenia dny moczanowej był większy w grupie otrzymującej febuksostat w dawce 120 mg (36%) w porównaniu do grupy otrzymującej febuksostat w dawce 80 mg (22%) i allopurynol 300 mg (21%). Po zakończeniu 8-tygodniowego okresu leczeniaprofilaktycznego następowało zaostrzenie i przemijało stopniowo wraz z upływem czasu (64% i 70%pacjentów otrzymało leczenie z powodu zaostrzenia dny moczanowej od tygodnia 8. do 52).Zaostrzenie dny moczanowej w ciągu ostatnich 4 tygodni badania (tydzień 49 – 52) zaobserwowano u6-8% (febuksostat w dawce 80 mg, 120 mg) i 11% (allopurynol w dawce 300 mg) badanych.
30
Odsetek pacjentów wymagających leczenia z powodu zaostrzenia dny moczanowej (badania APEX iFACT) był liczebnie mniejszy w grupach, które osiągnęły średnie stężenie kwasu moczowego wsurowicy po rozpoczęciu badania <6,0 mg/dl, <5,0 mg/dl lub <4,0 mg/dl w porównaniu z grupą, któraosiągnęła średnie stężenie kwasu moczowego w surowicy po rozpoczęciu badania ≥6,0 mg/dl w trakcie ostatnich 32 tygodni okresu leczenia (odstępy czasowe tydzień 20-24 do tygodnia 49-52).
Podczas badania CONFIRMS procent pacjentów wymagających leczenia z powodu zaostrzenia dnymoczanowej (dzień 1 w miesiącu 6) wynosił odpowiednio 31% i 25% w grupach otrzymującychfebuksostat i allopurynol. Nie zaobserwowano różnic odsetka pacjentów wymagających leczenia zpowodu zaostrzenia dny moczanowej między grupami, w których podawano febuksostat w dawkach40 mg i 80 mg.
Długotrwałe, otwarte badania rozszerzające
Badanie EXCEL (C02-021): badanie EXCEL było trwającym 3 lata badaniem klinicznym fazy 3.,otwartym, wieloośrodkowym, kontrolowanym allopurynolem, rozszerzającym dotyczącymbezpieczeństwa, przeznaczonym dla pacjentów, którzy ukończyli badanie podstawowe fazy 3. (APEXlub FACT). Do badania włączono 1086 pacjentów: ADENURIC 80 mg na dobę (n=649), ADENURIC 120 mg na dobę (n=292) i allopurynol w dawce 300/100 mg na dobę [n=145]. Około 69% pacjentów nie wymagało zmiany leczenia w celu osiągnięcia końcowego leczenia podtrzymującego). Pacjenci, u których stężenie kwasu moczowego w surowicy wynosiło <6,0 mg/dl podczas 3 kolejnych badań, zostali wyłączeni z badania.
Stężenie kwasu moczowego w surowicy utrzymywało się na stałym poziomie w czasie całego badania(np. 91% i 93% pacjentów w początkowym etapie leczenia febuksostatem odpowiednio w dawce80 mg i 120 mg, miało stężenie kwasu moczowego w surowicy <6,0 mg/dl w miesiącu 36.).
Dane pochodzące z trzech lat leczenia wykazały zmniejszenie częstości występowania zaostrzeń dnymoczanowej z mniej niż 3% pacjentów wymagającymi leczenia w związku z zaostrzeniem (tj. ponad96% pacjentów nie wymagało leczenia w związku z zaostrzeniem) w miesiącach 16-24 i miesiącach30-36.
46% i 38% pacjentów, u których prowadzono leczenie podtrzymujące febuksostatem, odpowiednio, wdawce 80 mg lub 120 mg raz na dobę, podczas wizyty końcowej stwierdzono całkowity zanikwyczuwalnych guzków dnawych, zaobserwowanych na początku leczenia.
Badanie FOCUS (TMX-01-005) było 5-letnim badaniem klinicznym fazy II, otwartym, wieloośrodkowym, rozszerzającym badaniem dotyczącym bezpieczeństwa stosowania, przeznaczonym dla pacjentów, którzy ukończyli 4-tygodniowy etap podawania febuksostatu w podwójnie zaślepiony sposób w badaniu TMX-00-004. 116 pacjentów zostało włączonych i otrzymałopoczątkowo febuksostat w dawce 80 mg raz na dobę. 62% pacjentów nie wymagało dostosowaniadawkowania w celu utrzymania stężenia kwasu moczowego w surowicy <6,0 mg/dl i 38% wymagałodostosowania dawkowania w celu osiągnięcia końcowej dawki podtrzymującej.
Odsetek pacjentów ze stężeniem kwasu moczowego w surowicy <6,0 mg/dl (357 µmol/l) podczaswizyty końcowej był większy niż 80% (81-100%) dla każdej dawki febuksostatu.
Podczas badań klinicznych III fazy obserwowano niewielkie nieprawidłowości w testach czynnościwątroby u pacjentów leczonych febuksostatem (5,0%). Podobne wyniki zgłaszano w przypadkuallopurynolu (4,2%) (patrz punkt 4.4). Podwyższone wartości TSH (>5,5 µIU/ml) obserwowano upacjentów leczonych przez długi okres czasu febuksostatem (5,5%) i u pacjentów leczonychallopurynolem (5,8%) w długotrwałych otwartych badaniach rozszerzonych (patrz punkt 4.4).
Długotrwałe badania po wprowadzeniu do obrotu
Badanie CARES było wieloośrodkowym, randomizowanym badaniem z podwójnie ślepą próbąprowadzonym w celu wykazania równoważności, porównującym zdarzenia sercowo-naczyniowewystępujące przy stosowaniu febuksostatu i przy stosowaniu allopurynolu u pacjentów z dnąmoczanową i ciężkimi chorobami układu sercowo-naczyniowego w wywiadzie w tym: zawał mięśnia sercowego, hospitalizacja z powodu niestabilnej dławicy piersiowej, zabiegi rewaskularyzacji naczyń
31
serca lub mózgu, udar, hospitalizacja z powodu przemijającego ataku niedokrwiennego, choroba naczyń obwodowych lub cukrzyca z oznakami powikłań mikro- lub makronaczyniowych.W celu osiągnięcia stężenia kwasu moczowego w surowicy mniejszego niż 6,0 mg/dl, dawkęfebuksostatu podawano stopniowo, od 40 mg do 80 mg (niezależnie od czynności nerek) a dawkęallopurynolu zwiększano stopniowo o 100 mg w zakresie od 300 do 600 mg u pacjentów zprawidłową funkcją nerek i łagodnymi zaburzeniami czynności nerek oraz w zakresie dawek od 200do 400 u pacjentów z umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek.
Pierwszorzędowym punktem końcowym w badaniu CARES był czas przed wystąpieniem pierwszegociężkiego zdarzenia niepożądanego sercowo-naczyniowego (MACE – Major Adverse CardiacEvents), złożony z nieprowadzącego do zgonu zawału mięśnia sercowego, nieprowadzącego do zgonuudaru, zgonu z przyczyn sercowo-naczyniowych i niestabilnej dławicy piersiowej z nagłąkoniecznością rewaskularyzacji wieńcowej.
Punkty końcowe (pierwszorzędowy i drugorzędowy) były analizowane w populacji zgodnej zzaplanowanym leczeniem (ITT - intention-to-treat analysis) włączając wszystkie osoby przydzielone przez randomizację, które otrzymały przynajmniej jedną dawkę produktu w badaniu z podwójnie ślepą próbą.
Ogółem 56,6% pacjentów zakończyło badanie przed czasem i 45% pacjentów nie stawiło się nawszystkie zaplanowane w badaniu wizyty.
W sumie obserwowano 6190 pacjentów średnio przez 32 miesiące przy ekspozycji trwającej średnio728 dni w grupie pacjentów leczonych febuksostatem (n 3098) i 719 dni w grupie otrzymującejallopurynol (n 3092). Pierwszorzędowy punkt końcowy MACE wystąpił z podobną częstością wgrupie febuksostatu i allopurynolu (odpowiednio u 10,8% vs 10,4% pacjentów; hazard względny [HR hazard ratio] 1,03; obustronny powtórzony przedział ufności 95 % [CI confidence interval] 0,87-1,23.
W analizie poszczególnych składowych MACE odsetek zgonów z przyczyn sercowo-naczyniowychbył wyższy w przypadku febuksostatu niż w przypadku allopurynolu (4,3% vs 3,2% pacjentów, HR1,34; 95% CI 1.03–1,73). Odsetek innych składowych MACE był podobny w grupie febuksostatu iallopurynolu tj. nieprowadzący do zgonu zawał mięśnia sercowego (3,6% vs. 3,8% pacjentów; HR0,93; 95% CI 0,72-1,21), nie prowadzący do zgonu udar (2,3% vs. 2,3% pacjentów; HR 1,01; 95% CI0,73-1,41) i nagła rewaskularyzacja z powodu niestabilnej dławicy piersiowej (1,6% vs 1,8%pacjentów, HR 0,86; 95% CI 0,59-1,26). Odsetek śmiertelności ze wszystkich powodów był równieżwyższy dla febuksostatu niż dla allopurynolu (7,8% vs 6,4% pacjentów; HR 1,22 95% CI 1,01-1,47),co było spowodowane głównie przez wyższy odsetek zgonów z przyczyn sercowo-naczyniowych wtej grupie (patrz punkt 4.4).
Odsetek potwierdzonych hospitalizacji z powodu niewydolności serca, przyjęć do szpitala związanychzaburzeniami rytmu serca nie związanych z niedokrwieniem, żylnymi zaburzeniami zakrzepowo-zatorowymi i hospitalizacji z powodu przemijającego ataku niedokrwiennego był porównywalny dlafebuksostatu i allopurynolu.
Zespól rozpadu guza
Skuteczność i bezpieczeństwo stosowania produktu Adenuric w zapobieganiu i leczeniu zespołurozpadu guza oceniano w badaniu FLORENCE (FLO-01). Wykazano, że Adenuric skuteczniej iszybciej zmniejsza stężenie kwasu moczowego w surowicy w porównaniu z allopurynolem.Badanie FLORENCE było randomizowanym (1:1) badaniem fazy III, z podwójnie ślepą próbą,podstawowym badaniem klinicznym mającym na celu ocenę skuteczności kontrolowania stężeniakwasu moczowego w surowicy podczas stosowania produktu Adenuric w dawce 120 mg raz na dobęw porównaniu z allopurynolem w dawce 200 mg do 600 mg na dobę (średnia dawka dobowaallopurynolu standardowe odchylenie]: 349,7 ± 112,90 mg. Pacjenci zakwalifikowani do badaniamusieli spełniać warunki do poddania się leczeniu allopurynolem lub nie mieć dostępu dorasburykazy. Pierwszorzędowymi punktami końcowymi było pole pod krzywą zależności stężeniakwasu moczowego w surowicy (AUC sUA1-8) i zmiana stężenia kreatyniny w surowicy (sC), w obu przypadkach od wartości wyjściowych do wartości w dniu 8.
Ogólnie, do badania włączono 346 pacjentów z nowotworami krwi poddawanych chemioterapii z umiarkowanym/wysokim ryzykiem wystąpienia zespołu rozpadu guza. Średnia wartość AUC sUA sUA1-8 (mgxh/dl) była znamiennie niższa dla produktu Adenuric (514,0 ± 225,71 w porównaniu do708,0 ± 234,42; różnica oznaczona metodą najmniejszych kwadratów: -196,794 [95% przedziałufności: -238,600; -154,988]; p<.0001). Ponadto, średnie stężenie kwasu moczowego było znacząco
32
mniejsze w przypadku produktu Adenuric od pierwszych 24 godzin leczenia i w każdym kolejnymprzedziale czasowym. Nie odnotowano znaczącej klinicznie różnicy średniej zmiany stężeniakreatyniny w surowicy (%) pomiędzy produktem Adenuric i allopurynolem. (odpowiednio: -0,83 ±26,98 w porównaniu do -4,92 ± 16,70; różnica oznaczona metodą najmniejszych kwadratów: 4,0970[95% przedział ufności: -0,6467; 8,8406]; p=0,0903). Jeśli chodzi o drugorzędowe punkty końcowe,nie odnotowano znaczącej różnicy w częstości występowania zespołu rozpadu guza potwierdzonegoodpowiednio w ramieniu produktu Adenuric i allopurynolu; ryzyko względne: 0,875 [955 przedziałufności: 0,4408; 1,7369]; p=0,8488) ani potwierdzonego klinicznie TLS (1,7% i 1,2% odpowiednio wramieniu produktu Adenuric i allopurynolu, ryzyko względne: 0,994 [95% przedział ufności: 0,9691;1,0199]; p=1,0000). Częstość występowanie wszystkich pojawiających się w trakcie leczenia oznak i objawów oraz niepożądanych działań związanych z produktem wynosiła odpowiednio dla produktu Adenuric i allopurynolu 67,6% i 64,7% oraz 6,4% i 6,4%. W badaniu FLORENCE wykazano, że produkt Adenuric był bardziej skuteczny w kontrolowaniu stężenia kwasu moczowego w surowicy w porównaniu z allopurynolem. Brak jest dostępnych danych porównujących produkt Adenuric i rasburykazę. Nie ustalono skuteczności i bezpieczeństwa stosowania febuksostatu u pacjentów z ostrymi, ciężkimi postaciami TLS np. u pacjentów, u których inne produkty obniżające stężenie kwasu moczowego we krwi okazały się nieskuteczne.
5.2 Właściwości farmakokinetyczne
U zdrowych uczestników maksymalne stężenia w osoczu krwi (Cmax) i obszar pod krzywą stężenia w osoczu w funkcji czasu (AUC) dla febuksostatu wzrastały proporcjonalnie do dawki, po pojedynczej dawce i dawkach wielokrotnych z zakresu 10 mg do 120 mg. Dla zakresu dawek 120 mg do 300 mgobserwuje się większe niż proporcjonalne zwiększenie wartości AUC dla febuksostatu. Nie stwierdzasię istotnej kumulacji leku podczas podawania dawek z zakresu 10 mg do 240 mg co 24 godziny. Dlafebuksostatu stwierdzono średni półokres eliminacji końcowej (t1/2) wynoszący około 5 do 8 godzin.
Przeprowadzono analizy farmakokinetyczne lub farmakodynamiczne populacji wśród 211 pacjentów zhiperurykemią i dną moczanową leczonych produktem ADENURIC w dawce 40 mg - 240 mg na dobę. Ogólnie parametry farmakokinetyki febuksostatu oszacowane w tych analizach zgodne z parametrami uzyskanymi u zdrowych uczestników, co wskazuje, że zdrowi uczestnicy reprezentatywni dla oceny farmakokinetyki lub farmakodynamiki w populacji pacjentów z dną moczanową.
Wchłanianie
Febuksostat jest szybko (tmax 1,0-1,5 h) i dobrze wchłaniany (co najmniej 84%). Po jednokrotnym lub wielokrotnym podaniu dawek 80 mg i 120 mg raz na dobę stężenie Cmax wynosiło odpowiednio 2,8-3,2 µg/ml i 5,0-5,3 µg/ml. Bezwzględna dostępność biologiczna produktu febuksostatu w postacitabletek nie została zbadana.
Po doustnym podaniu wielokrotnych dawek 80 mg raz na dobę lub pojedynczej dawki 120 mg zposiłkiem o wysokiej zawartości tłuszczów nastąpiło zmniejszenie Cmax odpowiednio o 49% i 38% oraz spadek wartości AUC o 18% i 16%. Nie zaobserwowano natomiast żadnej klinicznie istotnej zmiany procentowego zmniejszenia stężenia kwasu moczowego w surowicy w testach (dawka wielokrotna 80 mg). Z tego względu produkt ADENURIC można przyjmować niezależnie od posiłków. Dystrybucja
Obserwowana objętość dystrybucji febuksostatu w stanie stacjonarnym (Vss/F) waha się w zakresie od29 l do 75 l po podaniu doustnym dawek 10-300 mg. Febuksostat wiąże się z białkami osocza w około99,2% (głównie z albuminami); wskaźnik ten utrzymuje się na stałym poziomie w zakresie stężeńosiąganych przy stosowaniu dawek 80 mg i 120 mg. Aktywne metabolity wiążą się z białkami osocza w zakresie od około 82% do 91%.
Biotransformacja
Febuksostat jest w znacznym stopniu metabolizowany poprzez koniugację za pośrednictwem układuenzymu UDP-glukuronozylotransferazy (UDPGT) oraz oksydację za pośrednictwem układucytochromu P450 (CYP). Zidentyfikowano cztery farmakologicznie czynne metabolity hydroksylowe,
33
z których trzy występują w osoczu krwi ludzkiej. Badania in vitro z ludzkimi mikrosomami wątroby wykazały, że te metabolity utleniające tworzone głównie przez CYP1A1, CYP1A2,
CYP2C8 lub CYP2C9, a glukuronid febuksostatu jest tworzony głównie przez UGT 1A1, 1A8 i 1A9.
Eliminacja
Febuksostat jest wydalany zarówno przez wątrobę, jak i nerki. Po podaniu doustnym dawki 80 mgfebuksostatu znakowanego radioizotopem 14C około 49% dawki produktu stwierdzano w moczu w postaci niezmienionej (3%), acyloglukuronidu substancji czynnej (30%), jego znanych metabolitów utleniających i ich koniugatów (13%) oraz innych nieznanych metabolitów (3%). Poza wydalaniem w moczu, około 45% dawki leku stwierdzano w kale w postaci niezmienionej (12%), acylo-glukuronidu substancji czynnej (1%), jego znanych metabolitów utleniających i ich koniugatów (25%) oraz innych nieznanych metabolitów (7%).
Zaburzenia czynności nerek
Po wielokrotnym podaniu dawek 80 mg produktu ADENURIC u pacjentów z łagodnymi, umiarkowanymi lub ciężkimi zaburzeniami czynności nerek stężenie Cmax febuksostatu nie zmieniałosię w porównaniu z pacjentami z prawidłową czynnością nerek. Średnia całkowita wartość AUC dla febuksostatu wzrastała około 1,8 razy od 7,5 µgh/ml w grupie pacjentów z prawidłową czynnością
nerek do 13,2 µg.h/ml w grupie pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek. Wartości Cmax i AUC aktywnych metabolitów wzrastały odpowiednio 2- i 4-krotnie. Nie ma jednak koniecznościzmiany dawki produktu u pacjentów z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek.
Niewydolność wątroby
Po wielokrotnym podaniu dawki 80 mg produktu ADENURIC u pacjentów z łagodną (klasa A wgChilda-Pugha) lub umiarkowaną (klasa B wg Childa-Pugha) niewydolnością wątroby wartości Cmax i AUC febuksostatu i jego metabolitów nie zmieniały się znacząco w porównaniu z pacjentami z prawidłową czynnością wątroby. Nie przeprowadzono badań wśród pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby (klasa C wg Childa-Pugha).
Wiek
Nie zaobserwowano znaczących zmian wartości AUC dla febuksostatu lub jego metabolitów powielokrotnym podaniu doustnym dawek produktu ADENURIC osobom w podeszłym wieku wporównaniu z młodszymi zdrowymi uczestnikami.
Płeć
Po wielokrotnym podaniu doustnym dawek produktu ADENURIC stwierdzono większe wartości Cmax i AUC odpowiednio o 24% i 12% u kobiet w porównaniu z mężczyznami. Niemniej wartości Cmax i AUC z korektą ze względu na masę ciała były podobne dla obu płci. Nie jest wymagana modyfikacja dawki w związku z płcią pacjenta.
5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie
Działania toksyczne leku podczas badań nieklinicznych obserwowano zwykle przy ekspozycjiprzekraczającej maksymalną ekspozycję na lek u człowieka.
Modele farmakokinetyczne i symulowana analiza danych z badań przeprowadzonych na szczurach sugerują, że w przypadku łącznego stosowania z febuksostatem, dawkę merkaptopuryny/ azatioprynynależy zmniejszyć do 20% lub mniej poprzedniej przepisanej dawki w celu uniknięcia możliwychreakcji hematologicznych (patrz punkt 4.4 i 5.3).
Karcynogeneza, mutageneza, zmniejszenie płodności
U samców szczurów stwierdzono statystycznie znaczące zwiększenie liczby guzów pęcherza moczowego (brodawczaka lub rak komórek przejściowych) jedynie z towarzyszącymi złogami ksantyny w grupie otrzymującej duże dawki odpowiadające około 11-krotności ekspozycji u ludzi. Nie nastąpił znaczący wzrost liczby żadnych innych typów guzów u samców ani u samic myszy lubszczurów. Uważa się, że obserwacje te efektem metabolizmu puryny i składu moczu specyficznegodla gatunku i nie mają znaczenia w praktyce klinicznej.
34
Standardowy zestaw testów genotoksyczności nie ujawnił żadnych biologicznie istotnych działańgenotoksycznych febuksostatu.
Stwierdzono, że febuksostat w dawkach doustnych do 48 mg/kg mc./dobę nie wpływa na płodnośći zdolności rozrodcze u samców i samic szczurów.
Nie zaobserwowano dowodów zmniejszenia płodności, działań teratogennych ani innego szkodliwego wpływu na płód w wyniku stosowania febuksostatu. W przypadku toksycznego oddziaływania na matkę dużych dawek i towarzyszącego zmniejszonego wskaźnika odstawienia potomstwa od piersi,dochodziło do ograniczenia rozwoju potomstwa u szczurów po ekspozycji odpowiadającej 4,3-krotności ekspozycji u ludzi. Badania teratologiczne, przeprowadzone na ciężarnych samicachszczurów przy ekspozycji odpowiadającej około 4,3-krotności i ciężarnych samicach królików przyekspozycji odpowiadającej około 13-krotności ekspozycji u ludzi nie ujawniły działań teratogennych.
6. DANE FARMACEUTYCZNE
6.1 Wykaz substancji pomocniczych
Rdzeń tabletki Laktoza jednowodna
Celuloza mikrokrystalicznaMagnezu stearynian HydroksypropylocelulozaSodu kroskarmeloza Krzemionka koloidalna, uwodniona
Otoczka tabletki
Żółcień Opadry II 85F42129 zawierająca:Polialkohol winylowy Tytanu dwutlenek (E 171)Makrogol 3350
Talk
Żelaza tlenek żółty (E 172)
6.2 Niezgodności farmaceutyczne
Nie dotyczy.
6.3 Okres ważności
3 lata
6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania
Brak szczególnych środków ostrożności dotyczących przechowywania.
6.5 Rodzaj i zawartość opakowania
Przezroczysty blister (Aclar/PCV/aluminium lub PVC/PE/PVDC/Aluminium) zawierający 14 tabletek.
Produkt ADENURIC 120 mg jest dostępny w opakowaniach zawierających 14, 28, 42, 56, 84 i 98tabletek powlekanych.
35
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania
Brak szczególnych wymagań.
7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
Menarini International Operations Luxembourg S.A.1, Avenue de la Gare, L-1611 Luxembourg Luksemburg
8. NUMER(Y) POZWOLENIA(Ń) NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
EU/1/08/447/003EU/1/08/447/004EU/1/08/447/009EU/1/08/447/010EU/1/08/447/011EU/1/08/447/012EU/1/08/447/019EU/1/08/447/020EU/1/08/447/021EU/1/08/447/022EU/1/08/447/023EU/1/08/447/024
9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA
Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 21 kwietnia 2008Data przedłużenia pozwolenia: 20 grudnia 2012
10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO
Szczegółowe informacje o tym produkcie leczniczym dostępne na stronie internetowej EuropejskiejAgencji Leków (EMA
) http://www.ema.europa.eu.
36
ANEKS II
A. WYTWÓRCA(Y) ODPOWIEDZIALNY(I) ZAZWOLNIENIE SERII
B. WARUNKI LUB OGRANICZENIA DOTYCZĄCEZAOPATRZENIA I STOSOWANIA
C. INNE WARUNKI I WYMAGANIA DOTYCZĄCEDOPUSZCZENIA DO OBROTU
D. WARUNKI LUB OGRANICZENIA DOTYCZĄCE BEZPIECZNEGO I SKUTECZNEGO STOSOWANIAPRODUKTU LECZNICZEGO
37
A. WYTWÓRCA ODPOWIEDZIALNY ZA ZWOLNIENIE SERII
Nazwa i adres wytwórcy odpowiedzialnego za zwolnienie serii
Patheon France
40 Boulevard de ChamparetFR-38300 Bourgoin JallieuFrancja
lub
Menarini - Von Heyden GmbH Leipziger Strasse 7-1301097 Dresden Niemcy
Wydrukowana ulotka dla pacjenta musi zawierać nazwę i adres wytwórcy odpowiedzialnego zazwolnienie danej serii produktu leczniczego.
B. WARUNKI LUB OGRANICZENIA DOTYCZĄCE ZAOPATRZENIA I STOSOWANIA
Produkt leczniczy wydawany z przepisu lekarza.
C. INNE WARUNKI I WYMAGANIA DOTYCZĄCE DOPUSZCZENIA DO OBROTU
Okresowy raport o bezpieczeństwie stosowania
Wymagania do przedłożenia okresowych raportów o bezpieczeństwie stosowania tych produktów określone w wykazie unijnych dat referencyjnych (wykaz EURD), o którym mowa w art. 107c ust.7dyrektywy 2001/83/WE i jego kolejnych aktualizacjach ogłaszanych na europejskiej stronieinternetowej dotyczącej leków.
D. WARUNKI I OGRANICZENIA DOTYCZĄCE BEZPIECZNEGO I SKUTECZNEGO STOSOWANIA PRODUKTU LECZNICZEGO
Plan zarządzania ryzykiem (ang. Risk Management Plan, RMP)
Podmiot odpowiedzialny podejmie wymagane działania i interwencje z zakresu nadzoru nadbezpieczeństwem farmakoterapii wyszczególnione w RMP, przedstawionym w module 1.8.2. dokumentacji do pozwolenia na dopuszczenie do obrotu, i wszelkich jego kolejnych aktualizacjch.
Uaktualniony RMP należy przedstawiać:
na żądanie Europejskiej Agencji Leków;
w razie zmiany systemu zarządzania ryzykiem, zwłaszcza w wyniku uzyskania nowych informacji, które mogą istotnie wpłynąć na stosunek ryzyka do korzyści, lub w wyniku uzyskania istotnych informacji, dotyczących bezpieczeństwa stosowania produktu leczniczego lub odnoszących się do minimalizacji ryzyka).
38
ANEKS III
OZNAKOWANIE OPAKOWAŃ I ULOTKA DLA PACJENTA
39
A. OZNAKOWANIE OPAKOWAŃ
40
INFORMACJE ZAMIESZCZANE NA OPAKOWANIACH ZEWNĘTRZNYCHPUDEŁKO TEKTUROWE
1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO
ADENURIC 80 mg tabletki powlekaneFebuksostat
2. ZAWARTOŚĆ SUBSTANCJI CZYNNEJ(YCH)
Każda tabletka zawiera 80 mg febuksostatu.
3. WYKAZ SUBSTANCJI POMOCNICZYCH
Zawiera również laktozę (jednowodną).
W celu uzyskania dalszych informacji należy przeczytać ulotkę.
4. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA I ZAWARTOŚĆ OPAKOWANIA
14 tabletek powlekanych28 tabletek powlekanych42 tabletki powlekane56 tabletek powlekanych84 tabletki powlekane98 tabletek powlekanych
5. SPOSÓB I DROGA(I) PODANIA
Podanie doustne.
Należy zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku.
6. OSTRZEŻENIE DOTYCZĄCE PRZECHOWYWANIA PRODUKTU LECZNICZEGO W MIEJSCU NIEWIDOCZNYM I NIEDOSTĘPNYM DLA DZIECI
Lek przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
7. INNE OSTRZEŻENIA SPECJALNE, JEŻELI KONIECZNE
8. TERMIN WAŻNOŚCI
Termin ważności (Exp):
9. WARUNKI PRZECHOWYWANIA
41
10. SPECJALNE ŚRODKI OSTROŻNOŚCI DOTYCZĄCE USUWANIA NIEZUŻYTEGO PRODUKTU LECZNICZEGO LUB POCHODZĄCYCH Z NIEGO ODPADÓW, JEŚLI WŁAŚCIWE
11. NAZWA I ADRES PODMIOTU ODPOWIEDZIALNEGO
Podmiot odpowiedzialny:
Menarini International O. L. S. A. 1, Avenue de la Gare, L-1611 LuxembourgLuksemburg
12. NUMER(Y) POZWOLENIA(Ń) NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
EU/1/08/447/001 28 tabletek powlekanychEU/1/08/447/002 84 tabletki powlekaneEU/1/08/447/005 42 tabletki powlekaneEU/1/08/447/006 14 tabletek powlekanychEU/1/08/447/007 56 tabletek powlekanychEU/1/08/447/008 98 tabletek powlekanychEU/1/08/447/013 14 tabletek powlekanychEU/1/08/447/014 28 tabletek powlekanychEU/1/08/447/015 42 tabletki powlekaneEU/1/08/447/016 56 tabletek powlekanychEU/1/08/447/017 84 tabletki powlekaneEU/1/08/447/018 98 tabletek powlekanych
13. NUMER SERII
Nr serii (Lot):
14. OGÓLNA KATEGORIA DOSTĘPNOŚCI
Rp - lek wydawany na receptę.
15. INSTRUKCJA UŻYCIA
16. INFORMACJA PODANA SYSTEMEM BRAILLE’A
ADENURIC 80 mg
17. NIEPOWTARZALNY IDENTYFIKATOR – KOD 2D
Obejmuje kod 2D będący nośnikiem niepowtarzalnego identyfikatora.
18. NIEPOWTARZALNY IDENTYFIKATOR – DANE CZYTELNE DLA CZŁOWIEKA
PC: (numer)SN: (numer)NN: (numer)
42
MINIMUM INFORMACJI ZAMIESZCZANYCH NA BLISTRACH LUB OPAKOWANIACHFOLIOWYCH
BLISTER PVC/ACLAR/ALUMINIUM LUB BLISTER PVC/PE/PVDC/ALUMINIUM
1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO
ADENURIC 80 mg tabletkiFebuksostat
2. NAZWA PODMIOTU ODPOWIEDZIALNEGO
Menarini International O. L. S. A.
3. TERMIN WAŻNOŚCI
Exp:
4. NUMER SERII
Lot:
5. INNE
Pn. Wt.Śr. Czw.Pt. Sob.Ndz.
43
INFORMACJE ZAMIESZCZANE NA OPAKOWANIACH ZEWNĘTRZNYCHPUDEŁKO TEKTUROWE
1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO
ADENURIC 120 mg tabletki powlekane Febuksostat
2. ZAWARTOŚĆ SUBSTANCJI CZYNNEJ(YCH)
Każda tabletka zawiera 120 mg febuksostatu.
3. WYKAZ SUBSTANCJI POMOCNICZYCH
Zawiera również laktozę (jednowodną).
W celu uzyskania dalszych informacji należy przeczytać ulotkę.
4. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA I ZAWARTOŚĆ OPAKOWANIA
14 tabletek powlekanych28 tabletek powlekanych42 tabletki powlekane56 tabletek powlekanych84 tabletki powlekane98 tabletek powlekanych
5. SPOSÓB I DROGA(I) PODANIA
Podanie doustne.
Należy zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku.
6. OSTRZEŻENIE DOTYCZĄCE PRZECHOWYWANIA PRODUKTU LECZNICZEGO W MIEJSCU NIEWIDOCZNYM I NIEDOSTĘPNYM DLA DZIECI
Lek przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
7. INNE OSTRZEŻENIA SPECJALNE, JEŻELI KONIECZNE
8. TERMIN WAŻNOŚCI
Termin ważności (Exp):
9. WARUNKI PRZECHOWYWANIA
44
10. SPECJALNE ŚRODKI OSTROŻNOŚCI DOTYCZĄCE USUWANIA NIEZUŻYTEGO PRODUKTU LECZNICZEGO LUB POCHODZĄCYCH Z NIEGO ODPADÓW, JEŚLI WŁAŚCIWE
11. NAZWA I ADRES PODMIOTU ODPOWIEDZIALNEGO
Podmiot odpowiedzialny:
Menarini International O. L. S. A. 1, Avenue de la Gare, L-1611 LuxembourgLuksemburg
12. NUMER(Y) POZWOLENIA(Ń) NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
EU/1/08/447/003 28 tabletek powlekanychEU/1/08/447/004 84 tabletki powlekaneEU/1/08/447/009 14 tabletek powlekanychEU/1/08/447/010 42 tabletki powlekaneEU/1/08/447/011 56 tabletek powlekanychEU/1/08/447/012 98 tabletek powlekanychEU/1/08/447/019 14 tabletek powlekanychEU/1/08/447/020 28 tabletek powlekanychEU/1/08/447/021 42 tabletki powlekaneEU/1/08/447/022 56 tabletek powlekanychEU/1/08/447/023 84 tabletki powlekaneEU/1/08/447/024 98 tabletek powlekanych
13. NUMER SERII
Nr serii (Lot):
14. OGÓLNA KATEGORIA DOSTĘPNOŚCI
Rp - lek wydawany na receptę.
15. INSTRUKCJA UŻYCIA
16. INFORMACJA PODANA SYSTEMEM BRAILLE’A
ADENURIC 120 mg
17. NIEPOWTARZALNY IDENTYFIKATOR – KOD 2D
Obejmuje kod 2D będący nośnikiem niepowtarzalnego identyfikatora.
18. NIEPOWTARZALNY IDENTYFIKATOR – DANE CZYTELNE DLA CZŁOWIEKA
PC:SN:NN:
45
MINIMUM INFORMACJI ZAMIESZCZANYCH NA BLISTRACH LUB OPAKOWANIACHFOLIOWYCH
BLISTER PVC/ACLAR/ALUMINIUM LUB BLISTER PVC/PE/PVDC/ALUMINIUM
1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO
ADENURIC 120 mg tabletkiFebuksostat
2. NAZWA PODMIOTU ODPOWIEDZIALNEGO
Menarini International O. L. S. A.
3. TERMIN WAŻNOŚCI
Exp:
4. NUMER SERII
Lot:
5. INNE
Pn. Wt.Śr. Czw.Pt. Sob.Ndz.
46
B. ULOTKA DLA PACJENTA
47
Ulotka dla pacjenta: informacja dla użytkownika
ADENURIC 80 mg tabletki powlekaneADENURIC 120 mg tabletki powlekane Febuksostat
Należy zapoznać się z treścią ulotki przed zażyciem leku ponieważ zawiera ona informacjeważne dla pacjenta.
- Należy zachować ulotkę, aby w razie potrzeby móc ponownie przeczytać. - Należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty, w razie jakichkolwiek wątpliwości.- Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby takie same.
- Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie możliwe objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Patrz punkt 4.
Spis treści ulotki:
1. Co to jest lek ADENURIC i w jakim celu się go stosuje
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku ADENURIC
3. Jak stosować lek ADENURIC 4. Możliwe działania niepożądane
5 Jak przechowywać lek ADENURIC
6. Zawartość opakowania i inne informacje
1. Co to jest lek ADENURIC i w jakim celu się go stosuje
Tabletki ADENURIC zawierają substancję czynną febuksostat i stosowane w leczeniu dny moczanowej, która wiąże się z występowaniem nadmiaru związku chemicznego nazywanego kwasem moczowym (moczanu) w organizmie. U niektórych osób ilość kwasu moczowego we krwi zwiększa się i może stać się za duża, aby związek pozostawał rozpuszczony. W takim przypadku mogą tworzyć się kryształy moczanu wewnątrz oraz wokół stawów i nerek. Powstające kryształy mogą wywoływać nagły, silny ból, zaczerwienienie, uczucie ciepła i obrzęk stawu (tzw. napad dny moczanowej). Jeśli choroba jest nieleczona, wewnątrz i wokół stawów mogą tworzyć się większe złogi tzw. guzki dnawe. Guzki dnawe mogą powodować uszkodzenia stawów i kości.
ADENURIC działa poprzez zmniejszenie stężenia kwasu moczowego. Utrzymywanie małego stężeniakwasu moczowego poprzez stosowanie leku ADENURIC raz na dobę zatrzymuje powstawaniekryształów i z czasem zmniejsza objawy. Utrzymanie dostatecznie małych stężeń kwasu moczowegoprzez odpowiednio długi okres może również prowadzić do zmniejszenia się guzków dnawych.
ADENURIC 120 mg tabletki jest również stosowany w leczeniu i zapobieganiu wysokiemu stężeniu kwasu moczowego we krwi, który może występować podczas rozpoczynania chemioterapii raka krwi.Gdy stosuje się chemioterapię, komórki nowotworowe niszczone, a stężenie kwasu moczowego wekrwi zwiększa się odpowiednio, o ile nie zapobiega się powstawaniu kwasu moczowego.
Adenuric jest dla osób dorosłych.
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku ADENURIC
Kiedy nie stosować leku ADENURIC:
jeśli pacjent ma uczulenie na febuksostat, lub na którykolwiek z pozostałych składników tych
tabletek (wymienionych w punkcie 6).
48
Ostrzeżenia i środki ostrożności
Przed rozpoczęciem stosowania leku ADENURIC należy zwrócić się do lekarza: jeśli pacjent ma lub miał niewydolność serca, problemy z sercem lub udar; jeśli u pacjenta występują aktualnie lub występowały choroby nerek i (lub) ciężkie reakcje alergiczne na Allopurynol (lek stosowany w leczeniu dny moczanowej) jeśli u pacjenta występują aktualnie lub występowały choroby wątroby lub nieprawidłowe wyniki testów czynnościowych wątroby;
jeśli pacjent leczony jest z powodu dużego stężenia kwasu moczowego w wyniku choroby nowotworowej lub zespołu Lescha-Nyhana (rzadka choroba dziedziczna, w której występuje za dużo kwasu moczowego we krwi);
jeśli pacjent ma problemy z tarczycą
W razie wystąpienia reakcji alergicznej na ADENURIC należy natychmiast przerwać przyjmowanietego leku (patrz też punkt 4).
Możliwe objawy reakcji alergicznej to:
- wysypka w tym ciężkie postaci wysypki (np. pęcherzyki, guzki, swędząca, złuszczająca wysypka),świąd
- obrzęk kończyn lub twarzy - trudności w oddychaniu
- gorączka i powiększenie węzłów chłonnych
- ciężkie, zagrażające życiu reakcje alergiczne z zatrzymaniem akcji serca i krążenia.Lekarz może podjąć decyzję o trwałym zaprzestaniu leczenia lekiem ADENURIC.
Zgłaszano rzadkie przypadki potencjalnie zagrażających życiu wysypek skórnych (zespół Stevensa-Johnsona) podczas stosowania leku ADENURIC, objawiające się początkowo w postaciczerwonawych, koncentrycznych plam lub okrągłych plam często z pęcherzykami na tułowiu. Objawymogą też obejmować owrzodzenie jamy ustnej, gardła, nosa, genitaliów i zapalenie spojówek(zaczerwienienie i obrzęk wokół oczu). Wysypka może rozszerzyć się i powodować złuszczanie ioddzielanie się naskórka.
W przypadku wystąpienia zespołu Stevensa Johnsona podczas leczenia lekiem ADENURIC,leczenia febuksostatem nie wolno rozpoczynać ponownie. W przypadku wystąpienia wysypki lubwymienionych objawów skórnych, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem i poinformować oprzyjmowaniu febuksostatu.
Jeśli u pacjenta występuje napad dny moczanowej (nagłe pojawienie się silnego bólu, tkliwości,zaczerwienienia, uczucia ciepła i obrzęku stawu): przed pierwszym rozpoczęciem leczenia lekiemADENURIC należy odczekać, napad dny osłabnie.
U niektórych osób napady dny moczanowej mogą się zaostrzać w przypadku rozpoczynania leczeniapewnymi lekami kontrolującymi stężenia kwasu moczowego. Zaostrzenia nie występują u każdego,ale zaostrzenie może wystąpić, nawet jeśli pacjent stosuje lek ADENURIC, a szczególnie w trakciepierwszych tygodni lub miesięcy leczenia. Ważne jest kontynuowanie zażywania leku ADENURICnawet, jeśli u pacjenta wystąpi zaostrzenie, ponieważ ADENURIC nadal zmniejsza stężenie kwasumoczowego. Wraz z upływem czasu napady dny moczanowej będą występować rzadziej i będą mniejbolesne, jeśli lek ADENURIC będzie stosowany codziennie.
Lekarz często przepisuje inne leki, jeśli niezbędne, aby pomóc zapobiec lub leczyć objawyzaostrzenia (takie jak ból i obrzęk stawu).
U pacjentów, którzy mają bardzo wysokie stężenie kwasu moczowego (np. przechodzącychchemioterapię), leczenie lekami obniżającymi stężenie kwasu moczowego może prowadzić donagromadzenia ksantyny w drogach moczowych z możliwością powstania kamieni, mimo że nieobserwowano tego u pacjentów leczonych lekiem ADENURIC z powodu zespołu rozpadu guza.
Lekarz może poprosić o wykonanie badań krwi w celu sprawdzenia, czy czynność wątroby jestprawidłowa.
49
Dzieci i młodzież
Nie należy stosować leku u dzieci w wieku poniżej 18 lat ponieważ nie ustalono skuteczności ibezpieczeństwa stosowania.
Inne leki i ADENURIC
Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych obecnie lub ostatnio a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować, również tych, które wydawane bez recepty.
Szczególnie istotne jest poinformowanie lekarza lub farmaceuty w przypadku stosowania lekówzawierających dowolne z niżej wymienionych substancji, ponieważ mogą one oddziaływać z lekiemADENURIC, a lekarz może wówczas rozważyć podjęcie niezbędnych środków: merkaptopuryna (stosowana w leczeniu raka),
azatiopryna (stosowana w celu zmniejszenia odpowiedzi układu odpornościowego), teofilina (stosowana w leczeniu astmy).
Ciąża i karmienie piersią
Nie wiadomo, czy ADENURIC może zaszkodzić nienarodzonemu dziecku. Leku ADENURIC nienależy stosować w okresie ciąży. Nie wiadomo, czy ADENURIC może przenikać do pokarmukobiecego. Nie należy stosować leku ADENURIC, jeśli pacjentka karmi piersią lub planuje karmieniepiersią.
W ciąży i w okresie karmienia piersią lub gdy istnieje podejrzenie, że kobieta jest w ciąży, lub gdyplanuje ciążę, przed zastosowaniem tego leku należy poradzić się lekarza lub farmaceuty.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn
Należy jednak mieć świadomość, że w trakcie leczenia mogą wystąpić zawroty głowy, senność,niewyraźne widzenie i drętwienie lub mrowienie. W razie wystąpienia takich objawów nie należyprowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn.
ADENURIC zawiera laktozę
Tabletki ADENURIC zawierają laktozę (rodzaj cukru). Jeśli u pacjenta stwierdzono nietolerancjępewnych cukrów, przed zastosowaniem tego leku należy skontaktować się z lekarzem.
3. Jak stosować lek ADENURIC
Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócićsię do lekarza lub farmaceuty.
Zazwyczaj stosowana dawka leku to jedna tabletka na dobę. Z tyłu blistra jest umieszczone
oznaczenie dni tygodnia, ułatwiające sprawdzenie, czy każdego dnia została przyjęta dawkaleku.
Tabletki należy przyjmować doustnie; lek można zażywać z posiłkiem lub bez posiłku.
Dna moczanowa
ADENURIC jest dostępny w postaci tabletek 80 mg i tabletek 120 mg. Lekarz przepiszenajodpowiedniejszą dawkę leku dla pacjenta.
Lek ADENURIC należy stosować codziennie, nawet jeśli nie występuje zaostrzenie lub napad dnymoczanowej.
50
Zapobieganie i leczenie wysokiego stężenia kwasu moczowego u pacjentów poddawanych
chemioterapii z powodu nowotworu.
Lek Adenuric jest dostępny w postaci tabletek 120 mg.
Przyjmowanie leku Adenuric należy rozpocząć dwa dni przed chemioterapią i kontynuować zgodnie zzaleceniem lekarza. Leczenie jest zwykle krótkoterminowe.
Linia podziału na tabletce 80 mg tylko ułatwia jej rozkruszenie w celu łatwiejszego połknięcia.
Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku ADENURIC
W razie przypadkowego przedawkowania należy zapytać się lekarza o sposób postępowania lubskontaktować się z najbliższym szpitalnym oddziałem ratunkowym.
Pominięcie zastosowania leku ADENURIC
W przypadku pominięcia dawki leku ADENURIC należy zażyć, gdy tylko pacjent sobie o tymprzypomni, chyba że zbliżyła się pora na przyjęcie kolejnej dawki, w którym to przypadku należyopuścić pominiętą dawkę i przyjąć następną o normalnej porze. Nie należy stosować dawki podwójnejw celu uzupełnienia pominiętej dawki.
Przerwanie stosowania leku ADENURIC
Nie należy przerywać stosowania leku ADENURIC bez zasięgnięcia porady lekarza, nawetw przypadku lepszego samopoczucia. Przerwanie stosowania leku ADENURIC może spowodować, żestężenie kwasu moczowego zacznie ponownie się zwiększać, a objawy mogą się zaostrzyć z powodupowstawania nowych kryształów moczanu wokół stawów lub w stawach oraz w nerkach.
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić siędo lekarza lub farmaceuty.
4. Możliwe działania niepożądane
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Należy przerwać stosowanie leku i natychmiast skontaktować się z lekarzem lub udać się donajbliższego oddziału ratunkowego, jeśli wystąpią następujące rzadkie (występujące u 1 na 1000pacjentów) reakcje niepożądane ponieważ mogą one prowadzić do wystąpienia poważnych reakcjialergicznych:
reakcje anafilaktyczne, nadwrażliwość na lek (patrz też punkt 2 „Ostrzeżenia i środki
ostrożności”).
potencjalnie zagrażające życiu wysypki skórne charakteryzujące się tworzeniem się pęcherzyków i łuszczeniem się skóry i wewnętrznych powierzchni jam ciała np. jamy ustnej i narządów płciowych, bolesne owrzodzenie jamy ustnej i (lub) okolic narządów płciowych ze współistniejącą gorączką, bólem gardła i zmęczeniem (zespół Stevensa-Johnsona/toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka) lub powiększeniem węzłów chłonnych, powiększeniem wątroby, zapaleniem wątroby (do niewydolności wątroby), podwyższeniem liczby białych krwinek (reakcje na lek z eozynofilią i objawami ogólnoustrojowymi ang. - DRESS) (patrz punkt 2).
uogólnione wysypki skórne
Częste działania niepożądane (mogą wystąpić u 1 na 10 pacjentów): nieprawidłowe wyniki testów wątrobowych,
biegunka,
ból głowy,
wysypka (w tym różne rodzaje wysypki, patrz poniżej punkty „niezbyt często” i „rzadko”), nudności,
51
zaostrzenie objawów dny,
zlokalizowane obrzęki spowodowane gromadzeniem się płynu w tkankach (obrzęk).
Inne działania niepożądane niewymienione powyżej wymienione poniżej.
Niezbyt częste działania niepożądane (mogą wystąpić u 1 na 100 pacjentów): zmniejszenie apetytu, zmiana stężenia cukru we krwi (cukrzyca), której objawem może być nadmierne pragnienie, zwiększone stężenie tłuszczów we krwi, zwiększenie masy ciała zanik popędu płciowego, zaburzenia snu, senność,
zawroty głowy, uczucie drętwienia, mrowienie, osłabienie lub zmiana czucia dotyku (niedoczulica, niedowład lub parestezje), zaburzenia smaku, osłabienie odczuwania zapachów (osłabienie węchu),
nieprawidłowości w zapisie EKG pracy serca, nieregularne albo szybkie bicie serca, uczucie
kołatania serca (palpitacja),
uderzenia gorąca lub zaczerwienienie (np. zaczerwienienie twarzy lub szyi), podwyższone ciśnienie tętnicze krwi, krwawienie (krwotok, zaobserwowane tylko u pacjentów przyjmujących chemioterapię z powodu chorób krwi),
kaszel, duszność, dyskomfort lub ból w klatce piersiowej, zapalenie przewodów nosowych i (lub) gardła (zakażenie górnych dróg oddechowych), zapalenie oskrzeli, suchość w jamie ustnej, ból brzucha lub uczucie dyskomfortu w brzuchu albo oddawanie gazów, zgaga lub niestrawność, zaparcie, częstsze oddawanie stolców, wymioty, uczucie dyskomfortu w żołądku;
świąd, pokrzywka, zapalenie skóry, przebarwienie skóry, małe, czerwone lub fioletowe plamy na skórze, małe, płaskie czerwone plamy na skórze, płaskie, czerwone obszary na skórze pokryte niewielkimi guzkami, wysypka, miejscowe zaczerwienienie i plamy na skórze, inne rodzaje zaburzeń skórnych;
skurcz mięśni, osłabienie mięśni, ból mięśni lub stawów, zapalenie kaletki lub zapalenie stawów (zapalenie stawów, któremu zwykle towarzyszy ból, obrzęk i (lub) sztywność), ból kończyn, ból pleców, kurcze mięśni;
krew w moczu, nieprawidłowe częste oddawanie moczu, nieprawidłowe wyniki analiz moczu (zwiększone stężenie białka w moczu), zmniejszenie zdolności nerek do prawidłowego funkcjonowania;
znużenie, ból w klatce piersiowej, uczucie dyskomfortu w klatce piersiowej; kamienie w pęcherzyku żółciowym lub drogach żółciowych (kamica żółciowa); wzrost stężenia TSH;
zmiany składu chemicznego krwi lub liczby krwinek lub płytek (nieprawidłowe wyniki analizy
krwi);
kamienie nerkowe;
zaburzenia erekcji.
Rzadkie działania niepożądane (mogą wystąpić u 1 na 1000 pacjentów):
uszkodzenie mięśni, stan, który w odosobnionych przypadkach może być ciężki. Mogą wystąpić zaburzenia ze strony mięśni, ze współistniejącym złym samopoczuciem lub wysoką gorączką, spowodowanymi uszkodzeniem mięśni. Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem w przypadku wystąpienia bólu mięśni, tkliwości lub osłabienia.
ciężki obrzęk głębokich warstw skóry, szczególnie w obrębie warg, oczu, narządów płciowych,
dłoni, stóp lub języka z możliwymi nagłymi trudnościami w oddychaniu
wysoka gorączka z wysypką odropodobną, powiększeniem węzłów chłonnych, powiększeniem wątroby, zapaleniem wątroby (do niewydolności wątroby), podwyższeniem liczby białych krwinek (leukocytoza z lub bez eozynofilii)
zaczerwienienie skóry (rumień), wysypki różnego rodzaju (np. swędząca, z białymi plamami, z pęcherzami, z ropnymi pęcherzami, z łuszczeniem się skóry, wysypka odropodobna), rozlany rumień, martwica, pęcherze na skórze i błonach śluzowych powodujące rozwarstwianie się i możliwość wystąpienia posocznicy (zespół Stevensa-Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka)
52
nerwowość
odczuwanie pragnienia dzwonienie w uszach
niewyraźne widzenie, zmiana widzenia utrata włosów
owrzodzenie jamy ustnej
zapalenie trzustki: częste objawy to ból brzucha, nudności i wymioty nadmierne pocenie się
zmniejszenie masy ciała, zwiększenie apetytu, niekontrolowana utrata apetytu (anoreksja) sztywność mięśni i (lub) stawów
nieprawidłowa, mała liczba krwinek (białych lub czerwonych krwinek lub płytek) nagłe parcie na mocz
zmiany w moczu lub zmniejszenie ilości wydalanego moczu związane z zapaleniem nerek
(cewkowo-śródmiąższowe zapalenie nerek) zapalenie wątroby
zażółcenie skóry (żółtaczka)
uszkodzenie wątroby
zwiększenie aktywności fosfokinazy kreatynowej we krwi (wskaźnik uszkodzenia mięśni) nagły zgon z przyczyn sercowo-naczyniowych
Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądaneniewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie.Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do „krajowego systemu zgłaszania”wymienionego w załączniku V.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na tematbezpieczeństwa stosowania leku.
5. Jak przechowywać lek Adenuric
Przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci. Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku tekturowym i na folii blistra z tabletkami po oznaczeniu „Termin ważności”. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania produktu leczniczego.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji lub domowych pojemników na odpadki. Należy zapytaćfarmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronićśrodowisko.
6. Zawartość opakowania i inne informacje
Co zawiera lek ADENURIC
Substancją czynną leku jest febuksostat.
Każda tabletka zawiera 80 mg lub 120 mg febuksostatu.
Pozostałe substancje pomocnicze to:
Rdzeń tabletki: laktoza jednowodna, celuloza mikrokrystaliczna, magnezu stearynian, hydroksypropyloceluloza, kroskarmeloza sodowa, krzemionka koloidalna uwodniona. Otoczka tabletki: Opadry II Yellow 85F42129 zawierająca: alkohol poliwinylowy, tytanu dwutlenek (E 171), makrogol 3350, talk, żelaza tlenek żółty (E 172).
53
Jak wygląda lek ADENURIC i co zawiera opakowanie
Tabletki powlekane ADENURIC mają barwę bladożółtą lub żółtą i w kształcie kapsułki.Tabletki powlekane 80 mg oznaczone jednostronnie symbolem „80” z linią podziału na drugiejstronie. Tabletki powlekane 120 mg oznaczone jednostronnie symbolem „120”.
Lek ADENURIC 80 mg i 120 mg jest pakowany w przezroczyste blistry (Aclar/PVC/Aluminium lub PVC/PE/PVDC/Aluminium) zawierające 14 tabletek.
Lek ADENURIC 80 mg i 120 mg jest dostępny w opakowaniach zawierających 14, 28, 42, 56, 84 i 98tabletek powlekanych.
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
Podmiot odpowiedzialny i wytwórca
Podmiot odpowiedzialny:
Menarini International Operations Luxembourg S.A. 1, Avenue de la Gare, L-1611 LuxembourgLuksemburg
Wytwórca:
Patheon France
40 Boulevard de Champaret 38300 Bourgoin JallieuFrancja
lub
Menarini - Von Heyden GmbHLeipziger Strasse 7-1301097 Dresden Niemcy
W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji należy zwrócić się do miejscowegoprzedstawiciela podmiotu odpowiedzialnego.
België/Belgique/Belgien
Menarini Benelux NV/SA
Tél/Tel: + 32 (0)2 721 4545
Lietuva
UAB “BERLIN-CHEMIE MENARINI
BALTIC”
Tel: +370 52 691 947
България
“Берлин-Хеми/А. Менарини България” EООД
тел.: +359 2 454 0950
Luxembourg/Luxemburg
Menarini Benelux NV/SA
Tél/Tel: + 32 (0)2 721 4545
Česká republika
Berlin-Chemie/A.Menarini Ceska republika s.r.o.
Tel: +420 267 199 333
Magyarország
Berlin-Chemie/A. Menarini Kft.
Tel.: +36 23501301
Danmark
Pharmaprim AB
Tlf: +468355933
Deutschland
Berlin-Chemie AG
Tel: +49 (0) 30 67070
Malta
Menarini International Operations Luxembourg
S.A.
Tel: +352 264976
Nederland
Menarini Benelux NV/SA
Tel: +32 (0)2 721 4545
54
Eesti
Berlin-Chemie Menarini Eesti
Tel: +372 667 5001
Norge
Pharmaprim AB
Tlf: +468355933
Ελλάδα
MENARINI HELLAS AE
Τηλ: +30 210 8316111-13
Österreich
A. Menarini Pharma GmbH.
Tel: +43 1 879 95 85-0
España
Laboratorios Menarini S.A.
Tel: +34-93 462 88 00
Polska
Berlin-Chemie/Menarini Polska Sp. z o.o.
Tel.: +48 22 566 21 00
France
MENARINI France
Tél: +33 (0)1 45 60 77 20
Portugal
A. Menarini Portugal Farmacêutica, S.A.
Tel: +351 210 935 500
Hrvatska
Berlin-Chemie Manrini Hrvatska d.o.o.
Tel : +385 1 4821 361
România
Berlin-Chemie A.Menarini S.R.L.
Tel: +40 21 232 34 32
Ireland
A. Menarini Pharmaceuticals Ireland Ltd
Tel: +353 1 284 6744
Ísland
Pharmaprim AB
Sími: +468355933
Slovenija
Berlin-Chemie / A. Menarini Distribution
Ljubljana d. o.o.
Tel: +386 01 300 2160
Slovenská republika
Berlin-Chemie / A. Menarini Distribution
Slovakia s.r.o
Tel: +421 2 544 30 730
Italia
A. Menarini Industrie Farmaceutiche Riunite s.r.l.
Tel: +39-055 56801
Suomi/Finland
Berlin-Chemie/A.Menarini Suomi OY
Puh/Tel: +358 403 000 760
Κύπρος
MENARINI HELLAS AE
Τηλ: +30 210 8316111-13
Sverige
Pharmaprim AB
Tel: +468355933
Latvija
SIA Berlin-Chemie/Menarini Baltic
Tel: +371 67103210
United Kingdom
A. Menarini Farmaceutica Internazionale S.R.L.
Tel: +44 (0)1628 856400
Data ostatniej aktualizacji ulotki:
Inne źródła informacji
Szczegółowa informacja o tym leku jest dostępna na stronie internetowej Europejskiej Agencji Leków(EMA
) http://www.ema.europa.eu/.
55