CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

Berinert 500 500 j.m.

Proszek i rozpuszczalnik do sporządzania roztworu do wstrzykiwań/ do infuzji. Berinert 1500 1500 j.m.

Proszek i rozpuszczalnik do sporządzania roztworu do wstrzykiwań.

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

Substancja czynna: ludzki inhibitor C1-esterazy.

W jednej fiolce Berinert 500 znajduje się 500 j.m. inhibitora C1-esterazy.W jednej fiolce Berinert 1500 znajduje się 1500 j.m. inhibitora C1-esterazy.

Aktywność inhibitora C1-esterazy jest wyrażona w jednostkach międzynarodowych (j.m.), któreodnoszą się do aktualnych standardów WHO dotyczących produktów inhibitora C1-esterazy.

Po rekonstytucji w 10 ml wody do wstrzykiwań Berinert 500 zawiera 50 j.m./ml inhibitora C1- esterazy.

Po rekonstytucji w 3 ml wody do wstrzykiwań Berinert 1500 zawiera 500 j.m./ml inhibitora C1- esterazy.

Zawartość białka całkowitego w roztworze po rekonstytucji produktu 500 j.m. wynosi 6,5 mg/ml.Zawartość białka całkowitego w roztworze po rekonstytucji produktu 1500 j.m. wynosi 65 mg/ml.

Substancje pomocnicze o znanym działaniu:`

Sód do 486 mg (około 21 mmol) na 100 ml roztworu. Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz część 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Berinert 500:

Proszek i rozpuszczalnik do sporządzania roztworu do wstrzykiwań/ do infuzji. Berinert 1500:

Proszek i rozpuszczalnik do sporządzania roztworu do wstrzykiwań.

Biały proszek.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1 Wskazania do stosowania

Wrodzony obrzęk naczynioruchowy typu I i II (hereditary angioedema – HAE). Leczenie i przedzabiegowe zapobieganie stanom ostrym.

4.2 Dawkowanie i sposób podawania

Leczenie powinno zostać rozpoczęte pod kontrolą lekarza doświadczonego w terapii niedoboru inhibitora C-1 esterazy.

Dawkowanie

1

Dorośli

Leczenie ostrego napadu obrzęku naczynioruchowego:

20 j.m. na kilogram masy ciała (20 j.m./kg m.c.)

Przedzabiegowe zapobieganie wystąpieniu obrzęku naczynioruchowego:

1000 j.m. na mniej niż 6 godzin przed zabiegiem medycznym, stomatologicznym lub chirurgicznym.

Dzieci i młodzież

Leczenie ostrego napadu obrzęku naczynioruchowego:

20 j.m. na kilogram masy ciała (20 j.m./kg m.c.)

Przedzabiegowe zapobieganie wystąpieniu obrzęku naczynioruchowego:

15 do 30 j.m. na kilogram masy ciała (15-30 j.m./kg m.c.) na mniej niż 6 godzin przed zabiegiemmedycznym, stomatologicznym lub chirurgicznym. Dawka powinna być dobrana z uwzględnieniemokoliczności klinicznych (np. typ zabiegu i ciężkość schorzenia).

Sposób podawania

Berinert musi być rekonstytuowany zgodnie z informacją podaną w części 6.6. Roztwór po rekonstytucji:

- Berinert 500 powinien być bezbarwny i przezroczysty

-Berinert 1500 powinien być bezbarwny i przezroczysty do lekko opalizującego.Roztwór powinien być podawany powoli we wstrzyknięciu dożylnym, Berinert 500 może być podanywe wlewie (4 ml/min).

4.3 Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

U pacjentów z potwierdzoną skłonnością do alergii należy profilaktycznie stosować leki antyhistaminowe i kortykosteroidy.

Jeżeli wystąpią objawy alergiczne lub reakcja anafilaktyczna, należy natychmiast zaprzestaćpodawania leku Berinert (tzn. przerwać wstrzyknięcie/infuzję) i rozpocząć odpowiednie leczenie.Postępowanie lecznicze zależy od rodzaju i stopnia nasilenia działań niepożądanych. Powinno zostaćwłączone leczenie przeciwwstrząsowe zgodne z aktualnymi standardami.

Pacjenci z obrzękiem krtani wymagają szczególnej obserwacji z zabezpieczeniem możliwości natychmiastowego intensywnego leczenia w szpitalu.

Użycie niezgodnie z zarejestrowanymi wskazaniami lub w leczeniu zespołu przeciekaniawłośniczkowego (Capillary Leak Syndrome, CLS) nie jest polecane (patrz także część 4.8 „Działanianiepożądane”).

Berinert zawiera do 486 mg sodu (około 21 mmol) na 100 ml roztworu. Fakt ten należy mieć nauwadze w przypadku pacjentów, u których kontrolowana jest podaż sodu w diecie.

Leczenie domowe i samodzielne podawanie

Istnieją ograniczone dane dotyczące podawania tego produktu leczniczego w domu lub samodzielnego podawania.

Potencjalne ryzyko towarzyszące terapii domowej jest związane z samodzielnym podawaniem jaki radzeniem sobie z działaniami niepożądanymi, w szczególności z nadwrażliwością.Decyzja odnośnie zastosowania terapii domowej dla indywidualnego pacjenta powinna być podjętaprzez lekarza prowadzącego, który powinien zapewnić odpowiednie przeszkolenie pacjenta orazweryfikację terapii domowej w odstępach czasu.

2

Bezpieczeństwo wirusowe

Standardowe postępowanie zabezpieczające przed przenoszeniem zakażeń poprzez podawanieproduktów leczniczych otrzymywanych z krwi lub osocza ludzkiego obejmuje: selekcję dawców,badanie pojedynczych donacji i pul osocza na obecność markerów wirusów oraz zastosowanieskutecznych metod inaktywacji/usuwania wirusów podczas procesu wytwarzania. Pomimo tego, niemożna całkowicie wykluczyć możliwości przeniesienia czynników zakaźnych po podaniu produktuleczniczego pochodzącego z krwi lub osocza ludzkiego. To ryzyko dotyczy nieznanych lub nowoodkrytych wirusów i innych czynników zakaźnych.

Podjęte środki zabezpieczające są uważane za skuteczne w stosunku do otoczkowych wirusów takich jak: HIV, HBV, HCV oraz wirusów bezotoczkowych HAV i parwowirusa B 19.

U pacjentów regularnie lub wielokrotnie otrzymujących produkty pochodzące z ludzkiego osoczanależy rozważyć dodatkowo szczepienia przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu A i B.

Zdecydowanie zaleca się, aby przy każdorazowym podaniu pacjentowi produktu leczniczego Berinertodnotować nazwę i numer serii produktu leczniczego, aby móc powiązać pacjenta z daną serią leku.

4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Nie przeprowadzono badań dotyczących interakcji.

4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Ciąża

Istnieje ograniczona ilość danych stwierdzających brak zwiększonego ryzyka związanego zestosowaniem Berinert u kobiet w ciąży. Berinert jest fizjologicznym składnikiem ludzkiego osocza.Z tego powodu nie przeprowadzano badań w kierunku toksyczności Berinert w okresie ciążyi rozwoju płodowego u zwierząt oraz nie należy spodziewać się wystąpienia działań niepożądanychzwiązanych z płodnością oraz rozwojem przed- i pourodzeniowym u ludzi. Dlatego też u kobiet wciąży Berinert powinien być stosowany tylko w przypadku jeśli istnieją ścisłe wskazania.

Karmienie piersią

Nie jest znany stopień przenikania Berinert do ludzkiego mleka, jednak zważywszy jego wysoką masęcząsteczkową prawdopodobieństwo wydzielania z mlekiem matki jest bardzo niskie. Jednakżekarmienie piersią u kobiet cierpiących z powodu wrodzonego obrzęku naczynioruchowego jestniewskazane. Biorąc pod uwagę zalety karmienia piersią dla dziecka oraz korzyści wynikającez terapii Berinert dla matki należy rozważyć czy zalecić zaprzestanie karmienia piersią, czy zaprzestaćterapii przy użyciu Berinert.

Płodność

Berinert jest fizjologicznym składnikiem ludzkiego osocza. W związku z tym nie przeprowadzonobadań na zwierzętach dotyczących wpływu na reprodukcję i toksycznego wpływu na rozwój i nieoczekuje się niekorzystnego działania na płodność, rozwój płodu i noworodka u ludzi.

4.7 Wpływ na zdolność do prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Berinert nie ma wpływu lub wywiera nieistotny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdówi obsługiwania maszyn.

4.8 Działania niepożądane

W oparciu o doświadczenia po wprowadzeniu do obrotu i naukowe piśmiennictwo podział reakcji zewzględu na częstość występowania przedstawia się w sposób następujący:bardzo często: ≥ 1/10 często: ≥ 1/100 do< 1/10

niezbyt często: ≥ 1/1 000 do < 1/100 rzadko: ≥ 1/10 000 do < 1/1 000

3

bardzo rzadko: < 1/10 000 (w tym zawarte są pojedyncze przypadki)

Działania niepożądane związane z zastosowaniem Berinert występują rzadko.

Bardzo Niezbyt Bardzo

Często Rzadko

często często rzadko Zaburzenia Rozwój zakrzepicy*

naczyniowe:

Zaburzenia ogólne i Wzrost temperaturystany w miejscu i/lub reakcje wpodania leku: miejscu wkłucia.Zaburzenia układu Reakcje alergiczne lub Wstrząsimmunologicznego: anafilaktyczne (np. tachykardia, hiper- lub

hipotensja, zaczerwienienie, pokrzywka, duszność, bóle i zawroty głowy,

nudności).

* w próbach leczenia wysokimi dawkami Berinert w profilaktyce i terapii zespołu przeciekaniawłośniczkowego (Capillary Leak Syndrome, CLS), przed, w czasie lub po operacjikardiochirurgicznej z użyciem krążenia pozaustrojowego (wskazanie i dawka niezarejestrowane),w pojedynczych przypadkach, zakończoną zgonem.

Możliwość przeniesienia czynników zakaźnych przedstawiono w części 4.4.

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanychdziałań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści doryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelumedycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane zapośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań ProduktówLeczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych iProduktów Biobójczych: Al. Jerozolimskie 181C

02-222 Warszawa

Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 e-mail:

[email protected]

Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

4.9 Przedawkowanie

Nie zgłoszono przypadków przedawkowania.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1 Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna: C1-inhibitorATC kod: B06AC01

4

Inhibitor C1-esterazy jest osoczową glikoproteiną o masie cząsteczkowej 105 kDa zawierającą 40%węglowodanów. Stężenie w ludzkim osoczu wynosi około 240 mg/l. Poza osoczem inhibitor C1-esterazy wykrywany jest także w łożysku, komórkach wątroby, monocytach i płytkach krwi.

Inhibitor C1-esterazy należy do ludzkiego osoczowego układu inhibitorów proteaz serynowych(serpin) i działa jak inne białka tej grupy, takie jak: antytrombina III, alpha-2-antyplazmina, alpha-1-antytrypsyna i inne.

W warunkach fizjologicznych inhibitor C1-esterazy blokuje klasyczną drogę układu dopełniaczapoprzez inaktywację aktywnych enzymatycznie składników C1s i C1r. Aktywny enzym tworzykompleks z inhibitorem w stechiometrycznym stosunku 1:1.

Poza tym inhibitor C1-esterazy stanowi najważniejszy inhibitor aktywatorów układu krzepnięciapoprzez hamowanie czynnika XIIa i jego fragmentów. Dodatkowo, oprócz alpha-2-makroglobuliny,jest głównym inhibitorem osoczowej kallikreiny.

Efekt leczniczy produktu Berinert we wrodzonym obrzęku naczynioruchowym polega na substytucjibrakującej aktywności inhibitora C1-esterazy.

5.2 Właściwości farmakokinetyczne

Produkt podawany jest drogą dożylną i natychmiast po podaniu osiąga w osoczu stężenie zależne od dawki leku.

Właściwości farmakokinetyczne produktu leczniczego Berinert oceniano w dwóch badaniach.

Badanie I fazy zostało przeprowadzone u 15 zdrowych, dorosłych pacjentów i otrzymane danefarmakokinetyczne zostały użyte do oceny biodostępności produktu leczniczego Berinert 1500i Berinert 500. Została wykazana porównywalna biodostępność obu dawek produktu leczniczegoBerinert. Dla stężeń Cmax. i AUC 0-last. antygenu C1-INH stosunek średniej geometrycznej (90%Cis)wynosił odpowiednio 1,02 (0,99; 1,04) oraz 1,02 (0,99; 1,05). Okres półtrwania został określony napodgrupie pacjentów z zastosowaniem bezprzedziałowej analizy farmakokinetycznej. Średni okrespółtrwania dla Berinert 1500 oraz Berinert 500 wynosił odpowiednio 87,7 i 91,4 godziny.

Właściwości farmakokinetyczne były badane u pacjentów z wrodzonym obrzękiemnaczynioruchowym (34 pacjentów > 18 lat, 6 pacjentów < 18 lat). Dotyczyły one 15 pacjentówleczonych profilaktycznie (z częstymi/ciężkimi atakami), a także 25 pacjentów z mniejczęstymi/łagodnymi atakami i leczonymi „ na żądanie”. Dane zostały uzyskane w przerwachpomiędzy atakami.

Średnia poprawy in vivo (in vivo recovery, IVR) wynosiła 86,7% (zakres: 54,0-254,1%), przy czymbyła nieznacznie wyższa u dzieci 98,2% (zakres: 69,2- 106,8%), w porównaniu z dorosłymi 82,5%(zakres: 54,0-254,1%). U pacjentów z ciężkimi atakami, średnia IVR była jeszcze wyższa i wynosiła101,4 % w porównaniu z grupą pacjentów z łagodnymi atakami choroby 75,8 %(zakres: 57,2-195,9%).

Średnia wzrostu aktywności wynosiła 2,3%/j.m./kg mc (zakres: 1,4- 6,9%/j.m./kg mc). Niestwierdzono statystycznie znamiennych różnic pomiędzy dziećmi i dorosłymi. U pacjentów, u którychwystępowały ciężkie ataki obserwowano nieznacznie wyższy wzrost aktywności (2,9%/j.m./kg mc,zakres: 1,4-6,9%/j.m./kg mc), w porównaniu z grupą pacjentów z łagodnymi atakami (2,1%/j.m./kgmc, zakres: 1,5- 5,1 %/j.m./kg mc).

Maksymalne stężenie inhibitora C1-esterazy w osoczu uzyskiwano w ciągu 0,8 godziny po podaniu Berinert (bez istotnych różnic między poszczególnymi grupami pacjentów).

5

Średni okres półtrwania wynosił 36,1 godzin i był nieznacznie krótszy u dzieci w porównaniu z grupądorosłych (32,9 vs. 36,1 godzin) oraz w grupie pacjentów z ciężkimi atakami w porównaniu z grupąpacjentów z łagodnymi atakami (30,9 vs. 37,0 godzin).

5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

Berinert zawiera aktywny składnik inhibitor C1-esterazy. Otrzymywany jest on z ludzkiego osoczai działa jak endogenny składnik osocza. W badaniach na zwierzętach nie wykazano toksycznegodziałania ani po podaniu pojedynczej dawki Berinert u szczurów i myszy, ani po podaniuwielokrotnym dawki tego produktu szczurom.

Nie prowadzono na modelach zwierzęcych badań przedklinicznych dotyczących wpływuwielokrotnych podań leku na proces rozmnażania oraz działania kancerogennego, z uwagi napowstawanie przeciwciał do heterogennego ludzkiego białka.

Test in vitro Ouchterlony’ego i model in vivo PCA u świnek morskich nie wykazał dowodów na nowo powstające w Berinert determinanty antygenowe będące skutkiem pasteryzacji.

Badania zakrzepowości In-vivo przeprowadzono na królikach z zastosowaniem dawek produktuleczniczego Berinert do 800 j.m./kg. Zastosowaniu produktu leczniczego Berinert we wstrzyknięciachdożylnych, w dawkach do 800 j.m./kg nie towarzyszyło żadne ryzyko zakrzepicy.

Badania miejscowej tolerancji przeprowadzane na królikach wykazały dobrą tolerancję kliniczną, miejscową i histologiczną po podaniu dożylnym, podskórnym, dotętniczym oraz domięśniowym.

6. DANE FARMACEUTYCZNE

6.1 Wykaz substancji pomocniczych

Proszek: Glicyna Sodu chlorek Sodu cytrynian

Rozpuszczalnik: Woda do wstrzykiwań

6.2 Niezgodności farmaceutyczne

Nie mieszać produktu leczniczego z innymi produktami leczniczymi, ponieważ nie wykonywanobadań dotyczących zgodności.

6.3 Okres ważności

36 miesięcy

Po rekonstytucji stabilność fizyko-chemiczna Berinert 500 jest zachowana przez 48 godzinw temperaturze pokojowej (maks. 30ºC). Dla Berinert 1500, stablinośc fizyko-chemiczna jestzachowana przez 48 godzin w temperaturze pokojowej (maks. 25 °C). Z mikrobiologicznego punktuwidzenia oraz z uwagi na to, że Berinert nie zawiera środków konserwujących, produkt porekonstytucji powinien być zużyty natychmiast. Jeżeli produkt nie został natychmiast podany, czasprzechowywania w temperaturze pokojowej nie może przekroczyć 8 godzin. Produkt leczniczy porekonstytucji powinien być przechowywany wyłącznie w fiolce.

6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

Nie przechowywać w temperaturze powyżej 30 °C.

6

Nie zamrażać.

Przechowywać fiolkę w opakowaniu zewnętrznym w celu ochrony przed światłem. Warunki przechowywania produktu leczniczego po rekonstytucji, patrz punkt 6.3.

6.5 Rodzaj i zawartość opakowania Opakowanie bezpośrednie

Proszek (500j.m./1500j.m.) w fiolce ze szkła typu II, zamkniętej korkiem z gumy bromobutylowejaluminiowym kapslem i plastikowym wieczkiem typu flip-off.

Rozpuszczalnik: 10 ml (Berinert 500) lub 3 ml (Berinert 1500) odpowiednio w fiolce ze szkła typu I,zamkniętej korkiem z gumy chlorobutylowej , aluminiowym kapslem i plastikowym wieczkiem typuflip-off.

Dostępne opakowania: Opakowanie zawiera: 1 fiolka z proszkiem

1 fiolka z rozpuszczalnikiem ( Berinert 500: 10 ml, Berinert 1500: 3 ml)1 system do transferu 20/20 z filtrem

Zestaw do podawania (opakowanie wewnętrzne)

1 strzykawka jednorazowego użytku o pojemności (Berinert 500: 10 ml, Berinert 1500: 5ml), 1 zestaw do wkłucia,

2 waciki nasączone alkoholem, 1 niejałowy plaster.

Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie

6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego do stosowania

Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.

Sposób podawania

Wskazówki ogólne

- Roztwór produktu Berinert 500 powinien być bezbarwny lub przezroczysty.- Roztwór produktu Berinert 1500 powinien być bezbarwny lub przezroczysty do lekko opalizującego.

- Po filtracji/opróżnieniu fiolki (patrz poniżej) produkt leczniczy po rekonstytucji przed podaniem powinien być poddany wizualnej ocenie; należy sprawdzić czy nie pojawiły się cząstki stałe i czy nie nastąpiła zmiana zabarwienia.

- Nie stosować mętnych roztworów i takich, które zawierają osad.- Podczas rekonstytucji i opróżniania fiolki muszą być zachowane aseptyczne warunki. Należy używać strzykawkę dołączoną do produktu.

Rekonstytucja

Doprowadzić rozpuszczalnik do temperatury pokojowej. Zdjąć z fiolek zawierających proszeki rozpuszczalnik plastikowe wieczka i przemyć korki w miejscach wkłucia aseptycznym roztworem.Po wyschnięciu otworzyć zestaw zawierający Mix2Vial.

1. Otworzyć opakowanie zawierające Mix2Vial poprzezusunięcie wieczka. Nie wyjmować Mix2Vial z blistra.

1

7

2. Umieścić fiolkę z rozpuszczalnikiem na równej, czystejpowierzchni i mocno przytrzymać. Nie wyjmując z blistrazestawu Mix2Vial nałożyć jego niebieską końcówkę z ostrzemna korek fiolki rozpuszczalnika i naciskając pionowo w dółprzebić korek fiolki rozpuszczalnika.

2

3. Przytrzymując krawędź zestawu Mix2Vial ostrożnie zdjąćblister pociągając go pionowo do góry. Należy zwrócić uwagęaby zdjąć jedynie blister a nie cały zestaw Mix2Vial.

3

4. Umieścić fiolkę z proszkiem na równej i twardej powierzchni.Odwrócić do góry dnem fiolkę z rozpuszczalnikiemi dołączonym do niej zestawem Mix2Vial i wbić w korek fiolkiz proszkiem, ruchem pionowo w dół, ostrze przezroczystegokońca. Rozpuszczalnik samoczynnie zostanie przeniesiony dofiolki z proszkiem.

4

5. Jedną ręką chwycić część zestawu Mix2Vial w fiolcezawierającej obecnie roztwór, drugą zaś ręką przytrzymać częśćłącznika od strony fiolki po rozpuszczalniku i ostrożnieodkręcając oddzielić od siebie obie części łącznika. Usunąćfiolkę po rozpuszczalniku z przyczepionym do niej niebieskimkońcem zestawu Mix2Vial.

5

6. Fiolkę z doczepionym przezroczystym końcem zestawuMix2Vial, zawierającą roztwór, łagodnie mieszać ruchemwirowym do całkowitego rozpuszczenia leku. Nie wstrząsać.

6

7. Nabrać powietrza do pustej, jałowej strzykawki. Stosowaćstrzykawkę dołączoną do produktu. Trzymając fiolkęz produktem leczniczym pionowo korkiem do góry, przyłączyćstrzykawkę do połączenia Luer Lock zestawu Mix2Vial.Wstrzyknąć powietrze do fiolki z produktem.

7

Pobieranie i sposób podawania

8

8. Przytrzymując tłok strzykawki odwrócić fiolkę wraz zestrzykawką do góry dnem i nabrać roztwór do strzykawki,powoli odciągając tłok.

8

9. Po napełnieniu strzykawki roztworem, mocno uchwycićcylinder strzykawki (utrzymując strzykawkę tłokiem do dołu)odłączyć od niej przezroczysty koniec zestawu Mix2Vial.

9

7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA

DOPUSZCZENIE DO OBROTU

CSL Behring GmbHEmil-von-Behring-Strasse 7635041 Marburg Niemcy

8. NUMER (-Y) POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

500 j.m. - pozwolenie nr: 15705 1500 j.m. - pozwolenie nr: 22352

9. DATA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU / DATA

PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA

500 j.m. - Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 17.06.2009 r.1500 j.m. - Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu:18.03.2015

10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU

CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO

06.01.2019

9