CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

Sertralina Krka, 50 mg, tabletki powlekaneSertralina Krka, 100 mg, tabletki powlekane

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

50 mg, tabletki powlekane:

Każda tabletka powlekana zawiera 50 mg sertraliny (Sertralinum), w postaci sertraliny chlorowodorku.

100 mg, tabletki powlekane:

Każda tabletka powlekana zawiera 100 mg sertraliny (Sertralinum), w postaci sertraliny chlorowodorku.

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Tabletka powlekana.

50 mg, tabletki powlekane:

Białe, owalne, lekko obustronnie wypukłe tabletki powlekane, z linią podziału po jednej stronie orazznakiem S3 po drugiej stronie. Tabletkę można podzielić na równe dawki.100 mg, tabletki powlekane:

Białe, okrągłe tabletki powlekane, z linią podziału po jednej stronie. Tabletkę można podzielić na równe dawki.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1 Wskazania do stosowania

Sertralina jest wskazana w leczeniu:

Epizodów dużej depresji. Zapobieganiu nawrotom epizodów dużej depresji.Lęku napadowego z towarzyszącą (lub nie) agorafobią.

Zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych (ZO-K) u dorosłych oraz dzieci i młodzieży w wieku 6-17 lat.Zespołu lęku społecznego.

Zespołu stresu pourazowego (ang. post-traumatic stress disorder, PTSD).

4.2 Dawkowanie i sposób podawania

Dawkowanie

Początek leczenia

Depresja i ZO-K

Leczenie należy rozpocząć od dawki 50 mg na dobę.

Lęk napadowy, PTSD i zespół lęku społecznego

Leczenie należy rozpocząć od dawki 25 mg na dobę. Po upływie jednego tygodnia dawkę należyzwiększyć do 50 mg raz na dobę. Wykazano, że ten schemat dawkowania powoduje zmniejszenie

częstości działań niepożądanych charakterystycznych dla początkowej fazy leczenia zespołu lęku napadowego.

Zwiększanie dawki

Depresja, ZO-K, zespół lęku napadowego, zespół lęku społecznego i PTSD

Pacjenci nie reagujący na dawkę 50 mg, mogą wymagać jej zwiększenia. Zmian dawkowania należydokonywać w odstępach co najmniej jednego tygodnia, każdorazowo o 50 mg, aż do osiągnięciadawki maksymalnej 200 mg na dobę. Ze względu na okres półtrwania sertraliny w fazie eliminacji,który wynosi 24 godziny, dawkowania nie należy zmieniać częściej niż raz na tydzień.

Początek działania terapeutycznego może nastąpić w ciągu 7 dni. Aby osiągnąć efekt terapeutyczny, zwłaszcza w leczeniu pacjentów z ZO-K, niezbędny jest jednak dłuższy okres leczenia.

Leczenie podtrzymujące

Podczas długotrwałego leczenia podtrzymującego dawkowanie powinno być utrzymane na poziomie najmniejszej skutecznej dawki, a następnie dostosowane zależnie od odpowiedzi pacjenta na leczenie.

Depresja

Długotrwałe leczenie może być również konieczne w celu zapobiegania nawrotom epizodów dużejdepresji. W większości przypadków dawka zalecana przy zapobieganiu nawrotom epizodów depresjijest taka sama, jak dawka stosowana w leczeniu bieżącego epizodu. Pacjentów z depresją należyleczyć wystarczająco długo, przez okres co najmniej 6 miesięcy, aby upewnić się, że objawy chorobyustąpiły.

Lęk napadowy i ZO-K

W przypadku lęku napadowego i ZO-K należy regularnie oceniać potrzebę kontynuowania leczenia, ponieważ w tych zaburzeniach zdolność zapobiegania nawrotom nie została udowodniona.

Pacjenci w podeszłym wieku

U pacjentów w podeszłym wieku produkt leczniczy należy stosować ostrożnie, ponieważ może u nichwystępować zwiększone ryzyko hiponatremii (patrz punkt 4.4).

Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby

U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby sertralinę należy stosować ostrożnie. Należy stosowaćmniejsze dawki produktu leczniczego lub zmniejszyć częstość jego podawania (patrz punkt 4.4).Ponieważ brak danych klinicznych, sertraliny nie należy stosować u pacjentów z ciężkimizaburzeniami czynności wątroby (patrz punkt 4.4).

Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek

U pacjentów z niewydolnością nerek dostosowanie dawki nie jest wymagane (patrz punkt 4.4).

Dzieci i młodzież

Stosowanie u dzieci i młodzieży z zaburzeniami obsesyjno-kompulsyjnymiWiek 13-17 lat: dawka początkowa 50 mg raz na dobę.

Wiek 6-12 lat: dawka początkowa 25 mg raz na dobę. Po upływie jednego tygodnia dawkę można zwiększyć do 50 mg raz na dobę.

Gdy brak spodziewanej reakcji na leczenie, dawkowanie można dalej zwiększać o 50 mg/dobę, wzależności od potrzeb, w ciągu kilku tygodni. Maksymalna dawka dobowa to 200 mg. Przyzwiększaniu dawki powyżej 50 mg należy wziąć pod uwagę fakt, iż dzieci mają zwykle mniejszą masęciała niż dorośli. Nie należy zmieniać dawkowania częściej niż raz na tydzień.

Nie wykazano skuteczności stosowania sertraliny w przypadkach dużej depresji u dzieci.

Brak danych dotyczących stosowania sertraliny u dzieci w wieku poniżej 6 lat (patrz także punkt 4.4).

Sposób podawania

Sertralinę należy podawać raz na dobę, rano lub wieczorem.

Tabletki można przyjmować z posiłkiem lub niezależnie od posiłków.

Objawy odstawienia po przerwaniu leczenia sertraliną

Należy unikać nagłego przerwania leczenia. Przy odstawianiu leczenia sertraliną, dawkę należystopniowo zmniejszać przez okres co najmniej jednego do dwóch tygodni, aby zmniejszyć ryzykowystąpienia objawów odstawienia (patrz punkty 4.4 i 4.8). Jeśli po zmniejszeniu dawki bądźzakończeniu leczenia wystąpią objawy, których pacjent nie toleruje, należy rozważyć ponownewdrożenie uprzednio stosowanego dawkowania. Następnie lekarz prowadzący może zalecić bardziejstopniowe zmniejszenie dawki.

4.3 Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.

Przeciwwskazane jest jednoczesne stosowanie sertraliny z nieodwracalnymi inhibitoramimonoaminooksydazy (MAO) z uwagi na ryzyko zespołu serotoninowego, którego objawy obejmują:pobudzenie, drżenie oraz hipertermię. Nie należy rozpoczynać stosowania sertraliny w ciągu conajmniej 14 dni od zakończenia leczenia nieodwracalnym inhibitorem MAO. Sertralinę należyodstawić na co najmniej 7 dni przed rozpoczęciem leczenia nieodwracalnym inhibitorem MAO (patrzpunkt 4.5).

Jednoczesne przyjmowanie pimozydu jest przeciwwskazane (patrz punkt 4.5).

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Zespół serotoninowy (ang. Serotonin Syndrome, SS) lub złośliwy zespół neuroleptyczny (ang.

Neuroleptic Malignant Syndrome, NMS)

U pacjentów leczonych produktami z grupy SSRI, włącznie z sertraliną, odnotowano rozwójpotencjalnie zagrażających życiu objawów zespołu serotoninowego lub złośliwego zespołuneuroleptycznego. Ryzyko było większe, gdy jednocześnie stosowano inne leki serotoninergiczne (wtym inne serotoninergiczne leki przeciwdepresyjne, pochodne amfetaminy, tryptany) z lekami, którewpływają na metabolizm serotoniny (w tym inhibitory MAO, np. błękit metylenowy), lekamiprzeciwpsychotycznymi i innymi antagonistami dopaminy oraz z opioidami. Pacjenta należyobserwować pod kątem wystąpienia objawów zespołu serotoninowego lub złośliwego zespołuneuroleptycznego (patrz punkt 4.3).

Zmiana leczenia z selektywnych inhibitorów zwrotnego wychwytu serotoniny (SSRI), leków

przeciwdepresyjnych lub przeciwobsesyjnych na sertralinę

Istnieją jedynie ograniczone doświadczenia z badań kontrolowanych dotyczące optymalnegomomentu zmiany terapii lekami z grupy SSRI, lekami przeciwdepresyjnymi i przeciwobsesyjnymi nasertralinę. Podczas takiej zmiany należy zachować ostrożność i rozsądną ocenę medyczną, szczególniew przypadku zmiany z leków długo działających, takich jak fluoksetyna.

Inne leki serotoninergiczne, np. tryptofan, fenfluramina i agoniści 5-HT

Jednoczesne podawanie sertraliny z innymi lekami nasilającymi działanie neuroprzekaźnictwaserotoninergicznego (np. pochodnymi amfetaminy, tryptofanem, fenfluraminą czy lekami z grupyagonistów 5-HT) bądź lekami ziołowymi zawierającymi dziurawiec (Hypericum perforatum), wymagaostrożności. W miarę możliwości należy unikać jednoczesnego stosowania tych leków z sertraliną zewzględu na możliwość interakcji farmakodynamicznych.

Wydłużenie odstępu QTc/częstoskurcz komorowy typu torsade de pointes (TdP)

Po wprowadzeniu sertraliny do obrotu zgłaszano przypadki wydłużenia odstępu QTc orazczęstoskurczu komorowego typu TdP.Większość zgłoszeń dotyczyła pacjentów z innymi czynnikamiryzyka wydłużenia odstępu QTc/częstoskurczu typu TdP. Wpływ na wydłużenie odstępu QTc zostałpotwierdzony w szczegółowym badaniu dotyczacym QTc z udziałem zdrowych ochotników.Wykazano statystycznie znamienny pozytywny związek między ekspozycją a reakcją na ten lek.Dlatego sertralinę należy stosować ostrożnie u pacjentów z dodatkowymi czynnikami ryzykasprzyjającymi wydłużeniu odstępu QTc, takimi jak: choroby serca, hipokaliemia lub hipomagnezemia,dodatni wywiad rodzinny w kierunku wydłużenia odstępu QTc, rzadkoskurcz i jednoczesnestosowanie leków powodujących wydłużenie odstępu QTc (patrz punkty 4.5 i 5.1).

Wystąpienie hipomani lub manii

Objawy manii lub hipomanii obserwowano u niewielkiego odsetka pacjentów leczonychdopuszczonymi do obrotu lekami przeciwdepresyjnymi i przeciwobsesyjnymi, w tym sertraliną. Ztego względu należy zachować ostrożność stosując sertralinę w leczeniu pacjentów z manią/hipomaniąw wywiadzie. Konieczna jest ścisła obserwacja lekarska. Sertralinę należy odstawić, jeżeli pacjentwchodzi w fazę maniakalną.

Schizofrenia

U pacjentów ze schizofrenią może wystąpić nasilenie objawów psychotycznych.

Napady padaczkowe

U pacjentów leczonych sertraliną mogą wystąpić napady padaczkowe: należy unikać stosowaniasertraliny u pacjentów z niestabilną padaczką; pacjenci z padaczką kontrolowaną wymagają ścisłegomonitorowania. Sertralinę należy odstawić u każdego pacjenta, u którego wystąpią napadypadaczkowe.

Samobójstwo, myśli samobójcze lub pogorszenie objawów klinicznych

Depresja jest związana ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia myśli samobójczych, samookaleczeniaoraz samobójstwa. Ryzyko to utrzymuje się do czasu uzyskania znaczącej poprawy. Ponieważpoprawa może nie nastąpić w ciągu kilku pierwszych tygodni leczenia lub dłużej, pacjentów należypoddać ścisłej obserwacji do czasu wystąpienia poprawy. Z doświadczeń klinicznych wynika, żeryzyko samobójstwa może zwiększyć się we wczesnym etapie powrotu do zdrowia.

Inne zaburzenia psychiczne, w których przepisywana jest sertralina, mogą być również związane zezwiększonym ryzykiem wystąpienia zachowań samobójczych. Ponadto, zaburzenia te mogąwspółistnieć z dużą depresją. W związku z tym u pacjentów leczonych z powodu innych zaburzeńpsychicznych należy podjąć takie same środki ostrożności, jak u pacjentów z dużą depresją.

Pacjenci z zachowaniami samobójczymi w wywiadzie lub pacjenci przejawiający przed rozpoczęciemleczenia znacznego stopnia skłonności samobójcze, należą do grupy zwiększonego ryzyka wystąpieniamyśli samobójczych lub prób samobójczych i należy ich poddać ścisłej obserwacji w trakcie leczenia.Metaanaliza kontrolowanych placebo badań klinicznych nad lekami przeciwdepresyjnymi,stosowanymi u dorosłych pacjentów z zaburzeniami psychicznymi, wykazała zwiększone (wporównaniu z placebo) ryzyko zachowań samobójczych u pacjentów w wieku poniżej 25 lat,stosujących leki przeciwdepresyjne.

W trakcie leczenia, zwłaszcza na początku terapii i w przypadku zmiany dawki, należy ściśleobserwować pacjentów, szczególnie z grupy podwyższonego ryzyka. Pacjentów (oraz ich opiekunów)należy uprzedzić o konieczności zwrócenia uwagi na każdy objaw klinicznego nasilenia choroby,wystąpienie zachowań lub myśli samobójczych oraz nietypowych zmian w zachowaniu, a w razie ichwystąpienia, o konieczności niezwłocznego zwrócenia się do lekarza.

Dzieci i młodzież

Sertraliny nie należy stosować w leczeniu dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat z wyjątkiempacjentów z zaburzeniami obsesyjno-kompulsyjnymi w wieku 6-17 lat. W czasie badań klinicznychzachowania samobójcze (myśli i próby samobójcze) oraz wrogość (szczególnie agresja, zachowaniabuntownicze i przejawy gniewu) obserwowano częściej u dzieci i młodzieży leczonych lekamiprzeciwdepresyjnymi niż w grupie, w której podawano placebo. Jeśli na skutek istniejącej potrzebyklinicznej podjęta jednak zostanie decyzja o leczeniu, pacjent powinien być uważnie obserwowany,czy nie wystąpią u niego objawy samobójcze. Ponadto, dostępne są tylko ograniczone dane klinicznezwiązane z bezpieczeństwem długotrwałego stosowania sertraliny u dzieci i młodzieży, dotyczącewzrostu, dojrzewania płciowego oraz rozwoju poznawczego i rozwoju zachowania. W okresie powprowadzeniu do obrotu odnotowano kilka przypadków opóźnionego wzrostu i dojrzewania.Znaczenie kliniczne i związek przyczynowo-skutkowy nie zostały jak dotąd w pełni wyjaśnione(informacje dotyczące przedklinicznych danych na temat bezpieczeństwa znajdują się w punkcie 5.3).Lekarz musi kontrolować stan zdrowia dzieci i młodzieży leczonych długotrwale, w celu wykrycianieprawidłowości wzrostu i rozwoju.

Nieprawidłowe krwawienie lub krwotok

Istnieją doniesienia na temat nieprawidłowych krwawień podczas stosowania SSRI, w tym krwawieńskórnych (wybroczyny i plamica), oraz innych incydentów krwotocznych, tj. krwawienie z przewodupokarmowego lub krwawienie ginekologiczne, także takich, które prowadziły do zgonu. Zaleca sięzachowanie ostrożności u pacjentów przyjmujących SSRI, szczególnie w przypadku jednoczesnegostosowania leków, o których wiadomo, że wykazują niekorzystny wpływ na czynność płytek (np.antykoagulanty, nietypowe leki przeciwpsychotyczne i fenotiazyny, większość trójpierścieniowychleków przeciwdepresyjnych, kwas acetylosalicylowy i niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ)),jak również u pacjentów z zaburzeniami związanymi z krwawieniem w wywiadzie (patrz punkt 4.5).

Hiponatremia

Podczas leczenia lekami z grup SSRI lub SNRI, w tym sertraliną, może wystąpić hiponatremia. Wwielu przypadkach wydaje się, że hiponatremia jest konsekwencją zespołu niewłaściwego wydzielaniahormonu antydiuretycznego (SIADH). Opisywano przypadki zmniejszenia stężenia sodu w surowicyponiżej 110 mmol/l. Na większe ryzyko hiponatremii podczas przyjmowania leków z grup SSRI lubSNRI mogą być narażeni pacjenci w podeszłym wieku. Również pacjenci przyjmujący lekidiuretyczne lub inne, które zmniejszają objętość płynów mogą być narażeni na większe ryzyko (patrzpunkt: Stosowanie u pacjentów w podeszłym wieku). U pacjentów z objawową hiponatremią należyrozważyć odstawienie sertraliny i zastosowanie odpowiedniego postępowania medycznego. Doobjawów przedmiotowych i podmiotowych hiponatremii należą: ból głowy, trudności z koncentracją,zaburzenia pamięci, splątanie, osłabienie i zaburzenia równowagi, które mogą powodować upadki.Objawy przedmiotowe i podmiotowe związane z przypadkami o cięższym i (lub) bardziej nagłymprzebiegu obejmują omamy, omdlenia, drgawki, śpiączkę, zatrzymanie oddechu oraz zgon.

Objawy odstawienia po przerwaniu leczenia sertraliną

Objawy odstawienia występują często, zwłaszcza w przypadku gwałtownego odstawienia leku (patrzpunkt 4.8). W badaniach klinicznych prowadzonych u pacjentów leczonych sertraliną częstośćzgłaszanych reakcji odstawienia wynosiła 23% u osób odstawiających sertralinę w porównaniu z 12%u osób nadal nią leczonych.

Ryzyko objawów odstawienia może być uzależnione od wielu czynników, w tym czasu leczenia,wielkości dawki oraz szybkości zmniejszania dawkowania. Najczęściej zgłaszane objawy to: zawrotygłowy, zaburzenia czucia (w tym parestezje), zaburzenia snu (w tym bezsenność i intensywne sny),pobudzenie lub lęk, nudności i (lub) wymioty, drżenie mięśni oraz bóle głowy. Nasileniewymienionych objawów jest zwykle łagodne do umiarkowanego, jednak u niektórych pacjentów ichprzebieg może być ciężki. Zwykle występują one w ciągu pierwszych kilku dni po przerwaniuleczenia, odnotowano również bardzo rzadko przypadki tego typu u pacjentów, którzy przypadkowopominęli dawkę leku. Na ogół objawy ustępują samoistnie w ciągu dwóch tygodni, ale u niektórychpacjentów mogą utrzymywać się dłużej (do 2-3 miesięcy, a nawet dłużej). W związku z tym, przedcałkowitym odstawieniem leku zaleca się stopniowe zmniejszanie dawki w ciągu kilku tygodni lubmiesięcy, w zależności od potrzeb pacjenta (patrz punkt 4.2).

Akatyzja (niepokój psychoruchowy)

Stosowanie sertraliny wiąże się z występowaniem akatyzji, stanu polegającego na subiektywnymodczuwaniu nieprzyjemnego lub przykrego niepokoju wraz z towarzyszącą niemożnością stania lubsiedzenia w jednym miejscu. Akatyzja najczęściej występuje w ciągu pierwszych kilku tygodnileczenia. U pacjentów, u których wystąpią te objawy, zwiększanie dawki leku może być szkodliwe.

Zaburzenia czynności wątroby

Sertralina jest w znacznym stopniu metabolizowana w wątrobie. Badania farmakokinetyczne popodaniu wielokrotnym u pacjentów z łagodną i wyrównaną postacią marskości wątroby wykazaływydłużenie okresu półtrwania w fazie eliminacji oraz około trzykrotne zwiększenie wartości AUC istężenia maksymalnego (Cmax) w porównaniu z pacjentami z prawidłową czynnością wątroby. Niezaobserwowano istotnych różnic w wiązaniu się leku z białkami osocza między tymi grupami.Podczas stosowania sertraliny u pacjentów z chorobami wątroby należy zachować ostrożność. Upacjentów z zaburzeniami czynności wątroby należy rozważyć stosowanie mniejszych daweksertraliny bądź wydłużenie odstępu między kolejnymi dawkami. Sertraliny nie należy stosować upacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby (patrz punkt 4.2).

Zaburzenia czynności nerek

Ze względu na znaczny metabolizm w wątrobie tylko nieznaczna część niezmienionej sertralinywydalana jest przez nerki. U pacjentów z lekkimi do umiarkowanych (klirens kreatyniny 30 do 60ml/min) lub umiarkowanymi do ciężkich (klirens kreatyniny 10 do 29 ml/min) zaburzeniamiczynności nerek parametry farmakokinetyczne (AUC0–24 i Cmax) po podaniu wielokrotnym nie różniłysię istotnie od oznaczanych u pacjentów z prawidłową czynnością nerek. Sertralina nie wymagakorygowania dawek w zależności od stopnia niewydolności nerek.

Stosowanie u pacjentów w podeszłym wieku

W badaniach klinicznych uczestniczyło ponad 700 pacjentów w podeszłym wieku (>65 lat). Schemat iczęstość działań niepożądanych u osób w wieku podeszłym były podobne, jak u pacjentów wmłodszym wieku.

Leki z grup SSRI lub SNRI, w tym sertralina, mogą jednak być związane z przypadkami klinicznieistotnej hiponatremii u osób w podeszłym wieku, które mogą być bardziej narażone na to zdarzenieniepożądane (patrz podpunkt Hiponatremia w punkcie 4.4).

Cukrzyca

U pacjentów z cukrzycą leczenie lekami z grupy SSRI może wpływać na kontrolę glikemii. Koniecznemoże być dostosowanie dawki insuliny i (lub) doustnych leków przeciwcukrzycowych.

Leczenie elektrowstrząsami

Nie przeprowadzono badań klinicznych określających ryzyko lub korzyści związane z jednoczesnymstosowaniem leczenia elektrowstrząsami i sertraliny.

Sok grejpfrutowy

Nie zaleca się podawania sertraliny z sokiem grejpfrutowym (patrz punkt 4.5).

Nieprawidłowości dotyczące badań przesiewowych

U pacjentów przyjmujących sertralinę opisywano przypadki fałszywie dodatnich wynikówimmunologicznych testów przesiewowych na obecność benzodiazepin w moczu. Jest to spowodowanebrakiem swoistości testów przesiewowych. Fałszywie dodatnich wyników można się spodziewaćjeszcze kilka dni po zakończeniu terapii sertraliną. Testy potwierdzające, takie jak chromatografiagazowa lub spektrometria mas pozwolą odróżnić sertralinę od benzodiazepin.

Jaskra z zamkniętym kątem przesączania

Produkty lecznicze z grupy SSRI, w tym sertralina, mogą wpływać na wielkość źrenicy, czegoefektem jest jej rozszerzenie. Rozszerzenie źrenicy może powodować zwężenie kąta oka, w wynikuczego następuje zwiększenie ciśnienia wewnątrzgałkowego oraz rozwój jaskry z zamkniętym kątem

przesączania, szczególnie u pacjentów, u których występują czynniki predysponujące. Należyzachować ostrożność podczas stosowania sertraliny u pacjentów z jaskrą z zamkniętym kątemprzesączania lub z jaskrą w wywiadzie.

Zaburzenia czynności seksualnych

Selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (ang. selective serotonin reuptake inhibitors,SSRI) oraz inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny (ang. serotonin norepinephrinereuptake inhibitors, SNRI) mogą spowodować wystąpienie objawów zaburzeń czynności seksualnych(patrz punkt 4.8). Zgłaszano przypadki długotrwałych zaburzeń czynności seksualnych, w którychobjawy utrzymywały się pomimo przerwania stosowania SSRI i (lub) SNRI.

Sód

Produkt leczniczy zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na dawkę, to znaczy produkt uznaje się za „wolny od sodu”.

4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Przeciwwskazane

Inhibitory monoaminooksydazy (MAO) Nieodwracalne inhibitory MAO (np. selegilina)

Sertraliny nie należy stosować w skojarzeniu z lekami z grupy nieodwracalnych inhibitorów MAO,np. selegiliną. Nie należy rozpoczynać stosowania sertraliny przez co najmniej 14 dni od zakończenialeczenia nieodwracalnym inhibitorem MAO. Sertralinę należy odstawić na co najmniej 7 dni przedrozpoczęciem leczenia nieodwracalnym inhibitorem MAO (patrz punkt 4.3).

Odwracalny, selektywny inhibitor MAO-A (moklobemid)

Ze względu na ryzyko zespołu serotoninowego nie powinno się stosować sertraliny w skojarzeniu zodwracalnym i selektywnym inhibitorem MAO, np. moklobemidem. Po zakończeniu leczeniaodwracalnym inhibitorem MAO, a przed rozpoczęciem stosowania sertraliny, można zastosowaćokres odstawiania krótszy niż 14 dni. Zaleca się odstawienie sertraliny na co najmniej 7 dni przedrozpoczęciem leczenia odwracalnym inhibitorem MAO (patrz punkt 4.3).

Odwracalny, nieselektywny inhibitor MAO (linezolid)

Antybiotyk linezolid jest słabym, odwracalnym i nieselektywnym inhibitorem MAO, którego nienależy stosować u pacjentów leczonych sertraliną (patrz punkt 4.3).

Donoszono o ciężkich działaniach niepożądanych u pacjentów, u których zakończono leczenieinhibitorem MAO (np. błękitem metylenowym) tuż przed rozpoczęciem podawania sertraliny lub uktórych sertralinę odstawiono tuż przed wdrożeniem leczenia inhibitorem MAO. Reakcje teobejmowały drżenie mięśniowe, mioklonie, obfite poty, nudności, wymioty, nagłe zaczerwienienieskóry, zawroty głowy i hipertermię z cechami przypominającymi złośliwy zespół neuroleptyczny,drgawki oraz zgon.

Pimozyd

W badaniu z pojedynczą małą dawką pimozydu (2 mg) stosowanego jednocześnie z sertralinąstwierdzono zwiększone stężenie pimozydu o ok. 35%. Zwiększenie stężenia nie wiązało się jednak zezmianami w zapisie EKG. Mechanizm tej interakcji nie jest znany, jednak z uwagi na wąski indeksterapeutyczny pimozydu, równoczesne stosowanie sertraliny i pimozydu jest przeciwwskazane (patrzpunkt 4.3).

Jednoczesne stosowanie z sertraliną nie jest zalecane

Leki działające hamująco na OUN, alkohol

Podawanie sertraliny w dawce 200 mg na dobę osobom zdrowym nie nasilało działania alkoholu,karbamazepiny, haloperydolu ani fenytoiny na funkcje poznawcze i sprawność psychomotoryczną uosób zdrowych. Nie zaleca się jednak picia alkoholu podczas stosowania sertraliny.

Inne leki serotoninergiczne Patrz punkt 4.4.

Zaleca się również zachowanie ostrożności podczas stosowania fentanylu (stosowany w znieczuleniuogólnym lub w przewlekłym bólu), innych leków serotoninergicznych (w tym innychserotoninergicznych leków przeciwdepresyjnych, pochodnych amfetaminy, tryptanów) oraz innychopioidów.

Specjalne środki ostrożności

Leki wydłużające odstęp QT

Ryzyko wydłużenia odstępu QTc i (lub) wystąpienia arytmii komorowej (np. torsade de pointes) możesię zwiększać w razie jednoczesnego stosowania innych leków wydłużających odstęp QTc (np.niektórych leków przeciwpsychotycznych i antybiotyków) (patrz punkty 4.4 i 4.5).

Lit

W badaniach kontrolowanych placebo przeprowadzonych u zdrowych ochotników wykazano, żerównoczesne stosowanie sertraliny i litu nie powodowało istotnych zmian farmakokinetyki litu, lecznasilało drżenia (w porównaniu do grupy otrzymującej placebo), co sugeruje możliwość interakcjifarmakodynamicznych. Podczas jednoczesnego podawania sertraliny i litu zaleca się odpowiedniemonitorowanie pacjentów.

Fenytoina

Badanie kontrolowane placebo przeprowadzone u zdrowych ochotników wykazało, że długotrwałestosowanie sertraliny w dawce 200 mg na dobę nie wywołuje klinicznie istotnego hamowaniametabolizmu fenytoiny. Ponieważ jednak pojawiają się doniesienia o przypadkach dużej ekspozycji nafenytoinę w organizmie pacjentów stosujących sertralinę, na początku leczenia sertraliną zaleca sięmonitorowanie osoczowego stężenia fenytoiny w celu właściwego dostosowania dawkowania.Jednoczesne stosowanie fenytoiny może ponadto powodować zmniejszenie stężenia sertraliny wosoczu. Nie można wykluczyć, że inne induktory CYP3A4, np. fenobarbital, karbamazepina, zieledziurawca, ryfampicyna mogą zmniejszać stężenie sertraliny w osoczu.

Tryptany

Po wprowadzeniu leku do obrotu odnotowywano rzadko przypadki osłabienia, nadmiernej odpowiedziruchowej, braku koordynacji, dezorientacji, lęku i pobudzenia podczas jednoczesnego stosowaniasertraliny i sumatryptanu. Objawy zespołu serotoninowego mogą również występować pozastosowaniu innych leków z tej samej grupy (tryptanów). Jeżeli jednoczesne stosowanie sertraliny itryptanów jest uzasadnione z klinicznego punktu widzenia, zaleca się odpowiednie monitorowaniestanu pacjenta (patrz punkt 4.4).

Warfaryna

Jednoczesne przyjmowanie sertraliny (w dawce 200 mg na dobę) i warfaryny powodowało niewielkie,lecz statystycznie istotne wydłużenie czasu protrombinowego, co może w rzadkich przypadkachprowadzić do zmian wartości INR.

W związku z tym należy uważnie kontrolować czas protrombinowy na początku terapii sertraliną oraz po jej zakończeniu.

Interakcje z innymi lekami, digoksyną, atenololem, cymetydyną

Jednoczesne podawanie cymetydyny powodowało istotne obniżenie klirensu sertraliny. Znaczeniekliniczne tych zmian nie jest znane. Sertralina nie wykazywała wpływu na działanie atenololublokującego receptory beta-adrenergiczne. Nie zaobserwowano interakcji między sertraliną (w dawce200 mg na dobę) a digoksyną.

Leki wpływające na czynność płytek

Ryzyko krwawień może zwiększać się podczas podawania leków mających wpływ na czynność płytek(np. NLPZ, kwas acetylosalicylowy i tyklopidyna) bądź innych leków, które mogą zwiększać ryzykokrwawień, równocześnie z lekami z grupy SSRI (w tym sertraliną) (patrz punkt 4.4).

Substancje blokujące przewodnictwo nerwowo-mięśniowe

Leki z grupy SSRI mogą zmniejszać aktywność cholinoesterazy w osoczu, co przedłuża blokowanieprzewodnictwa nerwowo-mięśniowego wywierane przez miwakurium lub inne tak działającesubstancje.

Leki metabolizowane przez cytochrom P450

Sertralina może działać jak łagodny do umiarkowanego inhibitor cytochromu CYP 2D6. Długotrwałepodawanie sertraliny w dawce 50 mg na dobę spowodowało umiarkowane zwiększenie (średnio o 23-37%) stężenia dezypraminy (markera aktywności izoenzymu CYP 2D6) w osoczu w staniestacjonarnym. Mogą ponadto wystąpić istotne klinicznie interakcje z innymi substratami cytochromuCYP 2D6 o wąskim indeksie terapeutycznym, np. lekami antyarytmicznymi klasy 1C (takimi jakpropafenon i flekainid), trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi i typowymi lekamiprzeciwpsychotycznymi, zwłaszcza w przypadku większych dawek sertraliny.

Sertralina nie hamuje w stopniu klinicznie istotnym aktywności CYP 3A4, CYP 2C9, CYP 2C19 aniCYP 1A2. Zostało to potwierdzone w badaniach interakcji in vivo z substratami CYP 3A4(endogennym kortyzolem, karbamazepiną, terfenadyną, alprazolamem), substratem CYP 2C19(diazepamem) oraz substratami CYP 2C9 (tolbutamidem, glibenklamidem i fenytoiną). Badania invitro wskazują, że sertralina nie wywiera żadnego wpływu bądź tylko nieznacznie hamuje aktywnośćCYP 1A2.

Spożywanie trzech szklanek soku grejpfrutowego na dobę prowadziło do zwiększenia stężeniasertraliny w osoczu o około 100% w badaniu ośmiu zdrowych Japończyków, prowadzonym wukładzie naprzemiennym. Należy unikać spożywania soku grejpfrutowego podczas leczenia sertraliną(patrz punkt 4.4).

W oparciu o badania interakcji z sokiem grejpfrutowym nie można wykluczyć, iż jednoczesneprzyjmowanie sertraliny z silnymi inhibitorami CYP3A4, np. inhibitorami proteazy, ketokonazolem,itrakonazolem, pozakonazolem, worykonazolem, klarytromycyną, telitromycyną i nefazodonemmogłoby powodować jeszcze większe narażenie na sertralinę. Dotyczy to również umiarkowanychinhibitorów CYP3A4, np. aprepiant, erytromycyna, flukonazol, werapamil i diltiazem. Należy unikaćstosowania silnych inhibitorów CYP3A4 w czasie leczenia sertraliną.

Stężenie sertraliny w osoczu jest zwiększone o około 50% u osób, u których metabolizm z udziałemCYP2C19 przebiega wolno w porównaniu z osobami z szybkim metabolizmem (patrz punkt 5.2). Niemożna wykluczyć występowania interakcji z silnymi inhibitorami CYP2C19, np. omeprazolem,lanzoprazolem, pantoprazolem, rabeprazolem, fluoksetną, fluwoksaminą.

4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Ciąża

Nie są dostępne odpowiednio kontrolowane badania dotyczące stosowania sertraliny u kobiet w ciąży.Jednak analiza znacznej ilości zgromadzonych danych nie wskazuje, aby sertralina wywoływała wadywrodzone. Badania na zwierzętach wykazały wpływ leku na płodność, prawdopodobnie ze względu natoksyczne działanie farmakodynamiczne leku na matkę i (lub) bezpośredni wpływfarmakodynamiczny na płód (patrz punkt 5.3).

Zgłaszano przypadki, w których stosowanie sertraliny w okresie ciąży powodowało objawy(odpowiadające objawom odstawienia) u niektórych noworodków, których matki były leczonesertraliną. Zjawisko to obserwowano również w przypadku innych leków przeciwdepresyjnych z

grupy SSRI. Nie zaleca się stosowania sertraliny w czasie ciąży poza przypadkami, kiedy stankliniczny kobiety uzasadnia podawanie leku, a potencjalne korzyści z leczenia przeważają nadewentualnym ryzykiem.

Jeśli matka kontynuuje leczenie sertraliną w późniejszym okresie ciąży (zwłaszcza w trzecimtrymestrze), noworodek wymaga obserwacji. U noworodków, których matki przyjmują sertralinę wpóźniejszym okresie ciąży, można zaobserwować następujące objawy: niewydolność oddechową,sinicę, bezdech, napady drgawkowe, wahania temperatury ciała, trudności z przyjmowaniem pokarmu,wymioty, hipoglikemię, wzmożone napięcie mięśniowe, obniżone napięcie mięśniowe, wzmożenieodruchów, drżenia mięśniowe, skurcze mięśni, drażliwość, podsypianie, ciągły płacz, senność izaburzenia snu. Objawy te mogą wynikać z działania serotonergicznego albo być objawamiodstawienia. W większości przypadków powikłania rozwijają się natychmiast lub w krótkim czasie(mniej niż 24 godzin) po porodzie.

Wyniki badań epidemiologicznych wskazują, że stosowanie inhibitorów wychwytu zwrotnegoserotoniny (SSRI) u kobiet w ciąży, zwłaszcza w późnym jej okresie, może zwiększać ryzyko zespołuprzetrwałego nadciśnienia płucnego noworodka (ang. persistent pulmonary hypertension in thenewborn, PPHN). Obserwowane ryzyko wynosiło około 5 przypadków na 1000 ciąż. W populacjiogólnej występuje od 1 do 2 przypadków PPHN na 1000 ciąż.

Karmienie piersią

Z danych literaturowych dotyczących stężeń sertraliny w mleku matki wynika, że do mleka przenikająniewielkie ilości sertraliny i jej metabolitu N-desmetylosertraliny. U niemowląt stwierdzanozazwyczaj bardzo małe do niewykrywalnych stężenia leku w surowicy. Jedynym wyjątkiem byłoniemowlę, u którego stężenie sertraliny odpowiadało około 50% wartości stężenia oznaczonego umatki (jednak bez zauważalnego wpływu na stan zdrowia dziecka). Nie było jak dotąd doniesień owystępowaniu działań niepożądanych u niemowląt karmionych piersią przez matki przyjmującesertralinę, jednak nie można wykluczyć ryzyka wystąpienia takich działań. Nie zaleca się stosowanialeku u matek karmiących piersią, poza przypadkami, kiedy w ocenie lekarza korzyści z przyjmowanialeku przewyższają ryzyko.

Płodność

Badania na zwierzętach nie wykazały wpływu sertraliny na płodność (patrz punkt 5.3). Zgłaszanoprzypadki wskazujące, że stosowanie niektórych SSRI u ludzi ma przemijający wpływ na jakośćnasienia. Dotychczas nie zaobserwowano wpływu na płodność u ludzi.

4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Badania dotyczące farmakologii klinicznej wykazały, że sertralina nie ma wpływu na sprawnośćpsychomotoryczną. Jednak z uwagi na to, że leki psychotropowe mogą zaburzać psychiczną bądźfizyczną sprawność niezbędną do wykonywania potencjalnie niebezpiecznych czynności, np.prowadzenia pojazdów lub obsługi maszyn, należy ostrzec pacjenta przed taką możliwością.

4.8 Działania niepożądane

Najczęściej zgłaszanym działaniem niepożądanym są nudności. W leczeniu zespołu lęku społecznegou 14% mężczyzn odnotowano zaburzenia seksualne (niezdolność do ejakulacji) w porównaniu z 0% wgrupie otrzymującej placebo. Działania niepożądane zależą od dawki i często przemijają wpóźniejszym okresie leczenia.

Profil działań niepożądanych zazwyczaj stwierdzany w badaniach z podwójnie ślepą próbą i kontroląplacebo u pacjentów z ZO-K, zespołem lęku napadowego, PTSD oraz zespołem lęku społecznego byłzbliżony do profilu obserwowanego w badaniach klinicznych u pacjentów z depresją.

Tabela 1 przedstawia działania niepożądane obserwowane w okresie po wprowadzeniu leku do obrotu (ich częstość nie jest znana) oraz w badaniach klinicznych z kontrolą placebo (z udziałem łącznie 2542

pacjentów leczonych sertraliną i 2145 osób otrzymujących placebo) dotyczących depresji, ZO-K, zespołu lęku napadowego, PTSD i zespołu lęku społecznego.

Niektóre niepożądane reakcje na lek wymienione w Tabeli 1 mogą zmniejszać swoje nasilenie i częstość w miarę trwania leczenia i zazwyczaj nie wymagają odstawienia leku.

Tabela 1: Działania niepożądane

Częstość działań niepożądanych zaobserwowanych w kontrolowanych za pomocą placebo badaniachdotyczących depresji, ZO-K, zespołu lęku napadowego, PTSD i zespołu lęku społecznego. Połączona analiza idoniesienia zgłaszane w okresie po wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu.

Klasyfikacja

układów i

narządów

Bardzo

często

(≥1/10)

Często

(≥1/100 do

<1/10)

Niezbyt często

(≥1/1000 do

<1/100)

Rzadko

(≥1/10000 do

<1/1000)

Częstość

nieznana (nie

może być

określona na

podstawie

dostępnych

danych)

Zakażenia i

zarażenia

pasożytnicze

Zakażenia

górnych dróg

oddechowych,

zapalenie gardła,

nieżyt nosa

Zapalenie żołądka

i jelit, zapalenie

ucha środkowego

Zapalenie uchyłków

jelita§

Nowotwory

łagodne, złośliwe i

nieokreślone (w

tym torbiele i

polipy)

Nowotwór

Zaburzenia krwi i

układu chłonnego

Powiększenie węzłów

chłonnych,

małopłytkowość*§,

leukopenia*§

Zaburzenia układu

immunologicznego

Nadwrażliwość*,

alergia sezonowa*

Reakcje

anafilaktoidalne*

Zaburzenia

endokrynologiczne

Niedoczynność

tarczycy*

Hiperprolaktynemia*§,

nieprawidłowe

wydzielanie hormonu

antydiuretycznego*§

Zaburzenia

metabolizmu i

odżywiania

Zmniejszenie

łaknienia,

zwiększenie

łaknienia*

Hipercholesterolemia,

cukrzyca*,

hipoglikemia*,

hiperglikemia*§,

hiponatremia*§

Zaburzenia

psychiczne

Bezsenność Lęk*, depresja*,

pobudzenie*,

zmniejszenie

libido*,

nerwowość,

depersonalizacja,

koszmary senne,

bruksizm*

Myśli i (lub)

zachowania

samobójcze,

zaburzenia

psychotyczne*,

zaburzenia

myślenia, apatia,

omamy*, agresja*,

nastrój

euforyczny*,

Zaburzenia

konwersyjne*§,

dziwaczne sny*§,

uzależnienie od

leków, lunatyzm,

przedwczesny

wytrysk

Tabela 1: Działania niepożądane

Klasyfikacja

układów i

narządów

Bardzo

często

(≥1/10)

Często

(≥1/100 do

<1/10)

Niezbyt często

(≥1/1000 do

<1/100)

Rzadko

(≥1/10000 do

<1/1000)

Częstość

nieznana (nie

może być

określona na

podstawie

dostępnych

danych)

paranoja

Zaburzenia układu

nerwowego

Zawroty

głowy, bóle

głowy*,

senność

Drżenie,

zaburzenia

ruchowe (w tym

objawy

pozapiramidowe,

takie jak

hiperkineza,

hipertonia,

dystonia,

zgrzytanie

zębami lub

zaburzenia

chodu),

parestezje*,

wzmożone

napięcie mięśni*,

zaburzenia

uwagi,

zaburzenia

smaku

Niepamięć,

niedoczulica*,

mimowolne

skurcze mięśni*,

omdlenie*,

hiperkineza*,

migrena*,

drgawki*,

ułożeniowe

zawroty głowy,

zaburzenia

koordynacji,

zaburzenia mowy

Śpiączka*, akatyzja

(patrz punkt 4.4),

dyskineza,

przeczulica, skurcz

naczyń mózgowych

(w tym zespół

przejściowego

skurczu naczyń

mózgowych oraz

zespół Calla-

Fleminga)*§, niepokój

psychoruchowy*§

(patrz punkt 4.4),

zaburzenia czucia,

choreoatetoza§.

Zgłaszano również

objawy przedmiotowe

i podmiotowe

związane z zespołem

serotoninowym* lub

złośliwym zespołem

neuroleptycznym,

takie jak pobudzenie,

splątanie, obfite

pocenie się, biegunka,

gorączka,

nadciśnienie tętnicze,

sztywność mięśni i

tachykardia§.

W niektórych

przypadkach miało to

związek z

jednoczesnym

stosowaniem leków

serotoninergicznych.

Zaburzenia oka Zaburzenia

widzenia*

Rozszerzenie

źrenic*

Ubytki pola widzenia

(mroczki), jaskra,

podwójne widzenie,

światłowstręt,

Makulopatia

Tabela 1: Działania niepożądane

Klasyfikacja

układów i

narządów

Bardzo

często

(≥1/10)

Często

(≥1/100 do

<1/10)

Niezbyt często

(≥1/1000 do

<1/100)

Rzadko

(≥1/10000 do

<1/1000)

Częstość

nieznana (nie

może być

określona na

podstawie

dostępnych

danych)

krwawienie dokomory przedniejoka*§, anizokoria(nierówność źrenic)*§,nieprawidłowewidzenie§, zaburzenia wydzielania łez

Zaburzenia ucha i

błędnika

Szumy uszne* Ból ucha

Zaburzenia serca Kołatanie serca* Tachykardia*,

zaburzenia serca

Zawał mięśnia

sercowego*§,

częstoskurcz

komorowy (typu

torsade de pointes)*§

(patrz punkty 4.4, 4.5

i 5.1), bradykardia,

wydłużenie odstępu

QTc*(patrz punkty

4.4, 4.5 i 5.1)

Zaburzenia

naczyniowe

Uderzenia

gorąca*

Nieprawidłowe

krwawienia (takie

jak krwawienia z

przewodu

pokarmowego)*,

nadciśnienie

tętnicze*, nagłe

zaczerwienienie

skóry, krwiomocz*

Niedokrwienie

obwodowe

Zaburzenia układu

oddechowego,

klatki piersiowej i

śródpiersia

Ziewanie* Duszność,

krwawienie z

nosa*, skurcz

oskrzeli*

Hiperwentylacja,

śródmiąższowa

choroba płuc*§, skurcz

krtani, dysfonia, świst

krtaniowy*§,

hipowentylacja,

czkawka

Zaburzenia

żołądka i jelit

Nudności,

biegunka,

suchość w

jamie ustnej

Niestrawność,

zaparcia*, ból

brzucha*,

wymioty*,

wzdęcia

Smoliste stolce,

choroby zębów,

zapalenie

przełyku,

zapalenie języka,

Owrzodzenie ust,

zapalenie trzustki*§,

obecność świeżej

krwi w kale,

owrzodzenie języka,

Mikroskopowe

zapalenie jelita

grubego

Tabela 1: Działania niepożądane

Klasyfikacja

układów i

narządów

Bardzo

często

(≥1/10)

Często

(≥1/100 do

<1/10)

Niezbyt często

(≥1/1000 do

<1/100)

Rzadko

(≥1/10000 do

<1/1000)

Częstość

nieznana (nie

może być

określona na

podstawie

dostępnych

danych)

hemoroidy,

nadmierne

wydzielanie śliny,

dysfagia,

odbijanie,

zaburzenia języka

zapalenie jamy ustnej

Zaburzenia

wątroby i dróg

żółciowych

Zaburzenia czynności

wątroby, ciężkie

zdarzenia wątrobowe

(w tym zapalenie

wątroby, żółtaczka

oraz niewydolność

wątroby)

Zaburzenia skóry i

tkanki podskórnej

Nadmierna

potliwość,

wysypka*

Obrzęk około-

oczodołowy*,

pokrzywka*,

łysienie*, świąd,

plamica*,

zapalenie skóry,

sucha skóra,

obrzęk twarzy,

zimne poty

Rzadko zgłaszano

przypadki ciężkich

działań

niepożądanych ze

strony skóry (CDNS):

np. zespół Stevensa-

Johnsona* oraz

nekroliza naskórka*§,

reakcje skórne*§,

nadwrażliwość na

światło§, obrzęk

naczynioruchowy,

nieprawidłowa

struktura włosów,

nieprawidłowy zapach

skóry, pęcherzowe

zapalenie skóry,

wysypka grudkowa

Zaburzenia

mięśniowo-

szkieletowe i tkanki

łącznej

Bóle pleców, ból

stawów*, ból

mięśni

Choroba

zwyrodnieniowa

stawów, tiki

mięśniowe,

bolesne skurcze

mięśni*, osłabienie

mięśni

Rabdomioliza*§,

zaburzenia kości

Szczękościsk*

Zaburzenia nerek i

dróg moczowych

Częstomocz,

zaburzenia

oddawania moczu,

Opóźnienie w

oddawaniu moczu*,

skąpomocz

Tabela 1: Działania niepożądane

Klasyfikacja

układów i

narządów

Bardzo

często

(≥1/10)

Często

(≥1/100 do

<1/10)

Niezbyt często

(≥1/1000 do

<1/100)

Rzadko

(≥1/10000 do

<1/1000)

Częstość

nieznana (nie

może być

określona na

podstawie

dostępnych

danych)

zatrzymaniemoczu, nietrzymaniemoczu*, wielomocz,oddawanie moczuw nocy

Zaburzenia układu

rozrodczego i

piersi**

Niemożność

osiągnięcia

wytrysku

Nieregularne

miesiączkowa-

nie*, zaburzenia

wzwodu

Zaburzenia

czynności

seksualnych,

krwotok

miesiączkowy,

krwotok z dróg

rodnych,

zaburzenia

czynności

seksualnych u

kobiet

Mlekotok*, zanikowe

zapalenie sromu i

pochwy, wydzielina z

narządów płciowych,

zapalenie żołędzi i

napletka*§,

ginekomastia*,

bolesny wzwód prącia

(priapizm)*

Zaburzenia ogólne

i stany w miejscu

podania

Zmęczenie* Złe

samopoczucie*,

ból w klatce

piersiowej*,

astenia*,

gorączka*

Obrzęki

obwodowe*,

dreszcze,

zaburzenia chodu*,

nadmierne

pragnienie

Przepuklina,

zmniejszenie

tolerancji lekowej

Badania

diagnostyczne

Zwiększenie

masy ciała*

Zwiększenie

aktywności

aminotransferazy

alaninowej*,

zwiększenie

aktywności

aminotransferazy

asparaginianowej*,

zmniejszenie masy

ciała*

Zwiększenie stężenia

cholesterolu we krwi*,

nieprawidłowe wyniki

badań

laboratoryjnych,

nieprawidłowości w

wynikach badań

nasienia, zaburzenia

czynności płytek

krwi*§

Urazy i zatrucia Urazy

Procedury

medyczne i

chirurgiczne

Zabieg rozszerzania

naczyń

* Działania niepożądane zidentyfikowane po wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu

Tabela 1: Działania niepożądane

Klasyfikacja

układów i

narządów

Bardzo

często

(≥1/10)

Często

(≥1/100 do

<1/10)

Niezbyt często

(≥1/1000 do

<1/100)

Rzadko

(≥1/10000 do

<1/1000)

Częstość

nieznana (nie

może być

określona na

podstawie

dostępnych

danych)

§ Częstość działań niepożądanych przedstawiona na podstawie oszacowanej górnej granicy 95% przedziału ufności zzastosowaniem „Zasady 3”.

Objawy odstawienia po przerwaniu leczenia sertraliną

Odstawienie sertraliny (zwłaszcza nagłe) często wywołuje objawy odstawienia. Najczęściej zgłaszaneobjawy to: zawroty głowy, zaburzenia czucia (w tym parestezje), zaburzenia snu (w tym bezsenność iintensywne sny), pobudzenie lub lęk, nudności i (lub) wymioty, drżenie mięśni oraz bóle głowy.Zazwyczaj wymienione objawy mają nasilenie łagodne do umiarkowanego i ustępują samoistnie,jednak u niektórych pacjentów mogą być ciężkie i (lub) utrzymywać się przez dłuższy czas. Wzwiązku z tym, jeżeli leczenie sertraliną nie jest już konieczne, zaleca się stopniowe odstawianie lekupoprzez zmniejszanie dawek (patrz punkty 4.2 oraz 4.4).

Pacjenci w podeszłym wieku

Dzieci i młodzież

U ponad 600 pacjentów pediatrycznych leczonych sertraliną ogólny profil reakcji niepożądanych byłzazwyczaj zbliżony do obserwowanego w badaniach z udziałem osób dorosłych. W badaniachkontrolowanych (n=281 pacjentów leczonych sertraliną) odnotowano następujące działanianiepożądane:

Bardzo często (≥1/10): Bóle głowy (22%), bezsenność (21%), biegunka (11%) i nudności (15%).

Często (≥1/100 do <1/10): Bóle w klatce piersiowej, mania, gorączka, wymioty, jadłowstręt, labilnośćemocjonalna, agresja, pobudzenie, nerwowość, zaburzenia uwagi, zawroty głowy, hiperkinezja,migrena, senność, drżenia, zaburzenia widzenia, suchość w jamie ustnej, niestrawność, koszmarysenne, zmęczenie, nietrzymanie moczu, wysypka, trądzik, krwawienie z nosa, wzdęcia.

Niezbyt często (≥1/1000 do <1/100): Wydłużenie odcinka QT w EKG (patrz punkty 4.4, 4.5 i 5.1),próby samobójcze, drgawki, zaburzenia pozapiramidalne, parestezje, depresja, omamy, plamica,hiperwentylacja, niedokrwistość, zaburzenia czynności wątroby, podwyższony poziomaminotransferazy alaninowej, zapalenie pęcherza, opryszczka, zapalenie ucha zewnętrznego, bóleuszu, bóle oczu, rozszerzenie źrenicy, złe samopoczucie, krwiomocz, wysypka krostkowa, nieżyt nosa,urazy, zmniejszenie masy ciała, kurcze mięśni, nieprawidłowe sny, apatia, białkomocz, częstomocz,wielomocz, bóle piersi, zaburzenia miesiączkowania, łysienie, zapalenie skóry, zaburzenia skórne,nieprawidłowy zapach skóry, pokrzywka, bruksizm, uderzenia gorąca.

Częstość nieznana: nietrzymanie moczu.

Działania niepożądane związane z grupą leków

Badania epidemiologiczne, przeprowadzone głównie u pacjentów w wieku 50 lat i starszych,wykazały zwiększone ryzyko złamań kości u pacjentów przyjmujących leki z grupy SSRI i

trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych (ang. TCAs). Mechanizm prowadzący dozwiększenia tego ryzyka nie jest znany.

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działańniepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowaniaproduktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszaćwszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu MonitorowaniaNiepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych,Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych

Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309

Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl

Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

4.9 Przedawkowanie

Toksyczność

Margines bezpieczeństwa stosowania sertraliny zależy od populacji pacjentów i (lub) przyjmowaniainnych produktów leczniczych. Zaobserwowano zgony po przedawkowaniu sertraliny, samej lub wskojarzeniu z innymi produktami leczniczymi i (lub) alkoholem. W razie przedawkowania zaleca sięwięc zastosowanie intensywnego leczenia.

Objawy

Do objawów przedawkowania należą działania niepożądane zależne od serotoniny, np. senność,zaburzenia trawienne (np. nudności, wymioty), częstoskurcz, drżenie mięśni, pobudzenie i zawrotygłowy. Rzadziej opisywanym objawem była śpiączka.

Po przedawkowaniu sertraliny, zgłaszano również wydłużenie odstępu QTc lub wystąpienieczęstoskurczu komorowego typu torsade de pointes, dlatego należy monitorować zapis EKG (patrzpunkty 4.4, 4.5 i 5.1).

Postępowanie po przedawkowaniu

Brak swoistego antidotum dla sertraliny. Zaleca się następujący sposób postępowania: zapewnieniedrożności dróg oddechowych i odpowiedniej wentylacji oraz tlenoterapia, gdy jest to konieczne.Podanie węgla aktywnego, również w połączeniu ze środkiem przeczyszczającym, może być równieskuteczne, bądź skuteczniejsze, niż płukanie żołądka. Nie zaleca się prowokowania wymiotów. Zalecasię także monitorowanie czynności układu sercowo-naczyniowego (np. EKG) oraz pozostałychczynności życiowych, a także zastosowanie ogólnego leczenia objawowego i środkówwspomagających. Ze względu na dużą objętość dystrybucji sertraliny, skuteczność wymuszonejdiurezy, dializy, hemoperfuzji i transfuzji wymiennej jest wątpliwa.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1 Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna: Leki psychoanaleptyczne, selektywne inhibitory wychwytu zwrotnegoserotoniny (SSRI), kod ATC: N06AB06

Mechanizm działania

Sertralina jest silnym i swoistym inhibitorem wychwytu serotoniny (5HT) w komórkach nerwowychw badaniach in vitro, nasila działanie 5HT u zwierząt. Ma ona jedynie bardzo słaby wpływ nawychwyt zwrotny noradrenaliny i dopaminy. W dawkach leczniczych, sertralina blokuje wychwytserotoniny w płytkach krwi ludzi. W badaniach na zwierzętach nie wykazano, aby lek działał

stymulująco, sedatywnie, cholinolitycznie lub kardiotoksycznie. W kontrolowanych badaniach uzdrowych ochotników sertralina nie powodowała sedacji, ani nie wpływała na sprawnośćpsychomotoryczną. Jako selektywny inhibitor wychwytu 5HT, sertralina nie zwiększa aktywnościkatecholaminergicznej. Sertralina nie wykazuje powinowactwa do receptorów muskarynowych(cholinergicznych), serotoninowych, dopaminergicznych, adrenergicznych, histaminergicznych,GABA ani do receptorów benzodiazepinowych. Długotrwałe podawanie sertraliny zwierzętomprowadzi do zmniejszenia liczby i wrażliwości receptorów noradrenergicznych w mózgu. Podobnyefekt obserwowano podczas podawania innych leków przeciwdepresyjnych i przeciwobsesyjnych.

Nie wykazano, aby sertralina powodowała skłonność do nadużywania. W kontrolowanym za pomocąplacebo, podwójnie zaślepionym, randomizowanym badaniu porównawczym dotyczącym skłonnoścido nadużywania sertraliny, alprazolamu i d-amfetaminy u ludzi, sertralina nie powodowała dodatnichdziałań subiektywnych wskazujących na możliwość nadużywania. Z drugiej strony uczestnicy badaniaoceniali zarówno alprazolam, jak i d-amfetaminę znacznie wyżej niż placebo pod względemsatysfakcji związanej ze stosowaniem leku, euforii i możliwości nadużywania. Sertralina niepowoduje ani stymulacji, ani niepokoju, jakie są związane z d-amfetaminą, jak też nie wykazujedziałania uspokajającego i zaburzeń psychoruchowych związanych ze stosowaniem alprazolamu.Sertralina nie działa jako dodatnie wzmocnienie u małp rezus szkolonych w zakresie samodzielnegopodawania kokainy, jak też nie zastępuje ani d-amfetaminy, ani pentobarbitalu, jako bodźcadyskryminującego u małp rezus.

Skuteczność kliniczna i bezpieczeństwo stosowania

Epizody dużej depresji

Przeprowadzono badanie z udziałem pacjentów ambulatoryjnych z depresją, u których wystąpiłaodpowiedź przy końcu wstępnej, 8-tygodniowej, otwartej fazy leczenia sertraliną w dawce 50-200mg/dobę. Pacjentów tych (n=295) randomizowano do grupy kontynuującej przez 44 tygodnieprowadzone metodą podwójnie ślepej próby leczenie sertraliną w dawce 50-200 mg/dobę lub placebo.U pacjentów otrzymujących sertralinę zaobserwowano statystycznie istotną mniejszą częstośćnawrotów, niż wśród pacjentów otrzymujących placebo. Średnia dawka u osób, które ukończyłybadanie, wynosiła 70 mg/dobę. Odsetek osób reagujących na leczenie (określony jako odsetekpacjentów, u których nie doszło do nawrotu choroby) w grupach otrzymujących sertralinę i placebowyniósł, odpowiednio, 83,4% i 60,8%.

Zespół stresu pourazowego (PTSD)

Dane połączone z 3 badań dotyczących PTSD w populacji ogólnej wskazują na mniejszy odsetekodpowiedzi u mężczyzn niż u kobiet. W dwóch badaniach populacji ogólnej, w których uzyskanowyniki dodatnie, odsetek kobiet i mężczyzn reagujących na leczenie sertraliną w porównaniu zplacebo był zbliżony (odpowiednio, kobiety: 57,2% vs. 34,5%, mężczyźni: 53,9% vs. 38,2%). Liczbapacjentów, mężczyzn i kobiet, w połączonych badaniach populacji ogólnej wynosiła, odpowiednio,184 i 430, dlatego wyniki dotyczące kobiet są lepiej ugruntowane, natomiast u mężczyzn wyraźny jestwpływ innych zmiennych początkowych (większa częstość nadużywania substancji, dłuższy czastrwania, źródło urazu, itp.), które korelują ze zmniejszeniem efektu działania leku.

Elektrofizjologia serca

W szczegółowym badaniu poświęconym wyłącznie odstępowi QTc, przeprowadzonym z udziałemzdrowych ochotników po ustaleniu się stanu stacjonarnego przy ponadterapeutycznej ekspozycji nasertralinę (400 mg/dobę, co stanowi dwukrotność maksymalnej zalecanej dawki dobowej), górnagranica dwustronnego 90% przedziału ufności (ang. confidence interval, CI) dla czasowo sparowanejśredniej różnicy długości QTcF wyliczonej metodą najmniejszych kwadratów między sertraliną aplacebo (11,666 ms) była większa od ustalonego przed badaniem progu 10 ms w punkcie czasowymprzypadającym 4 godziny po podaniu badanego leku. Analiza zależności między poziomemekspozycji a odpowiedzią wykazała nieznacznie pozytywny związek między QTcF a stężeniemsertraliny w osoczu [0,036 ms/(ng/ml); p <0,0001]. W oparciu o model zależności między poziomemekspozycji a odpowiedzią stwierdzono, że wartość progowa dla klinicznie istotnego wydłużeniaodstępu QTcF (tzn. dla przewidywanego 90% CI przekraczającego 10 ms) jest co najmniej 2,6 razy

większa od przeciętnej wartości Cmax (86 ng/ml) uzyskanej po podaniu największej zalecanej dawki sertraliny (200 mg/dobę) (patrz punkty 4.4, 4.5, 4.8 i 4.9).

Dzieci i młodzież z ZO-K

Oceniano bezpieczeństwo i skuteczność stosowania sertraliny (50 do 200 mg/dobę) w leczeniu dzieci(6 do 12 lat) i młodzieży (13 do 17 lat) bez depresji, leczonych ambulatoryjnie, chorujących nazaburzenie obsesyjno-kompulsyjne (ZO-K). Po tygodniu prowadzonej metodą pojedynczo ślepejpróby fazy wstępnej, pacjentów przydzielono w sposób randomizowany do grup leczonych przezdwanaście tygodni zmienną dawką sertraliny lub placebo. Początkowa dawka u dzieci (6 do 12 lat)wynosiła 25 mg. U pacjentów przydzielonych do grupy otrzymującej sertralinę stwierdzono istotniewiększą poprawę według skali Children’s Yale-Brown Obsessive Compulsive Scale CY-BOCS (p =0,005), skali NIMH Global Obsessive Compulsive Scale (p = 0,019) i skali CGI Improvement (p =0,002) niż u tych, których przydzielono do grupy placebo. Ponadto, zaobserwowano równieżtendencję do większej poprawy w grupie leczonej sertraliną, w porównaniu do grupy otrzymującejplacebo według skali CGI Severity (p = 0,089). W skali CY-BOCs średni wynik początkowy i zmianaw stosunku do wartości początkowej w grupie placebo wynosiły, odpowiednio, 22,25 ± 6,15 i -3,4 ±0,82, natomiast w grupie otrzymującej sertralinę średni wynik początkowy i zmiana w stosunku dowartości początkowej w grupie placebo wynosiły, odpowiednio, 23,36 ± 4,56 i -6,8 ± 0,87. W analiziepost hoc osoby odpowiadające na leczenie, definiowane jako pacjenci z 25-procentowym lubwiększym obniżeniem CY-BOCs (podstawowej miary skuteczności) w okresie od rozpoczęcialeczenia do osiągnięcia zaplanowanego punktu końcowego, należeli w 53% do grupy pacjentówleczonych sertraliną, w porównaniu do 37% pacjentów leczonych placebo (p = 0,03).

Brak danych dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności długotrwałego stosowania u dzieci imłodzieży.

Dzieci i młodzież

Brak danych dotyczących stosowania u dzieci w wieku poniżej 6 lat.

5.2 Właściwości farmakokinetyczne

Wchłanianie

U ludzi po podaniu doustnym dawki od 50 do 200 mg raz na dobę przez 14 dni maksymalne stężeniesertraliny w osoczu występowało po 4,5 do 8,4 godzinach po codziennym podaniu leku. Pokarm niema istotnego wpływu na biodostępność sertraliny w postaci tabletek.

Dystrybucja

Wiązanie sertraliny z białkami osocza wynosi około 98%.

Metabolizm

Sertralina podlega intensywnemu metabolizmowi podczas pierwszego przejścia przez wątrobę.Na podstawie danych klinicznych i danych uzyskanych w warunkach in vitro można stwierdzić, żesertralina jest metabolizowana wieloma szlakami, w tym przez enzymy CYP3A4, CYP2C19 (patrzpunkt 4.5) i CYP2B6. Sertralina i jej główny metabolit, desmetylosertralina, są także substratami P-glikoproteiny w warunkach in vitro.

Eliminacja

Średni okres półtrwania sertraliny wynosi około 26 godzin (zakres 22 do 36 godzin). Zgodnie zokresem półtrwania w końcowej fazie eliminacji następuje około dwukrotna kumulacja do stężeństanu stacjonarnego, które są osiągane po jednym tygodniu podawania leku raz na dobę. Okrespółtrwania N-desmetylosertraliny pozostaje w zakresie od 62 do 104 godzin. Zarówno sertralina, jak iN-desmetylosertralina są u ludzi w znacznym stopniu metabolizowane, a powstające metabolity sąwydalane z kałem i z moczem w równych ilościach. Jedynie niewielka ilość (<0,2%) niezmienionejsertraliny jest wydalana z moczem.

Liniowość lub nieliniowość

Profil farmakokinetyczny sertraliny jest proporcjonalny do dawki w zakresie dawek 50 do 200 mg.

Farmakokinetyka w szczególnych grupach pacjentów

Dzieci i młodzież z ZO-K

Farmakokinetykę sertraliny badano w grupie 29 dzieci w wieku od 6 do 12 lat i 32 nastolatków wwieku od 13 do 17 lat. U pacjentów stopniowo zwiększano dawkę do dawki dobowej 200 mg w ciągu32 dni, albo przez podanie dawki początkowej 25 mg i jej stopniowe zwiększanie, albo przez podaniedawki początkowej 50 mg i jej stopniowe zwiększanie. Schematy podawania leku w dawce 25 i 50 mgbyły równie dobrze tolerowane. W przypadku dawki 200 mg stężenia sertraliny w osoczu w staniestacjonarnym w grupie dzieci w wieku od 6 do 12 lat były o około 35% większe niż u dzieci w wiekuod 13 do 17 lat i o 21% większe niż w grupie referencyjnej osób dorosłych. Nie stwierdzono istotnychróżnic klirensu między chłopcami a dziewczętami. Dlatego u dzieci, zwłaszcza z małą masą ciała,zaleca się stosowanie małej dawki początkowej i stopniowe zwiększanie dawki za każdym razem o 25mg. U młodzieży lek należy dawkować podobnie jak u dorosłych.

Młodzież i osoby w podeszłym wieku

Profil farmakokinetyczny leku u młodzieży i u osób w podeszłym wieku nie różni się w sposób istotnyod profilu farmakokinetycznego u osób dorosłych w wieku od 18 do 65 lat.

Zaburzenia czynności wątroby

U pacjentów z uszkodzeniem wątroby okres półtrwania sertraliny jest wydłużony, a wartość AUC wzrasta trzykrotnie (patrz punkty 4.2 i 4.4).

Zaburzenia czynności nerek

U pacjentów z niewydolnością nerek w stopniu od umiarkowanego do ciężkiego nie stwierdzano istotnej kumulacji sertraliny.

Farmakogenomika

Stężenie sertraliny w osoczu było większe o około 50% u osób wolno metabolizujących lekiz udziałem CYP2C19 w porównaniu z osobami szybko metabolizującymi. Kliniczne znaczenie tejobserwacji jest niejasne; dawkę sertraliny należy dobierać w oparciu o odpowiedź kliniczną.

5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

Dane przedkliniczne, uzyskane na podstawie konwencjonalnych badań farmakologicznychdotyczących bezpieczeństwa stosowania, toksyczności po podaniu wielokrotnym, genotoksyczności ipotencjalnego działania rakotwórczego, nie ujawniają występowania szczególnego zagrożenia dlaczłowieka. W badaniach oceniających toksyczny wpływ na reprodukcję przeprowadzonych nazwierzętach nie stwierdzono oznak teratogenności ani niekorzystnego wpływu leku na płodność umężczyzn. Zaobserwowana fetotoksyczność była prawdopodobnie związana z toksycznym działaniemleku na matkę. Do skrócenia przeżycia młodych osobników po urodzeniu i zmniejszenia ich masyciała doszło jedynie w trakcie pierwszych kilku dni po urodzeniu. Uzyskane dane wskazują na to, żewczesna umieralność poporodowa wynikała z działania leku in utero po 15. dniu ciąży. Opóźnieniarozwoju stwierdzane u młodych osobników urodzonych przez otrzymujące lek samice wynikałyprawdopodobnie z wpływu leku na samice, w związku z czym nie wiążą się z istotnie wyższymryzykiem u ludzi.

Badania na gryzoniach i innych zwierzętach nie wykazały wpływu na płodność.

Badania na młodych zwierzętach

W badaniu toksykologicznym przeprowadzonym na młodych samcach i samicach szczura sertralinępodawano doustnie w dawkach wynoszących 10, 40 lub 80 mg/kg mc./dobę w okresie od 21. do 56.dnia po narodzeniu, po którym następowała faza odstawienia leku trwająca do 196. dnia ponarodzeniu. U zwierząt przyjmujących różne dawki leku (samce - 80 mg/kg, samice ≥10 mg/kg)wystąpiło opóźnienie dojrzewania płciowego, lecz nie zaobserwowano innych oznak wpływu

sertraliny na oceniane punkty końcowe dotyczące rozmnażania u samców i samic szczura. W okresieod 21 do 56 dnia po narodzeniu zaobserwowano także odwodnienie, zabarwioną wydzielinę z nosaoraz zmniejszony średni przyrost masy ciała. Każde z tych zjawisk związanych z podawaniemsertraliny ustąpiło w którymś momencie fazy odstawienia leku. Kliniczne znaczenie tych obserwacjinie zostało ustalone.

6. DANE FARMACEUTYCZNE

6.1 Wykaz substancji pomocniczych

Rdzeń tabletki:

Wapnia wodorofosforan dwuwodnyCeluloza mikrokrystalicznaKarboksymetyloskrobia sodowa (typ A)HydroksypropylocelulozaTalk

Magnezu stearynian

Otoczka tabletki:Opadry 03H28758 white: Hypromeloza

Tytanu dwutlenek (E 171)Talk

Glikol propylenowy

6.2 Niezgodności farmaceutyczne

Nie dotyczy.

6.3 Okres ważności

Blister: 5 lat Pojemnik: 4 lata

6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

Brak szczególnych środków ostrożności dotyczących przechowywania produktu leczniczego.

6.5 Rodzaj i zawartość opakowania

Blister z folii PVC/Aluminium w pudełku tekturowym. Opakowania: 10, 14, 20, 28, 30, 50, 98 i 100 tabletek powlekanych.

Pojemnik z HDPE z zamknięciem z polipropylenu i ze środkiem pochłaniającym wilgoć, w pudełku tekturowym: 250 tabletek powlekanych.

Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego do

stosowania

Bez specjalnych wymagań.

7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE