CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

ASPICAM, 15 mg, tabletki

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

Jedna tabletka zawiera 15 mg meloksykamu (Meloxicamum).

Substancja pomocnicza o znanym działaniu: laktoza jednowodna 256,80 mg

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Tabletka

Tabletki okrągłe, obustronnie wypukłe, barwy jasnożółtej

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1. Wskazania do stosowania

Krótkotrwałe leczenie objawowe zaostrzeń choroby zwyrodnieniowej stawów.Długotrwałe leczenie objawowe reumatoidalnego zapalenia stawów. Długotrwałe leczenie objawowe zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa.

4.2. Dawkowanie i sposób podawania

Podanie doustne

U młodzieży w wieku powyżej 15 lat i osób dorosłych zwykle stosuje się:

Krótkotrwałe leczenie zaostrzeń choroby zwyrodnieniowej stawów: 7,5 mg/dobę.

W przypadku nie osiągnięcia odpowiedniego działania terapeutycznego dawkę można zwiększyć do15 mg/dobę.

Długotrwałe leczenie objawowe reumatoidalnego zapalenia stawów: 15 mg/dobę.

Długotrwałe leczenie objawowe zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa: 15 mg/dobę.

(Patrz również poniżej „Szczególne grupy pacjentów”).

W zależności od działania terapeutycznego dawkę można zmniejszyć do 7,5 mg na dobę.

NIE NALEŻY PRZEKRACZAĆ DAWKI 15 mg/dobę.

Dawkę dobową produktu Aspicam należy przyjmować w dawce pojedynczej podczas posiłku popijając wodą lub innym napojem.

W celu zminimalizowania ryzyka wystąpienia działań niepożądanych należy stosować najmniejsząskuteczną dawkę meloksykamu przez możliwie najkrótszy okres niezbędny do uzyskania działaniaterapeutycznego (patrz punkt 4.4).

Szczególne grupy pacjentów

Pacjenci w podeszłym wieku oraz pacjenci ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia działań

niepożądanych (patrz punkt 5.2)

Zalecana dawka meloksykamu dla długotrwałego leczenia reumatoidalnego zapalenia stawów lubzesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa u pacjentów w podeszłym wieku wynosi 7,5 mgna dobę. U pacjentów z podwyższonym ryzykiem wystąpienia działań niepożądanych leczenie należyrozpoczynać od dawki 7,5 mg na dobę (patrz punkt 4.4).

Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek (patrz punkt 5.2)

U pacjentów z ciężką niewydolnością nerek, którzy leczeni są dializą, dawka nie powinna przekraczać 7,5 mg na dobę.

U pacjentów z łagodnym do umiarkowanego zaburzeniem czynności nerek (klirens kreatyninywiększy niż 25 ml/min) zmniejszenie dawki nie jest konieczne. Pacjenci z ciężką niewydolnościąnerek, nieleczeni dializą – patrz punkt 4.3.

Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby (patrz punkt 5.2)

U pacjentów z łagodnym do umiarkowanego zaburzeniem czynności wątroby zmniejszenie dawki nie jest konieczne. Pacjenci z ciężkim zaburzeniem czynności wątroby – patrz punkt 4.3.

Dzieci i młodzież

Produktu leczniczego nie należy stosować u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 15 lat.

4.3. Przeciwwskazania

Produkt jest przeciwwskazany w następujących sytuacjach:  okres ciąży i karmienia piersią (patrz punkt 4.6);

 nadwrażliwość na meloksykam lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną

w punkcie 6.1, lub na inne niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ).

Produktu Aspicam nie należy podawać pacjentom, u których po przyjęciu kwasuacetylosalicylowego lub innych niesteroidowych leków przeciwzapalnych wystąpiły objawyastmy, polipy nosa, obrzęk naczynioruchowy lub pokrzywka.

 czynna lub nawracająca choroba wrzodowa żołądka i (lub) dwunastnicy; ciężka niewydolność wątroby;

 ciężka niewydolność nerek u pacjentów niedializowanych; krwawienie z przewodu pokarmowego, krwawienie z naczyń mózgowych i inne krwawienia; perforacja i krwawienie z przewodu pokarmowego związane z terapią lekami z grupy NLPZ w wywiadzie;

 ciężka niewydolność serca.

4.4. Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Wpływ na układ pokarmowy

Zapalenie błony śluzowej przełyku lub żołądka i (lub) owrzodzenie żołądka w wywiadzie wymagającałkowitego wyleczenia przed rozpoczęciem stosowania meloksykamu. U pacjentów ze schorzeniamitego typu w wywiadzie należy stale pamiętać o możliwości wystąpienia nawrotu choroby podczasleczenia meloksykamem.

Pacjenci z zaburzeniami żołądkowo-jelitowymi lub z chorobami przewodu pokarmowegow wywiadzie (np. z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego, chorobą Leśniowskiego-Crohna)powinni być monitorowani ze względu na możliwość wystąpienia zaburzeń dotyczących przewodupokarmowego, zwłaszcza krwawienia (patrz punkt 4.8).

Podobnie jak w przypadku innych niesteroidowych leków przeciwzapalnych, istnieją doniesieniao występowaniu krwawień z przewodu pokarmowego, owrzodzeń i (lub) perforacji przewodupokarmowego (w niektórych przypadkach zakończonych zgonem). Tego typu działania niepożądane

mogą wystąpić w każdym momencie leczenia meloksykamem, niezależnie od objawówostrzegawczych lub ciężkich zaburzeń przewodu pokarmowego w wywiadzie.

Krwawienie z przewodu pokarmowego lub jego owrzodzenie i (lub) perforacja mają zazwyczajcięższe następstwa u pacjentów w podeszłym wieku (patrz punkt 4.8).

U pacjentów z owrzodzeniem przewodu pokarmowego w wywiadzie (w szczególnościz komplikacjami w postaci krwotoku lub perforacji), podobnie jak u pacjentów w podeszłym wieku,ryzyko krwawienia z przewodu pokarmowego, owrzodzenia lub perforacji zwiększa się wraz zezwiększeniem dawki leku. W przypadku takich pacjentów, jak również pacjentów wymagającychrównoczesnego przyjmowania małych dawek kwasu acetylosalicylowego, bądź innych lekówzwiększających ryzyko uszkodzenia przewodu pokarmowego leczenie należy rozpocząć odnajmniejszej dostępnej dawki leku. Należy również rozważyć zastosowanie terapii łączonej z użyciemproduktów działających ochronnie w stosunku do błony śluzowej żołądka (np. mizoprostolu lubinhibitorów pompy protonowej).

Pacjenci, u których stwierdzono działanie toksyczne spowodowane lekami z grupy NLPZ (szczególniepacjenci w podeszłym wieku) powinni zgłaszać wszelkie nietypowe objawy dotyczące jamy brzusznej(ze szczególnym uwzględnieniem krwawienia z przewodu pokarmowego) zwłaszcza w trakciepoczątkowego etapu leczenia. Należy zachować ostrożność w przypadku pacjentów przyjmującychrównocześnie leki mogące zwiększyć ryzyko owrzodzenia lub krwawienia (takie jak doustnekortykosteroidy), leki przeciwzakrzepowe (takie jak warfaryna), selektywne inhibitory wychwytuzwrotnego serotoniny, bądź leki hamujące działanie płytek (takie jak kwas acetylosalicylowy).

W przypadku wystąpienia owrzodzenia przewodu pokarmowego lub krwawienia z przewodupokarmowego, podawanie produktu leczniczego należy przerwać.

Reakcje skórne

Podczas leczenia niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi, w tym oksykamami, mogą występowaćciężkie, zagrażające życiu reakcje nadwrażliwości (takie jak reakcje anafilaktyczne) oraz ciężkiereakcje skórne (niekiedy zakończone zgonem) obejmujące złuszczające zapalenie skóry, zespółStevensa-Johnsona oraz martwicę toksyczno-rozpływną naskórka. Pacjenci są narażeniw największym stopniu na wystąpienie takich reakcji w trakcie początkowego etapu leczenia– w większości przypadków podczas pierwszego miesiąca leczenia. Stosowanie meloksykamu należyzaprzestać w przypadku zauważenia wysypki skórnej, uszkodzenia błon śluzowych lub jakichkolwieksymptomów nadwrażliwości na lek oraz uważnie obserwować pacjenta.

Parametry czynności wątroby i nerek

Tak jak w przypadku większości niesteroidowych leków przeciwzapalnych czasem może wystąpićzwiększenie aktywności aminotransferaz, zwiększenie stężenia bilirubiny lub innych wskaźnikówczynności wątroby w surowicy, jak również zwiększenie stężenia kreatyniny w surowicy lub azotumocznikowego we krwi, a także nieprawidłowe wyniki innych wskaźników badań laboratoryjnych.Większość tych zaburzeń jest nieznaczna i przemijająca. W przypadku ich zwiększenia lubutrzymywania się, podawanie meloksykamu należy przerwać i zlecić wykonanie odpowiednich badań.

Zaburzenia czynności nerek

Niesteroidowe leki przeciwzapalne hamują syntezę prostaglandyn nerkowych, odpowiedzialnych zautrzymywanie perfuzji nerek u pacjentów ze zmniejszonym przepływem krwi przez nerki i objętościąkrwi krążącej. Podawanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych w takich przypadkach możeprowadzić do dekompensacji utajonej niewydolności nerek. Jednakże po przerwaniu leczeniaczynność nerek wraca do stanu wyjściowego. Ryzyko to występuje u wszystkich pacjentóww podeszłym wieku, pacjentów z zastoinową niewydolnością serca, marskością wątroby, zespołemnerczycowym, niewydolnością nerek lub nefropatią toczniową, niewydolnością wątroby jak równieżu pacjentów stosujących inhibitory ACE, antagonistów receptora angiotensyny II, sartany, lekimoczopędne lub poddawanym rozległym zabiegom chirurgicznym prowadzącym do hipowolemii.U takich pacjentów w okresie leczenia konieczne jest uważne monitorowanie diurezy i czynnościnerek.

W rzadkich przypadkach niesteroidowe leki przeciwzapalne mogą być przyczyną śródmiąższowego zapalenia nerek, kłębuszkowego zapalenia nerek, martwicy rdzenia nerek lub zespołu nerczycowego.

Zatrzymanie sodu, potasu i wody w organizmie

Podczas stosowania niesteroidowych leków przeciwzapalnych może wystąpić zatrzymanie sodu,potasu i wody oraz zaburzenie działania natriuretycznego leków moczopędnych, a w wyniku tegopogorszenie stanu pacjentów z niewydolnością serca lub nadciśnieniem tętniczym (patrz punkt 4.2i 4.3). Pacjentów z nadciśnieniem lub niewydolnością serca należy ściśle monitorować, zwłaszcza napoczątku leczenia meloksykamem. Działanie przeciwnadciśnieniowe może zostać zmniejszone (patrzpunkt 4.5).

Hiperkaliemia

Hiperkaliemia może wystąpić zwłaszcza u pacjentów z cukrzycą lub podczas leczeniatowarzyszącego, które również może mieć wpływ na zwiększenie stężenia potasu. W takichprzypadkach wskazane jest regularne monitorowanie stężenia potasu.

Wpływ na układ krążenia i naczynia mózgowe

Pacjentów z nadciśnieniem tętniczym w wywiadzie lub łagodną do umiarkowanej zastoinowąniewydolnością serca, z zatrzymaniem płynów i z obrzękami należy odpowiednio kontrolowaći wydawać właściwe zalecenia. Zatrzymanie płynów i obrzęki były zgłaszane w związku z leczeniemNLPZ.

Z badań klinicznych i danych epidemiologicznych wynika, że przyjmowanie niektórychniesteroidowych leków przeciwzapalnych (szczególnie długotrwale w dużych dawkach) jest związanez niewielkim zwiększeniem ryzyka zatorów tętnic (np. zawał serca lub udar). Dane te sąniewystarczające, aby wykluczyć takie ryzyko w przypadku przyjmowania meloksykamu.

Pacjenci z niekontrolowanym nadciśnieniem tętniczym, zastoinową niewydolnością serca, chorobąniedokrwienną serca, chorobą tętnic obwodowych lub chorobą naczyń mózgu powinni być leczenimeloksykamem bardzo rozważnie. Podobną rozwagę należy zachować przed rozpoczęciemdługotrwałego leczenia pacjentów z czynnikami ryzyka chorób układu krążenia (np. nadciśnienietętnicze, hiperlipidemia, cukrzyca, palenie tytoniu).

Pacjenci w podeszłym wieku

U pacjentów w podeszłym wieku występuje większe ryzyko wystąpienia działań niepożądanychw trakcie leczenia produktami z grupy NLPZ, w szczególności związane z krwawieniem z przewodupokarmowego lub perforacją (mogące prowadzić nawet do zgonu).

Działania niepożądane są często gorzej tolerowane przez pacjentów w podeszłym wieku, delikatnychlub osłabionych i w związku z tym wymagają szczególnej kontroli lekarskiej. Podobnie jakw przypadku innych niesteroidowych leków przeciwzapalnych szczególną ostrożność należyzachować u pacjentów w podeszłym wieku, u których czynność nerek, wątroby i serca często bywazaburzona.

Inne ostrzeżenia i środki ostrożności

W przypadku niewystarczającego działania terapeutycznego nie należy przekraczać zalecanejmaksymalnej dawki dobowej, jak również nie należy włączać do leczenia dodatkowychniesteroidowych leków przeciwzapalnych (w tym wybiórczych inhibitorów cyklooksygenazy-2).Powodować to może zwiększenie działań niepożądanych i prowadzić do działania uszkadzającego,a jednocześnie brak udowodnionych korzyści takiej terapii. Jeżeli po kilku dniach stosowaniaproduktu leczniczego nie występuje poprawa należy ponownie ocenić kliniczne korzyści leczenia.

Przyjmowanie leku w najmniejszej dawce skutecznej przez najkrótszy okres konieczny do łagodzeniaobjawów zmniejsza ryzyko działań niepożądanych (patrz punkt 4.2 oraz wpływ na przewódpokarmowy i układ krążenia).

Podobnie jak inne niesteroidowe leki przeciwzapalne meloksykam może maskować objawy istniejącejchoroby zakaźnej.

Meloksykamu nie należy stosować u dzieci w wieku poniżej 15 lat.

Substancje pomocnicze

Produkt leczniczy zawiera laktozę. Lek nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadkowystępującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złegowchłaniania glukozy-galaktozy.

4.5. Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Badania dotyczące interakcji przeprowadzono wyłącznie u dorosłych.

Interakcje farmakodynamiczne

Inne leki z grupy NLPZ, łącznie z salicylanami (kwas acetylosalicylowy ≥ 3 g/dobę)Zastosowanie jednocześnie kilku NLPZ może zwiększać ryzyko owrzodzenia i krwawienia z przewodupokarmowego ze względu na działanie synergistyczne. Nie zaleca się jednoczesnego stosowaniameloksykamu i innych NLPZ (patrz punkt 4.4).

Leki moczopędne

Leczenie niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi jest związane z ryzykiem wystąpienia ostrejniewydolności nerek, zwłaszcza u pacjentów odwodnionych. W przypadku jednoczesnego stosowaniameloksykamu z lekiem moczopędnym konieczne jest odpowiednie nawodnienie pacjenta orazkontrola czynności nerek przed rozpoczęciem leczenia (patrz punkt 4.4).

Doustne leki przeciwzakrzepowe

Istnieje zwiększone ryzyko krwawień na skutek hamowania czynności płytek krwi i uszkodzeniabłony śluzowej przewodu pokarmowego. Jednoczesne stosowanie NLPZ i doustnych lekówprzeciwzakrzepowych nie jest zalecane (patrz punkt 4.4).

Jeżeli nie można uniknąć takiego stosowania, konieczne jest staranne monitorowaniemiędzynarodowego wskaźnika znormalizowanego (ang. INR - International Normalized Ratio).

Leki trombolityczne i zmniejszające agregację płytek krwi

Istnieje zwiększone ryzyko krwawienia ze względu na hamowanie czynności płytek krwi i uszkodzenie błony śluzowej przewodu pokarmowego.

Selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI)

Istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia krwawienia z przewodu pokarmowego (patrz punkt 4.4).

Inhibitory ACE i antagoniści receptora angiotensyny II

NLPZ (w tym kwas acetylosalicylowy w dawkach ≥ 3 g/dobę) i antagoniści receptora angiotensyny IIwywierają działanie synergistyczne, polegające na zmniejszaniu przesączania kłębuszkowego.Działanie to może ulegać zwiększeniu w przypadku zaburzenia czynności nerek. U pacjentów wpodeszłym wieku i (lub) odwodnionych jednoczesne stosowanie tych leków może prowadzić do ostrejniewydolności nerek poprzez bezpośredni wpływ na przesączanie kłębuszkowe. Zalecane jestmonitorowanie czynności nerek na początku leczenia, a także systematyczne nawadnianie pacjenta.Ponadto leczenie skojarzone może zmniejszać działanie przeciwnadciśnieniowe inhibitorów ACEi antagonistów receptora angiotensyny II, prowadząc do zmniejszenia skuteczności leczenia(z powodu hamowania syntezy prostaglandyn o działaniu rozszerzającym naczynia).

Inne leki przeciwnadciśnieniowe (np. leki beta-adrenolityczne)

Może występować zmniejszenie działania przeciwnadciśnieniowego leków beta-adrenolitycznych(z powodu hamowania syntezy prostaglandyn o działaniu rozszerzającym naczynia).

Cyklosporyna

Działanie nefrotoksyczne cyklosporyny może się zwiększać pod wpływem NLPZ poprzez działanie zapośrednictwem prostaglandyn nerkowych. Podczas leczenia skojarzonego należy kontrolowaćczynność nerek. Zalecane jest staranne monitorowanie czynności nerek, zwłaszcza u pacjentóww podeszłym wieku.

Kortykosteroidy

Istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia owrzodzenia przewodu pokarmowego bądź krwawienia.

System terapeutyczny domaciczny

Opisywano zmniejszenie skuteczności systemu terapeutycznego domacicznego pod wpływem NLPZ.Zmniejszoną skuteczność systemu terapeutycznego domacicznego pod wpływem NLPZ opisywanojuż wcześniej, ale doniesienia te wymagają potwierdzenia.

Interakcje farmakokinetyczne (wpływ meloksykamu na farmakokinetykę innych leków)

Lit

Opisywano zwiększenie stężenia litu we krwi pod wpływem NLPZ (na skutek zmniejszonegowydalania litu przez nerki), które może osiągać wartości toksyczne. Nie zaleca się jednoczesnegostosowania litu i NLPZ (patrz punkt 4.4). Jeżeli takie połączenie jest konieczne, należy uważniemonitorować stężenie litu w osoczu na początku leczenia, podczas zmiany dawkowania i odstawianiameloksykamu.

Metotreksat

NLPZ mogą zmniejszać wydzielanie metotreksatu w kanalikach nerkowych, powodując zwiększeniejego stężenia w osoczu. Z tego względu nie zaleca się jednoczesnego stosowania NLPZ u pacjentówleczonych dużymi dawkami metotreksatu (> 15 mg/tydzień) (patrz punkt 4.4).

Ryzyko wystąpienia interakcji między NLPZ i metotreksatem należy uwzględnić także w przypadkupacjentów otrzymujących małe dawki metotreksatu, zwłaszcza u pacjentów z zaburzoną czynnościąnerek. W razie konieczności zastosowania leczenia skojarzonego należy monitorować liczbę krwineki czynność nerek. W przypadku, gdy zarówno metotreksat, jak i NLPZ podawane są w ciągu 3 dni, należyzachować ostrożność ze względu na możliwość zwiększenia stężenia metotreksatu w osoczui zwiększenia działania toksycznego.

Pomimo że farmakokinetyka metotreksatu (15 mg/tydzień) nie była znacząco zmieniona podwpływem skojarzonego podawania meloksykamu, to należy mieć na uwadze możliwość znacznegozwiększenia toksyczności hematologicznej metotreksatu po podaniu leków z grupy NLPZ (patrzpunkt 4.8).

Interakcje farmakokinetyczne (wpływ innych leków na farmakokinetykę meloksykamu)

Cholestyramina

Cholestyramina przyspiesza wydalanie meloksykamu poprzez przerwanie krążeniawątrobowo-jelitowego, co prowadzi do zwiększenia klirensu meloksykamu o 50% i skrócenia okresupółtrwania do 13 ± 3 godzin. Ta interakcja jest istotna klinicznie.

Nie stwierdzono klinicznie istotnych interakcji farmakokinetycznych w przypadku jednoczesnego stosowania leków zobojętniających, cymetydyny i digoksyny.

4.6. Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Płodność

Stosowanie meloksykamu może niekorzystnie wpływać na płodność u kobiet i nie jest ono zalecaneu kobiet, które planują zajście w ciążę. W przypadku kobiet, które mają trudności z zajściem w ciążę,lub które są poddawane badaniom w związku z niepłodnością, należy rozważyć zakończeniestosowania meloksykamu.

Ciąża

Hamowanie syntezy prostaglandyn może negatywnie wpływać na przebieg ciąży i (lub) rozwójzarodka/płodu. Dane pochodzące z badań epidemiologicznych wskazują na zwiększone ryzykoporonienia, występowania wad serca oraz wad przewodu pokarmowego związane ze stosowanieminhibitorów syntezy prostaglandyn we wczesnych tygodniach ciąży. Bezwzględne ryzykowystępowania wad układu sercowo-naczyniowego zwiększało się w tych badaniach z wartości <1%do wartości prawie 1,5%. Prawdopodobnie ryzyko występowania powyższych wad wrodzonychzwiększa się wraz ze stosowaniem większych dawek leku a także wraz z wydłużaniem okresu terapii.

U zwierząt dawka śmiertelna dla płodu była większa niż dawki stosowane klinicznie. U zwierząt,którym podawano inhibitory syntezy prostaglandyn w okresie organogenezy obserwowanozwiększoną częstość występowania różnych wad wrodzonych, w tym wad układusercowo-naczyniowego.

Należy unikać stosowania meloksykamu u kobiet podczas pierwszych dwóch trymestrów ciąży.

W końcowych trzech miesiącach ciąży wszystkie inhibitory syntezy prostaglandyn mogą wpływaću płodu uszkadzająco na:

 układ krążenia (nadciśnienie płucne z przedwczesnym zamknięciem przewodu tętniczego

Botalla),

 nerki (co może prowadzić do rozwoju niewydolności nerek z małowodziem).

Wszystkie inhibitory syntezy prostaglandyn podawane kobietom w trzecim trymestrze ciąży mogą: powodować wydłużenie czasu krwawienia zarówno u matek jak i u noworodków oraz działanie antyagregacyjne, nawet po zastosowaniu bardzo małych dawek leku,

 hamować kurczliwość macicy. Taki wpływ na macicę związany był ze zwiększoną częstością występowania dystocji i opóźnionego porodu u zwierząt.

W związku z tym meloksykam jest przeciwwskazany w ostatnim trymestrze ciąży.

Karmienie piersią

Niesteroidowe leki przeciwzapalne przenikają do mleka kobiet karmiących piersią, dlatego nie należyich podawać tym kobietom.

4.7. Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Nie przeprowadzono specyficznych badań dotyczących wpływu produktu leczniczego Aspicam nazdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu.Na podstawie profilu farmakodynamicznego i opisanych działań niepożądanych można wnioskować,że wpływ ten prawdopodobnie nie występuje lub jest nieistotny. Jednakże w przypadku wystąpieniazaburzeń widzenia, senności, zawrotów głowy lub innych zaburzeń dotyczących ośrodkowego układunerwowego, nie zaleca się prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn.

4.8. Działania niepożądane

a) Opis ogólny

Poniżej przedstawione zostały działania niepożądane, które mogą być związane przyczynowoz zastosowaniem meloksykamu. Częstość występowania tych działań niepożądanych oparta jest naodpowiednich danych z badań klinicznych, niezależnie od związku przyczynowego. Informacje tepochodzą z badań klinicznych z udziałem 3750 pacjentów, którzy byli leczeni meloksykamemw tabletkach lub kapsułkach, w dobowych dawkach doustnych 7,5 mg lub 15 mg przez okresdo 18 miesięcy (średni okres leczenia 127 dni).

Uwzględniono także działania niepożądane, które mogą być związane przyczynowo z podawaniemmeloksykamu i które zostały ujawnione na podstawie doniesień dotyczących stosowania leku po jegowprowadzeniu do obrotu.

Działania niepożądane zostały uszeregowane pod względem częstości występowania na następujące grupy:

Bardzo często: ≥ 1/10

Często: ≥ 1/100 do < 1/10 Niezbyt często: ≥1/1 000 do < 1/100 Rzadko: ≥ 1/10 000 do < 1/1 000

Bardzo rzadko: < 1/10 000, w tym pojedyncze przypadki.

b) Lista działań niepożądanych

Zaburzenia krwi i układu chłonnego

Często: niedokrwistość.

Niezbyt często: zaburzenia morfologii krwi: leukopenia, małopłytkowość, agranulocytoza (patrz punkt c).

Zaburzenia układu immunologicznego

Rzadko: reakcje anafilaktyczne lub anafilaktoidalne.

Zaburzenia psychiczne

Rzadko: zaburzenia nastroju, bezsenność i koszmary senne.

Zaburzenia układu nerwowego

Często: oszołomienie, ból głowy.Niezbyt często: zawroty głowy, szumy uszne, senność.Rzadko: dezorientacja.

Zaburzenia oka

Rzadko: zaburzenia widzenia, w tym nieostre widzenie.

Zaburzenia serca

Niezbyt często: kołatanie serca, niewydolność serca.

Zaburzenia naczyniowe

Niezbyt często: zwiększenie ciśnienia tętniczego krwi (patrz punkt 4.4), nagłe zaczerwienienie twarzy.

Z badań klinicznych i danych epidemiologicznych wynika, że przyjmowanie niektórych NLPZ(szczególnie długotrwale w dużych dawkach) jest związane z niewielkim zwiększeniem ryzykazatorów tętnic (np. zawał serca lub udar), patrz punkt 4.4.

W związku z leczeniem NLPZ zgłaszano występowanie obrzęków, nadciśnienia i niewydolności serca.

Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia

Rzadko: wystąpienie napadów astmy u niektórych pacjentów z nadwrażliwością na kwas acetylosalicylowy lub inne NLPZ.

Zaburzenia żołądka i jelit

Często: niestrawność, nudności i wymioty, ból brzucha, zaparcia, wzdęcia, biegunka.Niezbyt często: krwawienia z przewodu pokarmowego, choroba wrzodowa żołądka i (lub) dwunastnicy, zapalenie błony śluzowej przełyku, zapalenie błony śluzowej jamy ustnej (w tym wrzodziejące).

Rzadko: perforacja przewodu pokarmowego, zapalenie błony śluzowej żołądka, zapalenie jelita

grubego.

Choroba wrzodowa żołądka i (lub) dwunastnicy, perforacja lub krwawienie z przewodu pokarmowegomogą mieć czasami ciężki przebieg, zwłaszcza u pacjentów w podeszłym wieku (patrz punkt 4.4).Mogą wystąpić także inne działania niepożądane, jak smolisty stolec, krwawe wymioty lubzaostrzenie choroby Leśniowskiego-Crohna.

Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych

Niezbyt często: przemijające zaburzenia wskaźników czynności wątroby (np. zwiększenie aktywności

aminotransferaz lub stężenia bilirubiny). Rzadko: zapalenie wątroby.

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej

Często: świąd, wysypka. Niezbyt często: pokrzywka.

Rzadko: zespół Stevensa-Johnsona i martwica toksyczno-rozpływna naskórka, obrzęk naczynioruchowy, objawy pęcherzowe takie jak rumień wielopostaciowy, nadwrażliwość na światło.

Zaburzenia nerek i dróg moczowych

Niezbyt często: zatrzymanie sodu i wody, hiperkaliemia, zaburzenia wskaźników czynności nerek (np. zwiększenie stężenia kreatyniny lub mocznika).

Rzadko: niewydolność nerek (patrz punkt 4.4).

Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania

Często: obrzęki, w tym obrzęki kończyn dolnych.

c) Informacje o ciężkich i (lub) często występujących działaniach niepożądanych

Opisano pojedyncze przypadki agranulocytozy u pacjentów leczonych meloksykamem i innymi lekami o potencjalnym działaniu mielotoksycznym (patrz punkt 4.5).

d) Działania niepożądane, które odnoszą się do innych leków z tej grupy, dotychczas

nieobserwowane po zastosowaniu meloksykamu

Uszkodzenie nerek spowodowane ostrą niewydolnością nerek: obserwowano pojedyncze przypadkiśródmiąższowego zapalenia nerek, ostrą martwicę cewek nerkowych, zespół nerczycowy, martwicębrodawek nerkowych.

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działańniepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowaniaproduktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszaćwszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu MonitorowaniaNiepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych,Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych

Al. Jerozolimskie 181C 02-222 Warszawa

Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 e-mail: [email protected]

4.9. Przedawkowanie

Objawy

Objawy występujące po ostrym przedawkowaniu NLPZ ograniczają się na ogół do ospałości,senności, nudności, wymiotów i bólu w nadbrzuszu, które zazwyczaj przemijają po zastosowaniuleczenia wspomagającego. Może wystąpić krwawienie z przewodu pokarmowego. Ciężkie zatrucie

może prowadzić do nadciśnienia tętniczego, ostrej niewydolności nerek, zaburzeń czynności wątroby,depresji oddechowej, śpiączki, drgawek, zapaści sercowo-naczyniowej i zatrzymania czynności serca.Reakcje anafilaktoidalne, które opisywano podczas stosowania NLPZ, mogą wystąpić równieżpo przedawkowaniu.

Leczenie

W przypadku przedawkowania NLPZ należy zastosować leczenie objawowe i podtrzymujące.W badaniu klinicznym wykazano przyspieszone wydalanie meloksykamu po podaniu doustnym4 g cholestyraminy trzy razy na dobę.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1. Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna: niesteroidowe leki przeciwzapalne i przeciwreumatyczne; oksykamy.Kod ATC: M 01 AC 06

Meloksykam jest niesteroidowym lekiem przeciwzapalnym (NLPZ) z rodziny oksykamów.

Wykazuje właściwości przeciwzapalne, przeciwbólowe i przeciwgorączkowe.

Działanie przeciwzapalne meloksykamu zostało udowodnione w klasycznych modelach zapaleń.

Tak jak w przypadku innych NLPZ, szczegółowy mechanizm działania pozostaje nieznany. Istniejejednak co najmniej jedno działanie wspólne dla wszystkich NLPZ (w tym meloksykamu): hamowaniesyntezy prostaglandyn – mediatorów stanu zapalnego.

5.2. Właściwości farmakokinetyczne

Wchłanianie

Meloksykam wchłania się dobrze z przewodu pokarmowego, co odzwierciedla duża, całkowita biodostępność po podaniu doustnym wynosząca średnio 89%.

Po podaniu pojedynczej dawki meloksykamu (tabletka) średnie maksymalne stężenie w osoczuuzyskuje się w ciągu 5 do 6 godzin.

Po podaniu wielokrotnym stan stacjonarny uzyskuje się w ciągu 3 do 5 dni. Dawkowanie jeden raz nadobę prowadzi do uzyskania stężeń produktu w osoczu wykazujących stosunkowo niewielkie wahaniamiędzy wartością maksymalną i minimalną w zakresie, odpowiednio od 0,4 µg/ml do 1,0 µg/ml dladawki 7,5 mg i od 0,8 µg/ml do 2,0 µg/ml dla dawki 15 mg (odpowiednio Cmin i Cmax w staniestacjonarnym). Maksymalne stężenia meloksykamu w osoczu w stanie stacjonarnym uzyskuje sięw ciągu 5 do 6 godzin dla tabletek.

Nieprzerwane leczenie przez okres dłuższy niż rok prowadzi do stężeń produktu zbliżonych do tych,jakie obserwuje się po osiągnięciu stanu stacjonarnego po raz pierwszy. Jednoczesne spożyciepokarmu nie zmienia stopnia wchłaniania meloksykamu po podaniu doustnym.

Dystrybucja

Meloksykam w bardzo dużym stopniu wiąże się z białkami osocza, głównie z albuminami (99%).Meloksykam przenika do płynu maziowego i osiąga tam stężenia stanowiące w przybliżeniu połowęwartości w osoczu. Objętość dystrybucji jest mała, średnio 11 litrów. Zmienność osobnicza jest rzędu30% do 40%.

Metabolizm

Meloksykam podlega znacznej biotransformacji w wątrobie. W moczu zidentyfikowano cztery różnemetabolity meloksykamu, z których żaden nie wykazuje aktywności farmakodynamicznej. Głównymetabolit, 5’- karbaksymeloksykam (60% dawki) powstaje poprzez utlenianie metabolitu pośredniego,

5’- hydroksymetylomeloksykamu, który jest wydalany w mniejszym stopniu (9% dawki). Badaniain vitro sugerują, że w tym szlaku metabolicznym ważną rolę odgrywa izoenzym CYP 2C9,z niewielkim udziałem izoenzymu CYP 3A4. Aktywność peroksydazy odpowiada prawdopodobnieza powstanie dwóch pozostałych metabolitów, które stanowią odpowiednio 16% i 4% podanej dawki.

Wydalanie

Meloksykam jest wydalany głównie w postaci metabolitów w równych proporcjach w moczui z kałem. Mniej niż 5% dawki dobowej wydalane jest w postaci niezmienionej z kałem, a w moczutylko w śladowej ilości. Średni okres półtrwania wynosi około 20 godzin. Klirens meloksykamuwynosi średnio 8 ml/min.

Liniowość lub nieliniowość

Meloksykam po podaniu doustnym wykazuje liniową farmakokinetykę w zakresie dawek terapeutycznych 7,5 mg i 15 mg.

Szczególne grupy pacjentów

Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby i (lub) nerek

Ani łagodne, ani umiarkowane zaburzenie czynności wątroby lub nerek nie ma istotnego wpływu nafarmakokinetykę meloksykamu. W schyłkowej niewydolności nerek zwiększenie objętości dystrybucjimoże prowadzić do większych stężeń wolnego meloksykamu, dlatego u pacjentów dializowanych nienależy przekraczać dawki dobowej 7,5 mg (patrz punkt 4.2).

U pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby i u niedializowanych pacjentów z ciężką niewydolnością nerek stosowanie meloksykamu jest przeciwwskazane (patrz punkt 4.3).

Pacjenci w podeszłym wieku

Średni klirens w stanie stacjonarnym w osoczu u osób w podeszłym wieku był nieco mniejszy niżu osób młodszych.

5.3. Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

Badania niekliniczne prowadzone na zwierzętach wykazały, że działanie uszkadzające meloksykamupo długotrwałym stosowaniu dużych dawek jest takie samo jak dla innych NLPZ: owrzodzeniai nadżerki w przewodzie pokarmowym, martwica brodawek nerkowych.

Badania wpływu na reprodukcję u szczurów wykazały zmniejszenie owulacji i hamowanie implantacjioraz działanie embriotoksyczne (zwiększenie resorpcji) po doustnym podaniu dawek działającychtoksycznie u matki od 1 mg/kg i większych.

Zwierzęta otrzymywały dawki przekraczające dawki terapeutyczne (7,5 mg i 15 mg) w zakresieod 5 do 10 razy większe od dawki podstawowej wyrażonej w mg/kg (człowiek ważący 75 kg).Podobnie jak w przypadku innych inhibitorów syntezy prostaglandyn opisywano działanieuszkadzające płód podczas podawania meloksykamu w końcowym okresie ciąży. Nie stwierdzonodziałania mutagennego, zarówno w badaniach in vitro, jak i in vivo.

Nie stwierdzono działania rakotwórczego u szczurów i myszy po podaniu dawek znacznieprzekraczających dawki kliniczne.

6. DANE FARMACEUTYCZNE

6.1. Wykaz substancji pomocniczych

Laktoza jednowodnaPowidon Krospowidon Magnezu stearynian

6.2. Niezgodności farmaceutyczne

Nie dotyczy.

6.3. Okres ważności

3 lata

6.4. Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C.

6.5. Rodzaj i zawartość opakowania

Blistry z folii PVC/PVDC/Aluminium w tekturowym pudełku.

Wielkość opakowania:

10 tabletek 20 tabletek 30 tabletek 60 tabletek

Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

6.6. Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego

do stosowania

Bez specjalnych wymagań.

7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA

DOPUSZCZENIE DO OBROTU

Biofarm Sp. z o.o.ul. Wałbrzyska 1360-198 Poznań

8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

Pozwolenie nr 9975

9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA

Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 18 sierpnia 2003 r. Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 30 lipca 2014 r.

10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU

CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO