CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO
1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO
MINIRIN Melt, 60 mikrogramów, liofilizat doustnyMINIRIN Melt, 120 mikrogramów, liofilizat doustnyMINIRIN Melt, 240 mikrogramów, liofilizat doustny
2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY
MINIRIN Melt 60 mikrogramów:
Jeden liofilizat doustny zawiera 60 mikrogramów desmopresyny (Desmopressinum) w postaci desmopresyny octanu.
MINIRIN Melt 120 mikrogramów:
Jeden liofilizat doustny zawiera 120 mikrogramów desmopresyny (Desmopressinum) w postaci desmopresyny octanu.
MINIRIN Melt 240 mikrogramów:
Jeden liofilizat doustny zawiera 240 mikrogramów desmopresyny (Desmopressinum) w postaci desmopresyny octanu.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz pkt. 6.1
3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA
Liofilizat doustny
MINIRIN Melt 60 mikrogramów: biały krążek z oznakowaniem w kształcie kropli po jednej stronie
MINIRIN Melt 120 mikrogramów: biały krążek z oznakowaniem w kształcie dwóch kropli po jednej stronie
MINIRIN Melt 240 mikrogramów: biały krążek z oznakowaniem w kształcie trzech kropli po jednej stronie
4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE
4.1 Wskazania do stosowania
Leczenie moczówki prostej ośrodkowej.
Leczenie pierwotnego izolowanego moczenia nocnego u pacjentów powyżej 6 lat z prawidłową zdolnością zagęszczania moczu.
Leczenie objawowe nokturii u dorosłych, związanej z nocnym wielomoczem (objętość moczu wytwarzanego w nocy przekracza pojemność pęcherza moczowego).
4.2 Dawkowanie i sposób podawania
Ogólnie
Sposób podawania: krążek liofilizatu należy umieścić pod językiem, gdzie rozpuszcza się bez potrzeby popijania wodą.
Wpływ jedzenia: pokarm może zmniejszać intensywność i czas działania przeciwdiuretycznego małych dawek desmopresyny (patrz punkt 4.5).
Strona 1 z 10
W razie wystąpienia objawów nadmiernego zatrzymania wody w organizmie lub zmniejszenia stężenia soduwe krwi (ból głowy, nudności, wymioty, zwiększenie masy ciała lub, w ciężkich przypadkach, drgawki)leczenie należy przerwać do czasu całkowitego wyzdrowienia pacjenta. Po wznowieniu leczenia koniecznejest ograniczenie podaży płynów do minimum (patrz punkt 4.4).
Jeśli w ciągu 4 tygodni po dobraniu właściwej dawki nie uzyskuje się odpowiedniego działania klinicznego, należy przerwać leczenie.
Specyficznie według wskazań
Moczówka prosta ośrodkowa:
Dawkowanie w moczówce prostej ośrodkowej jest indywidualne, ale całkowita dawka dobowa mieści sięzwykle w granicach od 120 do 720 mikrogramów podjęzykowo. Zazwyczaj leczenie dzieci i dorosłychrozpoczyna się od podania 60 mikrogramów desmopresyny podjęzykowo 3 razy na dobę. Następne dawkiustala się w zależności od reakcji pacjenta. U większości pacjentów dawka podtrzymująca wynosi od 60 do120 mikrogramów desmopresyny podjęzykowo 3 razy na dobę.
Pierwotne izolowane moczenie nocne
Zalecana dawka początkowa wynosi 120 mikrogramów. Lek podaje się podjęzykowo przed snem 1 raz nadobę. Jeśli ta dawka jest niewystarczająca, ilość leku można zwiększyć do 240 mikrogramów podjęzykowona dobę. Należy wprowadzić ograniczenie podaży płynów.
Leczenie desmopresyną powinno trwać przez okres do 3 miesięcy. Po trzech miesiącach leczenia należyprzerwać podawanie leku na co najmniej jeden tydzień i ocenić, czy dalsze leczenie jest konieczne.
Nokturia:
W celu stwierdzenia nocnego wielomoczu u pacjentów z nokturią należy prowadzić, co najmniej przez dwiedoby przed rozpoczęciem leczenia, kartę częstości i objętości wydalanego moczu. Nocny wielomoczrozpoznaje się, gdy ilość moczu wytwarzanego w nocy przekracza czynnościową pojemność pęcherzamoczowego lub 1/3 dobowego wytwarzania moczu.
Zalecana dawka początkowa wynosi 60 mikrogramów podjęzykowo przed snem. Jeśli ta dawka nie jestwystarczająco skuteczna po jednym tygodniu stosowania, można zwiększyć do 120 mikrogramówpodjęzykowo a następnie do 240 mikrogramów podjęzykowo, z zachowaniem tygodniowych odstępów przyzwiększaniu dawki. Należy przestrzegać ograniczenia podaży płynów.
Specjalne grupy pacjentów
Pacjenci w podeszłym wieku: Nie zaleca się rozpoczynania leczenia u pacjentów w wieku powyżej 65 lat.Jeśli lekarz decyduje się rozpocząć leczenie pacjentów w takim wieku, należy oznaczać stężenie sodu wsurowicy przed rozpoczęciem leczenia i 3 dni po rozpoczęciu leczenia lub po zwiększeniu dawki, a także winnych terminach w trakcie leczenia, jeśli lekarz prowadzący uznaje to za konieczne.
Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek: patrz punkt 4.3
Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby: patrz punkt 4.5
Dzieci:
Desmopresyna wskazana jest do leczenia moczówki prostej ośrodkowej i pierwotnego izolowanegomoczenia nocnego (patrz punkt 5.1 oraz informacje specyficzne dla poszczególnych wskazań w punkcie 4.2powyżej). Zalecenia dotyczące dawkowania takie same jak u dorosłych.
4.3 Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie
6.1
Strona 2 z 10
Nawykowa lub psychogenna polidypsja (skutkująca zwiększoną ilością wydalanego moczu - większą niż 40 ml/kg mc./dobę)
Niewydolność układu krążenia lub inne choroby wymagające podawania leków moczopędnych Umiarkowana lub ciężka niewydolność nerek (klirens kreatyniny poniżej 50 ml/min.) Zespół nieprawidłowego wydzielania hormonu antydiuretycznego (ang. SIADH) Hiponatremia (obniżone stężenie sodu we krwi).
4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
Specjalne ostrzeżenia:
Podczas leczenia pierwotnego izolowanego moczenia nocnego i nokturii podaż płynów należy ograniczyć dominimum w czasie od 1 godziny przed podaniem do 8 godzin po podaniu leku. Leczenie bez jednoczesnegoograniczenia podaży płynów może prowadzić do nadmiernego zatrzymania wody w organizmie i (lub)hiponatremii z występowaniem lub bez występowania objawów takich jak ból głowy, nudności i (lub)wymioty, zwiększenie masy ciała lub w ciężkich przypadkach drgawki.
Należy poinstruować pacjentów i w razie potrzeby ich opiekunów o konieczności przestrzegania ograniczenia podaży płynów.
Środki ostrożności:
Przed rozpoczęciem leczenia należy wykluczyć ciężkie zaburzenia czynności pęcherza moczowego iprzeszkodę podpęcherzową.
U osób w podeszłym wieku i osób ze stężeniem sodu w surowicy na poziomie dolnej granicy normy istnieje większe ryzyko wystąpienia hiponatremii.
Szczególne środki ostrożności należy zachować u osób z niewydolnością nerek i chorobami układu krążenia.
Leczenie desmopresyną należy przerwać w przypadku wystąpienia ostrych chorób z zaburzeniami wodno-elektrolitowymi, jak uogólnione zakażenie, choroby przebiegające z gorączką, zapalenie żołądka i jelit.
Należy zachować środki ostrożności u osób, u których istnieje ryzyko zwiększenia ciśnieniaśródczaszkowego.
Desmopresynę należy stosować ostrożnie u pacjentów, których stan charakteryzuje się brakiem równowagi wodnej i (lub) elektrolitowej.
Środki ostrożności mające na celu uniknięcie wystąpienia hiponatremii, w tym zwracanie szczególnej uwagina ograniczenie podaży płynów oraz częstsze oznaczanie stężenia sodu w surowicy, należy zachować wnastępujących przypadkach:
- równoczesne stosowanie leków powodujących nieprawidłowe uwalnianie hormonu antydiuretycznego (SIADH), takich jak trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny, chloropromazyna, karbamazepina;
- równoczesne stosowanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych.
4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji
Leki powodujące nieprawidłowe uwalnianie hormonu antydiuretycznego, takie jak trójpierścieniowe lekiprzeciwdepresyjne, selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny, chloropromazyna,karbamazepina, a także leki przeciwcukrzycowe z grupy sulfonylomocznika, zwłaszcza chloropropamid,mogą wywierać dodatkowe działanie przeciwdiuretyczne, zwiększając ryzyko nadmiernego zatrzymaniawody w organizmie i (lub) hiponatremii (patrz pkt. 4.4).
Niesteroidowe leki przeciwzapalne mogą prowadzić do nadmiernego zatrzymania wody w organizmie lub hiponatremii (patrz pkt. 4.4).
Strona 3 z 10
Równoczesne leczenie loperamidem może prowadzić do trzykrotnego zwiększenia stężenia desmopresyny wsurowicy i w wyniku tego zwiększać ryzyko nadmiernego zatrzymania wody w organizmie lub hiponatremii.Mimo braku odpowiednich badań, należy przyjąć, że inne leki powodujące zwolnienie pasażu jelitowegomogą dawać taki sam efekt.
Nie jest prawdopodobne, aby desmopresyna wchodziła w interakcje z lekami wpływającymi na metabolizmwątrobowy, gdyż w badaniach in vitro z mikrosomami ludzkiej wątroby wykazano, że desmopresyna nieulega znaczącemu metabolizmowi wątrobowemu. Jednak formalnych badań in vivo nad interakcjami nieprzeprowadzano.
Standardowy posiłek z 27% zawartością tłuszczów znacząco zmniejszał stopień i szybkość wchłanianiaproduktu MINIRIN tabletki. Nie stwierdzono żadnego znaczącego wpływu na farmakodynamikę (wydalaniei osmolalność moczu). Spożycie pokarmu może zmniejszać siłę i czas działania przeciwdiuretycznego przystosowaniu małych doustnych dawek produktu MINIRIN tabletki.
4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację
Ciąża
Dane dotyczące ograniczonej liczby (n = 53) kobiet w ciąży leczonych desmopresyną z powodu moczówkiprostej ośrodkowej oraz dane dotyczące ograniczonej liczby (n = 54) kobiet w ciąży leczonych z powoduchoroby von Willebranda wskazują, że desmopresyna nie ma niepożądanego wpływu na przebieg ciąży orazstan zdrowia płodów i noworodków. Dotychczas nie dostępne inne odpowiednie badaniaepidemiologiczne. W badaniach na zwierzętach nie wykazano bezpośredniego ani pośredniego działaniaszkodliwego desmopresyny na przebieg ciąży, rozwój zarodkowy i płodowy, przebieg porodu i rozwójpoporodowy.
Należy zachować ostrożność podczas stosowania produktu u kobiet w ciąży.
Nie przeprowadzano badań płodności.
Badania in vitro oparte na modelu perfuzji zrazika łożyska ludzkiego wykazały, że desmopresyna podawana w stężeniu leczniczym odpowiadającym zalecanej dawce nie jest transportowana przez łożysko.
Karmienie piersią
Wyniki badań zawartości desmopresyny w mleku kobiet karmiących piersią, otrzymujących desmopresynę wdużych dawkach (300 μg donosowo), wskazują, że ilość desmopresyny przekazywanej dziecku jest znaczącomniejsza niż ilość wpływająca na diurezę.
4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn
MINIRIN Melt nie ma wpływu lub wywiera nieistotny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów iobsługiwania maszyn.
4.8 Działania niepożądane
Podsumowanie profilu bezpieczeństwa
Najcięższym działaniem niepożądanym desmopresyny jest hiponatremia, która może powodować ból głowy,ból brzucha, nudności, wymioty, zwiększenie masy ciała, zawroty głowy, splątanie świadomości, złesamopoczucie, zaburzenia pamięci, zaburzenia równowagi, upadki i, w ciężkich przypadkach, drgawki iśpiączkę.
U większości dorosłych leczonych z powodu nokturii, u których wystąpiła hiponatremia, małe stężenie sodu stwierdzano po trzech dniach leczenia.
U dorosłych ryzyko hiponatremii zwiększa się wraz ze zwiększaniem dawki desmopresyny i stwierdzono, że ryzyko to jest bardziej widoczne u kobiet.
U dorosłych najczęściej zgłaszanym w trakcie leczenia działaniem niepożądanym był ból głowy (12%).
Innymi częstymi działaniami niepożądanymi były: hiponatremia (6%), zawroty głowy (3%), nadciśnienie(2%) oraz zaburzenia żołądka i jelit, takie jak nudności (4%), wymioty (1%), ból brzucha (3%), biegunka
Strona 4 z 10
(2%) i zaparcie (1%). Niezbyt często zgłaszano oddziaływanie na sen i (lub) stopień przytomności umysłu, wtakiej postaci jak np. bezsenność (0,96%), senność (0,4%) lub osłabienie (0,06%). W badaniach klinicznychnie zgłaszano reakcji anafilaktycznych, ale były zgłaszane w ramach monitorowania bezpieczeństwafarmakoterapii.
U dzieci najczęściej zgłaszanym w trakcie leczenia działaniem niepożądanym był ból głowy (1%). Niezbyt
często zgłaszano zaburzenia psychiczne [chwiejność emocjonalna (0,1%), agresywność (0,1%), niepokój(0,05%), zmienność nastroju (0,05%), koszmary nocne (0,05%)], które zwykle ustępowały po przerwaniuleczenia, oraz zaburzenia żołądka i jelit [ból brzucha (0,65%), nudności (0,35%), wymioty (0,2%) i biegunka(0,15%)]. W badaniach klinicznych nie zgłaszano reakcji anafilaktycznych, ale były zgłaszane w ramachmonitorowania bezpieczeństwa farmakoterapii.
Tabelaryczne zestawienie działań niepożądanych Dorośli:
Na podstawie częstości działań niepożądanych zgłaszanych w badaniach klinicznych desmopresynystosowanej doustnie u dorosłych leczonych z powodu nokturii (N=1557) i danych z monitorowaniabezpieczeństwa farmakoterapii dotyczących wszystkich wskazań dla dorosłych (w tym moczówki prostejośrodkowej). Działania niepożądane zgłaszane w ramach monitorowania bezpieczeństwa farmakoterapiidodano w kolumnie: częstość „nieznana”.
Klasyfikacja Bardzo często Często Niezbyt często Rzadko Nieznana (nie układów i (1/10) (1/100 do <1/10) (1/1 000 do (1/10 000 do może byćnarządów <1/100) <1/1 000) określona naMedDRA podstawie dostępnych
danych) Zaburzenia układu Reakcjeimmunologicznego
anafilaktyczneZaburzenia Hiponatremia* Odwodnienie**metabolizmu i Hipernatremia**odżywiania
Zaburzenia Bezsenność Splątaniepsychiczne świadomości*
Zaburzenia układu Ból głowy* Zawroty głowy* Senność, Parestezje Drgawki*,nerwowego Osłabienie**, Śpiączka*
Zaburzenia oka Upośledzone
widzenie Zaburzenia ucha i Zaburzeniabłędnika równowagi*Zaburzenia serca Kołatanie sercaZaburzenia Nadciśnienie Niedociśnienienaczyniowe ortostatyczneZaburzenia układu Dusznośćoddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia
Zaburzenia żołądka Nudności* Niestrawność,i jelit Ból brzucha* (HLT) Wiatry, Biegunka wzdęcie i rozdęcie
Zaparcie brzucha Wymioty*
Zaburzenia skóry i Pocenie się, Świąd, Alergicznetkanki podskórnej Wysypka, zapalenie skóry Pokrzywka
Zaburzenia Skurczemięśniowo- mięśniowe,szkieletowe i Ból mięśnitkanki łącznej
Zaburzenia nerek i (HLT) Objawy ze dróg moczowych strony pęcherza
moczowego i cewki moczowej
Strona 5 z 10
Zaburzenia ogólne (HLT) Obrzęk, Złe samopoczucie* i stany w miejscu Uczucie zmęczenia Ból w klatce podania piersiowej
Objawy
grypopodobne
Badania Zwiększona masadiagnostyczne ciała* Zwiększone stężenie enzymów wątrobowych Hipokaliemia
* Hiponatremia może powodować ból głowy, ból brzucha, nudności, wymioty, zwiększenia masy ciała, zawroty głowy, splątanieświadomości, złe samopoczucie, upośledzenie pamięci, zaburzenia równowagi, upadki i, w ciężkich przypadkach, drgawki i śpiączkę** Zgłaszane tylko w przypadku leczenia moczówki prostej ośrodkowej
Dzieci i młodzież:
Na podstawie częstości działań niepożądanych zgłaszanych w badaniach klinicznych desmopresynystosowanej doustnie u dzieci i młodzieży, leczonych z powodu pierwotnego izolowanego moczenia nocnego(N=1923). Działania niepożądane zgłaszane w ramach monitorowania bezpieczeństwa farmakoterapiidodano w kolumnie: częstość „nieznana”.
Klasyfikacja Bardzo często Często Niezbyt często Rzadko Nieznana (nie układów i (1/10) (1/100 do <1/10) (1/1 000 do (1/10 000 do może być narządów <1/100) <1/1 000) określona na MedDRA podstawie
dostępnych danych)
Zaburzenia układu Reakcje immunologicznego anafilaktyczne
Zaburzenia Hiponatremia* metabolizmu i odżywiania
Zaburzenia Chwiejność (HLT) Objawy Nienormalne psychiczne emocjonalna**, niepokoju, zachowanie,
Agresywność*** Koszmary nocne*, Zaburzenia
Zmienność emocjonalne, nastroju**** Depresja,
Halucynacje, Bezsenność
Zaburzenia układu Ból głowy* Senność Zaburzenie uwagi, nerwowego Nadaktywność
psychomotoryczna, Drgawki*
Zaburzenia Nadciśnienie naczyniowe
Zaburzenia układu Krwawienie z nosa oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia
Zaburzenia żołądka Ból brzucha*, i jelit Nudności*,
Wymioty*,Biegunka
Zaburzenia skóry i Alergicznetkanki podskórnej zapalenie skóry, Wysypka,
Pocenie się, Pokrzywka
Zaburzenia nerek i (HLT) Objawy zedróg moczowych strony pęcherza moczowego i
cewki moczowej
Zaburzenia ogólne Obrzęki Drażliwość i stany w miejscu obwodowe, podania Uczucie zmęczenia
* Hiponatremia może powodować ból głowy, ból brzucha, nudności, wymioty, zwiększenia masy ciała, zawroty głowy, splątanie świadomości, złe samopoczucie, upośledzenie pamięci, zaburzenia równowagi, upadki i, w ciężkich przypadkach, drgawki i śpiączkę** W ramach monitorowania bezpieczeństwa farmakoterapii zgłaszane w równym stopniu u dzieci i młodzieży (< 18 lat)*** W ramach monitorowania bezpieczeństwa farmakoterapii zgłaszane niemal wyłącznie u dzieci i młodzieży (< 18 lat)
Strona 6 z 10
**** W ramach monitorowania bezpieczeństwa farmakoterapii zgłaszane głównie u dzieci (< 12 lat)
Opis wybranych działań niepożądanych:
Najcięższym działaniem niepożądanym desmopresyny jest hiponatremia, która może powodować ból głowy,ból brzucha, nudności, wymioty, zwiększenie masy ciała, zawroty głowy, splątanie świadomości, złesamopoczucie, upośledzenie pamięci, zaburzenia równowagi, upadki i, w ciężkich przypadkach, drgawki iśpiączkę. Przyczyną potencjalnej hiponatremii jest oczekiwane działanie przeciwdiuretyczne. Hiponatremiajest odwracalna i u dzieci występuje często w związku ze zmianami w porządku dziennym wpływającymi naprzyjmowanie płynów i (lub) pocenie się.
U dorosłych leczonych z powodu nokturii w ramach badań klinicznych, w większości przypadków, wktórych stwierdzano małe stężenie sodu, dochodziło do tego w ciągu pierwszych dni leczenia lub w związkuze zwiększeniem dawki.
Zarówno u dorosłych jak i u dzieci należy zwrócić szczególną uwagę na środki ostrożności wymienione w punkcie 4.4.
Inne specjalne grupy pacjentów:
U osób w wieku podeszłym i osób ze stężeniem sodu w surowicy na poziomie dolnej granicy normy istniejewiększe ryzyko wystąpienia hiponatremii (patrz punkt 4.4).
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych
Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działańniepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowaniaproduktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkiepodejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania NiepożądanychDziałań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznychi Produktów Biobójczych: Aleje Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, Tel: +48 22 49 21 301, Fax: +48 2249 21 309, Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl.
4.9 Przedawkowanie
Przedawkowanie produktu MINIRIN Melt prowadzi do wydłużenia czasu działania desmopresyny, przez co wzrasta ryzyko nadmiernego zatrzymania wody w organizmie i hiponatremii.
Leczenie
Leczenie hiponatremii powinno być indywidualne. Ogólne zalecenia następujące: należy przerwaćleczenie desmopresyną i wprowadzić ograniczenie podaży płynów, a jeśli potrzeba, zastosować leczenieobjawowe.
5 WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE
5.1 Właściwości farmakodynamiczne
Grupa farmakoterapeutyczna: wazopresyna i jej analogi, kod ATC: H01BA02
MINIRINMelt zawiera desmopresynę, strukturalny analog naturalnego hormonu wydzielanego przez tylnypłat przysadki mózgowej - argininowazopresyny. Zmiany w budowie chemicznej cząsteczki desmopresynyw porównaniu do argininowazopresyny polegają na dezaminacji cysteiny oraz zastąpieniu L-argininy D-argininą. Wynikiem tego jest znaczące wydłużenie działania przeciwdiuretycznego i całkowity brakdziałania naczynioskurczowego w dawkach stosowanych klinicznie.
Badania kliniczne dotyczące leczenia nokturii produktem MINIRIN tabletki dały następujące wyniki: zmniejszenie średniej liczby opróżnień pęcherza w nocy o co najmniej 50% uzyskano u 39% pacjentów otrzymujących desmopresynę w porównaniu do 5% pacjentów otrzymujących placebo (p<0,0001); średnia liczba opróżnień pęcherza w nocy zmniejszyła się o 44% w przypadku desmopresyny w porównaniu do 15% w przypadku placebo (p<0,0001);
Strona 7 z 10
mediana czasu trwania pierwszego nieprzerwanego okresu snu zwiększyła się o 64% w przypadku desmopresyny w porównaniu do 20% w przypadku placebo (<0,0001);
średni czas trwania pierwszego nieprzerwanego okresu snu zwiększył się o 2 godziny w przypadku desmopresyny, w porównaniu do 31 minut w przypadku placebo (p<0,0001).
5.2 Właściwości farmakokinetyczne
Wchłanianie: Średnia bezwzględna biodostępność desmopresyny podanej podjęzykowo w postaci produktuMINIRIN Melt w dawkach 200, 400 i 800 mikrogramów wynosi 0,25% z przedziałem ufności 95% dlawartości 0,21-0,31%. Cmax po podaniu dawek 200, 400 i 800 mikrogramów wynosiło odpowiednio 14, 30 i65 pg/ml. Tmax wynosił 0,5 2,0 godziny po podaniu leku.
Tabela korelacji pomiędzy produktem MINIRIN tabletki i produktem MINIRIN Melt:
MINIRIN tabletki MINIRIN tabletki MINIRIN Melt MINIRIN Melt
Octan desmopresyny Desmopresyna
zasada
Desmopresyna
zasada
Octan desmopresyny
0,1 mg 89 µg 60 μg Około 67 µg*0,2 mg 178 µg 120 μg Około 135 µg*0,4 mg 356 µg 240 μg Około 270 µg**) przeliczone w celach porównawczych
Dystrybucja: Dystrybucję desmopresyny najlepiej opisuje dwukompartmentowy model dystrybucji zobjętością dystrybucji w fazie eliminacji wynoszącą 0,3-0,5 l/kg.
Metabolizm: Nie badano metabolizmu desmopresyny in vivo. Badania in vitro z mikrosomami ludzkiejwątroby wykazały, że przez wątrobowy system cytochromu 450 nie metabolizowane znaczące ilościdesmopresyny . Nie jest zatem prawdopodobne, aby desmopresyna była metabolizowana w ludzkiejwątrobie przez system cytochromu 450 in vivo. Prawdopodobnie wpływ desmopresyny na farmakokinetykęinnych leków jest minimalny, w związku z brakiem hamowania systemu metabolicznego cytochromu 450.
Eliminacja: Całkowity klirens desmopresyny wynosi 7,6 l/godz. Końcowy okres półtrwania desmopresynyszacowany jest na 2,8 godziny. U zdrowych osób frakcja wydalana w postaci niezmienionej wynosiła 52%(44% - 60%).
Liniowość/nieliniowość: Nie ma oznak nieliniowości któregokolwiek z parametrów farmakokinetycznych desmopresyny.
Charakterystyka dotycząca specjalnych grup pacjentów:
Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek
W zależności od stopnia zaburzeń czynności nerek wartości AUC i okresu półtrwania zwiększały się wraz zciężkością zaburzeń czynności nerek. U pacjentów z umiarkowaną i ciężką niewydolnością nerek (klirenskreatyniny mniejszy niż 50 ml/min) stosowanie desmopresyny jest przeciwwskazane.
Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby Nie przeprowadzano badań.
Dzieci
Farmakokinetykę populacyjną produktu MINIRIN tabletki badano u dzieci z pierwotnym izolowanym moczeniem nocnym i nie wykryto znaczących różnic w porównaniu z dorosłymi.
Strona 8 z 10
5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie
Dane niekliniczne wynikające z konwencjonalnych badań farmakologicznych dotyczących bezpieczeństwa,badań toksyczności po podaniu wielokrotnym, genotoksyczności oraz toksycznego wpływu na rozródi rozwój potomstwa nie ujawniają żadnego szczególnego zagrożenie dla człowieka.
Nie przeprowadzano badań dotyczących potencjalnego działania rakotwórczego desmopresyny, ponieważjest ona bardzo blisko związana z występującym naturalnie hormonem peptydowym.
6. DANE FARMACEUTYCZNE
6.1 Wykaz substancji pomocniczych
Żelatyna Mannitol
Kwas cytrynowy bezwodny
6.2 Niezgodności farmaceutyczne
Nie dotyczy.
6.3 Okres ważności
4 lata
6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania
Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed wilgocią i światłem.
6.5 Rodzaj i zawartość opakowania
Blistry z folii Aluminium/Aluminium w tekturowym pudełku
30 szt. 100 szt.
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania
Bez specjalnych wymagań.
Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.
7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE
DO OBROTU
Ferring-Léčiva, a.s. K Rybníku 475
252 42 Jesenice u PrahyRepublika Czeska
8. NUMERY POZWOLEŃ NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
Strona 9 z 10
MINIRIN Melt 60 mikrogramów liofilizat doustny: pozwolenie nr 14067MINIRIN Melt 120 mikrogramów liofilizat doustny: pozwolenie nr 14068MINIRIN Melt 240 mikrogramów liofilizat doustny: pozwolenie nr 14069
9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA
Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 20 sierpnia 2007 Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 27 czerwca 2012
10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU CHARAKTERYSTYKI
PRODUKTU LECZNICZEGO
28/10/2020
Strona 10 z 10