CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

Nebicard, 5 mg, tabletki

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

Każda tabletka zawiera 5 mg nebiwololu (Nebivololum), co odpowiada 5,45 mg nebiwololu chlorowodorku.

Substancja pomocnicza o znanym działaniu: 85,96 mg laktozy jednowodnej w 1 tabletce.

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Tabletka

Białe, okrągłe, dwuwypukłe tabletki, ze skrzyżowanymi rowkami dzielącymi po jednej stronie,o średnicy około 9 mm.

Tabletki można podzielić na cztery równe części.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1 Wskazania do stosowania

Nadciśnienie tętnicze

Leczenie nadciśnienia tętniczego samoistnego.

Przewlekła niewydolność serca

Leczenie stabilnej, łagodnej i umiarkowanej, przewlekłej niewydolności serca, jako uzupełnieniestandardowej terapii u pacjentów w podeszłym wieku (70 lat lub więcej).

4.2 Dawkowanie i sposób podawania

Sposób podawania

Tabletkę lub jej części należy połknąć popijając wystarczającą ilością płynu (np. jedną szklankąwody). Tabletki mogą być przyjmowane z pokarmem lub bez.

Nadciśnienie tętnicze

Dorośli

Dawka wynosi jedną tabletkę (5 mg) na dobę, najlepiej przyjmowaną o stałej porze każdego dnia.Działanie obniżające ciśnienie tętnicze występuje po l-2 tygodniach leczenia. W rzadkich przypadkachoptymalne działanie leku może wystąpić dopiero po 4 tygodniach.

Leczenie skojarzone z innymi lekami przeciwnadciśnieniowymi

Leki blokujące receptory beta-adrenergiczne mogą być stosowane w monoterapii lub w skojarzeniuz innymi lekami przeciwnadciśnieniowymi. Jak dotąd, addycyjne działanie przeciwnadciśnienioweobserwowano jedynie podczas jednoczesnego stosowania leku Nebicard z hydrochlorotiazydemw dawce 12,5-25 mg.

1

Pacjenci z niewydolnością nerek

Zalecana dawka początkowa dla pacjentów z niewydolnością nerek wynosi 2,5 mg na dobę. W raziekonieczności dawkę dobową można zwiększyć do 5 mg.

Pacjenci z niewydolnością wątroby

Dane dotyczące pacjentów z niewydolnością wątroby lub zaburzeniami czynności wątroby są ograniczone. Dlatego stosowanie leku Nebicard u tych pacjentów jest przeciwwskazane.

Pacjenci w podeszłym wieku

U pacjentów w wieku powyżej 65 lat zalecana dawka początkowa wynosi 2,5 mg na dobę. W raziepotrzeby dawkę dobową można zwiększyć do 5 mg. Jednocześnie, ze względu na ograniczonedoświadczenie u osób w wieku powyżej 75 lat, należy zachować ostrożność i ściśle obserwowaćpacjentów.

Dzieci i młodzież

Nie przeprowadzono badań nad lekiem u dzieci i młodzieży. Z tego względu stosowanie lekuNebicard u dzieci i młodzieży nie jest zalecane.

Przewlekła niewydolność serca

Leczenie stabilnej przewlekłej niewydolności serca należy rozpocząć poprzez stopniowe zwiększaniedawki, aż do uzyskania optymalnej dawki podtrzymującej określonej dla każdego pacjenta.

Pacjenci powinni mieć stabilną przewlekłą niewydolność serca i nie powinna u nich występować ostraniewydolność serca przez ostatnie sześć tygodni. Zaleca się, aby lekarz prowadzący miałdoświadczenie w leczeniu przewlekłej niewydolności serca.

U pacjentów otrzymujących leki działające na układ sercowo-naczyniowy, w tym leki moczopędnei (lub) digoksynę i (lub) inhibitory ACE i (lub) antagonistów receptora angiotensyny II, dawkowanietych leków powinno być ustabilizowane podczas ostatnich dwóch tygodni przed rozpoczęciemleczenia lekiem Nebicard.

Dawkę początkową należy zwiększać co 1-2 tygodnie w zależności od tolerancji leku przez pacjenta:1,25 mg nebiwololu, zwiększyć do 2,5 mg nebiwololu raz na dobę, następnie do 5 mg raz na dobęi następnie do 10 mg raz na dobę. Maksymalna zalecana dawka wynosi 10 mg nebiwololu raz na dobę.

Rozpoczęcie leczenia i każde zwiększenie dawki powinno być wykonane pod nadzoremdoświadczonego lekarza, trwającym co najmniej 2 godziny dla upewnienia się, że stan klinicznypacjenta pozostaje stabilny (zwłaszcza ciśnienie tętnicze krwi, częstość akcji serca, zaburzeniaprzewodzenia, objawy nasilenia niewydolności serca).

Występowanie działań niepożądanych może uniemożliwiać leczenie maksymalną zalecaną dawkąleku. W razie konieczności dawkę podtrzymującą można również stopniowo zmniejszać i ponowniezwiększać, jeżeli jest to wskazane.

Podczas stopniowego zwiększania dawki, w przypadku nasilenia niewydolności serca lub nietolerancjileku, najpierw zalecane jest zmniejszenie dawki nebiwololu lub, w razie konieczności,natychmiastowe przerwanie leczenia (w przypadku ciężkiego niedociśnienia tętniczego, nasilenianiewydolności serca z ostrym obrzękiem płuc, wstrząsu kardiogennego, objawowej bradykardii lubbloku przedsionkowo-komorowego).

Leczenie stabilnej przewlekłej niewydolności serca nebiwololem jest zwykle leczeniem długotrwałym.

Nie zaleca się nagłego przerywania leczenia nebiwololem, ponieważ może to prowadzić doprzemijającego nasilenia niewydolności serca. Jeśli przerwanie leczenia jest konieczne, dawkapowinna być zmniejszana stopniowo, o połowę co tydzień.

2

Pacjenci z niewydolnością nerek

Nie jest wymagane dostosowanie dawki w przypadku łagodnej do umiarkowanej niewydolności nerek,gdyż dawkę zwiększa się stopniowo do dawki maksymalnej tolerowanej przez pacjenta. Brakdoświadczeń u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek (stężenie kreatyniny w surowicy 250 μmol/l).Dlatego stosowanie nebiwololu u tych pacjentów nie jest zalecane.

Pacjenci z niewydolnością wątroby

Dane dotyczące pacjentów z niewydolnością wątroby są ograniczone. Dlatego stosowanie leku Nebicard u tych pacjentów jest przeciwwskazane.

Pacjenci w podeszłym wieku

Nie jest wymagane dostosowanie dawki, gdyż dawkę zwiększa się stopniowo do dawki maksymalnej tolerowanej przez pacjenta.

Dzieci i młodzież

Nie przeprowadzono badań nad lekiem u dzieci i młodzieży. Z tego względu stosowanie lekuNebicard u dzieci i młodzieży nie jest zalecane.

4.3 Przeciwwskazania

 Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną

w punkcie 6.1

 Niewydolność wątroby lub zaburzenia czynności wątroby.

 Ostra niewydolność serca, wstrząs kardiogenny lub epizody niewyrównanej niewydolności

serca wymagające dożylnego podawania leków o działaniu inotropowym dodatnim.

Ponadto, podobnie jak w przypadku innych leków beta-adrenolitycznych, Nebicard jestprzeciwwskazany, gdy u pacjenta występuje:

 zespół chorej zatoki, w tym blok zatokowo-przedsionkowy.

 blok serca drugiego i trzeciego stopnia (bez rozrusznika).

 skurcz oskrzeli lub astma oskrzelowa w wywiadzie.

 ciężka przewlekła obturacyjna choroba płuc.

 nieleczony guz chromochłonny nadnerczy.

 kwasica metaboliczna.

 bradykardia (czynność serca < 60 uderzeń na minutę przed rozpoczęciem leczenia).

 niedociśnienie tętnicze (skurczowe ciśnienie tętnicze krwi < 90 mmHg).

 ciężkie zaburzenia krążenia obwodowego.

 jednoczesne stosowanie floktafeniny i sultoprydu (patrz również punkt 4.5).

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Patrz również punkt 4.8. Działania niepożądane

3

Poniższe ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczą wszystkich leków blokujących receptory beta-adrenergiczne.

Znieczulenie ogólne

Utrzymująca się blokada receptorów beta-adrenergicznych zmniejsza ryzyko arytmii w czasiewprowadzenia do znieczulenia oraz intubacji. Jeśli blokada receptorów beta-adrenergicznych jestprzerwana w celu przygotowania pacjenta do zabiegu chirurgicznego, należy przerwać podawaniebeta-adrenolityków co najmniej na 24 godziny przed zabiegiem.

Należy zachować ostrożność podczas stosowania niektórych środków znieczulających, wpływającychhamująco na mięsień sercowy, takich jak cyklopropan, eter lub trichloroetylen. Można zapobiecwystąpieniu reakcji ze strony nerwu błędnego poprzez dożylne podanie atropiny.

Układ sercowo-naczyniowy

Nie należy stosować leków beta-adrenolitycznych u pacjentów z nieleczoną zastoinową niewydolnością serca, aż do ustabilizowania się ich stanu.

U pacjentów z chorobą niedokrwienną serca leczenie beta-adrenolitykami należy przerywaćstopniowo, tj. przez ponad 1-2 tygodnie. W razie konieczności należy w tym samym czasie rozpocząćleczenie zastępcze, aby zapobiec zaostrzeniu dławicy piersiowej.

Leki blokujące receptory beta-adrenergiczne mogą wywoływać bradykardię: jeśli częstość tętnawynosi poniżej 50-55 uderzeń na minutę w spoczynku i (lub) pacjent odczuwa objawy wskazującena bradykardię, dawkę należy zmniejszyć.

Należy zachować ostrożność w przypadku stosowania leków beta-adrenolitycznych:

 u pacjentów z zaburzeniami krążenia obwodowego (choroba lub objaw Raynauda, chromanie

przestankowe), ponieważ może wystąpić zaostrzenie tych zaburzeń,

 u pacjentów z blokiem serca pierwszego stopnia, z powodu wydłużenia przez beta-adrenolityki

czasu przewodzenia,

 u pacjentów z dławicą piersiową typu Prinzmetala z powodu ryzyka niehamowanego skurczu tętnic wieńcowych za pośrednictwem receptorów alfa: leki blokujące receptory beta-adrenergiczne mogą zwiększać liczbę i czas trwania napadów dławicowych.

Zwykle nie zaleca się jednoczesnego podawania nebiwololu z antagonistami wapnia typu werapamilui diltiazemu, z lekami przeciwarytmicznymi klasy I oraz z lekami przeciwnadciśnieniowymidziałającymi ośrodkowo; szczegóły przedstawiono w punkcie 4.5.

Metabolizm / układ endokrynologiczny

Nebicard nie wpływa na stężenie glukozy u pacjentów z cukrzycą. Mimo to należy zachowaćostrożność u tych pacjentów, ponieważ nebiwolol może maskować niektóre objawy hipoglikemii(tachykardia, kołatanie serca).

Leki blokujące receptory beta-adrenergiczne mogą maskować objawy tachykardii w nadczynnościtarczycy. Ich nagłe odstawienie może nasilić objawy.

Układ oddechowy

U pacjentów z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc leki blokujące receptory beta-adrenergicznenależy stosować ostrożnie, ponieważ leki te mogą nasilać zwężenie dróg oddechowych.

4

Inne

Pacjenci z łuszczycą w wywiadzie powinni przyjmować beta-adrenolityki jedynie po dokładnym rozważeniu.

Leki blokujące receptory beta-adrenergiczne mogą zwiększać wrażliwość na alergeny oraz ciężkość reakcji anafilaktycznych.

Beta-adrenolityki mogą powodować zmniejszenie wydzielania łez.

Rozpoczęcie leczenia przewlekłej niewydolności serca nebiwololem wymaga regularnej obserwacji.Dawkowanie i sposób podawania opisane są w punkcie 4.2. Nie należy nagle przerywać leczenia,chyba że jest to wyraźnie zalecone. Dodatkowe informacje przedstawiono w punkcie 4.2.

Produkt leczniczy zawiera laktozę jednowodną i dlatego nie powinien być stosowany u pacjentów zrzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lappa) lubzespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy

4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Interakcje farmakodynamiczne

Poniższe interakcje dotyczą wszystkich leków blokujących receptory beta-adrenergiczne.

Przeciwwskazane leczenie skojarzone:

Floktafenina (NLPZ): beta-adrenolityki mogą blokować wyrównawcze reakcje sercowo-naczyniowe związane z niedociśnieniem lub wstrząsem, który może być wywołany przez floktafeninę.

Sultopryd (lek przeciwpsychotyczny): nebiwololu nie należy stosować jednocześnie z sultoprydem,gdyż zwiększa się ryzyko komorowych zaburzeń rytmu.

Niezalecane leczenie skojarzone:

Leki przeciwarytmiczne klasy I (chinidyna, hydrochinidyna, cybenzolina, flekainid, dyzopiramid,lidokaina, meksyletyna, propafenon): może wystąpić nasilony wpływ na czas przewodzeniaprzedsionkowo-komorowego oraz zwiększone ujemne działanie inotropowe (patrz punkt 4.4).

Antagoniści kanału wapniowego typu werapamilu/diltiazemu: ujemny wpływ na kurczliwość iprzewodzenie przedsionkowo-komorowe. Dożylne podanie werapamilu pacjentom leczonym beta-adrenolitykiem może prowadzić do ciężkiego niedociśnienia i bloku przedsionkowo-komorowego(patrz punkt 4.4).

Leki przeciwnadciśnieniowe działające ośrodkowo (klonidyna, guanfacyna, moksonidyna, metylodopa,rylmenidyna): jednoczesne stosowanie leków przeciwnadciśnieniowych działających ośrodkowo możenasilić niewydolność serca poprzez zmniejszenie napięcia współczulnego (zmniejszenie częstościakcji serca i pojemności minutowej serca, rozszerzenie naczyń) (patrz punkt 4.4). Nagłe odstawienieleku, zwłaszcza poprzedzające przerwanie leczenia beta-adrenolitykiem, może zwiększyć ryzyko„nadciśnienia z odbicia”.

Leczenie skojarzone, które należy stosować ostrożnie:

Leki przeciwarytmiczne klasy III (amiodaron): może wystąpić nasilony wpływ na czas przewodzenia przedsionkowo-komorowego.

Środki do znieczulenia ogólnego - halogenowe środki wziewne: jednoczesne podawanie lekówblokujących receptory beta-adrenergiczne i środków do znieczulenia ogólnego może tłumić

5

odruchową tachykardię i zwiększać ryzyko niedociśnienia (patrz punkt 4.4). Należy stosować ogólnązasadę unikania nagłego odstawienia leku beta-adrenolitycznego. Anestezjolog powinien byćpoinformowany o przyjmowaniu przez pacjenta leku Nebicard.

Insulina i doustne leki przeciwcukrzycowe: pomimo, że nebiwolol nie wpływa na stężenie glukozy,jednoczesne stosowanie może maskować niektóre objawy hipoglikemii (palpitacje, tachykardia).

Baklofen (lek zwiotczający mięśnie), amifostyna (przeciwnowotworowy lek wspomagający):jednoczesne stosowanie z lekami przeciwnadciśnieniowymi prawdopodobnie nasila zmniejszenieciśnienia tętniczego krwi, dlatego należy odpowiednio dostosować dawkę lekuprzeciwnadciśnieniowego.

Meflochina (lek przeciwmalaryczny): teoretycznie jednoczesne przyjmowanie z lekami blokującymireceptory beta-adrenergiczne może przyczyniać się do wydłużenia odstępu QTc.

Leczenie skojarzone, które należy rozważyć:

Glikozydy naparstnicy: jednoczesne stosowanie może wydłużać czas przewodzeniaprzedsionkowo-komorowego. Badania kliniczne nebiwololu nie wykazały klinicznych objawówinterakcji. Nebiwolol nie wpływa na kinetykę digoksyny.

Antagoniści kanału wapniowego typu dihydropirydyny (amlodypina, felodypina, lacydypina,nifedypina, nikardypina, nimodypina, nitrendypina): jednoczesne stosowanie może zwiększyć ryzykoniedociśnienia, nie można też wykluczyć zwiększonego ryzyka dalszego pogorszenia czynnościkomór serca u pacjentów z niewydolnością serca.

Leki przeciwpsychotyczne, leki przeciwdepresyjne (trójpierścieniowe, barbiturany i pochodnefenotiazyny), azotany organiczne jak również inne leki przeciwnadciśnieniowe: jednoczesnestosowanie może nasilać hipotensyjne działanie beta-adrenolityków (działanie addycyjne).

Niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ): brak wpływu na obniżające ciśnienie krwi działanienebiwololu. Należy pamiętać, że małe dawki dobowe kwasu acetylosalicylowego (np. 50 mg lub100 mg) stosowanego jako lek zmniejszający krzepliwość krwi mogą być bezpiecznie przyjmowanez lekiem Nebicard.

Leki sympatykomimetyczne: jednoczesne stosowanie może osłabiać działanie leków blokującychreceptory beta-adrenergiczne. Beta-adrenolityki mogą prowadzić do niehamowanej aktywnościalfa-adrenergicznej leków sympatykomimetycznych, zarówno z działaniem alfa- jak i beta-adrenergicznym (ryzyko nadciśnienia, ciężkiej bradykardii i bloku serca).

Interakcje farmakokinetyczne

Ponieważ w metabolizmie nebiwololu bierze udział izoenzym CYP2D6, jednoczesne stosowaniesubstancji hamujących ten enzym, zwłaszcza paroksetyny, fluoksetyny, tiorydazyny, chinidyny,terbinafiny, bupropionu, chlorochiny i lewomepromazyny, może prowadzić do zwiększonego stężenianebiwololu w osoczu, z czym wiąże się zwiększone ryzyko bradykardii i działań niepożądanych.

Jednoczesne stosowanie cymetydyny zwiększa stężenie nebiwololu w osoczu, bez zmiany działaniaklinicznego. Jednoczesne podawanie ranitydyny nie wpływa na farmakokinetykę nebiwololu.Nebiwolol i leki zobojętniające mogą być stosowane jednocześnie pod warunkiem, że Nebicardpodawany jest z posiłkiem, a leki zobojętniające pomiędzy posiłkami.

Jednoczesne stosowanie nebiwololu i nikardypiny nieznacznie zwiększa stężenia obu leków w osoczu,bez zmiany ich działania klinicznego. Jednoczesne spożywanie alkoholu, stosowanie furosemidu lubhydrochlorotiazydu nie wpływa na farmakokinetykę nebiwololu. Nebiwolol nie wpływana farmakokinetykę i farmakodynamikę warfaryny.

6

4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Stosowanie podczas ciąży

Działanie farmakologiczne nebiwololu może mieć szkodliwy wpływ na ciążę i (lub) napłód/noworodka. Leki blokujące receptory beta-adrenergiczne zmniejszają przepływ krwi przezłożysko, co wiąże się z opóźnieniem wzrostu, wewnątrzmacicznym obumarciem płodu, poronieniemlub porodem przedwczesnym. U płodu i noworodka mogą wystąpić objawy niepożądane(np. hipoglikemia i bradykardia). Jeśli leczenie lekami beta-adrenolitycznymi jest konieczne, zalecanesą leki wybiórczo blokujące receptory beta1-adrenergiczne.

Nie należy stosować nebiwololu podczas ciąży, chyba że jest to wyraźnie konieczne. Jeśli uznano,że leczenie nebiwololem jest konieczne, należy monitorować maciczno-łożyskowy przepływ krwii rozwój płodu. W przypadku szkodliwych działań na ciążę lub płód, należy rozważyć leczeniealternatywne. Noworodek powinien być dokładnie obserwowany. Objawy hipoglikemii i bradykardiimogą wystąpić w ciągu pierwszych 3 dni.

Stosowanie podczas karmienia piersią

Badania na zwierzętach wykazały, że nebiwolol przenika do mleka. Nie wiadomo, czy lek przenikado mleka kobiecego. Większość beta-adrenolityków, zwłaszcza związki lipofilne, takie jak nebiwololi jego czynne metabolity, przenika do mleka, chociaż w zmiennych ilościach. Dlatego nie zaleca siękarmienia piersią podczas przyjmowania nebiwololu.

4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Nie przeprowadzono badań dotyczących wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwaniamaszyn. Badania farmakodynamiczne wykazały, że nebiwolol nie wpływa na czynnościpsychomotoryczne. Podczas prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn należy wziąć poduwagę możliwość wystąpienia zawrotów głowy i uczucia zmęczenia. Wystąpienie tych objawów jestbardziej prawdopodobne na początku leczenia lub po zwiększeniu dawki.

4.8 Działania niepożądane

Oddzielnie wymieniono objawy niepożądane występujące podczas leczenia nadciśnienia tętniczegoi przewlekłej niewydolności serca ze względu na różnice pomiędzy chorobami podstawowymi.

Nadciśnienie tętnicze

Zgłoszone działania niepożądane, w większości przypadków o nasileniu łagodnym doumiarkowanego, wymieniono w tabeli poniżej według klasyfikacji układowo-narządowej orazczęstości występowania:

KLASYFIKACJA

UKŁADOWO-

NARZĄDOWA

Często

(1/100 do

<1/10)

Niezbyt często

(1/1000 do

1/100)

Bardzo rzadko

(1/10000)

Częstość nieznana

Zaburzenia układu

immunologicznego

obrzęk

naczynioruchowy,

nadwrażliwość

Zaburzenia

psychiczne

Zaburzenia układu

nerwowego

bóle głowy,

zawroty głowy,

parestezje

koszmary senne,

depresja

omdlenia

Zaburzenia oka zaburzenia widzenia

7

Zaburzenia serca bradykardia,

niewydolność serca, spowolnienieprzewodzeniaprzedsionkowo-komorowego/blok przedsionkowo-komorowy

Zaburzenia

naczyniowe

niedociśnienie

tętnicze,

chromanie

przestankowe

(lub jego nasilenie)

Zaburzenia układu

oddechowego, klatki

piersiowej

i śródpiersia

Zaburzenia żołądka

i jelit

duszność skurcz oskrzeli

zaparcia,

nudności,

biegunka

niestrawność,

wzdęcia, wymioty

Zaburzenia skóry

i tkanki podskórnej

świąd,

wysypka

rumieniowa

nasilenie

łuszczycy

pokrzywka

Zaburzenia układu

rozrodczego i piersi

Zaburzenia ogólne

i stany w miejscu

podania

zmęczenie,

obrzęk

impotencja

Podczas stosowania niektórych leków blokujących receptory beta-adrenergiczne obserwowano takżenastępujące działania niepożądane: omamy, psychozy, splątanie, oziębienie/zasinienie kończyn, objawRaynauda, suchość oczu i zespół oczno-śluzówkowo-skórny typowy dla praktololu.

Beta-adrenolityki mogą powodować zmniejszenie wydzielania łez.

Przewlekła niewydolność serca

Dostępne są dane dotyczące działań niepożądanych występujących u pacjentów z przewlekłąniewydolnością serca pochodzące z jednego kontrolowanego placebo badania klinicznego z udziałem1067 pacjentów otrzymujących nebiwolol i 1061 pacjentów otrzymujących placebo. W badaniu tymdziałania niepożądane, których związek z leczeniem oceniano jako możliwy, zostały zgłoszone łącznieprzez 449 pacjentów otrzymujących nebiwolol (42,1%) w porównaniu do 334 pacjentówotrzymujących placebo (31,5%). Najczęściej zgłaszanymi działaniami niepożądanymi u pacjentówotrzymujących nebiwolol były bradykardia i zawroty głowy, oba wystąpiły u około 11% pacjentów.Częstość występowania wśród pacjentów otrzymujących placebo wynosiła odpowiednio około2% i 7%.

Stwierdzono następujące częstości występowania działań niepożądanych (których związek z lekiemoceniano przynajmniej jako możliwy), które uznano za specyficznie związane z leczeniem przewlekłejniewydolności serca:

 Nasilenie niewydolności serca wystąpiło u 5,8% pacjentów otrzymujących nebiwolol w porównaniu do 5,2% pacjentów otrzymujących placebo.

8

 Niedociśnienie ortostatyczne odnotowano u 2,1% pacjentów otrzymujących nebiwolol w porównaniu do 1,0% pacjentów otrzymujących placebo.

 Nietolerancja leku wystąpiła u 1,6% pacjentów otrzymujących nebiwolol w porównaniu do 0,8% pacjentów otrzymujących placebo.

 Blok przedsionkowo-komorowy pierwszego stopnia wystąpił u 1,4% pacjentów otrzymujących nebiwolol w porównaniu do 0,9% pacjentów otrzymujących placebo.

 Obrzęki kończyn dolnych odnotowano u 1,0% pacjentów otrzymujących nebiwolol w porównaniu do 0,2% pacjentów otrzymujących placebo.

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działańniepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowaniaproduktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszaćwszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu MonitorowaniaNiepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych,Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych

Al. Jerozolimskie 181C 02-222 Warszawa

tel.: +48 22 49 21 301 faks: +48 22 49 21 309 e-mail: [email protected]

4.9 Przedawkowanie

Brak danych dotyczących przedawkowania nebiwololu.

Objawy

Objawy przedawkowania beta-adrenolityków to: bradykardia, niedociśnienie tętnicze, skurcz oskrzeli i ostra niewydolność serca.

Leczenie

W przypadku przedawkowania lub reakcji nadwrażliwości, pacjenta należy poddać szczegółowejobserwacji i leczeniu na oddziale intensywnej opieki medycznej. Należy kontrolować stężenie glukozywe krwi. Wchłanianiu leku pozostającego w przewodzie pokarmowym można zapobiec przez płukanieżołądka oraz podanie węgla aktywowanego i środków przeczyszczających. Może być koniecznezastosowanie oddychania wspomaganego. Bradykardię lub nasilone reakcje ze strony nerwu błędnegonależy leczyć przez podawanie atropiny lub metyloatropiny. Niedociśnienie i wstrząs należy leczyćpodaniem osocza lub preparatów osoczozastępczych oraz, w razie potrzeby, podawaniemkatecholamin. Blokowaniu receptorów beta-adrenergicznych można przeciwdziałać podającw powolnym wlewie dożylnym chlorowodorek izoprenaliny, rozpoczynając od dawki około5 μg/min lub dobutaminę, rozpoczynając od dawki 2,5 μg/min, aż do uzyskania pożądanego skutku.W przypadku braku reakcji na leczenie można podać izoprenalinę jednocześnie z dopaminą.Gdy powyższe sposoby okażą się nieskuteczne, należy rozważyć dożylne podanie glukagonu w dawce50-100 μg/kg. W razie konieczności dawkę można powtórzyć w ciągu godziny, a następnie, jeślibędzie to konieczne, można podać glukagon we wlewie dożylnym w dawce 70 μg/kg/godzinę.W skrajnych przypadkach bradykardii opornej na leczenie farmakologiczne może być koniecznewszczepienie rozrusznika serca.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1 Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna: Leki blokujące receptory beta-adrenergiczne, wybiórcze. Kod ATC: C07AB12

9

Nebiwolol jest mieszaniną racemiczną dwóch enancjomerów: nebiwololu SRRR (lub d-nebiwololu)i nebiwololu RSSS (lub l-nebiwololu). Produkt leczniczy wykazuje dwojakie działaniefarmakologiczne:

 Jest konkurencyjnym i wybiórczym antagonistą receptorów beta-adrenergicznych: działanie to

przypisywane jest enancjomerowi SRRR (d-enancjomerowi).

 Wykazuje łagodne działanie rozszerzające naczynia, które wynika z oddziaływania na szlak

przemian metabolicznych L-argininy/tlenku azotu.

Pojedyncze oraz wielokrotne dawki nebiwololu powodują zwolnienie czynności serca i obniżenieciśnienia tętniczego w spoczynku i podczas wysiłku fizycznego, zarówno u osób z prawidłowymciśnieniem, jak i z nadciśnieniem tętniczym. Działanie przeciwnadciśnieniowe utrzymuje się podczasdługotrwałego leczenia.

W dawkach leczniczych nebiwolol jest pozbawiony antagonizmu wobec receptorów alfa-adrenergicznych.

Zarówno w czasie krótkotrwałego, jak i przewlekłego leczenia nebiwololem u pacjentówz nadciśnieniem tętniczym dochodzi do zmniejszenia układowego oporu naczyniowego. Pomimozwolnienia czynności serca, zmniejszenie pojemności minutowej serca w spoczynku i w czasiewysiłku może być ograniczone przez zwiększenie objętości wyrzutowej. Nie ustalono w pełniznaczenia klinicznego tych różnic hemodynamicznych w porównaniu z innymi lekami blokującymireceptory beta1-adrenergiczne.

U pacjentów z nadciśnieniem tętniczym nebiwolol nasila zależną od tlenku azotu reakcję naczyńkrwionośnych na acetylocholinę (ACh), która jest zmniejszona u pacjentów z zaburzeniami czynnościśródbłonka.

W kontrolowanym placebo badaniu mającym na celu ocenę śmiertelności i chorobowości, z udziałem2128 pacjentów w wieku  70 lat (średnia wieku: 75,2 roku) ze stabilną przewlekłą niewydolnościąserca ze zmniejszeniem frakcji wyrzutowej lewej komory lub bez (średnia LVEF: 36 ± 12,3%,z następującym rozkładem: LVEF poniżej 35% u 56% pacjentów, LVEF od 35% do 45% u 25%pacjentów i LVEF powyżej 45% u 19% pacjentów), obserwowanych przez średni okres 20 miesięcy,stosowanie nebiwololu dodanego do leczenia standardowego istotnie wydłużyło czas do wystąpieniazgonu lub hospitalizacji z przyczyn sercowo-naczyniowych (pierwszorzędowy punkt końcowy ocenyskuteczności), z względnym zmniejszeniem ryzyka o 14% (zmniejszenie bezwzględne: 4,2%).Zmniejszenie ryzyka pojawiło się po 6 miesiącach leczenia i utrzymywało przez cały okres jegotrwania (średnio 18 miesięcy). Działanie nebiwololu nie zależało od wieku, płci ani frakcjiwyrzutowej lewej komory badanej populacji. Korzyści w odniesieniu do śmiertelności ze wszystkichprzyczyn nie były statystycznie większe w porównaniu do placebo (zmniejszenie bezwzględne: 2,3%).

U pacjentów leczonych nebiwololem obserwowano zmniejszenie ilości nagłych zgonów (4,1% wobec6,6%, zmniejszenie względne o 38%).

Badania in vitro i in vivo na zwierzętach dowiodły, że nebiwolol nie wykazuje wewnętrznej aktywności sympatykomimetycznej.

Badania in vitro i in vivo na zwierzętach dowiodły, że nebiwolol stosowany w dawkach farmakologicznych nie wywiera działania stabilizującego błonę komórkową.

W badaniach z udziałem zdrowych ochotników nebiwolol nie wykazywał istotnego wpływu namaksymalną wydolność wysiłkową ani na wytrzymałość.

10

5.2 Właściwości farmakokinetyczne

Nebiwolol jest lipofilnym, kardioselektywnym lekiem blokującym receptory beta-adrenergiczne,pozbawionym wewnętrznej aktywności sympatykomimetycznej i działania stabilizującego błonękomórkową (l-enancjomer). Wywiera również działanie rozszerzające naczynia krwionośne zapośrednictwem tlenku azotu (d-enancjomer).

Wchłanianie

Oba enancjomery nebiwololu są szybko wchłaniane po podaniu doustnym. Pokarm nie ma wpływu na wchłanianie nebiwololu. Nebiwolol może być przyjmowany z posiłkami lub bez posiłków.

Metabolizm

Nebiwolol jest w dużym stopniu metabolizowany, częściowo do czynnych hydroksymetabolitów.Nebiwolol jest metabolizowany poprzez alicykliczną i aromatyczną hydroksylację, N-dealkilację orazsprzęganie z kwasem glukuronowym; dodatkowo powstają glukuronidy hydroksymetabolitów.Metabolizm nebiwololu poprzez aromatyczną hydroksylację podlega genetycznemu polimorfizmowiprocesów oksydacyjnych zależnych od CYP2D6. Biodostępność nebiwololu po podaniu doustnymwynosi około 12% u osób z szybkim metabolizmem i jest niemal całkowita u osób z wolnymmetabolizmem. W stanie stacjonarnym po zastosowaniu takich samych dawek, maksymalne stężenieniezmienionego nebiwololu w osoczu jest około 23 razy większe u osób słabo metabolizującychw porównaniu z osobami o szybkim metabolizmie. Różnica maksymalnego stężenia w osoczupomiędzy obiema grupami pacjentów z uwzględnieniem postaci niezmienionej oraz czynnychmetabolitów leku wynosi od 1,3 do 1,4 raza. Z powodu różnej szybkości metabolizmu, dawkę lekuNebicard należy zawsze ustalać indywidualnie dla każdego pacjenta: osoby ze słabym metabolizmemmogą bowiem wymagać stosowania mniejszych dawek.

Ponadto, dawka powinna być dostosowana dla pacjentów w wieku powyżej 65 lat, pacjentów z niewydolnością nerek oraz pacjentów z niewydolnością wątroby (patrz punkt 4.2).

U osób z szybkim metabolizmem okres półtrwania w fazie eliminacji enancjomerów nebiwololuwynosi średnio 10 godzin. U osób z wolnym metabolizmem jest on 3-5 razy dłuższy. U osóbz szybkim metabolizmem stężenie enancjomeru RSSS w osoczu jest nieco większe od stężeniaenancjomeru SRRR. Różnica ta jest większa u osób wolno metabolizujących. U osób z szybkimmetabolizmem okres półtrwania w fazie eliminacji hydroksymetabolitów obu enancjomerów wynosiśrednio 24 godziny, a u osób z wolnym metabolizmem jest on około dwa razy dłuższy.

U większości pacjentów (szybko metabolizujących) stan stacjonarny stężenia leku w osoczu jest osiągany w ciągu 24 godzin dla nebiwololu, a w ciągu kilku dni dla hydroksymetabolitów.

Stężenia w osoczu są proporcjonalne do dawki w zakresie od 1 do 30 mg. Wiek nie ma wpływu nafarmakokinetykę nebiwololu.

Dystrybucja

Oba enancjomery nebiwololu w osoczu są głównie związane z albuminami.Stopień wiązania z białkami osocza wynosi 98,1% w odniesieniu do nebiwololu SRRR i 97,9%w odniesieniu do nebiwololu RSSS.

Objętość dystrybucji wynosi od 10,1 do 39,4 l/kg.

Wydalanie

W ciągu tygodnia od podania leku 38% dawki ulega wydaleniu z moczem, a 48% z kałem. Mniej niż 0,5% podanej dawki nebiwololu wydalane jest z moczem w postaci niezmienionej.

5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

Dane przedkliniczne nie wskazują na istnienie szczególnego zagrożenia dla ludzi, w oparciu o wyniki konwencjonalnych badań genotoksyczności i potencjalnego działania rakotwórczego.

11

6. DANE FARMACEUTYCZNE

6.1 Wykaz substancji pomocniczych

Laktoza jednowodnaKrospowidon typ APoloksamer 188 Powidon K-30

Celuloza mikrokrystalicznaMagnezu stearynian

6.2 Niezgodności farmaceutyczne

Nie dotyczy.

6.3 Okres ważności

2 lata

6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

Nie przechowywać w temperaturze powyżej 30°C.

6.5 Rodzaj i zawartość opakowania

Blistry PVC/PE/PVDC/Aluminium w tekturowym pudełku, zawierające 10 lub 14 tabletek. Wielkości opakowań:

14, 28, 30, 56, 60, 84 tabletki.

Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego

do stosowania

Bez specjalnych wymagań.

7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA

DOPUSZCZENIE DO OBROTU

Biofarm Sp. z o.o.ul. Wałbrzyska 1360-198 PoznańPolska

8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

Pozwolenie nr: 14470

12

9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOELNIA

Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 12 marca 2008 Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 22 kwietnia 2013

10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘSCIOWEJ ZMIANY TEKSTU

CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO

24.08.2015

13